Ο Όσιος Πατήρ Αρσένιος , το αστέρι της Ανατολής, βασίλεψε πια στην Ελλάδα.

 γέροντος Παϊσίου- o Πατήρ Αρσένιος ο Καππαδόκης 

Έζησε εν όλω δύο εβδομάδες στο κάστρο της Κέρκυρας και λειτούργησε δύο φορές εκεί, στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου.Άλλη μια εβδομάδα έζησε στο νοσοκομείο όπου και τον επισκέπτοντας οι Φαρασιώτες με αγωνία.
Μία ημέρα που τον είχε επισκεφθή πάλι ο Πρόδρομος , τού ζήτησε και τα ρούχα του , για να τού τα πλύνη.Ο Πατήρ τού απάντησε:
-Τι να τα πλύνης!Όχι αύριο, μεθαύριο στο χώμα θα μπούνε.
Ο Πρόδρομος δεν είχε καταλάβει και ξανά τού λέγει
Δος μου τα να τα πλύνω, μια που τώρα  είσαι άρρωστος και γέρος.
Ο Πατήρ απάντησε
-Επειδή είμαι γέρος δεν είμαι και καλόγηρος ;
Πράγματι ήταν και καλόγηρος.
Εκείνη την ημέρα είδε ο Πρόδρομος μια ψείρα να περπατάη επάνω του και την πήρε με τρόπο , επειδή ήταν και άλλοι, να την σκοτώση.
Ο Χατζεφεντής φώναξε δυνατά «μη, μη την σκοτώνεις την καημένη».
Και την πήρα αμέσως από το χέρι του, την έχωσε μέσα στα ρούχα του και τού είπε:
«Άφησε την και αυτήν να φάη λίγη ΄σαρκα , μια που τώρα βρήκε ευκαιρία να με πλησιάση.Τι ; Μόνο τα σκουλήκια να την φάνε όλη την σάρκα ;»
Έρριξε μετά μια ματιά γύρω σ΄όλους τους επισκέπτας και είπε «την ψυχή, την ψυχή να φροντίζετε περισσότερο και όχι την σάρκα , που θα πάη στο χώμα και θα την φάνε τα σκουλήκια».
Αυτό ήταν και το τελευταίο του κήρυγμα με το βαθύτερο νόημα τής ζωής.
Όταν έφυγαν μετά οι άλλοι και έμεινε μόνον ο Πρόδρομος, ο Πατήρ τού είπε: «Έλα να αποχαιρετηθούμε, Πρόδρομε, γιατί μεθαύριο φεύγω για την άλλη ζωή.Ήρθε η Παναγία χθες το μεσημέρι και μού το είπε και με γύρισε και στο Άγιον Όρος και είδα τα Μοναστήρια , που πολύ επιθυμούσα να ιδώ, αλλά δεν είχα αξιωθή.Τι να σού διηγηθώ Πρόδρομε!Τι πολλά μοναστήρια που έχει το Άγιον Όρος!Τι μεγάλους ναούς! Τι μεγαλοπρέπεια!»
Και μετά από αυτά του λέγει «να μη στενοχωρεθής που θα πεθάνει η Κυριακή,η γυναίκα σου μετά από οκτώ ημέρες και του Στέφανου Καραμουρατίδη η γυναίκα,η Αλμαλου,θα πεθάνει και αυτή μετά από δέκατρεις μέρες».
Πράγματι,έτσι έγινε.
Όταν λοιπόν είχαν περάσει και οι δικές του δύο ημέρες, και ήρθε το «μεθαύριο» που θάφευγε ο αληθινός δούλος τού Θεού Πατήρ Αρσένιος αφού προηγουμένως κοινώνησε, έφυγε για την αληθινή ζωή κοντά στον Χριστό.Εκείνη την στιγμή δεν ήταν κανείς Φαρασιώτης δίπλα του.Δεν ήθελε να μένη κανείς κοντά του , για να μη τον περισπούν  στην αέναο προσευχή του.

Αυτός ήταν ο Πατήρ Αρσένιος!

Μόνος, μικρός με μόνη τού Θεού την προστασία!
Μόνος μεγάλος , δοσμένος μόνο στον Θεό και στην εικόνα Του!
Μόνος στο τέλος της ζωής του με τον Θεό μόνο!

Όταν ο ευλαβής ψάλτης του τον επισκέφθηκε πάλι, πήρε αυτή τη φορά την ευλογία του Πατρός Ααρσενίου από το Λείψανο του.Τον βρήκε να κρατάη σφιχτά με το δεξί του χέρι στον κόρφο του το πολύτιμο πνευματικό του κομπόδεμα , το Ιερό Λείψανο τού Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.
Ο ακτήμων Πατήρ Αρσένιος δεν είχε υλική περιουσία να αφήση.Μόνο μερικά τριμμένα βιβλία
Όταν έμαθαν οι Φαρασιώτες ότι κοιμήθηκε ήταν απαρηγόρητοι, αν και τους είχε προετοιμάσει.Συγκεντρώθηκαν πολλοί και τού έκαναν μεγαλοπρεπέστατη κηδεία , στην οποία ακολούθησαν και πολλοί εντόπιοι.
Εταφη στο Κοιμητήρι της Κέρκυρας μαζί με τους Ιερωμένους νεκρούς.Τα παιδιά του έβαλαν πάνω στον τάφο του μαρμάρινη πλάκα με το όνομα του γραμμένο.
Ο Πατήρ Αρσένιος κοιμήθηκε στις 10 Νοεμβρίου τού 1924 (νέο εορτολόγιο) σε ηλικία ογδόντα τριών ετών.
Ο Όσιος Πατήρ Αρσένιος , το αστέρι της Ανατολής, βασίλεψε πια στην Ελλάδα και τής άφησε το Ιερό του Λείψανο.
 Ιερόν Ησυχαστήριον Μοναζουσών Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος-Σουρωτή Θεσσαλονίκης -1975

πηγή