Σχετίζεται ο Νεοπαγανισμός με τον Νεοσατανισμό;

 του κ. Λάμπρου Σκόντζου, Θεολόγου-Καθηγητού.

Ο σύγχρονος κόσμος βρίσκεται κυριολεκτικά βουτηγμένος σε μία απίστευτη κατάσταση πνευματικής κατάπτωσης. Η πνευματικότητα του σημερινού ανθρώπου είναι συνώνυμη με τον αποκρυφισμό και ολόκληρο το φάσμα του νοσηρού μυστικισμού, ο οποίος εκφράζεται με πληθώρα συγκεκριμένων ρευμάτων και ομάδων. Η πηγή του αποκρυφισμού είναι κοινή και οι ποικίλες ομάδες, συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία δέχονται και παρέχουν αποκρυφιστικό υλικό.

Δυο τέτοια ρεύματα, από τους κυριότερους εκφραστές του αποκρυφισμού παγκοσμίως, είναι το νεοπαγανιστικό και νεοσατανιστικό φαινόμενο. Επισταμένη μελέτη της ιστορίας τους, των αρχών και των επιδιώξεών τους αποδεικνύει πως τα δύο αυτά μεγέθη, όχι μόνο σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Πρόκειται για ένα και το αυτό κίνημα με δυο μορφές, διότι ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα σε όλες τις θεωρητικές και πρακτικές τους εκφάνσεις. Προέρχονται από την ίδια μήτρα, την αρχαία ειδωλολατρία και υπηρετούν του ίδιους σκοπούς. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο αυτά φαινόμενα ανήκουν στο αποκρυφιστικό πλέγμα των ομάδων της «Νέας Εποχής» και είναι από τους πιο φανερούς και γνήσιους εκφραστές του υδροχοϊκού, νεοεποχίτικου πνεύματος[1].

Αμφότερα στηρίζονται στο πνευματιστικό και αποκρυφιστικό υπόβαθρο των θεοσοφικών αρχών. Άλλωστε η μυστηριώδης θεοσοφική δοξασία περί «Μεγάλης Ιεραρχίας» και «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας» είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η πίστη σε θεούς και δαίμονες στους σύγχρονους καιρούς. Αυτές τις θεοσοφικές οντότητες λατρεύουν και οι μεν και οι δε. Τα τελετουργικά τους είναι πιστά αντίγραφα αρχαίων παγανιστικών μυστηριακών τελετουργιών[2].

Πρόδρομοι του συγχρόνου αποκρυφιστικού κινήματος υπήρξαν οι πρωτεργάτες του ρομαντισμού και του νεωτερισμού του 19^ου αιώνα, οι οποίοι, ως γνωστόν, εμφορούνταν από σαφείς φυσιολατρικές και άρα φιλοπαγανιστικές πίστεις. Από τον Τζον Μίλτων, ως τον Ουγκώ και τον Πωλ Βαλερύ υμνούν το Σατανά «ως προμηθεϊκόν αντάρτην, εις τον οποίον επιβιώνει η αρχαία τραγική ωραιότης»[3]. Ο διαβόητος D.A.F. de Sade, ο οποίος είχε θεοποιήσει τη φύση (φυσιολάτρης παγανιστής), περιγράφει με λεπτομέρειες σατανιστικά όργια της εποχής του από ομοϊδεάτες του. Μέσα στις διαβόητες Hell Fire Clubs (Λέσχες της Φωτιάς της Κόλασης) μαζί με τον αποκρυφισμό και τη μαγεία, καλλιεργήθηκε υπέρμετρα ο παγανισμός[4].

Ο θεμελιωτής του παγκόσμιου νεοσατανιστικού κινήματος Alister Crowley (1875-1947), ήταν αποδεδειγμένα και παγανιστής. Το 1899 εντάχθηκε στο ροδοσταυρικό τάγμα Golden Dawn (Χρυσή Αυγή), το οποίο αποδεδειγμένα προωθούσε τον παγανισμό, όπου μυήθηκε στον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Ο δάσκαλός του, AllanBenett, τον μύησε στα ανατολικά παγανιστικά θρησκεύματα και τον ανατολικό εσωτερισμό. Παράλληλα, ήταν θιασώτης του αιγυπτιακού παγανισμού. Στα 1904 στο Κάιρο και ύστερα από μία μαγική παγανιστική τελετουργία, παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο δαίμονας Alwass, με κεφάλι γερακιού, ως ο θεός Ρα, ο οποίος του αποκάλυψε το σατανιστικό «Βιβλίο του Νόμου της Νέας Εποχής» κατά παρότρυνση του αιγυπτιακού θεού Όρου[5]. Ο Crowley λάτρευε το σατανά στο πρόσωπο του θεού Σατούρνου (Κρόνου) και ο πιο αγαπημένος ύμνος του ήταν ο «Ύμνος στον Πάνα» τον οποίο είχε συνθέσει ο ίδιος και τον οποίο έψαλλαν «εις τον σατανιστικόν ναόν του, εν Λονδίνω»[6]. Ξεκάθαρος παγανιστής! Το ίδιο και ο αποκρυφιστής και φίλος του Crowley, Eugen Grosche (1888-1954), ιδρυτής της σατανιστικής οργάνωσης Fraternity Saturni (Αδελφότητα του Κρόνου), λάτρευε το Σατανά ως τον ξεπεσμένο «θεό» Κρόνο.

Διαβάζουμε σε έναν από τους ύμνους της: «Άγιε Saturnus σε επικαλούμαι. Άγιε Κρόνε σε τιμάμε. Άγιε Saturnus σε προσκυνάμε!» [7]. Υπάρχουν επίσης σαφείς μαρτυρίες ότι ο Crowley σχετιζόταν και με το ναζιστικό παγανισμό. «Συνδεόταν με τον Χίτλερ μέσω τρίτων, που ήταν μέλη του μαγικού τάγματος του Ναζισμού» [8]. Οι απίστευτες μυστικιστικές εκδηλώσεις του ναζιστικού κόμματος είχαν αναμφίβολα τη σφραγίδα του νεοσατανιστικού μοντέλου του Crowley.

Ο ιδρυτής του νεοσατανισμού Anton LaVey (1930-1997) ξεκίνησε από την περιθωριακή φιλοπαγανιστική οργάνωση «Sexual Freedom League» (Λίγκα για τη σεξουαλική ελευθερία) των χίπις της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του 1950. Είναι γνωστές οι φυσιολατρικές και φιλοπαγανιστικές πρακτικές αυτών των «επαναστατικών» περιθωριακών ομάδων. Μαζί με τη μάγισσα σύζυγό του Diane (Άρτεμη) και τον διαβόητο αποκρυφιστή Kenneth Anger, ο LaVey ίδρυσε στις 30-4-1966 την «Ordo Templis Satanis», την Εκκλησία του Σατανά και εισήγαγε τον σατανισμό στο Hollywood. Τα λατρευτικά τυπικά της και οι εορτές έχουν σαφέστατες παγανιστικές καταβολές. Μεταξύ των άλλων, στις «εκκλησίες» του Σατανά γίνονται επικλήσεις παγανιστικών θεοτήτων, όπως των ινδουιστικών Κάλι και Σίβα, του Πλούτωνα, του Μολώχ κλπ. [9] Τα αγάλματα και οι παραστάσεις του Μπαθομέτ είναι πανομοιότυπα αντίγραφα των αγαλμάτων του αρχαιοελληνικού θεού Πάνα. Για πολλούς ο ίδιος ο Πάνας λατρεύεται ως Σατανάς στις σατανικές λατρευτικές συνάξεις. Επίσης ο Πάνας θεωρείται κύρια θεότητα στην μαγικοπαγανιστική Wicca[10].

Η σημερινή «ιέρεια» της «εκκλησίας του Σατανά», στην πόλη San Jose (Σαν Ζοζέ) της Καλιφόρνιας, Μάργκαρετ Γουένλ δηλώνει γουϊκανή νεοπαγανίστρια. Το ίδιο και ο διαβόητος Άγγλος μάγος και παγανιστής Gerald Gardner (1884-1964) υπήρξε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο Gardner είναι ο πρωτεργάτης της αναβίωσης του αρχαίου Κέλτικου παγανισμού και ιδρυτής του νεοδρυϊδισμού και του γουϊκανισμού. Το 1940 μυήθηκε στον σατανισμό και τη μαγεία από τη γηραιά μάγισσα Dorothy Chutterburch και το 1946 είχε συνδεθεί με τον αρχισατανιστή Alister Crowley, ο οποίος τον έχρισε τιμητικό μέλος της μυστικιστικής σατανιστικής αδελφότητας «Ordo Templi Orientis» (Ο. Τ. Ο.), της οποίας ιδρυτής ήταν ο  Crowley και της οποίας ο παγανιστής Gardner υπήρξε για λίγο καιρό αρχιερέας της.

Ο παγανιστής Gardner θαύμαζε τον σατανιστή Crowley και επηρεάστηκε έντονα από αυτόν. Υπό την επίδρασή του έγραψε το 1949 το βιβλίο «High Magic’s Aid» (Βοήθημα υψηλής μαγείας), που περιείχε μαγικές τελετουργίες στον κερασφόρο θεό Πάνα. Το 1951 ίδρυσε δική του αδελφότητα, όπου εφάρμοζε τις αποκρυφιστικές πρακτικές του Crowley. Το 1953 μύησε στην αδελφότητά του τη διαβόητη αποκρυφίστρια Doreen Valiente, με την οποία διαμόρφωσαν και συστηματοποίησαν τη λεγόμενη γκαρντεριανή παράδοση, δηλαδή την αναβίωση του αρχαίου δρυϊδικού παγανισμού και της μαγικοπαγανιστικής Wicca. Το 1954 εξέδωσε άλλο βιβλίο για την εξέλιξη της μαγείας, με τίτλο: «Witchcraft Today» (Η μαγεία σήμερα), το οποίο είναι η συστηματοποίηση στην ουσία του δρυϊδικού και γουϊκανικού νεοπαγανισμού. Για του λόγου το αληθές, βασικό δόγμα της Wicca είναι ότι η «θρησκεία (και η) μαγεία… (αποτελούν) ένωση»[11]. Το ίδιο και ο βορειοευρωπαϊκός νεοπαγανισμός  Azatru είναι κυριολεκτικά βουτηγμένος στη μαγεία και τον αποκρυφισμό[12].

Μετά το θάνατο του Gardner το έργο του συνεχίζει ο Raymond Buckland (Ρεϊμόν Μπάκλαντ)[13]. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποκρυφιστικού νεοπαγανισμού έπαιξε και ο διαβόητος μάγος σατανιστής Alexander Sanders, ο οποίος διαμόρφωσε, παράλληλα με την γκαρντεριανή νεοπαγανιστική παράδοση, τη λεγόμενη αλεξανδρινή. Στα 1979 η μάγισσα – σατανίστρια από την Καλιφόρνια Στάρχοουκ έγραψε το μπεστ σέλερ «Ο Σπειροειδής Χορός: Μια Αναγέννηση της Αρχαίας Θρησκείας της Μεγάλης Θεάς», μια συστηματική παρουσίαση των γουϊκανικών παγανιστικών τελετουργιών, το οποίο έκαμε πολύ μεγάλη εντύπωση στους αναγνώστες του δυτικού κόσμου και συνέδεσε τον σατανισμό με τον Κέλτικο νεοπαγανισμό.

Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που φανερώνουν τη στενή συνάφεια νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Οι γεμάτες πάθη και εγκληματικές πράξεις παγανιστικές θεότητες δε διαφέρουν σε τίποτε από τα σατανικά κακοποιά πνεύματα. Ας θυμηθούμε εκείνο το γραφικό του ψαλμωδού ότι «πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5). Σε όλα τα παγανιστικά πάνθεα είναι εμφανής η δαιμονική υφή των παγανιστικών θεοτήτων. Έστω για παράδειγμα οι Κέλτικες θεότητες, οι οποίες είχαν προκαλέσει φρίκη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Ο αρχαίος Έλληνας συγγραφέας Λουκιανός μάς διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες για το ποιόν των αγρίων και αιμοδιψών δρυϊδικών θεοτήτων!

Το άσβεστο μίσος κατά του αληθινού Τριαδικού Θεού, του Σωτήρος Χριστού, της Εκκλησίας, των Χριστιανών είναι το κοινό στοιχείο νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού, καθώς και το άθλιο και βρώμικο οπλοστάσιό τους. Απλή σύγκριση της «The Satanic Bible» του LaVey με τα γραπτά των νεοπαγανιστών αποδεικνύει ταυτότητα δοξασιών και απόψεων.

Κοινές είναι και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους, οι μαγικές τελετουργίες τους, οι μαγικές τελετές καθαρμού και αποκήρυξης του αγίου Βαπτίσματος, οι εορτασμοί των ηλιοστασίων και ισημερινών, η αχαλίνωτη σεξουαλική ελευθερία, καθώς και ο σεξισμός στα τελετουργικά τους όργια. Κοινά είναι και τα σύμβολά τους, όπως το πεντάκτινο άστρο, το οποίο για τους Κέλτες παγανιστές αντιπροσωπεύει τη θεά Morrigan. Πάνω απ’ όλα κοινό στοιχείο είναι η απολυτοποίηση του εγωκεντρισμού και της επιβολής της ατομικής ή ομαδικής δύναμης και θέλησης καθώς και η εωσφορική αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι θεός.

Η άμεση σχέση νεοπαγανισμού – νεοσατανισμού φαίνεται ξεκάθαρα από τα εξής αξιοπρόσεκτα στοιχεία: Το πρώτο είναι ο κοινός εορτασμός της ετήσιας σατανιστικής εορτής της Halloween, ή  Samhain (Σαμέϊν) τη νύχτα της 31^ης Οκτωβρίου προς 1^ηΝοεμβρίου, αρχαία παγανιστική δρυϊδική εορτή, όπως και άλλη αρχαία εορτή του Κέλτικου δρυϊδισμού Balefire (εορτή της φωτιάς). Το δεύτερο είναι πιο σημαντικό. Πολλές νεοπαγανιστικές ομάδες εορτάζουν την εορτή Baltane (Μπαλτέϊν) ή Walburgisnacht (Βαλμπούργειος Νύχτα), κατά την οποία, όπως πιστεύουν, «λύνονται όλες οι μαγικές δυνάμεις»[14]. Ελληνική αρχαιόθρησκη ομάδα επέλεξε (τυχαία;) να εξαγγείλει το καταστατικό της, να καθορίσει τους «ιερούς» της νόμους, και να συστήσει το τελετουργικό της κατά τη «Βαλμπούργειο νύχτα της 30^ηςΑπριλίου, προς 1^η Μαΐου 2005». Για όσους δε γνωρίζουν, «Βαλμπούργειος νύχτα» ή   «Μπαλτέϊν» είναι η μεγαλύτερη σατανιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζεται το φρικτό γεγονός της συστάσεως της «Σατανιστικής Εκκλησίας», κατά τη νύχτα της 30^ης Απριλίου 1966 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ από το διαβόητο AntonyLaVey![15] Ιδού μικρό απόσπασμα από δημοσιευμένο κείμενο της ομάδας αυτής: «οι νόμοι περί καθαρότητος των ιερών ναών τίθενται τελετουργικώς εν ισχύ και θεωρούνται δημοσίως γνωστοί εκ της Βαλμπουργείου νυκτός του τρέχοντος έτους»![16]

Παραξενευόμαστε όταν διάφοροι νεοπαγανιστικοί κύκλοι αποκηρύσσουν με βδελυγμία τον συσχετισμό τους με τον σατανισμό, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να καταλογίζουν στο Χριστιανισμό την ευθύνη για την πίστη στην ύπαρξη του Σατανά. Μήπως αγνοούν τα παραπάνω στοιχεία; Πάντως, σύμφωνα με τον Μπωντλαίρ «Το ωραιότερο τέχνασμα του Σατανά είναι να μας πείθει ότι δεν υπάρχει»![17]

Δε χρειάζεται νομίζω μεγαλύτερη προσπάθεια να αποδείξουμε τη στενή σχέση νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο σύγχρονος αποκρυφισμός έχει όνομα, καλείται «Νέα Εποχή»[18] . Το όραμά της είναι η εδραίωση της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» σε όλο τον κόσμο, την οποία αποκαλούν οι «αρχαιολάτρες» «Παγκόσμια Συνεργασία Απόλυτα Αναγκαία»[19] και κάποιοι άλλοι «Παγκόσμια Δημοκρατία Ολυμπισμού»[20]. Απώτερος στόχος της είναι ο αφανισμός από προσώπου γης του Χριστιανισμού και η αντικατάστασή του με την (υπό δημιουργία) εφιαλτική και τερατώδη Πανθρησκεία, όπου στη θέση του Αληθινού Τριαδικού Θεού θα λατρεύεται ο Σατανάς, στα πρόσωπα των δαιμονικών παγανιστικών θεοτήτων!

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»
Τεύχος 50, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2007

---

[1]  Χ. Τσιάκα, Εγκυκλ. Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, Κύπρος 2000, σελ. 382.

[2]  www.phorum.gr

[3]  Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλ., τομ. 10, στ. 1199.

[4]  Θρησκειολογικό Λεξικό, Αθήνα 2000, σελ. 485.

[5]  Χρ. Τσιάκα, μνημ. Έργο, σελ. 668.

[6]  Θ. Η. Ε., τομ. 10 στ. 1198

[7]  Χ. Τσιάκα, μνημ. Έργο, σελ. 17.

[8]  www.diodos.gr

[9]  Χ. Τσιάκα, μνημ. Έργο, σελ. 269.

[10]  www.geocities.com/artofwise/Wicca.html

[11]  Στο ίδιο.

[12]  http://el.wikipedia.org

[13]  http://www.geocities.com/artofwise/WiccaHistory.html

[14]  Χ. Τσιάκα, μνημ. έργο, σελ . 266.

[15]  Στο ίδιο, σελ. 261

[16]  www.heratic.astrologicon.com

[17]  Θ.Η.Ε., τομ. 10. στ 1195.

[18]  www.ppu.gr/greek/newage_gr

[19]  www.nea-acropoli-heraklio.gr

[20]  http://users.Forthnet.gr/ath/olympismos/
πηγή

Ο ΝΕΟΙΟΥΛΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΥΔΡΟΧΟΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ»

Λάμπρου Σκόντζου

Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Ἐδῶ καί περισσότερες ἀπό δυό δεκαετίες ἀναβίωσε στόν δύσμοιρο τόπο μας μία νέα μορφή ἀντιχριστιανικῆς πολεμικῆς δίνης. Ἀκούει στό ὄνομα «ἀρχαιολατρία» καί ἔχει ὅλα τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα παλαιοτέρων ἀντιχριστιανικῶν πρακτικῶν.

Τό σύγχρονο «ἀρχαιολατρικό» κίνημα συνεχίζει μέ τήν ἴδια ἤ καί σφοδρότερη ὁρμή τόν πόλεμο κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἔκανε στό παρελθόν, χωρίς ἀποτέλεσμα, ὁ ἀθεϊστικός ὀρθολογισμός, ὁ μαρξισμός, ὁ μηδενισμός καί γενικά ἡ ὑλιστική ἰδεολογία.

Ἔχει ἀποδειχθεῖ περίτρανα, πώς ἡ «ἀρχαιολατρία» εἶναι γέννημα αὐτῶν τῶν παταγωδῶς χρεοκοπημένων ἰδεολογιῶν. Μέσα ἀπό τά ἐρείπιά τους ξεπήδησε ἕνας περίεργος ἔρωτας γιά τό ἀπώτερο παρελθόν καί ἰδιαίτερα γιά τά θρησκευτικά μορφώματα τῆς προχριστιανικῆς ἀρχαιότητας. Δέν εἶναι τυχαῖο τό γεγονός, ὅτι οἱ ἰθύνοντες τῶν περισσοτέρων ἀρχαιολατρικῶν ὁμάδων ἀνῆκαν στό παρελθόν εἴτε στή μαρξιστική ἰδεολογία, εἴτε σέ ἀναρχικές καί περιθωριακές ὁμάδες, εἴτε στήν ὑλιστική καί μηδενιστική ἀστική διανόηση. Τό πώς βεβαίως πρώην ἄθεοι μαρξιστές ἤ ἀστοί μηδενιστές ἔγιναν ξαφνικά φανατικοί θρησκευόμενοι, λάτρεις τῆς ἀρχαίας θρησκείας, εἶναι ἕνα ἐρώτημα τό ὁποῖο χρήζει ἰδιαίτερης ἐπιστημονικῆς ἔρευνας!

Κύριος στόχος τους (ἴσως καί μοναδικός) εἶναι νά πλήξουν τόν Χριστιανισμό. Εἶναι ἀξιοσημείωτο τό γεγονός ὅτι χρησιμοποιοῦνται οἱ ἴδιες μέθοδοι καί οἱ πηγές πολεμικῆς, πού χρησιμοποιοῦνταν ἐδῶ καί αἰῶνες. Θεωρίες, οἱ ὁποῖες ἔχουν καταρριφθεῖ πανηγυρικά ὡς ψευδεῖς καί ἀνυπόστατες, πλασάρονται ὡς «νέα συνταρακτικά ντοκουμέντα, τά ὁποῖα θά γκρεμίσουν τό χριστιανικό οἰκοδόμημα»! Διαστρεβλώνουν τήν ἱστορία καί κακοποιοῦν βάναυσα τήν ἱστορική πραγματικότητα προκειμένου νά διευκολύνουν τό πολεμικό τους ἔργο κατά τῆς Ἐκκλησίας.

Ξεφυλλίζοντας τά πάμπολλα περιοδικά καί περιδιαβαίνοντας τίς δαιδαλώδεις ἰστοσελίδες τοῦ χώρου τῆς ἑλληνικῆς καί ξένης «ἀρχαιολατρίας», διαπιστώνουμε ἕνα ἀπίστευτο μίσος κατά τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας. Συναντοῦμε μία πρωτόγνωρη προσπάθεια νά σπιλωθεῖ τό θεῖο πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού συχνά φθάνει σέ ἀκρότητες χυδαίων ὕβρεων. Βλέπουμε μέ ἔκπληξη μία πρωτοφανῆ παραχάραξη πληθώρας ἱστορικῶν γεγονότων, γιά νά «ἀποδειχθεῖ» ὁ Χριστιανισμός ὡς «ἡ κύρια πηγή τῆς κακοδαιμονίας τοῦ κόσμου», ὡς «τό προαιώνιο ἄχθος τῆς ἀνθρωπότητας», ὡς «ἡ ἰσχυρή τροχοπέδη τῆς προόδου καί τῆς ἐπιστήμης», ὡς «σκοταδιστική καί ἀντιδραστική συντεχνία τῶν παπάδων» καί ἄλλα ἀπίστευτα! Βιώνουμε, ὡς χριστιανοί ἕνα, ἄνευ προηγουμένου, κλίμα ἀπειλῶν καί τρομοκρατίας, τό ὁποῖο ἐκτείνεται καί ὡς αὐτή τή φυσική μας ἐξόντωση!

Ἐκεῖ πού ἑστιάζουν περισσότερο τίς ἐσκεμμένες ἱστορικές στρεβλώσεις τούς εἶναι ἡ ἀνυπόστατη καί ἀντιεπιστημονική ἄποψη ὅτι δῆθεν ὁ Χριστιανισμός ἐπιβλήθηκε διά τῆς βίας στά πρωτοβυζαντινά χρόνια, προκαλώντας «ἀνείπωτες σφαγές, δηώσεις καί καταστροφές» κατά τῶν «αὐτόχθονων» ἐθνικῶν θρησκειῶν. Εἰδικά οἱ Ἕλληνες «ἀρχαιολάτρες» προσάπτουν στήν Ἐκκλησία τή χιλιοειπωμένη κατηγορία ὅτι δῆθεν αὐτή «κατέσφαξε τούς Ἕλληνες καί κατέστρεψε τόν ἑλληνικό πολιτισμό». Ἔχουν ὡς ἀρχή καί προσφιλῆ μέθοδο νά ἀπομονώνουν ὁρισμένα ἐλάχιστα ἱστορικά γεγονότα καί ἀποσπάσματα ἀπό συγκεκριμένους ἀπολογητικούς λόγους τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας κατά τῶν θρησκευτικῶν καί μόνο πρακτικῶν τοῦ ἐθνισμοῦ καί νά τά γενικεύουν.

Ἀποσποῦν ἐπίσης ὁρισμένα στοιχεῖα ἀπό τίς νομοθεσίες τῶν αὐτοκρατόρων στά πρωτοβυζαντινά χρόνια, τά ὁποῖα ἔθεταν κάποιους περιορισμούς στά ἀσύδοτα ἐθνικά ἱερατεῖα καί στά σκοταδιστικά θρησκευτικά κέντρα, ὅπως ἦταν τά μαντεία, προκειμένου νά στηρίξουν τίς κατηγορίες τους.

Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἀνθρωπολογίας καί τῆς ψυχολογίας, ὅπως καί ἡ ἐπιστήμη τῆς ἱστορίας, μᾶς βεβαιώνει πώς καμιά θρησκευτική πίστη ἤ ἰδεολογία δέν ἐξαφανίστηκε ποτέ μέ τή βία. Ἀντίθετα, θρησκευτικές πίστεις ἤ ἄλλες ἰδεολογίες πού ὑπέστησαν διωγμούς καί παντοειδεῖς περιορισμούς, ἀνδρώθηκαν καί ἀναπτύχθηκαν περισσότερο καί βγῆκαν τελικά ὠφελημένες ἀπό τίς διώξεις! Τρανταχτό πρόσφατο παράδειγμα ὁ ἀπηνής διωγμός τῆς Ἐκκλησίας στά πρώην κομμουνιστικά κράτη. Καταργήθηκαν οἱ θρησκεῖες μέ αὐστηρότατους νόμους, καί ἀνείπωτους διωγμούς, ὅμως ἡ θρησκευτική πίστη δέν ἔσβησε, μᾶλλον ἀναζωπυρώθηκε! Ὁ ἰσχυρισμός λοιπόν τῶν «ἀρχαιολατρῶν» ὅτι δῆθεν ὁ Χριστιανισμός ἔσβησε τόν ἐθνισμό μέ τή βία δέν ἔχει τήν παραμικρή ἐπιστημονική καί ἱστορική τεκμηρίωση. Ἡ παρακμή θρησκευτικῶν πίστεων καί ἰδεολογιῶν ὀφείλεται ἀποκλειστικά σέ δικές τους ἐσωτερικές ἀδυναμίες, παρά σέ ἐξωτερικούς παράγοντες καί οὐδέποτε σέ καταναγκασμό!

Οἱ ἀρχαῖες θρησκεῖες καί ἐν προκειμένῳ ἡ ἀρχαιοελληνική θρησκεία εἶχε καταρρεύσει πολύ πρίν ἐμφανιστεῖ ὁ Χριστιανισμός. Ἡ κατάρρευση εἶχε ἀρχίσει στά κλασικά χρόνια, ἀπό τή δράση τῶν σοφιστῶν, τῶν ἄλλων φιλοσόφων καί τῶν ἐπιστημόνων καί εἶχε σβήσει στά ρωμαϊκά χρόνια. Δέν ὑπῆρχαν πιά ὀπαδοί τῆς παραδοσιακῆς πίστεως, διότι εἶχε ὑποκατασταθεῖ ἀπό τά ἀνατολικά μυστηριακά θρησκεύματα, πού εἶχαν εἰσβάλει δυναμικά σέ ὁλόκληρη τήν αὐτοκρατορία καί τόν ἀπίστευτο θρησκευτικό ἀμοραλισμό, ὁ ὁποῖος εἶχε ἑδραιωθεῖ στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Τά ἔργα τῶν ἱστορικῶν τῶν χρόνων ἐκείνων βεβαιώνουν περίτρανα τό γεγονός αὐτό, ὅπως αὐτά τοῦ Πλουτάρχου, τοῦ Παυσανία, τοῦ Στράβωνα, τοῦ Πολύβιου κ.ἅ. στά ὁποῖα διαπιστώνεται τέλεια ἐγκατάλειψη καί σέ αὐτά ἀκόμη τά διάσημα «ἱερά», ὅπως τό δελφικό.

Ὁ Χριστιανισμός συνάντησε πρωτοφανῆ θρησκευτική, πνευματική καί γενικότερη κατάπτωση στόν ἀρχαῖο κόσμο. Ἀπατῶνται οἰκτρά ὅσοι φαντάζονται τήν Ἑλλάδα τοῦ 3ου καί 4ου μ. Χ. αἰώνα νά μοιάζει μέ τήν κλασική του 5ου π.Χ. αἰώνα. Γι’ αὐτό ἔγινε ἐνθουσιωδῶς δεκτή ἡ χριστιανική πίστη παρά τούς φοβερούς διωγμούς διακοσίων πενήντα χρόνων. Ὁ κόσμος βρῆκε αὐτό πού ζητοῦσε καί δέ μποροῦσε νά τοῦ δώσει ἡ προχριστιανική ἀρχαιότητα.

Οἱ ὄψιμοι λάτρεις τῆς ἀρχαιοελληνικῆς θρησκείας δέ μποροῦν νά ἀντιληφτοῦν τή φυσική ροή τῆς ἱστορικῆς ἐξέλιξης. Ὅπως δέν ἦταν σέ θέση νά καταλάβει τό «ἴνδαλμά» τους ὁ αὐτοκράτορας Ἰουλιανός τόν 4ο μ.Χ. αἰώνα, ὁ ὁποῖος, ὄντας νωπή ἡ κατάρρευση τῆς ἀρχαίας θρησκείας, πίστευε ὅτι μποροῦσε νά τήν ἀνορθώσει. Ὅμως παρ’ ὅλη τήν τιτάνια ἐπιχείρηση γιά τή νεκρανάστασή της, δέν κατόρθωσε τίποτε. Εἶναι ἀπόλυτα σίγουρο πώς οἱ σύγχρονοι «ἰουλιανοί» σύντομα θά διαπιστώσουν τό ἀκατόρθωτό της νεκρανάστασης τῆς «πατρώας θρησκείας», ὅπως τήν ἀποκαλοῦν καί θά προσγειωθοῦν στήν πραγματικότητα τῆς οὐτοπίας τους. Θά ἀναγκαστοῦν ἀπό τήν ἔκβαση τῆς ἀνεπιτυχοῦς προσπάθειάς τους νά καταλάβουν τή νεοεποχίτικη προέλευση τοῦ διεθνοῦς νεοπαγανιστικοῦ φαινομένου, ὡς χρήσιμο ἐργαλεῖο γιά τήν ἀποχριστιανοποίηση τῆς ἀνθρωπότητας καί τή διάδοση καί ἑδραίωση τοῦ σκοτεινοῦ καί ἐρεβώδους ἀποκρυφισμοῦ, ὁ ὁποῖος λανσάρεται ὡς ἡ θρησκεία τῆς «Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου». Θά κατανοήσουν, ὅπως κατανόησαν μυριάδες ὡς τώρα πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ, τήν ἀπόλυτη ἀδυναμία τους νά γκρεμίσουν τήν Ἐκκλησία Του, διότι σύμφωνα μέ τόν ἱερό Χρυσόστομο: «Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησίαν καί οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο, αὔτη δέ ὑπέρ τόν οὐρανόν ἀναβέβηκε. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία. Πολεμουμένη νικᾶ, ἐπιβουλεβουμένη περιγίγνεται, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται. Δέχεται τραύματα καί οὐ καταπίπτει ὑπό τῶν ἑλκῶν, κλυδωνίζεται, ἀλλ’ οὐ καταποντίζεται, χειμάζεται, ἀλλά ναυάγιον οὔχ ὑπομένει. Παλαίει ἀλλ’ οὔχ ἡττᾶται, πυκτεύει ἀλλ’ οὐ νικᾶται»!

Οἱ νεοϊουλιανοί «ἀρχαιολάτρες» θά προστεθοῦν ἔτσι σύντομα στή χωρία τῶν διαχρονικῶν ἐχθρῶν του Χριστοῦ, ὡς μία θλιβερή ἀνάμνηση τῆς ἀνεπιτυχοῦς οὐτοπικῆς τους προσπάθειας νά μιμηθοῦν τό ἀνεδαφικό καί συνάμα τραγικό ἀπολιθωμένο πρότυπό τους, Φλάβιο Ἰουλιανό.

πηγη

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΤΗΣ...ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΣ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ!

Λέμε όχι καιστης... Πρωταπριλιάςτα ψέματα!

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

      Δεν είναι, φίλοι, μόνο η γιορτή του «Αγίου Βαλεντίνου». Είναι και μια άλλη, να αυτή της Πρωταπριλιάς! Της Παγκοσμιοποίησης και της «Νέας Εποχής» κι αυτή! Που είναι ξενόφερτη βέβαια κι αυτή, αλλά κάποιοι θέλουν να καθιερωθεί και να γίνει όχι μόνον Ελληνική, αλλά και παγκόσμια! Αξίζει να την δούμε, γιατί όλοι μας, λίγο ως πολλοί, συμμετέχουμε με τις πλάκες μας σ αυτή και να είμαστε πληροφορημένοι σ όλα αυτά τα «παγκόσμια γλέντια». Κι ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους...

Το γεγονός!

Δυστυχώς, έχει καθιερωθεί πια, την 1η Απριλίου να γιορτάζει το ψέμα και να περιπαίζεται η αλήθεια! Με βάση το ψέμα, να γίνονται ένα σωρό πράγματα (από απλές φάρσες και ζαβολιές μέχρι χοντρά και κακόγουστα αστεία) σε βάρος των... απονήρευτων! Το σύνθημα μοιάζει να είναι του τύπου«Πέστε ένα ψέμα και... δενχάλασε ο κόσμος»!Ας είναι και το πιο μικρό, φθάνει να είναι... πετυχημένο! Φθάνει να γίνει πιστευτό και να... παραπλανήσει! Φθάνει να εκθέσει τους «αφελείς», τα θύματα αυτά της αλήθειας! Άφησέ το να απλωθεί, σαν παραμύθι, και μη φοβάσαι για... τη μύτη σου! Το σηκώνει, βλέπετε, η ημέρα. Εξάλλου εσύ στα... ψέματα λες, αυτό που λες, δεν έγινε και τίποτα! Το «έθιμο» αυτό πέρασε και στα ΜΜΕ τα οποία, υπό τύπον αστείου, μεταδίδουν διάφορες ειδήσεις και σχόλια καταλήγοντας στο τέλος «και του χρόνου, είναι Πρωταπριλιά»! Με τον τρόπο αυτό, αλλά και με την διεθνή τους εμβέλεια, δεν κάνουν τίποτ' άλλο, από το να καθιερώνουν την Πρωταπριλιά ως παγκόσμιο γιορτή κατά της αλήθειας!

Πως προήλθε;

Λέγεται πως στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η πρώτη ημέρα του χρόνου ήταν η 1η Απριλίου. Η περίοδος της Πρωτοχρονιάς άρχιζε στις 25 Μαρτίου, διαρκούσε 8 ημέρες, και τελείωνε τότε, την 1η Απριλίου. Κατά την περίοδο αυτή γιόρταζαν πανηγυρικά όχι μόνο τον ερχομό του νέου χρόνου, αλλά και της άνοιξης! Το 1562 μ.Χ. ο Πάπας Γρηγόριος με το γνωστό του ημερολόγιο καθιέρωσε η πρωτοχρονιά να εορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. Το 1564 ο Κάρολος Θ΄ υιοθέτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο, οπότε και μετέθεσε την αρχή της χρονιάς στην 1^ηΙανουαρίου, για να συμβαδίζει έτσι και με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή η αλλαγή δυσαρέστησε πολλούς, οι οποίοι συνέχισαν να γιορτάζουν στις προηγούμενες ημερομηνίες την πρωτοχρονιά, εμμένοντας στην παράδοση. Αυτό όμως έδωσε την ευκαιρία στους νεωτεριστές να τους περιγελούν, στέλνοντάς τους είτε δώρα κωμικά, είτε ψευτοευχές, είτε προσκλήσεις σε γλέντια ανύπαρκτα, περιγελώντας έτσι τις παλαιομοδίτικες αντιλήψεις τους! Επιπλέον μετέδιδαν και ψευδείς ειδήσεις!

