Το ερώτημα της Αγίας Σοφίας ή γιατί ο Χριστιανικός Κόσμος δεν λέει τίποτα;

Το ερώτημα της Αγίας Σοφίας ή γιατί ο Χριστιανικός Κόσμος δεν λέει τίποτα;

Του Μητροπολίτη Μπίχατς και Πέτροβατς Σεργίου

Η είδηση ότι οι τουρκικές αρχές, με επικεφαλή τον Πρόεδρο Ερντογάν, σκέφτονται να μετατρέψουν τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη – γνωστή και ως Αγία Σοφία – σε τζαμί, αντηχεί σε όλο τον κόσμο. Λάβαμε αυτήν την απαίσια πρόθεση με δυσπιστία και όσοι την ανακάλυψαν, τραυμάτισαν ξανά την αιμορραγούμενη πληγή 567 ετών.

Για περισσότερους από πέντε αιώνες, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θρηνούσαν το πιο όμορφο κτίριο στην ιστορία της ανθρωπότητας, το οποίο βεβηλώθηκε από τον Σουλτάνο Μεχμέτ τον Κατακτητή, μετατρέποντάς το σε τζαμί το 1453.

Με την πτώση της Κωνσταντινούπολης, αυτή η κληρονομιά του Ιουστινιανού γνώρισε τις σκοτεινές μέρες της, οι οποίες διήρκησαν περισσότερο από μισό αιώνα.

Εκείνη την οθωμανική νύχτα, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν ξέχασαν ποτέ την Αγία Σοφία – τη Μητέρα όλων των ναών, για τους οποίους κάποιοι εξακολουθούν να αναστενάζουν τόσο οδυνηρά όσο την ημέρα που το βυζαντινή ψαλμωδία αντικαταστάθηκε από τη φωνή του ιμάμη.

Ενώ οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο είναι διχασμένοι στα πάντα, οι Μουσουλμάνοι στην Τουρκία για άλλη μια φορά επιτίθονται στη θρησκευτική μας κληρονομιά, την οποία έχουν απαγάγει και δυσφημίσει.

Για να συμφιλιώσει και τους δύο, η Αγία Σοφία έγινε μουσείο το 1935, αλλά σήμερα, σχεδόν εκατό χρόνια αργότερα, στο πνεύμα των Οθωμανών Σουλτάνων, ο Πρόεδρος της σύγχρονης Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μαζί με τους οπαδούς του, ανακοινώνει ότι η Αγία Σοφία θα γίνει ξανά τζαμί. Το κρατικό συμβούλιο της Τουρκίας πρόκειται να αποφανθεί επί του θέματος στις 2 Ιουλίου.

Δεν μας εκπλήσσει τόσο πολύ η στάση του Τούρκου προέδρου, η οποία συνεχίζεται εκεί που σταμάτησαν οι προκάτοχοί του, αλλά μας εκπλήσσει η σιωπή των Χριστιανών σε όλο τον κόσμο, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση.

Μόνο μερικές φωνές από την Εκκλησία της Αθήνας και της Μόσχας αντιδρούν. Φαίνεται ότι οι Χριστιανοί έχουν χάσει το ενδιαφέρον για τον εαυτό τους και την πνευματική και σκλαβωμένη κληρονομιά στην οποία στηρίζονται.

Μπορούμε να φανταστούμε πώς θα αντιδρούσαν οι Μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο αν κάποιος τους ανακοίνωνε ότι το Τζαμί Αλ Άκσα στα Ιεροσόλημα θα μετατρεπόταν σε χριστιανικό ναό;

Ή, πώς θα ήταν αν αποφασιστεί να γίνει τζαμί η εκκλησία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη; Οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο θα παρακολουθούσαν τη δική τους πτώση ήσυχα, ή θα ύψωναν τις φωνές τους;

Είναι δύσκολο να πούμε, γιατί εμείς οι Χριστιανοί σήμερα στερούμαστε τη δύναμη, την αντοχή και την αντίσταση σε ό, τι μας απειλεί σαν σπασμένο σπαθί πάνω από το κεφάλι της ταυτότητάς μας.

Οδηγούμενοι στην άνεση και την αδυναμία του πνεύματος της απόλαυσης, οι ονόματι Χριστιανοί σήμερα εκτιμούν τα χρήματα περισσότερο από την ύπαρξη. Έτσι, η σιωπή είναι η μόνη απόδραση από την ευθύνη που έχουμε έναντι των προγόνων και των απογόνων μας.

Ενώ κοιμόμαστε σε ένα «νεκρό όνειρο», ο Ερντογάν συνεχίζει την ιμπεριαλιστική του αποστολή, τραυματίζοντας μια πληγή που αιμορραγεί εδώ και αιώνες. Ωστόσο, η προφητεία του Γέροντα Παϊσίου είναι το μόνο φως στη σκοτεινή νύχτα της αδιαφορίας μας.

Με αυτό το φως ξημερώνουμε τις ψυχές μας, στις οποίες καλυμμένες με τη σκόνη της λήθης, κρυμμένη κάπου, η Αγία Σοφία λάμπει σαν το πιο όμορφο βυζαντινό λουλούδι!

Romfea,orthodoxostypos

πηγή

Τούτη τη σκοτεινή ώρα, να συνταχθούμε στο πλευρό του-Του το χρωστάμε...

Γράφει ο Ανδρέας Μ. Καραγιάννης-

Τις τελευταίες εβδομάδες έχει κλιμακωθεί η ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, ιδιαίτερα μετά την απαγωγή των στρατιωτικών στον Έβρο. 

Η κατάσταση αντί να εξομαλύνεται δείχνει να χειροτερεύει επικίνδυνα.

Προ ολίγων ωρών, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, προέβη σε μια απίστευτη επίθεση εναντίον του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, απειλώντας ευθέως πλέον την Ελλάδα με πόλεμο. Είναι πασιφανές ότι σε αυτό το κλίμα μειώνονται κατά πολύ οι πιθανότητες της γρήγορης επιστροφής των ελλήνων στρατιωτικών.

Δεν είναι όμως μονάχα τα δύο αυτά άξια παλικάρια σε δύσκολη θέση. Σε δύσκολη θέση είναι και ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Όχι μόνο αυτή τη χρονική περίοδο.

 Αλλά μόνιμα. 

Η πίεση που ασκείται σε αυτόν τον άνθρωπο, όσο και να μην το αντιλαμβάνονται πολλοί, είναι τρομακτική.

Όσο και να κατηγορούμε το ελληνικό πολιτικό σύστημα κτλ, το καθεστώς στην Τουρκία είναι τρομακτικό. Είναι τρομακτικό διότι εκεί είναι πραγματική δικτατορία.

Όσοι έχουν επισκεφθεί το Φανάρι, τη Χάλκη, τις κοιτίδες της Ελληνικής Ομογένειας και έχουν μιλήσει με απλούς ανθρώπους, με κληρικούς, θα έχουν διαπιστώσει πως όλα εκεί κρέμονται από μια κλωστή. Τα ΄΄γυμνάσια΄΄ των Τούρκων στην Ελληνική ομογένεια είναι καθημερινά, βάρβαρα.

Στην Τουρκία δεν υφίσταται διεθνές δίκαιο, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ανθρώπινα δικαιώματα.

Συχνά ακούω Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ιερείς και τον απλό κόσμο να λέει: ΄΄ Ο Βαρθολομαίος είναι Οικουμενιστής, είναι φίλος των Τούρκων, ακόλουθος του Ερντογάν, δεν αγαπάει την Ελλάδα κτλ΄΄.

Τί θα κάνατε στη θέση του Σεβασμιώτατοι Ποιμενάρχες, Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αναγνώστες;

Τι θα κάνατε όταν ήσασταν ένα μικρό κτίριο, γεμάτο αγάπη, γεμάτο Φως και προσφορά για την Ορθοδοξία, σε μια περιοχή, σε μια πόλη με φανατικούς ισλαμιστές μουσουλμάνους, που ακόμα και στην Πόλη εκφράζουν ακραία την Πίστη τους, που δεν υπάρχει δικαιοσύνη, που μπορεί οποιαδήποτε ακραία ομάδα, οποιαδήποτε στιγμή να επιτεθεί στο Πατριαρχείο, το οποίο ζήτημα αν έχει έναν-δύο φρουρούς, οι οποίοι και αυτοί έχουν οικογένειες και παιδιά.

Τι θα γίνει σε περίπτωση σύρραξης ή θερμού επεισοδίου το έχετε σκεφθεί; Οι Ιεράρχες της Ελλάδος θα βρίσκονται στην πατρίδα τους, στο σπίτι τους, στην ασφάλεια του Κράτους τους, ενώ Αυτός θα βρίσκεται εκεί. Μόνος του, σε μια Κωνσταντινούπολη που δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό που έχουμε στο μυαλό μας όσοι την αγαπάμε και τη νοσταλγούμε.

Μιλάμε όλοι για τον Οικουμενισμό, τον διαθρησκειακό διάλογο και κατηγορούμε και λέμε ντροπή και τα συναφή.

Πόσο ελεύθερα πιστεύετε ότι είναι τα χέρια ενός Πατριάρχη στην Τουρκία του Ερντογάν; Θεωρείτε ειλικρινά ότι δεν παρεμβαίνει η κεντρική διοίκηση στον τρόπο που θα λειτουργεί το Φανάρι, σε τι δηλώσεις θα προβαίνει;

Έχετε ιδέα πόσο ενοχλεί τους φανατικούς ισλαμιστές Τούρκους (ο αριθμός των οποίων μεγαλώνει ραγδαία) η παρουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου;

Γνωρίζετε ότι έχουμε στην κατοχή μας ρεπορτάζ και φωτογραφίες για τον τρόπο που φέρονται οι Τούρκοι στους Ιερείς εκεί που η δημοσίευση θα προκαλούσε πανδαιμόνιο, και δεν το βγάζουμε διότι ξέρουμε τί θα σημάνει γι αυτούς τους ανθρώπους κάτι τέτοιο.

Όταν πρωτοσυνάντησα  τον Παναγιώτατο, και βρέθηκα στο Φανάρι, είδα έναν άνθρωπο απλό, έναν άνθρωπο που μιλούσε σε όλο τον κόσμο, που ρωτούσε με πραγματικό ενδιαφέρον για τον κάθε έναν ανεξαρτήτως πόσο σημαντικός ή ασήμαντος ήταν ο συνομιλητής του.

Αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει διακρίσεις. Δεν συναναστρέφεται επιχειρηματικά τζάκια, δεν αφήνει να γίνονται μηχανορραφίες και δολοπλοκίες μέσα στο Πατριαρχείο. Είναι πιο ταπεινός, και το λέω μετά λόγου γνώσεως, από τους περισσότερους από τους Ιεράρχες που έχω γνωρίσει.

Βολεύει κάποιους να του επιτίθενται. Διότι δεν απαντάει.

Μιλά μόνο για ειρήνη. Αυτή είναι η μοναδική του αλλά ΤΕΡΑΣΤΙΑ συμβολή στο σήμερα από το πόστο, το περιορισμένο πόστο στο οποίο είναι. Μέσω του διαθρησκειακού διαλόγου, που όλοι τον κατηγορούμε, αυτό προσπαθεί να επιτύχει την Ειρήνη.

Το υπέρτατο αγαθό, το μόνο που κανείς Ερντογάν δεν μπορεί να του στερήσει, το να μάχεται για την ειρήνη και να πονά σιωπηλά για τον Ελληνισμό.

 πηγή

Η Ελλάδα είναι Ελληνική και δεν ανήκει στην Δύση, ούτε στα αφεντικά των πολιτικών!

Νομίζω πως η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο είναι αναμφίβολα η χαρακτηριστικότερη φωτογραφία του σημερινού (4/2/2018) συλλαλητηρίου και θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους! Εκφράζει τον προβληματισμό και την θλίψη που νιώθουν κάποιοι άνθρωποι, που παρότι, ενδεχομένως, να μην γεννήθηκαν εδώ ή να κατάγονται από κάποιο άλλο μακρυνό μέρος, επέλεξαν την Ελλάδα μας για Πατρίδα τους. Οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο επέλεξαν για πατρίδα τους την Ελλάδα, αλλά συμμετέχουν ενεργά στα προβλήματά της!

Αυτοί είναι οι συνειδητοί πατριώτες, που είναι βέβαιο πως βρέθηκαν στο συλλαλητήριο επειδή τους απασχολεί το ζήτημα της ονομασίας του ψευδοκράτους των Σκοπίων και όχι για να εξυπηρετήσουν τα μικρά ή μεγάλα προσωπικά συμφέροντα ή/και τις επιδιώξεις τους!

Αντιθέτως, είδαμε πολλούς από τους εφιάλτες -πολιτικούς απογόνους των "εθναρχών" προδοτών αλλά και σύγχρονους μειοδότες της εξωτερικής πολιτικής- να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο συλλαλητήριο και στις μισθοφορικές cameras, που περίμεναν να μεταδώσουν τις πομπώδεις δηλώσεις τους, που έκαμαν σαν να μην θυμούνται τι έχουν πράξει οι ίδιοι στο ζήτημα της ονομασίας του προτεκτοράτου των Βαλκανίων.

Δεν αξίζει να ασχοληθούμε αυτή την στιγμή με τους πάσης φύσεως καιροσκόπους, αφού σύντομα θα αποκαλυφθούν οι αληθινές προθέσεις της σημερινής συμμετοχής τους σε ένα συλλαλητήριο που έγινε ενάντια στις πράξεις και στις παλαιότερες δηλώσεις τους, που προσποιούνται ή φέρονται σαν να μην έγιναν ποτέ!

