ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ: Απειλάς δια την ζωήν του εδέχθη ο Σεβ. Ναυπάκτου!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

Ο σεβαστός Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης, προέβη εις φοβεράν αποκάλυψιν κατά την διάρκειαν ομιλίας του εις την αίθουσαν των «Επάλξεων», την 29ην Νοεμβρίου 2017. Η αποκάλυψις αυτή αποδομεί έτι περαιτέρω το Κολυμβάριον. Παραθέτομεν απομαγνητοφωνημένον το σχετικόν απόσπασμα:

«Όταν λοιπόν έγινε συζήτηση στη Σύνοδο για το θέμα αυτό Χριστιανικές Εκκλησίες η Χριστιανικές Κοινότητες ήταν το μόνο θέμα στη Σύνοδο που τους απασχόλησε δύο μέρες, ενώ τα άλλα περνούσαν έτσι. Αυτό δείχνει ότι αυτό τους ενδιέφερε, δηλαδή ο στόχος τους ήταν να αναγνωριστούν οι αιρέσεις ως Εκκλησίες. Τα άλλα τα πέρασαν. Όλα τα άλλα ήταν γέμισμα, παραγέμισμα. Όλα τα λεφτά, όπως έχω γράψει, ήταν στο σημείο αυτό, αν θα αναγνωριστούν οι αιρέσεις ως Εκκλησίες. Εκεί λοιπόν δόθηκε μάχη, ασκήθηκαν πιέσεις. Δεν θέλω να πω λεπτομέρειες που μου είπε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, θα σας πω όμως, αυτό αξίζει να το πω, πρέπει να αναγνωρίζουμε τους αγώνες και τη στάση μερικών προσώπων, ότι δέχθηκε τόσες πιέσεις, το βράδυ της προηγούμενης ημέρας που άρχισε η πίεση για το θέμα αυτό μέχρι την άλλη ημέρα που θα έπαιρναν τις αποφάσεις, δέχθηκε τόσες πιέσεις και τόσους προπηλακισμούς από αδελφούς του Αρχιερείς, ώστε το βράδυ που πήγε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου να κοιμηθεί, φοβήθηκε και έβαλε πίσω από την πόρτα καρέκλες και κρεβάτια».

Ορθόδοξος Τύπος

ΑΚΤΙΝΕΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

πηγή

16 «αγκάθια» στις σχέσεις Ορθοδόξων-παπικών. Γιατί επέλεξε τώρα η Μητρόπολη Βεροίας να τα αναδείξει;

Σε μια περίοδο που το Φανάρι εντείνει τις προσπάθειες για πλήρη ενότητα με τους παπικούς όπως πρόσφατα ακούσαμε και από το στόμα του ιδίου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, αλλά και από πλευράς Βατικανού, μια μητρόπολη των “Νέων Χωρών” σε παρέμβασή της θυμίζει τις σοβαρές θεολογικές διαφορές Ορθοδόξων-παπικών στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα.

Στο επίσημο ιστολόγιο της Μητροπόλεως Βεροίας λοιπόν αναρτήθηκε σήμερα παλιότερη ανάλυση του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιερόθεου με θέμα:

“ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ”

Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής για τήν εν λόγω ανάρτηση μάλιστα προκαλεί ερωτήματα αν αναλογιστεί κανείς πως η ανάλυση πηγαίνει 16 ολόκληρα χρόνια πίσω και προέρχεται εκ του περιοδικού Θεοδρομία Έτος Γ – Τεύχος 1 – Ιανουάριος – Μάρτιος 2001….

Σύμφωνα με την ανάλυση η βασική διαφορά μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού βρίσκεται στην διδασκαλία περί της ακτίστου ουσίας και της ακτίστου ενεργείας του Θεού., ενώ 

αναλύονται και οι άλλες μεγάλες διαφορές, που έγιναν κατά καιρούς αντικείμενα θεολογικών διαλόγων.

Στην συγκεκριμένη ανάλυση αναφέρονται τα εξής:

“Οι Επίσκοποι της Παλαιάς Ρώμης, παρά τις μικρές και μη ουσιαστικές διαφορές, είχαν πάντοτε κοινωνία με τους Επισκόπους της Νέας Ρώμης και τους Επισκόπους της Ανατολής μέχρι το 1009-1014, όταν για πρώτη φορά κατέλαβαν το θρόνο της Παλαιάς Ρώμης οι Φράγκοι Επίσκοποι. Μέχρι το 1009 οι Πάπας της Ρώμης και οι Πατριάρχες της Κωνσταντινούπολης ήσαν ενωμένοι στον κοινό αγώνα εναντίον των Φράγκων Ηγεμόνων και επισκόπων, αλλά και των κατά καιρούς αιρετικών.

Οι Φράγκοι στην Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 794 κατεδίκασαν τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και την τιμητική προσκύνηση των ιερών εικόνων. Επίσης το 809 οι Φράγκοι εισήγαγαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque, την διδασκαλία δηλαδή περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Αυτήν την εισαγωγή κατεδίκασε τότε και ο Ορθόδοξος Πάπας Ρώμης. Στην Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως επί Μεγάλου Φωτίου, στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι του Ορθόδοξου Πάπα Ρώμης, κατεδίκασαν όσους είχαν καταδικάσει τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και όσους προσέθεσαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque. Όμως για πρώτη φορά ο Πάπας Σέργιος ο Δ’ το 1009 στην ενθρονιστήρια επιστολή του προσέθεσε στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque και ο Πάπας Βενέδικτος ο Η’ εισήγαγε το Πιστεύω με το Filioque στην λατρεία της Εκκλησίας, οπότε ο Πάπας διεγράφη από τα δίπτυχα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Η βασική διαφορά μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού βρίσκεται στην διδασκαλία περί της ακτίστου ουσίας και της ακτίστου ενεργείας του Θεού. Ενώ οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι ο Θεός έχει άκτιστη ουσία και άκτιστη ενέργεια και ότι ο Θεός έρχεται σε κοινωνία με την κτίση και τον άνθρωπο με την άκτιστη ενέργειά Του, εν τούτοις οι Παπικοί πιστεύουν ότι στον Θεό η άκτιστη ουσία ταυτίζεται με την άκτιστη ενέργειά Του (actus purus) και ότι ο Θεός επικοινωνεί με την φύση και τον άνθρωπο δια των κτιστών ενεργειών Του, δηλαδή ισχυρίζονται ότι στον Θεό υπάρχουν και κτιστές ενέργειες. Οπότε η Χάρη του Θεού δια της οποίας αγιάζεται ο άνθρωπος θεωρείτε ως κτιστή ενέργεια. Αλλά έτσι δεν μπορεί να αγιασθεί.

Από αυτήν την βασική διδασκαλία προέρχεται η διδασκαλία περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος κι εκ του Υιού, το καθαρτήριο πύρ, το πρωτείο του Πάπα κλπ.

Εκτός από την θεμελιώδη διαφορά μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού στο θέμα της ουσίας και ενέργειας του Θεού, υπάρχουν άλλες μεγάλες διαφορές, που έγιναν κατά καιρούς αντικείμενα θεολογικών διαλόγων, ήτοι:

1) Το Filioque, ότι το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και τον Υιό με αποτέλεσμα να μειώνεται η μοναρχία του Πατρός, να καταργείται η τέλεια ισότητα των προσώπων της Αγίας Τριάδος, να μειώνεται ο Υιός κατά την ιδιοότητά Του να γεννά, εάν υπάρχει ενότητα μεταξύ Πατρός και Υιύ, να υποτιμάται το Άγιον Πνεύμα ως μη ισοδύναμο και ομόδοξο με τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, αφού παρουσιάζεται ωσεί πρόσωπο στείρο,

2) Η χρησιμοποίηση αζύμου άρτου στην Θεία Ευχαριστία που παραβαίνει τον τρόπο με τον οποίο ο Χριστός ετέλεσε το μυστικό δείπνο

3) Ο καθαγιασμός των «τιμίων δώρων» που γίνεται όχι μετην επίκληση, αλλά με την απαγγελία των ιδρυτικών λόγων του Χριστού «λάβετε φάγετε… πίετε εξ αυτού πάντες…»

4) Η θεωρία ότι η σταυρική θυσία του Χριστού εξιλέωσε την θεία δικαιοσύνη, που παρουσιάζει τον Θεό Πατέρα ως φεουδάρχη και παραθεωρεί την Ανάσταση,

5) Η θεωρία περί «αξιομισθίας» του Χριστού που την διαχειρίζεται ο Πάπας και η «υπερπερισσεύουσα» χάρη των αγίων,

6) Ο χωρισμός και η διάσπαση μεταξύ των μυστηρίων Βαπτίσματος, Χρίσματος και Θείας Ευχαριστίας,

7) Η διδασκαλία περί της κληρονομήσεως της ενοχής του προπατορικού αμαρτήματος,

8) Οι λειτουργικές καινοτομίες σε όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας (Βάπτισμα, Χρίσμα, Ιεροσύνη, Εξομολόγηση, Γάμος, Ευχέλαιον),

9) Η μη μετάληψη των λαϊκών από το «Αίμα» του Χριστού,

10) Το Πρωτείο του Πάπα, κατά το οποίο ο Πάπας είναι ο «episcopus episcorum και η πηγή της ιερατικής και εκκλησιαστικής εξουσίας, είναι η αλάθητος κεφαλή και ο Καθηγεμών της Εκκλησίας, κυβερνών αυτήν μοναρχικώς ως τοποτηρητής του Χριστού επί της γης»(Ι. Καρμίρης). Με αυτήν την έννοια ο Πάπας θεωρεί τον εαυτό του διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, στον οποίο υποτάσσονται οι άλλοι Απόστολοι, ακόμη και ο Απόστολος Παύλος,

11) Η μη ύπαρξη συλλειτουργίας κατά τις λατρευτικές πράξεις, το αλάθητο του Πάπα,

12) Το δόγμα της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου και γενικά η μαριολατρεία, κατά την οποία η Παναγία ανυψώνεται στην Τριαδική θεότητα και μάλιστα γίνεται λόγος και για την Αγία Τετράδα,

13) Οι θεωρίες της analogia entis και analogia fidei που πικράτησαν στον δυτικό χώρο,

14) Η συνεχής πρόοδος της Εκκλησίας στην ανακάλυψη των πτυχών της αποκαλυπτικής αλήθειας

15) Η διδασκαλία περί του απόλυτου προορισμού,

16) Η άποψη περί της ενιαίας μεθοδολογίας για την γνώση του Θεού και των κτισμάτων, η οποία οδήγησε στην σύγκρουση μεταξύ θεολογίας και επιστήμης.

Επίσης η μεγάλη διαφορά, η οποία δείχνει τον τρόπο της θεολογίας βρίσκεται και στην διαφορά μεταξύ σχολαστικής και ησυχαστικής θεολογίας. Στην Δύση αναπτύχθηκε ο σχολαστικισμός, ως προσπάθεια διερεύνησης όλων των μυστηρίων της πίστεως με την λογική ( Άνσελμος Καντερβουρίας, Θωμάς Ακινάτης), ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία επικρατεί ο ησυχασμός, δηλαδή η κάθαρση της καρδιάς και ο φωτισμός του νου για την απόκτηση της γνώσης του Θεού. Ο διάλογος μεταξύ του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του σχολαστικού και ουνίτη Βαρλαάμ είναι χαρακτηριστικός και δείχνει την διαφορά.

Συνέπεια όλων των ανωτέρω είναι ότι στον Παπισμό έχουμε απόκλιση από την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία. Ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία δίνεται μεγάλη σημασία στην θέωση που συνίσταται στην κοινωνία με τον Θεό, δια της οράσεως του ακτίστου Φωτός, οπότε οι θεούμενοι συνέρχονται σε Οικουμενική Σύνοδο και οριοθετούν ασφαλώς την αποκαλυπτική αλήθεια σε περιπτώσει συγχύσεως, εν τούτοις στον Παπισμό δίνεται μεγάλη σημασία στον θεσμό του Πάπα, ο οποίος Πάπας υπέρκειται ακόμη και από αυτές τις Οικουμενικές Συνόδους. Σύμφωνα με την λατινική θεολογία «η αυθεντία της Εκκλησίας υπάρχει τότε μόνον, όταν στηρίζεται και εναρμονίζεται με την θέληση του πάπα. Σε αντίθετη περίπτωση εκμηδενίζεται». Οι Οικουμενικές Σύνοδοι θεωρούνται ως «συνέδρια του Χριστιανισμού που συγκαλούνται υπό την αυθεντία και την εξουσία και την προεδρία του Πάπα». Αρκεί να βγει ο Πάπας από την αίθουσα της Οικουμενικής Συνόδου, οπότε αυτή παύει να έχει κύρος. Ο επίσκοπος Μαρέ έγραψε: «θα ήταν πιο ακριβείς οι ρωμαιοκαθολικοί αν εκφωνώντας το Πιστεύω έλεγαν: «και εις ένα Πάπαν» παρά να λέγουν «και εις μίαν…Εκκλησίαν».

Επίσης «η σημασία και ο ρόλος των Επισκόπων μέσα στην ρωμαϊκή Εκκλησία δεν είναι παρά απλή εκπροσώπηση της παπικής εξουσίας στην οποία και οι ίδιοι οι Επίσκοποι υποτάσσονται, ως οι απλοί πιστοί». Στην παπική εκκλησιολογία ουσιαστικά υποστηρίζεται ότι «η αποστολική εξουσία εξέλιπε με τους αποστόλους και δεν μεταδόθη στους διαδόχους τους επισκόπους. Μονάχα η παπική εξουσία του Πέτρου, υπό την οποία βρισκόταν όλοι οι άλλοι, μεταδόθη στους διαδόχους του πέτρου, δηλαδή στους Πάπες». Μέσα σ’ αυτήν την προοπτική υποστηρίζεται από την παπική «Εκκλησία» ότι όλες οι Εκκλησίες της Ανατολής είναι διϊστάμενες και έχουν ελλείψεις και κατά οικονομίαν μας δέχονται σε κοινωνία, και βέβαια κατ’ οικονομίαν μας δέχονται ως αδελφάς Εκκλησίας, επειδή αυτή αυτοθεωρείται ως μητέρα Εκκλησία και εμάς μας θεωρούν θυγατέρας Εκκλησίας.

Το Βατικανό είναι κράτος και ο εκάστοτε Πάπας είναι ο ηγέτης του Κράτους του Βατικανού. Πρόκειται για μια ανθρωποκεντρική οργάνωση, για μια εκκοσμίκευση και μάλιστα θεσμοποιημένη εκκοσμίκευση. Το Κράτος του Βατικανού ιδρύθηκε το 755 από τον Πιπίνο τον Βραχύ, πατέρα του Καρλομάγνου και στην εποχή μας αναγνωρίστηκε το 1929 από το Μουσολίνι. Είναι σημαντική η αιτιολογία της ανακήρυξης του Παπικού Κράτους, όπως το υποστήριξε ο Πίος ΙΑ’: «ο επί της γης αντιπρόσωπος του Θεού δεν δύναται να είναι υπήκοος επίγειου κράτους». Ο Χριστός ήταν υπήκοος επιγείου κράτους ο Πάπας δεν μπορεί να είναι! Η παπική εξουσία συνιστά θεοκρατία, αφού η θεοκρατία ορίζεται ως ταύτιση κοσμικής και εκκλησιαστικής εξουσίας σε ένα πρόσωπο. Σήμερα θεοκρατικά κράτη είναι το Βατικανό και το Ιράν.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα υποστήριξε στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ’ (1198-1216): «Αυτός που έχει την νύμφη είναι ο νυμφίος. Αλλά η νύμφη αυτή ( η Εκκλησία) δεν συνεζεύχθη με κενά χέρια, αλλά πρόσφερε σε μένα ασύγκριτη προίκα, δηλαδή την πληρότητα των πνευματικών αγαθών και την ευρύτητα των κοσμικών, το μεγαλείο και την αφθονία αμφοτέρων… Σα σύμβολα των κοσμικών μου έδωσε το Στέμμα, τη Μίτρα υπέρ της Ιεροσύνης, το Στέμμα για την βασιλεία και με κατέστησε αντιπρόσωπο Εκείνου, στο ένδυμα και στο μηρό του οποίου γράφηκε: ο Βασιλεύς των βασιλέων και Κύριος των κυρίων».

Επομένως υπάρχουν μεγάλες θεολογικές διαφορές, οι οποίες καταδικάσθηκαν από την Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου και στην Σύνοδο επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όπως φαίνεται και στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας. Επιπλέον και οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι τοπικές Σύνοδοι μέχρι τον 19ο αιώνα καταδίκαζαν όλες τις πλάνες του Παπισμού. Το πράγμα δεν θεραπεύεται ούτε βελτιώνεται από κάποια τυπική συγγνώμη που θα δώση ο Πάπας για ένα ιστορικό λάθος, όταν οι θεολογικές απόψεις του είναι εκτός της Αποκαλύψεως και η Εκκλησιολογία κινείται σε εσφαλμένο δρόμο, αφού μάλιστα ο Πάπας παρουσιάζεται ως ηγέτης του Χριστιανικού κόσμου ως διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου και βικάριος- αντιπρόσωπος του Χριστού πάνω στην γη, ωσάν ο Χριστός να έδωσε την εξουσία του στον Πάπα και Εκείνος αναπαύεται ευδαίμων στους Ουρανούς.

πηγή

το μεταφέρουμε από εδώ

Σάλος στη Λέσβο! Η Μητρόπολη επισκευάζει… ναούς με τα χρήματα που μάζεψαν οι ομογενείς για τους σεισμοπαθείς

Περίεργη εξέλιξη με τον έρανο των ομογενών για τους σεισμοπαθείς της Λέσβου. Αξιοσημείωτο ότι χρήματα διατέθηκαν και στη Μητρόπολη Μήθυμνας, στα όρια της οποίας δεν έχει καταγραφεί ναός με ζημιές!

«Δια τους σεισμοπαθείς ναούς» διαθέτει ο μητροπολίτης Μυτιλήνης τα χρήματα που από τις 20 Ιουνίου συγκέντρωσαν οι ομογενείς της Αυστραλίας και δια της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας απέστειλαν στην Μητρόπολη Μυτιλήνης για τους σεισμοπαθείς και τις ανάγκες τους.

Όπως ενημέρωσε από τις 13 Οκτωβρίου τον αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας, Στυλιανό, τα 150.000 δολάρια Αυστραλίας που συγκεντρώθηκαν, διατέθηκαν στις δύο εκκλησίες τις Βρίσας, Ζωοδόχο Πηγή και Άγιο Κωνσταντίνο 20.671,14 ευρώ και από 10.000 ευρώ στις εκκλησίες Αγίας Παρασκευής Ακρασίου, Αγίου Βαρθολομαίου Σταυρού, Αγίου Νικολάου Πλωμαρίου και στους ναούς Αφάλωνα, Μεγαλοχωρίου και Άνω Χάλικα Μυτιλήνης.

«Αποκατάσταση» ναών χωρίς… ζημιές;

Επίσης, 20.000 ευρώ διατέθηκαν στην Μητρόπολη Μήθυμνας. Εδώ να σημειωθεί, ότι στα όρια της Μητρόπολης Μήθυμνας δεν υπάρχει ούτε ένας ναός που να έχει υποστεί ζημιές. Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση, δεν έχει χαρακτηρισθεί ούτε καν «κίτρινος» κάποιος ναός στα όρια της δεύτερης Μητρόπολης της Λέσβου, που εισέπραξε 20.000 από τα χρήματα που εστάλησαν για τις ανάγκες των σεισμοπαθών.

Επίσης να σημειωθεί, ότι οι ναοί που υπέστησαν ζημιές έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν στο σχετικό πρόγραμμα επιδότησης του υπουργείου Υποδομών.

Ζητούν χρήματα για θέρμανση των σεισμοπαθών – Καμία απάντηση από την Εκκλησία

Να αναφερθεί τέλος, ότι η Εκκλησία, τόσο η τοπική όσο και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών στον οποίον απεστάλησαν σχετικές διαμαρτυρίες, δεν απάντησαν στις επιστολές που τους απευθύνθηκαν για τη μη διάθεση των χρημάτων της ανθρωπιστικής βοήθειας από την Αυστραλία για τον σκοπό που συγκεντρώθηκαν.

Μάλιστα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας, με επιστολή που απέστειλε του προς δεκαημέρου στον μητροπολίτη Μυτιλήνης, Ιάκωβο, ζήτησε τη χρηματοδότηση από τα χρήματα της ομογένειας της Αυστραλίας, μέσω της τοπικής κοινότητας, της θέρμανσης των σεισμόπληκτων.

Όπως αναφέρεται, «ένα σημαντικό πρόβλημα αφορά τη θέρμανση των κατοικιών. Διαπιστώθηκε ότι χρειάζονται 165 αφυγραντήρες και 70 θερμαντικά σώματα, συνολικού κόστους περίπου 24.000 ευρώ, καθώς οι κάτοικοι της Βρίσας που έμειναν άστεγοι διαμένουν σε οικήματα που προορίζονταν για τους θερινούς μήνες και δεν διαθέτουν θέρμανση. Σας παρακαλούμε» σημειώνεται στην επιστολή προς τον μητροπολίτη Μυτιλήνης, «να μας απαντήσετε αν προτίθεστε να επιδοτήσετε την αγορά των θερμαντικών αυτών σωμάτων από τα χρήματα που έχουν σταλεί από τους Ομογενείς της Αυστραλίας, καθώς, λόγω του επερχόμενου χειμώνα, η προμήθεια θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν συντομότερα».

Ούτε σε αυτήν την επιστολή υπήρξε η παραμικρή απάντηση.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Ἡ ποιμαίνουσα Ἐκκλησία στὰ 2017

Ἡ ποιμαίνουσα Ἐκκλησία στὰ 2017

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.             Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἡ ὑπ’ αὐτὴν Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, θεωρητικὰ καὶ μὲ βάση τὸν Καταστατικὸ Χάρτη Της, «μελετᾶ καὶ ἀποφασίζει περὶ τῶν ληπτέων μέτρων διὰ τὴν πραγμάτωσιν τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς τοῦ ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ Χριστεπωνύμου λαοῦ». Ἡ πραγματικότητα, ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο ἕως τὸν Σεπτέμβριο 2017, καταγράφεται, κατὰ θέμα, μὲ τὰ ὅσα συνέβησαν καὶ θὰ συμβοῦν.

Ἀρχιερατικὲς ἐκλογές.

.         Τὸν προσεχῆ μήνα Ὀκτώβριο συνεδριάζει σὲ τακτικὴ συνέλευση ἡ Ἱεραρχία καί, μεταξὺ τῶν ἄλλων, θὰ ἐκλέξει Μητροπολίτες γιὰ τὶς Ἐκκλησιαστικὲς ἐπαρχίες Σταγῶν καὶ Μετεώρων καὶ Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου. Οἱ διεργασίες ἔχουν ἀρχίσει ἀπὸ καιρό. Οἱ ὑποψήφιοι, ὡς εἶναι ἀπὸ δεκαετίες ὁ πάγιος κανόνας, διὰ τῶν Μητροπολιτῶν, ποὺ τοὺς προωθοῦν, ἐξασφάλισαν, ἢ λένε ὅτι ἐξασφάλισαν, τὴν εὔνοια καὶ τὸ «χρίσμα» τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Στὴν ἡμερήσια ἐφημερίδα τῆς Μεσσηνίας «Ἐλευθερία» ἐγράφη: «Σύμφωνα μὲ τὸ kalabakacity.gr “Οἱ πληροφορίες ποὺ ἔχουμε μέχρι στιγμῆς φέρουν τὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ ἔδωσε τὸ χρίσμα στὸν Ἀρχιμανδρίτη Θεόκλητο Λαμπρινάκο, ὕστερα ἀπὸ αἴτημα, ποὺ εἶχε καταθέσει ἀπὸ καιρὸ ὁ μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ὅταν τὸν ἐπισκέφθηκε στὴν ἰδιωτικὴ θερινὴ κατοικία του, στὴ Ζάλτσα”». («Ἐλευθερία», Τρίτη 8 Αὐγούστου 2017, σελ. 24). Πρόκειται γιὰ ὑποψηφιότητα στὴ Μητρόπολη Σταγῶν καὶ Μετεώρων.
.              Γιὰ τὴ Μητρόπολη Φιλίππων ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος ἔχει ἐνημερώσει Μητροπολίτες ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔχει δώσει τὸ «χρίσμα» στὸν Πρωτοσύγκελλο τῆς Μητροπόλεως, Ἀρχιμανδρίτη Δαμασκηνὸ Κιαμέτη. Ὅταν, σὲ συνεδρίαση τῆς ΔΙΣ τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου 2017, ἐρωτήθηκε ἀτύπως ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀπὸ Μητροπολίτη ἂν ἀληθεύει ἡ πληροφορία περὶ τοῦ «χρίσματος» στὸν συγκεκριμένο κληρικό, ὁ Μακαριώτατος τὸ ἐπιβεβαίωσε, καὶ πρόσθεσε ὅτι τὸ ἔκανε ἐπειδὴ ἔχει ὑποχρέωση στὸν Δημητριάδος, ἀλλὰ «δὲν θὰ πάρει τηλέφωνα». Σημειώνεται ὅτι ὁ κ. Ἱερώνυμος σπανίως παίρνει τηλέφωνα ὑπὲρ ὑποψηφίου. Ἔχει Μητροπολίτες, ποὺ ἐνημερώνουν τὰ ἄλλα μέλη τῆς Ἱεραρχίας γιὰ τὴν προτίμησή του…
.             Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ἀξία ἢ ἂν οἱ «χρισθέντες» εἶναι οἱ κατάλληλοι κληρικοὶ γιὰ νὰ διαποιμάνουν δύο ἱστορικὲς καὶ σημαντικὲς Μητροπόλεις, τὸ σύστημα εἶναι ποὺ πάσχει. Σύστημα ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ὡς Μητροπολίτης Θηβῶν, εἶχε καταγγείλει καὶ εἶχε κάνει πρόταση νὰ ἀλλάξει! Τὸ ἄρρωστο αὐτὸ σύστημα ἔχει συμπτώματα τὴν εὐνοιοκρατία καὶ ὄχι τὴν ἀξιοκρατία, τὸν νεποτισμὸ καὶ ὄχι τὴν ἀριστεία, τὸν ἡγεμονισμὸ καὶ ὄχι τὴν κατὰ τὴν Ἀποστολικὴ ἐπιταγὴ ἐκλογή. Ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννίνων εἶναι γνωστὸ ὅτι ἐξελέγη λόγω τῆς εὐνοίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Τώρα, ὡς τοποτηρητὴς τῆς Μητροπόλεως Σταγὼν καὶ Μετεώρων, ἐξέφρασε τὴν εὐχὴ ὁ νέος Μητροπολίτης νὰ εἶναι ἄξιος διάδοχός του ἀποβιώσαντος Μητροπολίτου καὶ γι᾽ αὐτὸ «πρέπει νὰ εἶναι ἀπεσταλμένος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ὄχι ἀποτέλεσμα μυστικῶν συμφωνιῶν». Ἡ εὐχὴ ἐκφράζεται μετὰ τὴ δική του ἐκλογή….
.              Τὸ ἄρρωστο σύστημα ἐκλογῆς ὅλοι, Μητροπολίτες καὶ ὑποψήφιοι Ἀρχιμανδρίτες, θεωρητικῶς τὸ καταδικάζουν, οὐδεὶς ὅμως θέλει νὰ τὸ ἀλλάξει… Φαίνεται ὅτι ὅλοι ἔχουν ἐθισθεῖ σ’ αὐτό… Εἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ λεγόμενα ἀπὸ ὑποψηφίους: «Ἂς ἐκλεγῶ μὲ τὸν ἰσχύοντα τρόπο καὶ μετὰ τὸν ἀλλάζουμε…», καὶ «Ἕως τώρα ὅσοι ἔγιναν δὲν εἶναι καλύτεροι ἀπὸ ἐμένα, γιατί νὰ μὴν ἐκλεγῶ λοιπὸν καὶ ἐγώ;…». Ἕως πότε θὰ ἀνέχονται τὰ μέλη τῆς Ἱεραρχίας αὐτὴ τὴν τακτικὴ ἐκλογῆς Ἀρχιερέων, ποὺ ὑποβαθμίζει τὴν ποιότητά της ποιμαίνουσας Ἐκκλησίας καὶ Τὴν ἐκθέτει στὸ λαό;

Σχέσεις μὲ Πολιτεία.

.             Τὴν κατάσταση περιέγραψε γλαφυρὰ ὁ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, στὴ ΔΙΣ τῆς προηγουμένης περιόδου, στὴν ὁμιλία του, ὡς Ἀντιπρόεδρός της, τὴν 31η Αὐγούστου. Τὴν «ἠπία τακτικὴ» ἔναντι τῆς Πολιτείας εἰσηγήθηκε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἀκολούθησε ἡ Ἱεραρχία. Καί, ὅπως εἶπε ὁ κ. Νικόλαος, ὁ κ. Ἱερώνυμος ἀφοῦ «πηδαλιούχησε ἐπιτυχῶς τὴ νοητὴ ὀλκάδα εἰς σταθερὴν πορείαν» ἡ Ἱεραρχία πρακτικὰ δὲν ἀντέδρασε στὸ σύμφωνο συμβίωσης μεταξὺ ὁμοφύλων, στὴν καύση τῶν νεκρῶν, στὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν καὶ γενικότερα στὴν προώθηση τοῦ «οὐδετερόθρησκου κράτους». Αὐτὰ εἶναι τὰ δυσάρεστα γεγονότα. Αὐτὰ καταγράφονται στὴν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὅπως καταγράφεται καὶ ἡ ἀντίφαση τοῦ Σεβ. Φθιώτιδος στὴν ὁμιλία του, πὼς παρ΄ ὅλα ὅσα ὑπέστη ἡ ἑλληνορθόδοξη κοινωνία, ἡ Ἱεραρχία, «ἀκολουθώντας τὴ νηφάλια ἄποψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ἀπενεύρωσε κάθε ἀντίθετη ἄποψη»….

Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

.            Γιὰ τὴν Πολιτεία τὸ ζήτημα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἔληξε μὲ θρίαμβό της. Ἐπεβλήθη τὸ θρησκειολογικὸ καὶ συγκρητιστικὸ περιεχόμενό του, χωρὶς ἄξιο λόγου πολιτικὸ κόστος. Ὁ Μητροπολίτης Ὕδρας, πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ἐκκλησίας στὸ διάλογο μὲ τὴν Πολιτεία, συμφώνησε οὐσιαστικὰ μὲ τὸ ἐπιβληθὲν ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση πρόγραμμα. Εἶναι λοιπὸν λογικὴ ἡ παρουσία τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Γαβρόγλου σὲ σχολεῖο τῆς Αἰγίνης, ἐκκλησιαστικῆς περιφέρειας τοῦ κ. Ἐφραίμ, κατὰ τὴν πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ἔναρξη τῶν μαθημάτων. Λογικοὶ καὶ οἱ ἔπαινοί του γιὰ τὸν Μητροπολίτη: «Ἀπεδείχθη ἕνας συγκλονιστικὸς καπετάνιος, ἕνας Ἱεράρχης ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἔμαθα ἐγὼ πάρα πολλὰ πράγματα καὶ νομίζω ἐπιλύσαμε πολὺ σύνθετα ζητήματα καὶ λόγω τῆς συμβολῆς τοῦ Μητροπολίτη μας. Καὶ θέλω νὰ τὸν εὐχαριστήσω καὶ γι’ αὐτό». Παροιμία λέγει πὼς ἅμα σὲ ἐπαινεῖ ὁ ἀπέναντί σου, στοχάσου ποῦ ἔχεις κάνει λάθος…

Οἰκονομικά της Ἐκκλησίας.

.                Εἶναι ὁ τομέας, τὸν ὁποῖο γνωρίζει ἄριστα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Ἡ κρίση ἔχει πλήξει καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ περιουσία. Τὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι ὅτι στὴ δεύτερη συνεδρίαση τῆς ΔΙΣ, μὲ τὴ νέα της σύνθεση, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔφερε σὲ αὐτὴν τὸ θέμα τῆς ἐγκρίσεως τοῦ Ἀπολογισμοῦ Ἐσόδων – Ἐξόδων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ διαχειριστικοῦ ἔτους 2016. Οἱ Μητροπολίτες μόλις εἶχαν ἀναλάβει καὶ δὲν εἶχαν λάβει στὶς ἕδρες τους τὸν Ἀπολογισμὸ νὰ τὸν μελετήσουν καὶ νὰ μπορέσουν νὰ ἐκφράσουν ὑπεύθυνα τὴν ἄποψή τους. Μένει τὸ ἐρώτημα: Γιατί τόση βιασύνη ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο; Καὶ γιατί δὲν τὸν ἐνέκρινε ἡ ΔΙΣ τῆς προηγουμένης περιόδου, ἡ ὁποία εἶχε τυπικὰ καὶ τὴν εὐθύνη καὶ ὅλη τὴν ἄνεση νὰ τὸν ἐπεξεργασθεῖ; Τὸ ὅτι κατὰ τὴ συνεδρίαση ὁ διευθυντὴς τῶν Οἰκονομικῶν Ὑπηρεσιῶν τῆς Συνόδου προφορικὰ ἀνέφερε κάποια στοιχεῖα γιὰ τὸν Ἀπολογισμὸ δὲν θεωρήθηκαν ἀρκετὰ ἀπὸ Μητροπολίτες. Ἀντίθετα θεωρήθηκε ἕνα ἄλλοθι στὴν βεβιασμένη κατάθεση καὶ ἔγκριση τοῦ Ἀπολογισμοῦ τοῦ 2016.
.               Ὡς πρὸς τὴν ἐκκλησιαστικὴ περιουσία ἕως σήμερα οἱ κινήσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πρὸς τὴν πλευρὰ τῆς Πολιτείας δὲν ἔχουν κάποιο θετικὸ ἀποτέλεσμα. Γιὰ τὶς προθέσεις τῆς κυβέρνησης στὸ θέμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ πρωτοσέλιδό της ἐφημερίδας «Αὐγή», μετὰ τὴ συνάντηση, τὸν περασμένο Ἰούλιο, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μὲ τὸν κ. Γαβρόγλου,: «Γιὰ πρώτη φορὰ μὲ συμφωνία Ἐκκλησίας Πολιτείας – Ἡ ἐκκλησιαστικὴ περιουσία στὸ φῶς – Ἐπιτροπὴ ἐμπειρογνωμόνων θὰ καταγράψει τὸ “μυθικό”, πλὴν ἄγνωστο, ἐκκλησιαστικὸ ἀκίνητο κεφάλαιο καὶ θὰ ὑποβάλει προτάσεις γιὰ διευθέτηση τοῦ ἰδιοκτησιακοῦ καθεστῶτος καὶ ἀξιοποίησή του πρὸς ὄφελος τῆς κοινωνίας» («Ἡ Αὐγή», Κυριακὴ 23 Ἰουλίου 2017, σελ. 1 καὶ 5). Δηλαδή, μὲ ἄλλα λόγια, ὁ ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει «κοινωνικοποίηση» τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας…

Ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα:

.             Ἡ Ἱεραρχία δὲν ἔχει καμία πρὸς τὰ ἔξω ἐμφανῆ ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα. Μόνο μερικοὶ Μητροπολίτες στὶς ἐπαρχίες τους ἐργάζονται ποιμαντικὰ καὶ ἱεραποστολικά. Γενικὰ σὲ Μητροπόλεις, ὅπου ὑπάρχει πενία σὲ πνευματικὲς καὶ ἱεραποστολικὲς ἐκδηλώσεις, αὐτὴ ἀναπληρώνεται μὲ μεταφορὲς καὶ προσκυνήματα Ἱερῶν Λειψάνων καὶ θαυματουργῶν Εἰκόνων. Προσφάτως συνηθίζονται προσφορὲς καὶ προσκυνήσεις ἀντιγράφων περιπύστων εἰκόνων καὶ ἀντικειμένων συγχρόνων ἁγίων. Εἶναι ὁ εὔκολος τρόπος νὰ προσκαλεῖται ὁ λαὸς στὴν ἐκδήλωση τῆς εὐσεβείας του στὰ ἱερὰ καὶ στὰ ὅσια της Πίστης του.

Ἐπικοινωνία – Εἰδησεογραφία.

.                Ἡ Ἱεραρχία τηρεῖ σιγὴ ἰχθύος σὲ ὅλα τὰ ζητήματα. Τὰ στεγανά της εἶναι ἀπόλυτα. Οὐδεμία πληροφορία διαφεύγει, ἐκτὸς αὐτῶν, ποὺ ἠθελημένα διαρρέουν ἀπὸ τὸ Γραφεῖο Τύπου. Ἡ δικαιολογία εἶναι πὼς «οἱ κακοὶ δημοσιογράφοι εὐκαιρία περιμένουν γιὰ νὰ κτυπήσουν τὴν Ἐκκλησία». Ἑπομένως «ἑκὰς οἱ βέβηλοι»… Ἐκκλησιαστικὸ ρεπορτὰζ οὐσιαστικὰ δὲν ὑπάρχει. Κυριαρχοῦν ἡ ἐπικοινωνία καὶ οἱ δημόσιες σχέσεις. Ἰστοσελίδα ἐξειδικεύεται στὴ δημοσιοποίηση τῆς τυπικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐργασίας Μητροπολιτῶν. Βλέποντας τὴν μαθαίνει κανεὶς ποῦ ἔκαμαν Ἑσπερινό, σὲ ποιὸ πανηγύρι ἤσαν ποιοὶ Ἀρχιερεῖς, ποιὸ – συνήθως συνήθη, πρόχειρο καὶ τετριμμένο– λόγο ἐκφώνησαν. Πληροφορεῖται ἔτσι καὶ γιὰ τὸ ποιοὶ εἶναι οἱ πιὸ «κινητικοὶ» καὶ οἱ πιὸ «δημοσιοσχεσίτες» Μητροπολίτες. Εἶναι καὶ αὐτοί, ποὺ αὐτοπροβάλλονται ὡς ὑποψήφιοι γιὰ τὴν Ἀρχιεπισκοπή… Τέτοιες «εἰδήσεις» συνηθίζουν καὶ κάποια ἑβδομαδιαία ἔντυπα. Ἄλλοτε ὑπῆρχαν πενήντα περίπου δημοσιογράφοι στὸ ἐκκλησιαστικὸ ρεπορτὰζ καί, ὡς Μητροπολίτης, ὁ σημερινὸς Ἀρχιεπίσκοπο εἶχε τακτικὴ μαζί τους ἐπικοινωνία….

Σχέσεις μὲ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.

Αὐτὲς βρίσκονται στὸ χειρότερο σημεῖο. Ἡ μὲ ἐγκύκλιο τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπαγόρευση στοὺς Ἁγιορεῖτες πατέρες (ποὺ ἀνήκουν στὸ κλίμα τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου), χωρὶς τὴν ἄδειά της, νὰ ἱερουργοῦν καὶ νὰ ἐπιτελοῦν ἄλλες ἐκκλησιαστικὲς δραστηριότητες στὰ ὅρια τῆς ἐκκλησιαστικῆς Της δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν «Νέων Χωρῶν» καὶ ἡ ἐνέργεια τοῦ Φαναρίου νὰ ἀποδεχθεῖ τὴν ἰδιοκτησία καὶ νὰ τελεῖ ἱεροπραξίες σὲ ναὸ ἐντός τῆς δικαιοδοσίας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἐνέτειναν τὴν ἤδη τεταμένη μεταξύ τους σχέση. Ἔνδειξη τῆς κατάστασης εἶναι ἡ μὴ μετάβαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου στὴ Ζάκυνθο γιὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, ὅπου μετέβη ὁ κ. Βαρθολομαῖος, καὶ τὸ γράμμα ποὺ ἀπηύθυνε στὸν Μητροπολίτη Ζακύνθου, μὲ τὸ ὁποῖο τοῦ ἐξήγησε τοὺς λόγους τῆς μὴ ἀποδοχῆς τῆς πρόσκλησής του…-

πηγή

Έρχεται «βαρυχειμωνιά»!:Ο Βαρθολομαίος θέλει να "πατήσει" στην Μητρόπολη Καβάλας

Έρχεται «βαρυχειμωνιά»!

Η Μητρόπολη Καβάλας είναι αφορμή για να δυναμιτιστούν
οι σχέσεις ανάμεσα σε Εκκλησία της Ελλάδος και Πατριαρχείο

Υστερα από μια περίοδο νηνεμίας, ο επερχόμενος... χειμώνας προβλέπεται βαρύς στις σχέσεις Αθήνας και Φαναριού. Το καλοκαίρι κύλησε ήρεμα για τις δύο πλευρές. Οι εξελίξεις, όμως, που κυοφορούνται δεν χωρεί αμφισβήτηση ότι θα προκαλέσουν «βαρυχειμωνιά». Οι σχέσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη μπορεί εξωτερικά να χαρακτηρίζονται αρμονικές, παρασκηνιακά ωστόσο επικρατεί αναβρασμός.

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο χαράσσει δική του γραμμή» λένε μητροπολίτες. Επιθυμεί να ασκήσει τη δική του πολιτική στις επαρχίες της Εκκλησίας της Ελλάδος, και ιδιαίτερα στις ευαίσθητες μητροπόλεις των Νέων Χωρών. Στόχος του Πατριαρχείου, να εισχωρήσει εμμέσως, μέσω της τοποθέτησης μητροπολιτών της επιρροής του, σχεδόν στη μισή Εκκλησία της Ελλάδος. Πέντε μητροπολίτες της Β. Ελλάδας φέρονται κιόλας ως ορκισμένοι πατριαρχικοί, που, όταν χρειαστεί, θα κληθούν να υπερασπιστούν τα «δίκαια» του οικουμενικού θρόνου.

Η απουσία Ιερώνυμου

Ο Αρχιεπίσκοπος είχε προσκληθεί μήνες πριν, όμως επέλεξε να απουσιάσει από τις εκδηλώσεις για τον Αγιο Διονύσιο. Αιτία φέρεται ότι είναι η επιλογή του Πατριάρχη να αποδεχθεί ως δωρεά έναν ναό ιδρύματος που ανήκει στην Αρχιεπισκοπή. Νομικά και εκκλησιαστικά ο ναός ανήκει στην Αρχιεπισκοπή, ωστόσο το ίδρυμα παρασκηνιακά κινήθηκε αντικανονικά και το προσέφερε στο Πατριαρχείο. Ο Αρχιεπίσκοπος φέρεται ότι είναι δυσαρεστημένος με τον Πατριάρχη, ο οποίος αποδέχτηκε την αντικανονική ενέργεια ενός ιερέα που κινείται παντελώς αντικανονικά και ενάντια στην εκκλησιαστική Αρχή του. Γι’ αυτό και δεν παρέστη στις εκδηλώσεις για τον Αγιο Διονύσιο.

Γίνεται ήδη αγώνας

Για τη Μητρόπολη Καβάλας γίνεται ήδη αγώνας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μητροπολίτες από το Φανάρι, σύμφωνα με πληροφορίες, τηλεφωνούν σε μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος και τους ζητούν να ψηφίσουν τον πρωτοσύγκελο της Μητρόπολης Δημητριάδος Δαμασκηνό Κιαμέτη. Είναι τοις πάσι γνωστές, επισημαίνει μητροπολίτης της Αττικής, η στενή σχέση που διατηρεί ο συγκεκριμένος κληρικός με το Οικουμενικό Πατριαρχείο «και η αφοσίωση που θα δείξει μελλοντικά στον Οικουμενικό Πατριάρχη, με τον οποίο διατηρεί άριστες προσωπικές σχέσεις». Μητροπολίτες λένε ότι τόσο ο Μητροπολίτης Δημητριάδος όσο και ο πρωτοσύγκελός του είχαν προσκληθεί στη Ζάκυνθο. Επέλεξαν όμως να μην παραστούν για να μην υπάρξει ταύτιση με τον Πατριάρχη, που θα αλλάξει τις ισορροπίες κατά την ευαίσθητη προεκλογική περίοδο, όπου τα πάντα παρακολουθούνται από τους εκλέκτορες.

Οι πατριαρχικοί πρόκειται να δώσουν αγώνα για την ανάδειξη του πρωτοσυγκέλου, αρκετοί όμως είναι εκείνοι που αντιτάσσονται στην υποψηφιότητα Κιαμέτη, καθώς φοβούνται ότι θα εξελιχθεί σε μια νευραλγική μητρόπολη, όπως είναι αυτή της Καβάλας, «σ’ έναν νέο Αμφιλόχιο» (εννοώντας τον Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως, ο οποίος από κληρικός της Εκκλησίας της Ελλάδος και συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου έγινε φανατικός υπερασπιστής του Πατριαρχείου και σφοδρός επικριτής της Αθήνας).

«Αν ο Αρχιεπίσκοπος δώσει το χρίσμα στον Δ. Κιαμέτη, αυτομάτως βάζει άλλο ένα βέλος στη φαρέτρα του Πατριάρχη» λέει μητροπολίτης που υποστηρίζει τον έτερο υποψήφιο για τη Μητρόπολη Καβάλας, τον πρωτοσύγκελο του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, αρχιμανδρίτη Στέφανο Τόλιο. Εκτός από τον Ανθιμο, τον Στ. Τόλιο υποστηρίζει και ο Μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ, διασπώντας την ομοιογένεια των «χριστοδουλικών» ιεραρχών, στις ψήφους των οποίων υπολογίζει ο Δημητριάδος για τον κληρικό του.

Η εκλογή στη Μητρόπολη Καβάλας ίσως αποτελέσει το γεγονός που θα δυναμιτίσει περαιτέρω τις σχέσεις Αθήνας - Φαναριού, σημειώνουν εκκλησιαστικοί κύκλοι. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα θα φανεί από τον επόμενο μήνα, που ξεκινά και επισήμως η νέα εκκλησιαστική χρονιά.

Τα σέβη μου,
ο Μελχισεδέκ

Πηγή "Δημοκρατία"

πηγή
το είδαμε εδώ

Εκοιμήθει εν Κυρίω ο μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη το βράδυ της Πέμπτης.

Ο μητροπολίτης Σεραφείμ γεννήθηκε το 1932 στο Φανάρι της Καρδίτσας. Το 1955 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δέκα χρόνια αργότερα, το 1965, χειροτονήθηκε διάκονος και ακολούθως το 1966 πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στη Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και δίδαξε στο Ανώτερο Ιερατικό Φροντιστήριο Τήνου.

Το 1970 χειροτονήθηκε μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών από όπου απομακρύνθηκε το 1974. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1991, η Εκκλησία τον επανέφερε ιδρύοντας την προσωποπαγή Μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων, η οποία ύστερα από ενέργειές του μετατράπηκε σε μόνιμη τον Οκτώβριο του 2015. Ήταν ο δεύτερος σε αρχαιότητα μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Τα 2 έγγραφα ντροπή του κ.Ανθίμου που τιμωρούν και ασκούν δίωξη στον π.Θεόδωρο Ζήση

Επιβεβαιώθηκε η είδηση του Ιστολογίου Κατάνυξης σύμφωνα με το οποίο μέσα από τα γραφεία της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, απεστάλη σήμερα με courier, “βαρύ” επισκοπικό γράμμα με παραλήπτη τον ομολογητή ομότιμο καθηγητή πρωτοπρεσβύτερο π.Θεόδωρο Ζήση, που την Κυριακή της Ορθοδοξίας διέκοψε τη μνημόνευση του Επισκόπου του, Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.Ανθίμου.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για 2 έγγραφα. Με το πρώτο απαγορεύεται στον π.Θεόδωρο Ζήση να λειτουργεί και να κηρύττει στον Ι.Ν. αγ. Αντωνίου Θεσσαλονίκης όπου για 24 ολόκληρα έτη διακόνησε. Η απαγόρευση επεκτείνεται και σε οποιονδήποτε άλλον Ναό των ορίων της Μητροπόλεως. Με το δεύτερο έγγραφο ασκείται κανονική δίωξη εναντίον του πατρός, για πέντε αδικήματα: 
α) σχίσμα, 
β) απείθεια και καταφρόνηση της προϊσταμένης εκκλησιαστικής αρχής, 
γ) σκανδαλισμό των πιστών, 
δ) εξύβριση και συκοφαντία και 
ε) φατρία και ζητείτε η εντός 5 ημερών γραπτή απολογία του πατρός Θεοδώρου.
Είναι σχεδόν τα ίδια έγγραφα με εκείνα που απεστάλησαν λίγες ημέρες πριν στον π.Νικόλαο Μανώλη. Όπως και εκεί έτσι και εδώ, σημαντικό ρόλο στις κατηγορίες παίζουν τα διάφορα σχόλια των επωνύμων και ανωνύμων που την ευθύνη αυτών την αποδίδει ο Θεσσαλονίκης στους 2 πατέρες!!!
Κατόπιν της παρακλήσεως του π.Θεοδώρου, οι διαχειριστές των 2 Ιστολογίων,Κατάνυξις και Κατήχησις, δημοσιεύουμε τα 2 σχετικά έγγραφα.

  163, 6-3-2017 ΕΞΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΟ2.pdf by katihisis on Scribd

  164, 6-3-2017 ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ2.pdf by katihisis on Scribd

πηγή

ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ;


το είδαμε εδώ

Άγιοι Συνοδικοί στώμεν καλώς!!

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Πριν μερικές εβδομάδες το άρθρο μας σχετικά με την κρίση στις σχέσεις Γέροντα Μητροπολίτη  της Εκκλησίας μας, με Αρχιμανδρίτη της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, προκάλεσε πολλές και ποικίλες συζητήσεις στους κόλπους της Εκκλησίας μας  και διήγειρε το ενδιαφέρον τόσο των  Ιεραρχών μας  που δεν γνώριζαν το θέμα και τί ακριβώς έχει συμβεί, αλλά και απλών ιερέων, οι οποίοι  στο πρόσωπο του διωκόμενου κληρικού είδαν  τους εαυτούς των.

Το θέμα αυτό,  είναι αλήθεια απασχολεί τους τελευταίους μήνες την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και τα εκκλησιαστικά πηγαδάκια.

Επανερχόμαστε σήμερα, γιατί πίσω από τα πραγματικά γεγονότα υπάρχει έντονο και άκρως ενδιαφέρον παρασκήνιο που αποτελεί μία βραδυφλεγή βόμβα, ικανή να κλονίσει την ισορροπία της Εκκλησίας και να δημιουργήσει ένα νέο τσουνάμι για το οποίο θα τρέχει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και δεν θα προλαβαίνει να μαζεύει.

Και αν αυτή τη φορά υπάρξει τσουνάμι, θα γίνει χαμός( αφού όλες οι Μητροπόλεις έχουν λίγο πολύ  τα προβλήματά τους) και– το σπουδαιότερο–  δε νομίζω ότι θα βρεθεί αυτή τη φορά κάποιος  πρόθυμος για να παίξει το ρόλο της  Ιφιγένειας  και να θυσιαστεί, για να σωθούν οι υπόλοιποι!

Έχουν παρέλθει κιόλας έξι μήνες, από την προσωρινή απαγόρευση από κάθε ιεροπραξία, στην οποία έθεσε τον Αρχιμανδρίτη, ο Γέρων Μητροπολίτης,προκειμένου να εξετάσει αν έχει  δίκαιο ο Αρχιμανδρίτης ή ο κληρικός της Μητροπόλεώς του,επί  της καταγγελίας του οποίου, κατά του Αρχιμανδρίτη, ενεργοποιήθηκε η εκκλησιαστική πειθαρχική διαδικασία.

Και ενώ σε παρόμοιες περιπτώσεις, διεκπεραιώνεται εντός μηνός, η προς εξέταση υπόθεση από τα πειθαρχικά όργανα της Μητρόπολης,σε αυτή την περίπτωση έχουν παρέλθει  τρείς μήνες από την εξέταση της αρμοδιότητας από την Ιερά Σύνοδο και ο Γέρων Μητροπολίτης, δεν καλεί τον Αρχιμανδρίτη στις ανακρίσεις, αλλά καθυστερεί σκοπίμως(;;;)–όπως μας δίνει το δικαίωμα να συμπεράνουμε!!!

Διότι αν  πίστευε πράγματι ότι ο κληρικός ήταν ένοχος,όφειλε το συντομότερο δυνατόν να εξετάσει την υπόθεση και να απαγγείλει τιμωρία.

Και εδώ γεννάται το ερώτημα:πόσο χρόνο μπορεί να καθυστερεί το καθήκον αυτό;

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι κάνει ό,τι του επιτρέπει ο νόμος, ξεχνώντας όμως ως πνευματικός πατέρας που είναι, ότι το  νόμιμο δεν είναι πάντα  και ηθικό.

Όπως για παράδειγμα, μπορεί  είναι νόμιμο και να έχει το ανθρώπινο δικαίωμα  να προτείνει και να υποδεικνύει μια τραβεστί συγγενείς της σε θέσεις κλειδιά,εκμεταλλευόμενη παλιές φιλίες, αυτό, όμως,δεν είναι και ηθικό.

Όπως και μία πρόταση- εισήγηση,  να εκλεγεί Μητροπολίτης ο ένας ή ο άλλος υποψήφιος, μπορεί να μην είναι παράνομη αλλά σύννομη και ηθική, δεν τη λες.

Διότι πρωτίστως δεν έχει κανένα δικαίωμα να επεμβαίνει ένας τρίτος  σε μια εσωτερική διαδικασία της Εκκλησίας που αποτελεί δικαίωμα και καθήκον των Ιεραρχών και δεύτερον, ποιά είναι τα κίνητρα και οι παράμετροι που επιτρέπουν μία τέτοια ενέργεια;;

Στην περίπτωση, όμως, του  αδίκως διωκόμενου Αρχιμανδρίτη,  έχουμε εκτός από σωρεία παραβάσεων και πράξεων,που μπορεί να κινούνται εντός των πλαισίων του νόμου,αλλά δεν είναι ηθικές.

Ο Γέρων Μητροπολίτης ενεργοποίησε το άρθρο 102 του ν.5383/1932 αναρμοδίως και αφού παρήλθε ένας ολόκληρος μήνας από τη γένεση του προβλήματος,όπως ο ίδιος ισχυρίζεται.

Και αφού μαγείρεψε δολίως κάποιες προϋποθέσεις,προτού ενεργοποιήσει το νόμο, τηλεφώνησε– άκουσον, άκουσον– στον Αρχιμανδρίτη στο ναό που υπηρετεί,για να τον πιέσει με την απειλή της απαγόρευσης να ζητήσει συγγνώμη στον κληρικό του.

Και εδώ τίθεται το μέγιστο ερώτημα προς τους Αγίους Συνοδικούς Αρχιερείς,το άρθρο 102 ενεργοποιείται για να εκβιάσει ο Αρχιερεύς τον κληρικό να αποδεχθεί τις πιέσεις του ή εν είδει ασφαλιστικών μέτρων για να εξεταστεί μιά υπόθεση;;

Μα είναι πασιφανές ότι ο νομοθέτης αυτό και μόνο επιτρέπει στον ΑΡΜΟΔΙΟ Μητροπολίτη,αμέσως μετά το υποτιθέμενο σφάλμα!

Και  όταν λέμε αμέσως, εννοούμε αμέσως και όχι ένα μήνα μετά και αφού τηλεφωνήσει στον κληρικό,δύναται να του απαγορεύσει προσωρινώς την συμμετοχή σε ιεροπραξίες για να εξετάσει την υπόθεση προς όφελος της Εκκλησίας και όχι για να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς.

Είπαμε ο,τι είναι νόμιμο, δεν είναι και ηθικό!

Οι καθυστερήσεις υποκρύπτουν σκοπιμότητες και είναι εκ του πονηρού.
Η υπόθεση είναι ολοφάνερο, οτι κρύβει έντονο παρασκήνιο,καθώς στους μάρτυρες κατηγορίας κατά του Αρχιμανδρίτη,πρώτος στη λίστα είναι ο γείτονας του Γέροντα Μητροπολίτη πρώην Μητροπολίτης,ο οποίος δεν γνωρίζει ούτε κατ´όψιν τον ιερέα που κατήγγειλε τον Αρχιμανδρίτη.

Πώς γίνεται, λοιπόν, να τον έχει ορίσει μάρτυρα κατηγορίας σε μια υπόθεση που δεν γνωρίζει τις παραμέτρους από τις οποίες προέκυψε και δεν  εμπλέκεται στο παραμικρό, αλλά και δεν έχουν ανταλλάξει ποτέ τους ούτε καλημέρα,αφού δεν γνωρίζονται!

Ωχριά η δολιότητά τους, εμπρός στη δολιότητα του Ιούδα!

Όλα αυτά καλείται η Ιερά Σύνοδος να τα εξετάσει το συντομότερο δυνατό, για να αποσοβήσει την κρίση που θα κλιμακωθεί και θα διογκωθεί σύντομα αν δεν παρέμβουν οι ψυχραιμότεροι και οι συνθετότερο των Ιεραρχών μας.

Κύκλοι  προσκείμενοι στον δοκιμαζόμενο Αρχιμανδρίτη διαδίδουν,ότι δεν υποχωρεί και επιμένει να κληθεί στις ανακρίσεις και να δικαστεί.

–«Ακόμη και αν το ΣτΕ,δεν με δικαιώσει, ως προς το θέμα της αναρμοδιότητας,επιμένω να πάω στον ανακριτή για να λάμψει η αθωότητά μου» λέει χαρακτηριστικά.

Ελπίζουμε η Ιερά Σύνοδος να προσεγγίσει επιτέλους  το  πρόβλημα με την απαιτούμενη σοβαρότητα και ευθυκρισία, για να εφαρμοστεί ο νόμος, καθώς δεν μπορεί η Εκκλησία να επικαλείται τους νόμους στις διαφορές της με τρίτους,αλλά στα εσωτερικά της να παρανομεί.

Οι Συνοδικοί Αρχιερείς είναι βέβαιο ότι θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα για το καλό της Εκκλησίας, αφού οι γνωμοδοτήσεις του νομικού συμβούλου της Εκκλησίας της Ελλάδος, από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε το πρόβλημα μέχρι τώρα, δικαιώνουν πλήρως  τον Αρχιμανδρίτη και θα αποδείξουν, ότι η Εκκλησία αποδίδει το δίκαιο, μη επηρεαζόμενη από τη θέση που κατέχουν οι εμπλεκόμενοι.

Ο Αρχιμανδρίτης εδώ και έξι μήνες υπακούει πιστά στην Εκκλησία και δεν λειτουργεί αναμένοντας τη νόμιμη αναστολή ή ακύρωση της διοικητικής αυτής πράξης. Και αυτό με μεγάλο κόστος,καθώς οι ενορίτες του είναι ανάστατοι από τον εκβιασμό που υφίσταται και οι επιτήδειοι διαδίδουν ότι είναι τιμωρημένος.

Ο Αρχιμανδρίτης υπομένει καρτερικά,αγόγγυστα και με ιεροπρέπεια την εξάμηνη σκληρή δοκιμασία,χωρίς να έχει εγκαταλείψει τη θέση του και το ποίμνιό του–τους ανθρώπους για τους οποίους αγωνίζεται πιστά και  θυσιάστηκε αλλά και θα θυσιάζεται καθημερινά.

Ούτε μένει κρυμμένος μέσα  στο ιερό βήμα,   αλλά κάθεται έξω στο Σολέα, δίπλα στους ψάλτες από το Σεπτέμβρη, κάθε Κυριακή και γιορτή και  ψάλλει και συμμετέχει όσο μπορεί.

Είναι ο ίδιος κληρικός που πριν δέκα χρόνια ακριβώς, αντιμετώπισε τους αναρχικούς στο Πολυτεχνείο,που του ζητούσαν να παραδώσει το Ναό για κατάληψη και να μην λειτουργήσει. Ο Αρχιμανδρίτης  δεν φοβήθηκε τις απειλές αλλά  λειτούργησε, παρά τη φασαρία και τις φωνές των αναρχικών και έφτασε  μέχρι το Δί´ευχών. Σε αντίθεση με βοηθό επίσκοπο,που είχε οριστεί να λειτουργήσει και όταν έφθασε και άκουσε τις φωνές, ετράπη σε φυγή.

Ο τότε εκπρόσωπος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και νυν Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος,απεστάλη στη μέση της θείας λειτουργίας από τον Μακαριστό Χριστόδουλο και διεπίστωσε ιδίοις όμμασιν, την κατάσταση και είναι σε θέση να μαρτυρήσει περί της ανδρείας και του ζήλου  που επέδειξε ο λειτουργός Αρχιμανδρίτης.

Είναι ο ίδιος Αρχιμανδρίτης , που κατάφερε μια δεκαετία τώρα,διά της δικαστικής οδού να κατοχυρώσει το περιουσιακό στοιχείο του Ναού του, με μεγάλο αγώνα και θυσίες,αλλά πάντοτε διά της νομιμότητας, ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Και  εστράφησαν εναντίον του τρείς δήμαρχοι,με την τελευταία δήμαρχο να χάνει μόλις προχθές ακόμη, αγωγή που είχε ασκήσει κατά του Ιερού Ναού.

Παρά το γεγονός,ότι βρίσκεται σε αυτή τη διοικητική απαγόρευση και μεγάλη δοκιμασία,ο Αρχιμανδρίτης συνεχίζει τα έργα και κερδίζει δικαστικές αποφάσεις υπέρ της Εκκλησίας.

Και εδώ είναι που  απορούμε απαξάπαντες: Πώς  είναι δυνατόν η Εκκλησία να του φέρεται με αυτό τον απάνθρωπο τρόπο;; Τί κρύβεται πίσω από αυτό;;θα δείξει..!!

Πάντως, μετά από όλα αυτά είναι απολύτως βέβαιο,ότι δεν θα λυγίσει και δεν θα καμφθεί στις εκβιαστικές και ανήθικες αυτές αναγνώσεις και ερμηνείες του νόμου και όπως μαθαίνουμε από το περιβάλλον του,αναμένει να κληθεί στις ανακρίσεις για να αποδείξει την αθωότητά του! Δεν θα  ζητήσει  καμμιά συγγνώμη που θα ισοδυναμεί με αποδοχή της ανόητης  καταγγελίας !
Αναμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία να δούμε αν η Ιερά Σύνοδος θα αφήσει τον κληρικό αυτό  να μην κάνει Πάσχα,τη στιγμή που είναι αθώος και φωνάζει να δικαστεί,ενώ ο Μητροπολίτης αγνοεί και περιφρονεί την Ιερά Σύνοδο που του έχει ζητήσει εξηγήσεις εδώ και δύο μήνες, για το αν τηρήθηκε η νομιμότητα στη διαδικασία που ακολούθησε.

Αν συμβαίνουν αυτά εντός της Εκκλησίας,τότε τι πρέπει να γίνεται στον κόσμο;;

Μήπως ο μεγαλύτερος εχθρός της πίστης μας δεν είναι η θύραθεν Ισλαμοποίηση Μακαριώτατε, αλλά η έσωθεν άλωση;  Ό μη γένοιτο!!

πηγή