"Προερτάσωμεν πιστοί"- π. Thomas Hopko

Ὁ προεόρτιος ἑορτασμὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ξεκινᾶ γιὰ τὰ καλὰ πέντε μέρες πρὶν τὰ Χριστούγεννα. Οἱ ἀκολουθίες κάθε μιᾶς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἡμέρες καλοῦν τοὺς πιστοὺς νὰ προετοιμαστοῦν γιὰ τὴν ἑορτὴ καὶ νὰ προετοιμάσουν τὴν πανήγυρή της.

«Ἂς προεορτάσουμε λαοὶ τὰ Γενέθλια τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀφοῦ ὑψώσουμε τὸ νοῦ ἂς πᾶμε μὲ τὴ διάνοια στὴ Βηθλεὲμ καὶ ἂς δοῦμε μὲ τοὺς λογισμοὺς τῆς ψυχῆς τὴν Παρθένο ποὺ σπεύδει νὰ γεννήσει στὸ Σπήλαιο τὸν Κύριο τῶν ὅλων καὶ Θεό μας· Ἐκείνου, βλέποντας ὁ Ἰωσὴφ τὸ μέγεθος τῶν θαυμάτων, νόμιζε πὼς θεωροῦσε ἄνθρωπο νὰ σπαργανώνεται ὡς βρέφος· ἐννοοῦσε ὅμως ἀπὸ τὰ φαινόμενα πὼς εἶναι Θεὸς ἀληθινός, ποὺ παρέχει στὶς ψυχές μας τὸ μέγα ἔλεος».

«Ἂς προεορτάσουμε λαοὶ τὰ Γενέθλια του Χριστοῦ καὶ ἀφοῦ ὑψώσουμε τὸ νοῦ ἂς πᾶμε μὲ τὴ διάνοια στὴ Βηθλεὲμ καὶ ἂς δοῦμε τὸ μέγα μυστήριο ποὺ στὸ σπήλαιο συντελεῖται. Διότι ἄνοιξε ἡ Ἐδὲμ ἀφοῦ ὁ Θεὸς προβάλλει ἀπὸ Παρθένο Ἁγνή, παραμένοντας ὁ ἴδιος τέλειος καὶ στὴ θεότητα καὶ στὴν ἀνθρωπότητά Του. Ἂς κραυγάσουμε λοιπόν· Ἅγιος ὁ Θεός, ὁ Πατέρας ποὺ ἀρχὴ δὲν ἔχει, Ἅγιος Ἰσχυρός, ὁ Υἱὸς ποὺ σαρκώθηκε· Ἅγιος Ἀθάνατος, τὸ Πνεῦμα ποὺ τὴν παρηγοριὰ προσφέρει. Τριάδα Ἁγία, δόξα σὲ Σένα».

«Προεορτάσωμεν πιστοί! Ἀναχθῶμεν τὴ διάνοια! Ἐπάραντες τὸν νοῦν!». Αὐτὰ δὲν εἶναι ἁπλὰ ἐπιφωνήματα ἐνθουσιαστικῆς εὐλάβειας καὶ συναισθηματικῆς ἀφοσιώσεως γιὰ τοὺς λίγους παράξενους ἀνθρώπους ποὺ ἀρέσκονται σὲ τέτοιου εἴδους πράγματα. Εἶναι προτροπὲς καὶ ἐντολὲς ποὺ εἶναι οὐσιαστικὲς γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ πρέπει νὰ τὶς προσέχουν καὶ νὰ ὑπακούουν σὰν νὰ ἐξαρτιόταν ἡ ζωή τους ἀπὸ αὐτές. Γιατί στ’ ἀλήθεια ἐξαρτᾶται.

Δημιουργηθήκαμε γιὰ νὰ δοξάζουμε τὶς δωρεὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν Ἴδιο τὸν Θεό. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος τῆς ὑπάρξεώς μας. Εἶναι ἡ οὐσία τῆς ζωῆς μας. Κάθε ἀνθρώπινη ἁμαρτία, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ «προπατορικοῦ ἁμαρτήματος», τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, εἶναι ἡ ἀποτυχία νὰ ἑορτάσουμε πρεπόντως αὐτὸ ποὺ ὁ Θεὸς εἶναι καὶ κάνει, γιὰ χάρη ἐκείνων ποὺ ἔχουν πλασθεῖ κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσή Του.

Ὁ ἁμαρτωλὸς ἑορτασμός, ὁ ὁποῖος σὲ τελευταία ἀνάλυση δὲν εἶναι καθόλου ἑορτασμὸς ἀλλὰ ἁπλὰ ἁμαρτία, εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀποκλείει τὸν Θεὸ καὶ ἐπιχειρεῖ νὰ εὐχαριστηθεῖ μὲ κάτι ἄλλο παρὰ μὲ Αὐτὸν καὶ μὲ τὴν παρουσία καὶ τὴ δράση Του στὸν κόσμο. Μὲ ἄλλα λόγια, εἶναι ὁ ἑορτασμὸς τῶν δώρων τοῦ Θεοῦ χωρὶς ἀναφορὰ στὸ δωρεοδότη Θεό. Καὶ τὸ ἀναπόφευκτο ἀποτέλεσμά του, ἀπαραίτητα καὶ ὀργανικά, εἶναι τὸ ἀνικανοποίητο, ἡ θλίψη, ἡ μελαγχολία καὶ τελικὰ ὁ ἴδιος ὁ θάνατος.

Ἡ περίοδος τῶν Χριστουγέννων εἶναι μία περίοδος ἑορτασμοῦ, καιρὸς χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. Ὅμως πολλοὶ ἄνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων καὶ πολλῶν ποὺ θεωροῦν τοὺς ἑαυτοὺς τους Χριστιανούς, εἶναι στερημένοι ἀπὸ τὸ χαρούμενο πνεῦμα τοῦ ἑορτασμοῦ. Βρίσκουν αὐτὴ τὴν περίοδο ἐκνευριστικὴ καὶ ὀνειρική, ἀπογοητευτικὴ καὶ καταπιεστική, καὶ παραδέχονται ἀκόμα, μερικὲς φορές, ὅτι εἶναι εὐχαριστημένοι ὅταν τελειώνει! Ὁ προφανὴς λόγος γι’ αὐτὸ εἶναι τὸ ὅτι ἑορτάζουν λανθασμένα. Μερικοὶ ἄνθρωποι δὲν ὑμνοῦν καθόλου τὸν Θεὸ καὶ τὶς δωρεές Του, ἰδιαίτερα μάλιστα, τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὑμνοῦν τὶς σαρκικὲς ἡδονὲς καὶ λαγνεῖες.

Μπορεῖ νὰ εἶναι πολὺ ἀστεῖοι, ὅμως ἡ αὐθεντικὴ χαρὰ τοὺς ξεφεύγει. Φτάνουν στὸ τέλος τῆς «θερινῆς περιόδου» ἐντελῶς ξεροψημένοι, ἐνῶ λαχταροῦν ἀκόμα περισσότερο, γιατί αὐτὸ ποὺ ἤδη ἔχουν, ὁ,τιδήποτε κι ἂν εἶναι, δὲν εἶναι σίγουρα ἀρκετό, καί, ἐν πάση περιπτώσει, τώρα τελείωσε καὶ πέρασε.

Ἄλλοι ἔρχονται στὴν ἑορταστικὴ περίοδο μὲ τὴ σταθερὴ πρόθεση νὰ ἑορτάσουν τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ, τὸν Σωτήρα. Εἶναι ὑπερσοβαροί. Σφίγγουν τὶς γροθιὲς καὶ τὰ δόντια τους, ἀποφασισμένοι νὰ τὸ «παίξουν» «θρησκευόμενοι» καὶ «πνευματικοί». Ἀλλὰ ὅταν τελειώσει ἡ περίοδος ἀπομένουν ἄδειοι καὶ νεκροὶ γιατί ξόδεψαν τὶς δυνάμεις τοὺς κοιτώντας τοὺς ἄλλους, καταδικάζοντας τὴν ἀνόητη συμπεριφορά τους, γενόμενοι ἔτσι δυστυχισμένοι ἐξαιτίας αὐτοῦ. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀντὶ νὰ γεμίσουν ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες χαρὲς τῆς περιόδου μὲ τὴ θεία Χάρη τοῦ Κυρίου, καταστρέφουν τὸν ἅγιο χρόνο γιὰ τοὺς ἴδιους, τὶς οἰκογένειες καὶ τοὺς φίλους τους, καταρώμενοι τὴν «ἐκκοσμίκευση» καὶ τὴν «ἐμπορευματοποίηση» ποὺ μολύνουν τὴν ἑορτή, ἀντὶ νὰ εὐλογοῦν τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν πανήγυρη γι’ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ εἶναι. Ἐνῶ ἐπιπλήττουν τοὺς φίλους τους γιατί δὲν «κράτησαν τὸν Χριστὸ στὰ Χριστούγεννα», τὸν ἔχουν στὴν πραγματικότητα ἀποκλείσει ἀπὸ τὸ δικό τους ἑορτασμὸ μὲ τὴ φαρισαϊκὴ αὐτοδικαίωσή τους καὶ τὴν καταδίκη τῶν ἀδελφῶν τους γιὰ τοὺς ὁποίους ἦλθε καὶ πέθανε ὁ Χριστός, εἴτε τὸ γνωρίζουν εἴτε ὄχι.

Ἐορτάσωμεν πιστοί! Ὅμως ἂς ἑορτάσουμε ὀρθά. Ἂς πᾶμε στὴ Βηθλεὲμ καὶ ὄχι στὰ σπίτια τῶν ἄλλων. Ἂς ἀνυψώσουμε τὸ νοῦ μας πρὸς τὸν Κύριο καὶ ὄχι νὰ τὸν ἀφήσουμε νὰ περιπλανᾶται στὴ ζωὴ τοῦ πλησίον μας. Ἂς συγκεντρωθοῦμε στὸν Θεὸ καὶ ἂς ἀγαλλιάσουμε μέσα στὸ ἔλεος καὶ στὴν ἀγάπη Του γιὰ τὸν κόσμο, ἀκόμα καὶ τὸν «ἐκκοσμικευμένο» καὶ «ἐμπορευματοποιημένο» κόσμο ὅπου βασιλεύει ὁ διάβολος. Ἂς μὴν καταστρέψουμε τὴν ἑορτὴ γιά μᾶς καὶ τοὺς ἀγαπημένους μας, ἐξαιτίας τοῦ τί οἱ ἄλλοι κάνουν ἢ δὲν κάνουν. Ἂς ἀγωνιστοῦμε νὰ κρατήσουμε τὸν «Χριστὸ στὰ Χριστούγεννα» πρῶτα ἀπ’ ὅλα γιὰ τοὺς ἑαυτούς μας, κρατώντας τὸν Χριστὸ μέσα μας καὶ τοὺς ἑαυτούς μας στὸν Χριστό. Τότε τὰ Χριστούγεννα θὰ εἶναι ἡ θεόσδοτη γιορτὴ ποὺ πράγματι εἶναι, ἡ γιορτὴ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Θεοῦ στὸ πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ Του. Μόνο μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ ἑορτασμός μας θὰ εἶναι εὐάρεστος στὸν Κύριο, πλήρης γιά μᾶς καὶ ἐμπνευσμένος γιὰ τοὺς ἄλλους. Γιατί θὰ ἀποτελεῖ τότε μία ζωντανὴ μαρτυρία ἐκείνου ποὺ στ’ ἀλήθεια εἶναι μία γιορτὴ ὅταν εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁ Θεὸς τὴν προόρισε νὰ εἶναι.

Ὁ κόσμος σήμερα χρειάζεται ἐπειγόντως θεῖο ἑορτασμό. Καὶ αὐτὸ κάνουν πολλοὶ Χριστιανοὶ καὶ Χριστιανικὲς Ἐκκλησίες. Γιατί, ἐνῶ μερικοὶ διασκεδάζουν καὶ κάποιοι ἄλλοι τοὺς καταδικάζουν γιατί κάνουν ἔτσι, οὔτε οἱ μὲν οὔτε οἱ δὲ εἶναι πραγματικὰ εὐχαριστημένοι καὶ εἰρηνευμένοι. Γιατί κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἱκανοποιημένος χωρὶς τὴν παρουσία τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ ποὺ ἀγαπᾶ τὰ πλάσματά Του καὶ ἔρχεται νὰ θεραπεύσει καὶ νὰ συγχωρήσει τὴν ἀνοησία καὶ τὴν ἁμαρτία τους. Καὶ κανένας ἑορτασμὸς δὲν εἶναι ἀληθινὰ ἱκανοποιητικὸς χωρὶς τὴ σπλαχνικὴ παρουσία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

«Ἐλᾶτε ὅλοι, μὲ πίστη ἂς προεορτάσουμε τὰ Γενέθλια τοῦ Χριστοῦ καὶ νοερὰ τὸν ὕμνο προβάλλοντάς τον ὡς ἀστέρι, ἂς κραυγάσουμε μαζὶ μὲ τοὺς μάγους καὶ τοὺς ποιμένες δοξολογίες. Ἦλθε ἡ σωτηρία τῶν θνητῶν, ἀπὸ κοιλιὰ παρθενική, νὰ ξανακαλέσει τοὺς πιστούς».

«Κάθε ρύπο ἐμπάθειας ἀπορρίπτοντες ἐπάξια, χάρη στὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ἂς ἀναλάβουμε γνώμη γεμάτη σύνεση, διότι ἔρχεται χωρὶς ρύπο κανένα, νὰ φορέσει τὴ σάρκα καὶ νὰ δωρίσει σὲ ὅλους θεία ἀναγέννηση διὰ τοῦ πνεύματος».

«Κοιτάζοντας τὸν Χριστὸ ποὺ ταπεινώνεται ἂς ὑψωθοῦμε, ἀπὸ πάθη ποὺ κάτω μᾶς κυλοῦν. Μὲ ζῆλο καλὸ ἂς μάθουμε ἀπὸ τὴν πίστη νὰ μὴ φρονοῦμε ὑψηλὰ κι ἂς ταπεινωθοῦμε πνευματικὰ ἔτσι, ὥστε μὲ τὰ ὑψηλὰ ἔργα μας νὰ ἐξυψώσουμε Αὐτὸν ποὺ γεννιέται».

Ἀπό τό βιβλίο:«Χειμωνιάτικη Πασχαλιά» ,

ἔκδ. Ἀκρίτας

 imaik.gr

πηγή

Ὁ Ἅγιος Σεβαστιανός ὁ Μάρτυρας

Γεννήθηκε στὰ Μεδιόλανα τῆς Ἰταλίας, τὸ 250 μὲ 256 μ.Χ. Οἱ γονεῖς του τὸν ἀνέθρεψαν μὲ μεγάλη χριστιανικὴ ἐπιμέλεια. Καθὼς ἦταν καὶ ἀπὸ γένος διακεκριμένο, εἵλκυσε τὴν εὔνοια τοῦ αὐτοκράτορος Καρίνου, ποὺ γρήγορα τὸν ἀνέδειξε σὰν στρατιωτικό. Ἔπειτα, ὁ Διοκλητιανὸς τὸν ἔκανε ἀρχηγὸ τοῦ πρώτου συντάγματος τῶν Πραιτοριανῶν.

Φιλάνθρωπη ψυχὴ ὁ Σεβαστιανός, ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ πολλὲς φορὲς ὑπῆρξε προστάτης τῶν φτωχῶν καὶ τῶν πασχόντων χριστιανῶν. Πρόθυμα ἐπίσης, βοηθοῦσε στὶς ἀνάγκες τῆς Ρωμαϊκῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ πάπας Γάϊος τοῦ ἀπένειμε τὸν τίτλο τοῦ ὑπερασπιστὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Ὅταν ὅμως ἄρχισε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, συνελήφθη μία ὁμάδα χριστιανῶν. Ὁ Σεβαστιανός, προκειμένου νὰ τοὺς ἐμψυχώσει τὴν ὥρα ποὺ αὐτοὶ δικάζονταν, πρὸς γενικὴ κατάπληξη ὅλων δήλωσε ὅτι εἶναι χριστιανός. Ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε τὸν θάνατό του. Καὶ ὁ Σεβαστιανὸς δὲν ἄργησε νὰ πέσει κάτω, τρυπημένος στὸ στῆθος ἀπὸ βέλος. Τὸ σῶμα του παρέλαβε κάποια εὐσεβὴς χήρα, ἡ Λουκίνα. Διαπίστωσε ὅμως, ὅτι ἀνέπνεε ἀκόμα.

Ἀφοῦ τὸν περιποιήθηκε, μετὰ ἀπὸ λίγες ἡμέρες ὁ Σεβαστιανὸς ἀνέκτησε τὴν ὑγεία του. Ἀλλὰ καὶ πάλι ἐπεδίωξε καὶ συνάντησε τὸν Διοκλητιανὸ καὶ τὸν ἤλεγξε γιὰ τὴ σκληρότητά του. Τότε αὐτὸς διέταξε καὶ τὸν μαστίγωσαν μέχρι θανάτου.

Ἔτσι, ὁ Σεβαστιανὸς ἔγινε παράδειγμα ἀγωνιστικότητας γιὰ τὴν πίστη «ἄχρι θανάτου». 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Συγκλήτου σφαλλομένης παριδὼν τὰ συνέδρια, Σεβαστιανὲ πανολβίαν, συναγείρεις συνέλευσιν, Μαρτύρων ἀληθῶς πανευκλεῶν, σὺν σοὶ καταβαλόντων τὸν ἐχθρόν, μεθ’ ὧν θείας συναυλίας ἀξιωθείς, φαιδρύνεις τοὺς βοῶντάς σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τῆς εὐσεβείας διαπρέπων τῷ ζήλῳ, μαρτυρικὸν συνασπισμὸν συναγείρεις, ὧν ἐν τῷ μέσῳ ἤστραψας ὡς ἄστρον φαεινόν· ὅθεν καὶ τοῖς βέλεσιν, οἷς ἐτρώθης τὸ σῶμα, τοῦ ἐχθροῦ κατέτρωσας, τὴν καρδίαν καιρίως, Μεγαλομάρτυς Σεβαστιανέ· ὅθεν Χριστός σε, ἐνθέως ἐδόξασε.

Μεγαλυνάριον.

Βούλημα τὸ θεῖον ἀποπληρῶν, βουλῆς ἀσεβούντων, ἀπεμάκρυνας σεαυτόν, καὶ σὺν Ἀθλοφόροις, Χριστῷ προσῳκειώθης· ὦ Σεβαστιανέ σε, ὅθεν δοξάζομεν.

πηγή

Πολεμώντας τα Χριστούγεννα: Η εορτή των Χριστουγέννων και οι πολέμιοί της

Σοφία Ντρέκου: Πολεμώντας τα Χριστούγεννα

Οι πολέμιοι των Χριστουγέννων. Μελέτη για τα αίτια 

από την: Πολιτική, Ιστορία, Θεολογία και Κοινωνιολογία

Περιεχόμενα:

Εισαγωγή
1. «Οι πολέμιοι των Χριστουγέννων»

• Απειλές για μποϊκοτάζ
• Προάσπιση της διαφορετικότητας
• Εορτασμός μόνο σε σπίτια και εκκλησίες

2. Η εορτή των Χριστουγέννων και οι πολέμιοί της 

• Η χρονιά που η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας προσπάθησε να αντικαταστήσει τα Χριστούγεννα με τα γενέθλια του Στάλιν ! 
• Ο θρησκευτικός πόλεμος των εφημερίδων στα χρόνια του ψυχρού πολέμου.

4. Η εορτή των Χριστουγέννων και οι πολέμιοι της (θεολογική δογματική μελέτη)

• Η ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑ
• Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
• ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;
• Ο ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
• Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ
• Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
• ΟΙ 24 ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ 
• ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ
• Η δογματική ανάλυση και σε Βίντεο

5. Οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο)
6. Πηγές, Παραπομπές, Βιβλιογραφία

Εισαγωγή 

Δέντρα, στολίδια στην πόλη, άρωμα εορταστικό με μικρούς και μεγάλους εν δράση. Τα τελευταία χρόνια μαίνεται ένας ιδιότυπος «πόλεμος»: ο πόλεμος εναντίον των Χριστουγέννων. Ξεκίνησε ήδη από τον 17ο αιώνα στην Αγγλία και έκτοτε ενισχύεται λόγω της παγκοσμιοποίησης, η οποία προωθεί την κοινωνική, πολιτική και θρησκευτική ελευθερία. Γιατί πολλοί προτείνουν να χρησιμοποιείται ο ουδέτερος όρος «γιορτές»; Γνωρίζουμε τις συνέπειες του μέλλοντος χωρίς μνήμη; Ας διαβάσουμε την μελέτη ώστε να δούμε αναλυτικά τα αίτια αυτού του «πολέμου» της εορτής των Χριστουγέννων, από την επιστήμη της Πολιτικής, την Ιστορίας, την Απολογητικής (δογματική Θεολογία) την Κοινωνιολογίας. Εμείς θα συνεχίσουμε να λέμε 🎄Καλά Χριστούγεννα🌲 αγαπημένοι μου αναγνώστες και θα αντιστεκόμαστε αενάως στην ανούσια ευχή «καλές γιορτές». Για να πάμε κόντρα στο παγκοσμιοποιημένο ρεύμα που μας έρχεται, τί λέω, είναι ήδη εδώ.. Ας ακούμε Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα και ας πούμε δυνατά...

★ Καλά Χριστούγεννα !!!★

Σοφία Ντρέκου 

Οι πολέμιοι των Χριστουγέννων

Τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ έγιναν προσπάθειες απαλοιφής του όρου «Χριστούγεννα»και ήδη αρκετά καταστήματα χρησιμοποιούν τον όρο «γιορτές». 

Οι «εχθροί» των χριστουγεννιάτικων όρων προβάλλουν την προάσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας, καθώς θεωρούν ότι ίσως ενοχλούνται οι πιστοί άλλων θρησκειών.

«Γιορτές», «χειμώνας», «Χmas». Ιδού ορισμένα ονόματα με τα οποία προτιμούν να αναφέρονται στην εορταστική περίοδο που κορυφώνεται στις 25 Δεκεμβρίου οι ορκισμένοι εχθροί των Χριστουγέννων. Αυτοί που επικαλούνται, μεταξύ άλλων, την προάσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας και απαιτούν να πάψουν επιτέλους τα Χριστούγεννα να... καταδυναστεύουν το τέλος κάθε έτους.

Τα τελευταία χρόνια μαίνεται ένας ιδιότυπος «πόλεμος»: ο πόλεμος εναντίον των Χριστουγέννων. Ξεκίνησε ήδη από τον 17ο αιώνα στην Αγγλία και έκτοτε ενισχύεται λόγω της παγκοσμιοποίησης, η οποία προωθεί την κοινωνική, πολιτική και θρησκευτική ελευθερία. Πρόκειται για την εναντίωση στον δημόσιο στολισμό, την απαίτηση να εξαλειφθεί οποιαδήποτε χριστουγεννιάτικη αναφορά στη διαφήμιση, στα ΜΜΕ, στα δημόσια σχολεία.

Εκείνοι που αντιτίθενται στη χρήση του όρου «Χριστούγεννα» και των παραγώγων του προτείνουν επίσης τα διάφορα δημοφιλή αλλά όχι αυθεντικά θρησκευτικά στοιχεία της εορτής όπως ο Αϊ-Βασίλης, τα κάλαντα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο- να μην παραπέμπουν συγκεκριμένα στα Χριστούγεννα, αλλά στις γιορτές γενικότερα.

Απειλές για μποϊκοτάζ

Από το 2005 υπήρξαν στις Ηνωμένες Πολιτείες αρκετές προσπάθειες απαλοιφής του όρου «Χριστούγεννα» από καταστήματα και εταιρείες, που φυσικά επέσυραν πλήθος επικρίσεων. Ύστερα από απειλές για μποϊκοτάζ, η επιχείρηση Sears Ηoldings αναγκάστηκε να αλλάξει την πολιτική της εγκαταλείποντας τον όρο «γιορτή». Η μεγαλύτερη αμερικανική αλυσίδα εκπτωτικών καταστημάτων Wal-Μart Stores απέφευγε επί χρόνια τον όρο «Χριστούγεννα» και επικρίθηκε από την Καθολική Ένωση.

Το 2006 άρθρο της εφημερίδας «USΑ Τoday» είχε γνωστοποιήσει ότι η επιχείρηση Βest Βuy θα συμπεριληφθεί σε εκείνες που δεν χρησιμοποιούν τον όρο «Χριστούγεννα». Όπως είχε εξηγήσει ένας εκπρόσωπος της εταιρείας: «Θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο “εορτή” διότι τη συγκεκριμένη αυτή περίοδο υπάρχον πολλές γιορτές και πρέπει να τις σεβαστούμε όλες».

Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα η εταιρεία Gap Ιncorporated (στην οποία ανήκουν η Gap, η Οld Νavy και η Βanana Republic) δέχθηκε επίσης επικρίσεις για την απόφασή της να αποφύγει τον όρο «Χριστούγεννα», ενώ η εταιρεία πώλησης προϊόντων για τα ζώα ΡetSmart αναγκάστηκε το 2007 να συμμορφωθεί με την «πολιτικώς ορθή» στρατηγική που υποδεικνύει να μην υπάρχει χρήση του όρου «Χριστούγεννα».

Τα τελευταία χρόνια η χριστιανική εορτή του Δεκεμβρίου γιορτάζεται στις ΗΠΑ με κάθε επισημότητα, με μία και μόνη διαφορά: η λέξη «Χριστούγεννα» έχει εξαφανιστεί.

Τα καταστήματα πουλάνε κάρτες με θρησκευτικά θέματα, που δεν γράφουν όμως «Καλά Χριστούγεννα» αλλά «Καλές Γιορτές». Ο Αϊ Βασίλης, οι τάρανδοι που μεταφέρουν το έλκηθρο με τα δώρα και το έλατο διακρίνονται παντού, αλλά πουθενά δεν ακούει κανείς τη λέξη «Χριστούγεννα». Τα πάρτι των Χριστουγέννων ονομάζονται πλέον «εορταστικές συγκεντρώσεις», ενώ ακόμη και οι στολισμοί αρχίζουν να χάνουν σιγά σιγά την έντονα χριστουγεννιάτικη εικόνα τους.

Αν βγει κάποιος για ψώνια, με μεγάλη δυσκολία θα συναντήσει τη λέξη «Χριστούγεννα» στα προϊόντα ή στις διαφημίσεις, ενώ διάφοροι ραδιοφωνικοί σταθμοί παίζουν απλώς «εορταστική μουσική». Όλοι αναφέρονται στο περίφημο χριστουγεννιάτικο δέντρο του εμπορικού κέντρου Rockefeller λέγοντας «Το δέντρο», ενώ η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» έχει αντικατασταθεί από άλλες που αφορούν κυρίως το Νέο Έτος.

Δύο συγγραφείς αναδεικνύουν ξεκάθαρα τις δύο οπτικές γωνίες, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί στις ΗΠΑ αναφορικά με τον εορτασμό των Χριστουγέννων.

Το βιβλίο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2005 και φέρει την υπογραφή του αναλυτή του τηλεοπτικού δικτύου Fox Νews Τζον Γκίμπσον τιτλοφορείται «Ο πόλεμος εναντίον των Χριστουγέννων: Η συνωμοσία των Φιλελευθέρων για την απαγόρευση της ιερής εορτής των Χριστουγέννων είναι χειρότερη απ' όσο φαντάζεστε».

Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι οι Φιλελεύθεροι- και συγκεκριμένα η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ΑCLU) - ηγούνται μιας εκστρατείας εναντίον των Χριστουγέννων, κίνηση που αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου κινήματος.

Ο κ. Γκίμπσον παραθέτει μια σειρά παραδειγμάτων που κατά τη γνώμη του ενισχύουν τη θέση του: από την παρέλαση στο Ντένβερ απαγορεύθηκαν οι αναπαραστάσεις της φάτνης, στην Ουάσιγκτον απαγορεύθηκαν τα κέικ επάνω στα οποία αναγράφεται «Ευτυχισμένα Γενέθλια του Ιησού», στο Νιου Τζέρσι ακυρώθηκε μια σχολική έξοδος στην παράσταση του Ντίκενς «Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα», ενώ απαγορεύθηκε και η δημόσια εκτέλεση χριστουγεννιάτικων τραγουδιών.

Για τον συγγραφέα και άλλους συντηρητικούς χριστιανούς διαφαίνεται μια κοσμική συνωμοσία, η οποία αποσκοπεί στην κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων, όπως είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο, η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» και οι στολισμοί σε κόκκινο και πράσινο χρώμα.

Προάσπιση της διαφορετικότητας 

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που τα Χριστούγεννα μπαίνουν στο στόχαστρο. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια όμως επικρίνονταν για την εμπορευματοποίησή τους, τον υλισμό που προωθούν και τις ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες, σήμερα το διακύβευμα είναι η προάσπιση της διαφορετικότητας, η οποία ευαισθητοποιεί τα τελευταία χρόνια τον αμερικανικό πολιτισμό και τις επιχειρήσεις.

Πόσοι Αμερικανοί δεν θα γιορτάσουν εφέτος τα Χριστούγεννα; Δεκάδες χιλιάδες, αναφέρει, από την πλευρά της, σε άρθρο της η Σίμα Λίμπερμαν, συμπράττουσα συγγραφέας στο βιβλίο «Η διαφορετικότητα στην εργασία: Πώς να διοικείς με επιτυχία ένα ετερόκλητο εργατικό δυναμικό». Και αυτό διότι οι θρησκευτικές προτιμήσεις ποικίλλουν: άλλοι είναι πιστοί μη χριστιανικών θρησκειών- όπως βουδιστές, μουσουλμάνοι, εβραίοι-, άλλοι άθεοι και άλλοι αγνωστικιστές.

Η κυρία Λίμπερμαν μάλιστα προτείνει στους εργαζομένους να διοργανώνουν πάρτι με στολισμούς που δεν παραπέμπουν σε καμία θρησκεία ή, ακόμη καλύτερα, να αντικαταστήσουν τα πάρτι των Χριστουγέννων με τα ρεβεγιόν για το Νέο Έτος.

Εορτασμός μόνο σε σπίτια και εκκλησίες 

Οι πολέμιοι των Χριστουγέννων υποστηρίζουν ότι ο εορτασμός προσβάλλει ενδεχομένως μια μεγάλη μάζα ανθρώπων. Την παραπάνω θέση αποδομούν ωστόσο εκείνοι που αναφέρουν ότι στις ΗΠΑ πολλοί μη χριστιανοί- ακόμη και εβραίοι- γιορτάζουν τα Χριστούγεννα και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μπορούμε να κρατήσουμε τον σημερινό χαρακτήρα της εορτής, αν παραμερίσουμε τις ανησυχίες και τις διαφορές μας και επιλέξουμε να βγούμε από τη ρουτίνα μας για λίγες ημέρες. 

Ωστόσο η ΑCLU κάνει λόγο για «πλασματικό» πόλεμο, που μοιάζει μάλλον με προπαγάνδα, και ξεκαθαρίζει τη θέση της επισημαίνοντας δύο σημεία: 

πρώτον, οι πολέμιοι δεν αντιτίθενται στον εορτασμό των Χριστουγέννων, δεδομένου ότι η θρησκευτική έκφραση προστατεύεται από το κράτος. Ωστόσο είναι απόλυτα επιτρεπτός και σεβαστός μόνο στα σπίτια και στις εκκλησίες των χριστιανών, πουθενά αλλού. 

Δεύτερον, οι κυβερνήσεις δεν θα πρέπει να εμπλέκονται στην ενίσχυση της θρησκευτικής έκφρασης, καθώς η θρησκεία τα καταφέρνει καλύτερα όταν δεν είναι η κυβέρνηση αυτή που αποφασίζει ποιες γιορτές και αργίες να προωθήσει.

Η θρησκεία ανήκει εκεί όπου ευημερεί περισσότερο: στα άτομα, στις οικογένειες και στις θρησκευτικές κοινότητες. Το μήνυμα της ΑCLU είναι ξεκάθαρο: προς τους χριστιανούς «Καλά Χριστούγεννα» και προς τους πιστούς όλων των άλλων θρησκειών «Ευχαριστούμε που εμπλουτίζετε τον κόσμο μας».[1] www.sophia-ntrekou.gr

Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί οἱ πολέμιοί της

Η χρονιά που η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας 

προσπάθησε να αντικαταστήσει τα Χριστούγεννα 

με τα γενέθλια του Στάλιν ! 

Ο θρησκευτικός πόλεμος των εφημερίδων 

στα χρόνια του ψυχρού πολέμου.

Το 1950 ήταν μία από τις πρώτες χρονιές του Ψυχρού Πολέμου όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ των υπερδυνάμεων ήταν μεγάλος και άνευ κανόνων. Μία τέτοια περίπτωση ήταν η είδηση πως η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας σκόπευε να αντικαταστήσει τη γιορτή των Χριστουγέννων με τον εορτασμό των γενεθλίων του Stalin. Η είδηση αυτή, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε σάλο στην Ευρώπη του 1950.

Σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα, τα μέσα ενημέρωσης της Ανατολικής Γερμανίας προσπαθούσαν να πείσουν τον λαό μέσα από μεθοδευμένη προπαγάνδα, ότι η γιορτή των Χριστουγέννων ήταν πια ξεπερασμένη. Η κομμουνιστική νεολαία στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια τόνιζε το γεγονός ότι η Ανατολική Γερμανία έπρεπε να περάσει «σε ένα στάδιο εκσυγχρονισμού και αποτίναξης του θρησκευτικού σκοταδισμού». Έτσι, μαζί με την κυβέρνηση πρότειναν ο Δεκέμβριος να γίνει ο μήνας του εορτασμού των γενεθλίων του "πατερούλη". Παράλληλα, πρότειναν ο Δεκέμβριος να γίνει και ο μήνας που θα ήταν αφιερωμένος στη Γερμανο-Σοβιετική φιλία. Τα επιτεύγματα του Stalin προβάλλονταν συνεχώς, ενώ ο Τύπος προσπαθούσε να κατασκευάσει την "εικόνα" του ως του δημιουργού και του πατέρα της ΕΣΣΔ. Για το κομμουνιστικό καθεστώς η θρησκεία ήταν "αντίπαλος".

