Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Ιεραρχία: Ώδυνεν όρος και έτεκεν… ουδέν

Ιεραρχία: Ώδυνεν όρος και έτεκεν… ουδέν

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Η τακτική Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ολοκληρώθηκε την 5^ητρέχοντος μηνός Οκτωβρίου και ανήκει πλέον στο παρελθόν και στην ιστορία. Αν έβαζε κανείς ένα τίτλο στις εργασίες της θα ήταν: "Ώδυνεν όρος και έτεκεν ουδέν", αφού δεν υπήρξε οποιοδήποτε πρακτικό αποτέλεσμα, οποιαδήποτε άμεσα εκτελεστή απόφαση.

            Πιο συγκεκριμένα η φετινή Ιεραρχία θεωρητικά δημιουργούσε κάποια αισιοδοξία, ότι εν μέσω της γενικής κρίσεως της χώρας θα μπορούσε να δώσει κουράγιο στο λαό, να τον ενδυναμώσει στις μεγάλες δυσκολίες που περνάει. Το κεντρικό θέμα της ήταν πράγματι εντυπωσιακό: " Η ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας εις μίαν κοινωνίαν πτωχείας, ανεργίας και συγχρόνου πνευματικής συγχύσεως".

            Από κει και πέρα ήρθε η ωμή  πραγματικότητα. Βαρύγδουπο ήταν το περιεχόμενο της προσφώνησης του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου στα μέλη της Ιεραρχίας και επικοινωνιακά μειωτικό για πολλούς Αρχιερείς. Συγκεκριμένα, με βάση τα αποσπάσματα της ομιλίας του που  δόθηκαν στα ΜΜΕ, ζήτησε από τα  μέλη της Ιεραρχίας να αποκτήσουν "αυτομεμψία" και να ομολογήσουν ότι πολλοί από αυτούς δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει στη χώρα, ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα, έχουν κλειστεί στο παρελθόν και αρνούνται να δουν τη στενόχωρη αλήθεια που τους περιβάλλει. Στη συνέχεια εξέφρασε τη διαπίστωση του, ότι από όλους στη χώρα λείπει το όραμα και όλοι το αναζητούν.

Μητροπολίτης με τον οποίο συζητήσαμε μας εξέφρασε  τη δυσφορία του για την "επικοινωνιακή" ομιλία του Αρχιεπισκόπου, όπως την χαρακτήρισε: "Αντί να εξαπολύσει εναντίον μας μύδρους ο Μακαριώτατος θα έπρεπε να μας βοηθήσει λέγοντας ποιοι από εμάς νομίζει ότι δεν έχουμε "αυτομεμψία", ποιοι ζούμε σε εικονική πραγματικότητα και ποιοι έχουμε κλειστεί στο παρελθόν" μας σημείωσε. Και πρόσθεσε: "Θα μας βοηθούσε περισσότερο, αν δεν έλεγε κάτι απρόσωπο, ανώνυμο, αφηρημένο και γενικό, γιατί αφήνει σε εμάς την υποψία ότι το έκανε μόνο για την πρόκληση εντυπώσεων. Καλύτερα μάλιστα θα ήταν να  έδινε πρώτος το καλό παράδειγμα και να εξομολογείτο δημόσια μιλώντας  για τον εαυτό του. Τότε ο λόγος του θα είχε κάποια σημασία και κάποια αξία. Και γιατί μας κατηγόρησε συλλήβδην ότι κανείς μας δεν έχει όραμα; Δεν έχει κανείς μας όραμα για μιαν Ελλάδα λουσμένη στο φως του Χριστού; Αν δεν έχουμε αυτό το όραμα, τότε όλοι μας είμαστε ανάξιοι της αποστολής μας και αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ".  

Οι ομιλίες - εισηγήσεις που ακολούθησαν την προσφώνηση του κ. Ιερωνύμου ήσαν ενδιαφέρουσες, αλλά καμία δεν είχε κάποια πρακτική πρόταση. Εξαιρετική στη περιγραφή της κατάστασης στη χώρα ήταν η εισήγηση του Μητροπολίτου Πατρών, με θέμα "Η ποιμαντική της Εκκλησίας την εποχή των μνημονίων",  κατατοπιστική και καταθλιπτική στη γλαφυρή περιγραφή της ελληνικής πραγματικότητας η ομιλία του Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου, με θέμα " Εκκλησία, νέες αντιλήψεις και νέες τεχνολογίες", ρεαλιστική και ενδιαφέρουσα η εισήγηση του Μητροπολίτη Ελασσώνος, με θέμα "Δυσκολίαι της Εκκλησίας κατά την άσκηση της ποιμαντικής Της". Όμως οι ενδιαφέρουσες ομιλίες δεν συνοδεύθηκαν με κάποια πρακτική πρόταση, χωρίς το "δέον", χωρίς κάποιο σάλπισμα κινητοποίησης καρδιών, χωρίς να μεταδοθεί στο χριστεπώνυμο πλήρωμα κάποια ελπίδα. "Γιατί μαζευόμαστε;" διερωτήθηκε Μητροπολίτης και συνέχισε: " Κάποια στιγμή σκέφτομαι ότι η μόνη πρακτική εργασία που κάνουμε είναι να εκλέγουμε Μητροπολίτες, όλα τα άλλα είναι θεωρίες".

Στον Τύπο γράφτηκε ότι ελήφθη η απόφαση να συνεργασθεί η Εκκλησία της Ελλάδος με τον χριστιανικό τηλεοπτικό σταθμό 4^Ε, για να έχει μια παρουσία στα τηλεοπτικά πράγματα της χώρας. Η αναφορά στον Τύπο δεν είναι ακριβής. Ουδεμία συνεργασία αποφασίστηκε. Εκείνο που αποφασίστηκε είναι "η συνέχεια της συνεργασίας και η μελέτη της δυνατότητος αξιοποιήσεως επί συστηματικής βάσεως αυτής…". Μάλιστα επειδή υπήρξαν κάποιες επιφυλάξεις από Μητροπολίτες, μπορεί αυτές να δράσουν αρνητικά στη συνεργασία, παρά την καλή διάθεση της Αδελφότητος που έχει τον πετυχημένο τηλεοπτικό σταθμό.

Εντύπωση προκαλεί ότι η εισήγηση για ένα πολύ σοβαρό για την Εκκλησία θέμα, όπως είναι τα οικονομικά της, έγινε από τον Μητροπολίτη Ύδρας κ. Εφραίμ σε πολύ στενό χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα μετά από την ολοκλήρωση των ψηφοφοριών για τους δύο Μητροπολίτες, όταν δηλαδή στη συνεδρίαση της Ιεραρχίας τα πάντα έγιναν πολύ χαλαρά και υπήρξαν αρκετές απουσίες Μητροπολιτών. Πέραν της υποβάθμισης του θέματος των οικονομικών της Εκκλησίας δεν συζητήθηκαν καυτά ζητήματα, που την αφορούν άμεσα, όπως είναι τα Θρησκευτικά στα Δημοτικά και στα Γυμνάσια, η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και το μέλλον του Εφημεριακού Κλήρου μετά τον από το Κράτος ουσιαστικό περιορισμό διορισμού Εφημερίων. Διερωτάται κανείς τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ιεραρχία να πάρει μιαν απόφαση για τα Θρησκευτικά, όταν το θέμα είναι τόσο επείγον. Πότε θα συζητηθεί; Θα περιμένει τον Οκτώβριο του 2013; Αργότερα; Ποτέ;… Η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση επίσης είναι μια μεγάλη ευκαιρία η Εκκλησία να καταρτίζει τα στελέχη της όπως γίνεται με το Στρατό, τη Δημόσια Διοίκηση και τη Δικαιοσύνη. Γιατί τόση αδιαφορία σ' αυτό το καίριο ζήτημα; Και το θέμα του εφημεριακού κλήρου δεν είναι σοβαρό για να συζητηθεί; δεν ενδιαφέρει την Ιεραρχία ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού μένει αποίμαντο; δεν είναι ένα ζήτημα αυτό άξιο προς συζήτηση;    

Την ώρα που η Ιεραρχία κατατρίβεται σε ενδιαφέρουσες αλλά θεωρητικές διαλέξεις, δεν παίρνει αποφάσεις και δεν θέτει το πλήρωμα της σε κατάσταση συναγερμού η νεολαία απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την Ορθοδοξία, οι ελεύθερες συμβιώσεις αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, γενικεύονται οι θρησκευτικοί γάμοι που  προηγούνται των βαπτίσεων (!!!) και είναι τέτοια η περιβάλλουσα ατμόσφαιρα που κάποιες μεμονωμένες αντιδράσεις ιεραρχών ακούγονται στην κοινή γνώμη ως "γραφικές" και "απαρχαιωμένες".

Μένουν οι εκλογές των δύο Μητροπολιτών Νικοπόλεως κ. Χρυσοστόμου και Ιερισσού κ. Θεοκλήτου. Και αυτές είχαν τα θέματα τους. Τρεις Μητροπολίτες ( Μαρωνείας, Κίτρους και Ιωαννίνων) δεν ψήφισαν γιατί είναι σοβαρά ασθενείς. Υπήρξε Ιεράρχης που ψήφισε λευκό, επειδή είχε δυσκολία να αντιληφθεί τα συμβαίνοντα. Άλλος είχε δυσκολία να αναγράψει τα ονόματα και άλλος δεν αντιλαμβανόταν πότε είναι η ψηφοφορία για το τριπρόσωπο και πότε για το μονοπρόσωπο. Τα θλιβερά αυτά γεγονότα προκαλούν ερωτηματικά όσον αφορά στην επισκοπική ευθύνη έναντι του ποιμνίου τους των Μητροπολιτών, τόσο των πολύ ηλικιωμένων και των βαρέως ασθενούντων όσο και των νεοτέρων που αποδέχονται ή συμβιβάζονται με την αρνητική αυτή για την Εκκλησία πραγματικότητα.-

πηγή

Λόγος σύντομος περί δημοκρατίας στην ορθοδοξία και λοιπών ψευδαισθήσεων

Αγαπητέ ιστολόγε.

Δράττομαι της ευκαιρίας επί τη εκλογή των νέων μητροπολιτών να εκφράσω συντόμους τινάς σκέψεις περί των ψευδαισθήσεων τας οποίας εκτρέφομεν ουχί ως έθνος (αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) αλλά ως εκκλησία.

Συχνά πυκνά διαβάζω στα μεγαλόστομα θεολογικά κείμενα περί της δημοκρατικότητος της ορθοδόξου εκκλησίας και συνακολούθως την απανταχούσα προς τον βδελυρό Πάπα ο οποίος ως μονοκράτωρ καταλύει το αρχαίον εκκλησιαστικόν πολίτευμα!

Πλην αλλ’ όμως διά μίαν εισέτι φορά η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απέδειξε ότι γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της όχι μόνον την εκπεφρασμένη επιθυμία του εκλιπόντος Μητροπολίτου Πρεβέζης κ. Μελετίου (ίσως να υπάρχει και αντίστοιχος επιθυμία του Μητροπολίτου Ιερισσού, δεν το γνωρίζω ωστόσο!) αλλά και την επιθυμία των ιερέων της Μητροπόλεως. Έτσι «φυτεύτηκε» Ποιμένας Αθηναϊκών διαδρομών στην Πρέβεζα και τριπολιτσιότικου κλίματος στην Ιερισσό.

Μην τρέξετε να μου θεολογήσετε περί Αγ. Πνεύματος. Σίγουρα το Πανάγιο Πνεύμα θα κατευθύνει τα πράγματα όπως πρέπει σε επίπεδο εσχατολογίας, αυτό όμως δικαιώνει τα των ανθρώπων έργα;

Εις εκ Πατρών πιστός

πηγή

Αν αυτο δεν ειναι φαυλοτητα και φαυλοκρατια, τοτε τι αλλο εκφραζουν ολα αυτα;

Τι περασε την Εκκλησια ο Ιερωνυμος Λιαπης, για φεουδο και τσιφλικι του προσωπικο; 


Με ποιο δικαιωμα"κλειδωνει" την υποψηφιοτητα του καθε Αθανασοπουλου; 


Ποιος ειναι αυτος που εχει το θεοθεν δικαιωμα να "κλειδωνει" τον "εκλεκτο" καποιου και να τον προωθει τεχνηεντως, φανερως ή υπογειως; 


Τι αναιδεια και θρασυτητα ειναι αυτη, να υποβιβαζουν το Αγιο Πνευμα και να εμφανιζουν δημοσια τις αναισχυντες και αδιαντροπες αυτες πραξεις τους ως ...θεοσεβεις; 


Πως τολμουν και προσφωνουνται ως "θεοπροβλητοι" αφου μονο θεοπροβλητοι δεν ειναι; 


Και ερχονται κατοπιν καποιοι παρομοιοι τους βρωμοθεολογοι της Κρητης να μας πουν οτι ...κακολογουμε τον Ιερωνυμο.


Για πειτε μας εσεις φιλοκαζαντζακικοι κυριοι, πως θα χαρακτηριζατε αυτες τις λαμογιτικες, τις ρουσφετολογικες και τις φαυλοκρατικες πραξεις, σαν "αγιες και ιερες"; 

  

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ: 

 Για την Μητρόπολη Ιερισσού, έχει «κλειδώσει» η υποψηφιότητα του αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Αθανασόπουλου, πρωτοσύγκελου της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας & Κυνουρίας. 

 



Πληροφορίες αναφέρουν ότι την πρόταση για τον π. Θεόκλητο έχει κάνει ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος και έχει αποδεχτεί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πηγή

Εκλογή Μητροπολιτών: Τα «κουκιά», τα όνειρα, οι προσευχές και η... έκπληξη

Του Κώστα Ζαφειρίου

Με εκλογές ξεκινά ο Οκτώβριος για την Εκκλησία αφού, σύμφωνα με Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου,

«την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί η Συμπλήρωση του Καταλόγου των προς Αρχιερατείαν Εκλογίμων και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος θα προβεί στην πλήρωση της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης και τυχόν κενωθησομένων Ιερών Μητροπόλεων». Το «κενωθησομένων»προφανώς αφορά την Ιερά Μητρόπολη Ιερισσού.

 Και μπορεί ο λαός να μην ενδιαφέρεται για τις μητροπολιτικές εκλογές, αφού αναμένει εναγωνίως την ανακοίνωση του δυσβάσταχτου πακέτου των 13,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά άπαντες οι μητροπολίτες, ή τουλάχιστον όσοι θα παραστούν στη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας μόνο με τις εκλογές ασχολούνται. Το Σαββατοκύριακο και τις μεταμεσονύκτιες ώρες (είναι οι ώρες που λατρεύουν οι ιεράρχες) τα κινητά και τα σταθερά τηλέφωνα θα ανάψουν. Επικυρώνονται οι συμφωνίες για τις εκλογές και σχεδιάζονται οι επόμενες που δεν θα αργήσουν.

Από την πλευρά τους οι υποψήφιοι αρχιμανδρίτες αγωνιούν. Προσπαθούν να μάθουν τους συσχετισμούς και κάνουν όνειρα για την επόμενη μέρα. Κάποιοι άλλοι αρχιμανδρίτες, επίσης υποψήφιοι, απλά προσεύχονται και ελπίζουν…

Κάπως έτσι, με αυτό το σκηνικό θα ξημερώσει η επόμενη Δευτέρα.

Μέχρι στιγμής έξι ονόματα ακούγονται για τις δύο χηρεύουσες μητροπόλεις, αλλά μόνο δύο θα επικρατήσουν.

Για την μητρόπολη Ιερισσού υποψήφιοι φέρονται να είναι ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Αθανασόπουλος,πρωτοσύγκελλος της μητροπόλεως Μαντινείας, ο αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης, επί χρόνια Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Ιερισσού και ο αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Ριγανάς, ιεροκήρυκας της ίδιας Μητρόπολης.

Ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη Μητρόπολη επιδεικνύει ακόμη ένας άξιος αρχιμανδρίτης ο π. Θεοδόσιος Εμμανουήλ , προϊστάμενος της ενορίας Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Ουρανούπολη όπου έχει προσφέρει έργο.

Για την μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης υποψήφιος είναι ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τσιρίγκας ενώ υποψήφιος για την ίδια Μητρόπολη είναι ο αρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος, επί χρόνια Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης αυτής και στενός συνεργάτης του αείμνηστου Μητροπολίτου κυρού Μελετίου.

Για κάποια από τις δύο μητροπόλεις, κάποιοι ιεράρχες μιλούν για έκπληξη...

 πηγή

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αναδημοσίευση από http://www.stoxos.gr

Προς το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο

Αθηνών και Πάσης Ελλάδος

κ. Ιερώνυμο

Σεβασμιότατε,

Από την ημέρα αναδείξεώς σας στον Αρχιεπισκοπικό 

θρόνο, προσπαθήσατε και ήλθατε σε επαφή με την

 εκάστοτε πολιτική ηγεσία, σε μια προσπάθεια

 επίλυσης πολλών θεμάτων που απασχολούν 

την Εκκλησία της Ελλάδος. Προσπαθείτε να

 δοθούν λύσεις στην αντιμετώπιση των 

οξυτάτων κοινωνικών προβλημάτων που 

μαστίζουν τον λαό μας, όπως επί παραδείγματι, 

να επιβάλλετε την ενίσχυση του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας.

 Γι΄ αυτό άλλωστε, θεωρώ, ζητάτε να λυθούν και οι εκκρεμότητες

 που υπάρχουν ως προς την εκκλησιαστική περιουσία, ώστε να μπορέσει η

 Εκκλησία να την αξιοποιήσει προς όφελος του Ελληνικού λαού. 

Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω πως σήμερα η πατρίδα μας 

βρίσκεται υπό νέας μορφής κατοχή. Της κατοχής του Διεθνούς

 Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) 

και των διεθνών κερδοσκοπικών αγορών. Σε αυτή την κατοχή, συνέπραξαν,

 δυστυχώς, οι κυβερνήσεις των Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και

 Αντώνη Σαμαρά. Αυτές, οι Κυβερνήσεις, παρέδωσαν τη χώρα στις δαγκάνες

 των διεθνών κερδοσκόπων και τοκογλύφων και εξαθλίωσαν με τις αποφάσεις

 τους το λαό μας, ο οποίος πένεται και δυστυχεί. Ένα λαό, ο οποίος

 βλέπει τα παιδιά του να μεταναστεύουν, τους νέους ανθρώπους να 

μην έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας, λόγω των δυσβάσταχτων 

φοροεισπρακτικών μέτρων και της δραστικής περικοπής των μισθών και των 

συντάξεων. Ένα λαό που βλέπει αυτές τις Κυβερνήσεις να είναι διώκτες της παιδείας

 με τις συνεχείς και αλλοπρόσαλλες αποφάσεις τους, οι οποίες βιάζουν και 

καταρρακώνουν τη θρησκεία μας, τη γλώσσα μας, τις παραδόσεις μας, τα ήθη και

 τα έθιμά μας. Ένα λαό που βλέπει αυτές τις Κυβερνήσεις, εν ονόματι της δουλικότητας

 που τις διακρίνει, να απεμπολούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να 

παραιτούνται οποιασδήποτε ασυλίας πηγάζει από διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις.

Σ΄αυτές τις δύσκολες στιγμές για το Έθνος και την πατρίδα μας, ο λαός μας θα

 περίμενε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και από εσάς 

προσωπικά, ως προεδρεύον αυτής, να εκμεταλλευτεί την άνευ προσκλήσεως αθρόα

 προσέλευση του Χριστεπώνυμου πληρώματος στις εκκλησίες και από του βήματός 

των, να ορθώσει το ανάστημά της, ενημερώνοντας και διεγείροντας τις ψυχές των 

Ελλήνων, κατά των βουλών αυτής της καθεστηκυίας τάξεως, των μικρόψυχων

 και μικρόμυαλων πολιτικών ταγών που καθημερινά με τις αποφάσεις τους ξεπουλούν

 την πατρίδα και το λαό της. Άλλωστε, αν δεν υπάρχει πια πατρίδα και λαός τότε δεν

 υπάρχει και λόγος ύπαρξης φιλανθρωπικού έργου.

Η Εκκλησία μας, έχει προσφέρει πολλά μέχρι σήμερα στους Εθνικούς αγώνες 

της πατρίδος μας και συνδέθηκε πολύ με τους αγώνες του λαού μας δίνοντας

 πολλές φορές την ίδια τη ζωή κληρικών της για την ελευθερία της Ελλάδος. 

Κληρικοί που θυσίασαν τη ζωή τους για την πίστη τους στο Θεό και το χρέος τους

 στην πατρίδα. Απτά παραδείγματα, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

 Γρηγόριος Ε΄, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαίας

, ο Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας), ο Αθανάσιος Διάκος, ο καλόγηρος Σαμουήλ,

 οι Μητροπολίτες Σμύρνης Άγιος Χρυσόστομος, Κυδωνίων Γρηγόριος, 

Μοσχονησίων Αμβρόσιος και πολλοί άλλοι.

Τρανταχτότερο, όμως, παράδειγμα για όλους μας, ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός.

 Αυτός ο Μεγάλος Διδάσκαλος, Ισαπόστολος, Εθναπόστολος και Ιερομάρτυρας Κοσμάς,
περιόδευε όλη την Ελλάδα, ρακένδυτος, με μόνο περιουσιακό στοιχείο το ράσο του

 και την μεγάλη του πίστη στο Χριστό. Όπου πήγαινε, έστηνε δίπλα του το

 Σταυρό του Κυρίου και ανεβαίνοντας στο σκαμνάκι του, δίδασκε το λόγο του Θεού 

και αναζωπύρωνε στους πιστούς- μαρτυρικούς Έλληνες, την ελπίδα της Ελευθερίας 

της πατρίδος.

Αυτή η φλόγα του Πατροκοσμά πρέπει και σήμερα να μεταλαμπαδευτεί από 

την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, 

προκειμένου να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις των Ελλήνων για την επερχόμενη

 παγκοσμιοποίηση, τη νέα τάξη πραγμάτων που σκοπό έχει την εγκαθίδρυση της 

παγκόσμιας κυβέρνησης-δικτατορίας.

Σεβασμιότατε,

Την 1^η Οκτωβρίου 2012 συνέρχεται η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας 

της Ελλάδος. Όλος ο Ελληνικός λαός θα περιμένει στην ψυχή των μελών της Ιεράς 

Συνόδου, να ηχήσει το πατριωτικό εγερτήριο: «Ω παιδιά μου, ορφανά μου, σκορπισμένα

 εδώ και εκεί διωγμένα υβρισμένα απ΄τα Έθνη πανοκεί! Ξυπνήστε τέκνα κι ήλθεν η ώρα. 

Ξυπνήστε όλα τρέξατε τώρα κι ήλθεν ο Δείπνος ο Μυστικός!». Θα περιμένει από τη 

Διαρκή Ιερά Σύνοδο, να λάβει γενναίες αποφάσεις, εναντίον εκείνων που έχουν 

αποφασίσει να βρίσκεται το ποίμνιο της Εκκλησίας σε συνεχή διωγμό και να τους

 κηρύξει ανάξιους της Ελλάδος, θέτοντάς τους σε δημόσια διαπόμπευση. Α

υτό επιτάσσει η παράδοση της Εκκλησίας και αυτό το σκεπτικό αναπτύσσεται

 διά μέσω των πατέρων της Εκκλησίας μας.

Ήρθε η μεγάλη ώρα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και κυρίως, εσείς προσωπικά να

 αναλάβετε την ιστορική απόφαση προστασίας του σκληρά δοκιμαζόμενου Ελληνικού

 λαού. Είναι χρέος όλων σας. Μη μας απογοητεύσετε!!!

Ευσεβάστως

Παναγιώτης Αποστόλου

Ο «εφησυχάζων» Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και η αδιαφορία της Ιεραρχίας Ουτοπία η ρήξη με το σαθρό κατεστημένο!

Ποιοί και για ποιούς λόγους βολεύονται με την πολιτική της σιωπής και της απραξίας του Προκαθημένου

Η μεθοδευμένη και προγραμματισμένη κινητικότητα των τριών τελευταίων μηνών εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου αποβλέπει όπως έχει αποδειχθεί κατά την προσωπική μας άποψη στην ανανέωση της θητείας του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο. Το περίεργο ωστόσο είναι πως πέραν των εθιμοτυπικών επισκέψεων σε Οικουμενικό Πατριαρχείο και Μητροπόλεις περιελάμβανε και αποφάσεις «εκφοβισμού», όπως αυτή λ. χ. που αφορά την αποστολή επιτροπής ιατρών στον ασθενή γέροντα Μητροπολίτη Κίτρους Αγαθόνικο, απόφαση για την οποία φημολογείται πως εμπλέκεται και το Φανάρι, το οποίο διακαώς επιθυμεί την προώθηση εκλεκτού ιερωμένου του...

Και πως επιτυγχάνεται η ανανέωση της θητείας του στον υποβαθμισμένο στα μάτια του πιστού λαού Αρχιεπισκοπικό θρόνο; Μα με την έμμεση «εξαγορά» της ανοχής της Ιεραρχίας, στην οποία εντέχνως καλλιεργείται μια ψευδαίσθηση ότι τάχα διακρίνει φως στο τούνελ της αρχιεπισκοπικής απραξίας! Έτσι αποφεύγει να θέσει ευθέως θέμα παραίτησης, δίδοντας επιπλέον χρόνο στον σιωπώντα Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μόνο που το φως αμέσως μετά το τέλος της συνεδρίασης της Ιεραρχίας αποδεικνύεται πως οφείλεται σε αντανακλάσεις σειράς ψευδαισθήσεων και δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα.

Γιατί καλοί μου Ιεράρχες η πραγματικότητα δείχνει πως η εκκλησιαστική διοίκηση έχει συνειδητά επιλέξει να δραστηριοποιείται στο κοινωνικό περιθώριο. Και παρά τις προσπάθειες διαφήμισης κοινωνικού έργου (βλ. Μ.Κ.Ο. Αποστολή) να απέχει των πραγματικών προβλημάτων και να μην νοιάζεται για την παντελή σχεδόν απουσία του λόγου και της διδασκαλίας του Κυρίου μας στον ταλαιπωρημένο ελληνικό λαό! Απουσία που αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία των κάθε λογής κρίσεων.

Το γεγονός ότι κάποτε η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελούσε ελπίδα διαφυγής από παγίδες και αδιέξοδα έχει λησμονηθεί από την σημερινή ηγεσία της, η οποία έχει de facto εμμένει αντί του πρωταγωνιστικού ρόλου της στην κοινωνία στο ρόλο του «κακού» κομπάρσου! Προτιμά να δραστηριοποιείται σε κοινωνικά συντρίμμια που αφήνουν οι αποφάσεις του μυστηρίου της ανομίας, αδιαφορώντας όχι μόνο για τις συνεχείς βλασφημίες του Θεού αλλά και επιβραβεύοντας τους βλάσφημους με το να τους καθιστούν επίσημους φίλους και συνομιλητές!!!

Η ταύτιση της σημερινής ηγεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με το σαθρό πολιτικό και επιχειρηματικό σύστημα της ανομίας είναι πλέον εμφανής και δεν αποτελεί μια αόριστη υποψία του πιστού. Και η ταύτιση αυτή σημαίνει στην ουσία πλήρης αποδοχή του φαρισαϊσμού από μέρους της... Οι πρωτοκαθεδρίες άλλωστε και η εξασφάλιση της χλιδάτης ζωής έχουν ως αντάλλαγμα τις συνεχιζόμενες εκπτώσεις από τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Εκπτώσεις που είθισται να δικαιολογούνται με την επιστράτευση της λεγομένης «δαιμονικής» εκκλησιαστικής οικονομίας και τα βαρύγδουπα ανούσια λόγια.

Αρκεί λοιπόν να ρίξουμε μία ματιά στα θέματα που θα εξετάσει τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου η Ιεραρχία για να διαπιστώσουμε κανείς πως και πάλι το μόνο κεντρικό ζήτημα που έφερε στην πρωτεύουσα τους Αρχιερείς είναι η πλήρωση της Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης καθώς και της Μητροπόλεως Ιερισσού, η οποία χήρευσε στα μέσα του Σεπτεμβρίου.     

Η αρχιεπισκοπική πολιτική της εφησυχάζουσας και ένοχης σιωπής φαίνεται να «βολεύει» την πλειονότητα της Ιεραρχίας μας, η οποία αναλίσκεται σε πληθώρα «αστείων» και δευτερευόντων για την Εκκλησία διοικητικών κυρίως θεμάτων ενώ αφήνει πρωταρχικές ποιμαντικές ανάγκες στο περιθώριο... 

Μεταξύ λοιπόν της αλλαγής, νοούμενης ως άμεσης επιστροφής στα μονοπάτια της εν Χριστώ σωτηρίας και του εφησυχασμού οι καλοί μας ποιμένες διαπιστώνεται πως επιλέγουν τον εφησυχασμό. Βλέπετε η αλλαγή κρύβει μέσα της εκ των πραγμάτων μία δυναμική που οδηγεί σε συγκρούσεις και ρήξεις και ανοικτούς πολέμους με το μυστήριο της ανομίας. Και η δυναμική τούτη φοβίζει τους κατ’ εξοχήν αδυνάτους και ανασφαλείς στην πλειονότητά τους σύγχρονους ποιμένες της Αγίας μας Εκκλησίας. Ως εκ τούτου προτιμούν τον έμμεσο εναγκαλισμό με τους εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας, μέσω του ωχαδελφισμού και της επιλογής ενός φαρισαϊκού τρόπου διαβίωσης.

Γι’ αυτό καθιερώθηκε ο ξύλινος εκκλησιαστικός λόγος, ο οποίος συμπορεύεται με το υποκριτικό εκείνο υπόβαθρο που χαρακτηρίζει στις ημέρες μας μεγάλο μέρος της εκκλησιαστικής διοίκησης... Μίας διοίκησης που προτιμά να διυλίζει τον κώνωπα και να καταπίνει την κάμηλον προκειμένου να διασώζεται στα λιμνάζοντα ύδατα της εκκλησιαστικής απραξίας και νοσηρής σιωπής! Μίας διοίκησης που λησμόνησε τι σημαίνει μαρτυρία, ομολογία και θυσία.

Αναρωτιέμαι καλοί μου χριστιανοί, μετά τόσα χρόνια που εκ του σύνεγγυς παρακολουθώ τις εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας εάν υπάρχουν Αρχιερείς που ενώπιον της τραγικής αυτής κατάστασης θα ορθώσουν το ανάστημά τους, ομολογώντας Χριστόν Εσταυρωμένον και βροντοφωνάζοντας «Φθάνει πια»! Αν υπάρχουν Αρχιερείς που δεν θα λογαριάσουν κριτικές και συκοφαντίες και επιθέσεις του διαφθαρμένου συστήματος Αν υπάρχουν ανιδιοτελείς Ιεράρχες, οι οποίοι κινούμενοι από την αγάπη του Χριστού θα φωνάξουν: «Ως εδώ η υποκρισία και η ένοχη σιωπή»!

Ρίχνοντας μία ματιά στο σώμα της Ιεραρχίας εύκολα θα διαπιστώσουμε πως κάτι τέτοιο σήμερα συνιστά ουτοπία. Οι αλληλο-εξαρτήσεις των Αρχιερέων που ξεκινούν από το νοσηρό σύστημα της αναρρίχησής τους και φθάνουν στην στήριξη παρανόμων και αντεκκλησιαστικών ενίοτε συμπεριφορών είναι τέτοιου βαθμού που πραγματικά καθιστούν κάτι τέτοιο αδύνατο και το ανάγουν σε ουτοπία. Γιατί οι παρασκηνιακές εξαρτήσεις μεταξύ τους αλλά και με εκπροσώπους του συστήματος της ανομίας προκαλούν την εκ μέρους τους αβουλία...

Μάλιστα είθισται όποιος Ιεράρχης ξεφύγει του ανωτέρω κανόνος να καταλογίζεται ως επικίνδυνος, γραφικός και... άμυαλος! Και η εν Χριστώ ομολογία και μαρτυρία του να αποτελεί εξαίρεση του νοσηρού κανόνος και να καταδικάζεται. Και για να μην μιλάμε αορίστως παρατηρείστε το πως αντιμετωπίζεται η ποιμαντική γραμμή που έχει χαράξει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ η αφουγκραστείτε τους παρασκηνιακούς αρχιερατικούς σχολιασμούς για τον ευαίσθητο στα εθνικά μας θέματα Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο. Αναφερθήκαμε στους δύο αυτούς συγκεκριμένους Ιεράρχες επειδή τόσο από μέρους της διοικούσας Εκκλησίας, όσο και από το σύνολο της πολιτειακής σήψης που λειτουργεί ως τυφλό όργανο του μυστηρίου της ανομίας επιχειρείται μέσα από συντονισμένη κατευθυνόμενη πρακτική να απομονωθούν, να σπιλωθεί η δράση τους και να χαρακτηρισθούν ως γραφικοί...

Μέσα στη διαμορφωθείσα λοιπόν παρακμάζουσα ολισθηρή εκκλησιαστική κατάσταση μόνο ένα θαύμα θα άλλαζε τα πράγματα. Πιστεύοντας και προσδοκώντας σε αυτό ακριβώς το θαύμα γράψαμε το κείμενο τούτο. Ένα θαύμα που θα επανέφερε με τη συνεισφορά της διοίκησης την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας στο προσκήνιο με την επιστροφή του ευαγγελικού λόγου ως κοινωνικό βασικό και μοναδικό μοχλό μίας πραγματικής ανάπτυξης αλλά ταυτόχρονα θα άλλαζε άρδην και την γνώμη του πιστού χριστιανού για την αξία των ποιμένων του.

Γιατί αρκεί μία απλή δημοσκόπηση στο αμιγώς εκκλησιαζόμενο ποίμνιο για να καταγραφεί το πόσο άξιους και ικανούς εκλαμβάνουν σήμερα οι χριστιανοί τους ποιμένες του. Έτσι ίσως μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν την ολισθηρή πορεία τους και αλλάξουν τον μπούσουλα στρέφοντάς τον προς τον Χριστό!

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Κινητικότητα για τις προσεχείς εκλογές Αρχιερέων

πηγή

Κινητικότητα για τις προσεχείς εκλογές Αρχιερέων

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλος

Αυξημένη κινητικότητα παρατηρείται στο μέγαρο της Αρχιεπισκοπής τις τελευταίες ημέρες εν όψει των εκλογών στην Ιεραρχία για τις Μητροπόλεις Νικοπόλεως και Ιερισσού. Για τη Μητρόπολη Κίτρους δεν έχει υπάρξει περαιτέρω ενέργεια της ΔΙΣ για να απαλλαγεί από τα καθήκοντα του ο εκεί βαρέως ασθενών Μητροπολίτης κ. Αγαθόνικος και πλέον ο χρόνος δεν επαρκεί για να κενωθεί ο θρόνος  και να υπάρξει εκλογή γι' αυτή τη Μητρόπολη.

Τις προηγούμενες ημέρες από την Αρχιεπισκοπή πέρασαν οι Μητροπολίτες Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος και Πατρών κ. Χρυσόστομος έχοντας μαζί τους τον Αρχιμανδρίτη

π. Θεόκλητο Αθανασόπουλο, πρωτοσυγκελλεύοντα της Μητρόπολης Μαντινείας. Μετά τη συνάντηση διέρρευσε η πληροφορία πως οι δύο Μητροπολίτες συνέστησαν θερμά τον εν λόγω Αρχιμανδρίτη ως υποψήφιο για τη Μητρόπολη Ιερισσού και παρακάλεσαν τον Αρχιεπίσκοπο να του δώσει το χρίσμα. Σύμφωνα με την ίδια πληροφορία ο κ. Ιερώνυμος  συναίνεσε και του έδωσε το χρίσμα, κάτι πάντως για το οποίο η Αρχιεπισκοπή τηρεί σιωπή. Επίσης στην Αρχιεπισκοπή επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο ο Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης, επί χρόνια Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Ιερισσού και ο Αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Ριγανάς, ιεροκήρυκας της ίδιας Μητρόπολης, που επίσης ζήτησαν την ευλογία του για την υποψηφιότητα τους. Για τη συγκεκριμένη Μητρόπολη ενδιαφέρεται και ο Αρχιμανδρίτης π. Σπυρίδων Κατραμάδος, Γραμματέας στην Ιερά Σύνοδο διαφόρων Επιτροπών, ο οποίος επίσης επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο. 

          Για τη Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης λέγεται ότι με τις ευχές του Αρχιγραμματέα της Συνόδου, Επισκόπου Διαυλείας κ. Γαβριήλ, προωθείται η υποψηφιότητα του Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Τσιρίγκα. Ο Αρχιεπίσκοπος μετέβη στο Μέγαρο της Συνόδου, συνάντησε τον εν λόγω Αρχιμανδρίτη και λέγεται ότι του έδωσε το χρίσμα. Όμως και σ' αυτή την περίπτωση επισήμως η Αρχιεπισκοπή διαρρέει  ότι εις ουδένα ο κ. Ιερώνυμος έδωσε το χρίσμα, ούτε πρόκειται να τηλεφωνήσει για την υποστήριξη του συγκεκριμένου υποψηφίου. Υποψήφιος για την ίδια Μητρόπολη είναι ο Αρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος, επί χρόνια Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης αυτής και στενός συνεργάτης του αείμνηστου Μητροπολίτου κυρού Μελετίου, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, είχε υποστηρίξει σθεναρά τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της Εκκλησίας στα οικονομικά ζητήματα και είχε έρθει, στα θέματα αυτά, σε σύγκρουση με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο. Είναι φυσικό ότι στην Πρέβεζα γνωρίζουν τον π. Θεοδόσιο και αυτός είναι ο λόγος που από πολλούς λαϊκούς και κληρικούς υποστηρίζεται η υποψηφιότητα του, με κείμενα που στέλλονται στους Μητροπολίτες. Από την άλλη Μητροπολίτες, όπως ο Πειραιώς Σεραφείμ, και κληρικοί και λαϊκοί της ίδιας Μητροπόλεως κρατούν αρνητική στάση έναντί του, κυρίως για τα ανοίγματα στην κοινή γλώσσα που έχουν γίνει στη Μητρόπολη Νικοπόλεως ως προς τα λειτουργικά κείμενα. 

          Ο Αρχιεπίσκοπος πέραν των ενδιαφερομένων Αρχιμανδριτών συναντά στην Αρχιεπισκοπή και Μητροπολίτες, με τους οποίους συζητά, μεταξύ των άλλων, το ζήτημα των προσεχών Αρχιερατικών εκλογών. Τελευταίως και πέραν των Μητροπολιτών Μαντινείας και Πατρών, συνάντησε, μεταξύ των άλλων, τους Τρίκκης κ. Αλέξιο,  Ελασσώνος κ. Βασίλειο, Καισαριανής κ. Δανιήλ  και Κορίνθου κ. Διονύσιο.

 Οι ψηφοφορίες με τον  ίδιο τρόπο

          Οι ψηφοφορίες για τις Μητροπόλεις Νικοπόλεως και Ιερισσού θα διεξαχθούν με τον ίδιο τρόπο που διεξάγονται εδώ και δεκαετίες. Η πρόταση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο, που απέστειλε ως Μητροπολίτης Θηβών στις 7 Ιανουαρίου 2000 και επανέλαβε το 2005, δεν έχει βάση. Η πρόταση ήταν  να αλλάξει το σύστημα ψηφοφορίας με απόφαση της Ιεραρχίας, πριν αυτή προχωρήσει στις εκλογές, με την υπογράμμιση μάλιστα ότι την πρότασή του "υποστήριζε η πλειονοψηφία της Ιεραρχίας και όλος ο κλήρος και ο πιστός λαός". Σημειώνεται ότι την τότε πρόταση είχαν προβάλλει με εντυπωσιακούς τίτλους και εκτεταμένα ρεπορτάζ ΜΜΕ, όπως "Ο Επενδυτής",  που αντιπολιτεύονταν τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και θερμά υποστήριζαν τον κ. Ιερώνυμο.

Από τη δημοσιογραφική έρευνα προέκυψε ότι η πρόταση του κ. Ιερωνύμου δεν είχε, ούτε έχει ουσιαστική βάση! Η Ιεραρχία δεν μπορεί, ούτε ομόφωνα, να αποφασίσει την αλλαγή του συστήματος ψηφοφορίας εκλογής των Μητροπολιτών, διότι αυτό δεν ήταν με απόφαση της Συνόδου της Ιεραρχίας, αλλά καθορίζεται με τον Νόμο 590/1977, που είναι ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Άρα μόνο με τροπολογία του Νόμου στη Βουλή μπορεί να αλλάξει ο τρόπος της εκλογής Μητροπολιτών, κάτι καθόλου εύκολο, αφού αν ανοίξει θέμα τροπολογιών στον Νόμο περί Κ.Χ. της Εκκλησίας της Ελλάδος,  τότε αυτό θα είναι άνοιγμα των ασκών του Αιόλου για την Εκκλησία, με ανυπολόγιστες γι' αυτήν συνέπειες. Ο Νόμος 590/1977 στο άρθρο 25 γράφει: " Προς πλήρωσιν χηρεύσαντος μητροπολιτικού τινος θρόνου τα μέλη της Ι.Σ.Ι., συνερχόμενα εις συνεδρίαν, εκλέγουν δια μυστικής ψηφοφορίας τρεις υποψηφίους εκ των εγγεγραμμένων εις τον κατάλογον των προς Αρχιερατείαν εκλογίμων κληρικών. Έκαστος εκλέκτωρυποχρεούται να αναγράψη εν τω ψηφοδελτίω αυτού τρεις υποψηφίους.  Εν συνεχεία η Ι.Σ.Ι. και δια σχετικής πλειονοψηφίας εκλέγει ένα των τριών προς πλήρωσιν της χηρευούσης Μητροπόλεως". Κατά την ερμηνεία του συγκεκριμένου άρθρου και την πρακτική τόσων δεκαετιών με τον ίδιο τρόπο που εκλέγονται οι τρεις υποψήφιοι εκλέγεται και ο Μητροπολίτης. Εξάλλου αν μπορούσε να υπάρξει άλλη ερμηνεία του Νόμου ο κ. Ιερώνυμος δεν θα ζητούσε τροποποίηση του τρόπου ψηφοφορίας με απόφαση της Ιεραρχίας!     

          Η πρόταση του κ. Ιερωνύμου προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Όταν έκανε την πρόταση στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο δεν γνώριζε ότι ο τρόπος εκλογής των Αρχιερέων προβλέπεται από τον Νόμο περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας και δεν έχει αποφασιστεί με απόφαση της Ιεραρχίας; Και όταν έγραψε ότι "η πλειονοψηφία των Ιεραρχών" ήσαν υπέρ της πρότασης του αυτό σήμαινε ότι ούτε αυτοί είχαν ποτέ αναγνώσει και δεν γνώριζαν ότι δεν μπορεί να αλλάξει το σύστημα με απόφαση της Ιεραρχίας; Και γιατί έδωσε τόση δημοσιότητα ο κ. Ιερώνυμος στην πρόταση του; Κι αν δεν γνώριζε δεν θα έπρεπε να ρωτήσει, να ερευνήσει το θέμα, πριν ο ίδιος πλήξει με τα γραφόμενα του τον Μακαριστό και δημιουργήσει θετικές εντυπώσεις για τον εαυτό του; Και γιατί επί τόσα χρόνια που ήταν Αρχιεπίσκοπος ο μακαριστός Σεραφείμ, του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης, δεν εισηγήθηκε ποτέ την αλλαγή του τρόπου εκλογής Μητροπολιτών, αλλά συμμετείχε ευχαρίστως στις τότε εκλογές και μόλις ανέλαβε Αρχιεπίσκοπος ο μακαριστός Χριστόδουλος αμέσως τον κατήγγειλε και ζήτησε αλλαγή του; Κι αφού τον κατήγγειλε και τον επέκρινε με τόση αυστηρότητα γιατί συμμετείχε στις ζυμώσεις και επί Χριστοδούλου για την εκλογή Μητροπολιτών, όπως λ.χ. σ' αυτές για τις Μητροπόλεις Σύρου και Κορίνθου; 

          Σημειώνεται ότι ο κ. Ιερώνυμος είχε εκφραστεί και εναντίον των ζυμώσεων μεταξύ των Ιεραρχών και του Αρχιεπισκόπου, που προηγούνται των Αρχιερατικών εκλογών. Την 1^η Δεκεμβρίου 2001 στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Βόλου είχε διαξαχθεί το "Θεολογικό Εργαστήρι", με θέμα "Φόβος και ελευθερία στη ζωή της Εκκλησίας". Στο εργαστήρι είχε εισήγηση  ο τότε Μητροπολίτης Θηβών και επειδή δεν μπόρεσε να παραστεί, την ανέγνωσε ο π. Αδαμάντιος Αυγουστίδης. Το κείμενο της είναι δημοσιευμένο στη "Σύναξη", τεύχος 82, Απρίλιος - Ιούνιος 2002, σελ. 12-18.

          Μεταξύ των άλλων τόνισε τότε ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος: "Σήμερα δεν πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τον τρόπο εκλογής των Αρχιερέων. Είναι διαβλητός και αναξιόπιστος. Είναι αναγκαίο να γίνει κάτι το ταχύτερο δυνατό προς το καλύτερο. Και εδώ δυστυχώς νικάει ο φόβος και πνίγεται η ελευθερία. Πού; Στην κρισιμότερη δομή της Εκκλησίας, δηλαδή στη σύναξη όλου του σώματος της Ιεραρχίας….Αλλά και η κεντρική διοίκηση έχει και αυτή τρόπο εξασφαλισμένο, ώστε να πνιγεί η ελευθερία και να επιβληθεί ο φόβος. Έτσι γίνονται κατ' ιδίαν συναντήσεις, συζητήσεις, συναλλαγές. Έπειτα οι εκλέκτορες Αρχιερείς δεν ψηφίζουν με σταυρό, αλλά γράφοντας στο δελτίο τα στοιχεία του υποψηφίου με το χέρι τους. Έτσι ο γραφικός χαρακτήρας είναι αψευδής μάρτυρας στα χέρια της γραμματείας…Όλα αυτά δεν ταιριάζουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά σε μια "Εκκλησία" που έχει καταστεί ιδεολογία."(σ.σ. Οι υπογραμμίσεις του συντάκτη του άρθρου).

