Ο 6χρονος Γιάννης ήταν Έλληνας δυστυχώς...

«Εφυγε» ο 6χρονος Γιαννάκης με καρκίνο-Του είχαν κόψει το ρεύμα!!
 
Δεν τα κατάφερε ο μικρός Γιαννάκης, το εξάχρονο αγγελούδι από τη Γαστούνη, που εδώ και δύο χρόνια έδινε άνιση μάχη με όγκο στον εγκέφαλο και τα πολλαπλά ακόμα προβλήματα υγείας που του είχε δημιουργήσει.
Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τετάρτης.
Ο Γιαννάκης Νταλάκας διεγνώσθη πριν δύο χρόνια ότι πάσχει από όγκο στην εγκέφαλο και εκεί, ξεκίνησε ο αγώνας ο δικός του και της οικογένειάς του.
Πολλοί, γνωστοί και άγνωστοι τότε, ενδιαφέρθηκαν για τον μικρό Γιαννάκη που ξεκίνησε επιτυχώς τις θεραπείες του.
Αλλά πώς να κερδίσει αυτό το αγγελούδι τη μάχη που έδινε, όταν, ακόμα και το ρεύμα στο φτωχικό σπίτι της οικογένειάς του ήταν κομμένο για πάνω από ενάμιση χρόνο και ακόμα και το γάλα του το ζέσταιναν στο μάτι μιας παλιάς ξυλόσομπας;
πηγή 

Ειδομένη, ανυπόφορη δοκιμασία πολιτισμού και ανθρωπιάς

Άλλη μια επίσκεψη με την ομάδα της Α.ΠΑ.Ν. για τη μαρτυρική Ειδομένη. Κι αυτή ίσως η πιο σημαδιακή. Σάββατο των ψυχών κινάς για τις ψυχές που στοιβάζονται ανάμεσα σε κλειστά σύνορα, διωγμένοι από την καταστροφή, προχωρώντας μέσα από καχυποψίες, με την ελπίδα βασικό εφόδιο.

Οδηγείς και το μυαλό πάει στ’ αυριανό ανάγνωσμα. «Ξένος ήμην». Δυο φορές θα το υπενθυμίσει. Τρως τα χιλιόμετρα κι αναρωτιέσαι, τι κάνεις, πόσο φτάνει αυτό που κάνεις, πόσα δεν κάνεις. Σημαδιακή.

Ο ήλιος καίει – παρηγοριά που θα στεγνώσει τις λάσπες από την προψεσινή μπόρα, που μούσκεψε τη δυστυχία και τη φούντωσε – για λίγο ευτυχώς.

Κοντεύεις. Μερικά σκόρπια μπουλούκια περπατάνε. Πάνε να προστεθούν στο χάος και την απόγνωση. Τα μισθωμένα πούλμαν μέχρι και του περασμένου μήνα είναι πια μια μακρινή ανάμνηση.

Έφτασες. Αδιαχώρητο. Μιλιούνια στο στενό δρομάκι. Πάνε κι έρχονται, πάνε πού; Αυτοκίνητα αμέτρητα στη σειρά. Σημάδι ευαισθησίας. Κόσμος σηκώνεται κι έρχεται. Των ψυχών. Κουβαλάει εδώ για τα μνημόσυνά του.

Αδειάζετε τ’ αμάξια. Οι πρώτοι συνοδοί έλκονται ακαριαία. Τα διλήμματα αρχίζουν. Κάθε τι που δίνεις μαζεύει στη στιγμή ένα σμάρι γύρω, που η ανέχεια τ’ αγριεύει.

Ένας παππούς στην άκρη του δρόμου, μόνος, σε μια αναπηρική καρέκλα, με ρούχα ανατολίτικα. Ποιος σύγχρονος Αινείας τον έβγαλε απ’ τις φλόγες άραγε, για να ξαποστάσει σ’ έναν άγνωστο τόπο, σ’ ένα χωράφι μιας μακρινής μικρής μεριάς που λέγεται Ειδομένη… Ο παππούς έχει μια ταινία γύρω στα μάτια – για τον ήλιο; για κάποια πάθηση; – και κουνάει ολοένα το κεφάλι, μουρμουρώντας…Τι να σκέφτεται, τι να μοιρολογά, ποια μοίρα να θρηνεί, ποιες μνήμες ν’ αποχαιρετά;

Περπάτημα αρκετό και φτάνετε στον ορισμένο τόπο. Το φαγητό να συσκευαστεί, να ‘ναι έτοιμο για τη διανομή. Δίπλα άλλες ομάδες, από άλλες οργανώσεις. Μετράς κι αναμετράς παρουσίες κι απουσίες…Πικρές σκέψεις, ασ’ τες τώρα….

Οι άνθρωποι μαζεύονται. Πολλοί. Κάνουν ουρές από μόνοι τους. Μία οι άνδρες, μία οι γυναίκες…Στήνεται η επιχείρηση της διανομής. Όπως καθημερινά λέει η Ομάδα «Οικόπολις», που έχει τη μακρά και βαριά ευθύνη της διαρκούς παρουσίας.

Ανέλπιστα οπωσδήποτε, τα πράγματα ξεκινούν καλά. Περνούν υπομονετικά, κρατούν την τάξη, αναγνωρίζοντας ίσως καλύτερα απ’ όλους τη διάσταση των πραγμάτων. Κάποιοι φαίνεται πως αρνούνται την απραγμοσύνη κι έρχονται αρωγοί, πολύτιμοι συμπαραστάτες: Μιλούν τη γλωσσα, εξηγούν, μένουν ακούραστοι διαρκώς, εξυπηρετούν και τους δικούς τους, ενοχλούν κάποιους δικούς μας, αθρώπινα όλα.

Συνεργεία δημοσιογράφων παντού. Με κάμερες και μικρόφωνα, τριγυρνούν ανέκφραστοι. Οι περισσότεροι ξένοι. Όλοι τους σίγουρα οι πιο επαγγελματίες μέσα σ’ αυτό το ανθρωπομάνι. Το επιβεβαιώνεις από τη συνέντευξη που δίνεις σε κανάλι γείτονος.

Οι ώρες περνούν ατέλειωτες. Η κούραση επιδρά. Η ομάδα σταδιακά φυλλοροεί. Εμφανές ότι κάποιοι περνούν πάλι και πάλι – και τι να κάνεις. Οι περισσότεροι ζητούν δεύτερες μερίδες. Άλλοι να πάρουν εκτός σειράς. Έγκυες, άρρωστοι, ηλικιωμένοι. Μέσα στο πανδαιμόνιο ψάχνεις σε κλάσματα δευτερολέπτου το σωστό και το δίκιο. Βλέμματα αξιοπρέπειας που ζητούν και σφάζουν. Μωρά συνέχεια, μπλέκονται στα πόδια σου, ζητάνε. Φοβάσαι το πλήθος που μπορεί να γίνει όχλος και να πατήσει αδιάκριτα σε χαλίκια και πεσμένα σώματα. Ένα μωρό 2-3 χρονών πέφτει διαρκώς μπροστά σου, το σηκώνεις και μετά από λίγο τα ίδια. Κάποια στιγμή μπλέκεται στο προστατευτικό/διαχωριστικό δίχτυ και κλαίει γοερά. Γονιός κανείς, πουθενά. Ένας εθελοντής το απομακρύνει κάπου, πέρα από το πλήθος…Έχει ήδη νυχτώσει – πού θα πάει;

Οι μερίδες αραιώνουν. Κάποιοι περνούν αδιάφοροι για τα λιγοστά που δίνονται, άλλοι εξακολουθούν να επιμένουν. Ανάβουν φωτιές τριγύρω. Καίνε σκουπίδια. Ο λαιμός στεγνώνει, κάπνα και πίκρα.

‘Ενα τετράωρο άγνωρης έντασης τελειώνει. Χώνεσαι στο πλήθος για το γυρισμό. Γύρω σου μια ανθρωπιά που βολοδέρνει ταλαιπωρημένη στο σκοτάδι. Σκηνές ακατανόητες παντού: Ουρές μέσα στη νύχτα, καυσόξυλα σε σωρούς, μια επιφανειακή ανεμελιά, οικογένειες στοιβαγμένες σε σκηνές, παιδικά βλέμματα γεμάτα ερωτηματικά, μια ομάδα που προβάλλει μια ταινία στο πλάι ενός βαν, λαπτοπ και δορυφορικές δημοσιογράφων, μια ανακατωσούρα για τη νύχτα που έρχεται, σκηνές αμέτρητες μέσα στα χωράφια, πλάνα από έναν εφιάλτη που ζεις ξύπνιος.

Επιστροφή. Προς τη βολή. Πένητες και ανέστιοι μένουν πίσω. Αποκαμωμένος νιώθεις εικόνες και σκέψεις να φεύγουν ανεξέλεγκτες. Θυμάσαι ξανά το ανάγνωσμα. Και ξανά αναρωτιέσαι.

Ξημερώνοντας Απόκρεω ‘16

ΠΗΓΉ

Ντροπή: Γουρουνοκεφαλές σε χώρο που θα φιλοξενηθούν μετανάστες

Aγνωστοι θερμοκέφαλοι ή καλύτερα ανεγκέφαλοι προχώρησαν σε μία κίνηση που μόνο απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς πέταξαν κεφάλια γουρουνιώνμέσα στο στρατόπεδο Δούμτσα Μαργαρίτη στη Σκύδρα ώστε να καταστήσουν τον χώρο «μολυσμένο» για τους Μουσουλμάνους πρόσφυγες και να μην μπορέσουν να εγκατασταθούν εκεί, αν και εφόσον θα υπήρχε τέτοια περίπτωση το επόμενο χρονικό διάστημα!

Θεωρείται ότι εάν «μολυνθεί» το έδαφος με αίμα χοίρου, οι Μουσουλμάνοι το θεωρούν ακάθαρτο και δεν δέχονται να μείνουν εκεί. Αντίστοιχες πράξεις σε χώρους φιλοξενίας προσφύγων, ακόμη και έξω από δικούς τους θρησκευτικούς χώρους λατρείας (Τζαμί) σημειώνονται κατά καιρούς, σε χώρες όπως Βρετανία και Γερμανία.

Μάλιστα παρόμοιο σκηνικό είδαμε μόλις πριν λίγες ημέρες στο Σχιστό Αττικής για την αποτροπή εγκατάστασης σε χώρο που προοριζόταν για φιλοξενία μεταναστών με κρεμασμένο κεφάλι γουρουνιού ενώ το 2013 άγνωστοι έσφαξαν γουρούνια στο υπό ανέγερση Τζαμί του Βοτανικού.

Πιθανότατα πρόκειται για τους ίδιους που όργωσαν κι έσκαψαν με τρακτέρ κι άλλα γεωργικά μηχανήματα μια έκταση 100 στρεμμάτων, η οποία προορίζεται να φιλοξενήσει 3.000 πρόσφυγες.

Κλιμάκιο του Στρατού που πήγε για αυτοψία στον χώρο, διαπίστωσε ότι το έδαφος ήταν ακατάλληλο για να δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης.

Να σημειωθεί πως αρχικά είχε επιλεχτεί η έκταση του στρατοπέδου Φιλιππάκου στα Γιαννιτσά, αλλά έγινε στόχος εμπρηστών το περασμένο Σάββατο.

πηγή   /  αντιγραφή

Ελλάδα 2016: Αντρας σκύβει και μαζεύει τις ντομάτες που πέταξαν οι αγρότες στα ΜΑΤ (φωτό)

Αμέσως μετά τα επεισόδια με τους αγρότες, ένας άνδρας σκύβει και μαζεύει σε σακούλες τις ντομάτες που πέταξαν νωρίτερα οι αγρότες στους άνδρες των ΜΑΤ. 

Τις ντομάτες τις είχαν χρησιμοποιήσει οι αγρότες της Κρήτης εναντίον των αστυνομικών. Πολίτες με σακούλες τις μαζεύουν αμέσως μετά. 

Η εικόνα μεταδόθηκε ζωντανά από πρωινή τηλεοπτική εκπομπή.

πηγή: www.pronews.gr

Η πραγματική φτώχεια..

Η βεβήλωση των αγαλμάτων στο χώρο του Πανεπιστημίου, τα γκράφιτι σε όποιο τοίχο γουστάρει ο καθένας και η αμορφωσιά που δέρνει αρκετούς νέους ανθρώπους είναι η πραγματική φτώχεια της σύγχρονης Ελλάδας.
Αρκετοί από αυτούς τους αστοιχείωτους (...όλοι γνωρίζουμε αρκετούς...) στην πρώτη ευκαιρία θα κοκορευτούν ότι δώσαμε τα φώτα στην Ευρώπη και διδάξαμε Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη (με τρία ορθογραφικά λάθη στα ονόματα, κατά μέσο όρο). 

Τώρα εάν δεν έχουν ιδέα για το τι δίδαξε κάποιος από δαύτους, who cares? Το ότι αρκετοί "βάρβαροι" Ευρωπαίοι θαυμάζουν, μελετούν και προβάλουν τον ελληνικό πολιτισμό και τα ελληνικά γράμματα ούτε που περνάει από το μόνιμα φραπεδιασμένο μυαλό τους.

Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι (σαν μαχαιριά ομολογώ) ότι σε μια κατ' ευφημισμόν "εκπαιδευτική" πολυήμερη εκδρομή, ομάδα μαθητών διαμαρτυρήθηκε για την ανάβαση στο βράχο της Ακρόπολης Αθηνών με το ατράνταχτο επιχείρημα "πέτρες μας φέρατε να δούμε;" Ντράπηκα καθώς έβλεπα γύρω μου εκστασιασμένους νέους από όλο τον κόσμο, χαρούμενους επισκέπτες από το εξωτερικό που θαύμαζαν, σχεδίαζαν στο χαρτί και φωτογράφιζαν αχόρταγα αυτές τις "πέτρες". Ευτυχώς, δεν ήξεραν οι "βάρβαροι" αυτοί τι εκστόμισαν οι "γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων" με το βλέμμα προσηλωμένο στο επερχόμενο βραδινό clubbing...

πηγή

Τα 70 χρόνια της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Μια από τις παθογένειες της νεότερης πολιτικής ιστορίας μας, είναι η γενική ατιμωρησία, που υποθάλπει και εκτρέφει ξανά και ξανά το φαινόμενο της διαφθοράς και της εθνικής μειοδοσίας. Με αφορμή τη γενική αμνηστία που δόθηκε έπειτα από το τέλος του πολέμου στους Έλληνες δωσίλογους και συνεργάτες των Ναζί, ένας Βρετανός αξιωματικός, είχε πει το εξής προφητικό: «Οι Έλληνες έκαναν μεγάλο λάθος που αμνήστευσαν τους συνεργάτες των Γερμανών και που δεν τους τιμώρησαν παραδειγματικά. Είναι κάτι, που στο μέλλον θα το βρουν μπροστά τους».

Και πραγματικά το βρήκαμε! Σαν μια εκπληρωμένη προφητεία από το βάθος του χρόνου, οι σκοτεινές μορφές των Κουϊσλινγκ αναβιώνουν. Βγαίνουν από τους τάφους με νέες μορφές και μεθόδους, μερικοί και με τα ίδια ονόματα, καθώς οι γιοι και οι πολιτικοί απόγονοι τους σχηματίζουν εκ νέου μια πέμπτη φάλαγγα στην οποία σπεύδουν να καταταχθούν φωνάζοντας «Μένουμε Ευρώπη» και εννοώντας φυσικά την Γερμανική. Έτσι, και ενώ το «Χάιλ Χίτλερ», έχει πια αντικατασταθεί από το «Χάιλ Σόιμπλε» και από το «Βάστα γερά Γερούν», οι σημερινοί, όπως και οι κατοχικοί τους προκάτοχοι ανήκουν σε δύο βασικές κατηγορίες. Στους παρακατιανούς γερμανοτσολιάδες και ταγματασφαλίτες, που είναι για τις βρώμικες δουλειές και στους άλλους, τους «πολιτικούς», που ενορχηστρώνουν και δεν «λερώνουν» τα χέρια, αλλά φροντίζουν να μεταμφιέζονται με τους συνταγματικούς και «δημοκρατικούς» τους μανδύες. Εννοείται, πως οι πρώτοι είναι αυτοί που καμιά φορά την πληρώνουν και ποτέ οι δεύτεροι.

Από τότε, μέχρι και σήμερα, τα 70 αυτά χρόνια γεφυρώνει η ίδια συνένοχη σιωπή της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας με μόνη εξαίρεση τη δίκη της Χούντας. Η αντεθνική, όσο και αντιδημοκρατική αυτή πρακτική, διέτρεξε και το σύνολο των σαράντα χρόνων της μεταπολίτευσης. Σκάνδαλα προφανή και πασίδηλα, μίζες, διαπλοκή και αυθαιρεσίες, καταλήστευση των δημόσιων ταμείων και σκόπιμη κακοδιοίκηση, έμειναν στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης και στα συρτάρια των εισαγγελέων, ως μη διαπραχθέντα, ενώ οι δράστες αντί του δικαστικού πελέκεως, απόλαυσαν ασυλία και σε πολλές περιπτώσεις τις  θριαμβικές επανεκλογές τους χάριν του πελατειακού κράτους. Επειδή, μάλιστα, «η σιωπή είναι χρυσός», κάποιοι έχουν φροντίσει να πλουτίσουν όλα αυτά τα χρόνια μένοντας σιωπηλοί.

Τα σκάνδαλα έρχονται, φεύγουν και επανέρχονται ασταμάτητα, χωρίς κανείς να τιμωρείται. Η χώρα εξασθενεί, ενώ ο λαός εξαχρειώνεται από τα χείριστα πρότυπα, καθώς «τo της όλης πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι» (Ισοκράτης). Η έλλειψη παραδειγματισμού αποθρασύνει, ενώ ταυτόχρονα η συνενοχή ισχυροποιεί τους δεσμούς μιας πανίσχυρης, διαπλεκόμενης και απροσπέλαστης διακομματικής σπείρας, που τη διέπουν οι άγραφοι «νόμοι» της μαφίας. Αυτό που ο απλός λαός το περιγράφει με την παροιμία «Κόρακας κοράκου μάτι» και που το πολιτικό σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη το σύνδρομο του Ροβεσπιέρου και των λαιμητόμων της Γαλλικής Επανάστασης, το παρερμηνεύει κατά το δοκούν ως «μη ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής»! Για αυτόν το λόγο, οι επόμενοι αμνηστεύουν πάντα τους προηγούμενους σε μια πρωτότυπη σκυταλοδρομία σκανδάλων και συγκάλυψης και δεν τους τιμωρούν. Προφανώς, επειδή επιθυμούν οι μεθεπόμενοι να κάνουν το ίδιο και για εκείνους. Νομοθετούν μάλιστα και την ατιμωρησία τους με προκλητικούς νόμους, που είναι αμφίβολο αν υπάρχουν όμοιοι τους σε όλη την οικουμένη, ανεπτυγμένη και υποανάπτυκτη. Έτσι, κανείς δεν τολμά να σπάσει τον φαύλο κύκλο της διαφθοράς και της ατιμωρησίας, αφού προτάσσεται το πλαστό πρόσχημα της «μη ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής» και του δήθεν ρεβανσισμού, όταν κατεξοχήν τα αδικήματα αυτά αφορούν όχι μόνο πολιτικές, αλλά και βαριές ποινικές ευθύνες, μιας και δεν αφορούν υποθέσεις της ιδιωτικής ζωής, αλλά είναι πράξεις που ζημιώνουν τον λαό και το Ελληνικό κράτος .

Για να σπάσει αυτός ο κύκλος, λοιπόν, χρειάζεται όχι μόνο μια μη διεφθαρμένη και καθαρή πολιτική δύναμη στην εξουσία, αλλά το κυριότερο μια δύναμη που στο τέλος της θητείας της, θα παραμένει το ίδιο αδιάφθορη, όσο ήταν και πριν την ανάληψη της. Όμως, για να κάνουν κάποιοι κάτι τέτοιο, θα πρέπει να είναι πρώτα οι ίδιοι έντιμοι και να έχουν αποφασίσει να παραμείνουν καθαροί. Υπάρχουν τέτοιες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα; Φοβάμαι πως όχι! Εφόσον το σύστημα αυτό είναι κλειστό, δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ανατρεπτικές πρωτοβουλίες. Το σύστημα περιλαμβάνει ακόμα και εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που δεν έχουν ασκήσει άμεσα την εξουσία, αλλά οι οποίες έχουν και αυτές σε κάποιο βαθμό αποδεχθεί τους κανόνες του παιχνιδιού και έχουν κεφαλαιοποιήσει τη συμμετοχή τους στο πολιτικό γίγνεσθαι μέσω κομματικών επιδοτήσεων, βουλευτικών προνομίων κ.α. Είναι τελικά ένα πολιτικό σύστημα όπου δεν υπάρχουν εντελώς αθώοι, αλλά μόνο περισσότερο ή λιγότερο ένοχοι.

Έτσι η Δημοκρατία, που θα έπρεπε να εξαρτά την ισχύ και τη δύναμη της από το σεβασμό στους νόμους και από την ίση εφαρμογή τους προς όλους, έχει καταλήξει να είναι περισσότερο μια εικονική πραγματικότητα και ένα άδειο τσόφλι, παρά ένα πολίτευμα με ουσία. Τις εναλλαγές όλων των κυβερνήσεων στην εξουσία, ακολουθούν μέχρι σήμερα πιστά και οι εναλλαγές των σκανδάλων τους. Κόμματα με διαφορετικές υποτίθεται ιδεολογίες, είχαν ως κοινό σημείο τη διάπραξη σκανδάλων από κορυφαία στελέχη τους, για να αποδειχθεί, ότι η κυρίαρχη ιδεολογία είναι αυτή της «κουτάλας», ότι σύσσωμο το πολιτικό σύστημα εξουσίας, είναι βαθύτατα ενωμένο στη διαφθορά και πως οι εξωτερικές διαφορές των πολιτικών τους ιδεολογιών, είναι μόνο το άλλοθι για τους ευκολόπιστους  ψηφοφόρους τους.

Το γεγονός πως ακόμα δεν έχουν καταργηθεί οι επονείδιστοι νόμοι των μνημονίων και της υπουργικής ασυλίας και ότι ένα πλήθος πολιτικών και δημόσιων αξιωματούχων, που έχουν περιπέσει στην πλήρη λαϊκή δυσμένεια και ανυποληψία και μάλιστα με σχεδόν αποδεδειγμένα αδικήματα, συνεχίζουν ακόμα να κυκλοφορούν όχι μόνο ελεύθεροι, αλλά και να ασκούν απρόσκοπτα τη δράση τους από καίριες θέσεις ισχύος, δείχνει πλέον φανερά, πως ούτε η σημερινή συγκυβέρνηση του Σύριζα και των Ανελ, είναι πρόθυμη να κάνει τη διαφορά σπάζοντας την ομερτά. Και αυτό, παρόλο που οι ίδιοι εμφανίζονται ως αδιάφθοροι αριστεροί και ως μη έχοντες κυβερνήσει στο παρελθόν -τουλάχιστον όχι όλοι-, δείχνει μάλλον σα να λαμβάνουν πρόνοια, φροντίζοντας να κρατούν και μια «πισινή αλληλεγγύης», για την περίπτωση που στο μέλλον τη χρειαστούν και οι ίδιοι. Αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η ολιγωρία στην απονομή της δικαιοσύνης για σκάνδαλα και μεθοδεύσεις, που και οι ίδιοι κατήγγειλαν ως αντιπολίτευση.

 Πηγή

το είδαμε εδώ

Πάρτε μια γεύση από φιλοευρωπαϊστές που στάθηκαν στο πλευρό των Γερμανοτσολιάδων Γεωργιάδη, Δένδια Σαμαρά στο Σύνταγμα! (ΒΙΝΤΕΟ)

Πολίτες μιλάνε στην κάμερα στη συγκέντρωση “Μένουμε Ευρώπη”, χρησιμοποιούν όλοι την ίδια φρασεολογία και “κολλάνε”στα ίδια σημεία… φαίνεται πως βλέπουν πολύ Σαμαρά και Άδωνη

Ρεπορτάζ Βασίλης Νούσης

πηγή

Ο τρόμος των νταβατζήδων

Τι συζητείται (όπως εγκύρως πληροφορούμαστε) στις κλειστές συσκέψεις του «συντονιστικού» που έχουν κατασκευάσει οι συστημικοί καναλάρχες για να χτυπούν την κυβέρνηση; Ότι «αν ο Τσίπρας πάει σε συμφωνία με τους δανειστές, αμέσως μετά θα ασχοληθεί με τις συχνότητες και τα δάνειά μας». Κι εδώ που τα λέμε, δεν έχουν άδικο, πράγματι έρχονται σοβαρές εξελίξεις και στα δύο αυτά μέτωπα. Οπότε τη συμφωνία δεν τη φοβάται μόνο ο Σαμαράς (για τους δικούς του λόγους), την τρέμουν και οι «νταβατζήδες»!

Στας Ευρώπας!

Θα καταφύγουν, λέει και σε ευρωπαϊκά όργανα οι νυν καναλάρχες, προκειμένου να μην αφήσουν τους Τσίπρα και Παππά να προκηρύξουν τις συχνότητες από μηδενική βάση! Ε, οι άνθρωποι είχαν συνηθίσει στην ανοχή των προηγούμενων κυβερνήσεων και θέλουν να συνεχίσουν την ασυδοσία τους! Θυμήθηκαν, φαίνεται, το «Γραφείο Βρυξελλών» που είχαν στήσει για να αντιμετωπίσουν τον «βασικό μέτοχο» του Παυλόπουλου, όπου μάλιστα είχαν τοποθετήσει –ατύπως- επικεφαλής ευρωβουλευτή τότε του ΠΑΣΟΚ. Μάταια θα ξοδευτούν όμως…

το είδαμε εδώ

Κυνηγημένοι, άστεγοι, πεινασμένοι- Πορτρέτα που μάς θυμίζουν ότι οι πρόσφυγες είναι πάνω απ' όλα άνθρωποι

Παιδιά ενός κατώτερου Θεού...

Έφυγαν από την πατρίδα τους για να γλυτώσουν από την ...κόλαση και να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή. Κατέληξαν να στιβάζονται σε κοινόχρηστους χώρους, συχνά αβοήθητοι, χωρίς στέγη και τροφή. Η Λέρος όπως και πολλά άλλα νησιά της Ελλάδος έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το πρόβλημα, με τους πολίτες να προσπαθούν με κάθε μέσο να βοηθήσουν την κατάσταση

Συγκλονιστικά πορτρέτα ανθρώπων έχουν κατακλύσει τις τελευταίες ώρες τα social media, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στο πανελλήνιο.



Ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες, άντρες - γυναίκες - παιδιά, ταξιδεύουν με κίνδυνο τη ζωή τους επί ώρες μέσα στις άγριες θάλασσες για μια καλύτερη ζωή που μάλλον, δεν βρίσκουν.



Η Λέρος είναι ένα νησί που δέχεται δεκάδες πρόσφυγες ανά εβδομάδα, με πολίτες από το νησί αλλά και από όλη την Ελλάδα να προσφέρουν με αγάπη απαραίτητα είδη, καθώς και κουράγιο και δύναμη για τους ανθρώπους.



Παιδιά κλαίνε αβοήθητα στους δρόμους, η βροχή και το κρύο δίνουν άλλο ένα γερό ράπισμα στις ήδη απάνθρωπες συνθήκες που βιώνουν όλοι τους. Κανείς και τίποτε δεν είναι με το μέρος τους.... παιδιά ενός κατώτερου Θεού; 



Ο αγώνας των Σύρων προσφύγων συνεχίζεται, με την τραγική κατάσταση... να εξαπλώνεται σε πολλά νησιά της Ελλάδας.  Πού θα στεγαστούν αυτοί οι άνθρωποι; Πώς θα σιτιστούν; Τι θα γίνει με την απονομή ασύλου και τα ταξιδιωτικά έγγραφα; 



Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα μιλούν από μόνα τους. 

Πηγή: protothema.gr

Υπομονή κύριοι...πόσο να θέλει ακόμη για να πεθάνουν κι αυτά τα 2 εκ «ευάλωτοι Έλληνες»; "Φεύγουν" τόσοι κάθε μέρα!Μετά θ’ αρχίσει η Ανάπτυξη...

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Μια μάνα 67 χρονών στην Χαλκίδα προτίμησε να πηδήξει από τον 5ο όροφο παρά να συνεχίσει να ζει στην εξαθλίωση.
Της είχαν κόψει την αναπηρική σύνταξη.

Αδυνατούσε να εργαστεί.
Κυρίως γιατί αδυνατούσε να αναπνεύσει.

Αλλά και ποιός θα πάρει στην δούλεψή του έναν άνθρωπο 67 χρονών;
Ποιός θα πάρει έναν 50άχρονο; Έναν υπερήλικα γενικώς...

Στο θάνατο από τον 5ο όροφο την ακολούθησε και ο 27άχρονος γιός της.
Είχε κι αυτός τα προβλήματά του.

Τριάμισυ χρόνια φυτοζωούσαν...
Ουδείς νοιάστηκε ποτέ.

Και ποιός να νοιαστεί από την πανταχού και πάντα Παγερή και ανύπαρκτη Πολιτεία;
Ποιός θ’ ασχοληθεί μαζί τους;

Οι βολεμένοι πολιτικοί που πήραν την εγκληματική απόφαση να τους κόψουν την αναπηρική σύνταξη;

Ή μήπως οι εξίσου βολεμένοι της επιτροπής που το έκανε (από 75% αναπνευστική ανικανότητα της την κατέβασαν στο 30%! Λες και "αναγεννήθηκαν οι πνεύμονες! Θαύμα";)

Ή μήπως οι γραφειοκράτες του υπουργείου που το προώθησαν;

Όλοι τους ένα αδίστακτο τσούρμο βολεμένων είναι.

Είναι αυτοί οι ίδιοι που λίγο καιρό πριν "μοιράζανε" τις αναπηρικές συντάξεις με το... "τσουβάλι" (και το...."αζημίωτο" βεβαίως)...

Και εξ' αιτίας αυτών των "μαϊμού συντάξεων" - που αυτοί και το συνάφι τους έφταιγαν - αποφάσισαν να τις αφαιρέσουν απ' όλους...

Οι ίδιοι - "βολεμένοι" Πολιτικοί και γραφειοκράτες - που ευθύνονται για τους χιλιάδες θανάτους συμπολιτών μας κάθε μέρα από έμφραγμα ή εγκεφαλικό λόγω της ανημπόριας τους πλέον να επιβιώσουν μέσα στη μιζέρια και την εξαθλίωση.

Αυτοί όμως δεν λογαριάζονται ούτε στις αυτοκτονίες ούτε στις δολοφονίες.
Λογαριάζονται πως πέθαναν από φυσικά αίτια.

(Αλήθεια, Δικαιοσύνη θα υπάρξει ποτέ σ' αυτό τον τόπο; Γι' αυτούς τους θανάτους (φόνους) θα καταδικαστεί ποτέ κανένας Πολιτικός και Γραφειοκράτης;)

Αλλά είπαμε...το κλίμα το έδωσαν "ευθαρσώς"κάποια "πολιτικά τζιμάνια":

«Αν δεν έχεις να πληρώσεις τους φόρους πούλα το σπίτι σου»!!!

Έτσι δεν τους είπαν επανειλημμένα οι Βαρβιτσιώτης, Πάγκαλος και Άδωνις;
Ειδεμή, άντε ψόφα...(υπονοούσαν εμμέσως πλην σαφώς, σωστά;)

"Γιατί δεν πήγανε στις δομές αλληλεγγύης να βοηθηθούν";
Θα ρωτήσει κάποιος άσχετος...(Παντού και πάντα υπάρχει ένας "Ηλίθιος")...

Έχει πάει ρε κανείς από εσάς να δει πως είναι;

Ξέρει κανείς από εσάς τι κερατιάτικα ζητάνε οι κωλογραφειοκράτες των Δήμων για να σου δώσουν ένα πιάτο φαί ή το δικαίωμα να πηγαίνεις στο κοινωνικό παντοπωλείο;

Όλοι οι θεσμοί αλληλεγγύης αποτύχανε.

Και των Δήμων και οι ανεξάρτητες προσπάθειες και ΝΑΙ, ακόμη και η ίδια η περιβόητη εκκλησία.

Υπάρχουν μόνον για τους μετανάστες...

Σ’ αυτούς κανείς δεν ζητάει χαρτιά και φορολογικές δηλώσεις.

Άντε και για τους Ρομά και τους επαγγελματίες επαίτες...

Τα έχουν ρυθμίσει έτσι όλοι αυτοί οι "επαγγελματίες της επαιτείας" ώστε να μην μένουν "ακάλυπτοι" και να περνάνε απ' όλους τους "τυπικούς ελέγχους" των διαφόρων δήθεν "κόμβων αλληλεγγύης"...

Απ’ αυτούς που μιλάνε ετσι «αγέρωχα» κανείς τους δεν πήγε με σκυμμένο το κεφάλι και μασημένα λόγια στον ιερέα για να συναντήσει την αλαζονεία, την εχθρική απόσταση, το «αστυνομικό ύφος και συμπεριφορά», την απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του "ξεπεσμένου πολίτη" που πηγαίνει Ικέτις ενώπιόν τους...

Η πρώτη τους κουβέντα (και μάλιστα εκεί μπροστά σε όλους να σε εξευτελίζουν):

"...για να κάνουμε πρώτα κύριε μια εξακρίβωση...πως λέγεστε και που μένετε;» (και βγάζει χαρτί και στυλό να σε «τσεκάρει» αν ανήκεις στην δική του ενορία)..."
"...δεν ανήκετε σε μας κύριε, να πάτε στην άλλη ενορία..."

"Μα συγγνώμη, εδώ και 40 χρόνια, κάθε Θεοφάνεια εσείς έρχεστε και ευλογείτε στο σπίτι μου και τότε μας λέγατε πως ανήκουμε σε σας...τώρα που είναι για το φιλόπτωχο πως και δεν ανήκω σε σας;"
.....

Ή ας πούμε, να πηγαίνει κάποιος «με γραβάτα» στην εκκλησία και μετά την λειτουργία, δειλά δειλά να ζητάει βοήθεια από τον ιερέα («πάτερ, μια κονσέρβα, πεινάω») για να εισπράξει την «απόμακρη απάντηση» :
«και τι να σου κάνω εγώ; Δεν έχουμε εδώ τίποτα»...(αληθινό περιστατικό σε έναν από τους Ναούς της Ν. Φιλαδέλφειας που συζητιέται τον τελευταίο καιρό μεταξύ των δημοτών).

Κι όσο για τα περιβόητα προγράμματα «βοήθειας στο σπίτι» της Εκκλησίας, «Μύθος»...
Όταν ρωτάς σου λένε «δεν υπάρχει κάτι τέτοιο»...

«Μα ρε παιδιά, ο Αρχιεπίσκοπος το έλεγε....για ανθρώπους που η αξιοπρέπειά τους δεν το αντέχει να πάνε να σταθούνε στην ουρά, τους πάμε το πακέτο τα τρόφιμα στο σπίτι...έτσι έλεγε στην τηλεόραση ξανά και ξανά πέρυσι...»...

«δεν ξέρω ποιοί σας τα λένε αυτά κύριε, δεν ισχύουν»....

Κι όσο για το ποσό που πρέπει να λέει η φορολογική σου δήλωση για να τύχεις της βοήθειας της Εκκλησίας;
5,000 ευρώ.

«Μα ρε παιδιά οι περυσινοί κυβερνήτες μας υποχρέωσαν βάση τεκμηρίων – το σαρκίο μου, της γυναίκας μου, τα δυό μου παιδιά, σπίτι κι ένα μικρό παλιόσπιτο – να δηλώσουμε 12,000 ευρώ χωρίς να τα έχουμε αυτά τα χρήματα...άνεργος είμαι, δεν το έχω αυτό το εισόδημα...χρειάζομαι επειγόντως τη βοήθεια της εκκλησίας»...

«...τι να σας κάνουμε κύριέ μου; Αυτή είναι η απόφαση της Εκκλησίας...δεν σας καλύπτουμε»...
«...ναι, αλλά όλοι αυτοί οι μετανάστες ή οι ρομά με τα μαύρα εισοδήματα και χωρίς φορολογική δήλωση γιατί δικαιούνται κι εγώ όχι»;

«...σας παρακαλώ κύριε, η εκκλησία δεν κάνει διακρίσεις»

«...μα πως δεν κάνει διακρίσεις; Σ’ αυτούς δίνετε βοήθεια και σε μένα όχι...αυτό δεν είναι διάκριση;»
(σαφώς και υπάρχουν κι εξαιρέσεις και Άγιοι Άνθρωποι, άξιοι Ιερείς σαν τον Πατέρα Θεμιστοκλή στον Άγιο Ελευθέριο Πατησίων...)

Αυτά ως προς την Εκκλησία και τους Δήμους...

Ηθικόν δίδαγμα:
Για την Πολιτεία δεν υπάρχει ο φτωχός άνθρωπος...
Ούτε για τους προηγούμενους ούτε γι’ αυτούς τους τωρινούς τους "προοδευτικούς"...τους "ευαίσθητους στον πόνο του άλλου"....όπως έλεγαν...και λένε...τάχαμου...

Οι προηγούμενοι σχεδόν εκστασιάζονταν από τους θάνατους των ανήμπορων...
Έδειχναν ν' απολαμβάνουν αυτό που έκαναν...

Πλήρως αδίστακτη και αδάκρυτη, θανάσιμη καταισχύνη και αδιαφορία...
Η αναίσθητη ψυχοπαθολογία του φονιά, του serial killer.

Οι τωρινοί όμως;
Αυτοί που επαίρονταν και επαίρονται πως νοιάζονται κυρίως για την ανθρωπιστική κρίση;

Πως θα φέρουν πίσω στη ζωή όλους αυτούς που πεθαίνουν καθημερινά;

Πως θα φέρουν πίσω στη ζωή αυτή την καϋμένη ηλικιωμένη γυναίκα και τον γιό τους που έπεσαν απ' το μπαλκόνι του 5ου στην Χαλκίδα;

Γιατί αργούν να προσφέρουν στήριξη σ’ αυτούς που το έχουν κατ’ εξοχήν ανάγκη;

Στον διάολο ο Σόϊμπλε και οι δανειστές που έχουν ρουφήξει το αίμα της Ελλάδας και της φτωχολογιάς δεκαετίες τώρα....

Υπάρχουν εκεί έξω περί τα 2,000,000 φτωχών Ελλήνων που περιμένουν πως και πως την ενίσχυση του κράτους.

Περί το 1,000,000 απ’ αυτούς δεν έχουν κανένα εισόδημα.

Ζούνε από τις όποιες βοήθειες συνταξιούχων γέρων γονιών, κάποιοι λίγοι τυχεροί κι από αδέρφια, συγγενείς και φίλους....
Δεν έχουν όλοι αυτή την τύχη όμως...
Πολλοί ζουν με ξεροκόμματα δεξιά αριστερά...

Παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία γιατί οι οικογένειές τους δεν έμαθαν να ζητιανεύουν...

Τι περιμένει λοιπόν γαμώ το κέρατό σας μέσα η Πολιτεία για να τους δώσει αυτό το στοιχειώδες οικονομικό βοήθημα για να επιβιώσουν;

Ας πει πως οι κατασχέσεις περιουσιών των λαμογιών θα πάνε σ’ αυτόν τον σκοπό...
Κι ας το κάνει επιτέλους. Άμεσα..τώρα...

Και όχι να συνεχίζει να τους σκοτώνει περιμένοντας το "γραφειοκρατικό πλήρωμα του χρόνου".

Να, ας πούμε αυτοί οι έρμοι οι κατεστραμμένοι μικροέμποροι υπάρχουν καθόλου πουθενά στο νου των κυβερνητών μας;
Οι προηγούμενοι φονιάδες κυβερνήτες τους υποχρέωσαν να δηλώσουν βάση τεκμηρίων 12,000 το χρόνο.

Τους «έκλεψαν» το αφορολόγητο οι εγκληματίες.

Οι σημερινοί κυβερνώντες αδιαφορώντας για το θάνατο αυτών των ήδη κατεστραμμένων ανθρώπων συνεχίζουν το ίδιο έγκλημα.
Τους φορολογούν βάση τεκμηρίων.

Μάλιστα, αδιαφορώντας για το ότι και τα εναπομείναντα μικρομάγαζα είναι με το ένα πόδι στον τάφο, ετοιμάζονται να αυξήσουν και το ΦΠΑ.

Ανόητοι ή εξίσου αδίστακτοι με τους προηγούμενους;

Τους κατεστραμμένους μικροεμπόρους τους ρώτησαν για το τι χρειάζονται για να μην πεθάνουν;

Και όχι τους κονομημένους δήθεν εκπροσώπους τους μεγαλοσυνδικαλιστές...
Τα "φτωχαδάκια"...εκεί κάτω...στο δρόμο...αυτούς να ρωτήσουν...

