30+1 Θαυματουργές Εικόνες της Παναγίας μας

Παναγία Δοβρά ή Καλή Παναγία, Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά, Βέροια 

Στη συνείδηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας η Παρθένος Μαρία κατέχει ιδιαίτερη και ξεχωριστή θέση, που είναι καρπός άδολης και καρδιακής αγάπης του λαού του Θεού προς το πρόσωπό της. Η θέση αυτή δεν την αυτονομεί, δεν την εξυψώνει υπερβαλλόντως και αναρμόστως, προκαλώντας εσωτερικές αμφιβολίες και αντεγκλήσεις, αλλά την καθιστά αυτή που ακριβώς είναι, σε σχέση
πάντα με τον Ιησού Χριστό, τον Υιό και Θεό της.

Γι’ αυτό «η τιμή που δείχνουμε στην Θεοτόκο όχι μόνο δε μειώνει την λατρεία μας προς τον Θεό, αλλά, ακριβώς, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: όσο περισσότερο τιμούμε τη Θεοτόκο, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε τη μεγαλειότητα του Υιού της, επειδή τιμούμε τη Μητέρα ακριβώς λόγω του Υιού» (Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ).

Η Ορθόδοξη Θεολογία, λοιπόν, έρχεται να συνεχίσει και να εμπλουτίσει την Ορθόδοξη παράδοση, μια παράδοση που, το ένα και μοναδικό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, το πολλαπλασιάζει και το μετασχηματίζει, αποδίδει σ’ αυτό ονόματα και ιδιότητες, ανάλογα με την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα κάθε περιοχής, χωρίς να καταστρέφει, όμως, ούτε στιγμή τη μοναδικότητά του. Και ενώ θα περίμενε κανείς αυτή η πολυδιάσπαση του προσώπου, από την Μεγαλόχαρη στην Εικοσιφοίνισσα, από την Ξενιά στη Χοζοβιώτισσα, από την Γλυκοφιλούσα στην Γοργοϋπήκοο, από την Σουμελά στην Ελευθερώτρια κ.ο.κ. να προκαλεί σύγχυση, εντούτοις, αποκαλύπτει την χωρίς μέτρο αγάπη των πιστών, τον ασίγαστο και διαχρονικό πόθο των παιδιών να δουν και να μιλήσουν στη Μητέρα τους, σύμφωνα με τις προσωπικές τους ανάγκες, προϋποθέσεις και ιδιαιτερότητες.

Και στο σημείο αυτό η Θεολογική συνείδηση και εμπειρία, όπως διαμορφώθηκε Συνοδικά στους αιώνες, μέσα από τον πλούτο της γνώσης και της σοφίας των Αγίων Πατέρων, έρχεται να δογματίσει για την Μαρία και να την εγκαταστήσει στην καθημερινή ζωή της Εκκλησίας ως Μητέρα, ως Θεοτόκο και ως Παναγία.

Η Μαρία κατέκτησε την Μητρική ιδιότητα και αναγνώριση γιατί αναδέχθηκε την εξωπραγματική, για τα ανθρώπινα μέτρα, αποστολή να γίνει το σκεύος της εκλογής, το δοχείο της Χάριτος, διά του οποίου τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο της Θείας Οικονομίας. Ήταν το πρόσωπο εκείνο που επικέντρωνε πάνω του όλα τα χαρίσματα και τις ιδιαίτερες προϋποθέσεις, για να φέρει στους φθαρτούς και θνητούς κόλπους της τον Άχρονο, να κυοφορήσει τον Αχώρητο, να γεννήσει τον Θεάνθρωπο. Υπήρξε το πρόσωπο «κλειδί» στην ανθρώπινη ιστορία, που έβγαλε ασπροπρόσωπο το ανθρώπινο γένος και, με την έμφυτη ταπείνωση, την ευλογημένη υπακοή, τη θαυμαστή αγνότητα, την άδολη παιδικότητα, έγινε η Μητέρα του Ενανθρωπήσαντος Ιησού, δίνοντας στον πληγιασμένο και τετρωμένο από την αμαρτία άνθρωπο το δώρο της ελπίδας, της λύτρωσης και της σωτηρίας.

Την ίδια στιγμή έγινε η μόνη και αληθινή μητέρα όλων των ανθρώπων, εκείνη που μετουσιώνει διαρκώς τις ελπίδες και τους πόθους του ανθρωπίνου γένους, εκείνη που λειτουργεί ως μεσολαβητής και πρεσβευτής των ανθρωπίνων δεήσεων και παρακλήσεων, «η μεταβολή των θλιβομένων, η απαλλαγή των ασθενούντων, η προστάτις των αδικουμένων, των πενομένων η τροφή, ξένων η παράκλησις και βακτηρία τυφλών, καταπονουμένων σκέπη και αντίληψις και ορφανών βοηθός…»

Η Μαρία είναι Θεοτόκος, γιατί δεν γέννησε άνθρωπο κοινό, φθαρτό, κτιστό και θνητό. Δεν γέννησε έναν από τους μεγάλους μύστες της ανθρωπότητας, όπως ομολογούν άλλες θρησκείες και δοξασίες, δεν γέννησε έναν κορυφαίο Προφήτη και Διδάσκαλο σαν και πολλούς άλλους που έκαναν την εμφάνισή τους στην ιστορία, αλλά γέννησε «Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων». Γέννησε Χριστόν, Παθόντα, Σταυρωθέντα και ενδόξως Αναστάντα. Η βασική αυτή δογματική αλήθεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας, πολεμήθηκε συστηματικά στη διάρκεια και εξέλιξη της Χριστιανικής ιστορίας, αλλά και παραποιήθηκε μέσα στους κόλπους και αυτής της Χριστιανικής Εκκλησίας, όπου άλλες Ομολογίες ανυψώνουν την Μαρία υπερβαλλόντως και αυθαιρέτως, αποδίδοντας στο πρόσωπό της ιδιότητες που δεν έχει και άλλες την υποβιβάζουν, απογυμνώνοντάς την από την βασική της ιδιότητα, αυτήν της Θεοτόκου.

Και προς όλους εκείνους που αρνούνται ότι η Παρθένος Μαρία είναι Θεοτόκος ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος φέρεται με ιδιαίτερη αυστηρότητα και επιτιμητική διάθεση, χαρακτηρίζοντάς τους «αθέους»: «Ει τις ου Θεοτόκον την Μαρίαν υπολαμβάνει, χωρίς εστί της Θεότητος. Ει τις διά σωλήνος της Παρθένου διαδραμείν, αλλά μη εν αυτή διεπλάσθαι λέγοι θεϊκώς άμα και ανθρωπικώς
– θεϊκώς μεν, ότι χωρίς ανδρός, ανθρωπικώς δε, ότι νόμω κυήσεως – ομοίως άθεος», δηλ. «Όποιος δε θεωρεί Θεοτόκο την αγία Μαρία, είναι άσχετος με την θεότητα. Όμοια άθεος είναι όποιος λέγει ότι ο Χριστός πέρασε από την Παρθένο σαν από σωλήνα και δεν διαμορφώθηκε μέσα σε αυτήν συνάμα ως Θεός και ως άνθρωπος (ως Θεός επειδή δεν μεσολάβησε άνδρας, ως άνθρωπος διότι συμμορφώθηκε στον νόμο της κυήσεως)» ( PG 37, 177 C).

Η ιδιότητα της Μαρίας ως Θεοτόκου την καθιστά αυτοδικαίως και Παναγία ή Υπεραγία, δηλ. πάνω από όλους τους Αγίους, τους Οσίους, τους Μάρτυρες και Ομολογητές της Εκκλησίας μας. Στην αγιότητα δεν ξεχωρίζουν ούτε οι Δώδεκα Απόστολοι, ούτε ο Τίμιος Πρόδρομος, που στάθηκε, κατά τον λόγο του Χριστού, «ο εν γεννητοίς γυναικών μείζων». Αλλά, όπως γλαφυρά περιγράφει ο γνήσιος Έλληνας και Ορθόδοξος λογοτέχνης Φώτης Κόντογλου, «Εσύ Θεοτόκε, τιμήθηκες περισσότερον από όλους και αξιώθηκες να δανείσεις σάρκα από την σάρκα σου εις τον Υιόν του Θεού και διά τούτο εξαιρέτως λέγεσαι Παναγία και Υπεραγία και, παρότι είσαι άνθρωπος γεννημένος από ανθρώπους, είσαι, όμως, κατά τα λόγια του αγγέλου «τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ»» («Παναγία και Υπεραγία», εκδόσεις «Αρμός», σελ. 17).

Αυτό το μοναδικό πρόσωπο τιμούμε και γιορτάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο. Στις Εκκλησιές και στα Μοναστήρια της χτυπά η καρδιά όλων ημών των Ορθοδόξων Ελλήνων. Στην εικόνα της κατατίθενται οι πόνοι, οι καημοί και τα βάσανά μας έχοντας βεβαία την ελπίδα της αγάπης και της μεσιτείας της.

Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου
imverias.blogspot.gr

Παναγία, Άξιον Εστίν

Παναγία Πορταΐτισσα

Παναγία του Καζάν

Παναγία Αγία Σιών

Παναγία Αλεξανδρινή

Παναγία Σουμελά

Παναγία Τριχερούσα

Παναγία Γοργοεπήκοος

Παναγία του Χάρου

Παναγία Γοργοεπήκοος, Μάνδρας Αττικής

Παναγία Θαλασσομαχούσσα

Παναγία Αμίαντος

Παναγία Εικοσιφοίνισσα

Παναγία Ιεροσολυμίτισσα

Παναγία Βηθλεεμίτισσα

Παναγία Καλλιπετρίτισσα, Ι.Μ. Καλλίπετρας

Παναγία Εκατονταπυλιανή

Παναγία Θεοσκέπαστη

Παναγία η Μαχαιριώτισσα

Παναγία Μολυβδοσκεπάστου

Παναγία Γλυκοφιλούσα

Παναγιά Προυσιώτισσα

Παναγία Παντάνασσα, Νάουσα

Παναγία Ψυχοσώστρια

Παναγία Αγιοταφίτισσα

Παναγία η Αμόλυντος

Παναγία Γερόντισσα,Ι.Μ. Παντοκράτορος

Παναγία Γηροκομίτισσα

Παναγία Παραμυθία

Παναγία Ελεούσα, Μικροκάστρου

πηγη  / μεταφορά

Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Τον καιρό που είχε τη διεύθυνση της Σχολής ο άγιος Νεκτάριος, για κάποιο διάστημα ο επιστάτης της Σχολής αρρώστησε. Όταν βγήκε από το Νοσοκομείο, οι γιατροί του είπαν να εργαστεί, τουλάχιστον για τρεις μήνες γιατί διαφορετικά θα βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του. Οι εργαζόμενοι όμως τότε δεν ήταν μόνιμοι και δεν είχαν ασφάλεια, οπότε υπήρχε το ενδεχόμενο να χάσουν τη δουλειά τους. Αυτό φοβήθηκε και ο επιστάτης της Ριζαρείου.

Μια μέρα λοιπόν, μετά από κάποια μικρή ανάρρωση πήγε στη Σχολή και είδε τα πάντα να είναι πεντακάθαρα. Τον έκοψε κρύος ιδρώτας. Θα πήραν άλλον, υπέθεσε. Πήγε και την άλλη μέρα στη Σχολή και διαπίστωσε πάλι το ίδιο. Βέβαιος πια ότι τον απέλυσαν, πήγε να βρει το διευθυντή της Σχολής. Ο Άγιος τον δέχθηκε με πολλή καλοσύνη και του είπε:

- Μην ανησυχείς, παιδί μου, δεν πρόκειται να σε απολύσουν. Να κάνεις ό,τι σου είπαν οι γιατροί.

- Μα ποιος θα καθαρίζει Σεβασμιώτατε τόσον καιρό; Του αποκρίθηκε εκείνος.

- Μην σε απασχολεί παιδί μου, αυτό. Όλα θα είναι καθαρά, σαν να ήσουν εδώ εσύ.

Έφυγε ο επιστάτης γεμάτος χαρά, αλλά και περιέργεια για το ποιος θα καθάριζε τους χώρους της Σχολής τόσους μήνες που θα έλειπε.

Όταν πήγε σπίτι του, του ήλθε η σκέψη να πάει πρωί-πρωί την άλλη μέρα για να δει τι συμβαίνει. Πήγε, αλλά βρήκε πάλι τη Σχολή πεντακάθαρη.

- Αύριο θα πάω πιο πρωί για να δω επιτέλους τι γίνεται, σκέφθηκε.

Πράγματι, μόλις χάραξε, έφθασε στη Σχολή. Και τι να δει! Ο Διευθυντής της Σχολής είχε μαζεμένα τα ράσα του και με μια σκούπα και έναν κουβά στο χέρι καθάριζε τους χώρους και τα αποχωρητήρια! Δεν κρατήθηκε, έτρεξε κοντά του και του είπε

- Σεβασμιώτατε, εσείς κάνετε αυτή την ταπεινωτική εργασία; Σας παρακαλώ, να μην το ξανακάνετε αυτό. Από αύριο θα έρχομαι εγώ. Αισθάνομαι τώρα καλύτερα αλλά και δεν θέλω να κάνετε εσείς αυτή τη δουλειά που πρέπει να την κάνω εγώ.

Ο άγιος Νεκτάριος τον πήρε τότε από το χέρι, τον οδήγησε στο Γραφείο και του είπε

- Παιδί μου, καμιά εργασία δεν είναι ταπεινωτική. Ο Θεός ευλόγησε την εργασία και ευλογεί και αυτούς που εργάζονται. Αυτό που είδες δεν θα το πεις σε κανέναν, αν θέλεις να μη σε απολύσει η επιτροπή της Σχολής!

πηγη /μεταφορά

Ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι θρύλοι, οι Γραφές και η πραγματικότητα

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Παγκοσμιοποίηση (που μας παραπέμπει σε Παγκόσμια Κυβέρνηση), παρατεταμένη οικονομική κρίση, Ενεργειακό πρόβλημα, υπερπληθυσμός, πείνα, υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, κατάργηση της δημοκρατίας και των ελευθεριών, "περίεργοι" περιφερειακοί πόλεμοι, διαφθορά και ξεπεσμός των πολιτικών ηγεσιών, ιλιγγιώδης έξαρση της τεχνολογίας, η πτώση του Ανθρώπου και η ισοπέδωση των ηθικών αξιών και αρχών, μας παραπέμπουν ευθέως στα μεγάλα ερωτήματα του αιώνα:

Πάμε πράγματι σε 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο; 

Θα επιβεβαιωθούν τα γραφόμενα απο τους Αγιους Πατέρες μας; 

Πριν απο λίγες μέρες, έπεσε στα χέρια μου μια καταπληκτική μελέτη-σπουδή, πάνω στα λεγόμενα "Μελλούμενα". Αυτά δηλαδή που προφήτεψε πρώτος ο Ιωάννης στην αριστουργηματική Αποκάλυψή του και ακολούθησαν (όσον αφορά την Χριστιανική Ορθοδοξία) οι Αγιοι Πατέρες Κοσμάς Αιτωλός (μεγαλομάρτυρας του Γένους, Διδάσκαλος και ισαπόστολος), Ιωσήφ Βατοπεδινός, Οσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης και φυσικά ο Μέγας Γέρων Οσιος Παίσιος. Τη μελέτη-σπουδή αυτή την υπογράφουν οι Ανθέμιος και Γιώργος Προεστός και πραγματικά αξίζει κάποιος να αφιερώσει ένα κομμάτι απ το χρόνο του και να τη δεί πιο διεξοδικά.

Οι συγγραφείς δείχνουν να έχουν ξεσκονίσει στη κυριολεξία ό,τι εσχατολογικό κείμενο υπάρχει στη Χριστιανική γραμματεία και Φιλοσοφία. Αυτό όμως δεν αρκούσε για να συμπληρωθεί το πάζλ. Επρεπε, αναγκαστικά, να παραπεμφθούν και σε προφητικά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, όσο κι αν αυτό μας...ξενίζει κάπως. Βλέπετε, υπάρχει έντονη η αντιπάθεια και η έχθρα μεταξύ Εβραίων και Ελλήνων, ιδίως στις μέρες μας, που, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, οι Εβραιοσιωνιστές είναι αυτοί οι οποίοι και προχωρούν με ταχείς ρυθμούς την λεγόμενη Παγκόσμια Κυβέρνηση, μέσα απο μια αλληλουχία γεγονότων και κοινονικοπολιτικών ανατροπών σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, επόμενο και φυσικό ήταν να αναζωπυρωθεί η παλαιά έχθρα μεταξύ των δύο εθνοτήτων, που κρατούν τα σκήπτρα των δύο μεγαλύτερων θρησκειών.

Πέρα όμως απο τις οποιεσδήποτε διαπιστώσεις, έχουμε ...αρκετούς λόγους να...ανησυχούμε, μιας και τα κείμενα αυτά που επεξεργάστηκαν οι δύο συγγραφείς, όντως μας προειδοποιούν οτι πρόκειται να ζήσουμε ιστορικές μέρες. 

Μέρες που θα φέρουν αλλαγές, τόσες και τέτοιες, που κυριολεκτικά θα αλλάξουν όλο το γεωπολιτικό και γεωκοινωνικό στάτους του πλανήτη. Κι αν μέχρι τώρα είδαμε να επαληθεύονται ορισμένα μόνο απο τα κομμάτια των προφητειών αυτών και επειδή ακριβώς επαληθεύτηκαν αυτά, δε μένει παρα να δούμε το...πώς τελειώνει το ..."έργο"!

Οπωσδήποτε, θα υπάρξουν και οι αντίλογοι. Οι οποίοι είναι και χρήσιμοι, αλλά και απαραίτητοι σε μια προσπάθεια να βγεί μια αξιοπρεπής άκρη σε όλο αυτό το μπερδεμένο κουβάρι των αποκαλύψεων που μας δίνει η Ορθοδοξία. Και το τονίζω αυτό, το "η Ορθοδοξία", μιας και κανένα άλλο χριστιανικό Δόγμα, δεν έδωσε ποτέ τέτοιας υφής και μεγαλωσύνης προσωπικότητες, που αναμφίβολα είχαν πάνω τους τη Θεία Χάρη. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, μιας και όλα τα υπόλοιπα δόγματα, πηγάζουν μέσα απο τον - γεμάτο διαφθορά και πνευματικό σκοτάδι - καθολικισμό.

Αλλωστε, "τον Πάπα να καταράσθε, γιατί αυτός θα είναι η αιτία" είχε πεί ακόμη και ο ίδιος ο Πατρο-Κοσμάς και επειδή επρόκειτο για έναν απο τους πιο σοβαρούς ανθρώπους, δε μπορεί παρα να τον πάρουμε κι εμείς στα σοβαρά.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν κι εμείς με τη σειρά μας να αναλύσουμε, με τη σημαντική βοήθεια των δύο αυτών αξιόλογων ανθρώπων και συγγραφέων, όλα εκείνα τα  "γραφτά" που θα μας δώσουν μια όσο το δυνατόν - πληρέστερη εικόνα για το τί μέλλει να δούμε και να ζήσουμε απο δώ και πέρα και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε το ΓΙΑΤΙ πρέπει να τα ζήσουμε και ΤΙ ΣΚΟΠΟΙ κρύβονται πίσω απ όλα αυτά.

Ενα κομμάτι, ένα μέρος αυτής της μελέτης, έχει αναρτηθεί σε μορφή βίντεο και σας το παρουσιάζουμε σήμερα. Ενα πολύ ενδιαφέρον βίντεο, μέσα στο οποίο αναλύονται μέρος προς μέρος και πολλές φορές στίχος με στίχο οι Γραφές, με πρωτοστατούσα φυσικά την Αποκάλυψη.

Μέσα απο το αποκαλυπτικό του κείμενο, ο Ιωάννης καλύπτει σχεδόν στο σύνολό του όλο εκείνο το ταραχώδες χρονικό διάστημα που θα μεσολαβήσει ΠΡΙΝ τον τελικό ερχομό του Ιησού ως Κριτή πλέον του κόσμου τούτου. Μέχρι τις μέρες μας, έχουν ήδη εκπληρωθεί πολλά σημεία του κειμένου. Σημεία όπως η επανίδρυση του κράτους του Ισραήλ (σημαντικότατο γεγονός και ουσιαστική ΑΦΕΤΗΡΙΑ όλων των μετέπειτα τρομακτικών γεγονότων), η ρίψη των δύο πυρηνικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η Ευρωπαική Ενωση (το Θηρίο με τα εννέα κεφάλια και τα δέκα στέμματα), η τεχνολογική ιλιγγιώδης ανάπτυξη, η επίσης τρομακτική ανάπτυξη του τουρισμού, η παγκόσμια οικονομική κρίση και Υφεση, η πείνα κλπ κλπ. είναι γεγονότα που τα έζησε η ανθρωπότητα στο πρόσφατο παρελθόν και τα ζεί ιδίως σήμερα.

Σειρά έχουν οι Αγιοι Πατέρες μας, που μέσω της Θείας τους Φώτησης, ερμήνευσαν σωστά το θεόπνευστο αυτό εσχατολογικό κείμενο και μας το παρέθεσαν πολλάκις μέσα απο τα λόγια τους και τις λεγόμενες "προφητείες" τους. "Προφητείες" που σχεδόν οι μισές απο αυτές, έχουν ΗΔΗ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΙ.

Οι μελετητές λοιπόν Ανθέμιος και Γιώργος Προεστός, μας δίνουν τη δική τους ανάλυση, μια ανάλυση που συγκλονίζει και βάζει πάρα πολλά κομμάτια του πάζλ στη θέση τους. Σημαντικότατο σημείο αυτής της έρευνάς τους, είναι η κατάληξη του συμπεράσματός τους πως η ...ίδια η Αμερική, φαίνεται σαν να...μην υπάρχει απο ένα σημείο και μετά κατά τη διάρκεια της αλληλουχίας των γεγονότων. Δεν φαίνεται - κυρίως αυτό! - να συμμετέχει ΚΑΘΟΛΟΥ στον επερχόμενο 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο!

Γιατί άραγε;

Η δική τους ερμηνεία στο πόνημα αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να τη δούμε, μέσα απο το βίντεο που θα ακολουθήσει. Οπως επίσης, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η εκπληκτικά ακριβής ανάλυση για το πώς θα κινηθούν οι Δυνάμεις που θα λάβουν μέρος στον πόλεμο αυτόν, γιατί εν τέλει η Κωνσταντινούπολη θα δοθεί εκεί όπου και ανήκε πάντα, δηλ. στην Ελλάδα, ποιοί θα είναι οι σκοποί του πολέμου αυτού και ποιούς εν τέλει εξυπηρετεί ο πόλεμος αυτός (δηλαδή ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΓΙΝΕΤΑΙ) κλπ.

Η έρευνα αυτή δε, αποκτά συγκλονιστικό χαρακτήρα, όταν αναφέρεται στις προφητείες του Κοσμά Αιτωλού για την Ελλάδα και τη δοκιμασία που αυτή ΠΡΕΠΕΙ να περάσει μέσω της πείνας και της μεγάλης κοινωνικής αναταραχής που υφίσταται. Ο Πατρο-Κοσμάς σε αφήνει...παντελώς άφωνο, με την καθαρότητα των λόγων του, μιας και αυτά που προείπε εκείνος πριν διακόσια περίπου χρόνια, σήμερα είναι απλώς ...Ιστορία! 

Ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος λοιπόν, θα είναι ένα γεγονός που θα ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ όσοι ζούμε αυτές τις μέρες. Και όσοι εν τέλει ΕΠΙΖΗΣΟΥΜΕ αυτού του άγριου και πολύνεκρου πολέμου, θα δούμε ακόμη πιο ιστορικής σημασίας γεγονότα να ξετυλίγονται μπροστά μας. Εχουμε, έτσι κι αλλιώς, πάρει μια...αρκετά δυνατή δόση απο αυτά τα γεγονότα, μιας και σήμερα τα ζούμε τόσο έντονα, που πολλοί απο μας έχουν χάσει ήδη το...μέτρο της λογικής... Για τον Θεό όμως και τους σκοπούς Του, δεν υπάρχει η ανθρώπινη λογική, ο ποία έχει πολύ στενά όρια. Και επειδή τα γεγονότα είναι τόσο καταιγιστικά, η ανθρώπινη λογική δεν μπορεί να τα μετρήσει στη σωστή τους βάση, οπότε και...χάνεται μέσα σε αυτά...

Δείτε λοιπόν το βίντεο που ακολουθεί, κάντε το δικό σας "Ταξίδι στο Μέλλον" και...όποιος έχει ώτα ακούειν, ακουέτω...



ΠΥΡΙΝΟΣ ΛΟΓΙΟΣ

 πηγή

Εξομολογούμενος και εξομολόγος

   - Γέροντα, αν στενοχωρεθή κάποιος πολύ, γιατί τον μάλωσε για κάποιο σφάλμα του ο πνευματικός, και πέση σε λύπη, αυτό έχει μέσα εγωισμό;

            - Εμ βέβαια, έχει μέσα εγωισμό. Αν στενοχωρεθή κατά Θεόν, θα έχη παρηγοριά, θα έχη και πρόοδο, γιατί θα προσπαθήση να μην το ξανακάνη. Πρέπει να λέη τις δυσκολίες, τους λογισμούς του, τις πτώσεις του στον πνευματικό και να δέχεται με χαρά και την ήπια και την αυστηρή συμπεριφορά του, γιατί όλα από αγάπη και ενδιαφέρον γίνονται για την πρόοδο της ψυχής του.

            - Και αν, Γέροντα, δεν δέχωμαι το μάλωμα ή την παρατήρηση;

            - Αν δεν δέχεσαι, θα μείνης αδιόρθωτη. Όσοι δεν δέχονται παρατηρήσεις ούτε από τους ανθρώπους που τους αγαπούν, τελικά παραμένουν στραβόξυλα και αχρηστεύονται μόνοι τους πνευματικά. Όπως οι σανίδες που δεν δέχονται το πλάνισμα του μαραγκού, για να γίνουν έπιπλα, καταλήγουν στα μπετά ή στις σκαλωσιές και πατιούνται και λασπώνονται, μέχρι που καταλήγουν στην φωτιά, έτσι και αυτοί στο τέλος καταστρέφονται.

            - Γέροντα, όταν κάποιος διαφωνή σε ένα θέμα με τον πνευματικό του, τι πρέπει να κάνη;

            - Να πη απλά και ταπεινά τον λογισμό του. Βέβαια χρειάζεται πολλή προσοχή στην εκλογή του πνευματικού, ώστε να μπορή κανείς να τον εμπιστεύεται και να αναπαύεται με την καθοδήγησή του.

            - Συμφέρει, Γέροντα, όταν κανείς βλέπη κάτι διαφορετικά από τον πνευματικό, να επιμένη στην γνώμη του;

            - Όχι, γιατί δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω από αυτό που ο ίδιος δεν θεωρεί σωστό. Για να καταλάβη π.χ. κάποιος τι κρύβεται πίσω από μια ενέργεια του πνευματικού του, ίσως ο πνευματικός να πρέπη να του πη την εξομολόγηση ενός άλλου. Επιτρέπεται να πη την εξομολόγηση του άλλου; Ασφαλώς όχι. Ας πούμε ότι έχει συνεννοηθή με τον πνευματικό να τον δη την τάδε ώρα, αλλά την ώρα εκείνη πηγαίνει και κάποιος άλλος που είχε λογισμούς να αυτοκτονήση και ο πνευματικός παίρνει πρώτα εκείνον. Οπότε σκέφτεται: «Πήρε πρώτα αυτόν, εμένα με περιφρονεί». Πώς να του πη όμως ο πνευματικός ότι αυτός είχε φθάσει στο σημείο να κάνη απόπειρα αυτοκτονίας; Αν του εξηγήση. Καταστρέφει, χαντακώνει τον άλλον. Ενώ, αν σκανδαλισθή αυτός ή αν κατεβάση τα μούτρα, δεν θα γίνη και μεγάλο κακό. Μια φορά έτσι σκανδαλίσθηκαν μερικοί που ήρθαν εκεί στο Καλύβι. Ήταν κάποιος που τον κατάφεραν με πολλή δυσκολία οι δικοί του να έρθη να συζητήσουμε και τον δέχθηκα με πολλή χαρά. Τον ασπάσθηκα, του έδωσα κομποσχοίνι, εικονάκια. Οι άλλοι παρεξηγήθηκαν. «Εμάς ο Γέροντας, είπαν, ούτε μας έδωσε σημασία». Αυτός ο καημένος ήταν άσωτος· εγώ ήξερα λεπτομέρειες από την ζωή του. Έφυγε μετά άλλος άνθρωπος. Χίλιες φορές να σκανδαλισθούν οι άλλοι. Δεν μπορείς, για να αναπαύσης τον έναν με μια εξήγηση, να καταστρέψης τον άλλον.

γέροντας Παίσιος