Τι συμβαίνειστον υπόλοιπο κόσμο;

Ωστόσο, λέγεται πως το έθιμο αυτό της Πρωταπριλιάς, συναντάται σε πολλούς λαούς και πολιτισμούς, που γίνεται με διαφορετικό τρόπο και πάντοτε προσαρμοσμένο στις τοπικές παραδόσεις. Στην Αγγλία η Πρωταπριλιά εμφανίστηκε τον 18ο αιώνα και στη συνέχεια πέρασε στην Αμερική από τους Άγγλους, τους Σκωτσέζους και τους Γάλλους. Στην Πορτογαλία γιορτάζεται την Κυριακή και τη Δευτέρα πριν από τη Σαρακοστή (δηλαδή εορτάζεται δύο ημέρες εκεί!), όπου παραδοσιακά οι δρόμοι γεμίζουν με αλεύρι, το οποίο οι άνθρωποι πετούν στους φίλους τους! Στην Ινδία υπάρχει ανάλογο έθιμο ονομαζόμενο «η γιορτή του Χούλι», το οποίο εορτάζεται τον Μάρτιο. Η τελευταία δε ημέρα του «Χούλι» είναι η 31η Μαρτίου.

Η Πρωταπριλιά εορτάζεται και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής (Περού, Κολομβία, Μεξικό κ.λπ.), αλλά σε διαφορετική ημερομηνία (την 28η Δεκεμβρίου) και για διαφορετικούς λόγους. Η εγκυκλοπαίδεια «ΠΑΠΥΡΟΣ -ΛΑΡΟΥΣ» αναφέρει πως, αν και διαδόθηκε ευρύτατα στην Ελλάδα, είναι ξένο έθιμο για τη Χώρα μας.

Η παγανιστική προέλευσητης Πρωταπριλιάς!

Αν προσέξουμε, όμως, καλά τα πράγματα και θελήσουμε να τα δούμε πέραν από την όποια εύθυμη πλευρά τους, τότε θα διαπιστώσουμε τα εξής:

1. Οι περισσότεροι το έχουν για γούρι να ξεγελάσουν ή να παραπλανήσουν κάποιον μ' ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα! Αυτή η αντίληψη έχει καθαρά παγανιστικές (δηλ. ειδωλολατρικές) ρίζες, κατά τις οποίες, όταν ξεγελάμε κατ αυτό τον τρόπο κάποιον, στην ουσία ξεγελάμε τον επίφοβο δαίμονα η εχθρό, γι αυτό κι εκείνος ,που θα αναδειχθεί νικητής στην ψευδολογία, θα τύχει μεγάλης ευτυχίας! Λέγεται πως σε πολλές περιοχές της Ανατ. Θράκης τα πρωταπριλιάτικα ψέματα, που γίνονται πιστευτά, κάνουν τα δένδρα να καρποφορούν, στη δε Κομοτηνή την εποχή που έτρεφαν μεταξοσκώληκες έλεγαν πως βοηθούσαν να γίνουν τα... κουκούλια τους!

2. Γράφει πολύ χαρακτηριστικά το περιοδικό «NEMECIS»:«Απρίλης: Η άνοιξη αποχαιρετάτον "παλουκοκαύτη" Μάρτη και υποδέχεται απ άκρη σ άκρη την αναγέννηση της φύσης. Τα λουλούδιαανθίζουν, τα δημητριακά μεγαλώνουν και τα δέντρα είναι γεμάτακαρποφόρους ανθούς.Η γενικήευφορία και η εύθραυστη ευτυχίαπου επίκειται να φέρει, καλλιέργησαν ανέκαθεν στον άνθρωπο ένανπαγανιστικό φόβο.Εύλογα, λοιπόν,την κρίσιμη ώρα της διάβασης απότη νάρκη στην αφύπνιση της φύσης, ο άνθρωπος εν στικτωδώς επιχειρούσε να παραπλα νήσει τις ελλοχεύουσες δυνάμεις του σκότους.Δυνάμεις υπερφυσικές που επηρεάζουν όχι μόνον την έκβαση τηςσοδειάς, αλλά και τις ανθρώπινεςσχέσεις.

Έτσι την Πρωταπριλιά είθισται ηψευδολογία σαν προφυλακτικό ήκαι αλεξίκακο αντίδοτο. Τα ψέματααυτής της ημέρας είναι ένα είδοςυπερφυσικής, μαγικής πάλης γιατην επικράτηση του καλού, με νικητές πότε τον αρχιψεύταρο πουέγινε πιστευτός και πότε τον ρεαλιστή που δεν ξεγελάστηκε...».

3. Παίρνοντας ακόμη και την εύθυμη πλευρά των πραγμάτων, δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε αυτό που αναφέρεται ότι συνέβαινε στις αρχαίες (και ειδωλολατρικές) κοινωνίες, στις οποίες οι μάγοι προσπαθούσαν να διώξουν τους δαίμονες και τα κακά πνεύματα, τις αιτίες των ασθενειών,μεαστεία, χορούς και διασκεδάσεις!

4. Στο πρώιμο Ρωμαϊκό ημερολόγιο, η 1η Απριλίου ήταν η πρώτη ημέρα της άνοιξης. Πολλοί πολιτισμοί θεωρούσαν αυτήν την ημέρα, ως ημέρα αναγέννησης της γης και της ζωής. Για τον λόγο αυτό, γίνονταν πολλές γιορτές, θυσίες και προσφορές στους (ειδωλολατρικούς) θεούς. Με την επικράτηση, όμως, του Χριστιανισμού και μάλιστα επί της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το Πάσχα αντικατέστησε αυτές τις τελετουργίες για την άνοιξη. Οι παλιές γιορτές, μάλιστα, γελοιοποιήθηκαν και διακωμωδήθηκαν. Σήμερα δεν πιστεύουμε ότι γίνεται αναβίωση αυτής της γελοιοποίησης, όσο αναβίωση αυτού που καταργήθηκε!

Οπότε...

Συμμετέχοντας κανείς σ' αυτήτη διαδικασία, άθελά του, συμμετέχει στα κατάλοιπα ή και σ' αυτήακόμη την προσπάθεια αναβίωσηςπαγανιστικών εθίμων.Πέραν αυτού, όσοι το θεωρούντούτο υπερβολικό, ας σκεφθούντουλάχιστον τα εξής:

1. Η ουσία είναιότι κατά την ημέρα αυτή, όλα τα πράγματα τηςζωής μας, πρέπει να αναζητηθούν,να διατυπωθούν και να γίνουν κατά αντίθετο τρόπο!Το «μήνυμα», αςτο πούμε έτσι, της ημέρας είναι νακαταλάβουμε τι μπορεί να σκαρώσει η φαντασία μας, αν αφεθείελεύθερη και αχαλίνωτη, προκειμένου να φέρει τα πάνω - κάτω!

2. Μέσα από τέτοια έθιμα καιδιαδικασίες,το ψέμα γίνεται...αθώο, οι δε αθώοι γίνονται (η θεωρούνται) αφελείς! Στο τέλος δεείναι και τα θύματα γιατί, απλούστατα, δεν σκέπτονται καχύποπταη αντίθετα! Ενώ οι έξυπνοι επικρατούν, γιατί χρησιμοποιούντό ψέμα!Κι αυτό δεν παύει να είναι το άλλομήνυμα της... παγκόσμιας αυτήςεορτής!

Έτσι δεν είναι τυχαίο, που στα Αγγλικά η Πρωταπριλιά λέγεται «Fools Day», δηλαδή«η ημέρατων ανοήτων»! Στη Σκωτία αυτός, που την παθαίνει αποκαλείται«πρωταπριλιάτικος κούκος»!Στις δε χώρες της Λατινικής Αμερικής ονομάζεται«Die de Los Inocentes»,που σημαίνει«ημέρα τωναθώων»!Μόνο που την επομένη ακριβώς (29η Δεκεμβρίου) η Εκκλησία εορτάζει τη σφαγή των 14.000 αθώων παιδιών από τον Ηρώδη!

3.Οπότε δεν γίνεται κι εγώ κιεσύ να μη πούμε ένα ψέμα τη μέρααυτή! Να και το τρίτο μήνυμα τηςημέρας! Έτσι το ψέμα γιορτάζει,καθιερώνεται, επικρατεί και μάλιστα κατά πομπόδη τρόπο! Δηλαδήγίνεται κάτι, ακόμη και υπό τύπονφάρσας η αστείου, που δεν γίνεταιγια την Αλήθεια.Ο Αμερικανός συγγραφέαςMark Twain έγραψε:«Η 1η Απριλίου είναι η μέρα, που θυμόμαστε τιείμαστε τις υπόλοιπες 364 του χρόνου».Σωστά!Κι όπως του «Αγίου Βαλεντίνου»δεν γίνεται να μη είσαι ερωτευμένος και να μη συμπεριφέρεσαι ωςερωτευμένος, όπως τα Χριστούγεννα δεν γίνεται να μη ζεις και ναμη σκέπτεσαι εντελώς κοσμικά μετα πάρτυ, τα ρεβεγιόν, τα χαρτιάκ.λπ. χάνοντας έτσι πλήρως το νόημά τους, έτσι και την Πρωταπριλιάδεν γίνεται να μη πεις κι εσύ έναψέμα(τακι)!

«Η 1η Απριλίου έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως η μέρα του ψέματος και της ζαβολιάς» θα μας πούν και θα μας γράψουν φαρδιά - πλατιά τα «καλά» μας ΜΜΕ., θυμίζοντάς μας και το«έτσι κάνουν όλοι», τώρα δε και στον... πλανήτη, για να θυμόμαστε και την παγκοσμιοποίηση των ημερών μας! Κι επειδή δεν μπορούν με συγκεκριμένα στοιχεία να αποδείξουν ότι αυτό συμβαίνει πραγματικά σε όλες τις χώρες του κόσμου, το αποκαλούν «άναρχο έθιμο του κόσμου» για το οποίο «ελάχιστα πράγματα έχουν επίσημα καταγραφεί», όπως και οι ίδιοι αναγκάζονται να ομολογήσουν, μη κρύβοντας την επιθυμία τους για την παγκόσμια επικράτησή του!

Συμπέρασμα

Όπως και να το κάνουμε η Πρωταπριλιά βρίσκεται πάντοτε στην περίοδο του Πάσχα. Τότε που όλοι υποκλινόμαστε σ Εκείνον, που είναι η Αλήθεια, που σταυρώθηκε για την Αλήθεια και για να μας οδηγήσει στην Αληθινή ζωή. Λοιπόν, παιδιά, Εκείνος μας είπε πως ο διάβολος από την αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου ήταν ανθρωποκτόνος και με το ψεύδος του τον παρέσυρε στην αμαρτία και τον θάνατο. Και ακόμη πως «δεν στέκεται στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει αλήθεια σ αυτόν. Όταν λαλεί το ψεύδος, το βγάζει από μέσα του και το λέει, γιατί είναι ψεύτης και πατέρας του ψεύδους, ο πρώτος επινοητής και ο υποβολέας του». (Ιω. η΄ 44). Τώρα που καθιέρωσε και την ημέρα του ψεύδους, θα σπεύσουμε να τη γιορτάσουμε, παραβλέποντας πως είμαστε παιδιά και πιστοί μαθητές Εκείνου;

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 24^ηςΜΑΡΤΙΟΥ 2010

ΠΗΓΗ