ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟΝ “Η ΕΛΛΑΣ”

 Νικόλαος Ταμουρίδης 

 Αντιστράτηγος (ε.α)

 Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός  ΓΕΣ

   Είναι πλέον πασιφανές ότι η εφαρμογή του νέου Παγκόσμιου Συστήματος είναι σε πλήρη εξέλιξη. Διαφαίνεται δε, ότι την εποχή αυτή βάλλεται, όσο ποτέ άλλοτε, η κύρια γραμμή αντίστασης, δηλαδή τα θεσμικά τείχη των εθνικών κρατών, πίσω από τα οποία οχυρώνονται τα εθνικά συμφέροντα, οι εθνικοί πολιτισμοί και όλοι εκείνοι οι παράμετροι που στοιχειοθετούν την εθνικότητα των λαών.

   Έτσι οι επίδοξοι παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιούν, όπως φαίνεται καθαρά σήμερα, διάφορες μεθόδους για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Πρώτον, την οικονομική εξαθλίωση των λαών κυρίως με τεχνητές οικονομικές κρίσεις, οι οποίες συνεπικουρούνται με την αθρόα και άνευ κανόνων λαθραία μετανάστευση, με αποτέλεσμα τον υπερδανεισμό των εθνικών κρατών και την απώλεια μέρους της εθνικής των κυριαρχίας. Δεύτερον, την πολυδιάσπαση των κρατών, με την αναζωπύρωση εθνικο-θρησκευτικών μειονοτικών ζητημάτων, με σκοπό τη δημιουργία αδύναμων κρατικών οντοτήτων που θα υποκύπτουν σε εκβιασμούς και πιέσεις των παγκόσμιων εντολέων. Τρίτον, την πληθυσμιακή αλλοίωση και καθ’ εαυτήαπεθνικοποίηση των κρατών, με σκοπό την άμβλυνση της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και κατ’ επέκταση του εθνικού φρονήματος. Εδώ χρησιμοποιείται και πάλι η μαζική είσοδος στα εθνικά κράτη μεταναστών με τελείως διαφορετικά εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά στοιχεία αλλά και ο ανηλεής βομβαρδισμός των παραμέτρων της κάθε εθνικής συνείδησης (καταγωγή, θρησκεία, γλώσσα, πολιτιστική κληρονομιά, εθνικά ιδεώδη).

Τα έθνη που αντιδρούν δέχονται ένα ανηλεή πόλεμο. Όσο πιο περήφανο είναι ένα έθνος, όσο πιο μεγάλη ιστορία και πολιτισμό έχει, τόσο πιο δύσκολος στόχος είναι και τόσο πιο λυσσαλέα πολεμείται. Στον πόλεμο αυτό επιστρατεύονται κάθε λογής ”οπλικά συστήματα”, όπως ΜΜΕ, διεθνείς οργανισμοί και πάσης φύσεως φερέφωνα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Υπάρχουν δε περιπτώσεις, ενδεικτικές των μεθόδων αποδόμησης της εθνικής ταυτότητας, κατά τις οποίες συναντούμε μέχρι και  ιδεολογική τρομοκρατία από τους δήθεν προοδευτικούς που δαιμονοποιούν τον πατριωτισμό, θέτοντας ψευδεπίγραφα διλλήματα και χαρακτηρίζοντας την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος, ως σωβινιστικό εθνικισμό και ρατσισμό.

Έτσι λοιπόν διαμορφώνεται σήμερα το τοπίο στον παγκόσμιο στίβο και στην πατρίδα μας, η οποία αποτελεί ένα από τα πιο μεγάλα θύματα της δόμησης του νέου παγκόσμιου Συστήματος, αφού επελέγη σκοπίμως (ή εξελίχθηκε στην πορεία) ως ”πειραματόζωο”, αφενός της οικονομικής εξάρτησης ενός κράτους με τεράστιο πλούτο και αφετέρου της απεθνικοποίησης ενός συμπαγούς κράτους-έθνους. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η χώρα είναι πολλοί και μεγάλοι. Από την πλήρη οικονομική εξαθλίωση του λαού και την υποθήκευση του τεράστιου μας πλούτου στους δανειστές, μέχρι και την τραγωδία (απευχόμαστε) στα εθνικά μας θέματα.

Η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, βρίσκεται δυστυχώς σε διεθνή απομόνωση, δεμένη χειροπόδαρα από τους δανειστές, αναπνέοντας ίσα για να επιζεί, αιχμάλωτη των προεκλογικών υποσχέσεών της και της αναχρονιστικής ιδεοληψίας και βυθιζόμενη μέσα στην κατάθλιψη της οικονομικής και πολιτικής χρεωκοπίας. Έτσι δεν βλέπουμε κάποια άξια λόγου αντίδραση εκ μέρους της.

Τα δε ΜΜΕ, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, αλυσοδεμένα κι αυτά από ξένα και ντόπια συμφέροντα, και ενεργώντας δήθεν στο όνομα της ελευθεροτυπίας, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συντελούν εκούσια ή ακούσια τα μέγιστα στη αποδόμηση όποιας πατριωτικής φωνής. Παρουσιάζουν την αθρόα εισαγωγή δύστυχων μεταναστών στη χώρα μας (η οποία έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια και τις δυνατότητες φιλοξενίας) ως κάτι το φυσιολογικό. Εκμεταλλευόμενα τις ελληνορθόδοξες ανθρωπιστικές ευαισθησίες, με κροκοδείλια δάκρυα στα τηλεοπτικά παράθυρα, καλλιεργούν καθημερινά ένα κλίμα υπέρμετρης συμπάθειας προς τους πάσης φύσεως αλλοεθνείς, προς ρατσιστική στοχοποίηση και απομόνωση των φωνών για εθνικό συναγερμό στην επιχειρούμενη απεθνικοποίηση. Έτσι γυαλίζουν γονυπετώς, από τη μια πλευρά τα σκαρπίνια των γραβατωμένων δανειστών της Δύσης, και από την άλλη τις μπότες των στρατοκρατών πασάδων της Ανατολής. 

Η παγκόσμια κοινότητα, σε πλήρη αδράνεια, παρακολουθεί με απάθεια τα νέα πολεμικά δεδομένα στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Οι διεθνείς ”ανθρωπιστικοί” οργανισμοί σφυρίζουν αδιάφορα. Ουδείς ασχολείται με την ειρήνευση στα θερμά μέτωπα, γεγονός που θα θεράπευε αμέσως την ανείπωτη τραγωδία με τους εκατομμύρια πρόσφυγες που κατευθύνονται προς την πατρίδα μας και την υπόλοιπη Ευρώπη. Πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν οι ίδιοι οργανισμοί είτε δεν αντέδρασαν είτε συμμετείχαν στην κυνικά υποκριτική προσπάθεια της εγκαθίδρυσης ”δημοκρατιών δυτικού τύπου” στη Β. Αφρική και Μ. Ανατολή, με τα γνωστά τραγικά επακόλουθα;

Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια, η οποία δεν φτάνει να λάμπει μόνο, πρέπει και να σφάζει. Όσοι την βλέπουν κατάματα, ας πράξουν κατά το αρχαίον ελληνικόν ”οι δυνάμενοι φέρειν όπλα, εφύλασσον τας πύλας”, καθώς οι εθνικές, ηθικές, πνευματικές πύλες δέχονται μαζικά και καταιγιστικά πυρά. Όσοι εθελοτυφλούν, είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω φόβου, είτε λόγω ιδεοληψίας, ας αναλογισθούν τι παρέλαβαν από τους πατεράδες τους και τι παραδίνουν στα παιδιά και -πολύ περισσότερο- στα εγγόνια τους.

Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό πλαίσιο, μόνο μια λέξη μπορεί να εκφωνηθεί ως εθνική κραυγή αγωνίας και επαγρύπνησης: Συναγερμός!

πηγή