Γεμίσαμε από μεταφερόμενους δεσποτάδες.

Γεμίσαμε από μεταφερόμενους δεσποτάδες.

 

Γεμίζουν οι Ναοί μόνο με αυτούς

ώστε ο κόσμος να είναι στην απόξω.

 

Τώρα ευκαιρία για την Μήλο. Έπιασε καλοκαιράκι.

 

Γυροφέρνουν σαν τους γύφτους από δω και εκεί.

Οι γύφτοι δουλεύουν κιόλας.

Όχι μόνο γυροφέρνουν αλλά αναγγέλλουν

 την προέλευσή τους με καλλιτεχνικά πανό.

 

Αντιγραφή των πολιτικών της πατρίδας μας.

 

Πάμε από το κακό στο χειρότερο.

πηγή

Η συμπεριφορά των κληρικών (ψευδεπισκόπων), καθώς πλησιάζουμε στις ημέρες του Αντιχρίστου.

 Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: Ὅποιος δέχεται τοὺς ψευδο-διδασκάλους αἱρετικούς, δέχεται τὸ διάβολο!

 Κάποιοι ποιμένες μᾶς προειδοποιοῦν ὅτι εὑρισκόμεθα κοντὰ εἰς τὰ ἔσχατα, καὶ μᾶς ἀναφέρουν τὰ σημάδια μὲ τὰ ὁποῖα θὰ καταλάβουμε ὅτι πλησιάζει ὁ πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀντίχριστος, ὅπως μᾶς τὰ φανέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καὶ ἡ Ἁγία Γραφή. Ἂν αὐτὴ ἡ ἐκτίμησή τους εἶναι σωστή, (προσωπικὰ τὸ δέχομαι), τότε πρέπει νὰ προσέξουν αὐτὰ ποὺ λέγουν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ ἑρμηνευτὲς τῶν Γραφῶν, γιὰ τὸν ρόλο καὶ τὴν συμπεριφορὰ τῶν ἱερωμένων κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ ἀντιχρίστου.

Βεβαίως, αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ προσέξουν καὶ οἱ λαϊκοὶ ἀδελφοί μας, ἀσφαλῶς καὶ οἱ μοναχοί, ἀφοῦ, ὅπως θὰ φανεῖ, στὰ ἔσχατα χρόνια οἱ ἱερωμένοι ὅλων τῶν βαθμῶν θὰ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ προδώσουν τὴν πίστη καὶ θὰ παρασύρουν καὶ πολλοὺς ἀγνοοῦντες καὶ ἀστήριχτους πιστούς. Γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἐπίκαιρο ἕνα μικρὸ βιβλίο τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση περὶ Ὑπακοῆς. Ἐκεῖ μᾶς παρουσιάζει τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων: ὑπάρχει ἡ καλὴ καὶ ἡ κακὴ ὑπακοή, γράφει. Ὅταν προτρεπόμεθα σὲ ἀνυπακοὴ τῶν Πατέρων ἀπὸ τοὺς σύγχρονους πνευματικούς, πρέπει νὰ μὴ ὑπακούομε. Καὶ βέβαια, ἡ προτροπὴ γιὰ ἀνυπακοὴ, ἀπὸ τοὺς συγχρόνους γέροντες, δὲν θὰ εἶναι ἄμεση, ἀλλὰ ἔμμεση καὶ ἐπενδυμένη μὲ ἁγιογραφικὲς μαρτυρίες περὶ "διακρίσεως? καὶ "ὑπακοῆς"...!

Ἄς δοῦμε, ὅμως, τί εἶπε σχετικά ἕνας καταξιωμένος στὴν συνείδηση τῶν πιστῶν πνευματικός, ὁ ἀείμνηστος ἱερομόναχος π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος. Ἀναλύων τὸν προφήτη Ἰεζεκιήλ, καὶ μὲ ἀφορμὴ τὴν πληροφορία ποὺ δέχεται ἀπὸ τὸ Θεὸ γιὰ σφαγὴ τῶν ἱερέων, ἀναφέρεται καὶ στοὺς συγχρόνους Μασώνους καὶ Οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς! (Ὁμιλία 20 στὸν Ἰεζεκιήλ). Λέγει:

«Ἀντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ὅτι ἐδῶ φτάνουμε νὰ ἔχουμε κληρικοὺς ποὺ νὰ εἶναι μασῶνοι. Αὐτὸς (ὁ κληρικός) οὐσιαστικὰ ἔχει χάσει τὴν πίστη του. Ἔτσι, ὅπως τὸ βλέπουμε τώρα, στὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ, ποὺ ὁ κλῆρος εἶχε προσχωρήσει στὴν εἰδωλολατρία, καὶ τὸ εἴδαμε αὐτὸ πολύ-πολὺ καθαρά.

Σᾶς αἰτιολόγησα, γιατί ἀρχίζει ἡ σφαγὴ ἀπὸ τοὺς κληρικούς, ποὺ ἔπρεπε νὰ φυλάξουν τὸ λαό καί, ὅμως, αὐτοὶ ὁδηγοῦν τὸ λαὸ μὲ κακό τους παράδειγμα εἰς τὴν εἰδωλολατρία.

Καὶ ἐρχόμεθα νὰ ἐρωτήσουμε: Γιατί τὸ ἱερὸ κείμενο τοὺς ἀποκαλεῖ Ἁγίους Του; Λέει ὁ Θεός: «ἀπὸ τοὺς Ἁγίους μου». Αὐτοὺς δηλαδή, ποὺ τώρα εἰδωλολατροῦν, τοὺς ἀποκαλεῖ Ἁγίους Του, τοὺς ἱερεῖς. Σημειώνει ὁ Θεοδώρητος ποὺ ἑρμηνεύει: «οὐκ ἀληθῶς ἁγίους αὐτοὺς ὀνομάζει, ἀλλὰ ἐπειδὴ τοῦτο εἶναι ὑπελαμβάνοντο, ὡς εἰς τὴν τοῦ Θεοῦ θεραπείαν ἀνθρώπων». Ὄχι γιατὶ ἦσαν Ἅγιοι, ἀλλὰ γιατὶ ἔτσι ἐθεωροῦντο, ἐπειδὴ εὑρίσκοντο εἰς τὴν διακονίαν τοῦ Θεοῦ. Ὅπως λέμε, Ἅγιε Ἀρχιμανδρίτα, Ἅγιε..., ἀλλὰ δὲν ἦσαν ὅμως Ἅγιοι.

«Καὶ ἤρξαντο –λέγει τὸ κείμενο στὴν συνέχεια– ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν τῶν πρεσβυτέρων, οἳ ἦσαν ἔσω ἐν τῷ οἴκῳ», δηλ. μέσα στὸν Ναὸ καὶ τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ.

Διότι, ἐκεῖ δὲν εἰδωλολατροῦσαν; Ἐκεῖ τώρα ἐπέρχεται ἡ σφαγή. Ἡ σφαγὴ ἀρχίζει ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς
ποὺ εὑρίσκοντο εὶς τὴν ἐσωτάτην αὐλὴν καὶ μέσα εἰς τὸν Ναό. Θὰ πεῖτε βεβήλωσις (τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ); Ἀλλὰ ὁ χῶρος, εἶχε ἤδη βεβηλωθεῖ ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς ἱερεῖς μὲ τὴν εἰδωλολατρία.

