Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Ιουνίου 08, 2013

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ


1
Η ελευθερία δεν κερδίζεται, αν δεν ελευθερώσομε το εσωτερικό μας απ’ τα μπερδέματα και τα πάθη.

Αυτό είναι η Εκκλησία μας, αυτή είναι η χαρά μας, αυτό είναι το παν για μας. Και ο άνθρωπος σήμερα αυτό ζητάει. Και παίρνει τα δηλητήρια και τα ναρκωτικά, για να έλθει σε κόσμους χαράς. αλλά ψεύτικης χαράς. Κάτι αισθάνεται εκείνη τη στιγμή και αύριο είναι τσακισμένος.
 

Το ένα τον τρίβει, τον τρώει, τον τσακίζει, τον ψήνει. Ενώ το άλλο, δηλαδή το δόσιμο στον Χριστό, τον ζωογονεί, του δίνει χαρά, τον κάνει να χαίρεται τη ζωή, να νιώθει δύναμη, μεγαλείο. 
Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει. Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη. Να βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σας πονάει το στήθος.
Να εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις.

Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.
Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.

Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.
Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει τον διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο. Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. Την περιφρόνηση δεν μπορεί να τη υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σας παίρνει είδηση και σας πολεμάει. Μην ασχολείσθε με τον διάβολο, ούτε να παρακαλείτε να φύγει. Όσο παρακαλείτε να φύγει, τόσο σας αγκαλιάζει. Τον διάβολο να τον περιφρονείτε. Να μην τον πολεμάτε κατά μέτωπον. Όταν πολεμάς με πείσμα κατά του διαβόλου, επιτίθεται κι εκείνος σαν τίγρης, σαν αγριόγατα. Όταν του ρίχνεις σφαίρες, αυτός σου ρίχνει χειροβομβίδα. Όταν του ρίχνεις βόμβα, σου ρίχνει πύραυλο. Μη κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά του Θεού και να πέφτετε στην αγκαλιά Του και να προχωρείτε.

Ο ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και, όσο κι αν είναι άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του… Δεν χάνει την ισορροπία του. Το αντίθετο συμβάνει με τον εγωιστή, τον έχοντα αισθήματα κατωτερότητος. Στην αρχή μοιάζει με τον ταπεινό. Λίγο, όμως, αν τον πειράξει κανείς, αμέσως χάνει την ειρήνη του, εκνευρίζεται, ταράζεται. 

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Στο στρατόπεδο τού οικουμενισμού τά πράγματα έχουν αρχίσει νά διαμορφώνονται. Ο Ζηζιούλας περιθωριοποιείται καί η ακαδημία Βόλου μέ τήν «θεολογική» Θες/νίκης πήραν καθαρά τόν δρόμο τού προτεσταντισμού.
Ο Ζηζιούλας μέ τίς ιεραρχίες του καί τόν Ακινάτη είναι καθαρά καθολικός όπως ο αρχαίος Βησσαρίων.
Ο επανευαγγελισμός τής οικουμένης πού επιχειρεί καί στηρίζει ο οικουμενισμός  δέν είναι παρά η θρησκευτική ολοκλήρωση πού είχε ξεκινήσει μέ τήν αποικιοκρατία.
Μετά τήν πτώση τής Κων/πόλεως  η Δύση σιγά-σιγά δέχθηκε καί διαβρώθηκε από τόν Βουδισμό.
Σήμερα οι δύο μεγάλες αιρέσεις, η λατινική καί η γερμανική, καθαρά εθνικές, εθνικιστικές, τής αντιπροσωπείας τού Θεού, καί τής εσχατολογίας, είναι μιά σύνθεση Βουδισμού καί Χριστιανισμού, η οποία ουδεμία σχέση έχει μέ τήν εκκλησία. Τήν απόλυτη σύνθεση τών χριστιανικών ομολογιών μέ τον ινδουϊσμό καί τόν βουδισμό, πέτυχαν οι Ρώσοι, στηριζόμενοι στήν κακοδοξία τής οικονομίας τού Αγίου Πνεύματος τού Ιωακείμ ντα Φιόρε, όπως δείχνουμε από καιρό στίς  αντίστοιχες αναρτήσεις μας.


ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΣΑΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ.
Ας δούμε σέ επανάληψη τήν πρώτη ανάρτησή μας στό μεγάλο θέμα τής επιδρομής τού βουδισμού στή Δύση.
Αυτή η κατάκτηση μαζί μέτήν επιστημονική επανάσταση διέλυσαν τό φρόνημα τού δυτικού ανθρώπου.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΥΔΙΣΜΟ (I

Στην 1η Σύνοδο της Λυών, με την πρωτοβουλία του πάπαInnocenzo IV(Ιννοκέντιος Δ), στα 1245, ο ίδιος ο πάπας κατονόμασε πέντε αιτίες της βαθιάς του ανησυχίας για τον κόσμο και τον χριστιανισμό. Στην τέταρτη θέση υπήρχε ηSaevitia Tartarorum.

Αποφασίζεται να σταλεί ο φραγκισκανός μοναχός 
Giovanni di Pian del Carpine, στην αυλή του Μογγόλου Βασιλιά, για πληροφορίες. Στην επιστροφή του εκδίδεται το βιβλίο του ιδίου με τίτλο, “Historia Mongolorum quos non Tartarosappellamus”. Εκτός των άλλων η Δύση μαθαίνει πως στην Μογγολική αυλή ζούσαν δίπλα-δίπλα, μουσουλμάνοι, βουδιστές και νεστοριανοί χριστιανοί. Στα 1298 κυκλοφορεί το βιβλίο του Μάρκο Πόλο με πολλές πληροφορίες για τον Βουδισμό και τον ίδιο τον Βούδα.

Με τον 
Mandeville (1372) κλείνει ο πρώτος κύκλος επαφών των Καθολικών μοναχών με Βουδιστές μοναχούς και εκείνο που μένει στους Ευρωπαίους είναι η εντύπωση όλων των ταξιδευτών μιας κάποιας συγγένειας μ' αυτούς τους μοναχούς που ζουν μια ζωή αγία, χωρίς πίστη!

Ο δρόμος προς τις Ινδίες ανοίγει από τον 
Vaskode Gama (1498). Από τα 1492 όμως ο γνωστός κόσμος είχε αρχίσει να διπλασιάζεται και να πολλαπλασιάζεται καθώς ανακαλύπτεται άλλη μία απέραντη ήπειρος! Σε όλα τα λιμάνια της Άπω Ανατολής φτάνουν Ευρωπαίοι!

Η πρώτη πραγματική Επαφή με τον Βουδισμό, που δημιουργεί ταυτοχρόνως και πολλές ασάφειες, γίνεται με τον 
Guglielmo Postel και με το βιβλίο του “Τα θαύματα του κόσμου” του 1552!

Ο 
Postel είχε αφιερωθεί στο Ιεραποστολικό έπος της διάσημης “Compagnia di Gesu-Αδελφότητα του Ιησού”. Πίστεψε πως θα επετύγχανε τοιουτοτρόπως το όνειρο της ζωής του, την “ειρήνη και την συμφωνία του κόσμου”. Να ξαναενώσει όλες τις διαφορές κάτω από την σημαία μια Νοήσεως ίδιας με τον Νόμο του Ιησού, ένα όνειρο που ενέπνευσε κάθε φορά τους ιδρυτές των θρησκειών, τους προφήτες, τους μάγους, τους φιλοσόφους, σ' όλη την διάρκεια της Ιστορίας, όλες τις φυλές του κόσμου. Ένα αρχαίο όνειρο που ξεκινούσε από τον Μεσαίωνα.

«Όλα όσα έχουμε στη Δύση... δεν είναι παρά η σκιά όλων των θαυμασίων της Ανατολής». Είναι θαυμαστά όλα όσα κατορθώνει να γνωρίσει γύρω από την θρησκεία των «
Giapangi» όπου εμφανίζεται και υπάρχει ακόμη, αυτό που φανερώθηκε στην αρχή του Χριστιανισμού, τόσο δυνατά μάλιστα, που αν έκαναν όλα όσα κάνουν στο όνομα του Χριστού, θα ήταν τέλειοι. [Από τότε ετοιμαζόταν η Δύση για μια τελειότητα χωρίς πίστη].

«Πιστεύουν όχι μόνον σ΄ έναν θεό Δημιουργό, αλλά ακόμη και στην Αγία Τριάδα. Κάνουν το σημείο του Σταυρού. Στις κηδείες ακολουθούν τις χριστιανικές συνήθειες. Οι λεχώνες μένουν σαράντα μέρες χωρίς να εισέρχονται στην Εκκλησία. Όποιος δεν βλέπει πως αυτός είναι ο Νόμος του Κυρίου, δεν διαθέτει μάτια». Και όλα αυτά έχουν ξεκινήσει βεβαίως από τον Απόστολο Θωμά και το έργο του.

«Αυτή η Ιαπωνική θρησκεία, η πιο θαυμαστή του κόσμου, ακολουθεί χωρίς να το γνωρίζει, τον Ιδρυτή μας, τον Ιησού Χριστό, του οποίου όμως αγνοείται το όνομα. Από άγνοια ο λαός και ο κλήρος άλλαξαν σιγά-σιγά την αλήθεια του Ιησού με τον μύθο του 
Schiaca. Αλλά η αλήθεια διακρίνεται ακόμη. Ο δρόμος του Schiaca είναι ο δρόμος του Ιησού. Γεννήθηκε στη Δύση, σε μια περιοχή που λέγεται “Gengico” η οποία δεν μπορεί να είναι παρά η Ιουδαία. Οι γονείς του ονομαζόντουσαν Jambondaino και Magabonino: ποιος δεν μπορεί να αναγνωρίσει στα αρχικά τους τα ονόματα του Ιωσήφ και της Μαρίας; Η Ιστορία της έλευσής του στον κόσμο είναι η “θεία” ενσάρκωση, γνωστή μέσω της αστρονομίας των Μάγων. Λέει ο ίδιος: Εγώ είμαι ο μοναδικός αυτοκράτωρ του Ουρανού και της γης! Μου δόθηκε όλη η εξουσία του Ουρανού και της γης! Και καταλήγει o Postel: Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως ο μύθος του Schiaca είναι ένα απόσπασμα της Ιστορίας των Ευαγγελίων»! [Ίσως είναι το απόσπασμα της Ιστορίας των Ευαγγελίων όπου ο Κύριος πειράζεται από τον διάβολο και ο καλός Schiaca δεν είναι κανείς άλλος παρά ο ίδιος ο εωσφόρος].

Πάνω σ' αυτές τις βάσεις στηρίχθηκε η κατάκτηση της Δύσης από τον Βουδισμό. Στη συνέχεια ξεκίνησε το μεγάλο έπος των μεταφράσεων και διορθώθηκαν οι περισσότερες αρχικές πλάνες, όμως επηρεάστηκαν βαθιά οι Διανοούμενοι τώρα πια από τα κείμενα και συνεχίζουν να επηρεάζονται. Ίσως δούμε ορισμένα πράγματα από το έπος των μεταφράσεων αργότερα!

Ας σχολιάσουμε όμως λίγα πικρά πράγματα γύρω από το ανθρώπινο μεγαλείο. Ο πάπας αμέσως μετά την καταστροφή του Βυζαντίου άρχισε να πονά για το μέλλον του Χριστιανισμού, εφόσον είχε τελειώσει με το παρελθόν!
Και οι Μοναχοί του; Κατέστρεψαν και έκαψαν με μένος τους αιρετικούς και καταραμένους Ορθοδόξους, τους αδελφούς τους, αλλά βρήκαν αμέσως τους καθαρούς αντικαταστάτες τους, τους τέλειους Χριστιανούς, στα βάθη της Ανατολής, στην Ιαπωνία. Τί θεία πρόνοια! Τί θεία άνοια! Όπως λέμε: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

Όλες οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του 
Henri De Lubac “Βουδισμός και Δύση”.
Συνεχίζεται
Αμέθυστος

Σαν σήμερα, 8 Ιουνίου 2007, άρχισε η πορεία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου προς την αιωνιότητα...!!!

