Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου
Διάβασα μέ πολλή προσοχή τό κείμενο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου σχετικά μέ τά ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν στήν Θράκη.
Τούς προβληματισμούς του καί τά ἀμείλικτα ἐρωτήματά του. Παρετήρησα καί ὅσα διαδραματίσθηκαν τήν περίοδο ἐκείνη.
Παρακολουθῶ ἀπό χρόνια τό ἔγκλημα τό ὁποῖον συντελεῖται εἰς βάρος τῆς Θράκης ὄχι ἀπό κάποιους
ξένους, ἀλλά ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία καί πιό συγκεκριμένα ἀπό τούς ἕλληνες βουλευτές τῆς περιοχῆς οἱ ὁποῖοι ἀνταλλάσουν τήν ἐκλογή τους μέ τήν ἐκχώρηση δικαιωμάτων καί τήν παράδοση ὅλου τοῦ Μουσουλμανικοῦ πληθυσμοῦ εἰς τήν ἐξουσία τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου.
Τό ἔγκλημα ὁλοκληρώθηκε μέ τήν ἀπόφαση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά ἀνακαλέσει τήν ὑπ’αὐτοῦ προταθεῖσα Ρομά Σαμπιχά ὡς ὑποψήφια εὐρωβουλευτή. Τολμῶ μετά τήν ἀπόφαση αὐτή νά πῶ ὅτι ὅλοι εἶναι ἴδιοι.
Προτάσσουν τό κομματικό τους συμφέρον μπροστά ἀπό τά συμφέροντα τῆς πατρίδος. Ἡ πράξη αὐτή ἀπέδειξε ὅτι ὁ πραγματικός ἄρχων τῆς Θράκης εἶναι ὁ Τοῦρκος Πρόξενος.
Κατανοῶ λοιπόν ἀπόλυτα τήν φράση πού Ἐπίσκοπος τῆς περιοχῆς εἶπε παλαιότερα στόν τότε Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν.
Τοῦ εἶπε μέ παρρησία: «Μᾶς πουλήσατε κ. Ὑπουργέ!». Καί ἐκεῖνος ἀρκέσθηκε νά πεῖ: «σκληρός ὁ λόγος σας, Σεβασμιώτατε!» καί σταμάτησε ἐκεῖ. Ἄν ἤθελε νά συνεχίσει θά ἔπρεπε νά προσθέσει: «ἀλλά δυστυχῶς ἀληθινός».
Ἐδῶ καί χρόνια συντελεῖται μιά δυστυχῶς συνειδητή προδοσία. Ρομά καί Πομάκοι εἶναι μέν μουσουλμάνοι τό θρήσκευμα ἀλλά ὄχι Τοῦρκοι τό γένος.
Αὐτό τό γνωρίζουν καλά καί ἀντιδροῦν συνειδητά οἱ περισσότεροι στήν προσπάθεια τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου νά τούς ἐκτουρκίσει.
Νέος ἄνθρωπος, ἕνα ξανθό παλληκάρι εἰσέρχεται στό γραφεῖο ἑνός Μητροπολίτη τῆς Θράκης καί τόν ἐρωτᾶ: «Σᾶς μοιάζω γιά Τοῦρκος, Σεβασμιώτατε; Ἔκπληκτος τόν κοιτάζει ὁ Ἐπίσκοπος. Καί ἐκεῖνος συνεχίζει: «σᾶς μοιάζω γιά Τοῦρκος, Σεβασμιώτατε; Πομᾶκος εἶμαι! Γιατί μᾶς σπρώχνετε στήν ἀγκαλιά τῆς Τουρκίας;».
Αὐτή εἶναι ἡ συνείδηση, ἀλλά καί ἡ ἀληθινή ταυτότητα τῶν περισσοτέρων Πομάκων.
Τόν ἴδιο ἀγῶνα κάνουν καί πολλοί Ρομά ὅπως ἡ προαναφερθεῖσα Σαμπιχά. Ποιό εἶναι τό βασικό ἁμάρτημα της;
Ὅτι ἐπιθυμεῖ «τά παιδιά τους νά μαθαίνουν ἑλληνικά καί νά πηγαίνουν στά δημόσια Σχολεῖα».
Καί ἕνας ἀπό αὐτούς πού πολέμησαν τήν ὑποψηφιότητα της δήλωσε περήφανα «ὅτι ἡ μειονότητα εἶναι συμπαγής».
Οὐδέν ἀναληθέστερον τούτου. Οὐδέν ἀνθελληνικότερον τούτου. Ἀκόμη καί ἡ διαφορά τῶν ὀνομάτων τό δηλώνει.
Ὅλες οἱ μειονότητες πρέπει νά ζοῦν ἐλεύθερες καί ὄχι ἡ μία νά καταπιέζει τίς ἄλλες καί δή μέ τίς εὐλογίες τοῦ κράτους.
Ποιός λοιπόν τούς σπρώχνει στήν ἀγκαλιά τῆς Τουρκίας; Ἡ ἑλληνική Πολιτεία, οἱ βουλευτές τῆς περιοχῆς διαχρονικά. Οἱ τοπικοί ἄρχοντες.
Τούς σπρώχνουν μέ τήν περιφρόνηση καί τήν ἀδιαφορία πού ἡ ἑλληνική Πολιτεία δείχνει πρός αὐτούς.
Τό τουρκικό προξενεῖο παίζει τό παιχνίδι του. Ἡ Τουρκία εἶναι γιά Σᾶς ἡ καλή μάνα ὄχι ἡ κακιά Ἑλλάδα.
Τά εἶπαν πρόσφατα καί πάλι στίς ἐκλογές πού γεννήθηκε ἕνα μόρφωμα, ἕνα τέρας τό μουσουλμανικό κόμμα.
Ἄς καμαρώνουν οἱ «νονοί» του πού δέν εἶναι ἄλλοι ἀπό τά πολιτικά κόμματα τῆς Ἑλλάδος.
Οι Ρομά καί οἱ Πομάκοι ἄν τείνουν εὐήκοον οὗς στήν πραπαγάνδα τοῦ τουρκικοῦ προξενείου εἶναι γιατί ἡ ἑλληνική πολιτεία τούς πούλησε πάλιν καί πολλάκις.
Ἀδιαφόρησε γι’αὐτούς. Ἄν οἱ πληθυσμοί αὐτοί εἶχαν τήν βεβαιότητα ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι μάνα, τά πράγματα θά ἦταν πολύ διαφορετικά.
Ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι ὁ μουσουλμανικός πληθυσμός τῆς Θράκης καί ἰδιαίτερα τῆς Κομοτηνῆς, ὅπου καί ἡ ἕδρα τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου, ζεῖ ὑπό καθεστώς φόβου ἐξ αἰτίας τῆς παρουσίας καί τῆς δραστηριότητος τοῦ Τούρκου Προξένου καί τῶν συνεργατῶν του.
Οἱ ὑποσχέσεις καί οἱ ἀπειλές διαδέχονται οἱ μέν τίς δέ σέ ἕνα ἀγῶνα ὑποταγῆς τοῦ μουσουλμανικοῦ πληθυσμοῦ.
Οἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου εἶναι αὐτοί πού προσπαθοῦν νά ἐνημερώσουν τούς Πομάκους καί τούς Ρομά γιά τήν ἀληθινή ταυτότητα τους, εἴτε πρόκειται γιά Ρομά, εἴτε γιά Πομάκους, εἴτε γιά Ἕλληνες.
Αὐτό φάνηκε ἰδιαίτερα στήν ἐπιμονή καί τήν πίεση γιά τήν ἀπόσυρση τῆς Ρομά Σαμπιχά ὡς ὑποψηφίας Εὐρωβουλευτοῦ. Καί δυστυχῶς ὁ ΣΥΡΙΖΑ, θά τό πῶ καί πάλι ἔσκυψε τό κεφάλι.
Κάθε δικαιολογία γι’αὐτή τήν ἐνέργεια προσβάλλει τήν νοημοσύνη μας καί τήν ἀλήθεια.
Στόν διωγμό αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων οἱ καλύτεροι συνεργάτες τοῦ Προξενείου εἶναι οἱ Ἕλληνες πολιτικοί ὅλων τῶν βαθμίδων.
Ὁ διωγμός τῆς γνωστῆς δασκάλας Χρυσῆς Νικοπούλου εἶναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, ἀλλά ὄχι τό μοναδικό.
Ἕνας πόλεμος λάσπης γι’αὐτήν, γιά πανεπιστημιακούς καθηγητές πού δουλεύουν μέ ἐξαιρετικό τρόπο νά στηρίξουν τήν ἑλληνικότητα τῶν μουσουλμάνων Πομάκων καί Ρομά.
Ἀντίθετα τό Προξενεῖο ἦταν πολύ εὐχαριστημένο ἀπό κάποιες κυρίες πού τόλμησαν νά ἀπειλήσουν τούς ψυχωμένους λειτουργούς τῆς Παιδείας ὅτι θά τούς ἐξαφανίσουν ἀπό τήν Θράκη.
Κάποιος ἔγραψε, ὅτι μετά ἀπό τίς τελευταῖες ἐκλογές ἀνεξάρτητα μέ τὀ ποιός νομίζει ὅτι κέρδισε, αὐτή πού ἔχασε εἶναι ἡ Ἑλλάδα καί ἔχασε μιά περιοχή της, τήν Θράκη.
Κάποιοι θά τόν χαρακτηρίσουν ὑπερβολικό καί αὐτοί θά εἶναι οἱ πολιτικοί ὅλων τῶν βαθμίδων πού τά συμφέροντα τους συμπίπτουν μέ αὐτά τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου.
Ἄν ἡ Θράκη θά σωθεῖ, θά σωθεῖ ἀπό ἄλλους καί ὄχι ἀπό τούς πολιτικούς της καί πρό παντός θά σωθεῖ ἀπό τόν λαό της.
Εἶναι πολύ μεγάλη ἡ ὑπόθεση ἡ Θράκη γιά νά τήν χαρίσουμε σέ μερικούς ἐπαγγελματίες.
Ὅταν πρίν σαράντα περίπου χρόνια πῆγα στήν Θράκη προσκεκλημένος ἀπό τούς φοιτητές γιά νά μιλήσω στό ἀμφιθέτρο τοῦ Πολυτεχνείου, ἐπισκέφθηκα καθηκόντως τόν τότε Μητροπολίτη Ξάνθης Ἀντώνιο.
Σέ κάποια στιγμή τῆς συζήτησης μοῦ εἶπε: «ἐμεῖς παιδί μου, εἴμαστε μόνιμοι ἐδῶ, οἱ πολιτικοί ἔρχονται καί παρέρχονται. Ἐμᾶς οἱ ἄνθρωποι ἐμπιστεύονται καί μᾶς ἐνημερώνουν τί συμβαίνει».
Τότε μοῦ φάνηκε περίεργος ὁ λόγος του, σήμερα τόν κατανοῶ ἀπόλυτα.
Εἶναι εὐλογία Θεοῦ ὅτι σήμερα ἡ Θράκη διαθέτει καί νέους καί ἐξαιρετικούς Ἐπισκόπους πού ξέρουν καλά τά πραγματικά προβλήματα καί ἔχουν τό θάρρος νά μήν τά κρύβουν. Γιά σήμερα ἄς μείνω ἐδῶ.