Ωστόσο, η γιορτή των Χριστουγέννων δεν καταργήθηκε, αλλά απλά αγνοήθηκε. Τα σχολικά βιβλία ξαναγράφτηκαν χωρίς να έχουν αναφορές στην γέννηση του Χριστού. Άλλαξαν ακόμα και οι αναφορές στις χρονολογίες καθώς καταργήθηκε ο υπολογισμός με την ορολογία «προ Χριστού» και «μετά Χριστόν». Τα εργοστάσια έπαψαν να κατασκευάζουν χριστουγεννιάτικα στολίδια που παρέπεμπαν σε θρησκευτικά σύμβολα, όπως αγγελάκια, φάτνες ή άλλες φιγούρες.

Πολλοί ήταν αυτοί που τόνιζαν πως και στην ναζιστική Γερμανία τα Χριστούγεννα δεν ήταν αρεστά στο καθεστώς του Hitler. Στις 21 και 22 Δεκεμβρίου ο Χίτλερ είχε καθιερώσει τη μεγάλη γιορτή του Ναζιστικού Κόμματος για να συμπίπτει με το χειμερινό ηλιοστάσιο. Με την κίνηση αυτή τόνιζε τον παγανιστικό χαρακτήρα του κόμματος. Διοργανώνονταν γιορτές με φωτιές, πανηγυρισμοί και πομπώδεις εκδηλώσεις. Όλα αυτά στην χώρα που γεννήθηκε ο Λούθηρος και η κριτική ενάντια στον παπισμό, που τελικά οδήγησε στον Προτεσταντισμό![2]

Πολεμώντας... τα Χριστούγεννα

Διάβασα (σημ: το παραπάνω κείμενο) και μεταφέρω διορθωμένη μια κακογραμμένη μεν, αλλά σημαντική ωστόσο ιστορική αναφορά που αφορά στον εορτασμό των Χριστουγέννων.

Μόνο εγώ βλέπω ομοιότητες με την σημερινή πραγματικότητα στην πατρίδα μας; Μπορεί να μην φθάσαμε, ακόμα, στην ακρότητα των Σοβιετικών ή των ναζιστών Γερμανών, αλλά σκεφτήκατε ποτέ πόσο κοντά ήμαστε στην νοοτροπία τους; Αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά πως και οι σημερινοί "προοδευτικοί" δεν είναι πρωτοπόροι στις ιδέες τους, ούτε εισάγουν κάτι νέο. Επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη που έχουν κάνει μέχρι σήμερα όλοι οι πολέμιοι της Αληθείας, που δεν κατάφεραν ποτέ -και δεν πρόκειται να καταφέρουν- να ξαναγράψουν την ιστορία όπως τους συμφέρει.

Ο Χριστός γεννήθηκε και δίχασε την ιστορία στο πριν και στο μετά την Γέννησή Του, κάτι που είναι πλέον αναντίρρητο σημείο αναφοράς. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα που έχουν την δύναμη να σαγηνεύουν μονάχα τους ανιστόρητους ή ...τους ανόητους![3]

Ο Στάλιν «Άγιος Βασίλης»

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΗΣ

(θεολογική δογματική μελέτη)

Η Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, όπως όλες οι εορτές της Εκκλησίας, όπως και η ίδια η Εκκλησία του Χριστού, πολεμείται σφοδρότατα από διάφορους εχθρούς της αληθείας. Στην παρούσα μελέτη θα δούμε ορισμένους τρόπους με τους οποίους διάφοροι αντίχριστοι μάχονται την εορτή των Χριστουγέννων.

• Η ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑ

Οι άθεοι (Μαρξιστές, ψευτοσκεπτικιστές, Νεο- Παγανιστές), ισχυρίζονται ότι η Καινή Διαθήκη αντιφάσκει ως προς τον χρόνο της γέννησης του Ιησού Χριστού. Η επιχειρηματολογία τους έχει σε γενικές γραμμές ως εξής:

«Του δὲ ᾿Ιησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως» Ματθαίος 2:1

«Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ῾Ηρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν ᾿Ισραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισραήλ. ἀκούσας δὲ ὅτι ᾿Αρχέλαος βασιλεύειἐπὶ τῆς ᾿Ιουδαίας ἀντὶ ῾Ηρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν» Ματθαίος 2:19-22 Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο ο Ιησούς γεννήθηκε «ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως» του πατρός του Αρχελάου, ο οποίος Αρχέλαος μετά τον θάνατο του Ηρώδη, τον διαδέχθηκε στην διακυβέρνηση της Ιουδαίας. Αυτό σημαίνει ότι ο αναφερόμενος βασιλεύς Ηρώδης είναι ο Ηρώδης ο επονομαζόμενος Μέγας ! ( Σημ : Με το όνομα Ηρώδης υπάρχουν στην Ιστορία της Παλαιστίνης περισσότεροι του ενός βασιλείς). Ο Ματθαίος λοιπόν με τις πληροφορίες που μας δίνει, ξεκαθαρίζει για ποίον Ηρώδη πρόκειται. Πρόκειται για τον Ηρώδη τον Μέγα πατέρα του Αρχελάου.

«Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου. καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. ἀνέβη δὲ καὶ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν εἰς πόλιν Δαυΐδ, ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυΐδ, ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον» Λουκάς 2: 1- 7

«ἀνέστη ᾿Ιούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ· κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν» Πράξεις 5:37

Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά, (συγγραφέα του Κατά Λουκάν Ευαγγελίου και των Πράξεων), ο Ιησούς γεννήθηκε κατά την διάρκεια απογραφής που έλαβε χώρα την περίοδο που ηγεμόνευε την Συρία ο Κυρήνιος. Επίσης σύμφωνα με τον Λουκά κατά την διάρκεια απογραφής ξέσπασε η επανάσταση του Ιούδα του Γαλιλαίου.

Από την Ιστορία γνωρίζουμε ότι ο Ιούδας ο Γαλιλαίος πράγματι επαναστάτησε κατά την διάρκεια απόγραφής στα χρόνια που ηγεμόνευε την Συρία ο Κυρήνιος και συγκεκριμέναη επανάσταση αυτή του Ιούδα καθώς και η απογραφή που αναφέρονται στις Πράξεις, έγιναν γύρω στο 6 μ.Χ.

Από την άλλη μεριά, ο Ηρώδης ο Μέγας, ο πατήρ του Αρχελάου, πέθανε το έτος 4 π.Χ όταν ηγεμόνευε την Συρία ο Σέντιος Σατουρνίνος και όχι ο Κυρήνιος !!!

Συνεπώς, σύμφωνα με τους αντιχρίστους προπαγανδιστές, οι Ευαγγελιστές αντιφάσκουν ως προς τον χρόνο της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού !!!

• Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

«Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου» Λουκάς 2:1-2

Ο Λουκάς λέγει ότι η απογραφή κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς ήταν η ΠΡΩΤΗ που έγινε ηγεμονεύοντος του Κυρηνίου της Συρίας. Αυτό σημαίνει ότι στα χρόνια του Κυρηνίου δεν έγινε μία μόνο απογραφή ! Διαφορετικά ο Λουκάς θα έγραφε «αὕτη ἡ ἀπογραφὴ ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου» και όχι «αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτηἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου».

Ο Ευαγγελιστής αναφέρει ως ΠΡΩΤΗ την απογραφή κατά την οποία εγεννήθη ο Ιησούς για να την ξεχωρίσει από την κατοπινή απογραφή κατά την οποία έγινε η επανάσταση του Ιούδα του Γαλιλαίου και την οποία αναφέρει στις Πράξεις ! Δύο διαφορετικές απογραφές έχουμε λοιπόν και όχι μία. Η επανάσταση του Ιούδα του Γαλιλαίου έγινε στην δεύτερη απογραφή και όχι στην πρώτη κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς.

Μέσα από μελέτη των πηγών, προκύπτει ότι η πρώτη ηγεμονία του Κυρηνίου, τοποθετείται μεταξύ των ετών 12-8 π.Χ. Η πρώτη λύση που δόθηκε στο πρόβλημα της χρονολόγησης ήταν να υποτεθεί πως ο Κυρήνιος εκτέλεσε την απογραφή προς το τέλος της θητείας του (8 π.Χ.), όπως διέταξε ο Αύγουστος Οκταβιανός. Η απογραφή αυτή επειδή ήταν η «πρώτη» που γινόταν στους Ιουδαίους διήρκεσε πολύ χρόνο και την έφερε εις πέρας, σύμφωνα και με τον Τερτυλλιανό, ο διάδοχος του στην ηγεμονία της Συρίας, ο Σέντιος Σατουρνίνος. Έτσι, οι μεν Ρωμαίοι ανέφεραν στα ρωμαϊκά έγγραφα το όνομα εκείνου που ολοκλήρωσε την απογραφή, του Σέντιου Σατουρνίνου, οι δε Ιουδαίοι, από τους οποίους άντλησε την πληροφορία ο Ευαγγελιστής Λουκάς, κράτησαν στη μνήμη τους το όνομα αυτού που την άρχισε και ο οποίος αργότερα, το 6-7 μ.Χ., διενήργησε και την άλλη απογραφή. Συνεπώς, αφού ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει «απογραφή πρώτη εγένετο», εννοείται ότι γνώριζε τη δεύτερη απογραφή του 6-7 μ.Χ. και χρησιμοποίησε το επίθετο «πρώτη» σε αντιδιαστολή προς τη δεύτερη απογραφή. Η απογραφή, επομένως, που αναφέρει ο Λουκάς πρέπει να αποφασίσθηκε την περίοδο 12 π.Χ. έως 8 π.Χ. και να συνδέθηκε με το όνομα του Κυρήνιου αντί του Σατουρνίνου. 

Πιθανή δε είναι η άποψη η οποία δέχεται μεν επί Κυρηνίου την αρχή της απογραφής περί το 9 π.Χ., η πρακτική ολοκλήρωση της όμως, ιδιαίτερα στις περιοχές της Συρίας, Παλαιστίνης κ.λπ., πραγματοποιήθηκε από το διάδοχο του, Σατουρνίνο, έξαρχο της Συρίας από το 8-6 π.Χ. Αλλά η απογραφή συνέχιζε να ονομάζεται «απογραφή Κυρηνίου» εξαιτίας σχετικού διατάγματος, και προς την οποία είναι σύμφωνο το σχετικό κείμενο του Λουκά. Δεν πρέπει δε να αποκλειστεί η συνύπαρξη δύο έξαρχων σε κάποια περιοχή, σύμφωνα με πρακτική της εποχής εκείνης, ιδιαίτερα κατά την περίοδο διαδοχής, για ενημέρωση και ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας. Μπορεί έτσι να υποτεθεί ότι κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ των ετών 8-6 π.Χ., κατά τό σύστημα της συνδιοίκησης υπάρχουν στην εξαρχία της Συρίας δύο αξιωματούχοι, ο Κυρήνιος και ο Σατουρνίνος, εκδοχή που προσφέρει μία ακόμη λύση στο πρόβλημα της απογραφής. Και στις δύο απογραφές ηγεμόνευε ο Κυρήνιος. Στην πρώτη απογραφή ως ηγεμόνας, στη δεύτερη ως Λεγάτος. Το 1828 βρέθηκε στη Ρώμη επιγραφή, που ανέφερε ότι ο Κυρήνιος υπήρξε δύο φορές κυβερνήτης της Συρίας (J.P. Free, Archaeology and Bible History, σελ. 286) ο δε Ράμσεϋ βρήκε πριν από τον Α' Παγκ. Πόλεμο μια επιγραφή στην Αντιόχεια της Πισιδίας, που επιβεβαίωνε τις δύο διοικητικές περιόδους του Κυρηνίου. 

• ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;

Διάφοροι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να εορτάζουμε τα Χριστούγεννα διότι ο Ιησούς και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν εόρταζαν Χριστούγεννα και γενέθλια και ούτε η Αγία Γραφή μας λέγει πότε γεννήθηκε ο Ιησούς.

Οι αιρετικοί, πιστοί στην τακτική τους, ανακατεύουν την αλήθεια με το ψεύδος και συκοφαντούν τις πρακτικές της Εκκλησίας. Είναι αλήθεια ότι η Γραφή δεν μας λέγει πότε γεννήθηκε ο Ιησούς. Είναι αλήθεια ότι οι Εβραίοι δεν εόρταζαν γενέθλια. Είναι όμως ψεύδος ότι η Χριστιανοί δεν εόρταζαν τα Χριστούγεννα ! Οι αρχαίοι Χριστιανοί εόρταζαν τα Χριστούγεννα την 6η Ιανουαρίου μαζί με την Βάπτιση του Ιησού.

«καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ. καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον· εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ. καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων· δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ρῆμα τοῦτο τὸ γεγονός, ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν. καὶ ἦλθον σπεύσαντες, καὶ ἀνεῦρον τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν ᾿Ιωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ. ἰδόντες δὲ διεγνώρισαν περὶ τοῦ ρήματος τοῦ λαληθέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου· καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς. ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνετήρει τὰ ρήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. καὶὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς» Λουκάς 2: 9- 20.

Η Αγία Γραφή μας διδάσκει ότι είναι χαρμόσυνο γεγονός η Γέννηση του Σωτήρος και οι Άγγελοι εόρτασαν το γεγονός και οι ποιμένες επίσης. Οι αρνητές του εορτασμού της Γέννησης του Χριστού είναι αιρετικοί – θύματα του Διαβόλου. Δεικνύουν συμπεριφορά αντίθετη από τους Αγγέλους και τους ποιμένες ! Ορισμένοι δε αιρετικοί, όπως οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά ούτε την Ανάσταση του Ιησού εορτάζουν αλλά εορτάζουν τον θάνατο του Ιησού μόνο !!! Διαβολάνθρωποι πραγματικοί…

• Ο ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής σημαντικό: Άλλο πράγμα είναι το γεγονός της Γεννήσεως του Ιησού και άλλο πράγμα το πότε η Εκκλησία όρισε την εορτή των Χριστουγέννων.

Προηγουμένως είπαμε ότι οι πρώτοι Χριστιανοί εόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου μαζί με την Βάπτιση. Αυτό συνέβη διότι η Εκκλησία τιμούσε τα γεγονότα αυτά για τα οποία όμως η Γραφή δεν αναφέρει πότε συνέβησαν. Ακόμη και για την εορτή του Πάσχα που οι πρώτοι Χριστιανοί την εόρταζαν ως σταθερή και όχι κινητη εορτή, η Εκκλησία όρισε τελικά η εορτή του Πάσχα να εορτάζεται ως κινητή εορτή παρόλο που είναι γνωστή η ημερομηνία της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού (16 του μηνός Αβίβ ή Νισάν σύμφωνα με το Εβραϊκό ημερολόγιο) και παρόλο που η αρχαία Εκκλησία εόρταζε το Χριστιανικό Πάσχα μαζί με τους Εβραίους την 14 Αβίβ/ Νισάν. Στην Εκκλησία σημασία έχουν τα γεγονότα και η τιμή προς αυτά και όχι οι ημερομηνίες… Ακουέτωσαν αυτά και οι σχισματικοί παλαιοημερολογήτες ! Η Εκκλησία ως οδηγούμενη εις πάσαν την αλήθεια υπό του Αγίου Πνεύματος, ως στύλος και εδραίωμα της αληθείας ( Α Τιμόθεο 3:15), έχει την εξουσία να ορίζει και να μεταθέτει εορτές – « ἡμέρας παρατηρεῖσθε καὶ μῆνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς! φοβοῦμαι ὑμᾶς μήπως εἰκῆ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς» Γαλάτας 4:10-11.

• Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ

Ορισμένοι πολέμιοι της Εκκλησίας και της εορτής των Χριστουγέννων, χρησιμοποιούν την εξής τακτική ενάντια στην 25η Δεκεμβρίου ως ημέρας εορτής της Γέννησης του Ιησού:

Η Γραφή, λέγουν ψευδόμενοι, προσδιορίζει τον μήνα Οκτώβριο ως μήνα της Γέννησης του Ιησού, συνεπώς το να εορτάζονται τα Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου είναι λάθος !

Η αιρετική αυτή διαστροφή της Γραφής αποσκοπεί να παραπλανήσει τους αφελείς ως προς την ορθότητα του ορισμού από την Εκκλησία της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρας εορτασμού της Γέννησης. Επαναλαμβάνουμε όμως ότι η Εκκλησία δίνει σημασία στα εορταζόμενα γεγονότα και όχι στις ημερομηνίες. Αν η Γραφή προσδιόριζε την Γέννηση τον Οκτώβριο θα το γνώριζαμε όχι μόνο εμείς αλλά και οι αρχαίοι Χριστιανοί που εόρταζαν την 6η Ιανουαρίου. Επίσης οι αιρετικοί που επικαλούνται την δήθεν διδασκαλία για Οκτώβριο δεν τιμούν καθόλου τα Χριστούγεννα. Δηλαδή ούτε τον Οκτώβριο τιμούν την Γέννηση του Χριστού !!! Τόσο αντιφατικοί και υποκριτές είναι !

• Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Οι Αιρετικοί αναφέρουν τα εξής ευλογοφανή εκ πρώτης όψεως, πλην έωλα επιχειρήματα.

«Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίαςἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας ᾿Αβιά» Λουκάς 1:5

«Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ» Λουκάς 1:8

«καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν ᾿Ελισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ» Λουκάς 1:23-24

«Εν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρέτ, πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα ᾿Ιωσήφ, ἐξ οἴκου Δαυΐδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ» Λουκάς 1 :26-27

«καὶ ἰδοὺ ᾿Ελισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ» Λουκάς 1: 36

«Εμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Τῇ δὲ ᾿Ελισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν» Λουκάς 1:56-57

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η γέννηση του Ιησού συσχετίζεται με την γέννηση του Ιωάννου του Βαπτιστή διότι η ηλικιακή διαφορά των δύο είναι 6 μήνες (ο Ιωάννης είναι 6 μήνες μεγαλύτερος του Ιησού). Η δε σύλληψη του Ιωάννου και η έπειτα από 9 μήνες γέννηση του συσχετίζεται από τους αιρετικούς με την λήξη της εφημερίας του πατρός του Ζαχαρία στον Ναό. Δηλαδή αμέσως μετά την λήξη της εφημερίας του Ζαχαρία στον Ναό έγινε η σύλληψη του Ιωάννη, 6 μήνες αργότερα έγινε η σύλληψη του Ιησού, 9 μήνες μετά το τέλος της εφημερίας του Ζαχαρία γεννήθηκε ο Ιωάννης και 6 μήνες αργότερα, δηλαδή 15 μήνες μετά το τέλος της εφημερίας του Ζαχαρία στον Ναό γεννήθηκε ο Ιησούς. Αν λοιπόν προσδιοριστεί το τέλος της εφημερίας του Ζαχαρία στον Ναό του Σολομώντα προσδιορίζεται και η γέννηση του Ιησού Χριστού !

• ΟΙ 24 ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

«καὶ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ πρῶτος τῷ ᾿Ιωαρίμ, τῷ ᾿Ιεδίᾳ ὁ δεύτερος, τῷ Χαρὶβ ὁ τρίτος, τῷ Σεωρὶμ ὁ τέταρτος, τῷ Μελχίᾳ ὁ πέμπτος, τῷ Μεϊαμὶν ὁ ἕκτος, τῷ Κὼς ὁ ἕβδομος, τῷ ᾿Αβίᾳ ὁ ὄγδοος, τῷ ᾿Ιησοῦ ὁ ἔνατος, τῷ Σεχενίᾳ ὁ δέκατος, τῷ ᾿Ελιαβὶ ὁ ἑνδέκατος, τῷ ᾿Ιακὶμ ὁ δωδέκατος, τῷ ᾿Οπφᾷ ὁ τρισκαιδέκατος, τῷ ᾿Ιεσβαὰλ ὁ τεσσαρεσκαιδέκατος, τῷ Βελγᾷ ὁ πεντεκαιδέκατος, τῷ ᾿Εμμὴρ ὁ ἑκκαιδέκατος, τῷ Χηζὶν ὁ ἑπτακαιδέκατος, τῷ ᾿Αφεσὴ ὁ ὀκτωκαιδέκατος, τῷ Φεταίᾳ ὁ ἐννεακαιδέκατος, τῷ ᾿Εζεκὴλ ὁ εἰκοστός, τῷ ᾿Αχὶμ ὁ εἷς καὶ εἰκοστός, τῷ Γαμοὺλ ὁ δεύτερος καὶ εἰκοστός, τῷ ᾿Αδαλλαὶ ὁ τρίτος καὶ εἰκοστός, τῷ Μαασαὶ ὁ τέταρτος καὶ εἰκοστός. αὕτη ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ τὴν λειτουργίαν αὐτῶν τοῦ εἰσπορεύεσθαι εἰς οἶκον Κυρίου κατὰ τὴν κρίσιν αὐτῶν διὰ χειρὸς Ααρὼν πατρὸς αὐτῶν, ὡς ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ» Α Παραλειπομένων/ Α Χρονικών 24:7-19

Η κάθε εφημερία λειτουργούσε για μία εβδομάδα από Σάββατο σε Σάββατο μέχρι της εξαντλήσεως των 24 εφημεριών και κατόπιν άρχιζαν από την αρχή. Υπήρχαν τρείς εβδομάδες κατά την διάρκεια του έτους που λειτουργούσαν όλες οι εφημερίες μαζί (Άζυμα, Πεντηκοστή, Σκηνοπηγία) – « τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται αὐτὸν Κύριος, ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἀζύμων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἑβδομάδων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς σκηνοπηγίας» Δευτερονόμιο 16:16. Οι εφημερίες άρχιζαν με την αρχή του έτους, δηλαδή με τον πρώτο μήνα του Εβραϊκού ημερολογίου , τον μήνα Αβίβ/ Νισάν.

Σύμφωνα με τα παραπάνω που παραθέτουν οι αιρετικοί έχουμε τα εξής:

Ο Ζαχαρίας ο πατέρας του Ιωάννου ανήκει στην εφημερία Αβιά που είναι η 8η κατά σειρά στην διαδοχή των εφημεριών. Όμως υπάρχουν και οι εορτές των Αζύμων και της Πεντηκοστής που όλοι οι Ιερείς ήταν παρόντες στον Ναό. Σύμφωνα λοιπόν με τους αιρετικούς υπολογισμούς η εφημερία Αβιά ιεράτευε την 10η εβδομάδα από την αρχή του έτους (1η Νισάν) δηλαδή την δεύτερη εβδομάδα του μηνός Σιβάν.

• ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ

Οι Αιρετικοί ξεχνούν ότι το ημερολόγιο των Εβραίων είναι Σεληνιακό και όχι Ηλιακό. Αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο λάθος στους παραπάνω υπολογισμούς που κάνουν. Ο υπολογισμός τους έχει στην πραγματικότητα αρκετά λάθη αλλά εδώ θα αναφερθούμε στο πλέον σπουδαίο που κονιορτοποιεί πλήρως το αιρετικό οικοδόμημα. Σύμφωνα με τους αιρετικούς οι εφημερίες διαδέχονται η μία την άλλη ανά εβδομάδα μέχρι να τελειώσουν και οι 24. Κατόπιν επαναλαμβάνεται η ίδια διαδοχή άλλη μία φορά στο ίδιο έτος. 

