Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 01, 2012

Η ευτυχία


ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ποθεί την ευτυχία αλλά δεν μπορεί να φανταστεί πόσο κοντά του βρίσκεται...
Η ευτυχία κρύβεται εκεί που δεν το περιμένει. Η ευτυχία μας αυξάνεται όσο αυξάνεται η προσφορά μας και ελαττώνεται η προσδοκία μας. Δεν υπάρχει πιο ευτυχισμένος άνθρωπος από τον ανιδιοτελή. Συγγενεύει νε την πανέμορφη φύση , που όλο δίνει και ελάχιστα λαμβάνει. Τι όμορφο να ανακουφίζεις ανθρώπους χωρίς να ζητάς τίποτα από αυτούς! Το λαμπερό τους πρόσωπο, το ευχαριστώ τους, η αγαλλίασή τους είναι τα καλύτερα δώρα που μπορούν να προσφέρουν στον ευεργέτη τους. Και πόσο χαίρεται ο ευεργέτης όταν νιώθει πως έδωσε χαρά σε έναν βασανισμένο!
Αν ήμουν ψυχίατρος μία συνταγή θα έδινα στους καταθλιπτικούς ασθενείς μου: Λειτουργήστε ανιδιοτελώς, δημιουργήστε με μεράκι, προσφέρετε χωρίς ανταλλάγματα και η ψυχή σας θα ζει την παραδείσια μακαριότητα.
Από το βιβλίο: «ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Από το χάος στο φως
Στα ίχνη ενός σπουδαίου ανθρώπου του Θεού»
ΑΘΗΝΑ 2012

Γιατί τόσο μῖσος καί κακία;





Τώρα μποροῦμε νά κατανοήσουμε, ἔτι περισσότερον, γιατί 
οἱ ξένοι, ἐχθροί καί φίλοι, ἀντιμετωπίζουν μέ ἐχθρότητα τήν 
Ἑλλάδα μας τήν ἀγαπημένη.
Ὅπου πᾶνε μᾶς βρίσκουν μπροστά τους. Γι’ αὐτό καί μᾶς
συκοφαντοῦν καί διασύρουν τόν λαό μας μέ τόν χειρότερο τρόπο.

Ὅταν ἐμεῖς χτίζαμε Παρθενῶνες καί θεμελιώναμε πολιτισμούς, 
ἐκεῖνοι ζοῦσαν στίς στέππες, στίς τρῶγλες καί τίς ὀπές τῆς γῆς.
Οἱ θεμελιωτές ὅλων τῶν ἐπιστημῶν εὑρίσκονται στήν Ἑλλάδα.
Φιλοσοφία: Πατέρας της ὁ Ἀριστοτέλης καί ὁ Θεόφραστος.
Μαθηματικά: Θεμελιωτής τῶν μαθηματικῶν ὁ Πυθαγόρας.
Ἰατρική: Πατέρας της ὁ Ἱπποκράτης ὁ Κῶος.
Ἀστρονομία: Πατέρας της ὁ Ἀρίσταρχος ὁ Σάμιος.
Δημοκρατία: Πατέρες της ὁ Κλεισθένης καί ὁ Περικλῆς.
Ἱστορία: Πατέρας της ὁ Ἡρόδοτος.
Μηχανική: Πατέρας της ὁ Ἀρχιμήδης ὁ Συρακούσιος.
Ρητορική: Πατέρας της ὁ Ἐμπεδοκλῆς.
Φαρμακευτική: Πατέρας της ὁ Διοσκουρίδης.
Τραγωδία: Πατέρας της ὁ Θέσπης.
Γεωμετρία: Θεμελιωτής αὐτῆς ὁ Εὐκλείδης.
Ἀτομική ἐνέργεια καί Φυσική: Θεμελιωτής της ὁ Δημόκριτος.
Γεωγραφία: Πατέρας της ὁ Στράβων ὁ Ἀμισέας.
Αὐτή εἶναι ἡ Ἑλλάδα μας!
Πολεμουμένη νικᾶ καί στέκεται πάντοτε ὄρθια.

Πηγή: Περιοδικό «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τεῦχος 474, Αὔγουστος 2012

ΤΟ ΤΟΥΒΛΟ (ΜΙΑ ΔΙΔΑΧΗ ΖΩΗΣ...)


alt1.Μία περιπέτεια χωρίς τέλος..!
2.Ένας νεαρός και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, 
οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε 
μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην 
τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα
 αυτοκίνητα.
   3. Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί 
όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την 
πλαϊνή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν
 κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
   4. Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε
 ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την 
πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας:
          * «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι;
          * Τι νομίζεις ότι κάνεις; 
          * Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες
 του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά!
          * Γιατί το έκανες»;
   5.
          * Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε:
          * «Σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη,
 αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! 
          * Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.» 
          * Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του,
 το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.
         * «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι 
αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν
 μπορώ να τον σηκώσω».
   6.
          * Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό
          * «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον 
βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; 
          * Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω 
μόνος μου».
   7.
          * Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε 
γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα
 χαρτομάντιλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. 
          * Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του
 παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
   8.
          * «Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων
 αγοράκι στον ξένο. 
          * Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να
 σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο
 πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
   9.
          * Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. 
          * Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη
          * αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να 
την επιδιορθώσει. 
          * Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα:
      «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον
 άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»
 10.
          * Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. 
          * Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι 
αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. 
          * Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.
 11.
          * Σκέψη της ημέρας:
          *   Αν ο Θεός ήταν ψυγείο, η φωτογραφία σου θα ήταν πάνω του.
          *   Αν είχε πορτοφόλι, η φωτογραφία σου θα ήταν μέσα σε αυτό.
          *   Σου στέλνει λουλούδια κάθε άνοιξη.
          *   Σου στέλνει μία ανατολή κάθε πρωί.
          * Τελικά είναι τρελός μαζί σου!
 12.
          * Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη,
 ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση
 στα δάκρια και φως για τον δρόμο.
          * Στείλε αυτό το μήνυμα σε όλους τους «όμορφους ανθρώπους» που επιθυμείς να είναι ευλογημένοι.

Ο Γέροντας Παΐσιος κι ένα παιχνίδι λογικής πλάνης


Ο Γέροντας Παΐσιος κι ένα παιχνίδι λογικής πλάνης Της Έρης Δημητριάδου, φοιτήτριας του Πανεπιστημίου Πατρών

