ΚΥΡΙΑΚΗ

Δημητρίου Γ. Μανιατά

Δικηγόρου Τριπόλεως

Γεν. Γραμματέως Συλλόγου Πολυτέκνων Αρκαδίας

  … “Ανοιχτά”, την Κυριακή ;;;

  … “Αύτη, η ημέρα Κυρίου …” !!!

         Ιδού, άλλος ένας εμπαιγμός,  από τους προστάτες του Μεγάλου Κεφαλαίου και των Ντόπιων και Ξένων Μεγαλοκαρχαριών, εις βάρος των μικρομεσαίων Ελλήνων Επιχειρηματιών!

        Δήθεν,  παραχωρούν,  προς τους …μικρούς,  άλλη  μία …”εργάσιμη” ημέρα!

       Καταργούν, ουσιαστικώς, την “ημέρα, Κυριακή”, ως μοναδική ημέρα ασκήσεως, απερισπάστως, των θρησκευτικών μας δικαιωμάτων, προσέτι δε, ως ημέρας “αναπαύσεως” και “οικογενειακής ανασυγκροτήσεως”!

        Βεβαίως, υπάρχουν και επαγγελματικές δραστηριότητες, όπως: εστίαση, διασκέδαση, κλπ, ως και Δημόσιες Υπηρεσίες, που, εκ των πραγμάτων και εξ ανάγκης,  είναι ανοικτά και την Κυριακή, αλλά, αυτοί, συνήθως ρυθμίζουν το πρόγραμμά τους και, ή κλείνουν κάποια άλλη ημέρα της εβδομάδας, ή εργάζονται κατά βάρδιες. Αλλά αυτό, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γενικευθεί η λειτουργία όλων των καταστημάτων, προσέτι δε και όλων των Υπηρεσιών του Κράτους,  κατά την Κυριακήν ημέρα !

         Πέραν δε, του θρησκευτικού σημαντικού χαρακτήρος της ΚΥΡΙΑΚΗΣ ημέρας, που, εμείς, ως Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εν πολλοίς, τηρούμεν, ευλαβούμεθα, σεβόμεθα και δραστηριοποιούμεθα αναλόγως, σίγουρα, καλλιεργείται ο αφανισμός του μικρομεσαίου Έλληνος επιχειρηματίου, μέσα από μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, αλλά και κάτω από δυσβάσταχτη  φορολόγηση.

          Σε ανακοίνωσή του, το Εμπορικό Επιμελητήριο, λίαν ευστόχως, έχει επισημάνει: “Δυστυχώς, το πρόβλημα της αγοράς δεν είναι το ωράριο των καταστημάτων, αλλά η έλλειψη αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών”, αλλά και ότι: “το άνοιγμα της Κυριακής, θα προσθέσει, στην ήδη τσακισμένη αγορά, την αύξηση του λειτουργικού κόστους των καταστημάτων και την ενίσχυση των πολυκαταστημάτων, έναντι των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων”.

      Και πράγματι, η “έλλειψη αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών είναι το πρόβλημα και ΟΧΙ, δήθεν, το “εντός ορίων ωράριο”!  Δυστυχώς, όμως, στην (και πάλι) ΕΝΙΣΧΥΣΗ των ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ (βασικώς, των συμφερόντων του Διεθνούς Τοκογλυφικού Κεφαλαίου) ΠΡΟΣΒΛΕΠΟΥΝ και ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ οι ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, αφού, ακόμη και εάν “επιτρέψουν” το άνοιγμα, κατά τις Κυριακές, …”μόνον στους μικρούς”, τότε, οι “μεγάλοι” θα προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και θα ζητήσουν να ανοίγουν και αυτοί την Κυριακή, λόγω …”αθεμίτου ανταγωνισμού των μικρών”!  Και να είμαστε σίγουροι, ότι θα “το κερδίσουν”!  ‘Ετσι, λοιπόν, οι Κυβερνώντες ΣΤΡΩΝΟΥΝ, ΕΜΜΕΣΩΣ, τον ΔΡΟΜΟ (τουτέστιν: το …”τραπέζι”)  προς τα Μεγάλα Πολυκαταστήματα, ιδίως, ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ,  να ανοίγουν την Κυριακή !!!

        Οπότε και, μετά τις υπερφορολογήσεις και όλα τα άλλα εξοντωτικά εισπρακτικά αναγκαστικά μέτρα,  κατά των Ελλήνων,  που, ήδη, εφαρμόζουν,  θα επιφέρουν την  “ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ” στους ΕΛΛΗΝΕΣ  ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΥΣ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ !!!

       Απεναντίας,  το  ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ   …”καλά κρατεί”  και …”προστατεύεται”!!! Πενήντα (50) δισεκατομμύρια  ΕΥΡΩ,  ετήσιος τζίρος,  αφήνεται:  ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΣ !!!

          Αλλά,  ας επανέλθουμε, στη θλιβερή διαπίστωση  της ύπαρξης  της “Κερκόπορτας”, ότι, δηλαδή, ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΗ ΟΥΣΙΩΔΗΣ ΔΟΛΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ των Κυβερνώντων είναι  το  ΚΤΥΠΗΜΑ  και  η  ΑΠΑΞΙΩΣΗ  της “ΚΥΡΙΑΚΗΣ”,  ως “Ιερής Ημέρας, αφιερωμένης εις τον Κύριον ημών, Ιησούν Χριστόν”, καθώς, εν ευχαριστηρίοις ύμνοις, βοώμεν : “Αύτη η ημέρα Κυρίου, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή”! 

        Πλην δε, της εφαρμοζομένης “Πολιτικής της Παγκοσμιο(=ισοπεδο)ποίησης” των Δυναστών, μήπως, στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους, έχουν την …”ελάφρυνση” (αντισταθμιστικώς του ωραρίου), από την “εργασιακή καθεστηκυία τάξη”, της ημέρας: “ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ”, ως …ιερής ημέρας των τόσων εκατομμυρίων Λαθρομεταναστών Μουσουλμάνων;  Μήπως, υποκύπτουν στα κελεύσματα των Διεθνών Τοκογλύφων και των Ξένων Κέντρων λήψης αποφάσεων,  για  ισλαμοποίηση της Ελλάδας μας και τη μετατροπή της, σε ένα πολυφυλετικό ισλαμοκρατούμενο κρατικό μόρφωμα, με έναν ισχνό και, συνεχώς, γηράσκοντα Ελληνικό Χριστιανικό Πληθυσμό; Αφού, ήδη, διαπιστώνουμε ότι, την Εκκλησία του Χριστού μας, έχουν θέσει υπό διωγμό!  Ο Χριστός μας, ο Σταυρός Του, η Σημαία μας,  ήδη,  ενοχλούν …”πολλούς”  και, θρασέως,  ζητούν …”εκπτώσεις” !

         Αλλ’ ,  ΟΥΔΕΙΣ,  έχει δικαίωμα να “καταργήσει” την Ημέραν του Κυρίου μας!!!

         Μήπως, όμως, θα έπρεπε να αναλογισθείτε,  κοι Δυνάστες, ότι: “σκληρόν (υμίν) προς κέντρα λακτίζειν”‘ (Πράξ.  κστ’ 14) ;;;  ”ου (γαρ) δύνασθε (κοι Δυνάστες) Θεώ δουλεύειν και Μαμμωνά”  (Ματθ. στ’  24), “ου (γαρ) δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων (Α΄ Κορ. ι΄ 21),

         Διακηρύσσετε (κοι Δυνάστες), ότι, υπηρετείτε …Κράτος Δικαίου, πλην, “υποκριταί” όντες, “κατεσθίετε τας οικίας των χηρών”, “…οδηγοί τυφλοί, έσωθεν (γέμετε) εξ αδικίας…,  (και) μεστοί εστέ υποκρίσεως και ανομίας”, “δυϊλίζετε (δε) τον κώνωπα (= συντάξεις, μισθούς, επιδόματα) και καταπίετε την κάμηλον” (=λίστα Λαγκάρντ, Siemens, χρηματιστήριο, αποθεματικά, εξοπλιστικά,  λαθρεμπόριο)   (Ματθ. κγ’)”.

        Σήμερον, ΥΜΕΙΣ, ξανασταυρώνετε τον Χριστόν, ότι την “σοφίαν Θεού εν μυστηρίω, την αποκεκριμμένην, ήν προώρισεν ο Κύριος, …ουδείς (εξ υμών) των αρχόντων του αιώνος τούτου έγνωκεν (και ου κατανοείτε) πνευματικοίς πνευματικά”, “Ψυχικοί (δ’ εστέ, υμείς, οι κηρύσσοντες την αθεϊαν), ου (δέχεσθε) τα του Πνεύματος του Θεού, …και ου (δύνασθε) γνώναι”  (Α’ Κορ. β’ 6-15),  (διότι) την λαλιάν (Αυτού) ου γινώσκετε, ότι ου δύνασθε ακούειν τον λόγον (Αυτού), (ότι) υμείς (κατάγεσθε) εκ του πατρός του διαβόλου, …και τας επιθυμίας του πατρός υμών (του διαβόλου) θέλετε ποιείν (Ιω. η’ 43,44).

         Κάποιοι άλλοι, στο παρελθόν, τουλάχιστον, επέδειξαν …αυτογνωσίαν: “και ακούσαντες οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τας παραβολάς αυτού, έγνωσαν ότι περί αυτών λέγει.” (Ματθ. κα’ 45)!!!

       Εμείς οι Χριστιανοί, ομολογούμεν ότι η “ΚΥΡΙΑΚΗ” είναι: “Η Βασιλίς και Κυρία, Εορτών Εορτή και Πανήγυρις εστί Πανηγύρεων, εν ή ευλογούμεν Θεόν, εις τους αιώνας”.

      Οι Εντολές του Κυρίου μας,  δεν αποτελούν …”αντικείμενον διαπραγματεύσεως” !

8. μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν.

9. ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου·

10. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου· οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί.

11. ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραις ἐποίησε Κύριος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ· διὰ τοῦτο ηὐλόγησε Κύριος τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν ” (‘Εξοδος κ’)

     «Τὴν δὲ Κυριακὴ πρέπει ἀπὸ ὅλα νὰ ἀπέχεις, ἀφοῦ μένεις κοντὰ στὸν Θεό, κάνοντας μόνον τὰ ἀπολύτως ἀναγκαῖα ἔργα κι ἐκεῖνα, ποὺ, χωρὶς αὐτὰ, δὲν μπορεῖς νὰ ζήσεις».  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (14ος αιών)

    Ἀπόδοση στὴ νεοελληνικὴ γλώσσα:  Χριστόδουλος, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος.    Ἔκδοση: Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν.

         Οἱ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, κατὰ συνέπεια, δὲν εἶναι ἕνα εὐσεβιστικὸ καὶ ἠθικὸ κιγκλίδωμα, ποὺ καλεῖται νὰ ἀσφαλίζει τὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ συμμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, γίνεται ἀγωγός της Ζωῆς τοῦ Θεοῦ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου».     Ἀρχιμανδρίτης Σωφρόνιος  Σαχάρωφ.

      «Τὸ μυστικὸ τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης εἶναι τοῦτο: δὲν θέλει μονάχα νὰ ζεῖ, μὰ καὶ νὰ ξέρει γιατί ζεῖ.   Ἡ ὀμορφιά (=αλήθεια) θα σώσει τον κόσμο (Ντοστογιέφσκι).

        Και, επειδή: …” έως άν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα έν ή μια κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου…”  (Ματθ. ε΄18).

         Γεν. β΄:  2.  “και συνετέλεσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα έργα αυτού, ά εποίησε και κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού, ών εποίησε”. 3. “και ευλόγησεν ο Θεός την ημέραν την εβδόμην και ηγίασεν αυτήν. Ότι εν αυτή κατέπαυσεν από πάντων των έργων αυτού, ών ήρξατο ο Θεός ποιήσαι.”. 

   

        Ματθ. ιβ’ 8:  ”κύριος γαρ εστίν ο Υιός του Ανθρώπου και του Σαββάτου”.

        Λουκ. κδ’ 35:  ”και αυτοί εξηγούντο τα εν τη οδώ και ως εγνώσθη αυτοίς εν τη κλάσει του άρτου”.

       Πράξ. β’ 42:  ”ήσαν δε προσκαρτερούντες τη διδαχή των αποστόλων και τη κοινωνία και τη κλάσει του άρτου και ταις προσευχαίς.”

        Πράξ. κ’ 7: “εν δε τη μιά των σαββάτων συνηγμένων των μαθητών κλάσαι άρτον, ο Παύλος διελέγετο αυτοίς …”

        Α’ Κορ. ια΄ 23 – 26: “εγώ γαρ παρέλαβον από του Κυρίου, ό και παρέδωκα υμίν,  και είπε:  …φάγετε, …πίνητε,  …τούτο ποιείτε, εις την εμήν ανάμνησιν.”

         Εβρ. δ΄ 4:  ”είρηκε γαρ που περί της εβδόμης ούτω και κατέπαυσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού”.

        Κολ. β’ 16: “μή ούν τις υμάς κρινέτω εν βρώσι ή εν πόσει ή εν μέρει εορτής ή νουμηνίας ή σαββάτων”.

        Αποκ. Ιω. α΄  9, 10:  “εγώ Ιωάννης, ο αδελφός υμών και συγκοινωνός…,  εγενόμην εν πνεύματι, εν τη Κυριακή ημέρα…”

         Καθήκον, ημών των Χριστιανών,  λοιπόν,  μα και  ΘΕΙΑ ΕΝΤΟΛΗ,  κατά Παύλον,  είναι:  “ενδύσασθε (ούν) την πανοπλίαν του Θεού προς το δύνασθαι υμάς στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου”,  …” ίνα δυνηθήτε αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά…”, …”ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης”, …”αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως…”,  …” και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε…”, “…αγρυπνούντες εν πάση προσκαρτερήσει…”. (Εφεσ. στ’ 11, 13).

         Δεν αγνοούμεν τον λόγον του Λόγου:  …”εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν,  και τους εκλεκτούς”. (Ματθ. κδ΄24).

         Μας …έχει προειδοποιήσει  (Ματθ. κδ΄ 25):   “ιδού, προείρηκα υμίν” !!!

         Αλλά,  ”τίς γαρ (εκ των “μή πνευματικών” ανθρώπων) έγνω νουν Κυρίου, ός συμβιβάσαι αυτόν (= γνώρισε την σκέψιν Του);  ημείς δε νουν (και σκέψιν) Χριστού έχομεν” (Α’ Κορ. β’ 16).

         …”ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου…”  (Εφεσ.  στ’ 12).

         … “Ημέρα Κυρίου”, λοιπόν, επεί  “και γαρ το Πάσχα (= ο πασχάλιος αμνός) ημών,  υπέρ ημών ετύθη (εθυσιάσθη ο) Χριστός”  (Α΄ Κορ. ε’ 7).

πηγή