ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἀριθμὸς 13
Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν
29 Μαρτίου 2015
(Ἑβρ. θ΄ 11 – 14)
«Τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ… καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι» (Ἑβρ. θ΄, 11-14)
Ἡ Ἁγία Γραφή, ἀδελφοί μου εἶναι ἀναγκαία. Ὅπως ὅταν κάποιος δέν κοινωνεῖ, δέν μπορεῖ νά εἶναι Χριστιανός, ἔτσι καί ἄν δέν διαβάζει ἤ δέν ἀκούει τήν Ἁγία Γραφή. Δυστυχῶς σήμερα κλείσαμε τό Εὐαγγέλιο καί ἀνοίξαμε τήν τηλεόραση, γιά τήν ὁποία ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλος εἶπε ὅτι εἶναι τό κουτί πού βρῆκε ὁ διάβολος γιά νά παρασύρει στήν καταστροφή τούς ἀνθρώπους.
Ἀπό τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου πού μᾶς διδάσκει σήμερα, ἄς προσέξουμε μία λέξη πού ἔχει μεγάλη σπουδαιότητα. Συνείδηση. Ἡ συνείδηση δέν εἶναι κάτι ὑλικό. Εἶναι κάτι πνευματικό, ἀόρατο, μία πνευματική αἴσθηση, ἕνα ζύγισμα τοῦ ἑαυτοῦ μας, πού ἄλλοτε μᾶς ἐπαινεῖ καί ἄλλοτε μᾶς κατακρίνει. Εἶναι ἕνα ψυχολογικό φαινόμενο μέ τό ὁποῖο ἀσχολοῦνται θεολόγοι, φιλόσοφοι καί ψυχολόγοι. Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει συνείδηση. Τό μικρό παιδί πού σπάει ἕνα ποτήρι τρέχει νά κρυφτεῖ γιατί μέσα του ξέρει ὅτι αὐτό πού ἔκανε ἦταν λάθος. Κλέβει κάποιος, ἀτιμάζει, κάνει φόνο. Δέν τόν εἶδαν, οὔτε ἀστυνομία, οὔτε εἰσαγγελέας, κανείς. Εἶναι λοιπόν ἥσυχος; Καθόλου. Νοιώθει ἀνησυχία, σάν κάποιος νά τόν κυνηγᾶ. Ἀκούει μία φωνή ποῦ τοῦ φωνάζει αὐστηρά: Γιατί τό ἔκανες; Εἶσαι ἔνοχος, εἶσαι ἁμαρτωλός.
Ὅταν ὁ Κάϊν σκότωσε τόν ἀδελφό του τόν Ἄβελ νόμισε πώς δέν τόν εἶδε κανείς. Ἄκουσε ὅμως τή φωνή τοῦ Θεοῦ: «ποῦ εἶναι ὁ Ἄβελ ὁ ἀδελφός σου»; Αὐτή ἡ φωνή δέν τόν ἄφηνε νά ἡσυχάσει. Ἔτρεμε σάν τά φύλλα τῶν δέντρων. Προτιμοῦσε νά πεθάνει παρά νά τήν ἀκούει.
Ὁ Ἠλίας Μηνιάτης ἀναφέρει ὅτι ὁ αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου Κώνστας Β΄ σκότωσε τόν ἀδελφό του Θεοδόσιο κι ἔτσι ἀνέβηκε στό θρόνο. Τιμές, δόξες, τά πάντα εἶχε. Ἦταν εὐτυχισμένος; Καθόλου. Τίς νύχτες ἔβλεπε τόν ἀδελφό του νά κρατάει ἕνα ποτήρι γεμᾶτο μέ τό αἷμά του πού ἄχνιζε καί νά τοῦ ἔλεγε: «Ἀδελφέ, πιές».
Ἄλλο φοβερό παράδειγμα, ὁ Ἰούδας. Πούλησε τό Δάσκαλό του ἀντί τριάκοντα ἀργυρίων. Ἡ συνείδησή του τόν ἐνοχλοῦσε τόσο, ὥστε πῆρε σκοινί καί κρεμάστηκε, αὐτοκτόνησε, ἔχασε γιά πάντα τόν Παράδεισο.
Βλέπουμε ἀνθρώπους μέ χρήματα, μέ ἀξιώματα, νά ἔχουν τά πάντα καί νά εἶναι λυπημένοι, ἀπομονωμένοι. Γιατί; Ἐνῶ ἔχουν λύσει τά ἐξωτερικά προβλήματα, μένουν ἄλυτα τά ἐσωτερικά, πού δημιουργοῦν διάφορες ψυχολογικές καί νευρολογικές διαταραχές. Οἱ ψυχολόγοι τό λένε ἄγχος. Ποτέ ἄλλοτε ὁ κόσμος δέν εἶχε τόσο ἄγχος. Ταραγμένοι οἱ ἄνθρωποι τρέχουν στούς γιατρούς. Γέμισε ὁ κόσμος ψυχιάτρους καί νευρολογικές κλινικές. Μέ τή χούφτα τά φάρμακα, τό ἄγχος ὅμως ἐξακολουθεῖ νά βασανίζει τούς ἀνθρώπους.
Δέν ὑπάρχει λοιπόν γιατρός, φάρμακο, θεραπεία τοῦ ἄγχους ποὺ προκαλεῖ ἡ συνείδηση; Ὑπάρχει. Ποιός εἶναι; Τό λέει σήμερα ὁ Ἀπόστολος. Εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός πού σταυρώθηκε, ἔδωσε τό τίμιο Αἷμά Του. Ὁ Σταυρός Του σβήνει τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου, τό Αἷμά Του ἀπαλάσσει ἀπό τίς τύψεις καί ἀναπαύει.
Ἄν ἀμφιβάλλετε, ἀδελφοί μου, ὅτι ὁ Χριστός μας εἶναι ὁ μέγας ψυχίατρος πού λύνει ὅλα τά ἐσωτερικά προβλήματα, δοκιμάστε. Πλησιάζουν οἱ ἅγιες ἡμέρες. Ὡς ἄνθρωποι μέ ἀδυναμίες καί πάθη, ἴσως ἔχουμε τή συνείδησή μας μολυσμένη ἀπό τά νεκρά ἔργα τῆς ἁμαρτίας. Ἴσως ἡ ψυχή μας νά εἶναι αἰχμαλωτισμένη σέ κάποιο πάθος, σέ κάτι πού τό ἀπαγορεύει ὁ νόμος καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί νά νιώθουμε ἔνοχοι. Πολλοί νομίζουν ὅτι οἱ διασκεδάσεις, τά ταξίδια, ἡ ἐνασχόληση μέ διάφορα, μποροῦν νά ἀπαλλάξουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τίς τύψεις τῆς συνείδησης. Πόσο λάθος κάνουν! Μόνο Ἕνας μπορεῖ νά μᾶς λυτρώσει πραγματικά. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὁ Ἐσταυρωμένος. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. δ΄ 12). Ἔχει μεγάλο κῦρος ἡ διακήρυξη αὐτή τοῦ ἀποστόλου Πέτρου.
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς παρέχει τά ἱερά καί πανσέβαστα Μυστήρια γιά τή λύτρωσή μας πού ἀντλοῦν τή χάρη καί τή δύναμη ἀπό τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας.
Τό ἅγιο Βάπτισμα καθαρίζει καί ἀπαλλάσσει τόν ἄνθρωπο ἀπό κάθε ἐνοχή καί τόν ἀναγεννᾶ πνευματικά. Τό μυστήριο τῆς μετανοίας καί ἐξομολόγησης μᾶς καθαρίζει ἀπό τίς ἁμαρτίες πού κάνουμε μετά τό Βάπτισμα. Καί τό μυστήριο τῶν μυστηρίων, τό κέντρο τῆς λατρείας μας, ἡ Θεία Εὐχαριστία μᾶς ἑνώνει μέ τόν ἴδιο τό Θεάνθρωπο λυτρωτή μας, ὅταν «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης» προσερχόμαστε καί κοινωνοῦμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν αἰώνιον».
Ἀδελφοί μου, ὅταν εἴμαστε λερωμένοι, δέν σκεφτόμαστε ἄν πρέπει νά πλυθοῦμε ἤ ὄχι. Τρέχουμε ἀμέσως νά καθαριστοῦμε. Ἔτσι καί στήν Ἐκκλησία μας. Ἡ ἀνάγκη τοῦ καθαρισμοῦ τῆς συνείδησής μας πρέπει νά μᾶς ὁδηγεῖ χωρίς ἀναβολή καί καθυστέρηση στό λουτρό τοῦ μυστηρίου τῆς Μετανοίας καί τῆς Κοινωνίας τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας. Ἀμήν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά