Του Σεβ. Μητρ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ.Ιερεμία
1. Στο σημερινό μου κήρυγμα, αδελφοί χριστιανοί, θα σάς μιλήσω για το Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και θέλω να σάς πω ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι απλά ένας άνθρωπος καλός, ο καλύτερος έστω απ᾽ όλους, δεν είναι απλά ένας σοφός, αλλά είναι Θεός. Γι᾽ αυτό και λέμε γι᾽ Αυτόν
«Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ».
Τους καλούς και σοφούς ανθρώπους τους τιμούμε και τους σεβόμαστε, αλλά δεν τους προσκυνούμε. Αυτό αρμόζει μόνο στον Κύριον ημών Ιησού Χριστό, γιατί είναι Θεός.
2. Το τί είναι ο Ιησούς Χριστός το ομολογοῦμε κάθε φορά όταν λέμε το Σύμβολο της Πίστεως, το «Πιστεύω» μας δηλαδή, για το οποίο σάς μίλησα στο προηγούμενο κήρυγμα. Θα έχετε παρατηρήσει, αδελφοί, ότι το μεγαλύτερο μέρος του «Πιστεύω» το καταλαμβάνει η ομολογία μας στον Ιησού Χριστό. Κατά το «Πιστεύω» μας λοιπόν ο Χριστός είναι (α) Κύριος. «Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν», λέγουμε. Την λέξη αυτή «Κύριος» την χρησιμοποιεί πάρα πολλές φορές η Παλαιά Διαθήκη και εκφράζει με αυτήν τον Γιαχβέ-Θεό. Η πρώτη Εκκλησία πήρε ελεύθερα τον τίτλο αυτό «Κύριος» και τον έδωσε στον Ιησού Χριστό, ομολογώντας με τον τίτλο αυτό την θεότητα του Χριστού. Στην Καινή Διαθήκη πάλι συναντούμε σύντομες εκφράσεις, στις οποίες ο Ιησούς Χριστός ομολογείται ως «Κύριος». Λέγει, για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος: «Εάν ομολογήσης Κύριον Ιησούν… σωθήση» (Ρωμ. 10,9). Και αλλού πάλι λέγει: «Ως ουν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε» (Κολ. 2,6· βλ. καί Α´ Κορ. 12,3).
(β) Στο «Πιστεύω» μας μετά την λέξη «Κύριος» λέγουμε για τον Χριστό μας το «Ιησούς». «Και εις ένα Κύριον Ιησούν». Αυτό είναι το όνομα που είπε ο άγγελος στην Παναγία μας ότι θα λάβει το Παιδί, που θα γεννηθεί από Αυτήν. «Ιδού – της είπε – συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν» (Λουκ. 1,30-31). Το τί σημαίνει «Ιησούς» το διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον. «Ιησούς» σημαίνει Σωτήρας. Ο Χριστός μάς έσωσε από τις αμαρτίες μας, γι᾽ αυτό και αποκλειστικά σ᾽ Αυτόν αρμόζει το όνομα «Ιησούς». «Αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ. 1,21). Ο σκοπός για τον οποίο σαρκώθηκε ο Χριστός ήταν αυτός ακριβώς, το να μάς σώσει δηλαδή από τις αμαρτίες μας. Γι᾽ αυτό και το όνομα «Ιησούς» είναι το κύριο όνομα του Χριστού μας. Είναι το όνομα το πάνω από όλα τα ονόματα, «το υπέρ παν όνομα». Και στο όνομα αυτό «παν γόνυ κάμψει επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων» (βλ. Φιλιπ. 2,9-11).
(γ) Στο «Πιστεύω» μας τον Κύριο Ιησού μας τον ονομάζουμε έπειτα «Χριστό». Το «Χριστός» είναι μία ελληνική λέξη, που σημαίνει «ο χρισμένος». Αυτό μάς θυμίζει την συνήθεια της Παλαιάς Διαθήκης, κατά την οποία ένα πρόσωπο, που θα αναλάμβανε ένα υψηλό έργο, χριόταν στο όνομα του Κυρίου. Έτσι ο Δαυίδ χρίσθηκε από τον Σαμουήλ και έγινε βασιλεύς. Η ελληνική λέξη «Χριστός» στην Παλαιά Διαθήκη, στην Εβραϊκή γλώσσα, λέγεται «Μεσσίας». Έτσι λοιπόν, όταν ομολογούμε τον Ιησού ως «Χριστό», τον δεχόμαστε ως τον Μεσσία, τον οποίο προφήτεψαν οι Προφήτες και περίμενε ο κόσμος της Παλαιάς Διαθήκης πότε να έλθει. Ήλθε! Είναι ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, ο γεννηθείς από την Παρθένο Μαρία. Έτσι Τον ομολόγησε ο απόστολος Πέτρος. «Συ – του είπε – ει ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Ματθ. 16,16).
3. Οι Ιουδαίοι δεν δέχονται τον Ιησού μας γιά Μεσσία, δηλαδή για Χριστόν, όπως τον ομολογούμε εμείς. Περιμένουν άλλον Μεσσία. Υπομονή που την έχουν!… Αλλά ποιός άλλος Μεσσίας μπορεί να έχει τέτοια καλωσύνη και τόση αγάπη σαν τον δικό μας Μεσσία, τον Ιησούν; Ποιός άλλος Μεσσίας μπορεί να κηρύξει τόσο ωραία διδασκαλία και να κάνει τόσο μεγάλα θαύματα ή να αναστηθεί εκ νεκρών, όπως ο δικός μας Μεσσίας; Τα έργα του δικού μας Μεσσία τον αποδεικνύουν ως Θεόν και άρα έχει δικαίωμα να συγχωρεί αμαρτίες. Ποιός άλλος Μεσσίας μπορεί να συγχωρέσει αμαρτίες;
Το τί είναι ο Ιησούς Χριστός μας το λέγει ο απόστολος Παύλος σε μία ωραία του περικοπή. Σας την διαβάζω, όπως την έγραψε:
Ο Ιησούς Χριστός είναι «εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι᾽ αυτού και εις αυτόν έκτισται· και αυτός εστι προ πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε, και αυτός εστιν η κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας· ός εστιν αρχή, πρωτότοκος εκ των νεκρών, ίνα γένηται εν πάσιν αυτός πρωτεύων… νυνί δε αποκατήλλαξεν εν τω σώματι της σαρκός αυτού δια του θανάτου, παραστήσαι υμάς αγίους και αμώμους» (Κολ. 1,15-18.22).
4. Εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί την ορθή ομολογία μας στον Ιησού Χριστό την εκφράζουμε με αυτήν την ωραία προσευχή, που όλοι πρέπει να την λέγουμε. Είναι η προσευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ. Με το ΚΥΡΙΕ τον ομολογούμε Θεό. Με το ΙΗΣΟΥ τον ομολογούμε άνθρωπο, σαρκωθέντα στην Παναγία μας. Με το ΧΡΙΣΤΕ τον ομολογούμε και Θεό και άνθρωπο, γιατί, ενώ ο Υιός του Θεού σαρκώθηκε και έγινε πραγματικά άνθρωπος, δεν έπαυσε να είναι Θεός. Την αλήθεια αυτή την εκφράζουμε με την λέξη ΧΡΙΣΤΟΣ. Πραγματικά η προσευχή αυτή είναι ένα μικρό «Πιστεύω», είναι μία σύντομη ομολογία πίστεως.
5. Μιλώντας για τον Ιησού Χριστό, αδελφοί χριστιανοί, θέλω να σάς πω ότι είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα Του. Πραγματικά, πώς λέμε ότι είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα του Θεού, αφού εμείς έχουμε σώμα, ο δε Θεός δεν έχει σώμα; Πρέπει να βρούμε Θεό με σώμα! Γι᾽ αυτό το σωστό είναι να λέμε ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατά την εικόνα του Υιού Του, που επρόκειτο να σαρκωθεί. Έτσι ερμηνεύεται ο περίεργος εκείνος λόγος της Γραφής, ότι «ο Θεός εποίησε τον άνθρωπον κατ᾽ εικόνα Θεού» (Γεν. 1,27). Κατά την εικόνα ποίου Θεού ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο; Τον έπλασε κατά την εικόνα του Υιού Του, του σαρκωθέντος Ιησού Χριστού. Αφού λοιπόν είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα του Ιησού Χριστού, όσο περισσότερο αγαπάμε Αυτόν, τόσο και περισσότερο άνθρωποι γινόμαστε.
6. Το θείο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το γευόμαστε στην Θεία Λειτουργία. Σ᾽ αυτήν τα υλικά στοιχεία του άρτου και τού οίνου μεταβάλλονται σε πραγματικό Σώμα και πραγματικό Αίμα του Ιησού Χριστού, του σαρκωθέντος και σταυρωθέντος και αναστάντος για την σωτηρία μας, που κοινωνούν οι πιστοί από τα χέρια του Ιερέως.
