ΑΠΟΡΙΕΣ, ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Του Ευθύμιου Αχείλα

Οι πρώτοι Χριστιανοί συνήθιζαν να κλείνουν την προσευχή τους με την ευχή «μαράν αθά» δηλαδή «Κύριε έρχου», προσμένοντας την ταχεία έλευση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας.
Με τα χρόνια ατόνησε η προσμονή αυτή και επανέρχεται μόνο, όταν συμβαίνουν φυσικές καταστροφές ή διάφορα οριακά γεγονότα, που πολλοί πιστοί τα εκλαμβάνουν ως προμηνύματα της Δευτέρας Παρουσίας. Επειδή όμως τα προμηνύματα αυτά μπερδεύονται με άσχετα πράγματα και απλοϊκές δοξασίες, συσκοτίζουν παρά διαφωτίζουν το θέμα γύρω από την επάνοδο του Κυρίου μας. Έτσι σκεφτήκαμε να ασχοληθούμε με το τεράστιο αυτό θέμα και να δώσουμε τις πρέπουσες απαντήσεις.
Οι απαντήσεις αυτές δεν θα είναι προσωπικές, ούτε του συρμού και των λαϊκών αντιλήψεων οι οποίες όπως είπαμε συσκοτίζουν παρά διαφωτίζουν το θέμα, αλλά θα απαντηθούν μέσα από την Αγία Γραφή και την Ιερή Παράδοσή μας...


ΟΧΙ ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Κατ’ αρχάς πιστεύουμε πως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι σημαντικό που αφορά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας. Όχι μόνο δεν πρέπει να τη φοβόμαστε και να μας πιάνει υστερία, όπως είχε πιάσει μια μεγάλη μάζα των πιστών και στην Ελλάδα και το εξωτερικό όταν πλησίαζε το έτος 2000, αλλά αντιθέτως οφείλουμε να προσευχόμαστε για να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Διότι πρώτον και κύριον θα ξαναδούμε όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα, που δεν είναι πια μαζί μας, και όπως σημειώνει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην «Αποκάλυψή» του όταν επισυμβεί η Δευτέρα Παρουσία θα καταργηθεί κάθε πόνος και δάκρυ και ο κυριότερος εχθρός μας ο θάνατος.

ΠΩΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Αλλά πως μπήκε στην ζωή μας ο θάνατος; Μήπως είναι τιμωρία από το Θεό; Ή τι παντοδύναμος Θεός είναι αυτός αφού δεν μας έφτιαξε τέλειους να μην πεθαίνουμε; Για να απαντήσουμε στα παραπάνω πρέπει να πάμε στην αρχή της δημιουργίας. Εκεί θα διαπιστώσουμε πως πράγματι ο Θεός μας έφτιαξε τέλειους. Στην αρχή – όπως σημειώνει το βιβλίο της Αγίας Γραφής «Γένεσις» - πριν ο άνθρωπος αμαρτήσει είχε απάθεια σώματος. Ούτε κρύωνε, ούτε πονούσε, ούτε αρρώσταινε και το κυριότερο ήταν αθάνατος.
Όμως η αθανασία του αυτή, πήγαζε από τη σχέση του με το Θεό. Ο Αδάμ δηλαδή θα παρέμενε αθάνατος, μόνο αν έμενε κοντά στο Θεό – με τη θέλησή του βέβαια – επειδή σαν δημιούργημα που ήταν, δεν διέθετε τις δυνάμεις αθανασίας αλλά είχε ανάγκη πάντοτε τον δημιουργό του.
Γι’ αυτό άλλωστε ο Θεός σαν Πατέρας μας που είναι και μας αγαπάει, είχε προειδοποιήσει τον Αδάμ και την Εύα : «Από τη στιγμή που θα φάτε από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού (δηλαδή από τη στιγμή που θα διαλέξετε να ζήσετε μόνοι σας) θα πεθάνετε» Γένεσις κεφάλαιο 2, στίχος 17. Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν από τα παραπάνω, δεν λέει ο Θεός «θα σας πεθάνω» αλλά το ότι ο θάνατος θα είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής του ανθρώπου. Δυστυχώς όμως, όπως γνωρίζουμε οι πρωτόπλαστοι με την προτροπή του διαβόλου βέβαια, πίστευσαν πως μπορούν από μόνοι τους να γίνουν θεοί – άρα και να αποκτήσουν την αθανασία μόνιμα – και αμάρτησαν, συμπαρασύροντας και την φύση στην φθορά και το θάνατο, η οποία έγινε πλέον εχθρική μαζί τους από φιλική που ήταν μέχρι τότε.
Όμως, ενώ φαίνεται πως έχει νικήσει το κακό, ο Θεός δεν αφήνει έτσι το πλάσμα του, αλλά ταπεινούμενος κάνει την Πρώτη Παρουσία του, γινόμενος άνθρωπος στο πρόσωπο του Χριστού. Και πιο είναι το αποτέλεσμα της Πρώτης Παρουσίας του; Δίνει το μεγάλο μήνυμα στον άνθρωπο και τον ζωντανό και τον νεκρό, με το Σταυρό και την Ανάστασή του, πως ο θάνατος δεν έχει πλέον μόνιμη εξουσία επάνω του αλλά προσωρινή. Και όσο και αν φαίνεται παράξενο, πως το μήνυμα του Χριστού εδόθη και στους νεκρούς η «Πρώτη Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου» έρχεται ως αρωγός για να μας διαφωτίσει παντελώς στο ζήτημα αυτό: « Γιατί και ο Χριστός υπέμεινε το πάθος μια για πάντα για τις αμαρτίες μας, ένας δίκαιος χάρη των αμαρτωλών, για να μας φέρει κοντά στον Θεό. Θανατώθηκε σωματικά, το Πνεύμα όμως τον ζωοποίησε. Έτσι πήγε και κήρυξε στις φυλακισμένες στον Άδη ψυχές» 1 Πέτρου κεφάλαιο 3, στίχοι 18 - 19. Το ελπιδοφόρο αυτό μήνυμα του Χριστού το ζούμε μέσα στην Εκκλησία μας, όπου δεν κάνουμε διάκριση μεταξύ ζώντων και αποθανόντων, γι’ αυτό και όταν προσευχόμαστε, προσευχόμαστε και για τους ζώντες αλλά και για τους αποθανόντες, ζητώντας ταυτόχρονα να προσεύχονται και αυτοί για εμάς.

