Μεγάλη Εβδομάδα και Διακαινήσιμος Εβδομάδα: Το νόημά τους

 

Μεγαλη εβδομαδα: Ονομάζεται Μεγάλη, όχι διότι έχει περισσότερες ημέρες ή ώρες, αλλά διότι μεγάλα είναι τα γεγονότα που εορτάζουμε και διότι απερίγραπτες υπήρξαν οι ωφέλειες τις οποίες λάβαμε αυτή την εβδομάδα :σταμάτησε ο πόλεμος του ανθρώπου προς τον Θεό, καταργήθηκε η κατάρα και έγινε η συμφιλίωση του Θεού, καταργήθηκε ο θάνατος και η εξουσία του Διαβόλου, εξαφανίστηκε η κατάρα και έγινε η συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους.

Μεγαλη Δευτερα (Κυριακη Βαΐων Εσπερας): Την ημέρα αυτή επιτελούμε ανάμνηση δύο γεγονότων: α) του πάγκαλου Ιωσήφ, ο οποίος είναι τύπος του Χριστού. Και οι δύο φθονήθηκαν, πωλήθηκαν, καταβιβάστηκαν σε λάκκο –τάφο, βασανίστηκαν, δοξάστηκαν και έθρεψαν το λαό, β) της ακάρπου συκής, την οποία καταράστηκε ο Κύριος, για να δείξει το τέλος της άκαρπης εβραϊκής Συναγωγής, αλλά και τη μοίρα όλων αυτών που δεν παρουσιάζουν πνευματικούς καρπούς.

Μεγαλη Τριτη (Μεγαλη Δευτερα Εσπερας): Τη Μεγ. Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση:α) της παραβολής των δέκα Παρθένων, καλούμενοι και εμείς να υποδεχθούμε τον Χριστό με λαμπάδες αρετών και β) της παραβολής των Ταλάντων καλούμενοι και εμείς να αυξήσουμε τα χαρίσματα μας. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τις πέντε μωρές παρθένες, οι οποίες έχασαν τον Παράδεισο παρά τη «θρησκευτικότητα» τους…Αυτό σημαίνει ότι η απλή εκτέλεση των καθηκόντων μας χωρίς βαθύτερη βίωση της πίστεως μας, ορισμένες μόνο ώρες του 24ώρου, ενδεχομένως να μην θεωρηθούν αρκετά, για να προσελκύσουν το έλεος του Κυρίου και τη χάρη Του.

Μεγαλη Τεταρτη (Μεγαλη Τριτη Εσπερας): Την ημέρα αυτή επιτελούμε ανάμνηση τριών γεγονότων: α) Της αλείψεως του Κυρίου από γυναίκα πόρνη με μύρο τριακοσίων δηναρίων. β) Της συγκλήσεως του Συνεδρίου των Ιουδαίων για καταδίκη του Χριστού και γ) Της αναχωρήσεως του Ιούδα προς τους Αρχιερείς με τους οποίους συμφώνησε την προδοσία (γι’ αυτήν καθιερώθηκε από τους Απ. Χρόνους η νηστεία της Τετάρτης). Τελείται το Άγιο Ευχέλαιο και ψάλλεται το τροπάριο της Κασσιανής. 

Μεγαλη Πεμπτη (Μεγαλη Τεταρτη Εσπερας): Τη Μεγ. Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση : α) Της νίψεως των πόδων των Αποστόλων από τον Κύριο. β) Του Μυστικού Δείπνου. γ) Της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, και δ) Της προδοσίας του Κυρίου από το μαθητή Του Ιούδα.

Μεγαλη Παρασκευη (Μεγαλη Πέμπτη Εσπερας): Την ημέρα αυτή επιτελούμε ανάμνηση των Παθών του Κυρίου, δηλ. των εμπυσμών, των ραπισμάτων, των ύβρεων κ.λ.π και κυρίως της σταυρώσεως και του φρικτού θανάτου Του. Επίσης την ομολογία του ληστή που έκανε στο σταυρό, ότι ο Κύριος είναι Βασιλεύς ουράνιος και την παράκληση του να τον θυμηθεί στη Βασιλεία Του. Είναι η μέρα της άκρας ταπείνωσης και της υπέρτατης θυσίας. 

Μεγάλη Παρασκευή πρωί: Ο ευσχήμων Ιωσήφ, από τού ξύλου καθελών τό άχραντόν σου Σώμα, σινδόνι καθαρά, ειλήσας καί αρώμασιν, εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο. Χοροστατούντος του μητροπολίτου μας κ. Βασιλείου κηδεύουμε το άχραντο σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ως άλλοι Ιωσήφ το τοποθετούμε ευλαβικά στο στολισμένο επιτάφιο. 

Μεγαλο Σαββατο (Μ. Παρασκευη Εσπερας): Το Μ. Σάββατο επιτελούμε ανάμνηση της ταφής του Σώματος του Χριστού, από το οποίο δε χωρίστηκε η Θεότητα Του και της καθόδου της Ψυχής Του στον Άδη, ενωμένη και αυτή με την παντοδύναμη Θεότητα Του. Εκεί ενίκησε τον Άδη και ελευθέρωσε τις κρατημένες σ΄ αυτόν ψυχές. Ο Κύριος αναπαύεται, όπως ο Θεός αναπαύθηκε μετά τη δημιουργία των έξι ημερών. Το Σάββατο αυτό του Νόμου της Δημιουργίας προετύπωνε το Σάββατο του Κυρίου: Την ανάπαυση Του στον τάφο. «Yπνοί η Ζωή», (γι’ αυτό κάθε Σάββατο θυμούμεθα τους κεκοιμημένους και τελούμε μνημόσυνα).

Κυριακη Του Αγιου Πασχα: Το «Ανάστα ο Θεός» του Μεγάλου Σαββάτου το διαδέχεται ο Καλός λόγος: «Την Ανάστασίν σου Χριστέ Σωτήρ, άγγελοι υμνούσιν εν ουρανοίς και ημάς τους επί γης καταξίωσον εν καθαρά καρδία σε δοξάζειν». Οι άγγελοι υμνούν στους ουρανούς την ανάσταση του Χριστού. Για δεύτερη φορά ο Χριστός μας δίνει ζωή. Η πρώτη ήταν η φορά της δημιουργίας μας και τώρα από τον άδειο τάφο μας αναγεννά πνευματικά και μας απαλλάσσει από το φόβο του θανάτου και μας οδηγεί στην όντως ζωήν.

Εσπερινος Του Πασχα: Την Κυριακή του Πάσχα η ώρα 9:30π.μ τελείται «Ο Εσπερινός της Αγάπης». Στην ακολουθία αυτή αναγινώσκεται το Ευαγγέλιο σε διάφορες γλώσσες. Έτσι υπερτονίζεται ο κοσμοϊστορικός και παγκόσμιος χαρακτήρας του γεγονότος της Αναστάσεως του Κυρίου μας. (ευλογία φλαούνων και αυγών - τσούγκρισμα). 

Διακαινησιμος Εβδομας: Είναι η εβδομάδα που αρχίζει από την Κυριακή του Πάσχα και τελειώνει το Σάββατο προς της Κυριακής του Θωμά. Θεωρείται ολόκληρη η εβδομάδα σαν μια ημέρα. Λέγεται έτσι , διότι οι Κατηχούμενοι που βαφτίζονταν το Μεγάλο Σάββατο, ήταν ανακαινισμένοι. Αυτή την εβδομάδα έχουμε κατάλυση εις πάντα και βάση του 66ου καν. της ΣΤ’ Οικ. Συνόδου, μπορεί κάποιος καθημερινά να κοινωνά εάν τηρεί τις νηστείες του έτους και με άδεια του εξομολόγου. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις συνίσταται να τρώμε Πασχαλινά πρωί και μεσημέρι και το βράδυ λίγο φαγητό, λιτό, ευκολοχώνευτο.

πηγή