Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Τρίτη, Δεκεμβρίου 01, 2015

Φάκελλος Δημοσθένης Λιακόπουλος : Οι αναρίθμητες πλάνες και αιρέσεις του, στο φώς της Ορθοδοξίας / Η αλλοίωση του Ψαλμού Ργ΄(103), 4 .


Φάκελλος Δημοσθένης Λιακόπουλος : Οι αναρίθμητες πλάνες και αιρέσεις του, στο φώς της Ορθοδοξίας / Η αλλοίωση του Ψαλμού Ργ΄(103), 4 .

Liakopoulos, Elohim
Με αυτό το κείμενο ξεκινάει το 7ο κατα σειρά βιβλίο του Δ. Λιακόπουλου, της σειράς Γιατί και πώς – Ζουν ανάμεσα μας, με τίτλο Το τελευταίο ηλεκτρόνιο και ο πολέμαρχος του θεού, (κεφαλαιο 1, εισαγωγή για αρχαρίους, σελιδα 7).
Το εδάφιο της Παλαιάς Διαθήκης και το αλλοιωμένο κείμενο του Δ. Λιακόπουλου.
  • Ψαλμός 103,4 : ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούςαυτού πυρός φλόγα.
  • Λιακόπουλος : ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους ελοχίμ αυτού πυρός φλόγα.
Απόδειξη της παραχάραξης. Αντί της λέξης λειτουργούς (מְשָׁרְתָי), βάζει την  λέξη ελοχίμ (אלהים).
Ο Δ. Λιακόπουλος (κατά την συνήθη τακτική του), παραχαράσσει και αλλοιώνει το αυθεντικό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, (μετάφραση των Ο΄). Αντικαθιστά την λέξηλειτουργούς, με την λέξη ελοχίμ.
Ακόμη και αν εξετάσουμε το ίδιο εδάφιο, στην Εβραική γλώσσα διαβάζουμε : OShA MLEKIU RUChUTh MShRThIU ESh LAT,    עֹשֶׂה מַלְאָכָיו רוּחֹות מְשָׁרְתָיו אֵשׁ לֹהֵֽט׃     .Η λέξη στο Εβραικό κείμενο είναι MShRThIu,   משרתיו , πού φυσικά δεν έχει καμμία σχέση με την λέξη Ελοχίμ, ALHIM,  אלהים , και σημαίνει λειτουργοί αυτού.
___
Ανάμεσα στους πολλούς τύπους που απαντάται η λέξη είναι και :
  •   שרת       ShRTh      >     Sharath (γράφεται) > Shaw-rayth’ (προφέρεται) >λειτουργός, λειτουργικός (σημαίνει). Παραλειπομένων Β΄ 24,14 : εποίησαν σκεύη εις οίκον Κυρίου, σκεύη λειτουργικά ολοκαυτωμάτων και θυϊσκας χρυσάς και αργυράς.
  •  וְשֵׁרֵת   ,   UShRth      > U.ShRth        >  και λειτουργήσει. Αριθμοί 8,26 και λειτουργήσει ο αδελφός αυτού εν τη σκηνή του μαρτυρίου φυλάσσειν φυλακάς,Δευτερονόμιο 18,7 : και λειτουργήσει τω ονόματι Κυρίου του Θεού αυτού, ωσπερ πάντες οι αδελφοί αυτού οι Λευίται.
  • מְשָׁרְתָיו , MShRThIU > MSharath.U, > λειτουργοί αυτού. Την ίδια λέξη MShRThIU,  משרתיו (στον συγκεκριμένο ακριβώς τύπο, που ακολουθείται στο τέλος από U = αυτού) την συναντάμε σε 7 συνολικά εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης : Βασιλείων Γ΄ 1ο,5 : και τα βρώματα Σαλωμών και την καθέδραν παίδων αυτού και την στάσιν λειτουργών αυτού και τον ιματισμόν αυτού και τους οινοχόους αυτου.Παραλειπομένων Β΄9,4 : και τα βρώματα των τραπεζων και καθέδραν παίδων αυτού και στάσιν λειτουργών αυτού και ιματισμόν αυτών και οινοχόους αυτου και στολισμόν αυτών. Εσθήρ 2,2 : και είπαν οι διάκονοι του βασιλέως, ζητηθήτω τω βασιλεί κοράσια άφθορα καλά τω είδει. Εσθήρ 6,3 : είπε δε ο βασιλεύς, τίνα δόξαν ή χάριν εποιήσαμεν τω Μαρδοχαίω; και είπαν οι διάκονοι του βασιλέως, ουκ εποίησας αυτώ ουδέν. Ψαλμός 102,21 : ευλογείτε τον Κύριον, πάσαι αι δυνάμεις αυτού, λειτουργοί αυτού ποιούντες το θέλημα αυτού Ψαλμός 103,4 : ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα.Παροιμίες Σολομώντος 29,12 : βασιλέως υπακούοντος λογον άδικον, πάντες οι υπ΄αυτόν παράνομοι. Στα Ελληνικά λοιπόν, η λέξη MShRThIU  משרתיו , μεταφράζεται με τις τρείς συνώνυμες λέξεις : λειτουργοίδιάκονοιοι υπό. Είναι ξεκάθαρη η έννοια της λέξης, από τα συμφραζόμενα στα εδάφια και συνδέεται με την λέξη βασιλεύς και σημαίνει αυτούς που τον διακονούν, τον υπηρετούν. Στις δύο περιπτώσεις των Ψαλμών, αναφέρεται στο Θεό (βασιλέα των ουρανών) και τους Αγγέλους που τον διακονούν.
  • ישרתו  ,   IShRThU   >                          > λειτουργούσιν.
  •  וְשֵׁרְתוּ ,   UShRThU  >    u·shrthu      > λειτουργήσουσιν. Αριθμοί 3,6 : λάβε την φυλήν Λευί και στήσεις αυτούς εναντίον Ααρών του ιερέως και λειτουργήσουσιναυτω.
___
Την ίδια λέξη MShRThI   משרתי ,(χωρίς το τελικό κτητικό U = αυτού) την βρίσκουμε :
  • Ησαίας 61,6 υμείς δε ιερείς Κυρίου κληθήσεσθελειτουργοί Θεού· ισχύν εθνών κατέδεσθε και εν τω πλούτω αυτών θαυμασθήσεσθε.
Λειτουργοί Θεού στο Εβραικό κείμενο είναι MShRThI ALHI (=Ελοχίμ=Θεός) NU (ημών).
Εδώ καταρρίπτονται οριστικά οι αστείες αιρετικές θεωρίες του Δ. Λιακόπουλου. Αφου παραποιεί την λέξη MShRThI (=λειτουργοί) και την κάνει ALHIM (=Eλοχίμ), στο συγκεκριμένο χωρίο τι θα μεταφράσει ; οι Ελοχίμ των Ελοχιμ;;;
___

Δευτέρα, Νοεμβρίου 30, 2015

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Τα τέσσερα μυστήρια της πίστεώς μας

Μοναχά σας λέγω και σας φανερώνω τέσσερα μυστήρια, τα αναγκαιότερα της πίστεώς μας:
Το πρώτον είναι να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να τους συγχωράτε με όλην σας την καρδίαν εις ότι και αν σας έφταιξαν.
Το δεύτερον είναι να εξετάζετε να ευρίσκετε Πνευματικόν καλόν και να του ειπήτε ο καθένας έτσι: Εγώ, πνευματικέ μου, έχω να κολασθώ διατί δεν αγαπώ τον Θεόν και τον αδελφόν μου. Εγώ είμαι αχάριστος εις τον Θεόν μου δια τα τόσα καλά που μου εχάρισε… Και να φυλαχθής, να μη του κρύψης καμίαν αμαρτίαν, αλλά να τες ειπής όλες χωρίς εντροπήν…
Το τρίτον είναι όταν σε ελέγξη ο πνευματικός, εσύ να μη ρίξης την αφορμήν εις άλλον, αλλά να κατηγορήσης του λόγου σου και να ειπής το κακόν σου το κεφάλι εις όλα σου έφταιξε…
Το τέταρτον είναι ότι και να σου ειπή ο πνευματικός και ότι σε νουθετήση να τα βάλης μέσα εις τον νούν σου και επάνω εις τον κεφάλι σου, και να αποφασίσης πλέον με στερεάν γνώμην οπού καλύτερα να αποθάνης, παρά να ματαπέσης και να αποκάμης τα όμοια αμαρτήματα…
Μάλιστα ύστερα από την καθαράν εξομολόγησιν να συχνοκοινωνάτε τα ’Αχραντα Μυστήρια,
διατί ο θάνατος έρχεται ωσάν κλέπτης έξαφνα και ημπορεί να μας εύρη ανέτοιμους και τι γενόμαστε;



το είδαμε εδώ

Κυριακή, Νοεμβρίου 29, 2015

Παππούλη! Τι κάνεις εσύ εδώ; Δεν πέθανες;



Ο Παπά –Γιάννης από τας Σέρρας , ο απλός και ταπεινός...

Ο ολιγογράμματος και πράος , ο ησύχιος και σοφός κατά Θεόν…

Πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια διακόνησε , συμπόνεσε , παρηγόρησε , έκλαψε μετά κλαιόντων και χάρηκε με τις χαρές κάθε αδελφού του –συγχωριανού του , στον τόπο των γονιών και των παππούδων του, τον βουνήσιο τον ελατοστολισμένο που δεν τον αποχωρίστηκε σχεδόν ποτέ του …Ακόμα και στα βαθιά γεράματα όταν του λεγαν τα παιδιά του να τον πάρουν έστω για λίγο καιρό να ξεχειμωνιάσει στην μεγάλη την πρωτεύουσα εκείνος τους απαντούσε:

Και να λείψω την Κυριακή από την Εκκλησία μου ; Και μόνο κτητικότητα δεν φανέρωνε εκείνο του μου , με όλη του την στοργή και την έννοια για τον λατρευτό του οίκο , που τον φρόντισε και τον παρέδωσε στολίδι ουράνιο στον νέο εφημέριο που ήρθε και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο χωρίο τους…

Να αγαπάς τον Κύριο και την Εκκλησία μας! του είπε μόνο και σώπασε συγκινημένος εκείνη την πρώτη και τελευταία Κυριακή που λειτούργησαν μαζί…

Δεν θέλησε να μπλέκεται στα πόδια του… Μόνο μια γωνιά στο ιερό , απέναντι από την Αγία πρόθεση ήθελε , να κάθεται εκεί με κλειστά τα μάτια και να νιώθει τα θροΐσματα τα Αγγελικά , να οσφραίνεται τις ευωδίες που ανέβαιναν στον Θόλο του κόσμου … Τον καρτέραγαν οι επίτροποι , όρθρου βαθέος να αργοσύρει τα βήματά του ως το δεξί κλίτος , να ασπαστεί τον Αρχηγό Μιχαήλ το ταξιαρχούδι του και έπειτα από λίγο να κλίνει ευλαβικά τον γέρικο κορμό του στην Τράπεζα , το μνημείο το κενό της Αναστάσεως …

-Παπά –Γιάννη την ευχούλα σου !

Περνούσαν όλοι μετά την απόλυση από κοντά του και με αυτά τα ανυπόκριτα λόγια του έδιναν τα πολυτίμητα βραβεία της καρδιάς τους , ευχαριστώντας τον για όλα αυτά που τους έδειξε όχι με τα λόγια του μα με την ζωή του την παραδομένη στο θέλημα του εν υψίστοις Πατρός…

Την ημέρα της κοίμησής του όλοι το ίδιο του είπαν δίνοντάς του τον τελευταίο ασπασμό στα χέρια του , που ευλογώντας αγκάλιαζαν το ασημωμένο ευαγγέλιο…

-Παπά –Γιάννη την ευχούλα σου !

Τρείς μέρες πέρασαν…Τρείς μέρες που όλο το χωριό προσευχόταν όπως τους είχε διδάξει ο παππούλης τους…

Δεν ξέχασαν ότι εκείνος δεν άφησε κανέναν λησμονημένο …Αμέτρητα σαρανταλείτουργα για ψυχούλες , και μνημόσυνο ατελεύτητο...

Ειδικά στις πρώτες σαράντα μέρες …Βοήθεια λαχταράνε ! Έτσι τους έλεγε… Μην τους ξεχνάμε ποτέ ! Έχουν μεγάλο αγώνα ! Από εμάς περιμένουν ! Έτσι και εκείνοι του ανταπόδιδαν το ελάχιστο από όλα αυτά που δίχως αντάλλαγμα και βαρυγκόμια τους χάρισε σε όλη του την Χριστοφόρα ζωή…

Στο τριμέρι του γέμισε και πάλι η Εκκλησιά ! Και έπειτα όλοι πάνω απ το μνήμα του… σε ένα μακρύ τρισάγιο που μοιαζε με νεκρώσιμη !

Στο σπίτι σιωπηλές η Άννα και η Γεωργία οι γειτόνισσες , ετοίμαζαν τους καφέδες και το κέρασμα για όλους . Ο Γιαννάκης το μικρότερο παπαδογγόνι ήταν μαζί τους…

Κοιμόταν το πρωί και τον άφησαν πίσω να μην τον ξυπνήσουν… Τριγύριζε και κείνος και αναρωτιόταν που πήγαν όλοι …

-Στην εκκλησία στον παππού πήγαν του είπαν …Όπου να ναι θα ρθουν …

-Και μένα γιατί δεν με πήραν μαζί ; παραπονέθηκε ψευτοκαλαίγοντας εκείνος …

Αφού έχει ήλιο σήμερα , δεν βρέχει ..Και αφού ο παππούς πέθανε ! Τον είδα που κοιμόταν στην Εκκλησία !

Καλά –καλά του είπαν μέσα στη φούρια τους οι γυναίκες …Γιαννάκη για πήγαινε κάτω να δεις ποιος χτυπάει χαρά μου …Μήπως άρχισαν να έρχονται !

