Η επιδειξη του καλλους, η ακτινοβολια του ηθους του μητροπολιτου Αττικης και Μεγαριδος κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

πηγή
 

     Ὁδοιπορόντας, ἄλλοτε μέ σκίρτημα χαρᾶς καί ἄλλοτε μέ δάκρυ ὀδύνης, τή μακρά καί πλατιά λεωφόρο τοῦ πολιτιστικοῦ βίου, διακρίνω τίς ἐναλλαγές καί τίς συνέπειές τους νά ἐπηρεάζουν τά σύγχρονα ἀνοίγματα, τά ὁράματα καί τίς ἐμπειρίες τῆς σημερινῆς νεότητας πού ἁρπάζει ἀπό τό χέρι μας τή σκυτάλη τοῦ μεγάλου ἀθλήματος.
     

Προσπαθῶ νά ἐξακριβώσω καί νά ἐκτιμήσω τά γυρίσματα τοῦ ἱστορικοῦ βίου, τίς δόξες καί τίς τιμές, πού παραμένουν ὡς φωστῆρες πολιτιστικῶν ἀνοιγμάτων καί νά ξεχωρίσω τίς σκοτεινές ἐπιδόσεις περιορισμένων μονάδων ἤ καί ὀργανωμένου ὄχλου, πού ποτίζουν μέ αἷμα τό δρόμο καί μέ ἀτέλειωτο δάκρυ τήν οἰκουμένη. Καί ἡ ἑπόμενη σκέψη μου, πού εἶναι συμπέρασμα μελέτης καί ἐμπειρίας, μέ ἀναγκάζει νά ἀποσύρω τό βλέμμα ἀπό τίς ἐγγραφές τοῦ τεχνητοῦ μεγαλείου καί τῆς ἀλλαζονικῆς δόξας καί νά ποτίσω μέ δάκρυ τά ἀπομνημονεύματα τοῦ εὐτελισμοῦ.
 

     Κατά καιρούς μοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία να βγάλω ἀπό μέσα μου καί νά ἀποτυπώσω στό χαρτί τίς πληροφορίες καί τίς ἐμπειρίες τοῦ εὐτελισμοῦ καί διασυρμοῦ πού δημιουργεῖ ἡ παγκόσμια κρίση. Τούτη τήν ὥρα, τήν κρίση αὐτή, τήν ἀσυγχώρητη καί ἀτέρμονη, τήν κοινοποιοῦν τά μέσα τῆς ἐνημέρωσης, τήν ἐπεξεργάζονται οἱ τηλεοπτικές ἀναπαραγωγές, ἀλλά τή λούζει μέ τήν κρίση καί τό δάκρυ τῆς ἀπογοήτευσης ὁ πικραμένος λαός, πού ὑποχρεώνεται νά σηκώνει τά βάρη τῶν συνεπειῶν της. Ὡστόσο νιώθω ὅτι, πέρα ἀπό αὐτά τά αἰσθήματα καί βιώματα, ἡ δική μου ἀποστολή, ὡς λειτουργοῦ τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ θησαυρισθεῖσα μακρά ἐμπειρία τῆς ἀσκήσεώς της, μέ ὑποχρεώνουν, ὄχι νά ἀγνοήσω τήν παγκόσμια κρίση καί τίς συνέπειές της, ἀλλά, παράλληλα, ἤ εἰς ἐκτίμηση καί συμμόρφωση πρός τό δικό μου χρέος καί τήν κοινή μέ τούς ἀδελφούς ἐπισκόπους ἀποστολή, νά σταθῶ ἐκτιμητής καί κριτής καί τῶν σκοτεινῶν σελίδων πού ἀποτυπώνουν τά δικά μας λάθη καί τίς δικές μας διαστροφές. Νά παρέμβω στούς ἐκκλησιαστικούς διαλόγους καί στήν πρακτική πολλῶν ἐκ τῶν ἐψηφισμένων ἡγετικῶν στελεχῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, μέ ἁπλότητα καί πιστότητα καί νά τούς πῶ ὅτι πολλά ἀνοίγματα τῆς ποιμαντικῆς προσφορᾶς τους εἶναι πέρα γιά πέρα ἀπρόσφορα γιά τήν οἰκοδομή τοῦ λαοῦ καί ἀσύμβατα μέ τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀσυντόνιστα μέ τά παραδείγματα τῶν φωτισμένων πατέρων μας, πού ὄχι ἁπλῶς μελέτησαν ἀλλά ἔζησαν τήν πληρότητα τοῦ ἁγιασμοῦ, πού ἐκχύθηκε ἀπό τό Γολγοθά τῆς σταύρωσης καί τό κενό μνημεῖο τῆς ἀνάστασης τοῦ Κυρίου μας καί ἔφεραν τή θαυμαστή ἐμπειρία τους ὡς γλυκασμό καρδιᾶς καί ὡς τροφή ἀνάπτυξης γιά ὁλόκληρο τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
     Θά φωτίσω καί θά ἀναλύσω μερικά ἀπό τά δρώμενα τῆς ἐποχῆς πού ἀπαξιώνουν τούς ποιμένες καί σηματοδοτοῦν ὑπανάπτυξη καί ἀναποτελεσματικότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς προσφορᾶς.
 