Ο καυστικός λόγος του τότε Μητροπολίτη Θηβών έδινε την εντύπωση ότι ο ίδιος αν ήταν Αρχιεπίσκοπος θα είχε διορθώσει όλα όσα επέκρινε με τόση δριμύτητα. Εδώ και τέσσερα χρόνια είναι Αρχιεπίσκοπος και, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, οι εκλογές εξακολουθούν να διεξάγονται με το ίδιο σύστημα και ζυμώσεις, συναντήσεις και συζητήσεις να γίνονται, - εμείς δεν γνωρίζουμε για συναλλαγές ούτε τότε ούτε τώρα -, εν όψει αρχιερατικών εκλογών.

Ο δρόμος των υποψηφίων για τον δεσποτικό θρόνο

του Κώστα Ζαφειρίου

Πολλές φορές η λαϊκή βούληση, που συνήθως συμφωνεί με αυτή του κλήρου, έρχεται σε αντίθεση με την επιθυμία των εκλεκτόρων ιεραρχών, επιθυμία που αποτελεί προϊόν εκλογομαγειρεμάτων.

Είναι οι ιερές συμμαχίες που διαμορφώνονται στο παρασκήνιο και στέλνουν μηνύματα στην άλλη πλευρά των ιεραρχών, που έχει διαφορετική στόχευση. Τα κινητά και τα σταθερά έχουν «ανάψει». Συνεννοήσεις, επαφές, συμφωνίες…

Στην περίπτωση της χηρεύουσαςμητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης, ο δρόμος για τη διαδοχή θα είναι δύσκολος. Μπορεί ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, σε κλειστό κύκλο, να έχει εκφράσει την επιθυμία να εκλεγεί συγκεκριμένος αρχιμανδρίτης, αλλά αυτό δε σημαίνει προς το παρόν κάτι. Βέβαια τις τελευταίες μέρες, κυκλοφορείανώνυμη επιστολή που δημιουργεί προβλήματα στον άλλο υποψήφιο.

Ο αρχιμανδρίτης που τελικά θα επικρατήσει θα φθάσει στο δεσποτικό θρόνο με δυσκολία.

Αλλά όπως και να έχει, το αποτέλεσμα μετρά…

Στην περίπτωση της άλλης χηρεύουσας μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, η πλειονοψηφία των ιεραρχών στηρίζει ένα εκ των υποψηφίων και αυτός αναμένεται να εκλεγεί, εκτός απροόπτου…Όποιες άλλες υποψηφιότητες άξιων και ικανών κληρικών θα είναι απλώς υποψηφιότητες… 

πηγή

Συνεχιζει να επιβαλλεται η ΦΑΥΛΟΚΡΑΤΙΑ στην Εκκλησια των ΜΑΤ και των ΡΟΠΑΛΩΝ για την εκλογη των μητροπολιτων

Και παλι θα βγαλουν για μητροπολιτες εκεινους που εγλυψαν περισσοτερο, εκεινους που αραξαν στα συνοδικα γραφεια περισσοτερο, και εκεινους που ...ισως να εδωσαν τα περισσοτερα!!


Γιατι δεν βγαζουν ανθρωπους που διακονησαν τον τοπο τους και τους γνωριζει ο λαος;


Γιατι επιτρεπουν να ορεγονται για μητροπολιτες ανθρωποι ξενοι και ασχετοι με τις περιοχες;


Ποιο Ευαγγελιο και ποιοι Ιεροι Κανονες επιτρεπουν αυτην την ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ και μαλιστα να εκτελειται απο τους αρχιερεις;


Δεν ντρεπονται καθολου οι αρχιερεις;


Τσιπα δεν εχουν;


Υστερα μας κατηγορουν οτι δεν τους σεβομαστε και τους μιλαμε με αγενεια.


Γιατι να τους μιλησουμε με ευγενεια, αφου οι ιδιοι κατεβαζουν το ηθικο τους επιπεδο κατω των επιτρεπτων οριων;


Αφου οι ιδιοι αυτοεξευτελιζουν τους εαυτους των;


Με ποια ηθικη και με ποια λογικη και με ποια τιμιοτητα θα φερουν στην Αρναια εναν κατωελλαδιτη αντι για τον αρχιμ. Χρυσοστομο Μαϊδωνη που τον ξερουν και οι πετρες;


Το ιδιο και στην Πρεβεζα που εχει αφησει ο μακαριτης Μελετιος ενα σωρο πνευματικα παιδια; 


Ο αρχιμανδριτης Χρυσοστομος Μαϊδωνης, εργασθηκε ιεραποστολικα οσο κανενας αλλος στην περιοχη Ιερισσου και Αρναιας και δυτικη Χαλκιδικη.


Εφθασε για ιεραποστολη μεχρι την Αλβανια και μεχρι την Αφρικη.


Εφηρμοσε την Γραφη και τους Κανονες κατα γραμμα και επικυρωσε την υπαρξι του και την αποστολη του μεσα στην Εκκλησια με το κηρυγμα και την μαθητεια βαδιζοντας στα βηματα των Αποστολων και του Κυριου Ιησου.


Δεν εγλυψε κανεναν λεριασμενο δεσποτη και καμμια λερωμενη ποδια.


Ειπαμε και το ξαναπαμε και το ξαναλεμε οτι ο Ιερωνυμος Λιαπης, διοικει την Εκκλησια με φαυλον τροπον, ετσι εζησε σε ολη την ζωη του, και αυτην την διαδρομη διηνυσε μεχρι και σημερα. 


Ειναι δυνατον τωρα να αλλαξη;


Και ετσι θα φυγη, με τις φαυλοτητες ολες φορτωμενες στην πλατη του.


Ομως οι αλλοι αρχιερεις τι κανουν;
 

Θα επιτρεψουν αυτην την καταντια να συνεχιζεται;


Θα ενθρονιζουν συνεχεια στις μητροπολεις φθορους και ανικανους για να τις εγκαταλειπουν και να ζουν την ντολτσε βητα;

Θεο δεν φοβουνται, ανθρωπους δεν εντρεπονται;
πηγή