Κατέβηκε ο μικρούλης την σκάλα και κοντοστάθηκε πριν την πόρτα …

-Παππούλη !!! Τι κάνεις εσύ εδώ ; Δεν πέθανες ;

-Γιαννάκη μου να έχεις την ευχή μου !

-Δεν πέθανες παππού; Ρώτησε ξανά ο μικρός με την μακάρια αθωότητά του... με την παιδική του αφέλεια …Αφού σε είδα προχθές !

Γιατί στάζουν παππού τα ρούχα σου; … Λιακάδα έχει σήμερα! δεν βρέχει …Σε κατάβρεξε κανείς ;

Τα ράσα του παπα-Γιάννη , το καλιμαύχι του , το πετραχήλι του , τα γένια του , το πρόσωπό του, έσταζαν συνέχεια…

Στα πόδια του μια μικρή λιμνούλα άρχισε να σχηματίζεται …

-Δεν είναι νερό αυτό παιδάκι μου ! Είναι ιδρώτας !

Πες σε όλους παιδί μου τώρα που θα ρθουν , πως τους ευχαριστώ πάρα πολύ !Τώρα λυτρώθηκα , τώρα γλίτωσα μετά από τρείς ολόκληρες μέρες που τυραννήθηκα !

Ιδρώτας είναι παιδί μου από την αγωνία μου , μήπως και δεν τα καταφέρει η ψυχή μου να ανέβει ! Σας ευχαριστώ πολύ ! Να το πεις σε όλους αυτό !

Σαν φως που έσβησε χάθηκε από μπροστά του ..

Ο Γιάννης το παπαδογγόνι , έξι χρονώ τότε , μεγάλος άντρας σήμερα δεν ξέχασε ποτέ...

Όλους εκείνους που έσκυψαν στην λιμνούλα της αγωνίας και έφεραν έπειτα το δάχτυλό τους στο στόμα (…) Γεύτηκαν την αλμύρα της καρτερίας του Παραδείσου....

κατανόησαν τον αγώνα του χωρισμού της ψυχής εκ του σώματος,
ήλπισαν με άληστο τρόπο στην αληθινή ζωή…

Θυμάται ακόμη τους περισσότερους που τότε μονολογούσαν:

-Αν δυσκολεύτηκε και ο Παππούλης μας , τότε πόσο πολύ πρέπει να προσπαθήσουμε εμείς!

Πόσο πρέπει να αγωνιστούμε από εδώ …

Παπά –Γιάννη πρέσβευε υπέρ ημών ! 

Αυτά ειναι τα «ματωμένα» εδάφια του Κορανίου


mathete-lei-korani-gia-tous-ellines
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΔΑΡΕΜΑ» Μετάφρ. Μίνας Ζωγράφου – Μεραναίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο
 Η ΑΓΕΛΑΔΑ
 (εδάφια 75 από 286)
 
22. «…..Φοβηθείτε λοιπόν (άπιστοι) τη φωτιά που θα έχει για τροφή τους ανθρώπους και τις πέτρες, τη φωτιά την προετοιμασμένη για τους άπιστους.»
37. « Οι άπιστοι (δηλ. οι μη ισλαμιστές) και εκείνοι που χαρακτηρίζουν τη δικαιολογία με το ψεύδος θα παραδοθούν στις αιώνιες φλόγες».
59. « Βέβαια οι Μουσουλμάνοι, οι Εβραίοι, οι Χριστιανοί και οι Σαβαίοι, που θα πιστέψουν στον Αλλάχ και στην έσχατη ημέρα και που θα πράξουν το καλό (δηλ. θα ασπαστούν το Ισλάμ), θα πάρουν την ανταμοιβή απ’ τα χέρια του. Θ’ απαλλαγούν απ’ το φόβο και τα βασανιστήρια».
 
76. « Αντίθετα, οι πιστοί (δηλ. οι Ισλαμιστές), αν θα έχουν πράξει το καλό (δηλ. να έχουν πολεμήσει κάτω από τη σημαία του Ισλάμ), θα κατοικούν αιώνια στον παράδεισο».
 
79. « ……Και αυτά είναι η ανταμοιβή γι’ αυτή σας τη συμπεριφορά (δηλ. που δεν ασπαστήκατε το Ισλάμ). Το όνειδος σ’ αυτό τον κόσμο και την ημέρα της κρίσεως η φρίκη των βασανιστηρίων, γιατί ο Αλλάχ δεν βλέπει τις πράξεις μ’ αδιάφορο μάτι».
 
83. « Αφού ο Αλλάχ τους έστειλε (στους άπιστους) το Κοράνιο για να επιβεβαιώσει τις Γραφές του (πριν ικετεύσω την βοήθεια του ουρανού εναντίον των απίστων), κι αφού έλαβαν αυτό το βιβλίο που τους είχε προλεχθεί, αρνήθηκαν να το πιστέψουν. Αλλά ο Αλλάχ καταράστηκε τους άπιστους».
 
98. « Ω! πιστοί! ….. ακούτε. Οι άπιστοι (δηλ. όλοι οι μη ισλαμιστές) είναι προορισμένοι για ένα φοβερό βασανιστήριο».
 
110. « Ο Θεός έχει έναν Υιό, λένε οι Χριστιανοί. Μακριά απ’ τον Αλλάχ αυτή η βλασφημία…..».
 
113. « Σε στείλαμε μαζί με την αλήθεια για νάσαι το όργανο των υποσχέσεών μας και των απειλών μας και κανένας δεν θα σε ρωτήσει καθόλου για κείνους που θα γκρεμιστούν στην κόλαση (δηλ. τους άπιστους)».
 
115. « Εκείνοι που τους δώσαμε το Κοράνιο και που διαβάζουν την αληθινή διδαχή του (δηλ. οι Ισλαμιστές), έχουν την πίστη. Εκείνοι που δεν θα το πιστέψουν (δηλ. οι άπιστοι) θα ανήκουν στους καταραμένους».
 
137. « Σας καθορίσαμε, ω λαοί εκλεκτών, (βλ. Άραβες) για να προσφέρετε τη μαρτυρία σας απέναντι στα υπόλοιπα έθνη, όπως ο απόστολος σας την προσφέρει σε σας».
 
140. « …Αν συναινούσες στους πόθους τους, ύστερα από τη γνώση που δέχτηκες, θα ήσουν ανάμεσα στον αριθμό των ασεβών (βλ. των απίστων)».
 
( Απαγορεύεται δηλ. οποιαδήποτε συνεργασία ή συμφωνία με τους άπιστους).
 
149. « Μη λέτε πως εκείνοι που σκοτώθηκαν κάτω απ’ τις σημαίες της πίστης είναι νεκροί. Αντίθετα, ζουν. Αλλά δεν το καταλαβαίνετε».
 