Της Έρης Δημητριάδου, φοιτήτριας του Πανεπιστημίου Πατρών

Τις τελευταίες ημέρες σοκαρισμένοι ανακαλύψαμε -μαζί με το νερό στον Άρη- 
ότι η βλασφημία αποτελεί αδίκημα στη χώρα μας και διώκεται από την ελληνική 
δικαιοσύνη.
Μιλιούνια αυτόκλητοι «διαφωτιστές» - αυτοαναγορευόμενοι «σωτήρες» 
κατέκλυσαν τα μέσα διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους, εξαπολύοντας εκχυδαϊσμένες
 επιθέσεις «κατά παντός -κατά τη γνώμη τους- υπευθύνου». Φθηνά ευφυολογήματα
 και εκλαϊκευμένες άριες αποτελούν βεβαίως ευχάριστο φολκλορικό θέαμα για 
ρωμαϊκή αρένα. Όταν όμως μιλάμε για πολιτισμό, εκεί το πράγμα χωλαίνει.
Πολιτισμός είναι ο σεβασμός της πίστης του άλλου, πόσο μάλλον όταν αυτή 
αποτελεί επίσημη θρησκεία ενός -σε πείσμα πολλών- αμιγούς
 θρησκευτικά κράτους.
Αντιθέτως ο πολιτισμός τους δεν θίγεται όταν οι λιθοβολισμοί είναι 
κυριολεκτικοί και πλήττουν τις περιουσίες ανθρώπων που αιμορραγούν
 να βιοποριστούν μία ακόμη ημέρα.
Αντιλαμβάνονται το σημαίνον κι όχι το σημαινόμενο, για έναν λαό που έχει ανάγκη
 να κρατηθεί από τα πιστεύω του. Αν μη τι άλλο ας μη του θίξουμε και του
 βιάσουμε ό,τι του απέμεινε, προφασιζόμενοι ότι αυτό δήθεν τον
 εξυψώνει πνευματικά. Πόσο ψευδεπίγραφη δημοκρατικότητα μεταχειριζόμαστε
 και πόσο άξιους θεωρούμε τους εαυτούς μας, αλήθεια!
Πολιτισμός είναι οπωσδήποτε ο σεβασμός του νόμου. Και κατά ατυχή σύμπτωση
 είναι και υποχρέωση. "Dura lex, sed lex" κύριοι!
Ο πασταφαριανισμός/ πασταφλορισμός κι οποιοδήποτε κίνημα ζυμαρικού
 είναι ευπρόσδεκτο όταν δεν προσβάλλει τον συνάνθρωπο. Όταν ο «εκμοντερνισμός»
 του έχει ιδέα από «πολιτική ορθότητα» και το επίπεδο του χιούμορ του δεν 
εξαντλείται στη βεβήλωση κάθε ιερού κι οσίου.
Καμία άλλη θρησκεία δεν έχει βληθεί όσο η ορθοδοξία. Η ίδια που πρεσβεύει μόνο
 την αγάπη. Η σύνδεσή της με ιστορικούς καιροσκοπισμούς και κοινωνικές 
φαυλότητες αντικατοπτρίζει μόνο την ανθρώπινη αδυναμία ανά τους αιώνες
 και κλείνει το μάτι σε υστερόβουλες σκοπιμότητες.
Στο παιχνίδι εντυπώσεων και λογικών πλανών επιστρατεύτηκαν εντέχνως
 σφάλματα άσχετου συμπεράσματος: ο λαός πεινά - δεν πρέπει να
 διωχθεί η βλασφημία.
Λογικά τεχνάσματα: κατατάσσοντας αυθαίρετα τη δίωξη σαν κάτι
 σκοταδιστικό, ενώ δεν είναι, διότι όλοι αποτασσόμαστε τον σκοταδισμό.
Ψευδοαναλογίες (η δίωξη ενός αδικήματος όπως η βλασφημία, σε τι προσιδιάζει
 με τη σαρία;) και ψευδή διλήμματα: όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι
 εναντίον μας, με τους διεφθαρμένους πολιτικάντηδες - θεοπραματευτάδες 
(μπορεί απλά να είναι με τη δικαιοσύνη).
Έτσι η δικαιοσύνη απαξιώνεται, γιατί ενίοτε εφαρμόζει τον νόμο. 
Έναν νόμο που δε μας αρέσει και συνεπώς δε σεβόμαστε.
Οι κατηγορίες ανακατεύονται στο τσουκάλι του δρυίδη, συγχέονται, 
συνδέονται με μισές αλήθειες και τροϊκανικές μάγισσες -που έτσι κι αλλιώς
 προκαλούν ρίγος σε όλους μας, μήπως τελικά το θυμικό μας επικρατήσει 
της ήδη κατακερματισμένης λογικής μας, που βάλλεται καθημερινά 
από χίλιες πλευρές.
Η κρίση των αξιών, από τη βλασφημία έως την εκπόρνευση, αποτελεί αναπόδραστο
 χαρακτηριστικό της κοινωνίας που αποδομείται και ξεπέφτει
 (και δεν φταίει μόνον η ίδια γι’αυτό). Κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Και θα σταματήσω εδώ διότι «άριστη πολιτεία είναι εκείνη η οποία εισακούει 
πάρα πολύ στους νόμους, πολύ δε ολίγον στους ρήτορες» (Χίλων).

Για όσους περιγελούν τους Αγίους



Ο Άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας ο Θαυματουργός, καθώς πορευόταν μια ημέρα προς την Επισκοπή του, τον συνάντησαν δύο Εβραίοι, που συμφώνησαν να ξεγελάσουν τον Άγιο, αφού γνώριζαν ότι είναι ελεήμων και ευσπλαχνικός...

Ο ένας τότε έπεσε καταγής παριστάνοντας τον νεκρό και ο άλλος προσποιούταν ότι έκλαιγε για τον θάνατο του συγγενή του, ζητώντας από τον Άγιο Γρηγόριο να τον ευσπλαχνισθεί, διότι δεν είχε ιμάτιο για να τον ενταφιάσει. Ο Άγιος έβγαλε τον εξωτερικό του μανδύα και σκέπασε τον προσποιούμενο νεκρό.

