Συναξαριστής 4 Μαρτίου

Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος ὁ Ἰορδανίτης

 

Γεννήθηκε ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς στὴ Λυκία, τὸν 7ο μετὰ Χριστὸν αἰῶνα. Ὁ σατανάς, ὅμως, τοῦ ἔπαιξε πονηρὸ παιγνίδι. Κατάφερε καὶ τὸν παρέσυρε στὴν αἵρεση τῶν Μονοφυσιτῶν. Ἀλλ᾿ ὁ Θεός, ποὺ γνώριζε τὶς ἀγαθές του προθέσεις, εὐδόκησε νὰ λάμψει στὸ πνεῦμα του ἡ ἀλήθεια.

Ὅταν κάποτε ἐπισκέφθηκε τὸν Ἅγιο Εὐθύμιο, ποὺ ἦταν βαθὺς γνώστης τῶν Γραφῶν, καὶ τὸν ἄκουσε μὲ ταπεινὸ φρόνημα, κατάφερε καὶ ἀναγνώρισε τὴν ὀρθόδοξη ἀλήθεια. Σὰν χαρακτῆρας, ὁ Γεράσιμος ἦταν πολὺ αὐστηρός με τὸν ἑαυτό του. Ἔτρωγε καὶ κοιμόταν τόσο, ὅσο χρειαζόταν. Ἔλεγε, μάλιστα, ὅτι ὁποῖος θέλει νὰ ζήσει περισσότερο, πρέπει νὰ κοιμᾶται λιγότερο. Ὄχι μόνο διότι ὁ πολὺς ὕπνος κάνει τρυφηλό, ἄρα ἀνίσχυρο στοὺς κόπους τὸ σῶμα, καὶ πολὺ εὐάλωτο στὶς ἀσθένειες, ἀλλὰ καὶ διότι ζωὴ εἶναι κυρίως τὸ μέρος τοῦ χρόνου ποὺ ἔχουμε συνείδηση. Πότε αὐτὸ συμβαίνει; Ὅταν εἴμαστε ξύπνιοι.

Καὶ πρόσθετε: «Εἶπαν οἱ σοφοὶ τὸν ὕπνο ἀδελφὸ τοῦ θανάτου. Θέλεις λοιπὸν νὰ βρίσκεσαι περισσότερα χρόνια στὴ ζωή; Μεῖνε λιγότερες ὧρες στὸ κρεβάτι σου. Διότι αὐτὸ εἶναι ἕνα εἶδος φερέτρου καὶ ἐμποδίζει ἀπὸ τὴν ἐνέργεια, ποὺ εἶναι ἡ θεμελιώδης βάση τῆς ζωῆς».

Ἀργότερα ὁ Γεράσιμος, κοντὰ στὸν Ἰορδάνη, ἵδρυσε κοινοβιακὴ ἀδελφότητα, ὅπου ὅλοι μαζὶ ἦταν μία ψυχὴ καὶ μία καρδιά.

(Νὰ σημειώσουμε ἐδῶ, ὅτι τὰ στοιχεῖα, ἀπὸ τοὺς Συναξαριστές, γιὰ τὸν χρόνο ποὺ ἔζησε ὁ Ἅγιος Γεράσιμος, στεροῦνται ἱστορικῆς βάσεως, διότι ὁ Μέγας Εὐθύμιος μὲ τὸν ὁποῖο συναντήθηκε ὁ Ἅγιος Γεράσιμος, ἔζησε τὸν 5ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ ὄχι τὸν 7ο ποὺ ὑποτίθεται ὅτι γεννήθηκε ὁ Ἅγιος Γεράσιμος. Ἑπομένως ὁ χρόνος τῆς ζωῆς τοῦ Ἁγίου Γερασίμου, παρατίθεται ἐδῶ μὲ ἐπιφύλαξη).

 

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῆς ἐρήμου πολίτης καί ἐν σώματι ἄγγελος, καί θαυματουργός ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τούς νοσοῦντας, καί τάς ψυχάς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς ἐρήμου οἰκήτωρ, Ἀσκητῶν ἀκροθίνιον, καὶ ἀγγελικῆς πολιτείας ἀναδέδειξαι ἔσοπτρον, τοῦ Πνεύματος τὴ αἴγλη λαμπρυνθεῖς, Γεράσιμε Ὅσιων καλλονὴ διὰ τοῦτο θεραπεύεις διαπαντός, τοὺς πίστει ἐκβοώντας σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.

Κοντάκιον 
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς ἀστήρ οὐράνιος ἐξανατείλας, ἱερῶς ἐφαίδρυνας, τῶν ἀρετῶν σου τῷ φωτί, τοῦ Ἰορδάνου τήν ἔρημον, Ὅσιε Πάτερ, θεόφρον Γεράσιμε.

Κάθισμα 
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τὴν κλίμακα τῶν θείων ἀρετῶν διανύσας, πρὸς νοητῆς θεωρίας ἀνελήλυθας ὕψος, καὶ θείων μυστηρίων τοῦ Χριστοῦ, ἐμφάσεις ὑπεδέξω καθαράς, διὰ τοῦτο, θεοφόρε, σὲ εὐσεβῶς τιμῶμεν καὶ βοῶμεν· Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Ἀγγέλων ὁ μιμητής, καὶ τῶν Μοναζόντων, γνώμων θεῖος καὶ ὁδηγός· χαίροις ἀπαθείας, τὸ φωτοφόρον σέλας, Γεράσιμε παμμάκαρ, Ὁσίων καύχημα.

---

 

Οἱ Ἅγιοι Παῦλος καὶ Ἰουλιανή

Ἔζησαν στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Αὐρηλιανοῦ. Πατρίδα τους ἦταν ἡ Πτολεμαΐδα, καὶ εἶχαν εὐσεβεῖς γονεῖς, ποὺ τοὺς ἀνέθρεψαν μὲ πολλὴ εὐσέβεια καὶ ἔνθερμη ἀφοσίωση πρὸς τὴν στρατευόμενη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Παῦλος, μεγαλύτερος τῆς ἀδελφῆς του Ἰουλιανῆς, ὅταν καταρτίστηκε καλὰ γύρω ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ ἀλήθεια, ἐπεδίωκε συναναστροφὲς εἰδωλολατρῶν συνομηλίκων του, μὲ τὴν προοπτικὴ νὰ τοὺς φέρει πρὸς τὸ χριστιανικὸ φῶς.

Τὸ παράδειγμά του ἀκολούθησε καὶ ἡ ἀδελφή του.Ὅταν ὅμως ὁ αὐτοκράτωρ Αὐρηλιανὸς ἦλθε στὴν Πτολεμαΐδα, οἱ ἐκεῖ εἰδωλολάτρες, κατήγγειλαν τοὺς δυὸ χριστιανοὺς ἀδελφούς, ὅτι ἦταν πολὺ θρασεῖς καὶ προσβλητικοὶ ἐναντίον τῶν εἰδώλων. Ὁ αὐτοκράτωρ τοὺς συνέλαβε καὶ τοὺς διέταξε ν᾿ ἀπαρνηθοῦν τὸ Χριστό. Τὰ δυὸ ἀδέλφια ἀπάντησαν, ὅτι ἡ ψυχή τους καὶ ἡ θρησκευτική τους συνείδηση ἀνήκουν στὸ Χριστό, καὶ ὅτι μόνο ἀπ᾿ Αὐτὸν μποροῦσαν νὰ παίρνουν τέτοιου εἴδους διαταγές.

Ἀκολούθησε τότε ἐναντίον τους, σειρὰ ἀνεκδιήγητων σκληρῶν βασανισμῶν. Ὑπέμειναν ὅμως μὲ καταπληκτικὸ θάῤῥος καὶ ἀλύγιστη καρτερία, τόση, ὥστε καὶ αὐτοὶ οἱ δήμιοί τους Κοδρᾶτος, Ἀκάκιος καὶ Στρατόνικος, ἀφοῦ πέταξαν τὰ βασανιστικὰ ὄργανα, ἔπεσαν στὰ πόδια τοὺς ὁμολογώντας τὸ Χριστό. Ὅμως, νέοι δήμιοι ξέσχισαν τὰ σώματα τῶν μαρτύρων μὲ σιδερένια ὄργανα καὶ ἔτσι ἔλαβαν μαρτυρικὸ θάνατο.

(Ἡ μνήμη τους περιττῶς ἐπαναλαμβάνεται τὴν 17η Αὐγούστου καὶ τὴν 27η ἢ 28η Μαΐου ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστές).

---

 

Οἱ Ἅγιοι Κοδρᾶτος, Ἀκάκιος καὶ Στρατόνικος

Αὐτοὶ ἦταν δήμιοι στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Αὐρηλιανοῦ (270-275). Πίστεψαν στὸν Χριστὸ κατὰ τὸ μαρτύριο τῶν Ἁγίων Παύλου καὶ Ἰουλιανῆς στὴν Πτολεμαΐδα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποκεφαλιστοῦν.

---

 

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἐπίσκοπος Κύπρου

Στὸν Πατμιακὸ κώδικα 266 ἡ μνήμη του συνοδεύεται μὲ αὐτὴ τοῦ Ἀδριανοῦ, καὶ λέγεται ἐπίσκοπος Κωνσταντίας τῆς Κύπρου. Ἴσως καὶ ὁ Ἀδριανὸς αὐτός, ποὺ δὲν μνημονεύεται πουθενὰ ἀλλοῦ, νὰ ἦταν καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος Κύπρου.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ (κατὰ τὸν DeΙ. 5 Μαρτίου).

---

 

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἐπίσκοπος Ἀσσου τῆς Ἀνατολῆς

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Μυτιλήνη, ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἀκόρνη (1150μ.Χ.), ποῦ βρίσκεται κοντὰ στὴν Ἱερὰ (ἀρχαία πόλη τῆς Λέσβου, ποὺ ἐρείπιά της βρίσκονται στὸ βόρειο ἄκρο τῆς δυτικῆς πλευρᾶς τοῦ στομίου τοῦ κόλπου τῆς Γέρας). Εἶχε γονεῖς εὐσεβεῖς τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Μαρία, ποὺ παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸ μὲ δάκρυα νὰ τοὺς δώσει παιδί. Ὁ Θεὸς εἰσάκουσε τὶς προσευχές τους καὶ τοὺς ἔδωσε ἕνα ἀγοράκι ποὺ τὸ ὀνόμασαν Γεώργιο (τὸν μετέπειτα Γρηγόριο). Καὶ τὸ μεγάλωναν μὲ μεγάλη ἐπιμέλεια, μαθαίνοντάς του τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα.

Κατόπιν γιὰ νὰ συμπληρώσει τὶς σπουδές του πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου γνωρίστηκε μὲ τὸν Ἱερομόναχο Ἀγάθωνα, ἡγούμενο σ᾿ ἕνα ἀπὸ τὰ μοναστήρια τῆς Ἀνατολῆς. Ἀργότερα ὁ Γρηγόριος πῆγε στὸ μοναστήρι τοῦ Ἀγάθωνα καὶ ἔμεινε κοντά του τρία χρόνια, ἀσκούμενος στὴν ἀρετή. Ἔπειτα ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα του καὶ ἀπὸ ἐκεῖ πῆγε γιὰ προσκύνημα στὰ Ἱεροσόλυμα, καὶ προχώρησε στὰ ἡσυχαστήρια τοῦ Ἰορδάνη, ὅπου ἔγινε μοναχὸς καὶ ἀργότερα Ἱερομόναχος.

Μὲ τὶς συστάσεις τοῦ Ἀγάθωνα, ἔγινε ἐπίσκοπός της Ἄσσου τῆς Μυσίας, ποὺ ἀπεῖχε ἕνα χιλιόμετρο ἀπὸ τὴν ἀκτὴ τοῦ Ἀδραμυτηνοῦ κόλπου. Ἐκεῖ ὁ Γρηγόριος ἔδωσε ὅλο του τὸν ἑαυτό, γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναβάθμιση τῆς ἐπισκοπῆς του. Ἀλλ᾿ οἱ κακομαθημένοι καὶ φθονεροὶ πρόκριτοι τῆς πόλης, τὸν ἀνάγκασαν νὰ παραιτηθεῖ. Στὴν ἀρχὴ πῆγε στὴν Τένεδο, ὅπου ἡσύχασε γιὰ ἀρκετὸ καιρὸ σὲ μία Μονή.

Ἀργότερα ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ τὴν πατρίδα του, κατέληξε στὸ ὄρος Πρηῶν τῆς Δ. Μικρᾶς Ἀσίας, ὅπου ἵδρυσε ἡσυχαστήριο καὶ κατόπιν ναὸ στὸ ὄνομα τῆς Θεοτόκου. Ἐκεῖ λοιπόν, μὲ μία μικρὴ συνοδεία περνοῦσε τὸν καιρό του μὲ προσευχὴ καὶ λατρεία. Κάποτε- κάποτε κατέβαινε στὶς πόλεις καὶ κήρυττε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο ὁ ταπεινόφρων Γρηγόριος.

 

---

 

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ἐκ Ρωσίας

 

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος τῆς Βολογκντὰ γεννήθηκε στὴν Ρωσία τὸν 12ο αἰῶνα μ.Χ. Στὴν ἀρχὴ ἀσκήτεψε στὴ μονὴ τοῦ Γκλουσὲν καὶ ἀργότερα στὴ μονὴ τοῦ Γκλινέκ, κοντὰ στὸ Κίεβο. Στὶς 19 Αὐγούστου 1147 ἦλθε στὴν περιοχὴ τῆς Βολογκντά, ὅπου συνέχισε τὸ θεοφιλὴ καὶ ἀσκητικό του βίο.

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 1178.

---

 

Ὁ Ἅγιος Δανιὴλ ὁ Πρίγκιπας 

 

Ὁ Ἅγιος Δανιὴλ γεννήθηκε στὴν πόλη τοῦ Βλαντιμὶρ τῆς Ρωσίας τὸ ἔτος 1261. Ἦταν ὁ τέταρτος υἱὸς τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ († 30 Αὐγούστου καὶ 23 Νοεμβρίου) καὶ τῆς Βάσσης. Δύο χρόνια μετὰ τὴν γέννησή του ὁ πατέρας του πέθανε. Ὅταν ἀργότερα κοιμήθηκε ἡ μητέρα του Βάσσα, ἀνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ τῆς μονῆς τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Βλαντιμὶρ καὶ οἱ πιστοὶ τὴν ἀποκαλοῦσαν «δίκαιη».

Ὁ Ἅγιος ἔφθασε στὴ Μόσχα τὸ ἔτος 1272 καὶ ἀμέσως οἰκοδόμησε ναὸ καὶ μονὴ πρὸς τιμὴν τοῦ προστάτου του Ἁγίου Δανιὴλ τοῦ Στυλίτου († 11 Δεκεμβρίου).
Μετὰ ἀπὸ μάχες κατὰ τῶν Τατάρων καὶ ἐσωτερικὲς συγκρούσεις ὁ Ἅγιος Δανιήλ, ἄρρωστος πλέον, ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἔλαβε τὸ ἀγγελικὸ σχῆμα στὴ μονὴ τοῦ Δανιήλ. Κοιμήθηκε τὸ ἔτος 1303.

---

 

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος βασιλεὺς Ροστὼβ τῆς Ρωσίας

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος γεννήθηκε στὶς 7 Δεκεμβρίου 1209 καὶ ἦταν υἱὸς τοῦ μεγάλου πρίγκιπα τοῦ Ροστὼβ Κωνσταντίνου Βσεβολόντοβιτς καὶ τῆς πριγκίπισσας Ἀγάθης – Ἄννας Μστισλάβοβνα. Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ πατέρα του, ἡ μητέρα του εἰσῆλθε σὲ μονὴ καὶ ἔγινε μοναχή. Στὴ μονὴ αὐτὴ κοιμήθηκε στὶς 24 Ἰανουαρίου 1221.

Ὅταν τὸ ἔτος 1216 ὁ πατέρας του, Κωνσταντίνος Βσεβολόντοβιτς, ἔγινε μεγάλος πρίγκιπας τοῦ Βλαδιμίρ, ἀνέθεσε τὰ καθήκοντα διακυβερνήσεως τοῦ Ροστὼβ στὸ μικρὸ πρίγκιπα Βασίλειο, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε τὰ καθήκοντά του μὲ αἰσθήματα δικαιοσύνης καὶ ἀγάπης ἔναντι τοῦ λαοῦ τοῦ Ροστώβ.

Ὅταν, στὶς 2 Φεβρουαρίου 1218, πέθανε ὁ πατέρας τοῦ Ἁγίου, ὁδηγὸς καὶ σύμβουλος τοῦ νεαροῦ πρίγκιπα ἀνέλαβε ὁ θεῖος του Ἅγιος Γεώργιος, πρίγκιπας τοῦ Βλαντιμὶρ († 4 Φεβρουαρίου).

Κατὰ τὸ ἔτος 1219 ἔλαβε μέρος στὴ μάχη ποὺ ἔδωσαν οἱ κάτοικοι τοῦ Βλαντιμὶρ καὶ τῆς Σουζδαλίας κατὰ τῶν Βουλγάρων καὶ στὶς 16 Ἰουνίου 1223 στὴ μάχη κατὰ τῶν Μογγόλων στὸν ποταμὸ Κάλκα, ὅπου οἱ Ρώσοι νικήθηκαν. Ὁ Βασίλειος καὶ οἱ στρατιῶτες του ἐπέστρεψαν στὸ Ροστώβ.

Λίγα χρόνια ἀργότερα ὁ Ἅγιος νυμφεύεται τὴ Μαρία, θυγατέρα τοῦ Ἁγίου Μιχαὴλ τοῦ Τσέρνιγκωφ († 20 Σεπτεμβρίου) καὶ ἀποκτᾶ τὸν πρῶτο του υἱό, τὸν Μπόρις. Ὅμως τὰ σύννεφα ἄρχισαν νὰ σκεπάζουν τὸν οὐρανὸ τῆς Ρωσίας. Ἡ ἀπειλὴ τῶν Τατάρων ἦταν ὁρατή. Τὸ ἔτος 1236 οἱ Τάταροι εἶχαν καταλάβει ἕνα μεγάλο μέρος τῆς Ρωσικῆς γῆς. Ὁ Χάνης τῶν Τατάρων πρότεινε στὸν Ἅγιο Γεώργιο τὸν πρίγκιπα, εἰρήνη. Ἐκεῖνος ὅμως ἀπάντησε: «Μία ἔνδοξη μάχη εἶναι προτιμότερη ἀπὸ μία ἀτιμωτικὴ εἰρήνη». Στὶς 3 Φεβρουαρίου 1238 οἱ Τάταροι κύκλωσαν τὴν πόλη τοῦ Βλαντιμίρ. Οἱ κάτοικοι κατέφυγαν στὴν προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Ἐπίσκοπος Μητροφάνης ἐνδυνάμωνε τοὺς ἀγωνιστές. Ἡ πόλη τελικὰ ἔπεσε στὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν στὶς 7 Φεβρουαρίου. Ὁ Ἐπίσκοπος Μητροφάνης πέθανε μαζὶ μὲ χιλιάδες γυναῖκες καὶ παιδιά.

Στὶς 4 Μαρτίου 1238 οἱ Ρώσοι, μὲ ἐπικεφαλῆς τοὺς Ἁγίους Βασίλειο καὶ Γεώργιο, ἔδωσαν τὴν τελικὴ μάχη. Οἱ Τάταροι συνέλαβαν τὸν Ἅγιο Βασίλειο, ὁ ὁποῖος τοὺς εἶπε, ὅπως οἱ Μάρτυρες τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας: «Δὲν μπορεῖτε νὰ μοῦ πάρετε τὴν πίστη στὸν Χριστό». Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὁμολογία πίστεως, οἱ βάρβαροι τὸν κρέμασαν στὸ δάσος Σέρνσκ.
Ὁ Ἐπίσκοπος Κύριλλος συνέλεξε μὲ εὐλάβεια τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Ἁγίων καὶ τὰ ἐνταφίασε στὸν καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Ροστώβ.

---

 

Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Βιασεσλάβου Πρίγκιπα τῆς Ρωσίας

 

Ὁ Ἅγιος Βιασεσλάβος τιμᾶται στὶς 28 Σεπτεμβρίου.
Τὰ ἱερὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου Βιασεσλάβου, πρίγκιπα τῆς Τσεχίας, μετακομίσθηκαν ἀπὸ τὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Βίτου († 15 Ἰουνίου) στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ.

---

 

Oἱ Ἅγιοι Βασίλειος τοῦ Μιρὼζ καὶ Ἰωάσαφ τοῦ Σνετνογκὸρσκ οἱ Ὁσιομάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι Ὁσιομάρτυρες Βασίλειος καὶ Ἰωάσαφ ἔζησαν κατὰ τὸν 13ο αἰώνα μ.Χ. στὴν περιοχὴ τοῦ Πσκὼφ τῆς Ρωσίας.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἦταν ἡγούμενος τῆς μονῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τοῦ Μιρὼζ ἐνῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάσαφ ἦταν ἡγούμενος στὴ μονὴ τοῦ Γενεθλίου της Θεοτόκου τοῦ ὅρους Σνάτνα.

Οἱ Ἅγιοι μαρτύρησαν κατὰ τὸ ἔτος 1299 μ.Χ., ὅταν οἱ Γερμανοὶ ἐπιτέθηκαν ἐναντίων του Πσκὼφ καὶ τῶν μοναστηριῶν τῆς περιοχῆς. 

Συγχώρησε Κύριε αυτούς με πλήγωσαν.

 
Συγχώρησε τους, Κύριε. Συγχώρησε αυτούς που σήμερα μου προξένησαν κακό, με αδίκησαν και όλους όσους με πλήγωσαν. Με πόση δυσκολία είπα, Θεέ μου, τα λόγια αυτά. Παλεύω ακόμη σκληρά, για να καταστείλω την ...οργή που κοχλάζει μέσα μου. Ήταν μεγάλος ο πόνος και η αγανάκτηση μου. Γιατί και το χτύπημα που μου κατάφεραν υπήρξε οδυνηρότατο.
Το είδες, Χριστέ μου. Σ΄ευχαριστώ γιατί με συγκράτησες. Στην κατάσταση που βρέθηκα θα μπορούσα να κάνω πολύ κακό. Έζησα κρίσιμες ώρες. Σ΄ευχαριστώ γιατί με φύλαξες από τον ολέθριο σύμβουλο που λέγεται εκδικητικότητα.
Κύριε, Σε παρακαλώ, συγχώρησε τους. Αναπολώντας το πρόσωπο Σου πάνω στο Σταυρό νιώθω να γαληνεύω και να γεμίζω δύναμη, για να Σου ξαναπώ περισσότερο συνειδητά. Συγχώρησε τους εχθρούς μου. Αυτούς που μου φέρθηκαν χειρότερα και από εχθρούς.
Φώτισέ τους για να καταλάβουν ότι έκαναν λάθος, ότι διέπραξαν μια αμαρτία . Αποκάλυψε τους την αλήθεια . Αφαίρεσε από τα μάτια τους το κάλυμμα του μίσους που τους τυφλώνει και δεν τους αφήνει να δουν. Θεέ μου, φρούρησε τους με την αγάπη Σου, για να μην πάθουν κακό. Προφύλαξε τους να μην πέσουν σε ενέργειες παρόμοιες με την σημερινή, που ενδέχεται να δημιουργήσουν ανεπανόρθωτες συμφορές..
Ευλόγησε, Κύριε, όσους με αδίκησαν.
Η χάρη Σου, ο Φωτισμός Σου, το έλεος Σου, ας σκεπάσει τις ψυχές τους.

πηγή

ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΙΟΡΔΑΝΗ

Τῌ Δ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΜΑΡΤΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Γερασίμου τοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ.

Τῇ Δ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Γερασίμου 

τοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ.

Ὑπηρέτης θὴρ τῷ Γερασίμῳ γέρας,
Θῆρας παθῶν κτείναντι πρὶν λῆξαι βίου.
Τῇ δὲ τετάρτῃ Γεράσιμος βιότοιο ἀπέπτη.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Παύλου καὶ Ἰουλιανῆς 

τῆς αὐτοῦ ἀδελφῆς.

Ὁ κείμενος μὲν Παῦλος, ἡ δὲ κειμένη
Ἰουλιανή, σύγγονοι τετμημένοι.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἀνωτέρω, Κοδρᾶτος, Ἀκάκιος καὶ Στρατόνικος οἱ ἀπὸ δημίων,

 ξίφει τελειοῦνται.

Τρεῖς ἐκχέαντες αἷμα πολλῶν ὡς ὕδωρ,
Σοφῶν αἷμα, Χριστὲ σοὶ χέουσιν ἐκ ξίφους.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Κύπρου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ἐλαφος ὥσπερ ἐκ βρόχου ῥυσθεὶς βίου,
Ἄνεισι Γρηγόριος, ἔνθα ζῶν ὕδωρ.

Ταῖς τῶν σῶν Ἁγίων πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ἡ μυστικὴ ζωὴ τῆς Ὀρθοδοξίας

Ἀπὸ τὸ βιβλίοτοῦ Ἀρχιμ. Ἱεροθέου Βλάχου
(νῦν Μητρ. Ναυπάκτου)«Ὀσμὴ Γνώσεως»Ἐκδόσεις «Τέρτιος»,
Κατερίνη 1985, σελ. 51-54

 «ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεωγότα
καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας
ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου»
( Ἰω. α´ 52 )

.          Ὁ Ναθαναὴλ ἐξεπλάγη, ἐπειδὴ ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε τὸ ἄδολο τῆς καρδίας του καὶ τὸν τόπο ὅπου βρισκόταν. Ἀπαντώντας ὁ Κύριος στὴν ἐρώτησί του προσφέρει μιὰ καινούργια ἀποκάλυψι: «Σᾶς διαβεβαιώνω πὼς πολὺ γρήγορα θὰ δῆτε ἀνοιγμένο τὸν οὐρανὸ καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ νὰ ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν στὸν Υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου». Αὐτὸ μᾶς δίδει τὴν ἀφορμὴ νὰ κάνουμε ἕνα μικρὸ σχολιασμὸ καὶ νὰ παρουσιάσουμε πολὺ σύντομα τὸ μεγαλεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ σήμερα τιμοῦμε.

Ἡ θέα τοῦ Θεοῦ γίνεται διὰ τῆς θεώσεως

.          Προφανῶς μὲ τὴν ἀπάντησί Του αὐτὴ ὁ Κύριος θέλει νὰ τονίση τὴν μεγάλη ἀλήθεια ὅτι ὁ Ἰησοῦς, ὡς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ μεγαλύτερη καὶ κατ’ ἐξοχὴν ἀποκάλυψι τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Πράγματι οἱ μαθηταί Του καὶ γενικὰ οἱ ἅγιοι ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν πολλὲς φορὲς τὸ ἄνοιγμα τῶν οὐρανῶν καὶ τὴν δόξα τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ. Αὐτὸ ἔγινε πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν Πεντηκοστή. Ἀκόμη καὶ ὁ Πρωτομάρτυς Στέφανος στὸ Συνέδριο ὁμολόγησε «Θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἐστῶτα» (Πράξ. ζ´ 56).
.          Ἀλλὰ ξέρουμε καλὰ ἀπὸ τὴν ἐμπειρία ὅλων τῶν ἁγίων ὅτι ἡ θέα τῆς δόξης τοῦ Θεανθρώπου γίνεται διὰ τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου δηλαδὴ διὰ τῆς ἐσωτερικῆς μεταμορφώσεως καὶ ἑπομένως δὲν εἶναι μία ἁπλὴ θεωρία μὲ τὰ σωματικὰ μάτια. Ἐπάνω στὸ Θαβώριον Ὅρος «μετασκευάζονται οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν Ἀποστόλων τῇ δυνάμει τοῦ θείου Πνεύματος» καὶ ἀξιώνονται νὰ δοῦν τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὁ Προφήτης Ἠλίας «οὐκ αἰσθητῶς ἐκεῖνος εἶδεν» τὸν ἄσαρκο Λόγο, δηλαδὴ τὸν Χριστό, ἀφοῦ τὸ πρόσωπό του ἦταν κεκαλυμμένο μὲ τὴν μηλωτή. Ἄρα διὰ τῆς ἐσωτερικῆς καθάρσεως καὶ μὲ τοὺς αἰσθητοὺς ὀφθαλμούς, ποὺ μεταμορφώνονται ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, βλέπει κανεὶς τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἄλλωστε καὶ ὁ Ἴδιος ἀπεκάλυψε: «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται» (Ματθ. ε´ 8).

Ἡ μυστικὴ ζωὴ τῆς Ὀρθοδοξίας

.          Αὐτὰ δείχνουν ἕνα χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μυστική, δηλαδὴ ὅλη ἡ θεολογία καὶ ἡ ζωή της εἶναι μυστική. Ὅταν λέμε μυστικὴ ζωή, δὲν ἐννοοῦμε τὴν ὕπαρξι διαφόρων «μυστικῶν», ἀλλὰ τὴν ζωὴ ποὺ κινεῖται πέρα ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια, ἄρα πέρα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε. Αὐτὸ φαίνεται καθαρὰ σὲ τρία σημεῖα.

.       Πρῶτον. Ἡ Ὀρθοδοξία χωρὶς νὰ παραγνωρίζη τὴν λογικὴ κινεῖται πέρα ἀπ’ αὐτή. Ὁ ἄνθρωπος λέμε συνήθως ὅτι εἶναι λογικὸ ὄν. Αὐτὸ εἶναι σωστὸ κυρίως γιατί ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εἰκόνα» τοῦ Λόγου, τοῦ Δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν παραθεωρεῖ τὴν λογική του ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ δὲν τὴν ἀπολυτοποιεῖ. Γνωρίζει ὅτι ἡ λογικὴ λειτουργία εἶναι μία ἀπὸ τὶς λειτουργίες τῆς ψυχῆς, ἀφοῦ ἡ ψυχὴ εἶναι ἑνιαία καὶ πολυδύναμη. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν λογικὴ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ἐνέργειες ὅπως ἡ ἐπιθυμία, ὁ νοῦς, ἡ βούλησι, ἡ φαντασία κλπ. Αὐτὸ τὸ γνωρίζει καὶ ἡ σύγχρονη ψυχολογία ποὺ διαπιστώνει τὴν ὕπαρξι τοῦ ὑποσυνειδήτου, στὸ ὁποῖο ὑπάρχουν πράγματα ποὺ δὲν ἔχουν ἀξιολογηθῆ ἀπὸ τὴν λογική. Ἐὰν λοιπὸν ἡ Ὀρθοδοξία εἶχε ἀνέκαθεν στραμμένη τὴν προσοχή της σ’ αὐτὸν τὸν μυστικὸ καὶ κεκρυμμένο θησαυρὸ ποὺ λέγεται καρδιὰ (κέντρο ὅλου τοῦ πνευματικοῦ κόσμου) καὶ αὐτὴν ἐπιδιώκει νὰ καθαρίση καὶ νὰ ἐλευθερώση. Ὁ Προφήτης Δαβὶδ ψάλλει: «καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός». Ἡ καρδιὰ ζεῖ τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἡ λογικὴ διατυπώνει τὶς ἐμπειρίες της. Ὅταν ὅμως ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ τὰ καταλαβαίνη ὅλα μὲ τὴν λογική του, τότε παύει νὰ εἶναι ὀρθόδοξος. Γίνεται σχολαστικός, δηλαδὴ αἱρετικός.

 .          Δεύτερον. Ἡ Ὀρθοδοξία χωρὶς νὰ παραγνωρίζη τὶς σωματικὲς αἰσθήσεις, κινεῖται πέρα ἀπὸ αὐτές. Ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖται ἀπὸ σῶμα καὶ ψυχή. Ὅπως τὸ σῶμα ἔχει αἰσθήσεις τὸ ἴδιο ἔχει καὶ ἡ ψυχή. Εἶναι οἱ λεγόμενες νοερὲς ἢ πνευματικὲς αἰσθήσεις. Μὲ τὴν μυστηριακὴ ὀρθόδοξη ζωὴ οἱ σωματικὲς αἰσθήσεις μεταμορφώνονται, δηλαδὴ γίνονται αἰσθήσεις τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Συγχρόνως ἀναπτύσσονται οἱ νοερὲς ἐσωτερικὲς αἰσθήσεις. Οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι τὸ ἀληθινὸ στοιχεῖο τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀνάπτυξι τῶν νοερῶν αἰσθήσεων. Π.χ. ὁ ἅγιος Ἰσαὰκ μᾶς λέγει ὅτι «ἡ ζωὴ ἐν Θεῷ, κατάπτωσις τῶν αἰσθήσεων ἐστίν. Ὄτε δὲ ζήσει ἡ καρδία, καταπίπτουσιν οἱ αἰσθήσεις. Ἡ ἀνάστασις τῶν αἰσθήσεων, ἐστὶν νέκρωσις καρδίας».
.         Μέσα στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει μία ἄλλη μυστικὴ γλώσσα διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζονται οἱ σωματικὲς αἰσθήσεις καὶ ἀναπτύσσονται οἱ νοερὲς αἰσθήσεις. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ γλῶσσα τοῦ συμβόλου. Τὸ ἄναμμα τοῦ κεριοῦ, ἡ καύσι τῆς κανδήλας, τὸ κερὶ πρὸ τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ τρόπος τῆς εὐλογίας θέλουν νὰ δείξουν κάτι ἐσωτερικό. Ἐπίσης ἡ Ὀρθοδοξία μὲ τὴν εἰκόνα της, τῆς ὁποίας τὴν ἀναστήλωσι ἑορτάζουμε σήμερα, δὲν θέλει ἁπλῶς νὰ στολίση τοὺς Ναοὺς ἢ νὰ ἱκανοποιήση τὴν ὅρασι, ἀλλὰ νὰ μεταδώσει ἄλλες ἐμπειρίες στὸν προσευχόμενο Χριστιανό. Στὴν Ὀρθόδοξη ἁγιογραφία φαίνεται ἡ μεταμόρφωσι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως καὶ τοῦ κόσμου, ἡ ἔκχυσι τοῦ Θαβωρίου Φωτὸς πάνω στὸ ἀνθρώπινο σῶμα, ἡ μεγάλη ἀγάπη καὶ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀγάπη τῶν ἁγίων στὸν Θεὸ καὶ ὅλα τὰ ἐσωτερικὰ βιώματά τους. Εἶναι παρατηρημένο ὅτι ὅταν ὁ ἄνθρωπος ξέρη νὰ βλέπη τὶς εἰκόνες, μεταμορφώνεται. Καὶ ὅσο μεταμορφώνεται τόσο μπορεῖ νὰ ἐκτιμήση τὴν μεγάλη ἀξία τῆς Ὀρθόδοξης ἁγιογραφίας.
.          Τρίτον. Ἡ Ὀρθοδοξία χωρὶς νὰ παραθεωρῆ τὰ φαινόμενα, κινεῖται πέρα ἀπὸ αὐτά. Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δὲν βλέπει ἢ δὲν ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ πράγματα, ἀλλὰ βλέπει τὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ποὺ βρίσκεται κάτω ἀπὸ ὅλα τὰ ἱστορικὰ καὶ φυσικὰ γεγονότα. Αὐτὸ γίνεται διὰ τῆς ἐσωτερικῆς μεταμορφώσεως. Συνήθως ἐμεῖς, ὄντας ἀκάθαρτοι, ἀγνοοῦμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ἀποδίδουμε σ’ Αὐτὸν ὅλα τὰ πάθη μας καὶ τοὺς στοχασμούς μας μὲ ἀποτέλεσμα νὰ παλεύουμε μὲ τὸν Θεό! Οἱ ὀρθόδοξοι σταυρώνουν ὅλα αὐτὰ τὰ φαινόμενα. Ὁ ἅγιος Μάξιμος λέγει κάπου ὅτι «τὰ φαινόμενα πάντα δεῖται σταυροῦ… καὶ τὰ νοούμενα χρήζει ταφῆς» καὶ τότε ἀνασταίνεται ὁ ἐν ἡμῖν λόγος καὶ ἔρχεται ἡ σωτηρία. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ σταυρώνουμε καθημερινὰ κάθε σχέσι μὲ τὰ αἰσθητά, τὴν ἀμεσότητα καὶ νὰ ἐπιδιώκουμε τὴν ἐλευθέρωσι τοῦ νοῦ ἀπὸ τὴν θανατηφόρο ἐνέργεια τῶν ἐξωτερικῶν ἐρεθισμάτων. Σταυρωμένοι μποροῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸ μακάριο πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας μας καὶ νὰ δοῦμε τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ.
.          Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὰ ἀνωτέρω ἤθελαν περισσότερη ἀνάπτυξι. Ἀλλὰ ὁ χῶρος εἶναι περιορισμένος. Εἶναι ὅμως ἐξ ἴσου ἀλήθεια ὅτι ἀπαιτεῖται προσωπικὸς ἀγώνας γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ βιώσουμε τὴν μυστικὴ αὐτὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπαιτεῖται ἀγώνας ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας, κάθαρσι τῶν αἰσθήσεων, ὑπακοὴ σὲ πνευματικὸ πατέρα καὶ τότε θὰ γνωρίσουμε αὐτὴν τὴν μυστικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ δυστυχῶς εἶναι ἄγνωστη σὲ πολλοὺς Ὀρθοδόξους. Τότε τὰ ἀκατάληπτα γίνονται γνωστὰ καὶ ὅσα φαίνονται πολὺ μπερδεμένα, εἶναι πολὺ ἁπλά. Ἔτσι μποροῦμε νὰ γίνουμε Ἱεραπόστολοι καὶ νὰ κάνουμε σωστὴ ἱεραποστολή.

πηγή

Το λιοντάρι του Οσίου Γερασίμου

Οικοδομώντας ο Όσιος 
Γεράσιμος περί τα τέλη του
 4ου αιώνα μεγίστη Λαύρα, 
που απείχε περίπου ένα 
μίλι από τον Ιορδάνη 
ποταμό, η φήμη της 
αρετής και της ενθέου 
βιωτής του, είλκυσε 
από πολλούς τόπους 
μοναχούς που ασκούντο
 υπό την πνευματική 
καθοδήγησή του. 
Από τον θαυμαστό
 βίο του, που συνέγραψε ο Συναξαριστής του Οσίου,
 αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του άγριου λέοντα 
που υπετάγη και αυτός, υπηρετώντας τον Όσιο, 
ακολουθώντας αυτόν, ακόμα καί όταν εκοιμήθη...

Τούτος ο λέων ζούσε στην έρημο του 
Ιορδάνου και όταν πρωτοσυνάντησε τον Άγιο Γεράσιμο
 στην όχθη του ποταμού, άρχισε να φωνάζει δυνατά 
και να ωρύεται από τους πόνους, διότι είχε μπει 
στο πόδι του ένα αιχμηρό κομμάτι από καλάμι 
και του προξενούσε ανυπόφορο πόνο.
 Ο Όσιος τότε σπλαχνίσθηκε το θηρίο,
 και προσφέρθηκε να το θεραπεύσει, ανασηκώνοντας 
το πόδι του, που είχε ήδη πρησθεί από την 
φλεγμονή και έβγαλε με προσοχή τον κοφτερό καλάμι.
 Αμέσως τότε έπαυσε ο πόνος και ο λέων έγινε 
ήμερος σαν πρόβατο, μεταβάλλοντας την 
αγριότητά του καί ακολουθώντας τον Άγιο. 
Από τότε όπου μετέβαινε εκείνος, 
ακολουθούσε και ο λέων.

Το εκπληκτικό καί θαυμαστό της υποθέσεως είναι ότι 
επειδή η Λαύρα ήταν κοντά στον Ιορδάνη ποταμό,
 υπήρχε ένας όνος που μετέφερε στο Κοινόβιο
 το νερό που χρειαζόντουσαν οι Πατέρες. 
Ο Όσιος τότε ανέθεσε στον λέοντα να φυλάγει
 τον όνο, που τον εμπιστεύθηκε πλέον στο θηρίο 
σαν να ήταν μικρός βοσκός που φύλαγε το πρόβατο!
 Επί πολύ καιρό λοιπόν, ο λέων έφερε εις πέρας αυτό
 το «διακόνημα», ακολουθώντας τον όνο και 
προστατεύοντας αυτόν, άλλοτε καθήμενος 
κοντά του και άλλοτε βλέποντας τις οδούς όταν
 έβοσκε ο όνος. Όμως, μία ημέρα, ο ύπνος κατέβαλε 
τον λέοντα και ο όνος καθώς έβοσκε απεμακρύνθη,
 με αποτέλεσμα κάποιοι διερχόμενοι Άραβες 
έμποροι να τον κλέψουν. Όταν ξύπνησε ο λέων,
 αναζητούσε τον όνο και αφού δεν τον βρήκε, 
επέστρεψε στην Λαύρα λυπημένος, έχοντας 
κατεβασμένο το κεφάλι.

Όταν τον είδε ο Όσιος σκυθρωπό χωρίς τον όνο, 
υποπτεύτηκε τον λέοντα ότι επανήλθε στην 
πρότερη φύση του και έφαγε τον όνο. 
Έτσι, απεφάσισε να τον ταπεινώσει, αναθέτοντας
 σ’ αυτόν το διακόνημα του αχθοφόρου που θα 
μετέφερε το νερό από τον ποταμό. 
Στον λέοντα τότε φορτώθηκαν τα αγγεία και 
μετέφερε για αρκετό χρονικό διάστημα αόκνως 
και ευχαρίστως το νερό των αδελφών. 
Μετά την πάροδο του χρόνου, έτυχε οι Άραβες
 που είχαν κλέψει τον όνο, να διέρχονται από 
την όχθη του Ιορδάνη, έχοντας μαζί τους 
και τον κλεμμένο όνο, πηγαίνοντας προς
 τα Ιεροσόλυμα. Συνέβη τότε ο λέων της
 Λαύρας να βρίσκεται στον ποταμό για να φέρει
 νερό στους μοναχούς. Αναγνωρίζει τότε από μακριά
 τον όνο και ευθύς μεταβάλλεται σε πραγματικό
 λέοντα, ορμώντας βρυχώμενος κατά 
των κλεφτών που τρομοκρατημένοι 
απομακρύνθηκαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν.
 Τότε ο λέων αρπάζει το σχοινί του όνου και τον
 σύρει μέχρι την Λαύρα, δείχνοντας με διάφορα 
παιχνιδίσματα τη χαρά του! 
Μόλις ο Όσιος Γεράσιμος είδε το θαυμάσιο 
τούτο γεγονός, τον απάλλαξε από αυτή την 
αγγαρεία και πρόσταξε να την αναλάβει ο όνος,
 όπως παλιά, δίνοντας και το όνομα «Ιορδάνης»
 στον λέοντα, που από τότε θα ζούσε απαλλαγμένος
 από το άδικο «επιτίμιο».

Ύστερα από τρία χρόνια ο Όσιος Γεράσιμος
 εκοιμήθη εν Κυρίω. Την ημέρα της αποδημίας 
του, ο «Ιορδάνης» κατ’ οικονομίαν Θεού, δεν
 ήταν στη Λαύρα όταν ετάφη ο Όσιος και 
μόλις επανήλθε μετά από λίγες ημέρες, τον 
ζητούσε επίμονα.
 Ο αββάς Σαββάτιος και οι άλλοι Πατέρες
 προσπαθούσαν να παρηγορήσουν, χαϊδεύοντας 
τον λέοντα που δεν ελάμβανε τροφή και συνεχώς 
έστρεφε τα βλέμματα γύρω του, δείχνοντας την
 λύπη που αισθανόταν, αναζητώντας τον Γέροντα. 
Τότε ο αββάς Σαββάτιος πήρε τον λέοντα και τον
 πήγε στο τάφο του Οσίου, που ήταν μισό μίλι πέραν
 της Εκκλησίας. Ο αββάς έβαλε μετάνοια στον 
Γέροντα και ευθύς ο λέων έκαμε και αυτός το 
σχήμα την μετανοίας και έμενε εκεί, πάνω από
 τον τάφο, έχοντας κατεβασμένο το κεφάλι του,
 μέχρι που απέθανε επάνω από τον τάφο, 
θέλοντας με τον τρόπο αυτό ο Θεός να δοξάσει
 τον Όσιο για την αγία ζωή του.

σ.α.

O ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ HEAVY METAL ΚΑΙΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

 

ΜΑΡΙΝΟΥ ΛΙΝΑ

ΤΙ ΕΙΝΑI H HEAVY METAL

Οι μουσικές προτιμήσεις των ανθρώπων ποικίλουν όπως άλλοστε και ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου.Κάθε είδος μουσικής έχει και την ανάλογη φήμη.Η Heavy Metal συνήθως χαρακτηρίζεται αρνητικά από το πρώτο άκουσμα.Από την άλλη μεριά κάποιοι την θεωρούν ένα μη επιβλαβές είδος μουσικής.

Κύρια στοιχεία της Metal είναι η ένταση του ήχου της,οι στίχοι της,όπως επίσης και η εικόνα που προβάλλει κάθε star.Οι επιθετικοί και γεμάτοι ενέργεια,αυτοί στίχοι της,έχουν προκαλέσει αρκετές διαφωνίες όσον αφορά την ποιότητα αυτού του είδους της μουσικής.

Η Heavy Metal χωρίζεται σε πολλές κατηγορίες.Αυτές είναι η death metal,η thrash metal,η speed metal,η broutal metal,η satanic metal,ηnu metal κ.α.

Ονόματα συγκροτημάτων,τραγουδιστών και τραγουδιών που προκαλούν στην ιστορία της Heavy Metal είναι άπειρα.AD/DC που σημαίνει "Anti-Christ/Death to Christ",δηλαδή "Αντίχριστος/Θάνατος στον Χριστό",Black Sabbath από την λέξη "Σάββατα" που είναι τελετές μαύρης μαγείας,το τραγούδι "To Their Satanic Majesties",δηλαδή "Στις Σατανικές τους Μεγαλειότητες",κ.α.

Από σατανική άποψη,η αρχή έγινε από το συγκρότημα Black Sabbath,οι οποίοι δεν είχαν καμία ιδέα για τον αποκρυφισμό,αλλά για να τραβήξουν την προσοχή των ωέων έπρεπε να προκαλέσουν μεγάλο σάλο με το όνομά τους και γι'αυτό κατέληξαν στην χρησιμοποίηση σατανικών στοιχείων,κάτι το οποίο ήταν αποτελεσματικό αν κρίνουμαι από την μεγάλη επιτυχία πού είχαν.

Ακολούθησαν ονόματα όπως AC/DC,Iron Maiden,Metallica,Alice Cooper κ.α.

ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ HEAVY METAL

Απ'την αρχή μπορούμε όλοι να δούμε πως στην Heavy Metal υπάρχουν τραγουδιστές και συγκροτήματα που κάνουν αναφορές μέσα από τα τραγούδια τους στον σατανισμό και στην μαύρη μαγεία.

Μπορεί να αναρωτηθείτε,γιατί μόνο η συγκεκριμένη μουσική;Ίσως γιατί προσφέρεται πιο πολύ από τα άλλα είδη.Οι ρυθμοί της είναι πολύ γρήγοροι και είναι πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στους νέους.

Μερικοί από τα συγκροτήματα και τους τραγουδιστές που έχουν κατηγορηθεί για σατανισμό είναι:Black Sabbath,Alice Cooper,Ac/DC,Led Zeppelin,Venom,Iron Maiden,Metalllica,Sex Pistols,Rolling Stones κ.α.

Οι συναυλίες τους προκαλούν,όπως επίσης και τα εξώφυλλα των CD τους στα οποία διακρίνονται:

Σατανικά σύμβολα,όπως αναποδογυρισμένοι σταυροί,πυραμίδες,πεντάγραμμα,εξάγραμμα,ο αριθμός 666

Σκηνές ανθρωποθυσιών,μαύρες λειτουργίες και σατανικές αναπαραστάσεις

Μορφές που θυμίζουν τον διάβολο,τον θάνατο και την κόλαση.

Ο τρόπος που παίζουν την μουσική τους,η αγριάδα της ίδιας της μουσικής τους,συμπληρώνουν την εικόνα.

Σε πολλές συναυλίες,σπρωξίματα και κλωτσιές συμπληρώνουν τα shows,τα οποία σοκάρουν.Οι W.A.S.P. πάνω στην σκηνή,πίνουν αίμα από κρανία και κόβουν κρέατα με τσεκούρι,πετώντας τα στην συνέχεια στο κοινό.Ο Ozzy Osbourne των Black Sabbath έχει κόψει με τα δόντια του πάνω στην σκηνή το κεφάλι μιας ζωντανής νυχτερίδας.Το ίδιο έχει κάνει και με ένα περιστέρι.

Τα διάφορα σύμβολα υπήρχαν πάντα στην ανθρώπινη ιστορία.Είναι στοιχεία αναγνώρισης,ταυτότητας,κυριαρχίας.Σύμβολα συναντάμε πολλά στη Heavy Metal.Αυτά είναι:

Ο σατανικός σταυρός.Με το ανεστραμένο ερωτηματικό θέτει σε αμφιβολία την Σταυρική Θυσία του Χριστού

Ο ανεστραμένος σταυρός.Είναι ένα σατανικό σύμβολο που συναντιέται πολύ συχνά στον κόσμο της Heavy Metal

Η πυραμίδα.Είναι το κύριο σύμβολο της Αιγυπτιακής θρησκείας.Στις Αιγυπτιακές προκαταλήψεις πιστεύεται ότι εμπεριέχει την δύναμη του ήλιου,της γης και των αστεριών.Πίστευαν ότι η μεταφυσική δύναμη του σύμπαντος θα έρχονταν κάτω,ξεπηδώντας από την κορυφή της πυραμίδας και θα έβρεχε με μεταφυσική ζωή το μέσα περιεχόμενο.Η πυραμίδα είναι απόλυτα συνεδεμένη με την μετεμψύχωση.Την συναντάμε σε εξώφυλλα δίσκων και σκηνικά των συναυλιών.

Το σύμβολο Μπαθομέτ.Με το κεφάλι του τράγου συμβολίσει τον Σατανά και υπάρχει στο εξώφυλλο της Σατανικής Βίβλου και στα εξώφυλλα πολλών CD της Heavy Metal

Το πεντάκτινο αστέρι ή πεντάλφα.Είναι το σύμβολο της μαύρης μαγείας και το πιο συνηθισμένο στην Heany Metal

Το εξάκτινο αστέρι ή εξάλφα.Είναι το σύμβολο του απόλυτου κακού.Τα δύο τρίγωνα που το σχηματίζουν και είναι το ένα μαύρο και το άλλο άσπρο,συμβολίζουν την λευκή και την μαύρη μαγεία.

Το σύμβολο που σχηματίζεται από ένα Άλφα μέσα σε έναν κύκλο.Χρησιμοποιήται στην Heavy Metal και στην Punk Rock.Το μύνημά του είναι "Εξέγερση"

Το Ankh.Είναι πολύ συνηθισμένο σύμβολο.Συμβολίζει την μετεμψύχωση και συναντάται στις πυραμίδες,στο δωμάτιο των νεκρών

Όλα αυτά τα σύμβολα χρησιμοποιούνται σε μεγάλο ή μικρό βαθμό σε αξεσουάρ,εξώφυλλα και σκηνικά συναυλιών.

ΝΕΟΙ ΚΑΙ HEAVY METAL

Η Heavy Metal είναι πολύ διαδεδομένη στους νέους,γεγονός που κάνει πολλούς να διαμαρτύρονται ότι αυτού του είδους η μουσική επηρεάζει αρνητικά τους νέους και τους οδηγεί σε πολλές τρέλες.

Ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που ακούνε Heavy Metal είναι αγόρια ηλικίας 14-24 χρονών.Αυτοί έχουν έναν συγκεκριμένο ντύσιμο και τρόπο ζωής.Φυσικά όμως υπάρχουν καιαρκετές εξαιρέσεις.

Επίσης οι γονείς σε πολύ μεγάλο βαθμό προτιμούν τα παιδιά τους να μην ακούνε Heavy Metal.Και πολλές φορές κάνουν ενέργειες ώστε να αποτρέψουν τους νέους από αυτά τα μουσικά γούστα.Οι προσπάθειες αυτές τις περισσότερες φορές δεν είναι εποικοδομιτικές.

Πιέζωντας τα παιδιά για το τι πρέπει να ακούνε και τι δεν πρέπει,γίνονται επιθετικά και καταθλιπτικά.Αυτό είναι πιθανό να οδηγήσει στο ποτό,στα ναρκωτικά,ακόμα και στην αυτοκτονία,σε συνδιασμο πάντα με άλλα προβλήματα που έχουν.Οι γονείς μπορεί να κατγορούν την μουσική που ακούνε τα παιδιά τους για αυτή την συμπεριφορά.Τυφλώνονται και δεν μπορούν να δουν την πραγματική αιτία του προβλήματος.

Η Heavy Metal μπορεί να θεωρηθεί και ως ένας τρόπος άσκησης και ψυχικής εκτόνωσης για πολλούς νέους (και όχι μόνο),αφού αυξάνει τους ρυθμούς της καρδιάς αυτών που την ακούνε,σύμφωνα με έρευνες της ψυχολόγου Stephanie Pinder-Amaker.Μετά από έρευνες που έγιναν σε Πανεπιστήμιο της Αμερικής,αποδείχτηκε ότι πολλοί από τους μαθητές που έπαιρναν ναρκωτικά ή σκέφτονταν ν'αυτοκτονήσουν άκουγαν Heavy Metal,αλλά παρ'όλα αυτά δεν υπήρξε καμία άμεση συσχέτιση μεταξύ της μουσικής που ακούνε και στις πράξεις τους.Επίσης μια άλλη έρευνα στο ίδιο Πανεπιστήμιο απέδειξε ότι οι κοπέλες οπαδοί της Heavy Metalσκέφτονταν να αυτοκτονήσουν συχνότερα από παιδιά που άκουγαν άλλα είδη μουσικής.Ωστόσο οι περισσότερες ήταν πολύ φοβισμένες για να το δοκιμάσουν.

Ένα συν αυτής της μουσικής είναι ότι οι νέοι ακόμοι και όταν ένιωθαν άσχημα.ακούγωντας Metal αισθάνονταν αμέσως καλύτερα και ξέχναγαν έστω και προσωρινά το πρόβλημα τους.

Επιπλέον,πολλές φορές υπάρχει και παρεξήγηση στους στίχους της Heavy Metal.Αυτή η παρεξήγηση μπορεί να οφείλεται στην μικρή εμπειρία ζωής των νέων και στην ανώριμη προσέγγιση τους.Και ενώ οι γονείς βρίσκουν στα τραγούδια αναφορές στην βία,το sex,τα ναρκωτικά και τον Σατανά,οι νέοι τείνουν να ερμηνεύουν τους στίχους των αγαπημένων τους τραγουδιών,ώστε να αναφέρωνται στην αγάπη,το να μεγαλώνεις,στην φιλία κ.τ.λ.

Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι τα Heavy Metal συγκροτήματα θέλουν να περάσουν κάποια άλλα μυνήματα από αυτά που λένε οι στίχοι των τραγουδιών τους;Ίσως μια βαθύτερη ματιά να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα.Γνωστό τραγούδι λέει:"Baby join me in death" που σημαίνει:"Μωρό μου ακολούθησέ με στον θάνατο".Ίσως να μιλάει για μια αγάπη που θα μπορούσαν να θυσιάσουν τα πάντα για αυτήν,ακόμα και την ζωή τους.Τα τραγούδια "Enter Sandman" και "Fear of the Dark" πιθανόν με τουσ στίχουσ τους να θέλουν να σατηρήσουν τον παιδιάστικο φλοβο για το σκοτάδι .Το πιο πιθανό είναι αυτά τα συγκροτήματα να χρησιμοποιούν αυτούς τους στίχους για να τραβήξουν την προσοχή και τα CD τους να πουλήσουν πολλά αντίτυπα.Δεν κάνουν κανιβαλιστικές πράξεις ούτε υμνούν τον Σατανά.Δεν πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά αυτά που λένε.Άλλοστε οι γνώσεις πολλών Heavy Metalσυγκροτημάτων,είναι ελάχιστες.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είωαι οι Iron Maiden.Οι αναφορές τους στον σατανισμό και τον διάβολο είναι πολλές,φανερές και προκλητικές.Σε συνέντευξή τους όμως λένε τα εξής:

"Δεν ξέρουμε γα τον αποκρυφισμό γιατί,πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε.Εμείς δεν ασχολούμαστε με τον αποκρυφισμό με τον τρόπο που μπορεί να το κάνουν άλλα group.Βασικά είναι κάτι που μας γοητεύει,αλλά δεν θέλουμε να μπούμε βαθύτερα σ'αυτά,γιατί πιστεύουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά εκεί μέσα που δεν τα καταλαβαίνουμε. Πιστεύουμε πως μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνα.Είναι κάτι άγνωστο,που το εκμεταλλέυονται διάφοροι.Παίρνουν το χωρίς φαντασία Rock,το ντύνουν με φανταχτερά αιματοβαμμένα σατανικά κοστούμια και το ρίχνουν στα παιδιά που διψάνε για κάτι τρομαχτικό".

Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι η Heavy Metal,παρ'όλο που αρκετοί την κακολογούν,δεν έχει αποδειχτεί ότι πραγματικά καταστρέφει τις ζωές των οπαδών της.Τα αίτια είναι βαθύτερα από την Heavy Metal.Ναι,όντως είναι βίαιη μουσική και προβάλλει εικόνες καταστροφής,όμως αυτό δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται σαν αρνητική επιρροή σε αυτούς που την ακούνε.Οι νέοι θα συνεχίσουν να ακούνε μουσική που οι γονείς τους δεν θα εγκρίνουν.Την Heavy Metal πρέπει να την βλέπουμε σαν τρόπο εκτόνωσης των νέων και να την κρίνουμε όπως και τα άλλα είδη μουσικής και όχι με βάση της εξωτερικής εικόνας που παρουσιάζει.

πηγή

Τα Κρίματα του Θεού

-Κύριε, πως μερικοί πεθαίνουν αφού ζήσουν λίγα χρόνια και μερικοί παραγερνάνε;
Γιατί μερικοί στερούνται των πάντων και άλλοι πλουτούν;
Και πως πλουτούν άδικοι και πένονται δίκαιοι άνθρωποι;

Του ήλθε φωνή που έλεγε:

-Αντώνιε, τον εαυτό σου να προσέχεις. Γιατί αυτά είναι κρίματα του Θεού και δεν συμφέρει να τα μάθεις.
 
Μέγας Αντώνιος

πηγή

Οι τελευταίες μέρες του κόσμου πριν από την Δευτέρα Παρουσία.

 Οι Προφήτες Ηλίας και Ενώχ στους έσχατους Χρόνους.

πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.

Μέσα στο ψηλαφητό και αδιαπέραστο σκοτάδι των εσχάτων χρόνων ,την θλιβερή σατανοκρατούμενη εποχή του Αντιχρίστου ,μιά αχτίδα φωτός θα σπάσει το ζοφερό σκηνικό του τέλους της Ιστορίας και θα δώσει ελπίδα στην ταλαιπωρημένη ανθρωπότητα.Αυτή η φωτεινή αχτίδα θα είναι οι δύο προφήτες που θα έλθουν στην γη για να μαρτυρήσουν για την αλήθεια και να ελέγξουν τον Αντίχριστο.

Η δράση τους στα έσχατα περιγράφεται  προφητικά στο 11o  κεφάλαιο της Αποκάλυψης ,ενώ προφητικές αναφορές σ΄αυτούς συναντάμε και σε άλλα βιβλία της Καινής αλλά και της Παλαιάς Διαθήκης.
«και δώσω, λέει ο Θεός, τοις δυσί μάρτυσί μου, και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα… ούτοι έχουσιν εξουσίαν τον ουρανόν κλείσαι, ίνα μη υετός βρέχη τας ημέρας της προφητείας αυτών. και… το θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου… αποκτενεί αυτούς.»(Αποκ. 11,3-7).
Ο προσδιορισμός του Προφήτη Ηλία  σαν ένας από τους δύο προφήτες έχει ισχυρότατη βιβλική και πατερική βάση.Ο προφήτης Μαλαχίας αναφέρεται στην αποστολή του προφήτου Ηλία στην γή λίγο πρίν από την «μεγάλη και επιφανή ημέρα του Κυρίου»
«Και ιδού εγώ αποστέλλω υμίν Ηλίαν τον Θεσβίτην πρίν ελθείν ημέραν Κυρίου την μεγάλην και επιφανή .ός αποκαταστήσει καρδίαν πατρός προς υιόν και καρδίαν ανθρώπου προς τον πλησίον αυτού μη έλθω και πατάξω την γήν άρδην»(Μαλαχ.4,4-5).Η προφητεία του Μαλαχίου επαναλαμβάνεται και από τον Σοφό Σειράχ (Σοφ.Σειράχ 49,10)
Εκτός από αυτά υπάρχει και η ρητή διαβεβαίωση του Χριστού προς τους μαθητές του ,επιβεβαίωση του προφήτη Μαλαχία ,ότι αυτό πράγματι θα συμβεί.
«Ηλίας μεν έρχεται και αποκαταστήσει πάντα»(Ματθ.17,11).
Αυτοί είναι οι προφήτες που ο προφήτης Ζαχαρίας προφήτεψε ότι θα έλθουν στις έσχατες ημέρες και τους ονομάζει λυχνίες και ελαίες, που στέκονται μπροστά στον Θεό.
“Τότε απεκρίθην, και είπα προς αυτόν, Τί είναι αι δύο αύται ελαίαι επί τα δεξιά της λυχνίας και επί τα αριστερά αυτής; Και απεκρίθην εκ δευτέρου, και είπα προς αυτόν, Τί είναι οι δύο κλάδοι των ελαιών, οίτινες διά των δύο χρυσών σωλήνων εκκενόνουσιν εξ εαυτών το έλαιον εις την χρυσήν λυχνίαν; Και είπε προς εμέ, λέγων, Δεν γνωρίζεις τί είναι ταύτα; Και είπα, Ουχί Κυριέ μου. Τότε είπεν, ούτοι είναι οι δύο κεχρισμένοι, οι παριστάμενοι πλησίον του Κυρίου πάσης της γης”. Ζαχαρίας δ:11-14.
Οι δύο αυτοί προφήτες, άσημοι άνθρωποι, ντυμένοι “σάκκους”, σύμβολα ταπεινής εμφάνισης, θα έχουν πολύ μεγάλη δύναμη και εξουσία. Θα “εξέρχεται πυρ εκ του στόματος αυτών και θα κατατρώγει τους εχθρούς αυτών”.
Ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και λέει:.«…αποστέλλει εν συντόμως τους ιδίους αυτού θεράποντας, τον τε Ενώχ και Ηλίαν, εις έλεγχον αυτού του αντικειμένου ενώπιον πάντων εθνών… ορών ουν ο εχθρός εαυτόν υπ’ αυτών δεινώς ελεγχόμενον και υπό πάντων καταφρονούμενον, θυμώ και οργή ανελεί τους αγίους».


Τούς δύο προφήτες κανείς δεν θα μπορεί να τους συλλάβει. Οι ίδιοι αυτοί προφήτες θα έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό να μη βρέχει, όπως κάποτε έκανε ο Ηλίας και ακόμη θα μπορούν να μεταβάλλουν τα νερά σε αίμα και να χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή, σαν αυτές που χρησιμοποίησε ο Μωϋσής εναντίον του Φαραώ, για να τον αναγκάσει να αφήσει ελεύθερο τον λαό Ισραήλ, να φύγει από την Αύγυπτο.
Αυτοί οι δύο προφήτες θα κηρύξουν με δύναμη εναντίον του αντιχρίστου και του ψευδοπροφήτη και θα αποτρέψουν εκατομμύρια ανθρώπους, να υποκύψουν στον Αντίχριστο. Αυτή η ενέργεια δείχνει τη μεγάλη αγάπη του Θεού, ο οποίος δεν θέλει να πλανηθούν και να χαθούν οι άνθρωποι, αλλά να αρνηθούν να προσκυνήσουν την εικόνα του και να βάλουν το χάραγμα, στο δεξί τους χέρι, ή το μέτωπο  για να σωθούν.
Αυτοί οι δύο προφήτες θα έχουν εξουσία, όπως έκανε  ο προφήτης Ηλίας στην εποχή του Αχαάβ, να κλείσουν τον ουρανό να μη βρέχει σε όλη τη διάρκεια της αποστολής τους, όποτε αυτοί κρίνουν αναγκαίο. Θα υπάρξει επομένως ανομβρία, που θα προκαλέσουν αυτοί οι προφήτες, με αποτέλεσμα να ματαιωθούν και να χαλάσουν καλλιέργειες και να υπάρξει λειψυδρία.
Επίσης θα μπορούν να μεταβάλλουν το νερό σε αίμα, όπως έκανε ο Μωϋσής στην Αίγυπτο, μπροστά στο Φαραώ για να τον πείσει να αφήσει το λαό Ισραήλ να φύγει από την Αίγυπτο.
Επίσης θα έχουν την εξουσία, να πατάξουν τη γη με οποιαδήποτε πληγή, από αυτές τις πληγές που προκάλεσε ο Μωϋσής στην Αίγυπτο, όταν παρακαλούσε το Φαραώ να αφήσει ελεύθερο το λαό Ισραήλ.
Ολα αυτά θα τα ενεργήσει ο Θεός, με τους δύο αυτούς ταπεινούς προφήτες, για να αποδείξει σε όλους τους κατοίκους της γης, πόσο αδύναμος είναι ο αντίχριστος, μπροστά στο Θεό, που όλοι θα τον τρέμουν και θα σπεύδουν να προσκυνήσουν την εικόνα του και να έχουν το χάραγμα Η δύναμη του Θεού θα φανεί κυριαρχική, με αυτούς τους δύο ταπεινούς ανθρώπους και θα καταλάβουν όλοι, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος των κυρίων. Με αυτό τον τρόπο, το κήρυγμα των προφητών θα έχει μεγάλη απήχηση ανάμεσα στους λαούς και πολλοί είναι αυτοί που θα πεισθούν να υποστούν τις συνέπειες του αντιχρίστου, παρά να χάσουν μια αιώνια ζωή με τον Θεό, διά Ιησού Χριστού.
Μόνο όταν θα τελειώσουν την αποστολή τους και ολοκληρωθεί η μαρτυρία τους και πιστέψουν και σωθούν από το χάραγμα του αντιχρίστου, όσοι άνθρωποι ακούσουν τη μαρτυρία τους, τότε ο Θεός θα επιτρέψει στο θηρίο που θα ανεβεί από την άβυσσο, να κάνει εκστρατεία και να πολεμήσει τους δύο προφήτες του Θεού, να τους νικήσει και να τους θανατώσει. Το θηρίο αυτό, δε θα είναι το κράτος του αντιχρίστου, αλλά το κράτος του ψευδοπροφήτη, όπως τον αναφέρει η Αποκάλυψη στο ιγ κεφάλαιο και 11 εδάφιο.
“Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο όμοια με αρνίου, και ελάλει ως δράκων”. Αυτό το θηρίο θα υποστηρίξει τον Αντίχριστο. Θα κάνει εικόνα του αντιχρίστου, θα υποχρεώσει τους ανθρώπους να την προσκυνούν και θα κάνει όλους τους ανθρώπους να λάβουν το χάραγμα του αντίχριστου  στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπο.
Τα πτώματα των δύο προφητών, όταν καταφέρει ο Αντίχριστος και τους σκοτώσει, δεν θα ταφούν, αλλά θα εκτεθούν σε δημόσια θέα επί τρεις ημέρες και μισή, για να καυχηθεί ο Αντίχριστος και να ενθαρρύνει τους οπαδούς του να μη φοβούνται πλέον το Θεό και τους ανθρώπους Του. Η έκθεση των πτωμάτων θα γίνει στη πλατεία της πόλεως της μεγάλης, που αποκαλείται Σόδομα και Αίγυπτος, διότι βασιλεύει η αμαρτία και η παρακοή στο θέλημα του Θεού. Στην πόλη που σταυρώθηκε ο Κύριος, στην Ιερουσαλήμ.
Οι άνθρωποι από όλα τα έθνη, τις φυλές και τις γλώσσες, θα βλέπουν τα πτώματα των δύο προφητών επί τρεις και μισή ημέρες να είναι εκτεθειμένα στην πλατεία της Ιερουσαλήμ. Αυτό βεβαίως είναι κατορθωτό διά μέσου της τηλεοράσεως. Ολα τα κανάλια θα σπεύσουν να εξασφαλίσουν στους τηλεθεατές τους το θέαμα με αλλεπάλληλα ρεπορτάζ και πολλά σχόλια, που θα είναι οπωσδήποτε υπέρ του Αντίχριστου, αφού και οι ίδιοι θα είναι δικοί του υπάλληλοι, και επομένως πιστοί υπηρέτες του.
Ολοι οι κάτοικοι της γης και βέβαια αυτοί που θα έχουν  το χάραγμα, θα χαρούν για το θάνατο των δύο προφητών. Μάλιστα θα ευφρανθούν, θα ανακουφιστούν και θα πανηγυρίσουν το γεγονός
Μέχρι τώρα είχαν απελπιστεί, γιατί κανείς δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους δύο αυτούς προφήτες, που θα αποδεικνύουν με τη δυναμική παρουσία τους, την παρουσία του Θεού, που οι οπαδοί του Αντίχριστου θα την έχουν αρνηθεί και θα διακηρύττουν ότι “ο μόνος Θεός”, είναι ο Αντίχριστος.

Τώρα λοιπόν που θα τους βλέπουν νεκρούς, θα νομίζουν ότι τελεσίδικα, αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει ο αληθινός Θεός, γιατί αν υπήρχε, δεν θα άφηνε να σκοτώσει “το θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου”, τους προφήτες Του.
Θα χαρούν, γιατί οι δύο αυτοί προφήτες, θα βασανίσουν τους κατοικούντες επί της γης. Πώς θα τους βασανίσουν;
Πρώτον, με το κήρυγμά τους εναντίον του αντιχρίστου και των ανθρώπων όλων που θα τον ακολουθήσουν και θα βάλουν το χάραγμα στο δεξί τους χέρι, ή στο μέτωπο. Θα αναγγέλλουν την καταστροφή του Αντίχριστου και την αιώνια κόλαση που περιμένει, όσους θα έχουν  το χάραγμα στο δεξί τους χέρι, ή στο μέτωπο.

Δεύτερον, με τη δύναμη που θα διαθέτουν. Πολλοί που θα αποπειραθούν να τους συλλάβουν, θα κατακαούν, ή θα πέσουν νεκροί. Κανείς δεν θα μπορέσει να τους σταματήσει να προφητεύουν την καταστροφή του Αντίχριστου και να κηρύττουν στους ανθρώπους, για να τους αποτρέψουν να δεχτούν το χάραγμα του Αντίχριστου.
Πολλές φορές θα προκαλούν ανομβρία με την προφητεία τους, άλλοτε θα μεταβάλλουν το νερό σε αίμα και άλλοτε θα επιφέρουν οποιαδήποτε πληγή θελήσουν. Η παρουσία των προφητών και η δυναμική δραστηριότητά τους θα διαρκέσει τριάμιση χρόνια. Το χρονικό διάστημα θα είναι πάρα πολύ μεγάλο για τους απίστους ανθρώπους της γης που θα θαυμάζουν τον Αντίχριστο και θα έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους σ’ αυτόν.
Οι προφήτες οι οποίοι θα θανατωθούν από “το θηρίο το αναβαίνον εκ της αβύσσου”, μετά από τρισήμισι ημέρες θα αναστηθούν και θα σταθούν όρθιοι μπροστά στα έκπληκτα μάτια των οπαδών του αντιχρίστου. Ενώ ακόμη θα έχουν γιορτές και πανηγύρια, γιατί οι δύο προφήτες του Θεού θανατώθηκαν από τον Αντίχριστο, θα δουν τους προφήτες ζωντανούς να στέκονται στα πόδια τους. Φόβος και τρόμος θα πέσει στον Αντίχριστο και τους οπαδούς του, σ’ αυτούς που θα έχουν  το χάραγμα
Θα θυμηθούν ότι οι δύο προφήτες επί τριάμισι χρόνια, προφήτευαν και κήρυτταν εναντίον του Αντίχριστου και του συστήματός του και πρότρεπαν τους ανθρώπους να μη δεχθούν το χάραγμα  και να μην προσκυνήσουν την εικόνα του.
Στη συνέχεια όμως θα ακουστεί μια μεγάλη φωνή από τον ουρανό. Η φωνή αυτή θα λέει: “Ανάβητε εδώ”. Αυτή η φωνή θα απευθυνθεί στους δύο προφήτες και θα την ακούσει όλος ο κόσμος. Οι δύο προφήτες πραγματικά θα αναληφθούν στον ουρανό μέσα σε νεφέλη, όπως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, (Πράξεις α:9) και θα τους δουν όλοι οι εχθροί τους, έκπληκτοι και αποσβολωμένοι.
Την ίδια ώρα που θα αναλαμβάνονται οι δύο προφήτες, θα γίνει μεγάλος σεισμός που θα σείσει την περιοχή αυτή, και θα καταστρέψει το ένα δέκατο της πόλης, της Ιερουσαλήμ. Ο σεισμός αυτός πρέπει να είναι μεγάλης εντάσεως και σύντομος, γιατί θα σκοτωθούν επτά χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι προφανώς δεν θα έχουν το χρόνο να προφυλαχθούν.
Οι υπόλοιποι άνθρωποι θα γίνουν έμφοβοι με το τέλος αυτό, της όλης ιστορίας, γιατί θα καταλάβουν ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ενέργειες του Θεού. Δύο άνθρωποι να βασανίσουν επί τριάμισι χρόνια τον Αντίχριστο και τους οπαδούς του, με τα κηρύγματά τους και με τις θαυματουργικές ενέργειές τους, να μη μπορεί το θηρίο να τους αντιμετωπίσει και αφού τους φονεύσει, μετά να αναστηθούν και να φύγουν στον ουρανό, αφήνοντας πίσω τον κόσμο με ένα μεγάλο σεισμό και με επτά χιλιάδες νεκρούς, αυτό θα είναι μια ιστορία που δεν θα μπορούσε κανείς να αποδώσει σε συμπτώσεις.
Οι υπόλοιποι λοιπόν άνθρωποι που θα είχαν κάποιο δισταγμό, θα πάρουν την απόφαση να δοξάσουν το Θεό του ουρανού και να απορρίψουν τον Αντίχριστο. Το έργο των δύο προφητών θα τελειώσει με πλήρη επιτυχία.
Οι ειλικρινείς άνθρωποι θα ακούσουν, θα πιστέψουν και θα σωθούν. Οι ανειλικρινείς θα πλανηθούν, θα σκηρυνθούν και θα χαθούν.

πηγή