Η «πλάνη» του αββά Παύλου

Ζούσε κάποτε στη Θηβαΐδα κάποιος που τον έλεγαν Παύλο και ήταν ευλαβής και φιλακόλουθος. Μέρα και νύκτα παρακολουθούσε την εκκλησία κι έκανε με προθυμία και τις υπόλοιπες ακολουθίες. Βλέποντάς τον έτσι οι γνωστοί του ευλαβείς και φιλακόλουθοι τοϋ λένε: «Κυρ-Παύλε, αφού ούτε γονείς έχεις ούτε γυναίκα θέλεις να πάρεις, γιατί δεν γίνεσαι μοναχός;» Κι αυτός τους απάντησε: «Καλά λέτε. Θα πάω να γίνω μοναχός». Έφυγε λοιπόν και ησύχασε σε κελλί μόνος του και δόθηκε στην άσκηση και τους υπόλοιπους κόπους και ήταν στο φρόνημα ακμαιότερος.
Βλέποντάς τον ο πονηρός δαίμονας έτσι αγωνιστή, άρχισε να του παρουσιάζεται στην φαντασία σαν άγγελος, να του προλέγει κάποια πράγματα και να τον εμπαίζει. Κι όταν ο δαίμονας κατάλαβε ότι τον έχει υποχείριο, του λέει: «Ο Χριστός αγάπησε υπερβολικά την άγια βιοτή σου και αύριο θα σε επισκεφθεί για να σου δώσει ένα χάρισμα ασκητικής διαγωγής. Εσύ λοιπόν βγες από το κελλί σου και προσκύνησέ τον και, αφού λάβεις το χάρισμα, μπαίνεις πάλι στο κελλί σου». Την επομένη λοιπόν βγαίνει από το κελλί του και βλέπει μία παράταξη, τάχα, από αγγέλους λαμπαδηφόρους και ένα πύρινο τροχό και στη μέση του τροχού να φαίνεται το σχήμα κάποιου, τον οποίο υπέθεσε ότι είναι ο Χριστός. Και μόλις επρόκειτο να σκύψει για να τον προσκυνήσει, τότε ένα χέρι, που φάνηκε μέχρι τον καρπό, τον χτύπησε και τον έσπρωξε προς τα πίσω, για να μη προσκυνήσει. Και πέφτοντας στη γη κοιτάζει προσεκτικά και δεν βλέπει ούτε τους λαμπαδηφόρους αγγέλους ούτε τον πύρινο τροχό. Κατάλαβε τότε τον εμπαιγμό του δαίμονα και έμεινε σ’ εκείνη τη θέση κλαίγοντας δύο μερόνυχτα και λέγοντας στο Θεό: «Αλλοίμονο σε μένα τον αμαρτωλό, αμάρτησα και έχασα όλους τους κόπους της ζωής μου και τι να κάνω δεν ξέρω».
Είχε ακούσει λοιπόν ότι στην ανώτερη (νοτιότερη) Θηβαΐδα ζούσε από πολλά χρόνια μόνος σ’ ένα αγρό ένας γέροντας αναχωρητής. Σκέφτηκε λοιπόν να πάει σ’ αυτόν και να του εμπιστευτεί αυτά που του συνέβησαν. Όταν λοιπόν έφτασε κοντά στον τόπο του αγίου έπεσε με το πρόσωπο στη γη και έκλαιγε λέγοντας: «Αμάρτησα, συγχώρεσέ με και προσευχήσου για μένα». Ο γέροντας όμως τού φώναζε: «Δεν μπορείς να έλθεις εδώ, κορόιδο των δαιμόνων. Μη πλησιάσεις προς τα εδώ». Και τον επέπληττε. Αυτός όμως παρέμενε πεσμένος στο έδαφος κλαίγοντας. Τον συμπάθησε λοιπόν ο άγιος και του λέει: «Αν είχες ξεκινήσει να μάθεις μια οποιαδήποτε τέχνη, δεν θα έπρεπε πρώτα να βρεις ένα τεχνίτη και να μάθεις από αυτόν τα μυστικά της; Πού όμως έφυγες και κατοίκησες μόνος σου χωρίς να εμπιστευθείς τους λογισμούς σου σε κανέναν; Κι αν δεν σε βοηθούσε ο Θεός και η δεξιά του αγίου αγγέλου, θα προσκυνούσες τον δαίμονα και θα έχανες τα λογικά σου και θα τριγύριζες στις πόλεις σαν τους δαιμονισμένους. Αλλά από δω και στο εξής ευχαρίστησε τον Θεό που σε βοήθησε και έλα να μπεις μέσα στο κοινόβιο».
Και τον πήρε ο γέροντας σ’ ένα απ’ τα κοινόβια της Θηβαΐδος και τον παρέδωσε στον Ηγούμενο λέγοντας: «Δος του το μαγειρείο για επτά χρόνια, για να δουλέψει στην εντολή του Χριστού και να υπηρετήσει τους αδελφούς». Στον δε Παύλο είπε: «Μετά από επτά χρόνια έρχομαι και σου λέω τι να κάνεις». Κι όταν συμπλήρωσε τα επτά χρόνια, έρχεται ο γέροντας και λέγει στον αββά: «Δος του ένα κελλί έξω από το κοινόβιο». (Γιατί τα μοναστήρια της Θη­βαίδος έχουν μικρά αναχωρητικά κελλιά, ώστε όταν γεράσουν κάποιοι στην άσκηση, να περνούν σ’ αυτά τις πέντε μέρες της εβδομάδας· το Σαββατοκύριακο όμως έρχονται μέσα στο κοινόβιο με τους αδελφούς). Και του λέει ο γέροντας: «Κάθισε επτά χρόνια στο αναχωρητικό κελλί και μετά έρχομαι και σου λέω τι να κάνεις». Κι όταν ξεπλήρωσε κι αυτή την εντολή, ήλθε ο γέροντας και του λέει ο αββάς Παύλος: «Τί ορίζεις να κάμω»; Τότε του λέει ο γέροντας: «Δεν με χρειάζεσαι πια· το άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα σου θα σου τα διδάξει όλα».
Επειδή λοιπόν τον τίμησαν πολύ εξαιτίας αυτού του λόγου, έφυγε στη Σκήτη. Και ήλθαν εκεί οι πατέρες του κοινοβίου και τον παρακάλεσαν και τον πήραν πίσω. Και αφού επέστρεψε και είδε ότι αυξάνεται πολύ η τιμή που του γίνεται από την αδελφότητα, έφυγε πάλι στη Σκήτη. Αφού λοιπόν έμεινε στην έρημο της Σκήτης, συνέβη να τον επισκεφθούμε μαζί με άλλους τρεις πατέρες, μεταξύ των οποίων ήταν κι ο Γέροντάς μου που ήταν σε προχωρημένη ηλικία. Δεν είχε ούτε ψωμί ούτε χύτρα ούτε τίποτε άλλο για τις ανάγκες του σώματος, αλλά καθώς μας πληροφόρησε ο γείτονάς του ασκητής (γιατί σ’ εκείνον διανυκτερεύσαμε λόγω του κόπου της οδοιπορίας), ο αββάς Παύλος, όπου πήγαινε, δεν είχε τίποτε από αυτόν εδώ τον κόσμο, ούτε εργόχειρο ούτε βιβλίο ούτε γευόταν τίποτε τις πέντε μέρες της εβδομάδος —και ήταν και μεγαλόσωμος. Είπαμε λοιπόν στον αδελφό: «Κάνε εσύ αγάπη και πάρε από το κελλί σου ό,τι χρειαζόμαστε για να έχουμε κάτι να βάλουμε στο στόμα μας, όταν φθάσουμε στο κελλί του καλόγηρου». Πήρε λοιπόν τα αναγκαία και ήλθε μαζί μας. Μας έλεγε δε ότι ούτε νερό δεν είχε ποτέ στο κελλί του. Κι όταν κάποτε τον επισκέφτηκαν σε καιρό καύσωνα κάποιοι που είχαν διασχίσει την έρημο και διψούσαν πολύ, μη έχοντας νερό τους σπλαχνίσθηκε και σηκώθηκε και προσευχήθηκε· και, ω του θαύματος, ο Θεός έδωσε νερό εκεί που προσευχόταν και ήπιαν και ξεδίψασαν.
Πήγαμε λοιπόν και τον χαιρετήσαμε και χαρήκαμε με τις συμβουλές του και τα κατορθώματά του, κι αφού πήραμε την ευχή του, επιστρέψαμε ευχαριστώντας τον Θεό, που δοξάζει όσους Τον λατρεύουν με καθαρότητα. Αυτός ας αξιώσει και μας να κερδίσουμε την αιώνια ζωή ακολουθώντας στα ίχνη εκείνων που τον ευαρέστησαν.

