Αγωνιώδεις προσπάθειες να βγει από την καταστολή ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδων

 

Αγώνα δρόμου δίνουν τις τελευταίες ώρες οι θεράποντες ιατρού του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας ώστε να βγει από τη καταστολή ώστε να δουν αν ανταποκρίνεται στο περιβάλλον. Και αυτό γιατί παραμένει για πέμπτη συνεχομένη ημέρα διασωληνωμένος στην εντατική μονάδα του Ναυτικού νοσοκομείου της Αθήνας.
Η πρώτη προσπάθεια έγινε χθες ,Σάββατο το πρωί, όταν οι γιατροί που είναι συνεχώς στο προσκεφάλι του Δεσπότη έκοψαν τα φάρμακα καταστολής προσπαθώντας να τον επαναφέρουν στο περιβάλλον. Η πρώτη προσπάθεια δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα με την αγωνία να είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα συγγενών και κληρικών που σπεύδουν συνεχώς στο νοσοκομείο.
Στην Αθήνα ο Πρωτοσύγκελος
Στην Αθήνα μετέβη εκτάκτως ο Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης π. Γεράσιμος Φωκάς προκειμένου να βρεθεί στο πλευρό του Σπυρίδωνα. Από τις πρώτες ώρες της αδιαθεσίας του Μητροπολίτη είναι συνεχώς δίπλα του τα πνευματικά του παιδιά Αρχ. π. Σπυρίδωνας Πετεινάτος και Αρχ. π. Παΐσιος Παράσχης. Συνεχώς δίπλα του είναι και ο προσωπικός του γιατρός Αρχ. π. Νικόλαος Χαρτουλιάρης.
Έντονη ανησυχία στην Ιεραρχία
Έντονη είναι η ανησυχία στους εκκλησιαστικούς κύκλους για τη πορεία της υγείας του γηραιότερου Μητροπολίτου της Ιεραρχίας Σπυρίδωνα Καλαφατάκη. Στο Επισκοπείο της Μητροπόλεως στο Αργοστόλι έχουν «σπάσει» τα τηλέφωνα με τους περισσότερους Ιεράρχες να ζητούν πληροφορίες για τη κατάσταση της υγείας του και να θέλουν να στείλουν μηνύματα συμπαράστασης καθώς και ότι προσεύχονται ο Κεφαλληνίας να ξεπεράσει άλλη μία δοκιμασία με την υγείας του. Όπως μάλιστα έλεγε και ένας παλιός Μητροπολίτης , «ο Κεφαλληνίας είναι σκληρό, Πειραιώτικο καρύδι και με τη βοήθεια του θεού θα τα καταφέρει»!
Ας ελπίσουμε τις επόμενες μέρες ο Δεσπότης μας να γίνει καλά και να επιστρέψει στο αγαπημένο του νησί, τη Κεφαλονιά.
πηγή

Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδων: ''Ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ''

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

«Ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ!».

Γιά ἄλλη μία φορά, ἀδελφοί μου, ζοῦμε τή γιορτή τῶν Χριστουγέννων, τήν Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, 

κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.
Χριστούγεννα!

«Σήμερον ὁ Ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ Λόγος σαρκοῦται». Γεγονός μοναδικό! Μᾶς αὐτοαποκαλύφθηκε ὁ Θεός στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Αὐτόν πού αἰῶνες ἀναζητοῦσε ὁ ἄνθρωπος νά Τόν ἀνακαλύψει, ζεῖ πλέον ἀνάμεσά μας. Καί καλούμαστε νά Τόν πιστεύσουμε, νά Τόν γνωρίσουμε, νά Τόν ἀγαπήσουμε, γιά νά ἀποκαλύπτεται καί φανερώνεται ὁλοένα καί περισσότερο στή ζωή μας.

Εἶναι ὁ μοναδικός καί ἀληθινός Σωτήρας καί Λυτρωτής μας.

