Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ

      Το Ισλάμ ή Ισλαμισμός είναι η θρησκεία που ίδρυσε ο Άραβας Μωάμεθ (570 – 632 μ.Χ.). Η λέξη Ισλάμ σημαίνει υποταγή στο Θεό (Αλλάχ). Καλείται και Μουσουλμανισμός από την λέξη μουσλίμ που σημαίνει πιστός, αφοσιωμένος στο Θεό (Αλλάχ). Πολλές φορές ο Ισλαμισμός καλείται και Μωαμεθανισμός από τον ιδρυτή του τον Μωάμεθ, κάτι όμως που δεν αρέσει στους Μουσουλμάνους, διότι υποστηρίζουν πως δεν λατρεύουν τον Μωάμεθ που τον θεωρούν τον τελευταίο και μεγαλύτερο προφήτη του Αλλάχ, ούτε τον θεωρούν το κέντρο της ευσέβειάς τους, αλλά απλώς ακολουθούν την διδασκαλία του…

 

       Η διδασκαλία του αυτή είναι γραμμένη στο ιερό τους βιβλίο το οποίο αποκαλείται Κοράνι. Στην κυριολεξία η λέξη Κοράνι σημαίνει ανάγνωση. Είναι μια συλλογή από χαντίθ, διδακτικούς λόγους. Αποτελείται από 114 κεφάλαια, σούρατ, οι οποίες χωρίζονται σε εδάφια, αγιάτ. Η κάθε σούρατ φέρει και τίτλο όπως Η Αγελάδα, Τα Κοπάδια, Η Μέλισσα, Ο Ύψιστος κ.λ.π. Τα κεφάλαια δεν καταγράφηκαν ανάλογα με την χρονική στιγμή που κατά την παράδοση αποκαλύφτηκαν στον Μωάμεθ. Λόγω χάρη οι τελευταίες σούρες του Κορανίου αποτελούν τις πρώτες αποκαλύψεις που έγιναν στην πόλη της Μέκκας ενώ οι πρώτες σούρες αποτελούν τις μεταγενέστερες αποκαλύψεις που έγιναν στην πόλη της Μεδίνας.

       Έτσι το Κοράνι εμφανίζεται ως ένα κείμενο με διαφορετικό ύφος κατά αποσπάσματα. Ως προς την μορφή του, το α΄ ενικό και το α΄ πληθυντικό πρόσωπο αποδίδονται στον Αλλάχ και την σύμπνοια του θείου πνεύματος, ενώ οι αναφορές στο β΄ πληθυντικό πρόσωπο απευθύνονται στο Μωάμεθ. Περισσότερα για το Κοράνι μπορεί να δει ο αναγνώστης στο άρθρο μας «Τι λέει το Κοράνι για το Ευαγγέλιο και τους Χριστιανούς;».          

       Το Κοράνι αναφέρεται με μεγάλη ευλάβεια στην Παρθένο Μαρία. Την αποκαλεί «άσπιλο παρθένο» 21:91, «ενάρετο μητέρα του Ιησού» 5:75, «αγνή από κάθε κηλίδα μεταξύ όλων των γυναικών» 3:42. Περιγράφει επίσης και τα θαύματα που έχουν σχέση με την ζωή της, όπως: η εκλογή της ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες του κόσμου, η γέννηση της, τα νεανικά της χρόνια, η σύλληψη του Ιησού. Της αφιερώνει μάλιστα και μια ολόκληρη σούρα την 19 με 98 στροφές, που επιγράφεται «σούρατ Μάριαμ». Θεωρεί την Μαρία και την Ελισάβετ την μητέρα του Προδρόμου ως αδελφές, την δε γέννηση του Ιησού από την Παναγία την διηγείται με τρόπο που να ταιριάζει στον πολιτισμό της ερήμου της Αραβίας. Διηγείται δηλαδή πως γέννησε τον Χριστό κάτω από μία χουρμαδιά.

       Οι Μουσουλμάνοι την σέβονται και την αγαπούν ως μητέρα του Μεσσία όχι όμως ως Θεοτόκο. Δεν δυσκολεύονται όμως να την προσφωνήσουν «Δέσποινα μας, κυρία μας Μαριάμ».