Φωτογραφία για Σαν σήμερα, 8 Ιουνίου 2007, άρχισε η πορεία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου προς την αιωνιότητα...!!!
Του ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ



"Και είναι σα να έφυγε, μόλις εχθές -προχθές".Γιαυτούς που τον αγάπησαν δεν έφυγε ποτέ!".

 Ήταν 8 Ιουνίου 2007,ημέρα Παρασκευή, όταν ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, μετά την δυσφορία που είχε... αισθανθεί κατά το ταξίδι του στις Μητροπόλεις Εδέσσης και Βεροίας, είχε μεταβεί μετά από τη  συνεδρίαση της ΔΙΣ , στον "Εγκέφαλο", στο Νέο Ψυχικό , προκειμένου να υποβληθεί σε μαγνητικές τομογραφίες σε όλη την κοιλιακή χώρα!Σας μεταφέρουμε για λόγους ιστορικούς το κλίμα που επικρατούσε τις ημέρες   εκείνες!Ο Μακαριστός Χριστόδουλος, κατά την περιοδεία που πραγματοποιούσε σε Μητροπόλεις της Μακεδονίας, αισθάνθηκε μία έντονη δυσφορία στην κοιλιακή χώρα, η οποία όμως δεν ανακουφιζότανε παρά τις επανειλημμένες καταφυγές του στον χώρο εκείνο που και οι βασιλείς πάνε μόνοι τους!

Ολοι απέδωσαν το φαινόμενο στην κατανάλωση  κερασιών, δεδομένου ότι ευρίσκονταν στην καρδιά της παραγωγής τους!Με την  επιστροφή στην Αθήνα, εκλήθησαν   αμέσως κάποιοι φίλα προσκείμενοι ιατροί, για να γνωματεύσουν περί της καταστάσεως της υγείας του!Χωρίς να φωτίσουν επαρκώς τον Αρχιεπίσκοπο και τα πνευματικά του τέκνα που αγωνιούσαν διέταξαν  να υποβληθεί αμέσως σε Μαγνητική Τομογραφία, η οποία και θα φώτιζε την κατάσταση και θα καθόριζε τα επόμενα βήματα!Οπερ και εγένετο!Ο Αρχιεπίσκοπος μέχρι αργά την Παρακευή 8 Ιουνίου 2007,  είχε ΔΙΣ και παρά την αδιαθεσία του ήταν καλόκεφος και όπως πάντα πιστός στο  καθήκον!Ήθελε να διεκπεραιωθούν όλα τα θέματα που υπήρχαν στην ημερήσια διάταξη!Μάλιστα μολονότι είχε προγραμματισθεί η εξέταση της Μαγνητικής Τομογραφίας, για αμέσως μετά την Σύνοδο, ήταν αποφασισμένος, παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις των ιατρών, να πραγματοποιήσει το προγραμματισμένο ταξίδι του στο Κάιρο, προκειμένου να εγκαινιάσει την ιστορική πατριαρχική βιβλιοθήκη.Η εξέταση στον ΕΓΚΕΦΑΛΟ, ήταν πολύωρη, δεδομένου ότι ο Μακαριστός Πρωθιεράρχης είχε πάει στις 14,30 το μεσημέρι και ήταν 19.00 και δεν είχε ακόμη τελειώσει! Άρχισε μάλιστα να δυσφορεί με τους ιατρούς, όχι γιατί είχε κουραστεί από την εξέταση,  αλλά διότι είχε προγραμματισμένο ραντεβού στην Αρχιεπισκοπική κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό, με την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, Υπουργό Εξωτερικών τότε,  προκειμένου  να κουβεντιάσουν από κοντά, το ανοιχτό ακόμη και σήμερα, θέμα της... αμαρτωλής ΜΚΟ "Αλληλεγγύης".Αυτός ήταν ο Χριστόδουλος!Μέχρι τελευταία στιγμή ενδιαφερότανε για όλα και για όλους! Εκτός από τον εαυτό του!Η εξέταση επερατώθη!Το αποτέλεσμα που πρόκυψε από την Μαγνητική, το γνώριζε, δυστυχώς, μόνο ένα πρόσωπο! Ουδείς άλλος!Και το  πρόσωπο αυτό -- παρά την αγάπη του και την αφοσίωση που είχε στον κοινό Πνευματικό μας Πατέρα Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο-- δεν κατάφερε από τον πανικό που τον κατέλαβε όπως ήταν φυσικό, αλλά και από υπερβάλλοντα εγωισμό, να  διαχειριστεί την κατάσταση  και να τη μοιραστεί με όλα τα πνευματικά παιδιά του, που αγωνιούσαμε για τη υγεία του Πατέρα μας, χωρίς να γνωρίζουμε τί ακριβώς έχει, ώστε να πάρουμε όλοι μαζί απόφαση για το τί μέλλει γενέσθαι!Όπως μάθαμε εκ των υστέρων, η Μαγνητική έδειξε ότι στο Αρχιεπισκοπικό σώμα είχαν "φωλιάσει", δύο πρωτογενείς καρκίνοι- πρωτοφανές γεγονός για τα ιατρικά δεδομένα- ένας στα έντερα που εκδηλώθηκε με την αδιαθεσία και ένας στο ήπαρ!Όπως ήταν φυσικό το ταξίδι στο Κάιρο ,παρά την επιμονή του Αρχιεπισκόπου, δεν πραγματοποιήθηκε!Αντιθέτως την επομένη το πρωί ακολούθησε το δεύτερο μεγάλο και μοιραίο, για την όλη έκβαση της υγείας του, λάθος: εισήχθη με συνοπτικές  διαδικασίες στο Αρεταίειο!Και προγραμματίστηκε για την Τετάρτη 13 Ιουνίου 2007-- αποφράδα ημέρα-- η επέμβαση στα έντερα!Οι προσπάθειές μας να αλλάξουμε ρότα και να μεταβούμε πάραυτα στις ΗΠΑ, όπου ήταν όλα έτοιμα στο MEMORIAL HOSPITAL, από επιφανείς ομογενείς, φίλους καρδιάς του αειμνήστου Χριστοδούλου, απέβησαν άκαρπες!Μάλιστα ήταν τέτοιο το μένος εναντίον μου, όλων εκείνων  που επέμεναν να μείνουμε εδώ-- λές και θα έκανε  κάποια εγχείρηση ρουτίνας, ας πούμε σκωληκοειδούς αποφύσεως- που με έκαναν πρωτοσέλιδο στην" Αυριανή" επί τρείς συνεχείς ημέρες!Δεν πτοήθηκα! Συνέχισα να λέγω αυτά που πιστεύω και έμεινα ένα βήμα πίσω από το κέντρο των αποφάσεων! Έδινα καθημερινά το παρών στο νοσοκομείο, έπαιρνα την ευχή του πονεμένου Πατέρα μας και έφευγα!Μετά την εγχείρηση άρχισα να δικαιώνομαι δραματικά!Και μόνο το  ότι παρέμεινε στην Εντατική πάνω από μήνα, φανερώνει πολύ απλά ότι όλα έγιναν πολύ πρόχειρα ή χωρίς την απαραίτητη εμπειρία!Η φωνή του, η τόσο γλυκειά και οικεία, έκανε μέρες να αποκατασταθεί και ουδέποτε απεκατεστάθη τελείως, στην αρχική της μορφή!Η υγεία του Αρχιεπισκόπου, αντιμετωπίστηκε, δυστυχώς, με βάναυση προχειρότητα!Αν αντιμετωπιζόταν ως κάποιος  κοινός  θνητός, τότε σήμερα ενδεχομένως και  να ζούσε ακόμη!Η μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση για τον υπογράφοντα ήλθε με πολύ πόνο: το ξημέρωμα της ημέρας, που επιχειρήθηκε να γίνει η μεταμόσχευση από τον καθηγητή Τζάκη, και τελικώς εγκαταλείφθηκε η προσπάθεια, αφού ο καρκίνος είχε απλωθεί πλέον σε όλο του το σώμα, όταν τον είδα στην Εντατική, μαζί με τον τότε Αρχιδιάκονό του Ανθιμο, μου είπε:" Είχες  δίκαιο πουλάκι μου, που γκρίνιαζες εσύ  να έλθουμε από την αρχή εδώ... Κάναμε λάθη! Αλλά τώρα τί να γίνει;Είχε το σχέδιό Του ο καλός Θεός!Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου μας! Ευκαιρία τώρα, για προσευχή! ".Τα μάτια μου έτρεχαν δάκρυα καθώς τον άκουγα! Εκείνος πάντα χαμογελαστός, ψύχραιμος και δοξαστικός προς τον Θεό!Οφείλω πάντως  να καταθέσω με πλήρη επίγνωση ότι  το διάστημα, από την έξοδο από το νοσοκομείο στις  ΗΠΑ, μέχρι την επιστροφή του στην Ελλάδα,  στις 26 Οκτωβρίου 2007, ημέρα που επέστρεψε, με το Πρωθυπουργικό αεροπλάνο από  το Μαιάμι, ήταν αρκετό για να καταλάβουμε την ειλικρινή διάθεση κάποιων ανθρώπων!Έπεσαν τα προσωπεία και είδαμε τα πραγματικά πρόσωπα όλων εκείνων που πριν ακόμη φύγει από αυτή τη ζωή, ο Χριστόδουλος είχαν ρίξει τον Κάβο τους στον... επόμενο!Η επιστροφή του κοντά μας, στις 26 Οκτωβρίου 2007, ήταν η πιο δραματική επιβεβαίωση, της αναμονής πλέον, αργά ή γρήγορα, του μοιραίου!Αλλά ακόμη κι εδώ τα ίδια του τα παιδιά, Ιεράρχες που τους πήρε και τους ανέστησε από το πουθενά-- με ελάχιστες εξαιρέσεις-- δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων!Πρόδωσαν τον πατέρα τους και τις αρχές  με τις οποίες τους εγαλούχησε και ενήργησαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ´  αυτόν που θα ενεργούσε αυτός αν ήταν  στη ζωή!Και αυτό το έπραξαν, στο όνομα της δικής τους καλοπέρασης, για  την.. επόμενη μέρα!Σημασία έχει πως ακόμη και σήμερα έξι ολόκληρα χρόνια από την κοίμησή Του, εξακολουθεί να είναι κοντά μας και να μας λείπει πολύ!Αυτό το... " είμαι ο Χριστόδουλός σας", που  μας είπε, εξερχόμενος από το Αρεταίειο, εξακολουθεί να ηχεί στα αυτιά μας και τον  κάνει απαραίτητο, περισσότερο από ποτέ!Όπως τότε! Έτσι και τώρα!Ας του σπαντήσουμε όχι  με φωνές και ιαχές, αλλά με ένα χαμόγελο στην άκρη των χειλιών μας και μ´ ένα δάκρυ στην άκρη των ματιών μας!Και ας ανάβουμε ένα κερί για τον άνθρωπο που μας αγάπησε, ένα κερί για να διώξει λίγο πέρα, τα παγωμένα χνότα, αυτών που ακόμη και σήμερα, θέλουν να τον ξεχάσουμε!
πηγή

ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. 3- 6- 2013

Πηγή




Ο ΠΑΤΗΡ ΙΩΝΝΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.

ΜΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

 ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΓΟΣ ΠΟY ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ; .

ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΗΣ .ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ.

Ομοφυλοφιλία το έσχατο αίτιο του τέλους του κόσμου. π. Αθανάσιος Μυτιληναίος


Ομοφυλοφιλία το έσχατο αίτιο του τέλους του κόσμου

 
Ενημέρωση από elladapoyantisteketai.blogspot.gr
Αναβάσεις

ο αντιρατσισμός των αρχιρατσιστών!… π. Ηλίας Υφαντής

Image
Το, κατ’ ευφημισμόν, λεγόμενο, «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, δεν είναι παρά ένα ακόμη τρομοκρατικό μέτρο σε βάρος του λαού. Αφού στην οικονομική και αστυνομική έρχεται να προσθέσει και τη νομική τρομοκρατία.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα από τα ρατσιστικότερα και διαστροφικότερα κατασκευάσματα. Κατ’ εικόνα και ομοίωση των αρχιτεκτόνων του. Και αυτό δεν χρειάζεται να ψάξουμε, για να το ανακαλύψουμε. Το ίδιο το «νομοσχέδιο» το φωνάζει:
Λέει, για παράδειγμα, μεταξύ πολλών άλλων αμοραλιστικών και εξωλογικών, το εξάμβλωμα αυτό: 
«Όποιος δημόσια προφορικά ή διά του τύπου ή μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, εγκωμιάζει ή αρνείται ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου…τιμωρείται, κλπ» (άρθρο 3, παρ.1).
Κι, όταν αυτά και άλλα παρόμοια λέει, μη φαντασθείτε ότι αναφέρεται στα εγκλήματα πολέμου σε βάρος της Κύπρου, του Αφγανιστάν, της Σερβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, κλπ. Ή στη γενοκτονία των Παλαιστίνιων! Ή στην καταιγιστική γενοκτονία, που, τώρα, μεθοδεύεται και προωθείται σε βάρος του λαού μας. Σε καμιά περίπτωση! Τα τωρινά εγκλήματα είναι καλά καμωμένα και ευλογημένα απ’ τη διεθνή συμμορία. Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίες άλλων εποχών.
Και μάλιστα κατ’ επιλογήν, όπως φαίνεται, στο ολοκαύτωμα των Εβραίων. Που βέβαια είναι σεβαστό, αλλά δεν είναι το μοναδικό.
Και γίνεται αυτό, για να έχουν αυτοί οι ίδιοι άλλοθι, για τα εγκλήματα και τις γενοκτονίες, που μεθοδεύουν και πραγματοποιούν, εδώ και τώρα. Γιατί, αν αναφέρονταν στα τωρινά εγκλήματα και τις γενοκτονίες, θα έπρεπε οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι, αντί να δίνουν μαθήματα αντιρατσιστικής δεοντολογίας, να είναι καθισμένοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τα ολόφρεσκα και καταδικασμένοι για τα μπαγιάτικα κακουργήματά τους. Όμως…
Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά είναι, όπως προαναφέραμε, και οι μεγάτιμοι ενορχηστρωτές της τωρινής αχαλίνωτης κακουργίας σε βάρος των λαών. Έτσι, που να θυμίζουν το Χριστό, που έλεγε στους φαρισαίους της εποχής του, αλλά και όλων των εποχών: «Αλίμονο σε σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, γιατί χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων και λέτε: Αν ζούσαμε εμείς στις μέρες των πατέρων μας, δεν θα συμμετείχαμε στα εγκλήματά τους. Και τα λέτε αυτά, όταν εσείς κάνετε τα ίδια και χειρότερα»!….

Και απαιτούν, οι αρχιρατσιστές αυτοί, από τους λαούς, που ασφυκτιούν και πνίγονται μέσα στο βούρκο της αφόρητης υποκρισίας  και κακουργίας τους, να προσκυνήσουν αυτούς και τα εγκλήματά τους. Και να αλυσοδεθούν με τα παμπόνηρα νομοθετήματά τους, που είναι γεννήματα της αχαλίνωτης εγκληματικότητας και της ανίατης ηλιθιότητάς τους.
Έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τους λαούς ωςmazaperrdita(=υλικό για καταστροφή).
Επικαλούμενοι κάθε φορά  τις οποιεσδήποτε αλητήριες προφάσεις:
 Άλλοτε τη δήθεν τρομοκρατία, προκειμένου να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της τρομοκρατίας. Άλλοτε τα πυρηνικά όπλα, προκειμένου να έχουν αυτοί το αποκλειστικό δικαίωμα ζωής ή θανάτου. Και άλλοτε τον δήθεν ρατσισμό, για να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της επιλογής των ρατσιστικών εκκαθαρίσεων και γενοκτονιών σε βάρος των άλλων λαών.
Καταστρέφοντας, έτσι, τις πατρίδες τους και εξαναγκάζοντας όσους επιβιώνουν να μεταναστεύουν.
Με αποτέλεσμα να γίνονται πρόβλημα δυσβάστακτο και άλυτο, για τους άλλους λαούς. Αφού δημιουργείται πρόβλημα αβίωτης συμβίωσης. Όπως συμβαίνει, τώρα, στην περίπτωσή μας. Και ύστερα έρχονται οι αρχιρατσιστές αυτοί να μας δώσουν, από πάνω, και μαθήματα φιλοξενίας και αντιρατσιστικής συμπεριφοράς.
Οι Έλληνες είναι φιλόξενοι και όχι ξενόφοβοι.
 Η ελληνική ξενοφοβία είναι εφεύρημα δικό τους. Την επινόησαν, για να φορτώσουν σε μας τη δική τους μισανθρωπία και να δώσουν άλλοθι στην ευνόητη απέχθεια απέναντί τους. Γιατί καταλαβαίνουν ότι κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αισθάνεται και  την παραμικρή έστω συμπάθεια γι’ αυτούς και την καταστροφική και διαστροφική και αποκρουστική συμπεριφορά τους. Και δεν χρειάζεται να μαντέψουμε τις προθέσεις των ρατσιστικών τους καταχθονίων σκοπών και μεθοδεύσεων. Αφού η βαρβαρότητά τους προελαύνει και παρελαύνει με περισσή, μάλιστα, αναίδεια και ιταμότητα.
Και δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το πώς οι ντόπιοι εφιάλτες και σερβιτόροι των δολοφονικών αυτών ιδιοσκευασμάτων αυτοπροσδιορίζονται: Αριστεροί, δηλαδή, αριστεροδέξιοι, σοσιαλιστές, δημοκράτες, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Ούτε ακόμη ποιες προφάσεις επικαλούνται και επιστρατεύουν. Όπως ο φασισμός ή ο νεοναζισμός κάποιων άλλων. Όταν οι βάρβαρες αυτές διαστροφές χαρακτηρίζουν, περισσότερο από κάθε άλλον, αυτούς και τους πάτρωνές τους.
Αυτό, που έχει σημασία είναι ότι εφαρμόζουν πιστά την καλιγούλεια συνταγή:
Σύμφωνα με την οποία  αυτοί έχουν το δικαίωμα να βασανίζουν το λαό, με όλα τα μέσα και τους τρόπους, που η διαστροφή η δική τους ή των πατρώνων τους υπαγορεύει.  Αλλά ο λαός, όχι μόνο να δεν έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται, αλλά είναι υποχρεωμένος να δείχνει και τρισευτυχισμένος.
Όπως έκανε και ο αντάξιος πρόδρομος των σημερινών διεστραμμένων και αμοραλιστών νομοθετών, ο Καλιγούλας.
Ο οποίος, μέσα στην παντοδυναμία της αφροσύνης και της παραφροσύνης του, υποχρέωνε τους άντρες να παρίστανται στο βιασμό των γυναικών τους.

Και τους εξανάγκαζε να δείχνουν ότι πλέουν μάλιστα και σε πελάγη απέραντης ευτυχίας.

παπα-Ηλίας

"Ο ΘΕΟΣ, ΟΧΙ Η ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ ..."




.                                                                                                                                  .


ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΗ ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ, ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ...
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ...
ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ Μ.Χ ΑΙΩΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥΣ (ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ), ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΑΝΤΟΣ ...
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΛΛΟΥ: "ΑΥΞΑΝΕΣΤΕ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΕΣΤΕ" ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΚΑ !!!
ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΣ (ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ) ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ, ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΗ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ...
"ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ", ΛΕΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ...
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ;
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΕΙ ΣΤΟ ΤΡΙΧΩΤΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΔΕΙΑ Ο ΘΕΟΣ;
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;
ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΝ;
 ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΝΤΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ, ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΤΩΡΑ, ΝΑ ΣΠΕΥΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ...
ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΔΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΥΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΜΕ ΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ...
ΕΙΜΑΙ ΥΠΗΡΕΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΑΦΟΥ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, ΟΧΙ ΜΙΣΟΣ, ΕΓΩΙΣΜΟΣ, ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ...
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΘΑ ΜΙΛΑΩ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΑΣ ΚΡΙΝΩ, ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΩ ...
ΠΡΟΟΘΩ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΩ ...
ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΟΝ, ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ Π.ΠΑΙΣΙΟΣ;
ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΤΩΝ ΥΠΟΔΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ...
ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ;
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΑΣ (ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ, ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ), ΤΗ ΨΥΧΗ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΤΗ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ...
ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΥΡΙΟΙ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ:
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΟΙ ΘΑ ΤΡΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΒΙΩΝΕΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΕΛΘΕΤΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΕΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ ΠΟΥ
ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙΤΕ ...
Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΑ ΥΠΕΡΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ ΤΗ ΓΗ (ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΣΑΛΟΣ - ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ - ΛΕΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΡΩΜΕ ΜΕ "ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ" (ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ), ΟΤΑΝ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΟΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΡΝΙ(ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ) ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΔΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΥΡ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ !!!

+++

Η δημιουργία των χερσαίων ζώων-Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου,

 Η δημιουργία των χερσαίων ζώων - Η θεωρία της εξελίξεως....

Απομαγνητοφωνημένη Ομιλία – Καταπέλτης του μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, σχετική με τη θεωρία της εξελίξεως

Ήδη εισερχόμεθα παιδιά εις την 6ην δημιουργικήν ημέραν την και τελευταίαν, αναφερόμενοι εις την δημιουργία των χερσαίων ζώων και την δημιουργία του ανθρώπου. Διότι την 6η ημέρα δημιουργήθηκε και ο άνθρωπος. Δια τον οποίον βεβαίως και ιδιαιτέρως και δια πολλών θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε που τελειώνοντας από την Χριστιανική Κοσμολογία εισερχόμεθα εις την Χριστιανική Ανθρωπολογία).

Σας διαβάζω το ιερό κείμενο:

‘'Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία της γης κατά γένος· και εγένετο ούτως.

Και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος, και τα κτήνη κατά γένος και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών· και είδεν ο Θεός ότι καλά''.

Και μετά  ταύτα προχωρά εις την δημιουργίαν του ανθρώπου.

Βλέπομε εδώ τον Θεό να έρχεται σε μια καινούρια δημιουργική πράξη και να λέγη, η γη να εξαγάγη «ψυχήν ζώσαν κατά γένος». Που να αποτελείται αυτή η ψυχή η ζώσα από τετράποδα, από ερπετά και θηρία. Βέβαια, επειδή πάντοτε είναι δημώδης η έκθεση των όσων περιγράφει ο ιερός συγγραφεύς, γι' αυτό το λόγο θα λέγαμε ότι τα τετράποδα είναι τα οικιακά ζώα. Τα θηρία δεν είναι τα θηρία του δάσους, αλλά απλώς εκείνα που δεν είναι οικιακά. Και τα ερπετά, τα γνωστά μας ερπετά. Εκείνα τα οποία  ή δεν έχουν πόδια ή έχουν μικρά πόδια, που δίδεται η εντύπωσης ότι έρπον επί της γης.  Ένα φίδι πραγματικός έρπει επί της γης. Μία σαύρα ή ένας κροκόδειλος διότι ο κροκόδειλος είναι μία σαύρα στην πραγματικότητα, δεν είναι φίδι. Έχει πόδια. Έχει τέσσερα πόδια. Αλλά επειδή είναι πολύ χαμηλά τα πόδια, γι' αυτό δίδει γενικώς την εντύπωση ότι έρπει επί γης. Συνεπώς έχομε εδώ τρεις κατηγορίες:

Τα οικιακά ζώα, ήτοι τα εξημερωμένα ζώα, τα ζώα τα οποία δεν είναι εξημερωμένα και τα ερπετά, τα οποία βεβαίως δεν εξημερούνται όπως και τα ψάρια δεν εξημερούνται είναι γνωστό. Έτσι κλείνει με τη δημιουργία των ζώων την 6ην ημέραν, κλείνει το ζωικό βασίλειο.

