Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Πέμπτη, Ιουνίου 04, 2015

Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ


maxresdefault
  
Παύλος Σαββίδης
Θεολόγος






«Τις δώσει κεφαλή μου ύδωρ και οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων, και κλαύσομαι τον λαόν τούτον ημέρας και νυκτός;…».
Ποιος θα δώση εις την κεφαλήν μου νερό, ποίος θα καταστήση τα μάτια μου πηγήν δακρύων, ώστε να κλαύσω τον λαόν μου αυτόν ημέραν και νύκτα;  Ιερ. 9, 1.
Είναι ο αβάσταχτος πόνος, η κραυγή απόγνωσης και το ξέσπασμα του πολύπαθου προφήτη Ιερεμίου για τους πολύ αγαπητούς του  συμπατριώτες, του εκλεκτού και χιλιοευεργετουμένου κατά τα άλλα λαού του Θεού, που τους έβλεπε καθημερινά και αμετανόητα να προκαλούν με τις αμαρτίες  την οργή του Θεού. Όπως δε σημειώνουν και οι ερμηνευτές…ο Ιερεμίας είναι τόσον πολύ απογοητευμένος εκ της διαφθοράς των κατοίκων της Ιερουσαλήμ, ώστε επιθυμεί μίαν καλύβην να διαμένη μόνος του μακράν του κόσμου εν τη ερήμω ζητεί να γίνουν βρύσες τα μάτια του για να κλαύση την δυστυχίαν του λαού του…Το αδιόρθωτον των συμπατριωτών του προξενεί τόσον πόνον εις τον προφήτην, ώστε επιθυμεί να απομακρυνθεί από την φιλτάτην του πατρίδα!  Προγνωρίζει ότι ο Θεός στο τέλος θα τιμωρήσει όλους τους αποστάτας και θρασείς παρανόμους.
Σήμερα όμως (2015) που ζούμε σ’ έναν ανελέητο κατακλυσμό ευλογιών του Χριστού και της Εκκλησίας Του, στην κατά τα άλλα ορθόδοξη ελληνική πατρίδα, σήμερα –να επαναλάβουμε με έμφαση- θα χρειαζόμασταν πολλούς ιερεμιακούς θρήνους, για την κατάντια μιας πατρίδας που μαστίζεται όχι απλά από μία οικονομική κρίση, αλλά από μέγιστη ηθική χρεωκοπία, συστηματικά δε από μία προσπάθεια εκθεμελιώσεως και ευτελισμού αμετακίνητων παραδοσιακών διαχρονικών θεσμών.
 Έτσι στην τόσο μίζερη και καταθλιπτική μας καθημερινότητα εισάγεται επίσημα ο αδιάντροπος κιναιδισμός και μάλιστα με «υπερήφανες» (!) παρελάσεις συνεπικουρούμενες αλλά και χρηματοδοτούμενες από επίσημους κρατικούς φορείς, τη στιγμή κατά την οποία 17χρονη μαθήτρια πέφτει λιπόθυμη από ασιτία και οδηγείται εσπευσμένα στο Νοσοκομείο…
«Ου γάρ έστιν, ουκ έστι ταύτης της ύβρεως αλογώτερόν τε και χαλεπώτερον» σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος.
Ένας αόρατος μαέστρος διευθύνει έντεχνα αλλά και σατανικά περίτεχνα μέσα από σκοτεινά ξενοκίνητα αντίχριστα κέντρα, δίνοντας το σύνθημα για αποϊέρωση και ουσιαστικά αχρήστευση του τελευταίου και σπουδαιοτέρου κοινωνικού αντιστασιακού θύλακα, αυτής λοιπόν της παραδοσιακής μας οικογένειας. Επιστράτευσαν στην πατρίδα μας με την ένοχη ανοχή των ασπόνδυλων αλλά και επίορκων πολιτικών μας-δυστυχώς και οι αντιδράσεις της λεγομένης «επίσημης εκκλησίας» υπήρξαν απελπιστικά περιορισμένες-νόμους εισαγόμενους, παράνομους και επαίσχυντους, διατάγματα καταστροφικά, ξενόφερτα ήθη και έθιμα. Και όλα αυτά ερήμην του 97% του ορθοδόξου ελληνικού λαού.
 Α΄
Η διαφορετικότητα ως απειλή εναντίον της θρησκευτικής και εθνικής συνείδησης της Παιδείας και του Πολιτισμού.
Το υπό διαπραγμάτευση θέμα «η αποθέωση της διαφορετικότητας», είναι αντιστρόφως ανάλογο από τον σωστότερο τίτλο που θα μπορούσε να τεθεί, δηλαδή η θέωση της κανονικότητας! Και αυτό επειδή στην πρώτη περίπτωση  έχουμε βιασμό, ανατροπή της ευπρέπειας, της ευγένειας και της ισορροπίας της θεολογικής σχέσεως Θεού και ανθρώπου.
Κατά τον κλασσικό όρισμό «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», και η ερμηνεία των λέξεωναποθέωση και διαφορετικότητα θα αποτελέσουν την λυδία λίθο των σκέψεών μας και φυσικά με όλες τις αρνητικές παραμέτρους των.
Η λέξη αποθέωση αλλά και η αντίστοιχη θεοποίηση σημαίνει «υποδοχή τινος, ή εκδήλωσις επαίνων ή θαυμασμού» (Λεξικό Δημητράκου), και κατά το Υπερλεξικό «υποδοχή κάποιου σαν να ήταν Θεός».  Διαφορετικότητα =ο διαφέρων εν συγκρίσει προς τον άλλον, (αλλιώτικος από πρίν) συνήθως προς το καλό.
Η απλούστευση του θέματός μας στο εξής θα κατονομάζεται ως Ομοφυλοφιλία και με τον όρο αυτόαναφερόμαστε στην ερωτική έλξη και προοπτικές που απευθύνονται συνειδητά και αποκλειστικά σε άτομα του ίδιου φύλου.
Συνειρμικά αλλά και ιστορικά οι παραπάνω έννοιες αφεύκτως μας υπενθυμίζουν τον βαρβαρισμό της ρωμαϊκής κοινωνίας της οποίας η ανεκτικότητα δημόσια αποθέωνε  νόμιμα και μη, βρωμερά, σαρκικά πάθη, καταξεφτελίζοντας την ανθρώπινη προσωπικότητα. «Η εγκράτεια, η αιδώς και κάθε ηθική αίσθησις είχαν εξαφανισθεί τόσον, ώστε ο Σενέκας να λέγη, ότι η αθωότης δεν ήτο απλώς σπανία, αλλά δεν συνηντάτο ουδαμού». (Ν. Βασιλειάδης). Μήπως εξαιρείται και ο αρχαίος ελληνικός κόσμος; Ασφαλώς όχι, και οι ολίγες συνετές διαμαρτυρίες αποτελούν μνημεία άφθαστης ηθικής ευαισθησίας, υπερασπίσεως της ηθικής του ανθρώπου. Ο Σωκράτης, σύμφωνα με τον Πλάτωνα (Γοργίας) ανέφερε ότι «ο των κιναίδων βίος δεινός και αισχρός και άθλιός εστιν». Γνωστή και η νομοθεσία του σοφού Σόλωνα με τα εννέα απαγορευτικά διατάγματα εναντίον τον ομοφυλοφίλων.
Σύντομη ορθόδοξη θεολογική τοποθέτηση
Σπονδυλική στήλη της Θείας Αποκαλύψεως, κατά την οποίαν ο Θεός δημιουργεί τον άνθρωπο, είναι οι δύο ανθρωπολογικές διηγήσεις του Βιβλίου της Γενέσεως : «και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, ά ρ σ ε ν και θ ή λ υ εποίησεν αυτούς». (Γεν. α΄27). Δύο ξεχωριστά και εντόνως διακρινόμενα φύλα τα οποία και αμέσως ευλογούνται «και  ευλόγησεν αυτούς ο Θεός» ώστε με την ετερόφυλη σύζευξή τους να δημιουργηθεί η ευλογημένη οικογένεια. Στο δεύτερο κεφάλαιο στίχ.7 επαναλαμβάνεται μεν η εκ του Θεού δημιουργία «και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον» με τα δύο συστατικά του, χώμα και νερό αλλά –προφητικά-καλούνται να «πήξουν ίδιον οίκον», μακριά από τους γονείς και πάλι με την νόμιμη μίξη «…και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν». (στ.24).
Την ίδια αλήθεια τονίζει ο Κύριος στους χρόνους της Καινής Διαθήκης-και μάλιστα αυτολεξί- προς τους προκατειλημμένους Φαρισσαίους για θέματα ηθικής και διαζυγίου «…ουκ ανέγνωτε, ότι ο ποιήσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς…» (Ματθ.ιθ΄19). Όπως δε πολύ ωραία επισημαίνει και ο ερμηνευτής «τουτέστιν ένα άρσενα και μίαν θήλειαν, ώστε τον ένα την μίαν έχειν» (Ζηγαβηνός).
Συμπερασματικά, ο διαχωρισμός των φύλων αλλά και η αλληλοπεριχώρηση των προσώπων  εις γάμου κοινωνίαν, είναι η μόνη ασφαλής, γνησία και μόνιμη οδός της ευτυχίας αλλά και της σωτηρίας του ανθρώπου.
Όμως τι συνέβη εν τω μεταξύ;
Η ελεύθερη και ενσυνείδητη εκλογή του ανθρώπου ν’ακολουθήσει αυτόνομη, εξωπαραδεισιακή πορεία, αντέστρεψε και μετέστρεψε την κατά φύσιν ευγένειά του σε «παρά φύσιν» ενέργειες, σε « σοδομικά-ομοφυλοφιλικά- πάθη ατιμίας», τα οποία σε έσχατη ανάλυση καταβαραθρώνουν  την προσωπικότητά του και τον καθιστούν «πτώμα εξαίσιον» και κατά την γνωστή λαϊκή λατινική ρήση «miserabile visu»,  θέαμα αποτρόπαιον.
«Τι αν είποιμεν περί της μανίας ταύτης, ή τοσούτον πορνείας χείρων εστί, όσον ουδέ εστιν ειπείν;». (Χρυσόστομος).
1).  Η ομοφυλοφιλία ως απειλή κατά της θρησκευτικής συνείδησης.
Ο θαρραλέος αγωνιστής ιεράρχης των ημερών μας Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ προοιμιακά σημειώνει: «η ομοφυλοφιλία,- στο εξής(Ο)- αποτελεί εκχυδαϊσμό του ανθρωπίνου προσώπου και συνιστά απειλή για την ελληνική κοινωνία». Φυσικά με αυτήν την αφετηριακή σκέψη εναντιωνόμαστε στις πρακτικές εκείνων που προσπαθούν σώνει και καλά να μας πείσουν ότι «υπάρχει και διαφορετικός γενετήσιος προσανατολισμός»! Αλλά μία τέτοια φιλοσοφία είναι αυτόχρημα σατανική εφεύρεση και σκέψη. Στον αντίποδά της η ελληνική ορθόδοξη οικογένεια αρδεύεται και ζωούται διαχρονικά, από την αστείρευτη πηγή του αλαθήτου Αγιογραφικού Λόγου, και θηλάζει από τα νάματα της Θεοπνεύστου Πατερικής Θεολογίας.  Η σύντομη κατάθεση- αναφορά θα επιβεβαιώσουν «των λόγων την ασφάλειαν».
Η αναιδής και προκλητική συμπεριφορά των σοδομιτών. Η παραδειγματική τιμωρία τους.
«…και εξεκαλούντο τον Λώτ και έλεγον προς αυτόν. Που εισίν οι άνδρες οι εισελθόντες προς σε την νύκτα; Εξάγαγε αυτούς προς ημάς, ίνα συγγενώμεθα αυτοίς…και Κύριος έβρεξεν επί Σόδομα και Γόμορα θείον, και πύρ παρά Κυρίου εξ ουρανού…και κατέστρεψε πάντας τους κατοικούντας εν ταις πόλεσι…(Γεν. ιθ΄5, 24-25).
«Οι διεφθαρμένοι Σοδομίτες…από του γεροντοτέρου μέχρι και του νεωτέρου απήτησαν από τον δίκαιον (Λώτ) να τους παραδώση τους δύο ξένους δια να …ασελγήσουν επάνω τους! Επρόκειτο περί αφαντάστου εξαχρειώσεως…Πρόκριτοι, γέροντες, παιδιά, ό λ ο ι εις συλλαλητήριον εσχάτης κακίας, χωρίς να εμποδίζονται από κανένα δια να ατιμάσουν…δύο ξένους!». (Ν. Βασιλειάδης).
Ο Μωσαϊκός νόμος
Η μωσαϊκή νομοθεσία απέναντι των σοδομιτών είναι αμείλικτη. «και ός αν κοιμηθή μετά άρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα εποίησαν αμφότεροι.». (Λευϊτικόν 20, 13). Και εκείνος που θα συνάψη σαρκικήν σχέσιν με άνδρα, σαν να ήτο γυναίκα, διέπραξε μαζί με τον άλλον πράξιν  αηδιαστικήν.
2).  Η ( Ο) αμβλύνει την Εθνική συνείδηση.
Συνέπεια και συνέχεια της καταπάτησης της στοιχειώδους ηθικής ευαισθησίας από τα ξενόφερτα εισαγόμενα ομοφυλοφιλικά κινήματα με τις «παρελάσεις», απώτερο σκοπό έχουν την δημιουργία ρήγματος αλλά και αμφισβήτησης της ιερότητος του έθνους, της πατρίδος μας. Στο Athens Pride του 2013, τρείς χιλιάδες άνθρωποι από πολλές χώρες του κόσμου στηρίζουν με την παρουσία τους το gay pride. Σύνθημα; Η Αθήνα είναι δικιά μας. Το παρών στην διοργάνωση έδωσαν και εκπρόσωποι ξένων πρεσβειών στην Ελλάδα, ΗΠΑ, Γερμανία, Νορβηγία, Σουηδία, Ολλανδία και άλλων.
Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι επιλέγεται μία αμιγώς ορθόδοξη χώρα, που έχει αναπόσπαστα συνδέσει την ταυτότητά της με το δόγμα και το ήθος της ορθοδοξίας,  και στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό και την απεμπόλιση  από τις παραδοσιακές αξίες με τις οποίες γαλουχείται η Πατρίδα μας.
Πολύ εύστοχα επεσήμαναν και οι Καθολικοί Επίσκοποι της Κροατίας: «Η επανάσταση του φύλου θα αλλάξει όχι μόνο τα θεμέλια της ζωής στις κοινωνίες και τις θεμελιώδεις αξίες τους αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο. Η ιδεολογία του φύλου (gender ideology) είναι μία προσπάθεια εγκαθίδρυσις μιας «απάνθρωπης επανάστασης» που αποτελεί «μια ευρύτερη έκφραση της «κουλτούρας του θανάτου». Η ιδεολογία του φύλου έχει καθιερωθεί ως ένα είδος «πνευματικής δικτατορίας», που καταπνίγει χωρίς συμβιβασμούς την προσωπική και την κοινωνική ελευθερία». Και για να συμπληρώσουμε τις παραπάνω θέσεις, μία γνήσια εθνική συνείδηση σύντομα θα συνθλιβεί από τις μυλόπετρες της νέας εποχής, με συνοδοιπόρους και συνεργάτες τα ομοφυλοφιλικά κινήματα.
Να πάρουμε μία γεύση από την υπερμοντέρνα και αθεϊστική Γαλλία πως θέλουν να διαμορφώσουν την εθνική τους συνείδηση. «Η Γαλλία δρομολογεί την απαγόρευση της χρήσης των λέξεων «μητέρα» και «πατέρα» σε νομικά και άλλα δημόσια έγγραφα, στα πλαίσια της εφαρμογής του σχεδίου νομιμοποίησης των «γάμων» μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και της απονομής ίσων δικαιωμάτων στις υιοθεσίες, τόσο στα παραδοσιακά όσο και στα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια…ο Γάλλος Πρόεδρος Francois Hollande με επιθετικούς γοργούς ρυθμούς θα αντικαταστήσει  τις λέξεις «μητέρα» και «πατέρα» σε τελετές γάμου, οι οποίες στο εξής δεν θα ενδιαφέρουν, ανεξάρτητα από το εάν ο γάμος που τελείται είναι μεταξύ «παραδοσιακών» ζευγαριών ή ομοφυλοφίλων».
Να δούμε τώρα τι συμβαίνει στην υπερατλαντική Δύση.
Αντίο, μαμά και μπαμπά. Γειά σας, Γονέα 1 και Γονέα 2…
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποφάσισε να αλλάξει τα έντυπα των αιτήσεων των αμερικάνικων διαβατηρίων κάνοντάς τα «ουδέτερα από άποψη φύλου με την άρση των αναφορών για τη μητέρα και τον πατέρα…προς όφελος της γλώσσας με την οποία περιγράφει κάποιος τους γεννήτορές του κάπως λιγότερο τρυφερά.
Και κλείνουμε με την γειτονική Ιταλία. Ο Δήμος της Βενετίας έχει περάσει ένα νόμο που απαγορεύει τους όρους «μητέρα» και «πατέρα» σε έντυπα που πρέπει να συμπληρώσουν οι γονείς για να κερδίσουν μια θέση για τα παιδιά τους  στους δημόσιους παιδικούς σταθμούς.
«Έγγραφο προς τους δασκάλους για την εξάλειψη των «στερεοτύπων»: Τέρμα οι λέξεις «αγόρια « και «κορίτσια». Θα αποκαλείτε τους μαθητές «μώβ πιγκουϊνους».
Λέει ο γιατρός: « Συγχαρητήρια κύριε, η σύζυγός σας μόλις γέννησε ένα υγιές μωρό».
Άντρας: « ώ, σας ευχαριστώ γιατρέ! Είναι αγόρι ή κορίτσι;».
Γιατρός: «Εμείς δεν χρησιμοποιούμε τέτοια φασιστική γλώσσα εδώ κύριε, η σύζυγός σας έχει γεννήσει ένα μώβ πιγκουίνο και θα έπρεπε να το γνωρίζετε!».
Αποτελεί αναντίλεκτη δογματική αλλά και ηθική αλήθεια, ότι οι περισσότεροι, έστω και υψηλοί πολιτισμοί, καταβαραθρώθηκαν από την οξυκορύφωση της ανηθικότητας των σοδομικών, εκφυλιστικών, και όχι μόνον, αμαρτημάτων, που κατέτρωγαν άσπλαχνα τα σπλάχνα του κοινωνικού ιστού και της καταρράκωσης,  της αξιοπρέπειας, του ανθρωπίνου προσώπου, αλλά και του πολιτισμού γενικότερα.
Μήπως και σήμερα η «ιδιοτροπία» της ιστορίας επαναλαμβάνεται με τις αντίστοιχες οδυνηρές  συνέπειες;
Πολλές πρόσφατες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι Ο/φιλοι παρουσιάζουν πολύ συχνότερα κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας, γενικευμένη αγχώδη ταραχή, διαταραχή διαγωγής, χρήση ουσιών και αλκοολισμό…Η νόσηση με aids AIDS προσθέτει σημαντικά ψυχιατρικά και νευρολογικά προβλήματα.
Τέσσερα ενήλικα παιδιά Ολων γονέων-που ενεργούν ως κουαρτέτο της αλήθειας-έχουν υποβάλει τις ένορκες καταθέσεις τους στο 5ο  Εφετείο των ΗΠΑ όπου δηλώνουν την αντίθεσή τους στους «γάμους» ατόμων του ιδίου φύλου με αρκετά να λένε ότι «το να μεγαλώνεις σε μια «οικογένεια ουράνιου τόξου» δεν είναι φυσιολογικό ούτε ευχάριστο»!
΄΄Ἡ  ἀδελφή τοῦ Θανάτου΄΄
Μέχρι τήν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς του, ὁ διάσημος χορευτής Ροῦντολφ Νουρέγιεφ  δέν ἔπαψε διαρκῶς νά σκέφτεται τήν ἀβάσταχτη μοίρα τῶν «γα-λάζιων», τήν ἀβάσταχτη δική του μοίρα. Ὁ πρίγκιπαςτοῦ χοροῦ, ὁ βασιλιάς τῆς μοναξιᾶς, κατάλαβε τό μέγεθος τῆς τραγικότητας τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ ἔρωτα, ὅταν ἐπισκέφτηκε στό γηροκομεῖο ἕνα φίλο του γκέι. Τά λόγια πού τοῦ εἶπε ἐκεῖνος χαράχτηκαν βαθιά μέσα του καί τοῦ ἄφησαν τήν πιό στυφή γεύση τοῦ ἀπαγορευμένου ἔρωτα.
«Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τραγική. Ἰδιότροπη, ἐπισφαλής καί εὐμετάβλητη. Δέν ἔχει μέλλον, δέν ἔχει παιδιά. Μοιάζει μέ ἄκαρπη συκιά. Εἶναι ἡ ἀδελφή τοῦ θανάτου. Αὐτό τό ἀναπόφευκτο εἶναι πού καθορίζει τήν οὐσία της, τίς διαθέσεις, ἀλλά καί τό τέλος της. Αὐτό τό δένδρο φυτρώνει στήν καρδιά μας γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στήν αὐτοκαταστροφή. Ὅ,τι ἀγγίζουμε μέ τά χείλη μας καί τά χέρια μας,ὅλα γεννᾶνε σήψη καί θάνατο. Οἱ “γαλάζιοι” δέν μποροῦν νά νιώσουν τήν εὐτυχία, τό ὄνομα τῆς ὁποίας εἶναι γιά τούς ὑπόλοιπους παιδιά, παιδικό κλάμα, παιδική ἁγνότητα. Σάν νά εἴμαστε γεννημένοι ἄκαρποι, ἐμεῖς ὑποδυόμαστε τόν ἑαυτό μας καί ἐρωτευόμαστε ἐγωιστές ἴδιους μέ ἐμᾶς…». (Πηγή Alopsis.gr)
Καί νά σκεφτεῖ κανείς, ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι αὐτοαποκαλοῦνται gays, πού σημαίνει εὔθυμοι! Πόση εὐθυμία μπορεῖ ἄραγε νά προκαλέσει ἡ κατάφωρη παραβίαση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ; … Ὅση καί ὁ Θάνατος…
Κατακλείνουμε την παράγραφό μας με την πολύ εύστοχη παρατήρηση: «Οι ηγέτες του δυτικού κόσμου μοιάζουν να συναγωνίζονται ποιος θα είναι αυτός που θα προδώσει πιο πολύ τη χώρα του, το έθνος του, το λαό του. Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρχαν ηγέτες τόσο συνένοχοι στην καταστροφή της ιστορίας, των παραδόσεων, της κουλτούρας, και της ταυτότητας του λαού τους. Οι ηγέτες της χώρας μας είναι σίγουρα, στις πρώτες θέσεις»!
 Επιστρέφουμε στην ελληνική και δυστυχώς οδυνηρή πραγματικότητα.
Την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια προβλέπει μεταξύ άλλων το νέο υπό διαμόρφωση οικογενειακό δίκαιο σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Υπουργού Δικαιοσύνης προς την  νομοπαρασκευαστική επιτροπή, ζήτημα για το οποίο η χώρα μας έχει ήδη καταδικαστεί μια φορά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και κάθεται εκ νέου στο εδώλιο.
 Ωστόσο, αντίθετος στην θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρώην υπουργός Χαράλαμπος Αθανασίου, τονίζοντας ότι το απαγορεύει και η σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Δεν το συζητώ, δεν το διανοούμαι. Εξάλλου και η σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το απαγορεύει. Όταν μιλάει για γάμο μιλάει για άνδρα και γυναίκα. Είμαστε μια χώρα η οποία σέβεται τις παραδόσεις, σέβεται την φύση του ανθρώπου και δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί τουλάχιστον με αυτή την κυβέρνηση και με αυτή την υπουργία ο γάμος», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, μιλώντας στο Mega, ενώ για το σύμφωνο συμβίωσης εξήγησε πως πρέπει να εξεταστούν οι συνέπειες από την υιοθέτησή του.
 (Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr)
 (Agioritikovima.gr. Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014).
 Ο νέος Υπουργός δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος για την αναθεώρηση του αντιρατσιστικού νόμου τόνισε ότι το σύμφωνο συμβίωσης θα επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Δεν μπορούμε να αποδώσουμε ηθελημένη άγνοια σε ανθρώπους που θέλουν να στοχοποιήσουν την ελληνική ορθόδοξη νεολαία μας, με όσα αντορθόδοξα αλλά και αντιανθρώπινα υποστηρίζουν. Ό, τι ίσχυε επί αιώνες για τον ορθόδοξο χριστιανό σχετικά για την αποχή πρίν τον γάμο και την μονογαμική σχέση, το ίδιο θα ισχύση και αργότερα για τους σημερινούς εφηβικούς βλαστούς της παιδείας μας. Η αγνότητα πριν τον γάμο είναι η αδαμάντινη βάση της ηθικής του παιδιού μας. Όμως οι πολυποίκιλοι αθεϊστικοί κράχτες, κινούν γη και ουρανό για να εξαλείψουν κάθε αισθητήριο ηθικής και να ισοπεδώσουν  τις αυτονόητες ηθικές αρχές με ανώμαλες καταστάσεις. Διαφορετικά δεν εξηγείται η άκριτη δημιουργία φυλλαδίου και ιστοσελίδας του Υπουργείου Παιδείας (www.oloiisoi.gr) που απευθύνεται σε έφηβους και διανεμήθηκε σε γυμνάσια και λύκεια της Ελλάδας (σύμφωνα με πρόγραμμα της ΕΕ). Ούτε λίγο ούτε πολύ «προτρέπει τα παιδιά να αποδεχτούν την ομοφυλοφιλία ως ισότιμη εκδοχή  της σεξουαλικότητας χαρακτηρίζοντας κάθε αντίθετη στάση «ομοφοβική» και «ρατσιστική». Έτσι όμως αθωράκιστο, ανερμάτιστο και προπάντων αδιαφώτιστο το παιδί μας, θα δέχεται ένα μπαράζ επιθέσεων από φίλους και συμμαθητές σε περίπτωση άρνησης και διαφοροποιήσεώς του με την απειλή πως «θα ανήκει στην χειρότερη μειονότητα(!), τους ρατσιστές». Αυτό κι αν δεν είναι η χειρότερη προπαγάνδα και πνευματική δικτατορία!
Σε Δημοτικό Σχολείο των Αθηνών έγινε σεμινάριο στους δασκάλους από Σχολικούς συμβούλους και καθηγητές Παιδαγωγικών τμημάτων με θέμα : «Τρανσφοβία και Ομοφοβία». Δηλαδή να περάσουν στα παιδιά τη φιλοσοφία της διαφορετικότητας-δηλ. του σοδομισμού- ως ένα άλλο τρόπο φυσιολογικής ζωής.
Φοιτήτρια του Παιδαγωγικού τμήματος Θεσσαλονίκης αναφέρει, ότι γίνονται σεμινάρια στο αμφιθέατρο με θέμα-στόχο πώς θα περάσουν oι δάσκαλοι την Ομοφυλοφιλία από την Α΄ τάξη του Δημοτικού!
Να έρθουμε τώρα και σε άλλο συγκεκριμένο γεγονός που το δημοσιεύει το περιοδικό «Η Δράση μας», με τίτλο: Το κατάντημα της Ευρώπης:  «Χθές το μεσημέρι ήλθε ο μικρός μου γιός από το σχολείο και μας είπε ότι αύριο, 9 Απριλίου 2014, όλα τα παιδάκια, κοριτσάκια και αγοράκια, θα πρέπει να πάνε στο σχολείο ντυμένα ρόζ. Το παιδί είναι 11 ετών και πηγαίνει στο Lise METNER.  Όταν ρώτησα γιατί, απήντησε ότι είναι η ημέρα εναντίον των διακρίσεων προς τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες!!(…) 11 χρονών και να μου μιλάει για δικαιώματα λεσβιών, εγώ τα έχασα. Ο μεγάλος μου γιός μπήκε στη συζήτηση (13χρονών) και είπε ότι στο σχολείο μαθαίνουν ότι όλα είναι φυσιολογικά. Τελοσπάντων οι δάσκαλοι είπαν ότι αν δεν έχουν ρόζ μπορούν να φορέσουν κόκκινα ή πορτοκαλί (…)! Απ’ ότι διάβασα, αύριο είναι μια μέρα που την ονομάζουν Pink day».
Στην Σουηδία εάν ο δάσκαλος- λα, επιμένει στο φύλο: αγόρι, κορίτσι, κινδυνεύει με απόλυση.
Τέλος, στη Γαλλία το Υπουργείο Παιδείας ανέλαβε την πρωτοβουλία να συστήσει στα αγόρια του Λυκείου να πάνε στο σχολείο με φούστες για να δείξουν έμπρακτα ότι δεν είναι «ομοφοβικοί», και ότι το φύλο δεν καθορίζεται βιολογικά αλλά επιλέγεται!!
16 Νοε 2014
Ὁ «νέος ἄνθρωπος» τοῦ «τρίτου ἀκαθορίστου φύλου»
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ὅτι ὑπῆρχαν δύο φῦλα, τό ἄρρεν καί τό θῆλυ, δηλαδή ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα, ὑπῆρχαν καί μερικοί ἐπαμφοτερίζοντες γιά διαφόρους λόγους, κυρίως λόγῳ τῶν παθῶν. Ὅμως τελευταῖα μᾶς προέκυψε καί ἕνας ἄλλος ἄνθρωπος τοῦ «τρίτου φύλου», ὅπως ὀνομάσθηκε ἀπό τά δικαστήρια, ὕστερα ἀπό πολυετῆ ἀγώνα πού ἔκανε κάποιος ὡς ἄνθρωπος «ἀκαθορίστου φύλου» ἤ «τρίτου φύλου».
Πρόκειται γιά κάποιον πού ὀνομάζεται Νόρι Μέι Γουέλμπι, πού γεννήθηκε στήν Σκωτία ὡς ἄνδρας, ἀργότερα μετακόμισε στήν Αὐστραλία ὅπου ὑποβλήθηκε σέ ἐγχείρηση ἀλλαγῆς φύλου σέ γυναίκα, καί ἐπειδή διεπίστωσε ὅτι δέν αἰσθανόταν ἄνετα ὡς ἄτομο θηλυκοῦ γένους, ἀποφάσισε νά διακόψη τήν θεραπεία μέ ὀρμόνες καί νά ὑποβληθῆ σέ ἐγχείριση γιά νά μή ἀνήκη σέ «προκαθορισμένο» φῦλο. Στήν συνέχεια, ξεκίνησε ἕναν πολυχρόνιο ἀγώνα γιά νά ἀναγνωρισθῆ νομικά ὡς ἕνας ἄνθρωπος «ἀκαθορίστου» φύλου.
Τήν Τετάρτη 2 Ἀπριλίου 2014 «τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Αὐστραλίας ἀποφάνθηκε ὅτι ἡ Πολιτεία τῆς Νέας Νότιας Οὐαλίας ὀφείλει νά ἀναγνωρίση τήν ὕπαρξη αὐτοῦ τοῦ τρίτου “ἀκαθόριστου” φύλου στό ὁποῖο ἀνήκει ὁ Νόρι Μέι Γουέλμπι» (Τά Νέα, 4-4-2014). Ἔτσι, δημιουργήθηκε ἕνας ἄνθρωπος «ἀκαθορίστου φύλου» (non – specific sex), πού δέν εἶναι οὔτε ἄνδρας οὔτε γυναίκα.
Ἐκπλήσσεται κανείς γιά τό ποῦ μπορεῖ νά φθάση ὁ ἄνθρωπος, πού εἶναι ἀπογοητευμένος ἀπό ὅλα καί θέλει νά γευθῆ νέες ἐμπειρίες καί καταστάσεις. Καί ὑπάρχουν πολλοί πού, ὑποστηρίζοντας τά ἀνθρώπινα δικαιώματα κάθε ἀνθρώπου, εἶναι ἕτοιμοι νά ἀποδεχθοῦν καί νά υἱοθετήσουν μιά τέτοια νοοτροπία. Ἄν ὅμως ἀρχίσουμε νά δεχόμαστε τά ἀνθρώπινα δικαιώματα χωρίς τούς ἀναγκαίους περιορισμούς, τότε θά φθάσουμε ὡς κοινωνία στήν καταστροφή.
Β΄
Άμεσοι και έμμεσοι μηχανισμοί προβολής, διαφήμισης και επιβολής (ο ρόλος των ΜΜΕ, της τέχνης, της μόδας, του τουρισμού, των σχετικών οργανώσεων-εκβιασμοί) της ομοφυλοφιλικής ιδεολογίας.
Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι πως αυτή η ανθρωπολογική ομοφυλοφιλική επανάσταση επιβλήθηκε από πάνω προς τα κάτω, προέρχεται από διάφορα κέντρα εξουσίας και επιδιώκει να τραβήξει μαζί της όλη την ανθρωπότητα. «Κατονόμασαν διάφορους οργανισμούς για να επιβάλλουν την ιδεολογία τους ξεκινώντας από τον ΟΗΕ και τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και την νομοθεσία των επί μέρους χωρών». Σ’ αυτήν την «μία συμφωνία των κακώς ομονοησάντων» της επιβολής της Ο/φιλικής δικτατορίας επιστρατεύθηκαν κυβερνήτες και άλλες προσωπικότητες με  την επιβολή του κύρους της θέσεώς των.
«Το 2000 η Κλίντον ήταν η πρώτη σύζυγος προέδρου που παρέλασε σε παρέλαση «ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας», και ως υπουργός που έχει υποστηρίξει τα δικαιώματα των Ο/φίλων. Σε ομιλία της πέρσι τον Ιούνιο είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «μεταφέρουμε τον διάλογο για τα δικαιώματά μας σε άλλες κυβερνήσεις για την προστασία των δικαιωμάτων των λεσβιών, ομοφυλόφιλων και διαφυλικών ατόμων». Η νέα πολιτική είναι μια νίκη για τις ομάδες για τα δικαιώματα των Οφιλων, που με αντάλλαγμα την ψήφο, είχαν ασκήσει πίεση για την αλλαγή από τότε που ο Μπαράκ Ομπάμα άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία στα τέλη του 2008…Και οFred Sainz, αντιπρόεδρος της Εκστρατείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα μίας ομάδας υπεράσπισης των Ο/φίλων, χαρακτήρισε την είδηση «ένα θετικό βήμα προς τα εμπρός για όλες τις αμερικανικές οικογένειες».
Ο Δημοσιογράφος- Συγγραφέας Τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης αποκαλύπτει κάτι που εκ πρώτης όψεως φαίνεται απίστευτο και όμως είναι αληθινό…πως το Ισλάμ μαζί με την (Ο) είναι τα πιο ευνοούμενα και τα πιο προβαλλόμενα «πολιτιστικά» συστατικά της Νέας Τάξης. Σύμφωνα με δημοσίευμα  της Τουρκικής εφημερίδαςCumhuriyet, στο φύλο της 11η ς Νοεμβρίου το Ευρωπαϊκό Ισλάμ και το πανευρωπαϊκό κίνημα υπέρ της επίσημης αναγνώρισης και νομικής κατοχύρωσης των «δικαιωμάτων» των πάσης φύσεως Ο/λων…στο μεγάλο τζαμί των μαρτύρων του Βερολίνου, δηλ. δημόσια συζήτηση κατά της ομοφοβίας. Με απλά λόγια για την αντιμετώπιση του ρατσισμού κατά των Ο/λων.
Στο παιχνίδι της προβολής και διαφημίσεως παίρνουν μέρος και οι κολοσσοί των Πολυεθνικών. Η CocaCola λανσάρει διαφημίσεις που απεικονίζουν «γάμους» Ο/λων ως αντίδοτο στο μίσος και είναι τακτικός χορηγός της παρέλασης «Υπερηφάνειας» στη Ν. Υόρκη. Η ίδια έχει κυκλοφορήσει τέσσερα διαφημιστικά για το κοινό, στην Ιρλανδία, την Ολλανδία, την Νορβηγία και τη Μ. Βρεττανία.