154. « Εκείνοι που αποκρύβουν τα θαύματα και τη διδαχή μας (βλ. Ισλαμισμό), ύστερα απ’ ότι τους γνωρίσαμε στην Πεντάτευχο (βλ. Εβραίοι) νάναι καταραμένοι απ’ τον Αλλάχ, τους Αγγέλους κι όλα τα δημιουργημένα πλάσματα».
 
(Είναι το πρώτο χρονικό σημείο που κηρύσσεται επίσημα από το Ισλάμ ο πόλεμος ενάντια στους Εβραίους).
 
155. « Θα συγχωρήσω εκείνους που, αποκηρύσσοντας την πλάνη, μου φανερώσουν την αλήθεια (βλ. ασπαστούν τον Ισλαμισμό)…».
 
156. « Αλλά οι άδικοι (άπιστοι) εκείνοι που θα πεθάνουν μέσα στην απιστία τους (βλ. δεν θα ασπαστούν το Ισλάμ) θα χτυπηθούν απ’ την κατάρα του Αλλάχ, των Αγγέλων και των ανθρώπων».
 
157. « Κι η κατάρα αυτή θα τους βασανίζει αιώνια (τους άπιστους). Τα βασανιστήριά τους δεν θα λιγοστέψουν ποτέ και ποτέ δεν θα γυρίσει κατά τη μεριά τους τα βλέμματά του ο Αλλάχ».
 
160. «……. Τι θέαμα θα προσφέρουν οι ασεβείς (οι άπιστοι) όταν θ’ αντικρίσουν το βασανιστήριο που τους περιμένει (επειδή δεν ασπάστηκαν το Ισλάμ)! Κάθε δύναμη ανήκει στον Αλλάχ και είναι φοβερός στην εκδίκησή του».
 
165. « Όταν πιέζουμε τους άπιστους ν’ ασπαστούν τη διδαχή (του Ισλάμ) και ότι αποκάλυψε ο Αλλάχ, απαντούν: ακολουθούμε τη λατρεία των πατέρων μας. Πρέπει να την ακολουθούν αν οι πατέρες τους περπάτησαν μέσα στη νύχτα της άγνοιας και της πλάνης»;
 
       ( Πρώτον, παραδέχονται ότι δεν σέβονται την θρησκευτική λατρευτική επιλογή του άλλου, παρά θεωρούν ότι τελεί εν αγνοία και πλάνη. Και δεύτερον, αποδέχεται ότι πολιτική τους ήταν και είναι η (παντοιοτρόπως) πίεση των απίστων (βλ. αλλόθρησκων) να ασπαστούν τον Ισλαμισμό. Δηλαδή, αλαζονεία και φιλοσοφικός – θρησκευτικός ρατσισμός).
 
 166. « Οι άπιστοι μοιάζουν μ’ εκείνον που ακούει τον ήχο της φωνής δίχως να καταλαβαίνει τίποτα. Κουφοί, βουβοί και τυφλοί, δεν έχουν καθόλου μυαλό! (επειδή δεν ασπάζονται τον Ισλαμισμό)».
 
170. « Αγόρασαν την πλάνη (τον μη-Ισλαμισμό) για αλήθεια και τα μαρτύρια (ως ποινή επειδή δεν ασπάστηκαν τον Ισλαμισμό) αντί για τη συγγνώμη. Ποια θα είναι η αγωνία τους, ανάμεσα στις φλόγες !».
 
186. « Καταπολεμείστε τους εχθρούς σας στον πόλεμο που γίνεται για τη θρησκεία…..».
 
187. « Σκοτώστε τους εχθρούς σας παντού όπου τους βρίσκετε. Διώξτε τους από το φως απ’ όπου σας έδιωξαν. Ο κίνδυνος ν’ αλλάξετε θρησκεία είναι χειρότερος απ’ το φόνο. Μην τους πολεμάτε καθόλου κοντά στο τέμενος Χαράμ, εκτός αν σας προκαλέσουν. Αν σας επιτεθούν, κολυμπήστε μέσα στο αίμα τους. Αυτή είναι η ανταμοιβή που χρωστάτε στους άπιστους».
 
189. « Καταπολεμείστε τους εχθρούς σας ώσπου να μην έχετε πια να φοβάστε τον πειρασμό και ώσπου να αποκατασταθεί η Θεία Λατρεία (δηλ. το Ισλάμ). Κάθε εχθρότητα να καταπαύσει εναντίον εκείνων που θα εγκαταλείψουν τα είδωλα (δηλ. τις άλλες Λατρείες ή Θρησκείες). Το μίσος σας θα πρέπει να ανάβει μόνον εναντίον των διεστραμμένων (δηλ. των άπιστων)».
 
190. « Αν σας επιτεθούν κατά τη διάρκεια των ιερών μηνών και στους άγονους τόπους, τιμωρείστε τους με την ποινή της ανταπόδοσης. Παραβιάστε απέναντί τους, τους νόμους αν δεν τους τήρησαν απέναντί σας. Φοβηθείτε τον Αλλάχ. Να θυμάστε πως είναι μαζί με εκείνους που τον φοβούνται».
 
212. « Είναι γραφτό πως θα πολεμήσετε και πως θα τρέμετε τον πόλεμο».
 
213. « Αλλά μπορεί να μισείτε εκείνο που είναι πλεονεκτικό για σας και να ποθείτε εκείνο που σας είναι βλαβερό. Ο Αλλάχ ξέρει τι σας ταιριάζει και σεις το αγνοείτε».
 
214. « Θα σε ρωτήσουν αν θα πολεμήσεις στους ιερούς μήνες. Λέγε τους: Ο πόλεμος στο διάστημα αυτό, σας είναι οδυνηρός. Αλλά να παραμερίσετε τους πιστούς απ’ το δρόμο της σωτηρίας, να είστε άπιστοι στον Αλλάχ, να αποδιώξετε τους θεράποντές του απ’ το άγιο τέμενος, είναι εγκλήματα φοβερά για τα μάτια του. Η ειδωλολατρεία είναι χειρότερη απ’ το φόνο. Οι άπιστοι δεν θα σταματήσουν να σας καταδιώκουν με τα όπλα στο χέρι, ώσπου να σας αφαιρέσουν την πίστη, αν είναι δυνατό. Εκείνος από σας που θα εγκαταλείψει τον Ισλαμισμό και που θα πεθάνει μέσα στην απιστία του, θα κάμει μάταιη την αξία των έργων του και σ’ αυτόν τον κόσμο και στον άλλον. Και θα ριχτεί στις αιώνιες φλόγες».
 
215. « Οι πιστοί που θα εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και θα πολεμήσουν για την πίστη μπορεί να ελπίζουν στην θεία ευσπλαχνία….».
 
220.  « Μην παντρεύεστε τις ειδωλολάτρισσες, ώσπου να αποκτήσουν την πίστη σας. Μια πιστή σκλάβα αξίζει περισσότερο από μια ελεύθερη άπιστη γυναίκα, κι όταν ακόμα αυτή θα σας άρεσε περισσότερο. Μη δίνετε τα κορίτσια σας στους ειδωλολάτρες, ώσπου να ασπασθούν την πίστη σας. Η πιστή σκλάβα αξίζει περισσότερο από μια άπιστη, κι αν ακόμη αυτή θα σας είναι περισσότερο αξιαγάπητη».
 
