Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ

«λέγω δὲ ὑμῖν ἀληθῶς, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἳ οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. ᾿Εγένετο δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ὡσεὶἡμέραι ὀκτὼκαὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην καὶ ᾿Ιάκωβον ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι.  καὶ ἐγένετο ἐν τῷ προσεύχεσθαι αὐτὸν τὸ εἶδος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἕτερον καὶ ὁ ἱματισμὸς αὐτοῦ λευκὸς ἐξαστράπτων. καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο συνελάλουν αὐτῷ, οἵτινες ἦσαν Μωϋσῆς καὶ ᾿Ηλίας» Λουκάς 9:27-30

«ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ. Και μεθ᾿ἡμέρας ἓξπαραλαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Πέτρον καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν·  καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς.  καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καὶ ᾿Ηλίας μετ᾿ αὐτοῦ συλλαλοῦντες» Ματθαίος 16:28- 17:3

«Και ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει. Καὶ μεθ᾿ἡμέρας ἓξπαραλαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν ᾿Ιάκωβον καὶ τὸν ᾿Ιωάννην καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν μόνους· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν,  καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα, λευκὰ λίαν ὡς χιών, οἷα γναφεὺς ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναται οὕτω λευκᾶναι. καὶ ὤφθη αὐτοῖς ᾿Ηλίας σὺν Μωϋσεῖ, καὶ ἦσαν συλλαλοῦντες τῷ ᾿Ιησοῦ» Μάρκος 9:1-4

Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος και Λουκάς αφού αναφέρουν ορισμένα λόγια που είπε ο Ιησούς, κατόπιν περιγράφουν την Μεταμόρφωση του Χριστού. Όμως παρατηρείται μία διαφοροποίηση ανάμεσα στους Ευαγγελιστές. Ο Ματθαίος και ο Μάρκος λέγουν ότι η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα6 ημέρεςμετά τα λόγια που είπε ο Χριστός, ενώ ο Λουκάς λέγει ότι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος έγινε8 ημέρεςαφότου ειπώθηκαν τα λόγια που και οι τρείς Ευαγγελιστές εμνημόνευσαν.

Οι εχθροί της Αγίας Γραφής ας μην βιαστούν να πανηγυρίσουν. Δεν έχουμε αντίφαση εδώ όπως ίσως αφελώς νομίζουν. Δεν έχει αντιφάσεις η Αγία Γραφή. Είναι θεόπνευστη.

Η ΛΑΘΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 Μερικοί στην προσπάθειά τους να λύσουν την φαινομενική αντίφαση ισχυρίζονται ότι ο Λουκάς δεν ακριβολογεί λέγοντας 8 ημέρες γιατί γράφει «ὡσεὶἡμέραι ὀκτὼ». Λέγουν δηλαδή ότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς ομιλεί για ΠΕΡΙΠΟΥ οχτώ ημέρες. Μάλιστα πολλές μεταφράσεις αποδίδουν την λέξη «ὡσεὶ» ως «περίπου». Με άλλα λόγια οι ημέρες ήταν 6 και ο Λουκάς τις ονομάζει «περίπου 8»!!! Ασφαλώς μία τέτοια άποψη δεν είναι ικανοποιητική. Αν ο Λουκάς ήθελε να προσδιορίσει στο περίπου τις ημέρες και όχι ακριβώς, θα έλεγε «περίπου 10 ημέρες» ή «περίπου μία εβδομάδα» δεν θα μιλούσε για 8 ημέρες , δηλαδή μία εβδομάδα συν μία ημέρα !Η αναφορά του Λουκά σε 8 ημέρες δείχνει ακρίβεια και όχι προσεγγιστική αναφορά ημερών !Ο Λουκάς γενικώς  είναι ακριβολόγος – « ἔδοξε κἀμοί, παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσινἀκριβῶς, καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε,  ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν» Λουκάς 1:3-4

            Η λέξη «ὡσεὶ» έχει στην Γραφή και άλλες σημασίες εκτός της σημασίας «περίπου».

« ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρεςὡσεὶδεκαδύο» Πράξεις 19:5-7. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς λέγει ότι οι βαπτισθέντες ήταν ΜΕΧΡΙ δώδεκα, δηλαδή δώδεκα ακριβώς.

« καὶ αὐτὸς ἀπεσπάσθη ἀπ᾿ αὐτῶνὡσεὶλίθου βολήν, καὶ θεὶς τὰ γόνατα προσηύχετο» Λουκάς 22:41 Ο Ιησούς απεμακρύνθη ΣΕ απόσταση βολής λίθου.

« ἀπελθοῦσα δὲ ἐκάθητο ἀπέναντι αὐτοῦ μακρόθενὡσεὶτόξου βολήν· εἶπε γάρ, οὐ μὴ ἴδω τὸν θάνατον τοῦ παιδίου μου» Γένεση 21:16 Η Άγαρ εστάθη ΣΕ απόσταση βολής τόξου.

Η φράση «ὡσεὶλίθου/ τόξου βολήν» δεν σημαίνει «περίπου σε απόσταση βολής λίθου/ τόξου» αλλά σημαίνει «μέχρι ή έως βολής λίθου/ τόξου». Και αυτό διότι η βολή λίθου/ τόξου δεν είναι ακριβώς καθορισμένη ώστε να αναφερόμαστε σε «περίπου» την απόσταση αυτή. Επειδή η απόσταση βολής λίθου/ τόξου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (βάρος, δύναμη βολής, άνεμος, τεχνική), δεν είναι αυστηρώς καθορισμένη. Άρα η ίδια η φράση «λίθου/ τόξου βολήν» περιέχει την έννοια του «περίπου» δεν χρειάζεται το «ὡσεὶ» για να δηλώσει το «περίπου». Αν στην φράση «ὡσεὶλίθου/ τόξου βολήν» δώσουμε την έννοια «περίπου σε απόσταση βολής λίθου/τόξου» αυτό σημαίνει ότι η απόσταση βολής λίθου/ τόξου που ούτως ή άλλως είναι μία απόσταση «στο περίπου» χαρακτηρίζεται «περίπου» !!! «περίπου σε απόσταση  περίπου» δηλαδή ! Συνεπώς η φράση «ὡσεὶ λίθου/ τόξου βολήν» σημαίνει «μέχρι ή έως βολής λίθου/ τόξου».

« Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ᾿Ιησοῦςὡσεὶἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς ᾿Ιωσήφ, τοῦ ῾Ηλί» Λουκάς 3:23.  Ο Λουκάς σε αυτό το εδάφιο (που κακοποιείται επίσης πολύ από τους μεταφραστές και ερμηνευτές και όχι μόνο ως προς την λέξη «ὡσεὶ» ), λέγει ότι ο Ιησούς ήταν ΜΕΧΡΙ τριάντα ετών, στην αρχή του τριακοστού έτους. Ακριβολογεί ο Λουκάς αναφερόμενος στην ηλικία της βάπτισης του Ιησού Χριστού. Δεν είναι δυνατόν ο ακριβολόγος Λουκάς να αναφέρει με ακρίβεια την ηλικία για παράδειγμα της προφήτιδος Άννας όταν συνάντησε το βρέφος Ιησού στον Ναό και της κόρης του Ιάειρου και  να αναφέρει «στο περίπου» την ηλικία του Χριστού όταν βαπτίστηκε και άρχισε κατόπιν την δημόσια δράση του – « καὶ αὐτὴ χήραὡς ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων» Λουκάς 2:37, « ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν» Λουκάς 8:42. Σπουδαία η προφήτις Άννα και η κόρη του Ιάειρου, σπουδαιότερος όμως ο Ιησούς.

« καὶ ἐγένετο πᾶσα ἡ ἐκκλησίαὡσεὶτέσσαρες μυριάδες δισχίλιοι τριακόσιοι ἑξήκοντα» Νεεμίας 7:66 Το παρον εδάφιο πιστεύω ότι είναι το ευγλωττότερο από όλα. Αναφέρεται εδώ ότι η συγκέντρωση έφτανε ΜΕΧΡΙ  τα 42.360 άτομα. Άρα εδώ φαίνεται καθαρά ότι το «ὡσεὶ» δεν σημαίνει  «περίπου» όταν αναφέρεται σε ακριβή αριθμό. Όπως ο αριθμός 42.360 δεν είναι στο περίπου αλλά ακριβώς. Έτσι και ο αριθμός 8 (για τις ημέρες που λέγει ο Λουκάς), δεν είναι στο περίπου αλλά ακριβώς.

            Πώς λοιπόν συμβιβάζονται οι αναφορές σε 6 και 8 ημέρες ; Ιδού πως: 

Η ΟΡΘΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι Εβραίοι μετρούσαν ως ημέρα όχι μόνο ένα πλήρες 24ωρο αλλά και μέρος του 24ώρου. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέροντας 8 ημέρες συμπεριλαμβάνει εκτός από τις 6 μέρες που μεσολάβησαν, την ημέρα που ειπώθηκαν τα λόγια του Ιησού «λέγω δὲ ὑμῖν ἀληθῶς, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἳ οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» και την ημέρα της Μεταμόρφωσης. 1+6+1=8.

Το διάστημα που μεσολάβησε είναι το ίδιο είτε ονομάζεται 6 ημέρες είτε 8. Όταν δηλαδή ο Λουκάς λέγει 8 ημέρες δεν εννοεί 8 πλήρη 24ωρα αλλά 6   24ωρα και δύο μέρη από 24ωρα. Οι άλλοι δύο Ευαγγελιστές επέλεξαν να αναφερθούν στον αριθμό μόνο των 24ώρων που μεσολάβησαν – 6   . Παρόμοια παραδείγματα έχει αρκετά η Γραφή.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ :

« καὶ εὑρίσκουσιν ἄνδρα Αἰγύπτιον ἐν ἀγρῷ καὶ λαμβάνουσιν αὐτὸν καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς Δαυίδ·  καὶ διδόασιν αὐτῷ ἄρτον, καὶ ἔφαγε, καὶ ἐπότισαν αὐτὸν ὕδωρ· καὶ διδόασιν αὐτῷ κλάσμα παλάθης, καὶ ἔφαγε, καὶ κατέστη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, ὅτι οὐ βεβρώκει ἄρτον καὶ οὐ πεπώκει ὕδωρτρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας.  καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυίδ· τίνος σὺ εἶ καὶ πόθεν εἶ; καὶ εἶπε τὸ παιδάριον τὸ Αἰγύπτιον· ἐγώ εἰμι δοῦλος ἀνδρὸς ᾿Αμαληκίτου, καὶ κατέλιπέ με ὁ Κύριός μου, ὅτι ἠνωχλήθην ἐγὼσήμερον τριταῖος» Α Βασιλειών / Α Χρονικών 30:11-13.

Στο παρόν χωρίο ενώ αρχικώς αναφέρεται ότι ο δούλος δεν έφαγε ούτε ήπιε για «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» εν συνεχεία λέγει ο ίδιος αφού πρώτα έφαγε, ότι αυτή είναι η ΤΡΙΤΗ ημέρα από τότε που εγκαταλήφθηκε στην τύχη του χωρίς τροφή από τον αφέντη του. Αυτό συμβαίνει γιατί η φράση «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» δεν σημαίνει τρία 24ωρα = 72 ώρες, αλλά τρία τμήματα ημερών εκ των οποίων το ένα είναι 24ωρο.  Η πρώτη ημέρα είναι η ημέρα της εγκατάλειψης (τμήμα ημέρας στην πραγματικότητα), η δεύτερη ημέρα είναι 24ωρο, και η Τρίτη ημέρα είναι η ημέρα που βρήκαν τον δούλο νηστικό (τμήμα ημέρας επίσης) και τον έθρεψαν και τον πότισαν.

Ιδιαιτέρως να προσέξουν  το παραπάνω χωρίο οι αιρετικοί εκείνοι διαστροφείς της Γραφής οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς έμεινε στον τάφο τρία 24ωρα κατά γράμμα παρερμηνεύοντας το εδάφιο Ματθαίος 12:40 –«  ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ᾿Ιωνᾶς ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτουςτρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆςτρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας». Ο Χριστός όμως Αναστήθηκε την ΤΡΙΤΗ ημέρα – ΠΡΙΝ παρέλθει η ΤΡΙΤΗ ημέρα, όχι μετά από 72 ώρες – τρία 24ωρα.

« ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶτῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι» Ματθαίος 16:21

«Τη δὲμιᾷ τῶν σαββάτωνὄρθρου βαθέος ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καί τινες σὺν αὐταῖς.  εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου,  καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. ……… Καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ἦσαν πορευόμενοιἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳεἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ ῾Ιερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα ᾿Εμμαούς.  καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων.  καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν καὶ αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο αὐτοῖς·  οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν.  εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες καί ἐστε σκυθρωποί;  ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· σὺ μόνος παροικεῖς ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;  καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· τὰ περὶ ᾿Ιησοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,  ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.  ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν ᾿Ισραήλ· ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοιςτρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο» Λουκάς 24:1-21

            «Τη δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων» ,την πρώτη ημέρα της Εβδομάδος, την ΚΥΡΙΑΚΗ δηλαδή, ο Τάφος ήταν κενός. «ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ», την ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ (ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΗ), οι δύο Μαθητές πορεύονται προς Εμμαούς. Και λέγουν για τον Ιησού ότι «παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν» και προσθέτουν οι Μαθητές ότι «τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο» !!! Οι Μαθητές λέγουν ότι αυτή η ημέρα που διένυαν (ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ -ΚΥΡΙΑΚΗ), που δεν είχε δηλαδή ακόμη παρέλθει, ήταν η ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ από την Σταύρωση !

« καὶ ἐξαπέστειλεν ᾿Εσθὴρ τὸν ἥκοντα πρὸς αὐτήν, πρὸς Μαρδοχαῖον λέγουσα·  βαδίσας ἐκκλησίασον τοὺς ᾿Ιουδαίους τοὺς ἐν Σούσοις καὶνηστεύσατε ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ μὴ φάγητε μηδὲ πίητεἐπὶ ἡμέρας τρεῖς νύκτα καὶ ἡμέραν, κἀγὼ δὲ καὶ αἱ ἅβραι μου ἀσιτήσομεν, καὶ τότε εἰσελεύσομαι πρὸς τὸν βασιλέα παρὰ τὸν νόμον, ἐὰν καὶ ἀπολέσθαι με δέῃ» Εσθήρ 4:15-16

«Και ἐγενήθηἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ὡς ἐπαύσατο προσευχομένη, ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς θεραπείας καὶ περιεβάλετο τὴν δόξαν αὐτῆς.  καὶ γενηθεῖσα ἐπιφανής, ἐπικαλεσαμένη τῶν πάντων ἐπόπτην Θεὸν καὶ σωτῆρα, παρέλαβε τὰς δύο ἅβρας· καὶ τῇ μὲν μιᾷ ἐπηρείδετο ὡς τρυφερευομένη, ἡ δὲ ἑτέρα ἐπηκολούθει κουφίζουσα τὴν ἔνδυσιν αὐτῆς,  καὶ αὐτὴ ἐρυθριῶσα ἀκμῇ κάλλους αὐτῆς, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς ἱλαρὸν ὡς προσφιλές, ἡ δὲ καρδία αὐτῆς ἀπεστενωμένη ἀπὸ τοῦ φόβου.  καὶ εἰσελθοῦσα πάσας τὰς θύρας κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως» Εσθήρ 5:1-1γ

Η Εσθήρ ζήτησε από τους ομοεθνείς της να νηστεύσουν μαζί της για τρεις μέρες, ημέρα και νύχτα. Και κατόπιν η Γραφή αναφέρει ότι «ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ» , πριν περάσει και συμπληρωθεί η Τρίτη ημέρα δηλαδή  έπαυσε την νηστεία εγένετο επίφανής και «κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως».

Γίνεται φανερό λοιπόν ότι η φράση της Εσθήρ «ἐπὶ ἡμέρας τρεῖς νύκτα καὶ ἡμέραν» δεν σημαίνει κατά γράμμα 72 ώρες. Διότι πριν συμπληρωθούν 72 ώρες αυτή «κατέστη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως» αφού ήδη προηγουμένως «ἐπαύσατο προσευχομένη, ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς θεραπείας καὶ περιεβάλετο τὴν δόξαν αὐτῆς».

« καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς· ἀπέλθετεἕως ἡμερῶν τριῶνκαὶ ἀναστρέψατε πρός με· καὶ ἀπῆλθον» Βασιλειών Γ / Βασιλέων Α 12:5

« καὶ παρεγένοντο πᾶς ᾿Ισραὴλ πρὸς τὸν βασιλέα Ροβοὰμἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καθότι ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς λέγων· ἀναστράφητε πρός μετῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ» Βασιλειών Γ / Βασιλέων Α 12:12

Ο βασιλεύς είπε στον λαό να φύγει για τρεις ημέρες και κατόπιν να επιστρέψει και ο λαός επέστρεψε την τρίτη ημέρα. Δηλαδή ο λαός επέστρεψε πριν συμπληρωθούν τρείς κατά γράμμα ημέρες = 72 ώρες.

« Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ ᾿Ιωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο,  καὶ ἐμβλέψας τῷ ᾿Ιησοῦ περιπατοῦντι λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ.  καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ ᾿Ιησοῦ. στραφεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ θεασάμενος αὐτοὺς ἀκολουθοῦντας λέγει αὐτοῖς·  τί ζητεῖτε; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ραββί· ὃ λέγεται ἑρμηνευόμενον διδάσκαλε· ποῦ μένεις;  λέγει αὐτοῖς· ἔρχεσθε καὶ ἴδετε. ἦλθον οὖν καὶ εἶδον ποῦ μένει,καὶ παρ' αὐτῷ ἔμειναν τὴν ἡμέραν ἐκείνην· ὥρα ἦν ὡς δεκάτη» Ιωάννης 1:35-40

Την δεκάτη ώρα σύμφωνα με τον Εβραϊκό τρόπο μέτρησης των ωρών (δηλαδή 16:00 το απόγευμα ) οι δύο μαθηταί του Ιωάννου εισέρχονται στο κατάλυμα του Ιησού και η Γραφή λέγει ότι έμειναν εκεί μαζί του «ἔμειναν τὴν ἡμέραν ἐκείνην».  Η ημέρα όμως για τους Εβραίους αλλάζει με την δύση του Ηλίου (18:00). Δηλαδή το διάστημα 2 ωρών από την δεκάτη ώρα (16:00) μέχρι την δύση ονομάζεται από την Γραφή ΗΜΕΡΑ.

Και τώρα προσέξτε ένα πιο σύνθετο παράδειγμα από το κεφάλαιο 10 των Πράξεων :

«Ανήρ δέ τις ἐν Καισαρείᾳ ὀνόματι Κορνήλιος, ἑκατοντάρχης ἐκ σπείρης τῆς καλουμένης ᾿Ιταλικῆς,  εὐσεβὴς καὶ φοβούμενος τὸν Θεὸν σὺν παντὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, ποιῶν τε ἐλεημοσύνας πολλὰς τῷ λαῷ καὶ δεόμενος τοῦ Θεοῦ διὰ παντός,  εἶδεν ἐν ὁράματι φανερῶς ὡσεὶὥραν ἐνάτην τῆς ἡμέραςἄγγελον τοῦ Θεοῦ εἰσελθόντα πρὸς αὐτὸν καὶ εἰπόντα αὐτῷ· Κορνήλιε» εδάφια 1-3.

« ὡς δὲ ἀπῆλθεν ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν τῷ Κορνηλίῳ, φωνήσας δύο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ καὶ στρατιώτην εὐσεβῆ τῶν προσκαρτερούντων αὐτῷ,  καὶ ἐξηγησάμενος αὐτοῖς ἅπαντα, ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ᾿Ιόππην.  Τῇ δὲ ἐπαύριονὁδοιπορούντων ἐκείνων καὶ τῇ πόλει ἐγγιζόντων ἀνέβη Πέτρος ἐπὶ τὸ δῶμα προσεύξασθαι» εδάφια 7-9

« καταβὰς δὲ Πέτρος πρὸς τοὺς ἄνδρας εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ὃν ζητεῖτε· τίς ἡ αἰτία δι᾿ ἣν πάρεστε;  οἱ δὲ εἶπον· Κορνήλιος ἑκατοντάρχης, ἀνὴρ δίκαιος καὶ φοβούμενος τὸν Θεόν, μαρτυρούμενός τε ὑπὸ ὅλου τοῦ ἔθνους τῶν ᾿Ιουδαίων, ἐχρηματίσθη ὑπὸ ἀγγέλου ἁγίου μεταπέμψασθαί σε εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἀκοῦσαι ρήματα παρὰ σοῦ. εἰσκαλεσάμενος οὖν αὐτοὺς ἐξένισε.Τῇ δὲ ἐπαύριον ἀναστὰς ἐξῆλθε σὺν αὐτοῖς, καί τινες τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ τῆς ᾿Ιόππης συνῆλθον αὐτῷ,  καὶ τῇ ἐπαύριον εἰσῆλθον εἰς τὴν Καισάρειαν. ὁ δὲ Κορνήλιος ἦν προσδοκῶν αὐτοὺς συγκαλεσάμενος τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀναγκαίους φίλους. ῾Ως δὲ ἐγένετο τοῦ εἰσελθεῖν τὸν Πέτρον, συναντήσας αὐτῷ ὁ Κορνήλιος πεσὼν ἐπὶ τοὺς πόδας προσεκύνησεν» εδάφια 21-25

« καὶ ὁ Κορνήλιος ἔφη· ἀπὸτετάρτης ἡμέραςμέχριταύτης τῆς ὥρας ἤμην νηστεύων, καὶ τὴν ἐνάτην ὥρανπροσευχόμενος ἐν τῷ οἴκῳ μου· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἔστη ἐνώπιόν μου ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ» εδάφιο 30

Τι μας λέγει η Γραφή ; Η Γραφή μας λέγει ότι μια ημέρα ο Κορνήλιος την ΕΝΑΤΗ ώρα (15:00) είδε ένα όραμα. Αμέσως μετά στέλνει δύο ηπηρέτες και έναν στρατιώτη να βρουν τον απόστολο Πέτρο. Οι απεσταλμένοι την ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ συναντούν τον Πέτρο ο οποίος τους φιλοξενεί. Την ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ξεκινούν για να πάνε στον Κορνήλιο. Και την ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ συναντούν τον Κορνήλιο περί την ΕΝΑΤΗ ΩΡΑ (15:00) σύμφωνα με τα λόγια του.  Επίσης ο Κορνήλιος λέγει ότι είδε το όραμα πριν ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ! Ενώ αν μετρήσουμε από την ΕΝΑΤΗ ΩΡΑ που είδε το όραμα μέχρι την ΕΝΑΤΗ ΩΡΑ που συνάντησε τον Πέτρο έχουμε 72 ώρες= 3 ημέρες και όχι τέσσερις !!! Και όμως σύμφωνα με τον Εβραϊκό τρόπο μέτρησης των ημερών αυτές οι 72 ώρες μας κάνουν 4 ημέρες !

Σύμφωνα λοιπόν με την Γραφή (Πράξεις 10:30), το διάστημα 72 ωρών από την ΕΝΑΤΗ ώρα που είδε το όραμα ο Κορνήλιος μέχρι την ΕΝΑΤΗ ώρα που συναντήθηκε με τον Απόστολο Πέτρο ονομάζεται ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΜΕΡΕΣ. Αυτό να το βλέπουν οι αιρετικοί εκείνοι που λέγουν ότι ο Ιησούς πέθανε την ΕΝΑΤΗ ώρα ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ  και κατόπιν θάφτηκε πριν την δύση του Ηλίου για να Αναστηθεί 72 ώρες μετά  πριν την δύση του Ηλίου μετά την ΕΝΑΤΗ ώρα του Σαββάτου !!!  Είναι οι λεγόμενοι Σαββατιστές αιρετικοί. Αν η αιρετική τους γνώμη ήταν ορθή και ο Ιησούς έμεινε στον τάφο 72 ώρες η Γραφή δεν θα έλεγε ότι έμεινε στην καρδια της γής «τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» Ματθαίος 12:40 ούτε ότι Αναστήθηκε την ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ «καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται» Ματθαίος 17:23. ΘΑ ΕΛΕΓΕ Η ΓΡΑΦΗ ΟΤΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ !!! ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΕΙ ΠΡΟΣ ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΩΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

πηγή

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΙΣΜΟΣ

Ο  ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ  ΠΑΠΙΣΜΟΣ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

«᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦπαρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι»    Ματθαίος 5:32

«λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦμὴ ἐπὶ πορνείᾳκαὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται»   Ματθαίος 19:9

          ΟΚύριος ημών Ιησούς Χριστός λέγει ότι όποιος χωρίσει την γυναίκα του για ποιοδήποτε λόγο εκτός της πορνείας διαπράττει σοβαρό αμάρτημα. Η πορνεία εντός του γάμου ονομάζεται συγκεκριμένα μοιχεία. Η μοιχεία δηλαδή είναι μορφή πορνείας. Ο Ιησούς Χριστός επιτρέπει το διαζύγιο για λόγους πορνείας. Δεν το επιβάλει, το επιτρέπει όμως. Για τον λόγο αυτό η Αγία Γραφή δύο μόνο αιτίες λύσης του Γάμου αναγνωρίζει. Την Μοιχεία και τον Θάνατο.

Για την Μοιχεία ως αιτία διάλυσης του Γάμου αναφέρθηκαν ήδη τα εδάφια Ματθαίος 5:32 , 19:9. Για τον Θάνατο γράφει ο Απ. Παύλος : «Γυνὴ δέδεται νόμῳ ἐφ᾿ ὅσον χρόνον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς· ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι, μόνον ἐν Κυρίῳ» Α Κορινθίους 7:39

          Η παναίρεση του Παπισμού όμως τι λέγει επί του θέματος ;

Ο Παπισμός δεν δέχεται την μοιχεία ως λόγο διαζυγίου ! Ο Παπισμός αναγνωρίζει μόνον ένα λόγο διαλύσεως του Γάμου, τον Θάνατο. Ενώ ο Ιησούς Χριστός επιτρέπει το διαζύγιο σε περίπτωση μοιχείας, ο Παπισμός όχι μόνο δεν δέχεται τα λόγια του Κυρίου αλλά τον ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ και από πάνω !!!

          Απίστευτο και όμως αληθινό. Θα παραθέσω αμέσως το επίσημο Παπικό κείμενο που το αποδεικνύει. Πρόκειται για τον έβδομο Κανόνα της 24^ηςσυνεδρίας της Παπικής Συνόδου του Τριδέντο (Trent) που έλαβε χώρα τον Νοέμβρη του 1563 μ.Χ. Ο Κανόνας αναφέρεται στο μυστήριο του Γάμου και λέγει τα εξής φρικτά :

«Εάν τις είπη ότι η Εκκλησία σφάλλει διδάσκουσα ότι συμφώνως προς το ευαγγελικόν και αποστολικόν δόγμαο δεσμός του γάμου δέν δύναται να λυθή μονομερώς λόγω μοιχείας· και ότι αμφότεροι οι σύζυγοι, ή ακόμη και μόνον το αθώον μέλος πού δέν εμοίχευσε, δέν δύναται να συνάψη έτερον γάμον εν όσω ζη το έτερον μέλος· και ότι είναι ένοχος μοιχείας ο σύζυγος πού χωρίζει την μοιχαλίδα γυναίκα του δια να συζευχθή με άλλην, όπως είναι και η σύζυγος πού χωρίζει τον μοιχόν άνδρα της δια να συζευχθή με άλλον, ας είναι ΑΝΑΘΕΜΑ».

Η Σύνοδος του Τριδέντο θεωρείται από την παναίρεση του Παπισμού ως 19^ηΟικουμενική Σύνοδος ! Κατέχει δεσπόζουσα θέση στις  παπικές Συνόδους διότι είναι η πιο σημαντική αντιμεταρρυθμιστική Σύνοδος.

         Αυτός είναι ο Παπισμός…Διαστροφέας της Αγίας Γραφής, υβριστής του Ιησού Χριστού !!! Τολμά ο Εωσφορικός Παπισμός και αναθεματίζει τον Ιησού Χριστό και την Αγία Γραφή!

          Και μετά έρχονται οι θλιβεροί Οικουμενιστές και αναφέρονται στην «άρση των αναθεμάτων» επί ημερών του αλήστου μνήμης Πατριάρχου Αθηναγόρα !!! Βρε Λατινόφρονες Ενωτικοί υποκριτές….τα αναθέματα ενάντια στον Κύριο Ιησού Χριστό πότε θα ζητήσετε από τους Παπικούς να τα άρουν ;;; Ούτε την μνήμη του Αρχι-οικουμενιστή Αθηναγόρα δεν μπορείτε να υπερασπίσετε που οι Τέκτονες τον παρουσιάζουν ως δικό τους άνθρωπο ! Καμία αντίδραση των Οικουμενιστών Ταγών της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τις αξιώσεις του Τεκτονισμού…..σιγήν ιχθύος….τον Χριστό περιμένουμε να υπερασπίσουν ;;; Εκτός εάν ο Αθηναγόρας ήταν όντως Τέκτων (το πιθανότερο…) και γιαυτό σιωπούν ενόχως!

Ακολουθούν και άλλα δείγματα αντιχριστιανικών Παπικών κανόνων από την ίδια Σύνοδο :

Συνεδρία 13^η(Οκτώβριος 1551) και Συνεδρία 21^η  (Ιούλιος 1562). Κανόνες για την Θεία Ευχαριστία :

Κανών 1: «Εάν τις είπη ότι έκαστος και όλοι οι πιστοί του Χριστούυποχρεούνται, είτε κατόπιν εντολής του Θεού είτε από την ανάγκην δια την σωτηρίαν των, να λαμβάνουν και τα δύο είδη του αγιωτάτου μυστηρίου της Ευχαριστίας, ας είναι ανάθεμα». 

Κανών 2: «Εάν τις είπη ότι η αγία Καθολική Εκκλησία δέν ώρισεν δικαίως ότι οι λαϊκοί και οι κληρικοί πού δέν τελούν τον καθαγιασμόν των τιμίων δώρωνπρέπει να κοινωνούν μόνον από το είδος του άρτου, ή ότι έχει σφάλλει εις το θέμα τούτο,ας είναι ανάθεμα».

Κανών 4: «Εάν τις είπη ότι η κοινωνία της Ευχαριστίας είναι απαραίτητος δια τα μικρά παιδία πρίν αυτά φθάσουν εις ηλικίαν ώστε ν αποφασίζουν μόνα των, ας είναι ανάθεμα».

          ΟΧριστός λέγει για το Αίμα του: « καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων·πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες·  τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» Ματθαίος 26:27-28

Και οι Παπικοί αναθεματίζουν και πάλι τον Κύριο !!! Ο Χριστός λέγει να πιούν όλοι από το Αίμα του και ο Παπισμός λέγει όχι όλοι !

Παπικοί μετανοήστε….. Οικουμενιστές ομοίως, συνέλθετε…..δεν σας υποφέρουμε άλλο !

πηγή

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟΝ ΜΑΛΑΧΙΑ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟΝ ΜΑΛΑΧΙΑ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

«Ιδούἐγὼἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόνμου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸνπρὸ προσώπουμου (), καὶ ἐξαίφνης ἥξει εἰς τὸν ναὸν ἑαυτοῦ Κύριος, ὃν ὑμεῖς ζητεῖτε, καὶ ὁ ἄγγελος τῆς διαθήκης, ὃν ὑμεῖς θέλετε· ἰδοὺ ἔρχεται, λέγει Κύριος () παντοκράτωρ». Μαλαχίας 3:1.

          Το παρόν εδάφιο (προφητεία για την αποστολή του Ιωάννου του Προδρόμου), είναι πολύ σπουδαίο για τον αντιαιρετικό αγώνα ενάντια στους αντιτριαδίτες. Διότι αυτό το εδάφιο αποδεικνύει τα εξής :

-        Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιαχβέ που στέλνει προ προσώπου του τον άγγελό του (τον Ιωάννη τον Πρόδρομο).

-        Ο ομιλών Γιαχβέ – Υιός ταυτίζει τον εαυτό του με τον Ερχόμενο Μεσσία και ταυτόχρονα διακρίνει τον εαυτό του από αυτόν διότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνο Θεός αλλά και άνθρωπος. Έχει δηλαδή δύο Φύσεις.

-       Το εδάφιο αποδεικνύει σαφέστατα την προΰπαρξη του Υιού ως Προσώπου πριν την σύλληψή του στην μήτρα της Παρθένου.Το λέμε αυτό διότι εκτός από τους ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι δέχονται μεν την προϋπαρξη του Υιού αλλά θεωρούν αυτόν ως κτίσμα –Άγγελο, υπάρχουν και άλλοι αντιτριαδίτες αιρετικοί οι οποίοι διδάσκουν ότι ο Ιησούς είναι μεν Θεός αλλά δεν υπάρχει Αγία Τριάδα ! Συγκεκριμένα πιστεύουν ότι ο Υιός δεν προυπήρχε πριν γεννηθεί ως άνθρωπος από την Παρθένο και ότι αποτελεί ο Ιησούς μία φανέρωση του Θεού Πατρός. Δέχονται μεν τον Ιησού ως άνθρωπο ότι είναι διακριτό πρόσωπο από τον Πατέρα αλλά δεν δέχονται ότι υπάρχει το πρόσωπο του Υιού ως Θεού καθώς και το πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος. Θεωρούν ότι το Άγιο Πνεύμα και ο Ιησούς είναι εκφράσεις του Ενός θείου Προσώπου του Πατρός. Ο Υιός και Λόγος του Θεού λέγουν δεν προϋπήρχε ως διακριτό πρόσωπο όπως ακριβώς ο ενδιάθετος ανθρώπινος λόγος δεν είναι πρόσωπο .

Το εδάφιο όμως του Μαλαχία είναι σωστός κόλαφος. Διότι δείχνει ότι ο ίδιος ο Ιησούς απέστειλε τον Ιωάννη. Και αφού ο Ιωάννης ως άνθρωπος ήρθε σε ύπαρξη πρίν την ανθρώπινη φύση του Ιησού, καθίσταται σαφές ότι ως Θεός ο Υιός προϋπάρχων  του Ιωάννη, απέστειλε τον Πρόδρομο.

Στην προσπάθεια τους να ανασκευάσουν την φράση του Υιού στον Μαλαχία «πρὸ προσώπου μου ()» παραπέμπουν στην Καινή Διαθήκη που παραθέτει την ίδια προφητεία με την φράση «πρὸ προσώπου σου» :

«οὗτος γάρ ἐστι περὶ οὗ γέγραπται· ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μουπρὸ προσώπουσου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθένσου» Ματθαίος 11:10.

Και ισχυρίζονται ότι αυτή είναι η ορθή πρόταση. Η άλλη που γράφει το κείμενο των Εβδομήκοντα την θεωρούν λάθος, είτε των Εβδομήκοντα είτε των αντιγραφέων των Εβδομήκοντα…

Θέλουν να ξεχνούν πως την ίδια ακριβώς φράση έχει και το Εβραϊκό κείμενο := προ προσώπου μου. Στα Εβραϊκά η φράση «προ προσώπου σου» είναι- «καὶ συναποστελῶ τὸν ἄγγελόν μουπρὸ προσώπου σου()» Έξοδος 33:2.

προ προσώπου μου ()  /  προπροσώπου σου ()

 Άρα τα περί λάθους αναιρούνται ! Ούτε φυσικά υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στην Παλαιά Διαθήκη και στην Καινή. Η περίπτωση είναι όμοια με την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Στο εδάφιο π.χ  Πράξεις 2:24 λέγει η Γραφή ότι ο Θεός ανέστησε τον Ιησού « ὃν ὁ Θεὸς ἀνέστησε λύσας τὰς ὠδῖνας τοῦ θανάτου». Ενώ στο χωρίο Ιωάννης 2: 19-22 λέγει ότι ο ίδιος ο Ιησούς ανέστησε τον εαυτό του- αυτοαναστήθηκε δηλαδή- « ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραιςἐγερῶαὐτόν.  εἶπον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι· τεσσαράκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν ᾠκοδομήθη ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερεῖς αὐτόν;  ἐκεῖνος δὲ ἔλεγε περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώματος αὐτοῦ.  ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόγῳ ᾧ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς».

πηγή

Α Π Α Ν Τ Η Σ Η ΣΕ ΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Α Π Α Ν Τ Η Σ Η

ΣΕ  ΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ

         Οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά πλησιάζουν τους ανυποψίαστους Χριστιανούς και με μια σοφιστική προκατασκευασμένη προπαγάνδα προσπαθούν να οδηγήσουν τα υποψήφια θύματα μακριά από την Ορθοδοξία. Στην προσπάθειά τους αυτή, χρησιμοποιούν ορισμένα επιχειρήματα, έωλα μεν, αλλά ικανά να κλονίσουν τους απληροφόρητους. Ένα τέτοιο επιχείρημα θα εξετάσουμε στην παρούσα μελέτη μας.

«Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥραςοὐδεὶς οἶδεν,

οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶνοὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος» Ματθαίος 24:36

(Κριτικό κείμενο Westcott – Hort  1881).

   Ορίστε ! Λέγουν οι αιρετικοί. Ο ίδιος ο Ιησούς λέγει σχετικά με την Δευτέρα Παρουσία του ότι ούτε ο ίδιος ούτε κανείς άλλος δεν γνωρίζει την ημέρα εκείνη παρά μόνο ο Πατέρας. Άρα ο Ιησούς αφού γνωρίζει λιγότερα από τον Πατέρα δεν είναι Θεός όπως ο Πατέρας ! Μάλιστα οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά προκαταλαμβάνοντας την Ορθόδοξη απάντηση και αναπτύσσοντας περαιτέρω την αντιτριαδική τους προπαγάνδα λέγουν : «ορισμένοι ίσως πουν: “Ο Ιησούς είχε δύο φύσεις. Σε αυτή την περίπτωση μιλάει ως άνθρωπος”. Αλλά ακόμα και αν ίσχυε αυτό, τι θα λεχθεί για το άγιο πνεύμα; Αν είναι μέρος του ίδιου Θεού όπως ο Πατέρας, γιατί δεν λέει ο Ιησούς ότι και το άγιο πνεύμα γνωρίζει ό,τι γνωρίζει ο Πατέρας;» ( Τι διδάσκει πράγματι η Αγία Γραφή).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ :

            Ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός και Άνθρωπος. Άλλες φορές ομιλεί ως Θεός και άλλες ώς Άνθρωπος.

Πχ : Ως άνθρωπος ο Ιησούς λέγει " Εάν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, η μαρτυρία μου ουκ έστιν αληθής"- Ιωάννης 5:31

Και ως Θεός "καν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, αληθής εστιν η μαρτυρία μου"- Ιωάννης 8:14

Ο Ιησούς είπε δύο ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ λόγους !!!Τον ένα λόγο είπε ως Άνθρωπος διότι "επί στόματος δύο μαρτύρων και επί στόματος τριών μαρτύρων στήσεται παν ρήμα" -Δευτερονόμιον 19:15 και όχι μόνο με μία μαρτυρία και μάλιστα ΑΥΤΟΜΑΡΤΥΡΙΑ. Και τον δεύτερο λόγο είπε ως Θεός ! Ο Θεός δεν χρειάζεται δεύτερη μαρτυρία για αυτά που λέγει- "γινέσθω δε ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης"- Ρωμαίους 3:4

Ως Θεός ο Ιησούς μίλησε και στο εδάφιο Ιωάννης 7:34 "όπου ειμί εγώ, υμείς ου δύνασθε ελθείν. " Ως Θεός ο Ιησούς ήταν και στον ουρανό και στην γη. Ως άνθρωπος δεν είναι παντού, ως Θεός είναι !

Στο Ματθαίος 24:36 ο Ιησούς μίλησε ως άνθρωπος γιατί δεν ήθελε να αποκαλύψει την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας του. Η γνώση της ώρας δεν συμφέρει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι σε πνευματική ετοιμότητα πάντοτε !

Ο Ιησούς ως άνθρωπος δεν γνωρίζει τα πάντα. Έχει πεπερασμένη γνώση – « Καὶ ᾿Ιησοῦςπροέκοπτε σοφίᾳκαὶ ἡλικίᾳ» Λουκάς 2:52

Ο Ιησούς όμως ως Θεός γνωρίζει τα πάντα : " νυν οίδαμεν ότιοίδας πάντα" - Ιωάννης 16:30 "Κύριε, συπάντα οίδας"- Ιωάννης 21:17 "καιτα εμά πάντα σά εστι και τα σά εμά"- Ιωάννης 17:10 Όλα όσα ανήκουν στον Πατέρα ανήκουν και στον Υιό άρα και η γνώση της ημέρας Εκείνης !

«Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς» Ματθαίος 11:27

Ο Ιησούς γνωρίζει τον Πατέρα όπως κανείς άλλος. Τον γνωρίζει πλήρως όχι μερικώς. Για να γνωρίσει όμως κανείς τον άπειρο Θεό σημαίνει ότι έχει άπειρη γνώση ! Ο Ιησούς αν δεν είναι Θεός όπως ο Πατέρας του δεν θα μπορούσε να γνωρίζει με τρόπο μοναδικό τον Πατέρα.

Ακόμη και ο Θεός - Πατήρ προσποιείται άγνοια σκοπίμως για να ελκύσει την μετάνοια του Αδάμ " και εκάλεσε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ και είπεν αυτω• Αδάμ, που ει;" - Γενεση 3:9 ασφαλως ο Θεός γνώριζε που ήταν ο Αδάμ....Για σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η εξέλιξη του κόσμου αν ο Αδάμ απαντούσε όπως ο μετανοημένος Άσωτος της παραβολής "πάτερ, ήμαρτον " - Λουκάς 15:21.

Ακόμη και ο Παύλος παρουσιάζει τον εαυτό του να γνωρίζει λιγότερα από όσα γνώριζε " ου γαρ έκρινα του ειδέναι τι εν υμίν ει μη Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον." - Α Κορινθίους 2:2

Στο Α Κορινθίους 2:10-11 λέγει ο Παύλος : " ημίν δε ο Θεός απεκάλυψε δια του Πνεύματος αυτού• το γαρ Πνεύμαπάντα ερευνά, και τα βάθη του Θεού. τις γαρ οίδεν ανθρώπων τα του ανθρώπου ει μη το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτω; ούτω και τα του Θεού ουδείς οίδεν ει μη το Πνεύμα του Θεού."

1- «το γαρ Πνεύμαπάντα ερευνά, και τα βάθη του Θεού» : Το Πνεύμα γνωρίζει τα ΠΑΝΤΑ και τα ΒΑΘΗ του Θεού Πατρός ! Το ρήμα ΕΡΕΥΝΩ στο παρόν εδάφιο δεν σημαίνει εξερευνώ –ζητώ να ανακαλύψω- αλλά σημαίνει ΓΝΩΡΙΖΩ. Βλέπε εδάφιο Αποκάλυψη 2:23- «καὶ γνώσονται πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἰμι ὁἐρευνῶννεφροὺς καὶ καρδίας, καὶ δώσω ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑμῶν». Εγώ, λέγει ο Υιός, είμαι Ο ΕΡΕΥΝΩΝ νεφρούς και καρδίας. Ο Υιός γνωρίζει δεν εξερευνά. Αν δεν γνώριζε πως θα αποδώσει «ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑμῶν»;;;

«ὅτι πάσας καρδίαςἐτάζειΚύριος (Γιαχβέ) καὶ πᾶν ἐνθύμημαγινώσκει» Α ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ/ Α ΧΡΟΝΙΚΩΝ 28:9 Στο παρόν εδάφιο το ρήμα ΕΤΑΖΩ, συνώνυμο του ΕΡΕΥΝΩ, παραλληλίζεται συνωνυμικώς με το ΓΙΝΩΣΚΩ και σημαίνει ότι και αυτό.

 «ὅτι σὺ μονώτατος οἶδας τὴν καρδίαν πάντων υἱῶν ἀνθρώπων» Γ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ/ Α ΒΑΣΙΛΕΩΝ 8:39 Μόνο ο Θεός Γιαχβέ γνωρίζει την καρδιά των ανθρώπων ! Άρα ο Ιησούς είναι Γιαχβέ όπως ο Πατέρας.

2-«τις γαροίδενανθρώπων τα του ανθρώπου ει μη το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτω;ούτω και τα του Θεού ουδείς οίδεν ει μη το Πνεύμα του Θεού» : Το Πνεύμα του Θεού γνωρίζει τα του Θεού ΟΠΩΣ το ανθρώπινο πνεύμα γνωρίζει τα του ανθρώπου. Το ανθρώπινο πνεύμα γνωρίζει τα πάντα για τον άνθρωπο. ΟΜΟΙΩΣ και το Πνεύμα του Θεού Γνωρίζει τα ΠΑΝΤΑ για τον Θεό, όχι λιγότερα !

3- «οίδεν» : Το Πνεύμα ΟΙΔΕΝ=Γνωρίζει ! ΜΟΝΟ τα Πρόσωπα γνωρίζουν άρα το Πνεύμα είναι Πρόσωπο !

Το Άγιον Πνεύμα λοιπόν που είναι Πρόσωπο της θεότητος δεν γνωρίζει λιγότερα από τον Πατέρα. Και ο Υιός που είναι επίσης Πρόσωπο της θεότητος δεν γνωρίζει ως Θεός λιγότερα από τον Πατέρα. Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα γνωρίζουν ακριβώς τα ίδια γιατί μοιράζονται την ίδια θεία ουσία. Είναι ΤΡΙΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ.

Ο Ιησούς Χριστός είναι ο «Γιαχβέ Σαβαώθ»

(Κύριος των δυνάμεων)

«Είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς: Έτι μικρόν χρόνον το φώς μεθ' υμών εστι. περιπατείτε έως το φώς έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη. και ο περιπατών εν τή σκοτία ουκ οίδεν που υπάγει. έως το φώς έχετε, πιστεύετε εις το φώς ίνα υιοί φωτός γένησθε.Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και απελθών εκρύβη απ' αυτών. Τοσαύτα δε αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ επίστευον εις αυτόν, ίνα ο λόγος Ησαίου τού προφήτου πληρωθή ον είπε: Κύριε, τις επίστευσε τή ακοή ημών; και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη; διά τούτο ουκ ηδύναντο πιστεύειν, ότι πάλιν είπεν Ησαίας: Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και νοήσωσι τή καρδία και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς. ταύτα είπεν Ησαίας ότε είδεν την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού. όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται.ηγάπησαν γάρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν τού Θεού» (Ιωάνν. 12: 35–43).

ΟΕυαγγελιστής Ιωάννης λέγει για τον Ιησού Χριστό : «ταύτα είπεν Ησαίας ότε είδεν την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού» – Ιωάνν. 12: 41. Η λέξη «ΑΥΤΟΥ», που αναφέρεται δύο φορές στο εδάφιο Ιωάνν. 12: 41, αναφέρεται πέραν πάσης αμφιβολίας στον Ιησού Χριστό όπως προκύπτει από την συνάφεια του κειμένου. Διότι σύμφωνα με το αμέσως επόμενο εδάφιο «όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται» - Ιωάνν. 12: 42 . Οι άπιστοι Ιουδαίοι είχαν αποφασίσει να αποκόπτουν από την Συναγωγή – να καθιστούν δηλαδή αποσυνάγωγους , όσους Ιουδαίους πίστευαν στον Ιησού Χριστό. Βλέπε Ιωάνν. 9: 22 – «ήδη γάρ συνετέθειντο οι Ιουδαίοι ίνα, εάν τις αυτόν ομολογήση Χριστόν, αποσυνάγωγος γένηται». Σύμφωνα λοιπόν με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο Προφήτης Ησαϊας είδε την Δόξα του Ιησού Χριστού.

Σύμφωνα όμως με το βιβλίο του Ησαϊα στην Παλαιά Διαθήκη, ο Προφήτης (όπως τον αποκαλεί και ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Ιωάννης - Ιωάνν. 12: 38) Ησαϊας είδε την Δόξα του Γιαχβέ Σαβαώθ. «Καί εγένετο τού ενιαυτού, ού απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου, και πλήρης ο οίκος της δόξης αυτού. και Σεραφίμ ειστήκεισαν κύκλω αυτού, έξ πτέρυγες τώ ενί και έξ πτέρυγες τώ ενί, και ταίς μέν δυσί κατεκάλυπτον το πρόσωπον, ταίς δε δυσί κατεκάλυπτον τους πόδας και ταίς δυσίν επέταντο. και εκέκραγεν έτερος προς τον έτερον και έλεγον: άγιος, άγιος, άγιος Κύριος (Εβραϊκό κείμενο: Γιαχβέ ) σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού. και επήρθη το υπέρθυρον από της φωνής, ής εκέκραγον, και ο οίκος επλήσθη καπνού. και είπον: ώ τάλας εγώ, ότι κατανένυγμαι, ότι άνθρωπος ών και ακάθαρτα χείλη έχων, εν μέσω λαού ακάθαρτα χείλη έχοντος εγώ οικώ και τον βασιλέα Κύριον(Εβραϊκό κείμενο: Γιαχβέ) σαβαώθ είδον τοίς οφθαλμοίς μου. και απεστάλη προς με έν των Σεραφίμ, και εν τή χειρί είχεν άνθρακα, ον τή λαβίδι έλαβεν από τού θυσιαστηρίου, και ήψατο τού στόματός μου και είπεν: ιδού ήψατο τούτο των χειλέων σου και αφελεί τας ανομίας σου και τας αμαρτίας σου περικαθαριεί. και ήκουσα της φωνής Κυρίου λέγοντος: τίνα αποστείλω, και τις πορεύσεται προς τον λαόν τούτον; και είπα: ιδού εγώ ειμι. απόστειλόν με. και είπε: πορεύθητι και ειπόν τώ λαώ τούτω: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσίν αυτών βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι, και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς» (Ησ. 6: 1-10).

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ΤΑΥΤΙΖΕΙ τον Ιησού Χριστό με τον Γιαχβέ Σαβαώθ.

Τα λόγια του Γιαχβέ Σαβαώθ που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη στο χωρίο Ησ. 6: 9–10: «ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσίν αυτών βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι, και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς», περιέχονται επίσης στην Καινή Διαθήκη στο χωρίο  Πράξ. 28: 26-27.

Το Άγιον Πνεύμα είναι ο «Γιαχβέ Σαβαώθ»

(Κύριος των Δυνάμεων)

«Ταξάμενοι δε αυτώ ημέραν ήκον προς αυτόν εις την ξενίαν πλείονες, οίς εξετίθετο διαμαρτυρόμενος την βασιλείαν τού Θεού πείθων τε αυτούς τα περί τού Ιησού από τε τού νόμου Μωϋσέως και των προφητών από πρωί έως εσπέρας. και οι μεν επείθοντο τοίς λεγομένοις, οι δε ηπίστουν. ασύμφωνοι δε όντες προς αλλήλους απελύοντο, ειπόντος τού Παύλου ρήμα έν,ότι Καλώς το Πνεύμα το άγιον ελάλησε διά Ησαίου τού προφήτου προς τους πατέρας υμών λέγον: πορεύθητι προς τον λαόν τούτον και είπον: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς.γνωστόν ούν έστω υμίν ότι τοίς έθνεσιν απεστάλη τούτο το σωτήριον τού Θεού, αυτοί και ακούσονται. και ταύτα αυτού ειπόντος απήλθον οι Ιουδαίοι πολλήν έχοντες εν εαυτοίς συζήτησιν» (Πράξ. 28: 23–29).

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος ΤΑΥΤΙΖΕΙ τον Γιαχβέ με το Άγιο Πνεύμα, αποδίδει τα λόγια του Γιαχβέ στο Άγιο Πνεύμα – «ειπόντος τού Παύλου ρήμα έν, ότιΚαλώς το Πνεύμα το άγιον ελάλησε διά Ησαίου τού προφήτου προς τους πατέρας υμών λέγον: πορεύθητι προς τον λαόν τούτον και είπον: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς»(Πράξ. 28: 25–27).

:πηγή

ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

           Στην παρούσα μελέτη θα αναλύσουμε ένα μεταφραστικό λάθος που περιέχεται σε πολλές μεταφράσεις της Καινής Διαθήκης. Το είχαμε και παλαιότερα αναφέρει σε μελέτη μας για την Μετάφραση Νέου Κόσμου των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά .  Τώρα επανερχόμαστε με περισσότερη φιλολογική ανάλυση διότι αυτό το μεταφραστικό λάθος είναι συχνό, ακόμη και σε μεταφράσεις που εκπονήθηκαν από Ορθοδόξους Χριστιανούς.

«Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστὸς κατευθύναι τὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς»

Α' Θεσσαλονικείς 3:11

Τοκατευθύναιείναι ΕΥΚΤΙΚΗ ΤΡΙΤΟ ΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, και σημαίνει «είθε να κατευθύνει».

Το εδάφιο είναι παραδοξότατο. Διότιαφού ο Απ. Παύλος αναφέρει δύο πρόσωπα, τον Θεό Πατέρα και τον Κύριο Ιησού , θα περίμενε κανείς να χρησιμοποιήσει πληθυντικό αριθμό (ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙΕΝ= είθε να κατευθύνουν). Όμως ο θεόπνευστος συγγραφέας κάνει χρήση του ενικού αριθμού διότι τα ΔΥΟ Πρόσωπα είναι ΕΝΑΣ Θεός ! Τα δύο Πρόσωπα είναι ΟΜΟΟΥΣΙΑ, έχουν κοινή την θεία ουσία. Αυτός είναι και ο λόγος που ηΜΝΚ των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά παραφράζει και κακοποιεί το εδάφιο μεταφράζοντας τον ενικό αριθμό με πληθυντικόδιορθώνοντας τον Παύλο !!!

«Είθεο ίδιος ο Θεός και Πατέρας μας και ο Κύριός μας Ιησούςνα κατευθύνουνευνοϊκά την οδό μας προς εσάς»ΜΝΚ 1 Θεσσαλονικείς 3:11 .

Η ΜΝΚ μεταφράζει (παραφράζει) την ευκτική τρίτουενικούπροσώπου ως ευκτική τρίτουπληθυντικούπροσώπου !!! Το κάνει αυτό για να μην φανεί η αλήθεια του εδαφίου ότι τα δύο πρόσωπα (του Πατρός και του Ιησού) είναι Ένας Θεός !

Πέρα όμως από τους ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, υπάρχουν και άλλοι μεταφραστές (Προτεστάντες και Ορθόδοξοι), οι οποίοι αν και δεν αρνούνται την Ομοουσιότητα του Πατρός και του Υιού, κάνουν από άγνοια το ίδιο μεταφραστικό λάθος.

Παράδειγμαη μετάφραση της Καινής Διαθήκης από τηνΒιβλική Εταιρία(των Γαλίτη, Καραβιδόπουλου, Γαλάνη, Βασιλειάδη),αποδίδει επίσης με πληθυντικό – «ας κατευθύνουν» !

            Τοκατευθύναιυπάρχει και στο εδάφιο Β' Θεσσαλονικείς 3:5 ,όπου και φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι ενικού αριθμού και μεταφράζεται σωστά ωςευκτική τρίτου ενικού προσώπουκαι από την ΜΝΚ των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά και από την Βιβλική Εταιρία και από όλες τις μεταφράσεις !

«῾Ο δὲ Κύριοςκατευθύναιὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ» εδάφιο ΒΘεσσαλονικείς 3:5

«Είθεο Κύριοςνα κατευθύνεισυνεχώς τις καρδιές σας με επιτυχία στην αγάπη του Θεού και στην υπομονή για τον Χριστό» ΜΝΚ 2 Θεσσαλονικείς 3:5

Σημείωση : Ο Κύριος του εδαφίου Β Θεσσαλονικείς 3:5 ο Οποίος κατευθύνει στην αγάπη του Θεού-Πατρός και στην υπομονή του Χριστού δεν είναι άλλος από το Άγιο Πνεύμα.

Δηλαδή βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο την ίδια λέξη οι διάφοροι μεταφραστές να αποδίδουν πότε με ενικό αριθμό και πότε με πληθυντικό αριθμό!!! Στο ένα εδάφιο με ενικό και στο άλλο με πληθυντικό ! Αυτό ασφαλώς δεν είναι συνεπής μετάφραση…

Η  ΨΕΥΔΗΣ  ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Μερικοί ισχυρίζονται ότι η λέξη «κατευθύναι» στο εδάφιο Α Θεσσαλονικείς 3:11 ορθώς αποδίδεται με πληθυντικό αριθμό γιατί είναι απαρέμφατο και όχι ευκτική ! Το απαρέμφατο δεν έχει αριθμό (ενικό / πληθυντικό) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ένα πρόσωπο και για δύο. Συνεπώς όταν μεταφράζουμε το απαρέμφατο μπορούμε να το αποδίδουμε κατά την περίπτωση με ενικό ή πληθυντικό αριθμό.

Παράδειγμα : «Διο μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμενκαταλειφθῆναιἐν ᾿Αθήναις μόνοι» Α Θεσσαλονικείς 3:1. Το «καταλειφθῆναι» είναι απαρέμφατο και δεν έχει αριθμό. Επειδή όμως του «καταλειφθῆναι» προηγείται το «εὐδοκήσαμεν» που έχει αριθμό πληθυντικό, η φράση  «εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι» σημαίνει «ευδοκήσαμενα παραμείνουμε», δηλαδή το απαρέμφατο αν και δεν έχει αριθμό, στην μετάφραση στην δημοτική αποδίδεται αναλόγως των συμφραζομένων με ενικό ή πληθυντικό.

ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ:

Πράγματι το απαρέμφατο δεν έχει αριθμό και στην μετάφραση στην δημοτική αποδίδεται είτε με ενικό, είτε με πληθυντικό αριθμό αναλόγως των συμφραζομένων. Σε αυτό συμφωνούμε.

Το κατευθύναι όμως δεν είναι απαρέμφατο αλλά ευκτική! Και η ευκτική έχει αριθμό. Το απαρέμφατο είναικατευθῦναι(με περισπωμένη και όχι οξεία).

ΕΥΚΤΙΚΗ

« Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστὸςκατευθύναιτὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς» Α Θεσσαλονικείς 3:11

ΕΥΚΤΙΚΗ

«῾Ο δὲ Κύριοςκατευθύναιὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ»  Β Θεσσαλονικείς 3:5

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ

« ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦκατευθῦναιτοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης» Λουκάς 1:79.

κατευθύναι

κατευθύναιεν

κατευθῦναι  

Ορισμένοι λέγουν ότι τα αρχαιότερα χειρόγραφα είναι γραμμένα με κεφαλαία γράμματα χωρίς τονισμό (ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ), οπότε δεν γνωρίζουμε αν ο Παύλος χρησιμοποίησε ευκτική ή απαρέμφατο !

Λάθος !Μεγάλο λάθος. Διότι μπορεί πράγματι αν δούμε την λέξηΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙμόνη της χωρίς τονισμό να μην μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι ευκτική ή απαρέμφατο, αλλάαν την δούμε εντός των συμφραζομένωντης θα καταλάβουμε πολύ καλά !

Στο εδάφιο Α Θεσσαλονικείς 3:11 ο Παύλος ΕΥΧΕΤΑΙ. Όλη η πρόταση έχει ευχετικό περιεχόμενο.Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ΕΥΚΤΙΚΗ και όχι απαρεμφατική έγκλιση.Στον Θεό ευχόμεθα δεν υποδεικνύουμε! Άλλωστε οι ίδιες οι μεταφράσεις που αποδίδουν λάθος την λέξηΚΑΤΕΥΘΥΝΑΙ, την αποδίδουν με φρασεολογία που φανερώνει μετάφραση ευκτικής και όχι απαρεμφάτου, (είθε, ας κτλ.). Στον αριθμό κάνουν λάθος οι μεταφραστές (αποδίδουν τον ενικό με πληθυντικό) όχι στον ευχετικό χαρακτήρα του εδαφίου. Ο Απ. Παύλος λέγει ΕΙΘΕ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ όχι ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ !

«Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστὸςκατευθύναιτὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς» Α Θεσσαλονικείς 3:11

Όμοιο χωρίο με το ανωτέρο είναι και το Β Θεσσαλονικείς 2:16-17 « Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν, ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς καὶ δοὺς παράκλησιν αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι,  παρακαλέσαιὑμῶν τὰς καρδίας καὶστηρίξαιὑμᾶς ἐν παντὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀγαθῷ»

Και πάλι ο Απόστολος αναφερόμενος στα δύο πρόσωπα, (του Θεού Πατρός και του Ιησού Χριστού ) χρησιμοποιεί ενικούς! Μάλιστα στο δεύτερο αυτό χωρίο η σειρά αναφοράς των δύο Προσώπων αντιστρέφεται. Αναφέρεται πρώτα ο Κύριος Ιησούς και μετά ο Θεός Πατήρ, ενώ στο Α Θεσσαλονικείς 3:11 αναφέρεται Πρώτα ο Θεός Πατήρ και έπειτα ο Κύριος Ιησούς. Ο Παύλος δεν κρατά αυστηρή ιεραρχική σειρά στην αναφορά των Προσώπων διότι είναι ΙΣΟΤΙΜΑ. Σε άλλα εδάφια αναφέρεται πρώτο το Άγιο Πνεύμα, παράδειγμα: « Διαιρέσεις δὲ χαρισμάτων εἰσί, τὸ δὲ αὐτὸΠνεῦμα·  καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσι, καὶ ὁ αὐτὸςΚύριος·  καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δὲ αὐτός ἐστιΘεός, ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσιν» Α Κορινθίους 12:4-6, «῾Ο δὲΚύριοςκατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦΘεοῦκαὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦΧριστοῦ»  Β Θεσσαλονικείς 3:5.

Ομοίως:

« εἶπε δὲ Λὼτπρὸς αὐτούς· δέομαικύριε,  ἐπειδὴ εὗρεν ὁ παῖςσουἔλεος ἐναντίονσουκαὶ ἐμεγάλυνας τὴν δικαιοσύνηνσου, ὃποιεῖςἐπ᾿ ἐμὲ τοῦ ζῆν τὴν ψυχήν μου, ἐγὼ δὲ οὐ δυνήσομαι διασωθῆναι εἰς τὸ ὄρος, μήποτε καταλάβῃ με τὰ κακὰ καὶ ἀποθάνω.  ἰδοὺ ἡ πόλις αὕτη ἐγγὺς τοῦ καταφυγεῖν με ἐκεῖ, ἥ ἐστι μικρά, καὶ ἐκεῖ διασωθήσομαι· οὐ μικρά ἐστι; καὶ ζήσεται ἡ ψυχή μου ἕνεκένσου» Γένεση 19: 18-20

Ο Λώτ δέχεται την επίσκεψη δύο αγγελιαφόρων, «Ήλθον δὲ οἱ δύο ἄγγελοι εἰς Σόδομα ἑσπέρας » Γένεση 19 :1 Και ενώ ο Λώτ ομιλεί σε ΔΥΟ αγγελιαφόρους – «εἶπε δὲ Λὼτ πρὸς αὐτούς»,ακολουθεί πλήθος εκφράσεων σε ενικό αριθμό ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι στον πληθυντικό !!! Γιατί ;Διότι οι δύο αγγελιαφόροι είναι ΟΜΟΟΥΣΙΑ Πρόσωπα του Ενός Θεού ( Υιός- Άγιο Πνεύμα), δεν είναι κτίσματα.

πηγή

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΥΧΝΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΥΧΝΑ

ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ

«οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι»Α' Πέτρου 4:5-6

            Το παρον χωρίο της Γραφής παρερμηνεύεται δεινώς κυρίως από τους αιρετικούς που αρνούνται την αθανασία της ψυχής, αλλά και από Ορθοδόξους και άλλους που παραβλέπουν την Γραμματική και δεν αντιλαμβάνονται ορθώς το νόημα όλων των λέξεων.

            Έτσι το χωρίο αυτό αποδίδεται ως εξής από την Μετάφραση Νέου Κόσμου των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά :

«Αυτοί θα δώσουν λογαριασμό σε εκείνον που είναι έτοιμος να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Διότι γι’ αυτόν το σκοπό διακηρύχτηκαν τα καλά νέα και στους νεκρούς, ώστε αυτοί να κριθούν ως προς τη σάρκα από την άποψη των ανθρώπων αλλά να ζήσουν ως προς το πνεύμα από την άποψη του Θεού».

Από την μετάφραση της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (των Βέλλα, Αντωνιάδου, Αλιβιζάτου, Κονιδάρη) το χωρίο αποδίδεται ως εξής:

«αλλά θα δώσουν λόγον εις εκείνον, ο οποίος είναι έτοιμος να κρίνει ζώντας και νεκρούς. Αυτός είναι ο λόγος, δια τον οποίον εκηρύχθηκε το ευαγγέλιον και εις τους νεκρούς, ώστε, ενώ εκρίθησαν σαν άνθρωποι ως προς την σάρκα, να ζουν κατά Θεόν ως προς το πνεύμα»

Από την μετάφραση της Βιβλικής Εταιρείας (των Γαλίτη, Καραβιδόπουλου, Γαλάνη, Βασιλειάδη ) το χωρίο αποδίδεται ως εξής:

«Θα δώσουν όμως λόγο σ’εκείνον που όπου να ‘ναι θα κρίνει ζωντανούς και νεκρούς. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε ο Χριστός κήρυξε το χαρμόσυνο μήνυμα του και στους νεκρούς, ώστε παρ’ ό,τι ως άνθρωποι έχουν καταδικαστεί να είναι θνητοί, να βρούν στην τελική κρίση του Θεού τη ζωή που χορηγεί το Πνεύμα»

            Από τα παραπάνω που ενδεικτικά παραθέσαμε βλέπουμε ότι οι πλείστοι των μεταφραστών δεν αποδίδουν ικανοποιητικό νόημα αλλά  ακαταλαβίστικο. Διότι όπως θα φανεί και  παρακάτω, το χωρίο παρερμηνεύεται με αποτέλεσμα να μην αποδίδεται με τρόπο φυσικό και ορθό. Μάλιστα η ερμηνεία του εδαφίου 6 δεν εναρμονίζεται με τον απειλητικό χαρακτήρα του εδαφίου 5 – «οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς». Ο Απόστολος Πέτρος αφού αναφέρει στα προηγούμενα εδάφια τους ασεβείς και τις αμαρτίες τους, καταλήγει λέγοντας ότι θα δώσουν λόγο στον Χριστό που είναι έτοιμος να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Οι ερμηνευτές όμως στο εδάφιο 6 – «εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι», σε αντίθεση με τον απειλητικό-προειδοποιητικό χαρακτήρα του εδαφίου 5 δίνουν την ερμηνεία ότι τελικώς οι νεκροί σώζονται- «αλλά να ζήσουν ως προς το πνεύμα από την άποψη του Θεού» ΜΝΚ, «να ζουν κατά Θεόν ως προς το πνεύμα» Αποστολική Διακονία, «να βρούν στην τελική κρίση του Θεού τη ζωή που χορηγεί το Πνεύμα» Βιβλική Εταιρεία.

            Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση του χωρίου θα παραθέσω την μετάφραση του εν λόγω χωρίου από τον Θεολόγο και Φιλόλογο Νικόλαο Σωτηρόπουλο η οποία είναι και η πιο ακριβής κατά την γνώμη μου.

 

            Βλέπουμε ότι ο λόγος του θεολόγου Ν. Σωτηρόπουλου στην μετάφραση της Καινής Διαθήκης που έχει εκπονήσει, είναι φυσικότατος και παρέχει άριστο νόημα.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΩΡΙΟΥ :

            Το χωρίο παρερμηνεύεται για τους εξής λόγους :

-        Οι πλείστοι των ερμηνευτών θεωρούν τον σύδεσμο «ίνα» ως τελικό ενώ αυτός ο σύνδεσμος έχει και αιτιολογική σημασία όπως εδώ. Δηλαδή το «ίνα» δεν σημαίνει πάντα «για να» ή «ώστε να» αλλά σημαίνει και «διότι».

 Παράδειγμα όπου ο σύνδεσμος «ίνα» έχει αιτιολογική και όχι τελική σημασία : « καὶ χαίρω δι' ὑμᾶς,ἵναπιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλ' ἄγωμεν πρὸς αὐτόν» Ιωάννης 11:15. Ο Ιησούς Χριστός ομιλεί για τον  Λαζάρο στους μαθητές ευρισκόμενος πολύ μακριά από την οικία του Λαζάρου και τους λέγει ότι πέθανε. Και προσθέτει ότι « καὶ χαίρω δι' ὑμᾶς,ἵναπιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ·». Χαίρομαι λέγει ο Χριστός για εσάς τους Μαθητές μου ΔΙΟΤΙ θα πιστεύσετε επειδή δεν ήμουν εκεί (όταν πέθανε ο Λάζαρος ώστε να το γνωρίζω με φυσικό τρόπο. Τώρα που θα πάμε μαζί στην Βηθανία θα πιστεύσετε ότι έχω υπερφυσική γνώση των συμβαινόντων γεγονότων σε μεγάλη απόσταση). Ο Ιησούς χαίρει «ΔΙΟΤΙ» οι μαθητές θα πιστεύσουν, όχι «ώστε να» ή «για να» πιστεύσουν ! Ο Χριστός χαίρει διότι οι μαθητές θα πιστεύσουν την θαυματουργική υπερφυσική γνώση του και θα δυναμώσει η πίστη τους. Ο Χριστός μπορούσε και από απόσταση να αναστήσει τον Λάζαρο. Αλλά πηγαίνοντας εκεί οι μαθητές διαπίστωσαν την υπερφυσική γνώση του Κυρίου ο οποίος βρισκόμενος σε μεγάλη απόσταση από την Βηθανία ήξερε ότι ο λάζαρος πέθανε.

-        Οι πλείστοι των ερμηνευτών δεν αντιλαμβάνονται την σημασία της λέξεωςκριθῶσιστην φράση «ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί». Το ρήμα ΚΡΙΝΩ και το ουσιαστικό ΚΡΙΣΙΣ, εκτός από κρίνω και κρίση σημαίνει στην Γραφή και ΘΑΝΑΤΩΝΩ, ΘΑΝΑΤΟΣ. Παραδείγματα :

«ρομφαία,κρίσις, θάνατος» Β Παραλειπομένων / Β Χρονικών 20:9 Η ΚΡΙΣΗ παραλληλίζεται συνωνυμικώς με την ΡΟΜΦΑΙΑ και τον ΘΑΝΑΤΟ.

« Τέκνον, ἐπὶ νεκρῷ κατάγαγε δάκρυα καὶ ὡς δεινὰ πάσχων ἔναρξαι θρήνου, κατὰ δὲ τὴνκρίσιναὐτοῦ περίστειλον τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ μὴ ὑπερίδῃς τὴν ταφὴν αὐτοῦ» Σοφία Σειράχ 38:16

Όταν πεθάνει ο άνθρωπος («κατὰ δὲ τὴνκρίσιναὐτοῦ») πρέπει να τακτοποιείται το σώμα του.

« εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ κατὰ τὸν νόμον ὑμῶνκρίνατε αὐτόνεἶπον οὖν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· ἡμῖν οὐκ ἔξεστινἀποκτεῖναιοὐδένα·» Ιωάννης 18:31 Παράβαλε και το εδάφιο «λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶσταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν» Ιωάννης 19:6. Ο Χριστός είχε δικαστεί ήδη από το Σαχένδριν των Ιουδαίων. Ο Πιλάτος δηλαδή δεν τους λέει να τον δικάσουν πάλι αλλά να αναλάβουν αυτοί (και όχι αυτός) την θανάτωσή του γιατί τον βρίσκει αθώο. Και οι μοχθηροί Ιουδαίοι απαντούν ότι δεν μπορούν να σκοτώσουν κανένα χωρίς την άδεια του κυβερνήτη.

-        Μερικοί μεταφραστές, (όπως οι εκπονήσαντες την Μετάφραση Νέου Κόσμου) δεν καταλαβαίνουν ότι οι λέξεις  κριθῶσι/ζῶσιδεν είναι από Γραμματικής άποψης του ιδίου χρόνου.

Τοκριθῶσι είναι ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ, ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ.

Τοζῶσιείναι ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ, ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ.

Τοκριθῶσι σημαίνει  ΘΑΝΑΤΩΘΗΚΑΝ και τοζῶσισημαίνει ΖΟΥΝ.

« οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.  εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη,ἵνα κριθῶσιμὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί,ζῶσιδὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι» Α Πέτρου 4:5-6

Άρα το νόημα του εδαφίου είναι ότι οι ασεβείς δεν θα γλυτώσουν την τιμωρία από τον «ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς» ΔΙΟΤΙ ΠΕΘΑΝΑΝ μεν για τους ανθρώπους ως προς την σάρκα αλλά ΖΟΥΝ για τον Θεό ως προς το πνεύμα- την αθάνατη λογική ψυχή τους. Και επειδή ζουν οι νεκροί ως πνεύματα, ο Χριστός δίδαξε και σε αυτούς το Ευαγγέλιο έτσι ώστε όλοι να είναι αναπολόγητοι αν επιμείνουν στην απιστία. Βλέπε και το εδάφιο «καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν» Α Πέτρου 3:19.

Το σπουδαίο αντιαιρετικό σημείο του εδαφίου είναι ότι οι νεκροί ζουν ως πνεύματα δεν εκμηδενίζονται ούτε βρίσκονται σε κατάσταση μη συνειδήσεως. Αν οι νεκροί δεν είχαν συνείδηση πως τους κήρυξε ο Ιησούς το Ευαγγέλιο ;

πηγή

ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΕΣΣΙΑΣ ; ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΕΣΣΙΑΣ ;

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

           ΗΑίρεση των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά ανάμεσα σε άλλες πλάνες διδάσκει και την εξής αντιγραφική δοξασία :

Διδάσκει ότι ο Ιησούς έγινε Μεσσίας, Χριστός δηλαδή, την ημέρα της Βάπτισής του από τον Ιωάννη τον πρόδρομο. Προηγουμένως δηλαδή δεν ήταν Χριστός (Μεσσίας). Βλέπε απόσπασμα από το αιρετικό βιβλίο «ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ;» :

 

            Διδάσκει τέτοια πράγματα η Αγία Γραφή ; Διδάσκει η Γραφή ότι όταν Βαπτίστηκε ο Ιησούς έγινε εκείνη την στιγμή  Χριστός ; Διδάσκει η Γραφή ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η «ενεργός δύναμη του Ιεχωβά» ;

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΛΕΓΕΙ :

« ᾿Ιησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡςἔχρισεναὐτὸν ὁ ΘεὸςΠνεύματι ῾Αγίῳκαὶδυνάμει» Πράξεις 10:38

Ο Θεός ΕΧΡΙΣΕ τον Ιησού με ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ και με ΔΥΝΑΜΗ. Άρα το Άγιο Πνεύμα δεν είναι δύναμη όπως ισχυρίζονται οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά. Διότι αν υποθέσουμε ότι το Άγιο Πνεύμα ότι είναι δύναμη, αυτό σημαίνει ότι ο Θεός έχρισε τον Ιησού με δύναμη και με δύναμη, με δύο δυνάμεις δηλαδή ! Και προκύπτει και το ερώτημα : Σε τι διαφέρει η μία δύναμη από την άλλη ; Ας μας απαντήσουν οι Χιλιαστές.

Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι δύναμη είναι ΠΡΟΣΩΠΟ. Άλλωστε η Γραφή μας λέγει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι η δύναμη του Θεού Πατρός :            « αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι,Χριστὸν Θεοῦ δύναμινκαὶ Θεοῦ σοφίαν» Α Κορινθίους 1:24. Ο Χριστός όμως είναι Πρόσωπο όπως ο Πατήρ ο οποίος και αυτός ονομάζεται δύναμη από την Βίβλο : « λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· σὺ εἶπας· πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπουκαθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεωςκαὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ» Ματθαίος 26:64, « ῾Ο μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ» Μάρκος 16:19, «Είπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου» Ψαλμός 109/110 :1

Αν ψάξουμε την Γραφή να δούμε ΠΟΤΕ το Άγιο Πνεύμα συνεργάστηκε με την δύναμη του Θεού θα βρούμε το πότε έγινε ΧΡΙΣΤΟΣ ο Ιησούς.

« καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ·Πνεῦμα ῞Αγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ» Λουκάς 1:35.

Κατά την σύλληψή του στην μήτρα της Θεοτόκου ο Ιησούς ΕΧΡΙΣΘΗ. Ο Ιησούς γεννήθηκε Χριστός :

« ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ,ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ» Λουκάς 2:11

Το βρέφος Ιησούς ονομάζεται ΧΡΙΣΤΟΣ Κύριος = ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ (ΓΙΑΧΒΕ).

« Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν ῾Ιεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ ᾿Ισραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ῞Αγιον ἐπ᾿ αὐτόν·  καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου.  καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον ᾿Ιησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ,  καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησετὸν Θεὸνκαὶ εἶπε·νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου» Λουκάς 2: 25- 30.

Ο Συμεών είχε λάβει χρηματισμό (αποκάλυψη) από το Άγιο Πνεύμα ότι δεν θα πεθάνει πριν δει τον Χριστό. Μόλις είδε λοιπόν το παιδίον Ιησού είπε  το « νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου», τώρα μπορείς Δέσποτα να απολύσεις από αυτήν την ζωή τον δούλο σου ! Άρα ο Συμεών είδε τον Χριστό Κυρίου, δηλαδή το παιδίον Ιησού. Συνεπώς ο Ιησούς ήταν πριν την Βάπτισή του Χριστός Κυρίου.

Άξιο παρατηρήσεως και το εξής : Ο Συμεών είχε λάβει αποκάλυψη- πληροφορία από το Άγιο Πνεύμα. Και ο ίδιος ονομάζει το Άγιον Πνεύμα, που του έδωσε την πληροφορία, «ΔΕΣΠΟΤΑ» και η Γραφή «ΘΕΟ». Άρα ΠΡΟΣΩΠΟ της Θεότητος το Άγιο Πνεύμα και όχι δύναμη όπως μωρολογούν βλασφήμως οι μάρτυρες της Σκοπιάς !

Σύμφωνα με το χωρίο Λουκάς 2:25-30 ΔΕΣΠΟΤΗΣ ονομάζεται το Άγιον Πνεύμα «…καὶἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίουμὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου.  …………..καὶεὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σουἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου».

Σύμφωνα με το χωρίο Πράξεις 4:24-27 ΔΕΣΠΟΤΗΣ ονομάζεται ο Θεός Πατήρ « οἱ δὲ ἀκούσαντες ὁμοθυμαδὸν ἦραν φωνὴν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ εἶπον·Δέσποτα, σὺ ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς,  ὁ διὰ στόματος Δαυῒδ παιδός σου εἰπών· ἵνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;  παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ. συνήχθησαν γὰρ ἐπ᾿ ἀληθείας ἐπὶ τὸν ἅγιον παῖδά σου ᾿Ιησοῦν, ὃν ἔχρισας, ῾Ηρῴδης τε καὶ Πόντιος Πιλᾶτος σὺν ἔθνεσι καὶ λαοῖς ᾿Ισραήλ».

Σύμφωνα δε με το εδάφιο Ιούδας 4 ΔΕΣΠΟΤΗΣ και μάλιστα ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ είναι ο Ιησούς Χριστός ! « παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶτὸν μόνον δεσπότην καὶ Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστὸνἀρνούμενοι».

Πώς γίνεται να είναι ο Ιησούς Χριστός ο ΜΟΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ αφού και ο Πατήρ και το Άγιο Πνεύμα είναι ΔΕΣΠΟΤΕΣ ;;; Γίνεται….Διότι τα τρία πρόσωπα (ΠΑΤΕΡΑΣ-ΥΙΟΣ-ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ) είναι ΟΜΟΟΥΣΙΑ, έχουν κοινή δηλαδή την θεία ουσία. Είναι ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ τα Τρία Πρόσωπα. Και ας ψάχνουν οι Χιλιαστές την Γραφή για να βρούν τις λέξεις ΤΡΙΑΔΑ και ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ……Όταν  υπάρχουν τα νοήματα περιττεύουν οι λέξεις !

Επίσης ο Συμεών λέγει για τον Δεσπότη – Άγιον Πνεύμα ότι «νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα,κατὰ τὸ ρῆμά σου», αποκαλύπτει δηλαδή το ΠΩΣ «ἦν αὐτῷκεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίου» να δει τον Χριστό. Το Άγιον Πνεύμα έδωσε ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟ στον Συμεών με ΡΗΜΑ = με λόγο. Το Άγιο Πνεύμα δηλαδή ΟΜΙΛΕΙ ΡΗΤΩΣ, με πραγματικά λόγια, δεν ομιλεί συμβολικά ή με μεταφορική έννοια.

«Το δὲ Πνεῦμαρητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως» Α Τιμόθεο 4:1

Το Άγιον Πνεύμα δεν «λέγει» απλώς, αλλά ομιλεί «ρητώς», με πραγματικά λόγια. Τα ΠΡΟΣΩΠΑ ομιλούν ΡΗΤΩΣ, όχι οι προσωποποιήσεις και οι απρόσωπες δυνάμεις ! Ακουέτωσαν ταύτα οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά…

Επίσης η Γραφή λέγει ότι ο Χριστός γεννήθηκε Βασιλιάς, όχι ότι διορίστηκε Βασιλιάς όταν Βαπτίστηκε όπως λέγει η Σκοπιά. «Του δὲ ᾿Ιησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς ῾Ιεροσόλυμα  λέγοντες· ποῦ ἐστινὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ». Ματθαίος 2:1-2

πηγή