Εκείνο το οποίο δεν θα ήθελα βέβαια να μείνω πολύ, στο σημείο της δημιουργίας των ζώων, παρ' ότι αν έπρεπε να μιμηθώ τον Μ. Βασίλειο στην Έκθεση της Εξαημέρου, να διηγούμαι περιστατικά διάφορα από το ζωικό βασίλειο, όπως πάρα πολύ γρήγορα σας είπα την περασμένη φορά κάτι από την ζωή των εντόμων, θα ενθυμείσθε , κάτι πάρα πολύ γρήγορα για την μέλισσα κ.τλ. θα ‘πρεπε εδώ αλήθεια ώρες των ωρών να καθόμαστε και να περιγράφαμε τα ζώα. Είναι τόσο μεγαλειώδες η κατασκευή τους, έχουν τόσα θαυμαστά πράγματα, η ζωή τους είναι τόσο θαυμαστή, ώστε πραγματικά θα ήταν ευτύχημα, αν αγαπήσετε να μελετάτε και να διαβάζετε, έξω από τα σχολικά σας βιβλία, την ζωή της φύσεως. Γενικά των φυτών και των ζώων. Ερπετών, τετραπόδων, πτηνών, εντόμων, ψαριών κ.λ.π. Να το αγαπάτε αυτό. Μην αγαπάτε να διαβάζετε άλλα βιβλία, από ‘κείνα τα οποία καταστρέφουν και φθείρουν την ψυχή, ιδίως την νεανική. Αγαπάτε να διαβάζετε τέτοια βιβλία. Τα οποία θα σας βοηθήσουν, θα σας δώσουν πολλές γνώσεις, θα σας κάνουν να προσεγγίζετε πιο πολύ στην φύσιν, να θαυμάζετε τον Θεό, την σοφία του, την αγάπη του. Και έτσι θα καλλιεργείται με τον τρόπο αυτό η ψυχή σας, το συναίσθημα σας, ο νους σας η παρατηρητικότητα σας. Όλα αυτά είναι πολύ σπουδαία στοιχεία και σας τα συνιστώ. Δεν θα μείνω λοιπόν σ' αυτά. Δεν θα μείνω γιατί πραγματικά θ' αργήσουμε, έχομε πάρα πολλά θέματα να κάνομε και δεν θα πρέπει να μείνωμε περισσότερο.

Θα 'θελα μόνο αναφερόμενος στην 6ην δημιουργική ημέρα, που έχομε την  δημιουργία των ζώων, των χερσαίων, σε ένα μόνο σημείο. Όταν διάβαζα το ιερό κείμενο, προσέξατε ετόνιζα, με την φωνή μου την έκφραση «κατά γένος». Την οποία μέσα σε τρεις γραμμές που αναφέρει ο ιερός συγγραφέας, ο Μωυσής, την δημιουργία των χερσαίων ζώων, την έκφραση ‘'κατά γένος'' την αναφέρει πέντε φορές! Τι σημαίνει αυτό;  Ας μου επιτραπή να πω την έκφραση  ‘'ως να εγνώριζε τι θα εγένετο κάποτε εις τους ανθρώπους, τι θεωρίες θα επικρατούσαν'' και τρόπον τινά διασφαλίζει το ιερό κείμενο την απάντηση για εκείνα τα οποία θα ελέγοντο από τους ανθρώπους, για να τους δώσει αποστομωτική απάντηση, ότι εκείνα τα οποία ισχυρίζεσθε και έχετε σαν θεωρίες δεν είναι σωστά.  Με καταλάβατε τι θέλω να πω. Για τη θεωρία της εξελίξεως. Που οπωσδήποτε είναι μία θεωρία η οποία ξεπέρασε στην διατύπωσή της τα 100 χρόνια, όπως θα δούμε στη συνέχεια, και που την απάντησή την παίρνει ήδη παρ' ότι μοιάζει, ότι κάτι θα μιλούσε γι΄ αυτήν η Αγία Γραφή: Αυτό το «κατά γένος» είναι η απάντηση. Ότι δεν έχομε εξέλιξη, διότι ο Θεός δημιουργεί τα γένη. Αυτή είναι η απάντησης. Κι επειδή η θεωρία αυτή όπως με πληροφόρησε κάποιος ότι είναι γραμμένη στο εγχειρίδιο της Βιολογίας σας, το σχολικό σας εγχείριο, δεν θα ήθελα να μείνω πολύ, υποθέτω ότι την γνωρίζετε. Όπως ακόμη δεν θα ήθελα να μείνω κι αν ακόμη δεν ήταν στο εγχειρίδιό, διότι ουσιαστικώς είναι ξεπερασμένη. Παρ' ότι μοιάζει, και θα σας πω παρακάτω γιατί μοιάζει ότι η θεωρία ατή είναι στο προσκήνιο. Έτσι ειλικρινά θα βαριόμουνα, ε, ας πω τη λέξη θα βαριόμουνα, θα οκνούσα. Μα αναφέρομαι σε πράγματα τα οποία ξεπεράστηκαν πια ουσιαστικά, αρά πάρα ταύτα πιπιλίζοντας διαρκώς από τους ανθρώπους και κάνουν ζημιά. Γι' αυτό προσπαθώ να κατανικήσω αυτή μου την οκνότητα, την τεμπελιά μου, για να σας αναφερθώ στην θεωρία αυτή, μόνο και μόνο για να σας προφυλάξω από του να δεχτείτε πράγματα τα οποία μπορεί να σας οδηγήσουν σε καταστάσεις που ούτε θα το φανταζόσασταν ποτέ.

Όταν λέμε θεωρία της εξελίξεως τι εννοούμε; Κατ' αρχάς, πρέπει να σας πω ότι εκείνος ο οποίος την διετύπωσε είναι ο Darvin, ο Δαρβίνος, Άγγλος, ο οποίος έζησε τον προπερασμένο αιώνα και διετύπωσε τη θεωρία του σε ένα βιβλίο που το εξέδωσε το 1859, με τον τίτλο «Η καταγωγή των ειδών επί τη βάσει της φυσικής επιλογής». Ο Δαρβίνος ήτο φυτοτεχνικός και ζωοτεχνικός. Δεν ήτο ακριβώς επιστήμων. Αλλά ένας τεχνικός θα λέγαμε, ένας ζωοτεχνικός και φυτοτεχνικός. Έκανε πολλά ταξίδια. Ιδίως στη Νότιο Αμερική. Είχε παρατηρητικότητα. Είχε ένα αγρόκτημά. Έκανε παρατηρήσεις στα κουνέλια που είχε στο αγρόκτημά του. Και άρχισε να σκέπτεται μερικά πράγματα που βεβαίως πάντοτε ετίθοντο εις τον άνθρωπο, όλη αυτή η ποικιλία των ζωντανών οργανισμών, έχει κανένα σύνδεσμο μεταξύ της; Έχομε όλα αυτά τα ζώα.  Αυτά τα ζώα πώς υπάρχουν; Υπάρχουν αυτοτελώς ή υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ τους;

Αν μάλιστα δει κανένας πάρτε τα θηλαστικά.  Βλέπετε τα θηλαστικά έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Πάρτε τα πτηνά. Έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Τα ψάρια κοινά χαρακτηριστικά. Επανέρχομαι στα θηλαστικά. Τι είναι τα θηλαστικά; Όλα τα θηλαστικά έχουν τρίχωμα. Ενώ όλα τα πτηνά έχουν πτέρωμα. Ένα χαρακτηριστικό λοιπόν είναι ότι έχομε  τρίχωμα. Ακόμα βλέπουμε τα θηλαστικά να γεννούν ζωντανά. Ενώ τα ψάρια να γεννούν αυγά. Βέβαια θα μου πείτε έχομε τη φώκια, έχομε το δελφίνι, την φάλαινα. Αυτά είναι ψάρια; Αναφέρονται στα κήτη. Πλην όμως αυτά δεν είναι ψάρια. Δεν ξέρω αν έχετε υπόψη σας ότι  αυτά γεννούν ζωντανά. Ότι η φώκια επί παραδείγματι, η οποία βγαίνει και στην ξηρά, λιάζεται, δεν είναι δηλαδή ένα ψάρι η φώκια. Έχει βέβαια μια ουρά γιατί πρέπει να κολυμπά, και πτερύγια, αφού το πλείστον της ζωής της το έχει μέσα στο νερό, αλλά βγαίνει έξω.  Δεν έχει βράγχια. Έχει πνεύμονες. Είναι θηλαστικόν. Γεννάει ζωντανά. Η φάλαινα το ίδιο. Η φάλαινα έχει τη δυνατότητα να κρατάει πολύ αέρα μέσα στους πνεύμονές της και να μένει πολύ ώρα κάτω από το νερό.  Κατόπιν όμως όταν τελειώσει αυτός ο αέρας  θα βγει στην επιφάνεια και θα πάρει αέρα. Γιατί δεν διαθέτει βράγχια όπως διαθέτει ένα ψάρι.  Ή ο βάτραχος, είναι αμφίβιον. Ο βάτραχος έχει και βράγχια έχει και πνεύμονες. Δύναται να ζει εξίσου καλά και στο νερό μέσα και στον ατμοσφαιρικό αέρα. Εκτός από αυτές τις εξαιρέσεις, οι οποίες βεβαίως στάθηκαν άξιες παρατηρήσεως, θα το δούμε λίγο πιο κάτω γιατί, τα ζώα μπορούν να καταταχθούν σε γενικά χαρακτηριστικά. Όπως ξαναλέω, άλλη μία φορά έχομε τα θηλαστικά. Έχουν ομοιότητες μεταξύ τους. Αλλά, έχουν όμως και ανομοιότητες. Βασικά είναι οι ομοιότητες περισσότερες, από τις ανομοιότητες, στην κάθε κατηγορία. Υπάρχει καμία σχέση;

Βέβαια ο Δαρβίνος δεν έφτασε στο σημείο να πει αν η γάτα, ο σκύλος, το πρόβατο, η κατσίκα, η αγελάδα, που είναι ζώα και έχουν τρίχωμα, είναι θηλαστικά, γεννούν, θηλάζουν, η αγελάδα μάλιστα εγκυμονεί εννέα μήνες, -έχει η αγελάδα καμία σχέση με τη γυναίκα; Που εγκυμονεί 9 μήνες; Δηλαδή έχει σχέση το θηλαστικό, το ζώο με τον άνθρωπο; Κι ο άνθρωπος έχει τρίχωμα, όπως και το θηλαστικό. Έχει καμία σχέση; Έχομε δύο μάτια. Έχομε δύο αυτιά, έχομε μία μύτη, έχομε ένα στόμα, έχομε ένα κεφάλι. Αυτά είναι γενικά χαρακτηριστικά, που μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Υπάρχει σχέσις; Αυτό το ερώτημα πάντοτε ετίθετο εις τους ανθρώπους.

Ο Δαρβίνος λοιπόν, άρχισε να κάνει μια κατάταξη των πραγμάτων και να προσπαθεί να βρει μιαν άκρη, για να απαντήσει στο θέμα αυτό. Προσέξτε πριν προχωρήσω. Δεν θα σας κάνω πλήρη ανάλυση της θεωρίας της εξελίξεως. Λίγα πραγματάκια μόνο έτσι για να έχετε μία εικόνα. Δεν θα πω πάρα πολλά πράγματα.  Παρατήρησε λοιπόν ο Δαρβίνος το εξής: ότι μέσα στη φύση, ανάμεσα στα ζώα, υπάρχει ένας αγώνας υπάρξεως. Ένα μικρό παράδειγμα, μια και ο άνθρωπος σαν ζωοτέχνης είχε εκτροφείο κουνελιών. Στο κτήμα του. Παρετήρησε λοιπόν, και το παρατηρούμε και εμείς - συνέπεσε κάποτε να έχουμε κουνέλια όταν ήμουνα μικρός, το παρατηρούσε κι εγώ αυτό - ότι μια κουνέλα μπορεί να κάνει δέκα κουνελάκια. Τα κουνελάκια αυτά δεν έχουν όλα την ίδια σωματική κατασκευή, δηλαδή όλα τα κουνελάκια είναι, το ένα μπορεί να είναι πιο δυναμωμένο και το άλλο πιο ασθενικό. Όπως και στα παιδιά που βλέπομε, μια γυναίκα που γεννάει παιδιά, όλα τα παιδιά της δεν είναι της ίδιας υγείας. Και της ίδιας δυνάμεως. Αλλά να πάρω τη μία γέννα μιας κουνέλας. Αυτά τα δέκα κουνελάκια διαθέτουνε μια α,β,γ,δ ζωτικότητα και ενεργητικότητα. Όταν η κουνέλα μπει, διαθέτοντας, ας πούμε οκτώ μαστούς, - δε λέω πόσους μαστούς έχει η κουνέλα, παράδειγμα τώρα λέω, προσέξτε με, παράδειγμα λέω - τα κουνελάκια είναι δέκα. Οι μαστοί είναι οκτώ. Συνεπώς δύο κουνελάκια δεν πρέπει να θηλάσουν. Τα δύο αυτά κουνελάκια που δεν πρέπει να θηλάσουν κατ' ανάγκη θα είναι τα πιο ασθενικά. Δε θα' χουνε τη δύναμη. Γιατί τα άλλα θα έχουν τη δύναμη να πάνε να ορμήσουν στους μαστούς της μάνας τους, ν' αρχίσουν να θηλάζουν. Θα πρέπει αυτά  τα δύο που θα μείνουν απ' έξω - και το βλέπομε αυτό -  θα πάνε να βγάλουν τα αντίστοιχα δύο για να πάνε αυτά. Εκείνα τα οποία βγήκαν, την όρεξη που διαθέτουν, θα πάνε να βγάλουν άλλα δύο, και γίνεται ένας αγώνας για να θηλάσουν. Και στη γάτα θα το έχετε δει αυτό, πολύ απλά. Αν η γάτα κάνει πέντε γατάκια κι έχει τέσσερις μαστούς, παράδειγμα λέω, να περισσεύει ένα, αυτό τι θα κάνει ανά πάσα στιγμή; Θα τρυπώνει να πάει να θηλάσει. Αλλά αν υποτεθεί όμως ότι το κουνελάκι αυτό ή τα κουνελάκια αυτά τα δύο είναι ασθενικά, θα παραμερίζονται διαρκώς από τα ζωτικότερα. Και τότε σιγά σιγά θα αδυνατίζουν, δε θα μπορέσουν να μεγαλώσουν, κάποια φορά θα ψοφήσουν. Αυτό το παρατήρησε ο ζωοτέχνης Δαρβίνος.

Σκέφτηκε όμως, όπως κάθε καλός ζωοτέχνης, αυτό να το προλάβει πιο μπροστά, και να πει: η κουνέλα μου γέννησε δέκα, εγώ έχω οκτώ μαστούς στην κουνέλα, τι θα κάνω; Θα πάρω εγώ τα δυο κουνελάκια, τα πιο αδύνατα, τα οποία εγώ θα τα διαλέξω, θα τα επιλέξω. Προσέξτε τι λέξη είπα, θα τα επιλέξω,  θα κάνω επιλογή. Θα τα πάρω αυτά τα δύο, άχρηστα είναι,  θα τα πετάξω. Θυμάμαι κάποτε μας είχαν φέρει στο μοναστήρι καμιά διακοσαριά πουλάκια. Κλωσσόπουλα. Μια - δυο ημερών. Τα βρήκε κάποιος στο δρόμο! Σε κάτι κουτιά μέσα. Τα είχανε πετάξει, πραγματικά. Τα έφερε στο μοναστήρι, ε είπα, πω πω πουλιά! Τώρα βέβαια μπορεί να είχε γίνει και μια επιλογή, ήτανε κοκόρια, κότες, δεν ξέρω, ό,τι θέλετε πείτε, το θέμα είναι παιδιά ότι δεν έζησε ούτε ένα! Ψόφησαν όλα. Ούτε ένα δεν έζησε. Ξέρετε γιατί; Έκαναν την τεχνική επιλογή εκεί, και είπαν ότι αυτά δε θα ζήσουν. Τα ξεχώρισαν, τα έβγαλαν, για να μην έχουν τη ζημιά στην τροφή. Να ζήσουν εκείνα τα οποία ήταν γερά. Αυτή είναι μια τεχνητή επιλογή. Και είπε ο Δαρβίνος: Αυτό που κάνω εγώ, την τεχνικήν επιλογήν, μπορεί να την κάνει η ίδια η φύσις! Και λέγεται φυσική επιλογή. Αυτή η φυσική επιλογή, πως γίνεται; Γίνεται με τον αγώνα περί υπάρξεως, δηλαδή ένας αγώνας να υπάρξεις. Ο αγώνας για να υπάρξω, πρέπει να έχω χαρακτηριστικά που να είναι καλύτερα και τελειότερα από τον διπλανό μου, το αφελφάκι μου. Αλλά όταν εγώ έχω κάποια χαρακτηριστικά καλύτερα και δυνατότερα από το αδελφάκι μου, - και εδώ έκανε το λάθος ο Δαρβίνος, γιατί σας είπα δεν ήταν επιστήμων, ήταν ζωοτέχνης - εγώ θα μεταβιβάσω τα χαρακτηριστικά που έχω στους απογόνους μου. Εγώ επέζησα. Έχω λοιπόν αποκτήσει κάποιες δυνατότητες. Τις δυνατότητές μου  τώρα εγώ τις μεταβιβάζω στους απογόνους μου. Οι απόγονοί μου είναι βελτιωμένοι σε σχέση με μένα και τα εγγόνια μου είναι περισσότερο βελτιωμένα. Από βελτίωση σε βελτίωση με αυτήν την επιλογή που γίνεται από τον αγώνα περί υπάρξεως, αρχίζει το κάθε ζώο να αποκτά και κάποιες ιδιότητες που δεν τις είχε ο πρόγονός του και τις οποίες κληροδοτεί στους επιγόνους. Και έτσι, είπε ο Δαρβίνος, με τον τρόπον αυτόν έχουμε τη δημιουργία νέων ειδών.

Αλλά περιττόν να σας πω, όσον βέβαια και ν σας την είπα με απλότητα και λιγάκι με αφέλεια, αλλά μη νομίσετε, και ένα επιστημονικό βιβλίο να πάρετε, έτσι θα τα βρείτε γραμμένα, όπως σας τα είπα, όμως παιδιά θα σας έλεγα ότι το πράγμα έχει μιαν αφέλεια. Γιατί ο Δαρβίνος δεν εγνώριζε πολλά πράγματα. Σχετικά με τους κληρονομικούς παράγοντες δεν εγνώριζε εκείνα τα οποία ήδη είχε ανακαλύψει ο Μέντελ. Δεν εγνώριζε τίποτα, τίποτα, τίποτα απ' όλα αυτά και έβγαλε αυτά τα χοντρικά συμπεράσματα. Τα οποία, περιττό να σας πω ότι προσεβλήθησαν και κάποιον καιρό η θεωρία του Δαρβίνου επήγε στην άκρη.

Βεβαίως έχουμε κι άλλες θεωρίες, όπως είναι του Λαμάρκ, ο οποίος θέλησε και αυτός να πει ότι τα ζώα αποκτούν επικτήτως ιδιότητες, δυνατότητες που επιβάλλονται από την παρουσία του περιβάλλοντος. Για παράδειγμα εγώ έχω δύο χέρια. Με το ένα μου χέρι κρατάω το ράσο και με το άλλο την ομπρέλα μου. Το ράσο μου είναι έτσι κατασκευασμένο που θέλω να το κρατώ γιατί άμα δεν το κρατώ θα σκουντουφλήσω. Βρέχει όμως και με το άλλο μου χέρι κρατάω την ομπρέλα. Αν υποτεθεί ότι πρέπει να έχω και μία τσάντα, δεν μπορώ να την κρατήσω αυτήν. Πρέπει να έχω τρίτο χέρι. Εκεί κάποια στιγμή ξεφυτρώνει ένα χέρι τρίτο, μη γελάσετε,  το οποίο πιάνει την τσάντα την οποία έχω ανάγκη να σηκώσω. Αυτό λέει η θεωρία του Λαμάρκ. Ότι η ανάγκη δημιουργεί νέα όργανα, νέες συνθήκες, νέες καταστάσεις. Όταν θα γεννήσω παιδιά θα γεννηθούν με τρία χέρια. Σας είπα, μη γελάσετε. Λοιπόν, τι σημαίνει ότι κληροδοτούνται οι επίκτητες ιδιότητες. Αλλά, παιδιά,  αυτό είναι πάρα πολύ αντιεπιστημονικό. Ξέπεσε όμως και ο Λαμαρκισμός, γιατί απλούστατα παρετηρήθη ότι δεν είναι δυνατό αυτό παρά μόνο σε πολύ περιορισμένες περιπτώσεις. Που τελικά δεν έχουμε μεταβίβαση από το ένα γένος στο άλλο γένος.

 Αλλά, για σταθείτε θα μου πείτε. Εδώ τώρα εχουμε λοιπόν μία θεωρία που λέγεται της εξελίξεως. Έπρεπε να σας το πω από την αρχή, σας το λέω τώρα. Όταν λέμε «εξέλιξη» τι εννοούμε; Έχουμε δύο περιπτώσεις εξελίξεως: Η μία περίπτωσις είναι όταν βλέπουμε να έχουμε τη δημιουργία των όντων είτε στο φυτικό είτε στο ζωικό βασίλειο, από τα ατελέστερα εις τα τελειότερα. Αν ρίξετε μια ματιά στο βιβλίο της Γενέσεως, στο πρώτο κεφάλαιο, όπως τα είπαμε εδώ, δεν είναι καθόλου δύσκολο να το παρατηρήσετε αμέσως. Στα φυτά τι έχομε; Πρώτα έχουμε την πόα, το χορτάρι, τα ατελή φυτά, τα άξυλα φυτά, τα άκορμα φυτά, δεν έχουν κορμό, δεν έχουν ξύλο, τα θαμνώδη. Μετά τι έχομε; Έχομε τα ξυλώδη φυτά με πλήρεις καρπούς, κανονικούς. Από τα ατελέστερα στα τελειότερα φυτά. Στα ζώα; Έχομε τα ψάρια, έχομε τα πτηνά που είναι τελειότερα από τα ψάρια, και έχομε τα θηλαστικά που είναι τελειότερα από τα πτηνά. Να λοιπόν μία εξέλιξη. Η πρώτη λοιπόν μορφή εξελίξεως είναι ότι πάμε από τα ατελέστερα στα τελειότερα. Το θέμα είναι σαφές. Ότι στην Αγία Γραφή αναφέρεται, φαίνεται, εκτίθεται αυτή η εξέλιξις. Φυσικά ο Θεός τη δημιουργεί και πάλι από τα ατελέστερα στα τελειότερα. Αυτή είναι η πρώτη περίπτωση εξελίξεως. Δεν εννοούσε αυτή ο Δαρβίνος. Ούτε εννοούν αυτή την εξέλιξη οι εξελικτικοί. Αλλά πώς μπορεί να περνώ από τα ατελέστερα στα τελειότερα; Ο Θεός δημιουργεί ή υπάρχει κάποιος παράγων ο οποίος είναι έξω από το Θεό που δημιουργεί; Και ποιος είναι αυτός ο παράγων; Ή αν ο Θεός έκανε τα ψάρια, εκεί τι έλεγε,  - είδατε σε όλες τις περιπτώσεις, κατά γένος, κατά γένος, κατά πλησμονή το λέει αυτό, κατά γένος -  πήρε κάποιο ψάρι ο Θεός και του έβαλε φτερά και το έκανε πουλί να πετάξει; Ή τα ψάρια είναι εκεί που είναι και ο Θεός κάνει καινούργια δημιουργική πράξη, εντελώς καινούργια ώστε να μην έχει καμία σχέση το πτηνό που θα φτιάξει με τα ψάρια; Τι είναι; Ό,τι και να' ναι το θέμα είναι ότι η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο Θεός «κατά γένος εδημιούργησε αυτά». Κι ότι δεν περνούσε ο Θεός από το ένα γένος στο άλλο, έστω κι αν ήταν δικαίωμά του να το κάνει, δικό του θέμα είναι, δυνατός είναι ο Θεός, ό,τι θέλει κάνει. Αλλά βλέπομε όμως ότι δεν περνάει, ο Θεός όπως δημιουργεί, από το ένα γένος στο άλλο.

Αυτά που σας λέω για τη θεωρία της εξελίξεως, πρέπει να σας πω και κάτι ακόμα. Ότι δεν θα μιλήσω για τον άνθρωπο. Θ μιλήσω για τον άνθρωπο - στην θεωρία της εξελίξεως - όταν θα φτάσουμε εις την δημιουργία του ανθρώπου. Σήμερα δεν θα σας μιλήσω για τον άνθρωπο.

Έτσι παρετηρήθη το εξής παιδιά: Ή μάλλον έγινε το εξής: η θεωρία της εξελίξεως κινείται στο δεύτερο. Με την δευτέρα έννοια της εξελίξεως, δηλαδή πώς θα δικαιολογήσω, πώς θα ερμηνεύσω το πέρασμα από το ένα ζώο στο άλλο ζώο. Αυτό λέγεται θεωρία της εξελίξεως. Κι όχι όπως εκτίθενται μέσα στο βιβλίο της Γενέσεως, ότι περνάω από τα ατελέστερα εις τα τελειότερα όντα. Αλλά εδώ παρατηρούμς το εξής: βέβαια είναι και η θεωρία των μεταλλαγών, του Ντεβρύ. Τι να σας πω για αυτά όλα, είναι πάρα πολλά, αλλά σας είπα ότι δεν θα' θελα να σας πω πολλά, παρά μόνο ότι υπήρξε και η αντίθετη θεωρία, την οποία υποστήριξε κάποιος Πωλ Μπύχνερ, ως εξής: όπως επί παραδείγματι, ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο; Που σας είπα δεν θα μιλήσω για τον άνθρωπο αυτή τη στιγμή. Πάντως εκ του ατελεστέρου όντος προς το τελειότερο, τον άνθρωπο; Ο Μπύχνερ υποστήριξε το αντίθετο, ότι ο πίθηκος κατάγεται από τον άνθρωπο. Πώς γίνεται, λέγει, αυτό; Διότι εκφυλίστηκε ο άνθρωπος και στον εκφυλισμό του παρήγαγε τον πίθηκον. Φυσικά δεν είναι σωστό αυτό. Ούτε ότι ο πίθηκος έφερε τον άνθρωπον (η θεωρία της εξελίξεως του Δαρβίνου), ούτε ο εκφυλισμένος άνθρωπος δημιουργεί τον πίθηκον (η θεωρία του Μπύχνερ). Ένα είναι αληθές: Η αδυναμία της θεωρίας να εξηγήσει το πώς έχουμε το πέρασμα από το ένα γένος στο άλλο γένος. Πως μπορούμε να δικαιολογήσουμε τη σύνδεση, σύνδεση των γενών. Δηλαδή με άλλα λόγια είναι αυτό που λέμε: Θεωρία! Τι θα πει θεωρία; Θεωρία θα πει ένα επιστημονικό πιστεύω. Προσέξτε αυτό το σημείο. Αυτά θέλω να κρατήσετε. Η θεωρία δεν είναι επιστημονική αλήθεια. Στηρίζεται σε μερικές παρατηρήσεις, αλλά ουδέποτε όμως είναι επιστημονική αλήθεια. Από πού ξεκινάει; Ξεκινάει από μία εικασία, από μία φαντασία, ή από μία διαίσθηση του επιστήμονος. Κατόπιν κάνει μια υπόθεση. Χτίζει μία θεωρία και προσπαθεί να την αποδείξει. Με τα δεδομένα των παρατηρήσεων που έχει ή της διαισθήσεως που διαθέτει. Αν τα δεδομένα αυτά επαληθεύσουν τη θεωρία, αλλά την επαληθεύουν εν παντί τόπω και χρόνω από οποιονδήποτε, απ' οπουδήποτε, τότε η θεωρία αυτή η επιστημονική γίνεται επιστημονική αλήθεια. Και πια δεν χωράει τίποτε, είναι αλήθεια επιστημονική. Τέρμα., δεν υπάρχει καμία αντίθεσις. Μέχρι που να γίνει επιστημονική αλήθεια είναι επιστημονική θεωρία. Αλλά εάν είναι επιστημονική θεωρία, δύναται να αντικατασταθεί από μία άλλη θεωρία τελειότερη. Και πράγματι έχουν περάσει από το 1859, 124 χρόνια μέχρι σήμερα που έχουμε τη θεωρία του Δαρβίνου, υπήρχαν εποχές που ξεχάστηκε και ξανάρθε πάλι στην επιφάνεια. Που δείχνει ότι δεν είναι επιστημονική αλήθεια. Συνεπώς δεν μπορούμε να λέμε ότι οπωσδήποτε έχομε την καταγωγή των ειδών κατά εξελικτικό τρόπο.

Εδώ μάλιστα ένας καθηγητής ξένος έλεγε τα εξής: Είναι ή δεν είναι κανείς οπαδός της θεωρίας της εξελίξεως όχι δια λόγους που προέρχονται εκ της Φυσικής Ιστορίας, αλλά αναλόγως των φιλοσοφικών του γνωμών. Τι θα πει αυτό; Α εδώ προσέξτε. Εδώ θα δούμε μια ματιά στην ιστορία των πραγμάτων. Το ξέρετε ότι η θεωρία του Δαρβίνου είναι μία θεωρία που ποτέ δεν έπιασε το θέμα άνθρωπος; Ανακάλυψαν εκείνοι που θέλησαν να υποστηρίξουν ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο, ότι ουδέποτε ο Δαρβίνος είπε ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο. Σας κάνει εντύπωση; Το ξέρετε ότι ουδέποτε ο Δαρβίνος διεκήρυξε ότι δεν πιστεύει εις τον Θεόν; Τότε; Περί τίνος πρόκειται; Να σας πω περί τίνος πρόκειται.

Όταν διετυπώθη η θεωρία του Δαρβίνου, ο υλισμός που μεσουρανούσε τον περασμένο αιώνα, και υλισμός είναι το σύστημα εκείνο το φιλοσοφικό που απορρίπτει την έννοια του Θεού και συνεπώς τη δημιουργία. Δέχεται την ύλη αιωνία,  αυθύπαρκτον και αυτοδημιουργούσα. Η ίδια η φύσις δημιουργεί τον εαυτό της. Αυτό λέγεται υλισμός. Επειδή δε επικρατούσε ο υλισμός τον περασμένο αιώνα, όταν είδε την θεωρία του Δαρβίνου γαντζώθηκε από την θεωρία του Δαρβίνου, γιατί λέτε; Και προχώρησε παραπέρα από τη θεωρία όπως τη διετύπωσε ο Δαρβίνος. Γιατί λέτε; Για να αποδείξει ότι αν ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο και ο πίθηκος από το παραπέρα ζώο και από το παραπέρα, και φθάνομε σε ένα μονοκύτταρο οργανισμό και ο μονοκύτταρος οργανισμός έγινε μόνος του από την νεκρά ύλη, κατά την αυτόματη γένεση, που σας είχα πει σε ένα περασμένο μας μάθημα, τότε δεν υπάρχει Θεός. Κι άμα δεν υπάρχει Θεός τότε δεν έχουμε να δώσουμε λογαριασμό για τις πράξεις μας σε κανέναν. Να το πω έτσι απλά; Πολύ απλά. Τότε είναι περιττό να πιστεύω ότι υπάρχει κόλαση και παράδεισος. Εκείνο που ενοχλεί τον άνθρωπο είναι αυτή η μεταφυσική θέση ότι υπάρχει κρίσις. Υπάρχει κόλαση και παράδεισος. Αν υπάρχει κόλαση πρέπει να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν υπάρχει; Και για να πω ότι δεν υπάρχει κόλαση θα πω ότι δεν υπάρχει Θεός. Αλλά πότε θα το πω αυτό; Θα το πω όταν δεν θα θέλω να αλλάξω την ζωή μου. Διότι υπάρχουνε δύο θέσεις: Ή θα αλλάξω τη ζωή μου απέναντι στο Θεό και θα συμμορφωθώ με το θέλημά του ή θα πω δεν υπάρχει Θεός και θα μείνω στο δικό μου το θέλημα. Ένα από τα δύο. Αν προτιμήσω τελικά να πω δεν υπάρχει Θεός, τότε οπωσδήποτε την έχω ανάγκη τη θεωρία της εξελίξεως. Για να υποστηρίξω ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο και συνεπώς  - τώρα σας μιλάω για τον άνθρωπο, δε σας μίλησα ακόμα για την θεωρία στον τομέα «άνθρωπος», θα σας μιλήσω εν καιρώ - για να πω ότι δεν υπάρχει θεός.

Μόνο αυτό; Είναι και κάτι άλλο. Ακόμη και από πλευράς κοινωνικής ζωής δεν θα έχω ευθύνες. Είναι αδιανόητο όταν με πάνε στο δικαστήριο γιατί έσπασα μια βιτρίνα ζαχαροπλαστείου, ρήμαξα τα γλυκά, σπάζω το τζάμι, βουτάω με τα χέρια μου - με συγχωρείτε που μιλάω έτσι - βουτάω γλυκά, με πιάνει ο χωροφύλακας, «έλα εδώ, τι κάνεις;» «Τίποτα. Αυτό που κάνει και μία γάτα. Πηδάει στο τραπέζι, στον πάγκο του ψαρά, αρπάζει ένα ψάρι γιατί τόθελε. Πείνασε,  της μύρισε το ψάρι και το άρπαξε. Η γάτα έχει ευθύνη γιατί έφαγε το ψάρι; Θα δώσει λογαριασμό η γάτα γιατί έφαγε το ψάρι; Όχι γιατί είναι ζώο. Λοιπόν αφού κι εγώ είμαι ζώο (με γεια μου με χαρά μου) κατάγομαι από τον πίθηκο, τι λόγο έχω να δώσω ενώπιον Θεού και ενώπιον Δικαστηρίων και ανθρώπων και κοινωνίας κλπ;

Κι επειδή στην εποχή μας δε μεσουρανεί ο θεωρητικός υλισμός, ο θεωρητικός υλισμός μεσουράνησε στον περασμένο αιώνα, στον αιώνα μας τον 20ον, γιατί από θεωρητικής και επιστημονικής πλευράς ο υλισμός είναι χρεωκοπημένος. Αλλά στον αιώνα μας έχουμε τους καρπούς του υλισμού, που θεμελιώθηκε θεωρητικά τον περασμένο αιώνα. Και ζούμε τους καρπούς. Δηλαδή σήμερα έχομε την υλιστική ζωή. Τον υλιστικό τρόπο του σκέπτεσθαι. Και επειδή υπάρχουν συστήματα, πείτε κοινωνικά πείτε φιλοσοφικά - πιστεύω να με καταλαβαίνετε τώρα μ' αυτά που λέω - τα οποία έχουν υλιστικήν βάσιν, αρνούνται τον Θεόν, αναμφισβήτητα έχουν πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να στηριχθούν δήθεν θεωρητικά από τη θεωρία της εξελίξεως. Για αυτό το λόγο στις μέρες μας - ποιες μέρες μας; - να, τώρα, τελευταία χρόνια, πολύ λίγα τελευταία χρόνια, για την Ελλάδα λέω, προσέξτε με αυτή τη στιγμή, για την Ελλάδα. Ξαναβγήκαν από το μουχλιασμένο χρονοντούλαπο αυτές οι μουχλιασμένες πραγματικά θεωρίες, φρεσκαρίστηκαν, ξανατυπώθηκαν σε καινούρια βιβλία με χαρτί ιλλουστρασιόν, θεωρίες που βάλανε και σκίτσα κλπ, κλπ και τη σερβιρίζουν σαν την τελευταία λέξη της επιστήμης. Γιατί έχουν ανάγκη να στηριχθούν. Αυτή είναι η θεωρία της εξελίξεως. Τίποτε άλλο.

Τι να σας πω; Να σας πω για τον Χένκελ;  Αυτόν τον Γερμανό , ο οποίος μετά το 1920, κάπου εκεί, είχε διατυπώσει, ακούστε, ακούστε, είχε διατυπώσει ότι κατάγεται ο άνθρωπος από εκείνο κι εκείνο κι εκείνο το ζώο και πήρε τα έμβρυα αυτών των διαφόρων ζώων, τα φωτογράφησε και τα παρουσίασε και είπε: Ορίστε από πού κατάγεται ο άνθρωπος. Και συνεργάτες του και άλλοι επιστήμονες, στο Βερολίνο έγινε αυτό,  διαπίστωσαν - πω, πω για έναν επιστήμονα τι βαρύ που είναι - την πλαστογραφία που έκανε! Πλαστογραφία! Και έγραψε τότε μια εφημερίδα του Βερολίνου με πηχυαία γράμματα την  πλαστογραφία του Χένκελ. Τι εξυπηρετούσε η πλαστογραφία του Χένκελ; Τον υλισμόν.

¨Η να πω - θα σας το πω όμως ξανά όταν θα φτάσουμε εκεί -  δια το κρανίο του Πιλντάουν, που το βρήκανε εις το Πιλντάουν της Αγγλίας και ήτανε το κρανίο, έδειχνε για κρανίο ανθρώπου και σαγόνι πιθήκου. Και είπαν: βρήκαμε τον πιθηκάνθρωπο! Τυμπανισμοί επιστημονικοί. Κάθησαν και το ψάξαν καλά καλά καλά καλά, ανακάλυψαν ότι το κρανίο ήταν τέλειου ανθρώπου και δη συγχρόνου. ¨εψαξαν καλά καλά  και το σαγόνι και βρήκανε ότι ήτανε σαγόνι πιθήκου, μαϊμούς. Πάντως είπαν, σπουδαίο εύρημα αυτό. Μπήκε και αυτό πλάι στον άνθρωπο του Νεάντερταλ. Που είναι στη Γερμανία το Νεάντερταλ. Εκεί βρήκαν ένα κρανίο, θα τα πούμε όταν φτάσουμε στον άνθρωπο. Αποτέλεσμα: ανακαλύφθηκε παιδιά λίγο προ του 1960, έχω τα αποκόμματα μαζί μου, των εφημερίδων που τότε εδημοσίευσαν το περιστατικό. Όσο μπορείτε να βλέπετε, εδώ, «απατεώνες και επιστήμη». Βλέπετε; «Απατεώνες και επιστήμη». Το γράφει το άρθρο αυτό ο καθηγητής της Βιολογίας, ο Κούμαρης. Ο Γιάννης Κούμαρης, τακτικός καθηγητής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Λοιπόν, το γράφει το άρθρο αυτό. Και αναφέρεται στο θέμα, ότι τελικά τι βγήκε; Ότι το κρανίο του Πίλνταουν ήταν πλαστό! Πήρε κάποιος ένα κρανίο ανθρώπου, πήρε και ένα σαγόνι μαϊμούς, τα έβαλε σε οξέα, έκανε μια χημική επεξεργασία, έσκαψε ένα γεωλογικό στρώμα, τα έβαλε κάπου εκεί πέρα και είπε: βρήκα αυτό το κρανίο! Γιατί άραγε; Κι ύστερα από μερικές δεκαετίες παρακαλώ, κάπου στο 1911 μου φαίνεται, κάπου εκεί έγινε αυτή η απάτη, γιατί άραγε; Για να εξυπηρετηθεί ο υλισμός; Παράξενα πράγματα. Ένα είναι μόνο. Ότι υπάρχει η πλαστογραφία.

Παιδιά, να τελειώσω. Η θεωρία της εξελίξεως αυτή τη στιγμή, όπως προσφέρεται, μάλλον μπερδεύει τα πράγματα παρά τα εξηγεί. Έχω ένα καινούριο άρθρο, που αναφέρεται στο σημείο αυτό, και λέει ότι η θεωρία της εξελίξεως εδημιούργησε περισσότερα προβλήματα παρά έλυσε. Κι αυτή τη στιγμή παραμένει πάντοτε μια θεωρία με τα πάρα πολλά αδύνατά της σημεία, χωρίς να μπορεί να εξηγήσει βασικά τίποτε από εκείνα τα οποία απασχολούν τον άνθρωπο. Παραμένει, ξαναλέγω άλλη μια φορά, μια θεωρία. Τίποτε άλλο. Κι όμως, όπως τα μαθαίνετε εσείς στα σχολεία σας ή τα ακούτε έξω, προσφέρεται σαν επιστημονική αλήθεια. Και φτάνουν ή οι καθηγητές σας έτσι  να σας πληροφορούν ή εσείς αλλιώτικα να τα καταλαβαίνετε ή από κάπου αλλού ακούτε ή από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο. Κανείς δεν μπόρεσε να το αποδείξει αυτό. Γιατί αποτελεί, ξαναλέω άλλη μια φορά, μια επιστημονική θεωρία. Τίποτα άλλο. Δεν είναι επιστημονική αλήθεια. Παραμένει ένα πρόβλημα. Πρόβλημα άλυτο. Που η Αγία Γραφή το λύνει έτσι: το κάθε γένος έτυχε ιδιαιτέρας δημιουργικής, εκ μέρους του Θεού, πράξεως. Για αυτό δε διστάζει να γράψει ο ιερός συγγραφέας, ο Μωυσής, συνεχώς και συνεχώς ότι ο Θεός έκανε εκείνο κι εκείνο κι εκείνο, για κάθε τι, κατά γένος, κατά γένος, κατά γένος ...

Έτσι λοιπόν παιδιά, βλέπετε, προκειμένου να υποστηριχθεί η απιστία, προκειμένου να χτυπηθεί το Ευαγγέλιο, να χτυπηθεί η Αγία Γραφή, να χτυπηθεί ο Θεός, οι άνθρωποι δυστυχώς δεν έχουν μέσα τους τιμιότητα, δυστυχώς βάζουν υπηρέτρια την επιστήμη στις ποικίλες σκοπιμότητες, για να σερβίρουν το ψεύδος. Ας προσέχουμε λοιπόν τα σερβιριζόμενα ψεύδη για να μπορέσουμε πραγματικά να μάθουμε και να γνωρίσουμε την πραγματικότητα.

«ΣΜΙΛΕΨΕ ΠΑΛΙ ΔΑΣΚΑΛΕ ΨΥΧΕΣ...» Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ


Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ


Μέ τήν εὐκαιρία τῆς λήξεως τῶν μαθημάτων στά Σχολεῖα, πραγματοποιήθηκαν θαυμάσιες ἑορταστικές ἐκδηλώσεις σέ διάφορες περιοχές τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν.

Σέ κάποιες ἀπό αὐτές τίς ἐκδηλώσεις παρευρέθημεν κατόπιν εὐγενοῦς προσκλήσεως τῶν Διευθυντῶν τῶν Σχολείων, οἱ ὁποῖοι ἐξέφρασαν τήν ἐπιθυμία ὅλων τῶν Δασκάλων, τῶν Γονέων, ἀλλά καί τῶν Μαθητῶν. Λόγῳ ἐργασιακοῦ φόρτου, δυστυχῶς δέν μπορέσαμε νά παρακολουθήσωμε ὅλες τίς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες ὅπως πληροφορηθήκαμε, ἐστέφθησαν μέ μεγάλη ἐπιτυχία.

Βρεθήκαμε στήν λαμπρή ἐκδήλωση τῶν Σχολείων στήν συνοικία Μακρυγιάννη, καθώς καί στήν ἐξαιρετική παρουσίαση τῆς ἑορτῆς τῶν Σχολείων τοῦ Προαστείου (Μποζαΐτικα) Πατρῶν.

Στήν πρώτη συνεργάστηκαν ἑπτά Δημοτικά Σχολεῖα: 11ο, 14ο, 29ο, 35ο, 65ο Πατρῶν, 1ο Ὀβρυιᾶς, καί τό Δημοτικό Σχολεῖο Κρήνης.

Τό ἑορταστικό πρόγραμμα ἄνοιξε μέ χαιρετισμό του, ὁ Διευθυντής τοῦ 65ου Δημοτικοῦ Σχολείου κ. Ἀντώνιος Λέκκας, γνώριμος καί φίλος μας ἀπό παληά, ἀφοῦ ἤμασταν συσπουδαστές στήν Παιδαγωγική Ἀκαδημία Τριπόλεως.

Ἡ ὅλη ἐκδήλωση ἦτο ἰδιαίτερα συγκινητική. Τά παιδιά ἔδωσαν τόν καλύτερό τους ἑαυτό, μετέχοντας στό πανηγύρι τῆς χαρᾶς καί τῆς κοινωνίας τῶν προσώπων καί παρουσιάζοντας μέ ὀμορφιά καί χάρη, μέσα ἀπό τά δρώμενα καί τούς χορούς, τήν λεβέντικη Ἑλληνορθόδοξη παράδοση, ἔτσι ὅπως βιώνεται σέ ἑπτά γεωγραφικά διαμερίσματα τῆς πατρίδος μας.

Καμαρώσαμε ὅλοι μας τά παιδιά καί ἐπαινέσαμε τήν προσπάθεια αὐτή, τήν γεμάτη ἄρωμα καί χρῶμα ἀπό τήν πανέμορφη Ἑλλάδα μας.

Ἀλλά μέ πολλή συγκίνηση παρακολουθήσαμε καί τήν δεύτερη ἐκδήλωση, γιά τήν πραγματοποίηση τῆς ὁποίας συνεργάστηκαν τά Σχολεῖα τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Προαστείου, προκειμένου νά δώσουν μηνύματα ἀγάπης, ὑπομονῆς, ἐπιμονῆς καί ἀγωνιστικότητος: τό Δημοτικό Σχολεῖο, τό Νηπιαγωγεῖο, τό Εἰδικό Σχολεῖο καί τό Σχολεῖο Κωφῶν καί Βαρυκόων.

Οἱ ἐκπαιδευτικοί ἕνωσαν τίς δυνάμεις τους, ἤ καλύτερα τίς ψυχές τους, γιά νά μιλήσουν μέ τήν γλῶσσα τῆς ἀγάπης στά παιδιά, στούς γονεῖς, στήν κοινωνία ὁλόκληρη, ἡ ὁποία πρέπει νά ἀγκαλιάζῃ ὅλα τά μέλη της, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τά ἴδια δικαιώματα στήν ζωή.

Ἡ ἐκδήλωση στά Μποζαΐτικα ἔγινε μέ πρωτοβουλία τῆς Ἐνορίας, τοῦ Αἰδ/του π. Νικολάου Κοτσίρη καί τῶν συνεργατῶν του, οἱ ὁποῖοι καθημερινῶς προσφέρουν τόν ἑαυτό τους, ἐπιτελοῦντες τό χρέος τους ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων, καί τούς ὁποίους συγχαίρομε ἀπό καρδίας.

Τό πρωί τελέσαμε τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, καί ἐν συνεχείᾳ παρακολουθήσαμε τήν ὡραία ἑορταστική ἐκδήλωση στό προαύλιο τοῦ Ναοῦ.

Ὅλα αὐτά ξύπνησαν στήν καρδιά μας μνῆμες καί θύμισες ἀπό περασμένες ἐποχές καί μᾶς ἔδωσαν τό ἔναυσμα νά κάνωμε πολλές σκέψεις, τίς ὁποῖες καί ἐκφράσαμε στίς ὁμιλίες μας καί στούς χαιρετισμούς, τούς ὁποίους ἀπευθύναμε.

Τό Σχολεῖο καί ἡ Ἐκκλησία. Ὁ ὡραιότερος πνευματικός συνδυασμός, ἡ συγκινητικώτερη πνευματική συμμαχία πού ἀνέδειξε τήν Ἑλλάδα μεγάλη, ἀφοῦ μέσα ἀπό τήν συνεργασία τῶν δύο αὐτῶν δυνάμεων ὑψώθηκε τό πανώριο οἰκοδόμημα, τό ὁποῖο σεβάστηκαν οἱ αἰῶνες καί οἱ γενηές τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ Ἐκκλησία καί τό Σχολεῖο. Δάσκαλο ἀποκαλοῦσαν καί ἀποκαλοῦν σέ πολλές περιοχές τῆς πατρίδος μας τόν Ἱερέα. Δάσκαλο ἀποκαλοῦν καί τόν ἔχοντα τήν εὐθύνη τῆς διαπαιδαγωγήσεως τῶν παιδιῶν μέσα στό Σχολεῖο. Αὐτοί οἱ δύο θεσμοί πορεύτηκαν μαζί καί ἔκαναν θαύματα. Φαίνεται πώς ὁ Θεός, πού ἀγαπάει τόσο τήν πατρίδα μας, ἐφρόντισε νά στηρίζῃ τήν εὐτυχία της, τήν πρόοδό της σέ αὐτά τά τόσο γερά θεμέλια. Σημειολογικά δηλώθηκε ὁ σύνδεσμος αὐτός μέ τήν γειτνίαση καί κτηριακῶς τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί τῶν Δημοτικῶν Σχολείων στά περισσότερα μέρη τῆς Ἑλλάδος. Ἡ αὐλή κοινή∙ ἡ καμπάνα χτυποῦσε γιά τήν Εὐχαριστιακή σύναξη, ἀλλά καί γιά τήν σύναξη τῶν μαθητῶν στό Σχολεῖο. (Περασμένες ἐποχές, ὄμορφες, ἀξέχαστες, ἀνεπανάληπτες. Παρά τήν φτώχεια, ἡ Ἑλλάδα ἔζησε καί μεγαλούργησε, διότι οἱ Ἕλληνες εἶχαν κατανοήσει βαθειά ὅτι, «παιδεία μετάληψις ἁγιότητος ἐστί» (Ἱερός Χρυσόστομος, PG 63. 205). Τά «δασκαλούδια», οἱ μαθητές δηλαδή, γέμιζαν κάθε Κυριακή τήν Ἐκκλησία, ὑπό τήν καθοδήγηση τῶν δασκάλων τους).

Τί κρίμα ὅμως! Μέ τήν πάροδο τῶν χρόνων κάποιοι ὑπέσκαψαν αὐτά τά θεμέλια. Θέλησαν νά κόψουν μέ τό ζόρι αὐτό τόν σύνδεσμο, αὐτό τόν σωτήριο ὀμφάλιο λῶρο, πού τροφοδότησε τόσους αἰῶνες τό γένος μας καί τό κράτησε στά πόδια του. Δούλεψαν μεθοδικά γιά τήν ἀποϊεροποίηση τῆς οἰκογένειας, τοῦ σχολείου, τῆς κοινωνίας, τῆς ζωῆς ὁλόκληρης. Πρός καιρόν ὅλα φάνηκαν τόσο εὔκολα γι' αὐτούς, καί ὡραῖα γιά τούς πολλούς. Ἀλλά τά ἐρείπια δέν ἄργησαν νά φανοῦν. Ἡ διάβρωση ἀποδείχθηκε μεγάλη. Οὐδείς κατενόησε ἐγκαίρως τό δόλιο σχέδιο τῶν ἀντιθέων καί ἀνθελληνικῶν δυνάμεων, πού ξέσπασαν ὡς λαίλαπα στό σαρκίο καί στήν ψυχή τοῦ δύσμοιρου τόπου μας.

Ὅμως ἰδού! Ὅπως γράψαμε καί σέ προηγούμενο ἄρθρο μας, ἡ ἀντίστροφη μέτρηση ἔχει ἀρχίσει, πρός μεγάλη λύπη τῶν ἐπιδόξων σφαγέων τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Ἑλλάς ἐπιστρέφει τάχιστα στίς ρίζες της. Ἐπιθυμεῖ πάσῃ θυσίᾳ νά ἀνακτήσῃ τόν «οἶκον» της καί νά κατοικήσῃ μέσα σ' αὐτόν, γιατί μόνο κάτω ἀπό τήν στέγη του αἰσθάνεται ἀσφαλής. Τά πειράματα ἀπέτυχαν. Οἱ «καταστροφεῖς» διαψεύδονται. Οἱ ἔνδοξοι νεκροί ἐκδικοῦνται μέ τήν ἀνάστασή τους. Οἱ νέοι ζητοῦν ἀπαντήσεις γιά τά κενά πού ὑπάρχουν στήν μέχρι τώρα πορεία τους. Ὅπως εἴπαμε καί στίς προαναφερθεῖσες ἐκδηλώσεις, ἡ ἀναγέννηση ἄρχισε.

Πρωτεργάτες οἱ δάσκαλοι. Πάντα εἶχαν τόν πρῶτο ρόλο στήν κοινωνία. Ἦταν οἱ πρωταγωνιστές, οἱ διαμορφωτές χαρακτήρων, «χριστοφόρων οἰκοδόμοι ναῶν, ἀθλητῶν ἐπουρανίων ἐπιμεληταί» (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, PG 47. 386), ἀφοῦ μέ τόν λόγο τους καί τό παράδειγμά τους ἐσφράγιζαν καί σφραγίζουν τίς ψυχές τῶν παιδιῶν μέ τήν δική τους σφραγίδα.

Πάντοτε εἴχαμε ἐμπιστοσύνη στούς δασκάλους, ἔστω καί ἄν πρός καιρόν, ὁ οὐρανός συννέφιαζε στόν εὐαίσθητο χῶρο τῆς παιδείας, ἔστω καί ἄν σήμερα κάποιοι ἀσεβοῦν ἤ πειραματίζονται ἐπικίνδυνα στόν συγκεκριμένο χῶρο. Εἴχαμε καί ἔχομε ἐμπιστοσύνη στούς εὐσυνειδήτους δασκάλους. Τώρα βλέπομε, ὅτι «ἀνέλαβαν» τόν ρόλο τους καί πάλι, προκειμένου νά ὁδηγήσουν μέσα ἀπό τήν παροχή παιδείας, τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας, αὐτό τόν τόπο στήν ἔξοδο ἀπό τήν ἀπελπισία καί τό σκοτάδι. Τούς εὐχαριστοῦμε καί τούς διαβεβαιοῦμε ὅτι τούς συνοδεύει ἡ ἀγάπη μας καί ἡ προσευχή μας.

Βεβαίως πάντοτε θά ὑπάρχουν καί οἱ ἐξαιρέσεις∙ ἀλλ' ὅμως αὐτοί μένουν μόνοι, καί στό τέλος βιώνουν τήν μοναξιά καί τήν ἀπαξίωση, τήν ὁποία ἔκτισαν μέ τά ἴδια τους τά χέρια.

Ἐμεῖς ἔχομε ἀκράδαντη τήν πίστη μας στόν ἀληθινό Θεό, ὁ ὁποῖος πάντοτε ἔσωσε τό γένος μας, μέσα ἀπό τήν ἀπαραίτητη παιδαγωγία.

Αἰσιοδοξοῦμε ὅτι μέ τήν ἑνότητα καί τήν ἀξιοποίηση ὅλων τῶν ὑγιῶν πνευματικῶν δυνάμεων, ἡ Ἑλλάδα θά συνεχίσῃ τήν πορεία της μέσα στόν χρόνο καί τήν ἱστορία.

Ἐλπίζομε ὅτι μέ τήν θυσιαστική προσφορά τῶν δασκάλων, πού μέσα στήν καρδιά τους ἔχουν κλείσει τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα, ἡ ἔρημος «ἐξανθήσει καί ὑλοχαρήσει καί ἀγαλλιάσεται» (Ἡσ. λε', 2).

Ἔχομε ἐπίσης ἐμπιστοσύνη στούς Ἕλληνες γονεῖς, οἱ ὁποῖοι ξέρουν νά ἀνασταίνουν τά παιδιά τους μέ τίς πνευματικές καί αἰώνιες ἀξίες καί τίς παραδόσεις τῆς φυλῆς μας, παρά τίς ὅποιες δυσκολίες πού προέρχονται ἀπό τούς μανιασμένους ἀνέμους τῆς ἀδιαφορίας καί τοῦ μένους ἐναντίον τῶν ζωπύρων τοῦ ἔθνους μας.

Σέ ὅσους ἐπιμένουν στόν μάταιο, στόν καταδικασμένο σέ ἀποτυχία ἀγῶνα τοῦ ξεφτίσματος τῆς πίστεως, τῆς Ἑλληνορθόξης παραδόσεως καί τῶν αἰωνίων καί ἀκαταλύτων ἀξιῶν τοῦ τόπου μας, τούς συνιστῶμε νά ἀκούσουν καί νά ἐμπεδώσουν τόν χρησμό τοῦ Μαντείου τῶν Δελφῶν πρός τόν Αὐτοκράτορα Ἰουλιανό, ὁ ὁποῖος ἔμεινε γνωστός στήν ἱστορία μέ τό τραγικό καί ὑποτιμητικό προσωνύμιο «Παραβάτης»:

«Εἴπατε τῷ Βασιλεῖ· χαμαί πέσε δαίδαλος αὐλά,
οὐκέτι Φοῖβος ἔχει καλύβην, οὐ μάντιδα δάφνην,
οὐ παγάν λαλέουσαν· ἀπέσβετο καί λάλον ὕδωρ».

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...