Αυτό που πρέπει να μείνει χαραγμένο στην συνείδηση και στην μνήμη όλων όσοι συμμετείχαν ή αγκάλιασαν με την ψυχή τους την σημερινή εκδήλωση είναι η αντίσταση απέναντι στο ανθελληνικό πολιτικό κατεστημένο, που οδήγησε την Ελλάδα στην ολοκληρωτική καταστροφή. Μια καταστροφή που δεν είναι απλώς οικονομική, αλλά εθνική τραγωδία!

Κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει πως σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος φέρει ακέραια την ευθύνη για το κατάντημα του τόπου και γι' αυτό το μήνυμα είναι ένα: Η Ελλάδα είναι Ελληνική και δεν ανήκει στην Δύση, ούτε στα αφεντικά των πολιτικών! Είμαστε Έλληνες και διεκδικούμε το δικαίωμα να παραμείνουμε Έλληνες σε ένα κόσμο, που πολτοποιείται στην μηχανή του κιμά της παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητος του Ένα τοις εκατό!

πηγή

Αόρατοι οργανωτές - Ορατοί στόχοι

Το συλλαλητήριο  της Κυριακής στις 4 Φλεβάρη στην Αθήνα πρέπει να είναι φανερό στο καθένα και με σιγουριά, ότι δεν έχει καμία σχέση ούτε με την Μακεδονία, ούτε με τον Ελληνισμό. Θα ήταν μάλιστα ιστορική τραγωδία για την παγκοσμιότητα του Ελληνισμού και των αξιών του να ξεπέσει στα χέρια των οπαδών της φασιστικής εκδοχής της εθνοφυλετικής καθαρότητας, όπως εξέπεμπαν τα συνθήματα στην πρόβα τζενεράλε της Θεσσαλονίκης.

Γι αυτό το συλλαλητήριο δεν έχει κανένα αίτημα εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό, ούτε απευθύνεται πουθενά! Δεν έχει ούτε πολιτικά υπεύθυνους οργανωτές! Η εναγώνια προσπάθεια να καλυφθεί αυτό το κενό με αριστερή απόχρωση το γνωστό Μίκη Θεοδωράκη είναι ενδεικτική για τους πραγματικούς οργανωτές και τους στόχους τους.

Γιατί το συλλαλητήριο μπορεί να μην έχει αιτήματα, να μην απευθύνεται πουθενά, αλλά έχει στόχους επεξεργασμένους σε σκοτεινά κέντρα ανωμαλίας εγχώρια και εξωχώρια.

Η ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα έχει καταστεί φανερό πως είναι αδύνατη μέσα σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατικής ομαλότητας.

Μόνο μέσα σε συνθήκες «αραβικής άνοιξης», μόνο σε κλίμα ανωμαλίας αίματος και εμφυλίου αυτό έχει πιθανότητες. Αυτός είναι ο στόχος.

Είναι αλήθεια ότι η μεγάλη κοινωνική περιθωριοποίηση από την βαθιά κρίση και η κοινωνικοοικονομική ανασφάλεια των μεσοστρωμάτων τροφοδοτεί την κοινωνική βάση αυτών των κύκλων της πολιτικής ανωμαλίας. Όμως αυτό δεν φτάνει. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού κατανοεί ότι για πρώτη φορά η χώρα κινείται σε μια κατεύθυνση εξόδου από τη κρίση και στην κατάκτηση ολοκληρωμένης εθνικής ταυτότητας ενός σύγχρονου προοδευτικού δημοκρατικού κράτους με λόγο στις παγκόσμιες και ευρωπαϊκές προοδευτικές εξελίξεις.

Φυσικά δεν φτάνει ούτε η πολιτική κάλυψη της Χρυσής αυγής για να ενεργοποιήσει τους δολοφόνους κουκουλοφόρους της στις γραμμές του συλλαλητηρίου.

Χρειάζεται η εμπλοκή του παλιού εξουσιαστικού πολιτικού συστήματος ώστε να καλυφθεί η όποια προβοκάτσια στους δρόμους της Αθήνας.

Αυτή ακριβώς είναι η προσφορά της αναλώσιμης, μανιοκαταθλιπτικής και τυχοδιωκτικής ηγεσίας της Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη που φαντασιώνεται τον εαυτό του ως νέο Λουδοβίκο Βοναπάρτη. Στην ηγεσία που βασίζει την νεοφιλελεύθερη ηγεμονία της στην συντηρητική παράταξη στους πιο ακραίους εθνικιστικούς, αντιδραστικούς και φασιστικούς κύκλους μέσα και έξω από τη Ν.Δ.

Ο στόχος λοιπόν των πολιτικά αόρατων οργανωτών είναι γενικευμένα προβοκατόρικα επεισόδια που δεν θα αποκλείουν ακόμα και το αίμα στο κέντρο της Αθήνας για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα αλλά όχι μόνο αυτό.

Η εκ νέου οικονομικοπολιτική αποσταθεροποίηση  της χώρας, ολόκληρης της περιοχής και του ευρωπαϊκού χώρου είναι στους κεντρικούς σχεδιασμούς των κύκλων της ανωμαλίας, εξ άλλου δεν είναι καθόλου τυχαίο η καλλιέργεια μαζικού κλίματος αντιπαράθεσης στο Αιγαίο στο οποίο εμπλέκονται και Μ.Μ.Ε. ένθεν και ενθεν του Αιγαίου .  

Στα ερείπια και στο αίμα μιας τέτοιας εξέλιξης το παλιό εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα επενδύει την αναστύλωση του και την εκ νέου κυριαρχία του.

Η καταγγελία και η απομόνωση των κύκλων της ανωμαλίας και η περιφρούρηση της δημοκρατικής ομαλότητας είναι υπόθεση κάθε δημοκράτη πολίτη, κάθε προοδευτικής δημοκρατικής πολιτικής και κοινωνικής δύναμης.

πηγή

Ίμια: Το παρασκήνιο της κρίσης του 1996 – Ο Έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα αποκαλύπτει άγνωστους διαλόγους

- Η κρίση στα Ίμια το 1996 έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα γενικευμένου πολέμου - Ο Δημήτρης Νεζερίτης, ο Έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα αποκαλύπτει πως έζησε τα γεγονότα - Ο εκρηκτικός του διάλογος στο ΥΠΕΞ της Τουρκίας, o βοσκός και οι προετοιμασίες πολέμου - Τα αγγλικά και οι σημειώσεις του Μπαϊκάλ - Ο αληθινός στόχος και η εκτίμηση της Τουρκίας - Πότε η Άγκυρα πήρε την απόφαση να στήσει το επεισόδιο στα Ίμια - Ο τελικός απολογισμός

Η κρίση στα Ίμια το 1996 συζητήθηκε και αναλύθηκε πολύ. Ο Έλληνας πρέσβης στην Άγκυρα εκείνη την εποχή, μιλάει για πρώτη φορά και εξηγεί πως έζησε τα γεγονότα στο «Βήμα της Κυριακής».

Ο Δημήτρης Νεζερίτης μιλάει για την κίνηση που έδωσε το έναυσμα στους Τούρκους να σχεδιάσουν το επεισόδιο, θυμάται διαλόγους που είχε στο τουρκικό υπουργείο εξωτερικών, αναλύει την επιχειρηματολογία της Άγκυρας και κάνει τον τελικό απολογισμό της κρίσης που βρήκε την Ελλάδα να θρηνεί 3 ήρωες αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού.

Ο πραγματικός στόχος της Τουρκίας στα Ίμια το 1996

«Κατά τη γνώμη μου, ο στόχος ήταν απλός: επιθυμούσε να προκληθεί μια περιορισμένη σύρραξη με έναν σχετικό αριθμό θυμάτων και από τις 2 πλευρές, αποτέλεσμα της οποίας θα ήταν να πέσουν κυριολεκτικά οι πάντες πάνω σε Ελλάδα και Τουρκία για να αποτρέψουν ευρύρτερη σύρραξη και να τις υποχρεώσουν να καθίσουν σε ένα δωμάτιο και να τα βρουν για όλα τα θέματα του Αιγαίου. Η συνολική αυτή διαπραγμάτευση σίγουρα δεν θα ήταν προς όφελος της Ελλάδας. Είναι προφανές ότι η Τουρκία δεν επέτυχε τον επιδιωκόμενο στόχο.»

Πότε η Τουρκία αποφάσισε να στήσει το επεισόδιο

«Πιστεύω πως το έναυσμα έδωσε μια απόφαση που υιοθετήθηκε στην Αθήνα, το καλοκαίρι του 1995, η οποία ανακοινώθηκε με τις συνήθεις τυμπανοκρουσίες περί εποικισμού διάφορων ακατοίκητων βραχονησίδων. Ο εποικισμός αυτός προέβλεπε αν θυμάμαι καλά, ανέγερση εικονοστασίου, τοποθέτηση κάποιου λιμενικού υπαλλήλου και κάτι παρεμφερείς συμβολικές ενέργειες. Για την Τουρκία οι ενέργειες αυτές δεν μπορούσαν παρά να είναι τμήμα ευρύτερου σχεδίου της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Εξ ου και θα έπρεπε να προκληθεί μία κρίση, που θα απέτρεπε την εδραίωση της ελληνικής κυριαρχίας.»

«Το σχέδιο ήταν πολύ καλά στημένο»

Η αφορμή που έψαχναν οι Τούρκοι δόθηκε με την προσάραξη πλοίου στις βραχονησίδες των Ιμίων. Κατά την διάρκεια της ολιγοήμερης αυτής κρίσης, οι δύο χώρες μετέφεραν στρατιωτικές δυνάμεις (κυρίως ναυτικές) γύρω από τα Ίμια και τις ανέπτυξαν φτάνοντας κοντά στην ένοπλη σύρραξη. Ο Δημήτρης Νεζερίτης επισημαίνει: «Αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί αν αφήναμε το σκάφος έρμαιο στα κύματα του Νότιου Αιγαίου χειμωνιάτικα. Πιθανότατα θα έστελνε η Τουρκία ένα ρυμουλκό για να προκαλέσει τη δική μας αντίδραση στην οποία θα απαντούσε, επικαλούμενη δική της κυριότητα. Το σχέδιο ήταν πολύ καλά στημένο.»

«Η Τουρκική επιχειρηματολογία ήταν ασθενέστατη. Σε σημείο που ένα από τα βασικά σημεία της, ήταν η επίκληση των «ιδιαζουσών πολιτικών συνθηκών» δηλαδή η ύπαρξη στην Ιταλία, του επιθετικού φασιστικού καθεστώτος, όταν υπεγράφη το ιταλο-τουρκικό πρωτόκολλο χαράξεως των θαλασσίων συνόρων». 

Δύο δημοσιογράφοι του γραφείου της εφημερίδας Χουριέτ στη Σμύρνη, πήγαν με ελικόπτερο στις 27 Ιανουαρίου στη Μικρή Ίμια, υπέστειλαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική σημαία. Η όλη επιχείρηση των δημοσιογράφων βιντεοσκοπήθηκε και προβλήθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι που ανήκει στη Χουριέτ.

Η κρίση κλιμακώθηκε τις επόμενες μέρες. Την Κυριακή το πρωί στις 28 Ιανουαρίου 1996 το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατέβασε την τουρκική σημαία και ύψωσε την ελληνική παραβαίνοντας την πολιτική εντολή που ήταν μόνο να υποσταλεί η τούρκικη σημαία. Το βράδυ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στη Μικρή Ίμια από το περιπολικό «Πυρπολητής» προκειμένου να φυλάξουν τη σημαία κατά τις νυχτερινές ώρες και να επιστρέψουν στο σκάφος τους πριν την ανατολή του ηλίου. Το μεσημέρι της Δευτέρας ο σχεδιασμός άλλαξε και αποφασίστηκε η συνεχής φύλαξή της σημαίας, οπότε οι βατραχάνθρωποι επέστρεψαν στη βραχονησίδα.

Τη Δευτέρα το απόγευμα στις 29 Ιανουαρίου, ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς την Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Την Τρίτη στις 30 Ιανουαρίου, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ δηλώνει κατηγορηματικά μέσα στην Τουρκική βουλή ότι την επόμενη μέρα η ελληνική σημαία και ο ελληνικός στρατός θα απομακρυνθούν από τα Ίμια.

Οι σημειώσεις του Ντενίς Μπαϊκάλ

«Κάποια στιγμή καθόμουν στον ίδιο καναπέ με τον κ. Μπαϊκάλ. Διάβαζε από το αντίγραφο της ρηματικής διακοινώσεως της οποία στη συνέχεια μου επέδωσε το πρωτότυπο. Πρόσεξα ότι πάνω στο αγγλικό κείμενο από το οποίο διάβαζε, οι ξένες γλώσσες του οποίου ήταν περιορισμένης εμβέλειας, υπήρχε σε διάφορα σημεία γραμμένη με μολύβι η μετάφραση στα τουρκικά» θυμάται ο κύριος Νεζερίτης που έβλεπε το θερμόμετρο να ανεβαίνει. Και φτάνουμε στη δραματική νύχτα της 31ης Ιανουαρίου…

Ο εκρηκτικός διάλογος στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών

«Λίγο μετά την κρίση στα Ίμια όταν η Τουρκία είχε δημιουργήσει θέμα γκρίζων ζωνών, μιλούσα με τον εκπρόσωπο του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, πρεσβευτή Ακμπέλ. Η Άγκυρα είχε αναφέρει ότι η Ελλάς έπρεπε να αποδείξει την κυριότητά της επί των μη ρητά κατονομαζόμενων σε διεθνή κείμενα νησίδων. Ακολούθησε ο εξής διάλογος

• Δ.Νεζερίτης: Τι θέλετε να πείτε; Ότι η Ελλάδα πρέπει να σας αποδείξει τους τίτλους κυριότητός της;
• Ακμπλέκ: Ακριβώς!
• Δ.Νεζερίτης: Γιατί; Τι είστε εσείς; Ποιοι είστε εσείς;
• Ακμπλέκ: Είμαστε μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη και έχουμε λέγειν στο τι γίνεται και τι υπάρχει στην περιοχή μας.

Ο Έλληνας πρέσβης τότε δεν μπόρεσε να κρύψει τον εκνευρισμό του. Όπως λέει: «Παρακάμπτω την απάντησή μου που δεν διεκρίνετο για την ευγένειά της».

Ο Έλληνας βοσκός και η διαμαρτυρία της Τουρκίας

«Η Τουρκία εξέφρασε την έντονη δυσφορία της με την εκφρασθείσα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και διαμαρτυρήθηκε επειδή η Ρώμη υποστήριξε την ελληνική ερμηνεία του ιταλο-τουρκικού πρωτοκόλλου. Θυμάμαι διάβημα του διευθυντού ελληνοτουρκικών θεμάτων κ. Gokce επειδή Έλληνας βοσκός είχε επιστρέψει στα Ίμια με τις κατσίκες του. Σε παρατήρησή μου ότι κάτι τέτοιο συνέβαινε και παλαιότερα και συνεπώς αντεπεκρίνετο στο συμφωνηθέν status quo ante, μου απάντησε πως για εκείνους, το status quo ante αναφερόταν στη χρονικά αμέσως προ της εντατικοποιήσεως  της κρίσεως στιγμή και όχι παλιότερα.»

Ο τελικός απολογισμός του Έλληνα πρέσβη

«Είναι γνωστό ότι οι χειρισμοί της ελληνικής πλευράς στο θέμα των Ιμίων επεκρίθηκαν από διάφορους που προέκριναν τη λύση της δυναμικής αντιμετωπίσεως της κρίσης. Πιστεύω ότι η γραμμή που ακολουθήθηκε δηλαδή η εκτόνωση της κρίσης με ειρηνικά μέσα ήταν κατά πολύ η καλύτερη. Για την ακρίβεια η μόνη ενδεδειγμένη. Μια δυναμική επιλογη, ανεξαρτήτως βραχυπρόθεσμου αποτελέσματος ουσιαστικά έπαιζε το παιχνίδι των Τούρκων που την επεδίωκαν».

Σήμερα 22 χρόνια μετά οι τουρκικές προκλήσεις στα Ίμια συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Οι Τούρκοι προκαλούν και καταγράφουν τα επεισόδια που στήνουν οι ίδιοι…

Πηγή:Βήμα της Κυριακής

 το είδαμε  εδώ

Οι «κατασκευές» των πατριδοκάπηλων…

Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές ότι οι «υπερπατριώτες» φωνακλάδες είναι κάλπικοι παράδες: Σκέτοι δημοκόποι πατριδοκάπηλοι και κατά κανόνα «βαποράκια» των καθεστωτικών σχεδιασμών… 
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο: Όσο πιο υστερικά φωνάζεις για «πατρίδα», «δημοκρατία» και «ηθική», τόσο και πιο μεγάλος απατεώνας είσαι… 
Ο πατριωτισμός, η ηθική, κ.λπ, δεν είναι «εμπορεύματα» της αγοράς.

Γνωστά τα παραδείγματα. Τα πλέον κραυγαλέα: Καρατζαφέρης και Χρυσή Αυγή… 

Γνωστός και ο διατεταγμένος ρόλος τους: Να εμπορεύονται, αλλά κυρίως να προβοκάρουν και να δυσφημίζουν τα πατριωτικά αισθήματα και τις «εθνικές» εκδηλώσεις του ελληνικού λαού… 

Τέτοιοι ασύστολοι πατριδοκάπηλοι, οι οποίοι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και «διατεταγμένα» προβοκάρουν, χυδαία και αδίστακτα, κάθε πατριωτική εκδήλωση και «εθνικό» πρόβλημα, υπάρχουν και στο χώρο της Εκκλησίας… 

Οι πλέον κυνικοί είναι ο Άνθιμος και ο Αμβρόσιος… 

Ο Άνθιμος, αυτός ο υστερικός υποστηρικτής, από τον άμβωνα της Εκκλησίας, των Μνημονίων, της ΕΕ και των κατοχικών ανδρεικέλων, το παίζει και φανατικός «πατριώτης»!!! 

Υστερικός «υπερπατριώτης» από τη μια και φανατικός ΥΠΕΡ του 4ου Ράιχ που ισοπεδώνει, καταστρέφει και αφανίζει την Ελλάδα… 

Ο Άνθιμο βεβαίως, έχει γίνει, πλέον καταγέλαστος με τις βροντώδεις αντιφάσεις του και τις βλακείες του… 

Ωστόσο αυτός ο καταγέλαστος πατριδοκάπηλος χρησιμοποιείται από τα αφεντικά του και από όλες τις ποικιλίες των «αριστερών» υπαλλήλων του καθεστώτος για το προβοκάρισμα και τη δυσφήμιση κάθε πατριωτικής εκδήλωσης, όπως αυτή του «Μακεδονικού»… 

Το ίδιο αξιοποιείται και ο έτερος «διατεταγμένος» προβοκάτορας: ο Αμβρόσιος… 

Το ίδιο και αυτός αποτελεί τη διπρόσωπη αιχμή της καθεστωτικής υστερίας: Από τη μια «εξεγερμένος» «υπέρ-πατριώτης» και από την άλλη ΠΙΣΤΟΣ στο καθεστώς του 4ου Ράιχ… 

Διαβάστε ένα σχετικό κείμενο, εδώ: 
http://resaltomag.blogspot.gr/2011/06/blog-post_1638.html 

Βεβαίως ο Αμβρόσιος είναι πιο ΚΥΝΙΚΟΣ προβοκάτορας και δυσφημιστής των «εθνικών» ζητημάτων… 

Διότι όταν φωτογραφίζεσαι αγκαλιά με το πολιτικό, προβοκατόρικο κατασκεύασμα του καθεστώτος και του παρακράτους (Χρυσή Αυγή), αυτό αποτελεί μια ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ πράξη, αλλά και «διατεταγμένη» εναντίον των πατριωτικών ζυμώσεων και λαϊκών Κινημάτων… 

Δείτε εδώ: 
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1500192577&ref=newsroomwidget&subscriberUrl=www.tanea.gr 

Εδώ ΑΝΟΙΚΤΑ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ (εκτός αν είναι εντελώς ηλίθιος) ο Αμβρόσιος προβοκάρει το Συλλαλητήριο για το «Μακεδονικό» 

Δίνει το «άλλοθι» και το «τεκμήριο» στις δυνάμεις του 4ου Ράιχ και στις ποικίλες πολιτικές και δημοσιογραφικές πόρνες τους (ΟΛΩΝ των χρωμάτων), ΚΑΙ ιδιαίτερα σε αυτές του Σόρος, να σκούζουν για «εθνικισμούς» και CIA… 

ΠΑΝΤΑ κάθε καθεστώς, ιδιαίτερα αυτά του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ (4ο Ράιχ) εφευρίσκει ή κατασκευάζει τους «διαβόλους» του για «σκιάχτρα», αλλά και για να προβοκάρουν και να δυσφημίζουν τα κινήματα… 

Οι υστερικοί πατριδοκάπηλοι της Πολιτικής, αλλά και της Εκκλησίας είναι τέτοιες «κατασκευές» του 4ου Ράιχ για να αξιοποιούνται από το καθεστώς, αλλά και από τις «αριστερές» κατασκευές των «χρήσιμων ηλιθίων» και του Σόρος…
πηγή
το είδαμε εδώ

Ποιοι διοργανώνουν το συλλαλητήριο: «Μακεδονομάχοι» ή κρυφοναζί; (ηχητικό/βίντεο)

Ποιοι κρύβονται πίσω από το ερχόμενο συλλαλητήριο στην Αθήνα για την Μακεδονία; Ποιος εμφανίζεται ως διοργανωτής; 

Το ποιόν του συγκεκριμένου κυρίου ( Δημήτρης Μιχάκης το όνομα του) περιγράφεται στο ηχητικό που ακολουθεί από την εκπομπή του Νίκου Μπογιόπουλου στον Real Fm (ειδικότερα ακούστε το ηχητικό από 9,23′ και μετά). 

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΕΔΩ 

Προσοχή: Ο εμφανιζόμενος ως διοργανωτής του συλλαλητηρίου είναι το ίδιο πρόσωπο που στις παρακάτω φωτογραφίες πρωτοστατεί ως «δεξιός ψάλτης» των σταυροφόρων του σκοταδισμού και των ναζιστών (φωτο 1) καθώς και ως εμπροσθοφυλακή του ναζιστή χρυσαυγίτη Παππά (φωτο 2 – βίντεο) στα προ διετίας επεισόδια που προκάλεσαν οι φασίστες στο θέατρο «Χυτήριο».   

ΦΩΤΟ 1: Ο Μιχάκης με τους παραθρησκευτικούς εκπροσώπους του «Ελλάς – Ελλήνων – Χριστιανών» και τους συν αυτοίς «δημοκράτες» με τον γνωστό… αρχαιοελληνικό χαιρετισμό έξω από το θέατρο Χυτήριο.

ΦΩΤΟ 2: Ο Μιχάκης σε ρόλο εμπροσθοφυλακής του υποφυρερίσκου ναζί της Χρυσής Αυγής, Χρήστου Παππά στο Χυτήριο.

Θαυμάστε εδώ – και σε βίντεο – έργα και ημέρες του φερόμενου ως διοργανωτή του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στην Αθήνα, προ διετίας, παρέα με χρυσαυγίτες και παραθρησκευτικούς σταυροφόρους στο Χυτήριο.

πηγή

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ, ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ;

Αναφέρει νηφάλια ο Αρχιεπίσκοπος (ΕΔΩ) «η Εκκλησίας δεν δέχεται ούτε το όνομα ούτε παράγωγα. Πρέπει, όμως, με σύνεση, με νηφαλιότητα και ομοψυχία να σκεφτούμε τι θα κάνουμε παραπάνω. Αυτό με εκφράζει».

Κι αναρωτιόμαστε:

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ, ΕΞΥΠΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣΤΕ, ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ; 

Ο μη γένοιτο, όταν δοθεί κι επίσημα, να δούμε, τι θα κάνετε; 

Μήπως, θα καλέσετε τότε τον Λαό σε αντίδραση;

Και ποιος θα σας ακολουθήσει;

Εκτός, εάν ο λαός δεν θα πρέπει να ασχολείται, με όσα τον αφορούν... 

πηγή

Η ψίχα της ψυχής

το σκίτσο απο εδώ

  Όταν ανακινήθηκεπροσφάτως το θέμα του«ονόματος», η στήλη είχε σημειώσει ότι ο τρόποςπου αυτό το πρόβλημα μπαίνει ελαφρά τη καρδία στην ημερήσια διάταξη, δεν πρόκειται να περαιωθεί αβρόχοις ποσί, αλλά, αντιθέτως, θα αποδειχθεί για μιαν ακόμη φορά ότι αποτελεί γόρδιο δεσμό     Η αδημονία των Αμερικανών για να «λυθεί» το πρόβλημα,
υπήρξε αρκετή για να επιδοθεί η πρόθυμη Αθήνα του Τσίπρα σε ένα, εν τέλει, σάλτο μορτάλε με ιδιαίτερη ευκολία. Τούτο οφείλεται και στο γεγονός ότι ο Τσίπρας έχει ως τώρα συνηθίσει «να πηδάει από την Ακρόπολη και να στέκεται όρθιος» (μάλιστα, κάνοντας κατά την πτώση του κωλοτούμπες και πιρουέτες, ου μην αλλά και βρίσκοντας στο τέλος κι ένα πορτοφόλι). Για μιαν ακόμα φορά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υποτίμησε το λαϊκό αίσθημα και υπερεκτίμησε τις δυνατότητές της να το μανιπουλάρει, όπως έκανε με το δημοψήφισμα του 2015.
     Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Με αυτές τις υπαγορευόμενες απ’ τους Επικυρίαρχους κινήσεις της κυβέρνησης (και προσέτι πρόχειρες) ο λαός συνειδητοποίησε κατά μάζες ότι πίσω απ’ το «όνομα» υπάρχουν (χωρίς να κρύβονται) τα πελώρια θέματα του αλυτρωτισμούκαι του πολέμου, τα οποία
     εδράζονται στο πρόβλημα της εθνικής ταυτότητας της γλώσσαςκαι της απόλυτης εξάρτησης από ξένες δυνάμεις που πρυτανεύουν τη FYROM. Για τη χώρα αυτή η απόσταση από τον υπαρκτό διχασμό έως την τελική διχοτόμηση είναι μικρή. Η ανοησία των μισών Σκοπιανών να γαντζωθούν σε μια πλαστή εθνική ταυτότητα, η οποίαδεν μπορεί να τους εκφράσει, πιθανόν να αποβεί μοιραία για έναν λαό,που ο μισός μπορεί να γίνει το θήραμα του άλλου μισού.
     Για τους Έλληνες τώρα, η νέα φάση του «μακεδονικού προβλήματος» (υπό την εκδοχή μιας νέας «μακεδονικής σαλάτας») σχετίζεται με τα μνημόνια. Αν για την Κύπρο το Σχέδιο Ανάν υπήρξε ένα κατ’ αρχήν «μνημόνιο» αυτοδιάλυσης, για την Ελλάδα τα μνημόνια υπήρξαν ένα μακροπρόθεσμο Σχέδιο Ανάν επίσης προς τηναυτοδιάλυση κι, εν τέλει, τον διαμελισμό.
     Οι Ελληνοκύπριοι ξεμπέρδεψαν γρήγορα (και για πολλούς απρόσμενα) με το Σχέδιο Ανάν, διότι ο λαός ένοιωσε ότι απειλείται η ταυτότητα και ο πολιτισμός του – η ίδια του η ύπαρξη. Στην Ελλάδα δεν ξεμπερδέψαμε εγκαίρως και δυναμικά από τα μνημόνια, διότι δεννιώσαμε (παρ’ ότι το γνωρίζαμε) ότι η οικονομική καταστροφή θα οδηγούσε σε υπαρξιακό κίνδυνο την εθνική μας υπόσταση και την κρατική μας οντότητα. Όμως, η κρατική μας οντότητα
     τέθηκε γρήγορα υπό Καθεστώς Εντολής, γίναμε δηλαδή έναπροτεκτοράτο, με αποτέλεσμα η εθνική ταυτότητα του λαού να έχει τεθεί σε κίνδυνο. Αν εξαιρέσει κανείς την κομπραδόρικη αστική τάξη και το ενσωματωμένο στην ιδεολογία της μέρος της Αριστεράς(ενσωματωμένο στην ομογενοποιημένη σκέψη της παγκοσμιοποίησης), όλο το υπόλοιπο μέρος του λαού βλέπει στον σφετερισμό του ονόματος την αρχή της αποσύνθεσης του νέου ελληνικού κράτους. Όχι μόνον με πολιτικούς όρους (αυτό ήδη συμβαίνει διά της υποβάθμισης του αυτεξούσιου σε επικράτεια των Δανειστών) αλλά με όρους ηθικούς, φιλοσοφικούς, πολιτισμικούς. Οι Έλληνες βλέπουν με έναν λόγο να κινδυνεύει το «κοινό τους». Βλέπουν ότι βιώνουν μια οικονομική καταστροφή και μια πολιτική ήττα (μνημόνια) που πάει να μετατραπεί σε μια υπαρξιακή καταστροφή. Βλέπουν ότι μια ήττα (η μνημονιακή εξάρτηση) που θα μπορούσε να ανατραπεί, πάει ναπαγιωθεί σε μια ιστορικών διαστάσεων συρρίκνωση με ορίζοντα τηνεθνική αποδρομή.
     Η ρητορική με την οποίαν η ενδώσασα αριστερά και ο νεοφιλελεύθερος «εκσυγχρονισμός» αντιμετωπίζουν τις λαϊκές αντιδράσεις χαρακτηρίζεται από μια μονότονη (επί χρόνια)κουτοπονηριά. Αυτοί που με τον ενδοτισμό τους δημιούργησαν, στο μέτρο που τους αναλογεί, τη Χρυσή Αυγή, χαρίζουν τώρα τον λαό που δεν μπορούν πια να εξαπατούν στην ακροδεξιά και τους γραφικούς.Παιδαριώδη πράγματα επιπέδου Καρανίκα.
     Το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης άλλαξε τα δεδομένα (τα δεδομένα της προπαγάνδας). Και είναι ηλίθιο (κατά τη Βαρουφάκειο έννοια) να λέει κανείς ότι αυτά τα δεδομένα τα άλλαξε η ακροδεξιά, οι γραφικοί και οι φασίστες. Εις ότι αφορά τους αριστερούς μια τέτοια εκτίμηση είναι στην καλή περίπτωση σεχταρισμός, εστετισμός κι ελιτισμός (μετά μισανθρωπίας) και στη χειρότερη είναι ραγιαδισμός στα κελεύσματα και τις διαταγές των Δυνατών (που δηλώνουν άλλωστε, ότι η Αριστερά που Γονάτισε τους κάνει τις δουλειές καλύτερα όλων)!

***

     Την Ελλάδα και τη FYROM ενώνουν πολλά πράγματα. Και οι δύο χώρες αιμορραγούν – φεύγουν τα νιάτα τους στα ξένα. Αλλά κυρίως αυτό που μας ενώνει είναι ότι στα Σκόπια τα τελευταία τριάντα χρόνια η προπαγάνδα τους πείθει ότι είναι Μακεδόνες, ενώ στην Ελλάδα κατά την ίδια περίοδο η προπαγάνδα προσπαθεί να μας κάνει ηλίθιους. Εν συγχύσει και …συνωστισμώ!
     Πρόκειται για μια πλύση εγκεφάλου που έχει δηλητηριάσειπολλά μυαλά. Και κατά μέρος όλα τα κόμματα οριζοντίως. Όπως και να ‘χει, το πρόβλημα υπερβαίνει τον Τσίπρα, τον Κούλη, τον Σταύρο, τη Φώφη, τον Λεβέντη και τ’ άλλα τα παιδιά, χωρίς στον ορίζοντα να φαίνεται κάτι το ενθαρρυντικό.
     Όπερ ο γρίφος και ο γόρδιος δεσμός…  

πηγή

Πως ένας χρεοκοπημένος προκαθήμενος εκποιεί τον ανεκτίμητο θησαυρό της Αγίας του Χριστού Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

 Αγαπητέ αναγνώστη, τούτο είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να σε εξοργίσει, να σου προκαλέσει εκείνον τον άγιο θυμό για να κάνεις κάτι. Να θυμώσεις και με τον ίδιο σου τον εαυτό, να μην στέκεσαι άπραγος μπροστά στην ιεροσυλία που διαπράττεται μπροστά στα μάτια σου.

Αν η λεγόμενη ‘κρίση’ ανέδειξε κάτι, αυτό είναι το ηθικό και κυρίως το πνευματικό απόθεμα του καθενός μας. Βλέπουμε τα πάντα γύρω μας να ‘βγαίνουν στο σφυρί’, και κάθε φορά που αυτό γίνεται ‘κοστολογείται’ και η αξία του καθενός μας. Διότι κάθε φορά που αποδεχόμαστε την απώλεια κάποιου πράγματος, είτε αυτό έχει να κάνει με την γη μας, είτε με το μέλλον των παιδιών μας, είτε με τις ελληνορθόδοξες αξίες μας, αυτό είναι δείκτης μιας ανάλογης πνευματικής δικής μας έλλειψης.

Όλα δίνονται σε τιμή ευκαιρίας, και αυτό που θα μείνει στο τέλος θα είναι αυτό που πραγματικά μας αξίζει.

Υπάρχει όμως και μια άλλη ‘περιουσία’, ένας ανεκτίμητος θησαυρός που δεν μας ανήκει και τον εκποιούμε και αυτόν. Ανήκει στην Αγία Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού και είναι οι Άγιοί μας τους οποίους καλούμαστε να μιμηθούμε. Κι όμως στις μέρες μας ειδικά οι Άγιοι εκποιούνται, και είναι τόσο συχνό το φαινόμενο αυτό που δεν μας κάνει πια εντύπωση. Τούτο συμβαίνει προφανώς επειδή εμείς οι ίδιοι δεν τους μιμούμαστε, ενώ παράλληλα πάσχουμε και από μια βαρειά μορφή επισκοπίτιδας, η οποία δεν μας επιτρέπει να δούμε τα πράγματα όπως είναι. Ίσως πάλι το θέατρο που βλέπουμε να μας αρέσει και να μας βολεύει, διότι και εμείς παίζουμε το ίδιο θέατρο.

Πέφτει λοιπόν το μάτι μου στην «Τελετή ανακηρύξεως Αγίου Γεωργίου Φουστανελά σε προστάτη της Προεδρικής Φρουράς» [στο Romfea], και αρχίζουν να μου ανάβουν τα λαμπάκια. Παραμονές μιας μεγάλης εθνικής προδοσίας και αφού ο προκαθήμενος της Εκκλησίας γύρισε την πλάτη του στον λαό λέγοντάς του να μην βγάλει άχνα για την Μακεδονία, έπαιξε το μεγάλο του ‘χαρτί’, τον Άγιο Γεώργιο εν Ιωαννίνοις που φοράει φουστανέλα. Τον Άγιο του οποίου το παρουσιαστικό συνοψίζει την Πατρίδα και την Ορθοδοξία.

Και βλέπω μπροστά στον Άγιο έναν χρεοκοπημένο προκαθήμενο ο οποίος διέσυρε την Εκκλησία της Ελλάδος στην συνοδική κατοχύρωση της παναίρεσης του Οικουμενισμού. Έναν προκαθήμενο ο οποίος με την στάση του έχει συναινέσει, αλλά και συμβάλει, στις πιο αντίχριστες και αντεθνικές πολιτικές που έχει ζήσει ποτέ η Ελλάδα. Και δίπλα του στέκεται ο «Πρόεδρος»-γλάστρα, το χέρι του οποίου φαίνεται να είναι το μόνο ζωντανό μέλος του σώματός του, αφού δουλεύει υπερωρίες για να υπογράφει αδιαμαρτύρητα ό,τι του σερβίρουν.

Στέκονται και οι δύο μπροστά στο «ΑΤΜ» γιατί ξέμειναν… Ξέμειναν από Ορθοδοξία, ξέμειναν από Πατρίδα. ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΑΒΕΡΤΑ και τώρα πάλι ξέμειναν.

Κράτησε καλά αυτήν την εικόνα. Τόσος κόπος. ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΕΓΙΝΕ. Κράτησέ την για τον επόμενο γύρο ξεπουλήματος.

Πριν όμως αγοράσεις διάβασε σε παρακαλώ τον βίο του Αγίου Γεωργίου εν Ιωανίννοις. Κλήθηκε στη ζωή του να ομολογήσει την Πίστη του πολλές φορές και ουδέποτε ενέδωσε. Τον απείλησαν, τον βασάνισαν φριχτά και αυτός φώναζε συνέχεια με όλη του την ψυχή: «Είμαι Χριστιανός», «Είμαι Χριστιανός και Χριστιανός θέλω να πεθάνω». Μέχρι που τον απαγχόνισαν.

Και σκέψου μετά ότι αυτοί που στέκονται μπροστά στον Άγιο λένε στα δικά μας τα παιδιά «ὅτι τό θρησκευτικό φαινόμενο βιώνεται ποικιλοτρόπως». Ότι η Ορθοδοξία έχει απλά ένα μερίδιο της αλήθειας και είναι άλλος ένας τρόπος βιώματος. Ότι ο Χριστός είναι και Αυτός ένα «θρησκευτικό φαινόμενο»· φαίνεται ο Χριστός, δεν είναι Ο Ων. Ότι η Πίστη τους είναι απλά μία «άλλη άποψη» μέσα σε ένα περιβάλλον «θρησκευτικής ετερότητας». Ότι «η ωραιότητα φανερώνεται στην ποικιλομορφία και στον σεβασμό στην άλλη άποψη», όχι στον Χριστό. Και ότι όταν έρθει ο αλλόθρησκος με την δική του «άποψη» δεν χρειάζεται να ομολογήσουν, λίγη κουβεντούλα να πιάσουν μαζί του και θα τα βρουν. Μπορούνε κάλλιστα και να αλλαξοπιστήσουν για να βιώσουν λίγη ποικιλία.

Έχουν αναιρέσει αυτόν τον Άγιο χίλιες φορές, αλλά τώρα στέκονται μπροστά του και ζητάνε κάτι από σένα.

Κι εσύ κάθε φορά τους το δίνεις….

Πήγαινε όμως κι εκεί στα Αγιοταφίτικα Μοναστήρια στους Αγίους Τόπους. Εκεί που αυτήν την στιγμή που μιλάμε κάτι γεροντάκια δεν πουλάνε ούτε αγοράζουν, αλλά αντιθέτως ποτίζουν με την αυτοθυσιαστική ομολογία τους τούτον τον ανεκτίμητο θησαυρό. Ολομόναχα γεροντάκια ανάμεσα στους λύκους. Χτυπημένα, βασανισμένα, κυνηγημένα κρατάνε Θερμοπύλες για να μπεκροπίνουμε εμείς με τους θησαυρούς της Αγίας του Χριστού Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Γιατί η ζήτηση καθορίζει την αγορά και ο Ιερώνυμος μας πουλάει αυτό που ζητάμε. Γιατί εσύ κι εγώ μάθαμε να αγοράζουμε την Πίστη μας σε ‘βολικά πακέτα’ και όχι να την ποτίζουμε. Γιατί πολύ δύσκολα θα αποδεχθούμε αυτό που βλέπουμε μπροστά μας και πολύ πιο εύκολα θα κατηγορήσουμε αυτόν που μας το περιγράφει ως συκοφάντη και όργανο σκοπιμοτήτων. Γιατί αν το αποδεχτούμε θα πρέπει να κάνουμε κάτι κι εμείς βαριόμαστε. Γιατί βολευτήκαμε στους εύκολους καθωσπρεπισμούς και στις τυπικότητες.

Γέμισε λοιπόν πάλι τις αποσκευές του ο Ιερώνυμος και αμέσως την επόμενη μέρα έτρεξε να κάνει κατάθεση στον Τσίπρα. Αυτήν την φορά του έφερε πακεταρισμένον τον Άγιο Γεώργιο τον εν Ιωαννίνοις που φοράει φουστανέλα, για την «εθνική συναίνεση» που αναζητά. Και βγήκε και μας είπε μετά να εμπιστευτούμε τους βωμούς των προγόνων μας στο ανέκδοτο που λέγεται Τσίπρας!!

Δεν είναι μυστήριο λοιπόν οι πνευματικοί νόμοι. Είναι εδώ, είναι δίπλα μας και μας κοιτάνε κατάματα. Συμμετέχουμε κι εμείς σε μία βρώμικη συνδιαλλαγή αδιαμαρτύρητα. Δεν κρατάμε πια Θερμοπύλες πουθενά. 

Kαι όποιος δεν κρατάει Θερμοπύλες, χάνεται….

***

Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.

το μεταφέρουμε απο εδώ