Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 03, 2012

Ἔσχατα καί ἅγιοι γέροντες ... λές καί περιγράφουν τίς μέρες μας πολλά χρόνια πρίν.


πηγή

















 (Αναδημοσίευση απο την επίσημη 
ιστοσελίδα της 
Εστίας Πατερικών Μελετών "Όρθρος" )

Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερο
ς π. Βασίλειος Κοκολάκης
 (Εστία Πατερικών Μελετών)






Ὄχι πρός αὔξηση τοῦ ἄγχους καί πρός ἐκφοβισμό, ἀλλά γιά
 νά γνωρίζουμε καί νά μένουμε σέ ἐγρήγορση, ἄς θυμόμαστε 
τί λένε κάποια θεόπνευστα στόματα ...


1) Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
(Ἀπόσπασμα ἀπό τόν λόγο στήν παρουσία τοῦ Κυρίου καί 

περί τῆς συντελείας καί στήν παρουσία τοῦ ἀντιχρίστου).

Ὁ ἀναιδέστατος καί φοβερός δράκοντας πρόκειται νά ταράξει ὅλη τήν κτίση καί νά βάλει δειλία καί
 ἀδιαφορία καί δεινή ἀπιστία στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, ...διότι ἐπληθύνθη ἡ ἀσέβεια τοῦ κόσμου
 καί παντοῦ διάφορα κακά πράττονται. Καί ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι...
θέλησαν νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τόν Θεό καί νά ἀγαπήσουν τόν πονηρό γι’αὐτό ὁ ἄχραντος Δεσπότης συνεχώρησε
 νά δοκιμασθοῦν διά τοῦ πνεύματος τῆς ἀποπλανήσεως. Αὐτός ὁ δράκος ὅταν δεῖ ὅτι συνταράσσεται ὅλος ὁ κόσμος
 καί φεύγει ὁ καθένας νά κρυφτεῖ στά ὄρη ἤ ὅτι ἄλλος πεθαίνει τῆς πείνας, ἤ ἀπό δεινή θλίψη δέν ἀντέχει, ἤ δεῖ
 πρόσωπα δακρυσμένα, σύσχυση λαῶν, προσκύνηση τοῦ τυράννου ὑπό πολλῶν, τή θάλασσα νά ταράζεται καί τή γῆ νά
 ξεραίνεται, τούς οὐρανούς νά μή βρέχουν καί τά φυτά νά μαραίνονται, τότε θά στείλει δαίμονα σέ ὅλα τά πέρατα τῆς
 γῆς ὥστε νά κηρύξει ὅτι φάνηκε μέγας βασιλιάς καί νά ἔρθουν νά τόν δοῦν.
Ὁ Σωτήρας Χριστός ὅμως ἐξαιτίας τῆς μεγάλης θλίψεως καί τῆς ἀνάγκης θά κολοβώσει τίς ἡμέρες
 συμβουλεύοντάς μας νά προσευχόμαστε νά μή γίνει ἡ φυγή σέ καιρό χειμῶνα, οὔτε ἡμέρα Σάββατο.
Τό θηρίο θέλει ὅλοι νά βαστοῦν τή σφραγίδα του. Ἀρχίζει ἀπό τή γαστέρα. Ὥστε ὅταν κάποιος 
στενοχωρηθεῖ μήν ἔχοντας φαΐ νά ἀναγκασθεῖ νά λάβει τή σφραγίδα του. Ὄχι ὡς ἔτυχε σέ κάθε μέρος 
τοῦ σώματος, ἀλλά στό δεξί χέρι καί στό μέτωπο γιά νά μήν ἔχει ἐξουσία ὁ ἄνθρωπος νά κάνει μέ αὐτό 
τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ μήτε στό μέτωπο νά σημειώνει τό ἅγιο ὄνομα τοῦ Κυρίου. Διότι γνωρίζει ὁ ἄθλιος
 ὅτι ὁ σταυρός λύνει κάθε δύναμη τοῦ ἐχθροῦ. Κάποιος πού δέν σφραγίζεται μέ τή σφραγίδα του
 δέν αἰχμαλωτίζεται στά φαντάσματά του.
Ὁ ἀντίχριστος θά εἶναι ταπεινός, ἥσυχος, θά μισεῖ τήν ἀδικία, θά ἀποστρέφεται τά εἴδωλα,
 θά προτιμᾶ τήν εὐσέβεια, θά εἶναι φιλόπτωχος, εὐκατάστατος, ἱλαρός, θά τιμᾶ τό γένος τῶν
 Ἑβραίων, θά ἐκτελεῖ σημεῖα καί τέρατα, θά προσπαθεῖ νά ἀρέσει σέ ὅλους, θά φαίνεται κατηφής,
 θά ἐξαπατᾶ τόν κόσμο ὑπό τό πρόσχημα τῆς εὐταξίας, μέχρι νά βασιλέψει. Τότε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μέ
 μία γνώμη καί μέ μεγάλη χαρά θά τόν κηρύξουν βασιλιά.
Στή συνέχεια θά ἐμέσει τήν πικρότητά του. Θά μεταβληθεῖ καί θά γίνει πολύ αὐστηρός, σέ ὅλα
 ἀπότομος, ὀργίλος θυμώδης, φοβερός, ἀηδής, μισητός, βδελυκτός, ἀνήμερος, ἀναιδής, προσπαθώντας
 νά ρίξει τούς ἀνθρώπους στήν ἀσέβεια...
Οἱ ἄνθρωποι τότε θά πεθαίνουν ἄταφοι, θά ὑπάρχει δυσωδία στά σπίτια καί στίς πλατεῖες, πείνα,
 δίψα, φωνή κλαυθμοῦ, θόρυβος. Ὅσοι δέ ἔλαβαν τή σφραγίδα τοῦ θηρίου θά τοῦ λένε δός μας νά φᾶμε
 καί νά πιοῦμε. Μήν ἔχοντας ὅμως νά τούς δώσει θά τούς ἀποκρίνεται «ἀπό ποῦ ἔχω γιά νά σᾶς δώσω
 νά φᾶτε καί νά πιεῖτε;»· ὅλοι ὅσοι θά ἔχουν λάβει τή σφραγίδα του δέν θά ἔχουν μερίδιο στή βασιλεία
 τοῦ Θεοῦ. Παρά ταῦτα ὁ Θεός θά στείλει τόν προφήτη Ἠλία καί τόν Ἐνώχ καί ὅσοι τούς πιστέψουν
 θά σωθοῦν μαζί μέ ὅσους δέν θά ἔχουν σφραγισθεῖ ἐξ ἀρχῆς ἀπό τό θηρίο.

2) Ἀπόσπασμα ἀπό τά ¨Σημεῖα τῶν Καιρῶν¨
(Τοῦ γέροντος Παϊσίου)

«Μετά ἀπό τήν μπόρα τήν δαιμονική, θά ἒλθει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή.
Πίσω ἀπό τό κοσμικό πνεῦμα τῆς σημερινῆς “ἐλευθερίας” τῆς ἐλλείψεως σεβασμοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ
 Χριστοῦ, στούς μεγαλυτέρους, γονεῖς, καί διδασκάλους, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ, κρύβεται ἡ πνευματική 
σκλαβιά, τό ἂγχος καί ἡ ἀναρχία, πού ὁδηγοῦν τόν κόσμο στό ἀδιέξοδο, στήν ψυχική καί σωματική καταστροφή.
Πίσω λοιπόν καί ἀπό τό τέλειο σύστημα “κάρτας ἐξυπηρετήσεως”, ἀσφαλείας κομπιοῦτερ, κρύβεται ἡ
 παγκόσμια δικτατορία, ἡ σκλαβιά τοῦ ἀντιχρίστου...ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ χξς = 666.
Τό παράξενο ὃμως εἶναι, ὅτι καί πολλοί πνευματικοί ἂνθρωποι ἐκτός πού δίνουν δικές τους ἑρμηνεῖες, 
φοβοῦνται καί αὐτοί τόν κοσμικό φόβο τοῦ φακελλώματος, ἐνῶ ἒπρεπε νά ἀνησυχοῦν πνευματικά, καί νά
 βοηθοῦν τούς Χριστιανούς μέ τήν καλή ἀνησυχία, καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν
 θεϊκή παρηγοριά.
Ἀπορῶ! Δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αὐτά τά γεγονότα; γιατί δέν βάζουν ἔστω ἓνα ἐρωτηματικό γιά τίς
 ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι᾽ ἂν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο γιά τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί
 ἂλλες ψυχές στήν ἀπώλεια; Αὐτό ἐννοεῖ “τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς”. Μᾶρκ. ιγ΄, 22.
Θά πλανηθοῦν αὐτοί πού τά ἑρμηνεύουν μέ τό μυαλό. Κι’ ἐνῶ τά σημεῖα φαίνονται ξεκάθαρα, “τό θηρίο”
 στίς Βρυξέλλες μέ τό 666 ἒχει σχεδόν ρουφήξει ὅλα τά κράτη στό κομπιοῦτερ. Ἡ κάρτα, ἡ ταυτότητα,
 “ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος” τί φανερώνουν; Δυστυχῶς τό ράδιο μόνο παρακολουθοῦμε τί καιρό 
θά ἒχουμε...Τί θά μᾶς πεῖ ὁ Χριστός; “ὑποκριταί, τό μέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν,
 τά δέ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;”...
Μετά λοιπόν ἀπό τήν κάρτα, καί τήν ταυτότητα, “τό φακέλλωμα”, γιά νά προχωρήσουν πονηρά στό
 σφράγισμα, θά λένε συνέχεια στήν τηλεόραση, ὃτι πῆρε κάποιος τήν κάρτα τοῦ δείνα, καί τοῦ σήκωσε
 τά χρήματα ἀπό τήν τράπεζα. Ἀπό τήν ἂλλη μεριά, θά διαφημίζουν “τό τέλειο σύστημα”, τό σφράγισμα
 στό χέρι ἢ στό μέτωπο μέ ἀκτῖνες λέϊζερ, μέ τό 666, τό ὄνομα τοῦ ἀντιχρίστου, πού δέν θά
 διακρίνεται ἐξωτερικά.
Δυστυχῶς, καί πάλι “ὁρισμένοι γνωστικοί” θά φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα σάν
 τά μωρά, δῆθεν γιά νά μήν στενοχωριοῦνται καί θά λένε: “δέν πειράζει αὐτό, δέν εἶναι τίποτα,
 ἀρκεῖ ἐσωτερικά νά πιστεύετε!” Κι᾽ ἐνῶ βλέπουμε τόν ἀπόστολο Πέτρο πού ἐξωτερικά ἀρνήθηκε
 τόν Χριστό, καί ὡστόσο ἀπετέλεσε ἄρνηση, αὐτοί ἀρνοῦνται τό Ἃγιο σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ,
 πού τούς δόθηκε στό Ἃγιο Βάπτισμα “Σφραγίς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου” μέ τό νά δέχονται 
τή σφραγίδα τοῦ ἀντιχρίστου· καί λένε μάλιστα ὅτι ἒχουν μέσα τους τόν Χριστό!!
Τέτοια δυστυχῶς λογική, εἶχαν καί ὁρισμένοι “γνωστικοί” στά χρόνια τῶν Ἁγίων Μαρτύρων·
 πολλοί παραλογίζονταν προσπαθώντας νά πείσουν τόν κάθε Μάρτυρα νά ἀρνηθῆ μόνο μέ τά 
λόγια, καί νά κρατήσει τήν πίστη μέ τήν ψυχή, τήν ἐσωτερική διάθεση, γιατί ὁ Θεός δέν δίνει 
προσοχή στή γλῶσσα ἀλλά στήν διάθεση. Ὁ Μάρτυς ὃμως ἦταν ἂκαμπτος καί ἀποκρινόταν 
¨μή πλανᾶσθε· Θεός οὐ μυκτηρίζεται· ἐκ τοῦ στόματος ἡμᾶς τοῦ ἡμετέρου κρίνει, ἐκ τῶν 
λόγων δικαιοῖ, καί ἐκ τῶν λόγων καταδικάζει¨.
Τό νά ἀπέχουμε ἀπό τά εἰδωλόθυτα, εἶναι κανόνας τῶν Ἁγίων Ἁποστόλων. “Συνήχθησαν δέ
 οἱ ἁπόστολοι καί οἱ πρεσβύτεροι …… ἀπέχεσθαι εἰδωλοθύτων καί αἳματος καί πνικτοῦ
 καί πορνείας”.
Παρ’ ὅλ’ αὐτά πού ἀνέφερα, ἀκούει κανείς ἓνα σωρό δυστυχῶς ἀνοησίες τοῦ μυαλοῦ, ἀπό
 ὁρισμένους σημερινούς “Γνωστικούς”· ὁ ἕνας λέει: “ἐγώ θά δεχθῶ τήν ταυτότητα μέ τό
 666, θά βάλω καί ἓνα Σταυρό”, ὁ ἂλλος λέει: “ἐγώ θά δεχθῶ τό σφράγισμα στό κεφάλι μέ
 τό 666 καί θά κάνω κι᾽ ἓνα Σταυρό στό κεφάλι” καί ἓνα σωρό ὃμοιες ἀνοησίες, νομίζοντας
 ὅτι θά ἁγιασθοῦν μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἐνῶ αὐτά εἶναι πλάνες.
Μόνο αὐτά πού δέχονται ἁγιασμό, αὐτά μόνο ἁγιάζονται. Ὃπως τό νερό, δέχεται ἁγιασμό, 
καί γίνεται Ἁγιασμός. Τά οὖρα δέν δέχονται ἁγιασμό.
Ἡ πέτρα, μέ θαῦμα γίνεται ψωμί. Ἡ ἀκαθαρσία, δέν δέχεται ἁγιασμό. Ἑπομένως, ὁ διάβολος,
 ὁ ἀντίχριστος, ὅταν εἶναι στήν ταυτότητά μας, ἢ στό χέρι, ἢ στό κεφάλι μας, μέ τό σύμβολό
 του, δέν ἁγιάζεται μέ τό νά βάλουμε καί ἓνα Σταυρό.
Ἒχουμε τήν δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τοῦ Ἁγίου Συμβόλου, τήν Θεία Χάρη τοῦ Χριστοῦ,
 μόνον ὅταν ἀρκούμαστε στό Ἃγιο Σφράγισμα τοῦ Βαπτίσματος, διά τοῦ ὁποίου ἀπαρνούμαστε 
τόν σατανά καί συντασσόμαστε μέ τόν Χριστό».

3) Ἀπόσπασμα ἀπό τό «Ὁ Βεελζεβούλ καί ὁ Ε.Κ.Α.Μ.»
(τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου)