ΚΟΛΑΣΗ ΟΧΙ ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΚΑΖΑΝΙΑ
Έως ότου όμως ξανάρθει ο Χριστός, η ψυχή όταν χωρίζεται από το σώμα, βρίσκεται σε μια κατάσταση που ονομάζεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας «μέση κατάσταση». Εκεί η ψυχή αν ανήκει σε δίκαιο, προγεύεται την αγάπη του Θεού και γι’ αυτό χαίρεται – ο λεγόμενος Παράδεισος – και αν ανήκει σε άδικο, η ψυχή υποφέρει γιατί δεν μπορεί να προγευτεί επειδή εξακολουθεί να αρνείται και μετά θάνατον την αγάπη του Θεού, η λεγόμενη Κόλαση . Για το ότι η Κόλαση δεν είναι ένας τόπος με καζάνια που βράζουν οι ψυχές, δεν θα πούμε τίποτα περισσότερο εμείς, αλλά θα αφήσουμε μια σύγχρονη αγία μορφή να μιλήσει επ’ αυτού. Είναι ο γέρων – Παΐσιος. Στο βιβλίο του Ιερομόναχου Χριστοδούλου του Αγιορείτου με τον τίτλο « Ο γέρων – Παΐσιος» και στις σελίδες 204 – 205 λέει συγκεκριμένα: « Μετά, όσο για την κόλαση και τον Παράδεισο, αυτά υπάρχουν. Και τα δύο αυτά τα ζει η ψυχή, είναι καταστάσεις ψυχικές. Δεν είναι τόποι με καζάνια και φωτιές … Η κόλαση λοιπόν, δεν είναι καζάνια μέσα στα οποία βράζουν οι ψυχές, αλλά μια κατάσταση στην οποία θα περιέλθει η ψυχή μετά τον χωρισμό από το σώμα».

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΣΩΜΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Ας έλθουμε τώρα να δούμε τα γεγονότα που θα λάβουν χώρα κατά την Δευτέρα Παρουσία. Μόλις λοιπόν ακουστεί ο ήχος της σάλπιγγας της Δευτέρας Παρουσίας, ώσπου να ανοιγοκλείσει το μάτι, οι μεν ζωντανοί θα μεταμορφωθούν και θα αλλάξουν το παλιό τους σάρκινο σώμα με νέο άφθαρτο, οι δε νεκροί θα αναστηθούν και θα πάρουν το παλιό τους σώμα άφθαρτο βέβαια, γιατί μ’ αυτό έδωσαν τον αγώνα τον καλό όταν ήσαν εν ζωή. Το σώμα μας αυτό θα είναι όμοιο (σύμμορφο) με το αναστάσιμο σώμα του Χριστού, που δεν το εμπόδιζαν τίποτα, ούτε οι τοίχοι ούτε τα κλειστά παράθυρα. Όλα αυτά που υποστηρίζουμε πιο πάνω μπορεί να τα βρει κάποιος στις επιστολές του Παύλου και ειδικότερα στις «1 προς Κορινθίους κεφάλαιο 15, στίχοι 36 – 55» και «Φιλιππησίους κεφάλαιο 3, στίχος 21». Επιπλέον δεν θα έχουμε υλικές ανάγκες και θα ζούμε πνευματική ζωή όπως οι άγγελοι : «διότι στην Ανάσταση οι άνθρωποι ούτε νυμφεύονται ούτε παντρεύονται, αλλά είναι όπως οι άγγελοι του Θεού στον ουρανό» Κατά Ματθαίο ευαγγέλιο κεφάλαιο 22, στίχος 30. Μαζί με εμάς θα αλλάξει και η φύση, διότι πρέπει να αποκτήσει και αυτή αφθαρσία. «Περιμένουμε καινούργιο ουρανό και καινούργια γη», επισημαίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην «Αποκάλυψή» του.

ΠΟΤΕ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΧΩΡΑ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;
Όσον αφορά τώρα το ζήτημα πότε θα λάβει χώρα η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, η Εκκλησία μας σοφά ποιούσα – σε αντίθεση με τις αιρέσεις – τηρεί σιγή ιχθύος παραπέμποντας στα λόγια του Χριστού και των Αποστόλων : « Δια την ημέρα εκείνη και την ώρα, κανείς δεν ξέρει τίποτε ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά μόνο ο Πατέρας μου» Κατά Ματθαίο ευαγγέλιο κεφάλαιο 24, στίχος 36. Σαν «τον κλέφτη την νύχτα» την ονομάζουν την Δευτέρα Παρουσία οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος στις επιστολές του.
Δυστυχώς πολλοί αιρετικοί και στις μέρες των Αποστόλων και σήμερα, αυτό που δεν ξέρουν ούτε οι άγγελοι, θεώρησαν πως το ξέρουν αυτοί. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε ο Απόστολος Πέτρος τους θυμίζει πως «μια μέρα για το Θεό είναι χίλια χρόνια και χίλια χρόνια είναι μια μέρα» 2 Επιστολή Πέτρου κεφάλαιο 3, στίχος 8.Στο πέρασμα των αιώνων διάφορα γεγονότα στην ιστορία της ανθρωπότητας ή η έναρξη αιώνων και χιλιετιών εκλήφθησαν ως γεγονότα προσέγγισης της Δευτέρας Παρουσίας. Έτσι την εποχή της «ανακάλυψης» της Αμερικής πίστεψαν πως θα γίνει τότε η Δευτέρα Παρουσία επειδή ερμήνεψαν κατά το δοκούν, τον λόγο του Κυρίου πως η επάνοδός του θα πλησιάζει όταν κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο. Αφού λοιπόν «ανακάλυψαν» την Αμερική πίστεψαν πως είναι όλος ο κόσμος και έτσι οδηγήθηκαν στο εσφαλμένο αυτό συμπέρασμα.
Λίγο πριν να πέσει η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων, οι Βυζαντινοί θεώρησαν πως θα επισυμβεί τότε, επειδή ταύτισαν τον Μωάμεθ τον αρχηγό των Τούρκων με τον Αντίχριστο.

ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
Στον αιώνα μας εκείνοι που γελοιοποιήθηκαν τελείως, είναι οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά ή Χιλιαστές» που συνεχώς όριζαν ημερομηνίες επανόδου του Κυρίου και συνεχώς διαψεύδονταν. Δύο ημερομηνίες απετέλεσαν το αποκορύφωμα της γελοιοποίησης τους. Το 1925 που βγήκαν με σεντόνια στους δρόμους της Νέας Υόρκης, παριστάνοντας τους αναστημένους νεκρούς και το 1975, όπου τους εγκατέλειψαν πάνω από ένα εκατομμύριο οπαδοί τους.
Ιδιαίτερη προσοχή οφείλουν να επιδείξουν οι πιστοί επίσης, στο εξής γεγονός. Πως ο Χριστός μας προειδοποίησε, ότι θα εμφανισθούν πολλοί ψευδόΧριστοι και ψευδοΜεσσίες υποστηρίζοντας πως είναι ο Χριστός. Γι’ αυτό το λόγο δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε επειδή όλοι αυτοί, μόνο ο Μεσσίας δεν θα είναι αλλά ο Αντίχριστος.Εκτός αυτού ο Χριστός έχει επισημάνει πως η επιστροφή του, δεν θα είναι ταπεινή, αλλά με δόξα πάνω στα σύννεφα, θα φανεί το σημάδι του – πιθανόν ο Σταυρός – στον ουρανό και θα τον δουν όλες οι φυλές της γης: « Και τότε θα φανεί στον ουρανό το σημείο του Υιού του ανθρώπου και τότε θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης και θα ιδούν τον Υιό του ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα του ουρανού με πολλή δύναμη και δόξα» Κατά Ματθαίο ευαγγέλιο κεφάλαιο 24, στίχος 30.