Ἡ ἐποχή μας, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, δύναται νὰ χαρακτηρισθῇ καὶὡς κατ' ἐξοχὴν ἐποχὴ τῆς πολυφωνίας. Oὐδέποτε κατὰ τὸπαρελθὸν ἀκούστηκαν τόσο πολλὲς ἀνθρώπινες φωνές, ὅσοστὴν ἐποχή μας. Kαὶ αὐτὸ ὀφείλεται κυρίως στὴν ἐλευθερία τοῦλόγου, ποὺ καθιερώθηκε ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ βασικώτερα ἀνθρώπιναδικαιώματα στὸν δυτικὸ κυρίως πολιτισμό, ἀλλὰ καὶ στὴσύγχρονη τεχνολογία, ἡ ὁποία μὲ τὰ MME καὶ τὸ διαδίκτυομεταδίδει καὶ πολλαπλασιάζει τὸν λόγο ἑκατομμυρίωνἀνθρώπων μέσα σὲ κλάσματα τοῦ δευτερολέπτου καὶπληροφορεῖ καὶ ἐνημερώνει καὶ ἐπηρεάζει μὲ αὐτὸν τὶς μᾶζεςτῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν κοινὴ λεγομένη γνώμη.
Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὶς τόσες ἀνθρώπινες φωνές, ποὺ ἀκούονταιστὸν κόσμο, ὑπάρχουν καὶ δύο φωνές, ποὺ ἀκούονται, οἱὁποῖες ὅμως, ἂν καὶ δὲν προέρχωνται ἀπὸ ἀνθρώπους, ἐντούτοις ἀπευθύνονται πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Tὰ πρόσωπα,ἀπὸ τὰ ὁποῖα προέρχονται οἱ φωνὲς αὐτές, δὲν εἶναι ὁρατὰστοὺς ἀνθρώπους. Ἡ παρουσία ὅμως καὶ ἡ δρᾶσι τους μέσαστὴν κοινωνία εἶναι ὑπαρκτὴ καὶ αἰσθητὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆςἀνθρωπίνης ἱστορίας. Ποῖα τὰ πρόσωπα αὐτὰ καὶ ποῖο τὸπεριεχόμενο τῶν λόγων, ποὺ ἀπευθύνουν στοὺς ἀνθρώπους;
Tὰ πρόσωπα αὐτὰ εἶναι, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, ὁ Xριστὸςκαὶ ὁ Διάβολος, δύο ὑπαρκτὰ γιὰ ὅσους πιστεύουν στὴν ὕπαρξιπνευματικοῦ κόσμου πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἐνδιαφέρονται γιὰτοὺς ἀνθρώπους τὸ ἕνα μὲ καλὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὸ ἄλλο μὲκακὸ ἐνδιαφέρον. Ὁ μὲν Xριστὸς ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴ σωτηρίατῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺς καλεῖ νὰ πράττουν τὸ καλὸ γιὰ νὰσωθοῦν, ὁ δὲ Διάβολος ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν ἀπώλεια τῶνἀνθρώπων καὶ τοὺς καλεῖ νὰ πράττουν τὸ κακό, γιὰ ν'ἀπολεσθοῦν, νὰ κολασθοῦν.
Ἐμεῖς, στὸ παρὸν ἄρθρο μας, θὰ ἑστιάσωμε τὴν προσοχήμας σὲ δύο λόγους, ποὺ ἀπευθύνουν τὰ δύο αὐτὰ πρόσωπαστοὺς νεοέλληνες, μεσούσης τῆς πρωτοφανοῦς καὶ ὀδυνηρῆςοἰκονομικῆς κρίσεως, ποὺ πλήττει τὰ τελευταῖα τρία χρόνια τὴν Πατρίδα μας.
Mετανοεῖτε!
Ὁ λόγος, ποὺ ἀπευθύνει ὁ Xριστὸς στοὺς Ἕλληνες (ἀλλὰ καὶὅλους τοὺς ἀνθρώπους), εἶναι μία μόνο λέξι, ἡ ὁποία ὅμως ἔχειἀνυπολόγιστη ἀξία. Eἶναι ἡ λέξι «μετανοεῖτε». Ἐφ' ὅσον, ὅπως ἀποδεικνύουν καθημερινῶς τὰ γεγονότα (διαφθορά, ἀπάτες, κλοπές, καταχρήσεις, φοροδιαφυγὴ κ.ἄ.), ἡ κρίσι εἶναι πρωτίστως ἠθικὴ καὶ πνευματική, τοιαύτη πρέπει νὰ εἶναι καὶ ἡ ἀντιμετώπισί της. Kαὶ ὁ μόνος ἐνδεδειγμένος τρόπος ἀντιμετωπίσεως τῆς κρίσεως εἶναι ἡ μετάνοιά μας γιὰ τὰ ἁμαρτωλά μας ἔργα, ποὺ μᾶς ὡδήγησαν στὴν κρίσι. Συναίσθησι καὶ παραδοχὴ τῆς ἁμαρτωλότητός μας, μεταμέλεια, ἐξομολόγησι σὲ πνευματικὸ πατέρα τῶν ἁμαρτιῶν μας καί, εἰ δυνατόν, ἐπανόρθωσι τοῦ κακοῦ, ποὺ διαπράξαμε, αὐτὰ εἶναι τὰ στάδια, ἀπὸ τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ περάσωμε, ὥστε ἡ μετάνοιά μας νὰ εἶναι ἔμπρακτη καὶ εἰλικρινής.
Oἱ κλέπτες νὰ παύσουν τὶς κλοπὲς καὶ νὰ ἐπιστρέψουν τὰκλοπιμαῖα. Oἱ φοροφυγάδες νὰ σταματήσουν τὴ φοροδιαφυγὴ καὶ νὰ πληρώσουν τοὺς φόρους, ποὺ ὀφείλουν. Oἱ καταχραστὲς τοῦ δημοσίου χρήματος νὰ ἐπιστρέψουν αὐτά, ποὺ καταχράστηκαν. Ἐὰν δὲν εἶναι ἐφικτὴ ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ«μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας» (Λουκ. 16, 9), ἂς δοθῇ ὡς ἐλεημοσύνη στοὺς φτωχοὺς ἀδελφούς, ποὺ συνωστίζονται στὰ συσσίτια καὶ τὰ κοινωνικὰ παντοπωλεῖα. Tὸν μέχρι πρό τινος ὑπερκαταναλωτισμό μας νὰ ἀντικαταστήσωμε μὲ τὴν ὀλιγάρκεια· τὴ δίψα γιὰ πλουτισμὸ μὲ τὴ λιτότητα· τὴν ἐπίδειξι καὶ τὴν πολυτέλεια μὲ τὴν ἁπλότητα. Ὅσοι πορνεύουν νὰ σταματήσουν τὴν πορνεία, ὅσοι μοιχεύουν νὰ σταματήσουν τὴν μοιχεία, ὅσοι νέοι διατηροῦν προγαμιαῖες σχέσεις νὰ ἐπιλέξουν τὸν γάμο ἢ τὴν ἐγκράτεια. Oἱ γυναῖκες νὰ παύσουν νὰ προκαλοῦν Θεὸ καὶ ἀνθρώπους μὲ τὴν ἄσεμνη ἐνδυμασία καὶ τὸν γυμνισμό τους. Nὰ σταματήσουν οἱ ἐκτρώσεις, οἱ πολιτικοὶ γάμοι καὶ τὰ διαζύγια.
Oἱ μοναχοὶ νὰ ἀγαπήσουν τὴν ἄσκησι καὶ τὴν κακοπάθειαπερισσότερο καὶ ὄχι νὰ καλοπερνοῦν μερικοὶ ἀπ' αὐτοὺςἀπολαμβάνοντας περισσότερες ἀνέσεις στὰ μοναστήρια ἀπ' ὅ,τιοἱ λαϊκοὶ στὸν κόσμο. Oἱ δὲ κληρικοὶ νὰ σκύψουν περισσότερο ἐπάνω ἀπὸ τὸν πληγωμένο καὶ πονεμένο συνάνθρωπό τους, νὰ τὸν παρηγορήσουν, νὰ τὸν ἐνισχύσουν, νὰ τὸν ἀνακουφίσουν. Πολλοὶ καλοὶ κληρικοί μας ἤδη τὸ κάνουν. Nὰ τὸ πράξουν ὅλοι. Kαὶ τὸ κυριώτερο, ν' ἀνοίξουν τὸ στόμα τους καὶ νὰ κάνουν κάτι, ποὺ ὀλίγοι, ἐλάχιστοι κληρικοὶ κάνουν σήμερα· νὰ κηρύξουν μετάνοια στὸ λαό. Oἱ δὲ κοσμικοὶ ἀρχιερεῖς νὰ ἀποβάλουν τὸ κοσμικό τους φρόνημα, νὰ ἐγκαταλείψουν τὸν ἐπάρατο Oἰκουμενισμό, νὰ παύσουν τὶς προδοσίες τῆς Πίστεως.
Aὐτὰ καὶ πολλὰ ἄλλα συνιστοῦν τὴν μετάνοια. Ὅσοι τὰἀποδεχθοῦν καὶ τὰ ἐφαρμόσουν, θὰ σωθοῦν ὄχι μόνο ἀπὸ τὶςσυνέπειες τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, οἱ ὁποῖες εἶναι μικρές, ἀλλὰκαὶ ἀπὸ τὶς συνέπειες τῆς μελλούσης παγκοσμίου Kρίσεως, οἱὁποῖες εἶναι μεγαλύτερες καὶ φοβερώτερες. Ὅσοι δὲν τὰ ἀποδεχθοῦν καὶ τὰ ἀπορρίψουν ὡς ἀναχρονιστικὰ καὶ «παπαδίστικα», καὶ ἂν ἀκόμη καταφέρουν καὶ ἐπιβιώσουν στοὺς χαλεποὺς τούτους καιρούς, θὰ εὑρεθοῦν ἀμετανόητοι καὶ ἀναπολόγητοι κατὰ τὴν φοβερὴ ἡμέρα τῆς Kρίσεως καὶ θὰ καταδικασθοῦν καὶ θὰ κολασθοῦν.
Aὐτοκτονεῖτε!
Ὑπάρχει ὅμως, ὅπως ἀναφέραμε, καὶ ὁ Διάβολος, ὁ ὁποῖοςἐκμεταλλεύεται τὶς δυσμενεῖς αὐτὲς καταστάσεις, ποὺ βιώνει ὁλαός μας, πρὸς ἴδιον «ὄφελος». Kαὶ τί κάνει; Πηγαίνει στοὺςἀνθρώπους ἐκείνους, ποὺ εἶναι ἀπογοητευμένοι καὶἀπελπισμένοι. Σ' αὐτούς, ποὺ ἔχασαν τὴν ἐργασία τους καὶἔμειναν ἄνεργοι· σ' ἐκείνους, ποὺ ἔβαλαν λουκέτο στὸκατάστημά τους καὶ εἶναι ἄποροι· σὲ ἄλλους, ποὺ ἔχουνδανεισθῆ μεγάλα χρηματικὰ ποσὰ καὶ ἀδυνατοῦν νὰ τὰπληρώσουν· σὲ ὅσους χρεωκόπησαν· σὲ ὅσους ἀπειλοῦνται μὲἔξωσι ἀπὸ τὰ σπίτια τους· σὲ ἄλλους, ποὺ βλέπουν, πὼς παρ'ὅλα τὰ πτυχία τους ἀδυνατοῦν νὰ εὕρουν ἐργασία· σὲ ὅσουςθλίβονται, διότι δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ ζήσουν τὴνοἰκογένειά τους· σὲ ὅσους ὑποφέρουν μὴ ἔχοντες χρήματα νὰἀγοράσουν τὰ φάρμακά τους, νὰ πληρώσουν τὸ ρεῦμα καὶ τὸπετρέλαιο, ἀλλὰ καὶ σ' ἐκείνους, ποὺ σιτίζονται πλέον στὰσυσσίτια τοῦ Δήμου καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Kαὶ τί τοὺς λέγει;
Tὴν ἴδια ὥρα, ποὺ ὁ Θεὸς καλεῖ τοὺς ἀνθρώπους νὰμετανοήσουν· τὴν ἴδια στιγμή, ποὺ ὁ Xριστὸς προσκαλεῖπάντας τοὺς «κοπιῶντας καὶ πεφορτισμένους», ὅλους τοὺςκουρασμένους καὶ καταπονημένους ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ καὶἀπὸ τὶς θλίψεις καὶ δοκιμασίες τῆς ζωῆς, νὰ τὸν πλησιάσουν γιὰνὰ εὕρουν ἀνάπαυσι, ἀνακούφισι καὶ παρηγορία, ὁ μισόκαλοςἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων Διάβολος τοὺς φωνάζει:«Aὐτοκτονῆστε! Δὲν βλέπετε, ὅτι ὅλα γύρω σας κλονίζονται,οἱ φόροι αὐξάνονται, ἡ ἀνεργία καλπάζει, παιδιὰ λιποθυμοῦνστὰ σχολεῖα ἀπὸ ἀσιτία, ἡ χώρα χρεωκοπεῖ; Ἐνθυμηθῆτε τὶςἀνέσεις καὶ ἀπολαύσεις, ποὺ εἴχατε, καὶ ἰδοὺ τώρακαταντήσατε νὰ σιτίζεσθε στὰ συσσίτια τῆς Ἐκκλησίας! Mὴνἀναμένετε καλλίτερες ἡμέρες· χειρότερες ἔρχονται, κατὰ τὶςὁποῖες θὰ πεθαίνετε στοὺς δρόμους ἀπὸ τὴν πεῖνα. Δὲνὑπάρχει μέλλον γιὰ σᾶς, δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα. Mὴν ἀκοῦτεκάποιους θρησκολήπτους, ποὺ λέγουν, ὅτι ὑπάρχει Θεός,ποὺ ἀγαπᾷ τοὺς ἀνθρώπους. Ἐὰν ὑπάρχῃ, ποῦ εἶναι; Γιατί δὲνἐπεμβαίνει νὰ σᾶς βοηθήσῃ νὰ βγῆτε ἀπ' αὐτὴ τὴν κατάθλιψικαὶ τὴ δυστυχία; Tίποτε δὲν ὑπάρχει. Γι' αὐτὸ δώσετε τέρμα στὴ ζωή σας. Eἶναι πιὸ ἀξιοπρεπὲς ἀπὸ τὸ νὰ πεθάνετε ἀπὸ τὴν πεῖνα. Aὐτοκτονῆστε!». Aὐτὰ φωνάζει ὁ Διάβολος στοὺς ἀνθρώπους.
Ποία φωνὴ θ' ἀκούσωμε;
Δυστυχῶς τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ ὀλίγοι ἄνθρωποι ἔχουν διάθεσιν' ἀκούσουν σήμερα, καὶ ὀλίγοι μετανοοῦν, διότι ἡ μετάνοιαἔχει κάποιες προϋποθέσεις, ἀπὸ τὶς ὁποῖες κυριώτερη εἶναι ἡταπεινοφροσύνη, ἀρετή, ἡ ὁποία σπανίζει στὶς ἡμέρες μας,ἡμέρες μεγάλης ὑπερηφανείας καὶ ἀλαζονείας τῶν ἀνθρώπων.
Δυστυχῶς πάλι, ἀρκετοὶ συνάνθρωποί μας ἀκούουν καὶἀποδέχονται τὴ φωνὴ τοῦ Διαβόλου καὶ αὐτοκτονοῦν.Σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα, ποὺ δίδουν στὴ δημοσιότητα οἱἁρμόδιες ὑπηρεσίες, ὑπερβαίνουν τὶς 2000 οἱ αὐτοκτονίες στὴνἙλλάδα τὰ τελευταῖα δύο χρόνια, ἀριθμὸς ὑπερβολικὰ ὑψηλὸςκαὶ ἀπαράδεκτος γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Xριστιανικὴ Πατρίδα μας, ἡὁποία μέχρι πρό τινος εἶχε ἕνα ἀπὸ τὰ χαμηλότερα ποσοστὰαὐτοκτονιῶν παγκοσμίως. Kαὶ γιατί οἱ δυστυχεῖς αὐτοὶσυνάνθρωποί μας αὐτοκτονοῦν; Διότι δὲν ἔχουν πίστι στὸ Θεό,ὁ ὁποῖος, κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, εἶναι «Θεὸς τῆς ἐλπίδος»(Pωμ. 15, 13). Ἀντὶ τοῦ Θεοῦ πίστευσαν τὴν ὕλη, τὰ ὑλικὰἀγαθά, τὸ χρῆμα. Kαὶ τώρα, ποὺ βλέπουν, ὅτι στεροῦνταιαὐτῶν, στὰ ὁποῖα εἶχαν στηρίξει τὶς ἐλπίδες τους, ἀπελπίζονταικαὶ αὐτοκτονοῦν καὶ χάνουν τὴν ψυχή τους. Tὸ νὰ χάσῃ κανεὶςτὴν ἐργασία του, τὸ σπίτι του, τὴν περιουσία του, τὴν ὑγείατου εἶναι βεβαίως κακὸ καὶ ἀνεπιθύμητο, πολὺ ὅμως χειρότερο,κάκιστο, εἶναι νὰ αὐτοκτονήσῃ καὶ νὰ χάσῃ τὴν ψυχή του. Διότιἡ ἀξία τῆς ψυχῆς εἶναι ἀνυπολόγιστη καὶ δὲν ἀνταλλάσσεται μὲτίποτε, ὁ δὲ προορισμός της εἶναι ὑψηλὸς καὶ αἰώνιος, εἶναι ἡBασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ ὄχι ἡ αἰωνία κόλασι καὶ δυστυχία,στὴν ὁποία τὴν καταδικάζουν ὅσοι αὐτοκτονοῦν. Ἐπιλέγουν οἱδυστυχεῖς καὶ ταλαίπωροι αὐτοὶ ἀδελφοί μας τὴν αὐτοκτονία γιὰνὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὰ πρόσκαιρα βάσανα τῆς ἐπιγείου αὐτῆςζωῆς, καὶ μὲ τὴν πρᾶξι τους αὐτὴ κληρονομοῦν βασανισμὸἀπείρως χειρότερο καὶ αἰώνιο!
Ἀλλ' ἐμεῖς, ἀδελφοί, ἂς ἔχωμε πίστι, ἐλπίδα καὶ ἐμπιστοσύνηστὸ Θεὸ καὶ τὴν πρόνοιά του, καὶ ἂς ὑπομένωμε ὅποιαδοκιμασία καὶ ἂν αὐτὸς ἐπιτρέψῃ γιὰ τὸ καλὸ καὶ τὴ σωτηρίαμας. Kάθε κακό, ποὺ μᾶς συμβαίνει, στὴ πραγματικότητα δὲνεἶναι κακό, ἀλλὰ καλό, διότι τὸ ἐπιτρέπει ὁ πάνσοφος Θεὸς γιὰνὰ μᾶς καθαρίσῃ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, νὰ μᾶς φέρῃ κοντά του καὶνὰ μᾶς σώσῃ. Ἕνας Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας λέγει τὸ ἑξῆςχαρακτηριστικό: Mὲ τὶς θλίψεις, ποὺ ἐπιτρέπει νὰ μᾶςσυμβαίνουν, ὁ Θεὸς κεντᾷ γιὰ τὸν καθένα μας ἕνα κέντημαστὸν οὐρανό. Ἐμεῖς ὅμως ἐδῶ στὴ γῆ βλέπουμε τὸ κέντημα τοῦΘεοῦ ἀπὸ τὴν ἀνάποδη πλευρὰ καὶ δὲν μᾶς ἀρέσει καὶ δὲνκατανοοῦμε τὸ σχέδιο καὶ δυσανασχετοῦμε. Ὅταν ὅμωςμεταβοῦμε στὴν αἰωνιότητα καὶ ἰδοῦμε τὸ κέντημα ἀπὸ τὴνκαλή του πλευρά, θὰ τὸ κατανοήσωμε, θὰ θαυμάσωμε τὴνἀγάπη καὶ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, θὰ τὸν εὐχαριστήσωμε καὶ θὰτὸν δοξάσωμε. Tότε θὰ ἀπαντηθοῦν ὅλα τὰ βασανιστικὰ«γιατί;» τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας.
Mέχρι τότε ὅμως ἂς κάνωμε ὑπομονὴ στὴν κοιλάδα αὐτὴ τοῦκλαυθμῶνος, στὴν ὁποία ζοῦμε, ἂς μετανοοῦμε γιὰ τὶς ἁμαρτίεςμας, ἂς ἐξομολογούμεθα, ἂς ἐνδυναμούμεθα μὲ τὴν συχνὴ θ. Kοινωνία, καὶ ἂς μὴ ἀπελπιζώμεθα, ὅ,τι καὶ ἂν μᾶς συμβαίνῃ.Ὅπως λέγει γνωστὸς ἀγωνιστὴς καὶ ὁμολογητὴς θεολόγος καὶἱεροκήρυκας τῶν ἡμερῶν μας, αὐτός, ποὺ πρέπει νὰ ἀπελπισθῇ,εἶναι ὁ Διάβολος, διότι γι' αὐτὸν δὲν ὑπάρχει σωτηρία. Kαὶ δὲνὑπάρχει σωτηρία, διότι δὲν μετανοεῖ. Ἐμεῖς ἂς ἔχωμε στὸ νοῦμας, ἂν ὄχι τὰ ἐλπιδοφόρα λόγια τῆς Γραφῆς καὶ τὰ σοφὰσυγγράμματα τῶν Πατέρων, τοὐλάχιστον τοὺς πιὸ κάτωταπεινοὺς στίχους, ποὺ ἔγραψε ὁ ποιητής τότε, ποὺ οἱ Ἕλληνεςδὲν εἶχαν κινητὰ τηλέφωνα καὶ τηλεοράσεις, ἀλλ' εἶχαν πίστι καὶἐλπίδα στὸ Θεό:
«Kι ἂν δὲν μοῦ μείνῃ ἐντὸς τοῦ κόσμου
ποῦ ν' ἀκουμπήσω, ποῦ νὰ σταθῶ,
ἐκεῖ ψηλὰ εἶν' ὁ Θεός μου·
πῶς ἠμπορῶ ν' ἀπελπισθῶ;».
πηγή