221. « Οι άπιστοι σας καλούν στο πυρ κι ο Αλλάχ σας ανοίγει τον παράδεισο….».
 
223. « Οι γυναίκες σας είναι το χωράφι σας. Καλλιεργείστε το όσες φορές σας αρέσει…».
 
228. « …Οι γυναίκες πρέπει να συμπεριφέρονται με την πρέπουσα κοσμιότητα και οι σύζυγοι έχουν απέναντί τους την υπεροχή. Ο Αλλάχ είναι ισχυρός και σοφός».
 
245. « Αγωνιστείτε για την άμυνα της πίστης (βλ. Ισλάμ) και να ξέρετε ότι ο Αλλάχ τα γνωρίζει και τα ακούει όλα».
 
259. « Ο διάβολος είναι ο προστάτης των απίστων (δηλ. όλων των μη – Ισλαμιστών). Τους οδηγεί από το φως στα σκοτάδια κι αυτοί θα γκρεμιστούν στο αιώνιο πυρ».
 
         ( Δηλαδή, όλοι οι Αλλόθρησκοι είναι λάτρεις και οπαδοί του Διαβόλου και του Κακού και αντίστοιχα οι Ισλαμιστές είναι οι μόνοι οπαδοί του Θεού και του Καλού)
 
263. « Εκείνοι που ξοδεύουν τα πλούτη τους για να υπερασπίσουν την άγια υπόθεση (δηλ. την επέκταση και επικράτηση του Ισλάμ), μοιάζουν με τον σπόρο που παράγει εφτά στάχυα και που το καθένα τους κάνει εκατό σπόρους…».
 
264. « Εκείνοι που υποστηρίζουν τον άγιο πόλεμο (δηλ. την επέκταση και επικράτηση του Ισλάμ) με τις περιουσίες τους….έχουν τη σίγουρη ανταμοιβή τους απ’ τον Αλλάχ. Αυτοί είναι προστατευμένοι κι απ’ το φόβο κι απ’ την αγωνία».
 
274. «……Υπάρχουν πιστοί που πολεμούν κάτω απ’ τις σημαίες της πίστης, μ’ όλο που η φτώχεια τους δεν τους επιτρέπει ν’ ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους. ……… Η αγαθοεργία που θα κάμετε σ’ αυτούς θα γνωσθεί απ’ τον Αλλάχ).
 
(Δηλ., η εντολή του Κορανίου είναι «Στηρίξτε τους Μάρτυρες Φενταγίν» με κάθε τρόπο. Άρα, οι ανά τη γη μουσουλμανικοί πληθυσμοί (και του Λιβάνου φυσικά), σύμφωνα με το Κοράνι είχαν ιερή υποχρέωση να παρέχουν άσυλο και να στηρίζουν παντοιοτρόπως τους Εξτρεμιστές Ισλαμιστές Μαχητές. Γεγονός που δικαίως καθιστά το Ισλάμ ως θρησκεία και όλους τους Ισλαμιστές συνυπεύθυνους για την δράση τέτοιων τρομοκρατικών οργανώσεων).
 
277. « (Ο Αλλάχ) μισεί τον άπιστο και τον ασεβή (δηλ. τους μη Ισλαμιστές)….Αλλά οι πιστοί (δηλ. οι ισλαμιστές) θα απαλλαγούν απ’ το φόβο και τα βασανιστήρια».
 
279. « Αν αρνείστε (βλ. άπιστοι, μη Ισλαμιστές) να υπακούσετε, περιμένετε τον πόλεμο απ’ τον Αλλάχ και τον απόστολό του…».
 
286. « Αλλάχ. Συ είσαι ο προστάτης μας. Δώσε μας τη νίκη εναντίον των άπιστων  
         εθνών».
 ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ
Σελίδες: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 2930 31 32 33 34 35 3637 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 5758 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 7273 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 8586 87 88 89 90 91 92 93 94 95