(Κείμενο, F. Nau- L. Glugnet, Vies et Recits, Revue de l’ Orient Chretien, τομ. 10, σ. 47-49)

Πίστη ζυμωμένη με αίμα

 

1 Οκτωβρίου: Ο άγιος Δομνίνος από την Θεσσαλονίκη, οδηγείται μπροστά στον διώκτη Μαξιμιανό,ομολογεί την πίστη του και περιγελά την ψευδώνυμο θρησκεία,ενώ βασανίζεται καταξεόμενος. Τέλος, του σπάνε τα σκέλη. Σαυτή την κατάσταση επιβίωσε επτά ημέρες,δοξολογώντας και ευχαριστώντας τον αγωνοθέτη Χριστό.

4 Οκτωβρίου: Η αγία Δομνίνη και οι θυγατέρες της Βερνίκη και Προσδόκη, για να διαφυλάξουν την τιμή τους,φοβούμενες βιασμό από τους διώκτες τους,πέφτουν στο ποτάμι και πνίγονται. Συγκαταλέγονται άμεσα στους Μάρτυρες.

6 Οκτωβρίου: Ο άγιος νεομάρτυς Μακάριος από την Κίο της Βιθυνίας, ο διά της βίας εξισλαμισθείς, αφού ενισχύεται πρώτον με ασκητικούς αγώνες, έπειτα παραδίδεται,δικάζεται και καταδικάζεται σε βασανιστήρια. Μένει κρεμασμένος από τις μασχάλες για σαράντα μέρες και άλλες ενενήντα έγκλειστος,με την κεφαλή προς τα κάτω σε ξεροπήγαδο. Στο μεσοδιάστημα δέχεται συχνούς ραβδισμούς για να αποστατήσει. Φοβούμενοι οι Τούρκοι μην αλλαξοπιστήσει το πλήθος των αλλοφύλων πού εθαύμαζε την πίστη του Αγίου, τον παραδίδουν σε λιθοβολισμό και έπειτα τον αποκεφαλίζουν.

10 Οκτωβρίου: Μαρτυρούν δύο κατά σάρκα αδέλφια για την αγάπη του Χριστού: ο Ευλάμπιος και η Ευλαμπία.Ο Ευλάμπιος διά τής προσευχής συνέτριψε τό είδωλο τού θεού Αρη. Καί ενώ άρχισαν νά τόν μαστιγώνουν μέ τόν πιό απάνθρωπο τρόπο, όρμησε η αδελφή του Ευλαμπία, καί αφού τόν αγκάλιασε, παρακάλεσε τό Θεό νά τήν αξιώσει νά συμμαρτυρήσει μέ τόν αδελφό της. Τότε έβαλαν καί τούς δυό σέ ένα καζάνι μέ βραστό νερό. Αλλά διά θαύματος αυτοί δροσίζονταν, καί έτσι βγήκαν σώοι καί αβλαβείς. Τέλος, αποκεφαλίζονται μαζί τους 200 πιστεύσαντες πρώην ειδωλολάτρες.

13 Οκτώβριος : Ο βουλευτής Διόσκορος, απεκδύεται τις κοσμικές τιμές και δόξες και ελέγχει κατά πρόσωπο τον άρχοντα Λουκιανό, για τις διώξεις εναντίον των Χριστιανών. Δεν υπέκυψε στις κολακείες και υποσχέσεις του τυράννου και αφού βασανίστηκε σκληρά αποκεφαλίζεται.

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/#ixzz1aUn8KW2d

Πώς πρέπει να ψάλλουμε στον ναό(Κατά τους κανόνες και τους Αγ.Πατέρες)

Α. «Ύμνείσθαι φωναίς αισίαις»

α. Ή κατάνυξη

Ή Εκκλησία ορίζει: ή ψαλμωδία να γίνεται με πολλή προσοχή, κατάνυξη καί συ­ντριβή. «Μετά πολλής προσοχής καί κατανύξεως τάς τοιαύτας ψαλμωδίας προσάγειν τω των κρυπτών εφόρω Θεώ» (Κανών ΟΕ' της αγίας ΣΤ' Οικουμενικής)

β. Ή ήπια φωνή

Ή κατάνυξη κάνει τον ιεροψάλτη να υμνεί τον Θεό «φωναις αισίαις», με ήπια φωνή,καί όχι με άγριες καί απειθάρχητες φωνές καί ξελαρυγγιάσματα·«μήτε βοαίς άτάκτοίς κεχρήσθαί, καί την φυσιν προς κραυγήν εκβιάζεσθαί» (Κανών ΟΕ' της ΣΤ).

Ό άγιος Νεκτάριος ο Πενταπόλεως είχε βροντώδη φωνή. Ή κατάνυξη του όμως τον έκανε να ψέλνει απαλά. Έλεγε ένας αύτήκοος μάρτυρας: «Αν καί. είχε βροντερή φωνή, εψελνε (καί μιλούσε) σιγανά, κατανυκτικά» (βλ. «Έκκλησία» φ.1-15/9/95, αρθρο κ.Άχιλλέως Γ.Χαλδαιάκη, Ή μουσικότης του 'Αγίου Νεκταρίου).

γ. Ήθος ιεροπρεπές

Ή εσωτερική κατάνυξη ρυθμίζει καί την εξωτερική στάση· ρυθμίζει καί τον τρόπο πού στέκεται στο αναλόγιο ο ιεροψάλτης. «Τι δε εστί το ζητούμενον καί ο παρ'υμών (των ίεροψαλτών) απαιτείται; Το τους θείους αναπέμπο­ντας ύμνους φόβω πολλω συνεσταλμένους καί ευλάβεια κεκοσμημενους, ούτω προσφέρειν τού­τους» ("Αγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, εις Ήσ.(6,1). Με ένα λόγο, ο καλός ιεροψάλτης στέκεται στο αναλόγιο ταπεινά· σαν τον Τελώνη, καί όχι καμαρωτά (σαν τον Φαρισαιο...).

δ. Οι ώφέλείες

1. Ωφελείται ό ίδιος ό ιεροψάλτης

«Πληρουσθε εν Πνευματι λαλούντες έαυτοις φαλμοις καί υμνοις καί ωδαις πνευματικές» (Έφεσ. 5:11). Σχολιάζει ό άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Θέλεις να ευφρανθείς; Να! Σου προσφέρεται ή ψαλμωδία ως πνευματικό ποτό! Μάθε να φάλλεις, καί θά δεις την ευχαρίστηση. Όσοι φάλλουν (μετά κατανύξεως!..) γεμίζουν από άγιο Πνεύμα! Όπως γεμίζουν από ακάθαρτο πνεύμα όσοι τραγουδούν σατανικά τραγούδια» (Εις Έφεσ. 19, &λ. Τ.Μ.Ε., Προθεωρία 1).

2. Ωφελείται το εκκλησίασμα

Ή ήπια φωνή ξεκουράζει το εκκλησίασμα. Ταυτόχρονα του δημιουργεί:

• Τίς κατάλληλες προϋποθέσεις να αύτοσυγκεντρωθεί καί να προσευχηθεί!

• Κατά τον άγιο Διάδοχο Επίσκοπο Φωτικής,ή ήπια φωνή:«Κρατά θερμή τη μνήμη του Θεού.Καί προξενεί στην καρδιά έννοιες ήπιες και κατανυκτικές» (Τα 100 πρακτικά κεφάλαια,73).

