Πατριάρχη Βαρθολομαίε, αυτά τα παιδιά που υποφέρουν εδώ και 8 χρόνια δεν έχουν ψυχή;

Ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος έβγαλε μία ανακοίνωση ντροπής, η οποία θα στέκει ως μαύρη κηλίδα στην ιστορία του οικουμενικού πατριαρχείου Κωσταντινουπόλεως.

Συγκλονισμένος από την εισβολή των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας σήμερα τα ξημερώματα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ουκρανίας κ. Επιφάνιο, εκφράζοντας τη βαθειά του θλίψη γι᾽ αυτή την κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς νομιμότητας, καθώς και την συμπαράστασή του στον αγωνιζόμενο υπέρ βωμών και εστιών Ουκρανικό λαό και στις οικογένειες των αθώων θυμάτων.

Είναι η πρώτη φορά που ορθόδοξος θρησκευτικός ηγέτης βγάζει ανακοίνωση εν καιρώ πολέμου, υπερασπιζόμενος τις ζωές μόνο της μίας πλευράς. Μία κατάπτυστη ανακοίνωση με πολιτικές σκοπιμότητες που αποδεικνύει δυστυχώς ότι και η αναγνώριση του αυτοκέφαλο της Ουκρανίας ήταν μία πολιτικά υποκινούμενη ενέργεια.

Δυστυχώς η Δύση ανέχθηκε τα εγκλήματα των ναζί που η ίδια δημιούργησε. Και τώρα συνεχίζει αυτό το ρατσιστικό παραλήρημα, αγνοώντας πλήρως τους κατοίκους της ανατολικής Ουκρανίας που επί 8 ολόκληρα χρόνια ανέχονται τα πάνδεινα και υποφέρουν, χωρίς κανένας να ενδιαφερθεί.

Όπως τώρα οι άμαχοι στην Δυτική Ουκρανία, έτσι και οι άμαχοι στην ανατολική Ουκρανία είναι άνθρωποι. Όποιος αγνοεί την αξία της ζωής ενός παιδιού λόγω της καταγωγής του, είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

Αντιγράφουμε από ένα εξαιρετικό θρεντ στο Twitter:

Παιδιά κρυμμένα στο κελάρι, στην περιοχή του Ντόνμπας. Εδώ και οχτώ χρόνια οι άμαχοι της ανατολικής Ουκρανίας υπέφεραν, αλλά κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε. Αντίθετα, εξόπλισαν και πότισαν με το ναζιστικό δηλητήριο μικρό μέρος του πληθυσμού της Ουκρανίας, αρκετό να δημιουργήσει μία εφιαλτική κατάσταση για Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Έχει εξαιρετική σημασία το γεγονός ότι δύο από τους φωτογράφους που τράβηξαν τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, σκοτώθηκαν από τον ουκρανικό στρατό.

📷  Ο φωτογράφος  Andy Rochelli  Που τράβηξε τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, δολοφονήθηκε από τα ναζιστικά τάγματα του ουκρανικού στρατού.

Παιδί σε υπόγειο του Ντόνμπας γιορτάζει τα γενέθλιά του με κερί πάνω σε μια φέτα ψωμί.

Τα παιδιά του Ντόνμπας. Οχτώ χρόνια στην κόλαση.

Ούτε τα κατοικίδια δεν γλίτωσαν…
📷 Dan Levy

Παιδιά δίνουν μάχη για τη ζωή στο νοσοκομείο μετά από βομβαρδισμό

 των ναζιστικών ταγμάτων της Ουκρανίας. Το ένα έχασε τη ζωή του.

📷 Dan Levy, 2017.

📷 Dan Levy, 2017.

Photojournalist Andrei Stenin (RIA) who was also killed that year while documenting the war in Donbass. He was 34.

Donbass residents hiding from Ukraine’s shelling in 2014.

📷 Photojournalist Andrei Stenin (RIA) (1980-2014)

Καμμένες και κατεστραμμένες εκκλησίες από τους βομβαρδισμούς των ναζί

 

 πηγή

Πατριάρχης... κατώτερος τῶν περιστάσεων

 

Ὅσο κι ἄν μᾶς βολεύει νά τό ξεχνᾶμε, ἡ κρίση στήν Οὐκρανία δέν εἶναι καθόλου ἄσχετη μέ τή διχαστική καί ἔξωθεν ἐπιβληθεῖσα πρωτοβουλία τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νά ἀναγνωρίσει τό Αὐτοκέφαλο τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, συντείνοντας στήν ἀποξένωση τοῦ πολυπληθοῦς ρωσικοῦ στοιχείου ἀπό τίς θρησκευτικές δομές τῆς... χώρας αὐτῆς.

Ἡ ἀπόφαση αὐτή τοῦ Πατριάρχη, πού ἀντιμετωπίστηκε μέ σοβαρή ἐπιφύλαξη ἀκόμη καί ἀπό τίς πιό νηφάλιες -πλήν, ὅμως, ἐμβληματικές- μορφές τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος, λειτούργησε βλαπτικά καί γιά τά συμφέροντα τῆς πολυπληθοῦς ἑλληνικῆς κοινότητας, πού ταυτίζεται πολύ περισσότερο συναισθηματικά μέ τό ρωσικό στοιχεῖο, ἀφοῦ ἔχει ὡς μητρόπολη ἐθνικῆς ἀναφορᾶς τή Μόσχα, ὄχι τό Κίεβο.

Ἡ σημερινή Οὐκρανία, ἐξάλλου, πού προβάλλεται ὡς ἀγαπημένο pet τῶν Γερμανῶν, τῶν Ἀμερικανῶν καί τῶν ἀκολούθων τους, ἀποτελεῖ ἕνα πολύ περίεργο μεῖγμα. Διαθέτει μιά πολύ σημαντική παρουσία φιλοναζιστῶν, πού ἀναπολοῦν τίς «ἔνδοξες» μέρες τῆς συνεργασίας μέ τα Ἐς -Ἕς, μιά μεγάλη θρησκευτική μερίδα οὐνιτῶν (περίπου τό 10% τοῦ πληθυσμοῦ), πού λογοδοτεῖ στό Βατικανό, καί μιά μειονότητα μουσουλμάνων Τατάρων, πού διατηροῦν προνομιακή σχέση μέ τήν Τουρκία. Ἐξακολουθεῖ ὅμως νά ἀποτελεῖ «μπαξέ» τοῦ εὐρύτερου ρωσικοῦ αὐλόγυρου, καί ὁ Πούτιν ἔχει διαμηνύσει ὅτι δέν θά ἀφήσει αὐτό τό καθεστώς νά ἀλλάξει μέ τήν ὑπαγωγή της στό ΝΑΤΟ. Γιά αὐτό, ἄλλωστε, γίνεται καί ὅλη ἡ φασαρία.

Στά ἐπιμέρους τοῦ ὀρθόδοξου δόγματος, δέν εἶμαι εἰδικός, τό ὁμολογῶ. Ἀλλά, ὑπό τό εὐρύτερο πρίσμα προάσπισης τῆς παγκόσμιας εἰρήνης καί βεβαίως τῶν συμφερόντων τῆς ὁμογένειας στήν περιοχή, ὁ Πατριάρχης ὄφειλε νά ἔχει ἀφήσει τό ὀρθόδοξο ποίμνιο στήν καθοδήγηση τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας. Καί ὄχι νά συμβάλει σέ διχαστικές πρακτικές, πού ἐνισχύουν τήν ἀπομόνωση τοῦ ρωσικοῦ πληθυσμοῦ (καί, κατ' ἐπέκταση, τῆς ἑλληνικῆς κοινότητας), ἐπειδή κάποιοι, στήν ἄλλη ἀκτή τοῦ Ἀτλαντικοῦ, τοῦ συνέστησαν νά μπεῖ «στό μάτι» τῆς Μόσχας.

Στό σημεῖο αὐτό, λοιπόν, ἀρχίζω νά διερωτῶμαι ἄν ὁ Βαρθολομαῖος ἔχει ἐπίγνωση τῆς ἱστορικῆς του ἀποστολῆς. Προσοχή: Ὄχι τοῦ θρησκευτικοῦ του ρόλου, πού δέν ἀμφισβητεῖται, ἀλλά τῆς ἰδιαίτερης ἀποστολῆς τοῦ ὡς Ἀρχιεπισκόπου Κωσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη.

Φοβοῦμαι πώς, ἄν εἶχε ἔστω στοιχειώδη ἐπίγνωση αὐτῆς τῆς ἀποστολῆς, θά εἶχε σπεύσει πρῶτος νά ἀντιδράσει δυναμικά στή βεβήλωση τῆς Ἁγίας Σοφίας καί πρόσφατα τῆς ἱστορικῆς Μονῆς τῆς Παναγίας Σουμελά. Ὄχι μέ χλιαρές ἐπιστολές, πού γράφονται γιά τά μάτια τοῦ κόσμου, ἀλλά μέ καθιστική διαμαρτυρία ἔξω ἀπό τό γραφεῖο τοῦ Ἐρντογάν.

Ἐνας ἄλλος Πατριάρχης θά εἶχε κινήσει γῆ καί οὐρανό γιά νά καταγγείλει διεθνῶς τίς τουρκικές ἀσχήμιες εἰς βάρος ὄχι τῆς Ἑλλάδας, ἀλλά τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας. Ἀντ' αὐτοῦ, ὁ παναγιότατος;;;; περιορίζεται σέ παρακλητικές ἀνακοινώσεις, προσβλέποντας στή... μεγαθυμία τοῦ πολυχρονεμένου ἐφέντη. Τήν ἴδια ὥρα ἀγωνίζεται μέ ζέση γιά τήν προστασία του...αργυροπελεκάνου καί τῆς μεσογειακῆς φῶκιας, γιά τήν ἀποτροπή τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, πιθανόν καί γιά τή διάδοση τῆς «πράσινης» ἠλεκτροκίνησης. Καλό εἶναι κι αὐτό, ἀλλά ἄσχετο μέ τή βασική ἀποστολή του, πού εἶναι ἡ ἔμπρακτη προάσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό κάθε εἴδους ἐπιβουλή. Φοβικότητα καί «χαμηλοί τόνοι» δέν νοοῦνται, ὅταν μαγαρίζονται μνημεῖα τῆς θρησκείας καί τοῦ Γένους μέ ἀνεκτίμητο ἱστορικό συμβολισμό. Τελεία καί παῦλα!

«Μά, δέν μπορεῖ νά μιλήσει» γιατί θά τον...πάρει σηκωτό ὁ Ἐρντογάν, λένε κάποιοι. Ε, ἄς τόν πάρει! Κι ἄς τόν βάλει σέ κατ' οἶκον περιορισμό. Ἄς φανεῖ, ἐπιτέλους, ὁ Βαρθολομαῖος διωκόμενος. Ἄς ταλαιπωρηθεῖ ἐν ἀνάγκῃ, ἐπειδή βρῆκε τό θάρρος νά μιλήσει. Μεγαλύτερη ὑπηρεσία στήν Ὀρθοδοξία, πού ἀργοσβήνει, δέν θά μποροῦσε νά προσφέρει. Ἀνάλογη μέ αὐτήν πού κάποιοι ἄλλοι λαμπροί ἱεράρχες προσέφεραν στό παρελθόν, θυσιάζοντας ἀκόμη καί τή ζωή τους.

Οἱ καιροί, ἄλλωστε, ἔχουν ἀλλάξει. Ἔτσι καί ἀγγίξει μία τρίχα τοῦ Πατριάρχη ἡ Τουρκία, εἶναι βέβαιο ὅτι θά προκληθεῖ τέτοια διεθνής κατακραυγή, πού οὔτε ὁ ἀλαζονικός «σουλτᾶνος» δέν θά μπορέσει νά ἀγνοήσει. Ἐδῶ γιά καλλιτέχνες καί γιά δημοσιογράφους γίνεται κακός χαμός στά ξένα μέσα ἐνημέρωσης. Ὑπάρχει κάποιος πού πιστεύει ὅτι θά τολμήσει νά ρίξει ὁλόκληρο Πατριάρχη, θρησκευτικό ἡγέτη 250.000.000 ὀρθόδοξων πιστῶν, στή φυλακή;

Τό ἐρώτημα λοιπόν, πού ξανάρχεται στό τραπέζι εἶναι ἄν ὁ Βαρθολομαῖος ἐπιθυμεῖ νά ἀσκήσει τά καθήκοντά του παίρνοντας καί προσωπικό ρίσκο ἤ προτιμᾶ νά ζεῖ ἀσφαλής στή σκιά τοῦ τουρκικοῦ κράτους. Δέν τοῦ ζήτησε κανείς νά παλέψει γιά τά ἱερά καί τά ὅσια τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, ὅπως θά ἔκαναν ὁ Γρηγόριος ὁ 5ος, ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ἀκόμη καί ὁ ἀείμνηστος Χριστόδουλος. Δέν εἶναι Ἑλληνας ὑπήκοος, τό καταλαβαίνουμε. Ἀλλά τήν Ὀρθοδοξία ὀφείλει νά τήν προστατέψει. Καί ὄχι νά τή διχάζει.

Δυστυχῶς, τά καθεστωτικά μέσα ἐνημέρωσης, τά ἴδια πού καθημερινά βυσσοδομοῦν κατά τῆς Ἐκκλησίας, χλευάζοντας τή θρησκεία μας, ἔχουν τόν Πατριάρχη στό ἀπόλυτο ἀπυρόβλητο. Φταίει καί τό γεγονός ὅτι μοιράζει τίτλους, παράσημα καί ὀφίτσια σέ ἐκλεκτά μέλη τῆς ἑλληνικῆς ὀλιγαρχίας. Ἀλλά τό ζήτημα -ξαναλέω- εἶναι πόσο ἐξυπηρετεῖ τά συμφέροντα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἡ εἰκόνα τοῦ αἰχμάλωτου, «βωβοῦ» Πατριάρχη, πού βρίσκει τή φωνή του μόνο γιά νά πεῖ «Σκασίλα μου γιά τούς Ρώσους!».