Τό κοσμοχαρμόσυνο καί πανευφρόσυνο γεγονός τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως συνεχίζει νά μεταδίδει ἀφειδῶς πρός κάθε κατεύθυνση ἀνείπωτη χαρά καί παραδεισένια μακαριότητα. Πραγματικός ἀποδέκτης ὅμως γίνεται ὅποιος μέ πίστη καί πόθο ὑπακούει στό κάλεσμα τῶν Ἀγγέλων, ἀκολουθεῖ τήν λάμψη τοῦ Ἀστέρος, ἀποδέχεται τίς ἄπειρες καί ἀκριβεῖς φωνές τῶν Προφητῶν.

Καί ἐφέτος- ἔτος ὁμολογουμένως δίσεκτος καί ἀνθρωπίνως ἀπελπιστικός- οἱ πιστοί διαδηλώνουν ὅτι ἡ μόνη ἀκαταίσχυντη καί βεβαία ἐλπίδα μας εἶναι ὁ γλυκύτατος καί ποθητός μας Χριστός.

Αὐτός πού «ἐταπείνωσεν ἑαυτόν, μορφήν δούλου λαβῶν». Αὐτός πού ἐνανθρώπησε πρός χάριν τοῦ καθενός ἀπό ἐμᾶς ὥστε νά μᾶς θεοποιήσει.

Καί παρέχοντάς μας τό τέλειο καί ὑψηλότερο ὅλων- δηλαδή, τήν σωτηρία καί τόν ἁγιασμό μας- μᾶς βεβαιώνει ὅτι ἀσχολεῖται μέ Πατρική ἀγάπη καί μέ ὅ,τι ἄλλο πρόσκαιρο καί γήινο μᾶς ἀπασχολεῖ.

Εἴθε, ἀδελφοί μου, Κεφαλλήνες τῆς νήσου και τῆς διασπορᾶς, νά ἔχουμε στραμένες τίς ἐλπίδες μας στό θεοδέγμον σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί μέ πόθο νά καταστοῦμε αἰώνιοι προσκυνητές τοῦ Θείου Βρέφους.

Ἄς μήν λησμονοῦμε ὅμως τήν δύσκολη ζωή τῶν Ποιμένων, τήν κοπιαστική ὁδοιπορεία τῶν Μάγων, τόν πειρασμό τοῦ δικαίου Ἰωσήφ.

Ἡ πραγματική χαρά εἶναι πάντοτε συνδεδεμένη μέ τόν κόπο καί τήν δοκιμασία.

Καλά Χριστούγεννα

Χρόνια Πολλά!

Μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη ἐν Χριστῳ νηπιάσαντι

Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ 

Ο ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

Ραγδαίες εξελίξεις στη Μητρόπολη Κεφαλληνίας

Θέμα διαδοχής θέτουν επιφανείς Κεφαλλήνες. Ποιος ο ρόλος της νέας ΔΙΣ

Έχουν ενταθεί το τελευταίο διάστημα οι συζητήσεις σε θρησκευτικούς

 κύκλους στη Κεφαλονιά το αν θα πρέπει να ανοίξει θέμα διαδοχής στη

 Μητρόπολη Κεφαλληνίας. Ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας εδώ και καιρό 

δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του ενώ με το ζόρι πηγαίνει

 στα πανηγύρια και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. 

Επιφανείς Κεφαλλονίτες και άνθρωποι των γραμμάτων τόσο

 στο εσωτερικό του νησιού, όσο και της διασποράς δεν κρύβουν

 την ανησυχία τους για τη κατάσταση την οποία έχει περιέλθει

 η ιστορική Μητρόπολη Κεφαλληνίας. 

Μάλιστα, σκέφτονται να δημιουργήσουν μία επιτροπή 

η οποία με σεβασμό στο πρόσωπο και τη προσφορά του

 θα ζητήσει να παραιτηθεί αυτοβούλως.