       Η Παναγία κατά το Κοράνι είναι το πρότυπο του ανθρώπου που είναι έτοιμος να πιστέψει και να υπακούσει. Ένας στίχος του μάλιστα, θέλοντας να απεικονίσει την τιμή που δόθηκε από τον Αλλάχ στον Ιησού και την μητέρα του, γράφει πως τους κατέστησε «σημείο όλου του κόσμου» 21:91.

       Πριν αρχίσουμε να παραθέτουμε τα εδάφια και τις σούρες που αφορούν το πρόσωπο της Παναγίας, θα θέλαμε να επισημάνουμε, πως παραθέτουμε ΟΛΕΣ τις σούρες και τα εδάφια που περιέχονται στο Κοράνιο και έχουν σχέση με την Παναγία.

       Το κείμενο του Κορανίου που θα χρησιμοποιήσουμε είναι το εγκεκριμένο από το συγκρότημα του Βασιλιά Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας. Οι λέξεις που βρίσκονται μέσα στις παρενθέσεις δεν υπάρχουν στο κείμενο του Κορανίου αλλά έχουν μπει από τους μεταφραστές για την κατανόηση του.

       Κάνουμε έναρξη των εδαφίων του Κορανίου που αναφέρονται στη Θεοτόκο με το εδάφιο 2:87. Το εδάφιο αυτό αναφέρει πως η Μαρία είναι η μητέρα του Ιησού που είναι ένας απόστολος του Αλλάχ, ο οποίος έχει ενισχυθεί από το Άγιο Πνεύμα. Το περιεχόμενο αυτό του εδαφίου είναι από τα πιο συχνά αναφερόμενα, που συναντάται και σε άλλα μέρη του Κορανίου, γι’ αυτό και πιστεύουμε πως δεν υπάρχει ανάγκη να τα εκθέσουμε και αυτά. Αξίζει όμως να γίνει μια απλή αναφορά τους: 2:253, 5:46, 5:75, 5:78, 33:7, 43:57, 57:27, 61:6, 61:14.

87.Και  δώσαμε  στο Μωϋσή  το Βιβλίο

και  στη  συνέχεια  στείλαμε  αποστόλους

για διαδόχους του.  Δώσαμε στον  Ιησού

το γιο  της Μαριάμ τα φανερά σημεία.

Τον  ενισχύσαμε  με  το  Άγιο  Πνεύμα… 2,87.

 

       Εκτενής αναφορά στην γέννηση της Θεοτόκου, την ανατροφή της στο Ναό και τον Ευαγγελισμό της για την γέννηση του Χριστού, γίνεται στη σούρα 3, που επιγράφεται «σούρατ Ιμράν». Ο Ιμράν είναι ο Ιωακείμ ο πατέρας της Θεοτόκου. Τα όσα γράφονται σ’ αυτή τη σούρα είναι αποτέλεσμα της επίδρασης Χριστιανών αιρετικών πάνω στο Μωάμεθ, αφού δεν αναφέρονται στα κανονικά Ευαγγέλια αλλά στα απόκρυφα. Εύκολα μπορεί να αποδειχτεί αυτό, αφού μπορεί άνετα ο αναγνώστης να συγκρίνει το περιεχόμενα της «σούρατ Ιμράν» με το άρθρο μας «Η μορφή της Παναγίας στα απόκρυφα Ευαγγέλια» όπου θα βρει πολλές ομοιότητες. Αξίζει επίσης στην σούρα αυτή να προσεχθεί η ανισότητα των δύο φύλων που ισχύει στο Ισλάμ, αφού ο άντρας θεωρείται ανώτερος από την γυναίκα. Γράφει λοιπόν το Κοράνι επί λέξει το εξής: «Και  με  κανένα  τρόπο  το  αγόρι  δεν εξισώνεται με το κορίτσι» 3:36. 

35. Κοίτα! Η  γυναίκα του Ιμράν είπε:

«Ω! Κύριέ μου! Σου αφιέρωσα εκείνο που

βρίσκεται στη κοιλιά μου, για δική  Σου

έκτακτη εξυπηρέτηση. Δέξου λοιπόν  τούτο

από  εμένα γιατί Εσύ ακούς και γνωρίζεις

τα πάντα».

36. Κι  όταν  την γέννησε  είπε: »Ω!  Κύριέ

μου! Κοίτα! Λευτερώθηκα από μια κόρη».

Ο ΑΛΛΑΧ βέβαια  γνώριζε  τι  γέννησε.

Και  με  κανένα  τρόπο  το  αγόρι  δεν

εξισώνεται με το κορίτσι.  «Την ονόμασα

Μαριάμ, και την  εμπιστεύομαι καθώς  και

τους  απογόνους  της,  στη  δική  Σου

προστασία  απ’  τον Σατανά  τον

απόβλητο».

37.  Και τη δέχτηκε ο Κύριός της με

ευμενή  υποδοχή  κι  έκαμε  ώστε  να

μεγαλώσει  με καλό τρόπο, και την άφησε

στις φροντίδες του Ζαχαρία. Όσες φορές

ο Ζαχαρίας επισκεπτόταν στο  κελί της,

έβρισκε να  υπάρχουν  εκεί αρκετά  τρόφιμα,

κι  είπε:  «Ω!  Μαριάμ! Από πού έρχονται

αυτά σε σένα;!» Κι  εκείνη απάντησε: «Από

τον ΑΛΛΑΧ,  γιατί ο ΑΛΛΑΧ  προμηθεύει

τα προς  συντήρηση σ’  όποιον θέλει, χωρίς

λογαριασμό.

42.  Κοίτα!  Οι  άγγελοι  είπαν:  «Ω!

Μάριαμ! Ο ΑΛΛΑΧ σε  διάλεξε  και  σ”

εξάγνισε,  προτιμώντας σε ανάμεσα απ”

όλες τις γυναίκες των εθνών.

43.  «Ω!  Μαριάμ!  Να  υπακούεις

πάντοτε  στον Κύριό  σου, να υποτάσσεσαι

σ’  Αυτόν,  να προσεύχεσαι μαζί με αυτούς

που προσεύχονται σ’  Αυτόν.

44.  Αυτό  είναι  ένα  μέρος  από  τις

αποκαλύψεις  των  μυστηρίων  που  σου

φανερώνουμε  (Ω,  Απόστολε!)

αποκαλύπτοντας  σε σένα. Δεν ήσουν  μαζί

τους  όταν  έριχναν  κλήρο  με  τα  βέλη

τους,  για να δουν ποιος απ’  αυτούς θ”

αναλάμβανε τη φροντίδα της Μαριάμ κι

ούτε  ακόμη  ήσουν  μαζί  τους  όταν

φιλονικούσαν (γι” αυτό).

45.Κοίτα!  Οι  άγγελοι  είπαν:  «Ω

Μαριάμ!  Ο ΑΛΛΑΧ σου  αναγγέλει

ευχάριστα νέα μ’  ένα Λόγο  του, το όνομά

του  θα  είναι  Μεσσίας Ιησούς (Χριστός

Ιησούς), το παιδί της Μαριάμ, θα τύχει

δε μεγάλης  τιμής σ’  αυτόν τον κόσμο και

στο μελλοντικό, και σύντροφος μ’  εκείνους

που  βρίσκονται  πολύ κοντά  στον ΑΛΛΑΧ.

46.  «Θα μιλάει  στους ανθρώπους απ”

τη παιδική του  ηλικία κι όταν  γίνει ώριμος

( άνδρας  ).  Και  θα  ανήκει  στην

συντροφιά εκείνων που κάνουν το καλό».

47.  Κι εκείνη  ρώτησε: «Ω! Κύριέ μου!

Πώς είναι  δυνατό  ν’  αποχτήσω  παιδί,

ενώ  κανείς άνδρας δεν με πλησίασε;» Είπε:

«Έτσι  θα  γίνει,  ο  ΑΛΛΑΧ δημιουργεί

ό,τι θελήσει. Όταν  σχεδιάσει κάτι, διατάζει

και λέγει,  «Γεννηθήτω» και γίνεται.

48.«Και θα του διδάξει  (ο  ΑΛΛΑΧ)

το  Βιβλίο  (ή  τη γραφή)  τη  Σοφία, τον

Νόμο και το Ευαγγέλιο.

49.  «Και  (θα  ορίσει  αυτόν)  έναν

απόστολο  για  τα  Παιδιά  του  Ισραήλ…3,35 – 49.

 

       Τα παρακάτω εδάφια αναφέρονται στους Ιουδαίους που συκοφάντησαν την Παναγία και που νόμισαν πως σκότωσαν τον Χριστό με την σταύρωση, κάτι βέβαια που δεν έγινε αφού ο Αλλάχ τον πήρε κοντά του.

156.  Γιατί  κι  αρνήθηκαν  την  Πίστη

κι  είπαν, για  τη Μαριάμ (τη  μητέρα του

Ιησού)  μια  σοβαρή  ψεύτικη  κατηγορία.

( συκοφαντία ),

157.  Γιατί  ακόμη  καυχήθηκαν:

«Φονεύσαμε  τον Χριστό Ιησού, το παιδί

της Μαριάμ,  τον  Απόστολο  του ΑΛΛΑΧ».

Κι όμως δεν τον σκότωσαν, κι  ούτε τον

σταύρωσαν,  αλλ” έτσι φαίνεται σ’  αυτούς.

Εκείνοι  όμως  που  είχαν  διαφορετική

γνώμη  (που  διαφώνησαν)  σ’  αυτό  (το

θέμα), είναι γεμάτοι αμφιβολίες, γιατί δεν

γνωρίζουν (θετικά),  αλλά μόνο εικασίες

ακολουθούν, και μια βεβαιότητα ότι δεν

τον σκότωσαν,

158.  αλλά  ο  ΑΛΛΑΧ τον  σήκωσε

ψηλά κοντά Του, (τον πήρε σ’  ένα μέρος

που να  μην  μπορούν οι  εχθροί  να τον

βρουν) γιατί ο ΑΛΛΑΧ  είναι Πανίσχυρος,

Σοφός. 4,156 – 158.

 

       Πολύ συχνά επίσης συναντάται στο Κοράνι, πως ο Χριστός ο γιος της Μαρίας δεν είναι ούτε Θεός, ούτε μέλος κάποιας Τριάδος και πως δεν πρέπει να λατρεύετε. Την πίστη αυτή την βρίσκουμε στα εδάφια 4:171, 5:17, 5:72, 5:110 – 117, 9:31. Από τα παραπάνω παραθέτουμε το εδάφιο 4:171.

171. Ω! Οπαδοί  της Βίβλου” Μη  κάνετε

κατάχρηση  της  θρησκείας  σας,  και μη

λέτε για τον ΑΛΛΑΧ  τίποτε άλλο,  παρά

μόνο την αλήθεια.  Ο Χριστός Ιησούς,  ο

γιος της Μαριάμ, δεν  είναι περισσότερο

από  Απόστολος  του ΑΛΛΑΧ,  κι ο Λόγος

Του  προς  τη  Μαριάμ,  κι  ένα  Πνεύμα

απ’  Αυτόν  (τον  ΑΛΛΑΧ).  Πιστεύετε

λοιπόν  στον  ΑΛΛΑΧ  και  στους

Αποστόλους Του  και  μη λέτε “Τριάδα».

Παραιτηθείτε, θα είναι το καλύτερο για

σας.  Γιατί  ο  ΑΛΛΑΧ είναι ο  Θεός.  Ας

είναι δοξασμένος. Μεγάλη η Αξιοπρέπειά

Του, προ παντός απ” το να  έχει παιδί. Σ”

Αυτόν  αvήκουν  όσα  βρίσκονται  στους

ουρανούς και στη γη. Κι αρκεί ο ΑΛΛΑΧ

για ρυθμιστής των υποθέσεων. 4,171

 

       Η σούρα 19, όπως έχουμε πει και πιο πάνω, επιγράφεται «σούρατ Μάριαμ» και περιγράφει τον Ευαγγελισμό της για την γέννηση του Χριστού, την γέννηση του Ιησού κάτω από μία χουρμαδιά, την βοήθεια από τον Αλλάχ που της προμήθεψε τροφή και νερό και πως όταν γεννήθηκε ο Χριστός μίλησε από την κούνια του, μια ακόμη διήγηση παρμένη από τα απόκρυφα Ευαγγέλια. Στη συγκεκριμένη σούρα ο Μωάμεθ συγχέει το πρόσωπο της Παναγίας με αυτό της αδελφής του Ααρών Μαριάμ, αφού αποκαλεί την Θεοτόκο ως αδελφή του Ααρών!! «Ω! αδελφή  του  Ααρών!» 19:18.

16.  Και να διηγηθείς στο Βιβλίο (το

Κοράνιο) (την ιστορία) της Μαριάμ,  όταν

αποσυρθεί – από  την οικογένειά της – σε

ένα τόπο στα Ανατολικά.

17. Είχε τοποθετήσει ένα προπέτασμα

(για  να προφυλάξει τον εαυτόν της) απ”

αυτούς. Τότε στείλαμε σ’  αυτήν  το πνεύμα

μας  (έναν  άγγελο)  που  παρουσιάστηκε

μπροστά της – σαν ένα τέλειο  ανθρώπινο

πλάσμα.

18. Εκείνη είπε: “Άναζητώ καταφύγιο,

από  σένα, στον Οικτίρμονα  (ΑΛΛΑΧ)  αν

(τον) φοβάσαι (μη με πλησιάζεις)».

19.  Εκείνος  είπε:  «Είμαι  μόνο  ένας

απεσταλμένος  από τον  Κύριό  σου,  (να

χαρίσω) σε  σένα ένα άγιο υιό».

20. Εκείνη είπε: «Πώς θα έχω γιο, εφ”

όσον κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν  μ”

έχει αγγίξει,  κι ούτε είμαι ακόλαστη;»

21. Εκείνος είπε: «Έτσι (θα γίνει), είπε

ο  Κύριός  σου, αυτό  για Μένα  είναι εύκολο.

Και  (επιθυμία  Μας  είναι)  να  τον

προσδιορίσουμε  σαν  ένα  Θεϊκό  Σημείο

για τους ανθρώπους  και Έλεος  από  Μας.

Είναι  μια  υπόθεση  που  (έτσι)  έχει

θεσπιστεί.»

22. «Ετσι τον σήκωσε (στη κοιλιά της)

- συνέλαβε – και αποσύρθηκε μαζί του σ”

ένα απόμακρο μέρος.

23.  Και την οδήγησαν οι  πόνοι του

τοκετού  στον κορμό  μιας χουρμαδιάς, και

είπε (μέσα στην αγωνία της):  «  Αλίμονό

μου! Μακάρι να πέθαινα πριν απ’  αυτό

και  να  ήμουν ένα πράγμα ξεχασμένο κι

αόρατο»!

24. Αλλά (μια φωνή) την κάλεσε από

κάτω  της  (απ’  την  χουρμαδιά)  «Μην

λυπάσαι!  γιατί  ο  Κύριός  σου  έχει

προβλέψει ένα ποταμάκι κάτω  από  σένα».

25. «Και κούνησε – προς τη μεριά σου

- τον  κορμό  της  χουρμαδιάς,  και  θα

πέσουν  πάνω σου  φρέσκοι  - ώριμοι

χουρμάδες».

26. «Κι έτσι τρώγε και πίνε και δρόσισε

το  μάτι  (σου  να  ησυχάσεις),  Κι  αν δεις

κανένα  ανθρώπινο πλάσμα (και σε ρωτάει)

να του πεις  : Έχω, πραγματικά, υποσχεθεί

νηστεία  στο  Φιλεύσπλαχνο  (ΑΛΛΑΧ)

αυτή τη μέρα δεν θα μιλήσω με κανέναν

άνθρωπο».

27. Τέλος, ήλθε μαζί (με το μωρό της)

στη γενιά της σηκώνοντάς το (στα χέρια

της).  Κι  (εκείνοι)  είπαν:  «Ω!  Μαριάμ!

Πραγματικά  έφερες  ένα  καταπληκτικό

πράγμα!

28. «Ω! αδελφή  του  Ααρών!  Ο  πατέρας

σου δεν ήταν ένας άνδρας του πονηρού,

κι  ούτε  η  μητέρα  σου  μια  γυναίκα

ακόλαστη!»

29. Εκείνη όμως  έδειξε προς το μωρό.

Είπαν: «Πώς- είναι δυνατό- να  μιλήσουμε

με ένα παιδί που είναι στην κούνια»;

30. Είπε (το παιδί): «Είμαι στ” αλήθεια

-ένας  δούλος του  ΑΛΛΑΧ. Μου έδωσε

το Βιβλίο (την αποκάλυψη) και με έκανε

ένα προφήτη.

31.  «Και  με  έχει  κάνει  ευλογημένο

οπουδήποτε  κι  αν  βρίσκομαι,  και  έχει

επιτάξει  σε  μένα την  Προσευχή και  τη

φιλανθρωπία εφ” όσον  βρίσκομαι  στη ζωή.

32.  «Και  (Αυτός)  μ’  έχει  κάνει

καλοκάγαθο  στη  μητέρα  μου,  και  όχι

υπεροπτικό ή άθλιο,

33.  «(Γι’  αυτό) η Ειρήνη είναι  πάνω

μου κατά την ήμερα, που γεννήθηκα, και

την ήμερα  που  θα πεθάνω, και την  ήμερα

που θα εγερθώ για (μια άλλη) ζωή»!

34. Αυτός (είναι) ο Ιησούς, ο γιος της

Μαριάμ. Ο λόγος της αλήθειας, που γι”

αυτόν (μάταια) φιλονικούν. 19,16 – 34

 

       Το εδάφιο 21:19 μιλάει για την αγνότητα της Παναγίας και την σύλληψη του Ιησού με το Άγιο Πνεύμα.

91.  Και (θυμήσου) αυτήν που φύλαξε

την αγνότητά της. Εμφυσήσαμε μέσα της

από  το Πνεύμα  Μας  (με τον άγγελο) και

κάναμε αυτήν και τον γιο της ένα (άξιο

θαυμασμού)  Σημείο για όλους τους λαούς. 21, 91

 

       Το εδάφιο 23:50 αναφέρει πως ο Αλλάχ κατέστησε τον Ιησού και την μητέρα του, «σημείο όλου του κόσμου» και πως κατοικούν σε υψηλό μέρος που έχει ηρεμία και πολλά πηγάδια με νερό.

50.  Και κάναμε το γιο  της  Μαριάμ

και τη μητέρα του Σημείο (θαύμα), και

τους  δώσαμε  καταφύγιο  σε  υψηλή

τοποθεσία,  (που  παρείχε)  ηρεμία  και

ασφάλεια  κι  εφοδιασμένο  με  πηγάδια

(νερού). 23, 50

      

       Και τελειώνουμε με το τελευταίο εδάφιο του Κορανίου που αναφέρεται στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Πέραν αυτού αν και το Κοράνι περιέχει ακόμα δεκάδες σούρες δεν ξαναγίνεται λόγος για την Παναγία. Το εδάφιο αυτό αποκαλεί για μία ακόμη φορά την Παναγία ως κόρη του Ιμράν, εξαίρει την αγνότητά της και την θεοσέβειά της και αναφέρεται επίσης στον τρόπο της υπερφυσικής εγκυμοσύνης της:

12. Και τη Μαριάμ – τη θυγατέρα του

Ιμράν – που  φύλαξε την  αγνότητά της.

Κι εμφυσήσαμε (στο κορμί της) ένα μέρος

από το  πνεύμα  Μας, (τον  Χριστό),  κι

επιβεβαίωσε την αλήθεια των λόγων του

Κυρίου  της,  και  των  Γραφών  Του,  κι

ήταν  μια  από τους θεοσεβείς. 66, 12

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Αναστάσιος Γιαννουλάτος: Ίχνη από την αναζήτηση του υπερβατικού.

Hans – Christian Huf: Κόλαση, Παράδεισος και Νιρβάνα – Βούδας, Ιησούς, Μωάμεθ

πηγή