Σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἐπιτελεῖ τὴν ἱερὴ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτη. Στὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Θεοδώρου βλέπομε τὴ δύναμη τῆς πίστεως τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ, τὸ θάρρος καὶ τὴν παρρησία τους μπροστὰ στοὺς ἰσχυρούς, τὴν καρτερία καὶ τὴν ὑπομονή τους, μὲ τὴν ὁποία σήκωσαν κάθε εἶδος ἀτίμωσης καὶ κάθε σωματικὸ πόνο. Ἡ πίστη καὶ ἡ ὑπομονὴ ἦταν θεία δύναμη, μὲ τὴν ὁποία τοὺς ὥπλιζε ὁ Θεός, μὰ ἡ ψυχικὴ ὀδύνη καὶ οἱ σωματικὲς ἀλγηδόνες ἦσαν δικές τους. Οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ ἔπαθαν καὶ πόνεσαν στ' ἀλήθεια. Ὁ μαρτυρικὸς θάνατος τῶν Ἁγίων εἶναι τὸ πνευματικὸ κεφάλαιο καὶ ἡ παρακαταθήκη τοῦ κόσμου, ἡ ζωντανὴ κι εὐάρεστη θυσία, ποὺ ἡ Ἐκκλησία κάθε μέρα προσάγει στὸ Θεὸ «εἰς ὀσμὴν εὐωδίας».
Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ μαρτύρησε στὰ 319. Παρόλο ποὺ ἀπὸ τὸ 313 μὲ βασιλικὸ Διάταγμα εἶχαν πάψει πιὰ οἱ διωγμοί, ὅμως ἐδῶ ἐκεῖ οἱ χριστιανοὶ διώκονταν ἀκόμα, ὅπως καὶ ποτὲ δὲν ἔπαψε νὰ διώκεται ἡ Ἐκκλησία.
Ὁ ἅγιος Θεόδωρος, ἀνώτατος ἀξιωματικός τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἦταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα καὶ ὑπηρετοῦσε στὴν Ἡράκλεια τῆς Μαύρης Θάλασσας. Ὅταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος νίκησε τὸν Μαξέντιο, κυρίαρχος τότε στὴν Ἀνατολὴ μὲ ἕδρα τὴ Νικομήδεια ἔμεινε ὁ γαμβρὸς του Λικίνιος. Ὁ Λικίνιος εἶχε μὲν δεχθῆ τὸ Διάταγμα τῆς ἀνεξιθρησκείας, ἀλλ' ἐξακολουθοῦσε νὰ εἶναι εἰδωλολάτρης, ὅταν εὕρισκε εὐκαιρία καὶ μποροῦσε ἐδίωκε τοὺς χριστιανούς.
Ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἔν' ἄγριο θηρίο ἐρήμωνε καὶ κατέστρεφε τὴν περιοχὴ τῶν Εὐχαϊτῶν κι ἦταν ὁ φόβος κι ὁ τρόμος τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν τὸ ἔμαθε ὁ ἅγιος Θεόδωρος στὴν Ἡράκλεια, ξεκίνησε ὡπλισμένος, σκότωσε τὸ θηρίο κι ἐλευθέρωσε τὴν πατρίδα του. Οἱ συμπατριῶτες του τὸν δέχτηκαν στὰ Εὐχάϊτα μὲ μεγάλες τιμές, καὶ πολλοὶ εἰδωλολάτρες, ἀπὸ θαυμασμὸ κι εὐγνωμοσύνη στὸν εὐεργέτη τους, ἔγιναν χριστιανοί.
Ὅταν ὁ Λικίνιος ἔμαθε ὅλ' αὐτά, θέλησε νὰ γνωρίση προσωπικὰ τὸν ἀξιωματικὸ Θεόδωρο καὶ τὸν κάλεσε στὴ Νικομήδεια. Ὁ Θεόδωρος ὅμως παρακάλεσε νὰ ἐπισκεφθῆ πρῶτα ὁ Λικίνιος τὴν Ἡράκλεια, γιὰ νὰ γνωρίση καὶ τὸ λαό.
Ὁ Λικίνιος, ἐπειδὴ ὁ Θεόδωρος πολὺ περιποιήθηκε καὶ τίμησε τοὺς ἀπεσταλμένους του, πίστεψε πὼς θὰ μποροῦσε νὰ ξαναφέρη τὸν ἀξιωματικό του στὴν εἰδωλολατρία. Ξεκίνησε λοιπὸν ἀπὸ τὴ Νικομήδεια γιὰ τὴν Ἡράκλεια, κι ὅπως εἶχε παρακαλέσει ὁ Θεόδωρος, πῆρε μαζί του καὶ τὰ μικρὰ χρυσὰ καὶ ἀσημένια ἀγάλματα τῶν Θεῶν. Ὁ Θεόδωρος τὸν ὑποδέχθηκε μὲ τιμές, κι ὅταν ὁ Λικίνιος τοῦ εἶπε νὰ θυσιάση δημόσια σ' αὐτὴ τὴν ἐπίσημη στιγμὴ στὰ εἴδωλα, ὁ Θεόδωρος ἀπάντησε, «Ἔνδοξε Βασιλιά, νὰ μοῦ ἐπιτρέψης καὶ νὰ μοῦ δώσης τὴν τιμὴ καὶ τὴ χαρὰ νὰ φιλοξενήσω πρῶτα τοὺς Θεοὺς στὸ σπίτι μου». Ὁ Λικίνιος τὸ δέχθηκε μὲ χαρὰ κι ἐλπίδα.
Φιλοξενώντας ἐκεῖνο τὸ βράδυ στὸ σπίτι του τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα, ὁ ἅγιος Θεόδωρος ἔκαμε κάτι, ποὺ δὲν τὸ περίμενε κανείς. Πῆρε ἕνα σφυρὶ κι ἔσπασε τὰ ἀγάλματα καὶ τὸ πρωὶ μοίρασε τὰ χρυσὰ κι ἀσημένια κομμάτια στοὺς φτωχούς. Δὲν χρειαζόταν περισσότερο γιὰ νὰ βρεθῆ ὁ Θεόδωρος μὲ βαρειὰ κατηγορία μπροστὰ στὸ Βασιλιά. Τὸν ρώτησε ὁ Λικίνιος. «Πῶς πρόσβαλες ἔτσι τὸ Βασιλιὰ καὶ τοὺς Θεούς, ποὺ ὁ λαὸς μαζεύτηκε γιὰ νὰ σὲ δῆ νὰ τοὺς προσκύνησης;».
Κι ὁ Θεόδωρος ἀπάντησε, «Ἔνδοξε Βασιλιά, οἱ ψεύτικοι Θεοί σου οὔτε τὸν ἑαυτὸ τους μπορέσανε νὰ προστατέψουν. Νὰ ξέρης λοιπὸν ὅτι ὁ Θεόδωρος μόνο τὸν ἀληθινὸ Θεὸ προσκυνάει».
Ὁ Βασιλιὰς ὠργίσθηκε, κι ἔδωκε διαταγὴ ὁ ἀνώτατος ἀξιωματικὸς νὰ τιμωρηθῆ μὲ τὸν αὐστηρότερο τρόπο. Τὸν ἔδειραν λοιπὸν σκληρά, τὸν ξευτέλισαν ἐλεεινά, καὶ στὸ τέλος τὸν σταύρωσαν. Ἄγγελος ὅμως τοῦ Θεοῦ τὸν φύλαξε, καὶ τὸ πρωὶ τὸν βρήκανε νὰ προσεύχεται. Δύο ἀξιωματικοί, ποὺ τὸν εἶδαν, ἔγιναν χριστιανοί. Ὀγδόντα στρατιῶτες, ποὺ στάλθηκαν γιὰ τοὺς δύο ἀξιωματικούς, ἔγιναν κι ἐκεῖνοι χριστιανοί. Τὸ ἴδιο κι ἄλλοι τριακόσιοι, ποὺ στάλθηκαν γιὰ νὰ τιμωρήσουν τοὺς πρώτους. Στὸ μεταξὺ ὁ λαὸς ἄρχισε νὰ ξεσηκώνεται κι ὁ Λικίνιος, ἐπειδὴ φοβήθηκε, ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὴν Ἡράκλεια, ἀφοῦ ἔδωκε διαταγὴ νὰ ἀποκεφαλισθῆ ὁ μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι ὁ Θεὸς δόξασε τὸν ἅγιο καὶ ἔνδοξο μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο τὸ Στρατηλάτη. Ἀμήν.
Ἡ Ἐκκλησία γιορτάζει τὴ μνήμη του τὴν 8η Φεβρουαρίου.
Ἀπολυτίκιο.
Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Στρατολογία ἀληθεῖ Ἀθλοφόρε, τοῦ οὐρανίου στρατηγὸς βασιλέως, περικαλλὴς γεγένησαι Θεόδωρε, ὅπλοις γὰρ τῆς πίστεως, παρετάξω ἐμφρόνως, καὶ κατεξωλόθρευσας, τῶν δαιμόνων τὰ στίφη, καὶ νικηφόρος ὤφθης Ἀθλητής, ὅθεν σὲ πίστει, ἀεὶ μακαρίζαμεν.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἀνδρεία ψυχῆς, τὴν πίστιν ὁπλισάμενος, καὶ ρῆμα Θεοῦ, ὡς λόγχην χειρισάμενος, τὸν ἐχθρὸν κατέτρωσας τῶν Μαρτύρων κλέος Θεόδωρε, σὺν αὐτοῖς Χρισ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά