ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;

Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος

«Τι Χριστούγεννα να κάνεις φέτος χωρίς λεφτά; Άστο καλύτερα...» 
«Πού να τη βρω τη γιορτινή διάθεση, όταν δεν έχω να φάω ψωμί και να ζεσταθώ;» 
«Δεν έχει Χριστούγεννα φέτος. Περιμένουμε να περάσουν οι μέρες για να πληρώσουμε τους νέους φόρους» 

Αυτά και άλλα πολλά, είναι ελάχιστα απ' όσα ακούγονται στην Ελλάδα του 2012, παραμονές Χριστουγέννων. Μια απέραντη κατήφεια, μελαγχολία, κατάθλιψη και απογοήτευση.

Άδειοι δρόμοι, θλιβερές κενές βιτρίνες με "ενοικιάζεται" και "πωλείται", σκοτεινές πολυκατοικίες. Ακόμα και στα χριστουγεννιάτικα στολίδια έφτασε η κρίση...!
Μοιάζουν αλλόκοτες αυτές οι ημέρες. Διαφορετικές από τις προηγούμενες χρονιές. Σα να μην περιμένουμε ένα σπουδαίο γεργονός, αλλά απλώς να καρτερούμε να περάσει, για να συνεχίσουμε στη μιζέρια των φόρων, των χαρατσιών και της ανεργίας.
Κάνουμε αγγαρεία. Μήπως όμως κάναμε και μέχρι τώρα; 
Μήπως απλά είχαμε συνηθίσει να γεμίζουμε αυτή την "μη διάθεση" με πανάκριβα δώρα, συνεχείς διασκεδάσεις και ατελείωτο ξεφάντωμα;

Τι απέμενε απ' όλα αυτά; Η "μελαγχολία των γιορτών", όπως αποφάνθηκαν κάποιοι επιστήμονες. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ, όπως είναι η πραγματικότητα. 

Γιατί; Διότι συνδέσαμε ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (!!!) με το τι θα αγοράσουμε. Τι θα φάμε. Τι θα πιούμε. Πού θα διασκεδάσουμε. Πώς θα ξοδέψουμε.

Απασχολημένοι με τις εφόδους μας στις λαμπερές βιτρίνες, σκασμένοι από τις υπεργεμισμένες γαλοπούλες και εν τέλει αποβλακωμένοι από το άκρατο κυνήγι του καταναλωτισμού, αφοσιωθήκαμε στα περιττά. Και ξεχάσαμε τα ουσιώδη.

Όμως, το υλιστικό τέρας λαβώθηκε. Το "επιτυχημένο" μοντέλο "ζωής" ταρακουνήθηκε. Η πεπλασμένη"ευμάρεια" αμφισβητήθηκε. Τα μετρητά και δανεικά στέρεψαν. Τα ψέματα τελείωσαν. 
Έχουμε κρίση τώρα. Τι κάνουμε λοιπόν; Χώνουμε το κεφάλι ακόμα πιο βαθιά στη γη, ως άλλοι στρουθοκάμηλοι. Κλεινόμαστε ακόμα περισσότερο στον εαυτό μας, όντας αποξενωμένοι από τον κοινωνικό μας περίγυρο. Ξορκίζουμε τις "γιορτές", γιατί πλέον δεν έχουμε λόγο να τις "γιορτάσουμε". Κάποιοι, δυστυχώς πολλοί, παραμένουν αμετανόητοι κι αποζητούν να περάσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. "Η φτώχεια θέλει καλοπέραση", είναι το μότο τους, "πόσο μάλλον στις γιορτές". 

Αλήθεια, ποιες "γιορτές"; Φτάσαμε να ονομάζουμε έτσι τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, για να καλύψουμε τις ενοχές των Α - Χριστουγέννων που ζούσαμε.

Τι γιορτάζουμε; Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δεν ασχολείται.
Βλέπεις, ενοχλεί η Γέννηση του Χριστού. 

Εμποδίζει τον υλιστικό τρόπο ζωής μας η ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ.
Μας ελέγχουν οι βοσκοί με τα τριμμένα ρούχα, εμάς με τα αστραφτερά ενδύματα των "ρεβεγιόν".
Μας προκαλούν ενοχές τα άλογα, το σανό και ο στάβλος, εμάς που συνηθίσαμε να περνάμε εκείνες τις μέρες σε σαλόνια και κέντρα διασκέδασης.

Κι ο Χριστός; Αυτός κι αν μας ενοχλεί! 

Η ΑΓΑΠΗ που πρεσβεύει, δεν ταιριάζει με την "αγάπη" που εννοούμε.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ που φέρνει η εορτή της Γέννησής Του, είναι διαφορετική από την "ευτυχία" των ολίγων λεπτών που προκαλεί ένα ωραίο δώρο ή μια καλή διασκέδαση.

Μα πάνω απ' όλα, είναι εντελώς ξένη Η ΥΨΙΣΤΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ, απέναντι στον κατώτατης υποστάθμης υλισμό της καλοπέρασης και του "δε βαριέσαι". 

Καιρός να σκεφτούμε. Να αναλογιστούμε τι γιορτάζουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα Χριστούγεννα. Ν' αλλάξουμε τρόπο εορτασμού τους. 
Και να πάμε, καταρχήν, στην Εκκλησία της γειτονιάς μας το βράδυ της μεγάλης γιορτής. Έτσι θα τιμήσουμε το τιμώμενο πρόσωπο της ημέρας, που παρότι Θεός, γεννιέται όπως όλοι οι άνθρωποι. 

Έπειτα, να κάτσουμε στο οικογενειακό τραπέζι με ό,τι διαθέτουμε. Παλιότερα την έβγαζαν, χρονιάρες μέρες, με ξερό ψωμί. Μήπως τα ξέχασαν, ακόμα και οι γηραιότεροι; 
Να υπάρξει επιτέλους η ζεστασιά και θαλπωρή του σπιτικού, που δεν μπορεί να αναπληρώσει κανένα ξενοδοχείο, κανένα "σαλέ" και καμία άλλη "διασκέδαση". 

Να σκεφτούμε τους φτωχούς ή πιο φτωχούς από μάς. Και να κάνουμε αυτή τη φιλανθρωπία πράξη, μακριά από τα πλαστικά χαμόγελα της τηλεοπτικής υποκρισίας επαγγελματιών "φιλανθρώπων", που κοιτάζουν να έχουν κέρδος και από τη βοήθεια στον συνάνθρωπο. 

Έτσι, θα γιορτάσουμε επιτέλους Χριστούγεννα!
Χωρίς πολλά λεφτά, με άδειες τσέπες, αλλά γεμάτες καρδιές! 
Θα καταλάβουμε επιτέλους πως δεν πρόκειται για "γιορτές", γενικώς και αορίστως, αλλά για την ΓΕΝΝΗΣΗ του Χριστού! 

Και ταυτόχρονα, το τέλος των υλιστικών μας ψευδαισθήσεων, μια για πάντα...! 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

πηγή/ αντιγραφή

Το μεγάλο ΚΕΡΔΟΣ του δημοψηφίσματος: Ξεχώρισε η ήρα από το στάρι!

Του Δημήτρη Σωτηρόπουλου

Από την πρώτη στιγμή της αναγγελίας του δημοψηφίσματος, γράφαμε πως και μόνο το γεγονός πως επιτέλους θα πάρει θέση ο Έλληνας, είναι ήδη κέρδος. Μέσα στην εβδομάδα που πέρασε, ακούσαμε πολλά και είδαμε ακόμα περισσότερα. Μια άνευ προηγουμένων προπαγάνδα υπέρ του «ΝΑΙ» στήθηκε στα χρεωκοπημένα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, με τους «αστέρες» της τρομοκρατίας να λυσσούν και να επιστρατεύουν κάθε εφεδρεία του παρηκμασμένου συστήματος, προκειμένου να μας πείσουν ότι...έρχεται η συντέλεια του κόσμου αν ψηφίσουμε «ΟΧΙ»!

Ολόκληρη η σαπίλα της κοινωνίας, ο παραγεμισμένος βόθρος της μεταπολίτευσης, ξερνά καθημερινά τα σωθικά του, στις οθόνες και τα σπίτια μας. Προσέξτε, δεν εννοούμε ως τέτοιους τους απλούς πολίτες που, για τον ένα ή άλλο λόγο, θα ψηφίσουν «ΝΑΙ». Έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν και δεν παρεξηγούμε κανέναν, ασχέτως αν διαφωνούμε μαζί τους. Μακριά από μας κάθε είδους διχασμός!

Όμως, έχουμε υποχρέωση να κατονομάσουμε τους τρομοκράτες της καθημερινότητάς μας, που μέσω μιας ανίερης συμμαχίας εκφοβίζουν σε τέτοιο βαθμό τον πολίτη, έτσι ώστε να τον οδηγήσουν ως πρόβατο επί σφαγή στην κάλπη!

Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Η ήρα (δηλαδή τα παρασιτικά ζιζάνια) που μολύνει το σιτάρι (δηλαδή την Ελλάδα) είναι οι παρακάτω:

- Σύσσωμο το παλαιοκομματικό κατεστημένο των ρουσφετιών, της απάτης, της διόγκωσης του χρέους και της διάλυσης της Ελλάδας τα τελευταία 40 χρόνια. Από αρχηγούς κομμάτων μέχρι δημάρχους κι από άλαλους πρώην πρωθυπουργούς μέχρι κομματικούς υπαλλήλους.

- Σύσσωμο το μιντιακό κατεστημένο του ψεύδους, της παραπληροφόρησης και των νοθευμένων «ειδήσεων».

- Διάφοροι «πνευματικοί άνθρωποι» που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους αλλά έπιασαν σημαντικές θέσεις στην Παιδεία και τον Πολιτισμό, αξιοποιώντας τις γνωριμίες τους με το παλαιοκομματικό κατεστημένο.

- Η διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, που μέσω του Αρχιεπισκόπου παρενέβη ωμά υπέρ του «ΝΑΙ», σπάζοντας έτσι μια σιωπή διάρκειας 7 και πλέον ετών!!! Μαζί και κάποιοι Μητροπολίτες που μιλούν περισσότερο σα λογιστές παρά σαν Ποιμενάρχες.

- Από κοντά και τα παπαγαλάκια τους στα «εκκλησιαστικά πρακτορεία ειδήσεων», που για μια ακόμα φορά δεν διστάζουν ΝΑ ΒΛΑΣΦΗΜΗΣΟΥΝ στη μνήμη Αγίων της Ορθοδοξίας μας, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Άξιος ο (παχυλός) μισθός τους!

- Τεμπελχανάδες απόστρατοι μεγαλογαλονάδες, που με το «ΝΑΙ» θα υπερασπίσουν τους δικούς τους...βωμούς και εστίες (=παχυλοί μισθοί, συντάξεις και εφάπαξ από τα 50).

- Σιχάματα του λεγομένου "lifestyle", από κίναιδους μέχρι πόρνες πολυτελείας, που αφού βύθισαν τον λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία στην ακολασία τόσα χρόνια, τώρα έχουν το θράσος να μας κουνάνε το δάχτυλο λέγοντάς μας πως πρέπει να ψηφίσουμε «ΝΑΙ» για να συνεχίσουν το αχαλίνωτο πάρτυ!

Όλοι οι προαναφερθέντες, αναγκάστηκαν να πετάξουν από πάνω τους την προβιά που φόραγαν τόσα χρόνια, αποκαλύπτοντας έτσι το ψυδαίο και αποκρουστικό προσωπό τους.

Και πραγματικά, δοξάζουμε τον Θεό που ήρθαν έτσι τα πράγματα! Κι αυτό γιατί, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΔΕΝ ΕΙΔΑ, ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ»!

Με απλά λόγια, ΞΕΧΩΡΙΣΕ ΗΔΗ η ήρα από το στάρι! 

Το ερώτημα είναι, εμείς τι θα επιλέξουμε; Να είμαστε με το μέρος των ζιζανίων ή του φρέσκου καρπού...;

το είδαμε εδώ

Πώς έγινε η βίαιη μετάβαση από την Δραχμή στο Ευρώ το 2002 - Μια απάντηση σε όσους...ξεχνούν και ψηφίζουν «ΝΑΙ»

Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Το μόνιμο «επιχείρημα» των υποστηρικτών του «ΝΑΙ» (από αρχηγούς κομμάτων, άλαλους πρώην πρωθυπουργούς, διαπλεκόμενους εκκλησιαστικούς ταγούς, μέχρι και τηλεμαϊντανούς) είναι αυτό: «Αν ψηφίσετε "ΟΧΙ" θα φύγουμε από το Ευρώ και θα επιστρέψουμε στη Δραχμή. Θα καταστραφούμε».

Σε όσους λοιπόν μας τρομοκρατούν με μια ΠΙΘΑΝΗ μετάβαση από Ευρώ σε Δραχμή, χρειάζεται λοιπόν να δοθεί μια μικρή απάντηση, που δεν θα περιέχει ούτε συναισθηματισμό, ούτε κομματική χροιά. Απλά θα περιγράφει τα γεγονότα μιας εποχής που οι θιασώτες του «ΝΑΙ» κάνουν ότι δεν θυμούνται: Της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ μετάβασης από την Δραχμή στο Ευρώ, το 2002.

Γυρίζουμε λοιπόν το ρολόι του χρόνου 13 χρόνια πίσω. Τελευταίες μέρες του 2001 και οι Έλληνες ετοιμάζονται πυρετωδώς για την είσοδο στο νέο τους νόμισμα, το Ευρώ. Όπως και σήμερα, έτσι και τότε τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης εκπέμπουν ενθουσιασμό για «το κοινό μας νόμισμα», διάφοροι «ανεξάρτητοι άνθρωποι του πνεύματος» κάνουν διθυραμβικές δηλώσεις για το «λαμπρό μέλλον που μας περιμένει», ενώ ο μέσος νεοέλληνας φουσκώνει από υπερηφάνεια που επιτέλους, θα έχει το ίδιο νόμισμα με τον πλούσιο Γερμανό, Γάλλο, Ιταλό κλπ.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πως σχηματίζονταν ουρές τότε στα γκισέ των τραπεζών από πολίτες που έπαιρναν το «κιτ του Ευρώ», δηλαδή τα νομίσματα μόνο, έτσι ώστε να τα...συνηθίσει. «Μας άφησαν να βάλουμε στην πίσω όψη των κερμάτων ό,τι θέλαμε εμείς», ακούγονταν υπερήφανες πατριωτικές φωνές, όταν έβλεπαν την ελληνική κουκουβάγια στο μονόευρω, αντί για τις ψυχρές ευρωπαϊκές αρχιτεκτονικές αναπαραστάσεις των χαρτονομισμάτων.

Τα χαρτονομίσματα; Α, ναι. Τα είδαμε κι αυτά! Παραμονή Πρωτοχρονιάς, όλη η Ελλάδα ήταν στημένη στις τηλεοράσεις για να δει τον Σημίτη να βγάζει «πρώτος σε όλο τον κόσμο», όπως μας διαβεβαίωναν τα δελτία ειδήσεων, χαρτονόμισμα Ευρώ από ΑΤΜ! 

Ρίγη εθνικής υπερηφάνειας! Βλέπαμε τον μεγάλο αυτό ηγέτη, συνοδευόμενο από έναν άλλο γελαστό κυριούλη (πρόκειται για τον τότε διοικητή της ΤτΕ και μετέπειτα διορισμένο πρωθυπουργό, Λουκά Παπαδήμο) να ανεμίζει τα χαρτονομίσματα μ' εκείνο το σατανικό του χαμόγελο, σα να μας λέει: «Ορίστε, Έλληνες. Επιτέλους γίνατε Ευρωπαίοι!»

Ανυποψίαστος ο μέσος νεοέλληνας, γλέντησε εκείνο το βράδυ την είσοδο του νέου χρόνου. Μέλλον λαμπρό προδιαγραφόταν: Επιτέλους, η Ψωρωκώσταινα ήταν στην ίδια μοίρα με τους «μεγάλους» της Ευρώπης! Όχι, παίζουμε...

Από το πρωινό της 1ης Ιανουαρίου 2002, άρχισαν τα προβλήματα. Δηλαδή, από την ώρα που οι συναλλαγές γίνονταν πλέον με το «κοινό νόμισμα»! Βέβαια, είχε δοθεί ένα χρονικό περιθώριο τριών μηνών για συναλλαγές με Δρχαμή ή Ευρώ, όμως ο νεοέλληνας, ως κλασικός ευρωλιγούρης το είχε για ντροπή (!!!) να χρησιμοποιεί ακόμα τις δραχμούλες! Έτσι λοιπόν, ευθύς εξαρχής το 99% των συναλλαγών, από την πρώτη μέρα της εισόδου του στην καθημερινότητά μας, γινόταν με Ευρώ.

Θυμάμαι μάλιστα τα κομπιουτεράκια, όπως αυτό της φωτογραφίας πάνω: Μετέτρεπαν αμέσως το ποσό από Δραχμές σε Ευρώ, στην «κλειδωμένη» ισοτιμία του 340, 75. Τέτοια πούλαγαν τα περίπτερα και γίνονταν ανάρπαστα, ενώ έδιναν και δωρεάν κάποιες τράπεζες.

Ο αρχικός ενθουσιασμός για το νέο, όμως, γρήγορα μετατράπηκε σε προβληματισμό και δυσφορία. Και πώς να μην γίνει αυτό, όταν ο πολίτης έβλεπε προϊόντα και υπηρεσίες την τιμή των οποίων γνώριζε καλά σε Δραχμές, να έχουν γίνει ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ σε Ευρώ!

Με απλά λόγια: Μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του 2002, ήταν τέτοιες οι ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΙΣ που ο λαός έχασε...τα αυγά και τα πασχάλια! Όσο και να πάσχιζε με τα κομπιουτεράκια, δεν μπορούσε να εμποδίσει την κατακόρυφη άνοδο των τιμών, ενώ οι αρχικά ακριβείς μετατροπές γίνονταν «στρογγυλοποιήσεις» πάντα προς τα πάνω, με αποτέλεσμα ο κόσμος να δυσανασχετεί.

Δεν έχω ξεχάσει τις γκρίνιες εκείνης της «ευρωπαϊκής» εποχής: Ο ένας κοίταζε καχύποπτα τον άλλον και κάθε συναλλαγή συνοδεύοταν από καυγά, όταν άλλα έβγαζε το κομπιουτεράκι κι άλλα ζήταγε ο καταστηματάρχης ή πωλητής από τον πελάτη! Έγιναν μεγάλες απάτες τότε, ειδικά σε βάρος ηλικιωμένων που δεν μπορούσαν να εξοικιωθούν με το νέο νόμισμα.

Όλοι μας όμως, μικροί και μεγάλοι, νιώσαμε αμέσως πως τα χρήματα που είχαμε στην τσέπη μας ήταν...αέρας κοπανιστός! Θυμόμασταν πως μέχρι πρότινος, όποιος κυκλοφορούσε με ένα χιλιάρικο (Δραχμές) είχε κάτι, ενώ όποιος είχε πεντοχίλιαρο ήταν...βασιλιάς! Και με τα αντίστοιχα Ευρώ (περίπου 3 και περίπου 15) βλέπαμε, λόγω της κατακόρυφης αύξησης των τιμών, πως δεν είχαμε τίποτα!!!

Κι όμως, δεν διαμαρτυρόμασταν γιατί είχαμε πλέον Ευρώ! Είμασταν Ευρωπαίοι!Αλλοίμονο σε όποιον τολμούσε να πεί «με τη δραχμή δεν ήταν καλύτερα» ή κάτι παρόμοιο! Χαρακτηριζόταν αμέσως ως οπισθοδρομικός, συντηρητικός, ακόμα και χαζός, αφού η πλειοψηφία των «έξυπνων» νεοελλήνων ΠΛΗΡΩΝΕ ΔΙΠΛΑ, ΤΡΙΠΛΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑΠΛΑ τα ίδια προϊόντα με το Ευρώ, αλλά...γούσταρε γιατί αισθανόταν Ευρωπαίος!!!

Αυτό ήταν το μεγάλο λάθος μας τότε. Έπρεπε να υψώσουμε ανάστημα σε αυτή την κατάσταση, αυτή τη ΒΙΑΙΗ μετάβαση από τη Δραχμή στο Ευρώ. Δεν το κάναμε όμως. Θυμάμαι πως, μονάχα στην τιμή του εμφιαλωμένου νερού, μετά από σφοδρές αντιδράσεις τουριστών κι αφού είχε φτάσει από 100 δρχ. να πωλείται μέχρι και 2 ευρώ (!!!), μπήκε πλαφόν στα 50 λεπτά (=170 δρχ. δηλαδή και πάλι ακριβότερο από πριν!).

Καμία άλλη αντίδραση δεν υπήρξε. Βλέπαμε ότι μονομιάς μειώθηκε η αγοραστική μας δύναμη τουλάχιστον κατά 50%, αλλά εκστασιασμένοι από «το κοινό μας νόμισμα» δεν μιλούσαμε!Ήρθε μετά και η «εθνική υπόθεση» των Ολυμπιακών Αγώνων, ήρθε ο τρελός δανεισμός με πιστωτικές, στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια, ήρθαν οι πρασινο-γαλάζιοι διορισμοί εκατοντάδων χιλιάδων στο Δημόσιο, οπότε ο κοιμισμένος νεοέλληνας πίστευε πως όλα πάνε καλά...

...Μέχρι να σκάσει η φούσκα, κάπου μεταξύ 2008 και 2009! Τότε συνειδητοποιήσαμε πόσο κακό μας έκανε το Ευρώ, μαζί με τους ανάξιους πολιτικούς κι εμάς τους ίδιους φυσικά! Κι αρχίσαμε δειλά-δειλά να προβληματιζόμαστε...

Φυσικά, ο νεοέλληνας φοβάται οποιαδήποτε αλλαγή όχι μόνο στο νόμισμα, αλλά γενικά στη ζωή του. Κάτι τέτοιο ως ένα βαθμό είναι θεμιτό, ΑΛΛΑ όχι με κάθε κόστος! Όχι με κόστος την εξαθλίωση, την ανεργία και τη φτώχεια που βιώνουμε με το Ευρώ!

Τότε, το 2002, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕ αν θέλουμε ή όχι να αλλάξουμε νόμισμα. ΚΑΝΕΙΣ δεν μας είπε τι θα χάσουμε από αυτό. ΚΑΝΕΙΣ δεν μας προειδοποίησε. Όλοι, μονόπλευρα υπερτόνιζαν τα...θετικά του νέου νομίσματος, συνοδευόμενα πάντα από τη φράση «επιτέλους, γινόμαστε ισότιμοι Ευρωπαίοι»! Βλέπετε, αυτό ήταν πάντα το σύμπλεγμα κατωτερότητας του νεοέλληνα: Να γίνει...Ευρωπαίος! Κι αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι Ευρω-ΔΥΝΑΣΤΕΣ μας...!

Τουλάχιστον σήμερα, μιας και μας δίνεται η ευκαιρία, ας κάνουμε την σωστή επιλογή! Δεν πρόκειται απλά για Ευρώ η Δραχμή. Ούτε για συμφωνία με δανειστές ή όχι. Ούτε για Σύριζα ή Νέα Δημοκρατία. ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ή «φιλοευρωπαίοι»!

Ας κάνουμε λοιπόν το αυτονόητο: Ας πούμε το μεγάλο ΟΧΙ!...

...Αυτό, που θα έπρεπε να είχαμε πει ήδη από το 2002...

το είδαμε εδώ

Απάντηση στην αναρτηση μας ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΗΛΕΙΑΣ

Σε προηγούμενη ανάρτηση  μας με τίτλο  

ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΗΛΕΙΑΣ(εδώ)

απάντησε ο κος Δημήτριος Σωτηρόπουλος.

παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο του: 

Προκειται για εναν πραο και ανεξικακο ανθρωπο που ουδεποτε ειχε προβλημα με κομματα, ουτε εκανε κομματικη κριτικη. Ομως, οταν απο το 2010 και μετα λογω της κρισης μειωθηκαν οι δωρεες και αναγκαστηκε να κλεισει ενα γηροκομειο στον Πυργο, του επιτεθηκαν αισχρα οι συριζαιοι, που δεν εχουν δωσε ποτε ουτε ενα ποτηρι νερο δωρεαν στους συνανθρωπους τους!!!

Τι εκανε λοιπον ο Γερμανος; Απλα τους ειπε «ξερετε, εγω δεν δυναμαι να συντηρω τα ιδρυματα της Μητροπολης, σας παραδιδω τα παντα, κλειδια, εσοδα κι εξοδα κι ελατε εσεις να τα συντηρησετε, αφου ειναι τοσο ευκολο»!

Δηλαδη, τους εθεσε προ των ευθυνων τους! Αποτελεσμα, οι ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ να εξαφανιστουν για αρκετο χρονικο διαστημα και να επανελθουν τωρα, υβριζοντας ξανα τον γηραιο Μητροπολιτη και μη ξεχνοντας πως τους ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ μπροστα σε ολη την Ηλειακη κοινωνια και οχι μονο, με τα γεγονοτα του γηροκομειου!

6.  Τέλος κάνω στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας την εξής πρότασι: Τους παραχωρούμε ΔΩΡΕΑΝ την χρήσι των δύο Ιδρυμάτων, Βάρδας και Πελοπίου, μαζί με όλον τον εξοπλισμό τους, δια να τα λειτουργήσουν αυτοί. Η Μητρόπολίς μας επί πλέον τους δίνει την εξουσιοδότησι να εισπράττουν και τα έσοδα από την ΜΕΓΑΛΗ (!) περιουσία που τους δώρησαν οι τρόφιμοί τους, ακόμη και να την πουλήσουν δια την λειτουργία τους. 

Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση η ασεβής προβολή των εκκλησιαστικών δρώμενων - Πλήρης εκκοσμίκευση και κατάλυση κάθε Ιερότητας, διαφημίζονται ως "προβολή" της Ορθοδοξίας μας!

Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Εδώ και καιρό - και συγκεκριμένα από τον περασμένο Οκτώβριο οπότε δημοσίευσα το άρθρο με τίτλο "Ασέβεια και κατάλυση κάθε Ιερότητας από τα «εκκλησιαστικά πρακτορεία», με δεκάδες φωτογραφίες μέσα από την Αγία Τράπεζα και τον Ναό κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας!!!" - μου τηλεφωνούν πολλοί, ιδιαίτερα Ιερωμένοι, εκφράζοντας τους προβληματισμούς τους για την απίστευτη κατάσταση που έχει παγιωθεί πλέον σε πολλές Εκκλησίες και Μοναστήρια.

Αγανακτισμένοι, μου ζητούν να επανέλθω στο θέμα "γιατί οι πιστοί έχουν εξαγριωθεί, βλέποντας από τη μια την σχεδόν παντελή έλλειψη ποιμαντικού και ιεραποστολικού έργου κι από την άλλη τα διαρκή Συλλείτουργα και κοσμικού τύπου φιέστες εντός των Ορθοδόξων Ιερών Ναών!" "Γράψε κάτι", καταλήγουν, "για να ξέρει ο κόσμος πως υπάρχουν πολλοί που δεν τα αποδέχονται αυτά, για να μην μας παίρνει όλους η κατηφόρα"...!

Θα μπορούσα λοιπόν να αρκεστώ στις παραπάνω διαπιστώσεις, που αποτελούν και την ουσία του προβλήματος της ΑΚΡΑΤΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ της Εκκλησίας μας. Όμως, τα γεγονότα της "εκκλησιαστικής επικαιρότητας" (όρος εντελώς αδόκιμος, που αν τον άκουγαν οι παλαιοί Δεσποτάδες, Ηγουμένοι, μέχρι και Διάκοι, θα μας κοιτούσαν απορημένοι σα να μιλάμε...κινέζικα!), τρέχουν, οπότε είναι απαραίτητος ο σχολιασμός των εξής:

- Το τριήμερο που μας πέρασε, διοργανώθηκε στην Αττική το πολυδιαφημισμένο "1ο Διεθνές Συνέδριο Ψηφιακών Μέσων και Ορθόδοξης Ποιμαντικής". Σίγουρα ο τίτλος του προκαλεί το ενδιαφέρον και υπόσχεται πολλά. Δυστυχώς όμως, η εν λόγω εκδήλωση εξελίχθηκε σε "γαϊτανάκι" δημοσίων σχέσεων και υπερπροβολής ανθρώπων και πραγμάτων άσχετων τόσο με την Ορθοδοξία όσο και με το Διαδίκτυο, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην συμμετέχει σε αυτό. Βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία άποψη της αίθουσας του συνεδρίου, με πολλά άδεια καθίσματα (ΠΗΓΗ: ΕΔΩ).

Και πώς να μην γίνει αυτό, όταν στο συγκεκριμένο συνέδριο έγινε λόγος για το "Ορθόδοξο Διαδίκτυο" και ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ οι εκπρόσωποι Ορθόδοξων Ιστοσελίδων! Μιλάμε για παγκόσμια πρωτοτυπία! Είναι σαν να κάνεις εκδήλωση π.χ για το Άγιον Όρος και να μην υπάρχει ούτε ένας Αγιορείτης Μοναχός παρών! 

Σεβαστές οι εισηγήσεις όλων, Ιερωμένων και μη, αλλά το θέμα εδώ ήταν να συζητηθεί η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ. Κι αν το πρώτο ζήτημα καλύπτεται γενικώς από Κληρικούς όλων των βαθμίδων, για τα ψηφιακά μέσα (δηλαδή τις Ιστοσελίδες) ποιοι θα μιλήσουν, αν όχι οι άνθρωποι που εδώ και χρόνια αγωνίζονται γι' αυτές με επιτυχία, με αποτέλεσμα στο Ελληνικό Διαδίκτυο να υπάρχουν πολλές μικρές ή μεγάλες "οάσεις" Ορθόδοξης Πνευματικότητας;!

Απόντες λοιπόν όσοι παλεύουν καθημερινά να γράψουν κάτι που θα ωφελήσει πιστούς και μη. Αντίθετα, παρόντες άνθρωποι παντελώς άσχετοι τόσο με την Ορθοδοξία όσο και με τα ψηφιακά μέσα, που διαχειρίζονται κάποια από τα λεγόμενα "εκκλησιαστικά πρακτορεία": Δηλαδή σελίδες που δεν τους νοιάζει η ψυχική ωφέλεια των αναγνωστών, αλλά μονάχα η υπερπροβολή (κατόπιν αδράς αμοιβής, φυσικά) συγκεκριμένων προσώπων και εκδηλώσεων, που φτάνουν μέχρι και την κομματική προπαγάνδα (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΣΧΕΤΙΚΑ) !

Ε λοιπόν, όχι, κύριοι διοργανωτές του συνεδρίου: Το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτά τα πρόσωπα, που μυρίστηκαν...φαί (=χρήμα) στην προβολή δημοσίων σχέσεων εκκλησιαστικών παραγόντων κι έτσι φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν σήμερα δεκάδες (!!!) τέτοια "πρακτορεία ειδήσεων", με θέματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν πιστό, ούτε φυσικά ποιμαίνουν τον Λαό του Θεού!

- Από την άλλη, συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι διαφημιστικού τύπου καταχωρήσεις στα ίδια "εκκλησιαστικά πρακτορεία" από συγκεκριμένα πρόσωπα, που ενδιαφέρονται για την προβολή των "δραστηριοτήτων" τους, ξεχνώντας πως αυτές δεν έχουν ουδεμία σχέση με την Ορθόδοξη πο'ιμανση και ιεραποστολή.

Δείτε λοιπόν μια χαρακτηριστή φωτογραφία, από εγκαίνια Ιεράς Μονής. Ο φωτογράφος απαθανατίζει τη σκηνή (!!!) ευρισκόμενος εντός της Αγίας Τραπέζης. Βέβαια, αυτό δεν αρκεί στους παρευρισκομένους, αφού πίσω αριστερά βλέπουμε ρασοφόρο να κραδαίνει το κινητό και να βγάζει κι αυτός φωτογραφία το...event!!! (ΠΗΓΗ: ΕΔΩ)

Κι αναρωτιόμαστε: Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ορθοδοξία των Αγίων Πατέρων; Τι συνάφεια υπάρχει μεταξύ τέτοιων επικοινωνιακών "σόου" με την κατανυκτικότητα, την απλότητα και τον ησυχασμό που ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει ειδικά στα Μοναστήρια μας;

Ο γράφων, φυσικά, δεν είναι αναμάρτητος. Όμως, στο συγκεκριμένο θέμα, έχει κατασταλαγμένη άποψη και λόγω εργασίας! Όταν λοιπόν, προσκυνώντας και φωτογραφίζοντας για τις ανάγκες των βιβλίων μου δεκάδες Ιερές Μονές της Πατρίδας μας, συζήτησα το ζήτημα με τους μοναχούς, δεν βρέθηκε ούτε ένας να μου πει πως ναι, είναι σωστό να απαθανατίζονται τέτοιες ΙΕΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ από οποιονδήποτε! "Αφήστε και τίποτα κρυφό, βρε παιδιά, έτσι θα έρθει ο κόσμος στην Εκκλησία; Τι είμαστε, σινεμά ή θέατρο;", μου έλεγε χαρακτηριστικά ηλικιωμένος Ηγούμενος απομακρυσμένης Μονής.

Δυστυχώς, όπως φαίνεται η επικοινωνιακή...καταιγίδα της "εκκλησιαστικής ενημέρωσης" θα συνεχιστεί, αφού ο πειρασμός της υπερπροβολής είναι τεράστιος, για κληρικούς και λαϊκούς. Εμείς, διαφωνούμε κάθετα με αυτή την ΕΚΤΡΟΠΗ της εκκλησιαστικής τάξης και επαναλαμβάνουμε όσα είχαμε γράψει μήνες πριν για το θέμα:

Πατέρες, τι νόημα έχει όλη αυτή η υπερπροβολή των ιερών και των οσίων μας; Γιατί αφήσατε το μικρόβιο της εκκοσμίκευσης και της ματαιόδοξης προβολής να μπει και μέσα στους Ιερούς Ναούς μας; Δεν προβληματίζεστε, Σεβασμιώτατοι ή Καθηγούμενοι που συνήθως οι Εκκλησίες μας είναι ΑΔΕΙΕΣ από πιστούς, αλλά εσείς θέλετε σώνει και καλά να φωτογραφηθείτε (!!!) λες και είστε τίποτα...σταρ;!

Λυπάμαι, αλλά είναι αδιανόητο για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό να βλέπει τέτοιες εικόνες! Και καλά όσοι τις προβάλουν στις σελίδες τους, ίσως να έχει...ψωμί η υπόθεση! Εσείς όμως, Πατέρες; Δεν βλέπετε πως έτσι κατασκανδαλίζονται πιστοί και άπιστοι; Ότι η ζημιά που γίνεται στο Ποίμνιο είναι πολύ μεγαλύτερη από την «ωφέλεια» που λαμβάνετε εσείς, μέσω της προσωπικής σας προβολής; Στο κάτω - κάτω, γι' αυτό ιερουργείτε; Για να σας φωτογραφήσουν τα «πρακτορεία εκκλησιαστικών ειδήσεων»;

Να συμμορφωθούμε, λοιπόν. Όλοι μας! Και να καταλάβουμε επιτέλους πως η Εκκλησία δεν είναι ούτε τόπος επίδειξης και δημοσίων σχέσεων, ούτε κάποιο «θέατρο» όπου παίζεται κάποια...διασκεδαστική παράσταση! Αλλά Θεού Κατοικητήριον και Οίκος της Αγίας Τριάδος, όπου όλα πρέπει να γίνονται προς δόξαν του Κυρίου...και όχι των ανθρώπων...!

Το είδαμε  εδώ

ΜΗΠΩΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ "ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ" ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ "ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ" ΚΑΙ "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ";

Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος 
Αυτή η σκέψη ήταν η κατάληξη μιας έντονης αλλά ενδιαφέρουσας συζήτησης που είχα, με φίλους του "Νέου" και του "Παλιού" ημερολογίου, όταν αυτές τις μέρες βρεθήκαμε μαζί στην πανήγυρη Ιερού Ναού, κάπου στην Αττική. 
Ξεκινήσαμε αρχικά από τα γνωστά: Τι έχουμε να χωρίσουμε; Πιστεύουμε τελικά στον ίδιο Θεό; Είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί; Είναι τόσο σημαντικές οι 13 ημέρες διαφορά στο ημερολόγιο; 
Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε, ήταν τα εξής: 

- Το κύριο πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι 13 ημέρες! Αλλά: 
- Σύμφωνα με τους "παλαιοημερολογίτες", η εκκοσμίκευση και νόθευση της Ορθόδοξης Διδασκαλίας του Χριστού και των Αγίων Πατέρων, εκ μέρους των ακολουθούντων το "νέο". Επίσης ο Οικουμενισμός, οι νεωτερισμοί και άλλες απαράδεκτες παρεκκλίσεις. 
- Σύμφωνα με τους "νεοημερολογίτες", ο φανατισμός και τα διχαστικά κυρήγματα εναντίον τους από τους ακολουθούντες το "παλιό". Επίσης, η παντελώς αναξιόπιστη Διαδοχή τους σε επίπεδη κληρικών και Ιεραρχών. 
Τα παραπάνω θέματα, προκαλούν τρομερές εντάσεις μεταξύ των πιστών, κάτι που έγινε και στη διάρκεια της δικής μας κουβέντας. Με τη διαφορά πως, υπήρξε και έντονη η διάθεση αυτοκριτικής: 
- Οι "νεοημερολογίτες" (μεταξύ των οποίων και ο γράφων), παραδέχτηκαν πως κακώς γίνονται τα οικουμενιστικά "ανοίγματα". Δέχτηκαν τον έλεγχο των Ιερωμένων για την εκκοσμίκευση της Ορθόδοξης Πίστης, επισημαίνοντας όμως πως η μεγάλη πλειοψηφία των ακολουθούντων το "νέο", τόσο σε επίπεδο Ιερέων όσο και πιστών, τηρεί τις παραδόσεις και τις υπερασπίζεται. Δυστυχώς, σε επίπεδο Ιεραρχίας το πρόβλημα είναι μεγάλο, με ελάχιστες εξαιρέσεις. 
- Οι "παλαιοημερολογίτες" παραδέχθηκαν πως ακόμα κι όταν έχουν δίκιο, με τον φανατισμό και τη σκληρή τους στάση κατά δικαίων και αδίκων, το χάνουν. Επίσης, αναγνώρισαν πως σε επίπεδο Ιεραρχίας έχουν διασπαστεί σε χίλια κομμάτια, τα οποία επίσης με πρωτοφανή φανατισμό αλληλοκατηγορούνται! Τόνισαν όμως ότι τηρούν ακριβώς τις Ορθόδοξες παραδόσεις και πως είναι έτοιμοι "να πέσουν στη φωτιά" γι' αυτές, χωρίς να τις προδώσουν ποτέ. 
Τελικά, μετά από ώρες συζήτησης, καταλήξαμε στα εξής: 
Μας χωρίζουν κάποια πράγματα και σημαντικά. Τι μας ενώνει όμως; 
*Η αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. 
*Ο κοινός αγώνας εναντίον όσων την επιβουλεύονται, επιδιώκοντας το ξεθεμελίωμα κάθε υγιούς στοιχείου στην κοινωνία μας. 
*Το σημαντικότερο όλων: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ! Διότι όταν κοιτάζεις σε Αυτόν, αυτομάτως ξεχνάς αν...πηγαίνεις 13 ημέρες μπροστά ή πίσω! Αποδέχεσαι και τον ζηλωτισμό, ακόμα και τον ακραίο. Κάνεις τα "στραβά μάτια" σε πιστούς χλιαρούς, απαίδευτους και "μοντέρνους". 
Με το τελευταίο και με τη σύμφωνη γνώμη όλων, καταλήξαμε στην ακόλουθη απορία - πρόταση: 
Γιατί αντί να συζητάμε με αιρετικούς ετερόδοξους, δεν καθόμαστε να τα βρούμε μεταξύ μας, οι του "νέου" και του "παλιού"; 
Πότε το κάναμε; Πότε το προσπαθήσαμε;;; 
ΠΟΤΕ! Προσωπικοί εγωισμοί, κακίες και πείσματα, μας εμποδίζουν: Οι μεν αποκαλούν τους δε "σχισματικούς", με εκείνους να ανταπαντούν μιλώντας για "αιρετικούς". 
Έτσι όμως, δεν μπορεί να βρεθεί άκρη! 
Πρέπει επιτέλους ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να συζητήσουμε! 
Δεν έχουμε την πολυτέλεια τέτοιων διασπάσεων, με τα λυσσασμένα σκυλιά της αθεϊας και του διεθνισμού να είναι έτοιμα να μας κατασπαράξουν! 
Από αυτό εδώ το βήμα, κάνουμε έκκληση να υπάρξει επιτέλους συνεννόηση! 
Γνωρίζουμε πως υπάρχουν Ιεράρχες ΚΑΙ στις δύο πλευρές που επιθυμούν έναν τέτοιο διάλογο (δεν τους αναφέρουμε για ευνόητους λόγους)! 
Βγείτε λοιπόν μπροστά, Σεβασμιώτατοι! 
Αλλά και να μην το κάνετε, ο πιστός λαός ένθεν και κείθεν οφείλει ΝΑ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙ! 
Για να κλείσει επιτέλους αυτή η πληγή στο Σώμα της Εκκλησίας, που είναι ανοιχτή κοντά έναν αιώνα... 
Ποιος δεν το θέλει αυτό; Μονάχα εγωιστές, αδιόρθωτοι και αμετανόητοι! 
Οι υπόλοιποι, ας κινητοποιηθούμε...! πηγή

ΚΑΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ν' ΑΛΛΑΖΕΙ! ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΝΗΣΤΕΥΕΙ!!!

Του Δημήτρη Σωτηρόπουλου

Έγραφα προ ημερών, για το ελπιδοφόρο μήνυμα της προσέλευσης κάθε γενιάς Ελλήνων, από τους μικρότερους μέχρι τους μεγαλύτερους, στα Ορθόδοξα Μοναστήρια.Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, που συμβαίνει στην εποχή μας, ίσως ακόμα πιο ελπιδοφόρο: Η τήρηση της (δύσκολης) νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής από όλο και περισσότερο κόσμο!

 

Όχι, δεν υπερβάλω καθόλου! Το ζω και το βλέπω καθημερινά, όπως και πολλοί ακόμα συμπολίτες μας: Άνθρωποι κοντά, αλλά και μακριά από την Εκκλησία, προσπαθούν σκληρά και αγωνίζονται να νηστέψουν, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ούτε που σκέφτονταν να κάνουν κάτι τέτοιο!

Για παράδειγμα: Γνωστός μου που τα κορόιδευε όλα αυτά μέχριπέρυσι (!), αποφάσισε να νηστέψει καταρχήν το κρέας, «αν και δεν θ' αντέξω», όπως μου ομολόγησε την Καθαρά Δευτέρα.

Ε λοιπόν, όχι μόνο άντεξε, αλλά περιχαρής προχθές μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι τηρεί κατά γράμμα τη νηστεία, καταλύοντας μόνο λάδι τις ημέρες που επιτρέπεται! Μάλιστα, αισθανόταν ιδιαίτερα χαρούμενος που πέτυχε τη μικρή αυτή νίκη εναντίον του θελήματός του και του άκρατου υλισμού που χαρακτηρίζει την εποχή μας!

Γιατί, ας μην γελιόμαστε, αυτά τα δύο παλεύουμε να νικήσουμε με τη νηστεία: Πρώτα και κύρια, το «εγώ» μας. «Εγώ θα νηστέψω, επειδή το λένε οι παπάδες; Είσαι με τα καλά σου;», ακούγεται το πρώτο (αντιδραστικό) επιχείρημα από κάποιον κοσμικό. «Να νηστέψω; Πού ζεις, στο Μεσαίωνα;», έρχεται ευθύς αμέσως και η δεύτερη δικαιολογία, με την «προοδευτική» της σάλτσα, μιας και προφανώς η θεοποίηση της ύλης είναι...μεγάλο επίτευγμαγια τον σύγχρονο άνθρωπο!

Όταν λοιπόν παλέψουμε και νικήσουμε τα παραπάνω, θα κάνουμε όπως ο άλλος φίλος μου ο Κ., που τηρεί ευλαβώς όχι απλά τη νηστεία, αλλά και τα λεγόμενα τριήμερα (πλήρης αποχή από κάθε φαγητό από Κυριακή βράδυ μέχρι την Θεία Λειτουργία της Προηγιασμένης κάθε Τετάρτη)! Και όπως μου εξήγησε, δεν είναι μόνος του σε αυτή την προσπάθεια, αφού κάθε φορά η Εκκλησία είναι γεμάτη από κόσμο και ιδιαίτερα από νέους, οικογενειάρχες και ανθρώπους με υποχρεώσεις που δεν έβαλαν τίποτα στο στόμα τους ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ,προκειμένου να κοινωνήσουν!!!

Υπάρχουν όμως και κάποιοι - δυστυχώς και Χριστιανοί - που υποτιμούν τη νηστεία των τροφών: Λένε πως δεν έχει σημασία αυτό, αλλά να νηστεύουμε τα πάθη μας κλπ. Πόσο λάθος κάνουν! Όταν κάποιος καταφέρει να τιθασεύσει το πάθος του φαγητού - που συνοδεύεται κι από ένα σωρό άλλα πάθη, όπως εξήγησα παραπάνω - θα περιορίσει ή και εξαφανίσει τα υπόλοιπα πάθη του! Θα έχει πάρει θάρρος από τη μικρή αυτή νίκη εναντίον της ύλης, οπότε θα αγωνιστεί με μεγαλύτερο πείσμα και για τα υπόλοιπα! Ας μην συμπεριφέρονται λοιπόν κάποιοι «ειδήμονες» όπως οι Φαρισαίοι, τους οποίους ο ίδιος ο Χριστός κατακεραύνωσε λέγοντας στον λαό όταν νηστεύει να μη γίνεται σκυνθρωπός και κατακρίνων τους πάντες «ώσπερ οι υποκριταί»!

Τα ωφέλη της νηστείας, λοιπόν, δεν είναι μόνο σωματικά, αλλά κυρίως πνευματικά! Κι αυτό το ξέρουν καλά, όσοι νηστεύουν,έστω και για πρώτη φορά φέτος!

Υ.Γ. Καθόλου τυχαία, η δημοφιλέστερη ανάρτηση του ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εδώ και 2 εβδομάδες είναι οι νηστίσιμες συνταγές του Αγίου Όρους! Είπαμε, ο κόσμος νηστεύει κι επιστρέφει σιγά - σιγά στην Ορθόδοξη Εκκλησία...!

Στη φωτογραφία: Τράπεζα στο Άγιον Όρος 

 

ΠΗΓΗ  /   ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