Εἶναι ὁμολογουμένως τεράστιος ὁ συμβολισμός τῆς Κωνσταντινούπολης ὡς ἱστορικοῦ κέντρου μιᾶς μεγάλης Ἑλλάδας, ἀλλά, ἀπό τή στιγμή πού ὁ Πατριάρχης συμπεριφέρεται ὡς ἁπλός ἐντεταλμένος τοῦ τουρκικοῦ κράτους καί δέν ὑπάρχει κανένας ὁρίζοντας ἀξιοπρεποῦς διαδοχῆς του, θά πρέπει νά ξανασκεφτοῦμε ἄν ὠφελεῖ ἡ παραμονή τοῦ Πατριαρχείου ἐκεῖ. Μιά ἡρωική ἔξοδος πρός τήν ἱστορική μητέρα πατρίδα εἶναι ἴσως προτιμότερη ἀπό τόν σταδιακό ἐκφυλισμό ἑνός θεσμοῦ, ὁ ὁποῖος ἀδυνατεῖ νά σταθεῖ στό ὕψος τῆς ἀποστολῆς του, ἀναλώνεται σέ ἀνούσιες θρησκευτικές ἴντριγκες, ἑτεροπροσδιορίζεται καί ἐν τέλει λειτουργεῖ ὑπό τήν πίεση τοῦ ὠμοῦ τουρκικοῦ ἐκβιασμοῦ.

orthodoxostypos

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ (2020 μ.Χ.)

 

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Τιμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,

Συμπορευόμενοι μέ τήν Παναγίαν Παρθένον, τήνἐρχομένην «ἀποτεκεῖν ἀπορρήτως» τόν προαιώνιον Λόγον, καί ἀτενίζοντες τήν ἑτοιμαζομένην νά ὑποδεχθῇ τό Θεῖον Βρέφος Βηθλεέμ, ἰδού ἐφθάσαμεν καί πάλιν τά Χριστούγεννα, ἔμπλεοι αἰσθημάτων εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεόν τῆς ἀγάπης. Ἡ πορεία πρός τήν μεγάλην ἑορτήν τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος τοῦκόσμου ἦτο ἐφέτος διαφορετική ὡς πρός τάς ἐξωτερικάς συνθήκας, λόγῳ τῆς σοβούσης πανδημίας. Καί ἡ ἐκκλησιαστική ζωή, ἡ συμμετοχή τῶν πιστῶν εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας, ἡ ποιμαντική μέριμνα καί ἡ καλή μαρτυρία ἐν τῷ κόσμῳ, ὑπέστησαν τάς συνεπείας τῶν ὑγειονομικῶν περιορισμῶν. Πάντα ταῦτα ὅμως δέν ἀφοροῦν εἰς τήν ἐσωτάτην σχέσιν τοῦ χριστωνύμου λαοῦ μέ τόν Χριστόν, εἰς τήν πίστιν εἰς τήν πρόνοιαν Αὐτοῦ καί τήν ἀφοσίωσιν εἰς τό «ἕν, οὗ ἐστι χρεία».

Εἰς τάς ἐκκοσμικευμένας κοινωνίας, τά Χριστούγεννα ἔχουν ἀποχρωματισθῆ, κατέστησαν ἡ ἑορτή τῆς ἐπιδεικτικῆς καταναλώσεως καί τῆς κοσμικότητος, χωρίς ὑποψίαν ὅτι κατά τήν ἁγίαν ταύτην ἡμέραν τιμῶμεν τό «ἀεί μυστήριον» τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως. Ὁ χριστιανοπρεπής ἑορτασμός τῶν Χριστουγέννων ἀποτελεῖ σήμερον πρᾶξιν ἀντιστάσεως εἰς τήν ἐκκοσμίκευσιν τῆς ζωῆς καί εἰς τήν ἐξασθένησιν ἤ καί νέκρωσιν τῆς αἰσθήσεως διά τό μυστήριον.

Ἐν τῇ σαρκώσει τοῦ Λόγου ἀποκαλύπτεται τό περιεχόμενον, ἡ κατεύθυνσις καί ὁ σκοπός τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως. Ὁ παντέλειος Θεός ὑπάρχει ὡς τέλειος ἄνθρωπος, διά νά δυνηθῶμεν νά ὑπάρξωμεν «μέ τόν τρόπον τοῦ Θεοῦ». «Ὁ Θεός γάρ ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν». Ὁ ἄνθρωπος εἶναι, κατά τήν βαθυστόχαστον ἔκφρασιν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦΘεολόγου, «θεός κεκελευσμένος», «ζῶον θεούμενον». Αὐτή εἶναι ἡ ὑψίστη τιμή πρός τόν ἄνθρωπον, ἡ ὁποία ἀποδίδει εἰς τήν ὕπαρξίν του ἀνυπέρβλητον ἀξίαν. Ἐν Χριστῷ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καλοῦνται εἰς τήν σωτηρίαν.Ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ˙ πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», θεολογεῖ θεοπνεύστεως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Πρόκειται περί μιᾶς καθοριστικῆς ἀνατροπῆς εἰς τόν χῶρον τῆς ἀνθρωπολογίας, εἰς τήν ἱεράρχησιν τῶν ἀξιῶν, εἰς τήν θεώρησιν τοῦ ἤθους. Ἔκτοτε, ὅστις θίγει τόν ἄνθρωπον, στρέφεται κατά τοῦ Θεοῦ. «Οὐδέν γάρ ὅσον ἄνθρωπος ἱερόν, ᾧ καί φύσεως ἐκοινώνησεν ὁ Θεός».

Χριστούγεννα εἶναι ὅλη ἡ θεανθρωπίνη ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἐν τῇ ὁποίᾳ ὁ Χριστός διηνεκῶς βιοῦται ὡς ὁ Ἦν, ὁ Ὦν καί ὁ Ἐρχόμενος. Ὁ «ἐν ἀγκάλαις τῆς Μητρός» εἶναι ὁ «ἐν τοῖς κόλποις τοῦ Πατρός», τό παιδίον Ἰησοῦς εἶναι ὁ σταυρωθείς, ἀναστάς καί ἐν δόξῃ ἀναληφθείς εἰς τούς οὐρανούς, ὁ δίκαιος κριτής καί ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης. Αὐτό τό ἀνέκ–φαντον μυστήριον δοξάζομεν ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις, αὐτό διακονοῦμεν, διακονηθέντες καί διακονούμενοι συγχρόνως ὑπ᾿ αὐτοῦ. Αὐτό διετύπωσε θεοπνεύστως, «ἑπομένη τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν», ἡ ἐν Χαλκηδόνι Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδος. Τό «δόγμα τῆς Χαλκηδόνος», τόν ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν τρόπον τῆς προσλήψεως τῆς σαρκός τοῦ κόσμου ὑπό τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, «ψάλλει» διά τῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἐκφραστικῆς, τῆς ὀργανώσεως τοῦ ἱεροῦ χώρου, τοῦ ἐντυπωσιακοῦ τρούλλου, ὁ ὁποῖος ἀπεικονίζει τήν τά πάντα συνέχουσαν θείαν φιλανθρωπίαν καί συνάπτει τά οὐράνια καί τά ἐπίγεια, διά τῶν εἰκόνων καί τοῦ διακόσμου, διά τῆς μοναδικῆς θεολογικῆς γλώσσης τῆς ἐκπάγλου φωτοχυσίας, ὁ πανίερος ναός τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας ἐν τῇ Πόλει τῶν Πόλεων, τό καύχημα τῆς Ὀρθο–δοξίας καί τό κλέϊσμα τῆς οἰκουμένης.

Ἐν μέσῳ περιστάσεων καί θλίψεων πολλῶν, ἠχεῖ σήμερον ἡ λιγυρά φωνή τοῦ «ἀγγέλου Κυρίου», τοῦ «εὐαγγελιζομένου χαράν μεγάλην… παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος». Ἑορτάζομεν τά Χριστούγεννα, προσευχόμενοι διά τούς ἐν κινδύνοις καί ἀσθενείαις ἀδελφούς ἡμῶν. Θαυμάζομεν τήν αὐτοθυσίαν τῶν ἰατρῶν καί τῶν νοσηλευτῶν καί πάντων τῶν συμβαλλόντων εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τῆς πανδημίας. Χαίρομεν διαπιστοῦντες, ὅτι ὁ ἀσθενῶν προσεγγίζεται ὑπ᾿ αὐτῶν ὡς ἱερόν πρόσωπον καί δέν μετατρέπεται εἰς ἀριθμόν, περιστατικόν, ἀντικείμενον, ἀπρόσωπον βιολογικήν μονάδα. Ὡς ἐλέχθη προσφυέστατα, ἡ «λευκή μπλούζα» τῶν ἰατρῶν εἶναι «ἕνα ἄσπρο ράσο», ἐκφράζει τήν παραίτησιν ἀπό τό «ἐμόν» χάριν τοῦ ἀδελφοῦ, τό «ζητεῖν τά τοῦ ἑτέρου», τήν ὁλικήν ἀφιέρωσιν εἰς τόν πάσχοντα. Εἰς αὐτό τό «ἄσπρο ράσο» καί εἰς τό ράσοντοῦ κληρικοῦ, σύμβολον ἀμφότερα θυσίας καί διακονικοῦ πνεύματος, ἡ ἔμπνευσις καί ἡ κινητήριος δύναμις εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι πάντοτε δῶρον τῆς θείας χάριτος, ποτέ ἀποκλειστικῶς ἰδικόν μας κατόρθωμα.

Ἡ ἐπικίνδυνος πανδημία ἐκλόνισε πολλά αὐτονόητα, ἀπεκάλυψε τά ὅρια τοῦ τιτανισμοῦ τοῦ συγχρόνου «ἀνθρωποθεοῦ» καί ἀνέδειξε τήν δύναμιν τῆς ἀλληλεγγύης. Ὁμοῦ μέ τήν ἀδιαμφισβήτητον ἀλήθειαν, ὅτι ὁ κόσμος μας ἀποτελεῖ ἑνότητα, ὅτι τά προβλήματά μας εἶναι κοινά, καί ἡ λύσις των ἀπαιτεῖ σύμπραξιν καί συμπόρευσιν, ἀνεδείχθη ἐξόχως ἡ ἀξία τῆς προσωπικῆς συμβολῆς, τῆς ἀγάπης τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου, ἡ ὁποία ὑπερβαίνει τό ἀνθρώπινον μέτρον. Ἡ Ἐκκλησία συμπαρίσταται ἐνεργῶς, ἔργῳ καί λόγῳ, πρός τούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς καί προσεύχεται διά τήν ἐνίσχυσιν αὐτῶν, τῶν συγγενῶν καί τῶν ὑπευθύνων διά τήν περίθαλψιν, διακηρύττουσα συγχρόνως, ὅτι ἡ θεραπεία τοῦ ἀσθενοῦς, ὡς προσωρινή νίκη ἐπί τοῦ θανάτου, παραπέμπει εἰς τήν ἐν Χριστῷ ὑπέρβασιν καί τελικήν κατάργησιν αὐτοῦ.

Δυστυχῶς, ἡ ὑγειονομική κρίσις δέν ἐπέτρεψε τήν ἀνάπτυξιν τῶν δράσεων, αἱ ὁποῖαι εἶχον προβλεφθῆ διά τό 2020, «ἔτος ποιμαντικοῦ ἀνακαινισμοῦ καί ὀφειλετικῆς μερίμνης διά τήν νεολαίαν». Ἐλπίζομεν, ὅτι κατά τό ἐπερχόμενον ἔτος θά καταστῇ δυνατή ἡ πραγματοποίησις τῶν προγραμματισθεισῶν ἐκδηλώσεων διά τήν νέαν γενεάν. Γνωρίζομεν ἐκ πείρας ὅτι, ἐφ᾿ ὅσον οἱ νέοι καί αἱ νέαι προσεγγισθοῦν μέ κατανόησιν καί ἀγάπην, ἀποκαλύπτουν τάς δημιουργικάς των δυνάμεις καί συμμετέχουν μέ ἐνθουσιασμόν εἰς τά δρώμενα. Τελικῶς, ἡ νεότης εἶναι μία ἰδιαιτέρως «θρησκευτική» περίοδος τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, μέ ὄνειρα, ὁράματα καί βαθείας ὑπαρξιακάς ἀναζητήσεις, μέ ζῶσαν τήν ἐλπίδα ἑνός νέου κόσμου ἀδελφοσύνης. Αὐτήν τήν «καινήν κτίσιν», τούς «καινούς οὐρανούς καί γῆν καινήν … ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ», εὐαγγελίζεται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, αὐτήν εἰκονίζει ἐν τῇ πορείᾳ πρός τά Ἔσχατα.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί εὐλογημένα τέκνα,

Ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὁ ἄνθρωπος ἀνακαινοῦται ὅλος, δέν «βοηθεῖται» ἁπλῶς, ἀλλά «ἀληθεύει», βιώνει τόν ἔνθεον προορισμόν του. Ὡς διεκήρυξεν ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδοξίας, εἰς τήν Ἐκκλησίαν «ἕκαστος ἄνθρωπος ἀποτελεῖ μοναδικήν ὀντότητα, προωρισμένην εἰς προσωπικήν κοινωνίαν μετά τοῦ Θεοῦ». Ἔχομεν τήν θεόσδοτον βεβαιότητα, ὅτι ὁ παρών βίος δέν εἶναι ὁλόκληρος ἡ ζωή μας, ὅτι τό κακόν καί αἱ ἀρνητικότητες δέν ἔχουν τόν τελευταῖον λόγον εἰς τήν ἱστορίαν. Ὁ Σωτήρ ἡμῶν δέν εἶναι ἕνας «ἀπό μηχανῆς Θεός», ὁ ὁποῖος παρεμβαίνει καί ἐξαφανίζει τά δεινά, ἐνῶ ταυτοχρόνως καταλύει τήν ἐλευθερίαν μας, ὡσάν αὕτη νά ἦτο «καταδίκη», ἐκ τῆς ὁποίας χρήζομεν ἀπαλλαγῆς. Δι᾿ ἡμᾶς τούς Χριστιανούς ἰσχύει τό ἀπαράμιλλον Πατερικόν: «Βουλομένων γάρ, οὐ τυραννουμένων τό τῆς σωτηρίας μυστήριον». Ἡ ἀλήθεια τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας δοκιμάζεται διά τοῦ Σταυροῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ὁδός πρός τήν Ἀνάστασιν.

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, συνεορτάζοντες μετά πάντων ὑμῶν ἐν θεαρέστῳ φρονήματι τά Χριστούγεννα καί τάς λοιπάς ἑορτάς τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου, εὐχόμεθα ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν Κέντρου τοῦ Φαναρίου,ὅπως ὁ συγκαταβάς τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων Σωτήρ χαρίζηται ὑμῖν ὑγιείαν, τήν πρός ἀλλήλους ἀγάπην, προκοπήν ἐν παντί ἔργῳ ἀγαθῷ, καί πᾶσαν ἄνωθεν εὐλογίαν, ἐν τῷ ἀνατέλλοντι νέῳ ἔτει καί ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς ὑμῶν. Γένοιτο! 

Χριστούγεννα ‚βκ’

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Τούτη τη σκοτεινή ώρα, να συνταχθούμε στο πλευρό του-Του το χρωστάμε...

Γράφει ο Ανδρέας Μ. Καραγιάννης-

Τις τελευταίες εβδομάδες έχει κλιμακωθεί η ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, ιδιαίτερα μετά την απαγωγή των στρατιωτικών στον Έβρο. 

Η κατάσταση αντί να εξομαλύνεται δείχνει να χειροτερεύει επικίνδυνα.

Προ ολίγων ωρών, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, προέβη σε μια απίστευτη επίθεση εναντίον του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, απειλώντας ευθέως πλέον την Ελλάδα με πόλεμο. Είναι πασιφανές ότι σε αυτό το κλίμα μειώνονται κατά πολύ οι πιθανότητες της γρήγορης επιστροφής των ελλήνων στρατιωτικών.

Δεν είναι όμως μονάχα τα δύο αυτά άξια παλικάρια σε δύσκολη θέση. Σε δύσκολη θέση είναι και ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Όχι μόνο αυτή τη χρονική περίοδο.

 Αλλά μόνιμα. 

Η πίεση που ασκείται σε αυτόν τον άνθρωπο, όσο και να μην το αντιλαμβάνονται πολλοί, είναι τρομακτική.

Όσο και να κατηγορούμε το ελληνικό πολιτικό σύστημα κτλ, το καθεστώς στην Τουρκία είναι τρομακτικό. Είναι τρομακτικό διότι εκεί είναι πραγματική δικτατορία.

Όσοι έχουν επισκεφθεί το Φανάρι, τη Χάλκη, τις κοιτίδες της Ελληνικής Ομογένειας και έχουν μιλήσει με απλούς ανθρώπους, με κληρικούς, θα έχουν διαπιστώσει πως όλα εκεί κρέμονται από μια κλωστή. Τα ΄΄γυμνάσια΄΄ των Τούρκων στην Ελληνική ομογένεια είναι καθημερινά, βάρβαρα.

Στην Τουρκία δεν υφίσταται διεθνές δίκαιο, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ανθρώπινα δικαιώματα.

Συχνά ακούω Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ιερείς και τον απλό κόσμο να λέει: ΄΄ Ο Βαρθολομαίος είναι Οικουμενιστής, είναι φίλος των Τούρκων, ακόλουθος του Ερντογάν, δεν αγαπάει την Ελλάδα κτλ΄΄.

Τί θα κάνατε στη θέση του Σεβασμιώτατοι Ποιμενάρχες, Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αναγνώστες;

Τι θα κάνατε όταν ήσασταν ένα μικρό κτίριο, γεμάτο αγάπη, γεμάτο Φως και προσφορά για την Ορθοδοξία, σε μια περιοχή, σε μια πόλη με φανατικούς ισλαμιστές μουσουλμάνους, που ακόμα και στην Πόλη εκφράζουν ακραία την Πίστη τους, που δεν υπάρχει δικαιοσύνη, που μπορεί οποιαδήποτε ακραία ομάδα, οποιαδήποτε στιγμή να επιτεθεί στο Πατριαρχείο, το οποίο ζήτημα αν έχει έναν-δύο φρουρούς, οι οποίοι και αυτοί έχουν οικογένειες και παιδιά.

Τι θα γίνει σε περίπτωση σύρραξης ή θερμού επεισοδίου το έχετε σκεφθεί; Οι Ιεράρχες της Ελλάδος θα βρίσκονται στην πατρίδα τους, στο σπίτι τους, στην ασφάλεια του Κράτους τους, ενώ Αυτός θα βρίσκεται εκεί. Μόνος του, σε μια Κωνσταντινούπολη που δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό που έχουμε στο μυαλό μας όσοι την αγαπάμε και τη νοσταλγούμε.

Μιλάμε όλοι για τον Οικουμενισμό, τον διαθρησκειακό διάλογο και κατηγορούμε και λέμε ντροπή και τα συναφή.

Πόσο ελεύθερα πιστεύετε ότι είναι τα χέρια ενός Πατριάρχη στην Τουρκία του Ερντογάν; Θεωρείτε ειλικρινά ότι δεν παρεμβαίνει η κεντρική διοίκηση στον τρόπο που θα λειτουργεί το Φανάρι, σε τι δηλώσεις θα προβαίνει;

Έχετε ιδέα πόσο ενοχλεί τους φανατικούς ισλαμιστές Τούρκους (ο αριθμός των οποίων μεγαλώνει ραγδαία) η παρουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου;

Γνωρίζετε ότι έχουμε στην κατοχή μας ρεπορτάζ και φωτογραφίες για τον τρόπο που φέρονται οι Τούρκοι στους Ιερείς εκεί που η δημοσίευση θα προκαλούσε πανδαιμόνιο, και δεν το βγάζουμε διότι ξέρουμε τί θα σημάνει γι αυτούς τους ανθρώπους κάτι τέτοιο.

Όταν πρωτοσυνάντησα  τον Παναγιώτατο, και βρέθηκα στο Φανάρι, είδα έναν άνθρωπο απλό, έναν άνθρωπο που μιλούσε σε όλο τον κόσμο, που ρωτούσε με πραγματικό ενδιαφέρον για τον κάθε έναν ανεξαρτήτως πόσο σημαντικός ή ασήμαντος ήταν ο συνομιλητής του.

Αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει διακρίσεις. Δεν συναναστρέφεται επιχειρηματικά τζάκια, δεν αφήνει να γίνονται μηχανορραφίες και δολοπλοκίες μέσα στο Πατριαρχείο. Είναι πιο ταπεινός, και το λέω μετά λόγου γνώσεως, από τους περισσότερους από τους Ιεράρχες που έχω γνωρίσει.

Βολεύει κάποιους να του επιτίθενται. Διότι δεν απαντάει.

Μιλά μόνο για ειρήνη. Αυτή είναι η μοναδική του αλλά ΤΕΡΑΣΤΙΑ συμβολή στο σήμερα από το πόστο, το περιορισμένο πόστο στο οποίο είναι. Μέσω του διαθρησκειακού διαλόγου, που όλοι τον κατηγορούμε, αυτό προσπαθεί να επιτύχει την Ειρήνη.

Το υπέρτατο αγαθό, το μόνο που κανείς Ερντογάν δεν μπορεί να του στερήσει, το να μάχεται για την ειρήνη και να πονά σιωπηλά για τον Ελληνισμό.

 πηγή

ΒΟΜΒΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ – ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΑΡΤΙ ΤΟΥ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ – ΠΟΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΥΒΕΙ Η ΑΘΕΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;;; ΑΥΤΟΙ ΗΔΗ ΠΡΟΑΛΟΙΦΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

Έχουν ήδη αρχίσει να ακούγονται τα ονόματα των διαδόχων

Πληροφορίες αναφέρουν πώς ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει προειδοποιηθεί από δύο χώρες, η μια εξ αυτών είναι οι ΗΠΑ, πώς η τουρκική ΜΙΤ με εντολή του Ρ.Τ. Ερντογάν σχεδιάζει την δολοφονία του αφού πρώτα συνδεθεί το όνομά του με τον Ιμάμη Φ.Γκιουλέν και το περιβόητο Τάγμα του.

Βέβαια εδώ το ζήτημα περιπλέκεται καθώς σύμφωνα με κυπριακές πληροφορίες το «αμερικανικό βαθύ κράτος» και ο πρόεδρος Ν.Τραμπ έχουν διαφορετικές απόψεις ως προς την καθαίρεση του Οικουμενικού Πατριάρχη και την πιθανή αντικατάστασή του με τον Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρο Λαμπρινιάδη

Όταν αναφερόμαστε πλέον στις ΗΠΑ, παρότι ηγείται επισήμως της χώρας αυτής ο Ν.Τραμπ, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι μιλάμε για μια διχασμένη κρατική οντότητα.

Το παλαιό σύστημα Ομπάμα-Κλίντον-Σόρος που ήταν σε αγαστή συνεργασία με το «βαθύ κράτος» ήταν προστάτης του Τάγματος Φ.Γκιουλέν. Τώρα όμως η προεδρία Ν.Τραμπ αποφάσισε η Ιερουσαλήμ να αναγνωριστεί ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, αναγκάζοντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη να καταδικάσει την ενέργεια αυτή.

Έτσι ο Βαρθολομαίος αποτελεί «κόκκινο» πανί για την κυβέρνηση Ν.Τραμπ λόγω Ιερουσαλήμ και επίσης «κόκκινο» πανί για τον Ρ.Τ.Ερντογάν ο οποίος τον θεωρεί συνδεδεμένο με το Τάγμα Γκιουλέν και την πρότερη «ύπουλη» -όπως την θεωρούσε- προεδρία του Μ.Ομπάμα.

Παρόλα αυτά κύκλοι των ΗΠΑ, που προφανώς ασκούν διαφορετική πολιτική από τη νυν κυβέρνηση διέρρευσαν το σχέδιο δολοφονίας της ΜΙΤ κατά του Βαρθολομαίου, ένα σχέδιο το οποίο αποκαλύπτει το περιοδικό Επίκαιρα.

Περίπλοκο έτσι; Περίπλοκες θα είναι οι ΗΠΑ όσο κυβερνάει ο πρόεδρος Ν.Τραμπ, ένας εκλεγείς ηγέτης ο οποίος όμως δεν ήταν εγκεκριμένος από το Σύστημα.

Στο παρελθόν ο Ταγίπ Ερντογάν έδειξε πώς έχει διαύλους επικοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά τελευταία οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι σχέσεις των δύο πλευρών έχουν διαρραγεί χωρίς κανείς να γνωρίζει τους ακριβείς λόγους. Σίγουρα πάντως το Οικουμενικό Πατριαρχείο στέκεται εμπόδιο στα σχέδια του Τούρκου προέδρου για τον διωγμό των εναπομείναντων Χριστιανών στην Τουρκία και την διαφύλαξη των στοιχείων της Ορθοδοξίας στη χώρα.

Όπως είπαμε δύο χώρες προειδοποίησαν τον προκαθήμενο της Ορθόδοξης Εκκλησίας για πιθανή απόπειρα δολοφονίας του. Συγκεκριμένα ο κ. Βαρθολομαίος φέρεται να έχει ειδοποιηθεί από άνδρες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αλλά και επισήμως πρόσφατα δια της διπλωματικής οδού ότι οι τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν βάλει στο στόχαστρό τους την όποια σχέση του με τον Φετουλάχ Γκιουλέν.

Το Φανάρι έχει λάβει παρόμοια μηνύματα και από άλλη χώρα που επίσης έχει μπει στο στόχαστρο του Τούρκου Προέδρου. Η τουρκική ΜΙΤ παρακολουθεί συστηματικά κάθε κίνηση όχι μόνον του Πατριάρχη αλλά όλου του Πατριαρχείου και των ανθρώπων του σε όλο τον κόσμο, ειδικά στην Αμερική.

Τώρα όσον αφορά την καθαίρεση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως το κυπριακό SigmaLive αναφέρει:

Η Ουάσιγκτον προετοιμάζει τον διάδοχο στον Οικουμενικό Θρόνο στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, αναφέρει δημοσίευμα του World Religion News, σημειώνοντας, μάλιστα, πως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος διατηρεί εδώ και καιρό «ακατάλληλες συνδέσεις» και προβαίνει σε «ασυμβίβαστες» συμφωνίες, τόσο σε εκκλησιαστικά θέματα όσο και στο γενικό πολιτικό πεδίο.

Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται αναφορά και στον ενδεχόμενο διάδοχο του Ορθόδοξου θρόνου, φωτογραφίζοντας τον Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρο Λαμπρινιάδη, τον οποίο εκτιμάται ότι στηρίζουν οι ΗΠΑ. Υπενθυμίζεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τάχθηκε εναντίον της απόφασης των ΗΠΑ για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ.

Αρχικά επικαλούμενος τουρκικά δημοσιεύματα της εφημερίδας takvim, ο αρθρογράφος Martin Banks αναφέρει πως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει δεσμούς με το δίκτυο Γκιουλέν στην Αμερική, τον οποίο ο Ερντογάν θεωρεί πως κρύβεται πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016.

«Με την ενεργό συμμετοχή του Βαρθολομαίου στη διεθνή πολιτική, κατέστη σαφές ότι δεν επιδιώκει μόνο τα δικά του συμφέροντα. Η φήμη του Πατριαρχείου στον Ορθόδοξο κόσμο έχει επίσης καταστραφεί, ιδίως λόγω της Συνόδου του 2016 που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη [..].

Οι ιεραρχίες πολλών Εκκλησιών που εκπροσωπούν την πλειοψηφία του Ορθόδοξου Κόσμου αρνήθηκαν να πάνε στην Κρήτη. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επιβάλλει τις αποφάσεις του σε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Οι Πατριάρχες Αντιοχείας, Γεωργίας και Βουλγαρίας αμφιβάλλουν για το αν η Σύνοδος μπορεί να αποκαλείται ως «Άγια και Μεγάλη».

Οι Ρώσοι δεν αναγνωρίζουν το Συμβούλιο ως πανορθόδοξο, αλλά το θεωρούν ως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Όλα αυτά έχουν προκαλέσει μια συζήτηση για το αν ο Βαρθολομαίος, ένας αμφιλεγόμενος, πρέπει να αποσυρθεί», σημειώνει χαρακτηριστικά το άρθρο.

Η αντιπαράθεση και οι υποψήφιοι

«Την ίδια στιγμή, το ‘‘Οικουμενικό’’ Πατριαρχείο ταλανίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις. Τον περασμένο Ιούλιο, πραγματοποιήθηκε αντιπαράθεση μεταξύ του Φαναριού και της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής των ΗΠΑ, την κύρια πηγή εισοδήματος του Πατριαρχείου στην Τουρκία. Πρώτον, υπήρξε σύγκρουση μεταξύ του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του επικεφαλής του τμήματος προσωπικού του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου [..]. Τα ΜΜΕ έκαναν λόγο για πιθανή αποχώρηση του 89χρονου Αμερικανού Αρχιεπισκόπου.

Οι υποψήφιοι για τα δύο γραφεία – στην Κωνσταντινούπολη και τη Νέα Υόρκη – είναι ο Εμμανουήλ (Αδαμάκης) της Γαλλίας και ο Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος (Λαμπρινιάδης) της Μπούρσας (Τουρκία). Αμφότεροι μπορεί να είναι πίσω από τις προσπάθειες δημιουργίας διαφωνιών και δυσπιστίας των ηγετών που ενεργούν – του Πατριάρχη Βαρθολομαίο και ο Αρχιεπισκόπου Δημήτριου.

Την ώρα λοιπόν που οι Τούρκοι ετοιμάζουν την δολοφονία του Πατριάρχη της Ορθοδοξίας, η Κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος ή μήπως αδιαφορία;

πηγή

Βαρθολομαίος για τους πλειστηριασμούς: Αναφαίρετο το δικαίωμα της στέγασης

Οι πλειστηριασμοί είναι το «φλέγον» θέμα της επικαιρότητας και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος παίρνει σαφή θέση, μιλώντας στο περιοδικό «Σχεδία», που εκδίδεται για την στήριξη των αστέγων.

«Πιστεύουμε βαθύτατα στο ανθρώπινο και αναφαίρετο δικαίωμα της στέγασης, που αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για να δημιουργήσουμε σωστές οικογένειες και υγιή πρόσωπα για την κοινωνία μας» δηλώνει ξεκάθαρα ο κ. Βαρθολομαίος.

Ως προς την έλλειψη στέγης και το προσφυγικό, υπογραμμίζει: «Ο Χριστός, ως νήπιο, έγινε «ο πρώτος άστεγος Θεός» -ας επιτραπεί ο όρος- που βίωσε την προσφυγιά και την ξενιτιά, αναγκαζόμενος να εγκαταλείψει τον τόπο της γεννήσεώς Του και να μεταβεί με τους γονείς του στην Αίγυπτο».

Αναφερόμενος στον διαθρησκειακό διάλογο, υπογραμμίζει: «Δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να αρνηθεί την πίστη του, αλλά να αλλάξει τη σκέψη ή τη στάση του έναντι του άλλου. Οι προκαταλήψεις και η επιθετικότητα προέρχονται από την παρερμηνεία της θρησκείας».

Σχολιάζοντας την θρησκευτική τρομοκρατία, επισημαίνει πως «επανειλημμένως έχουμε καταδικάσει κάθε μορφή βίας και κάθε πόλεμο που γίνονται εν ονόματι της πίστεως. Κάθε πόλεμος στο όνομα της θρησκείας είναι πόλεμος ενάντια στην ίδια τη θρησκεία».

Αναφερόμενος στον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «Ο θρησκευτικός φανατισμός και ο φονταμενταλισμός απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Εάν, μάλιστα, ανεχτούμε κι εμείς οι ορθόδοξοι τη δημιουργία τέτοιων φαινομένων στις ενορίες και στις κατά τόπους Μητροπόλεις, τότε να ξέρετε ότι τα παιδιά μας στο μέλλον δεν θα μπορούν να βρουν και να συναντήσουν βιωματικά τον Θεό της ειρήνης».

Τέλος, για το περιβάλλον και τη Συμφωνία του Παρισιού, από την οποία ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απέσυρε τις ΗΠΑ, ο Οικουμενικός Πατριάρχης διαμηνύει: «Καλούμαστε όλοι να προχωρήσουμε στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει, για να προστατεύσουμε και τον τελευταίο κόκκο άμμου σε αυτόν τον πλανήτη, που είναι ο οίκος μας, το σπίτι μας».

πηγή

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ Τῼ ΑΓΙῼ ΠΑΣΧᾼ 2017 (Τὸ μήνυμα τοῦτο τῆς κατισχύσεως τῆς ζωῆς ἐπὶ τοῦ θανάτου, τῆς νίκης τοῦ ἱλαροῦ φωτὸς τῆς πασχαλίου λαμπάδος ἐπὶ τοῦ σκότους τῆς ἀκαταστασίας, καὶ τῆς διαλύσεως)

† ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι καὶ τέκνα θεοφιλῆ ἐν τῷ Ἀναστάντι Κυρίῳ,

.                 “Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε˙ ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον” (Ἰωάν. ις΄, 33), διαβεβαιώνει ὁ θανάτῳ τὸν θάνατον μόνος πατήσας Κύριος τὰς γενεὰς τῶν ἀνθρώπων. Χριστὸς Ἀνέστη! ἀναφωνοῦμεν καὶ ἡμεῖς πρὸς πάντας τοὺς ἐγγὺς καὶ τοὺς μακρὰν ἀπὸ τῆς Ἱερᾶς ταύτης Αὐλῆς τοῦ βιωματικοῦ ἐν τῷ κόσμῳ σταυροῦ καὶ τῆς θλίψεως∙ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆς Αὐλῆς τῆς Ἀναστάσεως∙ ἀπὸ τῆς κόγχης ταύτης τῆς γῆς, τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως, ἀπὸ ὅπου διακηρύττεται ὅτι “ζωὴ πολιτεύεται”, διαλυομένης τῆς κάθε εἴδους φθορᾶς καὶ αὐτοῦ τοῦ θανάτου.
.                 Ὁ Κύριος πολλάκις προειδοποίησε, κατὰ τὴν ἐπὶ γῆς ἔνσαρκον παρουσίαν Του, τοὺς Μαθητάς Του περὶ τῆς θλίψεώς των ἐξ αἰτίας τῆς σταυρικῆς Του θυσίας ἐπὶ τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, ὡς καὶ ἕνεκα τῆς δραστηριότητος καὶ τῆς πορείας των ἐντὸς τοῦ κόσμου τούτου –αὐτῶν τῶν ἰδίων ἀλλὰ καὶ πάντων ὅσων θὰ ἐπίστευον εἰς τὸν Χριστόν-. Μὲ μίαν χαρακτηριστικὴν ὅμως λεπτομέρειαν: “ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ᾿ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται…καὶ ὑμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς, καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία” (Ἰωάν ις΄, 20-22).
.                 Τὴν ἀναστάσιμον ταύτην καὶ ὑπερκόσμιον χαρὰν πρῶται ἐβίωσαν αἱ λίαν πρωῒ ἐλθοῦσαι ἐπὶ τὸ μνῆμα τοῦ Ζωοδότου Μυροφόροι Γυναῖκες διὰ τοῦ μονολεκτικοῦ Κυριακοῦ λόγου “Χαίρετε” (Ματθ. κη΄,9). Τὴν ἰδίαν ἀναστάσιμον χαρὰν βιοῦσα ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως διακηρύττει σήμερον στεντορίᾳ τῇ φωνῇ: “Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ” (πρβλ. Ψαλμ. 117, 24). Ὁ ἔσχατος ἐχθρός, ὁ θάνατος, ἡ λύπη, τὰ προβλήματα, ἡ φθορά, ἡ θλῖψις, ἡ δοκιμασία, σκυλεύονται καὶ καταργοῦνται ὑπὸ τοῦ Νικητοῦ Θεανθρώπου Κυρίου.
.                 Ζῶμεν, ὅμως, ἐντὸς ἑνὸς κόσμου εἰς τὸν ὁποῖον τὰ μέσα γενικῆς ἐπικοινωνίας μεταδίδουν συνεχῶς δυσαρέστους πληροφορίας περὶ τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν, περὶ πολέμων κατὰ τόπους, περὶ καταστροφικῶν φυσικῶν φαινομένων, προβλημάτων λόγῳ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, πείνης, προσφυγικοῦ προβλήματος, ἀνιάτων ἀσθενειῶν, πτωχείας, ψυχολογικῶν καταπιέσεων, αἰσθήματος ἀνασφαλείας καὶ λοιπῶν συμπαρομαρτουσῶν ἀνεπιθυμήτων καταστάσεων.
.                 Ἔναντι τῶν καθημερινῶν τούτων “σταυρῶν”, τοὺς ὁποίους οἱ ἄνθρωποι αἴρομεν μὲ “γογγυσμούς”, ἔρχεται ἡ Μήτηρ μας Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία νὰ μᾶς ὑπενθυμίσῃ ὅτι ἠμποροῦμεν νὰ εἴμεθα χαρούμενοι, διότι ὁ ἀρχηγός μας Χριστὸς εἶναι ὁ νικητὴς αὐτῶν, εἶναι ὁ φορεὺς τῆς χαρᾶς, ὁ φαιδρύνας τὰ σύμπαντα. Ἡ χαρά μας στηρίζεται εἰς τὴν βεβαιότητα τῆς νίκης τοῦ Χριστοῦ. Ἔχομεν τὴν ἀπόλυτον βεβαιότητα, ὅτι τὸ ἀγαθὸν εἶναι ὁ νικητής, διότι ὁ Χριστὸς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον “καὶ ἐξῆλθεν ἵνα νικήσῃ” (πρβλ. Ἀποκ. ϛ´, 2). Ὁ κόσμος εἰς τὸν ὁποῖον θὰ ζήσωμεν αἰωνίως εἶναι ὁ Χριστός: τὸ φῶς, ἡ ἀλήθεια, ἡ ζωή, ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη.
.                 Ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία, παρὰ τοὺς καθημερινοὺς σταυροὺς καὶ τὰς θλίψεις, ζῇ ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον τὸ γεγονὸς τῆς χαρᾶς. Βιώνει ἐντεῦθεν, ἐν τῇ παρούσῃ καὶ ἀπὸ τῆς παρούσης ζωῆς, τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Ἀπὸ τοῦ Ἱεροῦ τούτου Κέντρου τῆς Ὁρθοδοξίας, ἀπὸ τῶν σπλάγχνων τοῦ μαρτυρικοῦ Φαναρίου, διακηρύττομεν “κατὰ τὴν φωταυγῆ ταύτην νύκτα”, ὅτι προέκτασις καὶ τέλος τοῦ σταυροῦ καὶ τῆς θλίψεως καὶ διασκέδασις τοῦ κάθε ἀνθρωπίνου πόνου καὶ τῆς κάθε δοκιμασίας, εἶναι ἡ Κυριακὴ διαβεβαίωσις: “Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς” (Ἰωάν. ιδ΄, 18-19). “Ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος” (Ματθ. κη΄, 20). Αὐτὸ τὸ μήνυμα πρέπει νὰ ἀκούσωμεν ὅλοι, νὰ ἀκούσῃ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος καὶ νὰ ἀφήσῃ τὸν ἑαυτόν του νὰ ἴδῃ τὸν Χριστὸν συμπορευόμενον μαζί του. Ναί, νὰ Τὸν ἴδῃ δίπλα του. Καὶ θὰ Τὸν ἴδῃ, μόνον ἐὰν ἀκούῃ καὶ βιώνῃ τὸν λόγον Του εἰς τὴν ζωήν του.
.                 Τὸ μήνυμα τοῦτο τῆς κατισχύσεως τῆς ζωῆς ἐπὶ τοῦ θανάτου, τῆς νίκης τοῦ ἱλαροῦ φωτὸς τῆς πασχαλίου λαμπάδος ἐπὶ τοῦ σκότους τῆς ἀκαταστασίας, καὶ τῆς διαλύσεως, διὰ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτὸς τῆς Ἀναστάσεως, τῶν θλίψεων καὶ τῶν προβλημάτων εὐαγγελίζεται τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον καὶ καλεῖ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους νὰ τὸ βιώσουν. Τοὺς καλεῖ νὰ σταθοῦν μὲ πίστιν καὶ ἐλπίδα ἐνώπιον τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, ἐνώπιον τοῦ μυστηρίου τῆς ζωῆς∙ τοὺς καλεῖ νὰ ἐμπιστευθοῦν τὸν κρατοῦντα τὰ ἡνία πάσης κτίσεως Ἀναστάντα Κύριον, τὸν Κύριον τῆς χαρᾶς καὶ τῆς εὐφροσύνης.
.                 Χριστὸς Ἀνέστη, λοιπόν, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα! Αὐτοῦ τοῦ δεσπόζοντος τῆς ζωῆς καὶ κυριεύοντος τοῦ θανάτου Κυρίου ἡμῶν ἡ Χάρις καὶ τὸ ἄπειρον Ἔλεος εἴησαν μετὰ πάντων.

Φανάριον, Ἅγιον Πάσχα ,βιζ´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρὸς Χριστὸν Ἀναστάντα
εὐχέτης πάντων ὑμῶν