Γράφει ὁ ἀπ. Πέτρος. Ἀλήθεια, θὰ φανταζόσαστε ὅτι αὐτὸ τὸ σημεῖο τὸ γράφει ὁ ἀπ. Πέτρος, δηλ. ἡ Κ. Διαθήκη; Ἀκοῦστε τί λέγει εἰς τὴν πρώτη του ἐπιστολή, (1Πέτρ., δ΄ 17-18): «ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρῖμα (ὁ καιρὸς νὰ ἀρχίσει ἡ καταδίκη) ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ (ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, λέει, θὰ ἀρχίσει ἡ καταδίκη)· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ' ἡμῶν (ἐὰν λοιπον, πρῶτα ἀπὸ μᾶς –βάζει καὶ τὸν ἑαυτό του- θὰ ἀρχίσει ἡ ὀργὴ καὶ τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ), τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίῳ; (ποιό θὰ εἶναι τὸ τέλος ἐκείνων ποὺ ἀπειθοῦν εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ;). καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σῴζεται ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;».

Εἴδατε διάκριση μεταξὺ ἀσεβοῦς καὶ ἁμαρτωλοῦ; Ἀσεβὴς λέγεται ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος παραβαίνει τὶς τέσσερις πρῶτες Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ Δεκάλογο. Καὶ ἁμαρτωλὸς ἐκεῖνος ποὺ παραβαίνει τὶς ἕξη ἑπόμενες Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Τὸ πρῶτο λέγεται ἀσέβεια, τὸ δεύτερο λέγεται ἁμαρτία. Κάτι, ποὺ στρέφεται ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, λέγεται ἀσέβεια.

Ἔτσι βλέπουμε ὅτι ἡ σφαγή, ἕνεκα τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ Ἱερατείου –καὶ τοῦ λαοῦ ποὺ ἀκολουθεῖ τὸ Ἱερατεῖον– εἶναι ἱστορικῶς ἐπαναλαμβανομένη... Ἐφόσον ἔχουμε τὰ ἴδια αἴτια, θὰ ἔχουμε καὶ τὰ ἴδια ἀποτελέσματα. Μποροῦμε νὰ θυμηθοῦμε ἀγαπητοί, ἐκείνη τὴν τριήμερη σφαγὴ τῆς Βασιλευούσης ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Πῆγε ὁ πληθυσμὀς τῆς Πόλης (ὅσοι πῆγαν) μέσα στὴν Ἁγία Σοφία γιὰ νὰ σωθοῦν· κι ἐκεῖ οἱ Τοῦρκοι ἔσφαξαν μὲ τὴν ψυχή τους. Μέσα στὸν Ναό. Ναί. Γιατὶ προηγουμένως εἶχε βεβηλωθεῖ ἀπὸ πολλὲς ἁμαρτίες καὶ μάλιστα ἀπὸ κληρικούς, καὶ δὴ Πατριάρχες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν σταθεῖ αἱρετικοί. Ἀναφέρονται ἀπὸ ἱστορικοὺς σημεῖα ἐγκαταλείψεως τῆς θείας προστασίας τῆς Πόλεως.

Κάτι ἀνάλογο ἀναφέρεται καὶ εἰς τὴν Ἁγίαν πόλιν Ἱερουσαλήμ. Πότε;  Μετά Χριστόν. Εἶναι ἕνα περιστατικόν, τὸ ὁποῖον ἀναφέρεται εἰς τὸ βιβλίον «Εὐεργετινός», 3ο τόμ., σελ. 241. Ἀκοῦστε νὰ σᾶς τὸ διαβάσω:

«Ὁ Ἀββᾶς Μᾶρκος...» (Τὸ κείμενο αὐτὸ παρατίθεται στὸ τέλος).

Εἶναι μιὰ συγκλονιστικὴ ἱστορία αὐτή, ποὺ δείχνει τὸ γιατί προσεβλήθη ἀπὸ τοὺς Πέρσας ἡ ἁγία πόλις Ἱερουσαλήμ· ἐπειδὴ οἱ κληρικοὶ ἦσαν βρωμεροί. Καὶ τὸ χειρότερο εἶναι ἐκεῖνο ποὺ λέγει ὁ Ἡσαϊας: «καὶ ἔσται ὁ λαὸς ὡς ὁ ἱερεὺς». Δηλαδὴ ἡ ὑλιστικὴ ζωὴ θὰ τοὺς ἔχει ἰσοπεδώσει».

Αὐτὰ εἶχε πεῖ ὁ γέρων Ἀθανάσιος στὶς 15/3/1993. Τί θὰ ἔλεγε ἄραγε σήμερα, καθὼς θὰ ἔβλεπε τὰ αἴσχη τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων, τὴν συμπόρευση ἢ τὴν σιωπὴ τῶν ὑπόλοιπων, τὴν βουβαμάρα τῶν ἄλλων κληρικῶν καὶ τὴν ἀδιαφορία τῶν λαϊκῶν;

Ἂς δοῦμε, ὅμως, τί λέγει ἐπ’ αὐτοῦ καὶ ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος Θεολόγος, τὸν ὁποῖο εἶχε ὑπόψιν του ὁ π. Ἀθανάσιος. Ὁμιλεῖ σὲ ἕνα σημεῖο ὁ ἅγ. Συμεών γιὰ τοὺς ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ γράφει:

«Ὡς οὖν εἴρηται, κατά διαδοχήν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι τήν ἐξουσίαν ταύτην μετέπεμπον πρός τούς καί τούς θρόνους ἐπέχοντας αὐτῶν, ὡς τῶν τε λοιπῶν οὐδείς οὐδέ ἐννοῆσαί τι τοιοῦτον ἐτόλμα. Οὕτως ἐφύλαττον μετά ἀκριβείας οἱ μαθηταί τοῦ Κυρίου τό δίκαιον τῆς ἐξουσίας ταύτης. Ἀλλ᾿ ὡς εἴπομεν προϊόντος τοῦ χρόνου συνεχύθησαν καί συνεφύρησαν τοῖς ἀναξίοις οἱ ἄξιοι καί ὑπό τοῦ πλήθους συνεκαλύπτοντο, ἄλλος ἄλλου προέχειν φιλονεικῶν καί τήν προεδρίαν τῇ ἀρετῇ ὑποκρινόμενος. Ἀφ᾿ οὗ γάρ οἱ τούς θρόνους τῶν Ἀποστόλων ἐπέχοντες σαρκικοί καί φιλήδονοι καί φιλόδοξοι ἀπεφάνθησαν καί εἰς αἱρέσεις ἐξέκλιναν, ἐγκατέλιπεν αὐτούς ἡ θεία χάρις, καί ἡ ἐξουσία αὕτη ἐκ τῶν τοιούτων ἀφῄρηται. Διό καί πάντα τά ἄλλα, ἅ οἱ ἱερουργοῦντες ἔχειν ὀφείλουσιν, ἀφέμενοι, τοῦτο μόνον ἀπαιτοῦνται ἔχειν τό ὀρθόδοξον. Οἶμαι δέ οὐδέ τοῦτο˙ οὐδέ γάρ ὁ μή παρεισφέρων νεωστί δόγμα εἰς τήν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ οὗτος ὀρθόδοξος, ἀλλ᾿ ὁ βίον τῷ ὀρθῷ λόγῳ κεκτημένος συνᾴδοντα. Τοῦτον δέ καί τόν τοιοῦτον οἱ κατά καιρούς πατριάρχαι καί μητροπολῖται ἤ ζητήσαντες οὐκ ἀπέτυχον ἤ εὑρόντες τόν ἀνάξιον μᾶλλον ἀντ᾿ ἐκείνου προετιμήσαντο, τοῦτο μόνον αὐτόν ἀπαιτοῦντες τό ἐγγράφως ἐκθέσθαι τό τῆς πίστεως σύμβολον, καί τοῦτο μόνον ἀποδεχόμενοι τό μήτε ὑπέρ τοῦ ἀγαθοῦ ζηλωτήν εἶναι μήτε διά τό κακόν τινι ἀντιμάχεσθαι, εἰρήνην ὥσπερ ἐντεῦθεν τῇ ἐκκλησίᾳ περιποιούμενοι, ὅ χεῖρον πάσης ἔχθρας ἐστί καί μεγάλης ἀκαταστασίας αἴτιον. Ἐκ τούτου οὖν οἱ ἱερεῖς ἠχρειώθησαν καί γεγόνασιν ὡς ὁ λαός. Μή ὄντων γάρ τινων ἐξ αὐτῶν ἅλας, ὡς ὁ Κύριος ἔφη, ἵνα διά τῶν ἐλέγχων σφίγγωσι καί ἀναστέλλωσι κἄν ὁπωσοῦν τόν διαρρέοντα βίον, ἀλλά συγγινωσκόντων μᾶλλον καί συγκαλυπτόντων ἀλλήλων τά πάθη ἐγένοντο χείρους μέν αὐτοί τοῦ λαοῦ, χείρων δέ αὐτῶν ὁ λαός».

«Ἐπεί δέ τό πρόσχημα μόνον καί τό τῆς ἱερωσύνης ἔνδυμα ἐν τοῖς ἀνθρώποις ἐναπελείφθη, τῆς τοῦ πνεύματος δωρεᾶς ἐπί τούς μοναχούς μεταβάσης καί διά τῶν σημείων γνωριζομένης ὡς τόν βίον τῶν Ἀποστόλων διά τῶν πράξεων μετερχομένους, κἀκεῖ πάλιν ὁ διάβολος τά οἰκεῖα εἰργάσατο. Ἰδών γάρ αὐτούς ὅτι ὡς νέοι τινες μαθηταί τοῦ Χριστοῦ αὖθις ἀνεδείχθησαν ἐν τῷ κόσμῳ, καί τῷ βίῳ καί τοῖς θαύμασιν ἔλαμψαν, τούς ψευδαδέλφους καί τά ἴδια σκεύη εἰσαγαγών τούτοις ἀνέμιξε καί κατά μικρόν πληθυνθέντες, ὡς ὁρᾷς, ἠχρειώθησαν καί γεγόνασι μοναχοί πάμπαν ἀμόναχοι.

Οὔτε οὖν τοῖς τῷ σχήματι μοναχοῖς οὔτε τοῖς κεχειροτονημένοις καί εἰς ἱερωσύνης ἐγκαταλεγεῖσι βαθμόν οὔτε τοῖς τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης τετιμημένοις ἀξιώματι, πατριάρχαις φημί καί μητροπολίταις καί ἐπισκόποις, ἁπλῶς οὕτως καί διά μόνην τήν χειροτονίαν καί τήν ταύτης ἀξίαν τό ἀφιέναι ἁμαρτίας ἀπό Θεοῦ δίδοται (σ.σ. δηλ. ἡ ἀποστολική χάρη) -ἄπαγε!- ἱερουργεῖν γάρ μόνον αὐτοῖς συγκεχώρηται, οἶμαι δέ οὐδ᾿ αὐτό τοῖς πολλοῖς αὐτῶν, ἵνα μή χόρτος ὄντες ἐκεῖθεν κατακαυθήσονται, ἀλλά μόνοις ἐκείνοις, ὅσοις ἐν ἱερεῦσι καί ἀρχιερεῦσι καί μοναχοῖς τό συγκαταριθμεῖσθαί ἐστι τοῖς τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ χοροῖς διά τήν ἁγνότητα».

Κατά τὸν ἅγ. Συμεών, λοιπόν, ἡ μετάδοση τῆς ἀποστολικῆς χάριτος καὶ διαδοχῆς «δὲν εἶναι θέμα θεσμοῦ, ἐκλογῆς, ἱεροτελεστίας ἢ γραφειοκρατίας, ἀλλὰ “ὁ Κύριος ἐδίδαξεν οὕτως εἰπών˙ σημεῖα δέ τοῖς πιστεύσασι ταῦτα παρακολουθήσει˙ ἐν τῷ ὀνόματί μοι δαιμόνια ἐκβάλουσι, γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς -ὅπερ ἐστίν ἡ θεόπνευστος διδασκαλία τοῦ Λόγου καί ὠφέλιμος-, ὄφεις ἀροῦσι, κἄν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μή αὐτούς βλάψῃ, καί πάλιν˙ ἐκ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. Ποίων καρπῶν; Ὧν τό πλῆθος ἀπαριθμούμενος ὁ Παῦλος λέγει˙ ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια, μεθ᾿ ὧν εὐσπλαγχνία, φιλαδελφία…”».

Πῶς θὰ γνωρίσουμε ἂν οἱ ἐπίσκοποι ἔχουν τὴν ἀποστολικὴ χάρη (ἐκτὸς τῶν προηγουμένων); «Οὐκ ἐκ τούτων δέ μόνων οἱ τοιοῦτοι γνωρίζονται, ἀλλά καί ἀπό τῆς τοῦ βίου αὐτῶν διαγωγῆς…, οἷον εἰ καθ᾿ ὁμοιότητα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀνεπαισχύντως, μᾶλλον δέ ὡς μεγίστην δόξαν ἡγήσαντο τήν εὐτέλειαν καί ταπείνωσιν…, εἰ ἀτιμίας καί ὕβρεις καί ὀνειδισμούς καί λοιδορίας ἀπό ψυχῆς ἠγάπησαν καί τούς ἐπιφέροντας αὐτοῖς ταῦτα ὡς ἀγαθῶν μεγάλων προξένους ἀπεδέξαντο καί ἀπό ψυχῆς μετά δακρύων ὑπέρ αὐτῶν ηὔξαντο, εἰ πᾶσαν δόξαν τήν ἐν τῷ κόσμῳ κατέπτυσαν καί σκύβαλα τά ἐν αὐτῷ τερπνά ἡγήσαντο …Πάντες γάρ οἱ τοιοῦτοι τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ ἐφύλαξαν μέχρι θανάτου, ἐπώλησαν τά ὑπάρχοντα αὐτῶν καί διένειμαν τοῖς πτωχοῖς, ἠκολούθησαν τῷ Χριστῷ διά τῆς τῶν πειρασμῶν ὑπομονῆς, ἀπώλεσαν τάς ἑαυτῶν ψυχάς ἕνεκεν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ κόσμῳ» (Φάρου, Ἡ Ἐκκλησία ὡς Σκάνδαλο καὶ ὡς Σωτηρία, 152-154).

Ἀλλὰ καὶ ὁ Μακαριστὸς Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἔλεγε (augoustinos-kantiotis.gr):

«Ο Χριστόφορος ο Καλύβας, ένας επιστήθιος φίλος μου, σπουδαία φυσιογνωμία, ιστορική φυσιογνωμία, μου έλεγε προ ετών που συζητούσαμε:

«Αυγουστίνε, δεν κατάλαβες τι θα γίνει; Ο Σατανάς μεταχειρίσθει όλα τα μέσα για να διαλύσει την Εκκλησία. Θα μεταχειριστεί εις τους έσχατους καιρούς και ένα τελευταίο όπλο. Θα ντύσει παπάδες και δεσποτάδες πρόσωπα της εξουσίας του, θα τους φορέσει εγκόλπια και θα τους δώσει πατερίτσες. Και δια μέσου αυτών των αρχιερέων θα διαλύσει την Εκκλησία».

Ο Σατανάς θα εμφανισθεί με ράσα, με άμφια, με πατερίτσες και μπαστούνες!»

  Διαφωτιστικὰ εἶναι καὶ ὅσα γράφουν οἱ «Διαταγαὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων διὰ Κλήμεντος».

«Τοὺς μετανοοῦντας προσδέχεσθε, τοῦτο γὰρ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ· …τοὺς ἀθέους αἱρεσιώτας ἀμετανοήτως ἔχοντας διαστείλαντες ἀφορίσατε ἀπὸ τῶν πιστῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐκκηρύκτους ποιήσατε, καὶ παραγγείλατε τοῖς πιστοῖς παντοίως αὐτῶν ἀπέχεσθαι καὶ μήτε λόγῳ μήτε προσευχαῖς κοινωνεῖν αὐτοῖς. Οὗτοι γάρ εἰσιν ἀντίδικοι καὶ ἐπίβουλοι τῆς Ἐκκλησίας, οἱ διαφθείροντες τὸ ποίμνιον καὶ μολύνοντες τὴν κληρονομίαν, οἱ παμπόνηροι … Οὗτοί εἰσιν, περὶ ὧν ὁ Κύριος πικρῶς καὶ ἀποτόμως ἀπεφήνατο λέγων, ὅτι εἰσὶν ψευδόχριστοι καὶ ψευδοδιδάσκαλοι…, οἱ τοὺς θείους λόγους ἀρνούμενοι ἢ μεθ’ ὑποκρίσεως προσποιούμενοι δέχεσθαι, ἐφ’ ὕβρει Θεοῦ καὶ ἀπάτῃ τῶν προσιόντων αὐτοῖς, οἱ τὰς ἱερὰς γραφὰς ἐνυβρίζοντες...

Φεύγετε οὖν τῆς κοινωνίας αὐτῶν καὶ τῆς πρὸς αὐτοὺς εἰρήνης ἀλλότριοι τυγχάνετε· περὶ αὐτῶν γὰρ ὁ προφήτης ἀπεφήνατο, λέγων, ὅτι “Οὐκ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, λέγει Κύριος”. Οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ κρύφιοι λύκοι, οἱ ἐνεοὶ κύνες οἱ οὐ δυνάμενοι ὑλακτεῖν, οἳ νῦν μὲν εἰσὶν ὀλίγοι, προκόψαντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ τῆς συντελείας ἐγγιζούσης πλείονες καὶ χαλεπώτεροι ἔσονται, περὶ ὧν ὁ Κύριος ἔλεγεν, ὅτι “Ἆρα ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;”».

Καὶ ὁ ἅγιος Νήφων:

«Στις έσχατες όμως ημέρες, όσοι θα δουλέψουν αληθινά στο Χριστό, θα κρύψουν έξυπνα τους εαυτούς τους από τους ανθρώπους. Και αν δεν κάνουν σημεία και τέρατα οπως σήμερα, θα βαδίζουν πάντα στο δύσκολο δρόμο με κάθε ταπείνωση.

Αυτοί θα βρεθούν στη Βασιλεία του Θεού μεγαλύτεροι απο τους σημειοφόρους πατέρες. Διότι στην εποχή τους δεν θα υπάρχει κανείς που να τον βλέπουν να κάνει σημεία θαυμαστά, ώστε να αναζωπυρώνεται το φρόνημά τους για να προχωρούν σε πνευματικούς αγώνες. Διότι όσοι θα κατέχουν τους ιερατικούς θρόνους σε όλον τον κόσμο, θα είναι εντελώς ακατάλληλοι, και δεν θα έχουν ιδέα από αρετή.

Αλλά και οι ηγέτες των μοναχών θα είναι όμοιοι. Θα έχουν καταβληθεί από τη γαστριμαργία και την κενοδοξία, ώστε θα αποτελούν μάλλον σκάνδαλο για τους ανθρώπους... Μοναχοί και λαϊκοί θα τοκίζουν τα χρήματά τους...».

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἕνας Ἀσκητὴς Ἐπίσκοπος»)

Καὶ τὸ δικό μας πρόβλημα, τώρα, εἶναι: Θὰ δεχθοῦμε τοὺς ἐπικοινωνοῦντας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ψευδεπισκόπους καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ βρισκόμαστε ὑπὸ τὴν σκέπη τους; Ὁ ἅγιος Μάξιμος γράφει, πὼς ὅποιος δέχεται τοὺς ψευδαποστόλους, ὅπως εἶναι ὁ Πάπας, οἱ Καρδινάλιοι καὶ οἱ παπαδίνες κάποιων ὁμολογιῶν τοῦ Π.Σ.Ε., δέχεται τὸ διάβολο!

«Ὁ Θεὸς ἐκλεξάμενος, ἐξήγειρεν Ἀποστόλους καὶ Προφήτας καὶ Διδασκάλους πρὸς τὸν καταρτισμόν τῶν Ἁγίων. Ὁ δὲ διάβολους ψευδαποστόλους καὶ ψευδοπροφήτας καὶ ψευδοδιδασκάλους κατὰ τῆς εὐσέβειας ἐκλεξάμενος ἐξήγειρεν, ὥστε τὸν παλαιὸν πολεμηθῆναι νόμον καὶ τὸν εὐαγγελικόν. Ψευδαποστόλους δὲ καὶ ψευδοπροφήτας καὶ ψευδοδιδασκάλους μόνους νοῶ τούς αἱρετικούς, ὧν οἱ λόγοι καὶ οἱ λογισμοὶ διεστραμμένοι εἰσίν. Ὥσπερ οὖν ὁ τοὺς ἀληθεῖς Ἀποστόλους καὶ Προφῆτας καὶ Διδασκάλους δεχόμενος, Θεὸν δέχεται, οὕτως καὶ ὁ τοὺς ψευδαποστόλους καὶ ψευδοπροφήτας καὶ ψευδοδιδασκαλούς δεχόμενος, τὸν διάβολον δέχεται» (Μαξίμου Ὁμολογητοῦ, Περὶ τῶν πραχθέντων ἐν τῇ πρώτῃ ἐξορίᾳ, ἤτοι ἐν Βιζύῃ, παρ. Ι΄, P.G. 90, 144D–145A).

 




























































 πηγή

Εγκώμια σε Σαμαρά,Στουρνάρα και ...Όλι Ρεν από τον μητρ.Θεσσαλονίκης

Εγκώμια σε Σαμαρά,Στουρνάρα και ...Όλι Ρεν από τον μητρ.Θεσσαλονίκης 
 https://www.youtube.com/watch?v=Oert_BmmimA#t=82 
ΑΝΟΗΤΕΣ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ. ΑΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙ ΑΥΤΑ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΖΗΣΑΝΕ ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ, ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗ. ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΘΕΟ - ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΑΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ! ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΤΡΟΧΑΕΙ ΤΗΝ ΜΑΧΑΙΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΓΗΣΕΙ... \

πηγή

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

«Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι των όλων» προφητεύει για τα έσχατα χρόνια ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. 

(«Ο Πατροκοσμάς», Προφητεία 57η , σελ. 39)

Ο Άγιος Ιππόλυτος 

«Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται. Οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται. Οι μοναχοί τα του κόσμου ποθήσουσιν...» γράφει για την εποχή του Αντιχρίστου ο άγιος Ιππόλυτος. 

 (Άγιος Ιππόλυτος ΒΕΠΕΣ 6, 278)

Ο Άγιος Νείλος ο Αγιορείτης

«Όταν πλησιάση ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτισθή ηδιάνοια των ανθρώπων από τα πάθη της σαρκός και θα πληθυνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία... Οι ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, μη γνωρίζοντες παντελώς την δεξιάν οδόν από τηναριστεράν... Αι εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών Ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους Χριστιανούς οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουναπό κανένα φως επιγνώσεως...» προφητεύει ο άγιος Νείλος ο Αγιορείτης και Μυροβλύτης.

(Προφητεία Αγίου Νείλου. Πιστόν αντίγραφον από το Βιβλίον  «Ευαγγελικός Κήπος», 
της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου)

Ο Αββάς Μωϋσής

«Εν ταις ημέραις εκείναις... θέλουν προχειρίζεσθαι ηγούμενοι και ποιμένεςάνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι... μη διακρίνοντες την δεξιάν οδόν εκ τηςαριστεράς, αμελείς, φιλομέριμνοι, τα πρωτεία με δώρα αρπάζοντες... μη γνωρίζοντες κατηχείν και νουθετείν το ποίμνιον... εκ της τοιαύτης δε αμελείαςκαι καταφρονήσεως των ποιμένων απολούνται οι αδελφοί...» προφητεύει και ο Αββάς Μωϋσής.

(Δ. Παναγόπουλου, «Άγιοι και Σοφοί περί των μελλόντων να συμβώσι»,  Προφητεία ΑββάΜωϋσέως, σελ. 6).

Ο  Άγιος Κύριλλος

«Αλλά ζητάμε δικό μας σημείο της παρουσίας του Κυρίου. Εμείς οι εκκλησιαστικοί ζητάμε εκκλησιαστικό σημείο, και ο Κύριος λέγει· “και τότε θα σκανδαλισθούν πολλοί και θα παραδώσουν ο ένας τον άλλο και θα μισήσουν ο ένας τον άλλο” (Ματθ. Κ’ , ις’ ). Αν ακούσεις ότι, επίσκοποι στρέφονται εναντίον επισκόπων, και κληρικοί εναντίον κληρικών, και λαοί εναντίον λαών, και φτάνουν μέχρι να χυθεί αίμα, να μην ταραχθείς. Διότι κάτι τέτοιο είναι ήδη γραμμένο», λέγει για την εποχή του Αντιχρίστου και της Δευτέρας Παρουσίας ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων.

(Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, ΕΠΕ 2, 130)

Ο  Αββάς Ισχυρίων

Κάποτε, τον 4ο αιώνα, όταν ρωτήθηκαν κάποιοι μοναχοί για το πως θα ζουν και θα είναι οι Μοναχοί και Κληρικοί τις επόμενες γενεές, και τα έσχατα χρόνια,  ο Αββάς Ισχυρίων είπε τα εξής σημαντικά:

«Οι Άγιοι Πατέρες της σκήτεως προφήτευσαν περί της εσχάτης γενεάς: "Πως ζούμε και τι πνευματική εργασία κάνουμε άραγε εμείς σήμερα",  λέγει κάποιος από τους πατέρες της σκήτεως;  Και απαντάει ένας από αυτούς που λεγότανΑββάς Ισχυρίων και ήταν πολύ ενάρετος και μεγάλος πνευματικά σε σχέση με όλους τους άλλους.
"Εμείς προσπαθήσαμε, αγωνιστήκαμε και τηρήσαμε τις εντολές του Θεού". 
Και λένε κάποιοι. "Αλήθεια μετά από εμάς τι θα πράξουν και πως θα ζουν οι επόμενοι;" 
Και απήντησε ο Αββάς Ισχυρίων:
"Αυτοί πρόκειται να εργασθούν και να φθάσουν στα μισά απ’ ότι μπορέσαμε και φθάσαμε εμείς".

Και ερώτησαν πάλι. "Και μετά απ’ αυτούς οι μετέπειτα τι θα κάνουν;"

Και απήντησε:

"Εκείνοι δεν πρόκειται να έχουν κανένα πνευματικό έργο και καμία ουσιαστική αρετή. Πρόκειται δε να τους έλθει πολύ μεγάλος πειρασμός και όσοι μπορέσουν να αντέξουν και να τον υπομείνουν μέχρι τέλους, θα φανούν ανώτεροι από όλους ημάς και τους αγίους μας"».

(Αββάς Ισχυρίων, Γεροντικόν, σελ. 53)

ΠΗΓΗ

Άγιος Νήφων: Πως θα είναι οι Ιερείς , οι Μοναχοί και οι άνθρωποι του Θεού στις έσχατες ημέρες

 ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ, ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

Έλεγε σχετικά με τους ιερείς, αρχιερείς και  μοναχούς των εσχάτων χρόνων, ο Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής:

«Μέχρι συντελείας του αιώνος, παιδί μου, δεν θα εκλείψουν οι προφήτες Κυρίου του Θεού, καθώς ποτέ δεν θα λείψουν και οι εργάτες του σατανά.

Στις έσχατες όμως ημέρες, όσοι θα δουλέψουν αληθινά στο Χριστό, θα κρύψουν έξυπνα τους εαυτούς τους από τους ανθρώπους. 
Και αν δεν κάνουν σημεία και τέρατα οπως σήμερα, θα βαδίζουν πάντα στο δύσκολο δρόμο με κάθε ταπείνωση.

Αυτοί θα βρεθούν στη Βασιλεία του Θεού μεγαλύτεροι απο τους σημειοφόρους πατέρες. Διότι στην εποχή τους δεν θα υπάρχει κανείς που να τον βλέπουν να κάνει σημεία θαυμαστά, ώστε να αναζωπυρώνεται το φρόνημά τους για να προχωρούν σε πνευματικούς αγώνες. Διότι όσοι θα κατέχουν τους ιερατικούς θρόνους σε όλον τον κόσμο, θα είναι εντελώς ακατάλληλοι, και δεν θα έχουν ιδέα από αρετή.

Αλλά και οι ηγέτες των μοναχών θα είναι όμοιοι. Θα έχουν καταβληθεί από τη γαστριμαργία και την κενοδοξία, ώστε θα αποτελούν μάλλον σκάνδαλο για τους ανθρώπους και όχι υπογραμμό. Για αυτό θα παραμεληθεί η αρετή. Θα βασιλεύει παντού η φιλαργυρία. Αλλοίμονο όμως στους μοναχούς που θα ευπορούν σε χρυσάφι. Διότι αυτοί θα είναι όνειδος στα μάτια του Κυρίου και δεν πρόκειται να δουν Θεού πρόσωπο.

Μοναχοί και λαϊκοί θα τοκίζουν τα χρήματά τους. Δεν θα προτιμούν να τους τα πολλαπλασιάζει ο Θεός με την ελεημοσύνη στους φτωχούς. Για αυτό και, αν δεν απομακρυνθούν από αυτή την πλεονεξία, θα καταποντιστούν στον τάρταρο.

Τότε, λοιπόν, καθώς είπα και προηγουμένως, από άγνοια θα πλανηθούν οι πιο πολλοί στο χάος της πλατείας και ευρύχωρης οδού της απωλείας».

(ΑΓΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΝΗΣ)

(Απόσπασμα από το βιβλίο: «ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ» από ανέκδοτο χειρόγραφο του 1334)

πηγή

ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ! Ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Για να γνωρίζουμε ποιούς ΜΕΓΑΛΟΑΠΑΤΕΩΝΕΣ στηρίζει η ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Ο ΑΦΑΝΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Ο ΑΘΟΡΥΒΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ 

ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΘΟΕΡΓΙΑΣ!

  Για να γνωρίζουμε ποιούς ΜΕΓΑΛΟΑΠΑΤΕΩΝΕΣ στηρίζει η ΕΚΚΛΗΣΙΑ. 

Δεν είναι τυχαίο το κατάντημά των ρασοφόρων της ηγεσίας της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Για το χρήμα, γίνονται χειρότεροι και από τους Εβραίους..

Πόπη Σουφλή

 

 

 

Το σημερινό σημείωμά μας αναφέρεται σε ένα πρόσωπο, το οποίον εμείς προσωπικά βαθύτατα αγαπάμε και πολύ τιμάμε! Συνεχίζουμε δέ και να απονέμουμε την ίδια αγάπη και τιμή παρά το γεγονός, ότι το όνομά του ενεπλάκη σε σύγχρονα οικονομικά σκάνδαλα, που έχουν σχέση με κάποιο γνωστό μεγάλο επιχειρηματία, ο οποίος σήμερα ευρίσκεται προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό.

Θα θέλαμε να τονίσουμε από την αρχή, ότι με όσα θα σημειώσουμε παρακάτω δεν στοχεύουμε σε κάποια, έστω και έμμεση, παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης! 

Τήν Δικαιοσύνη σεβόμεθα και τιμάμε επίσης! 

 

Πρόκειται για τον πολυσέβαστο καί αξιαγάπητο Κύριο (με κεφαλαίο το Κ) Πέτρο Κυριακίδη, ένα πολύ γνωστό πρόσωπο στον ευρύτερο εκκλησιαστικό χώρο, για το οποίον εμείς στην καρδιά μας τρέφουμεαπέραντη ευγνω-μοσύνη! 

 

 Σήμερα απασχολεί την Ελληνική Δικαιοσύνη και καταζητείται  από τις διωκτικές Αρχές! Θα ασχοληθούμε μαζί του, επικαλούμενοι το τεκμήριο της αθωότητος. Ως γνωστόν ουδείς θεωρείται ένοχος, μέχρι της οριστικής καταδίκης του! Βεβαίως η αρχή αυτή απὀ μερικά ΜΜΕ δεν εφαρμόζεται, και γι αυτό τό λόγο όσα απ αυτά το αποτολμούν  στις ημέρες μας, μας θυμίζουν εκείνα τα αλήστου μνήμης «λαϊκά Δικαστήρια» μιάς άλλης παληάς και σκοτεινής εποχής. Μερικά λοιπόν ΜΜΕ χωρίς τον παραμικρό δισταγμό σε κατασπαράσσουν μόνο και μόνο για να κερδίσουν χρήμα! 

  Είχαμε χαράξει ήδη τις γραμμές αυτές από προχθές, είχαμε δε ολοκληρώσει το σχετικό σημείωμά μας, όταν έκπληκτοι σήμερα Κυριακή 27/01 είδαμε Αθηναϊκές εφημερίδες  να γράφουν σχετικά ρεπορτάζ για τόν κ. Κυριακίδη με αλληλοσυγκρουόμενο περιεχόμενο! Έτσι το σημείωμά μας αυτό, που θα αναρτηθή αύριο, αποκτά επικαιρότητα, γεγονός το οποίον ιδιαιτέρως μας χαροποιεί. Στις πολλές γνώμες άλλων ας προστεθή και η δική μας. Η έκφραση γνώμης δεν μπορεί να θεωρηθή απόπειρα επεμβάσεως στο έργο της Δικαιοσύνης ή των Αρχών του Κράτους.  

 

Τα όσα, λοιπόν, πρόκειται να γράψουμε στη συνέχεια απορρέουν από μια εσωτερική ανάγκη! Απορρέουν αυθόρμητα από μια εσωτερική ανάγκη για μιά κατάθεση ψυχής δίχως υστερόβουλα κίνητρα. Νοιώθουμε την ανάγκη να ομολογήσουμε δημοσίως ό,τι και όσα γνωρίζουμε για ένα σεμνό άνθρωπο, αφανή εργάτη της αγαθοποιΐας και αγαθοεργίας,  εραστή και ενσαρκωτή της αρετής, τον οποίον εγνωρίσαμε σε ανύποπτο χρόνο, πολύ πρίν τό όνομά του ἐμπλακή σε υποθέσεις ΄όπως της Τραπέζης PROTON BANΚ. Ενσυνειδήτως καταθέτοπυμε την μαρτυρία μας για ένα φιλάνθρωπο καί άνθρωπο καί το πράττουμε σε μιά περίοοδο, όπου πολλοί είναι έτοιμοι, παρασυρόμενοι από μερικά τουλάχιστον αδηφάγα ΜΜΕ, να του ρίψουν αβασάνιστα το λίθον του αναθέματος.

Οδηγός των σκέψεών μας είναι μερικές απλές αλήθειες. Ξεκινάμε τις σκέψεις μας με μερικά δεδομένα:

1.      Ούτε όλοι όσοι ευρίσκονται ήδη στη φυλακή είναι εγκληματίες, αλλά καί ούτε όλοι εμείς, που είμαστε έξω από «της φυλακής τα σίδερα» είμαστε εκ των προτέρων και άνευ ετέρου «έντιμοι» άνθρωποι!  Όλοι μας είμεθα έντιμοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου!

2.      Ουδείς άλλωστε θεωρείται ένοχος, όπως και παραπάνω εγράψαμε, αν προηγουμένως δεν εκδοθεί τελεσίδικη καταδικαστική κατ’ αυτού Απόφαση των Δικαστηρίων!

3.      Ακόμη και σε περίπτωση που έχουμε μπροστά μας μια καταδίκη, και τότε παραμονεύει ο παράγων της «δικαστικής πλάνης». Μερικές φορές αυτή η δικαστική πλάνη αποδεικνύεται μετά τον θάνατο ενός καταδικασθέντος αθώου ΄συνανθρώπου μας!

4.      Αλλά και τότε, που έχουμε ενώπιόν μας μία καταδικαστική Απόφαση, τα Δικαστήρια λαμβάνουν υπ΄ όψιν τους τον«πρότερο έντιμο βίο» του καταδίκου και γι αυτό μετριάζουν τις ποινές. 

5.      Στην ιστορία της ανθρωπότητος υπάρχουν περιπτώσεις κατα τις οποίες τα Δικαστήρια ή και η πολιτική ακόμη σκοπιμότης ωδήγησαν στη φυλακή είτε σοφούς, σαν τον Σωκράτη, είτε Εθνικούς Ήρωες, σαν το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, είτε Αγίους, σαν τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, είτε Μεγάλες Προσωπικότητες όπως τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο!

Με δεδομένα τα παραπάνω θα προσπαθήσουμε να καταθέσουμε τη δική μας προσωπική άποψη για τον Κύριο Πέτρο Κυριακίδη. Και αν ακόμη ήθελε αποδειχθή, ότι είναι ένοχος τελέσεως κάποιας εκνόμου πράξεως, για μας προσωπικά ο άνθρωπος αυτός πρέπει χωρίς τη θέλησή του να έπεσε θύμα είτε της καλωσύνης του, είτε της προς τα πρόσωπα συνεργατών του τυφλής εμπιστοσύνης του! Θύμα της ψυχικής του αγαθωσύνης!  

 Γράφουμε αυτά τα λόγια, έχοντες πλήρη συνείδηση των λέξεων, τις οποίες χαράσσουμε στο χαρτί. Κατά την ταπεινή μας γνώμη, ο Κύριος Πέτρος Κυριακίδης εξ ορισμού ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ να τελέσει συνειδητά μια ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ αξιόποινη πράξη, εξ εκείνων δηλ. που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των Διωκτικών Αρχών. Εκ κατασκευής είναι ένας αγαθός άνθρωπος, πλασμένος για να ευεργετή, παραμένοντας αφανής εργάτης της αγαθοεργίας! .

Σε ανύποπτο, λοιπόν, χρόνο εγνωρίσαμε τον κ. Κυριακίδη σαν ένα σεμνό άνθρωπο, χαμηλών τόνων, με συνειδητή θρησκευτική ζωή, εκκλησιαζόμενο τακτικά, μετέχοντα στα αγιαστικά Μυστήρια της Εκκλησίας μας, αλλά συγχρόνως δραστήριο και πολύ επιτυχημένο επιχειρηματία, ο οποίος ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων του, σεμνά και αθόρυβα πάντοτε, το διέθετε σε αγαθοεργίες! Ήταν Δεκέμβριος του 2006, τότε που για πρώτη φορά μας επλησίασε για να αποδείξει εμπράκτως την αγάπη του στην κοινωνική πλευρά του έργου μας. Είναι χιλιάδες οι υπ’ αυτού ευεργετηθέντες! Ας θεωρηθή, ότι εμείς ομιλούμε και γράφουμε τις γραμμές αυτές εκ μέρους όλων αυτών των υπ' αυτού ευεργετηθέντων φυσικών ή νομικών προσώπων, χωρίς βεβαίως την εξουσιοδότησή τους. 

Για μας, λοιπόν, είναι ο Μεγάλος Δωρητής στο έργο ανεγέρσεως του κτιρίου του Βρεφονηπιακού Σταθμού «TA ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙΑ», που ανεγείρεται εδώ στο Αίγιο και του οποίου οι οικοδομικές εργασίες ἐκτοτε διεκόπησαν, από έλλειψη  νωτέρων χορηγών και δωρητών.

Στίς φωτογραφίες, που σας παραθέτουμε, βλέπετε το μεγάλο οικοδόμημα, σε ημιτελή κατάσταση, όπως ευρίσκεται σήμερα, αφ΄ότου εξαντλήθηκε η χορηγία του κ. Κυριακίδη. Ἐχει ολοκληρωθή η κατασκευή του εκ σκυροδέματος σκελετού, η τοιχοποιΐα και η κεραμοσκεπής στέγη.  Ένα ακόμη όνειρο της ψυχής μας παραμένει εισέτι ημιτελές! Ο Βρεφονηπιακός Σταθμός της Μητροπόλεώς μας λειτουργεί αποδοτικώς, ανακουφίζοντας πολλά ζευγάρια εργαζομένων γονέων,  αλλά φιλοξενείται σε άλλο εκκλησιαστικό κτίριο. Προστατεύει πενήντα περίπου βρέφη και νήπια προσχολικης ηλικίας της μείζονος περιοχής του Αιγίου.

Η περίπτωση του αγαπητού μας κ. Πέτρου Κυριακίδη μας δίδει την ευκαιρία να σημειώσουμε πως τώρα τελευταία πολλά παράδοξα, περίεργα, συγχρόνως δε ανεξήγητα και κατατανόητα, πράγματα συμβαίνουν ολόγυρά μας! Πολιτικά πρόσωπα, τα οποία δημοσίως καταγγέλλονται για λαθροχειρίες, ατασθαλίες, χρηματισμούς, αλλοιώσεις επισήμων εγγράφων κλπ. φαίνεται ΝΑ ΜΗ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΩΝΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΊΖΩΝΤΑΙ!

________Αντιθέτως πρόσωπα του επιχειρηματικού κόσμου, προσωπικότητες με καλό μέχρι σήμερα όνομα και ευρύτατη όχι μόνον επιχειρηματική, αλλά και κοινωνική-φιλαν-θρωπική. δραστηριότητα και αποδοχή, χωρίς πολλή σκέψη, και συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται! Παρά το γεγονός, ότι απασχολούν κάποιες εκατοντάδες  μισθωτών υπαλλήλων, για κάποια εικονικά ή και δήθεν εικονικά τιμολόγια αξίας π.χ. μόλις πενήντα χιλιάδων (50.000) €, επαναλαμβάνω, και συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται! Με τον τρόπο αυτό όμως ψυχικά κουρελιάζονται, ηθικά τσαλακώνονται και επιχειρηματικά καταστρέφονται! Ταύτα πάντα συντελούνται από παράγοντες της Δικαιοσύνης, η οποία κατά τα τελευταια αυτά χρόνια εμφανίζεται ως ούτε τυφλή, ούτε κουφή, ούτε και μουγγή στα μάτια μας!  Ιδού μια απόδειξη:Πως π.χ. μπορούμε να δικαιολογήσουμε την διαρροή λεπτομερειών από μια Δικογραφία, της οποίας η ανακριτική διαδικασία ευρίσκεται σε εξέλιξη; Πώς και γιατί οι δημοσιογράφοι αντλούν πληροφορίες ως προς το τί ερωτήθηκε και τι απάντηση έδωσε ο δείνα ανακρινόμενος; Πόθεν άραγε οι δημοσιογράφοι π.χ. έμαθαν ότι στην υπόθεση «λίστα Λαγκάρντ» η Ανακριτική Αρχή ανακάλυψε, ότι υπάρχει και δεύτερο «στικάκι», το γνωστό usb; Η ανάκριση, κάθε ανάκριση, εξ ορισμού είναι απόρρητη! Πως άραγε διέρρευσε, η ομολογία διατελέσαντος μεγάλου Εισαγγελέως και υπυθυνου στη ΣΔΟΕ προσώπου, ότι παρέλαβε το «στικάκι» από τον τάδε Υπουργό, το αντέγραψε και έπειτα -άκουσον! άκουσον!- κατέστρεψε το αρχικό usb;  Ή και γιατί μόνο και μόνο από αυτή την ομολογία του ο πρώην Εισαγγελεύς δεν συλλαμβάνεται και δεν προφυλακίζεται αμέσως;  Καί άλλο παραδειγμα: Πως μια μεγάλης΄κυκλοφορίας Αθηναϊκή εφημερίδα σήμερα με ολοσέλιδο άρθρο της χαρακτηρίζει τον κ. Πέτρο Κυριακίδη ως "αχυράνθρωπο" και "βιτρίνα" άλλου επιχειρηματία; Πώς και πόθεν αντλεί πληροφορίες περί επιστολών, οι οποίες απεστάλησαν από τόν κ. Κυριακίδη πρός αυτόν τόν '΄αλλον επιχειρηματία", επιστολές οι οποίες ευρέθησαν στην κατοικία  του ἀλλου επιχειρηματία; Αφού η ανακριτική διεργασία είναι μυστική πως η εν λόγω εφημερίδα στη σελίδα 41 δημοσιεύει όχι μόνο φωτοτυπίες, αλλά και αυτούσιο το περιεχόμενο τέτοιων επιστολών; Να ένα δείγμα:  

"Με το παρόν δηλώνω ότι όλες οι επενδύσεις και μετοχές μου  σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπως η ΝΕΠ ΑΕ, ανήκουν στον κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και ότι ο ίδιος μου είχε ζητήσει να τα διαχειρίζομαι. Με την παρούσα επιστολή υποχρεούμαι να τα μεταφέρω σε όποιον μου ζητηθεί για συνολικό ποσό 1.000 ευρώ. Όταν υλοποιηθούν αυτές οι αλλαγές, δεν θα έχω πλέον νόμιμο δικαίωμα σε αυτά".                                                               (Βλ. Real News, 27.01.2013. sel. 41).

Όταν λοιπόν τέτοια απόρρρητα στοιχεία της ανακριτικής διαδικασίας διαρρέουν πρός τά έξω, είτε δηλ. πρός εφημερίδες, είτε προς μέσα ΜΜΕ, μάλιστα δε επιλεκτικώς, τότε δικαιούμεθα να σκεπτώμεθα, ότι η Δικαιοσύνη μερικές φορές ένεργεῖ ως τυφλή, στα πρόσωπα των εντίμων Δικαστών, καί μερικές φορές ως "ἁνοικτομάτα", στα πρόσωπα Δικαστών οι οποίοι όχι μόνον αυτο-εκθέτονται, αλλά και την Δικαιοσύνην ως ὑψιστο λειτούργημα της Δημοκρατίας επίσης εκθέτουν! .

___________Αναζητούν, λοιπόν, να προφυλακίσουν ένα πρόσωπο, που ευρίσκεται σε ώριμη ηλίκία, έχει δε και πολλά προβλήματα υγείας. Όπως επίσης επιμένουν να κρατείται στη φυλακή ένας Στρατηγός, γέροντας πιά στην ηλικία  των 90 ετών περίπου, ο οποίος ευρίσκεται στον Κορυδαλλό για περισσότερα από τριάντα τόσα χρόνια! Πόσο πιά κινδυνεύει η Δημοκρατία από ένα τέτοιο πρόσωπο! (Απορία: αληθεύει άραγε η πληροφορία, ότι ο Στρατηγός αυτός σήμερα νοσηλεύεται σε νοσηλευτήριο των Αθηνών καί ότι η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ κρίσιμη;)

Με όλο μας το σεβασμό στη Δικαιοσύνη θα μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε το των Λατίνων σοφών αποφθεγμα: «Summum jus, summa injuria» δηλ. του Κικέρωνος, που ερμηνεύεται: ύψιστον δίκαιον, υψίστη αδικία, δηλ. η άκρα -η ακραία- Δικαιοσύνη ισοδυναμεί πρός άκραν αδικίαν!

Ἐπισφραγίζοντας το σημείωμά μας αυτό θα επαναλάβουμε καί πάλι, ό,τι παραπάνω είπαμε: ο Κύριος Πέτρος Κυριακίδης είναι ένας εξαίρετος ἀνθρωπος! Δεν μπορεί να είναι εγκληματίας! Κατά την ταπεινή μας γνώμη, εξ ορισμού ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ να τελέσει μια ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ αξιόποινη πράξη, εξ εκείνων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των διωκτικών Αρχών, καθ'ὀσον και τον Θεόν σέβεται καί τόν Ηθικόν Νόμον του Ευαγγελίου ασπάζεται και τηρεί! Τελικά φρονούμε, ότι πρόσωπα ως ο κ. Πέτρος Κυριακίδης δεν αποτελούν απειλή για τήν κοινωνία μας.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 28 Ιανουαρίου 2013

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

( Από τον αγαπητόν μας Π.Ν.Ι, απόλυτα σοβαρό και υπεύθυνο πρόσωπο, εζητήσαμε μερικά στοιχεία από τη ζωή του κ. Κυριακίδη, τα οποία και σας παραθέτουμε στη συνέχεια) 

"Ο Πέτρος Κυριακίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1940. Η μητέρα του είχε σπουδάσει φαρμακοποιός και πατέρας του, ο Γεώργιος, ήταν δάσκαλος και παιδοψυχολόγος και συμμετείχε στην ομάδα αναμόρφωσης του εκπαιδευτικού συστήματος της Κύπρου, μάλλον κατά τη δεκαετία του 1950. Ο Γεώργιος μεγάλωσε τα παιδιά του σε ατμόσφαιρα αγάπης και ελευθερίας. Ήταν πατριώτης και συμμετείχε στη δράση της ΕΟΚΑ, στην οποία εντάχθηκε και ο γιος του Πέτρος σε ηλικία 15-16 ετών. Ο Πέτρος άσκησε μεγάλη αντιστασιακή δράση, υπηρετώντας την ελευθερία, για την οποία φυλακίστηκε και βασανίστηκε σκληρά από τους Άγγλους, χωρίς να καμφθεί το πατριωτικό του φρόνημα. Ένας από τους συναγωνιστές του εξομολογήθηκε σε μένα προσωπικά ότι ο Πέτρος, όταν ανέβαινε μία ομάδα τριών ατόμων στις ταράτσες των σπιτιών για να κατεβάσουν την αγγλική σημαία, τοποθετούσε την πλάτη του προς την πλευρά των Άγγλων σκοπών, ώστε, σε περίπτωση πυροβολισμών, να σκοτωνόταν αυτός και όχι οι υπόλοιποι. Η οικογένεια Κυριακίδη υπήρξε ιδιαίτερα θεοσεβής και ο Πέτρος απέκτησε από νωρίς βαθειά χριστιανική πίστη.  Η ηλικία των 19 ετών τον βρίσκει στην Αθήνα, ως φοιτητή της Νομικής Σχολής. Κατά τη διάρκεια της ζωής του απέκτησε ευρύτατη εγκυκλοπαιδική μόρφωση, που απλωνόταν σε διάφορα πεδία γνώσης όπως ιατρική, νομική, θεολογία, ψυχολογία, οικονομικά, σπουδάζοντας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επαγγελματικά ασχολήθηκε με διάφορους τομείς. Χαρακτηριστικά έχει αναφέρει ότι έχει κάνει τις μισές δουλειές που υπάρχουν.

Ως χαρακτήρας υπήρξεν ανέκαθεν τολμηρός και ατρόμητος, άνθρωπος ισχυρής θέλησης, με τεράστια έφεση προς το καλό. Ο νους του είναι αναμφισβήτητα μεγαλοφυής (μάλιστα στο Παγκύπριο Γυμνάσιο άφησε εποχή για το μαθηματικό μυαλό του και για καιρό έλεγαν ότι «πέρασε από δω ο Κυριακίδης»). Είναι πολύ δραστήριος και εργατικός. Έχει πει ότι η εργασία είναι η πρώτη εντολή του Θεού προς τον άνθρωπο μετά την πτώση και είναι πολύ σημαντική. Διαθέτει πραγματική σοφία, διάκριση και τεράστια πείρα και αναρίθμητοι άνθρωποι σπεύδουν να τον συμβουλευτούν. Ακολουθεί πάντοτε τις αρχές τα Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης. Διαθέτει τεράστια υπομονή και διατηρεί την ελπίδα σε κάθε δυσκολία. Ακόμα και όταν όλοι κάμπτονται, εκείνος μένει ασάλευτος δια της πίστεως, την οποία έχει το χάρισμα να μεταδίδει και σε όσους τον συναντούν. Είναι ιδιαίτερα ευγενής και πράος, με πραγματική μακροθυμία, κάτι που αναγκάζονται να παραδεχθούν και οι όποιοι επικριτές του. Ποτέ δεν τον ακούσαμε να κρίνει ή να σχολιάζει ανθρώπους και καταστάσεις. Έχει βαθειά και αξιοζήλευτη εσωτερική ειρήνη, που επικαλύπτει όσους είναι γύρω του. Δεν τον έχουμε δει ποτέ να οργίζεται, έστω και με τη μορφή της δίκαιης αγανάκτησης.

Αγωνίζεται διαρκώς για να προσφέρει στον κόσμο.

 Ιδιαίτερη είναι η συμβολή του στη θεραπεία του ανθρώπου. Η θεραπευτική του κλίση εκδηλώθηκε στην ηλικία των 13 ετών, από την οποία άρχισε να μελετά ανάλογα συγγράμματα και να εφαρμόζει δοκιμαστικά τεχνικές σε συμμαθητές και συγγενείς του. Έχει ασχοληθεί με χιλιάδες περιστατικά. Πρόσφατα, για το σύνολο του ερευνητικού, επιστημονικού και διδακτικού του έργου, έλαβε τους ακαδημαϊκούς τίτλους Doctor Honoris Causaκαι Doctor Emeritus, από το Πανεπιστήμιο Titu Majoresku του Βουκουρεστίου, στην ιατρική σχολή του οποίου υπηρετεί ως αναπληρωτής Καθηγητής.

Παράλληλα,  κατά τα τελευταία 15 χρόνια ιδιαίτερα, έχει επιτελέσει τεράστιο πολιτιστικό και φιλανθρωπικό έργο. Έχει στηρίξει δράσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχει συμβάλλει στην ανακαίνιση μονών στο εξωτερικό, έχει ιδρύσει σχολεία και μία τεχνική σχολή στην Αφρική, συντηρώντας παράλληλα χιλιάδες παιδάκια σε αυτή την ήπειρο. Το έργο, το οποίο μπήκε πραγματικά στην καρδιά του, ήταν η ανακαίνιση πτέρυγας στον Ναό της Αναστάσεως. Μας εξομολογήθηκε ότι νοιώθει μεγάλη τιμή που του επέτρεψε ο Κύριος να κάνει αυτή την προσφορά.

Ο Πέτρος Κυριακίδης είναι αναμφισβήτητα υπόδειγμα ανθρώπου μέσα στον κόσμο. Τέτοιες φυσιογνωμίες σπανίζουν. Είναι άνθρωπος ισορροπημένος και τηρεί το μέτρο σε κάθε του εκδήλωση. Η μόνη αμετροέπεια, που μπορεί κανείς να συναντήσει σε αυτόν, αφορά στην αγάπη, η οποία νομίζεις μερικές φορές ότι αναβλύζει από κάθε πόρο του σώματός του. Εκεί ίσως εμφανίζεται η μόνη υπερβολή".

Πηγή το είδαμε εδώ