3. Καί ευφραίνεται ό ουρανός

α. Ευφραίνεται ό Θεός

Ό μέγας Έλλην ιεροψάλτης καί μελοποιός, αείμνηστος Ιωάννης Σακκελαρίδης (+1938), έλε­γε για την ψαλμωδία: «Ουκ εν τω συσσεισμω Κύριος- αλλ'εν φωνή αύρας καί λεπτής» (ΓΒασιλ. 19:11-12). Καί εννοούσε: Ό Κύριος δεν είναι παρών στίς άγριες ψαλμωδίες («ουκ εν τω συσσεισμω»), αλλά είναι «εν φωνή αύρας λε­πτής», σε ήρεμες φωνές, πού βγαίνουν από τα­πεινές ψυχές, «εκ στόματος νηπίων καί θηλαζό­ντων καταρτίσω αϊνον» (Ψαλμ.4).

β. Ευφραίνεται η Παναγία

Ό όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης, καθώς έψελνε τα μεσάνυκτα στο μοναστήρι της Μεγί­στης Λαύρας, Αγίου Όρούς,τον κανόνα του Ακάθιστου ύμνου,τον επισκέφθηκε ή Πανα­γία,τον κέρασε ένα νόμισμα χρυσό,καί του είπε:«Χαίροις Ιωάννη τεκνόν μου·ψαλλέ μοι καί δέν θέλω σε εγκαταλείψει» (Μέγας Συναξαριστής τ. 10, σελ.24).

Καί ο όσιος Γρηγόριος,μοναχός και αυτός της Μεγίστης Λαύρας, ήταν καλλικέλαδος αηδών. Την παραμονή των Φώτων έγινε στο μοναστήρι ή καθιερωμένη Θ.Λειτουργία του Μ.Βασιλείου.Καθώς ο όσιος έψαλλε τον ύμνο της Παναγίας, «επί σοι χαίρε Κεχαριτωμένη»., τον επισκέπτεται ή Παναγία! Τον κέρασε ένα «φλουρί» καί του είπε: «Δέξαι σου το ψαλτικόν, ώ Δομέστικε, και ευχαριστώ σοι πολλά» (Αυτόθι).

Καί οι δυο τους ήσαν άγιοι. Σάν άγιοι έψελναν άγια· με ταπείνωση καί συντριβή. Είχαν καί αγγελική φωνή. Καί τα δύο (περισ­σότερο το πρώτο...) γοήτευσαν την Παναγία.

Β. Ή ανίερη ψαλμωδία

α. Οι άγριες φωνές

1. «Σάν τα βόδια»

Κάποτε, ο μαθητής του οσίου Πατρός ημών Παμβώ κατέβηκε από την έρημο στη μεγάλη πόλη της Αλεξανδρείας. Έκεί, εκκλησιάστηκε στον ναό του αποστόλου Μάρκου.Ένθουσιάστηκε από τα ψαλσίματα των κοσμικών ιεροψαλτών! Καί ζήλεψε!.. Γυρίζει προς τον όσιο Παμβώ κάπως ταραγμένος.

—Παιδί μου, τί συμβαίνει; Γιατί είσαι ταραγ­μένος; του λέει ο άγιος.

—Πάτερ μου, πήγα στην Εκκλησία και άκουσα ψαλμωδίες!Εμείς έδω τίποτα δεν ψέλνομε...

Καί ο Γέρων του απάντησε:

- Τεκνον μου, έρχεται ποτέ κατάνυξη, έρχονται ποτέ δάκρυα όταν ψέλνουν καί υψώνουν τη φωνή τους σαν τα βόδια; Πρέπει, τέκνον μου, με φόβο καί τρόμο, καί δάκρυα, καί στεναγμούς να άναπέμπομε τίς προσευχές μας στο Θεό! Ή δε φωνή μας να είναι σοβαρή, κατανυκτική, μέτρια καί ταπεινή (Εύεργ. τ.Β, ύπόθεση ΙΑ').

Από τότε μέχρι σήμερα, το σκηνικό στίς εκκλησίες δεν άλλαξε. Ό λόγος του αγίου,«υψώνουν τη φωνή τους ως οί βόες»,έχει πάντοτε ισχύ,προπαντός σήμερα,που γίνεται καί χρήση μικροφώνων.

2. Ή επιστημη της μουσικοθεραπείας

Ή νεοφανής επιστήμη της μουσικοθερα­πείας, μετά από έρευνες κατέληξε στο συμπέ­ρασμα ότι ή δυνατή μουσική αγριεύει (!) τον άνθρωπο καί βλάπτει την υγεία του! (Φαντα­σθείτε να πηγαίνετε στην εκκλησία για να ηρε­μήσετε, καί να σας αρρωσταίνει καί να σας αγριεύει ή ψαλμωδία!..) Γι αυτό το λόγο ή ανωτέρω επιστήμη προτείνει την μουσική των «ήπιων τόνων».

Είναι εκπληκτικό αυτό πού σήμερα ή και­νούργια αυτή επιστήμη μας προτείνει, από πολύ παλιά (6ος μ.Χ. αιώνας) ήταν ήδη νόμος της Εκκλησίας! (Κανών ΟΕ' της αγίας Έκτης, «Πενθέχτης», Οικουμενικής Σννόδου).

β. Το ήθος

Γράφει ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος για τους ιεροψάλτες της εποχής του: «Μερικοί, κατά τη Θεία Λατρεία, καταφρονούν τον Θεό.Εκλαμβάνουν τα λόγια του Αγίου Πνεύματος ως κοινά!.. Τα λένε καί κινούν τα χερια τους όπως-οπως. Μεταφέρουν στον ιερό ναό τους τρόπους των μίμων καί των ορχηστρών! Σείονται ολόκληροι! Σέ τίποτε δέ διαφέρουν από τους μανιακούς! "Αθλιε καί ταλαίπωρε! Έπρεπε να τρέμεις αναπέμποντας την αγγελική δοξολογία.Να δοξολογείς τον Κτίστη με τρόμο για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου»(Εις Ησ.6,1)

Καί σήμερα υπάρχουν ιεροψάλτες, πού με­ταφέρουν στο αναλόγιο τους τρόπους των μίμων καί των ορχηστρών (καί θυμίζουν τραγουδιστές ορχήστρας!

γ. Γιατί;

Τί είναι εκείνο πού τους κάνει να ψέλνουν δυνατά, κ.λ.π., καί να σείονται ολόκληροι; Αλή­θεια, θα έψελναν μ'αυτόν τον τρόπο, αν ό ιερός ναός ήταν τελείως αδειανός; Γιατί; Δεν είναι τότε ό Θεός παρών; Μα δεν ψέλνουν για τον Θεό!!! Ψέλνουν για να φάνουν αρεστοί (ώραϊοι!)στο λαό!..Κίνητρο δηλαδή είναι το ακάθαρτο πάθος τής.άνθρωπαρέσκειας· της υπερηφάνειας. «Το δε βοάν καί κραυγάζειν ου κατεσταλμένου(ταπεινου)ήθους, αλλά θρασέος εστί καί γεγαυρωμένου», λέει ό μέγας ερμηνευτής των ιερών Κανόνων Ί. Ζωναράς.

δ. "Αγανακτεί ο ουρανός!

«Μετάστησον απ'έμού ηχον ωδών σου, καί ψαλμόν οργάνων σου ουκ άκούσομαι» (Άμώς 5:23). Πάρε από μπροστά μου τα ψαλτήρια σου! Δε θέλω να τ'ακούω, λέει, διαμαρτύρεται, ό Κύριος!

ε. Συμπέρασμα:

• «Τοις εύθέσί πρέπει αίνεσις» (Ψαλμ.. 32:1), Οι δίκαιοι,οί ταπεινοί τη καρδία, αυτοί πρέπει να υμνούν τον Κύριο.

• «Ψάλατε τω Κυρίω οι όσιοι αυτού» (Ψαλμ.29:5). "Τον ύμνούν οί όσιοι.Γιατί αυτοί,καί μόνο αυτοί,ξέρουν να υμνούν.

Αρχ.Βασ.Μπακογιάννη''Το φριχτό μυστήριο΄΄εκδ.''Ιχνηλασία 1997

www.proskynitis.blogspot.com

WWW.PROSKYNITIS.BLOGSPOT.COM

Γίνονται σήμερα θαύματα;

 

Οἰ ἄνθρωποι σέ κάθε ἐποχή ζητοῦσαν τόν ἐντυπωσιασμό, σημεῖα καί τέρατα. « Σημεῖα» ζητοῦσαν καί στήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ. « Διδάσκαλε θέλομεν ἀπό σου σημεῖον ἰδεῖν». ( Μτθ. 12,38). Θέλουμε νά δοῦμε ἕνα θαῦμα ἀπό σένα. Βέβαια αὐτό τό ζητοῦσαν ὄχι αὐτοί πού ἤθελαν νά πιστέψουν, ἀλλά αὐτοί πού ἄν καί ἔβλεπαν, δέν ἤθελαν νά πιστέψουν. Γιά μερικούς μέ καλή διάθεση εἶναι κάπως δικαιολογημένη αὐτή ἡ ἐπιθυμία. Θέλουν νά δοῦν. Καί γιατί δέν βλέπουν; Τί νά δοῦν; Μά ὅλος ὁ κόσμος εἶναι ἕνα θαῦμα. Ἄπειρα θαύματα μᾶς πλημμυρίζουν. Μικρό εἶναι τό θαῦμα τῆς δημιουργίας; Ἡ τάξη, ἡ ἁρμονία, ἡ σκοπιμότητα πού διέπει τόν φυσικό κόσμο, δέν γεμίζουν τήν ψυχή μας μέ θαυμασμό; Τί νά πεῖ κανείς γιά τό καταπληκτικό ἀνθρώπινο σῶμα μέ τίς λειτουργίες του. Κι’ ἀκόμη τί νά πεῖ κανείς γιά τό θαῦμα τῆς πνευματικῆς καί ἠθικῆς ἀναδημιουργίας πού προσφέρει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ στίς ἀνθρώπινες ψυχές!

Δυστυχῶς τό θαῦμα αὐτό, πολύ μεγαλύτερο ἀπό κάθε ἄλλο, δέν προκαλεῖ ἐντύπωση καί περνάει ἀπαρατήρητο. Ποιός κάθεται νά ἐμβαθύνει τίς θαυμαστές ἀλλοιώσεις καί μεταστροφές ποῦ πραγματοποιεῖ κάθε μέρα μέ ἀνερμήνευτο τρόπο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ;

Βλέπουμε λ.χ. ἕνα σύζυγο τύραννο μέσα στήν οἰκογένεια, μέ παραξενιές, ἰδιοτροπίες, γκρίνιες, καί νά γίνεται αἰφνίδια στοργικός , ἤρεμος καί συνεργάσιμος. Βλέπουμε τόν μέθυσο, τόν ἀνήθικο, τόν ἀπατεώνα, ξαφνικά νά συγκλονίζεται ἀπό μία ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ καί νά ἀλλάζει ριζικά καί νά γίνεται καινούργιος ἄνθρωπος καί γεύεται πρωτόγνωρες χαρές.

Ὁ ἰ. Χρυσόστομος λέγει : « μή ζητᾶς νά δεῖς σημεῖα, ἀλλά ὑγεία ψυχῆς. Μή ζητᾶς νά...

δεῖς ἕνα νεκρό νά ξανάρχεται στή ζωή. Διότι ἔμαθες τώρα πώς ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη ἀνίσταται. Μή ζητᾶς νά δεῖς ἕνα τυφλό νά θεραπεύεται, ἀλλά κοίτα τώρα πόσοι ἀποκτοῦν τό φῶς τους καί βρίσκουν τήν πιό σπουδαία καί χρήσιμη ὅραση, τήν πνευματική. Ἔτσι θά διορθώσεις τό βλέμμα σου καί θά μάθεις νά παρατηρεῖς μέ σωφροσύνη. Διότι ἄν ὅλοι μας ζούσαμε ὅπως ἔπρεπε, τότε καί οἱ εἰδωλολάτρες θά μᾶς θαύμαζαν περισσότερο, ἀπό τό ἄν κάναμε καί τά μεγαλύτερα θαύματα.

Νά ποιό εἶναι γιά τόν Χρυσόστομο τό πιό μεγάλο θαῦμα : ἡ ἁγιότητα τοῦ βίου συνοδευόμενη ἀπό τό φωτεινό παράδειγμα μπορεῖ νά προκαλέσει τούς πιό ἰσχυρούς κραδασμούς ἀκόμη καί στίς πιό ἀδιάφορες ψυχές.

Τό νά δεῖ κανείς ἕναν ἄρρωστο νά θεραπεύεται εἶναι κάτι τό ἐντυπωσιακό, ἀλλά τό βλέπει κανείς μία ψυχή πού ψηνόταν ἀπό τόν πυρετό τοῦ πάθους λ.χ. τῆς σαρκολατρίας, τῆς φιλαργυρίας, τοῦ μίσους, τῆς ζήλειας, τῆς ἐμπάθειας κ.α. παθῶν καί ξαφνικά ἡ ψυχή αὐτή νά θεραπεύεται καί νά γεμίζει ὑγεία, μέ ἔργα ἀγάπης, τιμιότητας, προσφορᾶς καί θυσίας αὐτό δέν εἶναι θαῦμα ἀσύγκριτο καί ἀνώτερο;

Ἀσφαλῶς μπροστά σέ μία νεκρανάσταση στεκόμαστε μέ κατάπληξη. Γιατί ὅμως δέν νοιώθουμε τόν ἴδιο συγκλονισμό μπροστά στίς τόσες ψυχικές καί πνευματικές νεκραναστάσεις;

« Νεκρός ἤν καί ἀνέζησε» εἶπε ὁ Χριστός γιά τόν ἄσωτο γιό πού γύρισε στό σπίτι τοῦ Πατέρα του πού μετανόησε καί ἄλλαξε ζωή. Νεκρός εἶναι καί ξαναζεῖ καί ὁ κάθε ἁμαρτωλός ἀπό τήν ὥρα πού μετανοεῖ καί παύει νά ὑπηρετεῖ τά τυραννικά ψυχοφθόρα πάθη καί ξαναβρίσκει τόν ἑαυτό του καί τήν πνευματική του ἐλευθερία.

Δέν εἶναι θαῦμα, ὅταν αὐτός πού μέχρι χθές ἦταν ἕνα ἐρείπιο, ἕνας ἄσωτος, τώρα ἔγινε ἄλλος ἄνθρωπος καί ξεκινάει τή καινούργια ζωή ποῦ ἐγκαινίασε ὁ Χριστός;

Δέν γίνονται λοιπόν καί σήμερα θαύματα; Ἁπλά χρειάζεται νέα ὅραση γιά νά δοῦμε τή νέα πραγματικότητα πού ἔφερε ὁ Χριστός στόν κόσμο.

« Ἐρωτήματα στόν Ἰησοῦ Χριστό»

Γ. Μελέτης

Βατοπαίδι

Ὅταν ἡ ἀθεΐα γίνεται μισαλλοδοξία

 

Στὶς 31 Ὀκτωβρίου 1917 στὴ Τσαρσκογιε Σελὸ ὁ π. Ἰωάννης Κοτσούρωφ δολοφονήθηκε ἔξω ἀπὸ τὸν καθεδρικὸ ναό, γιατί ἔκανε λιτανεία καὶ δέηση ὑπὲρ τῆς εἰρήνης… Ἦταν ὁ πρῶτος νεομάρτυρας.

Τὴν Τρίτη του Πάσχα τοῦ 1918 θάφτηκε ζωντανὸς σὲ τάφο ποὺ ἔσκαψε μὲ τὰ ἴδια τοῦ τὰ χέρια ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Πὲρμ Ἀνδρόνικος. Τὴν ἴδια περίοδο στὴν Ἁγία Πετρούπολη συνελήφθησαν σαράντα ἱερεῖς τὴν ὥρα ποὺ λειτουργοῦσαν. Ὁδηγήθηκαν στὸ κοιμητήριο τοῦ Σμόλενσκ καὶ θάφτηκαν ζωντανοὶ μὲ ἄμφιά τους.

Στὶς 29 Ἰουνίου τοῦ 1918 ἔριξαν στὸν ποταμὸ Τούρα τὸν ἐπίσκοπό του Τομπὸλσκ Ἐρμογένη, ἀφοῦ πρῶτα του ἔδεσαν στὸν λαιμὸ μία τεράστια πέτρα ἑξήντα δύο κιλῶν. Στὶς 5 Σεπτεμβρίου 1918 τουφεκίστηκε ὁ ἐφημέριος του ναοῦ τῆς Παναγίας τοῦ Καζᾶν Πετρούπολης, π. Φιλόσοφος Ὀρνάτσκι μαζὶ μὲ τοὺς δύο γιούς του. Ἦταν ἄνθρωπος μὲ βαθιὰ πίστη καὶ μεγάλη φιλανθρωπικὴ δραστηριότητα καὶ εἶχε ὀργανώσει πολλὰ παιδιὰ ἱδρύματα. Τὴν ἴδια μέρα μαρτύρησαν ὁ ἐπίσκοπος Σελεγκὶνσκ Ἐφραίμ, καὶ ὁ πρωθιερέας Ἰωάννης, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ π. Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης. Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1918 μαρτύρησε ὁ ἐπίσκοπος Ἀμβρόσιος Γουντκό. Ἐξάρθρωσαν τὶς ἀρθρώσεις τῶν χεριῶν τοῦ ἀσπρομάλλη γέροντα καὶ μετὰ τρύπησαν τὸ σῶμα του μὲ ξιφολόγχη. Τὶς 5 Ἰανουαρίου τοῦ 1919 ἐκτέλεσαν στὸ Γιουριεφσκ τὸν ἐπίσκοπό του Ρεβὲλσκ Πλάτωνα. Τὸ λείψανο τοῦ ἱερομάρτυρα εἶχε πάνω του ἑπτὰ πληεγὲς ἀπὸ τὶς ξιφολόγχες καὶ τέσσερις ἀπὸ σφαῖρες. Μαζί του μαρτύρησαν εἴκοσι πιστοί. Τὴν ἴδια χρονιὰ ἀνασκολόπισαν τὸ βοηθὸ ἐπίσκοπό του Νόβγκοροντ Ἰσίδωρο, στὴ Σαμάρα. Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1919 στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Μητροφάνους κρέμασαν στὴν ὡραία πύλη τὸν ἐπίσκοπο Βορονὲζ Τύχωνα. Τὸ 1920, ὁ ἀριθμὸς τῶν νεομαρτύρων εἶχε φτάσει τοὺς 10.000.

Οἱ ἄθεοι πάσχιζαν μὲ κάθε τρόπο νὰ μιμηθοῦν τοὺς ἀρχαίους διῶκτες τῶν πρώτων χριστιανῶν, γιὰ «νὰ διορθώσουν τὰ...

σφάλματα τοῦ Νέρωνα, τοῦ Δέκιου, τοῦ Διοκλητιανοῦ», ὅπως κόμπαζαν. Γι’ αὐτὸ καὶ στὰ βασανιστήρια ἐμπνέονταν ἀπὸ τὴν ἐφευρετικότητα τῶν ἀρχαίων διωκτῶν, ὅπως δείχνουν τὰ ἑπόμενα περιστατικά:

Τὸν Καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Βορονέζ, οἱ βασανιστὲς τοῦ τὸν «κοινωνοῦσαν» μὲ λιωμένο κασσίτερο, ἐνῶ στὸ κεφάλι τοῦ κάρφωναν ξύλινα καρφιά…

Στοὺς ἱερομόναχους Ἀρίσταρχο ἀπὸ τὴν πόλη Μπόρκι καὶ Ρουτιὸν ἀφαίρεσαν τὸ δέρμα ἀπὸ τὸ κρανίο.

Τὸν ἱερέα π. Ἰγνάτιο ἀπὸ τὸ Πὲρμ τὸν συνέλαβαν κατὰ τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας, τὸν ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τὸν Ναό, τὸν ἔδεσαν στὴν οὐρὰ ἑνὸς ἀλόγου, καὶ τὸν ἔσερναν στοὺς δρόμους τῆς πόλης.

Στὸν πρωθιερέα π. Νικόλαο Κόνιουχωφ ἀπὸ τὸ Τσερντὺνσκ τοῦ ἔχυναν νερὸ μέσα στὴν παγωνιά, μέχρι ὅτου ὁ μάρτυρας ἔγινε μία στήλη πάγου.

Τὸν Πρωθιερέα Εὔγραφο Πλετνιῶ ἀπὸ τὸ Σεμιρέτσιγιε μαζὶ μὲ τὸν γιὸ τοῦ Μιχαὴλ τοὺς ἔκαψαν ζωντανοὺς στὸ λέβητα τοῦ ἀτμόπλοιου.

Συμπληρώνοντας λοιπὸν τὸ παραπάνω πὰζλ μίσους καὶ ἀντιχριστιανικῆς ὀργῆς, προσθέτω τὰ ἑξῆς:

Ἡ σχετικὴ ἠρεμία ποὺ ἐπῆλθε μετὰ τὶς ταραχὲς τῶν «νεωτεριστῶν» καὶ τῶν δικαστηρίων κατὰ τὰ ἔτη 1922-1923 δὲν ἦταν παρὰ μόνο μία προσωρινὴ ἀνάσα. Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1928 οἱ ἀρχὲς ἔκλεισαν τὶς θεολογικὲς καὶ ἐκκλησιαστικὲς σχολὲς ἐνῶ προηγουμένως, στὶς 8 Ἀπριλίου, μὲ τὸ νέο νόμο γιὰ τὴν ἄσκηση τῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων, τὸ κράτος ἐπεδίωκε κυριολεκτικὰ νὰ διαλύσει τὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία. Μὲ τὸν νόμο αὐτὸ χιλιάδες ναοὶ ἔκλεισαν, γκρεμίστηκαν ἢ μετατράπηκαν σὲ δημόσιες ὑπηρεσίες, πορνεία καὶ δημόσια οὐρητήρια. Ἀμέτρητοι κληρικοί, μοναχοί, καὶ λαϊκοὶ συνελήφθησαν , ἐξορίστηκαν ἢ ἐκτελέστηκαν. Ἀπὸ τὸ 1929 ὡς τὸ 1934 ἐπικράτησε στὴν Ρωσία μία τέτοια μανία καταστροφῆς κάθε θρησκευτικοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ πράγματος ποὺ ἀνάλογή της δὲν συναντᾶ κανεὶς στὴν Ἱστορία. Θησαυροὶ τῆς λατρείας καὶ τῆς χριστιανικῆς τέχνης ἐξαφανίστηκαν, μοναστήρια, θαυμάσιοι ναοί, πραγματικὰ μνημεῖα τέχνης καταστράφηκαν ὁριστικά.

Ἡ Ἁγία Πετρούπολη ἔζησε μία φρικτὴ νύχτα στὶς 18 Φεβρουαρίου τοῦ 1932. Τὴν νύχτα αὐτὴ ὁ λαὸς τὴν ὀνόμασε «Ἅγια Νύχτα». Οἱ ἄθεοι μπῆκαν στὰ μοναστήρια τῆς Πετρούπολης καὶ συνέλαβαν πάνω ἀπὸ πεντακόσιους μοναχοὺς καὶ μοναχές, καθὼς καὶ πολλοὺς ἱερομόναχους ποὺ ὑπηρετοῦσαν σὲ ἐνορίες, λόγω του ὅτι εἶχαν καταργηθεῖ τὰ μοναστήρια τους. Ἀπὸ τὴν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νιέφσκι συνελήφθησαν ὅλα τὰ μέλη τῆς ἀδελφότητας, σαράντα στὸν ἀριθμό, μὲ ἐπικεφαλεῖς τὸν Ἀρχιμανδρίτη Βαρλαὰμ (Σατσερντότσκι) καὶ Λὲβ (Γιεγγόρωφ), καθὼς καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Γαβριὴλ (Βοεβόντιν). Ὅλοι τους δικάστηκαν μὲ βάση τὸ ἄρθρο58δ10 καὶ καταδικάστηκαν σὲ πολλὰ χρόνια φυλάκισης καὶ ἐξορίας. Στὴν πλειοψηφία τους δὲν ἐπέστρεψαν ποτὲ ἀπὸ τὰ στρατόπεδα καὶ τὶς ἐξορίες. Ἄφησαν ἐκεῖ τὴν τελευταία τους πνοή. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Βαρλαὰμ ἐργάστηκε στὰ καταναγκαστικὰ ἔργα στὴν κατασκευὴ τοῦ Μπελομὸρ κανάλ, ἑνὸς ὑπερφίαλου ἔργου τοῦ Στάλιν, στὸ ὁποῖο ἐργάστηκαν πάνω ἀπὸ 100.000 κρατούμενοι καὶ πολλοὶ ἄφησαν ἐκεῖ τὴν τελευταία τους πνοή. Τὸ 1937 ὁ Ἀρχιμανδρίτης ἐκτελέστηκε στὸ κανάλι. Ὁ ἀρχιμανδρίτης Λὲβ σκοτώθηκε στὸ στρατόπεδο Οὐσύννικι (περιοχὴ Κεμερόβο) τὸ 1941.

Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1933 οἱ ἀρχὲς ἀπαγόρευσαν στὸν Μητροπολίτη Σεραφεὶμ (Τσυτσάγγωφ) νὰ παραμείνει στὴν Πετρούπολη, μὲ τὴν πρόφαση ὅτι δὲν ἔχει νόμιμο ἐσωτερικὸ διαβατήριο. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν Πετρούπολη πάνω ἀπὸ διακόσιοι κληρικοί. Στὶς 5 Ὀκτωβρίου στὴν κενὴ ἕδρα τῆς Πετρούπολης ἐξελέγη ὁ ἐπίσκοπος Ἀλέξιος Συμάνσκι ὡς Μητροπολίτης Πετρουπόλεως. Ἡ πρώην κραταιὰ καὶ μεγάλη Μητρόπολη εἶχε σχεδὸν διαλυθεῖ…

Ἀκόμη καὶ οἱ κωδωνοκρουσίες ἐκείνη τὴν ἐποχὴ εἶχαν ἀπαγορευτεῖ. Ὁ Ἀριθμὸς τῶν ἐν ἐνεργεία κληρικῶν ναῶν καὶ ἐνοριῶν εἶχε συρρικνωθεῖ στὸ ἔπακρο. Πρὶν ἀπὸ τὴν Ὀκτωβριανὴ Ἐπανάσταση μέσα στὴν πόλη ὑπῆρχαν 790 ναοὶ καὶ ὑπηρετοῦσαν 1700 ἱερεῖς. Τὰ μοναστήρια ἦταν 16 καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν μοναχῶν 1629. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1933 εἶχαν μείνει 61 ναοὶ καὶ 300 ἱερεῖς. Τὰ μοναστήρια εἶχαν κλείσει ὅλα. Τὸν Ἰούνιο τοῦ 1941 εἶχαν μείνει μέσα στὴν πόλη τῶν 4.000.000 κατοίκων μόνο 8 (!) ἐκκλησίες…

Ἡ τραγικὴ αὐτὴ εἰκόνα ἦταν ἴδια μὲ τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατοῦσε σ’ ὅλη τὴν τότε ΕΣΣΔ. Ὑπῆρχαν μόλις 100 ναοὶ ἀνοικτοὶ σ’ ὅλη τὴν ἐπικράτεια καὶ ἐλάχιστοι ἱερεῖς. Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν ἱερέων καὶ τῶν μοναχῶν βρισκόταν στὶς φυλακές, σὲ ἐξορία ἢ στὸν τάφο. Μὲ τὰ λόγια «ἂς γίνει τὸ θέλημά Σου» χιλιάδες ἱερεῖς καὶ μοναχοὶ πῆραν τὸν δρόμο τοῦ Σταυροῦ κι ἔχυσαν τὸ αἷμα τοὺς ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ.

Τὰ τέλη τοῦ 1935 παύθηκε ἡ προσωρινὴ Πατριαρχικὴ Σύνοδος. Σὲ ὅλη τὴν ΕΣΣΔ εἶχαν ἀπομείνει μόνο 4 ποιμενάρχες. Ὁ τοποτηρητὴς τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου Μητροπολίτης Σέργιος, ὁ Μητροπολίτης Λένινγκραντ Ἀλέξιος, ὁ Μητροπολίτης Ντιμιτρὼφσκ Σέργιος, καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Πετεργκὼφ Νικόλαος. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν μόνιμη ἀπειλὴ τῆς σύλληψης….

http://eatheia.blogspot.com/

«Ποῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία;» Μία ἀπάντηση τοῦ π. Ἀντωνίου Χρήστου, ἐφημέριου Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας

 

Ἀπάντηση στὸ ἄρθρο «Ποῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία;»

(http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/10/blog-post_6327.html)

Μερικὲς φορὲς ἀναρωτιέμαι ἂν ὑπάρχει κοινὴ λογικὴ σὲ αὐτὸν τὸν τόπο καὶ στοὺς πολίτες της. Ἀλλὰ μᾶλλον ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική! Παρακαλῶ λοιπὸν τὸν κάθε ἄθεο-ἀντίχριστο-ἄθρησκο, ἀγνωστικιστὴ καὶ ὅτι ἄλλο θέλει ἂν πιστεύει ἡ ὄχι εἶναι δικιά του δουλεία! Τὸ νὰ θέλει νὰ εἶναι πιὸ πατριώτης ἀπὸ τοὺς Κληρικοὺς ὅμως σὲ αὐτὸν τὸν τόπο πάει πολύ..! Φυσικὰ δὲν εἴμαστε οἱ μόνοι, ὅμως ἂν ὑπάρχει ἑλληνικὸ κράτος σήμερα καὶ ἑλληνικὴ συνείδηση τὸ χρωστᾶμε σὲ αὐτοὺς καὶ αὐτὸ φαίνεται καὶ σήμερα στὸ ἐξωτερικὸ καὶ στὴν ὁμογένεια! Ἑλλάδα χωρὶς ράσο δὲν ὑπάρχει ἀλλὰ κάποιοι θέλουν νὰ κάνουν χωρὶς ράσο Ἑλλάδα. ἀλλὰ θὰ βγοῦν γελασμένοι!

Ἂς ἔρθω καὶ στὰ προσωπικὰ τώρα γιὰ νὰ μὴ γενικεύω ὅπως ἔκανες καὶ ἐσὺ φίλε ἀναγνώστη !

Ἐγὼ εἶμαι Κληρικὸς θρησκευτικὸς Λειτουργός, μισθοδοτούμενος ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ πολιτεία ὄχι ἀπὸ χάρη ἢ ἀέρα ἀλλὰ κατόπιν σχετικῆς συμφωνίας! Δὲν σοὺ κάνει ἐντύπωση ποῦ ὅλα τὰ νοσοκομεῖα τῆς Ἀθήνας εἶναι σὲ πρώην τέτοια κτήματα; Ἂν δὲν τὰ παραχωροῦσε ἡ Ἐκκλησία ἐσὺ θὰ πήγαινες γιὰ θεραπεία στὴν Κόρινθο καὶ στὴ Θήβα! Ἴσως τὸ σπίτι σου νὰ βρίσκεται σὲ Ἐκκλησιαστικὸ ἀκίνητο ποὺ πῆρε τὸ κράτος μὲ τὴν ὑποχρέωση νὰ πληρώνει τὸν κλῆρο γιατί πολὺ ἁπλὰ εἴμαστε καὶ ἐμεῖς ἄνθρωποι μὲ οἰκογένειες! Ἄρα καὶ τὸ σπίτι σου ἔμμεσα στὴ Ἐκκλησία καὶ τοὺς Κληρικοὺς ποὺ βρίζεις ἔμμεσα ἢ ἄμεσα τὸ χρωστᾶς! Αὐτὸ σημαίνει ὅτι, ὅτι ἐπιδόματα ἔπαιρνε ὁ δημόσιος τομέας δὲν ἔρχονταν καὶ σὲ ἐμᾶς αὐτόματα ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ κάνουμε δικαστικοὺς ἀγῶνες! Πρὸς τὸ τέλος ἐξομοιωθήκαμε νομοθετικὰ ὡς δημόσιοι ὑπάλληλοι καὶ ἔχουμε τὶς ἀνάλογες περικοπὲς ποὺ ἔχεις ἀκριβῶς καὶ ἐσὺ φίλε μου! Δὲν σοὺ τὰ εἶπαν καὶ δὲν τὰ ξέρεις καλά! Προσωπικὰ πανεπιστημιακῆς ἐκπαιδεύσεως ἔπαιρνα...

1099 ἔφτασα 1066 καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸν Ὀκτώβριο 915.58! Τὸν Αὔγουστο ἔπεφτα μισθολογικὸ κλιμάκιο, ἀλλὰ πάγωσε ὅπως ξέρεις.!

Τὸ ἐνοίκιό μου μόνο εἶναι 650 γιατί μένω καὶ ὑπηρετῶ στὰ Νότια Προάστια. Τὰ ἄλλα ὑπολόγισε τὰ μόνο σου! Ἐσὺ ἔχεις ὀκτάωρο ἐγὼ ἔχω 24ωρες τὸ 24ωρο! Ἐσὺ ἔχεις ἀργίες καὶ τριήμερα, Χριστούγεννα καὶ Πάσχα ἐμεῖς αὐτὲς τὶς μέρες εἴμαστε καὶ τρέχουμε κυριολεκτικὰ ὅλη τὴν ἡμέρα καὶ τὴν νύχτα!

Σηκωνόμαστε στὶς 6 ἀρχίζουμε στὶς 7, τελειώνουμε στὶς 10, ἐξομολογοῦμε μέχρι τὶς 2 καὶ τὸ ἀπόγευμα πάλι καὶ ἡ ἀκολουθία ξεκινάει στὶς 7 καὶ τελειώνει στὶς 11 ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες!

Χωριστὰ τὴν Θεία Κοινωνία στοὺς ἀρρώστους, χωριστὰ τὴν ἀθόρυβη βοήθεια στὸν πάσχοντα ἀδελφό.!

Μιλᾶς γιὰ ἐφεδρεία! Καταρχὴν νὰ ξέρεις ὅτι εἴμαστε καὶ ἐμεῖς στὸ 1 πρὸς 10 καὶ ἀργότερα στὸ 1 πρὸς 5 ! Ἐμεῖς δὲν εἴμαστε ὑπεράριθμοι γιὰ νὰ μᾶς κόψουνε! Τὸ ἀντίθετο ἔχουμε κενὰ καὶ δὲν μποροῦμε νὰ καλύψουμε ἰδιαιτέρως στὴν ἐπαρχία!

Διώξανε τὸ Δάσκαλο, διώξανε τὶς κοινότητες καὶ τὴν ἀστυνομία λόγω Καλλικράτη καὶ συγχωνεύσεις, τώρα θὰ διώξουν καὶ τὸν Ἱερέα τῆς Ἐνορίας.

Καθὼς ἕνας Ἱερέας ποὺ λειτουργεῖ δὲν μπορεῖ τὴν ἴδια μέρα νὰ λειτουργήσει καὶ στὸ ἄλλο χωριὸ κτλ! Αὐτὴ εἶναι ἡ παράδοσή μας δὲν εἴμαστε σὰν τοὺς παπικούς!

Δὲν εἶδα ἐπίσης νὰ ἀνησυχεῖς ἰδιαίτερα μὲ τοὺς Μουφτῆδες ποῦ διορίζονται 200 τὴν στιγμὴ ποῦ στὴν Ἐκκλησία ἔχουμε μόνο 80 θέσεις μία γιὰ κάθε Μητρόπολη! Ἔχει διοριστεῖ σὲ κανένα τομέα κάποιος χωρὶς ὀργανικὴ θέση δωρεάν;

Στὴν ἐκκλησία ἐδῶ καὶ ἕνα χρόνο ὅτι χειροτονίες ἔχουν γίνει εἶναι ἄμισθες !!! Αὐτό σου λέει κάτι; Μήπως δὲν εἴμαστε ἐπάγγελμα ἀλλὰ λειτούργημα γὶ αὐτό;

Οἱ Ἱερεῖς δὲν ἔχουμε ΑΣΕΠ ἀλλὰ ἔχουμε Ἱεροὺς Κανόνες! Σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἔχεις ἕνα σωρὸ εἰδικὲς προϋποθέσεις! Γὶ αὐτὸ καὶ τὸ ράσο εἶναι βαρύ.! Ποιὸς μένει στὶς μέρες μᾶς παρθένος μέχρι τὰ 25 τοῦ (στὴν καλύτερη περίπτωση) ποῦ μπορεῖ νὰ γίνει κάποιος Διάκονος ;

Φαίνεται σενάριο ἐπιστημονικῆς φαντασίας! Νὰ δίνουμε ΑΣΕΠ θὲς γιὰ νὰ γίνεις Ἱερέας; Καὶ νὰ περνάει π.χ Ἄθεος, Μουσουλμάνος ἢ Καθολικός; Γιὰ νὰ γίνεται Ὀρθόδοξος Ἱερέας; Γίνεται;

Ὅσο γιὰ τὴν ἐκπαίδευση ἔχουμε καὶ παρὰ ἔχουμε! Προσωπικὰ ἔχω τελειώσει ὅλη τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἐκπαίδευση ὅλες τὶς βαθμίδες, ἔχουμε περάσει καὶ τὴν Θεολογικὴ καὶ σὲ μία ἑβδομάδα παίρνω καὶ τὸ Μεταπτυχιακὸ στὸ Ἀνοιχτὸ Πανεπιστήμιο! Ἄλλοι Κληρικοὶ ἔχουν πολὺ περισσότερα πτυχία γὶ αὐτὸ ἄσε οὔτε ἐκεῖ μπορεῖς νὰ συγκριθεῖς!

Λὲς ὅτι δὲν δίνουμε λόγο σὲ κανέναν καὶ ὅτι παίρνουμε τὸ παγκάρι στὴν τσέπη μας! Πόσο ἄσχετος μπορεῖ νὰ εἶσαι; Πραγματικά! Δὲν τὸ λέω ὑποτιμητικὰ ἀλλὰ μὲ πόνο καὶ ὡς διαπίστωση! Δίνουμε καὶ παραδίνουμε καὶ μάλιστα μὲ βάση τοὺς κανόνες ἀνὰ πάσα στιγμὴ μπορεῖ νὰ ἔχουμε κάποια ἀργία ἢ καὶ καθαίρεση μόνο καὶ μόνο γιατί μπορεῖ νὰ ἔπεσε κάποιος πάνω μας μὲ τὸ αὐτοκίνητο καὶ νὰ ἔχασε ὁ ἴδιος τὴν ζωή του!

Χωρὶς νὰ φταῖμε εἶναι φόνος ἐξ ἀμελείας καὶ ὁ Ἱερέας χάνει τὴν Ἱεροσύνη του!

Ἔχουμε τὰ ἀντίστοιχα πειθαρχικὰ ὄργανα ὅπως ἐσεῖς γὶ αὐτὸ εἶσαι λάθος! Στὸ δὲ παγκάρι. ἐδῶ ἀπέχεις ὅσο ὁ Ἄρης ἀπὸ τὴ γῆ! Τὰ χρήματα τοῦ Παγκαριοῦ εἶναι γιὰ τὴν συντήρηση καὶ τὰ ἔργα τοῦ Ναοῦ καὶ δὲν ἔχει κανεὶς πρόσβαση μόνος του ἀλλὰ ὑπάρχει ὁλόκληρη ἐπιτροπὴ καὶ δίνει λόγω στὴ Μητρόπολη καὶ στοὺς ἐλεγκτὲς τοῦ κράτους!

