ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ (Γαβριήλ Μοναχός-Γέρων στό Ἱερό Κουτλουμουσιανό κελλί Ὁσίου Χριστοδούλου-Καρυές Ἁγίου Ὄρους)
Ἡ ἐπίσκεψη στόν Γέροντα Γαβριήλ ἔγινε ἐν Θεσσαλονίκῃ στίς 31-10-2012 στίς 9.30 π.μ.. Ἡ διάρκεά της ἦταν: 1:39:42. Παρευρέθησαν ὁ Γέροντας καί δύο πνευματικά παιδιά κάποιου ἄλλου Γέροντος ἐξ Ἁγίου Ὅρους, πού πῆραν τήν συνέντευξη.
Ὁ σκοπός τῆς ἐπίσκεψης, τήν ὁποία ἔδωσε εὐλογία ὁ Γέροντας Γαβριήλ νά ἠχογραφηθεῖ, ἦταν γιά νά καταγράψουμε τήν γνώμη του σχετικά μέ τά ἑξῆς φλέγοντα θέματα:
1. Τήν ἐπαίσχυντη παράσταση τοῦ Corpus-Christi καί
2. Τίς ἐπαίσχυντες παρελάσεις ὁμοφυλόφιλων στή Θεσσαλονίκη καί γενικά στή χώρα μας.
Στή συνέντευξη ὅμως ὁ Γέροντας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐπεκτάθηκε καί στά ἑξῆς ἐπίσης φλέγοντα ζητήματα:
1. Μετάνοια
2. Πολιτικοί καί πολιτική τῆς Ἑλλάδας
Στό ἑξῆς, μέ Γ. θά ἐννοοῦμε τόν Γέροντα, μέ Ε1 τήν πρώτη ἐπισκέπτρια καί μέ Ε2 τήν δεύτερη ἐπισκέπτρια.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Γ.: Λίγο τήν πόρτα…Ἐκεῖ παραπέρα βάλτε το λίγο ( τό μηχάνημα ἠχητικῆς ἐγγραφῆς ). Ναί.
«Εὔχομαι ὁλοψύχως, ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά εἶναι μαζί μέ τήν Ἑλλάδα μας καί μαζί μέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, σέ ὅλη τους τή ζωή καί σέ ὅλη τήν αἰωνιότητα.
Εὔχομαι πάλι ὁ Κύριος, νά καταπλουτίσει τήν Ἑλλάδα μας καί ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς, διά τῶν ὑλικῶν καί πνευματικῶν ἀγαθῶν Του. Εὔχομαι ἐπίσης νά χαρίσει στήν ἀνθρωπότητα εἰρήνη, ὁμόνοια καί μετάνοια καί νά φωτίσει τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς νά κυβερνοῦν τούς λαούς αὐτῆς, θεαρέστως καί θεοφιλῶς. Νά πιστεύσουν πάντες οἱ ἄνθρωποι πού ζοῦνε ἐπί πᾶν τό πρόσωπον τῆς γῆς, στόν Ἕναν καί Μόνον Ἀληθινό Θεό, πού εἶναι ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἀμήν.
