Σχετίζεται ο Νεοπαγανισμός με τον Νεοσατανισμό;

 του κ. Λάμπρου Σκόντζου, Θεολόγου-Καθηγητού.

Ο σύγχρονος κόσμος βρίσκεται κυριολεκτικά βουτηγμένος σε μία απίστευτη κατάσταση πνευματικής κατάπτωσης. Η πνευματικότητα του σημερινού ανθρώπου είναι συνώνυμη με τον αποκρυφισμό και ολόκληρο το φάσμα του νοσηρού μυστικισμού, ο οποίος εκφράζεται με πληθώρα συγκεκριμένων ρευμάτων και ομάδων. Η πηγή του αποκρυφισμού είναι κοινή και οι ποικίλες ομάδες, συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία δέχονται και παρέχουν αποκρυφιστικό υλικό.

Δυο τέτοια ρεύματα, από τους κυριότερους εκφραστές του αποκρυφισμού παγκοσμίως, είναι το νεοπαγανιστικό και νεοσατανιστικό φαινόμενο. Επισταμένη μελέτη της ιστορίας τους, των αρχών και των επιδιώξεών τους αποδεικνύει πως τα δύο αυτά μεγέθη, όχι μόνο σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Πρόκειται για ένα και το αυτό κίνημα με δυο μορφές, διότι ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα σε όλες τις θεωρητικές και πρακτικές τους εκφάνσεις. Προέρχονται από την ίδια μήτρα, την αρχαία ειδωλολατρία και υπηρετούν του ίδιους σκοπούς. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο αυτά φαινόμενα ανήκουν στο αποκρυφιστικό πλέγμα των ομάδων της «Νέας Εποχής» και είναι από τους πιο φανερούς και γνήσιους εκφραστές του υδροχοϊκού, νεοεποχίτικου πνεύματος[1].

Αμφότερα στηρίζονται στο πνευματιστικό και αποκρυφιστικό υπόβαθρο των θεοσοφικών αρχών. Άλλωστε η μυστηριώδης θεοσοφική δοξασία περί «Μεγάλης Ιεραρχίας» και «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας» είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η πίστη σε θεούς και δαίμονες στους σύγχρονους καιρούς. Αυτές τις θεοσοφικές οντότητες λατρεύουν και οι μεν και οι δε. Τα τελετουργικά τους είναι πιστά αντίγραφα αρχαίων παγανιστικών μυστηριακών τελετουργιών[2].

Πρόδρομοι του συγχρόνου αποκρυφιστικού κινήματος υπήρξαν οι πρωτεργάτες του ρομαντισμού και του νεωτερισμού του 19^ου αιώνα, οι οποίοι, ως γνωστόν, εμφορούνταν από σαφείς φυσιολατρικές και άρα φιλοπαγανιστικές πίστεις. Από τον Τζον Μίλτων, ως τον Ουγκώ και τον Πωλ Βαλερύ υμνούν το Σατανά «ως προμηθεϊκόν αντάρτην, εις τον οποίον επιβιώνει η αρχαία τραγική ωραιότης»[3]. Ο διαβόητος D.A.F. de Sade, ο οποίος είχε θεοποιήσει τη φύση (φυσιολάτρης παγανιστής), περιγράφει με λεπτομέρειες σατανιστικά όργια της εποχής του από ομοϊδεάτες του. Μέσα στις διαβόητες Hell Fire Clubs (Λέσχες της Φωτιάς της Κόλασης) μαζί με τον αποκρυφισμό και τη μαγεία, καλλιεργήθηκε υπέρμετρα ο παγανισμός[4].

Ο θεμελιωτής του παγκόσμιου νεοσατανιστικού κινήματος Alister Crowley (1875-1947), ήταν αποδεδειγμένα και παγανιστής. Το 1899 εντάχθηκε στο ροδοσταυρικό τάγμα Golden Dawn (Χρυσή Αυγή), το οποίο αποδεδειγμένα προωθούσε τον παγανισμό, όπου μυήθηκε στον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Ο δάσκαλός του, AllanBenett, τον μύησε στα ανατολικά παγανιστικά θρησκεύματα και τον ανατολικό εσωτερισμό. Παράλληλα, ήταν θιασώτης του αιγυπτιακού παγανισμού. Στα 1904 στο Κάιρο και ύστερα από μία μαγική παγανιστική τελετουργία, παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο δαίμονας Alwass, με κεφάλι γερακιού, ως ο θεός Ρα, ο οποίος του αποκάλυψε το σατανιστικό «Βιβλίο του Νόμου της Νέας Εποχής» κατά παρότρυνση του αιγυπτιακού θεού Όρου[5]. Ο Crowley λάτρευε το σατανά στο πρόσωπο του θεού Σατούρνου (Κρόνου) και ο πιο αγαπημένος ύμνος του ήταν ο «Ύμνος στον Πάνα» τον οποίο είχε συνθέσει ο ίδιος και τον οποίο έψαλλαν «εις τον σατανιστικόν ναόν του, εν Λονδίνω»[6]. Ξεκάθαρος παγανιστής! Το ίδιο και ο αποκρυφιστής και φίλος του Crowley, Eugen Grosche (1888-1954), ιδρυτής της σατανιστικής οργάνωσης Fraternity Saturni (Αδελφότητα του Κρόνου), λάτρευε το Σατανά ως τον ξεπεσμένο «θεό» Κρόνο.

Διαβάζουμε σε έναν από τους ύμνους της: «Άγιε Saturnus σε επικαλούμαι. Άγιε Κρόνε σε τιμάμε. Άγιε Saturnus σε προσκυνάμε!» [7]. Υπάρχουν επίσης σαφείς μαρτυρίες ότι ο Crowley σχετιζόταν και με το ναζιστικό παγανισμό. «Συνδεόταν με τον Χίτλερ μέσω τρίτων, που ήταν μέλη του μαγικού τάγματος του Ναζισμού» [8]. Οι απίστευτες μυστικιστικές εκδηλώσεις του ναζιστικού κόμματος είχαν αναμφίβολα τη σφραγίδα του νεοσατανιστικού μοντέλου του Crowley.

Ο ιδρυτής του νεοσατανισμού Anton LaVey (1930-1997) ξεκίνησε από την περιθωριακή φιλοπαγανιστική οργάνωση «Sexual Freedom League» (Λίγκα για τη σεξουαλική ελευθερία) των χίπις της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του 1950. Είναι γνωστές οι φυσιολατρικές και φιλοπαγανιστικές πρακτικές αυτών των «επαναστατικών» περιθωριακών ομάδων. Μαζί με τη μάγισσα σύζυγό του Diane (Άρτεμη) και τον διαβόητο αποκρυφιστή Kenneth Anger, ο LaVey ίδρυσε στις 30-4-1966 την «Ordo Templis Satanis», την Εκκλησία του Σατανά και εισήγαγε τον σατανισμό στο Hollywood. Τα λατρευτικά τυπικά της και οι εορτές έχουν σαφέστατες παγανιστικές καταβολές. Μεταξύ των άλλων, στις «εκκλησίες» του Σατανά γίνονται επικλήσεις παγανιστικών θεοτήτων, όπως των ινδουιστικών Κάλι και Σίβα, του Πλούτωνα, του Μολώχ κλπ. [9] Τα αγάλματα και οι παραστάσεις του Μπαθομέτ είναι πανομοιότυπα αντίγραφα των αγαλμάτων του αρχαιοελληνικού θεού Πάνα. Για πολλούς ο ίδιος ο Πάνας λατρεύεται ως Σατανάς στις σατανικές λατρευτικές συνάξεις. Επίσης ο Πάνας θεωρείται κύρια θεότητα στην μαγικοπαγανιστική Wicca[10].

Η σημερινή «ιέρεια» της «εκκλησίας του Σατανά», στην πόλη San Jose (Σαν Ζοζέ) της Καλιφόρνιας, Μάργκαρετ Γουένλ δηλώνει γουϊκανή νεοπαγανίστρια. Το ίδιο και ο διαβόητος Άγγλος μάγος και παγανιστής Gerald Gardner (1884-1964) υπήρξε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο Gardner είναι ο πρωτεργάτης της αναβίωσης του αρχαίου Κέλτικου παγανισμού και ιδρυτής του νεοδρυϊδισμού και του γουϊκανισμού. Το 1940 μυήθηκε στον σατανισμό και τη μαγεία από τη γηραιά μάγισσα Dorothy Chutterburch και το 1946 είχε συνδεθεί με τον αρχισατανιστή Alister Crowley, ο οποίος τον έχρισε τιμητικό μέλος της μυστικιστικής σατανιστικής αδελφότητας «Ordo Templi Orientis» (Ο. Τ. Ο.), της οποίας ιδρυτής ήταν ο  Crowley και της οποίας ο παγανιστής Gardner υπήρξε για λίγο καιρό αρχιερέας της.

Ο παγανιστής Gardner θαύμαζε τον σατανιστή Crowley και επηρεάστηκε έντονα από αυτόν. Υπό την επίδρασή του έγραψε το 1949 το βιβλίο «High Magic’s Aid» (Βοήθημα υψηλής μαγείας), που περιείχε μαγικές τελετουργίες στον κερασφόρο θεό Πάνα. Το 1951 ίδρυσε δική του αδελφότητα, όπου εφάρμοζε τις αποκρυφιστικές πρακτικές του Crowley. Το 1953 μύησε στην αδελφότητά του τη διαβόητη αποκρυφίστρια Doreen Valiente, με την οποία διαμόρφωσαν και συστηματοποίησαν τη λεγόμενη γκαρντεριανή παράδοση, δηλαδή την αναβίωση του αρχαίου δρυϊδικού παγανισμού και της μαγικοπαγανιστικής Wicca. Το 1954 εξέδωσε άλλο βιβλίο για την εξέλιξη της μαγείας, με τίτλο: «Witchcraft Today» (Η μαγεία σήμερα), το οποίο είναι η συστηματοποίηση στην ουσία του δρυϊδικού και γουϊκανικού νεοπαγανισμού. Για του λόγου το αληθές, βασικό δόγμα της Wicca είναι ότι η «θρησκεία (και η) μαγεία… (αποτελούν) ένωση»[11]. Το ίδιο και ο βορειοευρωπαϊκός νεοπαγανισμός  Azatru είναι κυριολεκτικά βουτηγμένος στη μαγεία και τον αποκρυφισμό[12].

Μετά το θάνατο του Gardner το έργο του συνεχίζει ο Raymond Buckland (Ρεϊμόν Μπάκλαντ)[13]. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποκρυφιστικού νεοπαγανισμού έπαιξε και ο διαβόητος μάγος σατανιστής Alexander Sanders, ο οποίος διαμόρφωσε, παράλληλα με την γκαρντεριανή νεοπαγανιστική παράδοση, τη λεγόμενη αλεξανδρινή. Στα 1979 η μάγισσα – σατανίστρια από την Καλιφόρνια Στάρχοουκ έγραψε το μπεστ σέλερ «Ο Σπειροειδής Χορός: Μια Αναγέννηση της Αρχαίας Θρησκείας της Μεγάλης Θεάς», μια συστηματική παρουσίαση των γουϊκανικών παγανιστικών τελετουργιών, το οποίο έκαμε πολύ μεγάλη εντύπωση στους αναγνώστες του δυτικού κόσμου και συνέδεσε τον σατανισμό με τον Κέλτικο νεοπαγανισμό.

Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που φανερώνουν τη στενή συνάφεια νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Οι γεμάτες πάθη και εγκληματικές πράξεις παγανιστικές θεότητες δε διαφέρουν σε τίποτε από τα σατανικά κακοποιά πνεύματα. Ας θυμηθούμε εκείνο το γραφικό του ψαλμωδού ότι «πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5). Σε όλα τα παγανιστικά πάνθεα είναι εμφανής η δαιμονική υφή των παγανιστικών θεοτήτων. Έστω για παράδειγμα οι Κέλτικες θεότητες, οι οποίες είχαν προκαλέσει φρίκη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Ο αρχαίος Έλληνας συγγραφέας Λουκιανός μάς διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες για το ποιόν των αγρίων και αιμοδιψών δρυϊδικών θεοτήτων!

Το άσβεστο μίσος κατά του αληθινού Τριαδικού Θεού, του Σωτήρος Χριστού, της Εκκλησίας, των Χριστιανών είναι το κοινό στοιχείο νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού, καθώς και το άθλιο και βρώμικο οπλοστάσιό τους. Απλή σύγκριση της «The Satanic Bible» του LaVey με τα γραπτά των νεοπαγανιστών αποδεικνύει ταυτότητα δοξασιών και απόψεων.

Κοινές είναι και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους, οι μαγικές τελετουργίες τους, οι μαγικές τελετές καθαρμού και αποκήρυξης του αγίου Βαπτίσματος, οι εορτασμοί των ηλιοστασίων και ισημερινών, η αχαλίνωτη σεξουαλική ελευθερία, καθώς και ο σεξισμός στα τελετουργικά τους όργια. Κοινά είναι και τα σύμβολά τους, όπως το πεντάκτινο άστρο, το οποίο για τους Κέλτες παγανιστές αντιπροσωπεύει τη θεά Morrigan. Πάνω απ’ όλα κοινό στοιχείο είναι η απολυτοποίηση του εγωκεντρισμού και της επιβολής της ατομικής ή ομαδικής δύναμης και θέλησης καθώς και η εωσφορική αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι θεός.

Η άμεση σχέση νεοπαγανισμού – νεοσατανισμού φαίνεται ξεκάθαρα από τα εξής αξιοπρόσεκτα στοιχεία: Το πρώτο είναι ο κοινός εορτασμός της ετήσιας σατανιστικής εορτής της Halloween, ή  Samhain (Σαμέϊν) τη νύχτα της 31^ης Οκτωβρίου προς 1^ηΝοεμβρίου, αρχαία παγανιστική δρυϊδική εορτή, όπως και άλλη αρχαία εορτή του Κέλτικου δρυϊδισμού Balefire (εορτή της φωτιάς). Το δεύτερο είναι πιο σημαντικό. Πολλές νεοπαγανιστικές ομάδες εορτάζουν την εορτή Baltane (Μπαλτέϊν) ή Walburgisnacht (Βαλμπούργειος Νύχτα), κατά την οποία, όπως πιστεύουν, «λύνονται όλες οι μαγικές δυνάμεις»[14]. Ελληνική αρχαιόθρησκη ομάδα επέλεξε (τυχαία;) να εξαγγείλει το καταστατικό της, να καθορίσει τους «ιερούς» της νόμους, και να συστήσει το τελετουργικό της κατά τη «Βαλμπούργειο νύχτα της 30^ηςΑπριλίου, προς 1^η Μαΐου 2005». Για όσους δε γνωρίζουν, «Βαλμπούργειος νύχτα» ή   «Μπαλτέϊν» είναι η μεγαλύτερη σατανιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζεται το φρικτό γεγονός της συστάσεως της «Σατανιστικής Εκκλησίας», κατά τη νύχτα της 30^ης Απριλίου 1966 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ από το διαβόητο AntonyLaVey![15] Ιδού μικρό απόσπασμα από δημοσιευμένο κείμενο της ομάδας αυτής: «οι νόμοι περί καθαρότητος των ιερών ναών τίθενται τελετουργικώς εν ισχύ και θεωρούνται δημοσίως γνωστοί εκ της Βαλμπουργείου νυκτός του τρέχοντος έτους»![16]

Παραξενευόμαστε όταν διάφοροι νεοπαγανιστικοί κύκλοι αποκηρύσσουν με βδελυγμία τον συσχετισμό τους με τον σατανισμό, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να καταλογίζουν στο Χριστιανισμό την ευθύνη για την πίστη στην ύπαρξη του Σατανά. Μήπως αγνοούν τα παραπάνω στοιχεία; Πάντως, σύμφωνα με τον Μπωντλαίρ «Το ωραιότερο τέχνασμα του Σατανά είναι να μας πείθει ότι δεν υπάρχει»![17]

Δε χρειάζεται νομίζω μεγαλύτερη προσπάθεια να αποδείξουμε τη στενή σχέση νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο σύγχρονος αποκρυφισμός έχει όνομα, καλείται «Νέα Εποχή»[18] . Το όραμά της είναι η εδραίωση της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» σε όλο τον κόσμο, την οποία αποκαλούν οι «αρχαιολάτρες» «Παγκόσμια Συνεργασία Απόλυτα Αναγκαία»[19] και κάποιοι άλλοι «Παγκόσμια Δημοκρατία Ολυμπισμού»[20]. Απώτερος στόχος της είναι ο αφανισμός από προσώπου γης του Χριστιανισμού και η αντικατάστασή του με την (υπό δημιουργία) εφιαλτική και τερατώδη Πανθρησκεία, όπου στη θέση του Αληθινού Τριαδικού Θεού θα λατρεύεται ο Σατανάς, στα πρόσωπα των δαιμονικών παγανιστικών θεοτήτων!

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»
Τεύχος 50, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2007

---

[1]  Χ. Τσιάκα, Εγκυκλ. Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, Κύπρος 2000, σελ. 382.

[2]  www.phorum.gr

[3]  Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλ., τομ. 10, στ. 1199.

[4]  Θρησκειολογικό Λεξικό, Αθήνα 2000, σελ. 485.

[5]  Χρ. Τσιάκα, μνημ. Έργο, σελ. 668.

[6]  Θ. Η. Ε., τομ. 10 στ. 1198

[7]  Χ. Τσιάκα, μνημ. Έργο, σελ. 17.

[8]  www.diodos.gr

[9]  Χ. Τσιάκα, μνημ. Έργο, σελ. 269.

[10]  www.geocities.com/artofwise/Wicca.html

[11]  Στο ίδιο.

[12]  http://el.wikipedia.org

[13]  http://www.geocities.com/artofwise/WiccaHistory.html

[14]  Χ. Τσιάκα, μνημ. έργο, σελ . 266.

[15]  Στο ίδιο, σελ. 261

[16]  www.heratic.astrologicon.com

[17]  Θ.Η.Ε., τομ. 10. στ 1195.

[18]  www.ppu.gr/greek/newage_gr

[19]  www.nea-acropoli-heraklio.gr

[20]  http://users.Forthnet.gr/ath/olympismos/
πηγή

Νεοσατανισμός και ναζιστική ιδεολογία

Είναι γνωστό ότι για κάθε χριστιανό και για κάθε λογικό άνθρωπο, ότι η ναζιστική ιδεολογία υπήρξε μία από τις πλέον εγκληματικές και ειδεχθείς ιδεολογίες που γνώρισε η παγκόσμια ιστορία. Τον ίδιο όμως εγκληματικό και απαίσιο χαρακτήρα έχει και ο νεοσατανισμός που αποτελεί την πλέον φρικτή, αποκρουστική και επικίνδυνη έκφραση  καταστροφικής λατρείας (destructive cults).

Είναι γνωστή στην έρευνα  η σχέση του Χίτλερ και άλλων στελεχών του Ναζιστικού καθεστώτος  με διάφορους αποκρυφιστικούς χώρους και πρακτικές. Δυστυχώς η ίδια σχέση μεταλλαγμένη συνεχίζεται και μετά το τέλος του εγκληματικού και αιμοσταγούς ναζιστικού μορφώματος μέχρι τις ημέρες μας, καθώς πολλά στοιχεία της ναζιστικής υποκουλτούρας έχουν υιοθετηθεί από διάφορες νεοσατανιστικές οργανώσεις.

Στο άρθρο μας αυτό θα επισημάνουμε, αναφέροντας ορισμένα αντιπροσωπευτικά παραδείγματα, την σχέση που υπάρχει σήμερα  ανάμεσα στη ναζιστική ιδεολογία και υποκουλτούρα με νεοσατανιστικες οργανώσεις. Πώς, δηλαδή, ορισμένες οργανωμένες εκφράσεις του νεοσατανισμού σχετίζονται με την εγκληματική ναζιστική κοσμοθεωρία και ιδεολογία.

Στην ιστορική αφετηρία τους οι διάφορες νεοναζιστικές οργανώσεις  δανείστηκαν υλικό από  αποκρυφιστικούς χώρους και παρήγαγαν  φανταστικά έργα και λαϊκά διηγήματα συνδεδεμένα με την ναζιστική υποκουλτούρα. Στη συνέχεια, όμως, διάφορες νεοσατανιστικές οργανώσεις, που όπως και άλλες ακραίες αποκρυφιστικές κινήσεις αρέσκονται να αποκαλούνται ως «Τάγματα η Ναοί», άντλησαν υλικό και εμπνεύστηκαν από τη ναζιστική ιδεολογία.

Ο Anton Szandor Lavey (1930- 1997), ο ιδρυτής της λεγόμενης «Εκκλησίας του Σατανά» (Church of Satan), υπήρξε ο πρώτος που κατά τρόπο απροκάλυπτο  εμπνεύστηκε από τη ναζιστική υποκουλτούρα και υιοθέτησε τελετουργικό για την οργάνωσή του προερχόμενο από ναζιστικές πηγές. Η πρακτική του δανεισμού  ναζιστικών συμβόλων, ιδεών και τελετουργικού  θα εισαχθεί  γρήγορα και σε άλλες σατανιστικές οργανώσεις.

Τη δεκαετία του 1970 θα ακολoυθήσει την ίδια πρακτική ο Michael Aquino, ο ιδρυτής τη σατανιστικής οργάνωσης «Temple of Set», ενώ την ίδια περίοδο θα χρησιμοποιήσει υλικό από την ναζιστική υποκουλτούρα για το δικό της  τελετουργικό η σατανιστική οργάνωση «Οrder of the Trapezoid».

  Τήν ίδια πρακτική, στα τέλη της δεκαετίας του 1970,  θα εφαρμόσει και στην Αγγλία η  νεοσατανιστική κίνηση «Order of Nine Angles» που έχει στενή σχέση με το βρεττανικό νεοναζιστικό χώρο.

  Στίς δύο τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα   πάνω από 12 αποκρυφιστικές οργανώσεις θα χρησιμοποιούν ναζιστικό συμβολισμό και μεθόδους προπαγάνδας.Ένας μεγάλος αριθμός τέτοιων κινήσεων θα συνεργάζεται και θα συστεγάζεται κάτω από τη διεθνή νεοναζιστική -σατανιστική οργάνωση ομπρέλλα « Λευκό Τάγμα της Θούλης» (White Order of Thule). Η εν λόγω σατανιστική – ναζιστική  ιδρύθηκε το 1994 από τον Kerry Bolton (Ψευδώνυμο: Faustus Scorpius). Ο ιδρυτής της  υπήρξε για ένα χρονικό διάστημα ο ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος της Νέας Ζηλανδίας. Από την ηγεσία του ακροδεξιού κόμματος παραιτήθηκε τη δεκαετία του 1980 για να ασχοληθεί κατά τρόπο πιο συστηματικό με τον αποκρυφισμό και μάλιστα με την πλέον φρικτή και ακραία μορφή του που είναι ο νεοσατανισμός.

Αποτέλεσμα αυτής της ενασχόλησής του με την πλέον σκληρή μορφή του αποκρυφισμού υπήρξε το 1992 η δημιουργία της νεοναζιστικής σατανιστικής οργάνωσης « Order of the Left Hand», η οποία μετονομάστηκε το 1994 σε «Ordo Sinistra Vivendi ».

Την ίδια χρονιά ο Kerry Bolton σε συνεργασία με πολλούς εκπροσώπους του νεοναζιστικού σατανισμού από διάφορες χώρες της υφηλίου θα ιδρύσουν τη διεθνή νεοναζιστική – σατανιστική οργάνωση «Βlack Order » (Μαύρο Τάγμα), η οποία το 1997 θα αλλάξει ονομασία και θα υιοθετήσει τη σημερινή ονομασία της «Λευκό Τάγμα της Θούλης»  για να διακριθεί από μία άλλη ρατσιστική οργάνωση στις Η. Π.Α. που θα φέρει την ίδια ονομασία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ονομασία «Λευκό Τάγμα της Θούλης» παραπέμπει ευθέως στην ανάλογη γερμανική ρατσιστική και αποκρυφιστική οργάνωση του μεσοπολέμου με την οποία είχαν συσχεστιστεί πολλά στελέχη του ναζιστικού χώρου.

Το 1997 η επίσημη έδρα της εν λόγω νεοσατανιστικής ναζιστικής οργάνωσης μεταφέρθηκε στο Richmond της Virginia των Η.Π.Α. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα διεθνές δίκτυο νεοναζί σατανιστών που δραστηριοποιείται στις χώρες: Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Σουηδία, Φιλλανδία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Η.Π.Α.

Ναζιστικά στοιχεία συναντά κάποιος σήμερα σε περιοδικά, διαδικτυακούς τόπους, μικρούς εκδοτικούς οίκους, περιθωριακά συγκροτήματα μουσικής του σατανιστικού  χώρου  που αποτελούν  την πλέον φανερή απόδειξη για το πως η εγκληματική ναζιστική ιδεολογία είναι παρούσα και έχει μπολιάσει την πλέον ακραία και σκοτεινή, σύγχρονη καταστροφική λατρεία που είναι ο νεοσατανισμός.

*Σημείωση: Για τη σύνταξη του παρόντος άρθρου βασιστήκαμε στα κάτωθι: α) Guido und Michael Grandt, Schwarzbuch Satanismus, 1996, β) A.Ottens – R. Myer, Satanism: Rumor , Reality, and Controversy, 1998, γ) J.M.Greer, The Element Encyclopedia of Secret Societies, 2006.

πηγή

ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

π. Κυριακού Τσουρού
Γραμματέως της Σ.Επιτροπής
επί των αιρέσεων

1.Ἡ θεωρητική βάση τοῦ σατανισμοῦ.
Ὅπως εἶναι γνωστό, κύρια «δόγματα» τῆς «Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου» εἶναι ἡ «πίστη» σέ ἀπρόσωπο «θεό» καί ἡ κατάργηση τῆς διακρίσεως μεταξύ καλοῦ καί κακοῦ. Ὁ ἄνθρωπος τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι «θεός» κατ” οὐσίαν, ἤ ἀλλοιῶς «ἐκροή» τοῦ «θεοῦ». Κατά συνέπειαν, ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ ἔξω ἀπό τόν ἄνθρωπο δέν νοεῖται. 

Ὁ αὐτοθεοποιημένος καί αὐτονομημένος αὐτός ἄνθρωπος τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος χαράσσει καί τόν «ἠθικό νόμο». Κατά τόν «νόμο» αὐτό ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ζῆ ὅπως θέλει, νά κάνει ὅ,τι θέλει. Τό καλό καί τό κακό εἶναι οἱ δυό ὄψεις τοῦ ἴδιου νομίσματος, χωρίς καμία οὐσιαστική διαφορά. 
Πάνω σ” αὐτές τίς «ἀρχές», οἱ ὁποῖες χαρακτηρίζουν κάθε παραθρησκευτική ὁμάδα τῆς «Νέας Ἐποχῆς», κινεῖται ἡ θεοσοφία τῆς Ἕλενα Μπλαβάτσκυ καί τῶν διαδόχων της στόν ἀποκρυφισμό. Οἱ ἴδιες αὐτές «ἀρχές» στήν ἀκραία μορφή τους ἐκδηλώνονται καί μέσα ἀπό τά διάφορα εἴδη τοῦ σύγχρονου σατανισμοῦ. Πράγματι, καί ὁ νεοσατανισμός μάχεται τήν πίστη στόν Ἕνα καί Ἀληθινό Θεό, καταργεῖ τήν διάκριση καλοῦ καί κακοῦ καί κηρύσσει τήν λατρεία στόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο. Μιά λατρεία ὅμως σύμφωνη μέ τό ἀρχαῖο «εὐαγγέλιο τοῦ ὄφεως», πού προτρέπει τόν αὐτονομημένο λάτρη της νά αὐτολατρευτεῖ μέσα σέ ἕνα ἐγκληματικό δόγμα, καταγραμμένο στό «εὐαγγέλιο τοῦ σατανισμοῦ» τό «βιβλίο τοῦ Νόμου» τοῦ Aleister Crowley: «Ὁ ἄνθρωπος ἔχει τό δικαίωμα νά ζεῖ σύμφωνα μέ τό δικό του νόμο, νά παίζει ὅπως θέλει, νά ξεκουράζεται ὅπως θέλει, νά πεθαίνει ὅποτε θέλει καί ὅπως θέλει…. Νά σκέπτεται ὅ, τι θέλει, νά λέει ὅ,τι θέλει….. νά ἀγαπᾶ ὅπως θέλει: Καί ἐκπληρῶστε τήν ἐπιθυμία σας σέ ἀγάπη ὅπως θέλετε, ὅποτε θέλετε, ὅπου θέλετε καί μέ ὅποιον θέλετε!…. ὁ ἄνθρωπος ἔχει τό δικαίωμα νά θανατώνει ὅλους ἐκείνους πού προσπαθοῦν νά τοῦ ἀφαιρέσουν αὐτό τό δικαίωμα. Οἱ σκλάβοι πρέπει νά ὑπηρετοῦν». 
2. Ἱστορικά στοιχεῖα.
Ὁ σύγχρονος σατανισμός, ἤ νεοσατανισμός ἔχει τίς ρίζες του στόν μεσαίωνα. «Μεσσίας» τοῦ νεοσατανισμοῦ εἶναι ὁ Ἄγγλος μάγος Aleister Crowley (1875-1947) πού ἦταν βασικό στέλεχος τοῦ «Τάγματος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀνατολῆς» (ΟΤΟ). Αὐτός συνέταξε τό «Βιβλίο τοῦ Νόμου» σύμφωνα μέ τό ὁποῖο «θεός εἶναι ὁ ἄνθρωπος» καί τό οὐσιαστικό σ” αὐτό τό «θεό» εἶναι τό θέλημά του (βλ.περισσότερα στό βιβλίο τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, Νεοσαστανισμός, σελ.205). Ἀπό τήν ὀργάνωση τοῦ Crowley προῆλθαν πολλές ἄλλες θυγατρικές σατανιστικές ὁμάδες. 
Μέ βάση τήν ὀργάνωση τοῦ Crowley καί μέ ἀνάμειξη ἄλλων σατανιστικῶν «παραδόσεων» ἤ «τάσεων» ἱδρύθηκε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Σατανᾶ ἀπό τόν Anton Szandon Lavey, στίς 30 Ἀπριλίου 1966, στήν Καλιφόρνια. Γι” αὐτό ἡ ἡμερομηνία αὐτή ἀποτελεῖ τήν βασική σατανιστική ἑορτή. Τό 1968 ὁ Lavey ἐξέδωκε τήν «Βίβλο τοῦ Σατανᾶ» καί τό 1972 τό «Τυπικό τοῦ Σατανᾶ». Καίτοι ἡ ὀργάνωση αὐτή ἀνήκει στόν λεγόμενο ὀρθολογιστικό σατανισμό, πού πιστεύει ὅτι ὁ Σατανᾶς δέν ἀποτελεῖ ὀντότητα, ἀλλά ἀντιπροσωπεύει τίς φυσικές δυνάμεις τοῦ σκότους, ἐν τούτοις εἶναι ἡ πιό καλά ὀργανωμένη σατανιστική ὁμάδα. 
Ὅπως καί ἄλλες σατανιστικές ὀργανώσεις ἔτσι κι αὐτή ἔχει ὡς σύμβολο τήν ἀντεστραμμένη ἀποκρυφιστική πεντάλφα, ἡ ὁποία ἀποκαλεῖται ἐνίοτε καί «Μπαθομέτ», ὅπως καί τό ἄλλο σύμβολο τῶν σατανιστῶν μέ τήν μορφή τράγου, πού συμβολίζει τόν Σατανᾶ. 
Στήν δεκαετία 1960 – 1970 προῆλθε ἀπό διάφορες ὁμάδες ὁ λεγόμενος Ἑωσφορισμός. Αὐτός τιμᾶ καί λατρεύει τόν Σατανᾶ, τόν ὁποῖο ὀνομάζει «ἀδικημένο θεό». Ὅμως δέν δέχεται ὅτι ὁ Σατανᾶς ἐκπροσωπεῖ τό κακό, ἀλλά ὅτι παίζει ἕνα θετικό ρόλο. Δηλαδή ἀναμασᾶ τό «δόγμα» τῆς «Νέας Ἐποχῆς» πού θέτει στό ἴδιο ἐπίπεδο τό καλό καί τό κακό καί τούς δίδει ἴδια ἀξία. Ἡ σατανιστική αὐτή ὁμάδα στηρίζεται κυρίως στήν ἀντίληψη τῆς Ἕλενας Μπλαβάτσκυ. 
3. Τό «ἐγκληματικό δόγμα».
Ἔχει γίνει φανερό πλέον ὅτι ὁ νεοσατανισμός δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα «ἄλλο πιστεύω» ἔστω και διεστραμένο. Εἶναι ἕνα «ἐγκληματικό δόγμα», τό ὁποῖο ἀποτελεῖ ἀπειλή, ὄχι μόνον γιά τά ἴδια τά θύματά του, ἀλλά καί γιά τό κοινωνικό σύνολον. Βεβαίως, δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι τό μεγαλύτερο κακό εἶναι ἡ ἀπώλεια ψυχῶν καί ἡ παγίδευσή τους στά δίκτυα τοῦ «ἀνθρωποκτόνου» διαβόλου, ὁ ὁποῖος «ὡς λέων ὠρυόμενος, περιέρχεται, ζητῶν τίνα καταπίη» (Α´Πέτρ. 5-8). 
Πέραν αὐτοῦ ὅμως, οἱ ἀρνητικές ἐπιδράσεις τοῦ ἐγκληματικοῦ αὐτοῦ δόγματος πάνω στήν προσωπικότητα τῶν νεαρῶν κυρίως ἀτόμων εἶναι καταλυτική. Ὁ «χειρισμός τοῦ νοῦ» πού ἐφαρμόζεται κι ἐδῶ, ὅπως σέ ὅλες τίς παραθρησκευτικές ὁμάδες (σέκτες) ὁδηγεῖ σέ τρομακτικές ψυχικές καταστάσεις, σέ ὁλοκληρωτική ἀλλοίωση τῆς σκέψεως, τῆς συμπεριφορᾶς, τοῦ ὅλου ψυχισμοῦ τῶν θυμάτων, στήν ἀποκοπή τους ἀπό τόν κοινωνικό περίγυρο καί τό παρελθόν. Ἡ ἀν-τικοινωνική συμπεριφορά καί ἡ ἐχθρική στάση ἔναντι τῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας ἐκδηλώνονται μέσα ἀπό πράξεις βίας, ὀργιαστικές τελετές, πόση αἵματος, μέχρι καί θυσίες ζώων καί ἀνθρωποθυσίες. 
Διαβάζομε στήν «σατανιστική βίβλο» (σελ. 89-90): «Ὅταν ἕνα ἄτομο μέ τήν ἀξιόμεπτη συμπεριφορά του πρακτικά ἀποζητᾶ νά καταστραφεῖ, εἶναι πραγματικά ὑποχρέωσή σου νά τούς ὑποβάλεις στήν ἐπιθυμία τους… Ἔχεις κάθε δικαίωμα νά τούς καταστρέψεις (συμβολικά) καί ἐάν ἡ κατάρα σου ὠθεῖ στήν πραγματική τους ἐκμηδένιση, χαροποιήσου γιατί ἔχεις συντελεστικά ξεφορτώσει τόν κόσμο ἀπό ἕνα κτῆνος. Ἐάν ἡ ἐπιτυχία ἤ εὐτυχία σου ἐνοχλεῖ κάποιον ἐσύ δέν τοῦ χρωστᾶς τίποτε. Ἔχει δημιουργηθεῖ γιά νά ποδοπατηθεῖ. Ἐάν οἱ ἄνθρωποι ἔπρεπε νά ἔχουν τίς συνέπειες τῶν πράξεών τους, θά τό σκεφτόταν δυό φορές». 
Δέν ἀντιλέγει κανείς ὅτι ὑπάρχουν καί περιπτώσεις πού εἶναι ἀποτέλεσμα διαταραγμένης προσωπικότητας ἤ ἐπιπόλαιης νεανικῆς συμπεριφορᾶς γιά ἱκανοποίηση τῆς περιέργειας ἤ γιά τήν ἀπόκτηση, δῆθεν, μέσῳ τοῦ σατανᾶ (sic), δυνάμεως, πλούτου ἤ ἡδονῆς. Ὅμως ὑπάρχουν καί ἐκεῖνες οἱ περιπτώσεις γιά τίς ὁποῖες δέν χωράει καμιά ἀμφισβήτηση γιά τήν παρουσία τοῦ «ἀνθρωποκτόνου». 
Καί τό ἐρώτημα πού προκύπτει εἶναι: Ἄραγε οἱ λεγόμενοι σατανιστές τῆς Γερμανίας ἦταν ψυχικά ἀσθενεῖς – ὅπως οἱ συνήγοροί τους θέλησαν νά ὑποστηρίξουν – καί γι” αὐτό προσχώρησαν σέ διεστραμένες ὁμάδες, ἤ μήπως ὁ ἴδιος ὁ σατανισμός διέστρεψε τήν ψυχή τους καί τούς κατάντησε ἐγκληματικά στοιχεῖα; 
Καί τοῦτο διότι εἶναι διεθνῶς διαπιστωμένο ὅτι ὑπάρχουν σέκτες, ὅπως εἶναι καί ὁ σατανισμός, μέ «ἐγκληματικά δόγματα», τά ὁποῖα ὁδηγοῦν σέ ἐγκληματική συμπεριφορά καί ἐγκληματικές πράξεις. Γι” αὐτό καί διεθνεῖς ὀργανισμοί, ὅπως εἶναι τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ζητοῦν τήν λήψη μέτρων ἐναντίον τῶν ὁμάδων αὐτῶν. Τό Ψήφισμα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου τῆς 29.2.96 κάνει λόγο γιά «ἐγκληματική δραστηριότητα ὁρισμένων σεκτῶν» καί ζητεῖ ἀπό τίς χῶρες-Μέλη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως νά λάβουν αὐστηρά μέτρα γιά τήν ἀντιμετώπισή τους. 
4. Ὑποκριτική ἀνησυχία.
Κάθε φορά πού ἐκδηλώνεται κάποιο περιστατικό σατανιστικῆς δραστηριότητας γίνεται ἀντικείμενο ἔντονου σχολιασμοῦ καί προβολῆς μέσα ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως. Καλοῦνται φορεῖς καί εἰδικοί νά μιλήσουν γιά τόν τρόπο ἀντιμετωπίσεως τοῦ «ἐχθροῦ» τῆς κοινωνίας καί εἰδικώτερα τῶν νέων. Ἀφοῦ ὅμως ὅλα σχολιαστοῦν, συχνά ἀπό ἀναρμόδιους, καί τό γεγονός «πουλήσει» ἀρκετά, ὅλα πάλι ξεχνιοῦνται καί οἱ μόνοι κερδισμένοι εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ σατανιστές πού κατόρθωσαν γιά ἄλλη μιά φορά νά κάνουν γνωστή τήν ὕπαρξή τους, σκορπώντας μάλιστα τόν φόβο σέ πολλούς γιά τίς δῆθεν «ὑπερφυσικές» διασυνδέσεις τους μέ τόν «ἄρχοντα τοῦ σκότους». Ἄραγε οἱ συζητήσεις καί ἐνίοτε ἡ δημιουργία πανικοῦ στούς ἐμβρόντητους πολίτες πού παρακολουθοῦν τά γεγονότα, λύνει τό πρόβλημα; 
Ὅταν στήν συνέχεια, μέσα ἀπό τίς ἴδιες ὀθόνες, μέσα ἀπό τά ἴδια περιοδικά, καί ἄλλα ἔντυπα πού κραυγάζουν γιά τήν ἀντιμετώπιση δῆθεν τοῦ προβλήματος προβάλλονται, μέ ἕνα σωρό τρόπους, οἱ θέσεις τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τοῦ νεοσατανισμοῦ, τῆς ἀστρολογίας, τῶν μάγων καί τῶν λοιπῶν «ἐμπόρων κάλπικης ἐλπίδας», δέν εἶναι τουλάχιστον ὑποκριτική ἡ ἀνησυχία πού ἀρκετοί ἐκδηλώνουν; Ὅταν τά παιδιά καί οἱ νέοι ἐξοικειώνονται μέ τόν ἀποκρυφισμό καί τόν νεοσατανισμό μέσα ἀπό τά χαρτοπαιγνίδια,τά video games, τά παιδικά βιβλία, τήν σκληρή ρόκ μουσική μέ τούς σατανικούς στίχους, τίς ταινίες θρίλερ κ.λ.π., δέν εἶναι πιθανόν νά θελήσουν κάποτε νά «δοκιμάσουν» στήν πράξη, μέσα σέ ὁμάδες περίεργων φαινομένων, τό πόσο στέκονται αὐτά πού διάβασαν ἤ εἶδαν; Μά ἐκεῖ εἶναι πολύ πιθανόν νά παραμονεύει ἕνα «ἐγκληματικό δόγμα», μιά θανάσιμη σέκτα, μιά σατανική παγίδα γιά τήν ἀθώα καί ἀπαλή νεανική ψυχή. 
Ἄς μήν ὑποκρινόμαστε λοιπόν. Ἄς μή στρουθοκαμηλίζομε. Ἄς μή προσπαθοῦμε νά ξεφορτωθοῦμε τίς εὐθῦνες πού εμεῖς πρῶτοι ἔχομε ἀπέναντι στά παιδιά μας. Ἄραγε, φταῖνε μόνον οἱ σατανιστές ἤ καί ἐκεῖνοι πού ἀδιαφοροῦν γιά τήν σωστή διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μας; Θά παραμένουν ἀνεξέλεγκτοι ἐκεῖνοι πού δέν διστάζουν νά ἐμπορεύονται τόν σατανισμό γιά νά αὐξήσουν τά παράνομα κέρδη τους; Μήπως καί ἕνα σατανικό δόγμα δέν εἶναι ἐξ” ἴσου θανατηφόρο ναρκωτικό, «ψυχοναρκωτικό», ὅπως καί οἱ ἐξαρτησιογόνες οὐσίες; 
5. Ἀντιμετώπιση
Ποῦ ὅμως πρέπει νά ἀναζητηθῆ ὁ τρόπος ἀντιμετωπίσεως αὐτῆς τῆς ἀπειλῆς; 
Ἀκούγεται συχνά τό ἐρώτημα: «Ἡ Ἐκκλησία τί κάνει;» Ἄν ἐκεῖνοι πού μεταφέρουν τήν πληροφόρηση στό Κοινό ἤθελαν πράγματι νά τοῦ κάνουν γνωστό τό τί κάνει ἡ Ἐκκλησία στόν πνευματικό καί κοινωνικό τομέα καθημερινά, τότε ἀσφαλῶς καί δέν θά ἐτίθετο αὐτό τό ἐρώτημα. 
Καί τοῦτο διότι ἡ Ἐκκλησία διαθέτει καί προσφέρει ὅλα τά πνευματικά ὅπλα γιά νά θωρακίσει τόν πιστό ἀπό τήν ἀπειλή τοῦ σατανᾶ. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι «ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός παρατεινόμενος εἰς τούς αἰῶνας». Γι’αὐτό εἶναι ἡ ἀσφαλής κιβωτός τῆς σωτηρίας γιά κάθε ἄνθρωπο. Ὁ πιστός ἀνήκει στόν Κύριο Ἰησοῦ, θωρακίζεται μέ τήν Χάρη τῶν Μυστηρίων καί πάνω του δέν μπορεῖ νά ἔχει καμιά δύναμη καί ἐξουσία ὁ σατανᾶς. 
Ἐκτός τούτου, ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὀργανωμένους φορεῖς ποιμαντικῆς ἀντιμετωπίσεως προβλημάτων πού δημιουργοῦνται σέ ἄτομα καί οἰκογένειες ἀπό τήν ἐγκληματική δραστηριότητα τῶν ἐπικίνδυνων παραθρησκευτικῶν ὁμάδων. Τό κέντρικό ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας σ’αὐτόν τόν τομέα, ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν αἱρέσεων, ἀντιμετωπίζει καθημερινῶς πληθώρα περιπτώσεων, συμπαρίσταται σέ θύματα καί οἰκογένειες θυμάτων, ὀργανώνει Πανορθόδοξες συνδιασκέψεις, ἱερατικές συνάξεις, ὁμιλίες, ἐκπομπές, ἐνημερώνει μέσῳ Ἐγκυκλίων, ἐντύπων καί ἀνακοινώσεων τόν Λαό τοῦ Θεοῦ. 
Ὅμως δέν ἐξαντλεῖται ἐδῶ ὁ τρόπος ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀπειλῆς. Καί τοῦτο διότι, ὅπως ὑπογραμμίσαμε ἐπανειλημμένα πιό πάνω, πρόκειται γιά ἐγκληματική δραστηριότητα. Κι ὅταν ὑπάρχει ἔγκλημα, ὅταν διαπράττονται φόνοι (ἀνθρωποθυσίες) καί αὐτοκτονίες καί χάνονται ζωές, ὅταν νεαρά ἄτομα καταντοῦν ράκη καί ὁδηγοῦνται στά ψυχιατρεῖα ἤ ἀπειλοῦνται ἔννομα ἀγαθά, ἡ εὐθύνη ἀνήκει πλέον στά ἁρμόδια Ὄργανα τῆς Πολιτείας. Αύτό ἄλλωστε ζητᾶ τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέ τά Ψηφίσματά του, αὐτό κάνουν πολλές χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, μέ εἰδικές Κρατικές Ἐπιτροπές, πλήν τῆς Ἑλλάδος. 
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει καθῆκον καί ὑποχρέωση νά ἐνημερώνει, νά συμπαρίσταται καί νά συνεργάζεται ἐνδεχομένως μέ τήν Πολιτεία. Καί τό κάνει χωρίς φανατισμό καί μισαλλοδοξία. Τό ἔγκλημα ὅμως ἀντιμετωπίζεται μέ τόν νόμο.Ὑπάρχουν νόμοι τοῦ Κράτους γιά νά ἀντιμετωπίζουν, νά διώκουν καί νά τιμωροῦν τό ἔγκλημα. Κι ἄν δέν ὑπάρχουν τέτοιοι νόμοι γιά τήν συγκεκριμένη περίπτωση, τότε πρέπει ἐπειγόντως νά νομοθετηθοῦν. Αὐτό ὅμως εἶναι ἁρμοδιότητα τῆς Πολιτείας καί ὄχι τῆς Ἐκκλησίας. Δέν διστάζομε νά ποῦμε ὅτι ἔχομε καθυστερήσει ἐπικίνδυνα. 
6. Ἡ νίκη κατά τοῦ σατανᾶ. 
«Ἡ Χριστιανική ἀντίληψη περί Θεοῦ, περί ἀνθρώπου, περί κόσμου καί περί σωτηρίας, ἡ οὐσιαστική σύνδεση ἀνάμεσα στήν χριστιανική πίστη καί στήν καθημερινή μας ζωή θά προσφέρει στούς νέους τήν ἀπαραίτητη αὐτοσυνειδησία τοῦ χριστιανοῦ, θά τόν καλύψει πνευματικά καί θά ἀποτρέψει τήν ἐσωτερική του ἀναζήτηση στήν ὁποία ἐξωθεῖται ἀπό τά ποικίλα ὑπαρξιακά κενά» (π.Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, Νεοσατανισμός, σελ. 288). 
Ὁ σατανᾶς εἶναι ἕνας «πεπτωκός ἄγγελος», ἕνας νικημένος ἐχθρός. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Δυνατός καί Ἀληθινός Θεός, ἐνίκησε τόν σατανᾶ καί εἶναι ὁ Κύριος τῆς ἱστορίας, ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς. Ἐκεῖνος πού ἔχει ἐξουσία «ἐπί πνευμάτων ἀκαθάρτων». Διαβεβαίωσε γι” αὐτό ὁ Ἴδιος τούς μαθητές Του: «Ἐθεώρουν τόν σατανᾶν ὡς ἀστραπήν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα» (Λουκ. 10,18). Ὁ σατανᾶς, χωρίς τήν παραχώρηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, δέν ἔχει ἐξουσία οὔτε πάνω σέ «ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένην» (Ματθ. 8, 30). Ὁ Χριστός εἶναι γιά μᾶς, ἡ δύναμη, ἡ ἐλπίδα, ἡ σωτηρία. 
Ὁ πιστός Χριστιανός δέν φοβᾶται λοιπόν τόν σατανᾶ. Τό πολύ – πολύ αὐτός ὁ αἰώνιος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου νά γίνει μιά «καλή» εὐκαιρία γιά πολλούς, νικώντας τούς πειρασμούς καί τίς παγίδες του, νά μποῦν εὐκολώτερα στόν Παράδεισο.
πηγή 
το είδαμε εδώ

π.Αντωνίου Αλεβιζόπουλου: Πως οι σατανιστές χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή.

Η πλύση εγκεφάλου. Από τρεις έως έξι μήνες κρατάει η «πλύση εγκεφάλου». Κι όταν ο έφηβος δείχνει «ώριμος», τον πηγαίνουν στο «μαύρο» ναό. Τον δέχονται με ανοιχτές αγκαλιές, του προσφέρουν καφέ και αναψυ­κτικά. Όλα αυτά για να του καλύψουν τα συναισθηματι­κά κενά που έχει απ’ το σπίτι του και να νιώθει πως βρήκε καινούργιους φίλους και πως επιτέλους θ’ ανήκει κάπου.

Οι απορίες
Η πρώτη αντίδραση του παιδιού είναι να ρωτήσει, γιατί ο σταυρός στο «μαύρο» ναό είναι ανάπο­δος.
— «Γιατί συμβολίζει τη δύναμη του κάτω κόσμου», του απαντούν. Κι ύστερα αρχίζουν την «εξήγηση»:

«Άκουσε τι συνέβη: Ο Χριστός έχασε τη μάχη του με το Σατανά, γι’ αυτό άλλωστε σταυρώθηκε. Μην ακούς αυτά που σου λένε. Είναι ψέματα. Η γη κυβερνιέται από το Διάβολο. Κι αν δεν μας πιστεύεις, το γράφει και η Καινή Διαθήκη. Να, εδώ στην προς Γαλάτας επιστολή, λέει: “φανερά είναι τα έργα της σάρκας. Μοιχεία, πορ­νεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, ζήλιες, θυμοί, φανατισμοί, αιρέσεις, φθόνοι, φό­νοι, μεθύσια, άσεμνα γλέντια”».
Δεν του λένε βέβαια, ότι ο Μέγας Παύλος εξηγεί πως όποιος πράττει τα παραπάνω δεν κληρονομεί τη βασιλεία του Θεού. Και συνεχίζουν:
«Και στη δεύτερη επιστολή προς Τιμόθεον, λέει: “Είναι οι άνθρωποι φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς τους, αχάριστοι, ασεβείς, άστοργοι, άσπονδοι, διαβολείς, ακρατείς, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί κάθε αγαθού, προδότες, αυθάδεις φιλήδονοι κ.λ.π.”».
Και πάλι δεν του εξηγούν πως ο Παύλος συστήνει ακριβώς να αποφεύγουμε τη συναναστροφή με τέτοια άτο­μα.
Το καταλυτικό επιχείρημα
Και καταλήγουν με το πιο... ισχυρό τους επιχείρημα! Το απόσπασμα από την προς Εφεσίους επιστολή:
«Διότι δεν παλεύουμε με αντιπάλους με αίμα και σάρ­κα, αλλά με τις αρχές, τις εξουσίες, με τους κοσμοκράτο­ρες του σκότους του αιώνα αυτού».
Και φυσικά ούτε τώρα του φανερώνουν πως, ακριβώς στον επόμενο στίχο, ο ένθερμος Απόστολος λέει πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον πονηρό με την πανο­πλία του Θεού.
Τι κρίμα αλήθεια! Να χρησιμοποιούν οι σατανιστές την Αγία Γραφή για να διαστρέψουν τα μηνύματά της και τις εφηβικές ψυχές, και να μην την χρησιμοποιούμε εμείς, οι «χριστιανοί», για να σταλάξουμε Φως και γνώση στις καρδιές των παιδιών μας. Κι εκείνα, χαμένα, εξαπατημένα, χωρίς αντίλογο πείθονται...Και οδηγούνται στη σατανιστική μύηση, στην οποία καλούνται να απαρνηθούν το βάπτισμά τους, την Αγία Τριάδα, να σπάσουν ένα σταυρό και να καλέσουν το δαίμονα μέσα τους. Και για να εξασφαλίσουν οι σατανιστές την εφηβική συγκα­τάθεση, δίνουν στο νέο ένα χρηματικό ποσό, ή του αγο­ράζουν κάτι που επιθυμεί.
ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ «ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ» ΣΕΙΡΑ Β’   

πηγή

Ο κίνδυνος από τον πνευματισμό και τον σατανισμό

του Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου

ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ

Πνευματισμός είναι η επικοινωνία, υποτίθεται, με τους νεκρούς μέσω των μέντιουμ, ενώ είτε πρόκειται για πονηρά πνεύματα που υποκρίνονται τη φωνή νεκρών ή, σε αρκετές περιπτώσεις, πρόκειται για εξαπάτηση των αφελών με ταχυδακτυλουργικά μέσα. Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, ο σατανάς είναι ένας εκπεσών άγγελος, που επαναστάτησε κατά του θελήματος του Θεού παρασύροντας πλήθος άλλων αγγέλων, ενώ προσπαθούν να παρασύρουν τους ανθρώπους μακριά από το Θεό, οδηγώντας τα θύματά τους στην καταστροφή, την απογοήτευση και την αυτοκτονία.

Τα υποχθόνια πνεύματα για να παραπλανήσουν παρουσιάζονται σαν “άγγελοι φωτός”, υποκρίνονται ότι είναι διάφοροι άγιοι της Εκκλησίας ή εξωγήινοι, αρνούνται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός και καθοδηγούν τους ανθρώπους στη μετενσάρκωση, τον μεταφυσικό υπνωτισμό (βλ. λχ. το μέντιουμ Έντγκαρ Κέυση) και τον αποκρυφισμό. Ωθούν ακόμη τα θύματά τους στην απόρριψη της υγιούς εκκλησιαστικής Παράδοσης και της διδασκαλίας των αγίων και της Χριστιανικής Εκκλησίας, της οποίας την πίστη θεωρούν “παιδική” και “γελοία”.

Σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζονται στους παθόντες απώλεια της προσωπικότητας και έντονες ψευδαισθήσεις, άσχετα αν οι πνευματιστές προσπαθούν να το εμφανίσουν σαν φυσική μορφή δημιουργικής έκφρασης (“Εντγκαρ Κέυση, Η διοχέτευση του ανώτερου εαυτού”, Henry Reed, Ph D, εκδ. Βουλούκου, Αθήνα 1992, σελ. 202).

Στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός απαγορεύει αυστηρά στο λαό Του να έχουν σχέση με τέτοιου είδους ενέργειες: «Δεν θα υπάρχει μεταξύ σας μάγος, που θα ψάλλει μαγικές ωδές, ….. ούτε τερατοσκόπος (που θα παρατηρεί τέρατα στον ουρανό για να προλέγει το μέλλον), ούτε άλλος, που θα ρωτά τους νεκρούς (πνευματιστής). Εκείνος που θα κάνει τέτοια πράγματα (θα) είναι σιχαμερός μπροστά στον Κύριο, τον Θεό σου» (Δευτερονόμιο, 18,11).

Από την Εκκλησία τέτοια ενασχόληση θεωρείται βαρύτατο αμάρτημα, παρόμοιο με εκείνο της ειδωλολατρίας ή δεισιδαιμονίας.

Άγιοι γέροντες και πεπειραμένοι στον πνευματικό αγώνα ασκητές παραδέχονται πως στην εποχή μας ο διάβολος, λέξη που σημαίνει κατήγορος των ανθρώπων ενώπιον του Θεού, δεν εμφανίζεται με αποκρουστική μορφή, γιατί κανείς δεν θα πλησίαζε σ’ αυτόν, αλλά παρασύρει με τρεις κυρίως τρόπους τους ανθρώπους:

α) ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΚΤΕΛΕΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ:

(α) Ένα τέτοιο παράδειγμα αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις των Αποστόλων: 16,16-18) και αφορά στην ‘Μάντισσα των Φιλίππων’. Τη δύστυχη αυτή κοπέλα “κατείχε” μαντικό πνεύμα και προέλεγε τα μελλούμενα, ενώ την εκμεταλλεύονταν οικονομικά αδίστακτοι άνθρωποι. Όταν ο Παύλος διέγνωσε το ύπουλο σχέδιο του διαβόλου -καθώς η ίδια εμπόδιζε τον Παύλο και τον Σίλα να κηρύξουν το ευαγγέλιο της σωτηρίας με το να φωνάζει ότι πρόκειται για ανθρώπους του Θεού- στην προσταγή του προς το πονηρό πνεύμα (“σε διατάζω στο όνομα του Ιησού Χριστού να βγεις απ’ αυτήν”), εκείνο εγκατέλειψε την γυναίκα και έκτοτε αδυνατούσε παντελώς να μαντέψει. Δεν διστάζει επομένως ο Σατανάς και παρουσιάζεται σαν πνεύμα Θεού για να παραπλανήσει τους πιστούς και να πετύχει τα καταχθόνια σχέδιά του (βλ. και «Με οδηγό τον Παύλο», Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη, Αθήνα 1982, σελ. 154). Το ότι ο Παύλος εναντιώθηκε και εδίωξε το “λογικό” αυτό πνεύμα σημαίνει πως δεν ήταν του Θεού και επομένως ο χριστιανισμός καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει με τέτοιου είδους μαντείες.

(β) Σύγχρονο παρόμοιο παράδειγμα αποτελεί και η ζωή του ‘κοιμώμενου προφήτη’ Edgar Cayce. O Κέυση υπήρξε μάντης και θεραπευτής, έκανε αποκρυφιστικές διαγνώσεις, είχε τηλεπαθητικές ικανότητες και έκανε αποκαλύψεις πέφτοντας σε παραλήρημα, ενώ είχε πνευματιστικές οράσεις και διδασκαλία αντίθετη με τη χριστιανική πίστη (πίστευε στη μετενσάρκωση και ότι είχε ζήσει ως ανιψιός του ευαγγελιστή Λουκά, θεωρούσε τον Χριστό μετενσάρκωση του Αδάμ, ότι ο Θεός είναι ταυτόχρονα πατέρας-μητέρα, και ότι οι δονήσεις από άλλους κόσμους κυριαρχούν στη ζωή των ανθρώπων). Γιατί τότε αναφερόμαστε στον Κέυση, αφού δεν είχε χριστιανικές απόψεις; Διότι δεν έπαυε ο ίδιος να πιστεύει ότι εκ Θεού είχε όλα αυτά τα χαρίσματα, αισθανόταν απολύτως χριστιανός, διάβαζε συνεχώς την Αγία Γραφή, και μάλιστα ήταν ενεργό μέλος και κατηχητής στην ενορία του! Η αλήθεια δηλαδή και η πλάνη, ο χριστιανισμός και διάφορες μαγικές απόψεις αναμειγνύονται στη ζωή πολλών, ώστε να μεταδίδουν τη σύγχυση και σε άλλους (βλ. Kurt Koch, ‘Το Αλφάβητο του Αποκρυφισμού’, εκδ. Στερέωμα, 1993, σελ. 46-49).

β) ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ και πως πραγματοποιούνται με τη χρησιμοποίηση των εσωτερικών και βιολογικών δήθεν δυνάμεων του ανθρώπου.

Εδώ εντάσσονται τα αποκρυφιστικά φαινόμενα της τηλεκίνησης (κίνηση αντικειμένων με τη δύναμη υποτίθεται του νου), της εύρεσης χαμένων αντικειμένων με αυτοσυγκέντρωση και των πνευματιστικών θεραπειών. Πρωτοπόροι στον τομέα αυτόν είναι το πολύ γνωστό μέντιουμ Uri Geller και ο άγγλος ψυχιστής Mathew Manning. Ο Γκέλλερ έχει τη ‘δύναμη’ να λυγίζει κάθε είδους μέταλλο με τη σκέψη ή την αφή, δηλ. κουτάλια, πιρούνια, ψαλίδια, δείκτες ρολογιών κλπ., ενώ ο δεύτερος, στην Αγγλία το 1967, έβλεπε τραπέζια και διάφορα αντικείμενα να μετακινούνται με τη ‘θέλησή’ τους, λέξεις να σχηματίζονται στους τοίχους γραμμένες από αόρατο χέρι, άκουγε ανεξήγητους θορύβους και φωνές.

Είναι αλήθεια ότι στην έρευνα αυτών των φαινομένων έχουν αναμειχθεί διεθνούς φήμης επιστήμονες, όπως ο Ουίλιαμς Κρουκς (που ανακάλυψε την ακτινοβολία της ύλης και το στοιχείο Θάλιο), ο σερ Όλιβερ Λοντζ (Βρετανός φυσικός), ο Γιόχαν Τσέλνερ (καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Παν/μιο της Λειψίας), ο διάσημος ψυχίατρος της Ζυρίχης για τις ανακαλύψεις του πάνω στη σχιζοφρένεια Ωγκέν Μπλόϊερ κ.α., οι οποίοι δεν διαπίστωσαν, ή δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν, απάτη και δόλο. «Είμαστε αναγκασμένοι», γράφουν στο περιοδικό ‘Ψυχικαί Έρευναι’ το 1926, «να βεβαιώσωμεν, μεθ’ όλην την κατάπληξιν του λογικού και των αισθήσεών μας, τα φαινόμενα αυτά».

γ) Ο ΤΡΙΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΛΑΝΗΣ, ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΥΠΟΥΛΟΣ, ΕΠΙΤΕΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ.

Όλα τα είδη της μαγείας και μάλιστα η τηλεκινησία, η διόραση, η αστρική προβολή, ο πνευματισμός κλπ. δουλεύουν και ενεργούν μέσα από τον παράγοντα “φαντασία”. Οι μάγοι του Θιβέτ και οι Λάμας της Μογγολίας εργάζονται παρομοίως. Αυτοτραυματίζονται θανάσιμα ή “ξεκοιλιάζουν” το σώμα τρίτων, παρευρισκομένων μπροστά τους, εικονικά, φανταστικά και μαγνητικά. Ακόμη δε και η τηλεπαθητική προβολή επιτυγχάνεται με την μεταβίβαση εικόνων.

Τα «ταξίδια έξω από το σώμα» και το λεγόμενο “τρίτο μάτι” στο μέτωπο, με τα οποία εργάζονται οι μάγοι, πραγματοποιούνται επίσης δια της φαντασίας και του διαλογισμού. Οι γιόγκι φακίρηδες υποβάλλουν τα πλήθη με την προέκταση της φαντασίας στο χώρο. Σημαντικοί συντελεστές της τηλεκίνησης “φαντάζονται” επίμονα τα αντικείμενα να μετακινηθούν, να κυλήσουν ή να ανυψωθούν, και οι μάγοι “βουντού” σχηματίζουν ξεκάθαρα την εικόνα του θύματός τους, στην προσπάθειά τους να το καταστρέψουν.

Επίσης οι υστερικοί και τα υπνωτιζόμενα διάμεσα, μέσω των ονείρων, προγνωρίζουν ορισμένα ευλογοφανή μελλούμενα γεγονότα. Η χρήση της φαντασίας στο επικίνδυνο αυτό παιχνίδι αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, τη μεταφυσική προέλευση των απόκρυφων αυτών τεχνών. Θα εξηγήσουμε το γιατί:

Όταν λέμε φαντασία εννοούμε μια ανυπόστατη θεωρία, χωρίς πραγματική βάση, που δρα μεταξύ του νου και των αισθήσεων. Η πλανεύτρα φαντασία, που κυριεύει το νου του ανθρώπου, δεν είναι εκ Θεού, σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Θεός μάλιστα είναι αφάνταστος και καθαρός νους. Οι άγιοι και ασκητές συμβουλεύουν ότι για να αποκτήσει ο πιστός μνήμη Θεού και καθαρή προσευχή, πρέπει να απαλλαγεί από τη φαντασία, τα σχήματα και τα είδωλα.

Η φαντασία αποβαίνει πολλές φορές μάλιστα σύνδεσμος μεταξύ σατανά και ανθρώπου, και ο άνθρωπος πέφτει στην παγίδα του, με το να είναι κατοικία ακαθάρτων λογισμών. Διότι ο δαίμονας, χωρίς να διαθέτει σώμα, πολεμά τον άνθρωπο δια της φαντασίας. Όταν ο νους απαλλαγεί από φανταστικές εικόνες και μορφές, μπορεί να δει το Θεό, να θεολογήσει και να θεραπευτεί από ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα.

Η φαντασία συνδέεται πολύ με την υπερηφάνεια (δημιουργεί έπαρση) και με τα όνειρα (προέρχονται συνήθως από τα πάθη και επιτίθεται ο δαίμονας δι’ αυτών). Στις περιπτώσεις αυτές, η Χάρη του Θεού απομακρύνεται από τον άνθρωπο και αρχίζουν να υφίστανται πλήθος από προβλήματα. Διότι στην καρδιά κάθε ανθρώπου θα πρέπει να κατοικεί ο φυσικός νοικάρης της και μόνο, αλλά και δημιουργός της, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός.

Διαφορετικά τα πάθη, που με ύπουλο τρόπο εμφωλεύουν, επιβάλλουν την χειρότερη τυραννία.

Κάτι επίσης που συμβαίνει και εξηγεί την μεταφυσική προέλευση του πνευματισμού, ή δυσχεραίνει την φυσική του ερμηνεία, είναι το γεγονός πως, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΜΕΝΤΙΟΥΜ, ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ.

Τρία συναφή παραδείγματα θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τη φύση των δυνάμεων αυτών:

1. «Υπάρχουν εδώ δυνάμεις που με ταράζουν».

Ο θεραπευτής-μέντιουμ William Branham, αποκάλυψε πριν από χρόνια τον πνευματιστικό χαρακτήρα των δραστηριοτήτων του λέγοντας: «Όταν οι άγγελοί μου δεν είναι παρόντες, δεν μπορώ να θεραπεύω». Όταν ο Branham μιλούσε στην Καλσρούη και τη Λωζάνη, υπήρχαν στους θεατές πολλοί πιστοί χριστιανοί που προσεύχονταν λέγοντας: ‘Κύριε, αν η δύναμη θεραπείας αυτού του ανθρώπου είναι δική Σου, επίτρεψέ του να θεραπεύσει. Αν δεν είναι δική σου, τότε εμπόδισέ τον’. Και στις δύο προσπάθειες για θεραπεία ο Branham είπε από την εξέδρα: «Υπάρχουν εδώ δυνάμεις που με ταράζουν. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα» (Koch, σελ. 223,224).

2. «Δεν μ’ αφήνει ένα χερουβίμ»

Υπό την καθοδήγηση του Άγγελου Τανάγρα, η Ελληνική Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών διεξήγαγε πνευματιστικά πειράματα με τη «βοήθεια» του χρησιμοποιούμενου διαμέσου Κλειούς Γεωργίου. Το μέντιουμ είχε αρκετές επιτυχίες στον τομέα του και ιδιαίτερα σε πειράματα τηλεκίνησης. Σε κάποια συνάντηση όμως, με σκοπό τη νοερή μετακίνηση μαγνητικής βελόνας, το διάμεσο αναφώνησε: «Δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μ’ αφήνει αυτός που χώρισε τη γυναίκα του και ένα χερουβίμ». Ήταν αλήθεια. Πίσω ακριβώς από την πνευματίστρια στεκόντουσαν ένας στρατηγός και ο αρχιμανδρίτης Α.Π., που εκείνη την ώρα προσεύχονταν («Η αθανασία της ψυχής και τα ψυχικά φαινόμενα», Αναστασίου Πιέριου, εκδ. β’, Αθ. 1974, σελ. 279).

3. “Κλονιζόταν το σώμα του, ενώ προσευχόταν”

Παράδειγμα τηλεκίνησης περιγράφεται και στο ‘Γεροντικό του Αγίου Όρους’, με πρωταγωνιστή κάποιο μοναχό ονομαζόμενο Αλύπιο. Ενώ εκείνος προσευχόταν κλονιζόταν το σώμα του ιδίου όσο και των γύρω του μοναχών, ενώ τα στασίδια του ναού χόρευαν. Ένας γέροντας μοναχός όμως, έμπειρος στον πνευματικό αγώνα, αφού εξέτασε την πνευματική κατάσταση του Αλύπιου, ανακάλυψε ότι θύμωνε εύκολα και φιλονικούσε, δεν υπάκουε στον γέροντά του και ήταν εγωιστής. Όταν ο μοναχός συνετίστηκε, και άλλαξε νοοτροπία και συμπεριφορά, σταμάτησαν και τα συμπτώματα αυτά μέσα σε λίγες μέρες («Γεροντικόν του Αγίου Όρους», Αγιορείτου μοναχού Ανδρέου Χαραλάμπους Θεοφιλοπούλου, Αθ., σελ. 181-196).

Τέλος, στην παραβολή του άδικου πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου (Λουκ. 16,19-31), ο Χριστός ξεκαθαρίζει: (α) πως η επικοινωνία μεταξύ του παραδείσου και της κολάσεως είναι αδύνατη, και (β) πως η διδασκαλία του Κυρίου, τα θαύματά του, η ζωή του (που έχουν προφητευτεί και διασωθεί μέσα στην Αγία Γραφή), καθώς και η διδασκαλία των αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας, αρκούν για να διαφωτίσουν και οδηγήσουν τους φιλόθεους στην εν Χριστώ ζωή, και επομένως κάθε καινούργια διδασκαλία (περί συνεννοήσεως με τα πνεύματα μέσω μέντιουμ και αντλήσεως απ’ αυτούς πληροφοριών για την επέκεινα κατάσταση των ψυχών) αποτελεί μεγάλη πλάνη.

ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ

Άλλο βασικό στοιχείο της αποκρυφιστικής Νέας Εποχής είναι η σατανολατρεία. Ο Εωσφόρος θεωρείται «Θεός», του πρέπει, λένε, λατρεία, θα πρέπει να τον πλησιάζουμε με αγάπη, είναι ο μεγάλος μύστης που τον επικαλούνται τα πειθήνια όργανά του, και ισχυρίζονται ότι αποτελεί το καλύτερο πνευματικό κομμάτι του εαυτού μας («Προς μια Παγκόσμια Δικτατορία», Gary H. Kah, εκδ. Στερέωμα, σελ. 87).

Όπως ο ανώτερος κλήρος της Εκκλησίας περιλαμβάνει διακόνους, ιερείς και επισκόπους, έτσι και οι μάγοι χωρίζονται σε καφετζούδες ή χαρτορίχτρες, οραματιστές και μέντιουμ. Σκοπός του σατανισμού είναι η βεβήλωση των ναών, ακολουθιών και ιερών αντικειμένων και η πρόκληση ανεπανόρθωτης βλάβης στους ανθρώπους. Οι μάγοι είναι μοιρασμένοι σήμερα σε τάγματα λατρείας σ’ όλο τον κόσμο και με τη μορφή σωματείων διδάσκουν ελεύθερα στα Πανεπιστήμια «εσωτεριστική φιλοσοφία», «γνωστικές σπουδές», «πνευματική αφύπνιση», «υπερβατικό διαλογισμό και μετεωρισμό», «τσάνελινγκ» (το να γίνεται κάποιος κανάλι δαιμονικής ενέργειας), και άλλες τέχνες του κάτω κόσμου.

Δίνουν ακόμη παραστάσεις στο στρατό, προσηλυτίζουν έντεχνα στους κύκλους τους νέα παιδιά, τάζοντάς τους δύναμη, εξουσία, χρήματα και σεξ, διαθέτουν «εκκλησίες» με πλήρη τελετουργικό τυπικό, εκτελούν προσευχές προς το σατανά, θυσίες ζώων και ανθρώπων, και στο όνομα της ελευθερίας των ιδεών, φθείρουν ψυχές. Νέοι σατανιστές πίνουν αίμα, το οποίο μεταφέρουν μαζί τους σε φιαλίδια, αυτοτραυματίζονται και ζουν σαδομαζοχιστική ζωή («Ο Σατανισμός της Νέας Εποχής», Sean Sellers, εκδ. Στερέωμα), γιατί είναι υποταγμένοι στο χειρότερο δυνάστη, το Βεελζεβούλ.

Παραδείγματα σωτηρίας: Ο ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός με τη θεία του Χάρη έχει λυτρώσει πολλές ψυχές μάγων και νέων ‘πουλημένων’ στο κακό. Θα δώσουμε δύο σχετικά πρόσφατα παραδείγματα:

Hershel Smith

Αυτός παρασύρθηκε στη μαγεία και σε σατανιστικούς κύκλους από τα γυμνασιακά του χρόνια. Στα 13 του χρόνια βασάνισε ένα σκυλί και ήπιε το αίμα του. Μεγαλώνοντας αρεσκόταν να τρώει δέρμα από τα δάχτυλα των χεριών και ποδιών, των ανθρώπων που του το επέτρεπαν. Απέκτησε το παρατσούκλι ‘δερματοφάγος’. Αφιερώθηκε στον διάβολο και ανέβηκε ψηλά στην δαιμονική ιεροσύνη.

Έκανε σατανικές λατρείες και άλλα συναφή. Εν τούτοις, ο Χριστός τον ελευθέρωσε. Γνώρισε το μήνυμά Του και μετανόησε. Αργότερα, για να προσφέρει στον τομέα του αντι-αποκρυφιστικού αγώνα και να βοηθήσει νέους, διεύθυνε ένα κέντρο νεότητας στην Καλιφόρνια, στο οποίο ενημέρωνε για την παγίδα του σατανισμού και καλούσε στην αλήθεια του Χριστού.

Doreen Irvine

Ένα ακόμη πιο τρανταχτό παράδειγμα της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και της δύναμής Του, μας δείχνει η μεταστροφή στο Χριστό, της ‘βασίλισσας της μαύρης μαγείας’ Doreen Irvine, που την περιγράφει η ίδια στο βιβλίο της «Από τη μαγεία στο Χριστό».

Αναφέρει ότι έζησε μια ζωή μέσα στην πορνεία και τα ναρκωτικά και ότι κατάφερε να αποκτήσει με τη βοήθεια του διαβόλου διάφορες δυνάμεις, όπως αιώρηση πάνω από το έδαφος, βάδισμα μέσα στη φωτιά χωρίς να καίγεται κ.α. Κάποτε, ψάχνοντας στους δρόμους της Αγγλίας για πελατεία, διάβασε μια επιγραφή, που δεν μπορούσε να ξεχάσει για αρκετές μέρες μετά, που έλεγε:

«Ευτυχισμένοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί θα δουν το Θεό».

Όταν πέρασε λίγος καιρός είδε ανθρώπους κρατώντας θρησκευτικά βιβλία με ψαλμούς να μπαίνουν σε έναν ναό. Ένοιωσε ισχυρή ώθηση να πάει κι εκείνη, αν και μια αντίθετη φωνή τής έλεγε «Μην πας εκεί. Είσαι δική μου». Όταν άρχισε το κήρυγμα του Ευαγγελίου ο ιερέας, μπήκαν τα λόγια του Χριστού βαθιά μέσα στην καρδιά της Ντορίν, και από τότε, μετά τη μεταστροφή της, αφιερώθηκε στην υπηρεσία του Θεού και διακήρυττε παντού τους κινδύνους από τον αποκρυφισμό, την ανάγκη επιστροφής στο δρόμο του Χριστού και τη δύναμη της συγχώρησης που χορηγεί το έλεός Του (Koch, σελ. 21-27).

Στο Λευιτικόν, μιλώντας ο Θεός στον Μωυσέα, καταφέρεται εναντίον των μάγων (Λευτικόν, κεφ. 20,26-27) και φαίνεται καθαρά η παντελώς αδύνατη σχέση μεταξύ αγιότητας και μαγείας, με το να είναι δύο οντολογικά αντίθετες κατευθύνσεις, και η ανύπαρκτη επικοινωνία της δεύτερης με τα πράγματα του Θεού.

Ο ίδιος ο Κύριος έδωσε τη δύναμη στους μαθητές του και την Εκκλησία να θεραπεύουν τους πνευματικά αρρώστους από τα δαιμόνια: «Αφού προσκάλεσε τους δώδεκα μαθητές του, τους έδωσε εξουσία επάνω στα ακάθαρτα πνεύματα, να τα βγάζουν και να θεραπεύουν κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία» (Ματθ. 10,1).

Σε χρήση από την Εκκλησία, μάλιστα, βρίσκονται οι εξορκισμοί κατά των μαγικών επιθέσεων, που συνέγραψαν ο άγιος Κυπριανός (πρώην μεγάλος μάγος), ο Μ. Βασίλειος και Ι. ο Χρυσόστομος.

Ο απ. Παύλος ρητά ορίζει ως παραβάτες των εντολών του Χριστού όσους επιδίδονται σε μαγείες και ειδωλολατρίες και προειδοποιεί ότι χάνουν την Βασιλεία του Θεού: «Είναι δε φανερά τα έργα της σάρκας: μοιχεία, … ακολασία, ειδωλολατρία, μαγεία, αιρέσεις, φόνοι και τα όμοια… Εκείνοι που κάνουν παρόμοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού» (προς Γαλάτες 5, 19-21). Αλλά και στην Αποκάλυψη, το ίδιο τέλος επιφυλάσσεται σ’ όλους εκείνους που λάτρεψαν τον Βεελζεβούλ, αντί του μοναδικού και αληθινού Θεού: «Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Σε εκείνον που διψά εγώ θα του δώσω δωρεάν από την πηγή του νερού της ζωής….

Αλλά οι φονιάδες, οι μάγοι, οι ειδωλολάτρες και όλοι οι ψεύτες θα έχουν την θέση τους στην λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι» (Αποκ, κεφ. 21,6-8).

Μεγάλα δε όπλα κατά του χαιρέκακου και ανθρωποκτόνου Φιδιού είναι για τους χριστιανούς ο τίμιος σταυρός και η θεία Κοινωνία, η νηστεία, η εξομολόγηση, η προσευχή και η ανάγνωση των αγίων Γραφών. Άλλωστε ο Κύριος Ιησούς ενανθρωπίστηκε για να θανατώσει τον σατανά με τον δικό του Σταυρικό θάνατο και την Ανάστασή Του και ήδη «ο άρχων του κόσμου», με τη Χάρη του Θεού, «εξεβλήθη έξω».

πηγή

Τι είπαν Αγιορείτες πατέρες για την σατανιστική ανθρωποθυσία στη Γλυφάδα

(Του Γιώργου Θεοχάρη, agioritikovima.gr)

 

Έκπληξη προκάλεσε στον Ορθόδοξο κόσμο η αποκάλυψη της σατανιστικής θυσίας που έγινε την ημέρα της Αναστάσεως του περασμένου Πάσχα στην πλατεία της Γλυφάδας.

 

Το ''Αγιορείτικο Βήμα'' επικοινώνησε με Αγιορείτες πατέρες και ζήτησε τη γνώμη τους και την ερμηνεία τους για αυτό το σοκαριστικό φαινόμενο.

 

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, λένε Αγιορείτες μοναχοί, ότι η θυσία στον Εωσφόρο έγινε την ημέρα του Πάσχα, δηλ της Αναστάσεως του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

Γιατί άραγε ζήτησε ο σατανάς να γίνει η θυσία αυτή την ημέρα;, διερωτήθηκαν οι πατέρες.

 

Γιατί γράφτηκε με αίμα το σύμβολο του σατανά με αναποδογυρισμένο τον Σταυρό του Χριστού;

 

Ακριβώς γιατί ο σατανάς ήθελε να δείξει την δική του δύναμη στον θρησκευόμενο κόσμο, υπογραμμίζουν και εξηγούν:

 

«Όμως αυτό ήτανε ένδειξη της ίδιας του της αδυναμίας. Διότι προσθέτουν: όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος στην προς Εβραίος Επιστολή (Κεφάλαιο 2,14): Ο Θεός κατήργησε με τον Θάνατο του Ιησού αυτόν που εξουσίαζε τον θάνατο, δηλ τον διάβολο)».

 

Οι Αγιορείτες πατέρες θεωρούν αυτή την πράξη ως την άμεση απόδειξη της σχέσεως του σατανά με τον άνθρωπο.

 

Οι πατέρες παρατηρούν ότι αυτό μπορεί να συμβεί στις περιπτώσεις εκείνες που ο άνθρωπος δίνει εξ ολοκλήρου την ψυχή του στην ενέργεια των δαιμονικών δυνάμεων.

 

Και διευκρινίζουν: «Οι δαίμονες είναι εκείνοι οι οποίοι ζητούν κάθε στιγμή να προσβάλουν την πίστη στο Θεό και εξασφαλίζοντας αυτή τη συναίνεση του ανθρώπου λαμβάνουν κατόπιν και ορισμένα δικαιώματα.

 

Με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος ο οποίος κυριεύεται από τον σατανά είναι πολύ εύκολο κατόπιν να προβεί βήμα -βήμα και στη λατρεία του.

 

Απέχοντας επί μακρόν και από τα μυστήρια της εκκλησίας, πρωτίστως από την εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία ο κάθε άνθρωπος είναι εύκολο να προσβάλλεται από τις επιθέσεις του σατανά χωρίς να μπορεί να αντιμετωπίσει την προσβολή αυτή με άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο.

 

Για αυτό και οι πατέρες της εκκλησίας συνιστούν στον κάθε ορθόδοξο πιστό να μην απέχει επί μακρόν από την λατρευτική ζωή της εκκλησίας.

 

Η ανάγνωση των θείων γραφών, κυρίως δε του Ψαλτηρίου και της Καινής Διαθήκης είναι ένα αλεξίσφαιρο στις δυνάμεις του σκότους. Πολύ ωφελεί επίσης ο τακτικός εκκλησιασμός, όπως και οι ελεημοσύνες που μπορεί να κάνει κάποιος πιστός».

 

Αναφορικά με το συγκλονιστικό περιστατικό της Γλυφάδας που μας δίνει πάρα πολλά μηνύματα για την εποχή μας, οι Αγιορείτες πατέρες τόνισαν στο ''Αγιορείτικο Βήμα'' για το πόσο ευάλωτος έχει γίνει ο σύγχρονος άνθρωπος με το να αποδέχεται και να ερευνά τα μηνύματα της νέας εποχής, (σατανικά σύμβολα, μουσική τύπου Heavy Metal, εθισμός σε εικόνες και παραστάσεις τύπου daimon και HELL με σατανικά λογότυπα, και διάφορα τέτοια παρόμοια).

 

Το κύριο μέλημα του κάθε Ορθόδοξου πιστού (γονέων, οικογένειες) είναι να μην απομακρύνεται από την ζωή και την διδασκαλία της Eκκλησίας του Χριστού.

Πηγή

Mητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ--ᾹΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Η παράνοια τῆς σατανιστικῆς δυσωδίας

Πειραιεύς, 18 Ἰουνίου 2014

 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ ἀτελείωτη φρίκη ἀπό τήν ἀποτρόπαια καί εἰδεχθεστάτη δολοφονία τῆς ἀστέγου στή Γλυφάδα ἀπό τόν 20χρονο πού ἀπό τήν ἐφηβεία του εἶχε «προσηλυτιστεῖ» στόν σατανισμό μέσῳ τοῦ διαδικτύου, ἐνοχοποιεῖ μέ απόλυτο καί τραγικό τρόπο τήν Πολιτεία,  τούς κοινωνικούς φορεῖς ἐν γένει, τά Μ.Μ.Ε. τούς θολοκουλτουριάρηδες πού προπαγανδίζουν τήν ἄρνηση τῆς πνευματικῆς ὑποστάσεως τοῦ ἀνθρώπου, τούς ψευτοδημοκράτες καί περίπαθους ἐραστές τοῦ Ροβεσπιέρου, τοῦ Μάρξ, τοῦ Μάο, τοῦ Τρότσκι, τοῦ Μπακούνιν καί δυστυχῶς καί τήν Ἐκκλησία μας, διότι παραμένουμε ἀπαθεῖς θεατές ἑνός κηρυγμένου πολέμου κατά τῆς ἀληθείας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους πού ἀφελῶς καί ἀνοήτως οἱ δῆθεν εὐφυεῖς καί μοντέρνοι ὀπαδοί τῆς μετανεωτερικῆς ἐποχῆς καί τῆς θεοποιημένης τεχνολογίας εὐτελίζουν καί ἀρνοῦνται ὡς δῆθεν σκοταδισμό τοῦ Μεσαίωνα.

Ἡ μεγαλύτερη βέβαια ἐπιτυχία τοῦ δαιμονικοῦ περιπαίγματος εἶναι ἡ ἐπικράτησι τῆς ἀπόψεως ὅτι δέν ὑπάρχει καί ὅτι ἡ ἐνασχόληση μέ τήν ὀντότητά του εἶναι κωμικό παίγνιο. Ἡ τραγική ὅμως δολοφονία τῆς ἀστέγου γυναίκας στή Γλυφάδα πού ἀνέσυρε στή μνήμη μας τά ὁμοειδῆ, εἰδεχθῆ ἐγκλήματα τῆς Παλλήνης καί ὅσα κατά καιρούς ἡ παγκόσμια μνήμη ἔχει καταγράψει, ἀποδεικνύει μέ τρομακτικό τρόπο καί ἐπώδυνο τήν ὕπαρξη καί παρουσία τοῦ ἐνυποστάτου Κακοῦ πού ὀντοποιεῖται σέ ἄθεο, ἀναίσχυντο, χυδαῖο, ἐγκληματικό τρόπο ὑπάρξεως. Ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί ἡ καταδολίευση καί ἄρνηση τῆς ἀνθρώπινης μεταφυσικῆς καί ὁ ἐγκλεισμός τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου στά ὅρια τῆς ἐνδοκοσμικότητας ἔχουν περιβληθεῖ τό στεφάνι τῆς μοντέρνας ἀντίληψης ὅπως ξανασυνέβη πρόσφατα στήν Ἀθήνα καί τήν Θεσσαλονίκη μέ τή βορβορώδη διαφήμηση τῆς ψυχοσωματικῆς ἐκτροπῆς καί τοῦ εὐτελισμοῦ τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητας, ἐνῶ ἡ ὑπεράσπισι τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί ἀξιοπρέπειας καί τοῦ ἀνθρωπίνου ἤθους ὑβρίζονται σάν συντηρητισμός, ὀπισθοδρόμιση, φονταμενταλισμός, ρατσισμός, γραφικότης καί ἄλλα «ἐδώδιμα ἀποικιακά» πού παράγουν οἱ «χρήσιμοι ἠλίθιοι» τοῦ συστήματος ὅπως τούς ἀποκαλοῦν χυδαῖα τά ἀφεντικά τους.

Μία ἁπλή περιήγηση στό διαδίκτυο ἀρκεῖ γιά νά ξυπνήσει τήν ὑπνώττουσα συνείδηση ὅλων μας καί νά ταρακουνήσει τά λιμνάζοντα ὕδατα καί τήν πνευματική μας ὑποθερμία καί νά κινητοποιήσει ἐπί τέλους τίς ὑγιεῖς πνευματικές δυνάμεις τῆς Πολιτείας, τοῦ πνευματικοῦ κόσμου καί τῆς Ἐκκλησίας μας γιά νά παταχθεῖ αὐτή ἡ δυσώδης πραγματικότητα τοῦ Σατανισμοῦ πού δυστυχῶς εἶναι παρούσα καί στόν σύγχρονο τρόπο ὑπάρξεως.

Στίς 17/7/2009 μἐ ἀριθμ. Πρωτ. 926 ἀπευθυνθήκαμε στή Δ/νση δίωξης Ἡλεκτρονικοῦ ἐγκλήματος καί στόν Εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν γιά τίς ἱστοσελίδες σατανιστικοῦ περιεχομένου πού προπαγανδίζουν τόν Σατανισμό, τήν Μαύρη Μαγεία, τίς ἐπικλήσεις δαιμόνων καί τίς ἀνθρωποθυσίες ὑποβάλλοντας καί σχετική ἔγκλιση γιά τίς αὐτεπαγγέλτως διωκόμενες κατά τίς οἰκεῖες διατάξεις τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος προπαγανδιζόμενες ἐγκληματικές πράξεις. Δυστυχῶς ὡς ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος προκύπτει καί ὡς ἐκ τῆς περιηγήσεως στό διαδίκτυο ἀποδεικνύεται δέν εἰσηκούσθημεν.

Μέ ἀφορμή τό τραγικό αὐτό συμβάν καλοῦμε καί πάλι τούς ἁρμοδίους νά ἐφαρμόσουν ἐπί τέλους τούς νόμους τῆς Πολιτείας καί τό Σύνταγμα τῆς χώρας πού ἀπαγορεύουν γιά τήν ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν θρησκευτικές παραδοχές πού ἀντίκεινται στή δημόσια τάξη καί τά χρηστά ἤθη νά παρέμβουν ἄμεσα γιά νά παύσει ὁ χυδαῖος προσηλυτισμός νέων ἀνθρώπων ἀπό τίς ἱστοσελίδες τοῦ αἴσχους καί τοῦ ψεύδους τοῦ Σατανισμοῦ πού ἐξυβρίζουν τόν Πανάγιο Τρισυπόστατο Θεό καί πού τούς μεταβάλλουν σέ ψυχοπαθεῖς ἐγκληματίες καί σέ ἑτεροκίνητα νευρόσπαστα.

Ἀντιγράφω ἀπό μία τέτοια βρωμερή ἱστοσελίδα σατανιστικοῦ μίσους:

«Ο Σατανάς μας δίνει επίσης γνώση. "Οδηγώ στο σωστό δρόμο χωρίς κάποιο βιβλίο". Καθως μεταμορφωνόμαστε και αναπτυσσόμαστε, οι ζωές μας αλλάζουν προς το καλύτερο και γινόμαστε πολύ πιο ευτυχισμένοι. Μαθαίνουμε μέσω του Σατανά πως να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής και της μοίρας μας, αντί να είμαστε υπό το έλεος του πεπρωμένου. Μαθαίνουμε να θεραπεύουμε τον εαυτό μας και να πραγματοποιούμε τις επιθυμίες μας, χρησημοποιώντας τις δυνάμεις του μυαλού και της ψυχής μας. Για να κάνουμε την αφοσίωση, πραγματοποιούμε μια επίσημη τελετή. Αυτό γίνεται με την ελεύθερη βούλησή μας. Κάνουμε μια επιλογή, σε αντίθεση με το να μας κουβαλήσουν σε μια Χριστιανική εκκλησία και να απαγγέλλουμε κονσερβοποιημένες προσευχές (κλεμένες και διαστρεβλωμένες από μάντρα της Ανατολής) μπροστα σε ένα μάτσο ηλίθιους. Με γνώση και έρευνα, μπορούμε να αποδείξουμε χωρίς αμφιβολία ότι ο ναζωραίος, "ιεχωβάς" και οι όμοιοί τους, είναι όλοι πλασματικοί χαρακτήρες, κλεμμένοι και προερχόμενοι απο διαστρεβλωμένες έννοιες, με σκοπό την αφαίρεση κάθε πνευματικής γνώσης έτσι ωστε μόνο καποιοι "επίλεκτοι" να μπορούν να κυριαρχήσουν στο κόσμο χρησημοποιώντας τις δυνάμεις του μυαλού... Επειδή πάρα πολλοί έχουν κατηχηθεί βίαια με αυτούς τους χαρακτήρες και ότι αντιπροσωπεύουν (τους Εχθρούς του Σατανά), τους αποκηρύσσουμε οριστικά στη τελετή αφοσίωσης. Αυτό αποδεικνύεται ότι είναι ψυχολογικά υγιές και απελευθερωτικό. Το τελετουργικό μύησης είναι πολύ προσωπικό, εκτός και αν αποφασίσετε να συμμετέχουν και οι φίλοι σας, ή αν τη πραγματοποιήσετε πολλά άτομα μαζί».

Δέν χρειάζονται περισσότερες ἀναφορές στήν παράνοια τῆς σατανιστικῆς δυσωδίας, αὐτό πού χρειάζεται εἶναι ἄμεση ἐπέμβαση καί πνευματική ἐγρήγορση ὅλων μας καί βέβαια χριστοποίηση καί ἁγιασμός τοῦ κόσμου μας καί κυρίως τῶν παιδιῶν μας.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Σχετίζεται ο Νεοπαγανισμός με τον Νεοσατανισμό;

 

 

Του κ. Λάμπρου Σκόντζου Θεολόγου, Καθηγητού.

Ο σύγχρονος κόσμος βρίσκεται κυριολεκτικά βουτηγμένος σε μία απίστευτη κατάσταση πνευματικής κατάπτωσης. Η πνευματικότητα του σημερινού ανθρώπου είναι συνώνυμη με τον αποκρυφισμό και ολόκληρο το φάσμα του νοσηρού μυστικισμού, ο οποίος εκφράζεται με πληθώρα συγκεκριμένων ρευμάτων και ομάδων. Η πηγή του αποκρυφισμού είναι κοινή και οι ποικίλες ομάδες, συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία δέχονται και παρέχουν αποκρυφιστικό υλικό.

Δυο τέτοια ρεύματα, από τους κυριότερους εκφραστές του αποκρυφισμού παγκοσμίως, είναι το νεοπαγανιστικό και νεοσατανιστικό φαινόμενο. Επισταμένη μελέτη της ιστορίας τους, των αρχών και των επιδιώξεών τους αποδεικνύει πως τα δύο αυτά μεγέθη, όχι μόνο σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Πρόκειται για ένα και το αυτό κίνημα με δυο μορφές, διότι ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα σε όλες τις θεωρητικές και πρακτικές τους εκφάνσεις. Προέρχονται από την ίδια μήτρα, την αρχαία ειδωλολατρία και υπηρετούν του ίδιους σκοπούς. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο αυτά φαινόμενα ανήκουν στο αποκρυφιστικό πλέγμα των ομάδων της «Νέας Εποχής» και είναι από τους πιο φανερούς και γνήσιους εκφραστές του υδροχοϊκού, νεοεποχίτικου πνεύματος[1].

Αμφότερα στηρίζονται στο πνευματιστικό και αποκρυφιστικό υπόβαθρο των θεοσοφικών αρχών. Άλλωστε η μυστηριώδης θεοσοφική δοξασία περί «Μεγάλης Ιεραρχίας» και «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας» είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η πίστη σε θεούς και δαίμονες στους σύγχρονους καιρούς. Αυτές τις θεοσοφικές οντότητες λατρεύουν και οι μεν και οι δε. Τα τελετουργικά τους είναι πιστά αντίγραφα αρχαίων παγανιστικών μυστηριακών τελετουργιών[2].

Πρόδρομοι του συγχρόνου αποκρυφιστικού κινήματος υπήρξαν οι πρωτεργάτες του ρομαντισμού και του νεωτερισμού του 19ου αιώνα, οι οποίοι, ως γνωστόν, εμφορούνταν από σαφείς φυσιολατρικές και άρα φιλοπαγανιστικές πίστεις. Από τον Τζον Μίλτων, ως τον Ουγκώ και τον Πωλ Βαλερύ υμνούν το Σατανά «ως προμηθεϊκόν αντάρτην, εις τον οποίον επιβιώνει η αρχαία τραγική ωραιότης»[3]. Ο διαβόητος D.A.F. de Sade, ο οποίος είχε θεοποιήσει τη φύση (φυσιολάτρης παγανιστής), περιγράφει με λεπτομέρειες σατανιστικά όργια της εποχής του από ομοϊδεάτες του. Μέσα στις διαβόητες Hell Fire Clubs (Λέσχες της Φωτιάς της Κόλασης) μαζί με τον αποκρυφισμό και τη μαγεία, καλλιεργήθηκε υπέρμετρα ο παγανισμός[4].

Ο θεμελιωτής του παγκόσμιου νεοσατανιστικού κινήματος Alister Crowley (1875-1947), ήταν αποδεδειγμένα και παγανιστής. Το 1899 εντάχθηκε στο ροδοσταυρικό τάγμα Golden Dawn (Χρυσή Αυγή), το οποίο αποδεδειγμένα προωθούσε τον παγανισμό, όπου μυήθηκε στον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Ο δάσκαλός του, Allan Benett, τον μύησε στα ανατολικά παγανιστικά θρησκεύματα και τον ανατολικό εσωτερισμό. Παράλληλα, ήταν θιασώτης του αιγυπτιακού παγανισμού. Στα 1904 στο Κάιρο και ύστερα από μία μαγική παγανιστική τελετουργία, παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο δαίμονας Alwass, με κεφάλι γερακιού, ως ο θεός Ρα, ο οποίος του αποκάλυψε το σατανιστικό «Βιβλίο του Νόμου της Νέας Εποχής» κατά παρότρυνση του αιγυπτιακού θεού Όρου[5]. Ο Crowley λάτρευε το σατανά στο πρόσωπο του θεού Σατούρνου (Κρόνου) και ο πιο αγαπημένος ύμνος του ήταν ο «Ύμνος στον Πάνα» τον οποίο είχε συνθέσει ο ίδιος και τον οποίο έψαλλαν «εις τον σατανιστικόν ναόν του, εν Λονδίνω»[6]. Ξεκάθαρος παγανιστής! Το ίδιο και ο αποκρυφιστής και φίλος του Crowley, Eugen Grosche (1888-1954), ιδρυτής της σατανιστικής οργάνωσης Fraternity Saturni (Αδελφότητα του Κρόνου), λάτρευε το Σατανά ως τον ξεπεσμένο «θεό» Κρόνο.

Διαβάζουμε σε έναν από τους ύμνους της: «Άγιε Saturnus σε επικαλούμαι. Άγιε Κρόνε σε τιμάμε. Άγιε Saturnus σε προσκυνάμε!» [7]. Υπάρχουν επίσης σαφείς μαρτυρίες ότι ο Crowley σχετιζόταν και με το ναζιστικό παγανισμό. «Συνδεόταν με τον Χίτλερ μέσω τρίτων, που ήταν μέλη του μαγικού τάγματος του Ναζισμού» [8]. Οι απίστευτες μυστικιστικές εκδηλώσεις του ναζιστικού κόμματος είχαν αναμφίβολα τη σφραγίδα του νεοσατανιστικού μοντέλου του Crowley.

Ο ιδρυτής του νεοσατανισμού Anton LaVey (1930-1997) ξεκίνησε από την περιθωριακή φιλοπαγανιστική οργάνωση «Sexual Freedom League» (Λίγκα για τη σεξουαλική ελευθερία) των χίπις της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του 1950. Είναι γνωστές οι φυσιολατρικές και φιλοπαγανιστικές πρακτικές αυτών των «επαναστατικών» περιθωριακών ομάδων. Μαζί με τη μάγισσα σύζυγό του Diane (Άρτεμη) και τον διαβόητο αποκρυφιστή Kenneth Anger, ο LaVey ίδρυσε στις 30-4-1966 την «Ordo Templis Satanis», την Εκκλησία του Σατανά και εισήγαγε τον σατανισμό στο Hollywood. Τα λατρευτικά τυπικά της και οι εορτές έχουν σαφέστατες παγανιστικές καταβολές. Μεταξύ των άλλων, στις «εκκλησίες» του Σατανά γίνονται επικλήσεις παγανιστικών θεοτήτων, όπως των ινδουιστικών Κάλι και Σίβα, του Πλούτωνα, του Μολώχ κλπ. [9] Τα αγάλματα και οι παραστάσεις του Μπαθομέτ είναι πανομοιότυπα αντίγραφα των αγαλμάτων του αρχαιοελληνικού θεού Πάνα. Για πολλούς ο ίδιος ο Πάνας λατρεύεται ως Σατανάς στις σατανικές λατρευτικές συνάξεις. Επίσης ο Πάνας θεωρείται κύρια θεότητα στην μαγικοπαγανιστική Wicca[10].

Η σημερινή «ιέρεια» της «εκκλησίας του Σατανά», στην πόλη San Jose (Σαν Ζοζέ) της Καλιφόρνιας, Μάργκαρετ Γουένλ δηλώνει γουϊκανή νεοπαγανίστρια. Το ίδιο και ο διαβόητος Άγγλος μάγος και παγανιστής Gerald Gardner (1884-1964) υπήρξε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο Gardner είναι ο πρωτεργάτης της αναβίωσης του αρχαίου Κέλτικου παγανισμού και ιδρυτής του νεοδρυϊδισμού και του γουϊκανισμού. Το 1940 μυήθηκε στον σατανισμό και τη μαγεία από τη γηραιά μάγισσα Dorothy Chutterburch και το 1946 είχε συνδεθεί με τον αρχισατανιστή Alister Crowley, ο οποίος τον έχρισε τιμητικό μέλος της μυστικιστικής σατανιστικής αδελφότητας «Ordo Templi Orientis» (Ο. Τ. Ο.), της οποίας ιδρυτής ήταν ο Crowley και της οποίας ο παγανιστής Gardner υπήρξε για λίγο καιρό αρχιερέας της.

Ο παγανιστής Gardner θαύμαζε τον σατανιστή Crowley και επηρεάστηκε έντονα από αυτόν. Υπό την επίδρασή του έγραψε το 1949 το βιβλίο «High Magic’s Aid» (Βοήθημα υψηλής μαγείας), που περιείχε μαγικές τελετουργίες στον κερασφόρο θεό Πάνα. Το 1951 ίδρυσε δική του αδελφότητα, όπου εφάρμοζε τις αποκρυφιστικές πρακτικές του Crowley. Το 1953 μύησε στην αδελφότητά του τη διαβόητη αποκρυφίστρια Doreen Valiente, με την οποία διαμόρφωσαν και συστηματοποίησαν τη λεγόμενη γκαρντεριανή παράδοση, δηλαδή την αναβίωση του αρχαίου δρυϊδικού παγανισμού και της μαγικής παγανιστικής Wicca. Το 1954 εξέδωσε άλλο βιβλίο για την εξέλιξη της μαγείας, με τίτλο: «Witchcraft Today» (Η μαγεία σήμερα), το οποίο είναι η συστηματοποίηση στην ουσία του δρυϊδικού και γουϊκανικού νεοπαγανισμού. Για του λόγου το αληθές, βασικό δόγμα της Wicca είναι ότι η «θρησκεία (και η) μαγεία… (αποτελούν) ένωση»[11]. Το ίδιο και ο βορειοευρωπαϊκός νεοπαγανισμός Azatru είναι κυριολεκτικά βουτηγμένος στη μαγεία και τον αποκρυφισμό[12].

Μετά το θάνατο του Gardner το έργο του συνεχίζει ο Raymond Buckland (Ρεϊμόν Μπάκλαντ)[13]. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποκρυφιστικού νεοπαγανισμού έπαιξε και ο διαβόητος μάγος σατανιστής Alexander Sanders, ο οποίος διαμόρφωσε, παράλληλα με την γκαρντεριανή νεοπαγανιστική παράδοση, τη λεγόμενη αλεξανδρινή. Στα 1979 η μάγισσα – σατανίστρια από την Καλιφόρνια Στάρχοουκ έγραψε το μπεστ σέλερ «Ο Σπειροειδής Χορός: Μια Αναγέννηση της Αρχαίας Θρησκείας της Μεγάλης Θεάς», μια συστηματική παρουσίαση των γουϊκανικών παγανιστικών τελετουργιών, το οποίο έκαμε πολύ μεγάλη εντύπωση στους αναγνώστες του δυτικού κόσμου και συνέδεσε τον σατανισμό με τον Κέλτικο νεοπαγανισμό.

Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που φανερώνουν τη στενή συνάφεια νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Οι γεμάτες πάθη και εγκληματικές πράξεις παγανιστικές θεότητες δε διαφέρουν σε τίποτε από τα σατανικά κακοποιά πνεύματα. Ας θυμηθούμε εκείνο το γραφικό του ψαλμωδού ότι «πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5). Σε όλα τα παγανιστικά πάνθεα είναι εμφανής η δαιμονική υφή των παγανιστικών θεοτήτων. Έστω για παράδειγμα οι Κέλτικες θεότητες, οι οποίες είχαν προκαλέσει φρίκη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Ο αρχαίος Έλληνας συγγραφέας Λουκιανός μάς διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες για το ποιόν των αγρίων και αιμοδιψών δρυϊδικών θεοτήτων!

Το άσβεστο μίσος κατά του αληθινού Τριαδικού Θεού, του Σωτήρος Χριστού, της Εκκλησίας, των Χριστιανών είναι το κοινό στοιχείο νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού, καθώς και το άθλιο και βρώμικο οπλοστάσιό τους. Απλή σύγκριση της «The Satanic Bible» του LaVey με τα γραπτά των νεοπαγανιστών αποδεικνύει ταυτότητα δοξασιών και απόψεων.

Κοινές είναι και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους, οι μαγικές τελετουργίες τους, οι μαγικές τελετές καθαρμού και αποκήρυξης του αγίου Βαπτίσματος, οι εορτασμοί των ηλιοστασίων και ισημερινών, η αχαλίνωτη σεξουαλική ελευθερία, καθώς και ο σεξισμός στα τελετουργικά τους όργια. Κοινά είναι και τα σύμβολά τους, όπως το πεντάκτινο άστρο, το οποίο για τους Κέλτες παγανιστές αντιπροσωπεύει τη θεά Morrigan. Πάνω απ’ όλα κοινό στοιχείο είναι η απολυτοποίηση του εγωκεντρισμού και της επιβολής της ατομικής ή ομαδικής δύναμης και θέλησης καθώς και η εωσφορική αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι θεός.

Η άμεση σχέση νεοπαγανισμού – νεοσατανισμού φαίνεται ξεκάθαρα από τα εξής αξιοπρόσεκτα στοιχεία: Το πρώτο είναι ο κοινός εορτασμός της ετήσιας σατανιστικής εορτής της Halloween, ή Samhain (Σαμέϊν) τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου προς 1η Νοεμβρίου, αρχαία παγανιστική δρυϊδική εορτή, όπως και άλλη αρχαία εορτή του Κέλτικου δρυϊδισμού Balefire (εορτή της φωτιάς). Το δεύτερο είναι πιο σημαντικό. Πολλές νεοπαγανιστικές ομάδες εορτάζουν την εορτή Baltane (Μπαλτέϊν) ή Walburgisnacht (Βαλμπούργειος Νύχτα), κατά την οποία, όπως πιστεύουν, «λύνονται όλες οι μαγικές δυνάμεις»[14]. Ελληνική αρχαιόθρησκη ομάδα επέλεξε (τυχαία;) να εξαγγείλει το καταστατικό της, να καθορίσει τους «ιερούς» της νόμους, και να συστήσει το τελετουργικό της κατά τη «Βαλμπούργειο νύχτα της 30ης Απριλίου, προς 1η Μαΐου 2005». Για όσους δε γνωρίζουν, «Βαλμπούργειος νύχτα» ή «Μπαλτέϊν» είναι η μεγαλύτερη σατανιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζεται το φρικτό γεγονός της συστάσεως της «Σατανιστικής Εκκλησίας», κατά τη νύχτα της 30ης Απριλίου 1966 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ από το διαβόητο Antony LaVey![15] Ιδού μικρό απόσπασμα από δημοσιευμένο κείμενο της ομάδας αυτής: «οι νόμοι περί καθαρότητος των ιερών ναών τίθενται τελετουργικώς εν ισχύ και θεωρούνται δημοσίως γνωστοί εκ της Βαλμπουργείου νυκτός του τρέχοντος έτους»![16]

Παραξενευόμαστε όταν διάφοροι νεοπαγανιστικοί κύκλοι αποκηρύσσουν με βδελυγμία τον συσχετισμό τους με τον σατανισμό, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να καταλογίζουν στο Χριστιανισμό την ευθύνη για την πίστη στην ύπαρξη του Σατανά. Μήπως αγνοούν τα παραπάνω στοιχεία; Πάντως, σύμφωνα με τον Μπωντλαίρ «Το ωραιότερο τέχνασμα του Σατανά είναι να μας πείθει ότι δεν υπάρχει»![17]

Δε χρειάζεται νομίζω μεγαλύτερη προσπάθεια να αποδείξουμε τη στενή σχέση νεοπαγανισμού και νεοσατανισμού. Ο σύγχρονος αποκρυφισμός έχει όνομα, καλείται «Νέα Εποχή»[18] . Το όραμά της είναι η εδραίωση της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» σε όλο τον κόσμο, την οποία αποκαλούν οι «αρχαιολάτρες» «Παγκόσμια Συνεργασία Απόλυτα Αναγκαία»[19] και κάποιοι άλλοι «Παγκόσμια Δημοκρατία Ολυμπισμού»[20]. Απώτερος στόχος της είναι ο αφανισμός από προσώπου γης του Χριστιανισμού και η αντικατάστασή του με την (υπό δημιουργία) εφιαλτική και τερατώδη Πανθρησκεία, όπου στη θέση του Αληθινού Τριαδικού Θεού θα λατρεύεται ο Σατανάς, στα πρόσωπα των δαιμονικών παγανιστικών θεοτήτων!

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»

Τεύχος 50, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2007