Εάν επιστρέφαμε στον Θεό Πατέρα, δεν θα είχαμε κρίσεις και αδιέξοδα…

Κυριακή του Ασώτου σήμερα και διδασκόμαστε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην πατρική αγκάλη του Θεού, διότι μακριά από Εκείνον κινδυνεύουμε να αφανισθούμε, ειδικότερα στις δύσκολες περιόδους, μέσα στις οποίες ταλανίζεται το Γένος μας και η ανθρωπότητα γενικότερα. Την ώρα που οι πολιτικοί «ψάχνονται» ακόμα για το τι μέλει γενέσθαι, είναι επιτακτική ανάγκη να αναλογισθεί ο καθένας καί να συνειδητοποιήσει ότι οι πτώσεις και τα αμαρτήματά μας που επέφεραν την κρίση και τις προβληματικές καταστάσεις στη χώρα μας και που κυρίως θα επιφορτισθούν οι γενεές που έπονται, οφείλονται στην απομάκρυνσή μας από τον Θεό και την αλόγιστη προσκόλλησή μας στα αμαρτωλά πάθη που κυρίευσαν τη ζωή μας. Ο άσωτος βίος μας και οι χείριστες επιθυμίες μας, είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για το ότι συνέβη στην κοινωνία μας, γιατί θελήσαμε να ζήσουμε δοκιμάζοντας κάθε είδους ανομίας, υποκύπτοντας στους πειρασμούς χάριν του εγωϊσμού και της φιλαυτίας, της φιλαργυρίας και της με κάθε τρόπο επίτευξης των ακόρεστων συμφερόντων μας. Νομίσαμε ότι ζώντας μέσα στον βόρβορο της αμαρτίας, αλυσοδεμένοι από τα πάθη μας, θα γεμίζαμε τα απύθμενα κενά μας και θα αντισταθμίζαμε τα προσωπικά προβλήματά μας. Δαπανήσαμε τον βίο μας ασώτως, αναζητώντας χίμαιρες. Επιζητώντας πλούτη με λεφτά που δεν μας ανήκαν, σαρκικές ανέσεις και στιγμιαίες απολαύσεις που δεν ωφελούν, ξεχνώντας την ψυχή μας. Ξεπουλώντας ότι πολυτιμότερο έχουμε, την αθάνατη ψυχή μας αντί εφήμερων, μάταιων, ψευδών καί πρόσκαιρων καλοπεράσεων.

Αν ζούσαμε χριστιανικά θα διαπιστώναμε ότι αυτός είναι

 ο μόνος σίγουρος και αληθής δρόμος για να σωθούμε 

και να ζήσουμε ως πραγματικοί άνθρωποι.

σ.α.

πηγή