Ὑπάρχει προϋπολογισμὸς καὶ ἀπολογισμὸς κονδύλια κτλ! Μᾶλλον θὰ ἀναφέρεσαι στὰ λεγόμενα «τυχερὰ» ποὺ καὶ ἐδῶ πέφτεις ἔξω, γιατί εἶναι προαιρετικὰ καὶ ὅταν δὲν ἔχει ὁ κόσμος νὰ φάει τί νὰ δώσει; Τί νὰ πάρει κανεὶς γιὰ τὰ 50 εὐρὼ ποὺ ἄφησε κάποιος στὴ βάπτιση περνώντας νόμιμη ἀπόδειξη καὶ ἀπὸ αὐτὰ εἶναι νὰ πάρουν ποσοστὸ ὁ Ἱερὸς Ναός, Οἱ Ἱερεῖς, Ὁ Διάκονος, ὁ Ψάλτης καὶ ὁ Νεωκόρος ἢ Οἱ Νεωκόροι; Γιὰ ὑπολόγισε τά;

Δὲν δέχεσαι νὰ φιλοξενεῖς στὸν Κλάδο σου τὸ Παπαδαριό; Ὡραία φιλοξενία! Ἂν ἤθελες νὰ μᾶς βρίσεις τί θὰ ἔκανες; Ἀνήκουμε στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων ἂν βγεῖ ἀπὸ τὸ Δημόσιο θὰ βγοῦμε καὶ ἐμεῖς..!

Μιλᾶς γιὰ ἀγῶνες κτλ! Ὁ Ἀγώνας τοῦ Ἱερέα εἶναι ἐνάντια τῶν παθῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δικῶν του καὶ τοῦ Ποίμνιό του! Αὐτοὶ εἶναι οἱ ἀπόστολοί του καὶ ὄχι νὰ γίνεται φραγκοφονιᾶς γιὰ πόσα παίρνει καὶ ἂν παίρνει! Ἐμεῖς δὲν θὰ κάνουμε ξέρεις καμιὰ ἀπεργία γιατί δὲν ἀπεργεῖ ποτὲ ὁ διάβολος.!

Δὲν θὰ μειώσουμε τὴν ἀπόδοσή μας γιατί ἡ Ἱεροσύνη πάει πάνω ἀπὸ αὐτά! Γιὰ τοὺς κοινωνικοὺς ἀγῶνες ἡ Ἐκκλησία εἶναι πάντα μπροστά! Ἀλλὰ δὲν εἶστε ὑποκριτές; Μὲ τὸν Μακαριστὸ Χριστόδουλο ποὺ μιλοῦσε λέγατε τί θέλει καὶ μιλάει καὶ ἐπεμβαίνει στὴν πολιτικὴ καὶ οἱ παπάδες; Τώρα ποὺ τὰ βρήκατε σκούρα λέτε τὸ ἀντίστροφο γιατί δὲν μιλάει καὶ δὲν ἐπεμβαίνει στὰ πολιτικά! Ὅτι συμφέρει καὶ ὅπου φυσάει ὁ ἄνεμος δηλαδή!

Ὅμως ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν δική της αὐτοσυνειδησία καὶ δὲν περιμένει κοσμικὲς ὑποδείξεις.!

Δὲν εἶδες καμία Ἐκκλησία νὰ βοηθάει κανέναν ἄνεργο, κανέναν ἄστεγο, κανέναν πολύτεκνο γιατί πολὺ πιθανὸν δὲν πάτησες καὶ ποτὲ σὲ αὐτὴν ἢ ὅτι δὲν ὑπάρχει προβεβλημένο ἀπὸ τὰ ΜΜΕ νομίζεις καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει!

Ἄντε μάθε λοιπὸν γιὰ τὸ ἐπίδομα τοῦ τρίτου παιδιοῦ τῆς Θράκης! Ἄντε μάθε γιὰ τὰ συσσίτια καὶ γιὰ κάθε βοήθεια κάθε Μητρόπολης καὶ Ἐνορίας καὶ Ἱερέων προσωπικά! Ἐσένα κανεὶς δὲν σοὺ ἁπλώνει τὸ χέρι μέσα στὸ δρόμο ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἐπαγγελματίες ἐπαῖτες ! Στὸ ράσο ὅμως ἀνατρέχουν.. Δὲν συνεχίζω ὁ Θεὸς ξέρει!

Λὲς ὅτι πουθενὰ ἀλλοῦ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, δὲν πληρώνονται οἱ παπάδες ἀπὸ τὸ κράτος!!!

Ἐδῶ ἡ ἀσχετοσύνη σου παίρνει διδακτορικό! Ἄντε μάθε στὸ Βέλγιο καὶ στὴ Γερμανία καὶ σὲ τόσα κράτη πὼς πληρώνονται ἀπὸ τὸ κράτος καὶ μάλιστα πληρώνουν φορολογία ἀπὸ τὶς ἀντίστοιχες ΔΕΚΟ!

Καὶ σοὺ εἶπα δὲν μᾶς κάνει καὶ χάρη! Ἂς μᾶς τὰ κόψει ὄχι τὸ 50% ὅλα ! Νὰ κάνουμε μία νομικὴ προσφυγὴ νὰ δοῦμε τί θὰ γίνει! Τολμάει; Τολμᾶς ἐσὺ ἢ φοβᾶσαι μὴ χάσεις τὸ σπίτι σου ὅπως χιλιάδες συμπατριῶτες ἀγοραστὲς καταπατητὲς καὶ μή!

Ἐδῶ μὲ τὸ νόμο Τρίτση τότε 8 μονὲς προσέφυγαν στὰ Εὐρωπαϊκὰ δικαστήρια καὶ δικαιώθηκαν! Ποὺ νὰ τὸ κάνουν ὅλοι οἱ Ναοὶ καὶ οἱ Ἐνορίες, ἄστο.!

Καὶ στὸ τέλος τὸ κερασάκι στὴν Τούρτα ποὺ πάντα φυσικὰ εἶναι καὶ τὸ πρῶτο! Διαχωρισμὸς Ἐκκλησίας Κράτους! Μαζί σου! Ἔπρεπε νὰ εἶχε γίνει..! Ἀλλὰ σὲ πιὸ τόπο; Τὸν δικό μας; Μὲ πιὰ παράδοση τὴν δική μας;

Μπορεῖ νὰ διαχωριστεῖ τὸ σῶμα σου ἀπὸ τὸ κεφάλι; Ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα καὶ νὰ εἶσαι ζωντανός; Αὐτὰ δὲν γίνονται στὴ χώρα μας γιατί πολὺ ἁπλὰ ἡ Ἐκκλησία ἦταν καὶ θὰ εἶναι κομμάτι τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ κόσμου! Δὲν ἦταν παπικοὶ γαιοκτήμονες ἀλλὰ κομμάτι τῆς αὐτοσυνειδησίας αὐτοῦ του τόπου! Χιλιάδες τὰ παραδείγματα μὴ ἀναφέρω τώρα..! Ἐμεῖς ἔχουμε συναλληλία! Εἴμαστε νομικὰ πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι συμμεριζόμαστε τὸ δίκαιό της κάθε κυβέρνησης!!

Συμπέρασμα.τὸν θυμὸ καὶ τὴν ἀγανάκτησή σου πρὸς λάθος κατεύθυνση τὴν ἔστειλες! Ἄντε μάθε πόσα παιδιὰ ἔχουν κατὰ μέσο ὄρο οἱ κληρικοὶ καὶ θὰ δεῖς ὅτι ἂν ἔχει συνέχεια αὐτὸς ὁ τόπος τὸ χρωστάει σὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐμπνέονται ἀπὸ αὐτοὺς καὶ σηκώνουν ἀγόγγυστα τὸν Σταυρὸ τῆς Τεκνογονίας! Ὅμως ἀδελφὲ ἡ Ἐκκλησία θέλει τὴν κριτικὴ καὶ σὲ εὐχαριστῶ γιὰ τὸ Θάρρος ἔστω καὶ ἀνώνυμα ποὺ εἶχες νὰ γράψεις αὐτὲς τὶς γραμμές..!

Ὅμως τὴν καλοπροαίρετη κριτική! Ὄχι τὴν κριτικὴ γιὰ νὰ ἀθωώση στὴν οὐσία τὰ δικά μας πάθη καὶ ἀδυναμίες καὶ τὰ ξεβόλεμα τῆς συνείδησης ποὺ πάντα ἔχει ὁ εὐαγγελικὸς λόγος ποὺ πηγάζει ἀπὸ αὐτή!!!

Καλὰ ξυπνητούρια ἀδελφέ…καλὴ μετάνοια σὲ ὅλους!!

π. Ἀντώνιος Χρήστου

Ἐφημέριος Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας