Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
GUIDO VON LIST
Ο «προφήτης» του τρίτου Ράιχ
Κων/νος Σ. Χατζηελευθερίου
θεολόγος - Εκπαιδευτικός
conchatzi@yahoo.gr
Ησύγχρονη αποκρυφιστική αναγέννηση στην Γερμανία διήρκεσε από το δεύτερο ήμισυ του 19ουαιώνος έως το πρώτο ήμισυ του 20ουαιώνος, δηλαδή περίπου ένα αιώνα. Παρ’ όλο που η Γερμανία διέθετε ένα πλούσιο παρελθόν από σημαντικές προσωπικότητες στον χώρο της αλχημείας και του μυστικισμού, η αναγέννηση του αποκρυφισμού στην σύγχρονη Γερμανία πήγασε από την αναγέννηση του αποκρυφισμού στον Αγγλοσαξονικό χώρο, η οποία οφείλεται στηνΘεοσοφίακαι τα παρακλάδια της.
Πρωτεργάτες της εν λόγω αποκρυφιστικής αναγεννήσεως ήταν ο Βίλχεμ Χιούμπε Σλάιντεν, πρόεδρος και ιδρυτής της πρώτης θεοσοφικής κοινότητος (1884) στην Γερμανία και εκδότης του μηνιαίου αποκρυφιστικού περιοδικού «Η Σφίγξ» (1886 - 1895), μέσω του οποίου προσπάθησε να μυήσει το γερμανόφωνο αναγνωστικό κοινό σε θέματα πνευματισμού, ψυχικής ερεύνης και διαφόρων μεταφυσικών φαινομένων, θεωρημένων όμως από μία «ακαδημαϊκή» σκοπιά. Σε αντίθεση με τον Βίλχεμ Χιούμπε Σλάιντεν ο Φραντζ Χάρτμαν ήταν εκείνος που έφερε σε επαφή το απλό αναγνώστη με τηνΘεοσοφία.
Εκτός από τους προαναφερθέντες Γερμανούς πρωτοπόρους υπήρξαν και άλλοι όπως ο εκδότης της δωδεκάτομης «Βιβλιοθήκης των εσωτεριστικών γραπτών» (1898 -1900) Βίλχεμ Φρήντριχ και ο εκδότης της τριαντάτομης σειράς «Θεοσοφικά κείμενα» (1894 -1896) Χιούγκο Γκαίρινγκ, δια των οποίων διέδωσαν κοσμολογικές και ανθρωπολογικές αποκρυφιστικές αντιλήψεις μαζί με ανατολικές θρησκευτικές διδασκαλίες. Επίσης από τον εκδοτικό οίκο του Μαξ Άλτμαν (1905), τον βιβλιοπώλη Χάινριχ Τρένκερ (1910 - 1912), τον εκδότη Άντον φον ντερ Λίντεν (1913 - 1920) και τον εκδοτικό οίκο «Νέα Σκέψη» (1912) του Γιοχάνες Μπάουμ, εξεδόθησαν πολλές μελέτες σημαντικών παλαιών και συγχρόνων εκπροσώπων της εσωτεριστικής και αποκρυφιστικής παραδόσεως.
Σπουδαίο ρόλο ακόμη διαδραμάτισαν και οι περιοδικές εκδόσεις αποκρυφιστικού περιεχομένου όπως το μηνιαίο περιοδικό «Η μεταφυσική επιθεώρηση» (1896) του Πάουλ Ζίλμαν, στο οποίο δημοσιεύονταν κυρίως άρθρα εσωτερισμού και παραψυχολογίας και τα περιοδικά «Νέα μεταφυσική επιθεώρηση» (1900), «Θεοσοφική ζωή» (1898) του Πάουλ Ράατζ και «Θεοσοφικός οδοδείκτης» (1898) του Βέμπερ διέδωσαν στο ευρύ γερμανόφωνο αναγνωστικό κοινό αποκρυφιστικές θεοσοφικές διδασκαλίες.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Παράλληλα και σχεδόν ταυτόχρονα με την σύγχρονη αποκρυφιστική αναγέννηση στο Γερμανικό Ράϊχ, μία άλλη παρόμοια αποκρυφιστική αναγέννηση συντελέσθηκε στο ανατολικό Ράϊχ, στην Αυτοκρατορία των Αψβούργων. Κυριώτεροι εκπρόσωποι της εν λόγω αναγεννήσεως ήταν ο διανοούμενοςΦρήντριχΕκστάϊν(1861 - 1939), του οποίου το πάθος για τον εσωτερισμό και τον αποκρυφισμό, τον ώθησε στην δημιουργία της Θεοσοφικής εταιρείας της Βιέννης το έτος 1887, με την βοήθεια του μαθηματικού και φίλου τουΌσκαρ Σίμονι, εντός της οποίας καλλιεργούντο αλλά και διεδίδοντο σε διανοουμένους, συγγραφείς, μουσικούς, στοχαστές και γενικώτερα σε ανθρώπους του πνεύματος οι αποκρυφιστικές γνώσεις.