Όλους αυτούς που παλεύουν να επιβιώσουν με τεκμήρια στην πλάτη, με χαράτσια και φόρους και ασφαλιστικές εισφορές χρωστούμενα, χωρίς επίδομα ανεργίας, με αρρώστιες, εγκατελειμμένοι από την Πολιτεία...

Κύριοι κυβερνώντες,
Απ’ τα «χαμηλά» υποτίθεται πως θα ξεκινούσατε πρώτα.

Η γραφειοκρατία της Πολιτείας είναι μεν υπαρκτή αλλά δεν αναιρεί σε τίποτα το ότι κάθε καθυστέρηση της ενίσχυσης της φτωχολογιάς σημαίνει περισσότεροι θάνατοι κάθε μέρα.

Κι επιτέλους, προτού χαράξετε πολιτικές βάλτε και κανέναν φτωχό άνθρωπο για σύμβουλο στα επιτελεία σας....

Και όχι μόνον εκατομμυριούχους βολεμένους που παριστάνουν τους "προστάτες της φτωχολογιάς"...ο φτωχούλης του Θεού χόρτασε από δαύτους...

Ένα παράδειγμα "ανοησίας" (επιεικώς):

Είναι δυνατόν να λέτε απαλλάσσεται η πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας έως 350,000 και υψηλό (σχετικά με τον άνεργο και πένητα) εισόδημα και καταθέσεις και να φορολογείτε τον φτωχό άνεργο που το σπίτι του, αποθήκη και ένα δυάρι κληρονομιά στο χωριό (με κομμένο ρεύμα και ακατοίκητα τα δύο τελευταία) είναι όλα μαζί συνολικής αξίας το πολύ 100,000 ευρώ, με μηδενικό εισόδημα και καταθέσεις που ζει από βοήθειες και ελεημοσύνες;

Πόσο εκτός τόπου και χρόνου πρέπει να είναι κάποιος για να το κάνει αυτό;

Δηλαδή, μετά από τα παραπάνω και αυτό το παράδειγμα τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβετε την ανεπάρκεια των συμβούλων σας;

Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβετε το πόσο μακριά είστε κι εσείς όπως και οι προηγούμενοι από το τι σημαίνει «φτωχολογιά», τι σημαίνει «εξαθλίωση και στερήσεις», τι σημαίνει «ανθρωπιστική κρίση»;

Αρνείστε να καταλάβετε κι εσείς όπως και οι προηγούμενοι τι σημαίνει πχ να είσαι 50 χρονών χωρίς εισοδήματα, με δυό ανήλικα παιδιά, να μην βρίσκεις δουλειά και να έχεις και την πολιτεία από πάνω να επιμένει να σε φορολογεί με τεκμήρια και χαράτσια επειδή αρνείται να σου αποδώσει ένα αφορολόγητο ποσό όπως σε όλους τους υπόλοιπους πολίτες.

Υπομονή κύριοι...

Πόσο άραγε να θέλει ακόμη για να πεθάνουν αυτά τα 2,000,000 «ευάλωτοι Έλληνες» και να τους ξεφορτωθείτε;
ΑΜΕΣΩΣ θ’ αρχίσει τότε η ΑΝΑΠΤΥΞΗ της χώρας...

ΣΩΣΤΑ;;;

Συγχαρητήρια....να σας χαιρόμαστε και του λόγου σας...

Άξια τέκνα των προηγουμένων και του Σόϊμπλε...να μην σας ματιάσουμε....

Γιώργος Ανεστόπουλος
πηγή

ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ το σπίτι του Μενέλαου Λουντέμη! Ο πολιτισμός μας στα αζήτητα! (φωτο)

Πού είναι το κράτος; Πώς να μας σεβαστούν οι ξένοι αν εμείς δεν σεβόμαστε την ιστορία και τον  πλούτο μας; Ούτε τη συντήρηση του σπιτιού του Μενέλαου Λουντέμη δεν ήταν σε θέση να φέρει σε πέρας το κράτος. Το θέμα του σπιτιού του τεράστιου λογοτέχνη δυστυχώς υπέκυψε στη δύναμη της γραφειοκρατίας και των ιδιωτικών συμφερόντων.

Τριάντα χρόνια μετά τον χαρακτηρισμό του – με προεδρικό διάταγμα του 1985 – ως διατηρητέο, το σπίτι στον Εξαπλάτανο Πέλλας όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο σπουδαίος Έλληνας λογοτέχνης και μετέφερε τα απορρέοντα βιώματά του μέσα από τα δημοφιλέστατα έργα του, είναι ετοιμόρροπο.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό δεν θα μπορούσε να συναντηθεί σε οποιαδήποτε άλλη… σοβαρή χώρα. Λόγω διαφωνιών γύρω από την κυριότητά του, συναρμοδιοτήτων φορέων και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων αφέθηκε πλήρως εγκαταλειμμένο και εκτεθειμένο στον χρόνο και τις καιρικές συνθήκες. Ως αποτέλεσμα αυτών, η αρμόδια επιτροπή που ήλεγξε το κτίσμα το έκρινε επικίνδυνο για την ασφάλεια των περιοίκων και των διερχομένων, εισηγούμενο την κατεδάφιση του.


Ο σπουδαίος Δημήτρης Βαλασιάδης, που πήρε το ψευδώνυμο Μενέλαος Λουντέμης από τον παραπόταμο του Άνω Λουδία που περνάει έξω από τον Εξαπλάτανο, εγκαταστάθηκε σε ηλικία 16 ετών (1928), μαζί με την οικογένεια του, σε αυτό το σπίτι.
Πρόκειται για αρχοντικό από την εποχή της τουρκοκρατίας χωρίς κάποια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική αξία με ιδιαίτερο όμως συμβολικό και συναισθηματικό βάρος, αφού σ’ αυτό μεγάλωσε και έζησε ο λογοτέχνης.Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πλατεία του χωριού, στην μετέπειτα οδό Μενέλαου Λουντέμη...
πηγή

Άνθρωποι και ποντίκια στην Πάτρα - ΥΠΗΡΞΕ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ....

Μια χήρα μεγαλώνει το τριών χρόνων εγγονάκι της χωρίς ρεύμα επί ένα χρόνο

Του Γιάννη Γεωργόπουλου

Πείνα, δυστυχία, ποντίκια, σκοτάδι και απειλή έξωσης ανά πάσα στιγμή, συνθέτουν το σκηνικό στο ανθρώπινο δράμα που εκτυλίσσεται μια ανάσα από την καρδιά της Πάτρας στην περιοχή του Αη Γιώργη του Λάγγουρα.
Τα λόγια και οι εικόνες δεν μπορούν να αποτυπώσουν το δράμα μιας γυναίκας η οποία «ζει» το τριών χρόνων εγγονάκι της με προσφορές λίγων τροφίμων από γείτονες.
Η μοίρα άρχισε να της δείχνει το σκληρό πρόσωπο πριν 11 χρόνια όταν έχασε τον άντρα της και από τότε τα χτυπήματα είναι απανωτά τόσο γι’ αυτή και για την άνεργη κόρη και γιό της όσο και για την εγγονή της.
Στο σπίτι τρώγλη που ζει η τρίχρονη μαζί με τη γιαγιά της, το πάτωμα είναι γεμάτο με χαρτόνια πάνω στα οποία υπάρχουν κόλες προκειμένου να αιχμαλωτίζονται τα ποντίκια τα οποία κάνουν καθημερινά παρέλαση.

Λίγους μήνες αφότου γεννήθηκε η μικρή εγγονή της, ο γαμπρός της έμεινε ανάπηρος ενώ όσες πόρτες κι΄ αν χτύπησε κανένας δεν πρόσφερε δουλειά τόσο σε αυτή όσο και στα παιδιά της.
Η οικονομική κρίση την βρήκε να ζει σε ένα σπίτι τρώγλη – αδιάψευστος μάρτυρας οι φωτογραφίες – για το οποίο οφείλει να καταβάλει το ποσό των 200 ευρώ, ποσό το οποίο εδώ και έξι μήνες αδυνατεί να δώσει, με αποτέλεσμα να απειλείται καθημερινά με έξωση από τον ιδιοκτήτη

Ουσιαστικά το μεγάλωμα του μικρού παιδιού το έχει αναλάβει μόνη της, ενώ την ίδια ώρα η πρόνοια της παρέχει το «θεόρατο» ποσό των 88 ευρώ το δίμηνο . Παρά την δυστυχία να σημειωθεί πως όλα τα μέλη της οικογένειας είναι χωρίς ασφάλιση, ενώ γείτονες κάνουν το τελευταίο διάστημα προσπάθεια να τους παρέχουν ασφάλιση μέσω ΟΑΕΔ ή πρόνοιας.
 Το δράμα που βιώνει η 50χρονη χήρα και η τρίχρονη εγγονή της δεν έχει τελειωμό, καθώς επί ένα χρόνο είναι χωρίς ρεύμα με την οφειλή της  να ξεπερνά τα 2000, ενώ για τις ανάγκες της μικρής με τον κίνδυνο ηλεκτροπληξίας «κλέβει» ρεύμα.





Αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα "Κόσμος"

πηγή

Δόκιμοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ.: Είμαστε φασίστες και παγανιστές!…Και λίγα σχόλια δικά μας

Παραθέτουμε τις αποκαλύψεις της καθηγήτριας:

Δείτε το  σχετικό  βίντεο   εδώ

«Τον Μάρτιο του 2013 έδωσα από δύο τετράωρες διαλέξεις ανά έτος, στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο έτος με θέμα τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Ήταν η πρώτη φορά που εισάγονταν διαλέξεις αυτού του τύπου στη σχολή αξιωματικών της αστυνομίας.

Στο τέταρτο έτος, επειδή για παιδαγωγικούς λόγους το μάθημα βιντεοσκοπείται, δεν υπήρξαν αντιδράσεις ή σχόλια. Ωστόσο όταν επανέλαβα ουσιαστικά την ίδια διάλεξη, ελαφρά πιο απλουστευμένη στο τρίτο έτος, ολοκλήρωσα το πρώτο δίωρο και παραχώρησα ένα τέταρτο ομιλίας στους δόκιμους για να γίνει μια συζήτηση. Πήρε λοιπόν ένας δόκιμος το λόγο και μου είπε πως διαφωνούσε ριζικά με την ουσία της διάλεξης, ότι δηλαδή εξομοίωνα τους Έλληνες με τους αλλοδαπούς διότι αυτός θεωρούσε πως μια τέτοια εξομοίωση ήταν εξ ορισμού αδιανόητη.

Αντέδρασα παιδαγωγικά και είπα πως είναι αδιανόητο για μένα να θεωρούμε πως υπάρχουν ανώτεροι άνθρωποι και υπάνθρωποι και ότι σε τελευταία ανάλυση αυτού του τύπου ο διαχωρισμός παραπέμπει σε φασιστικά καθεστώτα. Τότε ο δόκιμος μου απάντησε: ‘Μα είμαστε φασίστες και είμαστε περήφανοι που είμαστε φασίστες. Υπάρχει κανένα πρόβλημα;’. Ακολούθησε το θυελλώδες χειροκρότημα των υπόλοιπων δοκίμων, ενώ οι εκπαιδευτές που ήταν παρόντες δεν αντέδρασαν.

Εγώ συνέχισα λέγοντας πως μου είναι απολύτως αδιάφορο ποιες είναι οι πολιτικές τους πεποιθήσεις  και πως το μόνο που με ενδιαφέρει ως πολίτη είναι να γνωρίζω πως εκτελούν τα καθήκοντά τους στο δρόμο με τρόπο απρόσωπο και ουδέτερο, σύμφωνα με τις αρχές της ισονομίας. Εκεί με κοίταξε ένας άλλος δόκιμος και πήρε το λόγο και μου είπε πως θα πρέπει να ντρέπομαι ως καθηγήτρια εγκληματολογίας γιατί θα έπρεπε να γνωρίζω πως ο νόμος είναι κοινωνική κατασκευή και πως είναι απλώς μια αντανάκλαση των εκάστοτε κοινωνικών, πολιτικών και άλλων συγκυριών και άρα κατ’ επέκταση είναι αδιανόητο το ότι εγώ απαιτούσα από τους αστυνομικούς να εκτελούν έναν νόμο με τον οποίο δεν συμφωνούν. Επίσης το σχόλιο έτυχε πολλών χειροκροτημάτων.

Ομολογώ πως άρχισα να θορυβούμε με το γεγονός πως άκουσα τους μελλοντικούς αξιωματικούς να μου λένε πως δεν δεσμεύονται από το νόμο, οπότε συνεχίζοντας τη συζήτηση προσπάθησα να καταλάβω από τι δεσμεύονται.

Είπα λοιπόν πως τελικά δεν έχει σημασία αν εσείς θεωρείται πως δεν δεσμευόσαστε από το νόμο, διότι στο βαθμό που εκτελείται τις εντολές της ηγεσίας, στο πλαίσιο της ιεραρχίας, η οποία εκτελεί το νόμο κατά συνέπεια θα εκτελέσετε και εσείς το νόμο.

Μου ανακοίνωσαν επίσης περήφανα πως δεν δεσμεύονται ούτε από την ηγεσία τους την οποία θεωρούν ανίκανη, αλλά καγχάζοντας ούτε και από τον όρκο που δίνουν στο Ευαγγέλιο γιατί θα έπρεπε να γνωρίζω πως οι φασίστες δεν είναι χριστιανοί, αλλά ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ. Όλα αυτά παρουσία των εκπαιδευτών. Αυτές τις θέσεις τις χειροκροτούσε περίπου το 80% της αίθουσας».

πηγή

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ….:

Το ημερολόγιο του 2013 της «ορθοδόξου αδελφότητας ΛΥΔΙΑΣ» ήταν αφιερωμένο “στους Αστυνομικούς μας, τους προστάτες της ζωής και των αγαθών μας, ευγνωμόνως”. Όπως γράφει πιο κάτω: «..το εφετεινό εορτολόγιο είναι αφιερωμένο στην Ελληνική Αστυνομία, η οποία είναι φρουρός και φύλακας των Ελλήνων πολιτών: αγρυπνεί για την ασφάλεια της ζωής τους, φροντίζει για την ακριβή τήρηση των νόμων, πατάσσει το έγκλημα και αναλαμβάνει τολμηρές αποστολές, με πολυάριθμους κινδύνους για τους άνδρες του Σώματος. Καμαρώνουμε, λοιπόν, τους Αστυνομικούς μας, τους αγαπούμε, αλλά και τους θαυμάζουμε για τις πολλές θυσίες και αγώνες τους, που, βεβαίως, κάποιες φορές στοιχίζουν και αυτήν ακόμη την ζωή τους.»

Στις μέρες μας επελαύνει η Νέα Τάξη Πραγμάτων και η Παγκοσμιοποίηση που προσπαθεί να πολτοποιήσει τους πολιτισμούς και την εθνική ιδιοπροσωπία των λαών.  Πίσω από την Νέα Τάξη Πραγμάτων βρίσκονται τα θρησκευτικά σχέδια του κινήματος της Νέας Εποχής με δυναμικούς βραχίονες προπαγάνδας και διείσδυσης στα Έθνη, τον τεκτονισμό, τις σέκτες, την θεοσοφία, την καμπαλά, τον νεοπαγανισμό, την θρησκεία του εθνικοσοσιαλισμού/εθνοφυλετισμού (o όρος «θρησκεία του εθνικοσοσιαλισμού» κατά τον εθνικοσοσιαλιστή David Myatt, o οποίος είχε προβληθεί θετικά από το αντίστοιχο ελληνικό κόμμα). Δυστυχώς και ορισμένα μέλη της ένδοξης Ελληνικής Αστυνομίας ενδέχεται να παγιδεύτηκαν ιδεολογικά στα γρανάζια του ξενοκίνητου, ανθελληνικού νεοπαγανιστικού εθνικοσοσιαλισμού/εθνικισμού. Η ελληνορθόδοξη απάντηση στην ισοπεδωτική λαίλαπα της Νέας Εποχής είναι η Παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας και η Οικουμενικότητα του Ελληνισμού.

Οι Αστυνομικοί που παρασύρθηκαν από τις δόλιες σειρήνες του νεοπαγανιστικού φαινομένου σίγουρα είναι οι λιγότερο υπεύθυνοι για αυτήν την εμπλοκή τους. Μπροστά στα πολλαπλά καθήκοντα που έχουν σίγουρα δεν δικαιούνται να γνωρίζουν τον τρόπο που κινείται η Νέα Εποχή με τα πλοκάμια της που εποπτεύει ή εμπνέει και τον πολυτασικό χώρο του νεοπαγανισμού. Τα μέλη της Εκκλησίας αλλά και τα ορθόδοξα χριστιανικά ιστολόγια που είναι αρμόδια και ευαισθητοποιημένα να εξετάζουν τις παραχριστιανικές και παραθρησκευτικές ομάδες και κινήσεις της Νέας Εποχής δραστηροποιούνται στο θέμα του αποκρυφιστικού νεοπαγανισμού από ελάχιστα έως καθόλου. Η κύρια ευθύνη αφορά αποκλειστικά και κατά κύριο λόγο τα μέλη της Εκκλησίας, κάθε Ιερά Μητρόπολη, που έχουν μικρότερο ή μεγαλύτερο θεσμικό ρόλο αλλά και την συνείδησή τους που με φραγκικό τρόπο την καταπατούν υποκύπτοντας ενίοτε σε συμφέροντα.

Παρουσιάζουμε κάποια βιβλία που αποκαλύπτουν τις αποκρυφιστικές μεθοδεύσεις του νεοεποχήτικου νεοπαγανισμού και λειτουργούν ως θεραπευτικό αντίβαρο στους εχθρούς του Ελληνικού Έθνους.

                                                          

 ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

ΤΣΟΥΡΟΣ Π. ΚΥΡΙΑΚΟΣ

 πηγή

ΣΤΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ :Σοκαριστικό ρεπορτάζ του BBC: Στα Λεχαινά κλειδώνουν σε κλουβιά παιδιά με ειδικές ανάγκες [εικόνες]

Οι φωτογραφίες από μόνες τους είναι ικανές να σοκάρουν. Πολύ περισσότερο, όμως, οι διηγήσεις και η δημοσιογραφική εξιστόρηση μιας σκληρής και απάνθρωπης καθημερινότητας. Παιδιά με ειδικές ανάγκες, στα Λεχαινά, είναι κλεισμένα σε κλουβιά, λες και είναι αγρίμια.
Όλα αυτά αναδεικνύονται από το σκληρό ρεπορτάζ του BBC στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες στα Λεχαινά. Εκεί όπου παιδιά με νοητική υστέρηση περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σε χώρους και κρεβάτια περιορισμένα με ξύλινες διαχωριστικές μπάρες. Ο τίτλος του ρεπορτάζ είναι άκρως δηλωτικός, καθώς κάνει λόγο για παιδιά με αναπηρίες που είναι «κλειδωμένα σε κλουβιά». Αναφέρεται ότι συχνά στην Ελλάδα οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες στιγματίζονται και μπορεί να πασχίζουν για να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο κέντρο στα Λεχαινά, σημειώνεται ότι το προσωπικό λέει πως θέλει να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα παιδιά, αλλά δεν υπάρχουν επαρκείς οικονομικοί πόροι. Τονίζεται ότι έξι μέλη προσωπικού φροντίζουν περισσότερα από 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες. Οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης στο συγκεκριμένο κέντρο, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του BBC World Service, είδαν το φως της δημοσιότητας προ πενταετίας, όταν μια ομάδα Ευρωπαίων αποφοίτων πέρασαν αρκετούς μήνες στο ίδρυμα ως εθελοντές.

Μία εξ αυτών, ψυχολόγος από την Πορτογαλία, δηλώνει ότι είχε σοκαριστεί την πρώτη ημέρα. «Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα είχαμε τέτοια κατάσταση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μου προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το προσωπικό συμπεριφερόταν σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο», λέει η Καταρίνα Νέβες. Οι εκθέσεις των εθελοντών προκάλεσαν το 2010 μία καταδικαστική έκθεση από τον Συνήγορο του Πολίτη, στην οποία, όπως τονίζει το BBC, γινόταν αναφορά -μεταξύ άλλων- και σε αρκετούς θανάτους λόγω ελλιπούς επίβλεψης.

Όπως αναφέρεται, μετά από αυτά τα περιστατικά η διοίκηση του κέντρου περίθαλψης αποφάσισε ότι ήταν αδύνατη η προστασία των παιδιών λόγω του ελλιπούς προσωπικού. Ως λύση προκρίθηκε η κατασκευή αυτών των ξύλινων «κλουβιών». Ωστόσο, η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη είχε χαρακτηρίσει τα κλουβιά και κάθε πρακτική μακροχρόνιου περιορισμού των παιδιών «ξεκάθαρα παράνομη» πρακτική, «σε απευθείας αντιδιαστολή με την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η έκθεση καλούσε την κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε βήματα διόρθωσης της κατάστασης, ωστόσο το ρεπορτάζ του BBC καταδεικνύει ότι οι αλλαγές ήταν μόνο επιφανειακές. Αναφέρεται ενδεικτικά ότι κάποιες από τις ξύλινες μπάρες έχουν βαφτεί και ότι έχει δημιουργηθεί μία περιοχή με παιχνίδια, αλλά και εκεί ακόμα δεν υπάρχει κάποιος να μιλά με τα παιδιά, τα οποία «κάθονται μόνα στο δωμάτιο πάνω σε πλαστικά χαλάκια και κουνιούνται μπρος-πίσω χαζεύοντας τους τοίχους, ενώ ένας υπάλληλος παρακολουθεί από την πόρτα». Παράλληλα, είναι μόνο ένας νοσηλευτής και ένας βοηθός ανά όροφο, με ευθύνη για πάνω από 20 παιδιά, ενώ δεν υπάρχει και μόνιμος γιατρός στο κέντρο.

Τις νύχτες, δε, όπως μαρτυρά νοσηλεύτρια που δεν δίνει το όνομά της, συχνά υπάρχει ένας νοσηλευτής με τρεις βοηθούς για πάνω από 60 ασθενείς. «Αν προέκυπταν ιατρικά προβλήματα με τα παιδιά, δεν υπήρχε κανείς για να ζητήσω βοήθεια εκτός από τον Θεό», δηλώνει χαρακτηριστικά. Η ίδια θεωρεί τα ξύλινα διαχωριστικά αναγκαία: «Αγωνιστήκαμε για να έχουμε αυτά τα εγκλωβισμένα κρεβάτια για να δίνουμε στα παιδιά περισσότερη ελευθερία. Πριν από αυτό ήταν μονίμως δεμένα χειροπόδαρα στα κρεβάτια τους». Προσθέτει ότι πλέον τα παιδιά έχουν συνηθίσει τις ξύλινες μπάρες και τους αρέσουν.
Ο εθελοντής στο κέντρο γιατρός Γιώργος Γώτης λέει ότι θεωρεί το κέντρο περίθαλψης ένα από τα καλύτερα ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Εξηγεί ότι τα ακριβά κρεβάτια με τα ειδικά κλουβιά κατασκευάστηκαν για να προφυλάσσουν τα παιδιά από αυτοτραυματισμούς, με το αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό.
Η νέα διευθύντρια του κέντρου Τζίνα Τσουκαλά, που δεν έχει πληρωθεί εδώ και έναν χρόνο, λέει ότι δεν μπορεί να υποβάλει παραίτηση λόγω της υποχρέωσης που αισθάνεται έναντι των παιδιών που διαμένουν εκεί. «Προφανώς δεν θα έπρεπε να έχουμε κλουβιά, αλλά είναι αδύνατο για εμάς να τα καταφέρουμε χωρίς αυτά με τόσο λίγο προσωπικό. Κάποιοι από τους ενοίκους έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις ή μπλέκουν σε καβγάδες και έτσι με συμβουλή γιατρού πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτά τα ξύλινα διαχωριστικά. Αλλά τα παιδιά, παρ' όλα αυτά, είναι ελεύθερα να επικοινωνούν και σε κάποιο βαθμό να αλληλεπιδρούν», δηλώνει η κα Τσουκαλά. Σημειώνεται ότι περισσότερα από τα 2/3 των παιδιών που μένουν στο κέντρο περίθαλψης έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους.

Πάντως, εκπρόσωπος διεθνούς οργανισμού για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανθρώπων με νοητική αναπηρία (MDAC) τονίζει στο BBC ότι τα κλουβιά δεν προορίζονται για την προστασία των παιδιών, αλλά του προσωπικού. «Βασίζονται σε ένα μοντέλο φροντίδας που έχει να κάνει με εξαναγκασμό, περιορισμό και πιο εύκολη διαχείριση των ατόμων με αναπηρία, όχι με τη μεταχείρισή τους ως ανθρώπινα όντα με δικαιώματα», λέει ο Στίβεν Άλεν. Προσθέτει ότι ο εγκλεισμός σε ένα κλουβί δημιουργεί ψυχολογικά και ενδεχομένως σωματικά προβλήματα.
Ο οργανισμός MDAC λέει ότι οι μόνες άλλες χώρες που χρησιμοποιούν παρόμοια κλουβιά είναι η Τσεχία και η Ρουμανία. Την ίδια ώρα το ρεπορτάζ του BBC World Service αναφέρεται σε ένα σύγχρονο κέντρο για ανθρώπους με αναπηρία στην Ηλεία, το οποίο όμως είναι άδειο διότι το ελληνικό κράτος δε διαθέτει τα χρήματα για την πρόσληψη προσωπικού.
Η αρμόδια Γενική Γραμματέας στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Έφη Μπέκου, δηλώνει στο BBC ότι υπάρχουν σχέδια βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης στο ίδρυμα των Λεχαινών και σε άλλα παρόμοια κέντρα περίθαλψης ανά την Ελλάδα. Αναφέρει δε ότι τα όρια προσλήψεων στο δημόσιο που έχουν επιβληθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας με τους διεθνείς πιστωτές της χώρας, σημαίνουν ότι θα ήταν αδύνατη η πρόσληψη επαρκούς αριθμού προσωπικού για το κέντρο περίθαλψης στα Λεχαινά.

 πηγή

Αγρίνιο: Εικόνες εξαθλίωσης από ηλικιωμένους

Μάρτυρες μιας θλιβερής εικόνας που ακολουθεί το τέλος κάθε λαϊκής αγοράς

Όλο και συχνότερα οι Αγρινιώτες γίνονται μάρτυρες μιας θλιβερής εικόνας που ακολουθεί το τέλος κάθε λαϊκής αγοράς: δεκάδες άτομα, συνήθως ηλικιωμένοι, ψάχνουν ανάμεσα στα σκουπίδια και τα πεταμένα οπωροκηπευτικά για να μαζέψουν ό,τι μπορούν για να τραφούν.

Σύμφωνα με τους ίδιους τους παραγωγούς που πωλούν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές της πόλης, έχει τριπλασιαστεί ο αριθμός αυτών που μαζεύουν πεταμένες ντομάτες, πατάτες, πορτοκάλια και οποιοδήποτε λαχανικό. Άλλοτε λέγοντας ως άλλοθι ότι «τα μαζεύω για το σκύλο ή τις κότες» κι άλλοτε σιωπηρά και διακριτικά, με όση αξιοπρέπεια τους έχει απομείνει, μαζεύουν αυτά που εμείς οι ίδιοι έχουμε απορρίψει.

Πότε στην τσέπη τους, πότε σε μια μικρή σακούλα ή ένα καροτσάκι, τα λιγοστά οπωροκηπευτικά θα αποτελέσουν το επόμενο γεύμα στο τραπέζι τους.
Αλληλέγγυοι οι ίδιοι οι παραγωγοί των λαϊκών αγορών της πόλης, που διακρίνοντας την φτώχεια των συνανθρώπων μας αντί να πετάξουν αυτά που τους ξέμειναν μετά το τέλος της αγοράς, διαλέγουν τα καλύτερα και τα συγκεντρώνουν σε σακούλες αφήνοντάς τα σε μια άκρη.

Η θλιβερή πραγματικότητα όμως είναι ότι δεν θα φτάσουν κι έτσι δεν θα λείψουν αυτοί που θα αναζητήσουν ακόμη και στους κάδους των απορριμμάτων το επόμενο γεύμα τους ή θα ψάξουν ανάμεσα στα σκουπίδια του οδοστρώματος, πριν περάσει η «σκούπα» του δήμου να καθαρίσει.
Πρόκειται ως επί το πλείστο για συνταξιούχους, χαμηλόμισθους και ανέργους, ανθρώπους δηλαδή που έχει πλήξει βαρύτατα η οικονομική κρίση.

Βλέποντας τα εισοδήματά τους να μειώνονται συνεχώς, αναζητούν κάθε τρόπο για να περιορίσουν τα έξοδά τους, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φάνε από τα σκουπίδια. Άλλωστε, κανείς δεν θα τολμήσει να πει ότι πρόκειται για μια αναξιοπρεπή πράξη, αφού οι άνθρωποι αυτοί διακριτικά και χωρίς να ενοχλούν κανέναν κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβιώσουν.

Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο όμως για αυτούς που τους έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση και είναι οι πραγματικά αναξιοπρεπείς άνθρωποι που έχουν οδηγήσει στην απόλυτη εξαθλίωση ένα κομμάτι της κοινωνίας μας.
Πηγή: Εφημερίδα «Συνείδηση»/πηγή

Ο «ΕΚΛΕΚΤΟΣ» ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΑΠΟΛΕΣΘΕΝ ΠΟΙΜΝΙΟ»

                                                       

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο περίπου, ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας πήγε και μίλησε με κολακευτικά λόγια στο παγκόσμιο Ισραηλιτικό Συμβούλιο, επιβεβαιώνοντας ότι είναι το «εκλεκτό» παιδί του Σιωνισμού, αποσπώντας τα εύσημα για την αφοσίωση του στα παγκόσμια σιωνιστικά, (νεοταξικά) ιδανικά. Ουδέποτε άλλη φορά στην σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία, Έλληνας πρωθυπουργός παρουσιάστηκε τόσες πολλές φορές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα στο παγκόσμιο Ισραηλίτικο Συμβούλιο, που είναι και το προπύργιο του διεθνούς Σιωνισμού, δίνοντας εξετάσεις για το μεγάλο του έργο στην υπηρεσία της Νέας Τάξης, (όταν λέμε Σιωνισμό, δεν εννοούμε τους απανταχού Εβραίους όπως κάποιοι «καλοθελητές» μας προσάπτουν επίτηδες).

Ο «εκλεκτός» αυτός του Σιωνισμού, που από την δεκαετία του ενενήντα είναι επίλεκτο μέλος της λέσχης Μπίλντεμπεργκ, (βλέπε Τάσος Δαρβέρης, «Η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», Εκδόσεις Στερέωμα, Θεσσαλονίκη 1994 ), υπακούοντας στις εντολές των πατρώνων του, διέθεσε το κόσμημα των ολυμπιακών αγώνων του 2004, το ΟΑΚΑ, που έγινε με τα ίδια μας τα χρήματα των φορολογουμένων, πρώτα για την σύναξη των ιεχωβάδων και στη συνέχεια για τους μουσουλμάνους, που έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια με αυθαίρετη εισβολή την ελληνική πρωτεύουσα. Μεθαύριο να μην εκπλαγούμε όταν το ΟΑΚΑ θα παραχωρηθεί για τις «ιεροτελεστίες» των πάσης φύσεως gay και άλλων «προοδευτικών» μορφωμάτων, γιατί το απαιτεί ο διεθνής Σιωνισμός και η Ευρωπαϊκή Ένωση των τοκογλύφων και των άθεων διεθνών απατεώνων.

Αλλά το θλιβερό δεν είναι τόσο αυτό, (άλλωστε κάνει πολύ καλά το «έργο» του), όσο ότι αυτόν τον πρωθυπουργό, (τον οποίο πολλοί τον απαλλάσσουν με εύστοχο τρόπο λόγω …ανίας), που εμφανίστηκε σαν ο πιο θεοσεβής πρωθυπουργός, τον στήριξε μεγάλο μέρος του θρησκευτικού ποιμνίου καθοδηγούμενο από τους ίδιους τους ιεράρχες του. Είναι αυτοί που τον ξαναψήφισαν στις τελευταίες εκλογές και του έδωσαν την δυνατότητα να συνεχίσει το «θεάρεστο» έργο του της καταστροφής του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Είναι αλησμόνητες οι στιγμές της υποδοχής του από τους εκπρόσωπους του Αγίου Όρους που τον υποδέχτηκαν την προεκλογική περίοδο, εν μέσω των πολυπληθών καμερών των εθνοκτόνων καναλιών, ούτε λίγο ούτε πολύ σαν τον μεγάλο ευεργέτη του έθνους και της Ορθοδοξίας. Ιδού μερικά μονό από τα επιτεύγματα του «θεοσεβή» πολιτικού, που έκανε τα πάντα για την άγρα ορθόδοξων ψήφων στις τελευταίες εκλογές. Ψήφιση νομοσχεδίου στο ευρωκοινοβούλιο για την ανάδειξη της ομοφυλοφιλίας, νομοί διάλυσης της οικογένειας και του γάμου, κατάργηση Κυριακής αργίας, ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών, μετατροπή των θρησκευτικών σε θρησκειολογία, κατάργηση θρησκευτικών αργιών στη δημόσια εκπαίδευση, ευτελισμός των μυστηρίων της βαπτίσεως και του γάμου Και έπεται συνέχεια με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το νομοσχέδιο της καύσης των νεκρών με την απαίτηση, (ακουστέ το εξωφρενικό!!!) να… ευλογούν οι ιερείς αυτή την καύση, την νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων και τέλος το γενικό ξεπούλημα όλων των εθνικών μας θεμάτων υπό τις ευλογίες του ευσεβούς, (απολεσθέντος) ποιμνίου.

Πως μπορεί αυτό το ποίμνιο να αποβάλει τους υποκριτές, «φαρισαίους» και «κόλακες» για να σώσει την πατρίδα από τους καταστροφείς της, από αυτούς που εχθρεύονται κάθε τι το ελληνικό και ορθόδοξο, από τους Νεοταξικούς που κατάκλυσαν και κατακυρίευσαν τις αρχές του τόπου ; Έχει την μεγάλη δύναμη αλλά δεν έχει να την ηγεσία. Η επίσημη ιεραρχία είναι στο, «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» και στο «προσεύχεστε και.. κάνετε τα στραβά μάτια στην καταστροφή του τόπου» και ακόμα χειρότερα έμμεσα αλλά σαφώς, στηρίξτε τους νεοταξικούς καταστροφείς του τόπου. Ποιοι φωτισμένοι ιεράρχες, και υπάρχουν τέτοιοι, θα σηκώσουν ξανά το λάβαρο της αντίστασης για να αποφευχθεί η τελική καταστροφή και η εξαφάνιση του ελληνισμού ; Αρκετά σιώπησαν. Καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Φωτεινά παραδείγματα υπάρχουν δόξα το Θεό πάρα πολλά στην ιστορία μας. Ο άγιος γέροντας Παΐσιος εύχονταν, «να αναστήσει ο Θεός Μακκαβαίους»!

Ο χρόνος είναι εναντίον μας και η τελική καταστροφή επέρχεται γοργά. Η φωτιά της νεοταξικης αλλά και της τζιχαντιστικής λαίλαπας άρχισε και μας τσουρουφλίζει επικίνδυνα, (ήδη οι Τζιχαντιστές απλώθηκαν και στον Λίβανο), η εξ ανατολών «σύμμαχοι» μας καραδοκούν για το «μοιραίο» χτύπημα και εμείς συνεχίζουμε να ευλογούμε την καταστροφή μας και τους πρωτεργάτες της. Ως πότε ;;;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

πηγή

«Δεν άντεχα άλλο-Με τα € 600 που έχω, να πληρώσεις το ΤΕΒΕ» -Συγκλονίζει 54χρονη που πήδηξε από τα τείχη Ηρακλείου

Ανατριχίλα προκαλεί το σημείωμα που άφησε πίσω της μία 54χρονη γυναίκα, λίγο πριν πηδήξει από τα τείχη του Ηρακλείου.
Απευθυνόμενη στο σύζυγό της αλλά και την κόρη της ζητάει συγγνώμη για την απόφασή της να βάλει τέλος στη ζωή της, ενώ εξηγεί πως δεν άντεξε άλλο την ταλαιπωρία για ένα «πιάτο φαΐ με αίμα».

Ηταν λίγο πριν τις 07:00 όταν η απελπισμένη γυναίκα, η οποία διατηρεί καφενείο στην Κρήτη, επιχείρησε να κόψει το νήμα της ζωής της πηδώντας από τα τείχη του Ηρακλείου.
Σύμφωνα με το neakriti.gr, η 54χρονη πριν προχωρήσει στο απονενοημένο διάβημα άφησε πίσω της ένα σημείωμα, στο οποίο ανέφερε:
«Με τα 600 ευρώ που έχω πάνω μου να πληρώσεις το ΤΕΒΕ. Το ενοίκιο το πλήρωσα χθες. Κόρη μου, συγνώμη, δεν άντεχα άλλο την ταλαιπωρία για ένα πιάτο φαΐ με αίμα. Να σπουδάσεις την κόρη μας και να μην την αφήσεις ποτέ μόνη. Το σπίτι στο χωριό να μείνει στην κόρη μας».
Η 54χρονη γυναίκα μετά την πτώση στο κενό μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ηρακλείου, όπου υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση, ενώ φαίνεται πως έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο.
πηγή   το είδαμε εδώ

Για όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Στο νοσοκομείο Κορυδαλλού έχουν αφεθεί άνθρωποι να πεθάνουν

Σήμερα  θα εξεταστεί η πειθαρχική δίωξη του κρατούμενου, που "τόλμησε" να δημοσιεύσει φωτογραφίες με την κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Κίνημα συμπαράστασης την ώρα που η Πολιτεία κωφεύει 

Συνεχίζονται οι σφοδρές αντιδράσεις σε κοινωνία και διαδίκτυο,  για την κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.

Οι κρατούμενοι συμπληρώνουν 3 εβδομάδες απεργίας πείνας για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης, καθώς 220 άνθρωποι στοιβάζονται κάτω από απαράδεκτες συνθήκες σε έναν χώρο που με το ζόρι επαρκεί για 60, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται και οι πιο στοιχειώδεις συνθήκες ασφάλειας για ασθενείς και εργαζόμενους.

Τη Δευτέρα 10 Μαρτίου, θα συγκληθεί το αρμόδιο συμβούλιο της φυλακής για να εξετάσει την πειθαρχική δίωξη του κρατούμενου, που...τόλμησε να δημοσιεύσει στο διαδίκτυο φωτογραφίες και να δείξει τι πραγματικά συμβαίνει στο Νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.

Διότι το πρόβλημα για την ελληνική Πολιτεία δεν είναι αν έχουν αφεθεί άνθρωποι να πεθάνουν στο νοσοκομείο Κορυδαλλού, αλλά αν θα μαθευτεί το τι συμβαίνει εκεί.

Έτσι, η αρμόδια εισαγγελέας της φυλακής, πιστή στο γράμμα του νόμου, το μόνο μέτρο που πήρε ήταν  η άσκηση  πειθαρχικής δίωξης σε κρατούμενο ο οποίος δημοσίευσε,  μέσω κινητού τηλεφώνου, η χρήση του οποίου είναι απαγορευμένη στις φυλακές,  τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν.

 

 

Μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων έχουν  ζητήσει να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης,  δηλώνοντας εμπράκτως τη συμπαράστασή τους στους αγωνιζόμενους κρατούμενους του ΝΚΚ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Συνήγορος του Πολίτη έχει επισημάνει ήδη από το 2012 ότι οι συνθήκες που επικρατούν εκεί θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και παραβιάζουν τα δικαιώματα των ασθενών κρατουμένων, ενώ έχει ζητήσει να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την ανθρωπιστική μεταχείριση των βαριά ασθενών και των οροθετικών.

 

Είναι χαρακτηριστικό ότι το νοσοκομείο λειτουργεί με νομοθεσία του 1940, ενώ η ένταξή του στο ΕΣΥ, που προβλέφθηκε με νόμο το 2009, παραμένει ακόμα στα χαρτιά.

Οι συνθήκες κράτησης που επικρατούν στο ΝΚΚ είναι πραγματικότητα επίσης για πολλές ελληνικές φυλακές. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδίκασε πρόσφατα την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ σχετικά με την απαγόρευση της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης, κρίνοντας ότι οι συνθήκες κράτησης στη φυλακή της Λάρισας αποτελούν τέτοια μεταχείριση.

Επιπλέον το Συμβούλιο της Ευρώπης ζητά την άμεση βελτίωση των συνθηκών κράτησης του Νοσοκομείου Κρατουμένων Κορυδαλλού.

πηγή