Μέ πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
1. Στο σημερινό μου κήρυγμα, αδελφοί χριστιανοί, θα σάς μιλήσω για το Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και θέλω να σάς πω ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι απλά ένας άνθρωπος καλός, ο καλύτερος έστω απ᾽ όλους, δεν είναι απλά ένας σοφός, αλλά είναι Θεός. Γι᾽ αυτό και λέμε γι᾽ Αυτόν
«Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ».
Τους καλούς και σοφούς ανθρώπους τους τιμούμε και τους σεβόμαστε, αλλά δεν τους προσκυνούμε. Αυτό αρμόζει μόνο στον Κύριον ημών Ιησού Χριστό, γιατί είναι Θεός.
2. Το τί είναι ο Ιησούς Χριστός το ομολογοῦμε κάθε φορά όταν λέμε το Σύμβολο της Πίστεως, το «Πιστεύω» μας δηλαδή, για το οποίο σάς μίλησα στο προηγούμενο κήρυγμα. Θα έχετε παρατηρήσει, αδελφοί, ότι το μεγαλύτερο μέρος του «Πιστεύω» το καταλαμβάνει η ομολογία μας στον Ιησού Χριστό. Κατά το «Πιστεύω» μας λοιπόν ο Χριστός είναι (α) Κύριος. «Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν», λέγουμε. Την λέξη αυτή «Κύριος» την χρησιμοποιεί πάρα πολλές φορές η Παλαιά Διαθήκη και εκφράζει με αυτήν τον Γιαχβέ-Θεό. Η πρώτη Εκκλησία πήρε ελεύθερα τον τίτλο αυτό «Κύριος» και τον έδωσε στον Ιησού Χριστό, ομολογώντας με τον τίτλο αυτό την θεότητα του Χριστού. Στην Καινή Διαθήκη πάλι συναντούμε σύντομες εκφράσεις, στις οποίες ο Ιησούς Χριστός ομολογείται ως «Κύριος». Λέγει, για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος: «Εάν ομολογήσης Κύριον Ιησούν… σωθήση» (Ρωμ. 10,9). Και αλλού πάλι λέγει: «Ως ουν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε» (Κολ. 2,6· βλ. καί Α´ Κορ. 12,3).
(β) Στο «Πιστεύω» μας μετά την λέξη «Κύριος» λέγουμε για τον Χριστό μας το «Ιησούς». «Και εις ένα Κύριον Ιησούν». Αυτό είναι το όνομα που είπε ο άγγελος στην Παναγία μας ότι θα λάβει το Παιδί, που θα γεννηθεί από Αυτήν. «Ιδού – της είπε – συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν» (Λουκ. 1,30-31). Το τί σημαίνει «Ιησούς» το διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον. «Ιησούς» σημαίνει Σωτήρας. Ο Χριστός μάς έσωσε από τις αμαρτίες μας, γι᾽ αυτό και αποκλειστικά σ᾽ Αυτόν αρμόζει το όνομα «Ιησούς». «Αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ. 1,21). Ο σκοπός για τον οποίο σαρκώθηκε ο Χριστός ήταν αυτός ακριβώς, το να μάς σώσει δηλαδή από τις αμαρτίες μας. Γι᾽ αυτό και το όνομα «Ιησούς» είναι το κύριο όνομα του Χριστού μας. Είναι το όνομα το πάνω από όλα τα ονόματα, «το υπέρ παν όνομα». Και στο όνομα αυτό «παν γόνυ κάμψει επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων» (βλ. Φιλιπ. 2,9-11).
(γ) Στο «Πιστεύω» μας τον Κύριο Ιησού μας τον ονομάζουμε έπειτα «Χριστό». Το «Χριστός» είναι μία ελληνική λέξη, που σημαίνει «ο χρισμένος». Αυτό μάς θυμίζει την συνήθεια της Παλαιάς Διαθήκης, κατά την οποία ένα πρόσωπο, που θα αναλάμβανε ένα υψηλό έργο, χριόταν στο όνομα του Κυρίου. Έτσι ο Δαυίδ χρίσθηκε από τον Σαμουήλ και έγινε βασιλεύς. Η ελληνική λέξη «Χριστός» στην Παλαιά Διαθήκη, στην Εβραϊκή γλώσσα, λέγεται «Μεσσίας». Έτσι λοιπόν, όταν ομολογούμε τον Ιησού ως «Χριστό», τον δεχόμαστε ως τον Μεσσία, τον οποίο προφήτεψαν οι Προφήτες και περίμενε ο κόσμος της Παλαιάς Διαθήκης πότε να έλθει. Ήλθε! Είναι ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, ο γεννηθείς από την Παρθένο Μαρία. Έτσι Τον ομολόγησε ο απόστολος Πέτρος. «Συ – του είπε – ει ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Ματθ. 16,16).
3. Οι Ιουδαίοι δεν δέχονται τον Ιησού μας γιά Μεσσία, δηλαδή για Χριστόν, όπως τον ομολογούμε εμείς. Περιμένουν άλλον Μεσσία. Υπομονή που την έχουν!… Αλλά ποιός άλλος Μεσσίας μπορεί να έχει τέτοια καλωσύνη και τόση αγάπη σαν τον δικό μας Μεσσία, τον Ιησούν; Ποιός άλλος Μεσσίας μπορεί να κηρύξει τόσο ωραία διδασκαλία και να κάνει τόσο μεγάλα θαύματα ή να αναστηθεί εκ νεκρών, όπως ο δικός μας Μεσσίας; Τα έργα του δικού μας Μεσσία τον αποδεικνύουν ως Θεόν και άρα έχει δικαίωμα να συγχωρεί αμαρτίες. Ποιός άλλος Μεσσίας μπορεί να συγχωρέσει αμαρτίες;
Το τί είναι ο Ιησούς Χριστός μας το λέγει ο απόστολος Παύλος σε μία ωραία του περικοπή. Σας την διαβάζω, όπως την έγραψε:
Ο Ιησούς Χριστός είναι «εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι᾽ αυτού και εις αυτόν έκτισται· και αυτός εστι προ πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε, και αυτός εστιν η κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας· ός εστιν αρχή, πρωτότοκος εκ των νεκρών, ίνα γένηται εν πάσιν αυτός πρωτεύων… νυνί δε αποκατήλλαξεν εν τω σώματι της σαρκός αυτού δια του θανάτου, παραστήσαι υμάς αγίους και αμώμους» (Κολ. 1,15-18.22).
4. Εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί την ορθή ομολογία μας στον Ιησού Χριστό την εκφράζουμε με αυτήν την ωραία προσευχή, που όλοι πρέπει να την λέγουμε. Είναι η προσευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ. Με το ΚΥΡΙΕ τον ομολογούμε Θεό. Με το ΙΗΣΟΥ τον ομολογούμε άνθρωπο, σαρκωθέντα στην Παναγία μας. Με το ΧΡΙΣΤΕ τον ομολογούμε και Θεό και άνθρωπο, γιατί, ενώ ο Υιός του Θεού σαρκώθηκε και έγινε πραγματικά άνθρωπος, δεν έπαυσε να είναι Θεός. Την αλήθεια αυτή την εκφράζουμε με την λέξη ΧΡΙΣΤΟΣ. Πραγματικά η προσευχή αυτή είναι ένα μικρό «Πιστεύω», είναι μία σύντομη ομολογία πίστεως.
5. Μιλώντας για τον Ιησού Χριστό, αδελφοί χριστιανοί, θέλω να σάς πω ότι είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα Του. Πραγματικά, πώς λέμε ότι είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα του Θεού, αφού εμείς έχουμε σώμα, ο δε Θεός δεν έχει σώμα; Πρέπει να βρούμε Θεό με σώμα! Γι᾽ αυτό το σωστό είναι να λέμε ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατά την εικόνα του Υιού Του, που επρόκειτο να σαρκωθεί. Έτσι ερμηνεύεται ο περίεργος εκείνος λόγος της Γραφής, ότι «ο Θεός εποίησε τον άνθρωπον κατ᾽ εικόνα Θεού» (Γεν. 1,27). Κατά την εικόνα ποίου Θεού ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο; Τον έπλασε κατά την εικόνα του Υιού Του, του σαρκωθέντος Ιησού Χριστού. Αφού λοιπόν είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα του Ιησού Χριστού, όσο περισσότερο αγαπάμε Αυτόν, τόσο και περισσότερο άνθρωποι γινόμαστε.
6. Το θείο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το γευόμαστε στην Θεία Λειτουργία. Σ᾽ αυτήν τα υλικά στοιχεία του άρτου και τού οίνου μεταβάλλονται σε πραγματικό Σώμα και πραγματικό Αίμα του Ιησού Χριστού, του σαρκωθέντος και σταυρωθέντος και αναστάντος για την σωτηρία μας, που κοινωνούν οι πιστοί από τα χέρια του Ιερέως.
Μέ πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά