Γράφει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
- Δεν είναι κακό ο άνθρωπος να κάνει λάθος. Κακό γίνεται όταν δεν αναγνωρίζει το λάθος του και δεν το διορθώνει.
- Η φύση μας, μετά την παρακοή και την έξοδο από τον παράδεισο, βρίσκεται εξαιτίας της αμαρτίας σε αλλοιωμένη κατάσταση.
Η κατάσταση αυτή είναι διαφορετική από αυτήν ακριβώς που έπλασε ο Θεός και αντίθετη από την παραδείσια, υποκείμενη στην φθορά και στον θάνατο.
Ανθρώπινο και λογικό είναι ο άνθρωπος να κάνει συνεχώς λάθη, καθώς η φύση του αλλοιώθηκε και υπόκειται στην φθορά. Δαιμονικό, όμως, είναι ο άνθρωπος να μην δέχεται την κατάστασή του και να μην αναγνωρίζει τα λάθη του.
Με την μη αναγνώριση των λαθών του, αρχίζει στον άνθρωπο μια αρρωστημένη κατάσταση, στην οποία αυτός προσπαθεί -ματαίως βέβαια- να βρει δικαιολογίες, να αποβάλει από επάνω του κάθε ευθύνη, να πείσει ότι δεν κάνει ποτέ λάθος.
Αυτή είναι μια κατάσταση αρρωστημένου εγωισμού, που στερεί ο άνθρωπος από τον εαυτό του το δικαίωμα να προσπαθήσει και να αγωνιστεί να διορθώσει το λάθος του. Αποτέλεσμα είναι να μένει αδιόρθωτος και να συσσωρεύει επάνω του τα λάθη που κάνει, να μετατρέπονται αυτά σε προβλήματα, τα οποία, λόγω της απραξίας, γίνονται άλυτα.
Τότε γεννάται η απελπισία, πνίγεται ο άνθρωπος από ασήκωτο βάρος, γιατί δεν είναι στην φύση του να σηκώνει τόσα φορτία. Γίνεται δέσμιος του εγωισμού του, κυριεύεται από μοναξιά, γιατί «όλοι του φταίνε», οδηγείται σταδιακά στην «φυλακή της ψυχής», που είναι η κατάθλιψη. Έτσι ξεχνά τελείως τον Θεό!
Φάρμακο σωτήριο, που λυτρώνει τον άνθρωπο από αυτήν την κατάσταση, είναι η ταπείνωση.
Η ταπείνωση μεταμορφώνει τον άνθρωπο!
Η ταπείνωση διώχνει τον εγωισμό.
Η ταπείνωση κάνει τον άνθρωπο να σηκώνεται και να προσπαθεί.
Η ταπείνωση ανοίγει τα πνευματικά μάτια του ανθρώπου, ώστε να βλέπει ξεκάθαρα τα λάθη του.
Η ταπείνωση κάνει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει την αδυναμία του και να ζητά βοήθεια.
Η ταπείνωση διαλύει την μοναξιά και τα αδιέξοδα.
Η ταπείνωση οδηγεί τον άνθρωπο να βρίσκει λύση στα προβλήματα.
Η ταπείνωση τον λυτρώνει, τον αποφορτίζει και τον ενθαρρύνει.
Η ταπείνωση οδηγεί τον άνθρωπο στον παράδεισο.
Με την ταπείνωση ο άνθρωπος βρίσκει πάλι αυτό που του λείπει, τον Θεό!