Στην ορθόδοξη πατρίδα μας οι μηχανισμοί προβολής υποστηρίζονται από τους δημόσιους φορείς και κυρίως από τους μεγάλους Δήμους. Το Athens pride ξεκίνησε το 2005 και πάντα μήνα Ιούνιο, και δέχθηκε την υποστήριξη της Δημάρχου Ντόρας Μπακογιάννη. Ο επόμενος κ. Νικήτας Κακλαμάνης αρνήθηκε να το θέσει υπό την αιγίδα του ενώ ο σημερινός Δήμαρχος κ. Καμίνης μαζί με τον Σύριζα είναι οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές .
Στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα είναι ακόμα περίλυπα, περίπλοκα αλλά και προκλητικά. Σε ένθετο περιοδικό που κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα «Μακεδονία» στις 16 Νοεμβρίου 2014 όπου ο Δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης δίνει συνέντευξη κατά την οποίαν υποστηρίζει: «αν μπορέσουμε να φέρουμε 50.000 gay(σοδομίτες) στη Θεσσαλονίκη από όλα τα Βαλκάνια, από τη Μέση Ανατολή, απ’ οπουδήποτε για να εκδηλώσουν τις θέσεις τους θα είναι κάτι μεγάλο για την πόλη». Ωστόσο στο τέλος μάλλον ομολογεί την απογοήτευσή του αναφέροντας και εκτιμώντας ότι «η Θεσσαλονίκη δεν θα γίνει ποτέ μια εξαιρετικά ανοιχτή πόλη, τουλάχιστον στη δική μου γενιά». Θλιβερό και εξωφρενικό γεγονός παραμένει η χρηματοδότηση και η διαφήμιση τέτοιων εκδηλώσεων από δημόσιο χρήμα και από εκπαιδευτικά ιδρύματα
Για να επιβληθούν τα σχέδια της παγκόσμιας διακυβέρνησης πρέπει προηγουμένως οι κοινωνίες να πάψουν να αποτελούνται από συμπαγείς εθνοτικές-θρησκευτικές ομάδες και να μετατραπούν σε ένα εθνοφυλετικό και πολυπολιτισμικό αχταρμά, χωρίς αρχές, αξίες και ιδανικά. Σ’ αυτόν τον προδοτικό και όχι μόνο ρόλο ως κύριο εκσκαφέα εκριζωτή επιστρατεύθηκαν όλα τα πολυποίκιλα μίντια με αρχηγό κυρίως την Τηλεόραση.
Ο αγωνιστής, αντιοικουμενιστής και σφόδρα πολέμιος της Νέας Τάξεως πραγμάτων της εποχής μας, π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης στην ομιλία του της Θεσσαλονίκης στην συγκέντρωση-διαμαρτυρία κατά της παρέλασης Ο/λων μεταξύ άλλων επεσήμανε: «Το ήθος και οι ιδέες του σύγχρονου ανθρώπου-καταναλωτή διαμορφώνονται από την κατευθυνόμενη τηλεόραση και αυτή γεμίζει με σκουπίδια το μυαλό και την καρδιά όσων την βλέπουν…Διαφημίζεται η Ο ενώ χτυπιούνται οι αξίες που κρατούν όρθια την κοινωνία. Χτυπιούνται οι ρίζες, χτυπιέται το ανθρώπινο πρόσωπο και ο θεσμός της οικογένειας. Γιατί το κάνουν αυτό; Διότι άνθρωποι χωρίς τα παραπάνω ηθικά ερείσματα, είναι ένα άμορφο υλικό μια μάζα εύκολα χειραγωγήσιμη και διαχειρήσιμη από τους πονηρούς και δόλιους συνωμότες της παγκόσμιας δικτατορίας των αγορών…». Να υπενθυμίσουμε και το τι έλεγε πρίν μερικά χρόνια ο τότε διευθυντής της ΕΡΤ Βασιλικός: «Έχω την τηλεόραση στα χέρια μου και θα αλλάξω τα κεφάλια των Ελλήνων»! Είναι άλλωστε κοινός τόπος ότι υπάρχει πληθώρα Ο/λων στα ΜΜΕ.
Ο αδιάντροπος κιναιδισμός εισπήδησε εύκολα στο Χώρο της λεγόμενης Τέχνης, και ιδιαίτερα στο χώρο του Θεάτρου, δημιουργώντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις αποδοχής του. Γι’ αυτό και δεν μας ξενίζει ο τίτλος του σχετικού άρθρου : «Gay θεατρικά έργα : μόδα ή γεγονός; Οι «Άγγελοι στην Αμερική» του Τ. Κούσνερ το καλοκαίρι ήταν απλώς η προθέρμανση. Δύο από τα έργα που θα δούμε σε avant premiere έχουν για ήρωες Ομοφυλόφιλους και queer (ομοφυλοφιλική) θεματολογία…Και ο σχετικός σχολιασμός «Δεν θεωρούμε πως πρόκειται για τάση ή μόδα απλώς ή gay εμπειρία είναι ένα γεγονός που αφορά πλέον τη ζωή μας-άρα και το θέατρό μας-, και ίσως αυτά τα έργα διαθέτουν εκείνη τη διαφορετική ματιά που στηλιτεύει τα στερεότυπα και επανεξετάζει τις προκαταλήψεις μας, μια ματιά την οποία χρειαζόμαστε ως αντιστάθμισμα στον κομφορμισμό που μας κατακλύζει». (athinorama.gr).
Να δούμε τι συμβαίνει και στη γειτονική μας Τουρκία με τα ομοφυλοφιλικά «επεισόδια» που έχουν καταγραφεί στα σαράγια των οθωμανικών σουλτάνων. Κλασικό παράδειγμα ο φλογερός «έρωτας» του περίφημου σουλτάνου, Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, με τον βεζίρη του τον Ιμπραήμ πασά. Αλλά και σήμερα αν κάποιος γνωρίσει από κοντά την τουρκική επικαιρότητα, θα παρατηρήσει πως οι πιο γνωστοί Τούρκοι καλλιτέχνες, (κλασικό παράδειγμα ο περίφημος Τούρκος βάρδος ZekiMuren), είναι Ο/λοι. (Ν. Χειλαδάκης).
Χωρίς να αναφερθούμε σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες επώνυμοι μέτρ (σχεδιαστές) της Μόδας, ημέτεροι και ξένοι σε αποκαλυπτικές συνεντεύξεις απερίφραστα δηλώνουν τις ομοφυλοφιλικές διεστραμμένες ορέξεις τους. Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι και χρήστες σκληρών ή μαλακών ναρκωτικών. Ο έλληνας σχεδιαστής Ντίμης Κρίτσας εξομολογείτα: «Είχα τρέλα με την κοκαϊνη! Έκρυβα ότι ήμουν Ομοφυλόφιλος».
Επίσης ο διάσημος Γάλλος σχεδιαστής μόδας Ζαν Πωλ Γκοτιέ εισήγαγε τις φούστες για άνδρες…μεταφέρει στην πασαρέλα τη μόδα του δρόμου σε συνδυασμό με στοιχεία που σοκάρουν, όπως ο ασαφής καθορισμός του φύλου, της φυλής και της σεξουαλικότητας.
Θεωρεί ότι δεν προκαλεί και πως απλά θέλει να περάσει το μήνυμά της σε όλο τον κόσμο που δεν είναι άλλο παρά «ανοχή» και ανεκτικότητα. Το θέμα όμως είναι τι ακριβώς πρέπει να ανεχτούμε δηλαδή την διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου. Όμως τι γίνεται όταν προκαλείς για να τονίσεις την διαφορετικότητά σου σε έναν ήδη τόσο «πολύχρωμο» κόσμο;
Εχει λοιπόν άδικο ο ιερός μας πατήρ όταν επισημαίνει «δια τούτο ου το δόγμα αυτοίς σατανικόν μόνον ήν αλλά και ο βίος διαβολικός»;
Ο gay τουρισμός, όπως αποκαλείται στη διεθνή αγορά αφορά αποκλειστικά στα Ο/λα άτομα που πραγματοποιούν ταξίδια σε φιλικούς για τη «διαφορετικότητά τους» προορισμούς (gay friendly προορισμοί). Σ’ αυτούς τους προορισμούς ανήκουν οι ΗΠΑ, τα ελληνικά νησιά, Αυστραλία και Ισπανία. Η Μύκονος είναι ο προσφιλέστερος προορισμός των σοδομιτών. Όπως αναφέρουν ειδικοί τα έσοδα ανάγονται σε δισεκατομμύρια ευρώ και η ορθόδοξη πατρίδα μας δυστυχώς για τα δηνάρια του Ιούδα πρωτοστατεί και προωθεί την ανηθικότητα.
Να απαντηθεί το ερώτημα.
 Πού αποσκοπεί η προσπάθεια καθιέρωσης από τη μία πλευρά και φίμωσης όσων έχουν διαφορετική άποψη από την άλλη;
Οι Νεοεποχίτες έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν αρκετά εύφορα εδάφη σε αρκετές χώρες του κόσμου. Το βασικό όπλο η σύγχυση επάνω σε ένα «ζαλισμένο κοπάδι». Με όπλο τη σύγχυση και την πλάνη δημιουργούν μια «νέα ηθική», ένα νέο είδος ηθικής έξω του Ευαγγελίου του Χριστού, διεισδύοντας στον κοινωνικό ιστό και προκαλώντας ρωγμές στα θεμέλια της οικογένειας και της εκκλησίας. Κατόρθωσαν να προσεταιρισθούν στις τάξεις τους Ο/λους (οι οποίοι έφτιαξαν δική τους Βίβλο!) από τους θρησκευτικούς χώρους.
Όταν πρόσφατα στη Φιλανδία ψηφίστηκε, με λίγους ψήφους διαφορά, νόμος υπέρ των λεγομένων «δικαιωμάτων» των Ο/φιλων, προτεστάντης επίσκοπος της Φιλανδίας, δήλωσε: «Ξέρω πόσο αυτή η ημέρα σημαίνει πολλά για τους ανθρώπους του ουράνιου τόξου, τους αγαπημένους τους και πολλούς άλλους. Χαίρομαι με όλη την καρδιά  μου γι’ «αυτούς και με αυτούς», δήλωσε ο Μακινεν. Βέβαια υπήρξαν και οι σχετικές αντιδράσεις από παραδοσιακούς Χριστιανικούς κύκλους.
Ορθότατα ο Γάλλος Καρδινάλιος Philippe Barbarin  δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό Radio FreeChristianity: «Ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων θα σημάνει την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας. Θα μπορούσε να έχει αμέτρητες συνέπειες. Στη συνέχεια θα θέλουν να δημιουργήσουν ζευγάρια με τρία ή τέσσερα μέλη. Και μετά από αυτόίσως μια μέρα να πέσει και το ταμπού της αιμομιξίας». (Κόκκινος Ουρανός». Το ακούσαμε και αυτό: Στην Αμερική μία 18χρονη θα παντρευτεί τον…πατέρα της»! Για την ελληνορθόδοξη πραγματικότητα απώτερος στόχος αυτού του σκοτεινού σατανικού  συστήματος ούτε λίγο ούτε πολύ είναι «το τέλος της οικογένειας», με την ακύρωση των ρόλων της μητέρας και του πατέρα, η δημογραφική αλλοίωση και φυσικά η εξαφάνιση του ελληνικού έθνους.. Ο διάβολος επιστρατεύει πολλούς συμμάχους και βρίσκει άσπονδους φίλους στα ομοφυλοφιλικά κινήματα!
Υγιείς αντιδράσεις
Ο πρόεδρος της Ρωσίας, σε σχετική ερώτηση, απήντησε: ««Δεν είμαστε ομοφοβικοί, αλλά σε αντίθεση με τις ΗΠΑ προτιμούμε την  παραδοσιακή υγιή οικογένεια».
Ο Πάπας Φραγκίσκος σε συγκέντρωση του Βατικανού «προς μεγάλη απογοήτευση των απανταχού Ο/λων, ανέφερε ότι «η Ένωση του άντρα και της γυναίκας είναι η ρίζα του γάμου» και ότι «τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να μεγαλώνουν μέσα σε μια οικογένεια με έναν πατέρα και μια μητέρα».
Στη δήλωση αυτή έντονη υπήρξε η αντίδραση του David Badash μέλος ακτιβιστικής οργάνωσης, που δήλωσε ότι η ομιλία του Πάπα εμπεριείχε «καλυμμένες επιθέσεις» για τους γάμους του ιδίου φύλου. (Protothema.gr Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 20140».
Η αμερικανίδα Barronelle Stutzman αρνήθηκε να φτιάξει «γαμήλια» τούρτα για τους κίναιδους και κινδυνεύει να χάσει τα πάντα. Μία από τις πάμπολλες παρόμοιες περιπτώσεις όπου στοχοποιούνται από τους σοδομίτες(Ο) χριστιανοί επιχειρηματίες προκειμένου να οδηγηθούν είτε στη υποταγή είτε στην επαγγελματική| οικονομική| κοινωνική εξόντωση.
Οικογένεια χριστιανών στη Γερμανία καταδικάστηκε σε φυλάκιση γιατί αρνήθηκαν να αφήσουν τα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους μαθήματα σεξ στο σχολείο.
Υπάρχουν καταγγελίες Μολδαβού πολιτικού για επέμβαση της Δύσης  (ΗΠΑ) στην προώθηση της ομοφυλοφιλικής ατζέντας και των νόμων περί «μη διακρίσεων».
«Ο Γάλλος επίσκοπος Dominique Rey ζήτησε από την κυβέρνηση να επιτρέψει στους πολίτες της Γαλλίας να αποφασίσουν σχετικά με τον ορισμό της λέξεως «γάμος», όπως τον προτείνει η κυβέρνηση. Επιβάλλεται η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος…για να βεβαιωθούν οι πολίτες ότι η Κυβέρνηση δεν πράττει τυφλά, ευρισκόμενη στο έλεος κάποιων λόμπυ…Η πλειοψηφία του πληθυσμού συμφωνεί με την παραδοσιακή άποψη του γάμου».
*[[Νεοζηλανδός Πάστορας για τους gay προσεύχομαι να αυτοκτονήσετε!]]*
Η εκστρατεία για τα «άφυλα» παιχνίδια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στη Δύση. Στη Βρετανία έγινε διάσημη μια μαμά που προκειμένου να «προστατεύσει» την κόρη της από την «ρόζ πανούκλα» και έκρυβε  τα ρόζ παιχνίδια κα της έβαλε μπλέ αγορίστικες πάνες.
Στην Ελλάδα την εκστρατεία για τα άφυλα παιχνίδια κάλυψε το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκ\σης σε συνεργασία με την Παιδαγωγική Σχολή και το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, με τίτλο-θέμα «Κοριτσίστικα\αγορίστικα ή ουδέτερα ως προς το φύλο παιχνίδια»
«Μην αγοράζετε αγορίστικα παιχνίδια στα αγόρια και κοριτσίστικα στα κορίτσια» ζητάει η  Larissa Watersγερουσιαστής των πρασίνων. No gender December.
Βέβαια υπάρχουν και τα κωμικοτραγικά παρεπόμενα: Ο δικαστής Ντέιλ Κοέν την Τετάρτη 17/12/2014 διέλυσε το γάμο της Χέδερ Μπράσνερ και της Μέγκαν Λέιντι στη Φλόριντα. Μετά τους Ο/φιλικούς γάμους, έχουμε και το πρώτο, επίσημο Ο/φιλικό διαζύγιο!
 Η πόλη του αγίου Δημητρίου, κινητοποιείται δυναμικά, αντιστέκεται, και διαμαρτύρεται έντονα στην ηθική έκπτωση και την πνευματική μόλυνση της πόλης από τις εκδηλώσεις της Ο/λικής  υπερηφάνειας. Η αγρυπνία στην Αχειροποίητο  και η συγκέντρωση στον προαύλιο χώρο του Πολιούχου με τις μαχητικές ομιλίες, ειδικών εκλεκτών ομιλητών, έδωσαν το στίγμα της ορθόδοξης τοποθέτησης απέναντι στην βδελυρή σοδομική αμαρτία. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και τα αναρτημένα πανό με συνθήματα «όχι στην προβολή της διαστροφής», «μη βεβηλώνετε την αγιοτόκο Θεσσαλονίκη».
Τέλος το εμπεριστατωμένο Ψήφισμα, μεταξύ άλλων καταδικάζει απερίφραστα την Ο, η οποία τείνει να παρουσιαθεί ως φυσιολογική κατάσταση, ως απλή διαφορετικότητα. Η Ο είναι το πιο σιχαμερό και ακάθαρτο πάθος. Η παρέλαση Υπερηφάνειας στέλνει προς τους νέους μηνύματα ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς…Καλούμε γι’ αυτά τον κ. Δήμαρχο να παύσει να διαφθείρει τα ήθη της πόλεως και να μολύνει το πνευματικό της περιβάλλον, να καταργήσει και να ακυρώσει τις αμαρτωλές πανηγύρεις και παρελάσεις της Ο/λίας πριν επέμβει ο Θεός.
Συμπεράσματα
Η ρίζα του προβλήματος σε έσχατη ανάλυση ανάγεται, πιστεύουμε, στην απόρριψη του ορθοδόξου δόγματος, από την κατά πάντα εκκοσμικευμένη Δύση, και τη διαμόρφωση ενός άηθους ήθους, της οποίας ο κύριος σκοπός είναι ο κορεσμός της ύλης με κάθε τίμημα, και οι αχαλίνωτες κτηνώδεις απολαύσεις, με όλες τις διεστραμμένες ομοφυλοφιλικές ορέξεις και αποχαυνώσεις.
Στον αντίποδα αυτής της φιλοσοφίας και του τρόπου ζωής, η ορθοδοξία μας, που στέκει πέραν του χώρου και του χρόνου, είναι ο αιώνιος και αλάθητος φορεύς των ευαγγελικών εντολών και  όλων των θεοφιλών αρετών. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η Ο/λία θεωρείται από την Εκκλησία μας ως μία από τις χειρότερες μορφές αμαρτίας, αισχρό βδέλυγμα μπροστά στο Θεό. Το επιβεβαιώνει ο ιερός Χρυσόστομος : «Δυσκολότερα δε τα παρά φύσιν και αηδέστερα ώστε ουδέ ηδονήν άν έχοιεν ειπείν, η γάρ γνησία ηδονή η κατά φύσιν εστίν. Αλλ όταν ο Θεός εγκαταλείπει πάντα άνω και κάτω γίνεται».
 «Το ανθρώπινο σώμα είναι ιερό ποίημα του Θεού, ναός του Αγίου Πνεύματος και γι’ αυτό δεν μπορούμε να το παραδίνουμε στην ακολασία. Είναι προϊόν κοινωνίας των γονέων μας. Η Ο/λία είναι αφύσικη σχέση και δε μπορεί να εξυπηρετήσει το σκοπό του έρωτα (τον οποίον ο Θεός εμφύτευσε «εγκατέσπειρε» μέσα μας), που είναι η αλληλοσυμπλήρωση του άρρενος και του θήλεως, η ολοκλήρωση της ανθρώπινης προσωπικότητος  και δι’ αυτού γέννηση νέου ανθρώπου». (Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος).
Τα ΜΜΕ έχουν καταφέρει να απευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους απέναντι στη χυδαιότητα της αμαρτίας της διαφθοράς. Οι ανήθικες πράξεις και η βία έχουν καθιερωθεί στο υποσυνείδητο του κόσμου ως είδος ψυχαγωγίας και δεν υπάρχουν αντιδράσεις διαμαρτυρίας…Η εισαγόμενη ανηθικότητα όλο και περισσότερο διεισδύει στην κοινωνία μας και βέβαια η Ο είναι μία από τις κύριες μορφές της.
Κανείς δεν αντιλέγει ότι ως χριστιανοί οφείλουμε να επιδεικνύουμε αγάπη στο πρόσωπο του Ο/φιλου, αλλά να καταδικάζουμε με παρρησία τη βδελυκτή αυτή αμαρτία.
Επιθυμούμε τη σωτηρία και τον αγιασμό αυτών των συνανθρώπων μας, η οποία όμως προϋποθέτει νινευιτική μετάνοια και ταπεινή εξομολόγηση των σαρκικών αλλά και όλων των παθών.
Ο έλεγχος και η καταδίκη της αμαρτίας δεν οφείλεται σε μίσος αλλά σε αγάπη και πόνο για την αιώνια σωτηρία του ανθρώπου.
Είναι συγκινητική και εξόχως συγκλονιστική η ιστορία ενός Ομοφυλόφιλου ο οποίος έζησε πατόκορφα την παρά φύσιν ηδονή, η οποία όμως και τον πλήρωσε πολύ ακριβά. Ο νέος αυτός προσεβλήθη-κόλλησε-τον ιό ΗΙΥ (ΑΙDS). Συγκλονισμένος είπε εν μετανοία : «Θα πάω στο Άγιον Όρος να σώσω την ψυχή μου. Ο νέος εκάρη μοναχός και έγινε υπόδειγμα αληθινής αρετής και αγιότητας. Άγνωστο εάν μέχρι σήμερα ζεί…
O αποκαλυπτικός λόγος δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού ή το χειρότερο  αμνηστεύσεως των αφύσικων αμαρτημάτων, αφού το τέλος τους  θα είναι στην απαράκλητη, καιόμενη με φωτιά και θειάφι, λίμνη. «Τοις δε δειλοίς και απίστοις και εβδελυγμένοις και φονεύσι και πόρνοις και φαρμακοίς και ειδωλολάτραις και πάσι τοίς ψευδέσι το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω, ό έστιν ο θάνατος ο δεύτερος». (Αποκ. κα΄, 8).
Απέναντι στην δικτατορία του θράσους επιβολής νέας, αδέσμευτης, ανερμάτιστης ηθικής, και στον οχετό των ομοφυλοφιλικών σχέσεων, είναι πλέον καιρός «να λεπτύνουμε τα πνευματικά μας αισθητήρια, για να μπορέσουμε να διαπιστώσουμε το εύρος της «υπερηφανίας», δηλαδή της προκλητικής και αυθάδους αναισχυντίας που έχει κατακλύσει τον κόσμο μας, την εποχή μας, τους δρόμους των πόλεων, τις αφίσες και γιγαντοοθόνες του υλόφρονος πολιτισμού μας…Ας καταλάβουμε τη σοβαρότητα των περιστάσεων, το χείλος του γκρεμού στο οποίο βρισκόμαστε, κι’ ας φορέσουμε επάνω μας «σάκκο και σποδό». (Περιοδικόν ο Σωτήρ, τ. 20095, σελ. 362).
Άλλα περιθώρια δεν έχουμε, άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
«Όσοι απομείναμε πιστοί στην παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα που θηλάσαμε, αγωνιζόμαστε, άλλος εδώ άλλος εκεί, καταπάνω στην ψευτιά. Καταπάνω σ’ αυτούς που θέλουνε την Ελλάδα ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά. Κουράγιο, ο καιρός θα δείξει ποιος έχει δίκαιο, αν και δε χρειάζεται ολότελα αυτή η απόδειξη» (Φώτης Κόντογλου).
Και ο καταληκτικός πατερικός λόγος
«Πάν γάρ το υπερβαίνον τους παρά Θεού τιθέντας νόμους, των αλλοκότων επιθυμεί και ουχί των νενομισμένων».

                                   Σας ευχαριστώ.


  το είδαμε εδώ

Περί ανειλικρινούς φίλου(Αγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως)


 
 Ο ανειλικρινής φίλος είναι άνθρωπος ιδιοτελής, άφιλος, κρυψίνους, εγωιστής, υποκριτής. Φοράει το προσωπείο της φιλίας για να ωφεληθεί από οτιδήποτε χρήσιμο μπορεί να προκύψει. Λέει ψέματα όταν μιλάει για φιλία και έχει δόλο μέσα του όταν παριστάνει τον αφοσιωμένο. Ο ίδιος θέλει τη βοήθεια του φίλου του όταν όμως εκείνος του ζητάει βοήθεια, την αρνείται, […]

 Ο ίδιος θέλει τη βοήθεια του φίλου του όταν όμως εκείνος του ζητάει βοήθεια, την αρνείται, προφασιζόμενος χίλιες δυο δικαιολογίες. Επιδεικνύει φιλία όταν όλα πάνε καλά, αλλά όταν ο φίλος του περνάει δύσκολα τον απαρνείται. Τον θυμάται όταν αυτός είναι ευτυχισμένος και από μακριά ζητάει να μάθει γι” αυτόν. Εύχεται ευτυχία σ” αυτόν που ήδη ευτυχεί και υγεία στον υγιή.

 Σε αυτόν που πράττει σωστά, του εύχεται ευπραγία. Ενώ έχει δόξα, του εύχεται ευδοξία κι ενώ ο φίλος του είναι πλούσιος, του στέλνει πλούσια δώρα κάνει δε ότι μπορεί για να δείξει φιλία προς επίδειξη.

 Τον ξεχνάει όμως γρήγορα όταν πέσει σε ατύχημα και δεν ρωτάει γι'αυτόν. Ενώ είναι γείτονάς του, δεν ενδιαφέρεται΄ τον αποφεύγει και τον καταριέται. Του καταλογίζει ανοησία για το γεγονός ότι δυσκολεύεται κάπου, τον ξεχνάει στην ασθένειά του, δεν τον πλησιάζει στη δυστυχία του, σαν ατυχήσει τον αποστρέφεται, ταπεινωμένο τον εξουθενώνει, όταν πτωχεύσει δεν θέλει καν να τον βλέπει, όταν πεινάει δεν τον φροντίζει, ακόμα και όταν πάει να πεθάνει δεν τον ελεεί. Τέτοιος είναι ο ανειλικρινής φίλος.

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ «ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ». Εκδόσεις ΑΘΩΣ
το είδαμε εδώ

Αγιορείτες Πατέρες ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.



Αγιορείτες Πατέρες

ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Προς την Ιεράν Κοινότητα
Του Αγίου Όρους Άθω
Ενταύθα
Καρυαί,  5 Ιουνίου 2014

Οσιολογιώτατοι και σεβαστοί Πατέρες,

Κατά την προ ολίγων ημερών αλλαγή της Ιεράς Επιστασίας και εγκατάστασι του Οσιολογιωτάτου Μοναχού Γέροντος Συμεών Διονυσιάτου ως Πρωτεπιστάτου, στον οποίον ευχόμεθα ειλικρινώς και ταπεινώς τα βέλτιστα, σημειώθηκε ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, η σκιά του οποίου δεν βάρυνε μόνον την τελετή, αλλά θίγει καιρίως και την πνευματική αίγλη του Αγίου Όρους, του ιερού Περιβόλου της Θεοτόκου, καθώς μάλιστα δεν διέλαθε και της προσοχής των ευσεβών πιστών και προσκυνητών του Περιβόλου της Παναγίας μας, που πάντοτε ατενίζουν με πνευματική προσμονή προς το παράδειγμα και τις εμπνευσμένες κατευθύνσεις του Αγιορειτικού Μοναχισμού και των θεσμών του.
Η παρουσία του Δημάρχου της Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη, ως Προέδρου της Αγιορείτικης Εστίας, στην τελετή αναλήψεως των καθηκόντων του νέου Πρωτεπιστάτου, κρίνεται παντελώς απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη. Τον ίδιο καιρό που ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης προσπαθεί και πάλι να παγιώσει τον αισχρό θεσμό της ετησίου δημοσίας θριαμβεύσεως της σοδομιτικής αμαρτίας στις «παρελάσεις ομοφυλοφιλικής» λεγομένης «υπερηφανείας»,εις πείσμα και πένθος της τοπικής Εκκλησίας Θεσσαλονίκης, και με σκανδαλισμό της νεολαίας και του πληθυσμού της αγιοτόκου πόλεως, ήλθε  λοιπόν και εις το Αγιώνυμον Όρος, ώστε να αποπλύνει προσωρινώς τις δίκαιες επικρίσεις εναντίον του και μετά να περιφέρει νοητώς κατά πρόσωπον των αντιδρώντων Θεσσαλονικέων Χριστιανών την «εν φαιδραίς ταις λαμπάσι» και με χαμόγελα αγιορείτικη αποδοχή του.
Λυπούμεθα, διότι ο Δήμαρχος των Θεσσαλονικέων, δεν έχει επίγνωση του ρόλου του στην «Αγιορειτική Εστία» και των λόγων εκείνων οι οποίοι συνετέλεσαν στο να είναι ο εκάστοτε Δήμαρχος και Πρόεδρος της θεσμικώς. Ποιους πνευματικούς δεσμούς του Άθωνος με την Συμβασιλίδα Θεσσαλονίκη μπορεί ο κ. Μπουτάρης να εκπροσωπήσει, κρινόμενος και μόνον υπό το φως (μάλλον το σκότος) των βακχικών ομοφυλοφιλικών πομπών που εμφανέστατα ενθαρρύνει και χρηματοδοτεί; Πως η θητεία του επιβεβαιώνει την εκτίμησί του προς τους «Θησαυρούς του Αγίου Όρους», χάρη στους οποίους δημιουργήθηκε η «Αγιορειτική Εστία» προ 14 ετών; Ποιοι είναι αυτοί οι «Θησαυροί του Αγίου Όρους»; Τι είδους είναι η «πνευματική και πολιτιστική παρακαταθήκη και η σύγχρονη αποστολή του Αγίου Όρους», την οποίαν αναφέρει η τρίτη αρχή του Καταστατικού της «Εστίας»; Είναι η αδιαμαρτύρητη εκ μέρους του Αγίου Όρους εποπτεία του εκμαυλισμού του Γένους μας από πλευράς του Δημάρχου;
Δυστυχώς, το να έλθει ο κ. Δήμαρχος σε αίσθηση του «πτώματός» του, μολονότι μετρίως ελεγχθείς από τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο, είναι απίθανο, ιδίως μετά την πρόσφατη επανεκλογή του. Αν όμως δεν μπορεί εκείνος να αρθεί στο ύψος των απαιτήσεων του ρόλου του, διότι να κατάγεται η Ιερά Κοινότης, και στο πρόσωπο αυτής και σύμπαν το Αγιώνυμον Όρος, στο επίπεδο της σιωπηλής μεν, αλλά θεσμικής και ενόχου, αποδοχής της σοδομιτικής, κιναιδικής («κινούσης την αιδώ») διαστροφής και αμαρτίας; Είναι βέβαιον ότι η Ιερά Κοινότης εγνώριζε την πρόθεσι του κ. Δημάρχου να παραστεί, αλλά και στην αντίθετη περίπτωσι, τίποτε δεν εμποδίζει ποτέ τον λόγο της αληθείας και αγάπης από το καθήκον του ελέγχου: «ου γαρ έδωκεν ημίν ο Θεός Πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού»  ή μήπως ο Κύριος δεν μας το έδωκε, λόγω απροθυμίας;
Παρακαλούμε ευσεβάστως και υιικώς την Ιερά Κοινότητα, έστω και κατόπιν της τελετής, να διακόψει κάθε επικοινωνία με τον κ. Δήμαρχο, εις ένδειξι διαμαρτυρίας, μέχρι να καταργηθεί το «αίσχος ιδέσθαι» των διονυσιακών πανηγύρεων, και να αναμνησθούμε της παρακαταθήκης του αειμνήστου Αγίου Πατριάρχου ΚΠόλεως Νήφωνος Β’ του Διονυσιάτου, ο οποίος κατεκρίθη και εκδιώχθηκε από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Ράδουλο, για την επίσημη (και με αφορισμό)αντίδρασί του σε αθεμιτογαμία της οικογενείας του Ηγεμόνος, γεγονός που τον οδήγησε και στο Περιβόλι της Παναγίας μας. Έτερος Αγιορείτης «ουρανώσας το Όρος» Πατήρ, και κλέος του Άθωνος, ο Άγιος Νικόδημος, σαφώς αναπτύσσει στην «Χρηστοήθειά» του το καθήκον να ελέγχουμε με αγάπη και αποφασιστικότητα τους αμαρτάνοντας, όπως άλλωστε δεχόμεθα και οι ίδιοι τους ελέγχους των άλλων. Είναι κρίμα να υστερήσουμε σε συνέπεια  μεταξύ βίου και ομολογίας έναντι των οπαδών της πολιτικής, των ψευδοιδεολογημάτων και θρησκειών, είναι φοβερόν, με αιώνιες προεκτάσεις, το να γίνουμε συμμέτοχοι διά της σιωπής στην αναίσχυντη διείσδυση της αμαρτητικής διαστροφής στο Γένος μας: «ειδόσιν ουν καλόν ποιείν και μη ποιούσιν, αμαρτία αυτοίς εστιν».

Μετά πλείστης τιμής, εν Χριστώ φιλαδελφίας
και ταπεινών προσρήσεων και ευχών,
(ακολουθούν ενδεικτικές υπογραφές)

Γέρων Γαβριήλ Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Χριστοδούλου, Καρυαί
Γέρων Ιλαρίων Μοναχός, Ξεροκάλυβο πλησίον Αρσανά Ι.Μ. Κωνσταμονίτου
Γέρων Σάββας Μοναχός, Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας
Χρυσόστομος Ιερομόναχος, Ι. Κελλίον Αγίου Σπυρίδωνος
Γέρων Αρσένιος Ιερομόναχος, Ι. Κελλίον Γενεθλίου της Θεοτόκου (Παναγούδα)
Ησαΐας Μοναχός, Ι. Κελλίον Γενεθλίου της Θεοτόκου (Παναγούδα)
Γέρων Ευφρόσυνος Μοναχός, Ι. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Καρυαί
Χρύσανθος Μοναχός, Ι. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Καρυαί
Μεθόδιος Ιερομόναχος, Ι. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Καρυαί
Ισαάκ Μοναχός, Ι. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Καρυαί
Ισαάκ Μοναχός, Ι. Κελλίον Γενέσεως της Θεοτόκου, Κάψαλα
Χαρίτων Ιερομόναχος, Ι. Κελλίον Αναλήψεως του Κυρίου
Γέρων Θωμάς Ιερομόναχος, Ι. Κελλίον Αποστόλου Θωμά (Θωμάδες)
Φίλιππος Ιερομόναχος,  Ι. Κελλίον Αποστόλου Θωμά (Θωμάδες)
Θεολόγος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αποστόλου Θωμά (Θωμάδες)
Παχώμιος Ιερομόναχος, Κάψαλα
Γέρων Μελέτιος Μοναχός, Ι. Καλύβη Γενεθλίου της Θεοτόκου
Ιγνάτιος Ιερομόναχος, Ι. Καλύβη Γενεθλίου της Θεοτόκου
Συνοδία «Βολιωτών», Ι. Κελλίον Αγίων Πάντων, Ι. Σκήτη Αγίας Άννης
Γέρων Συμεών Ιερομόναχος, Ι. Κελλίον Προφήτου Ηλίου, Αιγυπτάδικα
Δαμασκηνός Μοναχός, Ι. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Ι.Μ. Καρακάλλου
Δοσίθεος Μοναχός, Κάθισμα Ι.Μ. Κουτλουμουσίου
Βλάσιος Μοναχός, περιοχή Βίγλας
Γέρων Ονούφριος Μοναχός, Ι. Κελλίον Γενεσίου της Θεοτόκου
Γέρων Αντώνιος, Ι. Κελλίον Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Συμεών Μοναχός, Ι. Κελλίον Παναγίας του Καζάν, Κάψαλα
Σπυρίδων Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Νικολάου, Ι.Μ. Κουτλουμουσίου
Νικόδημος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Καρυαί
Θεόφιλος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Νικολάου, Ι.Μ. Κωνσταμονίτου
Χερουβείμ Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίων Αρχαγγέλων και Αγίου Ιωάννου Κουκουζέλη, Ι.Μ.Μ. Λαύρας
Ευστάθιος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Ευσταθίου, Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας
Νικόδημος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Νεκταρίου
Παΐσιος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίου Χαραλάμπους, Καρυαί
Παΐσιος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίων Αρχαγγέλων «Σαββαίων»
Αντώνιος Μοναχός, Ι. Κελλίον Κοιμήσεως Θεοτόκου
Ζηνόβιος Μοναχός, Ι. Κελλίον Αγίων Αναργύρων
Αρσένιος Μοναχός, Ι. Καλύβη Οσίου Γερασίμου, Σκήτη Κουτλουμουσίου


Τι έγινε στα 1204 και μας το κρύβουν;


alt
Τι έγινε στα 1204 και μας το κρύβουν;
Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

Είναιπολύ παρήγορο, αλλά και τιμητικό για τον Λαό μας, που δεν ξεχνά ποτέ την Πόλη του και τον Αυτοκράτορά του και που κάθε χρόνο, στις 29 Μαΐου, τιμά και μνημονεύει με ιδιαίτερη ευλάβεια τους μάρτυρες της Άλωσης.
Εκείνο, όμως, που, όταν γίνεται, γίνεται κάπως δειλά και συγκαλυμμένα, είναι η αναφορά στον ρόλο που έπαιξαν οι Δυτικοί σε σχέση με τα λυγμικά γεγονότα της πτώσης, όπως επίσης και η ανάδειξη της οντολογίας αυτών των γεγονότων, που δεν είναι άλλη από το Πνεύμα της Ρωμηοσύνης. (1)

Σε ό, τι αφορά στον ρόλο των Φράγκων, τα πράγματα είναι απλά, αλλά, δυστυχώς, αποσιωπούνται σκοπίμως.
Διακόσια πενήντα χρόνια πριν από την Άλωση της Πόλης, οι λεγόμενοι Σταυροφόροι -οι τότε δυτικές συμμαχικές δυνάμεις- αναδεικνύονται, με την δράση τους, ως οι πλέον πολύτιμοι πρώιμοι σύμμαχοι των Τούρκων. Διότι, με την παρότρυνση και τις ευλογίες του τότε πάπα και με το πρόσχημα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων, καταλύουν την Ρωμανία/Βυζαντινή αυτοκρατορία, εγκαθιστούν Φράγκους ηγεμόνες στα διάφορα τμήματά της, καταστρέφουν ολοσχερώς την Κωνσταντινούπολη, την λεηλατούν και φορτώνουν στα καράβια τους όλα της τα τιμαλφή.
Ο ιστορικόςΝικήτας Χωνιάτης, αυτόπτης μάρτυρας της λεηλασίας της Κωνσταντινουπόλεως από τους σταυροφόρους το 1204, περιγράφει λεπτομερώς την καταστροφή και τις αρπαγές των θησαυρών της Βασιλεύουσας: ''...Έβλεπε κανείς όχι μόνον τις ιερές εικόνες του Χριστού να θραύονται με αξίνες και να ρίπτονται στο χώμα και τα στολίδια τους να αποσπώνται χωρίς φειδώ και προσοχή και να ρίχνονται στη φωτιά, αλλά και τα σεπτά και πανάγια σκεύη να αρπάζονται με θράσος από τους ναούς, να ρίχνονται στη φωτιά και να παρέχονται στα εχθρικά στρατεύματα ως απλός άργυρος και χρυσός''. (2)
Η καθηγήτριαΒυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κυρία Αθηνά Κόλια-Δερμιτζάκη, παρουσιάζοντας τον απολογισμό της δραματικής αυτής απογύμνωσης της Κωνσταντινουπόλεως από τους θησαυρούς της, γράφει:
''Η Κωνσταντινούπολη άδειασε από κάθε πλούτο δημόσιο, ιδιωτικό και εκκλησιαστικό... τεράστια απώλεια για την τέχνη ήταν η καταστροφή σημαντικού αριθμού χάλκινων αγαλμάτων και συμπλεγμάτων, τα οποία οι νέοι κύριοι της Αυτοκρατορίας τεμάχισαν και έλιωσαν, για να τα μετατρέψουν σε νομίσματα'' (2).Τουτέστιν, τα ιδρυτικά κεφάλαια των Τραπεζών των σημερινών μας εταίρων.

Απότότε και μετά, η Ρωμανία, ποτέ δεν μπόρεσε να ξανασταθεί στα πόδια της. Η καταστροφή, που υπέστη στα 1204 από τους Φράγκους σταυροφόρους, ήταν τόσο μεγάλη, που, στην κυριολεξία, την παρέλυσε εντελώς.
Έτσι λοιπόν, όταν οι Τούρκοι το 1453 φτάνουν έξω από τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως και την πολιορκούν, δεν βρίσκονται πλέον απέναντι σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία, αλλά μπροστά σε μια Πόλη αδύναμη και απομονωμένη.
Όπως γίνεται κατανοητό, στην πραγματικότητα, η Ρωμανία δεν καταλύθηκε το 1453 από τους Τούρκους, αλλά το 1204 από τα παποκίνητα δυτικά συμμαχικά στρατεύματα. Το 1453, με την Άλωση της Πόλης, ζήσαμε απλώς το τελευταίο επεισόδιο ενός πολυχρόνιου δράματος.

Αυτάτα πράγματα ας τα θυμόμαστε καλά, διότι μονάχα έτσι θα μπορούμε να ερμηνεύουμε σε βάθος και τα σημερινά καμώματα των Δυτικών και αναλόγως να προφυλαγόμαστε.

(1)
(α). Το Πνεύμα της Ρωμηοσύνης είναι το Πνεύμα των ησυχαστών Πατέρων της Εκκλησίας μας. Δηλαδή, των εραστών της Φιλοκαλίας και των αθλητών του σωτηρίου αθλήματος της κάθαρσης, του φωτισμού και της θέωσης.

(β). Ρωμηοσύνη = Ορθόδοξος Ελληνισμός. ( Καθηγητής, π. Γεώργιος Μεταλληνός)

(γ). Οι Ρωμηοί της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας είναι όσοι δεν ακολούθησαν το παράδειγμα εκείνων, που εφράγκευσαν και ετούρκευσαν. (Καθηγητής, π. Ιωάννης Ρωμανίδης)

(2).
ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 18-04-2004, Κωδικός άρθρου Β14142C081

Ο καρκίνος και ο φόβος του θανάτου


Διάγουμε σήμερα την ετήσια επέτειο της κοίμησης του μακαριστού γέρ. Μωυσέως του Αγιορείτου, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε επί δεκαετίες από σοβαρές ασθένειες. Τις δοκιμασίες αυτές όμως τις μετουσίωσε σε μια πολύτιμη πνευματική εμπειρία, την οποία προσέφερε στους συνανθρώπους του μέσα από τα έργα του. Τιμώντας την οσία μνήμη του, δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος μιας σπουδαίας ομιλίας του, που αναφέρεται ακριβώς στο ζήτημα της εν Κυρίω αντιμετώπισης της ασθένειας.
antca2
Ο καρκίνος και ο φόβος του θανάτου[*]
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά και ειλικρινά την Οργανωτική Επιτροπή του παρόντος σημαντικού επιστημονικού Συνεδρίου για την τιμητική πρόσκληση να είμαι ο κύριος ομιλητής στην αποψινή εναρκτήρια τελετή.
Η κάθε ασθένεια και ιδιαίτερα μία χρόνια, που απειλεί τη ζωή, είναι συχνά ακατανόητη και ανεπιθύμητη, προσφέρει αναστάτωση, ταραχή, αγωνία, άγχος, φόβο, οδύνη. Ιδιαίτερα σήμερα, στη σύγχρονη εποχή, σε μία υπερκαταναλωτική κοινωνία, ένα κόσμο πολλών ανέσεων, ασίγαστων απολαύσεων, κορεσμού των υλικών αγαθών κι εύκολων λύσεων με διάφορα «παυσίπονα», το βαθύ μυστήριο του πόνου παραμένει ατυχία, δυστυχία, τιμωρία, κατάρα και αντιμετωπίζεται συνήθως με δέος και τρόμο. Άλλοτε πάλι με μεγάλη αμηχανία, πολλά ερωτηματικά και δύσκολες απορίες. Ακόμη και ο φιλόσοφος νους ταλαιπωρείται από λογισμούς και σκέψεις και αυξάνεται αντί να μειώνεται ο πόνος του, κατά το «ο προστιθείς γνώσιν, προσθήσει άλγημα»[1].
Μία διέξοδο δίνει η θρησκευτική οδός, η χριστιανική πίστη, η ορθόδοξη παράδοση. Φωτίζει το πανανθρώπινο δράμα το ευαγγέλιο και δεν αφήνει τον άνθρωπο στη μοναξιά, την απομόνωση και την απόγνωση. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει και λέγει χαρακτηριστικά: «Ου γάρ έστιν άνθρωπον όντα, και επίκηρον ζώντα τον βίον τούτον, και λύπης είναι χωρίς· άλλ’ αν μή σήμερον, αύριον αν μή αύριον, μετά ταύτα συμβαίνει το λυπηρόν. Ώσπερ γάρ ούκ έστιν τινά είναι αθάνατον, άνθρωπον όντα, ούτως ουδέ λύπης χωρίς. Και όλως ούκ έστιν ευρείν τινα άνευ λύπης και αθυμίας· άλλ’ ο μέν μικρά, ο δε μείζονα έχει τα λυπούντα»[2].
Δυσκολοερμήνευτο για τους πολλούς αν ο πόνος ο ίδιος είναι ένα κακό ή είναι συνέπεια του κακού και ποιά η μεταξύ τους σχέση. Κατά την ορθόδοξη θεολογία, το κακό, η φθορά και ο θάνατος εισήλθαν στη ζωή μετά την πτώση των πρωτοπλάστων[3]. Του κακού, του πόνου, της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου δεν είναι εφευρέτης και δημιουργός ο Θεός, ο Πανάγαθος, ο Πολυεύσπλαγχνος, η αυτοαγαθότητα, αλλά ο δαίμονας. Ο άνθρωπος βέβαια δεν είναι τέλεια ανεύθυνος και ανένοχος, αφού κατά την ελεύθερη βούλησή του παρακούσε τη θεία εντολή, μείωσε την αγάπη του στον Θεό με την παρακοή του και αμάρτησε.
Η ασθένεια, όπως ορισμένοι θεωρούν, δεν είναι αποτέλεσμα ενός οργισμένου, ενοχλημένου, τιμωρού κι εκδικητού Θεού προς τον αμαρτήσαντα, αφού έχουμε και άγιους ασθενείς. Υπάρχει μία λαθεμένη αντίληψη περί Θεού. Ότι ο Θεός προσφέρει μόνο δώρα, πλούτη, υγεία, μακροζωία και αδιατάρακτη ευτυχία. Ακόμη και για τους χριστιανούς αποτελεί σκάνδαλο η περιπέτεια, η δοκιμασία, ο πειρασμός, η ασθένεια, ο πόνος. Υπάρχει και μία κακή αγωγή που παραδίδεται και αναφέρει ότι στη ζωή θα είμεθα πάντα πρώτοι, ποτέ δεν θα ενοχληθούμε, δεν θα δυσκολευθούμε, δεν θα πονέσουμε, δεν θα δυστυχήσουμε και δεν θ’ ασθενήσουμε και ακόμη, κατά κάποιο τρόπο, το λέμε χαμηλόφωνα και αυτό, εμείς δεν θα πεθάνουμε. Προσγειωμένοι, αντικειμενικοί και ρεαλιστές πρέπει να πούμε πως οι αποτυχίες είναι πιο πολλές στη ζωή μας. Εντούτοις δεν είμαστε διόλου προετοιμασμένοι γι’ αυτές τις παιδαγωγικές ευκαιρίες, που αν τις εκμεταλλευτούμε μπορούν να δώσουν πνευματική ωρίμανση και ψυχική καλλιέργεια.
Η τόσο τεχνολογικά ανεπτυγμένη εποχή μας μαζί με τις ανέσεις κι εξυπηρετήσεις προσφέρει δυστυχώς στον άνθρωπο πολλές ψυχικές και σωματικές παθήσεις. Ο εικοστός αιώνας χαρακτηρίσθηκε ως ο αιώνας των ψυχιάτρων, λόγω της αυξήσεως των ψυχικών νοσημάτων. Αλλά και οι σωματικές ασθένειες δεν αφήνουν κενές τις κλίνες των νοσοκομείων και των οικιών. Ο πόνος δεν αφήνει θύρα σφαλισμένη. Η πλεονεξία και η ασέβεια του ανθρώπου μόλυνε τη φύση, το περιβάλλον, που τώρα σκληρά τον εκδικείται και μολύνεται ο μολύνας, άλλα και όχι μόνο αυτός. Η ιατρική επιστήμη, παρά τις πολλές και μεγάλες προόδους της και τα καταπληκτικά επιτεύγματα, δεν μπόρεσε να διώξει όλο τον πόνο από τη ζωή των ανθρώπων και να εμποδίσει τον πρόωρο θάνατο τόσων συνανθρώπων μας, ακόμη και παιδιών.
[Συνεχίζεται]
* Εισήγηση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του ξενοδοχείου «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του 5ου Επιστημονικού Συνεδρίου με γενικό θέμα: «Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του γυναικολογικού καρκίνου» στις 25.5.2001. Μέρος της εισηγήσεως δημοσιεύθηκε στο βιβλίο “Ο άγιος πόνος”, Αθήνα 2005, σσ. 94-104.
  1. Έκκλ. 1,18.
  2. PG 62, στ. 604.
  3. Γεν. 3,5-7.
  4. πηγή

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...