Παράλληλα με την προαναφερθείσα Θεοσοφική οργάνωση ιδρύθηκε το ίδιο έτος μία άτυπη θεοσοφική εταιρεία στην Βιέννη από την Μαρί Λανγκ, η οποία έδιδε έμφαση στην εσωτερική αυτοκαλλιέργεια βάσει των θεοσοφικών διδασκαλιών. Μέλος της ομάδας αυτής υπήρξε ο πολύςΡούντολφ Στάϊνερ, ο μετέπειτα διάσημος εισηγητής της «Ανθρωποσοφίας». Επίσης σπουδαίο ρόλο διαδραμάτισαν ο σχεδόν αγράμματος μυστικιστής κληρικός Αλόϊς Μεϊιλέντερ (1844 - 1905), του οποίου οι μυστικιστικές διδασκαλίες επηρέασαν τις λαϊκές μάζες, η ίδρυση της θεοσοφικής στοάς του «Γαλανού αστέρος» στην Πράγα το 1891 από τον Γκούσταβ Μέϊρινκ, η «Ένωση αποκρυφισμού» που ιδρύθηκε στην Βιέννη στις αρχές του 20ουαιώνος, το περιοδικό «Γνώση» (1903), η λέσχη «Σφίγξ», η οποία ήταν μία αποκρυφιστική ομάδα μελέτης που ίδρυσε το έτος 1907 ο αποκρυφιστής Φραντζ Χερντλ.
ΟI ΑΡΕΙΟΣΟΦΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ
Η διαφορά του Αυστριακού αποκρυφιστικού κινήματος με το ανάλογο του Γερμανικό, συνίστατο στο ότι το πρώτο, διήλθε δύο φάσεις, την μία από τις οποίες ουδέποτε ακολούθησε το δεύτερο, δηλαδή το Γερμανικό. Η πρώτη φάση του, η οποία διήρκεσε το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος, εχαρακτηρίζετο από έναν έντονοχριστιανικό μυστικισμόκαι ατομικό γνωστικισμό, της οποίας κύριος εκφραστής ανεδείχθη οJorgLanzvonLiebenfels(1874 - 1954), ο οποίος αφού συνδύασε χριστιανικές και αποκρυφιστικές διδασκαλίες, έγινε ο ένας από τους δύο βασικώτερους εκπροσώπους της «Αρειοσοφίας». Ο Lanz ήταν ο εισηγητής του όρου «Αρειοσοφία», τον οποίον όμως μετά αντικατέστησε με τους όρους «Αρειοχριστιανισμό» και «Θεοζωολογία», οι οποίοι ήταν τα ονόματα της νέας Θρησκεία που ευαγγελίσθηκε, δηλαδή τουΧριστιανισμού των Αρείων, με τον οποίο θα ασχοληθούμε σε επόμενο άρθρο μας.
