Ορθόδοξοι Εθνικοί Αλβανοί ζητούν την καθαίρεση του Αρχιεπίσκοπου Αλβανίας Αναστάσιου

Ιούνιος 9, 2013.

Σε αλβανικό έντυπο φιλοξενείται επιστολή από την «Εθνική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας» που έχει έδρα το ναό της Παναγίας (Shën Maria) στην πόλη Ελπασάν, η οποία απευθύνεται προς τον Αμερικανό πρέσβη στα Τίρανα, Αλεξάντερ Άρβιζου, στην οποίο κατηγορείται ο Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιος για 

"αντι-αμερικανισμό" και "αντι-αλβανισμό" και απαιτείται η καθαίρεσή του.

Επισημαίνεται ότι οι λεγόμενοι  «Εθνικοί Αλβανοί Ορθόδοξοι», οι οποίοι εδώ και χρόνια προσπαθούν να εκδιώξουν τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, λόγω της ελληνικής καταγωγής του, τον κατηγορούν για άλλη μια φορά και ζητούν για την υλοποίηση του σκοπού τους, την βοήθεια της αμερικανικής πρεσβείας στα Τίρανα.

«Κύριε Πρέσβη», γράφει η επιστολή του εφημέριου της εκκλησίας της Παναγίας του Ελμπασάν ο οποίος πρωτοστατεί στους Ορθόδοξους εθνικιστές Αλβανούς, «θα ήθελα να εκφράσω το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μου για τη θετική συμβολή σας, στη χώρα μου, αλλά στους Αλβανούς πιστούς Ορθόδοξους.

»Ζητάμε την ευλογία του Θεού για εσάς και για το αλβανικό έθνος, στην υλοποίηση των κοινών φιλοδοξιών στην αναδυόμενη περιοχή των Βαλκανίων για διαρκή ειρήνη...

»Αισθανόμαστε την υποχρέωση να σας κάνουμε μια σύντομη ενημέρωση για την φυσική σύγκρουσή μας  με τον επικεφαλής  της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας που εδρεύει στα Τίρανα ,  και συγκεκριμένα με τον Αναστάσιο Γιαννουλάτο, Έλληνα πολίτη, που είναι προκαθήμενος της Εκκλησίας.

»Η ελληνική πολιτική επιρροή στην αλβανική πολιτική σκηνή, έχει κάνει αυτό το άτομο να γίνει τελικά Αρχιεπίσκοπος. Είμαστε ανήσυχοι για αυτόν, γιατί δεν εκτελεί τη θρησκευτική αποστολή του, αλλά προσπαθεί κάποιες άλλες εθνικές μειονότητες να τις παρουσιάσει ως ελληνικές.

»Έχουμε αποδείξεις ότι το εν λόγω πρόσωπο συνεργάζεται και χρηματοδοτείται από ομάδες που απαιτούν εδάφη από τη Νότια Αλβανία, χρησιμοποιώντας τη θρησκευτική αποστολή.

»Κάθε προσπάθεια, να καθαιρεθεί αυτό το άτομο έχει αποτύχει, λόγω της παρέμβασης του ελληνικού κράτους στο Συμβούλιο της Ευρώπης, χρεώνοντας στην Αλβανία παραβιάσεις των διεθνών προτύπων. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις το ελληνικό κράτος έχει εκδιώξει μετανάστες».

Πιο κάτω θα σημειώσει:

» Ο Anastas Janullatos επιδιώκει πάση θυσία να εφαρμόσει στην Αλβανική Ορθόδοξη Εκκλησία ένα θρησκευτικό δόγμα Ελλήνων αγίων, Ρώσων και Σέρβων κλπ. Σκοπός του είναι  να κάνει τους Αλβανούς Ορθόδοξους, να αισθάνονται διαφορετικά από τους άλλους  και να αποκτήσουν πεποιθήσεις και νοοτροπίες στην υπηρεσία της ελληνικής Ορθοδοξίας», σημειώνεται μεταξύ των άλλων στο δημοσίευμα.

πηγή

Πρέπει να ζήσω για να γράψω την αλήθεια εκείνης της κόλασης

Πρέπει να ζήσω για να γράψω την αλήθεια εκείνης της κόλασης

Από το ημερολόγιο του Παναγιώτη Μάρτου

Πέρασαν 19 χρόνια από την 18^η Απριλίου 1994, που μπήκε στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού ως «η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου». Γύρω στα 300 άτομα –όλοι τους Βορειοηπειρώτες- οδηγήθηκαν στα κρατητήρια σε όλη τη χώρα, πέντε εκ των οποίων στα σκοτεινά κελιά, καταδικάζοντας τους με πολλά χρόνια κάθειρξης (η αρχική ποινή, βάσει του κατηγορητηρίου, ήταν θανατική) και όλα αυτά για να πτοήσουν τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, την Ομόνοια, να κατηγορήσουν την Ελλάδα.  Φανταστικά σενάρια ενός οργανωμένου εγκλήματος.

Ο Παναγιώτης Μάρτος (ένας εκ των πέντε) περιέγραψε με μελανά χρώματα όλη την πραγματικότητα, όλα τα σενάρια, μα πιο πολύ τα βασανιστήρια και τις κακουχίες που υπέστη ο ίδιος και οι άλλοι κρατούμενοι. Παραθέτουμε ένα μέρος από το «Ημερολόγιο της Κόλασης»:

«…Κάθε ερώτηση του ανακριτή βασίζονταν σε γεγονότα  από τις καταθέσεις των μπράβων και χαφιέδων. Έπρεπε να υπερασπιζόμουν και πίσω από την απάντηση  μου, αποφασισμένη από την αρχή, ΟΧΙ, θα κατρακυλούσαν τα στοιχεία μου  που να υπεράσπιζα αυτό το ΟΧΙ.

»Σε κάθε απρόοπτη και αλλαγή συνθηκών πρέπει να συγκρατήσεις  τον εαυτό σου και να καταπνίγεις τις υποψίες, να αμφιβάλεις για όλους και για όλα, αλλά πάντα συγκρατώντας τον εαυτό σου και ελέγχοντας κάθε λόγο, λέξη και κίνησή σου γιατί από παντού  σε παρακολουθούσαν στη διάρκεια ανακρίσεων. Κάθε συρτάρι και έπιπλο τριγύρω έχει στόμα, αυτιά και μάτια. Αυτό είναι μια αρχή που τη γνώριζα. Σ’ αυτόν τον λαβύρινθο της απιστίας και ψευτιάς πρέπει να είσαι μετρημένος για να νικήσει ο θρίαμβος του καλού πάνω στο κακό.

»Στη διάρκεια του μεγάλου εφιάλτη στο κελί της κόλασης, το μόνο που με αφορούσε ήταν το πως πρέπει να επιβίωνα, να άντεχα το καθετί και στο σκοτάδι έκανα τον απολογισμό της ζωής μου.

»Πρέπει ν’ αντέξω για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια των βασανιστηρίων της “Μεγάλης Δημοκρατίας” και το πραγματικό πρόσωπο Αυτού, που μπροστά στο λαό φαίνονταν ως λυτρωτής της πατρίδας, αλλά από ώρα σε ώρα έπαιρνε τη μορφή αρκούδας Σιβηρίας, τίγρης Ασίας, Ύαινας Αφρικής και λέοντα Ισημερινού.