Ὁ Κύριος σάν ἔθνος, μᾶς εὐλόγησε περισσότερο ἀπό ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς... Ἀπ’ ὅλες τίς γλῶσσες πού ὑπάρχουν στόν πλανήτη μας, ὁ Θεός τήν Ἑλληνική γλῶσσαδιάλεξε γιά νά γραφοῦν τά Εὐαγγέλια. Μικρή εὐλογία εἶναι αὐτό; Οἱ μεγαλύτεροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι Ἕλληνες. Ἄν διαβάσουμε τά Συναξάρια, σέ κάθε γωνιά τῆς γῆς, θα δοῦμε ὅτι ὑπάρχουν Ἅγιοι καί Μάρτυρες. Μόνο ἡ Θεσσαλονίκη ἔχει 42 Ἁγίους. Μικρή εὐλογία εἶναι αὐτό;
Περιμένει ὁ Θεός τή μετάνοιά μας γιά νά μᾶς σώσει. Ὁ Θεός δέ θέλει πολέμους, δέ θέλει φτώχειες, δέ θέλει ἀρρώστειες, δέ μᾶς ἔκανε ὁ Θεός γιά νά ὑποφέρουμε καί νά πᾶμε καί στήν κόλαση. Ὁ Θεός μᾶς δημιούργησε, χωρίς νά μᾶς ρωτήσει. Δέν μᾶς σώζει ὅμως, ἄν δέ θέλουμε κι ἐμεῖς..Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας λένε ὅτι ἡ μετάνοια θά σώσει τήν Ἑλλαδίτσα μας καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Χωρίς μετάνοια, δέν θά σωθοῦμε. Θά πάθουμε ὅ,τι πάθαν οἱ Σοδομίτες καί Γομορρίτες. Κάηκαν ὅλοι καί σώθηκαν μόνον ὁ Λώτ κι οἱ δυό του κόρες. Θά πάθουμε ὅ,τι πάθαν οἱ Νωῑτες. Πνίγηκε σύμπαν τό ἀνθρώπινο γένος ἐπί Νῶε. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τό Νόμο Του γιά νά εἴμαστε κι ἐδῶ εὐτυχισμένοι καί νά πᾶμε καί στόν Παράδεισο. Ἄν ὁ ἄνθρωπος πάνω στόν πλανήτη τῆς γῆς ἐφήρμοζε μία ἐντολή τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ γῆ μας θά γινόταν αὐτόματα ἕνας ἐπίγειος Παράδεισος.
-Ποιά ἐντολή;
-Ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
Ἄν αὐτό συμβεῖ, τότε οἱ στρατοί σ’ ὅλον τόν κόσμο, θά καταργηθοῦν. Τά πολεμικά καί πυρηνικά ἐργοστάσια, θά κλείσουν. Οἱ Νομικές Σχολές, οἱ σωφρονιστικές φυλακές, τά Δικαστήρια κι οἱ δικηγόροι, δέν θά ἔχουν λόγους ὑπάρξεως. Οἱ ἀστυνομικοί θά ἀπολυθοῦν καί θά πᾶνε ὅλοι τους στά σπιτάκια τους. Αὐτοί πού κάνουν κλειδαριές κι ἀσφαλιστικά συστήματα, θά κλείσουν.
-Γιατί;
-Ἀφοῦ ἀγαπῶ τόν πλησίον μου ὅπως τόν ἑαυτό μου, θά πάω νά σκοτώσω τόν ἑαυτό μου; Θά κλέψω τόν ἑαυτό μου; Θά ἔχω τά χρήματά μου πεταμένα, ἔξω ἀπ’ τό σπίτι μου ἀνοιχτό. ( ἐννοεῖ ἀνοιχτά ).
Ὁ Θεός εἶναι πολύ λυπημένος μέ τούς Ἕλληνες, διότι Τόν ἀρνηθήκαμε. Καταργήσαμε τό Νόμο Του καί θεσπίσαμε, δικούς μας νόμους.
Κάποτε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος σέ μιά μάχη, ἔπιασε ἕναν στρατιώτη πού κρυβόταν. Τρέχει καί τοῦ λέει:
-Πῶς σέ λένε;
-Ἀλέξανδρο μέ λένε.
Τοῦ λέει:
-Ἀλέξανδρο σέ λένε; Ἤ θ’ ἀλλάξεις διαγωγή ἤ θ’ ἀλλάξεις ὄνομα! Μέ βλέπεις ἐμένα στίς μάχες νά κρύβομαι;
Κι ἡ Ἑλληνική Βουλή, ἤ πρέπει ν’ ἀλλάξει διαγωγή ἤ πρέπει ν’ ἀλλάξει ὄνομα. Μ’ αὐτά πού ἔκανε, δέν τῆς ἀρμόζει νά λέγεται Βουλή. Ἐκεῖνο τό ὄνομα πού τῆς ἀρμόζει νά λέγεται, εἶναι δεόντως καί πρεπόντως ἄβουλη κι ἀσύνετη κι ἀπερίσκεπτη. Γιατί κατήργησε τό Νόμο τοῦ Θεοῦ καί ψήφισε δικούς της νόμους.
Ὁ Θεός λέει στό Δεκάλογο: «οὐ φονεύσεις». Οἱ Ἕλληνες Βουλευτές λένε: «κάτω ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, σκοτῶστε». Νομιμοποίησαν τίς ἐκτρώσεις. Δέν εἶναι ἀλήθεια αὐτό; Μήπως τούς συκοφαντοῦμε;
Ὁ Θεός λέει: «οὐ μοιχεύσεις». Αὐτοί λέν: «κάτω ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ». Νομιμοποίησαν τίς μοιχεῖες, τίς πορνεῖες, τήν ὁμοφυλοφιλία, τήν καύση τῶν νεκρῶν, τόν πολιτικό γάμο, βγάζουν τά Θρησκευτικά ἀπ’ τά σχολεῖα, πετοῦν τόν Σταυρό ἀπ’ τή σημαῖα, τίς εἰκόνες ἀπ’ τίς δημόσιες ὑπηρεσίες, θέλουν ν’ ἀναβιώσουν τόν δωδακαθεϊσμό καί τόσα ἄλλα…
Ἐνδιαφέρονται οἱ Ἕλληνες Βουλευτές γιά τήν Ἑλλάδα μας; Θέλουν τήν πρόοδό τους; Ὑποστηρίζουν τά Χριστιανικά μας ἰδεώδη; Εἶναι Ἐθνοπατέρες κι Ἐθνοσωτῆρες; Ἤ εἶναι ἐθνοολετῆρες καί ἐθνοκαταστροφεῖς; Μ’ αὐτό πού κάνουν καί θεσπίζουν, ἀποδεικνύουν ὅτι δέν πιστεύουν στόν Θεό, σέ ἀόρατο κόσμο, στήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς, στήν κόλαση, στόν Παράδεισο, στή Μέλλουσα Κρίση κι ἀνταπόδοση. Ὅλ’ αὐτά τά θεωροῦν πλάνες ἐπικίνδυνες καί ὄπιον τοῦ λαοῦ.
Ἄν δέν μετανοήσουν, οὔτε ἡ κόλαση θά τούς δεχθεῖ. Ὁ Θεός θά κάνει εἰδική κόλαση γιά νά τούς βάλει. Καί μέ τά πολιτικά τους ἀξιώματα, θά κοσμοῦν τά βαθύτερα καί φριχτώτερα μέρη τῆς κολάσεως!
Ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἔλεγε ὅτι:
-Ὁ πολιτικάντης σκέφτεται τίς ἑπόμενες ἐκλογές. Ὁ πολιτικός σκέφτεται τίς ἑπόμενες γενεές.
-Οἱ πολιτικοί μας σήμερα, σκέπτονται τίς ἑπόμενες γενεές;
Ὁ Καποδίστριας, ὁ Κουμουνδοῦρος, ὁ Τρικούπης, ὁ Πλαστῆρας, ζοῦσαν γιά τήν Ἑλλάδα καί δέν ζοῦσαν ἀπ’ τήν Ἑλλάδα.
-Σήμερα οἱ βουλευτές μας ζοῦν γιά τήν Ἑλλάδα;
Πολλοί ἀντίχριστοι διαμέσου τῶν αἰώνων, πολέμησαν τόν Ἀρχηγό τῆς Πίστεώς μας, λυσσωδῶς.
Κανένας ὅμως ἀπ’ αὐτούς τούς ἀντιχρίστους, δέν τόλμησε νά προσβάλλει τήν ἠθική ὑπόσταση τοῦ Κυρίου μας. Οἱ ἀντίχριστοι τοῦ αἰῶνος μας, προσβάλλουν τήν ἠθική ὑπόσταση τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας καί παρουσιάζουν, συγνώμην πού τό λέω, τόν Κύριό μας ὡς ἀνήθικο, ἁμαρτωλό, πόρνο, ὁμοφυλόφιλο, ὡς διεστραμμένο κι ἀνισόρροπο, ὡς τεμπέλη κι ἀχαΐρευτο. Ὅτι ξεστράτισε τήν Ἁγία Μαρία τήν Μαγδαληνή μικρό κοριτσάκι κι ἔκανε ἔρωτα μαζί της κι ὅτι ἤθελε νά κάνει μαζί της ἕνα παιδί, πού τό ὀνόμασε Παράκλητο. Αἶσχος! Καί ντροπή! Βαπτισμένοι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, νά λένε καί νά πιστεύουν αὐτά, γιά τόν Κύριό μας. Ξεπερνοῦν στή διαστροφή κι αὐτόν τόν ἴδιο τόν Σατανᾶ!
Στό τέλος τῆς συνέντευξης:
Γ.: Νά πεῖτε μετάνοια στόν Γέροντα, χαρήκαμε πού σᾶς εἴδαμε. Αὐτά ( τό ὑπαγορευμένο κείμενο πού ἀκολουθεῖ ), μπορεῖ καί σάν προσευχή νά λέει κανείς.
Ε1.: Πάτερ, νά σᾶς ρωτήσω λίγο…
Γ.: Ναί.
Ε1.: Στήν Ἁγία Γραφή, λέει ὅτι οἱ ἄνθρωποι, οἱ Χριστιανοί, οἱ Πιστοί τοῦ Χριστοῦ, καλό εἶναι νά ἀποφεύγουμε τά δικαστήρια. Νά μονιάζουμε μέ τόν ἀντίδικο καί νά μήν καταφεύγουμε ἐκεῖ. Στήν περίπτωση ὅμως πού βλασφημεῖται ὁ Κύριος, ὅπως τώρα σ’ αὐτήν ( μέ τό Corpus-Christi ) καί στίς παρελάσεις…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: τῶν ὁμοφυλόφιλων καί στά θεατρικά…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: Εἶναι εὐλογημένο;
Γ.: Ναί, λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «ράπισον τόν βλάσφημο»!
Ε1.: Ἀ, λοιπόν, ἐπομένως καί ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεφαφείμ ὁ ὁποῖος, παληκαρίσια ὑπέβαλλε μήνυση κατά τῆς ἐπαίσχυντης παράστασης…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: Εἶναι εὐλογημένο;
Γ.: Ναί, ναί, ναί. Μόνο γιά ἰδικές μας ὑποχρεώσεις νά μήν πᾶμε στά δικαστήρια.
Ε1.: Εἶναι εὐάρεστο στό Θεό αὐτό πού ἔκανε ἑπομένως καί…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: …καί πρέπει νά τόν μιμηθοῦμε. Κι ἐμεῖς ὅλοι δέν πρέπει νά κάνουμε μία συλλογική μήνυση;
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: Καί στό θέατρο πού φιλοξενεῖ αὐτήν τήν ἀσέλγεια;
Γ.: Ναί, ναί, πρέπει ν’ ἀγωνιστοῦμε. Καί τά γράψαμε καί μπροστά. Ἀκοῦστε το, ὅταν ὅμως ἐμεῖς ἀδικούμαστε, καλύτερα νά μᾶς ἀδικοῦν, παρά νά πᾶμε στά Δικαστήρια.
Ε1.: Ναί, ναί, τώρα ὅμως εἶναι γιά τόν Κύριο.
Γ.: Ναί, ἄλλο αὐτό, αὐτό ναί. Πρέπει νά ἀγωνιστοῦμε. Θά σᾶς πῶ…ὅταν ἐμεῖς ἀδικούμαστε. Θά σᾶς πῶ δυό γεγονότα, νά ξέρετε. Ἔζησε στά Κατουνάκια στό Ἅγιον Ὅρος, ὁ πατήρ Ἐφραίμ, ἕνας. Ἕνας γείτονάς του εἶχε Ἐκκλησία. Πῆγε σ’ ἕναν, ἔκανε Ἐκκλησία. Πῆγε σ’ ἕναν, λέει:
-Πόσο θέλεις νά μοῦ κάνεις τό τέμπλο;
Τοῦ λέει ἐκεῖνος:
-Θέλω 15 λίρες.
Πῆγε σ’ ἕναν ἄλλο.
-Πόσο θέλεις;
-12.
Πῆγε σ’ αὐτόν τόν Πατέρα Ἐφραίμ. Δέν τόν ρώτησε, τοῦ λέει:
-Νά μοῦ κάνεις τό τέμπλο.
Τό έφτιαξε. Τό τέμπλο ὅμως δέν εἶναι εὔκολη δουλειά, θέλει καιρό, τέχνη, αὐτά…Κι ἀφοῦ τελείωσε ὁ ἄνθρωπος, πάει καί τοῦ δίνει δυό λίρες, ποσό εὐτελέστατο γιά τή δουλειά πού ἔκανε. Καί τοῦ λέει:
-Πάτερ, εἶναι καλά;
Λέει:
-Καλά εἶναι.
Ἔφυγε. Πάει ὁ ὑποτακτικός στόν Γέροντα.
-Γέροντα σέ κορόιδεψε. Τόσον καιρό δούλεψες, 2 λίρες;
Καί λέει ὁ Γέροντας.
-Παιδί μου, ἄφησε νά’ χουμε κάτι καί γιά τήν ἄλλη τήν ζωή. Ἄμα τά πάρουμε ἐδῶ δηλαδή, τί θά ἔχουμε ἐκεῖ;
Πέρασαν χρόνια, κοιμήθηκε ὁ Γέροντας. Ἕνα βράδυ τόν εἶδε ὁ ὑποτακτικός στόν ὕπνο. Ἧταν σ’ ἕνα ὄμορφο μέρος, εἶχε κάτι ὄμορφα σπιτάκια κι ἕνα μικρό σπιτάκι πάρα πολύ ὡραῖο. Κι ἔπειτα λέει:
-Αὐτό τό μικρό σπιτάκι;
-Αὐτό παιδί μου, εἶναι ἀπό ἐκεῖνα τά χρήματα ἀπό τό τέμπλο. Δέν θά τά πάρουμε ἐδῶ, θά μᾶς τά δώσει ὁ Θεός.
Ἄλλη περίπτωση.
Δύο φιλονικοῦσαν γιά ἕνα τμῆμα γῆς καί πῆγαν σέ ἕναν σοφό Γέροντα νά τούς λύσει τή διαφορά.
Κι ὁ Γέροντας τούς πῆρε καί πῆγαν στό ἀμφισβητούμενο τμῆμα. Κι ὁ ἕνας ἔλεγε:
-Αὐτό εἶναι δικό μου.
Ὁ ἄλλος:
-Δικό μου.
Ὁ Γέροντας γονάτισε στή γῆ. Κι ὅταν σηκώθηκε τούς λέει:
-Ρώτησα τή γῆ.
Καί τοῦ λένε αὐτοί:
-Τί σοῦ εἶπε;
Καί τούς λέει:
-Μοῦ εἶπε ὅτι ἐσεῖς ἀνήκετε σ’ αὐτήν κι ὄχι αὐτή σέ σᾶς.
Φοβερό δέν εἶναι;
Ὅταν ὅμως προσβάλλεται ὁ Κύριος, πρέπει καί στά Δικαστήρια νά πᾶμε, νά διαμαρτυρηθοῦμε.
Ε1.: Δόξα τῷ Θεῷ!
Γ.: Λοιπόν, νά πᾶτε στό καλό.
Ε1.: Πάτερ εὐχαριστοῦμε πάρα πολύ.
