ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

            Η εξομολόγηση είναι ένα από τα επτά θεοΐδρυτα μυστήρια 

της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Είναι μάλιστα υποχρεωτικό μυστήριο, 

πράγμα που δηλώνει την αναγκαιότητα της για την πνευματική 

καλλιέργεια και τη σωτηρία του ανθρώπου. Με αυτό το μυστήριο

 ο Θεάνθρωπος Κύριος χαρίζει ανεκτίμητα δώρα σε κάθε

 εξομολογούμενο. Ας τα δούμε με συντομία ευθύς αμέσως:

1. Συμφιλίωση με τον Θεό

Mε τις αμαρτίες μας παροργίζουμε το Θεό, βλάπτουμε τις 

Πανάγιες πληγές του Εσταυρωμένου Λυτρωτού μας και 

λυπούμε το Πανάγιο Πνεύμα. Έτσι αποξενωνόμαστε από 

το Θεό και γινόμαστε εχθροί του. Για να συμφιλιωθούμε 

μαζί Του, πρέπει να καταθέσουμε στα πόδια του Εσταυρωμένου 

τις αμαρτίες μας. Αυτό γίνεται μόνο στο φιλανθρωπότατο 

μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως.

2. Άφεση των αμαρτιών

Ο φιλάνθρωπος Κύριος και Θεός μας, ο Ιησούς Χριστός,

 την ημέρα που αναστήθηκε, ίδρυσε το σωτήριο μυστήριο

 της εξομολογήσεως λέγοντας στους μαθητές του:

 «Λάβετε πνεύμα άγιονž αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται

 αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωαν. κ, 22-23). 

Έτσι, έδωσε την εξουσία στους Αποστόλους και στους 

διαδόχους αυτών, επισκόπους και ιερείς,  να παρέχουν την

 πολυπόθητη άφεση των αμαρτιών στους 

μετανοημένους ανθρώπους.

3.  Απελευθέρωση από τα ασφυκτικά δεσμά της αμαρτίας 
4. και των παθών και από την τυραννική εξουσία του 
5. ανθρωποκτόνου διαβόλου και των μισανθρώπων δαιμόνων.

Ο Κύριος είπε: «Πας ο ποιών την αμαρτίαν, δούλος εστιν της

 αμαρτίας», «Εάν ουν ο Υιός υμάς ελευθερώση, όντως ελεύθεροι

 έσεσθε» (Ιωαν. δ, 34,36).

4. Απαλλαγή από τις ψυχοφθόρες ενοχές και από τις 
5. βασανιστικές τύψεις της συνειδήσεως που κάνουν τη
6.  ζωή μας αφόρητη και γεμίζουν τις νευρολογικές κλινικές.
7. Ανακούφιση και ανάπαυση

Ο Κύριος μας είπε: «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και

 πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω ημάς» (Ματθ. ια, 28). 

Τι κρίμα, να υπάρχει τέτοιος Σωτήρας και οι άνθρωποι να

 πηγαίνουν σε άλλους φωτισμένους δήθεν σωτήρες για να 

βρουν την ανάπαυση  της ψυχής τους.

6. Ειρήνη

Πολλοί άνθρωποι ομολογούν ότι βρήκαν την ειρήνη 

και τη γαλήνη της ψυχής τους, όταν πήγαν και εξομολογήθηκαν

 με ειλικρίνεια τις αμαρτίες τους. Έτσι βεβαιώνεται ο 

λόγος του Κυρίου μας: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην 

την εμήν δίδωμι υμίν.ž ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν,

 εγώ δίδωμι υμίν» (Ιωαν. δ, 22).

7. Χαρά

Ο πρώτος λόγος του Αναστάντος Κυρίου μας προς τις Μυροφόρες

 γυναίκες ήταν: «Χαίρετε». Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας

 Ντοστογιέφσκι στα εφηβικά του χρόνια ήταν άθεος. 

Όταν συνήλθε, πήγε να εξομολογηθεί και κατόπιν γεμάτος

 ευγνωμοσύνη δήλωσε: «εξομολογήθηκα σε ένα Ρώσο παπά 

και παράδεισος χαράς φύτρωσε μέσα στην ψυχή μου».

8. Ελπίδα

Ο αμαρτωλός άνθρωπος ζει μέσα στο σκοτάδι και την

 απελπισία. Όταν όμως πάρει την απόφαση ν’ αλλάξει ζωή και 

να μετανοήσει, τότε η ψυχή του γεμίζει από το φως και την 

ελπίδα που του χαρίζει ο Πανάγαθος και Παντοδύναμος

 Χριστός. Τότε όσες δυσκολίες κι αδιέξοδα συναντήσει στη

 ζωή του, τις ξεπερνά με την ελπίδα στην άπειρη Χάρη και

 στην καταπληκτική πρόνοια του Θεού.

9. Δύναμη

Κάθε φορά που εξομολογείται ο άνθρωπος, παίρνει μεγάλη 

δύναμη να συνεχίσει το δύσκολο πνευματικό του αγώνα. 

Ξέρει ότι δεν παλεύει μόνος κατά του παλαιού εαυτού του, 

κατά του αμαρτωλού κόσμου και κατά του διαβόλου, αλλά

 έχει μαζί του Αυτόν που νίκησε το διάβολο, την αμαρτία 

και το θάνατο.

10. Γνώση του θελήματος του Θεού

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν γνωρίζουμε το 

θέλημα του Θεού. Το εξομολογητήριο είναι διδασκαλείο του

 θελήματος του Θεού. Ο πνευματικός μας πατέρας, ο 

σοφός μας δάσκαλος και εμείς οι υπάκουοι και ταπεινοί

 μαθητές. Καλό είναι, όταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι από το

 λόγο του Θεού, να μην προσπαθούμε με το φτωχό μας μυαλό

 να το καταλάβουμε, διότι μπορεί να πλανηθούμε, αλλά να

 ρωτάμε τον πνευματικό μας πατέρα να μας το εξηγήσει.

11. Μετάδοση της πείρας του πνευματικού

Ο πνευματικός μας πατέρας έχει αποκτήσει πείρα από τον

 προσωπικό του αγώνα, από τη μελέτη της Αγίας Γραφής και

 των έργων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και 

από την εξομολόγηση πολλών ανθρώπων. Αυτή η πείρα

 μεταδίδεται  σε μας λίγο-λίγο κάθε φορά που εξομολογούμεθα. 

Γι΄ αυτό και μόνο πρέπει να νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη 

προς τον πνευματικό μας πατέρα.

12. Καθοδήγηση σωστή

Ο πνευματικός αγώνας δεν είναι εύκολο πράγμα. Αν κάποιος

 κάνει το λάθος να αγωνιστεί όπως αυτός νομίζει, σίγουρα

 θα πλανηθεί και θα πέσει πτώσιν οικτράν. Γι΄ αυτό μας χρειάζεται 

έμπειρος και φωτισμένος από το Θεό καθοδηγητής. Αυτός θα
είναι ο πνευματικός μας πατέρας, τον οποίο πρέπει να τον
 ακούμε με πολλή προσοχή και σεβασμό. Η υπακοή μας σ΄ αυτόν 

πρέπει να είναι ακριβής και αδιάκριτη.

13. Φωτισμός του νου και της καρδιάς

Οι αμαρτίες θολώνουν και σκοτίζουν το νου και την καρδιά 

του ανθρώπου. Όταν όμως ο άνθρωπος εξομολογείται συχνά 

και τακτικά, η χάρις του Αγίου Πνεύματος διώχνει τη θολούρα 

και το σκοτάδι από το νου και την καρδιά του και χαρίζει 

άπλετο φως, ώστε ο άνθρωπος να βλέπει, να σκέπτεται και να

 ενεργεί σοφά και συνετά, σύμφωνα με το θέλημα του 

Αγίου Τριαδικού Θεού μας.

14. Ασφάλεια

Η υπακοή στον πνευματικό ασφαλίζει, διαφυλάττει και 

διασώζει από πολλούς κινδύνους τον εξομολογούμενο. 

Αυτό βεβαιώνει η υπακοή πολλών καλών υποτακτικών, 

αλλά και η ανυπακοή κάποιων άλλων, οι οποίοι πολλά 

έπαθαν εξ αιτίας της ανυπακοής τους.

15. Συμμετοχή στο μέγιστο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας

Όποιος εξομολογείται τακτικά, μπορεί με την ευλογία του 

πνευματικού του και να κοινωνεί τακτικά. Όποιος όμως δεν

 εξομολογείται, δεν επιτρέπεται να κοινωνεί και καλά

 θα κάνει να μην μεταλαμβάνει ούτε τη Μεγάλη Πέμπτη,

 διότι για μεν τους μετανοημένους και εξομολογημένους η

 Θεία Κοινωνία είναι φως, για δε τους αμετανοήτους και

 ανεξομολογήτους είναι φωτιά.

            Βλέπετε, αγαπητοί μου, πόσο μεγάλα δώρα μας 

χαρίζει ο Χριστός με την εξομολόγηση; Ας προσερχώμεθα, 

λοιπόν, ειλικρινά μετανοημένοι και όσο το δυνατόν 

συχνότερα σ’ αυτό το μυστήριο, για να έχουμε την ευλογία 

και την προστασία του Χριστού στη ζωή μας και να κ

ληρονομήσουμε τη βασιλεία του Θεού.

πηγή

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ «ΕΙΔΗΣΕΙΣ» ΤΟΥ ΝΙΚΟΛ. ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

Υπόνομοι και βόθροι έχουν καταντήσει μερικά τηλεοπτικά κανάλια με τη βρωμιά και τη δυσωδία που εκπέμπουν μέρα και νύχτα. Είναι στην υπηρεσία του άρχοντος του κόσμου τούτου και των αντιχρίστων δυνάμεων που θέλουν να μεταβάλουν τους ανθρώπους από εικόνες του Χριστού σε κτήνη που τρώνε, πίνουν και αφροδισιάζουν.

Κάποια κανάλια που είχαν σοβαρό δελτίο ειδήσεων, τον τελευταίο καιρό μεταδίδουν αμαρτωλές ειδήσεις. Για να μη με θεωρήσουν υπερβολικό αναγκάζομαι να αναφέρω μόνο δύο πράγματα. Συχνά προβάλλουν τα «κατορθώματα» ταλαίπωρων και ξετσίπωτων αστεριών και μοντέλων, που από πρόσωπα τιμής και σεβασμού κατάντησαν κρέατα. Ακόμη, διατυμπανίζουν τις αθλιότητες πάμπλουτων πορνόγερων που εκμεταλλεύονται δύστυχα νεαρά κορίτσια. Σταματώ εδώ για να μην σκανδαλίσω κανέναν αναγνώστη.
Θλιβερή διαπίστωση πολλών σωφρόνων ανθρώπων είναι ότι οι καναλάρχες και οι δημοσιογράφοι δεν υπολογίζουν και δεν σέβονται τίποτε και κανέναν. Ούτε τα παιδιά και τους νέους που παρακολουθούν τα δελτία ειδήσεων. Τι θα κάνουμε; Νομίζω ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας να πούμε ένα ηχηρό όχι στις αμαρτωλές ειδήσεις. Να κλείσουμε την τηλεόραση. Μάλιστα αυτόν τον καιρό που είναι καιρός νηστείας, εγκρατείας και πνευματικού αγώνα να κλείσουμε την τηλεόραση του κόσμου και να ανοίξουμε την τηλεόραση του Χριστού, να ανοίξουμε την Αγία Γραφή, το Γεροντικό, τους βίους των Αγίων και τα έργα των θεοφόρων πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας για να καθαριστούμε, να ωφεληθούμε πνευματικά και να ετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα να ζήσουμε άγια και πνευματικά τα Άχραντα Πάθη, το Σταυρό και την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού του μόνου Θεανθρώπου και του μόνου φιλανθρώπου.
πηγή

Γιατί νηστεύουμε; ΤΟΥ ΝΙΚ. ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

«Φιλώ την νηστείαν ότι μήτηρ σωφροσύνης εστιν», λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Δυστυχώς όμως στην υλιστική εποχή μας, όπου το σύνθημα των επικουρείων «φάγωμεν, πίωμεν αύριο γαρ αποθνήσκωμεν», έχει γίνει σκοπός της ζωής πολλών ανθρώπων, η νηστεία περιφρονείται και εμπαίζεται. Ποιος όμως δεν γνωρίζει τις οδυνηρές συνέπειες της περιφρονήσεως της νηστείας;

Αλλά ρωτούν μερικοί, γιατί νηστεύουμε; Οι κυριώτεροι λόγοι είναι οι εξής:

1)      Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Είναι μάλιστα μία εκ των τριών πρώτων εντολών που έδωσε ο Θεός στους Πρωτοπλάστους (Γεν. β 15-16).

Αργότερα, ο Θεός έδωσε στο νομοθέτη του Ισραήλ εντολή, ο λαός του να νηστεύει και να εγκρατεύεται.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός άφησε υπόδειγμα νηστείας τον ίδιο τον εαυτό Του, νηστεύσας αυστηρά σαράντα ημέρες. Όπως γνωρίζουμε από τας αποστολικάς διαταγάς, ο Κύριός μας έδωσε εντολή στους μαθητές του να νηστεύουν την Τετάρτη και την Παρασκευή, καθώς επίσης και την Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Τέλος, οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα όρισαν άλλες νηστείες σκοπεύοντας στην πνευματική ανύψωση του ανθρώπου.

2)      Η νηστεία είναι όπλο κατά των δαιμόνων και κατά των παθών. Ο Κύριός μας είπε: «Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία»(Ματθ. 17,21). Οι Άγιοι εθεράπευαν δαιμονισμένους με θερμή προσευχή και αυστηρή νηστεία.

Ο Μέγας Βασίλειος λέει: «Εμείς οι χριστιανοί δεν είμαστε σωματοκτόνοι αλλά παθοκτόνοι». Δηλαδή, σκοπός της νηστείας δεν είναι να σκοτώσουμε το σώμα μας, όπως κάνουν οι δυστυχείς Ινδουιστές μοναχοί και οι γιόγκι, αλλά τα πάθη μας.  Ως εκ τούτου οι άρρωστοι, που νηστεύουν παρά την αντίθετη συμβουλή του πνευματικού τους κάνουν μεγάλη αμαρτία. Ο γέρων Μάξιμος ο Ιβηρίτης είπε: «Όπως τα πετεινά του ουρανού με τις δύο πτέρυγες πετούν, έτσι και εμείς με τις πτέρυγες της προσευχής και της νηστείας, μπορούμε να πετούμε στα ύψη του ουρανού».

3)      Για να τιμήσουμε κάποια ημέρα, π.χ. την Τετάρτη νηστεύουμε, γιατί προδόθηκε ο Χριστός μας και την Παρασκευή, γιατί σταυρώθηκε ή για να προετοιμαστούμε να ζήσουμε όσο το δυνατόν πνευματικώτερα και αγιώτερα μια μεγάλη εορτή, π.χ. το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, την Κοίμηση της Θεοτόκου και τη μνήμη των Αγίων Αποστόλων.

4)      Για να κάνουμε ελεημοσύνη. Η νηστεία από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελεημοσύνη. Οι χριστιανοί εφαρμόζοντας το «νηστεύσωμεν, ίνα ελεήσωμεν», τα χρήματα που θα έδιναν για αρτήσιμα φαγητά, τα έδιναν ελεημοσύνη στους φτωχούς.

5)      Για να κόβουμε το ίδιον θέλημα και να κάνουμε υπακοή στο θέλημα του Θεού και της Αγίας Του Εκκλησίας.

Θα κλείσουμε αυτές τις φτωχές γραμμές με δυο σοφές και σωτήριες προτροπές του Μεγάλου Βασιλείου: «Ας ντραπούμε την αρχαιότητα της νηστείας, διότι έχει την ίδια ηλικία με τον άνθρωπο. Επειδή δεν νηστεύσαμε, εξεπέσαμε του παραδείσου, ας νηστεύσωμε, λοιπόν, για να επανέλθωμεν προς αυτόν»

πηγή

ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΣΕ 'ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ 'ΔΟΥΝ !

ΤΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

 Ένα καταληκτικό θαύμα του Χριστού στην Αίγυπτο

Πριν λίγο καιρό ένας αρχιμανδρίτης, ο οποίος εργάζεται ιεραποστολικά, μου διηγήθηκε ένα καταπληκτικό θαύμα του Χριστού που συνέβη στην Αίγυπτο. Προς δόξαν του Κυρίου και Θεού μας το αναφέρω με απλά λόγια.

Ένα ανδρόγυνο με δύο μικρά παιδιά πήγαν με το αυτοκίνητο τους μια εκδρομή. Όμως στο δρόμο συγκρούστηκαν με ένα άλλο αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι γονείς και να τραυματιστούν τα παιδιά. Οι συγγενείς τους παρασυρμένοι από το καταραμένο πάθος της φιλαργυρίας θέλησαν να αρπάξουν την περιουσία τους και γι’ αυτό έθαψαν μαζί με τους γονείς και τα παιδιά. 

Πέρασε ένας μήνας. Κάποια μέρα περνούσαν κοντά στον τάφο κάποιοι άνθρωποι και άκουσαν κλάματα. Πλησίασαν στον τάφο και διεπίστωσαν ότι τα κλάματα ακούγονταν μέσα από τον τάφο. Πήραν τα φτυάρια και άνοιξαν με προσοχή τον τάφο και προς μεγάλη τους έκπληξη βρήκαν τα παιδιά ζωντανά. Γεμάτοι απορία τα ρώτησαν: «Πώς ζήσατε ένα μήνα στον τάφο;». Tο μεγαλύτερο παιδί απάντησε: «Ένας νέος ερχόταν κάθε μέρα και ξυπνούσε τη μητέρα μας, η οποία μας έτρεφε με το γάλα της». Και πώς ήταν αυτός ο νέος», ρώτησαν οι άνθρωποι. Και το παιδί απάντησε: «Ήταν ωραίος με ξανθά μαλλιά και τα χέρια του ήσαν τρυπημένα».

                                    Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι.

πηγή

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ! ΤΟΥ ΝΙΚ. ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

Η Ορθοδοξία έχει να ζηλέψει τίποτε από την αίρεση του παπισμού, από τις προτεσταντικές αιρέσεις, από τον αντίχριστο γνωστικισμό, από τον αντίχριστο μασονισμό, από τον μωαμεθανισμό, από το βουδισμό, από την παναίρεση του οικουμενισμού που, όπως ετόνιζε ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος, είναι ιστορικά το τελευταίο και χειρότερο εφεύρημα του σατανά;
Η Ορθοδοξία δεν έχει να ζηλέψει τίποτε, απολύτως τίποτε από όλα αυτά τα πλανεμένα κατασκευάσματα. Γιατί; Διότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη εξ αποκαλύψεως θρησκεία. Η Ορθοδοξία είναι η Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Η Ορθοδοξία έχει ολόκληρη και ανόθευτη την αποκεκαλυμμένη Αλήθεια του Αγίου Τριαδικού Θεού μας. Πράγμα που επιβεβαιώνουν τα εκατομμύρια των μαρτύρων και των αγίων και τα αναρίθμητα και καταπληκτικά θαύματα που γίνονται καθημερινά. Ως εκ τούτου έχει αυτάρκεια. Δεν της λείπει τίποτε και δεν έχει ανάγκη από τις ανθρώπινες επινοήσεις και εξυπνάδες. Γι΄ αυτό πολεμείται και θα πολεμείται με μανία από τους δαίμονες και από τους δαιμονοκινήτους ανθρώπους, οι οποίοι είναι δούλοι των αντιχρίστων και σκοτεινών δυνάμεων.
Όμως, όπως η ιστορική αλήθεια βροντοφωνάζει η Ορθοδοξία όχι μόνο δεν παθαίνει τίποτε από αυτόν τον πόλεμο, αλλά και στερεώνεται και δοξάζεται ακόμη περισσότερο, για να επαληθεύει ο αψευδής λόγος του Χριστού: «Και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ιστ΄18).
Το θέμα είναι εμείς να μείνουμε σταθεροί και ακλόνητοι στην Ορθοδοξία. Εμείς να κρατήσουμε απαρασάλευτη την πίστη και την ομολογία στον Άγιο Τριαδικό Θεό μας και στο Θεανθρώπινο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διότι έξω και μακριά από το Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία Του δεν υπάρχει σωτηρία.

πηγή

ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ;;;- ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

ΤΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

Αδελφοί μου, βλέπετε το Χριστό; Απορείτε και μένετε βουβοί; Γιατί; Δεν τον βλέπετε το Χριστό; Εγώ τον βλέπω. Απορείτε περισσότερο με αυτό που λέω; Σας βεβαιώνω ότι τον βλέπω και εξηγώ πως.