Λαμβανομένου υπόψιν και των τριών εβδομάδων που όλοι οι Ιερείς είναι παρόντες στον Ναό, καταλήγουμε στο εξής: Κάθε εφημερία λειτουργεί στον Ναό μόνη της δύο φορές τον χρόνο συν άλλες τρείς φορές μαζί με τις υπόλοιπες. Οι αιρετικοί δεν μας εξηγούν γιατί η θεωρούν ότι η σύλληψη του Ιωάννη του Βαπτιστή έλαβε χώρα αμέσως μετά το τέλος της πρώτης φοράς που η εφημερία του Αβιά τελείωσε και όχι όταν τελείωσε η ίδια εφημερία για δεύτερη φορά το ίδιο έτος (αφού κάθε εφημερία δύο φορές υπηρετούσε στον Ναό κάθε έτος μόνη της – αφήνουμε στην άκρη τις τρείς φορές που υπηρετούσε μαζί με τις άλλες). Μερικοί ισχυρίζονται (αλλάζοντας λίγο τον αιρετικό συλλογισμό), ότι η κάθε εφημερία υπηρετούσε συνεχόμενες δύο εβδομάδες ! Πράγμα αυθαίρετο και αναπόδεικτο.

Όμως όπως είπαμε το σπουδαίο λάθος των αιρετικών είναι ότι έχουν άγνοια του Εβραϊκού ημερολογίου το οποίο είναι Σεληνιακό. Επειδή ως γνωστόν το Σεληνιακό έτος είναι μικρότερο του Ηλιακού μερικές ημέρες αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι Εβραίοι να διορθώνουν σε τακτά διαστήματα το ημερολόγιό τους με έναν εμβόλιμο μήνα που ονομάζεται ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΔΑΡ (Βε Αδάρ). Σύμφωνα με την διόρθωση αυτή σε έναν κύκλο 19 ετών τα 12 έτη έχουν 12 μήνες το κάθε ένα και τα 7 έτη έχουν 13 μήνες το κάθε ένα. Ο κύκλος αυτός ονομάζεται Μετωνικός κύκλος.

Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι εφόσον κάποια έτη το Εβραϊκό ημερολόγιο έχει 13 και όχι 12 μήνες, τότε εφόσον η σειρά διαδοχής των εφημεριών δεν άλλαζε (όπως και οι αιρετικοί παραδέχονται), ο πρώτος μήνας κάθε έτους (Νισάν) δεν άρχιζε με την ίδια εφημερία πάντα. Οπότε δεν ξέρουμε πότε η εφημερία του Αβιά υπηρετούσε στον Ναό. Οι εφημερίες δηλαδή έκαναν κύκλο και δεν ήταν σε σταθερά χρονικά διαστήματα όπως αφελώς νομίζουν ή θέλουν να παρουσιάσουν οι διαστροφείς της Γραφής ! Δεν μπορεί να προσδιοριστεί η χρονική περίοδος της εφημερίας Αβιά, ούτε συνεπώς η σύλληψη του Ιωάννου, ούτε η σύλληψη και γέννηση του Ιησού Χριστού. Ο μήνας Βε Αδάρ τινάζει στον αέρα τον αιρετικό υπολογισμό !!! [4] www.sophia-ntrekou.gr

♪♫ Παραδοσιακά κάλαντα Χριστουγέννων ♪♫

από την περιοχή της Πελοποννήσου.

Ἦχος α'. Ῥυθμὸς τετράσημος.[5]

Χριστούγεννα πρωτούγεννα, πρώτη γιορτὴ τοῦ χρόνου,

γιὰ ἐβγᾶτε, δέστε, μάθετε, πὼς ὁ Χριστὸς γεννιέται,

γεννιέται κι ἀναθρέφεται στὸ μέλι καὶ στὸ γάλα,

τὸ μέλι τρῶν᾿ οἱ ἄρχοντες, τὸ γάλα οἱ ἀφεντάδες

καὶ τὸ μελισσοχόρταρο τὸ λούζουντ᾿ οἱ κυράδες.

Κυρὰ ψιλή, κυρὰ λιγνή, κυρὰ γαϊτανοφρύδα,

κυρὰ μ᾿ ὅταν στολίζεσαι νὰ πᾷς στὴν ἐκκλησιά σου,

βάζεις τὸν ἥλιο πρόσωπο καὶ τὸ φεγγάρι ἀγκάλι

καὶ τὸν καθάριο αὐγερινὸ τὸν βάζεις δαχτυλίδι.

Ἐμεῖς ἐδῶ δὲν ἤρθαμε νὰ φᾶμε καὶ νὰ πιοῦμε,

μόνο σᾶς ἀγαπούσαμε κι ἤρθαμε νὰ σᾶς δοῦμε·

ἐδῶ ποὺ τραγουδήσαμε πέτρα νὰ μὴ ραγίσει

κι ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ πολλοὺς χρόνους νὰ ζήσῃ.

Δῶστε μας καὶ τὸν κόκορα, δῶστε μας καὶ τὴν κότα,

δῶστε μας καὶ πέντ᾿ ἕξ᾿ αὐγά, νὰ πᾶμε σ᾿ ἄλλη πόρτα.

6. Παραπομπές: 

1. «Οι πολέμιοι των Χριστουγέννων» Άρθρο από έντυπο της εφημερίδος «ΤΟ BHMA» 25/12/2007 [Απειλές για μποϊκοτάζ, Προάσπιση της διαφορετικότητας, Εορτασμός μόνο σε σπίτια και εκκλησίες.

2. Η εορτή των Χριστουγέννων και οι πολέμιοί της - Η χρονιά που η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας προσπάθησε να αντικαταστήσει τα Χριστούγεννα με τα γενέθλια του Στάλιν ! Ο θρησκευτικός πόλεμος των εφημερίδων στα χρόνια του ψυχρού πολέμου. www.mixanitouxronou.gr
3. Πολεμώντας... τα Χριστούγεννα » Μανώλης Β. Βολουδάκης voloudakis.blogspot.gr
4. Η εορτή των Χριστουγέννων και οι πολέμιοι της (θεολογική δογματική μελέτη). Χρήστος Σαλταούρας 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013 Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον, www.egolpion.com
5. Κεντρική φωτογραφία: Το χριστουγεννιάτικο δέντρο του εμπορικού κέντρου Rockefeller στη Νέα Υόρκη. Πολλοί Αμερικανοί αναφέρονται πλέον σε αυτό λέγοντας «Το δέντρο», αποφεύγοντας τη χρήση της λέξης «χριστουγεννιάτικο» (Πηγή: ΑΡ/ JULΙΕ JΑCΟΒSΟΝ). 

6. Παραδοσιακά κάλαντα Χριστουγέννων ♪♫ από την περιοχή της Πελοποννήσου. Ἦχος α'. Ῥυθμὸς τετράσημος. www.nektarios.gr

7. Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google. Σημ.: πατήστε την εικόνα ή τον σύνδεσμο για να δείτε τα Video.
8. Πηγή, Υποσημειώσεις, σύνδεσμοι: Αέναη επΑνάσταση ✞ www.sophia-ntrekou.gr
9. 1η δημοσίευση 17 Δεκεμβρίου 2013. Τελευταία ενημέρωση και έλεγχος συνδέσμων: 14 Δεκεμβρίου 2017 στις 09:38 www.sophia-ntrekou.gr

πηγή

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ (Ἁγ. Νικολ. Βελιμίροβιτς)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο
Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς)
«Ὁ Μόνος Φιλάνθρωπος»- ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσ/νίκη 2012, σελ. 17-19

 .             Δὲν ἁρμόζει οὔτε στὸν Θεὸ οὔτε στὸν ἄνθρωπο νὰ μάχεται τὸ σατανᾶ μὲ τὰ ἴδια ὄπλα. Ἐνάντια στὴ λογικὴ τοῦ σατανᾶ πρέπει νὰ μάχεται κανεὶς μὲ τὴν οὐράνια λογική. Νὰ μάχεται ἐναντίον τοῦ ψέματος μὲ τὴν ἀλήθεια, νὰ μάχεται τὸ μίσος ἐναντίον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, μὲ τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τὴν φιλανθρωπία. Νὰ μάχεται κανεὶς ἐναντίον τῆς ἀπροθυμίας τοῦ σατανᾶ καὶ τῆς ἔπαρσής του μὲ ταπεινοφροσύνη καὶ πραότητα. Πρέπει νὰ σκεφτοῦμε πὼς ἂν στὸν σατανᾶ δινόταν ἡ εὐκαιρία νὰ ἐπιλέξει τὸν τόπο τῆς γέννησής του, αὐτός, χωρὶς ἀμφιβολία, θὰ διάλεγε ἕνα πολυτελὲς κάστρο σὲ κάποιο ἐμφανὲς καὶ ὑψηλὸ μέρος τοῦ κόσμου. Καὶ αὐτὸ θὰ ταιρίαζε στὴν περήφανη λογική του. Ὁ Ἰησοῦς, ὁ Υἱὸς τοῦ Ὑψίστου, ὁ Θεός– Λόγος δὲν ἔπραξε ἔτσι.
.             Ὁ Ἰησοῦς ἐπαινεῖ ὡς μακάριους, ὅσους νιώθουν τὸν ἑαυτό τους φτωχὸ μπροστὰ στὸν Θεὸ καὶ ὅσους εἶναι πράοι. Στοὺς πρώτους καὶ ὑποσχέθηκε τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ στοὺς δεύτερους ὑποσχέθηκε πὼς θὰ κληρονομήσουν τὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς «πτωχοὺς τῷ πνεύματι», ἐπειδὴ δὲν γεννήθηκε σὲ παλάτι οὔτε σὲ κάποιο ψηλὸ μέρος τοῦ κόσμου οὔτε κἂν στὴ γῆ, ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τὴ γῆ. Γεννήθηκε σὰν ἀμνὸς ἄκακος στὸ μαντρί.
.             Ὁ Καίσαρας Ὀκταβιανὸς Αὔγουστος συντέλεσε στὸ νὰ γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας στὴ Βηθλεέμ, ὅπως εἶχε προφητευτεῖ, ἐπειδὴ ἔβγαλε διάταγμα νὰ ἀπογραφεῖ ὅλη ἡ οἰκουμενικὴ (Λουκ. β´ 1). Αὐτὸ σήμαινε πὼς ἔπρεπε νὰ ἀπογραφεῖ ὁλόκληρη ἡ αὐτοκρατορία. Δὲν γνωρίζουμε γιὰ ποιὸ λόγο ἦταν ἀπαραίτητη αὐτὴ ἡ ἀπογραφὴ στὸν αἱμοχαρῆ διάδοχο τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα, ἀλλὰ γνωρίζουμε γιὰ ποιὸ λόγο ἦταν ἀπαραίτητη ἡ ἀπογραφὴ στὸν Θεό. Ἔπρεπε νὰ γίνει, γιὰ νὰ ἔρθει ὁ Ἰωσὴφ μὲ τὴν κυοφοροῦσα Μαρία ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ στὴ Βηθλεέμ, στὴν πόλη τοῦ προγόνου τοῦ Δαβίδ. Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν, γιὰ νὰ γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας σ᾽ αὐτὴ τὴν πόλη, ὅπως ἦταν ξεκάθαρα γραμμένο. Αὐτὸ ἦταν οὐσιαστικὰ τὸ νόημα τοῦ διατάγματος τῆς ἀπογραφῆς.
.           Ἄλλο σκέφτεται ὁ ἄνθρωπος καὶ ἄλλο ὁ Θεός.
.             Ἡ Ναζαρὲτ εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ. Εἶναι πολὺ μακριὰ οἱ δύο πόλεις γιὰ ἐκεῖνο τὸν καιρὸ καὶ γιὰ τὰ τότε μεταφορικὰ μέσα. Ὁ Ἰωσὴφ ἔπρεπε νὰ περπατάει καὶ νὰ ὁδηγεῖ τὸ γαϊδουράκι, στὸ ὁποῖο καθόταν ἡ Ἁγία Παρθένος Μαρία, ποὺ κουβαλοῦσε μέσα της τὸν ὥριμο εὐλογημένο καρπό.
.             Ἤδη εἶχαν περάσει ἐννιὰ μῆνες ἀπὸ τὴν εὐχάριστη εἴδηση τοῦ ἀρχαγγέλου, τὴν ὁποία δέχτηκε στὴν Ναζαρέτ. Ἦταν πολὺ κοντὰ ἡ στιγμὴ τοῦ τοκετοῦ της. Γι᾽ αὐτὸ τὸ λόγο ἔπρεπε νὰ ταξιδεύουν πιὸ σιγά. Ἔτσι κι ἀλλιῶς ὁ δρόμος διαρκοῦσε τρεῖς μέρες, ἦταν μακρὺς καὶ κουραστικός. Ἀλλὰ ἔτσι, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποδώσουν «τὰ τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι» (Ματθ. κα´ 21) ὅπως ἀργότερα αὐτὸς ὁ Ἴδιος εἶπε.
.             Δὲν βρέθηκε γιὰ αὐτοὺς πουθενὰ μέρος γιὰ διανυκτέρευση, οὔτε σὲ πανδοχεῖο, οὔτε σὲ χάνι, οὔτε σὲ κανένα σπίτι. Οἱ καλύτερες θέσεις ἦταν κατειλημμένες ἀπὸ Ρωμαίους ἀξιωματούχους, ἀπογραφεῖς καὶ διερμηνεῖς. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέρη ἦταν κατειλημμένα ἀπὸ ψυχὲς ποὺ κατάγονταν ἀπὸ τὴ γενιὰ τοῦ Δαυΐδ (Λουκ. θ´ 58). Οἱ ἀλεποῦδες ἔχουν καταφύγια καὶ τὰ πουλιὰ φωλιές, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὅμως δὲν ἔχει ποῦ νὰ γείρει τὸ κεφάλι (Ματθ. η´ 20).
.             Τὸ μέρος ὅμως ποὺ δὲν βρέθηκε γιὰ Αὐτὸν ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, βρέθηκε ἀνάμεσα στὰ ζῶα. Βρέθηκε μία ἄδεια σπηλιά ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὴν πόλη, ποὺ δὲν τὴν εἶχε πιάσει κανεὶς καὶ ἤτανε μέρος γιὰ ἀστέγους.

       Στὴν Παλαιστίνη ὑπάρχουν πολλὲς ὡραῖες πηγές, ποὺ βρίσκουν καταφύγιο ἄνθρωποι ῆ ζῶα, ὅμως καμιὰ σπηλιὰ δὲν εἶναι τόσο ταπεινή, ὅσο αὐτὴ ἡ σπηλιὰ στὴ Βηθλεέμ. Οἱ σπηλιὲς τοῦ Κολοράντο, σὲ σύγκριση μὲ ἐκείνη μοιάζουν μὲ παλάτια. Ἡ σπηλιὰ τῆς Βηθλεὲμ βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴ γῆ. Καὶ σήμερα γιὰ νὰ τὴν κατέβουμε, πρέπει νὰ περάσουμε ἀπὸ ἀπόκρημνες σκάλες, ποὺ εἶναι χαραγμένες στὸν βράχο. Εἶναι χαμηλὴ καὶ σκοτεινή, βαθουλωμένη, σὰν ἀπὸ χέρι γλύπτη, σὲ ἕνα τεράστιο καὶ αἰώνια ἀκίνητο βράχο. Οἱ μοναδικὲς ἀνέσεις της εἶναι ἡ δροσιὰ ποὺ ἔχει τὸ καλοκαίρι καὶ ἡ ζεστασιὰ τὸν χειμώνα.
.             Δὲν μποροῦσαν λοιπὸν οἱ βοσκοὶ νὰ βάλουν ἐκεῖ τὰ κοπάδια τους, ὅπως πολλοὶ πιστεύουν, ἐπειδὴ ἦταν ὑπερβολικὰ στενή. Ἔβαζαν μόνο γιὰ λίγο καιρὸ μερικὰ νεογέννητα ἀρνάκια καὶ τὶς μάνες τους. Γι᾽ αὐτὸ τὸν λόγο, ὅπως ἔχει γραφεῖ, στὴν περιοχὴ ἐκείνη πράγματι ὑπῆρχαν βοσκοί, οἱ ὁποῖοι ὅμως ἔμεναν ἔξω στὴν ὕπαιθρο φυλάγοντας βάρδιες τὴ νύχτα καὶ τὸ κοπάδι τους (Λουκ. β´ 8). Ἐκείνη λοιπὸν τὴν ἐποχή, ἐπειδὴ ἦταν χειμώνας, τὰ πρόβατα δὲν εἶχαν ἀρχίσει νὰ γεννοῦν καὶ ἔτσι ἡ σπηλιὰ ἦταν ἄδεια.
.             Ἐὰν οἱ ἅγιοι φιλοξενούμενοι ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ ἐρχόντουσαν ἄνοιξη, ὅταν τὰ πρόβατα γεννᾶνε, δὲν θὰ ἔβρισκαν οὔτε αὐτὸ τὸ μέρος ἄδειο. Καὶ αὐτὸ λοιπὸν ἦταν ἐκ τῶν προτέρων σχεδιασμένο ἀπὸ τὴν οὐράνια λογική. Σὲ αὐτὸ τὸ ἀσυνήθιστο μέρος γέννησε ἡ παρθένος Μαρία «τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκο». Ναί, τὸν πρωτότοκο καὶ τὸν πιὸ ἀγαπημένο, τὸν ἕνα καὶ μοναδικό. Ἐπειδὴγεννώντας τὸν Ἥλιο θὰ ἦταν ἀστεῖο, ἂν συνέχιζε νὰ γεννάει μετεωρίτες.
.             Τὸν σπαργάνωσε καὶ τὸν ξάπλωσε σὲ ἕνα παχνὶ (Λουκ. β´ 7) χωρὶς γιατρό, χωρὶς μαμή, χωρὶς βοηθούς, χωρὶς φάρμακα, χωρὶς τίποτε ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὑπάρχουν στὸν πολιτισμό μας. Σήμερα εἶναι λίγες οἱ μάνες ποὺ τολμοῦν νὰ γεννήσουν χωρὶς αὐτά. Γέννησε ἐντελῶς ἁπλά, σὰν μιὰ ἁπλὴ γυναίκα τοῦ χωριοῦ. Μόνη της Τὸν γέννησε χωρὶς κανενὸς τὴ βοήθεια μόνη της Τὸν ἔπλυνε, Τὸν τύλιξε στὶς πάνες, Τὸν τάισε μὲ γάλα ἀπὸ τὸ στῆθος της, Τὸν ξάπλωσε στὴν φάτνη, πάνω σὲ ἄχυρα γιὰ νὰ κοιμηθεῖ. Ἐν συνεχείᾳ καὶ μετὰ ἀπὸ προσευχὴ εὐχαριστίας στὸν Θεό, ξάπλωσε κάτω στὴν γῆ, δίπλα στὴν φάτνη καὶ ξεκουράστηκε.
.             Ἄραγε αὐτὸ συνέβη τυχαία; Ἦταν τυχαῖο ποὺ ὁ Μεσσίας, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου γεννήθηκε σὲ αὐτὸ τὸ σκοτεινὸ βράχο;

 Ἆραγε αὐτὸ συνέβη τυχαία; Ἦταν τυχαῖο ποὺ ὁ Μεσσίας, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου γεννήθηκε σὲ αὐτὸ τὸ σκοτεινὸ βράχο; Δὲν ἦταν τυχαῖο. Δὲν ὑπάρχει κανένα τυχαῖο γεγονὸς στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας ἐμφανίστηκαν ἀντίχριστοι, οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίστηκαν πὼς ὁ Χριστὸς οὔτε ποὺ γεννήθηκε. Αὐτὴ ὅμως ἡ πέτρινη σπηλιὰ ἀποδεικνύει πὼς αὐτοὶ ψεύδονται. Ἐπειδὴ ὅλα τὰ πανδοχεῖα καὶ ὅλα τὰ χάnια στὴν Βηθλεέμ, τῶν ὁποίων ὁ Ἰωσὴφ χτύπησε τὴν πόρτα ζητώντας μέρος γιὰ διανυκτέρευση, σήμερα δὲν ὑπάρχουν, οὔτε ἕνα σπίτι, οὔτε ἕνας τοῖχος! Μὲ τὸν καιρὸ ὅλα καταστράφηκαν καὶ χάθηκαν στὴ σκόνη.
.             Ἂν δηλαδὴ ὁ Χριστὸς γεννιόταν σὲ κάποιο πανδοχεῖο, ποὺ ἀργότερα καταστράφηκε, οἱ ἀντίχριστοι θὰ διέδιδαν προπαγανδιστικὰ τὴν πληροφορία πὼς αὐτὸς δὲν γεννήθηκε ποτέ. Ἡ σπηλιὰ ὅμως στέκεται ἄθικτη, ἀπείραχτη, μαρτυρώντας τὴν γέννησή Του. Δὲν γεννήθηκε δηλαδὴ τυχαία σὲ σπηλιά, ἀλλὰ λόγῳ οὐράνιας λογικῆς. Ὅταν λοιπὸν ὁ Θεὸς δημιούργησε τὴν γῆ καὶ τῆς ἔδωσε μορφή, ἔδωσε μορφὴ καὶ σ᾽ αὐτὴ τὴν σπηλιά, ποὺ τὴν προόριζε γιὰ λίκνο τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ Του.
.             Ἂν κάποιος τώρα ἐνδιαφέρεται νὰ δεῖ πῶς ἦταν ὁ υἱὸς τῆς Παρθένου Μαρίας, αὐτὸ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ξέρουμε. Ὑπάρχει ὅμως μία διήγηση γιὰ τὸν βασιλιὰ Δαβίδ, ποὺ μᾶς διαφωτίζει γιὰ τὸ πὼς ἦταν τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ διήγηση λέει: ὅταν ὁ Δαβὶδ ἦταν νεαρὸς καὶ βοσκοῦσε τὰ πρόβατα γύρω ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ, κατέβηκε μία ζεστὴ μέρα σὲ ἐκείνη τὴν ἴδια σπηλιά, ὅπου ἀργότερα γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς. Κατέβηκε γιὰ νὰ ξεκουραστεῖ καὶ νὰ δροσιστεῖ. Ὅταν κοιμήθηκε, αἰσθάνθηκε κάτι φοβερὸ νὰ τὸν σφίγγει καὶ νὰ τὸν πνίγει. Ξύπνησε καὶ τί εἶδε; Ἕνα φοβερὸ φίδι εἶχε τυλιχτεῖ γύρω ἀπὸ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια του καὶ εἶχε ἀνοίξει τὰ σαγόνια του, γιὰ νὰ τὸν δαγκώσει. Μὲ θανάσιμο φόβο φώναξε ὁ Δαυίδ: Κύριε, σῶσε με! Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἐμφανίστηκε στὴ σπηλιὰ ἕνα παιδὶ ἀπερίγραπτης ὀμορφιᾶς, ντυμένο μὲ λευκὰ ροῦχα, φωτεινὸ σὰν τὸν ἥλιο. Ἔβαλε τὸ χέρι του πάνω στὸ φίδι καὶ τὸ φίδι ἔφυγε ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ Δαβὶδ καὶ ἐξαφανίστηκε. Τὸ παιδὶ κοίταξε μὲ ἠρεμία τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε: Μὴ φοβᾶσαι! Αὐτὸ τὸ βλέμμα, αὐτὴ ἡ φωνὴ καὶ αὐτὴ ἡ μορφὴ ἔμεινε γιὰ πάντα χαραγμένη βαθιὰ στὴν ψυχὴ τοῦ Δαβίδ, ποὺ τότε ἦταν βοσκὸς καὶ ἀργότερα ἔγινε βασιλιὰς καὶ ψαλμωδός. Πολλὰ χρόνια ἀργότερα ὁ Δαβίδ ἐξέφρασε τὴν ἀνάμνηση τῆς εἰκόνας ἐκείνου τοῦ παιδιοῦ στὸν ψαλμὸ ΜΕ´ ὅπου λέει: ἐσὺ εἶσαι ὁ πιὸ ὡραῖος ἀνάμεσα στοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἡ εὐλογία ρέει ἀπὸ τὸ στόμα σου, ἐπειδὴ σὲ εὐλόγησε ὁ Θεὸς αἰώνια.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος - Χριστὸς γεννᾶται (Ἀποσπάσματα ἐκ τῆς Ὁμιλίας ΛΗ´)

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος - Χριστὸς γεννᾶται

(Ἀποσπάσματα ἐκ τῆς Ὁμιλίας ΛΗ´)

Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καί, ἵν᾿ ἀμφότερα συνελὼν εἴπω, Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί, καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, διὰ τὸν ἐπουράνιον, εἶτα ἐπίγειον.

Ὁ Χριστὸς γεννιέται, δοξάσατε. Ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ συναντῆστε (τον). Ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὴν γῆ ὑψωθεῖτε. Τραγουδῆστε γιὰ τὸν Κύριο ὅλη ἡ γῆ καὶ νὰ γιὰ νὰ πῶ καὶ τὰ δυὸ μαζί: Νὰ εὐφρανθοῦν οἱ οὐρανοὶ καὶ νὰ ἀγαλλιάσει ἡ γῆ γιὰ τὸν ἐπουράνιο, ἔπειτα ἐπίγειο.

Κἀγὼ βοήσομαι τῆς ἡμέρας τὴν δύναμιν: Ὁ ἄσαρκος σαρκοῦται. Ὁ Λόγος παχύνεται. Ὁ ἀόρατος ὁρᾶται. Ὁ ἀναφὴς ψηλαφᾶται. Ὁ ἄχρονος ἄρχεται. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ Υἱὸς ἀνθρώπου γίνεται, «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13, 8)

Καὶ ἐγὼ θὰ φωνάξω τὴν δύναμη (σημασία) τῆς ἡμέρας: Ὁ ἄσαρκος σαρκώνεται. Ὁ Λόγος γίνεται ὑλικός. Ὁ ἀόρατος ὀρᾶται. Ὁ ἀναφὴς ψηλαφιέται. Ὁ ἄχρονος ἀρχίζει, «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερα ὁ ἴδιος καὶ στοὺς αἰῶνες».

Ἓν ἐκ δύο τῶν ἐναντίων, σαρκὸς καὶ Πνεύματος· ὧν τὸ μὲν ἐθέωσε, τὸ δὲ ἐθεώθη. Ὢ τῆς καινῆς μίξεως! ὢ τῆς παραδόξου κράσεως! ὁ ὢν γίνεται καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται καὶ ὁ ἀχώρητος χωρεῖται, διὰ μέσης ψυχῆς νοερᾶς μεσιτευούσης Θεότητι καὶ σαρκὸς παχύτητι. Καὶ ὁ πλουτίζων πτωχεύει· πτωχεύει γὰρ τὴν ἐμὴν σάρκαν, ἵν᾿ ἐγὼ πλουτήσω τὴν αὐτοῦ Θεότητα. Καὶ ὁ πλήρης κενοῦται· κενοῦται γὰρ τῆς ἑαυτοῦ δόξης ἐπὶ μικρόν, ἵν᾿ ἐγὼ τῆς ἐκείνου μεταλάβω πληρώσεως. Τίς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητος; Τί τὸ περὶ ἐμὲ τοῦτο μυστήριον; Μετέλαβον τῆς εἰκόνος καὶ οὐκ ἐφύλαξα· μεταλαμβάνει τῆς ἐμῆς σαρκός, ἵνα καὶ τὴν εἰκόνα σώσῃ καὶ τὴν σάρκα ἀθανατίσῃ. Δευτέραν κοινωνεῖ κοινωνίαν, πολὺ τῆς προτέρας παραδοξοτέραν· τότε μὲν τοῦ κρείττονος μετέδωκε, νῦν δὲ μεταλαμβάνει τοῦ χείρονος. Τοῦτο τοῦ προτέρου θεοειδέστερον· τοῦτο τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὑψηλότερον.

Ἕνα (πρόσωπο) ἀπὸ δυὸ ἀντίθετα (φύσεις), σάρκα (ἀνθρώπινη φύση) καὶ Πνεῦμα (Θεία φύση). Ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ μιὰ (ἡ Θεία) ἐθέωσε, καὶ ἡ ἄλλη (ἡ ἀνθρώπινη) ἐθεώθηκε. Ὢ τῆς καινούργιας μίξεως! Ὢ τῆς παραδόξου συνθέσεως! Ὁ ὢν δημιουργεῖται καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται καὶ ὁ ἀχώρητος χωρεῖται διὰ μέσου νοερῆς ψυχῆς ποὺ μεσιτεύει στὴν Θεότητα καὶ (διὰ μέσου) τῆς ὑλικότητας τῆς σάρκας. Καὶ ὁ πλουτίζων πτωχεύει. Ἐπειδὴ πτωχεύει (λαμβάνοντας) τὴν δική μου σάρκα, γιὰ νὰ πλουτήσω ἐγὼ ἀπὸ τὴν δική του Θεότητα. Καὶ ὁ πλήρης ἀδειάζει, ἐπειδὴ ἀδειάζει ἀπὸ τὴν δόξα του γιὰ λίγο, γιὰ νὰ μεταλάβω ἐγὼ ἀπὸ τὴν πληρότητά του. Ποιὸς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητας; Τί εἶναι αὐτὸ τὸ μυστήριο (ποὺ ἔγινε) γιὰ μένα; Μετάλαβα τὴν εἰκόνα (του) καὶ δὲν τὴν ἐφύλαξα. Μεταλαμβάνει τὴν δική μου σάρκα, καὶ γιὰ νὰ σώσει τὴν εἰκόνα καὶ γιὰ νὰ ἀθανατήσει τὴν σάρκα. Δεύτερη πραγματοποιεῖ κοινωνία, πολὺ παραδοξότερη τῆς πρώτης (τῆς δημιουργίας). Τότε μετέδωσε τὸ καλύτερο (τὴν εἰκόνα του), ἐνῷ τώρα μεταλαμβάνει τὸ χειρότερο (τὴν σάρκα μου). Αὐτὸ εἶναι ἀπὸ τὸ προηγούμενο θεοπρεπέστερο. Αὐτὸ εἶναι σὲ ὅσους ἔχουν νοῦ ὑψηλότερο.

«Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε, Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθηκε. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ…» Μ᾿ ἕνα λόγο: Ἂς εὐφραίνωνται οἱ οὐρανοὶ καὶ ἂς ἀγάλλεται ἡ γῆ γιὰ τὸν ἐπουράνιο, ποὺ κατόπιν ἔγινε ἐπίγειος. Ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται μὲ ἀνθρώπινο σῶμα, ἀγαλλιᾶσθε μὲ τρόμο καὶ χαρά. Μὲ τρόμο γιὰ τὴν ἐνοχὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ μὲ χαρὰ γιὰ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας…

Πάλι διαλύεται τὸ σκοτάδι, πάλι ὑπάρχει τὸ φῶς. Πάλι τιμωρεῖται μὲ σκοτάδι ἡ Αἴγυπτος καὶ πάλι ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς φωτίζεται μὲ τὸν πύρινο στύλο. Ὁ λαὸς ποὺ καθόταν στὸ σκοτάδι τῆς ἀγνοίας, ἂς δὴ τὸ μεγάλο φῶς τῆς θεογνωσίας. «Τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε τὰ πάντα καινά». Τὸ νεκρὸ γράμμα ὑποχωρεῖ. Τὸ πνεῦμα ἐπικρατεῖ. Οἱ σκιὲς τοῦ νόμου περνοῦν. Ἡ ἀλήθεια θριαμβεύει. Ὁ Μελχισεδέκ, ποὺ ἦταν ἕνας τύπος, τώρα δείχνει ποιὸν προεσήμαινε, δηλαδὴ τὸν Χριστό. Αὐτός, ποὺ ὡς Θεὸς δὲν ἔχει μητέρα, γεννιέται χωρὶς πατέρα. Γιατί στὸν Δημιουργό της φύσεως δὲν ἰσχύουν οἱ φυσικοὶ νόμοι. Ὅλα τὰ ἔθνη χειροκροτῆστε, γιατί «παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐπὶ τοῦ ὠμοῦ αὐτοῦ καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος». Ἂς φωνάζῃ δυνατὰ ὁ Ἰωάννης Βαπτιστής: «Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου». Καὶ ἐγὼ θὰ φωνάζω τὴν δύναμη καὶ τὴ σημασία τῆς μεγάλης αὐτῆς ἡμέρας (τῶν Χριστουγέννων).

Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄναρχος καὶ αἰώνιος, τώρα λαμβάνει ἀρχή. Αὐτὸς ποὺ εἶναι αὐθύπαρκτος, δημιουργεῖται. Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄπειρος, χωρεῖται στὴν περιορισμένη ἀνθρώπινη φύση. Αὐτὸς ποὺ πλουτίζει μὲ τὰ ἀγαθά Του τὸν κόσμο, γίνεται φτωχὸς, παίρνοντας ἀνθρώπινο σῶμα, γιὰ νὰ πλουτίσω ἐγὼ μὲ τὴν θεότητά Του. Ποιὸς μπορεῖ νὰ παραστήσει πόσος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητός Του; Γι᾿ αὐτὸ καὶ σὺ μαζὶ μὲ τὸν Ἀστέρα τρέξε καὶ μαζὶ μὲ τοὺς Μάγους φέρε Του γιὰ δῶρα, χρυσὸ καὶ λιβάνι καὶ σμύρνα. Τίμησέ Τον ὡς Βασιλέα καὶ Θεὸ καὶ ὡς Λυτρωτή, ποὺ νεκρώθηκε γιὰ σένα. Μαζὶ μὲ τοὺς ποιμένες δόξασέ Τον, μὲ τοὺς ἀγγέλους ὕμνησέ Τον, μὲ τοὺς ἀρχαγγέλους σκίρτησε ἀπὸ χαρά. Ἂς εἶναι κοινὴ ἡ πανήγυρις τῶν οὐρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων δυνάμεων…»

http://users.uoa.gr

Πατερικός