La Repubblica: Το «όχι» στην επίδειξη μόδας στον Παρθενώνα - Η ιστορία και η αξιοπρέπεια δεν πωλούνται

Στην απόφαση να απορριφθεί το αίτημα του οίκου μόδας Gucci, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα διεξαγωγής επίδειξης μόδας στην Ακρόπολη, αφιερώνει σήμερα άρθρο της η ιταλική εφημερίδα La Repubblica.

Ο δημοσιογράφος Έττορε Λιβίνι αναφέρεται στην κατάληξη της όλης υπόθεσης και υπογραμμίζει: «Η απάντηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ήταν κατηγορηματική, "η αξία και ο χαρακτήρας της Ακρόπολης δεν είναι συμβατά με ένα γεγονός αυτού του είδους". Τέλος. "Δεν χρειαζόμαστε διαφήμιση", επέμεινε ο Δημήτρης Παντερμαλής, διευθυντής του θαυμάσιου μουσείου όπου φιλοξενούνται τα ευρήματα από το αέτωμα του Παρθενώνα και οι Καρυάτιδες. Ο συμβολισμός του μνημείου θα μειωθεί με το να χρησιμοποιηθεί μόνον ως "φόντο" για μία επίδειξη μόδας. Φτωχοί, δηλαδή, αλλά όχι τόσο, ώστε να πουλήσουν την ψυχή της χώρας. Ο οίκος Gucci έθεσε το αίτημά του, θυμίζοντας ότι το 1951 οι κίονες και τα μάρμαρα του Παρθενώνα είχαν μετατραπεί σε σκηνή για επίδειξη μόδας του Christian Dior. Ήταν άλλες εποχές, όμως. Τώρα η επιτροπή, αμετακίνητη, είπε όχι».

Ο Ιταλός δημοσιογράφος υπενθυμίζει ότι «στο παρελθόν τα μάρμαρα του Παρθενώνα έτυχαν εκμετάλλευσης για διαφημίσεις της Coca Cola, της Lufthansa και της Verizon, που μετέτρεψε τους κίονες σε τηλεφωνικούς θαλάμους και για φωτογράφηση της Τζένιφερ Λόπεζ, η οποία δεν είχε λάβει την άδεια του ΚΑΣ». «Αλλά η Ιστορία (και η αξιοπρέπεια) της Ελλάδας δεν πωλούνται. Ούτε σήμερα, που το κράτος βρίσκεται σχεδόν σε χρεοκοπία», τονίζει, τέλος, η La Repubblica.

Τα συνθήματα των ΟΥΚ... που ανατρίχιασαν του Έλληνες

Ρίγη συγκίνησης... σείεται η γη από τα συνθήματα των ΟΥΚ, στην φετινή παρέλασης στο κέντρο της πρωτεύουσας 

Δείτε το βίντεο 

Η παρέλαση των... 4 μικρών μαθητών στη Γαύδο (vid)

Η πιο γλυκιά παρέλαση!

Μέσα από τα προσωπάκια των μόλις 4 μαθητών που παρέλασαν στη Γαύδο, οι ακρίτες της Ευρώπης έδειξαν σήμερα ότι επιμένουν να ζουν και να παλεύουν σε ένα νησί απομονωμένο από τις ανέσεις και αποκομμένο από την μέριμνα του κράτους.

Το στιγμιότυπο, γλυκό με τα 4 πιτσιρίκια να κρατούν την ελληνική σημαία, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς επισήμους, χωρίς φιέστες, μόνο με το ζεστό χειροκρότημα των δικών τους ανθρώπων.

Δείτε το βίντεο:

Ποιά ήταν η παράταξη που πλειοδότησε σε δωσιλογισμό και γέννησε Τσολάκογλου

Ήταν 27 Απρίλη 1941, σαν σήμερα, όταν τα γερμανικά  στρατιωτικά τμήματα μπαίνουν στην Αθήνα. Ο λαός «υποδέχεται» τους ναζί κατακτητές παραμένοντας  ερμητικά κλεισμένος στα σπίτια του. Η πρωτεύουσα είναι μια έρημη πόλη...

του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Τρεις μέρες πριν πέσει η Αθήνα στα χέρια των Γερμανών και επιβληθεί στη χώρα η στυγνή τριπλή (γερμανική, ιταλική, βουλγάρικη) κατοχή, ο Τσολάκογλου είχε υπογράψει στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο της συνθηκολόγησης. Οι Γερμανοί εκτιμώντας τον «πατριωτισμό» του τον...

διόρισαν πρώτο «πρωθυπουργό» της κατεχόμενης Ελλάδας.

Μια μέρα νωρίτερα από την συνθηκολόγηση Τσολάκογλου οι «κεφαλές του έθνους» είχαν φροντίσει να… λακίσουν. Ο βασιλιάς και η κυβέρνηση έφυγαν αρχικά για την Κρήτη, αφήνοντας οπισθοφυλακή τον υφυπουργό Ασφαλείας του μεταξικού καθεστώτος και κατοπινό βουλευτή της ΕΡΕ, τον διαβόητο Κ. Μανιαδάκη.

Βασική φροντίδα του Μανιαδάκη ήταν να παραδοθούν δέσμιοι στους Γερμανούς οι 2.000 περίπου φυλακισμένοι και εξόριστοι αγωνιστές, κυρίως κομμουνιστές, που από τα κάτεργα της δικτατορίας της 4^ης Αυγούστου περνούσαν (από… τα ελληνικά χέρια) στα χέρια της Γκεστάπο.

Η είσοδος των Γερμανών συνοδεύεται από τον απόλυτο εξευτελισμό του προπολεμικού αστικού πολιτικού κόσμου. 

Ένα μέρος του επέλεξε την ανοιχτή συνεργασία με τους κατακτητές. Ένα δεύτερο παρέμεινε στην Ελλάδα απέχοντας από τον αγώνα προσβλέποντας σε μελλοντικές εξελίξεις. Ένα άλλο, συμμαχικό της Βρετανίας, που ανέλαβε να διεξάγει αντικατοχική δράση δεν παρέλειψε να έχει στην πλειοψηφία του σχέσεις και με τους κατακτητές. Ο κύριος, δε, όγκος, μαζί με το Παλάτι, διέφυγε στο εξωτερικό αρπάζοντας μαζί του και τις τεράστιες ποσότητες των κρατικών αποθεμάτων σε χρυσό…

Η φυγή τους αποτελεί εκδήλωση παροιμιώδους… λεβεντιάς και «εθνικού φρονήματος»:Ανήμερα της συνθηκολόγησης ο Βασιλιάς Γεώργιος με τον πρωθυπουργό Εμμ. Τσουδερό, τον πρίγκιπα Πέτρο και τον Άγγλο πρεσβευτή σερ Μάικλ Πάλαιρετ εγκατέλειψαν την Ελλάδα μ' ένα υδροπλάνο «Σάντερλαντ». Προηγήθηκε το ζεύγος των διαδόχων Παύλος και Φρειδερίκη, ενώ τη νύχτα 22 προς 23 Απριλίου με τα αντιτορπιλικά «Β. Ολγα», «Πάνθηρ» και «Ιέραξ» αναχώρησαν… άπαντες:

Ο ναύαρχος Σακελλαρίου γράφει χαρακτηριστικά:

«(…)άπαντες οι υπουργοί, ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και μερικοί κρατικοί επίσημοι και μη λειτουργοί, οι πλείστοι με τας οικογενείας των- γυναίκες, τέκνα, πενθερές, κουβερνάντες- και τας αποσκευάς των- μπαούλα, βαλίτσες και τουαλέτες, τσάντες με ρουχισμό, μερικοί με παιχνίδια των παιδιών των και κάποιοι με τα χρυσαφικά των. Ο Βασιλεύς και ο κ. Τσουδερός ανεχώρησαν αεροπορικώς περί τα ξημερώματα της 23ης Απριλίου, αφού αφήκαν και από μίαν προκήρυξιν προς τον Λαόν διά να του εξηγήσουν την προς την Κρήτην απομάκρυσίν των. Φαίνεται όμως ότι η θέα τοσούτον ασυνηθίστου διά πολεμικά πλοία φορτίου, και δη εν καιρώ πολέμου, εξηρέθισε τα πληρώματα εις τοιούτον βαθμόν, ώστε εις την Σούδαν εξεδηλώθη μικρά στάσις επί του "Βασίλισσα Ολγα", του προσωπικού απαιτήσαντος να μην επιβή κανείς πλέον. Αντιλαμβάνεται ο καθείς την ψυχολογία όλων αυτών των αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών που κανένας τους δεν εγνώριζε πού και πώς άφηναν τα σπίτια τους, όταν έβλεπαν ότι υπήρχαν προνομιούχοι Έλληνες και Ελληνίδες ή Ελληνόπουλα που μπορούσαν ανέτως να μεταφέρονται με τα πολύτιμα των υπαρχόντων των προς άλλας ασφαλείς κατευθύνσεις μέχρις ότου παρέλθει η συμφορά ή όταν έβλεπαν ότι η οικογένεια του Πρωθυπουργού της Ελλάδος συνωδεύετο και από το απαραίτητο σκυλάκι της, χωρίς τη συντροφιά του οποίου φαίνεται ότι δεν ήτο δυνατόν να σωθεί η Ελλάς»…

Ανάλογη εικόνα με τον Σακελλαρίου δίνει και ο έφεδρος πλοίαρχος Ν. Δ. Πετρόπουλος, ο οποίος γράφει:

«Μου έκανε εντύπωσι και ένα άλλο θέαμα, που με επηρέασε κατά κάποιο ποσοστό για να μη φύγω από την Ελλάδα: Μεταξύ των Ελλήνων ιδιωτών επιβατών ήταν κι ένα ζευγάρι - όχι πρώτης νεότητος- που το συνόδευε η μητέρα της συζύγου. Η ηλικιωμένη πεθερά κρατούσε ένα βαλιτσάκι που, όπως επρόδιδαν οι μεταξύ των τριών τους κουβέντες, περιείχε τα τιμαλφή της οικογενείας. Χωρίς να θέλω με κατέλαβε αηδία από το γεγονός, ότι δε διαθέταμε τα πλοία για να σώσουμε έστω και λίγους στρατιώτες μας από τις χιτλερικές ορδές, αλλά καταλαμβανόταν η πολύτιμη χωρητικότης για να δοθεί ευκαιρία στα μπιζού και στα εξαντλημένα σαρκία της ευπόρου οικογενείας... να... συνεχίσουν και εκτός της Ελλάδος τον αγώνα κατά του κατακτητού!».

Ταυτόχρονα με την κατοχή της χώρας και την φυγή των «προυχόντων» ξεκίνησε και η προπαγάνδα της υποταγής. Το μήνυμα του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου προς τον λαό ήταν να… κάτσει ήσυχος.

Στις 29 Απρίλη 1941, δύο μέρες μετά την κατάληψη της Αθήνας η εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ»,έγραφε στο κύριο θέμα της :

«Εντός εικοσιτετραώρων η κατάληψις της χώρας μας θα έχει συμπληρωθή. Έτσι η Ελλάς βγαίνει από τον πόλεμο - και βγαίνει οριστικώς από τον πόλεμον, καθ' ον τρόπον εβγήκαν όλαι σχεδόν αι χώραι της ηπειρωτικής Ευρώπης (…). Αυτό δεν το λέγομεν προς παρηγορίαν μας. Τα λέγομεν διά να τονίσωμεν τη βασικήν κατά τη γνώμην μας αλήθειαν που δεν πρέπει ποτέ να φεύγη από τα μάτια μας, ότι δηλαδή τα ελληνικά προβλήματα που εδημιουργήθησαν από της 27ης Απριλίου δεν ημπορούν να αντιμετωπισθούν παρά εις το πλαίσιο της Νέας Ευρωπαϊκής πραγματικότητος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εφεξής αποτελούμεν μέρος ενός εκτεταμένου ηπειρωτικού συνόλου του οποίου όλα τα τμήματα θα έχουν αναποφεύκτως κοινότητα κατευθύνσεων και προπαντός κοινότητα συμφερόντων, οικονομικών και άλλων. Αυτή η ηπειρωτική σύλληψις της υποστάσεώς μας πρέπει να αποτελέση το πλαίσιον μέσα εις το οποίον θα κινηθούμε. Η τύχη μας είναι εφεξής αρρήκτως συνδεδεμένη προς την τύχη της γηραιάς Ηπείρου της οποίας αποτελούμεν τη νοτιοανατολικήν εσχατιάν».

Αντίστοιχο και το μήνυμα της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»:

«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος. Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου,αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς. Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».

Κόντρα στα κηρύγματα της υποταγής, στην προπαγάνδα της συνθηκολόγησης που διατεινόταν ότι η κατοχή σήμαινε το… τέλος του πολέμου και ότι οι Γερμανοί κατακτητές εμφορούντο από «τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού», ο λαός μας ακολούθησε τον άλλο δρόμο.

Ο λαός ακολούθησε το δικό του μεγαλειώδη δρόμο, τον αγώνα της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, όπως τον είχε περιγράψει ήδη από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου – μέσα από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας – ο Νίκος Ζαχαριάδης στο ιστορικό του πρώτο γράμμα της 31 Οκτώβρη 1940:

«Προς το λαό της Ελλάδας

Ο φασισμός του Μουσσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα (…)»

Και το γράμμα του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ κατέληγε:

«Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, μ' ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.

Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας».

Ο λαός μας, αρνούμενος την καταχνιά της κατοχής που πλάκωσε τη χώρα τον Απρίλη του ’41, πιάνοντας το νήμα του ‘21, απειθαρχώντας στα κελεύσματα της συνθηκολόγησης, χωρίς να διαπραγματευτεί τίποτα από την τιμή και την Ιστορία του, τράβηξε το δρόμο του μεγαλείου και της θυσίας, όπως ακριβώς περιγραφόταν σε εκείνο το πανό του ΕΑΜ:

«Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα»

enikos.gr

 ellinikoforoum

To είδαμε εδώ

Έρχεται το «ποθούμενο» για την βασανισμένη Ελλάδα;

Κλείνεις τα μάτια και τα αυτιά Έλληνα, δεν θέλεις να το πιστέψεις, αλλά είναι κοινό μυστικό…ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ.
Την χτύπησαν, την λοιδόρησαν, την περιέπαιξαν, την έβαλαν πάνω στο σταυρό και τώρα ρίχνουν
κλήρο για να μοιράσουν τα ιμάτιά της…και όλα της τα παιδιά σκορπιστήκαν από τον «φόβο των ιουδαίων».
Κάποιοι είπαν :«Δεν την θέλω τέτοια την πατρίδα», «Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας», «Θα φύγω, δεν έχω ελπίδες εδώ έτσι που την κατάντησαν την χώρα»… και την παρέδωσες την πατρίδα σου Έλληνα, την εγκατέλειψες πάνω στον σταυρό, γιατί δεν την πίστεψες, δεν την αγάπησες , την αρνήθηκες.
Τώρα… που δεν σου ‘μεινε πια καμιά ελπίδα για την
ΕΠ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ, σύρεσαι με το κεφάλι χαμηλά και με ένα φόβο να σου τρώει την καρδιά… για την επόμενη μέρα.
Οι μέρες για τους δειλούς και τους αδύναμους όμως, είναι πάντα γκρίζες. Χωρίς φως ελπίδας, χωρίς αέρα ελευθερίας. Δεν έχει νόημα να εγείρεσαι και να φωνάζεις στα όνειρά σου. Κανείς δεν ακούει.

Καημένε και λυπηρέ Έλληνα, που ξέχασες τι ακριβώς σημαίνει η λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ: Η χώρα η πατρική, που οφείλεις και εσύ ως πατέρας να την παραδώσεις στα παιδιά σου, μην οργίζεσαι, μην τα βάζεις με την κακή σου μοίρα, ούτε με τον διπλανό σου.

Ποιόν κρίνεις και ποιόν κατηγορείς; Τί μετράς και τί υπολογίζεις; Μη δεν σε «πιάνει» το ένα ή το άλλο μέτρο; Μήπως είσαι τυχερός και δεν απολυθείς από τη δουλειά σου; Αδυνατείς να καταλάβεις ότι είμαστε όλοι κρίκοι στην ίδια αλυσίδα.

Σε λίγο καιρό δεν θα έχει κανένας Έλληνας δουλειά. Αν ακόμα υπάρχει φαγητό στο σπίτι σου, σε λίγο θα ζητιανεύεις γι αυτό.

Όποιος νομίζει ότι θα γλιτώσει από αυτόν τον πόλεμο είσαι γελασμένος.
Ο εχθρός δεν σε λυπάται. Δεν επιθυμεί μόνο να σου πάρει τα λεφτά, ούτε να σε απομυζεί διαρκώς και να σε εκμεταλλεύεται. Αυτό είναι το μέσο, γιατί ο πραγματικός σκοπός του είναι ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ σου. Γι αυτό και σε τιμωρεί, για κάθε τι που έχεις αποκτήσει στον τόπο σου: για το σπίτι σου, για το μαγαζάκι σου, για το χωράφι σου, για τα παιδιά σου.
Για όλα θα σε φορολογεί, συνεχώς και ανελέητα θα σε ΚΑΤΑ-ΔΙΩΚΕΙ.
Τα παιδιά σου θα αναζητήσουν ξένους τόπους για να κατοικήσουν. Το βιός σου και τον τόπο σου άλλοι θα διαφεντεύουν και σε μερικά χρόνια τίποτα δεν θα θυμίζει ότι ένδοξοι άνδρες πάτησαν ετούτη τη γη.

Και για την σκλαβιά σου θα φταις ΕΣΥ Έλληνα. Για τα δεινά σου, το φταίξιμο είναι δικό σου.

Διότι δεν πάλεψες, δεν έκανες όσα όφειλες, γύρισες την πλάτη σου στην ευθύνη.
Μην ψεύδεσαι και μην καμώνεσαι ότι ενδιαφέρεσαι. Το χρέος σου δεν σταματά στο κάθε ηγετίσκο που ψηφίζεις, στη κάθε κομματική παντιέρα που σηκώνεις, ούτε στα οποιαδήποτε ιδεολογήματα που τα ‘καμες ευαγγέλιο στη ζωή σου.
Άνοιξε τα μάτια σου: Η Πατρίδα σου στέκει σταυρωμένη μπροστά σου, αυτή τρέχα να προσκυνήσεις, από την λαμπρή ιστορία της να πάρεις δύναμη και σήκωσε τη σημαία της, αυτή που σε ενώνει με τον διπλανό σου.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε πει στην ομιλία του στην Πνύκα:

… «Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία».

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.
Η καρδιά σου ζητά την ίδια βροχή Έλληνα, που θα γεννήσει την επιθυμία για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, και όταν πέσει, θα διασκορπισθούν οι εχθροί που σταύρωσαν την Πατρίδα σου.

Μόνο ΕΣΥ με την Πίστη και την Αγάπη σου, μπορείς να την Αναστήσεις.
Θωμαή Στεφανοπούλου για την Τρικλοποδιά.
πηγη

Με «κρυφούς» πομπούς επανεκπέμπει η ΕΡΤ

Το σήμα της ΕΡΤ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας επανέρχεται καθώς τεχνικοί

 στήνουν πομπούς και εκπέμπουν σήμα. «Πειρατική κρατική τηλεόραση, 

ούτε που μπορούσαμε να το φανταστούμε»,

 σχολιάζουν δημοσιογράφοι της ΕΡΤ κατά τη διάρκεια του ζωντανού προγράμματος.

Τεχνικοί της ΕΡΤ, για ευνόητους λόγους, δεν αποκαλύπτουν τα σημεία

 που έχουν στηθεί οι πομποί. Παράλληλα ανακοινώθηκε πως 

το πρόγραμμα των εργαζομένων μεταδίδεται από την Πέμπτη και

 δορυφορικά μέσω της ERT World.

πηγλη

Πάτρα: Η ηλικιωμένη που συγκλόνισε τους διαδηλωτές στην πορεία για την ΕΡΤ - ΦΩΤΟ και ΒΙΝΤΕΟ

Μια εικόνα χιλιες λέξεις. Η ηλικιωμένη κυρία που βλέπετε προπορεύτηκε υποβασταζόμενη στο μπαστούνι της στην πορεία που πραγματοποιήθηκε πριν λίγο στο κέντρο της Πάτρας.

Η 82χρονη Φιορέλλα Μαστροκαλου προκάλεσε το χειροκρότημα και τις επευφημίες των πολιτών.

Την ακολουθούσαν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ και την ΕΡΑ

πηγή

Δημήτρης Κολλάτος :Ανεβάζω απέναντι από τη Γερμανική Πρεσβεία ξανά τα πανώ και το γιορτάζουμε

Στις 21:00 μ.μ. την Πέμπτη 6 Ιουνίου σας περιμένω.
Πήραμε πίσω τα πανώ που είχε αφαιρέσει η αστυνομία από το σπίτι μου.
Η δικαστική απόφαση ήταν κόλαφος για την αυθαιρεσία της αστυνομίας.
Την Πέμπτη 6 Ιουνίου θα τα κρεμάσουμε ξανά, στις εννέα το βράδυ. Σας περιμένω στη Λουκιανού 8 Μετρό Ευαγγελισμός να γιορτάσουμε όλοι μαζί. 
Είναι μια μικρή νίκη αλλά νίκη. Θα δείξουμε στη Γερμανική Πρεσβεία που είναι απέναντι ότι είμαστε ακόμα αφεντικά στο σπίτι μας. Ότι μπορούν να ελέγχουν -προσωρινά- τις τράπεζες και την Κυβέρνηση αλλά οι δρόμοι είναι δικοί μας. 
Σηκωθείτε απ΄τις καρέκλες. Θα προβάλω και ένα μικρό απόσπασμα από την τελευταία μου ταινία ”Η εκτέλεση του Διόνυσου”.


Δημήτρης Κολλάτος

Χαρά Νικοπούλου

πηγή

Δεν παίρνω βραβείο από κάποιον που υπέγραψε την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας…

Κεραυνός εν αιθρία, το βράδυ της Πέμπτης 9 Μαΐου 2013, για τον βουλευτή Φλώρινας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Στάθη Κωνσταντινίδη, σε εκδήλωση του Δήμου Αμυνταίου όπου τιμήθηκαν, εκτός της Χαράς Νικοπούλου, οι Δασκάλες Καραλή Σβάρνα Αρσινόη, Σταγγόλη Ανδρονίκη και Αλεξανδρή Ρούλα, η Ένωση Επιστημόνων Γυναικών Αθηνών, οι μαθητές που πέτυχαν στις Ανώτερες και Ανώτατες Σχολές καθώς και ο τ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και υπουργός Εθνικής Άμυνας, Φράγκος Φραγκούλης, ο οποίος ήταν κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης.

Η Χαρά Νικοπούλου, ως γνήσια Ελληνίδα στάθηκε στο ύψος της περίστασης και «πάγωσε» τον κυβερνητικό βουλευτή, ο οποίος προσπάθησε κατά την αποχώρησή του να ψελλίσει πως δεν είναι προδότης, λέγοντας «Αν νομίζετε ότι εμείς είμαστε προδότες κάνετε μεγάλο λάθος»…, για να εισπράξει την ψυχρή απάντηση της Χαράς Νικοπούλου, η οποία του είπε λακωνικά, «η ιστορία θα δείξει».

«Αρνούμαι την βράβευση από έναν βουλευτή που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας» αναφώνησε με καμάρι η ηρωική δασκάλα του Έβρου, Χαρά Νικοπούλου, η οποία δέχεται πόλεμο τα τελευταία χρόνια από το φασιστικό σύστημα του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, ήταν ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα, στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση προς τιμήν των προσώπων που προσέφεραν και προσφέρουν στην Ελλάδα αλλά και στην ορεινή Τ.Κ. Κέλλης του Δήμου Αμυνταίου.

Η Χαρά Νικοπούλου, με την ευθύτητα του λόγου και την σοβαρότητα των πράξεων που την διακρίνει, αρνήθηκε να λάβει την τιμητική πλακέτα από τα χέρια του βουλευτή Ν.Δ. Φλώρινας, Στάθη Κωνσταντινίδη, «από έναν βουλευτή που έχει υπογράψει το ΦΕΚ 240 που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας» όπως η ίδια τόνισε, σκορπώντας κατ’ αρχάς την αμηχανία και εισπράττοντας στην συνέχεια το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκομένων στην κατάμεστη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Κοινότητας. 

Μάλιστα το επεισόδιο θα έπαιρνε έκταση αν η ίδια δεν έβαζε «νερό στο κρασί» όταν ο Σ. Κωνσταντινίδης ακολουθώντας την πεπατημένη του κόμματός του προσπάθησε να την προσβάλλει και την αποκάλεσε… Χρυσαυγήτισσα! 

Αργότερα, με δάκρυα στα μάτια, είπε το παράπονο της στον Στρατηγό, Φράγκο Φραγκούλη: «Ρίχτηκε πάνω μου όλη η Τουρκιά, ε, όχι και οι δικοί μας»…

Για όσους έχουν εμπλακεί στον εδώ και χρόνια υπαρκτό σιωπηλό πόλεμο μεταξύ της Ελλάδας και των «φίλων» και γειτόνων, τα τελευταία λόγια της θαρραλέας Χαράς ήταν η αποκάλυψη μιάς μεγάλης αλήθειας, αφού στον δύσκολο και όμορφο αγώνα υπέρ της πατρίδας δεν είναι λίγες οι φορές που αντί να στηριχθούν, δέχονται χτυπήματα από κυβερνητικούς υπαλλήλους, τοπικά κομματόσκυλα, βουλευτές και υπουργούς. 

Και, δυστυχώς, ενώ σημειώνονται δύσκολες αλλά μεγάλες νίκες κατά εκείνων που εποφθαλμιούν την πατρίδα μας, τα πισώπλατα «μαχαιρώματα» αποδεικνύουν πως κάποιοι τοποθετούν τα συμφέροντα των κομμάτων τους πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδας… Κι ενώ τα χτυπήματα με τους εχθρούς γίνονται παράσημα, αυτά τα χτυπήματα εκ των έσω είναι που γίνονται πληγές αγιάτρευτες…

Γιατί, όπως μας τραγουδάει και η Χαρούλα Αλεξίου, «είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει…»

Κωνσταντίνος

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Εμπρός Έλληνες να καταλάβουν όλοι αυτοί που  πούλησαν την Ελλάδα μας ότι δεν είναι δεκτοί ούτε σαν Έλληνες... από όλους τους υπολοίπους.. Η Χαρά Νικοπούλου μας δείχνει τον δρόμο... Ας ακολουθήσουμε...

Κολλάτος μέσα από τα κρατητήρια στα parapolitika.gr: "Θεωρούν την Μέρκελ Εθνικό Συμβολο"

Τι λέει ο σκηνοθέτης που συνελήφθη για πανό εναντίον της Μέρκελ

Ο Κολλάτος που αυτή την ώρα κρατείται στον αστυνομικό τμήμα, μίλησε στα parapolitika.gr 

για την σύλληψη του, λόγω του πανό, εναντίον της Μέρκελ και του Χίτλερ: 

"Θεωρούν την Μέρκελ εθνικό σύμβολο. Πιστεύω όμως ακράδαντα στην ελληνική 

δικαιοσύνη, πως θα με αθωώσει και την Πέμπτη (σσ δύο μέρες πριν την επέτειο της 

γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα) θα καλέσω σπίτι μου καλλιτέχνες σε μια γιορτή

 μνήμης, με κρασάκι να γιορτάσουμε"

Ο γνωσός καλλιτέχνης τονίζει ακόμα πως "καλώ τον κόσμο να αντισταθεί 

στην νέα γερμανική κατοχή. Μας χρωστάνε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ 

και μόλις αθωωθώ από την δικαιοσύνη, θα ξαναβάλω και τα δύο πανό, 

και μαζί θα φτιάξω ένα καινούργιο που θα ζητά πίσω τα κλεμμένα 

από την ναζιστική θηριωδία"

"Οι Γερμανοί μας μισούν" καταλήγει και η οικονομική κρίση είναι τεχνητή "

για να ταπεινώσουν την Ελλάδα, αλλά δεν θα τα καταφέρουν"

πηγή

Όλο και περισσότεροι πεινασμένοι μαθητές στην Ελλάδα

Η ελληνική οικονομία που καταρρέει, και έχει συρρικνωθεί κατά 20% τα τελευταία πέντε χρόνια. Η ανεργία αγγίζει το 27% - το υψηλότερο στην Ευρώπη – και 6 στους 10 άνεργους δηλώνουν ότι δεν έχουν δουλέψει για περισσότερο από ένα χρόνο. «Αυτά τα στατιστικά αναδιαμορφώνουν τον τρόπο ζωής των ελληνικών οικογενειών με παιδιά, τα οποία πηγαίνουν στο σχολείο πεινασμένα και υποσιτισμένα, σύμφωνα με οργανώσεις ή ακόμη και την κυβέρνηση», γράφει η αμερικανική εφημερίδα, New York Times.

Ο Λεωνίδας Νίκας, διευθυντής δημοτικού σχολείου στον Πειραιά, έχει συνηθίσει να βλέπει τα παιδιά να παίζουν, να γελούν και να ονειρεύονται για το μέλλον. Αλλά τον τελευταίο καιρό βλέπει κάτι εντελώς διαφορετικό. Κάτι που θεωρούσε απίθανο να δει ποτέ στην Ελλάδα. Παιδιά να ψάχνουν στα σκουπίδια του σχολείου για φαγητό, να ζητούν από τους φίλους τους για υπολείμματα και ένα 11χρονο αγόρι, τονΠαντελή Πετράκη, να σφαδάζει από την πείνα.
 
«Δεν έχει φάει τίποτα στο σπίτι του», δηλώνει ο κ. Νίκας στουςNew York Times. Ο ίδιος έχει επικοινωνήσει με τους γονείς του Παντελή, οι οποίοι γεμάτοι ντροπή παραδέχθηκαν ότι δεν μπορούσαν για μήνες να βρουν δουλειά. Οι αποταμιεύσεις τους έχουν τελειώσει και επιβιώνουν με μακαρόνια με κέτσαπ. 
 
«Ούτε στα πιο μαύρα όνειρά μου δεν περίμενα ότι θα έβλεπα την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε», αναφέρει ο διευθυντής.«Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που τα παιδιά στην Ελλάδα έρχονται στο σχολείο πεινασμένα. Σήμερα, οι οικογένειες δεν έχουν μόνο πρόβλημα εύρεσης εργασίας, αλλά πρόβλημα επιβίωσης»,προσθέτει.
 
Τον περασμένο χρόνο, ένα 10% περίπου των δημοτικών και γυμνασίων σχολείων της Ελλάδας έχουν μαθητές που υποφέρουν από αυτό που οι επαγγελματίες δημόσιας υγείας αποκαλούν «ανασφάλεια τροφής», εννοώντας ότι είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο της πείνας. «Όταν μιλάμε για ανασφάλεια τροφής, η Ελλάδα βρίσκεται στα επίπεδα ορισμένων Αφρικανικών κρατών»,δηλώνει στην εφημερίδα η Αθηνά Λινού, καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επικεφαλής του προγράμματος σίτισης της ΜΚΟ «Πρόληψις».
 
Σε αντίθεση με τα αμερικανικά σχολεία, τα ελληνικά δεν έχουν εστιατόρια. Έτσι οι μαθητές παίρνουν το κολατσιό τους από το σπίτι ή αγοράζουν κάτι από την καντίνα. Το κόστος για κάποιες οικογένειες είναι τεράστιο, καθώς δεν έχουν αρκετό εισόδημα. Τα προβλήματά τους διογκώθηκαν με τα νέα μέτρα λιτότητας που ζήτησε η τρόικα, τα οποία περιλάμβαναν περικοπές στα επιδόματα των οικογενειών. Το αποτέλεσμα ήταν να βλέπουν οι γονείς τις αποταμιεύσεις τους να εξαφανίζονται ταχύτατα.
 
«Ακούω διαρκώς γύρω μου παιδιά να λένε ότι οι γονείς τους δεν έχουν λεφτά και ότι δεν ξέρουν τι θα γίνει», δηλώνει η Ευαγγελία Καρακάξα, μια 15χρονη κοπέλα από το 9ο γυμνάσιο Αχαρνών.
 
Μέχρι και πριν την κρίση, οι Αχαρνές έσφυζαν από βιομηχανική δραστηριότητα, σχολιάζει η εφημερίδα. Τώρα, όμως, πολλοί συμμαθητές της Ευαγγελίας είναι πεινασμένοι συχνά, ενώ ένα αγόρι πρόσφατα λιποθύμησε. «Κάποια παιδιά  πλέον κλέβουν φαγητό. Δεν το συγχωρώ, αλλά το καταλαβαίνω απόλυτα»,δηλώνει η ίδια. «Αυτοί που είναι χορτάτοι δεν μπορούν να καταλάβουν αυτούς που πεινούν», συμπληρώνει.
«Δεν έχουμε πια όνειρα. Τα έχουν συνθλίψει», λέει η ίδια και συνεχίζει με χαμηλότερη φωνή: «Λένε ότι όταν πνίγεσαι η ζωή σου περνά μπροστά από τα μάτια σου. Έχω την αίσθηση ότι στην Ελλάδα πνιγόμαστε στην ξηρά».
 
Η Αλεξάνδρα Περρή, εργαζόμενη σε σχολείο, ανέφερε ότι οι 60 από τους 280 μαθητές υποφέρουν από ασιτία. Σύμφωνα με την ίδια, μαθητές που κάποτε έτρωγαν γλυκά και κρέας τώρα τρέφονται με βραστά μακαρόνια και ρύζι.
 
«Πριν από ένα χρόνο δεν ήταν έτσι τα πράγματα», δηλώνει η κα Περρή. «Αυτό που με τρομάζει είναι η ταχύτητα με την οποία συμβαίνει».
 
Η ελληνική κυβέρνηση στην αρχή είχε αδιαφορήσει για τις αναφορές τέτοιων περιστατικών χαρακτηρίζοντάς τα ως υπερβολικά. Τώρα όμως δηλώνει ότι «πρέπει το ζήτημα του υποσιτισμού στα σχολεία να αντιμετωπιστεί».  Όμως με προτεραιότητα τις δανειακές υποχρεώσεις, δεν μένουν κονδύλια για τους Έλληνες.
 
Ο κ. Νίκας αναφέρει ότι η κυβέρνηση πάλευε να φτιάξει την οικονομία, αλλά τώρα που ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ έχει απομακρυνθεί η εικόνα φαίνεται να είναι καλύτερη.«Πείτε το όμως αυτό στην οικογένεια του Παντελή. Δεν έχουν δει καμία βελτίωση στην ζωή τους», προσθέτει.
 
Η Θεμελίνα Πετράκη, η μητέρα του Παντελή, άνοιξε την πόρτα του ψυγείου της και βρήκε μέσα μόνο μερικές συσκευασίες κέτσαπ, λίγα μακαρόνια και μερικά υπολείμματα φαγητού που πήρε από το δημαρχείο. Η οικογένεια μέχρι πέρυσι ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, σε σημείο που ήταν σε θέση να βοηθά άλλους που είχαν πρόβλημα. Διατηρούσαν ένα μεγάλο διαμέρισμα με μεγάλη τηλεόραση και Playstation.
 
Όμως, ο σύζυγός της, ο Μιχάλης, 41 ετών, απολύθηκε από την ναυτιλιακή που δούλευε τον Δεκέμβριο. Δήλωσε μάλιστα ότι ήταν απλήρωτος και για 5 μήνες. Το ζευγάρι δεν μπορούσε πια να αντέξει το νοίκι και τον Φεβρουάριο ξέμειναν από χρήματα.
 
«Όταν κάλεσε ο διευθυντής του σχολείου έπρεπε να του πω ότι δεν έχουμε φαγητό», δηλώνει η κα Πετράκη ενώ ο σύζυγός της κατεβάζει το βλέμμα. Εκείνος δεν μπορούσε να βρει δουλειά επί μήνες. Όταν η οικογένεια δυσκολευόταν να βρει φαγητό, εκείνος σταμάτησε να τρώει και έχασε απότομα βάρος.
 
«Πέρυσι που είχα δουλειά μπορεί να πετούσα και φέτες από μπαγιάτικο ψωμί. Τώρα σπάω το κεφάλι μου να βρω ένα τρόπο να τα καταφέρουμε», δηλώνει. «Όταν πεινάς ζαλίζεσαι και μετά κοιμάσαι. Έτσι φεύγει η πείνα», λέει η σύζυγος παρουσιάζοντας την λύση που έχουν βρει.
 
Σύμφωνα με έρευνα της UNICEF, ανάμεσα στα φτωχότερα ελληνικά νοικοκυριά με παιδιά, περισσότερο από 26% κάνουν «ελαφρή δίαιτα λόγω κρίσης». Το πρόβλημα εντοπίζεται περισσότερο στις οικογένειες μεταναστών, αλλά έχει αρχίσει να εξαπλώνεται και στις ελληνικές οικογένειες των αστικών περιοχών, όπου ο ένας ή και οι δυο γονείς είναι άνεργοι.
 
Η ΜΚΟ Πρόληψις πέρυσι ξεκίνησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα προσφέροντας ένα σάντουιτς, φρούτα και γάλα σε 34 δημόσια σχολεία όπου είχαν σημειωθεί τα περισσότερα περιστατικά υποσιτισμού. Το ποσοστό των υπόσιτων μαθητών ήταν μεγαλύτερο του 50%. Μετά το πρόγραμμα το ποσοστό αυτό έπεσε στο 41% και με την δωρεά 8 εκατομμυρίων δολαρίων από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το πρόγραμμα φέτος καλύπτει 20.000 μαθητές σε 120 σχολεία.
 
Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, υπουργός Παιδείας, δήλωσε ότι η κυβέρνηση εξασφάλισε χρηματοδότηση από την Ε.Ε. για να προσφέρει γάλα και φρούτα στα σχολεία και κουπόνια για ψωμί και τυρί.  «Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την δύσκολη οικονομική κατάσταση», ανέφερε στην εφημερίδα.
 
«Δεν μπορούμε να περιμένουμε να μας βοηθήσουν άλλοι»,σχολιάζει ο κ. Νίκας, που έχει ξεκινήσει να οργανώνει διανομή τροφίμων στο σχολείο. «Εάν δεν αντιδράσει η Ε.Ε. όπως αυτό το σχολείο αντέδρασε, με την μια οικογένεια να βοηθά την άλλη, τότεείμαστε χαμένοι από χέρι». 
tvxs

“Εγώ δεν φεύγω, θέλω να ανάβω τα καντήλια της Αγίας Πελαγίας…”

Έφυγε στά 87 της η ηρωίδα στήν μικρή βραχονησίδα Σαμιοπούλα ,η ΚΑΤΙΝΑ ΚΑΠΠΟΥ μιά δεύτερη Κυρά της Ρώ καί πού κρατούσε ψηλά τήν σημαία μας γιά περισσότερο από 60 χρόνια μέ βαθιά πίστη στήν Παναγία μας !! Δεν φοβόταν ούτε όποτε έβλεπε τα τουρκικά μαχητικά, στα 200-300 μέτρα από πάνω της. “Έχω την Παναγία σύμμαχο…”, έλεγε.
«Όπως και να το κάνουμε, η μητέρα μου ήταν για περισσότερα από εξήντα χρόνια ο φύλακας της βραχονησίδας. Από το 2000 ήταν και η μοναδική μόνιμη κάτοικός της. Φρόντιζε να βρίσκεται πάντα στη θέση της η σημαία και δεν ήθελε να εγκαταλείψει με τίποτα αυτό το μικρό νησί, τη Σαμιοπούλα. 

Όσοι τη γνώριζαν την ταύτιζαν με τη θρυλική Κυρά της Ρω, την ηρωική Δέσποινα Αχλαδιώτη της Δωδεκανήσου. Στη βορειοανατολική γωνιά του Αιγαίου, μία ώρα (εννέα μίλια) εν πλω από το Πυθαγόρειο της Σάμου, πάνω στη νησίδα Σαμιοπούλα και η Κατίνα Κάππου έγραψε τη δική της ιστορία πριν «φύγει» στις 23 του μήνα για να αναπαυθεί – πού αλλού; – στον τόπο που λάτρεψε.
 «Οι γονείς μου πρωτοήρθαν εδώ το 1945, μόλις παντρεύτηκαν. Η Σαμιοπούλα τότε ήταν μοναστηριακό νησί κι αρχικά το νοίκιασαν από τη Μονή της Μεγάλης Παναγίας μέχρι και το 1957, που παραχωρήθηκε στο κράτος με την προϋπόθεση να δοθεί σε ακτήμονες καλλιεργητές. Τότε όμως επρόκειτο απλώς για έναν βράχο, δεν υπήρχε σπίτι ή ζωή επάνω εδώ, πάρα μόνο κατσίκια που έβοσκαν ελεύθερα, γι΄ αυτό και το χαρακτήρισαν τελικά ως νησί κτηνοτροφικό. Άρχισαν να χτίζουν τοίχους, να καλλιεργούν όπου υπήρχαν μικρά κομμάτια γης, έβαλαν γύρω στα 160 δέντρα ελιές. Στην πορεία έχτισαν με τα χέρια τους και δύο πέτρινα σπιτάκια, αποθήκες και δεξαμενή. Αργότερα έχτισαν κι ένα ταβερνάκι για πρόχειρο φαγητό για όσους φτάνουν με τα καΐκια ώς εδώ, κυρίως τα καλοκαίρια…», λέει στα «ΝΕΑ» ο 56χρονος Βασίλης Κάππος, ο μικρότερος από τα τρία παιδιά του Τάσου και της Κατίνας. «Από τον καιρό που πέθανε ο πατέρας μου, πριν από εννέα χρόνια, κι έμεινε ολομόναχη εδώ και πάλι η μητέρα μου ήταν ξεκάθαρα αρνητική να έρθει να μείνει μαζί μας στο Πυθαγόρειο.

“Εγώ δεν φεύγω, θέλω να ανάβω τα καντήλια της Αγίας Πελαγίας…”, έλεγε και πήγαινε κάθε πρωί στο αγαπημένο της, το πιο κοντινό από τα δύο, εκκλησάκι. Και βεβαίως φύλαγε ως κόρη οφθαλμού την υψωμένη σημαία…», προσθέτει.

Τέλος εποχής…

«Έφυγε μια άλλη εποχή! Τέσσερις άνθρωποι – οι γονείς μου, ο θείος μου Χριστόδουλος και η θεία Ευδοκία που έζησαν για χρόνια μαζί τους- ανέστησαν τα πάντα εκεί τριγύρω», λέει συγκινημένη η μία από τις δύο κόρες της «κυράς της Σαμιοπούλας», η 61χρονη Ειρήνη Καμπόσου που στα πρότυπα των γονιών της κατοικεί με την οικογένειά της επίσης σε ερημικό νησί, στα Λέβιθα, ανάμεσα σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα.

«Με το ζόρι την πήραμε από ΄κει πριν από τέσσερις μήνες, γιατί είχε καταπονηθεί πια και δεν μπορούσε να περπατήσει. Και πάλι όμως ζητούσε επίμονα να επιστρέψει. Μόνο τα καλοκαίρια είχε παρέα, τα εγγόνια της και τους περαστικούς τουρίστες. Όλο τον χειμώνα έμενε σχεδόν μόνη της κατά καιρούς και για μέρες αποκομμένη», λέει η κ. Καμπόσου. «Τον αδερφό μου τον Βασίλη εκεί πάνω, στη Σαμιοπούλα, τον γέννησε χωρίς μαμή, με τη βοήθεια της γιαγιάς μας. Δεν μπορούσε να ταξιδέψει, Γενάρη μήνα, λόγω φουρτούνας».

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ

Φρόντιζε να βρίσκεται πάντα στη θέση της η σημαία και δεν ήθελε να εγκαταλείψει με τίποτα αυτό το μικρό νησί, τη Σαμιοπούλα.

Τη συνόδευσαν 5 καΐκια στο τελευταίο ταξίδι.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ τους συγγενείς και οι υπόλοιποι από τους λιγοστούς – ακόμα και στη Σάμο – που γνώριζαν για την επί εξήμισυ δεκαετίες παρουσία της «γιαγιάς της Σαμιοπούλας» πάνω στην αιγαιοπελαγίτικη βραχονησίδα αναγνωρίζουν την ανιδιοτελή προσφορά και αφοσίωσή της στον τόπο της.

«Τη θυμάμαι 62 χρόνια. Με τον χαμό της έκλεισε ένας κύκλος, μια ιστορία 70 χρόνων, ήταν η τελευταία των Μοϊκανών…», λέει ο ιερέας του χωριού Παγώνδας, Νικόλαος Σπάγος, ο οποίος βρέθηκε την περασμένη Πέμπτη στη Σαμιοπούλα για να απευθύνει το ύστατο χαίρε στην Κατίνα Κάππου.

«Την τίμησε και ο Στρατός και ο ηγούμενος της Μεγάλης Παναγίας. Τέσσερα- πέντε καΐκια συνόδευσαν τη νεκρική πομπή εν πλω από το Πυθαγόρειο προς τη Σαμιοπούλα, ήταν κάτι το συγκινητικό. Της άξιζε όμως όλη αυτή η τιμητική τελετή, γιατί αγάπησε πολύ από μικρό κορίτσι το νησί όπου έμεινε. Δεν φοβόταν ούτε όποτε έβλεπε τα τουρκικά μαχητικά, στα 200-300 μέτρα από πάνω της, “έχω την Παναγία σύμμαχο…”, έλεγε. Αντιθέτως έδωσε ζωή, με τον σύζυγό της, σε ερείπια: ερχόταν κόσμος απ΄ όλη τη Σάμο στα πανηγύρια του μικρού αυτού νησιού, για να δουν τον κυρ Τάσο και την κυρά Κατίνα, ευγενέστατους, πάντα πρόθυμους να προσφέρουν καφεδάκι, ούζο και μεζέ κολιό. Για μας που τους ξέραμε, είναι μια απώλεια…», υποστηρίζει.
ΠΗΓΗ  /αντιγραφή

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΑΣ ΜΑΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Δεν πίστευα ποτέ οτι θα χρειαστεί να έρθω στην ανάγκη να σας στείλω σε ενα άψυχο υλικό την πικρία και τον διαμελισμό της ψυχής μου....... 
Δεν θα σάς μιλήσω με γλυκά λόγια επειδή απευθύνομαι στον Πρωθυπουργό της Χώρας μου.Θα σας μιλήσω σαν ίσος πρός ίσο γιατί έτσι είμαστε εμείς οι Ελληνες.Δεν κρατάω τα προσχήματα,αντιδρώ και ενίσταμαι σαν πολίτης αυτής της Χώρας. 
Έχω το δικαίωμα να σάς κρίνω μιάς και κυβερνάτε τη χώρα μου.Εχω το δικαίωμα να σας υπενθυμίσω οτι εκλεγήκατε για ενα σκοπό.ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΟΥ.Εχω το δικαίωμα να σας πώ οτι με απαγοητεύετε καθημερινά και παίρνετε αποφάσεις που σε λίγο θα αφανίσουν το λαό που (κυβερνάτε). 
Εχετε βάλει πολλούς ενοίκους σε αυτό το μικρό διαμέρισμα και εχει δημιουργηθεί συνοστισμός.Ο καθένας κοιτάει την πάρτι του και δεν συμφωνούν όλοι μαζί για το κοινό συμφέρον επειδή προέρχονται απο άλλα κράτη-άλλα έθιμα-άλλη κουλτούρα-άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις-άλλες σημαίες,άλλου χρώματος........ 
Από οτι λοιπόν καταλαβαίνετε η συγκατοίκηση δεν προχωράει και ο ιδιοκτήτης πρέπει και οφείλει να υπερασπιστεί το ακίνητο του!Εσείς δεν είστε ο ιδιοκτήτης,εσείς είστε ο αρχηγός των ιδιοκτητών που οταν λαβαίνετε το ηχηρό μήνυμα τους πρέπει να υπακούσετε και να αναδιοργανωθείτε.......Δεν καταλαβαίνω γιατί αφού ο λαός σας ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ δεν αλλάζετε τακτική που θα σώσει την υποληψή σας!!!!! 
Οταν έχετε καλομάθει κάποιους ένοικους και τούς χαρίζατε ενοίκια και τώρα πρέπει να κάνετε έξωση είναι δύσκολο ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΣΑΣ ΛΑΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΛΟΓΟΔΟΤΕΙΤΕ.Αυτός ο λαός σας έδωσε αυτή τη θέση να διαχειριστείτε την περιουσία του και την κληρονομιά του.Αυτός ο λαός ήθελε να ενισχύσετε την κληρονομιά και (ΟΧΙ ΣΑΝ ΑΣΩΤΟΣ ΥΙΟΣ) να την πουλήσετε ,γιατί αυτό δείχνει αχαριστία στους πατέρες και στις μανάδες πού με αίμα έφτιαξαν και με τσαμπουκά εκράτησαν ψηλά τα φρονήματα των Ελλήνων. 
Είμαστε μια χώρα με πολύ μεγάλη Ιστορία και εσείς καλεστήκατε να την αναδείξετε ,όχι να την αφανίσετε......Αυτή η πανέμορφη μικρή χώρα με τους ιδιόμορφους αλλα ζεστούς Έλληνες είναι οτι καλύτερο υπάρχει και ΕΠΡΕΠΕ να έχετε βάλει στοίχημα να γραφτείτε στην ιστορία σαν θεμελιωτής και οχι σαν υπηρέτης ξένων συμφερόντων. 
Σας προειδοποίησα οτι θά είμαι σκληρή αλλά εις το όνομα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ αυτή που εσείς ισχυρίζεστε οτι έχουμε οφείλετε να προβληματιστείτε και να αναθεωρήσετε αν δεν είναι τώρα πιά αργά.... 
Εύχομαι να πονέσατε ή έστω να ενοχληθήκατε όσο πονάω εγώ κάθε μέρα, οσο προβληματίζομαι για τα 3 παιδιά μου και δέν ξέρω άν θα έχω στό τέλος τη τύχη να τούς παραδόσω αυτό που παρέδωσαν σε μένα,(ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ). 
Μία τρίτεκνη Μάνα 

πηγή

Κολλάτος: Με συλλαμβάνουν για τη σημαία στο σπίτι μου

Ρεπορτάζ: Βίκη Αλεξανδροπούλου

"Έχω δέκα αστυνομικούς έξω από το σπίτι μου, που ζητούν να κατεβάσω τη σημαία. Αλλά δεν θα την 
κατεβάσω" είπε πριν από λίγο στο enikos.gr o Δημήτρης Κολλάτος, που μεταξύ άλλων ανέφερε ότι από στιγμή σε στιγμή, φθάνει Εισαγγελεάς για να μπει στο σπίτι του.

Ο λόγος για την "περιπέτεια" του Δημήτρη Κολλάτου είναι η σημαία στο μπαλκόνι, που απεικονίζει μια γερμανική μπότα να πατάει την ελληνική σημαία και να αφήνει ένα ματωμένο αποτύπωμα.

Πριν από λίγο, αστυνομικοί ζήτησαν από τον σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτο, να τους ακολουθήσει στο αστυνομικό τμήμα. Ο λόγος είναι η σημαία που έχει βάλει στο μπαλκόνι του, η οποία απεικονίζει μια γερμανική μπότα να πατάει την Ελλάδα.



Εκείνος αρνήθηκε να τους ακολουθήσει και τώρα περιμένει στο σπίτι του τον Εισαγγελέα και τον κλειδαρά, ώστε να μπουν μέσα στο σπίτι. 

Ο Δημήτρης Κολλάτος μας ανέφερε επίσης, ότι μπλόκαραν το παιδί του στο σπίτι και κλαίει.

Σε ερώτηση του enikos.gr αν ξέρει ποιος τον κατήγγειλε, απάντησε: "Διαμαρτυρήθηκε η γερμανική πρεσβεία".

Για την ιστορία σας αναφέρουμε ότι το σπίτι του γνωστού σκηνοθέτη είναι πολύ κοντά στην γερμανική πρεσβεία.

Ο ίδιος μας είπε ότι δεν πρόκεται να κατεβάσει την σημαία, αν δε του εξηγήσουν το λόγο.

Αυτή τη στιγμή εν αναμονή του Εισαγγελεά, υπάρχουν αστυνομικοί κάτω από το σπίτι του.
πηγή