O Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος για την καύση των νεκρών και το αποτεφρωτήριο στο Μαρκόπουλο

O Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος για την καύση των νεκρών και το αποτεφρωτήριο στο Μαρκόπουλο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ & ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ- 19004 ΣΠΑΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Τηλ: 210-6632687, fax: 210-6025101

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 68^Η

Πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς μας πιστοὺς

ΘΕΜΑ: «Γιὰ τὴν καύση»

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε ὅτι τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο Μαρκοπούλου ὁμόφωνα ἀπεφάσισε τὴν λειτουργία ἀποτεφρωτηρίου σὲ δημοτικὴ ἔκταση δίπλα ἀπὸ τὸ Κοιμητήριο.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ δημιουργία τέτοιων χώρων ἔχει πλέον νομοθετικὰ ἀποφασισθεῖ καὶ ρυθμισθεῖ, ὁπότε περιττεύει κάθε πρωτοβουλία παρεμπόδισης ἢ καὶ δημόσιας κριτικῆς τέτοιων ἀποφάσεων, ἰδίως ὅταν αὐτὲς ἐκφράζονται ἀπὸ ἐκλεγμένα ὄργανα. Σὲ τελικὴ ἀνάλυση, ὁ καθένας εἶναι ἐλεύθερος νὰ πράξει κατὰ συνείδηση καὶ ἐπιλογή. Ἡ ἐλευθερία εἶναι ἀναφαίρετο δικαίωμα.

Κατόπιν τούτου, ἀρχικὴ σκέψη μας ἦταν μᾶλλον νὰ σιωπήσουμε, παρὰ τὸ ὅτι ἡ ἐπιδειχθεῖσα σπουδὴ ἀπὸ τὸν Δῆμο Μαρκοπούλου, μάλιστα πρὶν ἀπὸ ἄλλους μεγάλους Δήμους, ὅπως τουλάχιστον τῆς Ἀθήνας καὶ τοῦ Πειραιᾶ, μὲ τὴν πρόφαση τῆς ἐπείγουσας ἀνάγκης ἢ τῆς ὑποδειγματικῆς εὐαισθησίας, ἀφήνει πολλὰ ἐρωτηματικὰ γιὰ τὰ κίνητρα τῆς ἀποφάσεως καὶ ἐνδεχομένως τὴν ἀποτελεσματικότητά της.

Μὲ μεγάλη μας ὅμως ἔκπληξη εἴδαμε ὅτι ἡ Δημοτικὴ Ἀρχή, ποὺ πιστεύουμε νὰ μὴν ἀμφισβητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρόλους τῆς Ἐκκλησίας καὶ πολιτείας, ἐντελῶς αὐθαίρετα, ἐπειδὴ προφανῶς πιστεύει ὅτι τὸ ὅλο θέμα σαφῶς ἀφορᾶ καὶ τὴν Ἐκκλησία, στὸ ἀνακοινωθὲν ποὺ ἐξέδωσε ἐξηγεῖ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ ἄποψη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἐπὶ τοῦ θέματος. Ἔχουμε τὴν ἐντύπωση ὅτι ὅπως ὁ Ἐπίσκοπος δὲν εἶναι ἁρμόδιος νὰ μᾶς πληροφορήσει περὶ τῶν ἀρχῶν λειτουργίας τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης, κατὰ ἀνάλογο τρόπο καὶ ἡ ὅποια δημοτικὴ ἀρχὴ δὲν εἶναι ἁρμόδια νὰ μᾶς ἀναλύσει τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία γιὰ τὴν ἀποτέφρωση τῶν νεκρῶν σωμάτων. Ἂν δὲν ὑπῆρχε σπουδή, καὶ μὲ δεδομένη τὴν καλὴ διάθεση, θὰ μποροῦσαν πρὶν ἀποφασίσουν οἱ Δημοτικοί μας ἄρχοντες –ἀφοῦ μάλιστα ἤθελαν νὰ λάβουν, ὅπως φαίνεται, ὑπόψη τους τὴν ἄποψη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας- νὰ ἀπευθύνονταν στὸν τοπικὸ Ἐπίσκοπο ἢ νὰ συμβουλεύονταν τοὺς Ἱερεῖς τοῦ Μαρκοπούλου ἢ ἀκόμη καὶ νὰ ρωτοῦσαν τὴν Ἱερὰ Σύνοδο. Δυστυχῶς, αὐτὸ δὲν ἔγινε τότε ποὺ ἔπρεπε. Γι’ αὐτὸ κι ἐμεῖς ὀφειλετικῶς ἐπιχειροῦμε τώρα νὰ ἐνημερώσουμε τὸν πιστό μας λαό.

Ἡ ἐπίσημη θέση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως διατυπώθηκε μὲ ἀπόφαση τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας της εἶναι κάθετα ἀντίθετη μὲ τὴν πρακτικὴ τῆς καύσης τοῦ σώματος: «ἡ Ἐκκλησία ἀπορρίπτει τὴν καῦσιν τῶν νεκρῶν ὡς θεσμὸν ἀπάδοντα πρὸς τὴν παράδοσιν Αὐτῆς» (Ἐγκύκλιος ὑπ’ ἀριθμ. 2734 τοῦ 2002). Μάλιστα ἡ τελευταία ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας, στὴν Συνεδρία τῆς 12ης Μαΐου 2010, λέγει: «Γιά τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει καὶ συνιστᾶ ὡς μοναδικὸ τρόπο ἀποσυνθέσεως τοῦ νεκροῦ σώματος τὴν ταφὴ σύμφωνα μὲ τὴν ἁγία Διδασκαλία Της καὶ τὴν ἀπό αἰώνων Παράδοσή Της». Κατόπιν τούτου, ἡ τέλεση τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας γιὰ ὅσους ἀποφασίζουν προηγουμένως νὰ ἀποτεφρωθοῦν εἶναι προβληματική. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀσφαλῶς δὲν ἔχει λόγο γιὰ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ ἑτεροθρήσκους καὶ φυσικὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιμείνει γι’ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι εἴτε ἐπιλέγουν τὴν πολιτικὴ κηδεία εἴτε δέχονται νὰ φύγουν χωρὶς ἐκκλησιαστικὴ ἱεροπραξία. Ἀντιλαμβάνεται ὅμως κανεὶς τὸ πρόβλημα ποὺ θὰ δημιουργηθεῖ στὶς περιπτώσεις ποὺ κάποιοι ζητοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία νὰ παραβεῖ τὶς ἀρχὲς καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ πράξη της. Οὔτε τὶς ἀκολουθίες μποροῦμε νὰ ἀλλάξουμε οὔτε φυσικὰ τὴν παράδοση καὶ τὴν πίστη μας νὰ ἀλλοιώσουμε.

Τελικὰ μὲ πρόφαση τὰ ὅποια οἰκονομικὰ ὀφέλη, ἐντελῶς ἀβίαστα κάποιοι ἐπιδιώκουν νὰ εἰσαγάγουν πρωτόγνωρα ἤθη, ποδοπατῶντας ἱερὲς διαχρονικὲς παραδόσεις καὶ περιφρονῶντας τὴν ἐκκλησιαστική μας συνείδηση. Μπορεῖ τὰ κοιμητήρια νὰ εἶναι δημοτικὲς ἐπιχειρήσεις, ἀλλὰ ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία καὶ ἡ ταφὴ ἀποτελοῦν ἀποκλειστικὰ ὑπόθεση τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία εἶναι ὑποχρεωμένη αὐτὴ νὰ τελεῖ γιὰ ὅσους τῆς τὸ ζητοῦν μὲ τοὺς δικούς της καὶ μόνον ὅρους. Ὁ Ἐπίσκοπος ἀσφαλῶς δὲν μπορεῖ νὰ ἐνεργεῖ σύμφωνα μὲ τὴ γνωμοδότηση τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου. Ἐπιβάλλεται νὰ ἀκολουθεῖ τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τὶς ἐπιταγὲς τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τὴν ἀρχιερατικὴ συνείδησή του. Τυχὸν ἐπιμονὴ τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου στὴν ἀπόφασή του πιθανὸν νὰ προκαλέσει ἔντονα κοινωνικὰ προβλήματα, στὰ ὁποῖα τὴν λύση δὲν θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ δώσει ἡ Ἐκκλησία. Ἐμεῖς δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ ὑποκύψουμε σὲ τετελεσμένα γεγονότα. Γι’ αὐτὸ καὶ ζητοῦμε ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο νὰ ἐπανεξετάσουν τὸ ὅλο θέμα μὲ μεγαλύτερη προσοχὴ καὶ σύνεση, διότι ἡ εὐθύνη θὰ ἐπιβαρύνει ἀποκλειστικὰ τοὺς ἴδιους.

Πιστεύουμε ὅτι ἡ ἀπόφαση ἦταν μᾶλλον βιαστικὴ, μὲ κίνητρο τὴν ἐνδεχόμενη ἐπίλυση οἰκονομικῶν προβλημάτων τοῦ Δήμου. Μὲ κανέναν τρόπο δὲν μποροῦμε νὰ φαντασθοῦμε ὅτι τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο εἶχε διάθεση ἀντιπαράθεσης μὲ τὴν Ἐκκλησία ἢ πρόκλησης τοῦ αἰσθητηρίου τοῦ πιστοῦ λαοῦ, μέσα στὸν ὁποῖο αἰσθανόμαστε πὼς καὶ οἱ ἴδιοι ἀνήκουν. Γι’ αὐτὸ καὶ ἐλπίζουμε ὅτι μὲ ὡριμότερη σκέψη θὰ μποροῦσε τὸ ὅλο σκεπτικὸ νὰ ἀξιολογηθεῖ ὀρθότερα καὶ ἡ Ἀπόφαση τοῦ Δήμου νὰ ἀλλάξει κατεύθυνση.

Ἐμεῖς θεωροῦμε ὅτι, τουλάχιστον γιὰ τὶς δύσκολες μέρες ποὺ περνοῦμε, αὐτὸ ποὺ μὲ εὐαισθησία καὶ σοβαρότητα προέχει νὰ ἀντιμετωπίσουμε ὡς ὀξύτερο πρόβλημα δὲν εἶναι βέβαια ἡ καύση τῶν νεκρῶν στὰ Μεσόγεια, ὅσο ἡ καθολικὴ κινητοποίησή μας γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν πνευματικὰ νεκρῶν ἀφ’ ἑνὸς καὶ τὴ συντήρηση τῶν φτωχῶν, τῶν πεινασμένων, τῶν πολλῶν ἀναγκεμένων συνανθρώπων μας ἀφ’ ἑτέρου. Ἂν ὑπάρχουν κάπου χρήματα, γιατί αὐτὰ νὰ μὴ δοθοῦν στὴ βελτίωση τῶν συνθηκῶν ἐπιβίωσης τόσων ἀνθρώπων ποὺ ὑποφέρουν καὶ νὰ δίνονται σὲ ἀμφίβολες οἰκονομικὰ καὶ πολυσυζητημένες ἠθικοπνευματικὰ ἐπενδύσεις; Ἀντὶ νὰ ἐπενδύουμε σὲ ἀποτεφρωτῆρες νεκρῶν, πιστεύουμε ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπενδύουμε σὲ ἐνδιαφέρον γιὰ αὐτοὺς ποὺ παλεύουν νὰ ζήσουν. Καὶ αὐτὸ θὰ κάνουμε ὡς Ἐκκλησία στὰ Μεσόγεια. Ἡ τιμὴ τῶν νεκρῶν συμβαδίζει μὲ τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ζωντανούς.

Σίγουροι πὼς οἱ Δημοτικοί μας ἄρχοντες τοῦ Μαρκόπουλου θὰ ἀκούσουν τὴν ἀνιδιοτελῆ φωνή μας, καὶ ἕτοιμοι ὡς τοπικὴ Ἐκκλησία νὰ συμβάλουμε μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις μας σὲ κάθε ὑγιῆ κοινωνικὴ προσπάθεια καὶ πρωτοβουλία τοῦ Δήμου, ἐπαναλαμβάνουμε τὸν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς Θεσσαλονικεῖς «ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν» (Β΄ Θεσ. β΄ 15) καὶ εὐχόμαστε ὅπως ὅλοι μαζὶ εἰρηνεύοντες καὶ ὁμονοοῦντες ὑποδεχθοῦμε τὸν ἐναθρωπήσαντα Κύριο καὶ ἑορτάσουμε

ΚΑΛΑ καὶ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Μετὰ πολλῆς τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης

† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος

Υπάρχουν εξωτερικοί «δείκτες» που επιτρέπουν να υπολογίσουμε σε ποια απόσταση βρισκόμαστε από τον Θεό: Ακολουθούμε τον λόγο του Ευαγγελίου; Φθάσαμε την τελειότητα, δηλαδή την αγάπη για ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς διάκριση ανάμεσα σε εχθρούς και φίλους;Γέρων Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

Κάντο όπως η Εκκλησία!

tovima.gr
Οσο μακραίνει και βαθαίνει η οικονομική κρίση τόσο πολλαπλασιάζονται οι εκδηλώσεις και οι συνέπειές της. Τελευταίως καταγράφονται στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο φαινόμενα κοινωνικής αποδιάρθρωσης.Πλήθος συμπολιτών μας περιπίπτει σταδιακά στην ανέχεια και στην πενία. Οικογένειες ξεμένουν από δουλειές και εισοδήματα, δεν καταφέρνουν να καλύψουν βασικές ανάγκες τους. Εχουν παρατηρηθεί επίσης περιπτώσεις παιδιών που πάνε νηστικά ή υποσιτισμένα στα σχολεία. Για να μην αναφερθούμε σε περιπτώσεις ανήμπορων ηλικιωμένων που απειλούνται με εγκατάλειψη.

Και επειδή δεν προβλέπεται ταχεία έξοδος από την κρίση και τα δημόσια οικονομικά δεν αφήνουν πολλά περιθώρια κάλυψης των πάντων, είναι σημαντικό να αναπτυχθούν δίκτυα αλληλεγγύης. Μέχρι τώρα ο μόνος φορέας που έγκαιρα επέδειξε κοινωνική ευαισθησία και κάλυψε ανάγκες των φτωχών νοικοκυριών ήταν η Εκκλησία. Ομως και της Εκκλησίας οι δυνατότητες δεν είναι απεριόριστες.

Το επόμενο διάστημα θα χρειασθεί η ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση κι άλλων κοινωνικών δυνάμεων.

Τα κόμματα, τα συνδικάτα, τα επιμελητήρια, εθελοντικές και άλλες οργανώσεις, τα μέσα ενημέρωσης επίσης, οφείλουν να διαμορφώσουν περιβάλλον ανάπτυξης δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης. Γιατί απλούστατα το έχει ανάγκη η κοινωνία και το οφείλουν έναντι των καλών ημερών που απήλαυσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Ψάχνοντας να μάθω ποιος είναι ο κ. Ιερώνυμος, βρήκα τα παρακάτω:

Ο Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας το 1938. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Graz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.

Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας και στις 7 φεβρουαρίου 2008 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).

Με την ανύστακτη φροντίδα του και το ενδιαφέρον του αναπαλαιώθηκαν, επανδρώθηκαν και λειτουργούν έξι ανδρικές Ιερές Μονές (σύνολο Μοναχών 45) και δεκαεπτά γυναικείες (σύνολο Μοναχών 110). Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας, και Ιερουσαλήμ.

Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».

Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία: οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στέγες Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), του Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα-Ιερά Μονή Λυκούρεση), ενώ ως πρώην εκπαιδευτικός έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα της Βοιωτίας.

Στην Μητρόπολή του φρόντισε περαιτέρω για την δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων, κέντρων νεότητας στις περισσότερες των ενοριών της Μητροπόλεώς του καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στο Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια του Durham, Cambridge.

Πρωτοστάτησε για την δημιουργία –στην γενέτειρά του, στα Οινόφυτα- του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών.

Για την συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς του που σχετίζεται με την υγεία τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα του εκεί Πανεπιστημίου. Επίσης είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ).

Σύγχρονοι άγιοι και γέροντες μιλούν για το κάπνισμα

 

1)Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης

Το 1919, ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, πέρασε από τη Ρωσία, όπου και επισκέφθηκε διάφορες μονές. Σ’ ένα από τα ταξίδια του με τραίνο, καθόταν απέναντι από ένα έμπορο. Αυτός άνοιξε μπροστά του μια ταμπακιέρα και του προσέφερε τσιγάρο «φιλικά», ίσως ειρωνικά, αφού ο άθεος κομμουνισμός είχε ήδη επικρατήσει, μα πάνω απ’ όλα δοκιμαστικά για το φρόνημα του ασκητού.

Ο άγιος Σιλουανός ευχαρίστησε το συνεπιβάτη του και αρνήθηκε την προσφορά.

Τότε ο έμπορος ρώτησε αν ο λόγος της άρνησης ήταν η θεώρηση του καπνίσματος ως «αμαρτία». Πρόσθεσε δε, ότι κατ’ αυτόν το κάπνισμα βοηθάει στην πολυάσχολη ζωή, αφού είναι αναγκαίο να σταματάει κανείς την ένταση στην εργασία και να αναπαύεται για λίγα λεπτά. Επίσης ανέφερε ότι διευκολύνει την επαγγελματική ή τη φιλική συνομιλία και γενικά τη ροή της ζωής. Συνέχισε δε, να προσθέτει και άλλα πλεονεκτήματα του καπνίσματος για να πείσει τον ασκητή.

Ο άγιος άκουγε αμίλητος και κάποια στιγμή είπε στο συνεπιβάτη του· «Κύριε πριν καπνίσετε προσευχηθείτε κάθε φορά λέγοντας το ‘Πάτερ ημών’».

Ο έμπορος απάντησε ότι αυτό φαινόταν σ’ αυτόν ανάρμοστο.

Ο άγιος Σιλουανός τότε είπε· «Κάθε έργο προ του οποίου δεν αρμόζει η ατάραχος προσευχή καλύτερα να μη γίνεται».

Από το βιβλίο του Κων/νου Μαμμά, ιατρού χειρούργου, «Κάπνισμα; Οι επιπτώσεις του στην υγεία και οι τρόποι διακοπής του», Αθήνα 2009, σελ. 93

2)Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

«Ο άνθρωπος έχει διαστρέψει την ηδονή των αισθήσεων.Για την όσφρηση και την γεύση ανακάλυψε έναν βρωμερό και πικρό καπνό που τον τραβάει σχεδόν συνεχώς στο στήθος του.Έτσι χαλάει τον αέρα εντός και εκτός της κατοικίας του και διαποτίζεται ο ίδιος από αυτήν την βρώμα.Ο καπνός που καταπίνουν κάνει κακό όχι μόνο στην υγεία αλλά και στην λεπτότητα της συναίσθησης της καρδιάς,κοινωνόντας σ'αυτήν τον σαρκικό χαρακτήρα,την χοντράδα της και την υποδούλωση των αισθήσεων

3)Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα

Ένας μανιώδης καπνιστής από την Αγια Πετρούπολη, ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς Μαγιόρωφ, άρχισε κάποτε να αισθάνεται τις επιζήμιες συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία του.
Οι πολλές συμβουλές και παραινέσεις των φίλων του αποδείχθηκαν μάταιες. Τελικά το έτος 1888 ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς κατέφυγε στην βοήθεια του στάρετς Αμβροσίου και με επιστολή του ζήτησε να του υποδείξει τον τρόπο που θα καταπολεμήσει το πάθος του.

Σε γράμμα του με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1888 ο όσιος Αμβρόσιος απάντησε στον Αλέξιο Μαγιόρωφ τα εξής: «Γράφεις ότι δεν μπορείς να κόψης το κάπνισμα! Αυτό που είναι αδύνατο για τον άνθρωπο, είναι δυνατό με τη βοήθεια του Θεού. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποφασίσεις με σταθερότητα να απαλλαγής απ' αυτό, αφού αναγνωρίζεις την ζημία που προξενεί στην ψυχή και στο σώμα σου. Διότι ο καπνός εξασθενίζει την ψυχή, αυξάνει και δυναμώνει τα πάθη, σκοτίζει το νου και καταστρέφει σιγά-σιγά τη σωματική υγειά με έναν αργό θάνατο. Ταυτόχρονα οι πνευματικές ασθένειες της οξυθυμίας και μελαγχολίας εμφανίζονται στην ψυχή σαν συνέπεια του καπνίσματος. Σε συμβουλεύω να χρησιμοποίησης πνευματική θεραπεία για την καταπολέμηση του πάθους σου. Να κάνης λεπτομερή εξομολόγηση όλων των αμαρτιών που διέπραξες από την ηλικία των επτά χρόνων έως σήμερα και να μεταλάβεις τα Άχραντα Μυστήρια. Κάθε μέρα να διαβάζεις όρθιος ένα ή περισσότερα κεφάλαια του Ευαγγελίου. Μόλις αρχίζει να εμφανίζεται η αποθάρρυνση και η απελπισία, να διαβάζεις και πάλι μέχρι να περάσει. Αν ξαναεμφανισθεί, άρχισε πάλι την μελέτη του Ευαγγελίου. Ή, αν θέλεις, πήγαινε σε κάποιον απομονωμένο χώρο και κάνε τριάντα τρεις εδαφιαίες μετάνοιες σε ανάμνηση της επίγειας ζωής του Κυρίου και προς τιμή της Αγίας Τριάδος».

Μόλις έλαβε το γράμμα ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς το διάβασε και «άναψε ένα τσιγάρο», όπως εξηγεί ο ίδιος σε ιδιόγραφο σημείωμά του.
«Άρχισα να το καπνίζω, αλλά ένιωσα ξαφνικά ένα φοβερό πονοκέφαλο και μια απέχθεια προς το καπνό του τσιγάρου. Εκείνο το βράδυ δεν κάπνισα. Την επόμενη ημέρα τέσσερις φορές άρχισα να καπνίζω μηχανικά και από συνήθεια. Δεν μπορούσα όμως να καταπιώ τον καπνό, γιατί με έπιανε δυνατός πονοκέφαλος. Έτσι έκοψα το κάπνισμα με ευκολία.
Τα δυο προηγούμενα χρόνια δεν είχα μπορέσει να απαλλαγώ από το κάπνισμα, όσο κι αν είχα πιέσει τον εαυτό μου. Παρ` όλο που η υγεία μου επιδεινώθηκε σοβαρά, συνέχισα να καπνίζω γύρω στα 75 τσιγάρα την ημέρα. Όταν λοιπόν άρχισα να αισθάνομαι άρρωστος και ανίκανος να ξεριζώσω το πάθος μου, ακολούθησα τις συμβουλές των φίλων μου και κατέφυγα στο στάρετς Αμβρόσιο. Με ειλικρινή μετάνοια του ζήτησα να προσευχηθεί για μένα. Αργότερα, όταν πήγα να τον ευχαριστήσω, ο πατήρ Αμβρόσιος άγγιξε με το ραβδί του το κεφάλι μου που πονούσε και από εκείνη τη στιγμή δεν αισθάνομαι πια κανενός είδους πονοκέφαλο.

(Αγιορείτικη Μαρτυρία. Τριμηνιαία έκδοση Ιεράς Μόνης Ξηροποτάμου, Τεύχος 6)

Α)Γέροντας Ιλαρίωνας Αργκάτου

-Γέροντα το κάπνισμα είναι πάθος,είναι αμαρτία;
-Όταν καπνίσεις μία φορά είναι αμαρτία,εαν το κάνεις συνέχεια γίνεται πάθος.Γιατί;Επειδή είναι κάτι που δεν ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση.Δεν είναι όπως το φαγητό.Είναι κάτι επιπλέον και δεν μπορείς να είσαι και με τον Θεό και με το κάπνισμα.
Έρχονται πιστοί να εξομολογηθούν και μου λένε ότι νηστεύουν και ότι προσεύχονται.''Ναι, τους λέω, αλλά όλα αυτά τα γεμίζετε με καπνό''.Πρέπει να είσαι ελευθερος από οτιδήποτε και εαν είσαι ελευθερος από οτιδήποτε είσαι ελευθερος και από το κάπνισμα.
...Πολλοί άγιοι,στους οποίους φανερώθηκε η κόλαση,αισθάνθηκαν εκεί μία μυρωδιά πολύ άσχημη.Σε άλλους αγίους ο ψυχοκτόνος έχθρός τους έφερε πειρασμούς υπό την μορφή πολύ άσχημων μυρωδιών,τόσο άσχημων που δεν μπορούσαν να σταθούν στον τόπο που βρισκόνταν.Όταν όμως εμφανίστηκαν σε αυτούς άγγελοι φωτός αυτοί δεν έβγαζαν από την μύτη τους φωτιές και καπνούς.
Κρίμα για τα παιδιά που πρέπει να αναπνέουν τον γεμάτο καπνό αέρα από τα τσιγάρα των γονιών τους.Αυτά μένουν στο σπίτι με δαίμονες και όχι με γονείς,αφού μόνο οι δαίμονες βγάζουν από την μύτη και από το στόμα καπνό.Αυτό το περιγράφει καλύτερα ο Άγ.Αντώνιος όταν διηγείται πως του εμφανίστηκε ο διάβολος.''Έλεγε, πως πολλές φορές φαίνονται όπως φανέρωσε ο Κύριος τον διάβολο εις τον Ιώβ, λέγοντας του:
«Λάμπουν τα μάτια του ως είδος εωσφόρου — σαν ήλιος χαραυγής.
Από το στόμα του πηδούν λαμπάδες αναμμένες κι' εκσφενδονίζονται φωτιάς κομμάτια, απ' τα ρουθούνια του βγαίνει καπνός, όπως από καμίνι που σιγοκαίγεται με -πυρακτωμένα κάρβουνα.
Είναι η ψυχή του θράκα αναμμένη και φλόγα βγαίνει απ' το στόμα του»

Έτσι και εσείς, δίπλα στους δαίμονες, θα δώσετε λόγο για την άσχημη μυρωδιά με την οποία γεμίσατε τους συνανθρώπους σας και τα προβλήματα υγείας που τους προκαλέσατε.

Καπνιστή.Όταν έρχεται ο διάβολος και σου λέει ''πάρε ένα τσιγάρο ακόμη''να σκεφτείς πόσο ωραία είναι η ζωή και πόσο κακό κάνει το τσιγάρο και να σκεφτείς ότι μπορεί μετά από μία ώρα η ψυχή σου να βρεθεί μπροστά στον Χριστό και να σου ζητήσει τον λόγο γι'άυτήν την αμαρτία.Σταμάτα το τσιγάρο και προσευχήσου,προσευχήσου ξανά και ξανά.

Και εσείς που δεν καπνίζεις,μην αμαρτάνεις ούτε εσύ.Μην κατακρίνεις και μην κατηγορείς όταν βλέπεις έναν δούλο του τσιγάρου,ούτε με την σκέψη σου.Εαν είναι φίλος ή συγγενής σου πλησίασε τον και συμβούλευσέ τον.Μην επιμένεις και μην γίνεσαι ενοχλητικός για να μην σε μισήσει ο καπνιστής.Ξέρεις πως θα τον βοηθήσεις καλύτερα;Προσευχήσου γι αυτόν συνεχώς.

*****

-Πάτερ τι συμβαίνει με αυτούς που καπνίζουν;
-Σε αυτούς που καπνίζουν έρχονται οι δαίμονες και καπνίζουν τον χιτώνα του βαπτίσματος με τον καπνό της κόλασης.Οι δαίμονες θα φέρουν μαρτυρία για τον καπνό που κάπνισε κάποιος και στην κόλαση οι καπνιστές θα βρίσκονται στον καπνό.Αυτό που τους αρέσει εδώ στη γη θα το έχουν και εκεί αλλά θα βασανίζονται.Η αίσθηση της ευχαρίστησης θα εξαφανιστεί.Αυτό που σου προκαλούσε ευχαρίστηση στην γη εκεί θα σε βασανίζει.Σου άρεσε ο καπνός του τσιγάρου όσο ζούσες,αιώνια θα πνίγεσαι στον καπνό.

*****

-Πάτερ γιατί το κάπνισμα είναι αμαρτία αφού η Αγία Γραφή δεν αναφέρει τίποτα;
-Η αμαρτία του καπνίσματος ισοδυναμεί με την αυτοκτονία.Αυτοκτονείς επειδή δηλητηριάζεις το σώμα σου με καπνό,τα κύτταρα αδυνατίζουν και πεθαίνεις πριν την ώρα σου.Εαν αρρωστήσεις από καρκίνο του πνεύμονα εξαιτίας του καπνίσματος,μόνος σου και συνειδητά προκαλείς την ασθένεια και επισπεύδεις τον θάνατό σου.

Β)Γέροντας Θεόφιλος Παραιάν

-Οι χριστιανοί ομολογούν και πιστεύουν στην ανάσταση των νεκρών.Πώς λοιπόν να περιφρονήσουμε το σώμα με το οποίο θα αναστηθούμε;
Κάποιοι μαθητές μου ομολόγησαν ότι παράτησαν το πάθος του καπνίσματος όταν πηγαίνοντας σε κάποιο μοναστήρι άκουσαν έναν δαιμονισμένο να φωνάζει:«Δεν θέλω λιβάνι,θέλω καπνό από τσιγάρο»!
Ο γέροντας Θεόφιλος Παραιάν έλεγε ότι δεν αφήνει τους καπνιστές να κοινωνήσουν και ούτε δεν τους διαβάζει την συγχωρητική ευχή.(Καθηγ.Λαουρέντσιου Ντουμίτρου)

Γ)Γέροντας Σοφρώνιος του Έσσεξ

-Ο γέροντας Σοφρώνιος του Έσσεξ δεν τόνιζε το πάθος αυτό περισσότερο από τα άλλα πάθη.Θυμάμαι ερχόνταν στο μοναστήρι μία Γαλλίδα που είχε γίνει ορθόδοξη.Καμία φορά έβγαινε έξω για να καπνίσει κάποιο τσιγάρο.Μετά μου έλεγε:«Αισθάνομαι σαν μία πόρνη,πώς να ξεφύγω από τον καπνό;»Το ήθελε πολύ.Τότε της είπα(πιστεύω ότι της το είπε και ο γέροντας Σοφρώνιος):
«Άφησέ το αυτό τώρα.Έχεις άλλα προβλήματα»Εκείνη την εποχή είχε διάφορα προβλήματα και το κάπνισμα ήταν ένα πρόσθετο βάρος επειδή ήθελε να το κόψει.
Τελικά αυτή και άλλοι πολλοί το έκοψαν.Δεν είναι απαραίτητα αυτό το πρώτο βήμα.Το πρώτο βήμα είναι να πλησιάσεις τον Θεό.Να επιθυμείς να είσαι κοντά Του.Εαν ξέρεις ότι ο Θεός σε αγαπάει και με το τσιγάρο στο στόμα,τότε ίσως κάποια στιγμή να σου έρθει μία ιερή ντροπή,όχι μία ανθρώπινη ντροπή και να το παρατήσεις με αηδία,με αηδία ιερή και σωτήρια.
-Γνώρισα έναν Μολδαβό ο οποίος συχνά ταξιδεύει στην Ρωσία.Μου έλεγε ότι εκεί γνώρισε έναν Ρώσο γιατρό ο οποίος έχει 24 παιδιά με μία μόνο γυναίκα και υιοθέτησε και άλλα 4.Πηγαίνει συχνά στην Λαύρα του Αγίου Σεργίου του Ράντονεζ.Εκεί έχει ένα κελί δικό του.Όταν μπαίνει στο κελί μένει μέσα για 4 ημέρες χωρίς φαί,χωρίς ποτό.Κανείς δεν ξέρει τι κάνει εκεί.'Οταν βγαίνει από εκεί νομίζει ότι πέρασαν δέκα λεπτά.Η εκκλησία θέλει να τον κάνει ιερέα αλλά εκείνος αρνείται.Και έχει μία προσευχή τόσο δυνατή που μία φορά έκανε κάποιους εξορκισμούς με προσευχές απλές που ούτε οι ιερείς δεν μπορούσαν να κάνουν.Μετά από τις προσευχές αυτές βγαίνει έξω και καπνίζει κανένα τσιγάρο.Συγνώμη, με αυτό δεν θέλω να πω ότι επικροτώ το κάπνισμα,αλλά ωστόσο ας υπάρχει καποια ισορροπία.Πρώτα να αγαπήσει κάποιος τον Θεό και όλα τα άλλα θα προστεθούν.(Μαρτυρία του ιερομ.Ραφαήλ Νόικα)

Δ)Γέροντας Διονύσιος της Κολιτσού

Όταν τα πάθη αρχίζουν να ριζώνουν στον άνθρωπο,τότε αυτός λέέι:''τώρα είναι αδύνατο να γλυτώσω,να απαλλαχθώ''.Όχι δεν είναι δύσκολο.Θέληση χρειάζεται
Όταν έχεις θέληση και πίστη στον Θεό όλα είναι δυνατά.Εδώ σε εμάς εργάζονταν ένας μάστορας ο οποίος εχτιζε ένα κελάκι στην ακροθαλασσιά.....Τα χρόνια εκείνα πηγαίναμε για ψάρεμα.Κάθε κελάκι είχε την βάρκα του και βγαίναμε για ψάρεμα.Εαν περίσσευε κάτι το πουλούσαμε για να ζήσουμε,ήταν μεγάλη φτώχεια τότε,δεν είναι όπως τώρα που στο Άγιο Όρος υπάρχουν όλα τα αγαθά.
Αυτός λοιπόν κάπνιζε τουλάχιστον δύο πακέτα την ημέρα.Μία μέρα του είπα
-Βρε Λευτέρη μην καπνίζεις άλλο σε παρακαλώ
-Πάτερ,δεν μπορώ να το αφήσω.
Συνεχώς άναβε και έσβηνε τσιγάρα.Μία μέρα χρειάστηκε να πάω στην Θεσσαλονίκη για κάτι εξετάσεις στο μάτι μου.Τότε ήταν επικίνδυνο να πας στην Θεσσαλονίκη,ο δρόμος δεν ήταν καλός.Πήρα από την Ιερισσό μία κούρσα για την Θεσσαλονίκη.Όλοι εκεί μέσα κάπνιζαν.Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνιχτική.μεταξύ των επιβατών ήταν και ο Λευτέρης,εκείνος που κάπνιζε δύο πακέτα την ημέρα.Ήταν ο μόνος που δεν είχε τσιγάρο στο στόμα του!Έκπληκτος τον ρώτησα
-Λευτέρη εσύ δεν καπνίζεις
-Όχι
-Όχι;Σε ποιόν τα λες αυτά
-Δεν καπνίζω πια.Κατάλαβα ότι με βλάπτει και το έκοψα
-Και πώς τα κατάφερες;
-Αφού είμαι άνδρας και αποφάσισα να το κόψω.Στην αρχή ήταν δύσκολο,υπέφερα.Αλλά επειδή είπα ότι είμαι άντρας,κράτησα τον λόγο μου.Δόξα τω Θεώ.Άσε τους άλλους να καπνίζουν.Εγώ δεν το έχω ανάγκη πια!
Βλέπεις τι παει να πει αποφασιστικότητα.Είπε είμαι άντρας και θα το κόψω.Όταν κάποιος το αποφασίζει μπορεί να κόψει κάθε πάθος.

Ε)Γέροντας Κλεόπας(ΕΔΩ)

Έρχεται στην εξομολόγηση ένας ηλικιωμένος και μου λέει:
Πάτερ βάλε μου έναν σκληρό κανόνα,επειδή δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα
-Γέρο ασε το τσιγάρο γιατί θα πας στην κόλαση
-Πάτερ το συνήθισα,δεν μπορώ να το αφήσω.
-Γέρο πρόσεχε γιατί ο θάνατος είναι κοντα.
-Θέλω να το αφήσω αλλά δεν ξέρω πως
-Αν δεν μπορείς να αφήσεις την αμαρτία,πώς θα υπομείνεις τις φλόγες της κολάσεως;
-Φοβάμαι την κόλαση αλλά δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα.
Είχα εκεί κοντά ένα κηροπήγιο και ένα αναμμένο χοντρό κερί
-Έλα εδώ.Κράτα το δάκτυλό σου στο αναμμένο κερί!
-Όχι,όχι δεν μπορώ.
-Κράτα το εκεί
Του πήρα τότε το χέρι και το κρατούσα εγώ
-Δεν μπορώ πάτερ με καίει
-Κράτα το εκεί αδελφέ!Μόλις θα σε πειράξει ο διάβολος θα βάζεις το χέρι σου στο κερί!Θέλεις να πας στην κόλαση;Εκεί δεν έχει κεριά.Έχει ολόκληρους φούρνους,εκατομμύρια φορές πιο δυνατούς από αυτό.Βάλε το χέρι στο κερί μέχρι να καεί.Θα δούμε τότε εαν θα έχεις όρεξη για να καπνίσεις!
-Ναι,πάτερ έτσι θα κάνω.όσο ζω δεν θα ξαναβάλω τσιγάρο στο στόμα μου
-Και αν σε υποδουλώσει κανένα άλλο πάθος να μην πάρεις το χέρι σου από την φωτιά μέχρι να θυμηθείς τις φωτιές της κολάσεως.Και ο κανόνας σου είναι ο εξής''Θα λες Κύριε Ιησού Χριστέ...και θα βάζεις το χέρι σου στο κερί.Να δούμε τότε εαν θα επιθυμείς αυτές τις βρωμιές.

ΣΤ')Όσιος γέροντας Αρσένιος Μπόκα(ΕΔΩ)

-Ἂν εἶναι καπνιστὴς ὁ ἐξομολογούμενος τὸν λύνετε;

-Ἐγὼ τὸν λύνω. Ἀλλὰ δὲν μοῦ λέγει «Εἶμαι καπνιστής». Δὲν λέγει ἔτσι, ἀλλὰ «Ἤμουν καπνιστής». Ἡ λέξις «εἶμαι» σημαίνει συνέχεια. Βασίζομαι σὲ μία ἐξήγηση ποὺ τοῦ δίνω ὅσον ἀφορᾶ τὴν σοβαρότητα τῆς ἁμαρτίας. «Ἀντιλαμβάνεσαι παιδί μου, ὅτι τὸ κάπνισμα ἐργάζεται ὕπουλα γιὰ νὰ σὲ καταστρέψει. Αὐτὸ τὸ πάθος θὰ σὲ καταστρέψει αἰφνιδίως. Λοιπόν, πρέπει νὰ τὸ ἀφήσεις, διότι μὲ φέρνεις κι ἐμένα στὴν θέση νὰ σὲ λύνω -ψευδῶς, ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ κάνω ἂν δὲν σταματήσεις τὸ τσιγάρο». Καὶ μοῦ λέγει: «Κατάλαβα πάτερ».
Βέβαια κατάλαβε γιὰ ἐκείνη τὴν ὥρα. Μπροστά μου ἀποφασίζει νὰ τὸ κόψει καὶ μακάρι νὰ μποροῦσε νὰ μὴν ἁμαρτήσει πάλι.
Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι δὲν πρέπει νὰ ὑπολογίζουμε τὶς αὐθόρμητες ἀποφάσεις. Ὅμως καὶ δὲν πρέπει νὰ σταματᾶμε τὴν μετάνοιά του ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ λέγει πὼς θὰ διορθωθεῖ. Ἡ τακτική μου εἶναι νὰ εἶμαι ὅσο μπορῶ ἀνεκτικός, ἀλλὰ νὰ καταδικάζω ὁπωσδήποτε τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ πείθω κι αὐτὸν νὰ στρέφεται ἐναντίον της. Ἂν ὁ ἴδιος μισῆ τὴν ἁμαρτία του, τότε εἴμεθα σὲ καλὸ δρόμο. Τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ θὰ τὸν βοηθήσει.

*****

«Όσους έκλεβαν τους ανακάλυπτε,τις βαμμένες γυναίκες τις μάλωνε,τους καπνιστές τους προέτρεπε να σταματήσουν το κάπνισμα.Στους ιερείς που κάπνιζαν έλεγε:«Αφού κοινωνάτε έχετε το Χριστό μέσα σας,είστε φορείς του Χριστού,εσείς όμως βάζετε στο στόμα του Χριστού τσιγάρο!Καίτε τον Χριστό και έτσι θα καείτε και εσείς(Ιερομόναχος Δομέτιος για τον Όσιο πατέρα Αρσένιο Μπόκα)

Ζ)Γέρονας Ιουστίνος Πίρβου(ΕΔΩ)

Αντίθετα με την Ελλάδα,στους ναούς μας δεν θα δείτε τους πιστούς να καπνίζουν στα προαύλια των ναών δίπλα από τους ιερείς.Όταν βγήκα από την φυλακή(σ.σ.εννοεί τις κομμουνιστικές φυλακές)πήγα στο Άγιο όρος με σκοπό να μείνω εκεί.Ο πρώτος μοναχός που συνάντησα κάπνιζε.Τότε αποφάσισα να μην μείνω στο Άγιο Όρος και να γυρίσω στην Ρουμανία.Φυσικά στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι εκλεκτοί και άνθρωποι της προσευχής,αλλά θεωρούν το κάπνισμα κάτι το φυσιολογικό,ούτε καν θέτουν το ζήτημα εαν είναι αμαρτία.(Γέροντας Ιουστίνος Πίρβου)

Η)Γέροντας Παύλος Νικηταράς

Ο Γέροντας Παύλος για την μάστιγα του καπνίσματος έγραψε ένα φυλλάδιο το οποίο και διέμεινε ο ίδιος σε όλα τα πνευματικά του παιδιά και σε όσους τον επισκέπτονταν στην Πάτμο. Με τον τρόπο αυτό ασκούσε πολλές φορές την ποιμαντική του σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ Όποιος καπνίζει, αυτοκτονεί, παραβαίνει την εντολή του Θεού: «Ου φονεύσεις» . Φυματίωση, καρδιοπάθειες, καρκίνοι, νευρασθένειες, κιρρώσεις του ήπατος είναι τα αποτελέσματα του πάθους του καπνίσματος. Αποτελεί πληγή εθνική. Η Ελλάς έχει το προβάδισμα από όλα τα κράτη της Ευρώπης. Αν τα δισεκατομμύρια που σπαταλούν οι Έλληνες καπνιστές διετίθεντο δια τους πτωχούς της πατρίδος μας, δεν θα υπήρχε πτωχή οικογένεια. Είναι πάθος, το οποίον καταστρέφει και την σωματικήν και την πνευματική υγείαν. Αυτό τονίζει σε ολιγοσέλιδο σοφό βιβλίο του ο καρδιολόγος Αθανάσιος Αβραμίδης. Το κάπνισμα, ο Άγιος του αιώνος μας Νεκτάριος Πενταπόλεως, το ονομάζει «πορνεία του στόματος», ο δε άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης «λιβάνι του διαβόλου». Ο Αββάς Πυτιρίων στο Γεροντικό αναφέρει ότι, δια να εκδιώξη κανείς τους δαίμονας, πρέπει πρώτα να κυριαρχήσει στα πάθη του κι έπειτα και οι δαίμονες φεύγουσι. Όπως τα δαιμόνια, λέγει ο Κύριος, δεν εξέρχονται από τον άνθρωπον παρά μόνον δια προσευχής και νηστείας , κατά τον ίδιο τρόπο εξέρχεται και το πάθος αυτό, με θερμή προσευχή και νηστεία που φέρνει την οικονομία κι αυτή τροφοδοτεί την ελεημοσύνη. Έτσι φυγαδεύεται το κακό αυτό που υποδουλώνει άνδρες και γυναίκες. Μητέρες που καπνίζουν, διαιωνίζουν την νευρασθένεια εις το έθνος μας. Γεννούν παιδιά νευρασθενικά κι η πληγή αυτή καταντά μάστιγα της οικογενείας κα της κοινωνίας γενικώτερον. Το κάπνισμα με την νικοτίνην που περιέχει, γίνεται αφορμή των ναρκωτικών, της μάστιγος αυτής που θερίζει την νεολαίαν μας. Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ελευθερωθείτε από το πάθος αυτό! Με το παράδειγμά σας θα ωφελήσετε τους αδελφούς σας. Έπειτα, όπως ανωτέρω ετονίσθη, είναι θέμα υγείας. Πλησιάζει περίπου αιώνας που ο σατυρικός ποιητής Σουρής έγραφε: «Ο έτη τεσσαράκοντα μηδέποτε καπνίσας και το μη εκδαπανώμενον κατ’ έτος εκτοκίσας τοιούτο κτήμα αποκτά και υγείας δέκα έτη στον βίον του προσθέτει». Αν έζη σήμερον, ασφαλώς θα έλεγεν όχι μόνον δέκα έτη, αλλ’ ότι 40 έτη στον βίον του προσθέτει.
Χωρίς θυσία και αγώνα δεν επιτυγχάνεται τίποτα απολύτως. Ούτε το κάπνισμα, ούτε άλλο πάθος πολεμείται. Προσπάθεια χρειάζεται, να βιάσωμεν τον εαυτόν μας να κόψη το κάπνισμα, έχοντες υπ’ όψιν «η Βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν» . Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσωμεν ότι το κάπνισμα είναι αμαρτία μεγάλη. Εγώ σαν πνευματικός, εις τους καπνιστάς που έρχονται στην εξομολόγησιν, ως άλλην ποινήν τους ορίζω την αποφυγήν του καπνίσματος και μερικοί, πραγματικώς μετανοημένοι μου προσφέρουν το τελευταίο πακέτο τους. Εύχομαι οι ολίγες αυτές γραμμές μου να εύρουν θέσιν εις τας καρδίας πιστών ανθρώπων, ούτως ώστε να βελτιωθή η σημερινή κατάστασις που δημιουργεί πολλές οικογένειες δυστυχισμένες. Έπειτα, ας μην λησμονήσωμεν και τον Θείον παράγοντα: Βοηθεί ο Θεός όσους με πίστιν επικαλούνται την βοήθειάν Του! «Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» βεβαίωσεν ο Κύριός μας. Η θέλησίς μας και η Χάρις του Θεού θα συντελέσουν εις την καταπολέμησιν του πάθους αυτού που θεωρείται πράγματι μεγάλη αμαρτία. Σε μια πνευματική του κόρη που περίμενε παιδί και κάπνιζε, τη συνεβούλευε να σταματήσει αμέσως το τσιγάρο. Σε κάποια επιστολή του της έγραφε: «Καλά έκανες και σταμάτησες το κάπνισμα, Θεού φώτισις, διαφορετικά θα έφερνες στον κόσμο ένα νευρασθενικό παιδί» . Κάποτε ρώτησε το Γέροντα κάποιο πνευματικό του παιδί για το κάπνισμα. Κι ο Γέροντας απήντησε: «Και τώρα έρχομαι στο θέμα του καπνίσματος, αν το ξέρεις είναι μεγάλη αμαρτία, στην αρχή νεκρώνει τα νεύρα, αλλά κατόπιν κάνει χειρότερο κακό στον οργανισμό μας. Όσοι έρχονται και εξομολογούνται στο κελλί μου με ειλικρινή μετάνοια, μου αφήνουν το τελευταίο πακέτο τους και τα δείχνω εις όσους καπνιστές εξομολογούνται . Κάποια άλλη φορά σε άλλη επιστολή του ο Γέροντας συνεβούλευε κάποιο πνευματικό του παιδί: «Ας παύση το κάπνισμα, είναι μεγάλη αμαρτία. Θα κάμης κακό στον εαυτό σου και μάλιστα σ’ αυτή την ηλικία! Θα μετανοήσης, όταν θα είναι αργά».πηγή

Θ)Γέροντας Παίσιος

Ήρθε κάποτε από την Γερμανία στο Καλύβι ένας πατέρας, που το κοριτσάκι του είχε αρχίσει να παραλύη. Οι γιατροί το είχαν ξεγράψει. Ήταν ο καημένος τελείως απελπισμένος. «Κάνε κι εσύ μια θυσία, του είπα, για την υγεία του παιδιού σου. Να κάνης μετάνοιες, δεν μπορείς· να προσευχηθής, δεν μπορείς, εντάξει. Πόσα τσιγάρα καπνίζεις την ημέρα;». «Τεσσεράμισι κουτιά», μου λέει. «Να καπνίζης ένα κουτί, του λέω, και τα χρήματα που θα έδινες για τα υπόλοιπα να τα δίνης σε κανέναν φτωχό». «Να γίνη, Πάτερ, καλά το παιδί, μου λέει, και εγώ θα το κόψω το τσιγάρο». «Ε, τότε δεν θα έχη αξία· τώρα πρέπει να το κόψης· πέταξε το τσιγάρο, του λέω. Δεν αγαπάς το παιδί σου;». «Εγώ δε αγαπώ το παιδί μου; Από τον πέμπτο όροφο πετιέμαι κάτω για την αγάπη του παιδιού μου», μου λέει. «Εγώ δεν σου λέω να πεταχτής από τον πέμπτο όροφο κάτω, θα αφήσης το παιδί σου στον δρόμο κι εσύ θα χάσης την ψυχή σου. Εγώ σου λέω να κάνης κάτι εύκολο. Να, πέταξε τώρα τα τσιγάρα!». Με κανέναν τρόπο δεν ήθελε να τα πετάξη. Και τελικά έφυγε έτσι και έκλαιγε! Πως να βοηθηθή αυτός ο άνθρωπος; Ενώ όσοι ακούν βοηθιούνται.

*****

Μια άλλη μέρα ήρθε ένας που αγκομαχούσε από την πεζοπορία. Κατάλαβα ότι κάπνιζε πολύ και του είπα: «Βρε ευλογημένε, γιατί καπνίζεις τόσο; Θα πάθης κακό». Μόλις ξελαχάνιασε και μπόρεσε να μιλήση, μου είπε: «Η γυναίκα μου είναι πολύ άρρωστη και κινδυνεύει να πεθάνη. Σε παρακαλώ, κάνε μια προσευχή να γίνη κανένα θαύμα. Οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια». «Την αγαπάς την γυναίκα σου;», τον ρωτάω. «Την αγαπώ», μου λέει. «Τότε γιατί δεν κάνεις κι εσύ κάτι, για να την βοηθήσης; Αυτή έκανε ό,τι μπορούσε, οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν, και τώρα έρχεσαι εδώ, για να μου πης να κάνω κάτι και εγώ, να προσευχηθώ, για να βοηθήση ο Θεός. Εσύ όμως τι έκανες, για να βοηθηθή η γυναίκα σου;». «Τι μπορώ να κάνω εγώ, Γέροντα;», με ρωτάει. «Αν σταματήσης το κάπνισμα, του λέω, η γυναίκα σου θα γίνη καλά». Σκέφθηκα ότι, αν ο Θεός δη ότι δεν συμφέρει πνευματικά στην γυναίκα του να γίνη καλά, τουλάχιστον θα γλιτώση αυτός από το κακό που κάνει το τσιγάρο. Ύστερα από έναν μήνα ήρθε χαρούμενο να με ευχαριστήση. «Γέροντα, σταμάτησα το κάπνισμα, μου είπε, και η γυναίκα μου έγινε καλά». Μετά από ένα διάστημα ξαναήρθε αναστατωμένος να μου πη ότι ξανάρχισε κρυφά να καπνίζη και η γυναίκα του έπεσε πάλι βαριά άρρωστη. «Το φάρμακο τώρα το ξέρεις, του είπα. Κόψε το τσιγάρο».

*****

Για να κόψεις το τσιγάρο πρέπει να κάνεις πολλή προσευχή.
Επίσης να γεμίσεις στραγάλια ένα άδειο πακέτο και κάθε φορά που θα αισθάνεσαι την ανάγκη να καπνίσεις, να βάζεις ένα στραγάλι στο στόμα σου.

Εαν το κάπνισμα ήταν από τον Θεό,τότε ο άνθρωπος θα ήταν εξοπλισμένος με έναν καπνοδόχο(π.Βησαρίωνας Γιοργκουλέσκου)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ-www.proskynitis.blogspot.com

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΟΥΝ

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ!

_________Ο τέως Υπουργός των Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, αυτός που ουσιαστικά μας έδεσε χειροπόδαρα στούς Ευρωπαίους δανειστές μας και υποθήκευσε την εδαφική μας ακεραιότητα, στα πρώτα βήματα της θητείας του, ομιλών περί Τιτανικού κλπ., όχι μόνον εξευτέλισε την Ελλάδα στα όμματα των Ευρωπαίων συνεταίρων μας, αλλά και εβύθισε σε μελαγχολία τον Έλληνα .......επιβάτη του Τιτανικού! Μας εστέρησε το δικαίωμα να κυκλοφορούμε με το κεφάλι ψηλά! Ας τον συγχωρέσει ο Θεός.

_______Αντιθέτως, ένας υπερήφανος 'Ελληνας, θέλησε να μας ανεβάσει το ηθικό μας. Προέβη λοιπόν σε μια έρευνα, της οποίας τό αποτέλεσμα είναι αξιοθαύμαστο. Με αριθμητικά δεδομένα σε απόλυτους αριθμούς και με εδαφικές συγκρίσεις της Ελλάδος με άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες κατώρθωσε να μας αποδέιξει ότι η "φουκαριάρα" Ελλάδα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΦΟΥΚΑΡΙΑΡΑ! Π.χ. είναι μια Χώρα, η οποία ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση 450.000 μ2 χιλιομέτρων, δηλ. όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί! Σπ ολόκληρο την υδρόγειο ζούν και μεγαλουργούν 17.000.000!

_______Θεωρήσαμε πολύ αξιόλογα αυτά τα στοιχεία, γι αυτό και τα παραθέτουμε παρακάτω. Σας προσκαλώ, φίλοι μου και αδελφοί μου, να ανορθώσουμε λίγο το ηθικό μας, αυτό τό πεσμένο ηθικό, το οποίο είτε ο τέως Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου χθές, είτε ο νύν κ. Βενιζέλος σήμερα, είτε ο Αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος με τις ατάκες του χθές, προχθές σήμερα, συνεχώς μας το καταρρακώνουν! Κουράγιο, αδέλφια μου. " Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ"!

Αίγιον, 12 Δεκεμβρίου 2011

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΠΑΓΚΑΛΟ:

_____Από την τοπική μας εφημερίδα "ΤΥΠΟΣ" του Αιγίου της 8ης Δεκεμβρίου ε.έ αντιγράφουμε ένα "λαϊκό δίστιχο αφιερωμένο από συνταξιούχο ....δύστυχο στον ....καλοφαγά Πάγκαλο:

"Μαζί τα φάγαμε μου λες, εσύ χαβιάρι κι εμείς εληές!"

********

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΕΡΕΥΝΑ

1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις 2 ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.


2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.

3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.

4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.

5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν όποιο είδος πλοίου σκεφτεί κανείς.

6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν καταπληκτικά βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.

7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά και είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες και είναι 5οι στον κόσμο.

8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.

9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνια.

10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη, τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΆΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.

Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις??????

To παραπάνω κείμενο, συνέταξε σύμφωνα με το onalert απόστρατος αξιωματικός

O Βαρθολομαίος αρλουμπολογεί σε σύνεδριο για την παγκόσμια διακυβέρνηση. Δεν μας είπε ποιών το αίμα χύθηκε για να είναι…αγκαλιά με τον Κεμάλ Ντερβις!

Διαβάστε και εξοργιστείτε. Global Governance! Όπως το Γκιόρκος, σε μία πατρίδα που έμεινε ελεύθερη από θυσίες αγωνιστών, οι αχυράνθρωποι εκχωρούν κυριαρχία ως πλασιέ της παγκόσμιας διακυβέρνησης…του Νίκου Παπαχρήστου
Από το Amen.gr (βοήθεια μας)
Για τη διακονία του Πρώτου Θρόνου της Ορθοδοξίας δια μέσω των αιώνων και ιδιαιτέρως στον σύγχρονο κόσμο αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, το απόγευμα του Σαββάτου, ενώπιον της ολομέλειας της Δ’ Διεθνούς Διασκέψεως «World Policy Conference» που πραγματοποιείται στο Παλάτι Hofburg, στην Βιέννη. Αυτή τη συσσωρευμένη εμπειρία των 17 αιώνων ζωής δύναται να προσφέρει ο Οικουμενικός Θρόνος στην ανθρωπότητα, σημείωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρουσία ηγετών κρατών και κορυφαίων προσωπικοτήτων από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Η Ευρώπη ως εργαστήριο δια την παγκόσμιον Κυβερνητικήν», στην οποία συμμετείχαν επίσης ο Πρόεδρος της Εσθονίας Toomaw Hendrik Ilves, η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κυρία Fu Ying και ο διεθνούς φήμης τούρκος οικονομολόγος Kemal Dervis. O Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας απαντώντας στην πρόταση του Ιδρυτού και Προέδρου του «World Policy Conference» Thierry De Montbrial – όπως ο τελευταίος την ανέπτυξε στην ομιλία του, την Παρασκευή, κατά την έναρξη των εργασιών της Διεθνούς Διασκέψεως, για την ανάγκη υπογραφής Χάρτας Παγκοσμίων Αξιών – αναφέρθηκε στη μοναδική εμπειρία την οποία ο Οικουμενικός Θρόνος δύναται να προσφέρει στην Ανθρωπότητα. Και αυτό γιατί, συνέχισε, το Πατριαρχείο αποτελεί έναν υπεραινώβιο θεσμό με την έδρα του να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον όπου επικράτησαν διάφορα πολιτικά σχήματα, όπως η Βυζαντινή και Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά και η σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία.
Η παρουσία ενός οικουμενικής εμβέλειας θεσμού, όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σε μια περιοχή που υφίσταται η συνύπαρξη του Χριστιανισμού με το Ισλάμ, για πέντε και πλέον αιώνες, παρέχει μια μοναδική εμπειρία στην Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως κατά την εξάσκηση του διακονικού έργου της εντός του συγχρόνου πλαισίου της πολυπολιτισμικότητος και της μετανεωτερικότητος, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Ως απτά παραδείγματα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ανέφερε τους Ακαδημαϊκούς διαλόγους τους οποίους το Πατριαρχείο διεξάγει από ετών με τους εκπροσώπους του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ. Επίσης έκανε μνεία στα Διεθνή Διεπιστημονικά Οικολογικά Συμπόσια τα οποία το Πατριαρχείο κατά καιρούς διοργανώνει σε διάφορα μέρη της υφηλίου, με την συμμετοχή εκπροσώπων της Θρησκείας, της Πολιτικής, της Επιστήμης και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Η προσπάθεια αυτή για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, σημείωσε ο Πατριάρχης, δεν αποσκοπεί μόνο στη θεραπεία των πληγών που η Κτίση υφίσταται από την αλόγιστη και άσκοπη χρήση και κατάχρηση των φυσικών πόρων, αλλά αποτελεί και μια απτή προσπάθεια ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ θρησκείας και επιστήμης και να προβληθεί ο ρόλος και η ευθύνη της θρησκείας στη διαμόρφωση της σύγχρονης πραγματικότητας.
Αναφορά έγινε και στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μάλιστα σε μιαν ημέρα – όπως η χθεσινή – που σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν αφιερωμένη στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε την ανάγκη σεβασμού της ιερότητας και της μοναδικότητας του ανθρωπίνου προσώπου αλλά και γενικότερα της θρησκευτικής ελευθερίας. Σημείωσε δε, την ανάγκη περισσότερης συνεργασίας μεταξύ των λαών, των εθνών και των διαφόρων Διεθνών Οργανισμών προς την κατεύθυνση της διασφαλίσεως μεγαλύτερης αντιπροσωπευτικότητας στα διάφορα διεθνή Φόρα. Πιο συγκεκριμένα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι σε πολλούς Διεθνείς Οργανισμούς, όπως το «World Economic Forum», η συμμετοχή και η εκπροσώπηση των διαφόρων κρατών δεν είναι επαρκής, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε διεκκλησιαστικό επίπεδο με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στο οποίο εκπροσωπούνται μόνον οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και οι Προτεσταντικές ομολογίες χωρίς, δηλαδή, την συμμετοχή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Η πραγματικότητα αυτή, σημείωσε, αποτελεί πρόκληση για τους πολιτικούς ηγέτες και όχι μόνον, ούτως ώστε να εξευρεθούν τρόποι για την ενίσχυση της συμμετοχής των λαών, των πολιτικών και των εθνών στα διάφορα διεθνή σχήματα και φορείς υπερεθνικής συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα όπως οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και εκκλησιαστικό. Αυτό καθίσταται απαραίτητο, συνέχισε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, καθώς οποιαδήποτε κρίση εκδηλώνεται σε τοπικό επίπεδο, σε κάποιο μέρος του κόσμου έχει αναντίρρητα συνέπειες για όλη την ανθρωπότητα, όπως άλλωστε βιώνουμε σήμερα σε όλα τα επίπεδα (περιβάλλον, οικονομία και άλλα). Τέλος, εξέφρασε την χαρά του για το γεγονός ότι η Ε’ Διεθνής Διάσκεψη «World Policy Conference», το 2012, θα πραγματοποιηθεί στην Κωνσταντινούπολη, γεγονός που θα εμπλουτίσει τους συμμετέχοντες με μοναδικές εμπειρίες.
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε ο κ.Kemal Dervis o οποίος έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην επισήμανση του Οικουμενικού Πατριάρχη για την ανάγκη της προαγωγής κοινών αξιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Τόνισε δε, ότι η παγκόσμιος διακυβερνητική δεν θα πρέπει να προσεγγίζει τα σύγχρονα ζητήματα με ψυχρότητα, όπως εν πολλοίς επιτάσσουν τα διεθνή ή και εθνικά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, αλλά πρέπει να υιοθετηθεί μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση. Ανέφερε μάλιστα ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την διακρατική συνεργασία Ελλάδος και Τουρκίας στην αντιμετώπιση των καταστροφών που προκλήθηκαν στις δύο χώρες από τους σεισμούς το 1999.Ακολούθησαν οι υπόλοιποι ομιλητές που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη θεματική ενότητα.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Πρόεδρο του «World Policy Conference» Thierry De Montbrial

Το βράδυ του Σαββάτου ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η συνοδεία του παρακάθισαν σε επίσημο δείπνο, στο Δημαρχείο της Βιέννης, προς τιμήν των συμμετεχόντων στη Διεθνή Διάσκεψη, το οποίο παρέθεσε o Πρόεδρος του «World Policy Conference» κ. Montbrial, παρουσία 500 συνδαιτυμόνων. Ο κ.Montbrial, κατά τον χαιρετισμό του, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην παρουσία του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας ο οποίος υπήρξε ο μοναδικός θρησκευτικός ηγέτης που προσκλήθηκε για να παραστεί και να μιλήσει στις εργασίες της Διεθνούς Διασκέψεως.
Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του δείπνου, μίλησε ο κ.Μartii Ahtisaari, πρώην Πρόεδρος της Φιλανδίας, βραβευμένος με το βραβείο Nobel το 2008. Ο κ.Ahtisaari αντήλλαξε θερμή χειραψία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη με τον οποίο είχαν την ευκαιρία να καθίσουν στο κεντρικό τραπέζι μαζί με τον Πρόεδρο του «World Policy Conference», κ.Montbrial.
Την Κυριακή το πρωί ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα χοροστατήσει στην Θεία Λειτουργία που θα τελεστεί στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος Βιέννης. Το μεσημέρι η Επίτιμη Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στο Σάλτσμπουργκ κυρία Αικατερίνη Παππά θα παραθέσει γεύμα προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη.olympia

Ἐπιστολὴ γιὰ τὴ νηστεία, τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴ δίαιτα

 

Γέρων Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

11/9/88, Μονὴ Βατοπαιδίου

Σεμνοπρεπεστάτη Μ.,

ἡ Χάρις τοῦ Χριστοῦ μας μετὰ τοῦ πνεύματός σου.

Πῆρα τὸ γράμμα σου καὶ διάβασα τὸ περιεχόμενο μὲ προσοχή. Ἀξιέπαινα εἶναι ὄχι τὰ θέματα καθ’ ἑαυτὰ ποὺ προβάλλετε ὅσο ἡ καλή σας θέληση καὶ ἀπόφαση γιὰ ἀκριβεστέρα ἐν Χριστῷ ζωὴ καὶ περὶ τούτου πάντοτε εὔχομαι ἀτελείωτη προκοπή.

Πάντοτε, εὐλαβεστάτη, τὸ θέμα τῆς τροφῆς, ὡς τὸ ἀναγκαιότερό μας καθῆκον καὶ στοιχεῖο, ὅλους ἀπασχολεῖ καὶ νὰ μὴν πῶ ὅτι αἰχμαλωτίζει χάριν καὶ τῆς ἰδιαιτέρας χλιδῆς ποὺ χαρακτηρίζει τὴν δική μας γενεά. Τώρα, ἰδίως ἀπότομα, νὰ περικόψουμε ἕνα ἀπὸ τὰ κυριότερα εἴδη φαγητῶν δὲν εἶναι οὔτε ἐπωφελὲς οὔτε ἀξιέπαινο… μὲ τὴν πρόφαση ὅτι ἴσως μᾶς αἰχμαλώτισε πέραν τοῦ δέοντος. Καὶ οἱ Πατέρες αὐτὸ δὲν ἐπαινοῦν οὔτε συνιστοῦν ἀλλὰ κατὰ τὴν γνώμη μου ἡ μεσαία λύση εἶναι ἡ πιὸ σωστή. Ποιά; Νὰ μετριάσω μὲ τὴν χρήση, ὥστε ἡ ὑγεία νὰ εἶναι σταθερὴ καὶ κανένας ντόρος νὰ μὴ γίνεται ὅτι ἡ Μ. δῆθεν δὲν κρεοφαγεῖ ποὺ εἶναι ἄσκοπος ἀγώνας τύφου καὶ οἰήσεως. Τὸ ἴδιο καὶ μὲ τὰ γλυκὰ γιατί καὶ αὐτὰ στὸ μέτρο τῆς χρείας εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν ὁμαλότητα καὶ ἰσορροπία τῆς ζωῆς.

Ἄλλωστε ἡ ἐγκράτεια σὰν ἀπαραίτητος κανόνας τῆς ζωῆς μόνο ἔτσι ἐφαρμόζεται καὶ γίνεται μετὰ ἡ ἀφορμὴ τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς ὁμαλότητος στὴν ζωή. Ὁλόκληρος ὁ ψυχοσωματικὸς τρόπος καὶ ὅρος τῆς ζωῆς μας ἀπὸ τὴν συμμετρία αὐτὴν τῆς γενικῆς ἐγκρατείας τῆς διαίτης συνίσταται καὶ ὅλη ἡ ἰσορροπία τῆς κατ’ ἄμφω ὑγείας σώματος καὶ ψυχῆς ἀπὸ ἐδῶ πηγάζει.

Τότε καὶ ὁ ταραγμένος ὕπνος ἰσορροπεῖ καὶ οἱ κακὲς σκέψεις καὶ προσβολὲς χάνονται καὶ ἡ αὔξηση τοῦ ζήλου καὶ τῆς προθυμίας γεννᾶται.

Ἔτσι, λοιπόν, νὰ κάμεις χωρὶς ἄλλες ὑπερβολὲς καὶ ἂν κάποτε δὲν τὰ καταφέρεις νὰ μὴν ἀπογοητευτεῖς ἀλλὰ νὰ ἀρχίσεις πάλι καὶ πάλι καὶ Χάριτι Χριστοῦ θὰ κερδίσεις ὁπωσδήποτε.

Εἶσθε κοινωνικὸς ἄνθρωπος καὶ σὲ δύσκολους καὶ ἀνθυγιεινοὺς καιροὺς καὶ δὲν μπορεῖτε νὰ ζεῖτε μὲ μοναστικὰ προγράμματα ποὺ καὶ οἱ ἴδιοι οἱ μοναχοὶ σήμερα δὲν μποροῦν νὰ φυλάξουν.


Μὲ πολλὲς εὐχὲς καὶ στοργὴ ἐν Χριστῷ

Ταπεινὸς Γ. Ἰωσὴφ μ.

Ι. Ναός Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού:Επιστολή προς τους εκπαιδευτικούς για την ενίσχυση μαθητών

Αγαπητοί μας Εκπαιδευτικοί,
Τούτες τις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα μας, όλοι μας δοκιμαζόμαστε καθημερινά. Ό,τι και να συμβαίνει, όπως και να συμβαίνει και για όσο χρόνο κι αν συμβαίνει, κάποια πράγματα δεν διαπραγματεύονται, αλλά κυρίως δεν «κουρεύονται».
Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο κοινωνικής συναντίληψης και φιλανθρωπίας του Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού, επιβάλλεται να προστεθεί ακόμη μια δράση, η οποία όμως χρειάζεται κυρίως την αρωγή σας.
Το τελευταίο διάστημα, λόγω της ανέχειας, σε διάφορα σχολεία της χώρας μας μαθητές και μαθήτριες σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση δεν μπορούν να προσηλωθούν και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους, λόγω των οικονομικών δυσκολιών, που αντιμετωπίζει η οικογένειά τους και τα παιδιά μας καταλαβαίνουν πολύ καλά. Μάλιστα δε, παρατηρήθηκαν (σύμφωνα με τα Μ.Μ.Ε. και μαρτυρίες δασκάλων και παιδιών) μέχρι και φαινόμενα υποσιτισμού μαθητών, τα οποία οδήγησαν ακόμη και σε λιποθυμίες!!! Όμως αυτά τα απαράδεκτα για πολιτισμένους ανθρώπους φαινόμενα στον 21ο αιώνα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΟΥΝ ΣΤΗ ΡΙΖΑ τους.
Όπως αποδεικνύεται, φύσει και θέσει αρμόδιοι να επισημάνουν αυτά τα φαινόμενα –δάσκαλοι, με την πραγματική έννοια του όρου- είστε εσείς.
Αυτό που σας ζητούμε τούτη τη στιγμή –παραμονές των μεγάλων εορτών της χριστιανοσύνης- είναι απλό, αλλά τόσο πολύτιμο: κάθε φαινόμενο μαθητή ή μαθήτριας σε μεγάλη ανέχεια, ακόμη και υποψία τέτοιας κατάστασης, που κυριολεκτικά αμαυρώνει τον πολιτισμό μας αλλά και την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, μπορείτε να το αναφέρετε στον Ιερό Ναό μας και ειδικά στον αρμόδιο για την κοινωνική μέριμνα Ιερέα π. Ιωάννη Καλογερόπουλο, εφημέριο του Ι. Ναού Φανερωμένης Χολαργού (τηλ: 69 44.81 82 79. και 210 65 40 208), προκειμένου να επιληφθούμε άμεσα, ουσιαστικά και με διάθεση αληθινής αγάπης.
Η Ενορία μας με τη συμπαράστασή σας, αλλά και με διακριτικότητα και σεβασμό στο τεράστιο πρόβλημα κάθε τέτοιας οικογένειας, μέσω της Τράπεζας Τροφίμων και Ενδυμάτων που λειτουργεί επί της οδού Βουτσινά 92, δίπλα από τον Ιερό Ναό μας, μπορεί να προσφέρει, να ενισχύσει και να συνδράμει, εξασφαλίζοντάς τους τα απαραίτητα υλικά εφόδια σε τρόφιμα, ρουχισμό, υποδήματα κ.ά. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας, να μοιραστούμε το πρόβλημα για να μπορέσουμε τελικά να το επιλύσουμε.
Ευελπιστώντας στην αμέριστη συμπαράστασή σας για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, που αποτελούν ντροπή για την κοινωνία μας, αναμένοντας την με ευαισθησία ανταπόκρισή σας, προσεύχομαι και εύχομαι όλα αυτά τα γεγονότα να μην επεκταθούν και να μην κρατήσουν για πολύ ακόμη!
Σας εύχομαι καλές γιορτές με υγεία και οικογενειακή χαρά και ευτυχία. Ο Νεογέννητος Κύριος να ευλογεί πάντοτε τη ζωή σας και τις φιλότιμες προσπάθειές σας.
Σας ευχαριστώ! Καλές γιορτές

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ

Η ορθόδοξη πίστη δεν είναι μία ανθρώπινη φιλοσοφική θεωρία η ιδεολογία που έχει σχετική αξία και σημασία και μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει. Αλλά είναι η φανερωμένη Αλήθεια στον κόσμο από τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό και η σημασία της είναι απόλυτη.

Η Αλήθεια αυτή αποτελεί το περιεχόμενο της χριστιανικής πίστης, αλλά εκφράζεται και επαληθεύεται ως τρόπος ζωής από τον πιστό, σε σχέση με τον αληθινό Θεό, το συνάνθρωπο, τον εαυτό μας και τη φύση.

Η χριστιανική πίστη απαιτεί συνέπεια και ευθύνη, διότι συνδέεται άμεσα με την αιώνια ζωή κοντά στο Θεό ή τον αιώνιο θάνατο του ανθρώπου, δηλ. χωρισμό του από τον ζωντανό Θεό. Το τίμημα της πλάνης είναι φοβερό. Όποιος παρασυρθεί, αποκοπεί από την Εκκλησία και χάσει την πίστη του Χριστού, καταστρέφεται αιώνια , εάν δεν μετανοήσει. Δεν βλέπει όπως λέμε Θεού πρόσωπο, κολάζεται.

Ο Χριστός είναι ο μόνος σωστός δρόμος, η ΑΙΏΝΙΑ Ζωή για τον άνθρωπο και μόνο όποιος Τον ακολουθεί πιστά σώζεται. Και το Χριστό Τον βρίσκουμε μόνο μέσα στην Εκκλησία μας, που ο ίδιος ίδρυσε και μένει μέσα σ’ αυτήν, μέχρι το τέλος αυτού του κόσμου και αιώνια, όπως ο ίδιος μας διαβεβαίωσε ( Μτθ. 28, 20