Γιατί είπε το -Όχι- ο Μεταξάς αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;
Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, οι πιέσεις, οι Άγγλοι, τα ανάκτορα κτλ.
Μπορεί κανείς να ερωτηθεί:
Και αν λέγαμε ναι;
Πάλι στα ίδια θα ήμασταν.
Ένα δυο χρόνια υπό συμμαχική επιστασία (μήπως δεν ήμασταν πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς;) και ύστερα μέσα στη συμμαχία και τέλος στην ευρωπαϊκή κοινότητα.
Άσε και εκείνη την μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος σαν τον Καραγκιόζη πως εμείς σκοτώσαμε τον κατηραμένον όφι. Μεθύσαμε από δόξα που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας.
Για μια ακόμα φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκιδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι και Κουρήδες. Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου».
Πηγή: Ιστοσελίδα ΤΕΤΑΡΤΟ