17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ερομόναχος π.Χρυσόστομος Τελίδης

Κι άλλοι ήρωες στην χώρα των ηρώων...

 ...και αυτήν την φορά ήρωες παιδιά!!!

    Στην τεράστια Ελληνική ιστορία,από την αρχαία μέχρι την νεότερη,έχουν μπει τα ονόματα πολλών μεγάλων ηρώων που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα μας,για να είναι ελεύθερη και να είμαστε περήφανοι που κατοικούμε σε αυτήν.
    Και εκεί που λέγαμε πως δεν χρειάζονται άλλοι ηρωισμοί, μια και ελεύθεροι είμαστε και κανείς πια δεν απειλεί την ελευθερία μας, να σου μια δικτατορία που πάλι μας την στέρησε,οδηγώντας τον τόπο μας σε διωγμούς ανθρώπων για τα πολιτικά φρονήματα τους,σε βασανιστήρια,σε εξορίες και σε ότι ακόμα απορρέει από τέτοια πολιτεύματα.

    Οι Έλληνες προς στιγμήν μούδιασαν από αυτήν την νέα κατάσταση και μετά φοβισμένοι λούφαξαν στην καθημερινότητα τους και άφησαν την Ελλάδα σε μια περίεργη πορεία που δεν θα μπορούσε να συνάδει όμως με την πρότερη ένδοξη ιστορία της.
    Επτά χρόνια κράτησε αυτό το καθεστώς στην Ελλάδα,όμως οι ένδοξοι Έλληνες και ειδικά τα παιδιά τους που δεν ήθελαν να ζουν σε  τέτοια πατρίδα, μια βραδιά ταμπουρώθηκαν μέσα στο Πολυτεχνείο,είπαν όχιστο στρατιωτικό κράτος που τους κυβερνούσε και έδωσαν την μάχη τους.

    Όμως, όπως όλες οι μάχες έτσι και αυτή είχε θύματα και μάλιστα νέα παιδιά,φοιτητές και αγωνιστές της ελευθερίας. Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος βλέποντας την εικόνα του τανκ του στρατού να σπάει την σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου την στιγμή που επάνω της κρέμονταν τα παιδιά μας;Ποιο βρώμικο μυαλό μπορεί να διέταξε έναν νέο Έλληνα στρατιώτη να σκοτώσει νέους Έλληνες φοιτητές;
    Αυτούς τους ήρωες τιμούμε σήμερα γιατί μετά από αυτόν τον ηρωισμό των φοιτητών και την γενική κατακραυγή που προκάλεσε η πράξη του τότε καθεστώτος, έπεσε η κυβέρνηση της χούντας και  αποκαταστάθηκε και πάλι η δημοκρατία στην ένδοξη μα ταλαιπωρημένη Ελλάδα.
    Όταν η πολιτική κατάσταση ομαλοποιήθηκε,δικαιολογημένα αργία κηρύχθηκε η ημέρα αυτή πανελλαδικά,ενώ στα σχολεία μας την μέρα αυτή σε ετοιμασίες για γιορτές με τραγούδια και πανηγυρισμούς ενθαρρύνουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές των παιδιών μας,για να τιμήσουν εκείνα τα άλλα παιδιά που θυσιάστηκαν για να ζήσουν ελεύθεροι οι υπόλοιποι,αλλά και για να μην ξεχαστούν ποτέ οι θυσίες τους,ούτε και εμείς όμως να ξεχαστούμε αφήνοντας ξανά πολιτεύματα μη δημοκρατικά να κυβερνήσουν αυτόν τον ένδοξο τόπο.

    Αργότερα βέβαια,όπως συμβαίνει πάντοτε στην ιστορία μας, αυτά τα ίδια "παιδιά του Πολυτεχνείου",μεγάλωσαν,μπήκαν στην πολιτική,πούλησαν την ψυχή τους,απαρνήθηκαν τον Θεό και στην λυσσαλέα προσπάθεια τους να κυβερνήσουν αυτοί την χώρα, γιατί θεώρησαν τον εαυτό τους καλύτερο από τους προηγούμενους,την διέλυσαν,την απαξίωσαν παγκοσμίως και αναίσχυντα τώρα την παραδίδουν στους απογόνους τους, εμάς.
    Όμως εδώ σταματώ για να μην γίνω περισσότερο δυσάρεστος και χαλάσω την επέτειο της δημοκρατίας, εξάλλου είμαι σίγουρος πως η νεότερη μας ιστορία δικαίως τιμά τους νέους αυτούς για τον  αγώνα τους για την δημοκρατία,όμως πολύ φοβάμαι πως τους ίδιους αυτούς νέους, που μεγαλώνοντας ξέχασαν τα ιδανικά τους και απομακρύνθηκαν από τον Θεό,η μεταγενέστερη ιστορία θα τους στηλιτεύσει και θα γράψει για αυτούς με μελανά γράμματα στο βιβλίο της.


Ευχαριστούμε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου που θυσιάστηκαν για την δημοκρατία,όσο για τους ζωντανούς,επειδή η ιστορία συνεχίζει να γράφεται...

...είδομεν,ίδομεν και οψόμεθα!!!

*Αυτή είναι η ταπεινή προσωπική μου άποψη για τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου μου εκείνη την εποχή και που φιλοξενείτε στην όμορφη ιστοσελίδα του ναού που υπηρετώ,των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας.

ιερομόναχος π.Χρυσόστομος Τελίδης 

πηγή