Βλέπω το Χριστό με τα μάτια του μακαριστού γέροντος Παϊσίου, ο οποίος σε ηλικία 15 ετών αξιώθηκε να δει οφθαλμοφανώς το Χριστό, ο οποίος του είπε: «Εγώ ειμί η Ανάστασις και η Ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται». 
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια του μακαριστού γέροντος Πορφυρίου, ο οποίος μια Μεγάλη Πέμπτη βράδυ στην ακολουθία των Παθών, διαβάζοντας τη φράση: «ηλί, ηλί λιμά σαβαχθανί» είδε μπροστά του τον Εσταυρωμένο και δεν μπόρεσε να συνεχίσει την ανάγνωση του Ευαγγελίου από τα δάκρυα κατανύξεως που του χάρισε ο Χριστός.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια του μακαριστού γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού, ο οποίος πέρασε στη ζωή του φοβερές δοκιμασίες και πειρασμούς, αλλά είχε και μεγάλες αποκαλύψεις και θεοφάνειες. Μια φορά είδε μπροστά του την Παναγία να κρατά τον Χριστό στην αγκαλιά της ως βρέφος και ο Χριστός άπλωσε το χεράκι του και τον χάιδεψε στο πρόσωπο.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια του μακαριστού πατρός Αρτεμίου του Γρηγοριάτου, ο οποίος υπέφερε από καρκίνο του στομάχου. Κάποτε σαν άνθρωπος κουράστηκε και αγκομαχώντας σήκωνε το σταυρό του. Τότε εμφανίστηκε μπροστά του ο Χριστός και δείχνοντας τις πληγές από τα χέρια και το σώμα Του, του είπε: «Αρτέμιε, βλέπεις τι υπέμεινα εγώ από αγάπη για σένα; Κι εσύ δεν υπομένεις αυτό το λίγο από αγάπη σε μένα;». Αυτό το γεγονός στήριξε πάρα πολύ τον πατέρα Αρτέμιο και σήκωνε το σταυρό που επέτρεπε η αγάπη του Χριστού με ανδρεία και δοξολογία.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια πολλών αγίων μαρτύρων στους οποίους εμφανίστηκε ο Χριστός όταν τα μαρτύρια ήταν φρικτά και δυσβάστακτα και τους ενεθάρρυνε λέγοντας: «Μη φοβείσθε. Θαρσείτε, εγώ είμαι μαζί σας». Έτσι ατρόμητοι οι μάρτυρες υπέμεναν τα φοβερά μαρτύρια και τον υπέρ Χριστού θάνατο.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια του Αγίου Νικολάου, ο οποίος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο χαστούκισε τον αιρεσιάρχη Άρειο, που ηρνείτο ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός και ομοούσιος με τον Πατέρα. Τότε επειδή απηγορεύετο να χαστουκίσει κάποιος πολίτης έναν άλλο πολίτη μπροστά στο βασιλιά, τον έκλεισαν στην φυλακή. Εκεί τον επισκέφτηκαν ο Χριστός και η Παναγία και ο Χριστός του είπε: «Νικόλαε, γιατί βρίσκεσαι εδώ;» και ο άγιος απήντησε: «Για την αγάπη Σου, Κύριε μου». Και ο Χριστός του χάρισε ένα Ευαγγέλιο, η δε Παναγία ένα ωμοφόριο. Αυτό ήταν επιβράβευση για την δικαία ιερά οργή και αγανάκτησή του.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια των Αγίων Αποστόλων, οι οποίοι τρία χρόνια περίπου ήταν μαζί Του και είδαν πολλά θαύματα. Τον είδαν και μετά την Ανάστασί Του πολλές φορές και υπέμειναν για την αγάπη Του μαρτύρια, βάσανα και τέλος μαρτυρικό θάνατο.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια του Τιμίου Προδρόμου, ο οποίος όταν εβάπτισε το Χριστό στον Ιορδάνη ποταμό είδε το Άγιο Πνεύμα σαν περιστέρι να στέκεται και να μένει πάνω στο κεφάλι του Χριστού και άκουσε τη φωνή του Ουρανίου Πατρός που είπε: «ούτος εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» (Ματθ.γ΄17).
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια της Υπεραγίας Αειπαρθένου Θεοτόκου της οποίας η καρδιά γέμιζε χαρά και αγαλλίαση βλέποντας το Πανάγιο πρόσωπο του Κυρίου και Υιού της. Βέβαια πέρασε τη φοβερά λύπη να τον δει καρφωμένο πάνω στο σταυρό, όμως μετά την Ανάστασί Του η χαρά και η αγαλλίασή της έγινε τρισμέγιστη βλέποντας Τον Αναστημένο και Ένδοξο.
Βλέπω το Χριστό με τα μάτια των πνευματοφόρων και πνευματοκινήτων προφητών, οι οποίοι με τις καταπληκτικές προφητείες τους ζωγραφίζουν με λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου και της ζωής του Θεανθρώπου Ιησού. 
Μετά από αυτά επιτρέψατε μου να επαναλάβω την αρχική μου ερώτηση. Αδελφοί μου, βλέπετε το Χριστό; Πιστεύω ότι τώρα θα απαντήσετε: Βεβαίως βλέπομε το Χριστό.

πηγή