Οἱ ἁρμόδιοι κρατικοί Λειτουργοί, θά ἔπρεπε, ὅλοι, πρῶτον μέν νά εἶναι συνειδητοί σατανολάτρες,
 δεύτερον δέ νά πάσχουν ἀπό κρετινισμό. Διότι μόνον συνειδητοί σατανολάτρες θά ἔθεταν τέτοια
 σχήματα, ὅπως τό 666, στά δελτία ταυτότητας καί θά δέχονταν νά λάβουν δελτία ταυτότητας
 μέ τήν εἰκόνα τοῦ Βεελζεβούλ! Εἶναι λίγο δύσκολο, δηλ. δέν εἶναι τυχαῖο, νά συμπέσουν ἀμφότερες
 οἱ ἰδιότητες (σατανολατρία καί κρετινισμός) σέ μία δεκάδα, τοὐλάχιστον, ἀνωτάτων στελεχῶν
 Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν καθώς καί σέ ἁρμοδίους Ὑπουργούς καί Ὑφυπουργούς. Λογικῶς λοιπόν
 θά ἔπρεπε νά ἀποκλεισθεῖ παντελῶς τέτοιο ἐνδεχόμενο, δηλαδή ἐκτύπωση δελτίων ταυτότητας
 μέ σατανικές μορφές.
Τό αὐτό θά συμβεῖ καί ἄν τά δελτία φέρουν τόν ἀριθμό 666. Ἐάν μέν ὁ ἀριθμός αὐτός ἐτέθη ἐπίτηδες,
 ὡς σχετιζόμενος μέ τόν ἀντίχριστο, θά ἦταν ἀδιανόητο νά φέρουμε πάνω μας τά σύμβολα τοῦ
 ἀντιχρίστου ! Ἀλλά καί ἄν ὁ ἀριθμός αὐτός δέν ἐπελέγη σκοπίμως, δηλαδή ὡς σύμβολο τοῦ ἀντιχρίστου,
 ἀλλ’ ἁπλῶς ὡς ἕνας ἀριθμός μεταξύ τῶν πολλῶν, ἴσως διότι παρουσιάζει ὁρισμένα πλεονεκτήματα
 (εὐκολία ποικίλων συνδυασμῶν κ.τ.λ.) ἔναντι τῶν λοιπῶν - ὑπόθεση κάνουμε, διότι οὐδεμία περί
 τούτου ἔνδειξη ὑπάρχει - , καί πάλιν τά δελτία ταυτότητος, ὡς προκαλοῦντα τήν θρησκευτικήν
 μας εὐαισθησίαν μέ τή χρήση ἑνός ὑπόπτου καί διαβλητοῦ ἀριθμοῦ, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτα.
 ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ!
...Θά ρωτηθοῦμε ἴσως : Καί τί θά συμβεῖ μέ τήν ἄρνησή μας νά ἐφαρμόσουμε νόμο τοῦ Κράτους ;
 α) Οἱ Χριστιανοί εἶναι οἱ νομοταγέστεροι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν οἱ Νόμοι δέν προσβάλλουν τίς
 θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ὅταν συμβαίνει τό ἀντίθετο, τότε, «πειθαρχοῦντες Θεῷ
 μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις»(Πραξ.,ε΄29), εἰσέρχονται στήν παρανομία ἀδιαφοροῦντες γιά τίς συνέπειες.
 Νόμοι τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους ἐπέβαλαν τή θυσία στά εἴδωλα, ἀλλά οἱ πιστοί δέν ὑπήκουαν. 
Νόμοι τοῦ Βυζαντιοῦ Κράτους ἐπέβαλαν κατά καιρούς τόν Ἀρειανισμό ἤ τόν Μονοθελητισμό
 ἤ τήν Εἰκονομαχία, ἀλλ’ οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπέλεγαν τήν «ἁγίαν παρανομίαν». β) Ἄν ἑκατοντάδες
 χιλιάδων ἤ μᾶλλον ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ἀρνηθοῦν νά παραλάβουν τά διαβολοδελτία,
 εἶναι μαθηματικῶς βέβαιο ὅτι ἡ Πολιτεία θά ὑποχωρήσει πάραυτα καί θά τροποποιήσει τόν 
Νόμο. ...Εἰσαγγελεῖς καί Δικαστήρια καί Φυλακές ὑπάρχουν γιά πεντακοσίους ἤ χιλίους ἤ πέντε
 χιλιάδες ἤ δέκα χιλιάδες ἀνθρώπων. Γιά ἑκατοντάδες χιλιάδες ἤ μᾶλλον γιά ἑκατομμύρια
 ἀνθρώπων δέν ὑπάρχουν οὔτε Εἰσαγγελεῖς, οὔτε Δικαστήρια, οὔτε Φυλακές. Τουλάχιστον 
στή μικρή Ἑλλάδα!...γ) ἄν εἶναι ἀδύνατον νά σταλοῦν στά Δικαστήρια καί στίς Φυλακές
 ἑκατοντάδες χιλιάδες ἤ μᾶλλλον ἑκατομμύρια ἀνθρώπων, ἐξ ἴσου ἀδύνατον εἶναι νά ἀποκλεισθεῖ
 τόσο πλῆθος ἀνθρώπων ἀπό συναλλαγές καί δικαιοπραξίες, ἐπειδή δέν εἶναι κάτοχοι διαβολοδελτίων.
 Ἡ μόνη λύση πού θά ἐπιβληθεῖ ἐκ τῶν πραγμάτων, διότι θά δημιουργηθεῖ ἐκρηκτικό κοινωνικό
 πρόβλημα πελωρίων διαστάσεων, θά εἶναι ἡ ὑπαναχώρηση τῆς Ἐξουσίας. Ἀλλά καί ἄν αὐτό δέν
 συμβεῖ, τότε θά ποῦμε «ἐχαρίσθη τό ὑπέρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τό εἰς αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό
 ὑπέρ αὐτοῦ πάσχειν» (Φιλιπ. α΄29). Ἡ πίστη μας σύμβολό της καί θεμέλιό της ἔχει τόν Σταυρό!...
...Ἄν τά διαδιδόμενα εἶναι ἀληθῆ καί τά νέα δελτία ταυτότητας θά φέρουν, ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς,
 εἴτε τή μορφή τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθμό 666 εἴτε ὁτιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικό σύμβολο,
 θά ποῦμε ΟΧΙ καί πάλι ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ στά νέα αὐτά δελτία, ὁ,τιδήποτε κι’ἄν πρόκειται
 νά ἀντιμετωπίσουμε...

4) Ἑρμηνευτικά σχόλια στό Ἀποκ. ιγ΄, 16-18
(τοῦ Ἀρχ/του Χαραλάμπους Βασιλοπούλου)

«καὶ ποιεῖ πάντας τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς
 ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν
 μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου
 ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου·
 ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς'».
Θά ὀργανώσει δηλ. ἔτσι τά πράγματα ὁ ψευδοπροφήτης ὥστε νά μήν μπορεῖ κανείς νά ἀγοράσει ἤ νά
 πουλήσει, ἐκτός ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι θά ἔχουν τό χάραγμα καί τή σφραγίδα τοῦ θηρίου, ἡ ὁποία σφραγίδα
 εἶναι τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ ὁ ἀριθμός, πού συμβολίζουν τά γράμματα τοῦ ὀνόματός του. Μετά τήν
 ἀπειλή καί τήν ἀπάτη ὁ ψευδοπροφήτης ἀπειλεῖ μέ στέρηση τροφίμων, δι’ἀποκλεισμοῦ. Κινδυνεύουν
 νά πεθάνουν ἀπό πεῖνα, ὅσοι δέν προσκυνήσουν τήν εἰκόνα τοῦ θηρίου....
Στήν πλήρη ἐφαρμογή του τό γεγονός αὐτό θά συμβεῖ κατά τίς τελευταῖες μέρες τοῦ κόσμου. Τότε ὁ
 ἀντίχριστος σάν ἄνθρωπος, σάν πρόσωπο καί σάν ἀρχηγός ἀντιχριστιανικοῦ ἀγώνα, θά ἀφήσει νά
 ἐκδηλωθεῖ ἐναντίον τῶν χριστιανῶν ὁ τρόμος, ἡ ἀπειλή τοῦ θανάτου, ἡ πείνα καί ὁ θάνατος ἀπό τήν
 ἔλλειψη ὑλικῶν ἀγαθῶν. Καί ὅλ‘αὐτά θά συμβοῦν, γιά νά δηλωθεῖ ὑποταγή καί προσκύνηση τῶν
 ἀνθρώπων στήν εἰκόνα του....

5) Σημεῖα τῶν καιρῶν καί βασιλεία τοῦ Θεοῦ
(ἀπόσπασμα ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας)
(τοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου)

Μήπως ἐμεῖς οἱ ἴδιοι συνιστοῦμε τήν ἄβυσσο ἀπό τήν ὁποία θά γεννηθεῖ ὁ ἀντίχριστος; Καί βέβαια στή
 συντριπτική μας πλειοψηφία τήν ἀποτελοῦμε. Κινούμαστε μέ ἔντονο κοσμικό φρόνημα: Οὔτε Θεός,
 οὔτε Χριστός, οὔτε ψυχή, οὔτε θάνατος, οὔτε κόλαση, οὔτε βασιλεία τοῦ Θεοῦ!
Νά φυλάξει ὁ Θεός!
Ὁ ἀντίχριστος εἶναι συγκεκριμένο πρόσωπο καί θά μιλήσει ἀσεβῶς στόν Θεό. Θά ἀνακηρύξει τόν
 ἑαυτό του θεό. Τούς ἁγίους ἀρχικά, φαινομενικά, θά τούς ἀχρηστέψει. Θά ὑπάρξει ἀλλοίωση καιρῶν
( δηλ. τῆς φύσεως) καί νόμων. Θά νικήσει τούς ἁγίους μέ κοσμική δύναμη ( δικαστικό κόσμο,
 τράπεζες, ἄρχοντες, στρατιωτικούς). Θά κρατᾶ πᾶσα κοσμική ἐξουσία. Αὐτό ἤδη γίνεται,
 πραγματώνεται ἀπό τούς προδρόμους του.
Προσπαθεῖ νά δημιουργήσει τήν ἐξουσία τῶν ὀλίγων ἐπί τῶν οἰκονομικῶν.
Οἱ Σιωνιστές, δηλ. ὁ ψευδοπροφήτης, εἶναι ὁ πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου.
Ὅποιος ζεῖ εὐσεβῶς θά διωχθεῖ. Θά μᾶς πολεμήσει ὁ διάβολος. Θά νικήσει τούς δύο προφῆτες, ὄχι
 μέ τήν ἔννοια ὅτι θά τούς ἀλλάξει τό μυαλό, ἀλλά θά νομίζει ὅτι τούς ἐξαφάνισε. Τό δεμένο ὅμως
 μέ τόν Θεό δέν ἐξαφανίζεται. Μετά ἀπό τρισήμισυ μέρες θά ἀναστηθοῦν καί θά ἀναληφθοῦν στόν οὐρανό.

6) Ἀπόσπασμα ἀπό ἐπιστολή πρός τόν Μακαριώτατο

 (17-9-2010)
(Περί τῆς ἠλεκτρονικῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη)
( ἀρχ/του Σαράντη Σαράντου )

...Τό βιβλίο τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως ἐδόθη στόν ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Κυρίου, τόν Ἰωάννη δι’ Ἀγγέλου,
 ὥστε ἡ μαρτυρία του νά εἶναι ἀδιάψευστη. Καθίσταται ἔτσι γνωστό καί στόν πνευματικό κόσμο τῶν
 Ἁγίων Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων καί δέν μπορεῖ κανένα ἀπό τά λογικά ὄντα, τούς ἀνθρώπους καί τούς
 Ἀγγέλους, νά ἀμφισβητήσουν τήν Ἁγιοπνευματική καί Χριστοκεντρική ἀξιοπιστία του.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς διαφωτίζει γιά τά μέλλοντα συμβαίνειν ἐν τοῖς ἐσχάτοις ὄχι ἁπλῶς 
γιά νά γνωρίζουμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί περισσότερα ἀπό τούς ἀπίστους, ἀλλά ἐγκύρως πληροφορημένοι 
καί συνεπῶς ἑτοιμασμένοι, νά τοποθετηθοῦμε.
Κάποιοι ἀφελῶς καί ἐπιπολαίως διατείνονται, ὅτι αὐτά πού γράφει ἡ Ἀποκάλυψη ἔτσι καί ἀλλιῶς θά συμβοῦν
 καί ὅτι ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτα. Ὑπονοοῦν ὅτι δέν θά ἀποφύγουμε τό σφράγισμα, ἐνῷ
 τό ἀντίθετο συμβαίνει. Αὐτονόητη ἀλλά καί συγκεκριμένη εἶναι ἡ σύσταση νά μή σφραγισθοῦμε ἀπό τόν
\ Ἀντίχριστο. Ταπεινῶς φρονοῦμε, ὅτι δέν θά διαθέτει χρόνο καί ὑπομονή «αὐτοπροσώπως» ὁ ἴδιος νά 
σφραγίσει μέ τό χάραγμά του ὅλους τούς ἀνθρώπους. Τά ὄργανά του ἤ λίγο πρίν ἤ ἀσφαλῶς καί μετά τή
ν ἐγκατάστασή του θά κινητοποιηθοῦν γιά νά χαράξουν πάντας τούς κατοικοῦντας τό πρόσωπο τῆς γῆς.
Τά σημεῖα τῶν καιρῶν τά ἔχουμε. Ὁ καιρός τῆς ἀποστασίας εἶναι δεδομένος. Ἤδη τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο
 μέ ἀπόφασή του ἐγκρίνει ὡς ἔγκυρους τούς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων. Τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὅπως 
τά ὁρίζει καί τό Σύνταγμα τῶν Ἑλλήνων καί τό Εὐρωπαϊκό, κατάφωρα καταπατῶνται.
 Ὁ πολίτης ἀντιμετωπίζεται ὡς ἐχθρός τοῦ κράτους καί φορολογεῖται βάναυσα καί θά φορολογεῖται
 ἀβάσταχτα. Οἱ ἐργαζόμενοι ἀπολύονται ἀπό τίς ἐργασίες τους. Τά διαζύγια πολλαπλασιάζονται
 ἀφήνοντας τά παιδιά κατ’ οὐσίαν ἀπροστάτευτα. Τά ναρκωτικά διακινούμενα ἄνετα σκορπίζουν 
τό θάνατο. Οἱ γυναῖκες μας καί τά κορίτσια μας πειθαναγκαζόμενες ἀπό τόν ἄμβωνα τῆς Νέας Ἐποχῆς,
 τήν τηλεόραση, ξεγυμνώνονται, προκαλοῦν καί ἐκπορνεύονται συμπαρασύροντας στήν ἀπώλεια 
τούς ἐπίσης ἐπιρρεπεῖς στήν ἁμαρτία ἄνδρες. Διεξάγονται πόλεμοι ἀπό τό διευθυντήριο τῆς Νέας
 Ἐποχῆς (Σερβία, Ἀφγανιστάν, Ἰράκ, Συρία, Παλαιστίνη) χωρίς σοβαρές αἰτιάσεις. 
Ποιές ἄλλες ἀποδείξεις χρειάζονται, ὅτι τό Μυστήριο τῆς ἀνομίας τελεσιουργεῖται κορυφούμενο, 
ὅπως τό ἐννοεῖ καί τό περιγράφει καί ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη, τοῦ μαθητῆ πού ποτέ
 δέν ἐγκατέλειψε τόν Κύριο;
Χωρίς τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη ὁ πολίτης δέν θά μπορεῖ νά ἔχει καμία σχέση μέ τή χώρα του,
 τό κράτος του, τίς ὑπηρεσίες του, τίς τράπεζες, ἀγορές, πωλήσεις, ἀσφάλεια, κίνηση.
 Θά μπορεῖ νά ἔχει πρόσβαση σ’ ὁλόκληρο τό φάσμα τῆς ζωῆς, ὅταν ἀποδεχθεῖ τήν ἠλεκτρονική
 διακυβέρνηση, πού οἱ πάντες γνωρίζουν, ὅτι ὅλο αὐτό τό σύστημα λειτουργεῖ μέ βασικό κωδικό
 τόν ἀριθμό 666, τό δυσώνυμο ἀριθμό τοῦ Ἀντιχρίστου.
Κατά τό πρόσφατο παρελθόν ἡ Ἱερά Σύνοδος εἶχε ἀποτρέψει τόν κίνδυνο ἐκδόσεως ἠλεκτρονικῶν 
ταυτοτήτων. Καί τώρα πού τά πράγματα καί φαίνονται καί εἶναι σοβαρά καί ἐπικίνδυνα ἡ 
μητέρα μας Ἐκκλησία, ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξία μας, θά πρέπει νά διαφωτίσει τά τέκνα της.
Γιατί τά πάντα νά μή λειτουργοῦν, ὅπως ἄριστα θεσμοθετημένα λειτουργοῦν μέσα στήν
 Ἐκκλησία μας; Πάντα «εὐσχημόνως καί κατά τάξιν» μέ ἐκκλησιαστική εὐλογία νά γίνονται
 πρός οἰκοδομήν τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας μέ κεφαλή τόν Χριστό μας καί μέ συναγωνιστές 
ἐν Χριστῷ τά μύρια πρόσωπα τῶν ἐν Χριστῷ ἀγωνιζομένων πιστῶν.
Δέν ἐχθρευόμαστε ἐμεῖς, Μακαριώτατε, τούς ἄρχοντές μας, μολονότι ἡ δική τους συμπεριφορά 
δέν εἶναι φιλίας καί πρόνοιας πρός τόν Ἕλληνα πολίτη. Προσευχόμαστε μέ ἀκακία ὁ Κύριος νά 
τούς φωτίσει νά ἐννοήσουν ποιά χώρα κυβερνοῦν, ποιά πνευματική περιουσία τριῶν, τεσσάρων
 ἤ πέντε χιλιάδων χρόνων διαχειρίζονται εἴτε τό καταλαβαίνουν εἴτε ὄχι. Δέν ἐνθυμοῦνται ἴσως
 τίς θυσίες τῶν ἐθνομαρτύρων καί τῶν χιλιάδων μαρτύρων πού μέ τά ἄχραντα αἵματά τους πότισαν
 τή γῆ μας, οἰκουμένη καί μή, καί μᾶς τήν παρέδωσαν ἐλεύθερη, ἔνδοξη, «διδάσκαλον καί ὀφθαλμόν
 τῆς οἰκουμένης» κατά τόν Ἅγιο τοῦ αἰώνα μας, τόν Ἅγιο Νεκτάριο. Ὅμως, ἄν τούς ἀγαπᾶμε
 (τούς ἄρχοντές μας) πρέπει μέ τήν καλή χριστιανική ὁμολογία μας, πού στηρίζεται ἀκλόνητα 
στό θεόπνευστο ἱερό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως καί ὄχι μόνο, νά τούς ζητήσουμε νά μή μᾶς 
παραδώσουν μέσῳ τῆς ἠλ εκτρονικῆς διακυβέρνησης ἀμαχητί στό παγκόσμιο
 κράτος τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ὅπως ἐπείσθησαν κατά τό παρελθόν, πρό εἰκοσαετίας περίπου οἱ ἄρχοντές μας
 καί ἀνέβαλαν τό χρόνο τῆς ἐκδόσεως ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, ἔτσι καί τώρ
α νά τούς ἐνημερώσουμε καί μέ ἐπιχειρήματα ἐκ τῆς ἱστορίας, ἀλλά καί μέ σύγχρονα,
νά τούς δηλώσουμε, ὅτι δέν συμφωνοῦμε τώρα ἐν μέσῳ οἰκονομικῆς κρίσεως νά φυλακίσουμε 
τόν Ἕλληνα πολίτη στήν ἠλεκτρονική φυλακή. Ἄν δέν ἀντιδράσουμε ὑγιῶς τώρα, ἄμεσα, 
ἡρωικά, ἡ τύχη μας θά εἶναι προδιαγεγραμμένη: Ἀπώλεια, ἀπώλεια μαζί μέ τήν οἰκονομική, 
ἀπώλεια τοῦ θεανθρωπίνου πολιτισμοῦ μας, τῆς παιδείας μας, τῆς ὑψηλῆς ἐθνικῆς μας 
παραδόσεως καί διακύβευση τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας μας.

Η δύναμις του ονόματος του Χριστού



Υπάρχουν σε μας, υπάρχουν ξόρκια πνευματικά, το όνομα του Κυρίου μας, και η δύναμις
 του σταυρού. Αυτό το ξόρκι όχι μόνον βγάζει το φίδι από τη φωλιά του και το ρίχνει στη 
φωτιά, αλλά θεραπεύει και τα τραύματα.
Αν όμως υπάρχουν και πολλοί που λέγουν ότι δεν θεραπεύτηκαν, αυτό συνέβη από την
 ολιγοπιστία τους, όχι από την αδυναμία εκείνου που αναφέραμε. Διότι και τον Ιησού 
άλλοι τον έσπρωχναν και τον συνέθλιβαν από παν-τού και δεν κέρδιζαν τίποτε˙ η γυναίκα
 όμως που έπασχε από αιμορραγία, χωρίς να αγγίση το σώμα Του, αλλά μόνο την άκρη 
του ενδύματός Του ,σταμάτησε χρόνιες πληγές αιμάτων ( Ματθ. 9, 20-22 και Λουκ. 8, 43-48 ) .
 Αυτό το Όνομα είναι φοβερό και στους δαίμονες και στα πάθη και στις ασθένειες.
Για το Όνομα λοιπόν αυτό ας καμαρώνουμε, με αυτό ας οχυρώνουμε τον εαυτό μας. 
Με αυτό τον τρόπο και ο Παύλος έγινε μεγάλος μολονότι είχε την ίδια φύσι με εμάς˙
 όμως η πίστις τον έκανε εντελώς διαφορετικό˙ και τόσο μεγάλη ήταν η υπεροχή της 
δυνάμεώς του, ώστε και τα ενδύματά του να έχουν πολλή δύναμι ( Πραξ. 19,12).
Για ποια απολογία λοιπόν θα είμαστε άξιοι, όταν και οι σκιές και τα ενδύματα εκείνων
 έδιωχναν τον θάνατο, ενώ οι δικές μας προσευχές δε σταματούν ούτε τα πάθη;
 Ποια είναι η αιτία; Είναι η μεγάλη διαφορά της διαθέσεως. Τα φυσικά βέβαια δώρα 
είναι ίσα και κοινά, αφού όμοια με μας και γεννήθηκε και μεγάλωσε και έζησε στη γη
 και ανέπνευσε αέρα˙ ενώ στα άλλα ήταν πολύ μεγαλύτερος και καλλίτερος από εμάς,
 δηλαδή στην προθυμία , στην πίστι, στην αγάπη.

Χρυσοστομικός Άμβων
Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους 

Η ανεκλάλητη χαρά. (Αγ. Διονυσίου του Αρεοπαγίτη)


πηγή

Ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης γράφει για την ανεκλάλητη χαρά, για την εσωτερική κι εξωτερική λάμψη και την άρρητη ευωδία που αισθάνθηκε στην παρουσία της Αγίας Θεοτόκου, όταν την επισκέφθηκε στην Ιερουσαλήμ. Με ζήλο ομολογεί πως, εάν δεν είχε γνωρίσει τον Ένα Αληθινό Θεό, θα είχε αναγνωρίσει εκείνη, την Παναγία Παρθένο Μαρία, ως Θεό. Τόσο ισχυρή, μοναδική, εντύπωση έκανε στους ανθρώπους η Παναγία στη διάρκεια του επιγείου βίου της. Αλλά και μετά από την κοίμησή της, περιβλήθηκε ασύγκριτα μεγαλύτερη δύναμη και δόξα, όταν με τη θέληση του Θεού, ανυψώθηκε πάνω από τις ουράνιες δυνάμεις, γενόμενη υψηλότερα των ουρανών!
Η δύναμή της εκπορεύεται από την αδιάλειπτη προσευχή της υπέρ των πιστών, υπέρ όλων εκείνων που προστρέχουν στις πρεσβείες της.
Όταν ο άγιος Ιωάννης του Νόβγκοροντ και ο λαός του προσεύχονταν στην Παναγία, ζητώντας να τους προστατεύσει από κάποιον εχθρικό στρατό, ο άγιος κατάλαβε ότι ταυτοχρόνως και εκείνη προσευχόταν με δάκρυα υπέρ αυτών στον Κύριο και Υιό της και τότε πράγματι το Νόβγκοροντ σώθηκε θαυματουργικά.
Όσο ευσπλαχνική ήταν η Πάναγνος Παναγία προς τον Εσταυρωμένο Υιό της, έτσι είναι και προς όλους όσοι βρίσκονται σε ανάγκη και προστρέχουν σ’ εκείνη για να τους βοηθήσει.
Μπορούμε να πούμε ότι όλη η γη είναι έμπλεος θαυμάτων του ελέους της! Ακόμη και σήμερα: στο Βελιγράδι λ.χ. ζει ένας ιδιοκτήτης cafe (Ο.J), ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό Λαμπουνίστε, έξω από την Στρούγκα (Σκόπια). Η μητέρα του τον είχε φέρει, τυφλό παιδί, να γιατρευτεί στο μοναστήρι του Καλίστε και εκεί, μπροστά στην εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, διά προσευχών του ιερέως βρήκε το φως του.
Ο πρώτος μοναχός που εγκαταβίωσε στο Ποτσάεφ είδε μια πύρινη στήλη να υψώνεται ουρανομήκης, από τη γη στον ουρανό, και σ’ αυτή την πύρινη στήλη είδε τη Θεοτόκο. Στεκόταν επάνω σε μία πέτρα. Στο σημείο όπου στεκόταν ανέβλυσε πηγή ιαματικού νερού και μέχρι σήμερα θεραπεύονται εκεί πλήθη ασθενών ανθρώπων.
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος» -Σεπτέμβριος, εκδ. Άθως, σ.78-79)

ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΟΙΜΝΗ






ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΙΩΑΝΝΗ (αριστερά) ΚΑΙ ΣΟΦΡΩΝΙΟΥ (δεξιά) 
ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ
 ΠΟΙΜΝΗ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. 
πηγή

ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΟΥ ΑΡΞΑΣΘΕ



πηγή
"Μεγάλος χαλασμός κόσμου θα γίνη και
στο τέλος θα σκάση το τόπι της καταστροφής".
Τότε "σε παράγκες θα καταντήσουν οι
πολιτείες" - "Θα σας φορτώσουν μεγάλο κι
ασήκωτο φόρο, αλλά δεν θα προφτάσουν" -
"Ο χαλασμός θα 'ρθή από έναν τυφλό και
κασιδιάρη"! "Καλότυχος όποιος ζήση σε εκείνο
το βασίλειο
", δηλαδή της αναλαμπής
της Ορθοδοξίας.
























Ο όλεθρος θα αρχίση από των αγίων,
 δηλαδή από των εν τω Ναώ και
 των Αγίων Τόπων, και από των Ορθοδόξων Λαών, 
κατά την προφητείαν
 «από των αγίων μου άρξασθε» (Ιεζεκ. θ’, 6) 
την κοπήν, δια το μέγεθος
 της θείας οργής. Δια τούτο λέγει Κύριος 
προς πάντα τα έθνη: 
«Πίοντες πίεσθε» το ποτήριον του ολέθρου
 τούτου, όστις
 είναι τοσούτον αναπόφευκτος, ώστε
 «εν τη πόλει (Ιερουσαλήμ), 
εν η ωνομάσθη το όνομά μου επ’ αυτήν,
 εγώ άρχομαι κακώσαι»,
 «ότι μάχαιραν εγώ καλώ επί πάντας τους καθημένους επί της γης» 
(Ιερεμ. λβ’, 14-15).
,
(…) Κυρίως όμως θα πληρωθεί η προφητεία κατά τον όλεθρον 
των εσχάτων καιρών, καθ’ ους οι στρατηγούμενοι υπό του 
Διαβόλου ασεβείς «εκύκλευσαν την παρεμβολήν των αγίων και 
την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ εκ του ουρανού από
 του Θεού και κατέφαγεν αυτούς» (Αποκαλ. κ’, 9). Δια δε τους
 ασεβείς ο άγγελος, ο καταβαίνων «από ανατολής ηλίου» 
και έχων «σφραγίδα Θεού ζώντος», «έκραξε φωνή μεγάλη 
τοις τέσσαρσιν αγγέλοις, οις εδόθη αυτοίς αδικήσαι την γην
 και την θάλασσαν, λέγων· μη αδικήσετε την γην, μήτε την 
θάλασσαν, μήτε τα δέντρα, άχρις ου σφραγίσωμεν τους
 δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών»
 (Αποκαλ. ζ’, 2-3). 
Ίσταντο δε οι άγγελοι ούτοι «επί τας τέσσαρας γωνίας 
της γης» (Αποκαλ. ζ΄, 1), εις δήλωσιν επικειμένου γενικού
 κακού επί της γης. Ουαί δε δια τους εις Αγίους Τόπους
 απιστούντας και αμαρτάνοντας Ιουδαίους,
 παπικούς και άλλους αιρετικούς και αλλόθρησκους, 
αλλά και Ορθοδόξους πίπτοντας εις αίρεσιν και
 καινοτομίαν και αμαρτίαν αμεταμέλητον
μάλιστα δε εις την αθέτησιν και την άρνησιν του 
Αγίου Φωτός του Παναγίου Τάφου.

Η κάκωσις του πολέμου τούτου θα εκταθή και εις τας άλλας
 χώρας, ως «την Γάζαν και την Ακκάρων, «την Μωαβίτιν και 
τους υιούς Αμμών, και βασιλείς Τύρου και βασιλείς Σιδώνος, 
και βασιλείς τους εν τω πέραν της θαλάσσης,
 ένθα και η Ελλάς (Α’ Θεσσαλ. ε’ 3). Τα πολεμικά γεγονότα
 του ολέθρου θα αρχίσωσι και δια της επιθέσεως
 παρά εχθρών των Ορθοδόξων Λαών κατά της 
Ελλάδος αιφνιδίως. Ο πόλεμος ούτος «θα’ ρθη ξαφνικά»,
 προείπεν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ότε «ή το βόδι στο 
χωράφι ή το άλογο στ’ αλώνι» θα μείνη, και «τ’ άλογα θα
 απομείνουν ζεμένα στις δουλείες τους και σεις θα φύγετε» 
(Αγ. Κοσμά του Αιτωλού). «Όταν γαρ λέγωσιν (οι άνθρωποι),
 ειρήνη και ασφάλεια, τότε αιφνίδιος αυτοίς εφίσταται όλεθρος»,
 τονίζει ο Απόστολος Παύλος (Α’ Θεσσαλ. ε’ 3).

«Οι Τούρκοι θα μάθουν το μυστικό τρεις μέρες γρηγορότερα 
από τους Χριστιανούς» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού) από το
 διευθυντήριον κέντρον των εχθρών. «Οι αντίχριστοι»,
 έλεγεν ο Άγιος προς τους τότε υποδούλους εις τους Τούρκους,
 «θα φύγουν, αλλά θα ‘ρθούν πάλιν· έπειτα θα τους κυνηγήσετε
, έως την Κόκκινη Μηλιά» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού) της Μ. Ασίας. (…)

Αλλά το κακόν «θα είναι βιαστικό» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού). 
Ολίγον πριν έλθη, «θα σας φορτώσουν μεγάλο κι ασήκωτο
 φόρο», «θα βάλουν φόρο στις κόττες και στα παράθυρα», 
«αλλά δεν θα προφτάσουν». Επίσης, «θα σας ρίξουν παρά 
(χρήμα) πολύ· θα σας ζητήσουν να τον πάρουν πίσω, αλλά
 δε θα ημπορέσουν» (Αγ. Κοσμά Αιτωλού), λόγω των 
επερχομένων.


ΠΗΓΗ: «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»ΤΑ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ 
ΔΙΑ ΤΑ ΕΧΡΧΟΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΩΝ
 ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ 
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗΣ, 
ΑΘΗΝΑΙ 1998, σ. 27-31.

******

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Στην γλώσσα των προφητών το ΒΟΔΙ είναι ΤΟ ΧΡΗΜΑ και το ΑΙΜΑ είναι Ο ΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Αυτά να τα έχουν υπόψιν τους οι αναγνώστες όταν μελετούν τις προφητείες.

TA ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ.


Χρειάζεται τεράστια διάκριση σε όσα γράφονται και λέγονται στο ίντερνετ,ειδικά αυτή την εποχή σε θέματα προφητειών.Μακρυά από ημερομηνίες και πλάνες.Οι φήμες είναι πολλές.Πόλεμοι σχεδιάζονται,ακήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.Υπάρχουν όμως οι Προφητείες της Αγίας Γραφής,του ίδιου του Χριστού,μέσα από τα 4 Ευαγγέλια αλλά και την Αποκάλυψη,των από αιώνων Αγίων καθώς και των σύγχρονων Γερόντων,που μας δίνουν ένα ολόκληρο παζλ των γεγγονότων ώστε να μην πλανόμαστε,από τους διάφορους επιτήδιους που κατά καιρούς διαδίδουν στο ίντερνετ,ημερομηνίες και γεγγονότα,τα οποία ποτέ δεν έγιναν και ουδέποτε θα γίνουν.Πιο σύγχρονο παράδειγμα ήταν αυτό του Γέροντα <<παστίτσιου.>>Μπήκαμε πλέον σε μια κρίσιμη καμπή.Αυτά είναι τα νέα μέτρα τα οποία έρχονται για να ισοπεδώσουν την κοινωνία,και τα οποία μπορεί να φέρουν αντιδράσεις με απεργίες,αλλά ελοχεύει και τον κίνδυνο της αύξησης της εγκληματικότητας,λόγω ανέχειας.Πέραν όμως από τα όσα καταστροφικά σενάρια γράφονται από Ελληνικές και ξένες ιστοσελίδες,θα επιφέρουν και την Μετάνοια και την ανθρωπιά.Είναι ένα οδυνηρό κομμάτι του παζλ,που θα επιφέρει πολιτικές,οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις.Τα πράγματα δυστυχώς,είναι πολύπλοκα και γεμάτα ερωτήσεις.Η εξέγερση και η κοινωνική ταραχή που διαφημίζεται από πολλά sites δυστυχώς δεν είναι μόνο για την Ελλάδα.Μια κατάρευση της ελληνικής οικονομίας λόγω αντιδράσεων,και συνοδευόμενη από κοινωνικές ταραχές,θα έριχνε το μπαλάκι του<<ντόμινο>>και μέσα στην Ευρώπη,αφού μαζί συμβαδίζουμε και υποφέρουμε ως λαοί.Τα πράγματα είναι περισσότερο δύσκολα και από ότι μπορούμε να φανταστούμε.Η επιστροφή στη φύση και στην ζωή όπως ήταν πριν από δεκαετίες,με κτηνοτροφία,γεωργία,ψάρεμα και κυνήγι είναι το ένα δεδομένο που θα επιφέρουν οι καταστάσεις ανέχειας και φτώχειας.Οι πόλεμοι θα έρθουν αργότερα ως λύση στα διάφορα προβλήματα που θα δημιουργηθούν λόγω των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων σε ολόκληρη την Ευρώπη.Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρωσικός Στόλος κατέβηκε δύο φορές από την Βαλτική στην Μεσόγειο,τους τελευταίους 12 μήνες.Αποτράπηκε έτσι μια στρατιωτική επέμβαση στην Συρία.Το παζλ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής ακόμα δεν έχει συμπληρωθεί.Η ανάδειξη του ορυκτού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο,το Αιγαίο αλλά και κοντά στην Κωνσταντινούπολη έρχεται να επιβεβαιώσει τους Αγίους που αναφέρονται σε αυτόν και ότι ο μέλλοντας βασιλιάς της Ελλάδος[όταν θα μας δοθεί από τους Ρώσους η Κωνσταντινούπολη] θα μοιράζει με άνεση πλούτο στους κατοίκους της Ελλάδος.Τότε θα εκμεταλευτούμαι τον ορυκτό πλούτο της ευρύτερης περιοχής.Οι εξελίξεις στην Ιορδανία που μπορεί να ξεκινήσουν σε λίγο είναι ένα ακόμα κομμάτι του παζλ.Λείπουν όμως οι εξελίξεις στα Βαλκάνια,καθώς η αιτία του γενικού Πολέμου είναι η Δαλματία[Κόσοβο]και ειδικά η περιοχή Δελειατά που βρίσκεται στην Αλβανόφωνη περιοχή του Τέτοβου,στα Σκόπια.[κατά τον Αγιο Κοσμά τον Αιτωλό].Είναι επίσης γνωστό από τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό ότι <<κραυγή πολέμου έρχεται από την Βουλγαρία>>.Επίσης είναι γνωστό ότι ο 3ος Παγκόσμιος πόλεμος θα ξεκινήσει από ένα μικρό κρατίδιο κατά τον Αγιο Κοσμά τον Αιτωλό,που πιθανότατα να είναι η Ελληνική Κύπρος,μιας και οι Τούρκοι ξεδιάντροπα ζητούν μερίδιο από τον ορυκτό πλούτο που βρίσκεται νότια της Κύπρου και για να τον διεκδικήσουν,ο μόνος τρόπος είναι ο Ατίλλας 3.Αμέσως μετά ακολουθεί η επίθεση στο Αιγαίο και η κάθοδος των Ρώσων.Σε αναμονή επίσης βρισκόμαστε για επίθεση στα πυρηνικά εργοστάσια του Ιράν,έστω και μονομερώς από το Ισραήλ.Σίγουρα όμως θα συνδράμουν και οι ΗΠΑ.Αλλο κομμάτι είναι η στρατιωτική επέμβαση στην Συρία.Και όλα αυτά μαζί μας δίνουν το Παλαιστινιακό Πρόβλημα και το Κουρδικό ζήτημα,ένα τεράστιο παζλ,ανακατατάξεων στην Μ.Ανατολή.Υπάρχουν ακόμα οι Σιίτες και οι Σουνίτες[κάτι σαν Καθολικοί και ορθόδοξοι σε μας τους Χριστιανούς,έτσι είναι χωρισμένοι και οι Μουσουλμάνοι.]που σε περίπτωση επίθεσης στο Ιράν θα αντιδράσουν.Οπως βλέπουμε τα κομμάτια του παζλ είναι πολλά.Και μέσα σε όλα υπάρχουν και οι μεσσιανικές επιθυμίες του Τρίτου Ναού του Σολομώντα και το τι θα απογίνει σε τέτοια περίπτωση το ιερό Μουσουλμανικό Τέμενος του Ομάρ,το οποίο κτίστηκε ακριβώς στο ίδιο σημείο,και από το οποίο ο Μωάμεθ αναλήφθηκε στους Ουρανούς.Είμαστε πλέον στην τελική ευθεία,με ανατροπές και διεθνείς εκπλήξεις,με κάρτες και παγκόσμιες κυβερνήσεις.Οι ημερομηνίες σε όλα αυτά περιτεύουν ,όταν πλέον ζεις μέσα στα γεγγονότα.Zenjt.

Γεώργιος Μεταλληνός Το '21 και οι Συντελεστές του



ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ


(...) 
«Εν τούτοις η Ορθόδοξη Εκκλησία, και μάλιστα η Ελλαδική, πρωτοστατεί σ'όλους τους απελευθερωτικούς μας αγώνες. Γιατί; Διότι τούτο απορρέει από την πίστη της γιά τον κόσμο και τόν άνθρωπο. Η Ορθοδοξία βλέπει την ελευθερία ως το φυσικό κλίμα αναπτύξεως και πραγματώσεως , του ανθρωπίνου προσώπου. Πραγματική δε ελευθερία είναι η δυνατότητα κοινωνίας του ανθρώπου με το Θεό καίι τούυς συνανθρώπους του, σε βαθμό γνησιότητας, πληρότητας και αυθεντικότητας, έξω δηλαδή από κάθε αναγκαστικότητα. Η ανθρώπινη ελευθερία εντάσσεται στα πλαίσια του θελήματος του Θεού και είναι (και ως εθνική-κοινωνική) έννοια καθαρά θεολογική- εκκλησιαστική

Ο Ορθόδοξος Κλήρος δεν μπορεί να μη συμμετάσχει στους εθνικούς-απελευθερωτικούς αγώνες, διότι το έργο του και στην περίοδο της ειρήνης είναι απελευθερωτικό. Αγώνας για την καταξίωση του Ρωμηού, ως απελευθέρωση από τα δεσμά της εσωτερικής δουλείας, της αμαρτίας(49). H εσωτερική δε δουλεία κατά κύριο λόγο επιφέρει και την εξωτερική. Διότι δουλεία δεν είναι, κυρίως, η αναγκαστική υποταγή, αλλά η εσωτερική υποταγή και ταύτιση με τον κατακτητή, η νέκρωση του πνεύματος αντιστάσεως και του ψυχικού δυναμισμού. Γι' αυτό και πιστεύουμε, ότι η σημαντικότερη προσφορά του Ράσου στο ΄Εθνος μας δεν ήταν τόσο η συμμετοχή του Κλήρου στις ένοπλες εξεγέρσεις και συγκρούσεις, όσο η συμβολή του Ράσου στη συντήρηση του ελληνορθοδόξου φρονήματος του Γένους και της αγάπης του προς την ελευθερία. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν θά μπορούσε να υπάρξει Εικοσιένα.»

Όλο το κείμενο : 


πηγή


 

Η πίστη είναι υπόθεση της καρδιάς (διδακτική ιστορία)



Πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρὸς φοιτητής. Μὲ πολλὴ διστακτικότητα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἔνταση τοῦ ἀπαιτητικοῦ ἀναζητητῆ, μοῦ δήλωσε ὅτι εἶναι ἄθεος, ποὺ ὅμως θὰ ἤθελε πολὺ νὰ πιστέψει, ἀλλὰ δὲν μποροῦσε. Χρόνια προσπαθοῦσε καὶ ἀναζητοῦσε, χωρὶς ὅμως ἀποτέλεσμα. Συνομίλησε μὲ καθηγητὲς καὶ μορφωμένους. Ἀλλὰ δὲν ἱκανοποιήθηκε ἡ δίψα του γιὰ κάτι σοβαρό. Ἄκουσε γιὰ μένα καὶ ἀποφάσισε νὰ μοιρασθεῖ μαζί μου τὴν ὑπαρξιακὴ ἀνάγκη του. Μοῦ ζήτησε μία ἐπιστημονικὴ ἀπόδειξη περὶ ὑπάρξεως Θεοῦ.

Ξέρεις ὁλοκληρώματα ἢ διαφορικὲς ἐξισώσεις; τὸν ρώτησα. Δυστυχῶς ὄχι, μοῦ ἅπαντα. Εἶμαι τῆς Φιλοσοφικῆς. Κρῖμα! διότι ἤξερα μία τέτοια ἀπόδειξη, εἶπα ἐμφανῶς ἀστειευόμενος. Ἔνιωσε ἀμήχανα καὶ κάπου σιώπησε γιὰ λίγο. Κοίταξε, τοῦ λέω. Συγγνώμη ποὺ σὲ πείραξα λιγάκι. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἐξίσωση, οὔτε μαθηματικὴ ἀπόδειξη. Ἂν ἦταν κάτι τέτοιο, τότε ὅλοι οἱ μορφωμένοι θὰ τὸν πίστευαν. Νὰ ξέρεις, ἀλλιῶς προσεγγίζεται ὁ Θεός. Ἔχεις πάει ποτὲ στὸ Ἅγιον Ὄρος; Ἔχεις ποτὲ συναντήσει κανέναν ἀσκητή; Ὄχι, πάτερ, ἀλλὰ σκέπτομαι νὰ πάω, ἔχω ἀκούσει τόσα πολλά... Ἂν μοῦ πεῖτε, μπορῶ νὰ πάω καὶ αὔριο. Ξέρετε κανέναν μορφωμένο νὰ πάω νὰ τὸν συναντήσω;

-Τί προτιμᾷς; Μορφωμένο ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ ζαλίσει, ἢ ἅγιο ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ ξυπνήσει;

-Προτιμῶ τὸν μορφωμένο. Τοὺς φοβᾶμαι τοὺς ἁγίους.