Όταν απομακρύνθηκε από τον τόπο αυτόν, άρχισε ο Εβραίος να γελάει και να φωνάζει τον άλλον να σηκωθεί για να μοιρασθούν το κέρδος από την απάτη τους. Όμως, ο ψευτονεκρός είχε αληθινά πεθάνει και δεν ξανασηκώθηκε! Αναγκάσθηκε έτσι ο συγγενής του να τον ενταφιάσει θρηνώντας πραγματικά!

ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ

Τῌ Α' ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνανίου, ἑνὸς τῶν Ἑβδομήκοντα, 

καὶ τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ῥωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ.
Τῇ Α' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνανίου.

Λίθοις νέμειν θέλοντα μηδαμῶς σέβας,
Ἀνανίαν βάλλουσι δυσσεβεῖς λίθοις.
Λεύσθη Ἀνανίας Ὀκτωβρίου ἥματι πρώτῳ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ῥωμανού,

 τοῦ Ποιητοῦ τῶν Κοντακίων.
Καὶ πρὶν μὲν ὕμνει Ῥωμανὸς Θεὸν Λόγον,
Ὑμνεῖ δὲ καὶ νῦν, ἀλλὰ σὺν τοῖς Ἀγγέλοις.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμῃ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μιχαὴλ ἐκ τῆς Μονῆς Ζώβης,

 καὶ τῶν σῦν αὐτῷ λς´ Ἁγίων Μοναχῶν τῶν μαρτυρησάντων ἐν τῇ
 ἐνορίᾳ Σεβαστουπόλεως.
Τμηθεὶς Μιχαὴλ σὺν μαθηταῖς τρισδέκα,
Χορῷ συνήφθη τῶν Μοναστομαρτύρων.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων ἓξ Ὀσιομαρτύρων ξίφει τελειωθέντων.

Ἓξ συμμονασταὶ τοὺς ἑαυτῶν μανδύας,
Ἄθλοις ἐρυθραίνουσι τοῖς διὰ ξίφους.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Δομνίνου.
Δεινὴν Δομνῖνος συντριβὴν σκελῶν φέρων,
Ὑποσκελισμοὺς τοῦ Σατᾶν καταισχύνει.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης ὁ ἡδύμολπος, ὁ ἐν τοῖς ὁρίοις

 τῆς ἐν τῷ Ἄθῳ μεγίστης Λαύρας ἀσκήσας, ἐν εἰρήνῃ τελειούται.

Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ὁ Δομέστικος, ὁ ἐν τῇ αὐτῇ μεγίστῃ Λαύρᾳ τοῦ

 Ἄθου ἀσκήσας, καὶ ἒν χρυσοῦν νόμισμα παρὰ τῆς Θεοτόκου λαβών,
 ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ταῖς τῶν Ἁγίων σου πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 30, 2012

Ευχή ψιθυριστά ή με τον νου;


- Γέροντα , πώς είναι καλύτερα να λέω την ευχή; Φωναχτά , ψιθυριστά ή με τον νου;
- Αν την λες φωναχτά, θα κουράζεσαι και γρήγορα θα αποκάμης. Γι’ αυτό να την λες πότε ψιθυριστά και πότε με τον νου. Η ευχή με τον νου είναι το καλύτερο∙ επειδή όμως δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να την λένε συνέχεια με τον νου, βοηθάει να την λέη κανείς και ψιθυριστά, σαν μια προπαίδεια.
 Μπορείς να αρχίζης να την λες ψιθυριστά , να συνεχίζης με τον νου, και ύστερα πάλι ψιθυριστά και πάλι με τον νου. Να κάνης αυτή την εναλλαγή, μέχρι να καταλήξη η ευχή να γίνεται μόνο με τον νου, να γίνη δηλαδή νοερά , όπως και λέγεται «νοερά προσευχή». Τότε προσεύχεται κανείς με τον νου του και η καρδιά του σκιρτά, αγάλλεται∙ φθάνει στον θείο έρωτα, ζη ουράνιες καταστάσεις.
- Αυτό το διάστημα , Γέροντα, κάθε φορά που μπαίνω στο κελλί μου, έχω μετεωρισμό και βλάσφημους λογισμούς. Γιατί μου συμβαίνει αυτό;
- Ξέχασες, φαίνεται, την ευχή, και γι’ αυτό ο πειρασμός έστησε την σκηνή του έξω από το κελλί σου. Προσπάθησε στις κενές ώρες που έχεις στο κελλί, να λες την ευχή ψιθυριστά , για να διώχνης τον μετεωρισμό και τους λογισμούς που υποβάλλει ο εχθρός. Η ψιθυριστή ευχή πολύ βοηθάει στις ώρες της επιθέσεως, γιατί εκείνην την στιγμή χρειάζεται προσοχή, για να γλυτώση κανείς από την εχθρική φάλαγγα.
- Γέροντα, συμφέρει, όταν μου έρχονται κακοί ή βλάσφημοι λογισμοί , να τους πολεμώ με αντιρρητικό πόλεμο1;
- Καλύτερα να τους πολεμάς με την ευχή παρά με αντιρρητικό πόλεμο. Όσο μπορείς, να μιλάς νοερώς με τον Χριστό δια της νοεράς προσευχής , και να μη συζητάς με τον νου σου «τούτο» ή «εκείνο». Να καλλιεργήσης την ευχή, η οποία αρχικά θα σε απαλλάξη από τους κακούς λογισμούς και στο τέλος θα γίνη ένα με την αναπνοή σου.

1. Αντιρρητικός πόλεμος σημαίνει να αντικρούη κανείς τους κακούς λογισμούς φέρνοντας αντίστοιχους καλούς.

Η πνευματική Διαθήκη του Γέροντα Πορφυρίου


πηγή




Γέροντας Πορφύριος
"Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί, είχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά. Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ αγώνα, έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι' αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον Άγιο Ιωάννην Ευβοίας.

Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήραν από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και γνωρίζω ότι γι' αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας. Αλλά όμως, τώρα που θα πάω για τον ουρανό, έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πη: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω: Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ό,τι θέλει η αγάπη σου ας κάμη για μένα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνη. Επιθυμώ όμως να ενεργήση η αγάπη του Θεού.

Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώση να μπούμε στην επίγειο άκτιστη Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχωμαι και να διαβάζω τους ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρι του Θεού να πλησιάσω τον Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.

Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα

Ιερομόναχος Πορφύριος
Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/17 Ιουνίου 1991" 

Ευχή Για Απαλλαγή απο τον Θυμό

Φωτογραφία: Ευχή Για Απαλλαγή απο τον Θυμό

Ιησού, Υιέ του Θεού, ο πραυς και ταπεινός τη καρδία, κατάπεμψον κατα το μέγα και πλούσιον έλεος σου και εν ταις καρδίαις ημών το πνεύμα της ειρήνης και της πραότητος, ίνα ειρηνεύοντες εκ του κακίστου πάθους του θυμού, μνημονεύομεν αεί της ενδόξου και φοβερού ονόματος σου μετα καρδίας γαληνιώσης. Ιησού, το αρνίον το άκακον, το προσφερόμενον ενώπιον του ουρανίου Πατρός θυσία υπέρ ημών των αμαρτωλών και αχρείων, επάκουσον ημών εν τη ώρα ταύτη δεομένων σου και ελευθέρωσον ημάς εκ του φοβερού του θυμού πάθους, διότι απολλύμεθα εξ αυτού και δέν δυνάμεθα ποτέ να αφιερωθώμεν εις την αγάπην σου και εις το θέλημα σου το άγιον, ενόσω υπο του πάθους τούτου κατεχόμεθα. Ιησού ανεξίκακε, ο επι του Σταυρού υπέρ των σταυρωσάντων σε προς τον ουράνιον σου Πατέρα προσευχόμενος, ποίησον και ημάς τοιούτους, ώστε να προσευχόμεθα υπέρ των επηρεαζόντων και κακοποιούντων ημάς, ίνα ούτω γενώμεθα μιμηταί σου και δοξάζεται και δι' ημών το Πανάγιον Όνομα σου, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

Κύριε ρύσαι με απο θυμού και οξυχολίας, και δώρησαι μοι πραότητα και μακροθυμίαν. Κύριε, ρύσαι με απο του ψεύδους και της καταλαλιάς και της κατακρίσεως, και δώρησαι μοι εν πάση αλήθεια και συμπαθεία προσέχειν και ομιλείν εν τω συντυγχάνειν με τοις αδελφοίς μου. Κύριε, ρύσαι με απο της καυχήσεως και της αργολογίας και δώρησαι μοι ταπείνωσιν και σιωπήν. Κύριε, ρύσαι με απο των παραπτωμάτων της γλώττης μου, ότι καθ' εκάστην αμαρτάνω δι' αυτής ο τάλας και ούκ αισθάνομαι. Κύριε, ρύσαι με απο της ολεθρίου κενοδοξίας και καθάρισον με απο των κρυφίων μου. Κύριε, δώρησαι μοι ταπεινοφροσύνην βαθειάν, αήττητον και κατάνυξιν τη καρδία μου, όπως κλαύσω τας ανομίας μου και εξάλειψον πάσας τας αμαρτίας μου, και εν μετανοία αληθεί και εξομολογήσει, και εν συνειδότι ακαταγνώστω και εν πίστι καθαρά και αμώμητω την εμήν ευδόκησον τελευτήν. Πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και πάντων σου των Αγίων. Αμήν.


Ιησού, Υιέ του Θεού, ο πραυς και ταπεινός τη καρδία, κατάπεμψον κατα το μέγα και πλούσιον έλεος σου και εν ταις καρδίαις ημών το πνεύμα της ειρήνης και της πραότητος, ίνα ειρηνεύοντες εκ του κακίστου πάθους τ
ου θυμού, μνημονεύομεν αεί της ενδόξου και φοβερού ονόματος σου μετα καρδίας γαληνιώσης. Ιησού, το αρνίον το άκακον, το προσφερόμενον ενώπιον του ουρανίου Πατρός θυσία υπέρ ημών των αμαρτωλών και αχρείων, επάκουσον ημών εν τη ώρα ταύτη δεομένων σου και ελευθέρωσον ημάς εκ του φοβερού του θυμού πάθους, διότι απολλύμεθα εξ αυτού και δέν δυνάμεθα ποτέ να αφιερωθώμεν εις την αγάπην σου και εις το θέλημα σου το άγιον, ενόσω υπο του πάθους τούτου κατεχόμεθα. Ιησού ανεξίκακε, ο επι του Σταυρού υπέρ των σταυρωσάντων σε προς τον ουράνιον σου Πατέρα προσευχόμενος, ποίησον και ημάς τοιούτους, ώστε να προσευχόμεθα υπέρ των επηρεαζόντων και κακοποιούντων ημάς, ίνα ούτω γενώμεθα μιμηταί σου και δοξάζεται και δι' ημών το Πανάγιον Όνομα σου, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ρύσαι με απο θυμού και οξυχολίας, και δώρησαι μοι πραότητα και μακροθυμίαν. Κύριε, ρύσαι με απο του ψεύδους και της καταλαλιάς και της κατακρίσεως, και δώρησαι μοι εν πάση αλήθεια και συμπαθεία προσέχειν και ομιλείν εν τω συντυγχάνειν με τοις αδελφοίς μου. Κύριε, ρύσαι με απο της καυχήσεως και της αργολογίας και δώρησαι μοι ταπείνωσιν και σιωπήν. Κύριε, ρύσαι με απο των παραπτωμάτων της γλώττης μου, ότι καθ' εκάστην αμαρτάνω δι' αυτής ο τάλας και ούκ αισθάνομαι. Κύριε, ρύσαι με απο της ολεθρίου κενοδοξίας και καθάρισον με απο των κρυφίων μου. Κύριε, δώρησαι μοι ταπεινοφροσύνην βαθειάν, αήττητον και κατάνυξιν τη καρδία μου, όπως κλαύσω τας ανομίας μου και εξάλειψον πάσας τας αμαρτίας μου, και εν μετανοία αληθεί και εξομολογήσει, και εν συνειδότι ακαταγνώστω και εν πίστι καθαρά και αμώμητω την εμήν ευδόκησον τελευτήν. Πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και πάντων σου των Αγίων. Αμήν.

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...