πηγή
  το είδαμε εδώ

Παρασκευή, Νοεμβρίου 27, 2015

SEX ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ

Τού Θεόδωρου Ρηγινιώτη
Η σεξουαλική  δραστηριότητα στον άνθρωπο δεν ορίζεται μόνο από τη φύση (όπως στα ζώα) αλλά και  από την επιθυμία. Επειδή όμως πρόκειται για ένστικτο, η διαχείρισή του μπορεί να  έχει συνέπειες, είτε θετικές για τον άνθρωπο είτε αρνητικές.
Στην εποχή  μας υπάρχει μια αυτόματη αντίδραση (σαν ψυχολογική αλλεργία) στην επισήμανση ότι  η σεξουαλικότητα μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες. Οι έφηβοι – και των δύο  φύλων – υφίστανται ένα διαρκή βομβαρδισμό από σεξουαλικά ερεθίσματα, που φτάνει  στα όρια της πλύσης εγκεφάλου, με αποτέλεσμα το σεξ να τους γίνεται έμμονη ιδέα  και να τους απασχολεί καθημερινά.
Τα ερεθίσματα  αυτά είναι δύο ειδών: α) σεξουαλικές εικόνες και μηνύματα, που βρίσκονται παντού:  από την τηλεόραση και το διαδίκτυο μέχρι το ντύσιμο της μόδας, τις εκπομπές lifestyle,  τα νεανικά τραγούδια κ.λ.π. κ.λ.π., β) μηνύματα, επίσης από παντού, που  επιμένουν ότι η επιδίωξη σεξουαλικών απολαύσεων στην εφηβική ηλικία είναι κάτι  θετικό και η αποφυγή τους σημαίνει ότι «ντρέπομαι για το σώμα μου», πράγμα  αφύσικο.
Το να  παραμείνει παρθένος ένας έφηβος ή μια έφηβη – ενώ μπορεί να «χαίρεται τη ζωή» με ερωτικές εμπειρίες που κυμαίνονται από το  απλό ερωτικό φιλί μέχρι την πλήρη σεξουαλική επαφή, με «προστασία» βέβαια για  αποφυγή εγκυμοσύνης – προβάλλεται ως κάτι αρνητικό, αφύσικο και ακατανόητο,  ως άρνηση της χαράς της ζωής, πράγμα που για το σύγχρονο άνθρωπο έχει γίνει ένα  ιδιόμορφο είδος (αθεϊστικής) αμαρτίας. Ιδίως αμερικάνικες ταινίες ή τηλεοπτικές  σειρές προβάλλουν αυτό το πρότυπο απελευθερωμένου έφηβου και έφηβης και εμείς,  ως γνωστόν, αντιγράφουμε αυτά τα πρότυπα πλήρως και χωρίς αντίσταση, γιατί δεν  υπάρχουν πια άλλα πρότυπα στη σκέψη και τη φαντασία μας. Και θα ρωτήσει εύλογα ο  αναγνώστης: και γιατί να υπάρχουν ή ποια μπορεί να είναι αυτά τα «άλλα» πρότυπα;
Θα έλεγα ότι  δύο πράγματα κυριαρχούν στη φαντασία του σημερινού έφηβου: το σεξ, σε όλες τις  μορφές του, και ο θάνατος. Ο θάνατος προβάλλεται με ιστορίες τρόμου και περιπέτειες τεράτων (βρικολάκων,  λυκανθρώπων, ζωντανών-νεκρών), συχνά ανακατεμένες με γοητευτικό νεανικό ερωτικό  στοιχείο, ενώ για τους προέφηβους υπάρχουν και αντίστοιχα κινούμενα σχέδια με  πλήρες σετ διαφημιστικών προϊόντων για το σχολείο, παιχνιδιών κ.λ.π. Εννοείται  ότι στα παιχνίδια υπολογιστών κυριαρχούν οι εφιαλτικοί κόσμοι, γεμάτοι βία,  τρόμο, τέρατα και θάνατο.
Αναρωτιέμαι   αν τα δύο αυτά στοιχεία – σεξ και θάνατος – έχουν γεμίσει τόσο την εφηβική  φαντασία και ψυχή συμπτωματικά ή αν συνδέονται μεταξύ τους. Θα υποθέσω μια  σύνδεση: ο έφηβος καλείται να εξορκίσει το θάνατο κάνοντας σεξ, όμως αυτό το σεξ  (που είναι καθαρά εμπορικό και φτηνό και δεν περιέχει αγάπη, από το φόβο της  προδοσίας) οδηγεί σε ένα νέο συναίσθημα κενού, άρα θανάτου. Ακολουθεί νέα  καταφυγή στο σεξ κ.ο.κ. Έτσι, οι μεν πολυεθνικές του θεάματος, και όχι μόνο,  θησαυρίζουν, οι δε δυστυχισμένοι άνθρωποι αλλοτριώνονται και ναρκώνονται,  παράγοντας μελλοντικούς αλλοτριωμένους και ναρκωμένους ενήλικες.
Τα παραπάνω,  αν τα πει ένας ιερέας ή θεολόγος (καλή ώρα), θεωρούνται σκοταδιστικά κηρύγματα.  Αν τα πει ένας κοινωνιολόγος ή ψυχολόγος, γίνονται σεβαστά και αποδεκτά. Είναι  λογικό αυτό, όμως ας επισημάνω ότι ένας καταρτισμένος ιερέας ή θεολόγος διαθέτει  επαρκές επιστημονικό υπόβαθρο για να κατανοήσει την ανθρώπινη ψυχή και κοινωνία,  ακόμη κι αν χρησιμοποιεί μόνο το Ευαγγέλιο και τους Πατέρες της Εκκλησίας (δηλαδή  τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού, παλαιούς και σύγχρονους). Τέλος  πάντων.
*** Αυτή η πλύση  εγκεφάλου που γεμίζει το νου του έφηβου και της έφηβης με δίψα για σεξουαλικές  χαρές, συνυπάρχει με μια καλλιέργεια της ιδέας ότι ο άνθρωπος δεν επιτρέπεται να  παντρευτεί πριν αποκατασταθεί επαγγελματικά, πράγμα που μπορεί να καθυστερήσει  κι ως τα 40 χρόνια του! Έτσι, η ψαλίδα ανάμεσα στην αφύπνιση της σεξουαλικής  επιθυμίας και στην θεωρούμενη ως κατάλληλη ηλικία γάμου έχει ανοίξει εκπληκτικά,  προκαλώντας μια επιδημία ελεύθερων σεξουαλικών σχέσεων, που αρχίζουν στα σχολικά  χρόνια και εκδηλώνονται στα διαλείμματα των μαθημάτων, στις βόλτες, στις  νυχτερινές εξόδους για διασκέδαση και γενικά παντού. Ο νέος θεωρείται ανώριμος  να παντρευτεί, αλλά «ώριμος» για να ζήσει ολοκληρωμένες σεξουαλικές εμπειρίες,  προσέχοντας μάλιστα, όχι μόνο να μη μείνει έγκυος η κοπέλα (κι αυτό, όχι για  άλλο λόγο, παρά για να μη λοξοδρομήσει από την κατευθυνόμενη εγωκεντρική ζωή,  για την οποία την αναθρέφουν), αλλά και να μην αγαπήσει πραγματικά, ολοκληρωτικά  και ανιδιοτελώς και «πληγωθεί»…
Περιττεύει να  πούμε πως οι οικογένειες δε λένε ποτέ τίποτα στα παιδιά τους για την αξία της  ψυχικής και σωματικής αγνότητας. Οι περισσότεροι γονείς δε σκέφτονται καν ότι  υπάρχει τέτοια αξία, είτε γιατί και οι ίδιοι είναι εθισμένοι στο σεξουαλικό  βομβαρδισμό που υφιστάμεθα όλοι, είτε γιατί απλώς έχουν πέσει νοκ-άουτ από το  σφυροκόπημα των καθημερινών υποχρεώσεων, που διαρκώς αυξάνονται έχοντας  μετατρέψει στο σύγχρονο άνθρωπο σε σκλάβο (προς όφελος εκείνων που θησαυρίζουν  από την εξάντλησή του, με το κατευθυνόμενο δίπολο εργασία – κατανάλωση).
Η σεξουαλική  αυτή ελευθεριότητα στην εφηβεία δεν έχει θετικές συνέπειες. Ο έφηβος αναζητά  τη χαρά της ζωής. Η χαρά όμως δεν προκαλείται από τη σαρκική ηδονή, αλλά από την  αγάπη. Η εμμονή στο σεξ και την ηδονή που προσφέρει, όχι μόνο δεν περιέχει  αγάπη, αλλά και την αποφεύγει, γιατί η συναισθηματική επένδυση πιθανότατα δεν θα  είναι αμοιβαία και θα προκαλέσει πληγές. Αλλά η αποφυγή της αγάπης προκαλεί νέες  συσσωρευμένες πληγές, που γίνονται απωθημένα και τελικά οι συνέπειες όλου του  πακέτου είναι μια δυστυχισμένη γενιά: από σεξουαλικό εθισμό, αναπάντεχες  εγκυμοσύνες και εκτρώσεις – που, εκτός από το ίδιο γεγονός της εξολόθρευσης ενός  αγέννητου παιδιού, έχουν ανυπολόγιστες ψυχικές και σωματικές συνέπειες για τις  κοπέλες/μάνες – μέχρι προδοσίες, συναισθηματικά τραύματα, απελπισία, φόβο  ενάντια στην εμπιστοσύνη, στην αγάπη, στον έρωτα, στη μόνιμη δέσμευση, μοναξιά.
Ο σημερινός  έφηβος ψάχνει τη χαρά της ζωής εκεί που δεν υπάρχει, παγιδεύεται και κατόπιν δε  μπορεί καθόλου να βρει τη χαρά εκεί που υπάρχει, δηλαδή στην εμπιστοσύνη και την  αγάπη. Δεν έχει αληθινούς παιδαγωγούς (το σχολείο έχει αποδυναμωθεί έντεχνα και,  κατ’ εμέ, σκόπιμα), ενώ όσοι επιχειρούν να του προσφέρουν κάποια «σεξουαλική  αγωγή» δε βλέπω να του λένε να αγαπά, να εμπιστεύεται, να ρισκάρει (με  αυτοπεποίθηση και γενναιότητα) και να δεσμεύεται. Και φυσικά δεν τον  συμβουλεύουν ποτέ να παντρεύεται!… Ή, έστω, να προσανατολίζεται προς το γάμο,  να στοχεύει στο γάμο, που θα αποτελέσει τη θεραπεία όλων των παραπάνω, όταν  βέβαια λειτουργεί σωστά. Αλλά πώς θα λειτουργήσει σωστά, όταν ο άνθρωπος  παιδαγωγείται να έχει έναν εγωισμό φουσκωμένο σα μπαλόνι (δήθεν, για να μην τον  υποτιμούν), άρα δε μπορεί να αγαπήσει, να θυσιαστεί, να υπακούσει ή έστω ν’  ακούσει τον άλλο (παρά μόνο όταν νιώθει ότι έχει εξασφαλίσει αντάλλαγμα), ενώ  από κάθε μεριά όλοι βομβαρδιζόμαστε με φαντασιώσεις συζυγικής απιστίας;
Τι περίεργο!  Δε βλέπουμε καμιά Παγκόσμια Ημέρα Γάμου ή Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Μοιχείας ή  Κατά των Διαζυγίων Για Ψύλλου Πήδημα… Πώς κι έτσι;
***
Άραγε οι  άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού, που μελέτησαν ή και έζησαν όλες τις πνευματικές καταστάσεις και που η διδασκαλία τους είναι θεμέλιο του πολιτισμού  μας, τι γνώμη έχουν για τα παραπάνω;
Από τους  αγίους (που είναι, κατ’ ουσίαν, θεραπευτές της ανθρώπινης ψυχής), αυτή η  σεξουαλική επιδημία χαρακτηρίζεται πορνεία. Πριν εξοργιστείτε, να εξηγήσουμε το  θέμα: οι άγιοι διδάσκαλοι της πνευματικής μας παράδοσης δεν κατακρίνουν ποτέ τον  άνθρωπο, δεν τον απορρίπτουν ποτέ, αλλά χαρακτηρίζουν τις πράξεις για να μπορούν  να βοηθήσουν να γιατρευτεί από τα ψυχικά του τραύματα. Μιλάω για τραύματα ηθικής  προέλευσης, όχι νευρολογικής. Ο αμαρτωλός είναι θύμα της αμαρτίας, όχι  εγκληματίας.
«Πορνεία»   στη γλώσσα της Εκκλησίας (δηλ. όχι του παπά της ενορίας απλώς, αλλά εκείνων των σοφών και αγίων  θεραπευτών), δεν ονομάζεται το επάγγελμα της πόρνης, αλλά η σεξουαλική δράση  που δεν εντάσσεται σε μια σχέση ολοκληρωτικής αγάπης και ισόβιας δέσμευσης. Η επαγγελματίας πόρνη ονομάζεται έτσι, επειδή το επάγγελμά της περιλαμβάνει  τέτοιες πράξεις. Πορνεία δεν ασκεί μόνο η πόρνη, αλλά και οι πελάτες της φυσικά.
Λοιπόν, η  αποσύνδεση του σεξ από την απόλυτη αγάπη και την πραγματική και ολοκληρωτική  ενότητα με τον άλλο, και η μετατροπή του σε μέσο απόλαυσης προσωρινής ηδονής,  αυτό χαρακτηρίζεται πορνεία από την Εκκλησία. Ακριβώς δηλαδή αυτό που συμβαίνει  σήμερα στο μυαλό και την ψυχή κάθε έφηβου. Οι έφηβοι δεν είναι ανήθικοι (αντίθετα,  αναζητούν την ηθική, αλλά δεν ξέρουν πώς), είναι θύματα μιας πονηρής προπαγάνδας. Οι ελάχιστοι που αντιστέκονται, συνήθως υφίστανται ψυχολογικό πόλεμο (100% ρατσιστικό) ως «καθυστερημένοι» και συντηρητικοί, δηλ. θεωρούνται περίπου  πνευματικά ανάπηροι ή συκοφαντούνται ως υποκριτές, ιδίως αν προστατεύουν την –  ψυχική και σωματική – αγνότητά τους επειδή είναι πιστοί χριστιανοί.
Η πορνεία (μια  δίψα για σεξουαλική ηδονή) εμποδίζει τον άνθρωπο να ερωτευτεί πραγματικά και  μερικές φορές αυτή είναι που τον κάνει στ’ αλήθεια συναισθηματικά ανάπηρο και  φοβισμένο. Εξηγώ: όταν βλέπω μια ημίγυμνη τηλεπαρουσιάστρια ή τραγουδίστρια (pop ή rock star)  ή barwoman,  τι βλέπω στ’ αλήθεια; Ένα κομμάτι σάρκα για κατασπάραγμα. Ή, αντίθετα (αν είμαι  ηθικιστής), ένα πλάσμα άξιο για περιφρόνηση. Όχι ένα συνάνθρωπο, μια αδελφή μου,  που σίγουρα έχει χαρές, λύπες, ανάγκες (όχι σεξουαλικές), πληγές, φόβους κ.τ.λ.  Όχι κάποιον που με συγκινεί να του μιλήσω, να τον αγαπήσω και τελικά να τον βοηθήσω. Όταν όμως αυτή η ματιά προς τον άλλο γίνεται εθισμός (που ήδη έχει  γίνει), η αγάπη εξορίζεται από τη ζωή μας. Και ήδη έχει εξοριστεί. Δε βρίσκουμε  λόγο πια ν’ αγαπήσουμε τον πλησίον. Μήπως κάνω λάθος;
Αυτή η  απουσία της αγάπης είναι η κόλαση. Η ανιδιοτελής αγάπη και συγχώρηση (άλλη μια  λέξη που προκαλεί φρίκη στο μπερδεμένο και πελαγωμένο άνθρωπο του σήμερα) φέρνει  την αληθινή και μόνιμη χαρά και είναι ο παράδεισος. Βέβαια, ο Χριστός και οι  άγιοί μας είπαν πως η κόλαση και ο παράδεισος συνεχίζονται στην αιωνιότητα, σε  βαθμό ασύλληπτο από κάθε φαντασία. Είπαν επίσης πως συνδέονται άμεσα με την  αγάπη μας στο Θεό, δηλ. την ανταπόκρισή μας στην αγάπη που έχει έτσι κι αλλιώς ο  Θεός για μας. Αυτό το θέμα (η αγάπη στο Θεό) είναι άλλος ένας στόχος, που τον  πυροβολούν κάθε στιγμή εκείνοι που ελέγχουν τη ζωή μας και κατευθύνουν τη σκέψη  μας. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν χωρίς ν’ ακούσουν τίποτα για την αγάπη του Θεού ή  για την αγάπη προς το Θεό – εκτός αν είναι ο απρόσωπος «θεός» του βουδισμού ή  του ινδουισμού, δηλ. ένα «κομμάτι του εαυτού μας», ένα εγωιστικό είδωλο, που  αυτό, μάλιστα, προωθείται με όλα τα μέσα, μαζί με τη γιόγκα και την αστρολογία…  Άλλο θέμα αυτό όμως.
Κάποιος ξένος  καλλιτέχνης είπε σε μια συνέντευξη: «Αγαπάω πολύ τις γυναίκες. Όλη μου τη ζωή  κολυμπάω σε γυναικείους κόλπους». Έχω να του πω ταπεινά ότι στην πραγματικότητα  δεν αγαπάει, παρά μόνο τον εαυτό του και μάλιστα ένα συγκεκριμένο σημείο του  εαυτού του. Φυσικά, δε θέλω να τον κατακρίνω. Αλλά πρέπει να πω πως έχει πάρει  λάθος δρόμο, το δρόμο που προωθείται πλέον από όλα τα μέσα.
Δε θα μπω στο  θέμα, κατά πόσον η «σεξουαλική επανάσταση» της δεκαετίας του 1950 διαμόρφωσε  τους σημερινούς γονείς, που γέννησαν τους σημερινούς έφηβους. Θυμηθείτε τις  κωμωδίες της δεκαετίας του 1980: ταινίες για εφηβικό κοινό, όπου όλα τα «αστεία»  ήταν σεξουαλικά. Δυο γενιές μετά το 1950 μεγαλώνουμε τους έφηβους που στρέφονται  – όπως είπα – γύρω από δύο άξονες: το σεξ και το θάνατο.
***
Θα κλείσω με  τρεις χριστιανικές αναφορές, που ίσως μας εκπλήξουν.
Α) Ο Χριστός  – που αναμφίβολα ήταν ανοιχτόμυαλος, σοφός και γεμάτος αγάπη για όλους – την  πορνεία τη θεωρούσε αμαρτία. Γι’ αυτό, όταν η πόρνη έπεσε στα πόδια Του ζητώντας  συγχώρεση, είπε: «Συγχωρούνται οι αμαρτίες της οι πολλές, γιατί αγάπησε πολύ»  (κατά Λουκάν 7, 47). Αν δε θεωρούσε αμαρτία την πορνεία, δε θα χρειαζόταν να τη  συγχωρήσει.
Β) Η αγία  Μαρία η Αιγυπτία ήταν διάσημη πόρνη της Αλεξάνδρειας. Όμως δεν πληρωνόταν για  τις υπηρεσίες της – ήταν απλά μια γυναίκα θηρευτής ανδρών, δηλ. αυτό, για το  οποίο αναθρέφονται τα κορίτσια μας (συγγνώμη, να πω κάτι: τα σύγχρονα κορίτσια  αναθρέφονται από την κοινωνία για να γίνουν: α) κυνηγοί ανδρών και β)  καριερίστριες, επαγγελματίες, γιάπισσες, δηλ. αντίγραφα ανδρών – κανείς δεν τους  μιλάει για αγάπη, ούτε για μητρότητα ή για συζυγική πίστη. Τ’ αγόρια  αναθρέφονται με αντίστοιχους στόχους). Η αγ. Μαρία είχε ξεκινήσει αυτή την  αναζήτηση, με ακόρεστη σεξουαλική δίψα, από 12 ετών. Κάποτε, νέα και όμορφη,  ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα. Στο ταξίδι συνέχισε τη σεξουαλική της δράση. Όταν όμως  πήγε να προσκυνήσει στον Άγιο Τάφο, μια αόρατη δύναμη αναπάντεχα δεν την άφηνε  να μπει μέσα. Τότε έκλαψε και υποσχέθηκε στην Παναγία (που είχε το όνομά της,  Μαρία) αλλαγή ζωής!
Κατόπιν μπήκε  στον Άγιο Τάφο χωρίς εμπόδια. Και αντί να γυρίσει στην Αίγυπτο, έφυγε για την  έρημο του Ιορδάνη και ασκήτεψε υπό συνθήκες υπεράνθρωπες περίπου 50 χρόνια.  Έζησε σε σκληρές συνθήκες, αλλά η μετάνοια έφερε τη χαρά της παρουσίας του Θεού  στη ζωή της. Έφτασε σε τέτοιο ύψος αγιότητας, ώστε όταν πήγε να συναντήσει τον  άγιο Ζωσιμά (στον οποίο ο Θεός είχε αποκαλύψει την ύπαρξή της και αυτός έγραψε  και τη βιογραφία της), άνοιξε με μια κίνηση τα νερά του Ιορδάνη και πέρασε  απέναντι με τα πόδια. Και όταν πέθανε, ήρθε κι έσκαψε τον τάφο της, μπροστά στα  μάτια του αγ. Ζωσιμά, ένα λιοντάρι (υπήρχαν λιοντάρια εκεί μέχρι το Μεσαίωνα). Αυτό είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής, κορίτσια. Και υπάρχουν πάρα πολλές μεγάλες  αγίες της Ορθοδοξίας (και ασκήτριες και μητέρες, ακόμα και βασίλισσες και  ιεραπόστολοι και μεγαλομάρτυρες, αλλά και γιατρίνες, όπως η αγία Ερμιόνη,  κ.τ.λ.), για τις οποίες δε θα σας μιλήσουν ποτέ τα περιοδικά lifestyle ή οι σχολές modeling.  Δεν τους συμφέρει.
Γ) Υπάρχουν  άγιοι, που πήγαιναν σε πορνεία, πλήρωναν τις πόρνες και, αντί για σεξ, τους  μιλούσαν και τις έπειθαν ν’ αλλάξουν ζωή. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πραγματικά  αγάπησαν τις πόρνες. Είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής, αγόρια. Δεν τις έβλεπαν ως  κρέας, αλλά ως ανθρώπους. Εσείς, όταν τις έχετε δίπλα σας, τι βλέπετε;
Δ) Το 1972,  στο πολύνεκρο μαθητικό ατύχημα της Γεωργιούπολης, είχε μεταφερθεί θαυματουργικά  από την Ακουμιανή Γιαλιά ο άγιος Γέροντας Γεννάδιος (†1983). Κατόπιν είπε πως  είδε τις ψυχές των νεκρών κοριτσιών ν’ ανεβαίνουν στον ουρανό κρατώντας στεφάνιακαι πως όλες σώθηκαν (στην αιωνιότητα) λόγω της παρθενίας τους. Δεν έχω  να προσθέσω κανένα σχόλιο σ’ αυτό. Ο νοών νοείτω (όποιος δε γνωρίζει το Γέροντα  Γεννάδιο, ας πάρει το βιβλίο του καθηγητή Στυλ. Παπαδογιαννάκη «Γεννάδιος και  Ιωακείμ», να τον γνωρίσει).

Πηγή: oodegr.com
το  είδαμε εδώ

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...