Ο ρόλος της Ιεραρχίας και η νέα ΔΙΣ

Έχουν πυκνώσει τους τελευταίους μήνες οι φήμες που θέλουν 

γηραιούς Μητροπολίτες η νέα ΔΙΣ (Ιεράς Συνόδου) να τους 

ζητάει τη παραίτηση τους με το νέο χρόνο (ξεκινάει για την 

εκκλησία ημερολογιακά την  1η Σεπτεμβρίου). 

Σε αυτή τη περίπτωση είναι πολύ πιθανό να ζητηθεί 

από τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο η παραίτηση του Δεσπότη.
Αξίζει: Να υπενθυμίσουμε ότι η θητεία των Μητροπολιτών είναι ισόβια!

• πηγή

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

Η έννοια της Θρησκείας είναι ευρυτάτη και σημαίνει την από μέρους του ανθρώπου αναζήτησιν της λυτρώσεως και την στροφήν του προς το απόλυτον. Εξ' αυτής της αναζητήσεως προέρχονται αι διάφοροι θρησκείαι.

Απ' αρχής της εμφανίσεως του ανθρώπου επί της γης, ο άνθρωπος παρουσιάζεται εξαρτώμενος από κάποιαν ανωτέραν δύναμιν, εφ' όσον έφθασεν και μέχρι του σημείου να θεοποιήση και αυτά τα στοιχεία της φύσεως και να λατρεύση τα κτίσματα αντί τον κτίστην. Αι τοποθετήσεις των διαφόρων θρησκειών δια το περιβάλλον είναι διαφορετικές έως και αντιθετικές. Υπήρξαν και υπάρχουν θρησκείαι που θεωρούν την φύσιν ως κακό δημιούργημα. Ο Χριστιανισμός όμως, έχει Ιδρυτήν, Γεννηθέντα, Παθόντα, Ταφέντα, Αναστάντα εκ των νεκρών και επανελθόντα "εκεί όπου ήν το πρότερον".

Η Ορθόδοξος Χριστιανική πίστις μας, δεν είναι απλώς Θρησκεία, αλλά η εκ Θεού αποκάλυψις της αληθείας και κατά συνέπειαν, αποκάλυψις της αληθούς σχέσεως μεταξύ ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος. Η φύσις η οποία μας περιβάλλει αποτελεί δημιούργημα του Θεού της αγάπης. Τίποτε δεν υπάρχει εις την ζωήν αυτήν, που να μην έχει τον Δημιουργόν του. Το βιβλίον της Γεννέσεως, το πρώτον βιβλίον της Π.Δ., διαβεβαιώνει περί τούτου: 'Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον Ουρανό και την γην'. (Γεν.Ι.Ι.) Αυτήν την πίστιν εις τον Δημιουργόν Θεόν ομολογούμε και δια του Συμβόλου της πίστεως μας: "Πιστεύω εις Ένα Θεόν Πατέρα Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων". Εντός του κόσμου εδημιουργήθη και ετέθη ο άνθρωπος "εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν αυτόν", δηλαδή ο Θεός ώρισεν τον άνθρωπον, διαχειριστήν και φύλακα του κόσμου τούτου. Να απολαμβάνη αυτόν, να χρησιμοποιή αυτόν και να αξιοποιή τον φυσικόν κόσμον, αλλά και να τον προφυλάσση να τον προσέχη, να τον διατηρή. ΠΩΣ; Ενθυμούμενος τον Δημιουργόν, παραμένοντας συνδεδεμένος μαζί Του, εξαρτώμενος απ' Αυτόν, αποδεχόμενος το θέλημά Του και συνεργαζόμενος μαζί Του.

Το τι συνέβη και το τι συμβαίνει, ως προς τας σχέσεις του ανθρώπου μετά του Θεού το γνωρίζομεν όλοι πολύ καλά. Ο άνθρωπος προτίμησε και προτιμά τον δρόμον της αυτονομίας, της ανεξαρτησίας και της Θεοποιήσεως των δυνάμεων Του. Απέρριψεν ακόμη και περιεφρόνησε το θέλημά Του, τας εντολάς του και εδώ είναι η ουσία του Προπατορικού Αμαρτήματος, το οποίον και αποτελεί την αρχήν της λεγόμενης οικολογικής καταστροφής. Εφ' όσον ο άνθρωπος εστράφη εναντίον του Θεού Δημιουργού, ευκολώτερον είναι να στρέφεται και εναντίον της φύσεως και του περιβάλλοντος χώρου. Ο άνθρωπος χωρίς Θεόν, γίνεται καταχραστής του κυριαρχικού δικαιώματος το οποίον του εδόθη, εκμεταλευτής της δωρεάς του Θεού, εκμεταλευόμενος ασυλόγιστα και εγωκεντρικά το περιβάλλον, το οποίον και καταστρέφει και καταστρέφοντας αυτό, αμαρτάνει και αμαρτάνοντας καταστρέφει το ίδιον τον εαυτόν του.

Προς αυτόν τον άνθρωπον έρχεται ο Χριστός. Γίνεται άνθρωπος, λαμβάνει υλικό σώμα και εισέρχεται εις αυτόν τον κόσμον δια να φέρη την σωτηρίαν, την σωτηρίαν απο την αμαρτίαν, την κάθε είδους φθοράν και να λυτρώση και απ' αυτόν τον ίδιον τον θάνατον. Το κοσμοσωτήριον έργον Του - την μεγαλυτέραν επιχείρησιν διασώσεως του ανθρώπου και του κόσμου, δια μέσου των αιώνων δια της Αγίας Εκκλησίας Του, η οποία ως λύσιν και απάντησιν εις το οικολογικό πρόβλημα προβάλλει την πίστιν και την ζωήν της, διακηρύσσοντας οτι,
α) Κέντρον της ζωής και του κόσμου και μέτρον πάντων είναι ο θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Η επίλυσις δηλαδή του οικολογικού προβλήματος της εποχής μας, κατά την διδασκαλίαν της Εκκλησίας μας, εξαρτάται απόλυτα από την θεώρησιν των σχέσεων του ανθρώπου και του φυσικού κόσμου.
β) Το φυσικόν περιβάλλον, ως δημιούργημα του Θεού και δώρον της αγάπης Του προς ημάς, αλλά και ως παρακαταθήκη εμπεπιστευμένη εις ημάς χρήζει σεβασμού, αγάπης, προστασίας και ενδιαφέροντος, 'Η φύσις δια τον άνθρωπον εγένετο, ούχ ο άνθρωπος δια την φύσιν' (Μαρκ. Θ. 27)
γ) Ο κόσμος που μας περιβάλλει δεν είναι μόνον αντικείμενον ωφελιμιστικής εκμεταλλεύσεως, αλλά και φανέρωσις του Θεού, αλλά και του Θείου προορισμού του ανθρώπου. Εκείνο που χρειάζεται σήμερον είναι νέα θεωρητική σχέσις ανθρώπου με το περιβάλλον του.
δ) Ο άνθρωπος συνειδητοποιώντας τας λανθασμένας του επιλογάς και βλέποντας τα ολέθρια αποτελέσματά τους να προσπαθήση αποφασιστικά δια μίαν προσωπικήν αλλαγήν προς το καλύτερον, το αγιότερον, το υψηλότερον. Αυτή είναι η σωτήριος οδός, της επιστροφής εις τον Θεόν, της στροφής προς τας αιωνίους αξίας εις τας οποίας καλεί ο Χριστιανισμός. Η έξοδος από το σημερινόν αδιέξοδον όχι μόνον φαίνεται αδύνατη από τα σημερινά δεδομένα αλλά δυνάμεθα να πούμε ότι, διαγράφεται καθαρώτερον η μαζική καταστροφή του κόσμου και του ανθρώπου.

Η Εκκλησία μας και η εντός αυτής ζώσα Ορθόδοξος Χριστιανική παράδοσις, συμβάλλει ακόμη εις την αντιμετώπισιν του προβλήματος με την ειδικήν και αξιοπρόσεκτον στάσιν της, έναντι του φυσικού περιβάλλοντος. Βασικά ο Χριστιανός πρέπει να σέβεται τον εαυτόν του, να υπολογίζει τον Δημιουργόν Θεόν δια να μπορεί να σέβεται και το περιβάλλον μέσα εις το οποιον ζει και κινείται. Η σημερινή κατάστασις του περιβαλλοντικού χώρου μας, έχει σχέσιν με την πνευματικήν και ηθικήν κατάστασιν του σημερινού ανθρώπου. Βασική αρχή της Χριστιανικής ζωής είναι η αυτάρκεια, η λελογισμένη δηλαδή χρήσις των υλικών αγαθών. Ο Χριστιανός δεν επιδιώκει τον θησαυρισμόν, αρκείται εις τα αναγκαία και απαραίτητα μέσα ζωής. Η προσαρμογή του ανθρώπου εις το θέλημα του Θεού έχει καθοριστική σημασία δια την αντιμετώπισιν του οικολογικού προβλήματος. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι, "η αυτάρκεια" ή ο "οικολογικός ασκητισμός", θα συντελέση σημαντικά εις την λύσιν του προβλήματος της εποχής μας.

Η δικαιοσύνη, ως τρόπος ζωης μαζί με την αγάπην έχουν μεγάλην σημασίαν δια την σχέσιν μας με το φυσικόν περιβάλλον. Κατόπιν των ανωτέρω οι Χριστιανοί Επιστήμονες καλούνται να συμβάλλουν εις τον έλεγχον της μολύνσεως του περιβάλλοντος και εις την ανακάλυψιν νέων πηγών ενεργείας και νέων υλικών και η Εκκλησία έχει την βεβαιότητα ότι, η πίστις αυτών θα ελκύη συνεχώς τον φωτισμόν του Θεού, ώστε να ευρίσκουν αποτελεσματικάς λύσεις εις τα διάφορα προβλήματα.

Είναι πολύ ευχάριστον ότι, το ενδιαφέρον δια το περιβάλλον δεν αποτελεί προνόμιον των ολίγων, αλλά έχει περάσει εις τα υπεύθυνα Κυβερνητικά όργανα και εις αυτήν την Κορυφήν της Εκκλησίας, όπου εσχάτως με την πρωτοβουλίαν του Οικουμενικού Πατριάρχου επραγματοποιήθη ιδιαιτέρα εκδήλωσις και ηκούσθησαν πολλά ωφέλιμα δια το θέμα αυτό. Προ ημερών ακόμη επραγματοποιήθη και το εν πλω συνέδριον δια την διάσωσιν από την περιβαλλοντικήν καταστροφήν του Ευξείνου Πόντου και όπως ό ίδιος ο Πατριάρχης ετόνισεν εις την Θεσσαλονίκην το ενδιαφέρον δια το οικολογικόν πρόβλημα επεκτείνεται και δια το Αιγαίον, την Μεσόγειον, το Ιόνιον.

Ως τόσον η Εκκλησία επευλογεί και στηρίζει πάντας τους ενδιαφερομένους και εργαζομένους δια την προστασίαν του περιβάλλοντος.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΟΔΥΣΣΕΙΑ"
πηγή

ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ κ.κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

ΕΟΡΤΙΟΝ  ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
Κ.Κ. Σ Π Υ Ρ Ι Δ Ω Ν Ο Σ
“Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ” (Ψαλμ. 117 στ. 24)
Ἀνέτειλε ἡμέρα χαρᾶς καί εὐφροσύνης, ἀγαπητοί, ἡμέρα ἀγαλλιάσεως καί σωτηρίας, ἡμέρα εἰρήνης καί καταλλαγῆς, ἡμέρα ἀναπλάσεως καί ἀνακαινισμοῦ τῶν ψυχῶν μας, ἡμέρα ὄντως μεγάλη καί θαυμαστή καί ἐπιφανής. Αὐτή εἶναι ἡ ἑορτή τῶν ἑορτῶν καί ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων. Αὐτή εἶναι ἡ σεβασμία καί ἁγία καί λαμπροφόρος ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως.
Mέ χαρά καί πνευματική ἀγαλλίασι ἑορτάζουμε τήν λαμπρή καί φωταυγή αὐτή νύκτα τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στήν ἑορτή αὐτή συμμετέχει ὁλόκληρη ἡ δημιουργία, “ὁρατός τε κόσμος ἅπας καί ἀόρατος”, τά ἔμψυχα καί τά ἄψυχα, ἡ λογική καί ἡ ἄλογος φύσις. Ἡ ἑορτή αὐτή θά εἶναι ἡ αἰωνία καί οἰκουμενική πανήγυρις, πού θά ψάλῃ τήν νέα ὠδή στόν παθόντα, θανόντα καί ἀναστάντα Λυτρωτή καί Σωτῆρα Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἑορτάζουμε ὄχι μόνον ἕνα ἱστορικό γεγονός, ἀλλά κυρίως ἕνα λυτρωτικό γεγονός, πού ὑπερβαίνει τήν ἱστορικότητα καί ἀφορᾶ στόν καθένα ἀπό μᾶς. Ὁ Ἀναστάς Κύριος ἐνίκησε τούς δύο φοβερούς ἐχθρούς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἀλλά καί τῆς δημιουργίας. Πρῶτον τήν ἁμαρτία καί δεύτερον τόν θάνατο.
Μετέχουμε σ’ αὐτή τήν νίκη καί διαβαίνουμε τά ὅρια τῆς ἐκπεσούσης φθαρτῆς φύσεώς μας μέ τήν συμμετοχή μας στά ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, πού μᾶς καλεῖ: “Δεῦτε πόμα πίομεν καινόν”. Αὐτή εἶναι ἡ δυνατότης πού μᾶς παρέχει ἡ Ἐκκλησία. Μᾶς προσφέρει τήν ζωή, τήν ἀνάστασι καί τήν ἀνακαίνισι τῆς ὑπαρξεώς μας.
Ὡστόσο ζοῦμε ἀκόμη μέσα στόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί στήν κοινωνία τῆς πονηρίας, ὅπου κυριαρχοῦν οἱ πνιγηρές ποικίλες μορφές τοῦ θανάτου κι’ ἀναζητοῦμε τρόπο νά ἀνασάνουμε, νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τίς ὠδῖνες τοῦ θανάτου, πού μᾶς περικυκλώνουν. Χρειαζόμεθα τήν καθαρτική, φωτιστική καί θεωτική Χάρι τοῦ Θεοῦ γιά νά γίνῃ ὁ κόσμος μας, ἡ κοινωνία μας, ἡ ζωή μας, φῶς καί ζωή. Αὐτή μᾶς τήν δίδει ἡ Ἐκκλησία.
Eἶναι ἡ μόνη εὐκαιρία καί δυνατότης πού μᾶς παρέχεται.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐκαιρία γιά νά ζήσουμε στήν ἐλευθερία, πού μᾶς ἐχάρισε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός.
Eὔχομαι νά ἑορτάσετε τό Πάσχα ἡμῶν μέ πνευματική χαρά καί ἀγαλλίασι. Ἡ Χάρις τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου νά εἶναι πάντοτε μαζί Σας καί νά φωτίζῃ τήν ζωή Σας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ  ΣΑΣ
Ο  ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ  ΣΠΥΡΙΔΩΝ

Μητροπολίτης Κεφαλληνίας: ΟΧΙ στον καρνάβαλο που προσβάλει τον Χριστό

Μητροπολίτης Κεφαλληνίας: 

ΟΧΙ στον καρνάβαλο που προσβάλει

 τον Χριστό μας.

Την απόσυρση αποκριάτικου άρματος στο Ληξούρι που προσβάλει 

τον Χριστό και το θρησκευτικό συναίσθημα ζητάει ο Μητροπολίτης

Έντονα ενοχλημένος είναι ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδωνας,

 για άρμα που ετοιμάζεται να εμφανιστεί στο Καρναβάλι του Ληξουρίου 

και το οποίο – όπως τονίζει στην επιστολή του προς τον Δήμαρχο- 

προσβάλει τον Χριστό.

Ο Μητροπολίτης με επιστολή του προς τον Αλέξανδρο Παρίση 

ζητάει την απόσυρσή του.

Κύριε Δήμαρχε,

Εις τον φόρτον των εργασιών σας και της πολυευθύνου προσφοράς σας,

 έρχομαι να σας απασχολήσω με το επίκαιρο και επικίνδυνο ζήτημα του 

αποκριάτικου άρματος, το οποίον πρόκειται να εμφανισθή εις τις 

καρναβαλικές εκδηλώσεις του Δήμου Κεφαλονιάς, εις το Ληξούρι

 με θέμα το άγαλμα του Χριστού εις το Ρίο Ντε Τζανέϊρο τής Βραζιλίας, 

το οποίον ετοιμάζεται, όπως φαίνεται εις το Ίντερνετ, εις τις αποθήκες

 του Δήμου, εις το Τώλ, της οργανωτικής επιτροπής των σχετικών

 εκδηλώσεων.

Η παρουσία συμβολών, τόσο θρησκευτικών όσον και Εθνικών,

 και η απεικόνησις, με οποιονδήποτε τρόπον, ιερών προσώπων, 

σε μη προσήκουσες προς αυτά εκδηλώσεις και η διαπόμπευσις, 

την οποίαν έξ' αυτής της πρακτικής υφίστανται, δεν συντελούν 

ούτε εις την πολιτιστικήν αναβάθμισιν του λαού, ούτε εις τον

 εξευγενισμόν των ηθών.

Ουδέποτε κανείς σκεπτόμενος άνθρωπος με στοιχειώδη 

λογικήν και ευπρέπειαν εις τα εκατομμύρια των πιστών εις

 όλην την γήν δεν ανέμειξε, το σύμβολον τής χριστιανοσύνης, 

τον Δομήτορα τής Εκκλησίας, με καρναβαλικές τελετές, και φυσικά 

ούτε οι Βραζιλιάνοι.

Αξίζει να σημειωθή, και να ληφθή ύπ΄ όψιν, οτι η φίλη χώρα Βραζιλία 

έστησε το άγαλμα του Σωτήρος Χριστού, εις την μέχρι προ ολίγων 

δεκαετιών πρωτεύουσα της, την 12ην Οκτωβρίου 1931 διά

 να συμβολίζη την ειρήνην και την συμφιλίωσιν των πολιτών

 της ύστερα απο σειράν περιπετειών.

Η αφίσα που εμφανίζει τον Χριστόν με τα χέρια ανοιχτά επάνω

 απο την ημίγυμνη χορεύτρια είναι εξυβριστική δια κάθε χριστιανικήν 

ομολογίαν διότι απο την φύσιν τους τα δύο θέματα συγκρούονται 

και η σύγχυσις αυτή είναι περιφρονητική έκδήλωσις δια το μοναδικον 

πρόσωπον του Σωτήρος Χριστού και προκαλεί βαναυσότατα το 

θρησκευτικόν συναίσθημα των Παλικησιάνων, οί οποίοι σε πλείστες 

όσες εκδηλώσεις τιμούν τον Θεάνθρωπον εις το πρόσωπον του

 Πολιούχου τους Αγίου Χαράλαμπους και του νεοφανούς 

λαοφιλούς Αγίου τους Παναγή Μπασιά.

Θα «καρναβαλίσουμε» λοιπόν, το ιερώτερον υπ' ουρανόν

 πρόσωπον του Ιησού την Κυριακήν της Αποκριάς, 

την 17ην Μαρτίου και την 3ην Μαϊου Μεγάλη Παρασκευήν

 θα λιτανεύσουμε εις την πλατείαν μας το πάντιμον Σώμα Του;

Το Ληξούρι λοιπόν, θα περάση εις την συνείδησιν των ανθρώπων, 

ως το μοναδικόν μέρος της γης « που κατέβασε τον Χριστόν πίσω απο 

τα έργα τού Καρνάβαλου » και θα πρωτοτυπήση σε παγκόσμια 

πρωτιά κακογουστιάς και προσβολής των απανταχού της γής Χριστιανών 

που δεν συνάδει ούτε με την σπινθηροβόλον ευφυίαν των 

Ληξουριωτών, ούτε με την πολιτιστικήν μεσουράνησιν της 

όμορφης χωροπούλας.

Κύριε Δήμαρχε, 

σας παρακαλώ σεβαστείτε την ευσέβειαν, το ήθος, το πιστεύω 

όχι ευκαταφρόνητου αριθμού πολιτών - Χριστιανών, 

καθότι οι εικόνες με τό επαίσχυντο αυτό θέαμα λόγω των

 σημερινών τεχνολογικών μέσων θα κάνουν τον γύρον του

 κόσμου.

Νομίζουν οι κατασκευασταί του άρματος ότι η σημερινή τραγική κατάστασις

 του οικονομικού αδιεξόδου, του ψυχικού άγχους, της πρωτοφανούς ανεργίας, 

θα λυθή με την διακωμώδησιν και χλευασμόν του Λυτρωτού της ανθρωπότητος;

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

πηγή  /  αντιγραφή

Μήνυμα του Μητροπολίτη Κεφαλληνίας με την ευκαιρία της νέας χρονιάς

Χρόνια πολλά αδελφοί μου, χαρούμενον και ευτυχισμένον το νέον έτος 2012 Ώς Ποιμενάρχης της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως, Επιθυμώ, στην αρχή αυτού του χρόνου, να σας εκφράσω τις πιο θερμές ευχές μου, για έναν ευλογημένο από τον Θεό και ευτυχισμένο χρόνο, με υγεία, χαρά και προκοπή. Κάθε χρόνος που περνάει αφήνει πίσω του επιτυχίες και αποτυχίες, επιδιώξεις και ανεκπλήρωτα όνειρα, χαρές και λύπες. Ωστόσο όλοι μας ζούμε με την ελπίδα, ότι το αύριο που, μας έρχεται θα είναι καλύτερο από το χθές που πέρασε, και τούτο διότι ο Δημιουργός έβαλε μέσα μας την ελπίδα αυτή σάν ζωογόνο δύναμη, που μας γεννά την αισιοδοξία και μας οδηγεί στην επιτυχία των στόχων της ζωής μας. Ο χρόνος όμως της ζωής μας είναι αμείλικτος, περνά πολύ γρήγορα και δεν επιστρέφει πίσω. Και αυτός είναι το πιο σοβαρό κεφάλαιο που πρέπει καλώς και επωφελώς να χρησιμοποιήσουμε και για το προσωπικό μας συμφέρον και για το καλό όλης της κοινωνίας. Ο καλός χρόνος για τον οποίο πάντοτε ευχόμαστε, δεν γίνεται μόνος του, αλλά εξαρτάται και από την δική μας καλή χρήση του. Άν προσέχουμε, αν τον χρησιμοποιούμε σωστά και δεν τον αφήνουμε να πηγαίνει χαμένος, αν προσπαθούμε και κοπιάζουμε για την δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος, ασφαλώς και ο Θεός θα ευλογήση τις προσπάθειες μας και ο χρόνος θα αποβή καλύτερος και ευτυχέστερος. Μέσα όμως απ' όλες τις ασχολίες μας και τις επιδιώξεις μας, δεν πρέπει να ξεχάσουμε κάτι, που είναι το πιο σημαντικό, ΤΟΝ ΘΕΟ, που όλα στήν παρούσα ζωή μάς τα χαρίζει αλλά και την αιώνια ζωή, για την οποίαν μάς προορίζει. Ο ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ ΣΑΣ † Ο Κεφαλληνιας Σπυριδων