-Ἡ πίστη εἶναι ὑπόθεση τῆς καρδιᾶς. Γιὰ δοκίμασε μὲ κανέναν ἅγιο. Πῶς σὲ λένε; ρωτῶ. Γαβριήλ, μοῦ ἀπαντᾷ.

Τὸν ἔστειλα σὲ ἕναν ἀσκητή. Τοῦ περιέγραψα τὸν τρόπο προσβάσεως καὶ τοῦ ἔδωσα τὶς δέουσες ὁδηγίες. Κάναμε κι ἕνα σχεδιάγραμμα. Θὰ πᾶς, τοῦ εἶπα, καὶ θὰ ρωτήσεις τὸ ἴδιο πρᾶγμα. Εἶμαι ἄθεος, θὰ τοῦ πεῖς, καὶ θέλω νὰ πιστεύσω. Θέλω μία ἀπόδειξη περὶ ὑπάρξεως Θεοῦ. Φοβᾶμαι, ντρέπομαι, μοῦ ἀπαντᾷ. Γιατί ντρέπεσαι καὶ φοβᾶσαι τὸν ἅγιο καὶ δὲν ντρέπεσαι καὶ φοβᾶσαι ἐμένα; ρωτῶ. Πήγαινε ἁπλὰ καὶ ζῆτα τὸ ἴδιο πρᾶγμα.

Σὲ λίγες μέρες, πῆγε καὶ βρῆκε τὸν ἀσκητὴ νὰ συζητάει μὲ κάποιον νέο στὴν αὐλή του. Στὴν ἀπέναντι μεριὰ περίμεναν ἄλλοι τέσσερις καθισμένοι σὲ κάτι κούτσουρα. Ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς καὶ ὁ Γαβριὴλ βρῆκε δειλὰ τὴν θέση του. Δὲν πέρασαν περισσότερα ἀπὸ δέκα λεπτὰ καὶ ἡ συνομιλία τοῦ Γέροντα μὲ τὸν νεαρὸ τελείωσε.

Τί γίνεστε, παιδία; ρωτάει. Ἔχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Ἔχετε πιεῖ λίγο νεράκι; Εὐχαριστοῦμε, Γέροντα, ἀπήντησαν, μὲ συμβατικὴ κοσμικὴ εὐγένεια. Ἔλα ἐδῶ, λέει ἀπευθυνόμενος στὸν Γαβριήλ, ξεχωρίζοντάς τον ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους. Θὰ φέρω ἐγὼ τὸ νερό, πᾶρε ἐσὺ τὸ κουτὶ αὐτὸ μὲ τὰ λουκούμια. Καὶ ἔλα πιὸ κοντὰ νὰ σοῦ πῶ ἕνα μυστικό: Καλὰ νὰ εἶναι κανεὶς ἄθεος, ἄλλα νὰ ἔχει ὄνομα ἀγγέλου καὶ νὰ εἶναι ἄθεος; Αὐτὸ πρώτη φορὰ μοῦ συμβαίνει.

Ὁ φίλος μας κόντεψε νὰ πάθει ἔμφραγμα ἀπὸ τὸν ἀποκαλυπτικὸ αἰφνιδιασμό. Ποῦ ἐγνώρισε τὸ ὄνομά του; Ποιὸς τοῦ ἀποκάλυψε τὸ πρόβλημά του; Τί, τελικά, ἤθελε νὰ τοῦ πεῖ ὁ γέροντας;

- Πάτερ, μπορῶ νὰ σᾶς μιλήσω λίγο; Μόλις ποὺ μπόρεσε νὰ ψελλίσει. Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει, πάρε τὸ λουκούμι, πιὲς καὶ λίγο νεράκι καὶ πήγαινε στὸ πιὸ κοντινὸ μοναστήρι νὰ διανυκτερεύσεις. Πάτερ μου, θέλω νὰ μιλήσουμε, δὲν γίνεται; Τί νὰ ποῦμε, ρὲ παλληκάρι; Γιὰ ποιὸν λόγο ἦλθες;
Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἔνιωσα ἀμέσως νὰ ἀνοίγει ἡ ἀναπνοή μου, ἀφηγεῖται. Ἡ καρδιά μου νὰ πλημμυρίζει ἀπὸ πίστη. Ὁ μέσα μου κόσμος νὰ θερμαίνεται. Οἱ ἀπορίες νὰ λύνονται χωρὶς κανένα λογικὸ ἐπιχείρημα, δίχως καμία συζήτηση, χωρὶς τὴν ὕπαρξη μιᾶς ξεκάθαρης ἀπάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αὐτομάτως ὅλα τὰ ἄν, τὰ γιατί, τὰ μήπως καὶ ἔμεινε μόνον τὸ πῶς καὶ τὸ τί ἀπὸ δῶ κι ἐμπρός.

Ὅ,τι δὲν τοῦ ἔδωσε ἡ σκέψη τῶν μορφωμένων, τοῦ τὸ χάρισε ὁ εὐγενικὸς ὑπαινιγμὸς ἐνὸς ἁγίου, ἀποφοίτου μόλις τῆς τέταρτης τάξης τοῦ δημοτικοῦ. Οἱ ἅγιοι εἶναι πολὺ διακριτικοί. Σοῦ κάνουν τὴν ἐγχείρηση χωρὶς ἀναισθησία καὶ δὲν πονᾷς. Σοῦ κάνουν τὴν μεταμόσχευση χωρὶς νὰ σοῦ ἀνοίξουν τὴν κοιλιά. Σὲ ἀνεβάζουν σὲ δυσπρόσιτες κορυφὲς δίχως τὶς σκάλες τῆς κοσμικῆς λογικῆς. Σοῦ φυτεύουν τὴν πίστη στὴν καρδιά, χωρὶς νὰ σοῦ κουράσουν τὸ μυαλό.

πηγή

Ὁ Ἅγιος Ἱερόθεος


                                                                    






Ὁ Ἅγιος Ἱερόθεος ἦταν πλατωνικὸς φιλόσοφος καὶ ἕνας ἀπὸ τὰ ἐννέα μέλῃ τοῦ Συμβουλίου τῆς Γερουσίας τοῦ Ἀρείου Πάγου.
Ἀφοῦ δέχθηκε καὶ διδάχθηκε τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, χειροτονήθηκε πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν τὸ 152 μ.Χ.
Μαθητὴς τοῦ ὑπῆρξε ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, ὁ ὁποῖος στὰ συγγράμματά του πλέκει ἐγκώμια γιὰ τὸν δάσκαλό του.
Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ σὲ βαθιὰ γεράματα, μετὰ ἀπὸ πολύχρονη ποιμαντικὴ καὶ συγγραφικὴ δραστηριότητα.
Ἡ τίμια κάρα του φυλάσσεται στὸ ὁμώνυμο μοναστῆρι στὰ Μέγαρα Ἀττικῆς. Ἐπίσης λείψανά του σῴζονται στὸ Ἅγιον Ὄρος (Ἱ. Μ. Ἄγ. Παύλου) καθὼς καὶ στὸ παρεκκλήσιο τοῦ Ἄγίου Ἀνδρέα (Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν).

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῦ Παύλου ἡλίευσαι, ταῖς θεηγόροις πλοκαῖς, καὶ ὅλος γεγένησαι, ἱερωμένος Θεῷ, σοφὲ Ἱερόθεε· σὺ γὰρ φιλοσοφίας, ταῖς ἀκτῖσιν ἐκλάμπων, ὤφθης θεολογίας, ἀκριβοῦς ὑποφήτης· δι’ ἧς μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τὰ κρείττονα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τὸν Ἱεράρχην Ἀθηνῶν ἀνευφημοῦμέν σε
Ὡς μυηθέντες διὰ σοῦ ξέvα καὶ ἄρρητα,
Ἀνεδείχθης γὰρ θεόληπτος ὑμvολόγος.
Ἀλλὰ πρέσβευε παμμάκαρ Ἱερόθεε
Ἐκ παντοίων συμπτωμάτων ἡμᾶς ῥύεσθαι,
Ἵνα κράζωμεν, χαίροις Πάτερ θεόσοφε.

Μεγαλυνάριον.
Ἱερογνωσίᾳ καταλαμφθείς, ἱερολογίας, μυστοδότης θεαρχικῆς, ὤφθης τοῖς ἐν κόσμῳ, ὡς Ἀποστόλων σύμπνους· διό σε Ἱερόθεε μεγαλύνομεν.

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...