ΓΙΑΤΙ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 150 ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ; ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.

Μέχρι σήμερα τό ἀπόγευμα 19 Δεκεμβρίου 2012, τά μηνύματα τῆς Ἀνοιχτῆς 

Διαβούλευσης γιά τήν ἀπαράδεκτη κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, εἶχαν 

φθάσει τά 358 δημοσιευμένα περίπου ( δέν μποροῦμε νά γνωρίζουμε πόσα ἦταν 

τά stand by ).

Τό βραδάκι, εἰδοποιήθηκα ἀπό φίλη μου πού ἐπίσης ἄφησε τό σχόλιό της

 κατά τῆς κατάργησης, πώς ἡ Κυβέρνηση στόν συγκεκριμένο χῶρο πού διέθεσε

 προκειμένου νά σφυγμομετρήσει τίς ἀντιδράσεις τῶν πολιτῶν 

( http://www.opengov.gr/ypoian/?p=3528#respond ), «πέταξε» πάνω ἀπό 150

 μηνύματα-σχόλια! Κι ἐπειδή τυγχάνει νά τά ἔχω διαβάσει, 

ΟΛΑ  ΗΤΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ

 ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ! 

Τό 100% τοῦ κόσμου ( αὐτοῦ πού ἐνημερώθηκε χάριτι Θεοῦ γιά τήν Διαβούλευση,

 ἡ ὁποία σημειωτέον ἔγινε «μουλωχτά» ἀπό τήν Κυβέρνηση καί ἡμῶν κοιμωμένων ).

Δέν ὑπῆρχε στά Μ.Μ.Ε. ἀπό τήν Κυβέρνηση διαφήμιση τῆς Διαβούλευσης. 

Μήπως ὄχι τυχαῖα; Γιατί:

1. Τό Κράτος ἀφενός θά νίπτει τάς χείρας του πώς ἐνδιαφέρεται γιά τή γνώμη 

τῶν πολιτῶν

2. καί ἀφετέρου θά γλιτώσει τίς πάμπολλες ἀρνητικές σέ δημοσίᾳ θέᾳ

 ἀντιδράσεις τοῦ κόσμου!

( σημειωτέον ὅτι μεθαύριο στίς 21/12/2012 κλείνει ἡ Διαβούλευση, 

ὁπότε ἔνας μεγάλος ἀριθμός 

«ΟΧΙ» ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ,

 μᾶλλον δέν ἀρέσει σέ κάποιους ὑψηλά ἱστάμενους ).

Παρόλ’ αὐτά, οἱ Κυβερνῶντες μας ὑπέστησαν πανολεθρία ἀπό τήν 

κατακραυγή τοῦ λαοῦ πού ἐνημερώθηκε ὅτι βρίσκεται ἐν ἐξελίξει Ἀνοιχτή 

Διαβούλευση, γιά τά ἀντιχριστιανικά καί ἀπάνθρωπα σχέδιά τους!

Καί τό ἐρώτημα εἶναι:

-Ποῦ πῆγαν τά 150 μηνύματα, μέσα στά ὁποῖα καί τό δικό μου;

Μόλις διεπίστωσα τήν «ἀπόσυρση» καί τοῦ δικοῦ μου σχολίου, προέβησα 

στήν ἐπαναποστολή του:

  19 Δεκεμβρίου 2012, 22:52 | Μ. Σ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΧΑΙΡΕΤΕ.
ΣΑΣ ΕΣΤΕΙΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΡΤΗΣΑΤΕ ΣΤΙΣ 18 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 15:55. ΤΩΡΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΑΦΑΙΡΕΣΑΤΕ, 

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 150 ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ 

ΤΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΕ ΜΙΑ 

 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ. 

ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ ΣΑΣ, ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΣΚΑΝΑΡΙΣΜΕΝΟ 

ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ ΜΟΥ. 

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΤΕ, ΘΑ ΠΡΟΒΩ

 ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΜΑΙ

 ΠΑΝΤΟΣ ΝΟΜΙΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ.

Τό θέμα δέν εἶναι μονάχα ἡ ἀνάπαυση τῶν ἐργαζομένων καί ἡ

ἐπικοινωνία-σύνδεση τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας πού «χτυπιέται»

ἀδυσώπητα. Τό θέμα εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα, ἄν θέλουμε νά κάνουμε

 αὐτό πού μᾶς ζητᾶ ὁ Κύριος. Νά Τοῦ ἀφιερώσουμε δηλαδή τήν 

ἡμέρα τῆς Κυριακῆς γιά τήν λατρεία Του καί οὐσιαστικά γιά τή

 δική μας σωτηρία, γιατί ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐμᾶς, ἀλλά

ἐμεῖς ἀπό Αὐτόν. Ἡ λατρεία ἡ δική Του, εἶναι ἡ λύτρωση ἡ δική μας!
Ὁ Κύριος μᾶς θέλει υἱούς καί συγκληρονόμους Του. 

Οἱ πολιτικοί πού τάσσεστε ὑπέρ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων

ἀντίθετα, μᾶς θέλετε δούλους, ρομπότ καί χειραγωγήσιμες μαριονέττες

 πού νά κουνοῦμε συγκαταβατικά καί ἄβουλα τό κεφάλι στά ἀντίχριστα 

καί ξενόφερτα ἐντάλματά σας. Κι ἐπειδή αὐτή «ἡ συνταγή» δέν σᾶς 

βγαίνει ἀκόμη ὅπως θέλετε, ὑπάρχουν φωνές ἀντίδρασης καλή ὥρα, 

γι’ αὐτό μᾶς ἐξαθλιώνετε ΕΝΤΕΧΝΩΣ οἰκονομικά, γιά νά 

προδώσουμε τά πιστεύω μας γιά ἕνα ξεροκόμματο. Κάλλιο ἄδειο 

στομάχι, παρά ἄδεια ψυχή καί ζωή ἀπό Χριστό! Καί ἐπιπλέον:

Ἡ κατάργηση, διά νόμου μάλιστα τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, ἀποτελεῖ 

μία κατάφορη καί ἀνοιχτή ἐπίθεση κατά μέτωπον κατά τῶν Χριστιανῶν 

καί τῆς Ὀρθόδοξης Πίστεως καί ἕναν θρασύτατο κι ἀνοιχτό πόλεμο 

κατά Πρόσωπον τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ! Οἱ πολιτικοί διά νόμου

 θΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΕΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

Γιατί ὅμως; Μήπως γιά νά πάρετε ἐσεῖς ὡς ψευδοθεοί τήν θέση Του

 καί νά μᾶς ἐλέγχετε ἀπόλυτα; Μήπως γιά νά μᾶς φέρετε κανέναν

 παγκόσμιο Ἀντίχριστο μιά ὥρα νωρίτερα; Στή Μέλλουσα Κρίση 

πῶς θά ἐκφύγετε τῆς Θείας Δικαιοσύνης τοῦ Κυρίου; 

Μᾶς θυμίζει κάτι ὁ παρακάτω στίχος ἀπό τό Ψαλτήριο τοῦ

Προφήτη Δαυΐδ;: «δεῦτε καί καταπαύσωμεν πάσας τάς ἑορτάς

 τοῦ Θεοῦ ἀπό τῆς γῆς.» ( Ψαλμ. 73, στίχ.8 ) Καί βέβαια ἡ

ἀργία-ἑορτή τοῦ Κυρίου, ἡ Κυριακή ἡμέρα λατρείας Του, 

εἶναι μιά καλή ἀρχή γιά τή Νέα Ἐποχή. Τίς ὑπόλοιπες ἑορτές,

ἤδη σέ μεγάλο βαθμό τίς ἔχει ἀποχρωματίσει καί τείνει 

νά τίς κάνει τελείως ἐμπορικές καί κοσμικές, πρᾶγμα πού 

συμβαίνει ἤδη σέ μεγάλο βαθμό. Ἄν γίνει τώρα ἀρχή μέ τήν 

κατάργηση τῆς ἀφιερωμένης στόν Θεό ἡμέρας, ἡ ὑπόλοιπη 

πνευματική «κατολίσθηση» ὅλων τῶν Χριστιανικῶν ἑορτῶν, 

θά εἶναι εὔκολη ὑπόθεση. «Μεθοδευμένο σχέδιο»! Μήπως νά

 καταπαύσετε ἐσεῖς τά σκοτεινά σχέδιά σας κι ὄχι ἡ Κυριακή

 τήν ἀργία της;

Το Σχόλιο σας θα δημοσιευθεί μόλις ελεγχθεί απο τον διαχειριστή.

Καί συνεχίζω: γιά κακή τους τύχη, εἶχα προβλέψει καί κράτησα ἀποδείξεις

 καί τῆς πρώτης ἀποστολῆς τοῦ σχολίου μου, ἀλλά καί τῆς δεύτερης πού μέχρι

 τώρα, βρίσκεται σέ ἀναμονή.

Σᾶς παραθέτω τά ἀποδεικτικά στοιχεῖα ἀποστολῆς τοῦ σχολίου μου καί τήν 

πρώτη φορά ( αὐτό πού «ἐξαφανίστηκε» ) καί τήν δεύτερη πού ἀναμένει 

( εἶμαι ἡ σχολιάστρια Μ.Σ. καί σκανάρισα γιά πειστικότερη ἀπόδειξη καί

 τούς ἀμέσως προηγούμενους σχολιαστές μου ):

Τό δημοσιευμένο μήνυμά μου ἀρχικῶς:

Τό ἀφαιρεθέν μήνυμα, μέ ἐρώτηση-σχόλιο πρός τήν Ἀνοιχτή 

Διαβούλευση σέ ἀναμονή πρός ἀνάρτησή του:

Ὁ λόγος πού σκέφθηκα νά κρατήσω ἀποδείξεις, εἶναι τό κακό προηγούμενο 

πού βίωσα καί μέ τήν Ἀνοιχτή Διαβούλευση γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη. 

Καί τότε, πολλά ἀρνητικά σχόλια «ἔκαναν φτερά» ( καί τό δικό μου πάλι ) 

καί πολλές ἀρνητικές γιά τήν κάρτα ψῆφοι δέν χρεώνονταν, μέ ἀποτέλεσμα:

 κάποιοι νά προβοῦμε σέ δημόσια καταγγελία τῶν ἐν λόγῳ συμβάντων σέ διάφορα

 ἱστολόγια.

Ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἄν ἡ Ἀνοιχτή Διαβούλευση ἀποφασίσει νά ἀναρτήσει καί 

πάλι τά μηνύματα πού ἀφαίρεσε καταστρατηγώντας τή Δημοκρατία, 

τήν ἐλευθερία, τόν σεβασμό καί τήν ἀξιοπιστία, ὀφείλω νά καταγγείλω τό

 γεγονός ὡς ἀπαράδεκτο!

Δέν πιστεύω ὅτι ὀφείλεται σέ τεχνικούς λόγους, γιατί τά μηνύματα πού 

ἀπέσυραν ἦταν διάσπαρτα καί σχεδόν τά μισά καί ἐξάλλου, 

δέν ἀνακοίνωσαν τεχνικούς λόγους πρός καθησυχασμό τῶν πολιτῶν

 πού κατέθεσαν τήν ὁμολογία τῆς Πίστης τους καί τήν προσωπική τους γνώμη.

Μετά λύπης μου γιά τίς μέρες καί τά ἤθη πού ζοῦμε καί ἐν ὄψει τῶν 

Χριστουγέννων πού μᾶς βρίσκει χωρίς μετάνοια, Πίστη, ἀξιοπιστία καί

 γεννημένο στίς ψυχές καί ζωές μας Χριστό,

Μ.Σ.

Ο TEMPORES O MORES ( ὤ καιροί! ὤ ἤθη! ).

π. Δαβίδ Τσελίκας: «ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.»

ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΑΝΑΛΑΜΠΗ 

ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Η ''ΧΙΛΙΕΤΗΣ'' ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ ΗΔΗ 

ΓΕΝΟΜΕΝΗ,ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΚΑΤΙ

 ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΠΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΣΗΜΕΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

 ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ 

ΠΡΟΕΛΑΥΝΕΙ ΜΕ ΤΑΧΕΙΣ ΡΥΘΜΟΥΣ. ΒΕΒΑΙΑ, ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΜΝΙΟ

 ΤΩΝ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΙΣΤΩΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ

 ΠΡΟΦΗΤΕΥΜΕΝΟ. ΕΠΙΣΗΣ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΣΑΦΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΩΓΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

 ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ. ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΛΑΝΗΘΟΥΝ ΑΚΟΜΑ 

ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ! ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΝ ΤΗ 

ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ 

ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΡΗΣΕΙΣ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ. 
ΕΠΙΣΗΣ, Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ''ΧΡΙΣΤΟΥ'' ΣΕ ΜΙΑ ΕΙΔΥΛΛΙΑΚΗ

 ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΟ

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΩΝ

 ΑΛΛΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ! 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΟΙΠΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, ΜΗ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΚΙ 

ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΧΑΥΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ! ΜΑΚΑΡΙ 

ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΘΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΑΔΩΝ 

(ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΟΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ) ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΟΥΝ

 ΑΛΗΘΙΝΟΙ. ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΥΜΒΕΙ

,ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

 ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΥΜΕΝΑ; 

ΤΕΛΟΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ 

ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΕΝ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΤΗ ΓΡΑΦΗ, ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ ΝΑ

 ΠΡΟΤΡΕΨΩ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

 ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ 

ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ. ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ

 ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΕΤΣΙ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ

 ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΕΙΠΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΖΗΜΙΑ. 

Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΟΛΟΥΣ

 π. Δαβίδ Τσελίκας

πηγή

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ, ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ

Τῌ Κ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος, Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου καὶ Προὲορτια 
τῶν Γενεθλίων τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν.

Τῇ Κ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος 
Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου.

Λέουσιν, Ἰγνάτιε, δεῖπνον προὐτέθης,
Κοινωνὲ δείπνου μυστικοῦ, θάρσους λέον.
Εἰκάδι Ἰγνάτιος θάνε γαμφηλῇσι λεόντων.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ , Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Φιλογονίου, 
γενομένου ἀπὸ Δικολόγου Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας.
Φιλογόνιος ἐντολεὺς λείπει βίον,
Δραμὼν ἀρίστην ἐντολῶν Θεοῦ τρίβον.

Ὁ ἅγιος νεομάρτυς Ἰωάννης ὁ καταγόμενος ἐκ τῆς νήσου Θάσου
 καὶ ἐν Κωνσταντινοπόλει μαρτυρήσας κατὰ τὸ 1652, ξίφει τελειοῦται.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ... Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ

Ο μικρός Δημήτρης Λοτσάρης περίπου 3 ετών σήμερα έχει περάσει πολλά. Του διαγνώστηκε μυελοβλάστωμα ένας πολύ επιθετικός όγκος υψηλής κακοήθειας. 

Ο γενναίος ήρωας έχει... υποβληθεί συνολικά σε 4 χειρουργεία εντός Ελλάδος (2 στην αρχή της ασθένειας και 2 μετά από υποτροπή που παρουσίασε) και σε τεραστία θεραπεία πλέον των 7 μηνών σε εξειδικευμένο εργαστήριο της Γαλλίας με πολλαπλές μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών, χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. 

Κι ενώ γύρισε στην Ελλάδα στον καθιερωμένο ελέγχο αρχές Νοέμβρη είχε αναπτυχθεί και πάλι όγκος στον εγκέφαλο.

Νέος αγώνας για την οικογένεια και τον μικρό που από τα πρώτα χρόνια της ζωής του με ηρωισμό προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή. Μετάβαση και πάλι στην Γαλλία για νέα θεραπεία πριν λίγες εβδομάδες.Δυστυχώς η θεραπεία που είχαν επιλέξει πριν τη μαγνητική οι γονείς δεν είναι πλέον εφικτή λόγω της ανάπτυξης του όγκου.

Ένα νέο φάρμακο για μυελοβλάστωμα σε παιδιά τέτοιας ηλικίας με καλά αποτελέσματα ίσως δώσει λύση στο πρόβλημα. Στην Γαλλία όμως ζητούν το έγγραφο Ε 112 όχι για τα έξοδα αλλά για την έγκριση του κράτους για συμμετοχή του Δημήτρη σε κλινική μελέτη.

Η γιατρός υπεύθυνη  του ογκολογικού νοσοκομείου παίδων ΕΛΠΙΔΑ απάντησε αρνητικά στο αίτημα της οικογένειας για χορήγηση του εγγράφου. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη και λόγω της ηλικίας του Δημήτρη αλλά κυρίως λόγω της αναλγησίας του κράτους όσον αφορά τη ζωή ενός μικρού παιδιού.

Αναρωτιέμαι σε ποια χώρα ζούμε και τι κοινωνία φτιάχνουμε με τέτοιες συμπεριφορές γιατρών-μεγαλοτσιφλικάδων που αποφασίζουν με τέτοιο τρόπο για τη ζωή ενός αγγέλου που καθημερινά περιμένει το θαύμα.

Όποιος μπορεί και θέλει να βοηθήσει ας το κάνει...με οποιονδήποτε τρόπο. Σκοπός μου είναι να ευαισθητοποιήσω ανθρώπους για την περίπτωση αυτή. Πάνω απ' όλα είναι η ζωή του παιδιού αυτού και καλώ όλους να διαμαρτυρηθούμε δυνατά γιατί αν δεν είναι σήμερα κάποιο από τα παιδιά μας σε αυτή την κατάσταση ίσως είναι αύριο, Κάνω έκκληση στον υπουργό να μεσολαβήσει προκειμένου να σωθεί μία αθώα παιδική ψυχή που δεν φταίει σε τίποτα.

Η ομάδα για τον Δημήτρη στο facebook: facebook.com/groups/193278634081044

ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΟΤΣΑΡΗΣ THΛ: 6932339138(μπαμπάς)
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΦΕΡΑΔΟΥΡΟΥ THΛ: 6977415440(μαμά)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΕΡΑΔΟΥΡΟΣ THΛ: 6977507649(θείος)

Η αναγκαιότητα της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου.

Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητού

Η Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου είναι κορυφαία έκφραση της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και το επιστέγασμα της εφαρμογής του θείου σχεδίου για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στάθηκαν με δέος μπροστά στο απερινόητο αυτό μυστήριο και με γνώμονα τις άγιες Γραφές συνέλαβαν ύψιστες αλήθειες και και διατύπωσαν υψηλή θεολογία.
Σύμφωνα με την διδασκαλία 
της Εκκλησίας μας η σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού υπήρξε απαραίτητη. Η σωτηρία του κόσμου θα ήταν αδύνατη δι’ άλλου τρόπου, διότι ολόκληρη η δημιουργία, ζώσα και μη ζώσα, ήταν υποκείμενη στην πτώση. Οι δύο μεγάλες μοιραίες πτώσεις, η πρώτη των άυλων νοερών δυνάμεων και η δεύτερη των ανθρώπων, έφεραν όχι απλά αναστάτωση στην κτίση του Θεού, αλλά εισήγαγαν σε αυτή το κακό, ως μόνιμη κατάσταση, ως οντολογική αντίθεση στο πρόσωπο και το έργο του απόλυτα αγαθού Θεού. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, εξαιτίας της πτώσεως «η κτίσις υπετάγη, ουχ εκούσα, αλλά δια τον υποτάξαντα, επ’ ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Οίδαμεν γαρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν» (Ρωμ.8:20-22). 
Αυτό σημαίνει πως όλα τα όντα από τους άυλους αγγέλους ως τους ανθρώπους και την υλική κτίση ήταν υποκείμενα στην φθορά της πτώσεως και άρα χρειάζονταν σωτηρία και λύτρωση. «Πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ.5:1). Κατά συνέπεια κανένα κτιστό ον δεν θα μπορούσε να πάρει τη θέση του λυτρωτή. Αυτός θα έπρεπε να προέρχεται έξω από την δημιουργία, αδιάφθορος και απόλυτα αμέτοχος του κακού. ’ρα μόνο θείο πρόσωπο θα μπορούσε να καταστεί λυτρωτής του κόσμου.

Η θεία βουλή αποφάσισε να καταστεί λυτρωτής ο Υιός και Λόγος του Θεού, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Γι’ αυτό αμέσως μετά την πτώση άρχισε να υλοποιείται το θείο σχέδιο της σωτηρίας. Αυτό προέβλεπε να υπάρξει μια μακραίωνη προετοιμασία του ανθρωπίνου γένους. Η πρόνοια του Θεού άρχισε να διαμορφώνει ιστορικές συνθήκες κατάλληλες ώστε να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο γεγονός της εν Χριστώ αποκαταστάσεως και σωτηρίας. Δόθηκε ο Νόμος στους Ισραηλίτες ως παιδαγωγός εις Χριστόν (Γαλ.3:2), στάλθηκαν προφήτες να διαμηνύσουν το θέλημα του Θεού (Ρωμ.1:2), αναδείχθηκαν σπουδαίες προσωπικότητες (φιλόσοφοι, άρχοντες, νομοθέτες, κοινωνικοί αναμορφωτές, συγγραφείς, ποιητές, κλπ), οι οποίοι προήγαγαν το ανθρώπινο πνεύμα, επεσήμαναν την κακοδαιμονία του κόσμου και έσπειραν τον σπόρο της ανάγκης για την λύτρωσή του από αυτήν την κατάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι με το πέρασμα του χρόνου διαμορφώθηκε μέσα στις διάφορες παραδόσεις των λαών μια μυστηριώδης και ισχυρή τάση αναμονής μελλοντικού λυτρωτή, η οποία με το πέρασμα του χρόνου ολοένα και μεγάλωνε, ώστε στους άμεσους προχριστιανικούς χρόνους να έχουμε πια παγκόσμια εναγώνια προσμονή.

Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, «εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμου, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράσει, ίνα την υιοθεσίαν απολαύωμεν» (Γαλ.4:4). Ο αιώνιος και ο άπειρος Θεός συγκαταβαίνει και γίνεται άνθρωπος τέλειος, «γενόμενος εκ σπέρματος Δαυίδ κατά σάρκα» (Ρωμ.1:3), χωρίς να αφήσει την θεότητά του. «Νέον εξ Αδάμ παιδίον φυράματος ετέχθη Υιός και πιστοίς δέδοται» (3ο τροπ. στ΄ωδής κανόνα των Χριστουγέννων). Στο θεανδρικό θεανθρώπινο πρόσωπό Του συναντήθηκε και ενώθηκε η θεία με την ανθρώπινη φύση. Τα πριν διεστώτα, εξαιτίας της αμαρτίας, τώρα πια ενώθηκαν με οργανική και αιώνια ένωση (Εφ.2:14). Αλλά για να γίνει η ένωση αυτή προηγουμένως καθαρίστηκε, λυτρώθηκε και αγιάστηκε η ανθρώπινη φύση από τον Ενανθρωπήσαντα Λόγο, διότι δεν ήταν δυνατόν να γίνει φύση του Θεανθρώπου η πτωτική ανθρώπινη φύση. Έτσι ταυτόχρονα με την θεία Ενανθρώπηση πραγματοποιήθηκε και η λύτρωση της πεπτωκυίας φύσεώς μας στο θεναδρικό πρόσωπο του Λυτρωτή.

Η Ενανθρώπηση του Θεού είναι προϊόν της θείας αγάπης. Ο Ίδιος ο Κύριος είχε τονίσει πως «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, άλλ’ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάν.3:15) και συμπλήρωσε ο απόστολος Παύλος πως ο Πατήρ «του ιδίου υιού ουκ εφείσατο, αλλ’ υπέρ ημών πάντων παρέδωκεν αυτόν» (Ρωμ.8:32). Το ίδιο και ο μαθητής της αγάπης Ιωάννης επισήμανε εμφαντικά: «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ αυτού»(Α΄Ιωάν.4:9). Η άμετρη αυτή αγάπη οδήγησε τον Λόγο στην, ασύλληπτη για τον πεπερασμένο ανθρώπινο νου, θεία «κένωση». Από τα δυσθεώρητα ύψη της θείας δόξης καταδέχτηκε να κατέλθει και να ενδυθεί την ανθρώπινη φύση, να την κάνει στο εξής αιωνίως μέρος της θεανθρώπινης υπόστασής Του. Η περί θείας κενώσεως διδασκαλία αποτελεί θεμέλιο της θεολογίας του αποστόλου Παύλου. «Τούτο φρονείσθω εν υμίν ο και εν Χριστώ Ιησού, ός εν μορφή Θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα Θεώ, αλλ’ εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος, και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού»(Φιλπ.2:5-8). Η θεία ταπείνωση λειτούργησε ως ισχυρό αντίδοτο κατά της ανθρώπινης έπαρσης, η οποία είναι η ρίζα της αμαρτίας. Ο Αδάμ αμάρτησε και ξέπεσε διότι υπερέβη τα όρια της αυτοσυνειδησίας του και ακολουθώντας τον πατέρα της αλαζονείας, τον διάβολο, έφτασε στην δική του απατηλή αυτάρκεια και στην ανταρσία. Το γεγονός αυτό όχι μόνο τον απομάκρυνε από την πηγή της αγάπης και της συνδιαλλαγής, τον Θεό, αλλά τον περιχαράκωσε μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της νοσηρής εγωπάθειάς του, ώστε να μην μπορεί πια να απελευθερωθεί και να αποκατασταθεί. Η θεία ταπείνωση λειτούργησε καταλυτικά κατά της εωσφορικής έπαρσης. Στην θεσπέσια υμνολογία των Χριστουγέννων ψάλλουμε: «Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον τον άνθρωπον χερσίν ον επόιησε, κλίνας ουρανούς κατέρχεται΄ τούτον δε εκ Παρθένου θείας αγνής όλον ουσιούται αληθεία σαρκωθείς, ότι δεδόξασθε» (3ο τροπ. Α΄ ωδής του κανόνος των Χριστουγέννων). Η σωτηρία μας είναι έργο και χάρις του Θεού.

Η είσοδος του Θεού Λόγου στην ανθρώπινη ιστορία άλλαξε τη ροή της σταθερά καθοδικής πορείας των ανθρώπων. Η θεία Ενανθρώπησή Του είναι η ευλογημένη αρχή της μεγαλύτερης επανάστασης όλων των εποχών. Η ανατολή του νοητού Ηλίου της Δικαιοσύνης στη γη διέλυσε τα πυκνά σκοτάδια του προχριστιανικού παρελθόντος και αποδυνάμωσε όλους τους εργαζομένους των σκοτεινών έργων. Τα ανθρώπινα γεγονότα και η ιστορία έχουν πια κατευθυντήρια φορά και στόχο το μοναδικό πρόσωπο του Θεανθρώπου. Μπορεί, βεβαίως, η πορεία της αλλαγής του κόσμου να είναι αργή και οι δυνάμεις του κόσμου να αντιστέκονται, αλλά η έκβαση είναι προδιαγεγραμμένη, ο κόσμος τελικά θα χριστοποιηθεί. Ο απόστολος Παύλος ορίζει σαφέστατα την αφάνταστη ευεργεσία που προσέφερε στην ανθρωπότητα ο ενανθρωπήσας Θεός Λόγος με τα εξής: «Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εν τοις επουρανίοις εν Χριστώ, καθώς εξελέξατο ημάς εν αυτώ προ καταβολής κόσμου είναι ημάς αγίους και αμώμους κατενώπιον αυτού, εν αγάπη προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν δια Ιησού Χριστού … εν ω έχομεν την απολύτρωσιν δια του αίματος αυτού, την άφεσιν των παραπτωμάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού» (Εφ.1:3-7). Η έννοια της υιοθεσίας αποδίδει καλλίτερα παντός άλλου την οργανική προσκόλλησή μας στο Θεό. Δια της πτώσεως και αποστασίας γίναμε πάροικοι και «ξένοι των διαθηκών της επαγγελίας» του Θεού (Εφ.2:12). Όμως «Ο Λόγος σάρξ εγένετο» (Ιωάν.1:14), «ίνα την υιοθεσίαν απολαύωμεν». Να μην είναι πια ο καθένας μας «δούλος, αλλ’ υιός΄ ει δε υιός, και κληρονόμος Θεού δια Χριστού»(Γαλ.4:4-7). Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευλογία, που απολαμβάνουμε χάρις στην Θεία Ενανθρώπηση!

Το μήνυμα της Βηθλεέμ, το οποίο διαλαλήθηκε από τους αγίους αγγέλους της Γεννήσεως (Λουκ.2:14), είναι το πιο χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο άγγελμα της ιστορίας. Ήρθε Εκείνος, τον Οποίον εναγωνίως περίμενε η ανθρωπότητα δια να «σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ.1:21).«Ο Πατήρ ευδόκησεν, ο Λόγος σαρξ εγέντο και η Παρθένος έτεκεν Θεόν ενανθρωπήσαντα». (2ο τροπ. των Αίνων των Χριστουγέννων). Τα αποτελέσματα του έργου Του είναι φανερά. Ο μονόδρομος, ο οποίος οδηγούσε αποκλειστικά τον άνθρωπο και ολόκληρη την πλάση στην απώλεια, έπαψε να υπάρχει για τους πιστούς του Χριστού, διότι εγκαινίασε Αυτός νέα οδό, η οποία οδηγεί στην σωτηρία, στον Θεό, που είναι το φυσικό πέρας της πορείας του ανθρώπου. Την μεγάλη και ελπιδοφόρα αυτή αλήθεια εκφράζει απόλυτα και χαρακτηριστικά ο απόστολος Παύλος ως εξής: «Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα εν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας, την έχθραν, εν τη σαρκί αυτού τον νόμον των εντολών εν δόγμασι καταργήσας, ίνα τους δύο κτίση εν εαυτώ εις ένα καινόν άνθρωπον ποιών ειρήνην και καταλλάξη τους αμφοτέρους εν ενί σώματι τω Θεώ δια του σταυρού, αποκτείνας την έχθραν εν αυτώ… άρα ουν ουκέτι εστέ ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού» (Εφεσ. 2:14-19). Ακόμα «ώσπερ εβασίλευσεν η αμαρτία εν τω θανάτω, ούτω και η χάρις βασιλεύση δια δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών» (Ρωμ.5:21). Τέτοιου δυσθεώρητου μεγέθους ευεργεσία αξιωθήκαμε χάρις στην οικονομία της θείας συγκαταβάσεως.

Το Θείο Βρέφος της Βηθλεέμ «συνενηπίασε τοις νηπίοις» για χάρη της σωτηρίας μας. «Αυτός εστι Θεός σαρκοφόρος και ημείς άνθρωποι πνευματοφόροι…΄ Αυτός ο αληθινός και φύσει Υιός του Θεού τους πάντας φορεί, ίνα οι πάντες τον ένα φορέσωμεν Θεόν» (Μ.Αθανάσιος, ΒΕΠΕΣ 33,226).«Νυν ο επουράνιος και ημίν επουρανίους εποίησεν» (Γρηγ. Νύσσης, P.G.46,681D). Αυτοί οι περιεκτικoί πατερικoί λόγοi φανερώνουν περίτρανα ολόκληρο το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως. Αυτό είναι και το κεντρικό νόημα της μεγάλη εορτής.

Με την ποιητική γραφίδα, τέλος, του αγίου Αμφιλοχίου, επισκόπου Ικονίου (4ος αιών.), μπορούμε να υμνήσουμε κι’ εμείς την ευφρόσυνη εορτή, η οποία κατέστη απαρχή της σωτηρίας μας ως, εξής: «Ω Ημέρα (των Χριστουγέννων) μύρων αξία εν ή ανέτειλεν ημίν το άστρον εξ Ιακώβ, ο άνθρωπος ο επουράνιος ός ώφθη εξ Ισραήλ! Επεδήμησεν ημίν ο ισχυρός Θεός και ο της Δικαιοσύνης επέλαμψεν Ήλιος! Ο των θείων αρετών ηνέωκται ο θησαυρός, και το της ζωής φυτόν ανθρώποις εβλάστησε και η ανατολή εξ ύψους επέλαμψεν! Ο των ουρανίων και των επιγείων Δεσπότης εκ παρθενικών λαγόνων υπέρ κόσμου λυτρώσεως εις κόσμον φθαρτόν ελήλυθεν» (P.G 39,40B).

 

Πηγή: Συνοδοιπορία

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του μητροπολίτη Μεσσηνίας.

Αγαπητά μου παιδιά,
Στον τόπο μας που βρίσκεται σε αναμονή και αγωνία για το μέλλον, με ανθρώπους εξουθενωμένους από την αγανάκτηση, την οργή και την ανήμπορη εφιαλτική άμυνα, και ο πανικός της αβεβαιότητας στιγματίζει την καθημερινότητα της ζωής, μέσα από έναν αγώνα για απλή επιβίωση, η Εκκλησία προβάλλει την εορτή των Χριστουγέννων και μας καλεί να γιορτάσουμε και πάλι.
Στη χώρα μας, όπου η οικονομία  διέρχεται το δικό της δύσκολο δρόμο, κουρασμένη από τις συνεχείς οικονομικές και κοινωνικές μεταπτώσεις και από  την αβουλία των ξένων να δώσουν τις δόσεις των δανείων, γιορτάζουμε και πάλι τα Χριστούγεννα, τα οποία έρχονται για να μας θυμίσουν ότι προτεραιότητα πλέον έχει η ζωή και ο άνθρωπος.
Ο Χριστός γεννάται σήμερον και η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει και οι μάγοι σήμερον τα δώρα προσφέρουσι και οι ποιμένες δοξάζουσι, για να μας υπομνήσουν την ανάγκη της συνεχούς διάρκειας της ελπίδας στην ίδια τη ζωή μας, ως μία συνεχή δηλαδή παρουσία του νέου τρόπου ζωής, την οποία πολιτεύεται ο Χριστός στο σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Στην κούραση που προκαλεί ο αγώνας για ζωή, όπου η θλίψη και η οικονομική ύφεση χαρακτηρίζουν τα φετινά νοικοκυριά πολλών οικογενειών, αλλά και τη μιζέρια του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού η εορτή των Χριστουγέννων δίνει την ελπίδα και τη δύναμη για ζωή, γι’ αυτό μας καλεί με βεβαιότητα να εορτάσουμε τη Γέννηση του Χριστού. Τα κάλαντα ευαγγελίζονται αυτήν την μεγάλη χαρά, οι καμπάνες και οι ολόφωτες Εκκλησίες αυτή την χαρά μηνύουν. Όλα είναι γεμάτα με τη χαρά της ζωής, παραμένει όμως ακόμη αναπάντητο ένα «γιατί ... ».
Η εορτή των Χριστουγέννων δεν απαντά στο «γιατί». Το προσεγγίζει όμως με έναν άλλο τρόπο.
Προβάλλει την προτεραιότητα της ζωής, όχι τον τρόπο της απλής επιβίωσης.
Διακηρύσσει την βεβαιότητα της ελπίδας, ως μία διαδικασία δυναμική και αγωνιστική, με σκοπό τη διατήρηση και διαιώνιση της ζωής, όχι μόνο σήμερα αλλά καί  πάντα.
Ενισχύει τον άνθρωπο προκειμένου να προσφερθεί αγαπητικά και θυσιαστικά προς τον άλλον, μέσα από μία διαδικασία αυταπάρνησης, "κενωτικής" διάθεσης και προσφοράς, πνευματικής και υλικής.
Αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο της ζωής, ως συν-βίωσης και κοινωνίας, αφού η πραγματική διάσταση της ζωής είναι οργανικά συνδεδεμένη με τον Θεόν και με τον συν-Άνθρωπο, γιατί μόνον έτσι η ζωή  καθίσταται, ως "όντως ζωή".
Γι’ αυτό τελικά είναι όλα γεμάτα με τη χαρά της ζωής και την ελπίδα της προσδοκίας. Γι’ αυτό οι ποιμένες αγραυλούν, ο αστήρ μηνύει, οι μάγοι προσφέρουν, οι άγγελοι υμνούν και οι άνθρωποι δοξολογούν :
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης
ειρήνη και φωτίσαντι τω κόσμω".
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα, με αγάπη, δύναμη και προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο, για ένα νέο έτος 2013 γεμάτο ελπίδα και ευτυχία, ώστε να γίνει η  απαρχή της "νέας βιοτής".   
†  Ο  ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ο Μέγας Βασίλειος - Γέροντας Νεκταρίος Μουλατσιώτης

πηγή

Γέροντας Γαβριήλ - Άγιον Όρος ( 12- 2012 )

Ευχαριστώ το φίλο μου κ. Κωνσταντίνο Κουτσοσπύρο για το ωραίο αυτό βίντεο.
πηγή

ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2012

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2012

Αριθμ. Πρωτ. 260/2012

 

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β’

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, ΠΑΣΗΣ ΓΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

  Αγαπητοί μου αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω περιπόθητα,

            Δύο χιλιετίες πριν ο Θεός απεκάλυψε την απεριόριστη ευσπλαχνία Του προς τον άνθρωπο: «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τόν κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται αλλ’ έχη ζωήν αίωνιον»(Ιω. 3,16). Ο Υιός και Λόγος του Θεού κενώθηκε, πήρε τη μορφή δούλου. Γεννήθηκε ως άνθρωπος και ταπεινώθηκε ως άνθρωπος. Αποδέχθηκε την ανθρωπότητα, παρά την ετερότητα. Έγινε Εκείνος μέσω του Οποίου το γένος των ανθρώπων επανενώθηκε με τον Θεό.

            Η φιλοξενία του ανθρώπου από τον Θεό στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού αναδείχθηκε σε πρότυπο φιλοξενίας στη σχέση μας με τους άλλους. Η φιλοξενία αυτή σημαίνει κένωση του εαυτού μας και απροϋπόθετη αποδοχή των άλλων. Η φιλοξενία αυτή δεν περιορίζεται μόνο στα μέλη της δικής μας κοινότητας. Ο Ενανθρωπήσας Ιησούς μας καλεί να αγαπούμε ακόμη και τους εχθρούς μας και να προσευχόμαστε γι΄ αυτούς.

            Επέλεξε έναν "ξένο", τον Σαμαρείτη, για να δείξει την ανάγκη εκπλήρωσης της εντολής για την αγάπη προς τον πλησίον. Επέκτεινε τη φιλοξενία Του σε όλους όσους είχαν ανάγκη συμπόνιας. Προσέφερε φιλοξενία σε όσους είχαν σπρωχθεί στο περιθώριο της κοινωνίας. Ο Ίδιος συχνά αντιμετώπισε την αδυναμία των ανθρώπων να Τον καταλάβουν. Ο Ίδιος συχνά βίωσε την απόρριψη και αναζήτησε την φιλοξενία.

 

Προσφιλέστατοι αδελφοί,

            Το παράδειγμα του Ιησού Χριστού που αγκάλιασε τους καταφρονημένους, προσέφερε φιλοξενία προς τους ξένους και αποδέχτηκε τους άλλους ας γίνει πηγή έμπνευσης για τη δική μας κοινωνική συμπεριφορά προς όσους έχουν ανάγκη φιλοξενίας. Στις μέρες μας οφείλουμε να κάνουμε πράξη την φιλοξενία όχι μόνο ως παροχή βοήθειας προς τους άλλους. Στις μέρες μας οφείλουμε να βιώνουμε την φιλοξενία ως άνοιγμα προς τους άλλους.

            Ένα άνοιγμα θεμελιωμένο στο σεβασμό της αξίας όλων των ανθρώπων αδιακρίτως. Ένα άνοιγμα βασισμένο στην ακλόνητη πίστη ότι ο Θεός μας συναντά καθημερινά στην ειρηνική και αγαπητική επαφή μας με τους συνανθρώπους μας· συνανθρώπους αγνώστους προς εμάς, φτωχούς και βασανισμένους· αλλά και συνανθρώπους εθνικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά ξένους προς εμάς.

            Η αποδοχή του άλλου είναι η απόδειξη της αληθινής φιλοξενίας. Η αποδοχή του άλλου είναι η πραγματοποίηση της εντολής "αγάπα τον πλησίον ως σεαυτόν". Η αποδοχή του άλλου μπορεί να αλλάξει τον άλλο, όπως μπορεί να αλλάξει και εμάς. 

            Αυτό είναι το μήνυμα που σας στέλνω από την Αφρική, τη γη όπου ο Θεός μας μιλά μέσω των άλλων για να μας διδάξει και να μας μεταμορφώσει· τη γη όπου ο Θεός χρησιμοποιεί εμάς για να μεταμορφώσει τους άλλους.   

Χρόνια Πολλά!

 

†Ο Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄

 

Εν τη Μεγάλη Πόλει
της Αλεξανδρείας
Χριστούγεννα 2012