Η δεύτερη φάση, η οποία διήρκεσε το πρώτο ήμισυ του 20ουαιώνος, εχαρακτηρίζετο από μία εχθρότητα γενικώς προς την Χριστιανική Θρησκεία και ειδικώς εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας, από μία προσπάθεια εκλαϊκεύσεως της Γερμανικής μυθολογίας και των λαϊκών της παραδόσεων, μαζί με αντιπροσωπευτικά στοιχεία του συγχρόνου αδελφού Γερμανικού αποκρυφισμού. Βασικός εκπρόσωπος της φάσης αυτής υπήρξε οGuidoVonList, ο οποίος χρησιμοποίησε, εν αντιθέσει προς τον Lanz, τον όρο «Αρμανισμό», ο οποίος μεταφράζεται ως «Αρειοσοφία», αλλά όμως με διαφορετικό νόημα από αυτό που του έδωσε ο Lanz. Η «Αρειοσοφία» του List όχι μόνο δεν έχει καμμία σχέση με την Χριστιανική Θρησκεία, αλλά είναι εχθρική προς αυτήν, διότι όπως θα δούμε στο άρθρο μας, ο «Αρμανισμός» του List ήταν ουσιαστικά μίαπροσπάθεια αναβιώσεως της αρχαίας Γερμανικής παγανιστικής Θρησκείας,θεωρουμένης υπό το πρίσμα των ιδιότυπων αποκρυφιστικών του αντιλήψεων.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Ο Guido Karl Anton List γεννήθηκε στην Βιέννη στις 5 Οκτωβρίου του έτους 1848 από τον εύπορο έμπορο αστό δερμάτινων ειδών Karl August List και την Maria List, το γένος Killian. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο ανατράφηκε ήταν εξ επόψεως θρησκευτικής τυπικά καθολικό και εξ επόψεως πολιτικής αρκετά συντηρητικό. Παρ’ όλο που διαθέτουμε ευάριθμες πληροφορίες για την παιδική και εφηβική του ηλικία, κατά την διάρκεια των δύο αυτών σημαντικών, για την διαμόρφωση του χαρακτήρος και της προσωπικότητάς του, περιόδων της ζωής του, ο List εκδήλωσε μία μεγάλη αγάπη προς τις φυσικές καλλονές της πατρίδος του Αυστρίας, αλλά και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της γενέτειράς του Βιέννης, μαζί με έναν ιδιαίτερο θαυμασμό και οικείωση της γερμανικής μυθολογίας και των λαϊκών της παραδόσεων. Από την εν λόγω περίοδο των νεανικών του χρόνων, διαθέτουμε μία σημαντική πληροφορία, η οποία προέρχεται από τον ίδιο τον List και σηματοδοτεί την περαιτέρω πορεία του. Ο ίδιος αφηγείται ότι:
«Το έτος 1862, ήμουν τότε δεκατεσσάρων ετών, μετά από επίμονες και συνεχείς παρακλήσεις προς τον πατέρα μου, μου επέτρεψε να τον συνοδεύσω, σε μία επίσκεψη που σχέδιασαν να πραγματοποιήσουν εκείνος και η παρέα του στις κατακόμβες (ευρίσκοντο κάτω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου της Βιέννης) και οι οποίες εκείνη την περίοδο διατηρούντο ακόμη ανέπαφες. Κατεβήκαμε στις κατακόμβες και όλα αυτά που είδα και αισθάνθηκα, με συνεπήραν τόσο πολύ, που δημιουργήθηκε μέσα μου ένα τόσο δυνατό συναίσθημα, το οποίο δεν έχω ξανά αισθανθεί μέχρι σήμερα. Νομίζω, εάν θυμάμαι σωστά, στον τρίτο ή στον τέταρτο όροφο συναντήσαμε ένα ημικατεστραμμένο βωμό (ο νεαρόςListεσφαλμένως πίστεψε ότι ο βωμός που υπήρχε στην κρύπτη, ανήκε σε κάποια παγανιστική θεότητα). Ο οδηγός μας εξήγησε ότι τώρα ευρισκόμαστε κάτω από το παλιό ταχυδρομείο. Την στιγμή εκείνη ένας ανείπωτος ενθουσιασμός με κατέλαβε και με δυνατή φωνή και με τελετουργικό τρόπο είπα:όταν θα μεγαλώσω θα κτίσω ένα ναό προς τιμήν του ΘεούWotan.Όπως ήταν φυσικό, κάποιοι από την παρέα του πατέρα μου γέλασαν μαζί μου και είπαν, ότι δεν αρμόζει να ευρίσκεται ένα παιδί σε τέτοιο μέρος ...»
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΣ
Ο List όπως ήταν αναμενόμενο για την εποχή εκείνη, ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του και μάλιστα επιτυχημένα. Κατά την διάρκεια των επαγγελματικών ταξιδιών, τα οποία ήταν υποχρεωμένος να κάνει, τις περισσότερες φορές στην επαρχία, του εδόθησαν οι κατάλληλες ευκαιρίες, οι οποίες ικανοποίησαν το πάθος του για μακρές πορείες και αναρριχήσεις στα δάση και τα βουνά της πατρίδος του. Αυτό που μπορεί να υποθέσει κάποιος εκ πρώτης όψεως είναι ότι ο List διακατείχετο από μία υπέρμετρη αγάπη για την φύση. Το ενδιαφέρον του όμως δεν προήρχετο από μία απλή φυσιολατρεία, αλλά κατείχετο από μίαιδέα περί ιερότητος της γηςτης πατρίδος του αλλά και από μία ακλόνητη πίστη για την ιερότητα της φύσεως, «της μητέρας των όλων», όπως την αποκαλούσε.
Το πραγματικό νόημα των προαναφερθεισών αντιλήψεών του για την ιερότητα «της μητέρας των όλων», φάνηκε στις διάφορες τελετές, τις οποίες πραγματοποίησε ο List με διαφόρους ομοϊδεάτες του στις «φυσιολατρικές» του εκδρομές, κυρίως τις ημέρες του θερινού ηλιοστασίου. Μία από αυτές, την οποία περιέγραψε στο έργο του «Μία νύκτα μαγείας», πραγματοποίησε μαζί με φίλους του στις 24 Ιουνίου του έτους 1875, ημέρα του θερινού ηλιοστασίου και 1500ηεπέτειο της νίκης των Γερμανικών φυλών επί των Ρωμαίων. Η τελετή έγινε στα ερείπια της Ρωμαϊκής πόλεως Carnuntum με κύριο σκοπό την πρόσβαση στην «Ουράνια πύλη», την οποία ο List ταύτιζε με την πύλη εκείνη, από την οποία εξήλθε το έτος 375 π.Χ ένας Γερμανικός στρατός για να κατακτήσει την Ρώμη. Προς επίτευξη του στόχου αυτού η τελετή περιελάμβανεοινοποσία και επικλήσεις στο τοπικό πνεύμακαι στους ήρωες του παρελθόντος, το άναμμα μίας πυράς, την τοποθέτηση στην πυρά οκτώ φιαλών σε σχήμα αγκυλωτού σταυρού και την αναμονή της αυγής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ
Μετά τον θάνατο του πατέρα του το έτος 1877, ο List εγκατέλειψε τις εμπορικές του δραστηριότητες και ασχολήθηκε αποκλειστικώς με την συγγραφή άρθρων και βιβλίων. Ένα χρόνο περίπου αργότερα ο List παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα Helene Foster-Peters. Την χρονική περίοδο από το έτος 1877 έως το έτος 1887 ο List εργάσθηκε ως αρθρογράφος στις πολιτικώς συντηρητικές και γνωστές για τις παγγερμανικές τους ιδέες εφημερίδες «Νέος κόσμος», «Νέα Γερμανική εφημερίδα των αλπινιστών», «Heimat» και «Γερμανική εφημερίδα». Η θεματολογία των άρθρων του προήρχετο κυρίως από τις εμπειρίες, τις οποίες είχε αποκομίσει, κατά την διάρκεια των επαγγελματικών ταξιδιών. Οι φυσικές καλλονές της πατρίδος του, τα τοπωνυμία, τα έθιμα, οι λαϊκοί μύθοι και θρύλοι, όλα αυτά και άλλα παρουσιάζονταν και ερμηνεύονταν υπό το πρίσμα ενός συγκεκαλυμμένουνεοπαγανιστικού φυσιολατρισμού.
Την επομένη δεκαετία, δηλαδή από το έτος 1888 έως το έτος 1898, ο List ασχολήθηκε περισσότερο με την συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων, ποιημάτων και θεατρικών έργων. Το έτος 1888 εξεδόθη το δίτομο ιστορικό του μυθιστόρημα «Carnuntum», το οποίο γνώρισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία στο γερμανόφωνο αναγνωστικό κοινό της πατρίδος του και ιδίως στους κύκλους των παγγερμανιστών της Αυστρίας και της Γερμανίας. Το έτος 1891 ίδρυσε μαζί με άλλους ομοϊδεάτες λογοτέχνες την «Iduna», έναν λογοτεχνικό σύλλογο και το 1893 έναν δεύτερο με όνομα «Δανούβειος λογοτεχνικός σύλλογος». Παράλληλα με τις εν λόγω δραστηριότητές του εξέδωσε το έτος 1891 μία ανθολογία από τα δημοσιευμένα σε εφημερίδες άρθρα του, δίδαξε το έτος 1894 το θεατρικό του έργο «Η αφύπνιση της Wala» και τα μυθιστορήματά του «Η επιστροφή στην πατρική εστία του νεαρού Diether» (1894) και «Pipara» (1895), τα οποία τον έκαναν γνωστό στους νεορομαντικούς λογοτεχνικούς κύκλους και γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Το πρώτο μυθιστόρημα ήταν ένα μελόδραμα, το οποίοάρχιζε με τον βίαιο προσηλυτισμό ενός νεαρού Τεύτωνος στον Χριστιανισμό τον 5οαιώνα και έκλεινε με την επιστροφή του στην πατρογονική Θρησκεία του Θεού Ήλιου. Το δεύτερο ήταν μία σάγκα, ένα έπος δηλαδή, στο οποίο παρουσιαζόταν ο περιπετειώδης βίος της Pipara, μιας Γερμανίδας παρθένας, η οποία από αιχμάλωτη στα χέρια των Ρωμαίων, έφθασε να γίνει αυτοκράτειρά τους.
Η προαναφερθείσα λογοτεχνική δράση του List δεν έμεινε απαρατήρητη στους κύκλους των παγγερμανιστών. Η γνωριμία του με το βιομήχανο Friedrich Wannieck, η οποία απεδείχθη πολύ σημαντική εξ επόψεως οικονομικής για το μέλλον του και οι επαφές του με πολιτικούς Γερμανικής καταγωγής της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι προπαγάνδιζαν την Γερμανική γλώσσα και εν γένει τον Γερμανικό πολιτισμό, στους υπολοίπους κατοίκους της πολυεθνικής Αυτοκρατορίας των Αψβούργων και που επεδίωκαν την πολιτική ένωση του ανατολικού με το δυτικό Ράιχ, όπως ο αντισημίτης βουλευτής του αυτοκρατορικού κοινοβουλίου Georg von Schonerer και ο παγγερμανιστής βουλευτής και εκδότης Karl Wolf, του εξασφάλισαν μία θέση, ανάμεσα στους καθιερωμένους εκπροσώπους του Αυστριακού εθνικιστικού κινήματος και του παγγερμανισμού στο χώρο των Τεχνών και των Γραμμάτων.
Η ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Τα έτη από το 1898 έως το 1902 υπήρξαν πολύ σημαντικά για την περαιτέρω πορεία του List. Κατά την διάρκεια των ετών αυτών συνετελέσθη η μεταμόρφωσή του. Εξ αφορμής της εκδόσεως ενός νόμου για την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στην μέση εκπαίδευση στην Κάτω Αυστρία, εξέδωσε σε πέντε χιλιάδες αντίτυπα το πρώτο του αποκρυφιστικό έργο με τίτλο «Ο ανίκητος», το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μίακατήχηση στην αρχαία Γερμανική παγανιστική Θρησκεία. Το έτος 1898 ο List παντρεύτηκε την δεύτερη γυναίκα του, μία νεαρή ηθοποιό ονόματι Anna Wittek, την οποία γνώρισε κατά την διάρκεια μιας θεατρικής παραστάσεως του νεοπαγανιστικού έργου «Η αφύπνιση τηςWala», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία τα έτη 1894 και 1895.
Το έτος 1900 ο List εξέδωσε ένα φυλλάδιο με τίτλο «Η ανοικοδόμηση του Camuntum», στο οποίο έκανε έκκληση για βοήθεια ανοικοδομήσεως του αμφιθεάτρου της ερειπωμένης Ρωμαϊκής πόλεως του Carnuntum. Το ενδιαφέρον του για το Ρωμαϊκό αμφιθέατρο δεν ήταν ούτε καλλιτεχνικό ούτε αρχαιολογικό ούτε ιστορικό, αλλά ξεκάθαρα πλέον θρησκευτικό. Στο εν λόγω φυλλάδιο πρότεινε να γίνονται πολιτιστικά δρώμενα, όπως διάφορες συγκεντρώσεις, βασισμένες στα αρχαία Γερμανικά πρότυπα και το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων, οι οποίες όπως δεν θα είχαν διδακτικό σκοπό, αλλά θα ήταν ουσιαστικάτελετουργίες, που είτε θαμυούσαντους θεατές στην αρχαία Γερμανική Θρησκεία, είτε θα συμμετείχαν ως πιστοί σε παγανιστικές τελετές.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
Προς τα τέλη του έτους 1902 ο List υπεβλήθη σε μία πάρα πολύ σοβαρή εγχείρηση στα μάτια του και μέχρι να αναρρώσει πλήρως πέρασαν ένδεκα ολόκληροι μήνες. Κατά την διάρκεια αυτής της πολύμηνης χρονικής περιόδου, κατά την οποία ο List δεν έβλεπε,υπεστήριξε ότι του αποκαλύφθηκαν τα μυστικά που κρύβουν οιρούνοι, δηλαδή η αρχαία συμβολική Γερμανική γραφή. Ο List κατέγραψε την εν λόγω αποκάλυψη και την έστειλε τον Απρίλιο του έτους 1903 στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Επιστημών της Βιέννης. Το κείμενο που απέστειλε περιείχε διάφορες απόψεις του για την Γερμανική γλωσσολογία, μία νέα μέθοδο ερμηνείας της αρχαίας Γερμανικής γραφής, των συμβόλων της και των λέξεών της. Το χειρόγραφο του επεστράφη χωρίς κανένα σχόλιο από την ακαδημία, απαξιώνοντας έτσι εντελώς εξ επόψεως ακαδημαϊκής, το έργο εκείνο του List, το οποίο λίγα χρόνια αργότερα, το έτος 1908, θα γινόταν το σημαντικώτερο από όλα τα έργα του και μία από τις σημαντικώτερες αποκρυφιστικές μελέτες της συγχρόνου εποχής: «Τα μυστικά τωνΡούνων».
Η «ΕΤΑΙΡΕΙΑ LIST» ΚΑΙ ΤΟ «ΑΝΩΤΑΤΟ ΑΡΜΑΝΙΣΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ»
Στις 2 Μαρτίου του έτους 1908 ιδρύθηκε η «ΕταιρείαList», της οποίας κύριος σκοπός ήταν η διάδοση και προώθηση των ιδεών του List. Μέλη και υποστηρικτές της οργανώσεως αυτής ήταν πολιτικοί, παράγοντες της τοπικής αυτοδιοικήσεως, εκδότες, καθηγητές, αξιωματικοί, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, αποκρυφιστές, θεοσοφιστές, εθνικιστές. Από το έτος 1908 έως 1914 εξεδόθησαν από την «Εταιρεία List» έξι αρειοσοφικές μελέτες, οι οποίες αποτελούσαν το αποτέλεσμα της αποκρυφιστικής ερμηνείας του List για τον αρχαίο Γερμανικό πολιτισμό.Η πρώτη μελέτη αποκάλυπτε έναν αποκρυφιστικό τρόπο για την ερμηνεία και την μαγική δύναμη των ρούνων, η δεύτερη περιέγραφε σε δύο τόμους τηνπολιτική εξουσία την οργάνωση του ιερατείου τουΘεού Βόταν, η τρίτη και η τέταρτη περιείχεεσωτεριστικές ερμηνείες της σημασίας διαφόρων Γερμανικών εθίμων και τοπωνυμιών, η πέμπτη ήταν ένα είδος λεξικού, στο οποίοερμηνεύοντο μυστικά άρεια μηνύματα, ιερογλυφικά και εραλδικά εμβλήματακαι η έκτη ήταν μία θεοσοφικήερμηνεία της καταγωγής των αρχαίων Γερμανών από το γένος των Ατλάντων. Οι έξι προαναφερθείσες μελέτες αποτελούν την συστηματική έκθεση του List για την θρησκευτική, πολιτική και κοινωνική οργάνωση των αρειογερμανών, δηλαδή των αρχαίων Γερμανών.
Τις πεποιθήσεις του ο List δεν ήθελε μόνο να τις κάνει γνωστές σ' έναν ευρύτερο κύκλο υποστηρικτών και οπαδών, αλλά επιθυμούσε να εφαρμοσθούν και στην πράξη, ήθελε δηλαδή να αναβιώσει το αρχαίο Γερμανικό παρελθόν, έτσι όπως αυτός πίστευε ότι ήταν. Γι’ αυτόν τον λόγο ίδρυσε το έτος 1911 το «Ανώτερο Αρμονικό Τάγμα», μία μυστική εταιρεία, της οποίας οι ευάριθμοι μυημένοι στην αρειοσοφική πίστη του List, συμμετείχαν σε τελετές αναβιώσεως της αρχαίας Γερμανικής παγανιστικής Θρησκείας, πάντοτε θεωρούμενης υπό το αποκρυφιστικό πρίσμα του List. Στην πράξη η «Εταιρεία List» ήταν η περιφέρεια ενός κύκλου, η οποία λειτουργούσε ως προθάλαμος για κάποιο «εκλεκτό» μέλος, το οποίο κατά την κρίση του List μπορούσε να μυηθεί και ν’ ασπαστεί την αρειοσοφική του πίστη, αφού γινόταν πρώτα μέλος του «Ανωτέρου Αρμονικού Τάγματος», το οποίο αποτελούσε το κέντρο του εν λόγω κύκλου.
Για τις δραστηριότητες του «Ανωτέρου Αρμονικού Τάγματος» δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες, διότι οι δραστηριότητες της οργανώσεως αυτής καλύπτονταν από ένα πέπλο μυστηρίου. Από τα λίγα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε, ξέρουμε ότι τα μέλη της ήταν πολύ λίγα, περίπου δέκα, προέρχονταν από την Βιέννη, το Μόναχο και Αμβούργο και υπό την καθοδήγηση του List πραγματοποίησαν επισκέψεις - προσκυνήματα σε διάφορα μέρη της γης τηςOstara, στα οποία συμφώνως προς τον List,το πνεύμα τουWotan,ήταν ακόμα ζωντανό, όπως επίσης γνωρίζουμε ότι από το έτος 1911 έως το έτος 1928 συγκεντρώνονταν περιστασιακά. Αυτά που δεν γνωρίζουμε είναι ποια ήταν τα μέλη του τάγματος, ποιος ήταν ο ακριβής αριθμός των μελών του, τι έκαναν ή συζητούσαν στα ταξίδια και τις συγκεντρώσεις τους.
Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ LIST
Πριν εκθέσουμε εν συντόμω τις θρησκευτικές αντιλήψεις του List, πρέπει να αναφερθούμε στις πηγές εκείνες, οι οποίες τον επηρέασαν και διαμόρφωσαν την Θρησκεία που επαγγέλθηκε. Παρ’ όλο που θρησκευτικές του ιδέες είναι σε γενικές γραμμές πρωτότυπες,η Θρησκεία τουListείναι μία άκρως ιδιότυπη σύνθεση στοιχείων από την αρχαία γερμανική μυθολογία και παράδοση, την θεοσοφία (ιδιαιτέρως την ινδική θεοσοφία), τον αποκρυφισμό, τον παγγερμανισμό (ιδιαιτέρως τις φυλετικές του θεωρίες) και το νεορομαντισμό.
Η θρησκεία του Λιστ έχει πολύ σωστά χαρακτηρισθεί από τον Ν. Goodrick-Clark ωςγνωστική, πανθεϊστική και δεϊστική. Ο List πίστευε ότι αρχαία γερμανική θρησκεία, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μίαηλιολατρείαμε λειτουργούς της τους θρυλικούς ιερείς — βασιλείς των αρχαίων γερμανικών φυλών. Η πίστη αυτής της λατρείας είχε δύο επίπεδα: το εσωτερικό, το οποίο ήταν το ανώτερο, και που περιελάμβανε όλες εκείνες τις ανώτερες και μυστικές διδασκαλίες, οι οποίες οδηγούσαν στην πραγματικήγνώσηκαι το κατώτερο, το οποίο περιείχε λαϊκές δοξασίες, παραδόσεις και θρύλους. Το πρώτο ονόμαζεΑρμανισμόκαι ήταν γνωστό σε μία πνευματική ελίτ και το δεύτερο το ονόμαζεΒοτανισμόκαι αποτελούσε την θρησκευτική πίστη των πολλών.
Ο List πίστευε ότι η μετάβαση από την Βοτανιστική στην χριστιανική πίστη, έγινε σιγά σιγά και υπό την καθοδήγηση τωνSkalds, δηλαδή μιας ομάδος λαϊκών ποιητών που ασκούσαν πολύ μεγάλη επίδραση στο κόσμο και τους βασιλείς, οι οποίοι κατάφεραν να διατηρήσουν την βοτανιστική πίστη ενδεδυμένη μ’ ένα χριστιανικό μανδύα. Η βοτανιστική πίστη με χριστιανική περιβολή πλέον, θα μπορούσε ν’ αποκωδικοποιηθεί - αποκαλυφθεί με την κατανόηση της βαθύτερης σημασίας των Ρούνων, της αρχαίας αυτής βορειοευρωπαϊκής γραφής.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αν και δεν ήταν απ’ ότι φαίνεται αυτή η πρώτη του αποκάλυψη, πριν από αρκετά χρόνια εκείνη την ημέρα της 24ηςΙουνίου του έτους 1875, ημέρα του θερινού ηλιοστασίου, όπου μαζί με φίλους του είχαν συγκεντρωθεί στο Carnuntum, τότε που του αποκαλύφθηκε, όπως ο ίδιος έγραψε στο βιβλίο του «Μία νύκτα μαγείας, από το πνεύμα της θεϊκής μάντιδος Hechsa, ότι δεν είναι αυτός ο επερχόμενος ελευθερωτής των Γερμανών, αλλά αυτός που θα προετοίμαζε τον δρόμο του, ο προφήτης του δηλαδή, μπορούμε να συμπεράνουμε εκ των υστέρων και του ασφαλούς, ότι ο List προετοίμασε τον δρόμο του ατόμου εκείνου, έγινε δηλαδή ο προφήτης του, στο πρόσωπο του οποίου το μεγαλύτερο και ισχυρότερο έθνος της Ευρώπης είδε ένα νέο μεσσία, δηλαδή τον σωτήρα του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤ’ ΕΠΙΛΟΓΗΝ
Brennan, J. H.The occult Reich, New York, Signet, 1974.
Flowers, Stephen E.,and Michael Moynihan, The Secret KingThe Myth and Realityof Nazi Occultism, USA, Feral House and Dominion Press,2007.
Goodrick-Clarke, Nicholas.The Occult Roots of Nazism, NewYorkjauris Parke Paperbacks, 2005.
Goodrick-Clarke, Nicholas. Black Sun:Aryan Cults. Esoteric Nazism, and the Politics of Identity, New York, New York University Press,2003.
Guido Von List,The Secret of thw Runes, USA, Destiny Books, 1988.
Hakl, Hans Thomas. Unknown Sources: National Socialism and the Occult. Edmonds, WA: Holmes, 2000.
Mailer, Norman and Levenda, Peter.Unholy Alliance:A History of Nazi Involvement with the Occult, Continuum International Publishing Group, 2002.
Steigmann-Gall Richard.The Holy Reich: Nazi Conceptions of Christianity, 1919-1945, Cambridge University Press,2004.
* Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΕΛΕΥΘΕΡΙOY είναι πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει το μάθημα των θρησκευτικών στη μέση εκπαίδευση, ενώ παράλληλα εργάζεται ως αρθρογράφος δημοσιεύοντας στον περιοδικά τύπο άρθρα θεολογικού και θρησκειολογικού περιεχομένου.
Πηγή το4οτεύχος του περιοδικού «Testament»
πηγή