1) Οἱ ἀναγνῶστες μου, πληροφορημένοι ἀπό τό πλατύ δίκτυο τῆς ἐνημέρωσης ἀπό τή δημοσιογραφία καί τήν τηλοψία, γνωρίζουν καί σχολιάζουν, μέ φαιδρές ἤ πικρές κουβέντες τήν ἀλόγιστη προσφυγή τῶν ἐπισκόπων στή φορτική ἐπίδειξη κοσμικοῦ μεγαλείου. Τό μεγάλο χρέος τῆς ποιμαντικῆς, πού κατά τήν εὐρύτατη πατερική παράδοση ἁπλώνεται σ᾿ὅλους τούς κλάδους τῆς πνευματικῆς ἀνάπτυξης τοῦ λαοῦ καί ἐπηρεάζει τήν κάθε στιγμή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου, ἐγκλωβίστηκε κατά τά νεώτερα χρόνια στή θέσπιση εὐρύτατων πολυαρχιερατικῶν λειτουργιῶν πού πραγματοποιοῦνται πυκνά-πυκνότατα τόσο στά μεγάλα κέντρα ὅσο καί στά μικρότερα. Συνήθισαν οἱ μητροπολίτες, σέ μιά στιγμή ἑορταστικοῦ τόνου, νά ἐγκαταλείπουν τό ποίμνιό τους καί τό ἁγιαστικό χρέος τους πρός τόν λαό τους, καί νά μαζεύονται εἴκοσι, τριάντα ἤ ἀκόμα καί σαράντα, νά συλλειτουργοῦν ἐνώπιον τοῦ λαοῦ, νά τοῦ ἐπιδεικνύουν τά προκλητικά καί ἀκριβά ἄμφιά τους, νά τόν ἐνθουσιάζουν ἤ νά τόν ἀπογοητεύουν μέ τήν ψαλμωδία τους καί νά τόν φορτίζουν μέ τήν ἀλληλοκολακευτική ὁμιλία τους. Τά πολυαρχιερατικά αὐτά συλλείτουργα δέν ἐξελίσσονται ὡς ἄμβωνες τῆς ἀναγεννητικῆς διδαχῆς, οὔτε ὡς ὑπόμνηση καί ἑρμηνεία τῆς ἀποστολῆς τῶν ποιμένων. Ἀποτελοῦν κακόγραφες ἀπομιμήσεις τῶν δωμάτων τοῦ πλούτου καί τῶν κέντρων τῆς κοινῆς ἐπίδειξης ἱκανοτήτων. Στόχευση τῶν πολυαρχιερατικῶν ἱερουργιῶν δέν εἶναι τό ἀνέβασμα τῆς πνευματικῆς, ἠθικῆς καί πολιτιστικῆς στάθμης. Ἀποτελεῖ μιά ἀνούσια σπατάλη τοῦ χρόνου καί τῶν χαρισματικῶν προσφορῶν τῆς Ἐκκλησίας, μετοχή σέ φιέστες καλοπέρασης καί εὐκαιρία στενότατης γνωριμίας μέ ἄλλους ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι θά καλέσουν τούς συνεπισκόπους τους στά δικά τους πολυαρχιερατικά γεύματα. Τύπος νεκρός ἡ συμμετοχή. Δέ διαφεύγουν τῆς μνήμης μου περιστατικά ὑπέρμετρης φαιδρότητας. Ἄλλοτε ἀρχιερεῖς, φτάνοντας στήν ἑπόμενη ἕδρα τῆς ἑπόμενης πολυαρχιερατικῆς λειτουργίας, κυριεύτηκαν ἀπό ἀγωνία γιατί εἶχαν λησμονήσει τήν ἐπισκοπική πατερίτσα στόν προηγούμενο σταθμό τους, πού εἶχαν φιλοξενηθεῖ μόλις πρίν ἀπό δυό μέρες. Καί ἄλλοι, ἐθισμένοι στόν προγραμματισμό τέτοιων λειτουργιῶν, εἶχαν στήν τσέπη πρόχειρο τό χαρτί τῆς προσφώνησης πού θά ἔκαναν στόν ἑπόμενο φιλόξενο ἀδελφό τους. Μιά τρίτη φόρμα, εὐρύτατα γνωστή, εἶναι ὁ θαυμασμός καί ἡ ἔκφραση τιμῆς γιά τά ὑψηλῆς ἀξίας ἄμφια, γιά τίς χρυσές πατερίτσες καί τίς χρυσοποίκιλτες μίτρες.
     Αὐτές οἱ προσεγγίσεις καί αὐτές οἱ φιλοφροσύνες γίνονται στά φανερά καί ὑποστηρίζεται ὅτι καταξιώνουν (ἄν εἶναι δυνατόν νά καταξιώνεται ἔτσι) τή φιλική ἤ ἀδελφική σχέση.
 

2) Στό σημεῖο αὐτό θά μοῦ ἐπιτραπεῖ νά φέρω στή δημοσιότητα καί μιά ἄλλη κρυφή καί σκοτεινή ἐπιδίωξη, πού ἔχει κυριαρχήσει σέ τούτη τήν ἔσχατη χρονική περίοδο. Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ σημερινός Ἀρχιεπίσκοπος ἀπέτυχε πλήρως κατά τήν ἐκπλήρωση τῆς βαρειᾶς ἀποστολῆς του. Δέν ἐμπνέει στό σῶμα τῶν μητροπολιτῶν καθαρό βίο καί δυναμική ποιμαντορία, ἀλλά μένει στήν ἄκρη ὡς ἕνας δειλός παρατηρητής, πού παρακολουθεῖ μακρόθεν τίς κινήσεις τῶν ἀδελφῶν συλλειτουργῶν του καί πού παραμένει ἄφωνος ἀκόμα κι ἄν δίπλα του σκάσουν τά καψούλια τοῦ πονηροῦ βίου. Στόν κοινό στίβο, στήν πλατειά δημοσιογραφία καί στίς πολυάριθμες ἱστοσελίδες οἱ παρατηρητές τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς πραγματικότητας ἐπιμένουν νά χαρακτηρίζουν τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο ὡς ἄνθρωπο χαμηλῶν τόνων. Τί σημαίνει αὐτό; Ὅτι βλέπει, ἀκούει καί δέν ὁμιλεῖ. Οἱ κοσμικοί κύκλοι, οἱ κρατικοί παράγοντες καί οἱ κομματικοί διαφωτιστές δείχνουν συνεχῶς ὅτι ἐκτιμοῦν τούς χαμηλούς τόνους τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου. Δέ μιλάει γιά τό σημερινό χάος τῆς κοσμικῆς διοίκησης. Δέ βρίσκει τό θάρρος νά ἐγγίσει τίς πληγές. Δέν ἀνοίγει ὁρίζοντες ἤθους στούς παράγοντες ἐξουσίας. Γιά τήν κοσμική ἐξουσία ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἶναι ἀνύπαρκτος καί ἀδιαμαρτύρητος. Τό ἐκπληκτικότερο καί ἐντελῶς ἀνερμήνευτο εἶναι ὅτι καί στίς τρικυμίες τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου περιφέρεται σάν ἐντελῶς ξένος παρατηρητής πού δέν προσβάλλεται προσωπικά ὁ ἴδιος, δέν ἀνησυχεῖ γιά τό διασυρμό ὁλοκλήρου τοῦ συνοδικοῦ καί μητροπολιτικοῦ σώματος καί δέν ὑπολογίζει ὅτι ἡ σιωπή του ἀποτελεῖ προδοσία τῆς μεγάλης του ἀποστολῆς. Δέν ἀγρυπνεῖ, νύκτες ὁλόκληρες, γιά νά μελετήσει καί νά ὀργανώσει τήν καταστολή τῶν σκανδάλων. Ὅλα μαυρίζουν γύρω του, οἱ χάρτινες σελίδες τῆς δημοσιογραφίας βοοῦν γιά ὅ,τι πραγματοποιεῖται καί γιά ὄ,τι ἐπιδιώκεται ἀπό τίς νοσηρές ἐπισκοπικές συμμαχίες καί ὁ Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου περιορίζεται στό φράγμα τῶν χαμηλῶν τόνων, δηλώνοντας ἄγνοια ὅταν οἱ ἀπρέπειες φτάνουν στά μάτια του ἤ στ᾿αὐτιά του.
 

3) Πρέπει νά τό ποῦμε καί νά τό διατυπώσουμε μέ ἔμφαση ὅτι οἱ χαμηλοί τόνοι καί ἡ ὕποπτη σιωπή, πού ἀπομένει πίσω ἀπό τίς ἐμφανίσεις καί διοικητικές πράξεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου, δέν πείθουν τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Τό εὐρύ κοινό δέ στέκεται στό πεζοδρόμιο γιά νά χαιρετήσει καί νά ζητωκραυγάσει τόν σιωπηλό ἐκκλησιαστικό ἡγέτη. Οἱ ὁμάδες τῶν ἀντιπάλων, πού ὁραματίζονται τήν διαφήμιση καί τήν ἰσχυροποίηση τῆς ἀθεΐας, παρακολουθοῦν ἀπό κοντά τό δειλό καί ἄπραγο ἡγετικό Ἀρχιεπισκοπικό πρόσωπο, καταγράφουν καί διαφημίζουν τά λάθη του, ἱστοροῦν τίς ἀποτυχίες του καί ξεκινοῦν διαστροφικές, ἐπιθετικές καμπάνιες γιά νά πληγώσουν τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά καί ὁ λαός, πού βιώνει τά πνευματικά θησαυρίσματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας παράδοσης, τήν ἄμεση κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό, τά ἀτίμητα δωρήματα τοῦ σαρκωμένου Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τόν πλοῦτο τῶν διδαχῶν καί τῶν ἐμπειριῶν τῶν πατέρων μας, δέ μένει ἀδιάφορος πρός τούς ἀτυχεῖς χειρισμούς τοῦ Προκαθημένου Ἀρχιεπισκόπου πού τροφοδοτοῦν τήν ἀθεΐα καί τραυματίζουν τήν ἐκκλησιαστική συνείδηση.
 

     Φαινόμενο, πού ἔχει πάρει διαστάσεις τόν τελευταῖο καιρό, εἶναι ἡ προσφυγή τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων στή σύγχρονη ἠλεκτρονική ἐνημέρωση. Περιστατικά καί λεπτομέρειες, πού σέ παλαιότερες ἐποχές δέν κυλοῦσαν στήν καθημερινότητα καί δέν ἐπηρέαζαν θετικά ἤ ἀρνητικά τήν ἱστορική στιγμή, τρέχουν σήμερα μέ ταχύτατο ρυθμό καί ἐνισχύουν ἤ τραυματίζουν τίς ὑπολήψεις τῶν ποικίλων ἡγετικῶν στελεχῶν ἤ διαφημίζουν τά πολιτιστικά ἀπορρίμματα καί τά σκοταδιστικά ἐμπορεύματα.
 

     Ἐντυπωσιάζει ὅτι μέσα στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ἄνθρωποι πού πονοῦν γιά τή γνησιότητα καί μοχθοῦν γιά τή ροή τῆς ἀποστολικῆς καί τῆς πατερικῆς διδαχῆς καί τοῦ πατερικοῦ ἁγιαστικοῦ ὑποδείγματος, παρακολουθοῦν, μέ ἀνησυχία καρδιᾶς καί μέ πόθο πιστότητας, τίς τρέχουσες ἐξελίξεις καί δημοσιοποιοῦν τήν ἱκανοποίησή τους ὅταν τά γεγονότα κυλοῦν σέ χῶρο φωτεινό, ἤ ἐγγράφουν τό στεναγμό τους καί τήν ὀδύνη τους ὅταν ὁ ὁρίζοντας σκοτεινιάζει καί ἡ ροή τῆς ἀλήθειας καί τῆς ἁγιότητας μολύνεται ἀπό τήν ἄρρωστη κοσμικότητα. Ὅλη αὐτή τήν ὀδύνη τους τήν ξεχύνουν μέ πόνο στά σύγχρονα ἠλεκτρονικά μέσα. Συνθέτουν τόμους τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας οἱ κριτικές καί οἱ διαμαρτυρίες τους πού διοχετεύουν περιστατικά ἐκκλησιαστικῶν ἐκτροπῶν στόν ἠλεκτρονικό τῦπο, μέ σκόπευση, ἀφ᾿ἑνός τήν ἔκφραση παραπόνων καί ἀγωνίας γιά ὅσα λάθη καί ἐκτροπές πραγματοποιοῦνται ἀπό τό συνοδικό σῶμα καί ἀφ᾿ἑτέρου τή συσπείρωση τῶν δυναμικῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας σ᾿ἕναν ἀγῶνα, εἰρηνικό ἀλλά καί δυναμικό, πού θά ἀπαλλάξει τόν ἱερό ἐκκλησιαστικό χῶρο, τήν τράπεζα τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί τόν ἄμβωνα τῆς φωτισμένης διδαχῆς ἀπό τίς ὕποπτες παρουσίες καί θά ἐπαναφέρει τό λαό τοῦ Θεοῦ καί τά πρόσωπα πού τόν ἀποτελοῦν στήν ἀποστολική καί πατερική καθαρότητα.
 

     Ἐπισημαίνω ὅτι, σέ παράλληλες διαδρομές, παράγοντες ἀποκομμένοι ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ζωή ἤ καί κήρυκες τοῦ ἀθεϊσμοῦ, μόλις φτάσει σ᾿αὐτούς ὀσμή σκανδάλου, τό σαλπίζουν σ᾿ἀνατολή καί δύση γιά νά παγώσουν τό φρόνημα τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας καί νά τούς σύρουν στίς νοσηρές ἰδεολογίες τους. Σέ ἄλλη ζεύξη, ἄνθρωποι πού δέν ἐκστρατεύουν μέ τή σημαία τοῦ ἀθεϊσμοῦ γιά νά πολεμήσουν τήν Ἐκκλησία, ἀλλά κουβαλοῦν στόν ὦμο καί στήν καρδιά προσωπικές πικρές ἐμπειρίες, ἐξ αἰτίας ἄστοχων παρεμβάσεων ἱερατικῆς ἤ ἀρχιερατικῆς αὐθαιρεσίας, πατοῦν τό πλήκτρο ἠλεκτρονικῆς διασύνδεσης καί δημοσιοποιοῦν τό πικρό σχόλιο καί τήν καταφορά. Κάποιες ἀπό αὐτές τίς ἐνημερώσεις ἐκφράζουν μόνο τή δική τους σκοπιμότητα, τό δικό τους μένος. Ὡστόσο, κάποιες ἄλλες φωτογραφίζουν δείγματα διαφθορᾶς ἤ σκοπιμότητες αὐτοδιαφήμισης, πού πληγώνουν θανάσιμα τό ἐπισκοπικό κύρος καί ἁπλώνουν πένθος στό εὐρύτατο ἐκκλησιαστικό πλήρωμα.
 

     Τά περιστατικά, πού περνοῦν στό διαδίκτυο καί ἀναπαράγονται ταχύτατα τόσο σέ πλῆθος ἱστοσελίδων καί μπλόγκς, ὅσο καί στά λεγόμενα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης (facebook-twitter), προσπαθοῦν νά τά ἀποσιωποῦν οἱ ὑπεύθυνοι παράγοντες τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοίκησης. Προσπερνοῦν τό διασυρμό τῆς ὑπολήψεώς τους, ἀποφεύγουν τήν προσφυγή στά ὑπεύθυνα δικαστικά ὄργανα καί ἀφήνουν τό χρόνο νά ἐνταφιάσει τή μικρότερη ἤ τή μεγαλύτερη πληγή τοῦ ἱερατικοῦ ἤ ἐπισκοπικοῦ χαρίσματος. Παρά ταῦτα, ἀντί ὁ ἐνταφιασμός νά ἀφανίσει τίς ἀδυναμίες, ἔρχονται ἄλλα περιστατικά κι ἄλλες προδοτικές ἀτασθαλίες πού ὀξύνουν τήν ἀντίδραση.
 

     Γιά νά μή μακρηγορήσουμε, θά φέρω στήν προσοχή καί στήν κρίση τῶν ἀναγνωστῶν μου ἕνα ἀπό τά τελευταῖα περιστατικά πού μανταλώθηκε στό κελλί τῆς σιωπῆς ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ἡγεσία, ἀλλά κύλησε ὁρμητικό στήν ἡλεκτρονική ἐνημέρωση καί προκάλεσε σάλο. Πρόκειται γιά τό δημοσίευμα τῆς ἱστοσελίδας sotirioslogos.gr, 10-06-2012:
 


     «Τό τί ἔγινε στήν ἑορτή τοῦ (σ.σ. ἐπίορκου) Μητροπολίτη ... Κυρίλλου δέν περιγράφεται...
>>Ἀδελφές καί παλληκάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια!!
>>Καί ὅλα αὐτά κατά τήν διάρκεια τῆς θείας λειτουργίας!!
>> Ὠιμέ!!!
>> Ὅλα ξεκίνησαν στά... Κύριε, Κύριε...!! Τό πρῶτο τό εἶπε ὁ προεξάρχων καί ἑορτάζων Μητροπολίτης ... Κύριλλος! Τό δεύτερο θά ἔπρεπε νά τό πεῖ ὁ Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος καί τό τρίτο ὁ Νικαίας Ἀλέξιος. Ὁ Δωδώνης ὅμως ἤθελε νά... πρωτοτυπήσει καί γιαυτό ἔδωσε τή σειρά του στόν προτελευταῖο συμμετέχοντα στά πρεσβεία, Ἐπίσκοπο Μαραθῶνος Μελίτωνα καί τότε καί ὁ Νικαίας Ἀλέξιος ἔδωσε τή δική του σειρά γιά τό τρίτο καί τελευταῖο "Κύριε, Κύριε" στόν τελευταῖο τῶν συμμετεχόντων Ἱεραρχῶν, στόν Ἐπίσκοπο Σαλώνων Ἀντώνιο!
>> Καί τότε;;; Ποιός εἶδε τόν Καισαριανῆς Δανιήλ καί δέν τόν φοβήθηκε... Σέ μία πρωτοφανή ἔκρηξη ἅρπαξε ἀπό τά μούτρα τόν ἑορτάζοντα Μητροπολίτη ... Κύριλλο-τόν καημένο-καί τοῦ εἶπε στεντορείᾳ τῇ φωνῇ: -Ἄκουσε νά σοῦ πῶ ἀγαπητέ μου, ἤ εἶσαι κυριάρχης καί προεξάρχων Μητροπολίτης καί θά βάλεις τάξη ἐδῶ μέσα, ἤ ἄν δέν μπορεῖς νά ἀνταποκριθεῖς νά παραιτηθεῖς!! Τί εἶναι αὐτά τά πράγματα νά παραχωροῦνται οἱ ἐκφωνήσεις τῶν " Κύριε, Κύριε" στούς βοηθούς!
>>Τά πυρά τοῦ Καισαριανῆς Δανιήλ, δέν προορίζονταν ἀσφαλῶς γιά τόν ἑορτάζοντα Κύριλλο, ἀλλά εἶχαν συγκεκριμένο στόχο: τόν αὐθαιρετήσαντα, κυρίως, Μητροπολίτη Δωδώνης Χρυσόστομο καί δευτερευόντως τόν Νικαίας Ἀλέξιο, που ἀκολούθησε καί ἐπανέλαβε τήν ἀντικανονική καί παράτυπη ἐνέργεια τοῦ Δωδώνης-σύμφωνα μέ τό αὐστηρό γράμμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ νόμου καί τῆς τάξης!
>> Ἐπι τῷ ἀκούσματι τῶν σφόδρα ἐπιθετικῶν λόγων τοῦ Καισαριανῆς Δανιήλ-ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά εἶχε τό δίκαιο μέ τό μέρος του, ἀλλά ὁ τρόπος καί ἡ ὥρα πού τό ἔθεσε ἦταν λάθος καί ἐντελῶς ἀψυχολόγητος-ὁ ἄμεσα θιγόμενος Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, ἀνήκων στήν λεγομένη πρεσβυτέρα Ἱεραρχία καί ἔχων τά πρεσβεῖα ἐξ ὅλων τῶν Ἱεραρχῶν πού συμμετεῖχαν στή Λειτουργία πρός τιμήν τοῦ ἐορτάζοντος (σ.σ. Κυρίλλου) (δηλαδή ἄν ἐπικρατοῦσε τή συγκεκριμένη μέρα, τό κανονικό τυπικό τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Δωδώνης θά ἦταν ὁ Προεξάρχων καί ὄχι ὁ (Κύριλλος)) πῆρε ἀνάλογες στροφές ἀπό τήν ἀνάποδη καί ἄρχισε στό ἴδιο ὕφος νά ἀπαντᾶ στόν Καισαριανῆς μέ ἐκφράσεις ὅπως: -Καί τί εἶσαι σύ ρέ δασκάλα-δάσκαλος τῆς Λειτουργικῆς; Ἄϊ παράτα μας... Σέ πείραξε πού παραχωρήσαμε τά " Κύριε, Κύριε" στούς βοηθούς;;; Σά δέ ντρέπεσαι... Ἐγὼ διετέλεσα βοηθός τόσα χρόνια καί ξέρω τόν καημό...
>> Καί τότε ἔγινε κάτι πού δέν ἔχει ξαναγίνει ποτέ ἐν ὥρᾳ θείας λατρείας... Ξεφόρεσε ὁ Δανιήλ καί ἔφυγε ἐν μέσῳ κραυγῶν, φωνασκιῶν καί ἀντεγκλήσεων μέ τόν Δωδώνης!!
>>> Κι αὐτό πού ἔκανε καί μάλιστα μετά ἀπό τήν προσκομιδή καί στά ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ, ἦταν σαφῶς χειρότερο ἀπό τήν ἀρχική αὐθαιρεσία τοῦ Δωδώνης, πού ἄνοιξε τούς ἀσκούς...
>>> Φῆμες ὅτι ὁ Δωδώνης Χρυσόστομος, στόλιζε μέ εἰδικά κοσμητικά τόν ὠρυόμενο καί ἀποχωροῦντα Καισαριανής ὅπως "στό καλό μωρή γουρούνα, ἄντε ρέ ζηλόφθονε" καί ἄλλα ἠχηρά παρόμοια, δέν ἐπιβεβαιώνονται!!!»
 


     Καί μόνο αὐτή ἡ σκηνή δημοσιοποιεῖ διασυρμό τοῦ ἁγιώτατου μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἀπό τούς κατά τεκμήριο ὑπηρέτες του καί εὐρύτατο σκανδαλισμό τοῦ ποιμνίου καί ἐγγραφές ἐνοχῶν γιά ὅλους τούς ἀρχιερεῖς πού πλαισίωναν ἐκείνη τή στιγμή τήν ἱερά τράπεζα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου.
 

     Χρέος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου ἦταν νά δρομολογήσει ἀνακρίσεις, χωρίς τήν παραμικρή καθυστέρηση καί νά φέρει τά γεγονότα καί τίς εὐθῦνες στήν τράπεζα τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης. Δέν εἶναι ἐπιτρεπτό ρασοφόροι τοῦ οἰουδήποτε βαθμοῦ, εἴτε ἐπίσκοποι εἴτε πρεσβύτεροι, πού ὑπηρετοῦν τά ἱερά καί τά ὅσια, νά μετασχηματίζονται σέ κράχτες τῶν πεζοδρομίων καί νά βεβηλώνουν τούς ἱερούς χώρους καί τά πανάγια μυστήρια. Οἱ ἔνοχοι πρέπει νά ἐκκόπτονται ἀπό τά ὑψηλά ὑπουργήματα καί ἡ Ἁγία Τράπεζα νά ἀποκαθαίρεται. Τό τελευταῖο κεφάλαιο αὐτῆς τῆς ἱστορίας ἀκόμα πιό σκοτεινό καί πιό ἐπικίνδυνο: Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καί προεδρεύων στίς συνοδικές συσκέψεις καί τά συνοδικά δικαστήρια, ἔκλεισε τό στόμα, πάγωσε τό χέρι, πού βάζει τίς ὑπογραφές καί ἄφησε τήν ἱερή Τράπεζα κατασπιλωμένη.
    

 «Κύριε, Κύριε ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ» καί φύλαξε τήν Ἐκκλησία σου καθαρή, ἀπάλλαξέ την ἀπό τή διαφθορά τῶν ὑποτιθέμενων ὑπηρετῶν της καί χειραγώγησε τό λαό στόν ἀγώνα καί στήν ἀγωνία τῆς καθημερινότητας.