»Η απόφασή μου ήταν πρέπει να ζήσω για να γράψω την αλήθεια εκείνης της κόλασης που μου προγραμμάτισε ο ίδιος ο Μπερίσα, αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών Γκαζιντέντε και Αγκίμ Σέχου με όλη την αχόρταγη λυκόστανη  των χαφιέδων του  και με έριξε στα σκοτεινά εφιαλτικά κάτεργα.

»Η απόφαση μου ήταν πρέπει να ζήσω  και όταν γλυτώσω και ξεφύγω απ’ αυτό το παράλογο ερωτικό αγκάλιασμα με το θάνατο, μέσα στον οποίο προσπαθούσε να μας θάψει ζωντανούς αυτή η κλίκα, κι ας ήμουν αθώος. Αυτά τα γνώριζαν, αλλά διαμέσου εμάς των πέντε αθώων προσπαθούσαν να καταδικάσουν όλη τη μειονότητα και τον ελληνισμό.

»Πρέπει να ζήσω για να γράψω την αθωότητά μου, την αθωότητά μας, τα μαρτύριά μου, μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο της Δημοκρατίας- λεγόμενης Δημοκρατίας- που όλοι περιμέναμε με πόθο και ελπίδα ως δώρο του Χριστού και της Παναγιάς μας αλλά γελαστήκαμε όλοι μας.

»Πρέπει να ζήσω για να πω σε τούτον κόσμο γεμάτος απάτη και κινδύνους, την αγνή αλήθεια  για την ασχημία και την αρρώστια, τη γρήγορη καταστροφή και το πραγματικό πρόσωπο, την άλλη όψη του νομίσματος, της σάπιας δημοκρατίας, του σάπιου κόσμου, που οδηγούν τούτο το μυριοπληγωμένον τόπο και μέρος στην καταστροφή, κλεψιά, δωροδοκία, απιστία και εγκλήματα από “χειρούργους” εγκληματίες που με απιστία κάθισαν στις πολυθρόνες των υπουργών, πρωθυπουργών και προέδρων.

»Μπροστά μου, στο βαθύ σκοτάδι αυτού του κελιού της κόλασης, που έτσι την ονόμασα και βάπτισα, είναι πιο χειρότερο κι από τα κατώγια που κλείναμε τα γιδοπρόβατα-λέγω πιο χειρότερα γιατί κι αυτά είχαν ένα παραθυράκι ή μια τρύπα στην πόρτα ή στο τοίχο που έμπαιναν δυο ψευτο-ηλιαχτίδες- περνούσε η σιλουέτα πότε του Μπλερίμ, πότε του Ρολάντ, και που τα βλέμματά τους πολλές φορές διασταυρώνονταν. Στ’ αφτιά μου αχούσε η έκφραση του προσώπου τους και ο βαρύς τόνος της φωνής τους όταν επαναλάμβαναν συλλαβιστά και μ’ έναν εσωτερικό ψυχικό θρίαμβο τη λέξη “κατηγορούμενε”.

»Αύτη η λέξη αιωρούνταν στο αέρα,  όπου έπαιρνε μια διάσταση πραγματική, με συγκεκριμένες δυνατότητες, αποτελεσματική για το “έργο” που είχαν αναλάβει, με πολλές πιθανότητες  θριάμβου, επιτυχίας και εξασφάλισης μιας ανώτερης θέσης στην δικαστική ιεραρχία. Συνάμα  στα μάτια τους  διάβαζα τώρα πιο καθαρά, στο μαύρο σκοτάδι, το μίσος  τους που έπαιρνε  από μέρα σε μέρα μια διάσταση  εχθρική, επηρεασμένη αλλά και απεριόριστη, όχι μόνον για μένα κι εμάς τους πέντε, αλλά για όλη την ελληνική μειονότητα, για κάθε ελληνικό και την Ελλάδα.

»Κατάλαβα ότι εδώ τώρα αυτοί έχουν περιπλέξει  ένα περίπλοκο παιχνίδι που εμάς μας έπεσε η τύχη να ήμασταν τα θύματά τους. Αυτοί θα κέρδιζαν το παιχνίδι για το οποίο ήταν πολύ σίγουροι και προχωρούσαν βέβαιοι με παλιά κόλπα και τεχνάσματα, με συμβούλους άριστους και πεπειραμένους, πρώην ασφαλίτες και στελέχη της σιγκουρίμη σ’ ένα σατανικό σχέδιο, πολύ επικίνδυνο, μπλεγμένο και βυθισμένο σ’ ένα περίτεχνο κατασκεύασμα από ψέματα και συκοφαντίες.

»Αλήθεια δεν υπήρχε. Την αλήθεια  την κάλυπτε η ψευτιά και η απάτη σαν εκείνον τον κερωμένο σπάγκο που τέντωναν οι τσαρουχάδες. Η αλήθεια  γι’ αυτούς ήταν μια μικρή κλωστή που κρυβότανε ή την έχουν ρίξει και συμμαζέψει βαθιά, πολύ βαθιά μέσα σε έναν πυκνοπλεγμένο μανδύα της απάτης και του έργου τους, που αυτοί την έκαναν και προετοίμασαν στο μεγάλο εργαστήριο της μαγειρικής με αρχιμάγειρα τον καθηγητή μαθηματικών στρατηγό Γκαζιντέντε. Ο στρατηγός θα είχε πολύ πείρα και από πριν  από τα αδέρφια των μυστικών υπηρεσιών που η “μυστικότητα” ήταν  και μένει τρόπος ζωής και οι πωλητές, με τα ψευδώνυμά τους, που με τριγύριζαν ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια.

»Αυτούς τους ανθρώπους, που τους γνώρισα στην παρωδία της δίκης και διάβασα τα ονόματά τους στις πολυσέλιδες  της κατηγορίας, ήταν   σαν να θύμιζαν σ’ έναν λεπρό την αρρώστια του ή σ’ έναν άγιο τη σωτηρία του, αλλά παρ’ όλα αυτά τα μάγουλά τους ούτε κοκκίνιζαν, ούτε κοκκινίζουν. Το πρόσωπό τους έχει γίνει σαν η σόλα των παπουτσιών και φωνάζουν περισσότερο  και πιο δυνατά στο εξωτερικό για ελληνισμό και Ομόνοια, κάνουν τον υπερπατριώτη.

»Φαίνεται τούτο ήταν το πρώτο σκαλοπάτι εκείνων των τρομερών βασανιστηρίων μετά τον ξυλοδαρμό και τα συνηθισμένα μαρτύρια και βασανιστήρια που ξεφωνούσαν και ούρλιαζαν,  βασανιστήρια του μεσαίωνα. Τώρα αρχίζουν τα σοφιστικά μαρτύρια του εικοστού πρώτου αιώνα των σύγχρονων μεθόδων της δημοκρατίας.

»Η αποκάλυψη ήταν σφοδρή, αγνή, ολοφάνερη μπροστά στην άθλια αγνή οδύνη της, “μεγαλοπρεπής”, με πελώριες διαστάσεις, που κρύβονταν μέσα στο θανατηφόρο σκοτάδι της, σ’ αυτή την ψυχρή υπόγεια μάχη που δίνονταν ύπουλα με τις οδηγίες  ανωτέρων που προσπαθούσαν να εξαντλήσουν τα σωθικά μας, το πιστεύω μας, την επιμονή και υπομονή μας, να κλέψουν την αισιοδοξία και να σπείρουν την δυσπιστία αναμεταξύ μας, με τελικό σκοπό  να μας τσακίσουν. Εκεί τώρα βρισκόμουν ολομόναχος και κάπου κάπου έβλεπα ένα μάτι  στο μάτι της τρίδιπλης πόρτας  και στο “τετράγωνο” των δυο σιδερόπορτων. Αυτό έδειχνε ότι έξω υπήρχαν ανθρωπόμορφα κτήνη.

»Μέσα μου γιγάντωνε το μίσος και μια υπεράνθρωπη θέληση για να κρατηθώ και να είμαι προετοιμασμένος  για τ’ άλλα που αυτοί σχεδίαζαν  και με περίμεναν. Ήταν μια θέληση που την γεννούσε η ανάγκη. Η ανάγκη για να ζήσω και να υπερασπιστώ, να υπερασπίσω εκείνη τη βαριά κατηγορία  που μου φόρτωσαν στους πλάτες μου την εσχάτη προδοσία. Ήταν η ανάγκη για να ζήσω και που μέχρι τότε κοιμόνταν μέσα μου άχρηστη, απρόσκλητη, μέχρι κείνη τη στιγμή που προσπάθησα να αυτοκτονήσω, (έκανε απεργία πείνας σ.σ.) γιατί αισθανόμουν το ένστικτο ενός κυνηγημένου ζώου που αυτοί με διάφορους τρόπους προετοίμαζαν το θάνατό μου.

»Τα μάτια και αφτιά μου τώρα ήταν στην μεγαλύτερη ένταση της ζωής μου, έτοιμα να εντοπίσουν τον πιο μικρό θόρυβο  και να μετρούσα με τον τρόπο μου κάθε λέξη, κίνηση  και πράξη τους, μετρώντας με τα μέτρα της γνώμης μου τις πιθανότητες κάθε πράξης και κίνησης που στηρίζονταν στα νύχια, στην πονηριά και στους μαστορικούς σατανικούς τρόπους μαρτυριών στα πλοκάμια αυτών των ανθρωποφάγων...»

ΣΦΕΒΑ

Να γνωρίσουμε τους αγωνιστές της Βορείου Ηπείρου: Αριστοτέλης Χαρμπάτσης "Έλληνας γεννήθηκα και Έλληνας θα πεθάνω!”

"Έλληνας γεννήθηκα  και Έλληνας θα πεθάνω!”

Ο Αριστοτέλης Χαρμπάτσης, γεννήθηκε στη Δίβρη το 1913 σε πάμφτωχη οικογένεια. Ο πατέρας του Χρήστος  επί χρόνια περιφερόταν πα­ράνομος στο κλαρί, επειδή διώκονταν από την αστυνομία. Το 1918 σκοτώνεται από την Ιταλούς καραμπινιέρους μετά από προδοσία. Ύστερα του κάψανε το σπίτι. Έτσι η οικογέ­νεια ορφάνεψε, η σύζυγός του έμεινε χήρα με τρία τέκνα και με κατοικία μια τρώγλη.

Ο Αριστοτέλης τελείωσε το δημοτικό στη γενέτειρά του και με τη φροντίδα των τότε αρχών του χωριού στάλθηκε στο Ιεροδιδασκαλείο της Βελλάς. Ήταν μελετηρός τύπος και διακρινόταν ανάμεσα στους συμμαθητές του. Στο απολυ­τήριο αναφέρεται  «Άξιος απολύσεως» με γενικό βαθμό άριστα και διαγωγή «κοσμιωτάτη».

Επέστρεψε στο χωριό σε μια δύσκολη περίοδο για τα σχολεία μας όπως ήταν εκείνη του 1933-1934, όπου η κυβέρ­νηση του Ζώγκου προσπάθησε να εξαλβανίσει τα σχολεία μας. Πήρε ενεργό μέρος στο απεργιακό κίνημα. Μετά την αναγνώριση από το Δικαστή­ριο της Χάγης του δικαιώμα­τος της εκπαίδευσης στη μη­τρική γλώσσα τα σχολεία ξα­νάνοιξαν το 1935-1936.

Τότε και ο Αριστοτέλης διορίστη­κε δάσκαλος, υπηρετώντας πι­στά στα χωριά Λύβηνα, Κρανιά, Φοινίκι και Τσούκα, προ­σφέροντας ταυτόχρονα ελπί­δα στα Βορειοηπειροτόπουλα που τόσο πολύ αγαπούσε.

Στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα πρωτοστάτησε για την υπεράσπιση του χωριού.  Διορίστηκε υποδιοι­κητής του παρτιζάνικου τάγματος «Λευτέρης Τάλλιος», όπου και υπηρέτη­σε αρκετό καιρό. Αργότερα απολύθηκε ως ανεπιθύμητος.

Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε δάσκαλος στην Τσούκα. Τα πατριωτικά του αι­σθήματα εκδηλώνονται πα­ντού. Η «σιγκουρίμι» τον είχε  υπό παρακολούθηση. «Χαρά­λαμπε, είπε στο φίλο του, κιν­δυνεύουμε να συλληφθούμε, γι' αυτό φυλάξου και εσύ. Εμέ­να με συμβούλεψαν να δραπε­τεύσω. Δεν το κάνω, όμως, για­τί ο αγώνας μας είναι εδώ. Τι  θα μας κάνουν. Θάνατος δεν υπάρχει. Η φυλακή για τους άνδρες είναι».

Συλλαμβάνεται, τελικά, στο σχολείο της Τσούκας  και οδηγείται στον Καλιά του Αργυροκά­στρου μαζί με τους πατριώτες Σωτήρη Σκεύη και Νάσιο Πά­ντο. Εκεί βασανίζεται βάρβα­ρα μαζί με άλλους μειονοτι­κούς πατριώτες για να παρα­δεχτούν τις ανύπαρκτες κατη­γορίες. Από το στρατοδικείο Αργυροκάστρου καταδικάζο­νται σε θάνατο με την κατηγο­ρία «πράκτορες της Ελλάδας ».

Παρ' ότι ο αδερφός του συ­γκέντρωσε στα χωριά χιλιάδες υπογραφές με σκοπό να του αποδοθεί χάρη, τίποτε δεν άλ­λαξε την απόφαση. Ο αδερ­φός του δικάστηκε σε κάθειρ­ξη τριών ετών και καταναγκα­στική εργασία. Στο δικαστήριο ο στρατιωτικός εισαγγελέας Γ. Κώτσιας του είπε: «Χαρμπάτση, παράτα τα και γύρνα ». Αυτός απάντησε: «Έλληνας γεννήθηκα και Έλ­ληνας θα πεθάνω. Θα κόψεις πέντε, δέκα δέντρα, πολλά κλωνάρια θα απομείνουν».

Όταν τον πήγαν για εκτέ­λεση ο Τέλης είπε στους άλ­λους φυλακισμένους « Άντε ρε παιδιά, μη χολιάζεται, γά­μος χωρίς κριάρι δεν γίνεται. Η πατρίδα θέλει θυσίες ». Δε δέχτηκε να δέσει τα μάτια, λέγοντας : « Οι άνδρες δεν σκοτώνονται με τα μάτια δεμένα ».

Σωριάστηκε στο λάκκο με­τά τη χαριστική βολή του επι­κεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος.

Αυτή ήταν η ζωή και η δρά­ση του Αριστοτέλη  Χαρμπάτση και έτσι παλικαρίσια έπεσε από το βόλι των δημίων της κομουνι­στικής δικτατορίας.

Ήταν τραγουδιστής, απλός άνθρωπος, αγαπητός στην πα­ρέα, θερμός πατριώτης.

Ας γίνει οδηγός και εμπνευστής σε όλους τους Βορειοηπειρώτες.

Η τελευταία παραγγελία, που ο αδικοχαμένος Τέλης άφησε γραμμένη στο κελί του στον Καλιά, είναι:

 «Παιδιά της Μειονότητας, προχωρήστε! Μην οπισθοχωρείτε!»

(από συνεργάτη μας στη Β. Ήπειρο)

ΣΦΕΒΑ

11 Απριλίου 1985: Ο θάνατος του Ενβέρ Χότζα - δηλώσεις Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανού

ΔΗΛΩΣΕΙΣ 
Του Μητροπολίτου Σεβαστιανού για τον θάνατο του Εμβέρ Χότζα

Ο θάνατος του Χότζα και μάλιστα την Μεγάλη Εβδομάδα αποδεικνύει ότι το τέλος των διωκτών του χριστιανισμού είναι πικρόν και ελεεινόν. Επολέμησεν την πίστι με μανία εις την Αλβανίαν, ενόμιζε ότι το όνομα του Εσταυρωμένου θα σβήση με το κλείσιμο των εκκλησιών, να όμως που έσβησε και εξηφανίσθη ο ίδιος. 

Ευχόμεθα να διδαχθούν οι διάδοχοι του από το τέλος του, και να αλλάξουν τακτικήν έναντι του ορθόδοξου Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.
Βαρύτατη είναι επίσης τώρα η ευθύνη τόσο της ελληνικής κυβερνήσεως όσο και των κομμάτων της πατρίδας μου. Η κυβέρνησις καλείται να ομιλήση με τους διαδόχους του Χότζα με άλλην γλώσσα και να θέση το θέμα επί άλλης βάσεως. Η βάση αυτή για μας είναι ο πλήρης σεβασμός των διεθνώς ανεγνωρισμένων και απαράγραπτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.

Τέλος ολόκληρος ο Ελληνισμό του εσωτερικού και του εξωτερικού καλείται εις επαγρύπνησιν συνεχή και θερμήν προσευχήν προς τον Αναστάντα Χριστό, όπως συντόμως χαρίση την λύτρωσιν και την Ανάστασιν του ορθόδοξου Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ 12-4-1985

σημείωση: Η 11η Απριλίου το 1985 έπεφτε Μεγάλη Πέμπτη


Και μία αντίδραση του ΚΚΕ τις ίδιες μέρες...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

... Ο Σεβαστιανός ενθαρρυμένος από την κυβερνητική ανοχή συνεχίζει ανενόχλητα τη δράση του στην πόλη μας και στα χωριά της επαρχίας, στα σχολεία, στα οικοτροφεία και στις εκκλησίες.
Καθημερινά οι αντιδημοκρατικές και οι αντικομμουνιστικές δραστηριότητες του αυξάνονται, τα μεγάφωνα καλούν σε συλλαλητήρια και συναγερμούς, οι καμπάνες χτυπούν όλο και πιο συχνά και δυνατά για τους «καταπιεζόμενους αδελφούς της Βορείου Ηπείρου».

Απαιτούμε από κυβερνητικής πλευράς συγκεκριμένα μέτρα αντιμετώπισης της«πολιτικής» του Σεβαστιανού που στοχεύει στο υπονομεύει την προσπάθεια για συνεργασία όλων των λαών στα Βαλκάνια και να περνάει για όλα τα ζητήματα τις πιο αντιδραστικές, σκοταδιστικές και καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού απόψεις, όντας το κύριο στήριγμα και ο τοποτηρητής της Δεξιάς στον τόπο μας.

Κ.Ο. ΚΟΝΙΤΣΑΣ του Κ.Κ.Ε. 

πηγή

Έφυγε από τη ζωή ο Λουκάς Χρηστίδης, ένας λησμονημένος Ήρωας - ΒΙΝΤΕΟ

Πριν μερικές ημέρες έφυγε από την ζωή ο Λουκάς Χρηστίδης,ο Έλληνας κατάσκοπος που έμεινε φυλακισμένος 30 χρόνια στα κολαστήρια του Εμβέρ Χότζα για την Ελλάδα. 

Ο επονομαζόμενος και "Έλληνας 007", λόγω της πλούσιας δράσης του στο Παραπέτασμα μεταξύ 1950 και 1960, οπότε και συνελήφθη.

Το όνομα του Λουκάς, Λουκάς Χρηστίδης, η καταγωγή του από τους Δρυμάδες Χειμάρρας της Β. Ηπείρου. Για τους πιο πολλούς το όνομα αυτό δεν λέει και πολλά, αλλά αυτό είναι ο ιστορικός νόμος: Αυτοί που προσφέρουν πολλά στην πατρίδα, φεύγουν αθόρυβα. Η "αριστερόστροφη" δημοσιογραφία στην Ελλάδα, ποτέ δεν δέχθηκε να αναδείξει τον αγώνα και το βασανιστήριο που κράτησε επί 30 χρόνια, του Λ. Χρηστίδη.

Ο Λουκάς Χρηστίδης αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή του για την μητέρα πατρίδα Ελλάδα. Υπήρξε κατάσκοπος της χώρας μας στην Αλβανία εργαζόμενος για την τότε ΚΥΠ και έχοντας οργανώσει ένα κατασκοπευτικό δίκτυο που προσέφερε πολλά στην πατρίδα του. Είχε μεταδώσει πολύτιμες πληροφορίες για τα κομμουνιστικά δίκτυα στην Ελλάδα, ειδικά στην περιοχή της νοτίου Ηπείρου, για κρύπτες όπλων και για τις σοβιετικές δραστηριότητες στην χώρα μέχρι την έξοδο της Αλβανίας από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας το 1967.

Συνελήφθη μετά από δέκα χρόνια κατασκοπευτικής δράσης, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση και έμεινε στην φυλακή 30 ολόκληρα χρόνια από το 1960 μέχρι το 1990. Η επιβίωσή του στις απάνθρωπες φυλακές του σταλινικού καθεστώτος του Ε.Χότζα, χαρακτηρίζεται ως "θαύμα". Όταν πέσανε τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, ήρθε στην Ελλάδα καμαρώνοντας για την προσφορά του. Περίμενε η πατρίδα να αναγνωρίσει έστω και στο ελάχιστο την προσφορά του.

Αντί αυτού, κατέληξε σ” ένα δωματιάκι, 2 επί 2 ιδρύματος στην Ηγουμενίτσα , όπου και ζούσε τα τελευταία χρόνια. Εκεί άφησε πριν από λίγες ήμερες την τελευταία του πνοή ξεχασμένος από την πατρίδα, στην οποία προσέφερε τα νιάτα του. Όπως ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, που πέθανε σε ένα ανήλιαγο υπόγειο στον Πειραιά, όπως τόσοι άλλοι ήρωες της Επανάστασης του '21, αλλά και πρόσφατοι ήρωες του πολέμου στην Κύπρο το 1974.

Αιώνια τιμή και δόξα στον ΕΛΛΗΝΑ που υπέφερε για να είμαστε εμείς ελεύθεροι...

πηγή   / αντιγραφή

δείτε τα βίντεο

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ!ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕ ΞΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ!

Βασίλειο της Ηπείρου.
Βρίσκεται στα Βαλκάνια, μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας και ονομάζεται το Βασίλειο της Βόρειας Ηπείρου.

Η ιστορία των Βαλκανίων είναι περίπλοκη και δυσνόητη και ειδικά η Βόρεια Ηπειρος που ανεξαρτητοποιήθηκε από το 1914 - 1916 και τώρα βρίσκεται εξόριστη με το ισχυρό βασίλειό της στην Ιταλία.
Στην Ηπείρο, ο Όμηρος, στην Οδύσσεια τοποθετεί το μαντείο των νεκρών, πέρα από τον κόσμο των ζωντανών, στην κοιλάδα του Αχέροντα, του οποίου το όνομα αντιστοιχεί στο ποτάμι του Αδη.
Στην Ηπειρο, οι ισχυροί βασιλείς Αιακίδες, ίδρυσαν μια ισχυρή δυναστεία τον πέμπτο αιώνα π.Χ. Ο Πύρρος, είναι απόγονος τους, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος.
Το βασίλειο πέρασε μέσα από τους σκληρούς αγώνες της ιστορίας στα χέρια των Ρωμαίων. Ο Αύγουστος Καίσαρας το 31 π.Χ. ίδρυσε την πόλη της Νικόπολης της Ηπείρου.
Από το 105 έως το 1318, οι Κομήνοι κυβέρνησαν τη χώρα και το 1430 οι Οθωμανοί εισέβαλαν και την κατέκτησαν.

Η Ορθόδοξη Πίστη συνεχίστηκε και πολλά μοναστήρια αναπτύχθηκαν εκεί, στην πόλη των Ιωαννίνων και τις κορυφές της Πίνδου, τα περίφημα Μετέωρα.
Η Οθωμανική κυριαρχία τερματίστηκε το 1913 με την προσάρτηση της Ηπείρου και της Ελλάδας. Επώδυνες εσωτερικές συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι το 1919, μεταξύ μοναρχικών και κομμουνιστών.
Από το 1912 έως το1913 τα ελληνικά στρατεύματα ενισχύονται από δυνάμεις εθελοντών Ηπειρωτών για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, που συνέβη στις 22 Φεβρουαρίου 1913. Αυτή η πόλη βρισκόταν στα χέρια των Τούρκων από το 1431.
Ο Πρίγκιπας Κωνσταντίνος

(*)

διατήρησε στρατιωτική πίεση, αλλά το Πρωτόκολλο του Λονδίνου 17/30 Μαΐου 1913(
*) τοποθέτησε τη βόρεια Ήπειρο μεταξύ των συνόρων της Αλβανίας. Οι διπλωμάτες από την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, Αυστρία-Ουγγαρία, Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία επικύρωσαν την απόφαση αυτή.

Ο Κωνσταντίνος διαμαρτυρήθηκε. Οι Ηπειρώτες τότε εγκατέστησαν μια προσωρινή κυβέρνηση στο Αργυρόκαστρο(*) υπό τον Γεώργιο Χριστάκη- Ζωγράφο(*). Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης άρχισε να παλεύει. Ο Ζωγράφος ο 1ος βασίλεψε από το 1916 έως το 1918, αλλά η ιστορία και η κοινωνία ούσες αυτό που είναι, η βασιλική οικογένεια βρέθηκε στην εξορία στην Ιταλία.

Ο σημερινός κληρονόμος καλείται πρίγκιπας Δον Pozzi David di Santa Sofia. Οι τίτλοι ευγενείας της Ηπείρου είναι σύμφωνες με το ιταλικό σύστημα απονομής τίτλων ευγενείας.. Στον βασιλεύοντα πρίγκιπα Davide έχουν απονεμηθεί όλοι οι τίτλοι.
Σε μια εποχή που η γνώση είναι κατά προσέγγιση (και επομένως ψευδής) και η υποκειμενικότητα έχει γίνει «τρόπος του είναι" στο κοινό, η κριτική έναντι οποιουδήποτε μοναρχικού συστήματος διατηρεί το δικαίωμα να το καταδικάσει ως ψευδές και γελοίο.
Στην Ιταλία, για παράδειγμα, βρήκε λίγες φωνές να αμφισβητήσουν την αυθεντικότητα της διαδοχής στο θρόνο της Αυτής Υψηλότητος του Davide Pozzi di San Sofia. Ωστόσο η βασιλική οικογένεια έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών δημοσιευμάτων,που δείχνουν διεθνώς,με πλούσιες αναφορές και ιστορικά έγγραφα την αυθεντικότητά της και δείχνει επίσης την επαληθεύσιμη απόδειξη της ιστορίας μέσω διαφόρων κρατικών διεθνών συνθηκών. Το 2003, ο καθηγητής Claude Chaussier λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Λιλ δημοσίευσε ένα σημαντικό κείμενο: "Το βασίλειο της Ηπείρου, η ιστορία του και η μοναρχία του κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα.
Το 2003, ο βασιλικός οίκος, στρατολόγησε τις ικανότητες του Δρ Celler Tibor, ουγγρικής εθνικότητας, μέλους του Αλμανάκ των Βρυξελλών, το οποίο είναι συγκρίσιμο με την αρχή Gotha(*). Το σπουδαίο έργο του, δείχνει ότι, μετά από διαβούλευση με όλες τις βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης, η αυθεντικότητα του βασιλικού οίκου της Ηπείρου και της δυναστείας του είναι αδιαμφισβήτητη.

Το κείμενο είναι στην ουγγρική γλώσσα (μπορεί να βρεθεί στο διαδίκτυο, πληκτρολογώντας τον τίτλο "Uralkodo csaladok neikul tron".

Μπορείτε να δείτε επίσης στις δημοσιεύσεις του Πανεπιστημίου της Μεσίνα, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και πιο συγκεκριμένα την διατριβή με τίτλο «Ο διαχωρισμός της Ηπείρου και η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία» 2002-2003.

Συγγραφέας η Δρ Όλγα Νάσση ( Olga Nassis)(*) ιταλίδα από πατέρα ηπειρώτη, πτυχιούχος πολιτικών επιστημών. Η διατριβή καταδεικνύει πειστικά τη σοβαρότητα και την αυθεντικότητα του Bασιλικού Oίκου της Ηπείρου.

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει λοιπόν, τη σοβαρότητα της τεκμηρίωσης που συλλέχθηκε από ιταλικό πανεπιστήμιο αυτού του μεγέθους και υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Saja;

Λιγότερο πρόσφατο, αλλά όχι λιγότερο ενδιαφέρον είναι το κείμενο: "Southern Albania or Northern Epirus in European international affairs,1912 1923"που γράφτηκε από την Edith Pierpont Stickney και δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1926 στις ΗΠΑ (μπορείτε να ζητήσετε ένα αντίγραφο του κειμένου αυτού σε Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ Καλιφόρνιας)(*).

Πόσο λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ύπαρξη αυτού του κράτους της Ηπείρου στις αρχές του εικοστού αιώνα, αυτού του ανεξάρτητου Βασιλείου!
Η ανημέρωτοι μπέρδεψαν το ανεξάρτητο κράτος της Ηπείρου του 1914-1916 με το δεσποτικό βασίλειο της Ηπείρου του Μεσαίωνα.
Η σύγχρονη Ηπειρος είναι διεθνώς αναγνωρισμένη από τη Συνθήκη της Κέρκυρας που μπορεί να βρεθεί στον τόμο 23 των συνθηκών και συμβάσεων για το Βασίλειο της Ιταλίας ( δημοσιεύθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών) ... Ποιος θα τολμούσε να πιστέψει ότι το Υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων δεν είναι σοβαρό;

Η Αυτού Υψηλότης ο Πρίγκιπας Davide Pozzi di Santa Sofia

Η Αυτού Υψηλότης ο Πρίγκιπας Davide Pozzi di Santa Sofia, διαχειριστής του Βασιλείου της Ηπείρου σε εξορία, καθηγητής στην Παβία, είναι ο επικεφαλής της συγκεκριμένης κυβέρνησης στην εξορία, και ο ίδιος υπηρέτησε ως δήμαρχος σε μια κοντινή πόλη από το 1995 έως το 2000.
Οι Ηπειρώτες του Βορρά στο παρελθόν, διώκονται από την αλβανική κυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα τους έχουν αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 η Αυτού Υψηλότης ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου στην εξορία, ο ανιψιός της βασίλισσας Geraldine της Αλβανίας, ενθαρρύνθηκε από μερίδα ορθοδόξων επισκόπων και διάφορα μέλη μοναρχικών ομάδων που αναζητούσαν ένα διάδοχο.
Ως εκ τούτου αναζήτησε κάποιον μέσα στην ίδια την οικογένειά του, αλλά κανείς δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη. Ωστόσο, μεταξύ των οπαδών του ήταν ένας Ιταλός ευγενής της αρχαίας οικογένειας(αγνώστου ταυτότητοςWink.

Αυτός ο άνθρωπος ήταν Μέγας Ιππότης πολλών Ταγμάτων, Ιππότης της Ιταλικής Δημοκρατίας, Δήμαρχος της γειτονικής πόλης της Πάβια, ξάδελφος του οποίου ήταν ένας καρδινάλιος της Καθολικής Εκκλησίας. Μη δυνάμενος να βρει πρόσωπο της βασιλικής του οικογένειας, ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος προσέφερε τη θέση και τον τίτλο του στον Πρίγκιπα Davide. Η παράδοση έγινε σύμφωνα με πράξη παραίτησης που καταγράφηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο τουΤορίνο.
Ο Πρίγκιπας Davide Pozzi di San Sofia είναι πλέον ο σύγχρονος βασιλιάς της Ηπείρου σε εξορία. Επιδιώκει να εντοπίσει όλους τους Ηπειρώτες του κόσμου μέσω της διπλωματίας και επιθυμεί να επιστρέψει εν ειρήνη στα Βαλκάνια.

Είναι γνωστός ως ο βασιλιάς της Ηπείρου στην εξορία από αρκετές Ορθόδοξες Εκκλησίες, πολλά εθνικιστικά κινήματα και πολλούς βασιλικούς Οίκους στην Ευρώπη. Είναι επίσης μέλος του Russiae Heraldicum Collegium.

Η βασιλική κυβέρνηση της Ηπείρου στην εξορία λαμβάνει την ευλογία και την προστασία μιας μεγάλης Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Υπάρχει μια μεγάλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ηπείρου στην Ευρώπη.

Η Αυτού Υψηλότης Πρίγκηπας Davide Pozzi di Santa Sofia παντρεύτηκε την πριγκήπισσα Patrizia στις 21 Σεπτέμβρη 2002.2-picture2"ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ"

Πήγε για προσκύνημα στη Lourdes το 2000 με τον Επίσκοπο της Acqui Terme και την Αυτού Υψηλότητα Πρίγκηπα Henry Constsantin III de Vigo Paleologo Lascaris.(*)
Συμμετείχε στο διεθνές συνέδριο της Μάλτας που διοργανώθηκε από το Βασιλικό Οίκο Παλαιολόγου-Λάσκαρη.( Paleologo Lascaris).

Έτσι, εδώ έχουμε φτάσει στο τέλος αυτής της σύντομης παρουσίασης του βασιλείου στην εξορία, και του πρίγκιπά του, που βασιλεύει με απλότητα και υποδειγματική ευγένεια.
Από πολλές απόψεις, από τις πνευματικές φιλοδοξίες του, την ανθρώπινη αγάπη για τους άλλους και τη συμμετοχή του στη ζωή του καθενός για το καλό όλων, μου θυμίζει τον σπουδαίο και μεγάλο βασιλιά Λουδοβίκο XVI που υπήρξε όπως ο άγιος Τσάρος Νικόλαος, θύμα των πολιτικών διαπραγματεύσεων.
Δεδομένου ότι οι ορθόδοξοι ιερείς προσεύχονται για την Αυτού Υψηλότητα Πρίγκιπα Davide Pozzi di Santa Sofia και όλη την βασιλική οικογένεια προσκαλούν όλους να ενσκύψουν στην ιστορία της Βορείου Ηπείρου.

*Πρωθιερέας Leonide Achard Seignette des Marai, ιερέας της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ευρώπη, αρχιοικονόμος του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Δημητρίου.

Πηγή

Κωνσταντίνος Χολέβας, Ο Ελληνισμός και οι εκλογές στην Αλβανία

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Τον Ιούνιο θα διεξαχθούν στην Αλβανία οι βουλευτικές εκλογές και θα αναδειχθεί νέα κυβέρνηση. Η ελληνική διπλωματία και οι πολιτικές συσσωματώσεις των Βορειοηπειρωτών πρέπει να συντονισθούν εγκαίρως για να υπάρξει μία δυναμική παρουσία της ελληνικής εθνικής κοινότητος στο Κοινοβούλιο. Η χώρα μας σέβεται τα σύνορα και έχει διάθεση καλής γειτονίας, όμως δεν μπορεί να μένει απαθής σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος ελληνικών μειονοτήτων.

Στις εκλογές του 2009 οι 140 έδρες του αλβανικού κοινοβουλίου μοιράσθηκαν κυρίως μεταξύ δύο συνασπισμών. Ο συνασπισμός της δεξιάς υπό το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε 70 έδρες και ο Σάλι Μπερίσα ανέλαβε την Πρωθυπουργία. Αντιπολίτευση ασκεί ο συνασπισμός υπό το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα. Σε αυτή την ομάδα κομμάτων είχε ενταχθεί συγκυριακά και το Κόμμα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εκφράζει την ελληνική μειονότητα. Έλαβε 1 έδρα με τον Βαγγέλη Ντούλε στην Περιφέρεια Αυλώνος. Οι υπόλοιπες έδρες κατανεμήθηκαν σε μικρότερα κόμματα, μεταξύ των οποίων και το ανθελληνικό κόμμα των Τσάμηδων.

Η οργάνωση ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία επιχειρεί να συνενώσει τον Ελληνισμό της Αλβανίας πρέπει να παραμείνει συντονιστικός φορέας και να πλησιάσει περισσότερο τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό της Κορυτσάς και της Αυλώνας. Το νέο κόμμα που δημιουργήθηκε από Βορειοηπειρώτες, το ΜΕΓΚΑ (Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον) καλό θα ήταν να συνεργασθεί με το ήδη υπάρχον ΚΕΑΔ και να εμφανισθούν στις εκλογές ως ενιαία δύναμη του Ελληνισμού. Οι διασπάσεις και οι διχόνοιες δεν ωφελούν. Μία ενωτική παρουσία και μία καλύτερη κινητοποίηση των εκλογέων που εργάζονται στην Ελλάδα θα δώσει περισσότερες έδρες και ισχυρότερη φωνή στους Έλληνες της Αλβανίας.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες μπορεί να είναι υποψήφιος στην Περιφέρεια Αργυροκάστρου και ο Πρόεδρος του ΜΕΓΚΑ Χρήστος Κίτσιος στην Περιφέρεια Αυλώνος. Το κοινό τους πρόγραμμα πρέπει να καλύπτει προβλήματα όπως η παιδεία των ελληνοπαίδων, η προστασία των περιουσιών που κινδυνεύουν από κρατικές αυθαιρεσίες, η αλλοίωση του πληθυσμού στη Βόρειο Ήπειρο με μετακίνηση Τσάμηδων και Κοσσοβάρων, το δικαίωμα αναγραφής της ελληνικής καταγωγής στα δημόσια έγγραφα, η χρήση της ελληνικής στις πινακίδες της Β. Ηπείρου, η μεγαλύτερη συμμετοχή της ελληνικής μειονότητας σε δημόσιες θέσεις.

Εν τη ενώσει η ισχύς!

Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 3/3/2013

πηγή

Το Σχολείο της Κορυτσάς. Κωνσταντίνος Χολέβας

Το Σχολείο της Κορυτσάς 

Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων 

Με προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά λύθηκε το προσωρινό πρόβλημα, το οποίο είχε προκύψει ως προς τη χρηματοδότηση του ελληνικού σχολείου στην Κορυτσά.
Το σχολείο αυτό λειτουργεί ως ιδιωτικό, διότι η Αλβανική Κυβέρνηση δεν θεωρεί την Κορυτσά«μειονοτική περιοχή».  
Δηλαδή θεωρεί ότι εκεί δεν υπάρχουν Έλληνες και δεν ανοίγει ελληνόφωνα σχολεία (που λειτουργούν αλλού). Η κρατική ελληνική χρηματοδότηση μαζί με τις δωρεές  ιδιωτών χορηγών διατηρούν σε λειτουργία ένα εκπαιδευτήριο, το οποίο απευθύνεται όχι μόνο στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, αλλά και σε Αλβανούς που θέλουν να μάθουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Φυσικά υπάρχουν και μαθήματα, τα οποία διδάσκονται στα αλβανικά.
Η Κορυτσά ήταν πάντοτε και παραμένει προπύργιο του Ελληνισμού στην περιοχή παρά τις μεθοδεύσεις των διαφόρων αλβανικών κυβερνήσεων.
Το 1914 ο Νομός Κορυτσάς είχε περιληφθεί στην Αυτόνομη εντός αλβανικών συνόρων περιοχή, την οποία κέρδισαν με τον αγώνα τους οι Βορειοηπειρώτες. Το 1940 ο απελευθερωτής Ελληνικός Στρατός έβλεπε με έκπληξη χιλιάδες ελληνικές σημαίες να τον υποδέχονται.
Οι κάτοικοι της πόλης και των κοντινών χωριών είναι κυρίως Βλαχόφωνοι Έλληνες. Επί πολλούς αιώνες έδωσαν αγώνα για να διατηρήσουν την ελληνορθόδοξη συνείδησή τους. Επί κομμουνιστικών καθεστώτων, ελλείψει ελληνικού σχολείου, μιλούσαν μόνο τη βλαχική διάλεκτο και όχι τα ελληνικά. Όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοβλάχων της Αλβανίας έτσι και αυτοί αγωνίζονται σήμερα να επανασυνδεθούν με την ελληνική  ταυτότητα των προγόνων τους.
Κοντά στην Κορυτσά βρίσκεται η περίφημη Μοσχόπολις, η οποία υπήρξε η πνευματική πρωτεύουσα των Ηπειρωτών Ελλήνων κατά τον 18ο αιώνα. Τυπογραφεία, Ναοί, Σχολεία και Ακαδημίες καλλιεργούσαν τα γράμματα, την πίστη και τον πόθο για ελευθερία. Οι υπερήφανοι Ελληνόβλαχοι κάτοικοί της κυνηγήθηκαν από τον Αλή Πασά και διασκορπίσθηκαν. Σήμερα είναι απλώς ένα χωριό με το όνομα Βοσκοπόγιε. 
Το σχολείο της Κορυτσάς μάς φέρνει στο νου τη μεγάλη προσφορά του Βλαχοφώνου Ελληνισμού στην πατρίδα μας. Μεγάλοι Εθνικοί Ευεργέτες υπήρξαν Βλάχοι (με Β κεφαλαίο). Ορισμένοι άλλοι λαοί προσπάθησαν να πείσουν τους Βλάχους ότι δεν είναι Έλληνες, αλλά απέτυχαν. Προ ολίγων ημερών η Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλαχικών Συλλόγων τίμησε τον σπουδαίο Βαλκανολόγο Αχιλλέα Λαζάρου για τη συμβολή του στην ανάδειξη της ελληνικότητας των Βλάχων. 
Ας μην λησμονούμε τους Ελληνόβλαχους της Κορυτσάς.

Κ.Χ. 29.1.2013  Εφ. Κυριακάτικη Δημοκρατία 32/2013
πηγή

Μητρόπολη Κορυτσάς: Η Ορθοδοξία βάλλεται στην Αλβανία

Παναγιώτης Μπάρκας, Αργυρόκαστρο

«Η ορθόδοξη εκκλησία βάλλεται από παντού», αναφέρει σε σημερινή ανακοίνωσή της η μητρόπολη Κορυτσάς. Η δήλωσε έγινε μετά τις διαμαρτυρίες που προκάλεσε μεταξύ των ορθοδόξων πιστών της Κορυτσάς από το δημοτικό θέατρο της πόλης του θεατρικού δράματος «Η Παναγιά του Βερατίου», έργο του αλβανού πολιτικού και συγγραφέα Ναμίκ Ντόκλε. Μετά από 5 μέρες παράστασης, χθες η παράσταση ανεβλήθη. Οι ορθόδοξοι πιστοί της πόλης θεωρούν το δράμα «βλασφημία» κατά της ορθοδοξίας.

Σε γραπτή τοποθέτησή του σε ηλεκτρονικά μέσα ο ιερέας Μιχαήλ Σανελάρι, αναφέρει ότι το έργο προκαλεί τους ορθόδοξους πιστούς της χώρας και ότι καταφέρεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. 

Ο δραματουργός Ντόκλε αμύνθηκε ότι πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό έργο και όχι για θρησκευτικό πόνημα. Σύμφωνα με τον ίδιο στο κέντρο του δράματος είναι ένας εικονογράφος ο οποίος μεταφέρει σε θρησκευτική εικόνα στην εκκλησία του Βερατίου το μύθο της παραλογής του Νεκρού αδερφού, τον οποίο μύθο ο δραματουργός Ντόκλε τον καταλογίζει καθαρά αλβανικό, που θεμελιώνει μάλιστα την αλβανική εθνική ταυτότητα. Η ανάστασή του νεκρού αδερφού, ο οποίος και στα αλβανικά διατηρεί το όνομα Κωνσταντίνος, είναι, κατά το συγγραφέα, επιβεβαίωση της αλβανικής μπέσας. Ο κλήρος αντιδρά διότι η εκκλησία αναγνωρίζει μόνο την ανάσταση του Κυρίου, αλλά στο τέλος κερδίζει η ιδέα ότι ο αλβανισμός υπερβαίνει του θρησκεύματος, ή τουλάχιστον αποτελεί την ουσία της αλβανικής ορθόδοξης εκκλησίας. Ο ίδιος ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το έργο αποτελεί ύμνο για τις προσπάθειες Αλβανών πρωτεργατών, όπως ο Θεοφάνης Νόλης, για την ίδρυση της Αυτοκέφαλης εκκλησίας της Αλβανίας.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η είδηση κατέχει κεντρική θέση σε όλα τα αλβανικά ΜΜΕ, είναι έκδηλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να θεωρηθεί η αντίδραση μόνο μιας μικρής ομάδας πιστών, υποκινούμενων, μάλιστα από άλλα κέντρα. Εντούτοις, ενοχλημένες εμφανίστηκαν οι αρχές και το θεατρικό σώμα του δημοτικού θεάτρου της Κορυτσάς, αυτό διότι οι διεκπεραιωτές του συγκεκριμένου έργου είναι στην πλειονότητά τους ορθόδοξοι. 

Αναμένεται ταυτόχρονα και η αντίδραση της επίσημης αρχής της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.

Το συγκεκριμένο συμβάν αποτελεί συνέχεια που πυκνώνει τελευταία κατά της ορθόδοξης εκκλησίας της Αλβανίας. Στα μέσα του 2011, η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας αντέδρασε σκληρά κατά της ταινίας του Αλβανού καλλιτέχνη Εντμόντ Μπουντίνα «Μπαλκάν Μπαζάρ», μια ταινία η οποία δυσφημίζει τους ορθόδοξους κληρικούς και την ορθοδοξία στην Αλβανία.

Επίσης έντονη ήταν η αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και για το γεγονός ότι η απογραφή του πληθυσμού του 2011 στην Αλβανία, έβγαλε τους ορθόδοξους στη χώρα μόλις 6,75%, τη στιγμή που ιστορικά σε όλες τις αλβανικές και ξένες απογραφές στην Αλβανία, οι ορθόδοξοι αποτελούσαν το 21-25 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας. 

Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι αντιδράσεις κατά της αδιαφορίας των κρατικών θεσμών και αρμόδιων φορέων για το γεγονός ότι η ορθόδοξη πολιτιστική παράδοση, εκκλησίες, μοναστήρια και άλλη χώροι δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις καταστροφής, λεηλασίας και βεβήλωσης. 

Χαρακτηριστική η δήλωση στον αλβανικό Τύπο του ιστορικού από την Κορυτσά Νίκο Κοθέρια ο οποίος μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι. «το έργο καταστροφής των θρησκευτικών ιδρυμάτων δεν σταμάτησε από το 1967, από τότε όταν ξεκίνησε και ο πόλεμος κατά της θρησκείας» (το 1967 Αλβανία κηρύχτηκε επίσημα αθεϊστικό κράτος) 

Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το γεγονός ότι η κρατική Επιτροπή Επιστροφής και Επιδότησης των Περιουσιών, με απόφασή της επέστρεψε σε δήθεν πρώην ιδιοκτήτη στην περιοχή Λικένας της Κορυτσάς, ορθόδοξο ναό του 14-15ου αιώνα με ανεπανάληπτες θρησκευτικές και πολιτιστικές αξίες. Παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί στην περιοχή της Χιμάρας, όπως και στο φημισμένο μοναστήρι του 11-12ου αιώνα στην περιοχή της Δρόπολης νομού Αργυροκάστρου

 πηγή

ΚΟΡΥΤΣΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ:Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης έδωσε προχθες μια συνέντευξη στον δημοσιογράφο Lorenc Vangjeli για το αλβανικό περιοδικό «JAVA».
Μεταξύ άλλων στην συνέντευξή του ο Σεβασμιότατος αντιτίθεται στα τελευταία αποτελέσματα της απογραφής, λέγοντας ότι «εμείς οι ορθόδοξοι είμαστε περισσότεροι απ’ ότι μας παρουσιάζουν τα επίσημα στοιχεία της απογραφής. Είμαστε πάνω από το 24% του πληθυσμού της χώρας». 
Σύμφωνα με τον ίδιο ο αριθμός αυτός στηρίζεται σε έρευνα που διενεργήθηκε από την Εκκλησία. Ενώ όσων αφορά τα αποτελέσματα της απογραφής, δηλώνει πως δεν ήταν απλά λανθασμένα, αλλά είχαν «νοθευτεί σκόπιμα».

Μιλώντας για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κορυτσάς τονίζει πως «δεν γνωρίζει κανέναν άλλο Αλβανό ή αλλοδαπό που να έχει κάνει για την χώρα όσο έχει κάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, χωρίς να ζητήσει και χωρίς να λάβει τίποτα».

Μάλιστα τις επιθέσεις εναντίον του τις χαρακτηρίζει άδικες, και θεωρεί ότι ο εθνικισμός είναι ένα προϊόν που ξαναζωντανεύει «όταν υπάρχουν ιδεολογικά και πολιτιστικά κενά, σε απογοητευμένους λαούς, σε περιόδους  οικονομικών και ηθικών κρίσεων».
πηγή

ΑΛΒΑΝΙΑ:ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ Η... ΑΠΟΓΡΑΦΗ

Τα αποτελέσματα της απογραφής του 2011 στην Αλβανία. Μόνο 25.000 έλληνες ζουν στην Αλβανία σύμφωνα με την INSTAT, λιγότεροι οι ορθόδοξοι και από τους καθολικούς.

Ο τηλεοπτικός σταθμός Top Channel, αποκάλυψε σήμερα τα αποτελέσματα της απογραφής που πραγματοποιήθηκε στην Αλβανία τον Οκτώβρη του 2011 και θα νακοινωθούν επίσημα στις 13 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα λοιπόν με τα αποτελέσματα αυτά από τους 2.831.741 μόνιμους κατοίκους της Αλβανίας που απογράφησαν, μόνο το 0.87% δήλωσαν έλληνες που σε απόλυτο αριθμό αντιστοιχεί περίπου σε 25.000. 
Αυτό όμως δεν είναι το μόνο παράλογο αφού η ορθόδοξη κοινότητα που παραδοσιακά αποτελεί στο σύνολο το 25% και περίπου διπλάσιοι από τους καθολικούς , σε αυτή την απογραφή εμφανίζονται μόνο στο 6.8% έναντι του 10.1% των καθολικών ενώ αυτοί που δεν απάντησαν είναι μόνο 15%.

Να υπενθυμίσουμε πως η παραδοσιακή οργάνωση των ελλήνων βορειοηπειρωτών «Ομόνοια» έκανε έκκληση για αποχή χαρακτηρίζοντας την απογραφή ως μία παρωδία ενώ ο άλλος φορέας της Ελληνικής Μειονότητα EEMM-MEGA, παρόλο που εξέφραζε τις επιφυλάξεις για το νομικό πλαίσιο, έκανε έκκληση για συμμετοχή ενώ στη συνέχεια κατήγγειλε τη διαδικασία.

Τα αποτελέσματα αυτά είναι έξω από κάθε λογική για την ελληνική μειονότητα και δεν πρόκειται να αναγνωριστούν από κανένα φορέα. Αντιδράσεις αναμένεται να υπάρχουν και από τις άλλες μειονότητες στην Αλβανία αλλά και από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Τα αποτελέσματα για την εθνικότητα και το θρήσκευμα αναλυτικά:

Εθνικότητα:
Αλβανοί 83%
Έλληνες 0.87%
Ρομά 0.3%
Βλάχοι 0.3%
Σλαβομακεδόνες 0.2%
Γυφτοι 0.12%
Μαυροβούνιοι 0.01%
Άλλοι 0.1%
Δεν απάντησαν 14.07%
Θρήσκευμα:
Μουσουλμάνοι 57.12%
Καθολικοί 10.11%
Ορδόδοξοι 6.8%
Μπεχτατζίδες 2.11%
Ευαγγελιστές 0.11%
Άλλα χριστιανικά δόγματα 0.1%
Άθεοι 2.52%
Απροσδιόριστοι 5.53%
Διάφορα 0.2%
Δεν απάντησαν 13.89% 

πηγή