Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 21, 2012

«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ “ΜΕΝΕΙ” ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ. ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΗΣ» (Ὅλα τὰ μέσα τῆς πάλης καὶ τῆς ὑπερασπίσεώς μας εἶναι πνευματικά. Ἀλλὰ τὸ πνεῦµα εἶναι δυνατότερο ἀπ᾽ ὅλα τὰ ὑλικὰ στοιχεῖα τῆς γῆς)


πηγή

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
τοῦ (+)Virgil Gheorghiu,
ἱερέως τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας στὸ Παρίσι:
«Ἕνα ὄνομα γιὰ τὴν αἰωνιότητα»
(μετάφρ. Μητροπ. Ἀχελώου Εὐθυμίου),
ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ», σελ. 41–42.

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

.            – Τὸ ὄνοµά σου εἶναι βέβαια εἰδωλολατρικό, ἀπάντησε ὁ πατέρας µου. Ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ ὄνοµα εἶναι Βιργίλιος … Βιργίλιος εἶναι ἕνα ὄνοµα ρωµαϊκό. Κι ἕνας Ρουµάνος εἶναι ὑποχρεωµένος νὰ φέρη ἕνα ρωµαϊκὸ ὄνοµα.
.            –Τὸ πρώτιστο εἶναι νά ᾽σαι χριστιανὸς κι ὄχι ρωµαῖος, εἶπα. Στὴν ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχει παρὰ ἕνας µόνο λαός. Δὲν ὑπάρχει οὔτε Ρουµάνος, οὔτε Γάλλος, οὔτε Ἰσπανὸς … Ὅλοι ἀποτελοῦν τὸν ἅγιο λαό.
.            –Αὐτὸ εἶναι ἀληθινό, εἶπε ὁ πατέρας µου. Ἀλλ᾽ ἐµεῖς οἱ Ρουµάνοι δὲν θὰ µπορούσαµε πότε νὰ εἴµαστε χριστιανοί, ἂν δὲν ἤµασταν Ρουµάνοι. Εἴµαστε ἀπόγονοι τῆς Ρώµης, οἱ διάδοχοι τοῦ Ρωµύλου καὶ τοῦ Ρέµου, ποὺ θήλαζαν τὴν λύκαινα σ᾽ ὅλες τὶς δηµόσιες πλατεῖες. Ἂν στὸ διαστηµα τῶν δύο χιλιετιῶν τῆς Ἱστορίας µας γιὰ ἕνα σύντοµο µόνο χρονικὸ διάστηµα λησµονούσαµε πὼς εἴµαστε Ρωµαῖοι, ἀπόγονοι τῆς Ρώµης, θὰ παύαµε αὐτόµατα καὶ ἀµετάκλητα νὰ εἴµαστε Χριστιανοί. Νὰ µετέχωµε στὸν ἅγιο λαό. Εἴµαστε χριστιανοὶ καὶ γιοὶ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόµοι τῆς βασιλείας, ἀκριβῶς ἐπειδὴ καταγόµαστε ἀπ᾽ τὴ Ρώµη.
.            –Οἱ Σλάβοι, οἱ Φιλλανδοί, οἱ Γερµανοὶ εἶναι ἐπίσης χριστιανοί. Δὲν πρέπει νά ᾽σαι Ρωµαῖος ἢ Ρουµάνος, γιὰ νὰ µετέχης στὸν ἅγιο λαὸ τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς δὲν ἀναγνωρίζει φυλὲς καὶ ἔθνη.
.            –Βέβαια ὁ Χριστὸς δὲν κάνει διάκρισι µεταξὺ τῶν φυλῶν. Ἀλλ᾽ ἐὰν εἴµαστε χριστιανοί, Βιργίλιε, αὐτὸ τὸ ὀφείλοµε ἀποκλειστικά, ἐπειδὴ µείναµε Ρουµάνοι … Αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ τὸ λησµονῆς. Κανένας Ρουµάνος δὲν πρέπει νὰ τὸ ξεχνᾶ. Μέσα στὶς δύο χιλιετίες ἐδῶ, στὶς ὄχθες τοῦ Δουνάβεως, στὰ Καρπάθια, στὴν λατινικὴ χώρα μας, τὴν στρογγυλὴ σὰν τὸ φεγγάρι, δὲν γνωρίσαμε παρὰ τὶς ἀθλιότητες τῆς ἱστορίας. Πότε δὲν ὑπήρξαμε ἀνεξάρτητοι παρὰ μόνο κατὰ τὸ διάστημα μερικῶν δεκάδων ἐτῶν. Μισὸς αἰώνας ἐλευθερίας εἶναι λίγο γιὰ δύο χιλιάδες χρόνια Ἱστορίας. Κάθε γενεά, ἐπὶ δύο χιλιάδες χρόνια δέχεται μία ἢ περισσότερες εἰσβoλὲς ἀπ᾽ τὴν Ἀνατολή. Ἀπὸ τὴν Ἀσία. Ἑκατοντάδες βαρβάρων λαῶν ἔχουν περάσει καί θὰ περάσουν ἀπὸ τὸ ἔδαφός μας, ὑποδουλώνοντάς μας, λεηλατώντας μας, φονεύοντάς μας καὶ προπαντὸς ἀναγκάζοντάς μας ν᾽ ἀλλάξωμε τὴν πίστι μας, τὰ ἔθιμά μας καὶ τὴν γλῶσσα μας.Ἂν εἴχαμε λησμονήσει πὼς ἡ παραμάνα μας εἶναι ἡ λύκαινα τῆς Ρώμης, θ᾽ ἀλλάζαμε κάθε φορά. Θὰ εἴχαμε γίνει μουσουλμάνοι μὲ τὴν εἰσβολὴ τῶν Τούρκων ποὺ κράτησε πέντε αἰῶνες. Θὰ εἴχαμε γίνει Ἑβραῖοι μὲ τὴν εἰσβολὴ τῶν Χαζάρων, ποὺ μπῆκαν στὴν χώρα μας. Γότθοι μὲ τοὺς Γότθους. Θά ᾽χαμε γίνει εἰδωλολάτρες μὲ τοὺς Οὕννους. Σὲ κάθε ἐπιδρομὴ θ᾽ἀλλάζαμε Θεό, γλώσσα, ἔθιμα καὶ ὄνομα. Θὰ ἤσουν Ἀλῆς ἢ Μωχάμετ μὲ τοὺς μουσουλμάνους. Θὰ ἤσουνα Ἀβραὰμ ἢ Μωυσῆς μὲ τοὺς Χαζάρους; Θά ᾽χες τὸ ὄνομα τοῦ  Ἀττίλα ἢ τοῦ Ταμερλάνoυ μὲ τοὺς Οὕννους καὶ τὶς ἄλλες ἀσιατικὲς ὀρδὲς … Καὶ τ ν᾽ λλάζη κανες κα ν γίνεται κάθε μέρα κι λλο πράγμα καταντ ν μ εναι πι τίποτε.λλάζοντας ταυτότητα νάλογα μ τς περιστάσεις, καταντ κανες ν μὴ χη ταυτότητα καθόλου. Γίνεται κανεὶς ἕνα μηδέν. Κα τ μηδν δν μπορε ν εναι χριστιανικό. Γι ν εσαι χριστιανός, πρέπει νὰ πάρχης καὶ πειτα ν εσαι μίαλεύθερη παρξι. Καὶ λευθερία σημαίνει ταυτότης μ τν δια σου τὴν φύσι..            Γι᾽ ατ τν λόγο, γι ν κρατήσωμε τν πίστη μας στν Χριστό,φείλομε πρτα ν μείνωμε Ρουμάνοι. Ν φυλάξωμε τν ταυτότητά μας. Τὴν ρωμαϊκή μας καταγωγή. Τὴν ρωμαϊκή μας γλῶσσα. Ὄχι γιὰ νὰ γίνωμε ἀπόλυτα  ἕνα μέρος τοῦ ρωµαϊκοῦ κόσµου. Κανένας ἄνθρωπος δὲν εἶναι µέρος ἑνὸς πράγµατος. Ἕνας ἄνθρωπος εἶναι, καθ᾽ ἑαυτόν, ἡ φύσις ὁλόκληρη. Κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἕνα ὅλον. Ὄχι ἕνα µέρος κάποιου πράγµατος. Καὶ ὀφείλει νὰ µείνη στὴν κατάστασι αὐτή. Εναι  ταυτότης του. Καὶ γιὰ νὰ φυλάξωµε τὴν ταυτότητά µας, ἀνάµεσα σ᾽ ἄλλα πράγµατα, ἔπρεπε στὴν πατρίδα µας νὰ ἔχωµε τὰ ὀνόµατα τοῦ Καίσαρος, τοῦ Βιργιλίoυ, τοῦ Ὀβιδίου, τῆς Λίβιας καὶ ν᾽ ἀρνηθοῦµε –µὲ θυσία τῆς ζωῆς µας– νὰ πάρωµε τὰ ὀνόµατα τῶν εἰσβολέων. Ἦταν ζήτηµα ζωῆς ἢ θανάτου. Καὶ κάτι ἀκόµη περισσότεροταν ζήτηµαπάρξεως  µὴ πάρξεως. Βέβαια τὰ ὀνόµατα, ἡ πίστις, τὰ ἔθιµα εἶναι ζητήµατα τοῦ πνεύµατος. Ἀλλὰ δὲν µπορούσαµε ν᾽ ἀµυνθοῦµε µὲ φρούρια, µἐ τείχη, µἐ γρανιτένιες πολιτεῖες ἐναντίον τῶν χιλιάδων ὀρδῶν τῶν βαρβάρων, ποὺ ἔρχονταν ἀπ᾽ τὴν Ἀνατολήλα τ µέσα τς πάλης κα τς περασπίσεώς µας εναι πνευµατικάλλ τ πνεῦµα εναι δυνατότερο ἀπ᾽ λα τὰ λικὰ στοιχεα τς γῆς. Ατό, ποὺ χοµε οκοδοµήσει πνευµατικά, κράτησε. Κα κρατάει. Κα θκρατήση, χι µόνο µέχρι τν συντέλεια το κόσµου, λλ κα στν αωνιότητα.Ξέρω πὼς ἔχεις ἕνα εἰδωλολατρικὸ ὄνοµα. Ὅτι δὲν ἔχεις ἅγιο στὸ ἡµερολόγιο. Ὅτι δὲν ἔχεις ὀνοµαστικὴ γιορτή. Ὅτι ὁ οὐρανὸς δὲν κατεβαίνει ποτὲ µὲ τὸν ἅγιό σου προστάτη κάτω ἀπὸ τὴν στέγη µας. Ἀλλά, πρέπει νὰ δεχθῆς αὐτὴ τὴν θυσία. Σοῦ ἔχει ἐπιβληθῆ. Σὰν τὰ καρφιὰ µἐσα στὴν σάρκα τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ νὰ µείνη ὁ Χριστὸς στὴν πατρίδα µας. Καὶ  Χριστς δν µπορεῖ ν µείνη στὴνχώρα µας, ν δν εµαστε αθεντικοὶ νθρωποι, µεῖς οἱ διοι. Ἂν χάσωµε τὴν ταυτότητά µας καὶ ἂν πέσωµε στὸ µηδέν. Τὸ µηδὲν δὲν εἶναι χριστιανικό. Στνσχάτη Κρίση θά ᾽µαστε περήφανοι ν µιλήσωµε στν Χριστ στν γλῶσσα το Βιργιλίου, τν λατινικ γλῶσσα, πο µάθαµε π᾽ τος γίους χριστιανος τς Ρώµης, ἀπ᾽ ἐκείνους, ποὺ γιὰ τὴν πίστη τους στέλλονταν νὰ ἐργασθοῦν σὰν κατάδικοι στὰ ὀρυχεῖα χρυσοῦ καὶ ἀργύρου τῆς Ρουµανίας. Ὀφείλεις ν᾽ ἀγαπᾶς τ᾽ ὄνοµά σου, Βιργίλιε, εἶναι πoλὺ ὡραῖο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...