Ο ΣΕΒ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ / Η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

- Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος πήρε, ως Συνοδικός, την πρωτοβουλία να λύσει το θέμα του "έγκλειστου" πρ. Πατριάρχη Ειρηναίου στα Ιεροσόλυμα.

Η όλη υπόθεση ναυάγησε και ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων χρέωσε το ναυάγιο στον Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα Αρχιμανδρίτη Δαμιανό, προς τον οποίο απηύθυνε σχετική ανοικτή επιστολή, υπογράφοντας στο τέλος ως εξής:

+ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Ένα σκουπίδι της Ορθοδοξίας, αλλά σκουπίδι μέσα στον Οίκο του Θεού!

Μετά από τόσα χρόνια Αρχιερωσύνης ο Σεβασμιώτατος εγκαλεί έναν αρχιμανδρίτη ως "υπεύθυνο" μιας αναποτελεσματικής προσπάθειάς του. Άραγε γι' αυτό υπογράφει ως "σκουπίδι";

Πάντως το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων με μια λιτή ανακοίνωσή του σήμερα, εκφράζει την επίσημη θέση του πάνω στο θέμα:

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διευκρινίζει, ὅτι ὁ πρῴην Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί μοναχός κ. Εἰρηναῖος τυγχάνει «αὐτοέγκλειστος» καί ὅτι τήν εὐθύνην διά τάς ἐπισκέψεις παρ’ Αὐτῷ ἔχει ἀναλάβει ἡ Ἰσραηλινή Ἀστυνομία.

- Μητροπολίτης μεγάλης πόλεως αισθάνεται, φαίνεται, την ανάγκη (;) να "τιμά" υπερβαλλόντως τον βοηθό του επίσκοπο, καταστρατηγώντας, προς τούτο, κατ' απόλυτον τρόπον την σχετική εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (“Περί τινων Θεμάτων ἀφορώντων εἰς τήν Θείαν Λατρείαν”) της οποίας είναι μέλος. Η Εγκύκλιος είναι σαφέστατη: 

"Ἅπαντες οἱ Τιτουλάριοι καί Βοηθοί Ἐπίσκοποι, ὡς καί οἱ Τιτουλάριοι καί οἱ Σχολάζοντες Μητροπολῖται, οἱ κατά καιρούς ὑπηρετοῦντες ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν, συγχοροστατοῦντες ἤ συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, οὐ φέρουσιν ἐνώπιον Αὐτοῦ Μίτραν καί Πατερίτσαν ἤ Ράβδον, ἕνεκεν τιμῆς, καί σεβασμοῦ πρός Αὐτόν, Οὗτινος τυγχάνουσιν ἄμεσοι Συνεργοί, ἀλλά καί διά τό διάφορον τῆς Ἱεραρχικῆς Τάξεως, μεταξύ αὐτῶν καί Ἐκείνου. Οἱ ὡς ἄνω Ἐπίσκοποι συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν φέρουσιν Ἐγκόλπιον μόνον, ἐνῷ οἱ ὡς ἄνω Τιτουλάριοι καί Σχολάζοντες Μητροπολῖται, οἱ ὑπηρετοῦντες ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν, συλλειτουργοῦντες μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν φέρουσι Σταυρόν καί Ἐγκόλπιον. Τά αὐτά ἀντιστοίχως δέον ἵνα τηρῶσι καί οἱ Βοηθοί Ἐπίσκοποι τῶν Μητροπολιτῶν, συγχοροστατοῦντες ἤ συλλειτουργοῦντες μετ’ αὐτῶν. 

...Ὑπενθυμίζεται, ἐπίσης, ὅτι δέν εἶναι λειτουργικῶς ὀρθόν, νά ἀνατρέπηται ἡ Τάξις, καί ἄλλος Ἀρχιερεύς νά Προεξάρχῃ εἰς τόν Ἑσπερινόν, ἄλλος εἰς τόν Ὄρθρον, λαμβάνων μάλιστα οὗτος καί “Καιρόν” διά νά Λειτουργήσῃ, καί τελικῶς ἕτερος Ἀρχιερεύς νά Προεξάρχῃ τῆς Θείας Λειτουργίας...". 

Φαίνεται, όμως - δυστυχώς - ότι οι Συνοδικοί Εγκύκλιοι έχουν ένα και μόνο σκοπό: Να καταστρατηγούνται στην πράξη από αυτούς οι οποίοι καλούνται να τις εφαρμόσουν. 

Π.Α.Α.

Πηγή

Σκέψεις στη Μεγάλη Σαρακοστή…

 Γράφει ο π.Νεκτάριος Πόκιας


Από την παιδική μας ηλικία έχουμε συνηθίσει να ακούμε ότι την περίοδο της Σαρακοστής πρέπει να νηστεύουμε περισσότερο, να προσευχόμαστε πιο πολύ, να πηγαίνουμε στην Εκκλησία στα Απόδειπνα, στους Χαιρετισμούς, στις Προηγιασμένες Λειτουργίες και γενικά να είμαστε πιο προσεκτικοί εν συγκρίσει με το υπόλοιπο λειτουργικό έτος.
 Βέβαια αυτές οι σκέψεις δημιούργησαν στον καθένα χωριστά, ανάλογα με τα βιώματα του και τις ανάλογες αντιδράσεις οι οποίες πολλαπλασιάζονται ιδιαίτερα αυτό τον καιρό που οι συνθήκες άλλαξαν, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ισοπέδωσε τα πάντα, ενώ οι οικογενειακοί δεσμοί αμβλύνθηκαν. Οπότε το ερώτημα που προβάλλει είναι το κατά πόσο μπορούν οι μεγάλες, κοπιαστικές και πολύωρες ακολουθίες αυτών των ημερών της Μεγάλης Σαρακοστής να αφήσουν αισθήματα χαράς και γλυκύτητας σε όποιον έχει αγαθή προδιάθεση και θέλει να αγωνισθεί πνευματικά, ή αντίθετα να προκαλέσουν ένα στείρο πειθαναγκασμό που θα είναι επιζήμιος;

  Ορθά έχει ειπωθεί ότι αυτή η περίοδος είναι ένα σχολείο μετανοίας απευθύνοντας ανοικτή πρόσκληση που συγχρόνως γίνεται και πρόκληση σε όποιον θέλει να ξαναβρεί τον εαυτό τουκάνοντας την απαιτούμενη αυτοκριτική, χωρίς προαπαιτούμενα. Βέβαια εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος να κλεισθεί κάποιος ερμητικά στο καβούκι του δηλαδή στον εαυτό του με την φθηνή δικαιολογία ότι έτσι αποφεύγει τους πειρασμούς. Αυτό όμως αναιρεί την διαχρονική φωνή των Πατέρων που θέλει να αγωνιζόμαστε δυναμικά και μεθοδικά: 
 «Έπαρον τους πειρασμούς και ουδείς ο σωζόμενος» λέει ο Μέγας Αντώνιος ως αληθινός ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Άρα μήπως άθελα μας όταν αυτοεγκλωβιζόμαστε, δημιουργούμε περισσότερους πειρασμούς; Μήπως πρέπει να αγωνιζόμαστε με πιστότητα και σύνεση ακόμη και εάν οι δυσκολίες μας είναι καθημερινές;

  Νομοτελειακά καθετί που συμβαίνει στη ζωή μας έχει και αξία και σημασία, αρκεί να το βλέπουμε πνευματικά. Ούτε να το υποτιμούμε, αλλά ούτε και να το υπερτιμούμε. Ο άνθρωπος που θωρακίζεται και δυναμώνει εσωτερικά με τις αρετές που λέει η ευχή αυτής της περιόδου, δηλαδή με το πνεύμα της σωφροσύνης, της ταπεινοφροσύνης, της υπομονής και της αγάπης, δεν έχει να φοβηθεί κάτι. 
 Διαχρονικά κάθε χριστιανός πάντοτε χαίρεται γι΄αυτό που είναι και γι΄αυτό που κάνει. Δεν υστερεί έναντι αυτών που θέλουν να βαυκαλίζονται ότι τα ξέρουν όλα ενώ στην πραγματικότητα κολοβώνουν τον όλο άνθρωπο. Όταν π.χ. νηστεύει το κάνει αυτό όχι από ανάγκη ή επειδή κάποιοι του το επιβάλλουν αλλά από την ελεύθερη βούληση του να αγωνισθεί για να νοιώσει την πραγματική αγάπη και χαρά. Αλίμονο στον χριστιανό που δεν νοιώθει αυτή την πνευματική χαρά της νηστείας και της προσευχής! Έχει αφετηριακά αποτύχει όση καλή θέληση κι αν διαθέτει γιατί πολύ απλά θα προσποιείται και θα βασανίζεται. Γι΄αυτό και ο Θεός ξέρει να κάνει ουράνιες ρίψεις και να στέλνει την θεïκή Του παρηγοριά σε αυτούς που την έχουν ανάγκη και την επιζητούν.

Εν κατακλείδι, ας μην πάει χαμένη και αυτή η ωραία εκκλησιαστική περίοδος που είναι μία ευκαιρία ανασυντάξεως πνευματικής για τον καθένα μας. Με πίστη και αγάπη, με προσευχή και νηστεία, με καθαρή μετάνοια και εξομολόγηση ας προχωρήσουμε στην πνευματική μας ζωή σιωπηλά και ευεργετικά, γνωρίζοντας ότι η σιωπή δεν είναι μόνο χρυσός αλλά και Χριστός. Δεν είναι μία παθητική στάση αλλά μία δυνατότητα ομιλίας δηλαδή συναναστροφής με τον Θεό. Θα αρπάξουμε την ευκαιρία;

πηγή

το είδαμε εδώ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΕΧΘΡΟΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ - ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΕΧΘΡΟΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ - ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Γιά νά εἶναι θεάρεστη ἡ προσευχή μας, ἐκτός τῶν ἄλλων, δέν πρέπει νά ὑπάρχη ἐχθρότητα μέ τόν ὁποιονδήποτε συνάνθρωπό μας. Αὐτό ἐκφράζεται διάχυτα στό ''Πάτερ ἡμῶν'', καί ὄχι μόνον ἐκεῖ. Γιά νά μᾶς συγχωρήση ὁ Κύριος καί νά ''πετάξη'' ἡ προσευχή μας στόν οὐρανό, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί μᾶς ἔκαναν οἱ ἄλλοι, ἐμεῖς πρέπει νά τούς συγχωροῦμε ἀπό τήν καρδιά μας.

Βέβαια, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὑποχρεούμεθα νά ἔχωμε σχέσι μέ ὅλους. Ἄλλωστε, αὐτό καί πρακτικῶς δέν εἶναι δυνατόν καί δέν ἔχει καμμιά ἔννοια καί πολλές φορές εἶναι καί βλαβερό. Ἐπίσης, δέν εἶναι δυνατόν νά ταιριάζωμε ὅλοι μέ ὅλους. Εἶναι θέμα ἰδιοσυγκρασίας καί ὑπεισέρχονται καί πολλοί ἄλλοι παράγοντες. ''Δικαίωμά τους - ἄς μιλήσωμε μέ μιά σύγχρονη λέξι -, καί δικαίωμά μας''. Ὅμως, ἐκεῖνο πού δέν δικαιούμαστε, μέ τήν πνευματική ἔννοια, εἶναι νά ραδιουργοῦμε, νά κατακρίνωμε, νά περιφρονοῦμε, κλπ., μέ ὅσους δέν ταιριάζομε ἤ δέν ἀναπαυόμαστε. Μέ ὅποιον ταιριάζομε, νά εἴμαστε ἀγαπημένοι ἀπό κοντά. Καί μέ ὅποιον δέν ταιριάζομε, νά εἴμαστε ἀγαπημένοι ἀπό μακρυά, ἀπό μιά δηλαδή κάποια ἀπόστασι ἀσφαλείας, ἀρκούντως ἱκανή, οὕτως ὥστε νά μήν ἔχωμε πλεῖστες ὅσες διαταραχές ποικίλου περιεχομένου...

Μᾶς ἔλεγε σχετικά ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Ὅταν θέλης νά ἑνώσης δύο ξύλα μεταξύ τους, ἐάν αὐτά τά ξύλα δέν εἶναι καλά ἐναρμονισμένα, πλανισμένα, τότε ὅσο τά ἑνώνεις μέ βίδα καί παξιμάδι καί σφίγγεις τήν βίδα, ἐπειδή ἀκριβῶς δέν εἶναι καλά πλανισμένα, ἐναρμονισμένα μεταξύ τους, ὅσο πιό πολύ τά σφίγγεις καί δέν τά ἔχεις λάσκα, τόσο πιό πολύ πετσικάρουν, κλωτσᾶνε. Ἐνῷ ἐάν ταιριάζουν, εἶναι ἐναρμονισμένα μέ τό πλάνισμα, λίγη κόλλα νά βάλης, ἑνώνονται θαυμάσια».

Τά συμπεράσματα ἀπό τά σοφά λόγια τοῦ Ὁσίου Γέροντος γιά τό θέμα μας εἶναι προφανῆ.

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΣ

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Φορέστε την πανοπλία του Χριστού

Το ακοίμητο μάτι του Θεού σαν καθρέπτης μας παρακολουθεί με φοβερή ακρίβεια σε κάθε στιγμή χρόνου και καταγράφει, στο δικό του κομπιούτερ το θεικό, όλες τις σκέψεις, τα νοήματα και τις κινήσεις της καρδιάς. Αυτήν την αίσθησι της παρουσίας του Θεού (κατά φύσι), πόσο θα μας ωφελούσε (χάριτι Θεού) αν την ζούσαμε! Αν την φιλοσοφούσαμε! Αν την νοιώθαμε μέσα στην ψυχή μας! Ο φόβος του Θεού, σαν φως νοητό, θα φώτιζε τα μονοπάτια της ζωής, να τα ξεπεράσουμε ακίνδυνα έως να φθάσουμε στη χρυσή πόλη της Άνω Ιερουσαλήμ... Λοιπόν, παιδιά μου, ενδυθείτε την πανοπλίαν του Ιησού μας και βγείτε στην μάχη με Αρχιστράτηγο τον Κύριον μας Ιησού και οι Αγγελικές δυνάμεις αοράτως θα μας ενισχύουν και θα μας γεμίζουν με θάρρος και ανδρεία...

Γέροντος Εφραίμ εν Αριζόνα - Νουθεσίες σε πνευματικά του τέκνα 

πηγή

«Οι Τούρκοι θά μάθουν τό μυστικό 3 μέρες γρηγορότερα από τούς Χριστιανούς»

 Με αποκορύφωμα αυτά που μας καταλογίζουν.
Συγκεκριμένα το γερμανικό Der Spiegel περιοδικό διερωτάται:«Η Ελλάδα, το πλήρες μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, μία αναπτυσσόμενη χώρα; Μάλιστα ένα “αποτυχημένο κράτος” (failed state) όπως το Αφγανιστάν και σύντομα ίσως και το Πακιστάν»;06/01/14
Άντε λοιπόν να τα πιστέψουν αυτά οι Τούρκοι ; που φυσικά δεν ζούνε αυτά που ζούμε εμείς και εξακολουθούν να βιώνουν τις εμμονές της απώλειας των διπλωματικών τους ¨κερδών¨ τα τελευταία χρόνια στην Μεσόγειο.
Κανείς αναλυτής πριν μία δεκαετία δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι στην γεωπολιτική ΑΟΖ και την Εθνική μας Υφαλοκρηπίδα θα υπεισερχόταν και η παράμετρος της οικονομικής έννοιας του μνημονίου.
Μετά το μνημόνιο οι Τούρκοι κατάλαβαν ότι κάποιοι προσπαθούν να τους ¨φάνε την μπουκιά μέσα από το στόμα¨ και τώρα που αρχίζουν και τρίζουν τα δικά τους πολιτικά θεμέλια έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν περισσότερο και να ενδιαφέρονται μετά μανίας να μάθουν το ΜΥΣΤΙΚΟ.
Όμως το μυστικό το μαρτύρησαν οι ίδιοι απειλώντας.. «Sular ısınacak», που σημαίνει «θα ανάψουν τα νερά» (του Αιγαίου και της Κύπρου) αν επεκταθούν τα χωρικά ύδατα.
Τελικά τι εννοούσε ο Πατρο- Κοσμάς όταν έλεγε…;;;


«Οι Τούρκοι θά μάθουν τό μυστικό 3 μέρες γρηγορότερα από τούς Χριστιανούς».
(Τό αλβανικόν χειρόγραφον έχει τήν προφητείαν ως εξής: «Οι Τούρκοι θά τό καταλάβουν τρείς ημέρες γρηγορώτερα από τούς Χριστιανούς»)
Από το βιβλίο «Κοσμάς ο Αιτωλός» του Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγ. Καντιώτη. 
Ο ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ 
Να κάμουμε μια πλήρης ανάλυση του επερχομένου πολέμου, Ελλάδος – Τουρκιάς με βάση των πληροφοριών των προφητών και αγίων πατεράδων της εκκλησίας.
Ας πάρουμε της προφητείες ξεκινώντας από τους σύγχρονους αγίους ξεκινώντας από τον Μέγα Κωνσταντίνο , τον Κοσμά τον Αιτωλό, τον πάτερ Παίσιο, τον Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό.
Θα σας το παρουσιάσω σαν ολοκληρωτικό έργο.
Η Ελλάδα θα καταστραφεί ολοσχερώς οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, το οποίο βιώνουμε της μέρες μας. Ο κόσμος θα πεινάσει και θα είναι σε συνεχώς απόγνωση, καμία βοήθεια δεν θα τους δοθεί, παρά της μεγάλες υποσχέσεις των πολιτικών μας. Ο Κόσμος στις πόλεις θα πεινάσει και θα στραφεί προς τα χωριά τους.
Μεγάλες διεθνές εταιρίες πετρελαίου και αερίου, λόγου της διαμάχης με την Ρωσία στην Αρκτική ,θα μας αναγκάσουν να ανακηρύξουμε την ΑΟΖ μας. Μαζί με την ανακήρυξη της ΑΟΖ αναγκαστικά θα επεκτείνουμε τα θαλάσσια σύνορα μας από το 6 στα 12 μίλια. Εκεί ως φυσικά η Τουρκία θα αντιδράσει γιατί είδη έχασε ένα μέρος της Τουρκίας από τους Κούρδους και τους Αρμένιους. Σαν πρώτη φάση θα αποσύρει τους πρέσβεις τους από την Ελλάδα.
Η Τουρκία που έχει είδη εισχωρήσει βαθιά στην πολιτική μας σκηνή, με εκπροσώπους της οι οποίοι σθεναρά υποστηρίζουν το ισλαμικό κατεστημένο, τους μισθοφόρους λαθρομετανάστες, και κάθε τι για την διάλυση της κοινωνικής μας ζωής , θα νομίσει ότι βρήκε την ευκαιρία να εισβάλλει στην πλέον υποτίθεται αδύναμη Ελλάδα. Μαζί της έχει ως πάλι σίγουρο, το ισλαμικό στοιχείο της Αλβανίας και των Σκοπίων.
3 μέρες μετά την απόσυρση των Πρέσβων των δύο χορών, θα γίνει η εισβολή. Η Τουρκία θα το ξέρει 3 μέρες νωρίτερα, άρα την ημέρα της αποχώρησις των Πρέσβων θα έχει αποφασιστεί είδη η εισβολή.
Ξημερώματα και στα ύπουλα ως συνήθως θα επιτεθεί η Τουρκία στην Ελλάδα, καταφέρνοντας να πλήξει μόνο 2 νησιά.
Γιατί άραγε μόνο 2 νησιά? Μήπως θα βρει τρομερή αντίσταση από την αποδυναμωμένη Ελλάδα? Μήπως τελικά δεν θα είμαστε και τόσο αδύναμη? εκεί θα σταματήσουμε τον αιφνιδιασμό τους? Οι αετοί μας θα κάνουνε πάλι την δουλιά τους? Ταυτόχρονα θα ξεσπάσουν εσωτερικές ταραχές με τους μισθοφόρους λαθρομετανάστες, εναντίων Ελλήνων πολιτών.
Το ίδιο πρωί θα αναλάβει ο στρατός την πολιτική και στρατιωτική διοίκηση της Ελλάδος, με αρχηγό τον Γράψα και υπαρχηγό τον Φράγκο.
Το ίδιο πρωί η Ρωσία θα στείλει τελεσίγραφο στην άγκυρα να αποχωρίσει αμέσως από την Ελλάδα. Η Ρωσία δεν θέλει να χάσει τον κυριότερο σύμμαχο της στην ορθοδοξία και να μείνει μόνη της στο παγκόσμιο χάρτη της αντίστασης εναντίων των σιωνιστικών σχεδίων. Ούτε θέλει να χάσει το δικαίωμα της υφαλοκρηπίδας στην αρκτική. Η Τουρκία με εντολές του Βατικανού όπως πάντα, δεν θα αποχωρήσει από την εισβολή της στην Ελλάδα. ( μη νομίζετε ότι η Τουρκία είναι αυτόνομη, από το 1453 είναι ακόμα υπό της διαταγές του Βατικανού ).
Το πρωί της δεύτερης μέρας, θα εισβάλει η Ρωσία στην Τουρκία, από όλες της μεριές. Αεροπορικά και αποβατικά θα επιτεθεί από της ακτές του Πόντου, πλήττοντας στόχους μέχρι την μεσόγειο θάλασσα Μηχανοκίνητα θα εισβάλει από την Γεωργία όπου έχει 5000 χιλιάδες υπερσύγχρονα άρματα μάχης, χιλιάδες ελικόπτερα και μαχητικά, παρατεταμένα υπό την και καλά άσκηση caucasus 2012. Βλέπετε η Ρωσία δεν χρειάζεστε τόσα άρματα για μια τουρκιά, με 20 βομβαρδιστικά θα την έχει τελειώσει , αλλά ξέρει ότι το Βατικανό θα στήλει ολόκληρο το NATO. Το ίδιο πρωί η Τούρκοι θα αποχωρίσουν από την Ελλάδα, και με όλα τα μέσα θα στραφούν προς το σύνορα με την Γεωργία. Η ήττα και η καταστροφή της Τουρκίας θα είναι ολοκληρωτική.
Την τρίτη μέρα, στο εσωτερικό της Ελλάδος ο στρατός θα στραφεί εναντίων των ισλαμικών στοιχείων και με βοήθεια των Ρώσων ειδικών δυνάμεων και πρακτόρων της FSB υπό την ελληνική σημαία και στολή, θα συλληφθούν μαζικός η επαναστάτες ισλαμιστές και θα εκδιωχθούν προς και από τα σύνορα Αλβανίας, Σκοπίων. Τα ισλαμικά στοιχεία στην Ελλάδα, την Αλβανία και τα Σκόπια απεγνωσμένοι και ξαφνιασμένοι από τον θάνατο της πατρίδας τους της Τουρκίας, από την υπερηφάνεια τους για μια νέα οθωμανική αυτοκρατορία, τώρα θα κρύβονται στα υπόγειά των σπιτιών τους, μέχρι να εκδιωχθούν.
Αυτός θα είναι ο σύντομος ¨Ελληνο-τούρκικος πόλεμος. Λέω σύντομος γιατί στην ουσία μια μέρα θα κρατήσει, μετά δεν θα υπάρχει, έτσι απλά, η τουρκιά.Η συνέχεια του πολέμου κατατάσσεται στην κατηγορία του παγκόσμιου πολέμου. Ένας πόλεμος τρομερός και μπερδεμένος. όλοι ενάντιων όλων.
«Όταν αρχίσει το Κακό από την Συρία, να προσεύχεσθε»!
Μία εκπληκτική πράγματι προφητεία είπε προ μερικών ετών ο τότε Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης, Αντώνιος Κόμπος (1920-2005).
Η προφητεία ετούτη αφορά τα συμβάντα των επομένων ετών – δηλ. αυτών που ήδη έχουν ξεκινήσει! – και ειπώθηκε λίγο καιρό προτού ο Αντώνιος κοιμηθεί.
Ήταν τον καιρό που είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο, βαρειά άρρωστος και μετά από μια εγχείρηση που έκανε, όταν συνέβησαν τα παρακάτω. Κοίταζε με ένταση την εικόνα του Ιησού Χριστού που ήταν κρεμασμένη απέναντί του στον τοίχο και άρχισε ξαφνικά να κλαίει σαν μικρό παιδί! Επαναλάμβανε δε διαρκώς τα λόγια: «Πώς με αξίωσες, Χριστέ μου, εμένα και μου αποκάλυψες αυτά τα πράγματα»; Εννοώντας βεβαίως ότι πιο πριν του είχε υποδειχτεί, κατόπιν θείας έμπνευσης, κάτι το εξαιρετικά σημαντικό!…
Ήταν σαν σε όραμα αυτό που είδε ο Μητροπολίτης Σιατίστης, ότι δηλ. ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ημέρες θα έρθουν για την πατρίδα μας! Η φράση που επαναλάμβανε – και που είχε κεντρικό νόημα στο όραμά του – ήταν η εξής: «Μεγάλη πείνα θα πέσει στην Ελλάδα, παιδί μου! Μεγάλη πείνα»…
Ήταν η σαφέστατη προειδοποίηση των ουρανών ότι τα πράγματα στη χώρα μας ΔΕΝ πηγαίνουν στον ορθό δρόμο και ότι δεν θα αργήσει η θλιβερή ημέρα της κατάρρευσης των πάντων εν Ελλάδι και η διάλυση της εθνικής μας οικονομίας! Έπειτα από τα οποία βεβαίως θα ακολουθήσει φοβερός λιμός, που θα γυρίσει δυστυχώς τη χώρα πίσω στα χρόνια της Κατοχής…
Αλλά το ακόμα πιο φοβερό είναι η κάτωθι αναφορά του Μητροπολίτη Αντωνίου με λεπτομέρειες σε γεγονότα που μας θυμίζουν πάρα πολύ το Σήμερα! Να τι είπε επίσης συγκεκριμένα: «Όταν αρχίσει το κακό από τη Συρία, να αρχίσετε να προσεύχεστε… Εκεί, από τη Συρία, θα ξεκινήσει»! Φυσικά εδώ ο Αντώνιος εννοούσε σαφέστατα ότι μετά τη Συρία το κακό θα διοχετευτεί και στην περιοχή μας, η δε Ελλάδα και ο λαός της θα γνωρίσουν πολλά δεινά…
Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν τα παραπάνω λεγόμενα του Μητροπολίτη Σιατίστης, λίγο μόλις προτού εκείνος κλείσει τα μάτια για πάντα, είναι συγκλονιστικές. Και κάνουν λόγο για μεγάλη αγωνία του Μητροπολίτη, τις στιγμές που επαναλάμβανε (αρκετές μάλιστα φορές) τα λόγια ετούτα…
Η εν λόγω μαρτυρία που έχουμε είναι άκρως σημαντική! Διότι έτσι ακριβώς εκτυλίχθηκαν έκτοτε τα πράγματα! Για πολλούς αναπόφευκτα, για άλλους όμως απροσδόκητα… Η Ελλάδα γνώρισε πράγματι – σταδιακά μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες των Αθηνών, αλλά κυρίως μετά το 2008-2009 – μια απίστευτη παρακμή της οικονομίας της, όντας αυτή τη στιγμή σε κατάσταση πιστοληπτικής ικανότητας πολύ χειρότερη ακόμα και από χώρες όπως η Αλβανία ή η Π.Γ.Δ.Μ.! Είναι δε θέμα χρόνου, πιστεύουμε, η κήρυξη ΚΑΙ επίσημα της ελληνικής χρεοκοπίας, εφόσον ανεπίσημα αυτή έχει ήδη λάβει χώρα μέσω του «κουρέματος», του PSI και του Μνημονίου-2 που υπογράφτηκαν προ μερικών μηνών…
Και όσο για τον πόλεμο στη Συρία: ΗΔΗ στρατεύματα διαφόρων χωρών συγκεντρώνονται πέριξ της χώρας αυτής της Μέσης Ανατολής και ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος είναι επί θύραις! Ένας πόλεμος, ο οποίος (και εδώ ταιριάζουν επίσης απόλυτα πολλές προφητείες του παρελθόντος!) θα γίνει όντως για τα νερά των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη!…
Τόσο η Τουρκία όσο και η Σαουδική Αραβία προετοιμάζονται αυτές τις ημέρες για ενδεχόμενη στρατιωτική επίθεση εναντίον της Συρίας, ενώ ΗΠΑ και Ρωσία λαμβάνουν αντίθετες θέσεις, προκειμένου να επέμβουν άμεσα σ’ αυτή την αναμέτρηση που από τοπική τείνει να εξελιχθεί σε παγκόσμια. Εάν μάλιστα βάλουμε μέσα και το θέμα με το Ιράν (που βρίσκεται εδώ και μήνες υπό καθεστώς διεθνούς εμπάργκο), αλλά και την ευαίσθητη θέση του Ισραήλ, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά!
Πόσο μάλλον που η περίφημη «αραβική άνοιξη» που έριξε τα καθεστώτα της Αιγύπτου, της Λιβύης, της Τυνησίας κτλ. όχι μόνο δεν έφερε τη δημοκρατία στις χώρες αυτές, αλλά (κάτι που εμείς ΑΜΕΣΩΣ το προβλέψαμε!) τους πλέον φανατικούς θιασώτες του ακραίου Ισλάμ! Και από πίσω… ο Πράσινος Πρίγκιπας πάντα καραδοκεί! Έρχονται ενδιαφέρουσες μέρες, που εγκυμονούν πολλά (και δραματικά) συμβάντα…
Γράφει ο δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Περίεργες συμπτώσεις…Μήπως οδεύουμε σε ανατροπές;
Μέσα σε πολύ λίγες μέρες, είχαμε δύο τρομοκρατικά χτυπήματα μεγάλης έντασης στην Ρωσία, τρομοκρατικά χτυπήματα σε Αίγυπτο-Ελλάδα και ξεσπάσματα μεγάλων αποκαλύψεων για σκάνδαλα σε Ελλάδα και Τουρκία. Παράλληλα υπήρξαν μπαράζ δημοσιευμάτων που ανανέωσαν τις προσδοκίες για Greek exit.
Ας σταθούμε λίγο σε αυτά τα λίγα…
Ένας από τους βασικούς στόχους της Νέα Τάξης, είναι η διάλυση των Εθνών και η μετάβαση από Εθνικές Κυβερνήσεις στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Τα πρώτα πειράματα ξεκίνησαν με την δημιουργία Οικονομικής Κρίσης, την μετάδοση της στην Ευρώπη των Πολιτικών και Νομισματικών Δεινοσαύρων, τον εμβολισμό της Ευρώπης με την κρίση της Ελλάδας και την βοήθεια του Γιωργάκη.
Στην φάση που έχει ήδη ξεκινήσει, αποκαλύπτονται κατά απρόσμενο τρόπο, τα σκάνδαλα Πολιτικών και δημιουργούνται υποψίες για Πολιτικούς που ήταν στο απυρόβλητο όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που με βάση τις καταθέσεις Κάντα, πέτυχε να πείσει για την αγορά των F-16 αντί των F-15 που προωθούσε ο Έβερτ.
Τυχαία όλα αυτά; Αν μελετήσετε τα Πρωτόκολλα της Sιών (που πολλοί αποφεύγουν να τα διαβάσουν), θα δείτε ότι στην τελική φάση του σχεδιασμού των Siωνiστών, οι Πολιτικοί που θα έχουν βοηθήσει στην εγκαθίδρυση της Παντοκρατορίας τους, θα αφανιστούν…. Και όπως βλέπουμε, ο κύβος ερρίφθη σχεδόν ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Τουρκία, όπου επίσης ταυτόχρονα τα ισχυρά κόμματα αντιμετωπίζουν σοβαρότατους τριγμούς στην λειτουργία τους.
Ίσως κάπως έτσι στήθηκε και το χτύπημα στον Γερμανό Πρέσβη. Το χτύπημα ήταν θεαματικό αλλά απόλυτα θεατρικό. Γιατί να στοχεύσουν να γαζώσουν την Οικία και όχι τον ίδιο τον Πρέσβη; Ίσως για να οδηγηθούν οι Κυβερνώντες να παίξουν ένα νέο θεατρικό ρόλο αποδοχής των εντολών της τρόϊκας. Ίσως για να βρουν ένα ακόμα καρφί κατά της Χρυσής Αυγής ή κατά του ΣΥΡΙΖΑ (σύμφωνα με την θεωρία των δύο άκρων…). Όμως η «θεατρική» παράσταση σύντομα θα μας δείξει γιατί στήθηκε…Παρακολουθώντας τις ειδήσεις θα πρέπει να αναμένετε, την μονοπώληση των δελτίων ειδήσεων στα ζητήματα των καταθέσεων Κάντα, στην τιμωρία Λιάπη (που όμως δεν μπήκε στη Φυλακή) και το χτύπημα στην οικία του Πρέσβη. Έτσι θα αποσιωπηθούν άλλα φλέγοντα θέματα….
Ας πάμε στην υπόθεση των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ρωσία. Ακολούθησαν τις αναταραχές στην Ουκρανία, όπου ο Μακ Κέϊν εμφανίστηκε να έχει ενεργή συμμετοχή. Τυχαίο; Όχι… Οι ταραχές δεν οδήγησαν σε εμφανή αποτελέσματα λόγω της έξυπνης Πολιτικής Πούτιν…Και να οι τρομοκρατικές επιθέσεις!!! Όπου όλως τυχαίως στην μία από αυτές είναι αναμεμειγμένοι οι Τσετσένοι, που όλως τυχαίως είναι Μουσουλμάνοι!!!
Με βάση τα ανωτέρω, είναι έντονη η αίσθηση που αποκομίζουμε, ότι ξεκινάει ένα νέο γαϊτανάκι αποσταθεροποιήσεως στην Γεωγραφική μας Ζώνη που θα επηρεάσει κατά βάση:
1.τις Χώρες Ελλάδα-Τουρκία (λόγοι γεωστρατηγικοί και ενεργειακοί),
2.την Ουκρανία (για λόγους αντιπερισπασμού, έτσι ώστε να εμποδισθεί η επέμβαση της Ρωσίας στους σχεδιασμούς των Νεοταξιτών)
3.την Ρωσία (με στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ρωσία)
Τέλος, να επισημάνουμε τις ξένες δημοσιεύσεις που μιλούν για greekexit και από αύριο θα πυκνώσουν με νέα δημοσιεύματα σχετικά με το κτύπημα στην οικία του Γερμανού Πρέσβη. Το όλο στήσιμο, παραπέμπει σε μια συμφωνημένη θεατρική παρωδία πίεσης του Ελληνικού Κοινοβουλίου για τα απαράδεκτα νομοσχέδια που θα φέρει σε ψήφιση η απαράδεκτη Συγκυβέρνηση.
Εν κατακλείδι, όπως φαίνεται μπαίνουμε σε μια Νέα Χρονιά, στην διάρκεια της οποίας θα ζήσουμε εντονότερα προβλήματα τόσο στην Χώρα μας, όπου το σύνθημα είναι η πλήρης εξαθλίωση των Ελλήνων (με την βοήθεια των Πολιτικών της Συγκυβέρνησης), αλλά και στην ευρύτερη περιοχή μας.
 Ας μην ξεχνάνε οι Έλληνες, ότι σε ακραίες Κρίσεις, η Τουρκία στήνει πολεμικά επεισόδια. Μήπως τα προφητευθέντα από τον π.Ιωσήφ τον Βατοπεδινό, είναι πλέον κοντά στην υλοποίηση τους; Δεν σας φαίνονται ως πολύ μεγάλες οι συμπτώσεις που ζούμε;
Το είδαμε  εδώ  

Ἁγιορείτης: «ἡ κάρτα τοῦ πολίτη - κόκκινη κάρτα ἀποβολῆς τοῦ ψευτορωμαίικου ἀπὸ τὸ στάδιο τῆς Ἐθνικῆς Ἑλλάδος;»

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Γιὰ τὴν ἐπιμελημένη δουλειὰ πάνω στὴν διαδικασία τῆς κατάρτισης τῆς κάρτας τοῦ πολίτη ὀφείλουμε πολλὰ στὶς ἄοκνες προσπάθειες τῆς συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ποὺ ἐνεργοῦσαν πάντα γιὰ τὸ καλό μας. Σχετικὸ βίντεο (ἐνδεικτικὸ καὶ οὐδεμία σχέση μὲ τὸν ἀναφερόμενο Ἁγιορείτη Πατέρα) http://youtu.be/d6SCH7LL0Gs ΕΚΤΑΚΤΟ....ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - ΜΗΤΡΩΟ ΠΟΛΙΤΩΝ.

Ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἡ ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ διατράνωνε τὴν βασικὴ ἀλήθεια ὅτι ¨οἱ πολίτες δὲν μποροῦν νὰ γίνουν ψηφιακοὶ ἀριθμοὶ¨ καὶ ὁ κοσμάκης ἔλεγε...

εὖγε τους.

Σεπτ 2013: Ἀλέξης Τσίπρας μὲ μαθητές: "Εἴμαστε Ἄνθρωποι κι ὄχι ἀριθμοί"!

σχόλιο ID-ont: Τὸ ἴδιο λέμε κι ἐμεῖς Ἀλέξη σήμερα! Ἐϊμαστε Ἄνθρωποι, Πρόσωπα δὲν εἴμαστε Ἀριθμοὶ καὶ γι' αὐτὸ δὲν θέλουμε τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη! 

Καὶ τώρα μὲ τὴν τετράμηνη παράταση ποῦ σᾶς ἔδωσαν οἱ τοκογλύφοι – δανειστὲς γιατί νὰ γίνουμε νούμερα;

Ἀφοῦ ἔχουμε τόσα πολλὰ νούμερα στὴν κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας γιατί νὰ γίνουμε καὶ ὅλοι μας νούμερα;

Αὐτοὶ ποὺ ψηφίσαν ΣΥΡΙΖΑ καὶ ΑΝΕΛ στὴν μεγάλη πλειοψηφία τους δὲν εἶναι οὔτε θεωρητικὰ ἄθεοι καὶ μάλιστα πέρα τοῦ ὁποιοδήποτε βαθμοῦ τῆς θρησκευτικῆς συνείδησής τους, εἶναι εὐαίσθητοι σὲ θέματα παραβίασης τῶν προσωπικῶν δεδομένων τους.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ποὺ ἐπιθυμεῖ τὴν ἀνωνυμία του:

¨Ἒρχεται μεγάλη σύγκρουση Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας λόγω τῆς κάρτας¨.

¨Ἡ Ἐκκλησία ἐκ τῶν νέων κοινωνικῶν, οἰκονομικῶν καὶ γεωπολιτικῶν δεδομένων ποὺ θὰ προκύψουν στίς ἑπόμενες μέρες θὰ ἐπικαιροποιήσει προηγούμενες  ἀποφάσεις της¨.

Ἡ Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

¨Θεωρούμε ἀναγκαῖον νὰ ὑπενθυμίσωμε ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὁμοφώνως, διὰ τῆς ὑπ΄  ἀριθμ. 2641/1998 βαρυσημάντου ἐγκυκλίου της, ἔλαβε σαφῆ, τελεσίδικον καὶ ὀρθοτομοῦσαν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ἀπόφασιν ἐπὶ τῶν συναφῶν θεμάτων. Τὴν ἀπόφασιν δημοσίευσεν, στὸ ἐπίσημον δελτίον τῆς (περιοδικὸν ”Ἐκκλησία”) καὶ ἀπέστειλε πρὸς ἀνάγνωσιν πρὸς ὅλους τούς Ἱεροὺς Ναούς. Ἐδῶ παραθέτομεν μόνον τὸ κυρίως ἠμᾶς ἐνδιαφέρον ἐν προκειμένω σημεῖον τῆς ἐγκυκλίου, τὸ ἀναφερόμενον, δηλαδή, στὶς ταυτότητες μὲ 666:

«… Β. 2. Εάν επομένως καί εφ  ὂσον οἱ νέες ταυτότητες μέλλουν νά χρησιμοποιήσουν σάν κωδικό ἀριθμό ἀναγνώσεώς τους ἀπό ἠλεκτρονικά μηχανήματα τό δυσώνυμο καί ἀπαράδεκτο ἀριθμό 666,τότε ἡ Ἱερά Σύνοδος θεωρούσα ὂτι παραβιάζεται ἡ θρησκευτική συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξωνπιστῶν, συνιστά στούς πιστούς νά μή δεχθούν τίς νέες ταυτότητες». Πηγή: Περιοδικὸ «Ἐρῶ», ΑΠΡ-ΙΟΥΝ/2011

Καὶ σὲ σχέση μὲ τὸ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.4/5.5.2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

¨Ἐξ ἀφορμῆς τῆς προσφάτου καταθέσεως στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων τοῦ νομοσχεδίου «Γιὰ τὴν Ἠλεκτρονικὴ Διακυβέρνηση» καὶ τὴν ἀπορρέουσα ἐκ τούτου μελλοντικὴ ἔκδοσι τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη», ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὅρους ἐπιθυμεῖ νὰ ἐπισημάνη τὰ ἀκόλουθα:

Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» ταυτοποιεῖ τὴν προσωπικότητα τοῦ πολίτη καὶ τὸν μετατρέπει σὲ ἕνα ἀριθμὸ τοῦ συστήματος τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβερνήσεως.¨

¨Πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς¨

¨Ἡ κάρτα τοῦ πολίτη - κόκκινη  κάρτα ἀποβολῆς τοῦ ψευτορωμαίικου ἀπὸ τὸ στάδιο τῆς ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;¨

Ὅταν μοῦ τὰ ἔλεγε ὁ παππούλης ἦταν συγκινημένος ἀλλὰ ὄχι ἀγχωμένος.

Ὅταν τὸν ρώτησα γιατί Γέροντα κλαῖς… μοῦ ἀπάντησε

¨Δίχως νὰ τὸ ἀξίζουμε ὁ ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ στὶς ἡμέρες μας θὰ δείξει τὴν Παντοδύναμη Δύναμη ΤΟΥ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ μᾶς ἑτοιμάζουν ἔξυπνες κάρτες θὰ ψηλαφοῦμε τὶς ¨κάρτες¨ τοῦ Θείου   Ἐλέους ΤΟΥ ποὺ ἑτοίμασε γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά.¨

πηγή

Ἡ πίστη εἶναι ὑπόθεση τῆς καρδιᾶς

Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος


Πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια μὲ πλησίασε κάποιος νεαρὸς φοιτητής. Μὲ πολλὴ διστακτικότητα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἔνταση τοῦ ἀπαιτητικοῦ ἀναζητητῆ, μοῦ δήλωσε ὅτι εἶναι ἄθεος, ποὺ ὅμως θὰ ἤθελε πολὺ νὰ πιστέψει, ἀλλὰ δὲν μποροῦσε. Χρόνια προσπαθοῦσε καὶ ἀναζητοῦσε, χωρὶς ὅμως ἀποτέλεσμα.

Συνομίλησε μὲ καθηγητὲς καὶ μορφωμένους, ἀλλὰ δὲν ἱκανοποιήθηκε ἡ δίψα του γιὰ κάτι σοβαρό. Ἄκουσε γιὰ μένα καὶ ἀποφάσισε νὰ μοιρασθεῖ μαζὶ μου τὴν ὑπαρξιακὴ ἀνάγκη του. Μοῦ ζήτησε μιὰ ἐπιστημονικὴ ἀπόδειξη περὶ ὑπάρξεως Θεοῦ.

"Ξέρεις ὁλοκληρώματα ἤ διαφορικὲς ἐξισώσεις;" τὸν ρώτησα.

"Δυστυχῶς ὄχι", μοῦ ἀπαντᾷ, "εἶμαι τῆς Φιλοσοφικῆς".

"Κρῖμα, διότι ἤξερα μία τέτοια ἀπόδειξη" εἶπα ἐμφανῶς ἀστειευόμενος.

Ἔνιωσε ἀμήχανα καὶ κάπως σιώπησε γιὰ λίγο.

"Κοίταξε", τοῦ λέω, "συγνώμη ποὺ σὲ πείραξα λιγάκι. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἐξίσωση οὔτε μαθηματικὴ ἀπόδειξη. Ἂν ἦταν κάτι τέτοιο, τότε ὅλοι οἱ μορφωμένοι θὰ τὸν πίστευαν. Νὰ ξέρεις, ἀλλιῶς προσεγγίζεται ὁ Θεός. Ἔχεις πάει ποτὲ στὸ Ἅγιον Ὄρος; Ἔχεις συναντήσει ποτὲ κανένα ἀσκητή;"

"Ὄχι πάτερ, ἀλλὰ σκέπτομαι νὰ πάω, ἔχω ἀκούσει τόσα πολλά! Ἄν μοῦ πεῖτε, μπορῶ νὰ πάω καὶ αὔριο. Ξέρετε κανένα μορφωμένο νὰ πάω νὰ συναντήσω;"

"Τί προτιμᾶς; Μορφωμένο ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ ζαλίσει ἤ ἅγιο ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ ξυπνήσει;"

"Προτιμῶ τὸν μορφωμένο. Τοὺς φοβᾶμαι τοὺς ἁγίους"

"Ἡ πίστη εἶναι ὑπόθεση τῆς καρδιᾶς. Γιὰ δοκίμασε μὲ κανένα ἅγιο. Πῶς σὲ λένε;" ρωτῶ.

"Γαβριήλ", μοῦ ἀπαντᾷ.

Τὸν ἔστειλα σὲ ἕναν ἀσκητή. Τοῦ περιέγραψα τὸν τρόπο πρόσβασης καί τοῦ ἔδωσα τὶς δέουσες ὁδηγίες. Κάναμε καὶ ἕνα σχεδιάγραμμα.

"Θὰ πᾷς", τοῦ εἶπα, "καὶ θὰ ρωτήσεις τὸ ἴδιο πρᾶγμα: Εἶμαι ἄθεος, θὰ τοῦ πεῖς, καὶ θέλω νὰ πιστεύσω. Θέλω μιὰ ἀπόδειξη περὶ ὑπάρξεως Θεοῦ"

"Φοβᾶμαι, νρέπομαι", μοῦ ἀπαντᾷ.

"Γιατί ντρέπεσαι καὶ φοβᾶσαι τὸν ἅγιο καὶ δὲν ντρέπεσαι καὶ φοβᾶσαι ἐμένα;", ρωτῶ. "Πήγαινε ἁπλὰ καὶ ζήτα τὸ ἴδιο πρᾶγμα".

Σὲ λίγες μέρες, πῆγε καὶ βρῆκε τὸν ἀσκητὴ νὰ συζητάει μὲ κάποιον νέο στὴν αὐλή του. Στὴν ἀπέναντι μεριὰ περίμεναν ἄλλοι τέσσερις καθισμένοι σὲ κάτι κούτσουρα. Ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς καὶ ὁ Γαβριὴλ βρῆκε δειλὰ τὴ θέση του. Δὲν πέρασαν περισσότερα ἀπὸ δέκα λεπτὰ καὶ ἡ συνομιλία τοῦ γέροντα μὲ τὸν νεαρὸ τελείωσε.

"Τί γίνεστε, παιδιά;" ρωτάει. "Ἔχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Ἔχετε πιεῖ λίγο νεράκι;"

"Εὐχαριστοῦμε, γέροντα", ἀπήντησαν μὲ συγκαταβατικὴ κοσμικὴ εὐγένεια.

"Ἔλα ἐδῶ", λέγει ἀπευθυνόμενος στὸν Γαβριὴλ καὶ ξεχωρίζοντάς τον ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους. "Θὰ φέρω ἐγὼ νερό, πᾶρε ἐσὺ τὸ κουτὶ αὐτὸ μὲ τὰ λουκούμια. Καὶ ἔλα πιὸ κοντὰ νὰ σοῦ πῶ ἕνα μυστικό: Καλὰ νὰ εἶναι κανεὶς ἄθεος, ἀλλὰ νὰ ἔχει ὄνομα ἀγγέλου καὶ νὰ εἶναι ἄθεος; Αὐτὸ πρώτη φορὰ μᾶς συμβαίνει".

Ὁ φίλος μας κόντεψε νὰ πάθει ἔμφραγμα ἀπὸ τὸν ἀποκαλυπτικὸ αἰφνιδιασμό. Ποῦ ἐγνώρισε τὸ ὄνομά του; Ποιὸς τοῦ ἀποκάλυψε τὸ πρόβλημά του; Τί τελικὰ ἤθελε νὰ τοῦ πεῖ ὁ γέροντας;

"Πάτερ, μπορῶ νὰ σᾶς μιλήσω λίγο;", μόλις ποὺ μπόρεσε νὰ ψελλίσει.

"Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει, πᾶρε τὸ λουκούμι, πιὲς καὶ λίγο νεράκι καὶ πήγαινε στὸ πιὸ κοντινὸ μοναστῆρι νὰ διανυκτερεύσεις"

"Πάτερ μου, θέλω νὰ μιλήσουμε, δὲν γίνεται;"

"Τί νὰ ποῦμε ρὲ παλικάρι; γιὰ ποιὸν λόγο ἦλθες;"

"Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἔνιωσα ἀμέσως νὰ ἀνοίγει ἡ ἀναπνοή μου", ἀφηγεῖται, "ἡ καρδιά μου νὰ πλημμυρίζει ἀπὸ πίστη, ὁ μέσα μου κόσμος νὰ θερμαίνεται, οἱ ἀπορίες μου νὰ λύνονται χωρὶς κανένα λογικὸ ἐπιχείρημα, δίχως καμιὰ συζήτηση, χωρὶς τὴν ὕπαρξη μιᾶς ξεκάθαρης ἀπάντησης.

Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αὐτομάτως ὅλα τὰ ἄν, τὰ γιατί, τὰ μήπως καὶ ἔμεινε μόνο τὸ πῶς καὶ τὸ τί ἀπὸ δῶ καὶ ἐμπρὸς"

Ὅ,τι δὲν τοῦ ἔδωσε ἡ σκέψη τῶν μορφωμένων τοῦ τὸ χάρισε ὁ εὐγενικὸς ὑπαινιγμὸς ἑνὸς ἁγίου, ἀποφοίτου μόλις τῆς τετάρτης τάξης τοῦ δημοτικοῦ. Οἱ ἅγιοι εἶναι πολὺ διακριτικοί. Σοῦ κάνουν τὴν ἐγχείρηση χωρὶς ἀναισθησία καὶ δὲν πονᾷς. Σοῦ κάνουν τὴν μεταμόσχευση χωρὶς νὰ σοῦ ἀνοίξουν τὴν κοιλιά. Σὲ ἀνεβάζουν σὲ δυσπρόσιτες κορυφὲς δίχως τὶς σκάλες τῆς κοσμικῆς λογικῆς. Σοῦ φυτεύουν τὴν πίστη, χωρὶς νὰ σοῦ
κουράσουν τὸ μυαλό...
πηγή

Η προσβολή του φίλου

'Οταν προσβάλεις τον φίλο σου, ποιός μπορεί  αυτή τη προσβολή να ακυρώσει;
Εσύ ή ο φίλος σου;
Είναι ξεκάθαρο,ότι εσύ δεν μπορείς,αλλά ο φίλος σου.
Όχι μόνον δεν μπορείς να ακυρώσειςμόνος σου την προσβολή προς τον φίλο σου,αλλά ούτε όλοι οι άνθρωποι,ούτε όλη η φύση μαζί μ΄όλους τους ανθρώπουςδε μπορεί να το κάνει.
Αφού ο φίλος από σένα πήρε προσβολή και την πήρε μαζί του.
Η προσβολή, λοιπόν, βρίσκεται σ΄αυτόν και μ΄αυτόν.
Και μόνο αυτός μπορεί να την ακυρώσει και την καταστρέψει.
Κάθε αμαρτία σε τελευταία ανάλυση,είναι προσβολή προς τον Θεό. Όλες οι προσβολές,όλες οι αμαρτίες της γης σπεύδουν προς τον Θεό, κραυγάζουν προς τον Θεό.
Εκείνος τις δέχεται όλες και όλες τις κρατά.
Ποιος μπορεί να τις αισθανθεί; 
Ποιος,εκτός απ΄αυτόν,μπορεί να τις ακυρώσει;
Όταν προσβάλεις τον φίλο σου,αυτός δέχθηκε την προσβολή, και την πήρε μαζί του.
Μπορείς γι΄αυτή τη προσβολή να νηστεύεις εκατό χρόνια,να καθαρίζεσαι και να μετανιώνεις και να ασκεις όλες τις αρετές και κανέναν άλλον να προσβάλεις ποτέ πια,και όμως όλα αυτά παραμένουν μάταια.
Εάν ο προσβεβλημένος φίλος σου δεν θελήσει να θέσει εκτός ισχύος την προσβολή και να την ακυρώσει, μόνος σου δεν μπορείς να σωθείς απ΄αυτή την αμαρτία ούτε στην αιωνιότητα.
Η νηστεία σου, ακόμα και ο καθαρμός και η άσκηση σ΄όλες τις αρετές,μπορεί μόνο να υποκινήσει τον φίλο σου ώστε να την θέσει
εκτός ισχύος, να πετάξει και να καταστρέψει την αμαρτία σου.
Όμως δεν έχεις εξουσία πια επάνω στην πεπραγμένη αμαρτία σου.
Σ΄αυτό βρίσκεται η απέραντη φρίκη της αμαρτίας.
Εφ’οσον η πεπραγμένη αμαρτία από σένα είναι ελεύθερη, ενώ εσύ δεν είσαι ελεύθερος απ΄αυτήν.
πηγή

Οικοδομώντας το αυθεντικό χριστιανικό ήθος: Ο ρόλος της Θ. Ευχαριστίας

2.3 Ο ρόλος της Εκκλησίας και της Θείας Ευχαριστίας στη διαμόρφωση του χριστιανικού ήθους

Με την είσοδο του ανθρώπου στο εκκλησιαστικό σώμα, η οποία επιτυγχάνεται με το βάπτισμα, ο άνθρωπος εισέρχεται στην ηθική ζωή της Εκκλησίας. Σε προηγούμενη ενότητα, αναφέραμε ότι με το βάπτισμα ο πιστός εικονίζει το πάθος και την ανάσταση του Χριστού. Από αυτό πηγάζει το θάρρος κατά της αμαρτίας, η μετάνοια, η αγάπη, η θυσία, η ελπίδα και η σωτηρία, έννοιες με ιδιάζον περιεχόμενο για την χριστιανική ηθική.

      Περαιτέρω, οι Πατέρες της Εκκλησίας, αντλούσαν τη χριστιανική ηθική μέσα από την πίστη της Εκκλησίας και την παρουσίαζαν σε άμεση σχέση και αναφορά προς την κοινωνική ζωή[1], γιατί η κοινωνική ζωή αποτελεί την περιοχή όπου εκφράζεται και φανερώνεται η παρουσία της Εκκλησίας[2]. Μέρος της κοινωνικής ζωής, αποτελούν τα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία στη βάση τους είναι προβλήματα ηθικά και πνευματικά και για αυτό αφορούν πρωτίστως την Εκκλησία. Η Εκκλησία, άλλωστε, πρέπει να διακονεί τον άνθρωπο σε όλες τις πτυχές της προσωπικής και κοινωνικής ζωής του[3], αφού έχει ρόλο μεταμορφωτικό και ανακαινιστικό.

      «Στην Ορθόδοξη λειτουργική ζωή η ηθικότητα πηγάζει από τη μεταμόρφωση και ανακαίνιση της κτίσεως και του ανθρώπου εν Χριστώ, ώστε κάθε ηθική επιταγή να γίνεται κατανοητή μόνον ως συνέπεια αυτής της μυστηριακής μεταμορφώσεως»[4].  Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, το οποίο συνδέθηκε εξ αρχής με την ηθική διδασκαλία της Εκκλησίας[5]. Συγκαλείται εν Χριστώ η Εκκλησία, δια του Αγίου Πνεύματος, εις κοινωνίαν αγάπης, καταργουμένων όλων των συνόρων: φυλών, γλωσσών, φύλων, τάξεων, πολιτιστικών προϋποθέσεων[6]. Η αληθινή κοινωνία, λοιπόν, πραγματοποιείται με τον Χριστό και την Εκκλησία[7].

      Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είναι το μυστήριο της ενώσεως του ανθρώπου με τον Θεό. Το σώμα του Χριστού που προσφέρεται με τη θεία Κοινωνία, καλεί τους πιστούς να κοινωνούν στις αρετές και στα παθήματα του Χριστού για να μπορέσουν να ζήσουν αιώνια μαζί του. Η Θεία Λειτουργία, συνεχίζεται έξω από την Εκκλησία, στην κοινωνική ζωή, αφού αυτή ενσαρκώνει την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Για αυτό και η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων τελεσφορεί, όταν λαμβάνει υπόψη τα πνευματικά τους αίτια.

      Όλα τα μέλη της Εκκλησίας, ως ζωντανά κύτταρα του σώματός της, μετέχουν ταυτόχρονα στο ίδιο πράγμα και ο κάθε πιστός παραμένει ενωμένος με τον Χριστό.  Άρα, η χριστιανική ηθική ανακεφαλαιώνεται στην εν Χριστώ ζωή, η οποία είναι η βίωση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας[8]. Η Θεία Ευχαριστία, ως πράξη και κοινωνία προσφέρει στην ηθική ζωή μια θεμελιώδη συμβολή: την επανεύρεση του ορθού νοήματος του ηθικού βίου[9]. Η Ευχαριστία είναι πράξη, λειτουργία, ένα μυστήριο, το μυστήριο του Χριστού. Για αυτό πρέπει να την βλέπουμε ως τον ίδιο τον Χριστό που σώζει τον άνθρωπο και τον κόσμο και μας συμφιλιώνει με τον Θεό δια του εαυτού του[10].

      Η Εκκλησία, δεν προσφέρει στον κόσμο ένα σύστημα ηθικών κανόνων, αλλά μια αγιασμένη κοινωνία, μια ζύμη που θα ζυμώσει τη δημιουργία όχι με την επιβολή των ηθικών προσταγών, αλλά με την αγιαστική της παρουσία[11]. Κατά τον Μαντζαρίδη «η εν Χριστώ κοινωνία μπορεί να προσφέρει στην Εκκλησία τη βάση για νέα θεώρηση της κοινωνικής ζωής και των προβλημάτων της»[12]. Περαιτέρω, το χριστιανικό ήθος υπαγορεύεται από την ένωση του πιστού με το σώμα του Χριστού. Αυτό συντελείται κατά τη διάρκεια της Θείας Ευχαριστίας. Η εμπειρία της Θείας Ευχαριστίας κάνει τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, σχέση που περνάει μέσα από τους άλλους.

      Το αξιοσημείωτο εν σχέσει με την Ευχαριστιακή εμπειρία της Εκκλησίας, είναι ότι εισέρχεται πλέον ο άνθρωπος σε μια σχέση με τους άλλους και με τον κόσμο γενικά, η οποία έχει ως κέντρο της τον Χριστό, ο Οποίος νίκησε το θάνατο, και αυτή η νίκη κατά του θανάτου, που έχει ο αναστημένος Χριστός, είναι αυτή, από την οποία πηγάζει η ζωή για όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Αυτή η Χριστοκεντρικότητα της Θείας Ευχαριστίας είναι που την κάνει να διαφέρει από κάθε άλλη εμπειρία, που έχει ο πιστός ή γενικότερα ο άνθρωπος[13]. Το ευχαριστιακό ήθος, προβάλλεται ως το τέλειο ήθος.

[1] Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Κοινωνιολογία του Χριστιανισμού, ό.π., σ. 240

[2] Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Χριστιανική Ηθική Ι, ό.π., σ. 59

[3]  Στο ίδιο, σ. 57

[4] Ιωάννης Δ. Ζηζιούλας, Η κτίση ως Ευχαριστία. Θεολογική προσέγγιση στο πρόβλημα της Οικολογίας, ό.π., σ. 31

[5] Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Κοινωνιολογία του Χριστιανισμού, ό.π., σ. 226

[6] Αναστάσιος Γιαννουλάτος, Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία, Μελετήματα Ορθοδόξου προβληματισμού, ό.π., σ. 40

[7] Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Χριστιανική Ηθική Ι, ό.π., σ. 55

[8] Στο ίδιο, σ. 56

[9] Ιωάννης Δ. Ζηζιούλας, Η κτίση ως Ευχαριστία. Θεολογική προσέγγιση στο πρόβλημα της Οικολογίας, ό.π., σ. 30

[10] Στο ίδιο, σ. 20

[11] Στο ίδιο, σ. 32

[12] Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Χριστιανική Ηθική Ι, ό.π., σ. 57

[13] Ιωάννης Δ. Ζηζιούλας,  Ευχαριστίας Εξεμπλάριον, Κείμενα Εκκλησιολογικά και Ευχαριστιακά(Μέγαρα: Ευεργέτης, 2006), σ. 64-73

πηγή