ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ! « ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ »

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιάλειας κ.κ.Αμβρόσιου

Δύο άρθρα που αφορούν το θέμα των ομοφυλοφίλων φιλοξένησε Αθηναϊκή εφημερίδα, την Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011. Το πρώτο αναφερόταν στην υπερψήφιση του νομοσχεδίου από την Γερουσία της Πολιτείας της Νέας Υόρκης για τους γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από τη συντηρητική βάση των Ρεπουμπλικανών, αλλά και οργανώσεων που υπερασπίζονται το θεσμό του γάμου.

Το δεύτερο άρθρο της εφημερίδας αναφέρεται στο τι ισχύει σε διάφορες χώρες για τη νομιμοποίηση και τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Η συντάκτρια του άρθρου θεωρεί πρωτοπορία την απόφαση της Ολλανδίας να είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο, που νομιμοποίησε την ένωση των ομοφυλοφίλων το έτος 2001. Και θεωρεί την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γαλλίας, να κρατήσει κλειστή την πόρτα στη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων, ως γαλλική υποκρισία.

Το θέμα των ομοφυλοφίλων βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, αφού το πενθήμερο 31 Μαΐου έως 4 Ιουνίου γιόρτασε η κοινότητα των ομοφυλοφίλων της Αθήνας, με κορυφαίο γεγονός την παρέλαση, που έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος. Αυτή η παρέλαση με την ονομασία «Athens Gay Pride» έγινε υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και με τις «ευλογίες» του Δημάρχου κ. Γιώργου Καμίνη.

Η απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων ελήφθη αμέσως μετά την εξαγγελία του Υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου για τη διοργάνωση του «Athens Rainbow Week», δηλ. μιάς εβδομάδας αφιερωμένης στους ομοφυλόφιλους που κατοικούν στην Ελλάδα, που έχει ως στόχο την ανάπτυξη του gay τουρισμού και την εισροή «pink dollars» στη χώρα μας.

Με τον όρο ομοφυλοφιλία αναφερόμαστε στην ερωτική έλξη και τις πρακτικές, που απευθύνονται συνειδητά και αποκλειστικά σε άτομα του ίδιου φύλου. Ο όρος αυτός επινοήθηκε από τον Ούγγρο Ιατρό Benkert (υπό το ψευδώνυμο Kerteny). Στην Ελληνική γλώσσα, από την αρχαιότητα έως σήμερα, χρησιμοποιούνται οι ορισμοί "κίναιδος" και "αρσενοκοίτης".

Η Αγία Γραφή κατατάσσει την ομοφυλοφιλία στην κατηγορία της αμαρτίας, που ονομάζεται "βδέλυγμα". Στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται αναφορά στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Στην ιστορία των Σοδόμων και της Γομόρρας, που βρίσκεται στο Κεφάλαιο 19 της Γενέσεως, οι δύο πόλεις καταστράφηκαν εξ' αιτίας της αμαρτίας της ομοφυλοφιλίας, επειδή δηλ. οι άνδρες των πόλεων αυτών ήταν παραδομένοι στη λαγνεία τους ολοκληρωτικά. Έφθασαν στο σημείο να ζητούν να αμαρτήσουν με τους δύο αγγέλους, που φιλοξενούσε ο Λωτ στο σπίτι του.

Στο βιβλίο του Λευϊτικού, πάλι της Παλαιάς Διαθήκης, διαβάζουμε τα λόγια του Κυρίου μας : «Και ος αν κοιμηθή μετά άρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα εποίησαν αμφότεροι» (ΛΕΥΪΤ. 20, 13). Δηλαδή, «και εκείνος που κοιμήθηκε με άνδρα, όπως με γυναίκα, και οι δύο διέπραξαν μισητή αμαρτία».

Αλλά και στην Καινή Διαθήκη βρίσκονται αναφορές σχετικές με το θέμα μας. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή του γράφει τα εξής : «Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, τους παρέδωσε ο Θεός σε επαίσχυντα πάθη. Οι γυναίκες αντικατέστησαν τις φυσικές σχέσεις με αφύσικες· το ίδιο και οι άνδρες· άφησαν τη φυσική σχέση με τη γυναίκα και φλογίσθηκαν με σφοδρό πάθος ο ένας για τον άλλο, διαπράττοντας ασχήμιες αρσενικοί με αρσενικούς και πληρώνοντας έτσι με το ίδιο τους το σώμα το τίμημα που ταίριαζε στην πλάνη τους» (ΡΩΜ. 1, 26-27).

Και στην Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος γράφει τα εξής : «Η μήπως δεν ξέρετε ότι άνθρωποι άδικοι δεν θα έχουν θέση στην Βασιλεία του Θεού; Μην έχετε αυταπάτες· στην Βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες ούτε πλεονέκτες ούτε κλέφτες ούτε μέθυσοι ούτε υβριστές ούτε άρπαγες» (Α΄ ΚΟΡ. 6, 9-10).

Όμως ας δούμε την ομοφυλοφιλία και από την πλευρά της Ψυχιατρικής Επιστήμης. Η ομοφυλοφιλία συμπεριλήφθηκε ως ιατρική διαταραχή στην πρώτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-I) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, το 1952.

Μέχρι που φθάσαμε το 1998 και το 2000, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, μετά από πρόταση των ομοφυλοφίλων και αμφισεξουαλικών ψυχιάτρων της εταιρείας, να δημοσιεύσει την αντίθεσή της σε θεραπείες, που έχουν στόχο να αλλάξουν τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ομοφυλοφίλων.

Η αιτία της ομοφυλοφιλίας δεν είναι σαφής. Κατά καιρούς διατυπώνονται διάφορες θεωρίες, που συχνά καταρρίπτονται. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ενστερνί-ζεται τις απόψεις εκείνων, οι οποίοι βλέπουν τον ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ως διαταραχή και ασθένεια και τις ομοφυλοφιλικές πράξεις ως αμαρτωλές, στηριζόμενη τόσο στην Αγία Γραφή όσο και στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.

Οι δούλοι τηα αμαρτίας, επομένως και οι ομοφυλόφιλοι, δεν απορρίπτονται από την Ορθόδοξη Εκκλησία, οι πράξεις τους όμως αποτελούν παράβαση του θείου θελήματος. Στην Εκκλησία έχουν θέση όλοι οι άνθρωποι, και οι αμαρτωλοί και οι άγιοι. Η Εκκλησία, ως ιατρείο και θεραπευτήριο της ψυχής, δεν αποστρέφεται και δεν απορρίπτει τον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά προσπαθεί να τον εμπνεύσει ώστε να αλλάξει σκέψη καί τρόπο ζωής! Προσπαθεί να τον απαλλάξει από την δουλεία των παθών και να τον καταστήσει ἐνθεο και ενάρετο άνθρωπο.

Υπάρχει λοιπόν ελπίδα και δεν χρειάζεται να απογοητεύονται όσοι έχουν το πάθος αυτό. Ο ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός μπορεί να θεραπευθεί με τη βοήθεια του Θεού. Αρκεί βέβαια οι άνθρωποι, που έχουν το πάθος αυτό, να είναι πρόθυμοι να αγωνισθούν! Μπορούν να θεραπευθούν με τη βοήθεια της Εκκλησίας και με τη χάρη που μεταδίδεται από τα ιερά Μυστρήρια της Εκκλησίας, μάλιστα δε από την εξομολόγηση και την θεία Μετάληψη.

Ο Χριστός είναι Εκείνος, που θεραπεύει όλα τα πάθη μας. Μόνο κοντά Του μπορούμε να βρούμε τη σωτηρία μας και την πραγματική ελευθερία από τα πάθη και τις αδυναμίες, που μας ταλαιπωρούν. Όλοι οι άνθρωποι, έάν μετανοήσουν, μπορούν να βρουν τη λύτρωσή τους στο Σωτήρα Χριστό.
Τελικά ο άνθρωπος που πλησιάζει το Χριστό ελευθερώνεται από τά πάθη του και βιώνει τήν ελευθερία των τέκνων του Θεού. Ας τελειώσουμε το σημείωμά μας αυτό με τά λόγια του Αποστόλου Παύλου: «ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν, (το οποίον) έχετε από Θεοῦ, και ουκ εστέ εαυτών; ηγοράσθητε γαρ τιμής· δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματοι υμών, άτινα εστι του Θεού» (Α'Κορινθ. κεφ. στ΄, 19-20).
Αίγιο, 26 Σεπτεβρίου 2011
Αρχιμ. Ιω. Β.

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, «Να σταθούμε δίπλα στον άνθρωπο που χάνει την ψυχική του αντοχή»

 

Να σταθούν στον άνθρωπο που χάνει την ψυχική του αντοχή σε αυτή τη μεγάλη κρίση που περνά ο τόπος, κάλεσε ο Μακαριώτατος όλους όσοι συμμετείχαν στην Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Ι.Α.Α.

Η Συνέλευση πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στο Κλειστό Γυμναστήριο του ΜΕΤΣ με τη συμμετοχή χιλιάδων κληρικών και των μελών των μοναστικών αδελφοτήτων, των εκκλησιαστικών συμβουλίων, των Ενοριακών Φιλόπτωχων Ταμείων και των Ενοριακών Νεανικών Εστιών και τελούσε υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Στην ομιλία του ο Μακαριώτατος κάλεσε τους κληρικούς και τα μέλη των Ενοριών να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να βοηθήσουν τον λαό σε αυτή την μεγάλη κρίση που περνά ο τόπος, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά...
«Χρειάζεται συντονισμός και προγραμματισμός για τη διακονία του νέου έτους. Ο τόπος περνά μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις και ο άνθρωπος χάνει την ψυχική του αντοχή» σημείωσε.
Ο Αρχιεπίσκοπος επισήμανε πως η Ενορία σήμερα περνά κρίση και χρειάζεται να λειτουργεί πρώτα ως οικογένεια που θα αποκαθιστά τον χωρισμένο από τον Θεό άνθρωπο.
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης», πρόσθεσε ο Μακαριώτατος, «πως η ενορία και η Εκκλησία δεν είναι κερδοσκοπικός οργανισμός, αλλά θεανθρώπινη κοινωνία».
Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε επίσης στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ενορίες και οι ιερείς, στο νέο Πνευματικό Κέντρο που δημιουργεί η Ι. Αρχιεπισκοπή στην οδό Πειραιώς, ενώ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη συμβολή του Ιδρύματος Ποιμαντικής Επιμόρφωσης της Ι.Α.Α. «Μοχλοί στην Ενορία», τόνισε, «είναι ο παπάς και οι συνεργάτες. Αυτοί σκέφτονται και αυτοί αποφασίζουν. Πρέπει να νιώθουμε, τόσο η κεντρική διοίκηση της Ι. Αρχιεπισκοπής, όσο και οι Ενορίες, πως είμαστε μια οικογένεια και δεν υπάρχουν προκαταλήψεις».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκοπος είπε πως το κράτος δεν μπορεί για τα επόμενα δύο χρόνια να μισθοδοτήσει νέους κληρικούς. «Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών διαθέτει 600 κληρικούς» και κάλεσε όσους μπορούν να σκεφτούν αν θα μπορούσαν να καλύψουν τα κενά στην υπόλοιπη Ελλάδα. «Πρώτα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας και στη συνέχεια να έχουμε απαιτήσεις από τους άλλους» σημείωσε.
Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στα νέα ιδρύματα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, επισημαίνοντας πως πρέπει να γίνονται έργα που θα έχουν εξασφαλισμένη βιωσιμότητα. Σε αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει, σημείωσε, η περιουσία της Εκκλησίας που έχει απομείνει. «Είναι ένα 4% πια το ποσοστό που έχει απομείνει, το υπόλοιπο έχει ληστευθεί» υπογράμμισε. «Ακόμη και αυτό όμως μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε μεγάλο πνευματικό και κοινωνικό έργο. Δεν παραχωρούμε την περιουσία μας, συνεργαζόμαστε» είπε χαρακτηριστικά.
Της ομιλίας του Μακαριωτάτου προηγήθηκε εισήγηση του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Α.Α., Πανοσ. Αρχιμανδρίτη π. Γαβριήλ Παπανικολάου, ο οποίος ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους για τις προσπάθειές τους.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης προβλήθηκε και βίντεο με το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Ι.Α.Α. και της ΜΚΟ «Αποστολή» αλλά και με τα έργα που βρίσκονται σε φάση υλοποίησης.
Απαντώντας σε ερωτήσεις εκπροσώπων των ΜΜΕ σχετικά με το θέμα της φορολόγησης της Εκκλησίας ο Μακαριώτατος είπε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
"Δεν έχουμε καμία απαίτηση να έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση. Φορολογούμαστε όπως όλοι οι Έλληνες ίσως και περισσότερο. Να καθίσουμε να συνεργαστούμε Εκκλησία και Πολιτεία να δούμε τις ανάγκες του λαού μας. Η Εκκλησία δεν έχει τίποτα δικό της, αλλά και η Πολιτεία να δεχτεί και τους όρους που θα βάλει η Εκκλησία".

Ἡ Ἀληθινὴ Θεολογία

Κόντογλου Φώτης

Εἴπαμε πώς, ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, ὄχι μοναχὰ δὲν διαβάζουμε, ἀλλὰ κἄν δὲν ξέρουμε ἂν ὑπάρχουνε οἱ μυστικοὶ Πατέρες ποὺ φωτίσανε τὴν Ὀρθοδοξία. Γιὰ τοὺς θεολόγους ἡ Ὀρθοδοξία κατάντησε μιὰ κούφια λέξη, ἀφοῦ ἡ μυστικὴ οὐσία της τοὺς εἶναι ἄγνωστη, ὅπως κι' ἡ παράδοσή τους. Οἱ δικοί μας θεολόγοι παίρνουνε τὰ φῶτα ἀπὸ τὴ Δύση, γιατί ἐκεῖ ἡ θεολογία ἔχει γίνει ἐπιστήμη, κ' ἡ ματαιοδοξία τους κολακεύεται ἀπ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Ἡ πίστη, γι' αὐτούς, δὲν ἔχει καμμιὰ σημασία. Θὰ μοῦ πῆτε, "θεολογία χωρὶς πίστη, γίνεται;" Μὰ κ' ἐγὼ σᾶς ρωτῶ, μὲ τὴν ἴδια ἀπορία, "γίνεται θεολογία χωρὶς πίστη;"

Ὡστόσο, στὶς Δυτικὲς χῶρες καὶ στὴν Ἀμερική, πολὺς κόσμος ἔχει στραφεῖ πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἀπὸ τὴ δίψα τῆς ἀληθείας. Στὴν Ἑλλάδα, μοναχὰ λιγοστοὶ ἄνθρωποι καὶ κάποιοι παλιοημερολογίτες διαβάζουνε τὰ βιβλία τῶν Πατέρων, ἐκτός τοῦ Βασιλείου καὶ τοῦ Χρυσοστόμου, ποὺ τοὺς παίρνουνε οἱ θεολόγοι γιὰ ρήτορας καὶ γιὰ φιλολόγους τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας. Τὰ βιβλία τῶν μυστικῶν Πατέρων δὲν ξανατυπώνουνται πιὰ καὶ καταντήσανε σπάνια. Ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία τυπώνει προχειρολογήματα διάφορων νεωτεριστῶν θεολόγων, χωρὶς καμμιὰ οὐσία, ποὺ φανερώνουνε μοναχὰ τὴν ἀπίστευτη γύμνια ἐκείνων ποὺ τὰ γράφουνε. Μοναχὰ τώρα τελευταῖα ἄρχισε νὰ τυπώνει ἡ Ἀποστολικὴ Διακονία τὴν Πατρολογία τοῦ Migne. Μὰ κι' αὐτὴ ἡ ἔκδοση εἶναι γιὰ τοὺς θεολόγους, κι' ὄχι γιὰ τοὺς πιστούς, ἀφοῦ εἶναι τυπωμένη στὴν ἀρχαία γλῶσσα. Ἐκτὸς ἀπ' αὐτό, ἡ ἔκδοση τῆς Πατρολογίας δὲν ἔχει καμμιὰ βαθύτερη δικαίωση, μὲ τὸ δυτικὸ χαρακτῆρα ποὺ ἔχει ἡ γενικὴ μόρφωση τῶν θεολόγων μας, ποὺ δὲν ἔχουνε καμμιὰ βαθύτερη γνώση τῆς οὐσίας τῆς Ὀρθοδοξίας, οὔτε καὶ τῆς παράδοσής μας. Ἔτσι κι' αὐτὴ ἡ ἔκδοση καταντᾶ ἕνα γεγονὸς χωρὶς βαθύτερη σημασία, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει τὸ κατάλληλο ὀρθόδοξο χῶμα γιὰ νὰ ριζοβολήσει.

Στὸ νὰ στραφοῦνε οἱ Δυτικοὶ κι' οἱ Προτεστάντες στοὺς Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας, συντελέσανε πολὺ οἱ Λευκορῶσοι θεολόγοι, ποὺ σκορπίσανε στὶς διάφορες χῶρες καὶ φωτίσανε τὶς ψυχὲς μὲ τὰ σοφὰ κηρύγματά τους, μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς ζωῆς τους, καὶ μὲ τὴν τυπικὴ εὐσέβειά τους. Ἐνῷ οἱ κληρικοὶ ποὺ στέλνουμε ἐμεῖς στὶς διάφορες παροικίες, εἶναι οἱ πιὸ ἀνίδεοι στὸ τί θὰ πεῖ Ὀρθοδοξία, κι' οἱ ἐκκλησίες μας στὸ ἐξωτερικὸ δὲν ἔχουνε κανέναν θρησκευτικὸ προορισμό, ἀλλὰ ἔχουνε καταντήσει κέντρα κοινωνικῆς συγκεντρώσεως τῶν ὁμογενῶν κάθε Κυριακή.

Ἔτσι, ἡ Ὀρθοδοξία, δηλαδὴ ἡ πρώτη κι' ἀπαραμόρφωτη μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἔγινε πάλι τὸ στήριγμα ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζητᾶνε λιμάνι σωτηρίας κι' ὁ κανόνας τῆς χριστιανικῆς πίστης.

Στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἀμερικὴ ἔχουνε μεταφρασθεῖ, ἕως τώρα, σὲ διάφορες γλῶσσες ἡ Φιλοκαλία, τὸ μέγα καὶ θαυμαστὸ αὐτὸ βιβλίο, ποὺ στὴν Ἀθήνα τὸ βρίσκει κανένας μοναχὰ στὶς συλλογὲς τῶν βιβλιοφίλων νὰ κάθεται στὸ ράφι ἄχρηστο, σὰν κανένα ἀρχαιολογικὸ ἀντικείμενο, ὁ Εὐεργετινός, οἱ ἐπιστολὲς τοῦ ἁγίου Βασιλείου καὶ κάποιων ἄλλων Πατέρων, οἱ λόγοι Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, μερικὰ ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ μαθητοῦ του Νικήτα Στηθάτου, καὶ κάποια ἄλλα. Ἐμεῖς, ἀλλοίμονο, τυρβάζομεν περὶ τοῦ πῶς θὰ φανοῦμε ἐπιστημονικοὶ καὶ εὐρωπαϊκότεροι ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους. Μοναχὰ κανένας "θρησκόληπτος", καθυστερημένος κατὰ τοὺς νεωτεριστὰς αὐτοὺς παπαγάλους, διαβάζει τέτοια βιβλία.

Οἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου εἶναι μεταφρασμένοι στὰ Γαλλικά, στὰ Γερμανικά, στὰ Ἐγγλέζικα, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ Ρωσικά, ποὺ ἔχουνε μεταφρασθεῖ ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ πρωτοτυπωθήκανε στὰ Ἑλληνικὰ ἀπὸ τ' ἀρχαῖα χειρόγραφα. Στὴν ἁπλὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα ὑπάρχει μία θαυμάσια μετάφραση καμωμένη μὲ εὐλάβεια "παρὰ τοῦ πανοσιολογιωτάτου Διονυσίου Ζαγοραίου, τοῦ ἐνασκήσαντος ἐν τῇ ἐρημονήςῳ τῇ καλουμένῃ Πιπέρι, ἀπέναντι τοῦ Ἁγίου Ὄρους", τυπωμένη στὴ Σύρα στὰ 1886. Ποῦ νὰ καταδεχτοῦμε, ἐμεῖς, νὰ διαβάσουμε τέτοια πράγματα, μεταφρασμένα μάλιστα ἀπὸ ἕναν ἀγράμματο καλόγερο, ποὺ καθότανε κ' ἔγραφε ἀπάνω σὲ κάποιον βράχο, στὸ ρημονήσι Πιπέρι, μαζὶ μὲ τοὺς γλάρους; Ἐμεῖς διαβάζουμε τοὺς σοφοὺς καὶ ἀξιοπρεπεῖς καθηγητάδες ποὺ γράφουνε καθισμένοι στὶς πολυθρόνες, στὰ Παρίσια καὶ στὰ Βερολίνα! Δὲν ἀκοῦμε τί λέγει ὁ Θεὸς μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτη "Ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ' ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντά μου τοὺς λόγους;" Ποῦ νὰ ὑποπτευθοῦμε τὸ μυστικὸ πλοῦτο ποὺ κρύβεται μέσα σὲ τέτοιες ἁγίες ψυχές.

Λοιπόν, αὐτὴ ἡ μετάφραση δὲν ξανατυπώθηκε ἀπὸ τότε στὴν Ἑλλάδα, ποὺ τυπώνεται κάθε λογῆς ἀνοησία, πρᾶγμα ποὺ φανερώνει σὲ τί πνευματικὸ σκοτάδι βρισκόμαστε, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί. Ἀπὸ τὴν προκοπὴ ποὺ ἔχουμε, βάλαμε "τὸν λύχνον ὑπὸ τὸν μόδιον", κι' ἀπάνω στὸ λυχνοστάτη βάζουμε τὶς τυπωμένες βαθυστόχαστες ἀνοησίες ποὺ ἀνάφερα, καὶ περιμένουμε νὰ μᾶς φωτίσουνε. Τοὺς βαθύτερους μυσταγωγούς, ποὺ φανήκανε στὸν κόσμο, τοὺς ἔχουμε ἄξιους νὰ τοὺς διαβάζει μοναχὰ κανένας ἀγράμματος παλιοημερολογίτης. Ἡμεῖς, οἱ ἔξυπνοι κι' οἱ συγχρονισμένοι, βάλαμε τὴν ἐξυπνάδα μας καὶ μέσα στὰ μυστήρια τῆς θρησκείας, κι' ἀγαπᾶμε τὰ μεγάλα λόγια καὶ τὰ ἐπιστημονικά, τί λέγει ὁ τάδε ἄθεος γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ γιὰ τὴ θρησκεία του, ἢ κανένας καμουφλαρισμένος θεομπαίχτης, ἐπειδὴ αὐτὰ δίνουνε τροφὴ στὸν ἐγωισμό μας. Καὶ βουλώνουμε τ' αὐτιά μας γιὰ νὰ μὴν ἀκούσουμε τὸν ἀπόστολο Παῦλο ποὺ φωνάζει "Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;"

Ἀλλά, κοντὰ στοὺς χαλασμένους αὐτοὺς ποὺ λέγω, ὑπάρχουνε καὶ πλῆθος ἄνθρωποι ποὺ νοιώθουνε βαθειὰ τὴν οὐσία τῆς θρησκείας μας, τὴ μεγάλη σημασία τῆς λατρείας καὶ τῆς ἱερῆς παράδοσής μας. Γιὰ ὅσους ἀπ' αὐτοὺς δὲν ἔχουνε πατερικὰ βιβλία, σὰν αὐτὰ ποὺ εἴπαμε παραπάνω, κ' εἶναι σχεδὸν ὅλοι οἱ Ἕλληνες, γιατί ἡ ἀδιαφορία ἐκείνων ποὺ εἶναι βαλμένοι γι' αὐτὴ τὴ δουλειά, στέρησε τὸν κόσμο ἀπὸ τέτοια ἄφθαρτη κι' ἅγια θροφή, θὰ προσπαθήσω μὲ τὶς μικρὲς δυνάμεις μου νὰ τοὺς μεταδώσω ὅ,τι μπορέσω ἀπὸ τοὺς περιφρονημένους αὐτοὺς προγονικούς μας θησαυρούς. Ἀφοῦ οἱ θεολόγοι γινήκανε φιλόσοφοι κ' ἐπιστήμονες, ἂς γίνουμε θεολόγοι ἡμεῖς, δίχως ἄλλο ἐφόδιο, παρὰ μοναχὰ τὴν πίστη μας, κατὰ τὰ βαθυστόχαστα λόγια του ἁγίου Νείλου, ποὺ λέγει "Εἰ ἀληθῶς προσεύχῃ, θεολόγος εἶ". "Ἂν προσεύχεσαι ἀληθινά, εἶσαι θεολόγος".

Προσθήκη στα αγαπημένα

X

Επέλεξε από τους ακόλουθους feed αναγνώστες

AOL

Bloglines

Google Reader

My MSN

Netvibes

Newsisfree

Pageflakes

Yahoo

Δεν βρέθηκε υπηρεσία

.netShoutout100zakladok2 Tag2linkme7Live7.comA1‑WebmarksA97abiAdftyAdifniAeroAll My FavesAmazonAmen Me!AOL MailArmenixArtoAviary CaptureBaangBaiduBeboBentioBiggerPocketsBit.lyBizSugarBleetboxBlinklistBlipBloggerBloggyBlogmarksBlogtrottrBlurpaliciousBobrdobrBonzoBoxBookmarkingNetBookmarky.czBookmerkenBordomBox.netBrainifyBryderi.seBuddyMarksBuzzzyCamyooCardThisCare2ChiqCiripCiteULikeClassicalPlaceCndigColivia.deCommunicateConnoteacOOtopiaCOSMiQCurate.usDeliciousDesignBumpDesignmooDigaCulturaDiggDiggitaDiglogDigoDigThisHostDigzignDiigoDipdiveDoMelhorDostiDotNetKicksDotShareDoubanDraugiem.lvDrimioDropjackDwelliciousDzoneE-mailEdelightEFactoreKudoselefanta.plEmail AppEmbarkonseuCliqueiEvernoteextraplayEzySpotFabDesignFabulously40FacebookFarkFarkindaFashiolistaFashion BurnerFAVableFavesfavlogFavoritenFavoritusFlakerFloss.proFolkdFormspringFreeDictionaryFresquiFriendFeedFriendsterfunPfwispGabbrGamekickerGiveALinkGlobalGrindGmailGo.vnGood NoowsGoogleGoogle BuzzGoogle ReaderGraveeGreaterDebaterGrono.netHaber.gen.trHacker NewsHadash HotHatenaHealthimizeHedgehogsHelloTxthistoriousHitmarksHot BookmarkHotklixHotmailHTML ValidatorHyvesideaREF!Identi.caihavegotIndex4IndexorInformazioneInstapaperInvestorLinksiOrbixiSocietyiWiWJamespotJappy TickerJoliPrintJumptagsKaboodleKaevurKaixin RepasteKindle ItKipupKiRTSYKledyKommentingLa tafaneraLaaikitLadenzeileLibrerioLifestreamLink NinjaLink-a-GogoLinkedInLinks GutterLinkSharesLinkuj.czLiveJournalLockerBloggerLogger24Mail.ruMarkmeMashbordMawindomeinVZMekusharimMemonicMemori.ruMenéameMessengerMindbodygreenMister WongMoemesto.ruMoikrugmototagzmRcNEtwORKMultiplymyAOLMyHayastanMylinkvaultMyspaceN4GNasza-klasaNetLogNetvibesNetvouzNewsMeBackNewsTrustNewsvineNujijOdnoklassnikiOKNOtizieOneviewOnGoBeeOrkutOyylaPackgPafnetPDF OnlinePDFmyURLPhoneFavsPing.fmPlanypusPlaxoPlurkPochvalPopEditionPosteezyPosterousPrati.baPrintFriendlyPushaQRF.inQuantcastQzoneRead It LaterRedditRediff MyPageRedKumRideFixScoop.atScoop.itSekomanSelect2GetherShavehShe Told MeShirIntarInSimpySina WeiboSlashdotSMISodaHeadSonicoSpeedtileSphinnSpinSnapSpoken To YouSportpostSpreadlyspringpadSquidooStartaidStartlapStoryFollowerstudiVZStuffpitStumbleUponStumpediaStylehiveSvejoSymbalooTaazaShareTagMarks.deTagvnTagzaTarpipeTellMyPoliticianThe Web BlendThinkfinityThisNextThrowpileTip'dTopSitelerTransferrTranslateTuentiTulinqTumblrTusulTvinxTweetMemeTwitterTwitThisTypepadUpnews.itUrlaubswerkURLCaptViadeoVirbVisitezMonSiteVKontaktevKruguDruzeiVOX SocialVybraliSMEVyoomWebnewsWhois LookupWindy CitizenWireFanWordPressWorioWykopXangaXINGY! BookmarksY! MailYammerYardbarkerYemleYiggYoolinkYorumcuyumYoublrYoubookmarksYouMobYuubyZakladok.netZanaticZicZacZingMeZooLooZootoolΑγαπημέναΕκτύπωση

Το e-mail στάλθηκε Προσθήκη ξανά

Αποστολή μηνύματος ...

Προς: (ηλεκτρονική διεύθυνση)

Από: (ηλεκτρονική διεύθυνση)Σημείωση: (προαιρετικό)

Όριο 255 χαρακτήρων

Περισσότερα:

Τι είναι αυτό;ΡυθμίσειςPrivacy Choices

Προσθήκη στα αγαπημέναX

Κάντε πιο εύκολη την ανταλλαγή με AddThis για Internet Explorer.

Απόκρυψη

FacebookΕκτύπωσηΑγαπημέναGoogleTwitterDeliciousE-mailMessengerMyspaceStumbleUponBlogger

Ἅγιοι Μᾶρκος, Ἀρίσταρχος καὶ Ζήνων οἱ Ἀπόστολοι (27 Σεπτεμβρίου).

 

Ὁ Ἀρίσταρχος, εἶχε τὴ μεγάλη τιμὴ νὰ χρηματίσει συνεργάτης τοῦ Ἀπ. Παύλου, (πρὸς Φιλήμ. α’ 23) καὶ συναιχμάλωτός του (Κολοσ. δ’ 10). Κατόπιν διέπρεψε καὶ σὰν ἐπίσκοπος Ἀπαμείας στὴ Συρία.

Ὁ Μᾶρκος, ποὺ δὲν εἶναι βέβαια ὁ Εὐαγγελιστής, χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Βύβλου καὶ ἔδρασε ἀποστολικά. Ὅπως μάλιστα τοῦ Πέτρου (Πράξ. ε’ 15), ἔτσι καὶ αὐτοῦ ἡ σκιὰ μόνη ὅταν ἔπεφτε στοὺς ἀσθενεῖς τοὺς θεράπευε.
Ὁ Ζήνων, εἶναι ὁ ἴδιος μὲ τὸν νομικὸ Ζηνά, ποὺ σὰν γνήσιος καὶ εὐδόκιμος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, βοήθησε γι’ αὐτὸ καὶ στὴν Κρήτη μαζὶ μὲ τὸν Ἀπολλῶ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τόσο συγκινητικὰ καὶ φιλόστοργα συνιστᾷ στὸν Τίτο, νὰ τοὺς φροντίσει τόσο πολύ, ὥστε νὰ μὴ τοὺς λείψει τίποτα (Τίτ. γ’ 13). Ὁ Ζήνων, διέπρεψε καὶ σὰν ἐπίσκοπος Διοσπόλεως.

Ἅγιος Καλλίστρατος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ 49 Μαρτυρήσαντες (27 Σεπτεμβρίου).

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καρχηδόνα. Οἱ γονεῖς του, καθὼς καὶ οἱ πρόγονοί του, ἦταν εὐσεβέστατοι χριστιανοί.

Ὅταν μεγάλωσε ὁ Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στὸ στρατὸ σὰν νεοσύλλεκτος. Ἡ «ὁμίχλη» τῆς σαρκολατρείας ποὺ ἐπικρατοῦσε στὸ στράτευμα δὲν ἐπηρέασε καθόλου τὸν Καλλίστρατο. Ἀντίθετα μάλιστα, καλλιέργησε ἀκόμα περισσότερο τὶς εὐσεβεῖς συνήθειές του. Μιὰ ἀπ’ αὐτὲς ἦταν νὰ προσεύχεται κατὰ τὴ νύκτα.

Αὐτὸ ὅταν τὸ εἶδαν οἱ συνάδελφοί του, τὸν κατήγγειλαν στὸ στρατηγὸ Περσεντῖνο (287 μ.Χ.). Αὐτὸς ἀμέσως τὸν κάλεσε, καὶ ὅταν ἄκουσε καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο ὅτι εἶναι χριστιανός, διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν, σκληρά. Κατόπιν, ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν μέσα σ’ ἕναν σάκο, τὸν ἔριξαν στὴ θάλασσα. Ἀλλὰ μὲ θαῦμα ὁ σάκος σχίστηκε, καὶ δυὸ δελφίνια ἔφεραν σῶο καὶ ἄβλαβη τὸν Καλλίστρατο, στὴν στεριά. Τότε, 49 στρατιῶτες ποὺ εἶδαν τὸ γεγονὸς πίστεψαν στὸ Χριστό, καὶ ἀφοῦ ἔτρεξαν στὸν Καλλίστρατο, τοῦ εἶπαν: «Πράγματι, εἴδαμε ὅτι ὑπάρχει στ’ ἀλήθεια καὶ εἶναι μεγάλος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπὸ τὸν βυθὸ τῆς θάλασσας ὑπερφυσικὰ σὲ ἔβγαλε. Θὰ μποροῦσε, ἄραγε, νὰ δεχθεῖ καὶ ἐμᾶς τοὺς εἰδωλολάτρες;».

Ὁ Καλλίστρατος τοὺς ἀπάντησε: «Ὁ δικός μου Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἐκείνους ποὺ ἔρχονται κοντὰ του δὲν τοὺς διώχνει. Διότι Ἐκείνου ὁ λόγος εἶναι: «Δεῦτε πρὸς ἐμὲ πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, καγῶ ἀναπαύσω ὑμᾶς».
Τότε ὁ Καλλίστρατος κατήχησε ὅλους αὐτοὺς τοὺς στρατιῶτες μέσα στὴν φυλακή. Ὁ δὲ Περσεντῖνος, ἐρχόμενος σὲ ἀδιέξοδο ἀπὸ τὴν πίστη τους, ὅλους τοὺς ἀποκεφάλισε.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ Πνεύματι, περιφραξάμενος, Μάρτυς Καλλίστρατε, λαμπρῶς ἠρίστευσας, καταβολὼν τὸν δυσμενῆ, σοφίᾳ τῶν σῶν ἀγώνων· ὅθεν καὶ προσήγαγες, τῷ Χριστῷ ὡς θυμίαμα, δῆμον παναοίδιμον, Ἀθλητῶν πιστευσάντων σοι, μεθ’ ὧν ὑπὲρ ἡμῶν ἐκδυσώπει, τῶν εὐφημούντων σε ἐν ὕμνοις.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Πάντας ὑμᾶς σήμερον ἡ Ἐκκλησία, συντιμῶσα Ἅγιοι, ἀνευφημεῖ πνευματικῶς, ὡς ὑπὲρ ταύτης ἀθλήσαντας, Μάρτυρες θεῖοι, καλλίνικοι πάνσοφοι.

Μεγαλυνάριον.
Κάλλος εὐσεβείας ὑπερφερές, Καλλίστρατε Μάρτυς, ἐν ἀγῶσι καρποφόρων, πρὸς θεογνωσίας, τὴν καλλονὴν ἰθύνεις, ἀθλητικὴν χορείαν, μεθ’ ἧς τιμῶμέν σε.

Ψηλά τις σημαίες....

Φιλαρακια μου καλα,
οι πρωην πιθηκοι , αυτοι που κουβαλουν το συμπλεγμα της κατωτεροτητας για αιωνες,οι εξευγενισμενοι πρωην (;)ανθρωποφαγοι,αυτοι που μεγαλωσαν με ηρωες τους τον Μπατμαν,τον Τεν Τεν και τον Μικυ Μαους , με κυνισμο και μοχθηρια διαλαλουν με αγαλλιαση ,οτι ηρθε η ωρα να ριξουν χωμα στο φερετρο της Ελλαδος.

” Οι Ελληνες πρεπει να πεινασουν “
” ΟΙ Ελληνες πρεπει να κρυωσουν “
” Οι Ελληνες θα ψαχνουν στα σκουπιδια για φαγητο “

ΑΓΝΟΟΥΝ ΟΙ ΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ ΜΑΜΩΝΙΤΕΣ ΟΤΙ Η ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ ΔΩΡΙΣΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΑΥΤΟ.

Κι επειδη ο ψευτοπολιτισμος τους χιλιοαποδειχτηκε ατοφια κοπρια , προσποιουνταν οτι καταλαβαιναν την Ελληνικη κοσμοθεωρηση και φιλοσοφια , που δεν ειναι αλλη απο τη φιλοσοφια της Ζωης και του Θανατου.

Οταν οι νευρωνες του εγκεφαλου σου κολυμπουν στη μπυρα και στο λουκανικο , οταν στο αιμα σου ρεει ποπ κορν,οταν οι παραδοσεις σου χωρουν σ ενα ρολο τουαλεττας ,
τοτε μοιραια δεν μπορεις να συλλαβισεις τη λεξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Δεν μπορεις , εστω κι αν εχεις διαβασει, να καταλαβεις το νοημα της απαντησης του Στρατηγου Καραισκακη , σ αυτους που του εταζαν δοτη ” ελευθερια “.

” ΠΟΛΥΧΡΟΝΕΜΕΝΕ ΜΟΥ ΑΓΑ ΕΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥ
ΤΖΟΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΛΕΜΗΣΩ “…

O Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας για την προσευχή

Έλεγε ο Γέροντας Ιερώνυμος: «Το δεμένο πουλί δεν μπορεί να φύγει. Και ο νους που είναι δεμένος στα ουράνια, προσεύχεται αδιάλειπτα, λησμονώντας τα επίγεια και τον κόπο του σώματος».
.

Άλλες φορές τόνιζε: «Αν στο μαγκάλι δεν προσθέσουμε κάρβουνα, η φωτιά θα σβήσει. Προσοχή να μην σβήσει η φωτιά. Και δεν θα σβήσει όταν προσευχόμαστε».

.
«Σε κάθε προσευχή πρέπει να έχετε ένα κόμπο δάκρυ. Και όταν σας έλθη κατάνυξη, μη το λέτε πουθενά, γιατί είναι θείο δώρο και μπορεί να το χάσετε».

Ο Γέροντας Ιερώνυμος ήταν άνθρωπος της προσευχής. Πολλές φορές διέκοπτε την προσευχή του και δεχόταν επισκέπτες... Όταν η συζήτηση διαρκούσε περισσότερο από μία ώρα, σταματούσε και ζητούσε από τους επισκέπτες να βγουν έξω από το κελί του, με την πρόφαση ότι θέλει να ξεκουραστεί. Στην πραγματικότητα ήθελε λίγα λεπτά να προσευχηθεί και πάλι συνέχιζε τη συζήτηση.

Από το βιβλίο του Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση, ΝΕΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ, Ήτοι θαυμαστά γεγονότα και αποφθέγματα συγχρόνων Γερόντων.

Φθινοπωρινή Βροχή στ Άγιο Όρος -Βίντεο

Πηγή ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

Λήψη: 21 Σεπτεμβρίου 2011

Η ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας

του Οσιολογ. Μοχανού Αρσενίου Βλιαγκόφτη



Η ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας συνίσταται στην άρρηκτη σύνδεση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Η ασύγχυτη και αδιαίρετη αυτή σύνδεση, προσδιόρισε την εθνική και θρησκευτική μας συνείδηση, προσδιόρισε την πολιτιστική παραγωγή μας και συνέβαλε αποφασιστικά στη διαμόρφωση των θεσμών μέσα στην κοινωνία.

Ο καθηγητής και πρύτανης κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης σημειώνει: «Όποιος μιλάει για Ορθοδοξία ερήμην του Ελληνισμού, νομίζω ότι ματαιοπονεί, όποιος όμως μιλάει για Ελληνισμό ερήμην της Ορθοδοξίας, κάνει κάτι χειρότερο· ασχημονεί». Όσοι αποκόπτονταν από την ορθόδοξη πίστη και κοινωνία, έχαναν και την ελληνικότητά τους. Αυτό εσήμαιναν τα ρήματα «φραγκεύω» και «τουρκεύω». Έλληνες έμεναν όσοι παρέμειναν ορθόδοξοι.

Εάν θέλουμε να αποδώσουμε με μια λέξη τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας, τον πολιτισμό της Ρωμιοσύνης, θα λέγαμε ότι είναι ο πολιτισμός του προσώπου. Στην παράδοσή μας ο Θεός - δημιουργός είναι πρόσωπο, αλλά και ο άνθρωπος είναι πρόσωπο. Το πρόσωπο νοείται ως ελευθερία και ετερότητα. Το πρόσωπο είναι το «εσύ», που βρίσκεται απέναντι από το «εγώ», είναι ο άλλος. Το πρόσωπο ως ελευθερία και ετερότητα είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο, όχι μόνο πνευματικά αλλά και ψυχοδιανοητικά και βιολογικά. Τα χαρακτηριστικά της ελευθερίας και της μοναδικότητας ο άνθρωπος, ως πρόσωπο, τα έχει προίκα από το Δημιουργό του. Καθώς ο Θεός εκτός από ελευθερία είναι και αγάπη, έτσι ακριβώς είναι και ο άνθρωπος.

Ο πολιτισμός της Ρωμιοσύνης είναι ο πολιτισμός της κοινοτικότητας, της ενορίας. Είναι το «εμείς» του Μακρυγιάννη.

Ο μόνος χώρος όπου μπορούν να βιωθούν αυθεντικά αυτές οι πνευματικές πραγματικότητες, είναι ο χώρος της θεανθρώπινης κοινωνίας που λέγεται Εκκλησία. Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, η οποία είναι «ιατρείον πνευματικόν» κατά τον Ιερό Χρυσόστομο και τους Αγίους Πατέρες, το ανθρώπινο πρόσωπο καταξιώνεται. Καταξιώνεται διά της αληθούς θεογνωσίας και θεοκοινωνίας του ανθρώπου με το Θεόν, η οποία γίνεται κατορθωτή διά της υπακοής στο θέλημα του Θεού και εν γένει του αγώνα που κάνει ο πιστός να καθαρίσει με τη χάρη του Θεού τον εαυτό του από τα πάθη και να φτάσει στον Αγιοπνευματικό φωτισμό και στην κατά Χάριν θέωση. Αυτό δεν είναι ένα κατόρθωμα του ανθρώπου, αλλά δώρο της Χάριτος του Θεού. Σε αντίθεση με την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, η λεγομένη Νέα Εποχή αλλά και κάθε αιρετική διδασκαλία, ως αυτονομημένη προσπάθεια του υπερήφανου μεταπτωτικού ανθρώπου όχι μόνο δε γνωρίζει το πρόσωπο, αλλά και κατά βάθος το μισεί και αγωνίζεται να το καταργήσει.



Η παγκοσμιοποίηση



Η παγκοσμιοποίηση και η Νέα Τάξη Πραγμάτων αποσκοπούν στη δυναστική ομογενοποίηση λαών και πολιτισμών και εντάσσονται στο σχεδιασμό της λεγομένης Νέας Εποχής. Σύμφωνα με τη Νέα Εποχή, κάθε 2.000 χρόνια η ανθρωπότητα εισέρχεται σε μια νέα εποχή. Τώρα εισερχόμεθα στην εποχή του Υδροχόου. Η παλαιά εποχή των Ιχθύων, κατά την οποία επικράτησε ο Χριστιανισμός, τελειώνει. Τώρα περιμένουμε ένα νέο μεσσία, ένα νέο Χριστό, που θα φέρει νέες αλήθειες στην ανθρωπότητα. Και μόνο αυτά βέβαια αρκούν για να αντιληφθεί κάποιος ότι η λεγομένη Νέα Εποχή είναι αντίθετη και ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη πίστη μας. Κατά βάθος η Νέα Εποχή δεν είναι καθόλου νέα. Το βασικό της μήνυμα είναι το αρχαίο εωσφορικό ψέμα ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του θεός και η βασική επιδίωξή της είναι το παλαιό σχέδιο των σκοτεινών οργανώσεων τύπου μασονίας και σιωνισμού για παγκόσμια κυριαρχία.

Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού προωθείται:

1) Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο με τελικό στάδιο την επιβολή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης με επικεφαλής τον αναμενόμενο από τους νεοεποχίτες μεσσία &

2) Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο με τελικό στάδιο την επιβολή μιας πανθρησκείας που θα προκύψει από το ανακάτεμα των θρησκειών.

Η τακτική που χρησιμοποιούν για την προώθηση των δύο βασικών στόχων που προαναφέρθηκαν είναι:

(α) Περνά ένας οδοστρωτήρας, που ισοπεδώνει γλώσσες, πολιτισμούς, παραδόσεις, εθνικές ιδιαιτερότητες, προωθώντας τον εξαμερικανισμό των εθνών με την έννοια της υιοθετήσεως των υποπροϊόντων του “αμερικανικού τρόπου ζωής”.

(β) Εφαρμόζεται η τακτική του “διαίρει και βασίλευε”. Τα δικαιώματα των πραγματικών ή κατασκευασμένων μειονοτήτων, εθνικών και θρησκευτικών, γίνονται μοχλός για την εγκαθίδρυση της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας προβάλλεται για να χτυπηθούν χώρες, όπως κατ’ εξοχήν η Ελλάδα, που χαρακτηρίζονται από μεγάλη ομοιογένεια εθνική, θρησκευτική και γλωσσική. Στόχος είναι να μεταβάλλουν ανθρώπους και κοινωνίες σ’ έναν άμορφο χυλό. Γι’ αυτό δε θέλουν πρόσωπα και υπεύθυνους πολίτες, αλλά ένα απρόσωπο ανθρώπινο κοπάδι, το οποίο εύκολα θα κατευθύνουν. Γι’ αυτό και μισούν το ανθρώπινο πρόσωπο, όπως είπαμε στην αρχή.

(γ) Για την προώθηση της δαιμονικής πανθρησκείας έχουν θέσει σε κυκλοφορία το δόγμα ότι όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι που οδηγούν στο ίδιο τέρμα. Εξισώνουν έτσι την αλήθεια της Ορθοδοξίας με την πλάνη των αιρέσεων.

Την Ορθόδοξη Εκκλησία την πολεμούν από έξω, αλλά προσπαθούν να την αλώσουν κι από μέσα. Επιδίωξη της Νέας Εποχής δεν είναι να αδειάσουν οι εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα. Με ανθρώπους δηλαδή που θα λένε ότι είναι χριστιανοί, ενώ συγχρόνως θα πιστεύουν και στο Βούδα, στη μετενσάρκωση, θα ασκούν τη γιόγκα ή το διαλογισμό. Η ηθελημένη αυτή σύγχυση επιτείνεται από τη χρήση εκ μέρους τους χριστιανικών όρων, όπως Χριστός, αμαρτία κ.ο.κ. με ανεστραμμένο όμως νόημα.



Η στάση των ορθοδόξων



Σ’ αυτό το σκοτάδι το πνευματικό και σ’ αυτή τη σύγχυση, εμείς οι ορθόδοξοι θα πρέπει να αντιτάξουμε το φως και την αλήθεια του Χριστού. Ο ίδιος ο Κύριός μας λέει: “Eγώ ειμί η Oδός και η Aλήθεια και η Ζωή”, οπότε καταρρέει η συγκρητιστική πανθρησκεία της Νέας Εποχής.

Εδώ θα πρέπει να γίνει σαφές ότι αντιτιθέμεθα στην παγκοσμιοποίηση της Νέας Εποχής, διότι προσπαθεί να επιβληθεί χωρίς Χριστό και εναντίον του Χριστού.

Θα πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αποκτήσουν την “καλή ανησυχία”, όπως έλεγε ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μας χρειάζεται νήψη, δηλαδή πνευματική επαγρύπνηση. Μας χρειάζεται μετάνοια και προσευχή. Χρειάζεται να αναπτύξουμε πνευματικά αντισώματα για να αντισταθούμε στη δαιμονική «πνευματικότητα» της Νέας Εποχής. Αυτό θα γίνει αν γνωρίσουμε, αγαπήσουμε, βιώσουμε και προβάλλουμε την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας. Κάθε ενορία και κάθε μοναστήρι μπορούν και πρέπει να γίνουν κέντρα αυτής της πνευματικής αντιστάσεως.

Πέρα όμως από την “καλή ανησυχία”, την προσευχή και τη μετάνοια, να είμαστε έτοιμοι και για παρεμβάσεις, όπου και όταν χρειασθεί και μας καλέσει η Εκκλησία μας. Και να μην ξεχνούμε: Αυτοί που σχεδιάζουν παγκοσμιοποιήσεις χωρίς Χριστό και εναντίον του Χριστού αλλά και των ανθρώπων, «κάνουν λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο», γιατί ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός και πραγματικός Κύριος της Ιστορίας και του κόσμου.