Διωγμός αντιαιρετικών κληρικών και επερχόμενες σοβαρές εκκλησιαστικές εξελίξεις.

Είναι φανερό ότι κάποιοι, προκειμένου να επιβάλουν τα σχέδιά τους, φιμώνουν κάθε φωνή αντίδρασης χωρίς να κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα. Ας δούμε μερικές περιπτώσεις:

• Πριν λίγες ημέρες ιερομόναχος εξ Άνδρου, δέχθηκε δημοσίως απειλές για τιμωρία από τον μητροπολίτη Σύρου επειδή έλεγξε τον συνεχιζόμενο εναγκαλισμό της μητρόπολης του με τους Παπικούς αλλά και την στάση του Ορθοδόξου τοπικού μητροπολίτη κατά την ενθρόνιση του καθολικού μητροπολίτη Σύρου και ανάμεσα σε πολλά άλλα, τις επευφημίες του "Άξιος" (για τον καθολικό μητροπολίτη). Διαβάστε αναλυτικά εδώ

Φωτογραφία: Ο μονοφυσίτης Πατριάρχης εντός του Ιερού του μητροπολιτικού ναού Αγ.Γρηγορίου Παλαμά Θεσσαλονίκης

• Επειδή το Ιστολόγιο Κατάνυξης έλεγξε τον μητροπολίτη Άνθιμο για την παρουσία του Πατριάρχη των μονοφυσιτών (Αρμενίων) εντός του Αγίου Βήματος  στην μητρόπολη Θεσσαλονίκης (δείτε εδώ) καθώς και για την παρουσία αιρετικού ιερωμένου κατά την χειροτονία του μητροπολίτη Γρεβενών π.Δαυϊδ στον Αγ.Δημήτριο Θεσσαλονίκης (δείτε εδώ), εκτοπίζεται στα υπόγεια ιερέας του οποίου προβάλλονται οι ομιλίες -ως βίντεο- στο ιστολόγιο Κατάνυξης! Παράλληλα του καταργούν την εφημερία εντός του ναού -αν και υπεύθυνος του κηρυκτικού και του πνευματικού έργου της ενορίας- και του απαγορεύουν να μιλάει εντός του ναού! Όλα αυτά με προφορική εντολή(!) 

• Ρουμάνος πολύτεκνος ιερέας στην Μητρόπολη Βεροίας, καλείται -και πάλι με προφορική εντολή (!)- να βρει άλλη μητρόπολη επειδή συνόδευσε τον μητροπολίτη Πειραιώς στην Ρουμανία ως μεταφραστής σε επίσημη συμμετοχή του σε αντιοικουμενιστικό συνέδριο. Όπως πληροφορηθήκαμε την εβδομάδα που μας πέρασε οι άνωθεν απαιτήσεις υλοποιήθηκαν και ο σεβάσμιος και πολύτεκνος ιερέας υποχρεώθηκε τελικά να μετακινηθεί σε άλλη μητρόπολη.

Είναι φανερό ότι οι πτώσεις διαδέχονται η μία την άλλη και η  κατάσταση χειροτερεύει. Την ίδια ώρα οι μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος ασχολούνται -συναλλάσσονται για την ακρίβεια- με τις εκλογές νέων μητροπολιτών, διοργανώνουν εκκλησιαστικές "φιέστες" και συλλείτουργα και υπακούν τυφλά στις άνωθεν εντολές -που όλοι ξέρουμε από που πηγάζουν- για να φανούν καλοί. Και επειδή προσεχώς αναμένονται νέες εικόνες Οικουμενιστικής ντροπής και προδοσίας, θα επαναλάβουμε την δέσμευσή μας ότι θα σταθούμε πλάι σε κάθε αγνό αγωνιστή ιερέα, μοναχό ή επίσκοπο. Στην εποχή του διαδικτύου, έφτασε η ώρα να πληροφορηθεί ο πιστός λαός τι συμβαίνει.

 

πηγή

το είδαμε εδώ

Μαθητής σε Λύκειο της Κατερίνης πήρε αποβολή επειδή ζήτησε να γίνεται έπαρση της Σημαίας και να ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος!

Το υψηλό εθνικό του φρόνημα και η μεγάλη του αγάπη για την πατρίδα του την Ελλάδα, οδήγησαν έναν μαθητή της 1ης τάξης του 2ου ΕΠΑΛ Κατερίνης, στην αποβολή!



Το... σφάλμα του και η... αταξία του, που του στοίχισε την τιμωρία του, ήταν η να αξιώσει από τον διευθυντή του σχολείου, να υψώνεται η Ελληνική σημαία μία φορά την εβδομάδα και να ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος, όπως προβλέπεται από τον Νόμο Κ.Δ.Π. 223/97, παρ.33.





(παρ. 33. Σε κάθε δημόσιο σχολείο αναρτώνται καθημερινά τόσο
η ελληνική όσο και η κυπριακή σημαία σε διαφορετικούς
ιστούς. Μια φορά τη βδομάδα γίνεται επίσημα η έπαρση
των σημαιών και ψάλλεται ο Εθνικός Ύμνος σε κοινή
συγκέντρωση των παιδιών και με την παρουσία όλου του
διδακτικού προσωπικού). Δείτε εδώ ολόκληρο τον Νόμο.


Ο λόγος για τον Γιώργο Δεμερτζή, ο οποίος όντας πρόεδρος του 15μελους συμβουλίου και προ της ετσιθελικής άρνησης του διευθυντή του, να κάνει δεκτό το αίτημά του, ζήτησε από τους 560 συνολικά μαθητές που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο - είναι το μεγαλύτερο της Κατερίνης, να υπογράψουν εάν θέλουν να ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος και να υψώνεται η σημαία.


Το τελικό αποτέλεσμα ήταν συντριπτικά υπέρ της ιδέας-αιτήματος του Γιώργου Δεμερτζή, αφού οι 530 μαθητές υπέγραψαν «ΝΑΙ», ενώ οι υπόλοιποι 30 «ΟΧΙ».



Οι 530 από τους 560 μαθητές του 2ου ΕΠΑΛ Κατερίνης είπαν μάταια «ΝΑΙ» στην έπαρση της σημαίας και στην ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου

Ο Γιώργος Δεμερτζής περιγράφοντας τα όσα συνέβησαν στην ξεχωριστή αυτή ιστορία απόρροια της αγάπης του για τη σημαία και τον Εθνικό Ύμνο, είπε:


«Ζήτησα από τους μαθητές του σχολείου μου, να υπογράψουν αν θέλουν να ακούγεται ο Εθνικός μας ύμνος και να γίνεται η έπαρση της σημαίας. Υπέγραψαν οι 530 μαθητές υπέρ και οι 30 κατά, οι οποίοι είναι Έλληνες, αλλά και παιδιά διαφορετικών εθνικοτήτων. Ο αξιότιμος κύριος διευθυντής όμως έφερε αντίρρηση σε όλο αυτό, λογικά διότι δεν είναι Έλληνας και δεν συμφωνεί με την Ελληνική διαπαιδαγώγηση.


Επίσης όποιος λέει την αλήθεια απέναντι του διαστρεβλώνει τα λόγια του και του δίνει μια καλή αποβολή.


Εμένα μου έδωσε 3 ημέρες αποβολή συκοφαντώντας με ότι είμαι φασίστας, αναρχικός, ακραίος, κακός, απειλή για τη δημοκρατία και για το σχολείο! Μαζί του είναι κι άλλοι εκπαιδευτικοί και μου κάνουν πόλεμο ώστε να με διώξουν από το σχολείο τόσο εμένα αλλά και όποιον δεν υποστηρίζει τις δικές τους ιδέες και συμφέροντα».


Μετά από όλα αυτά ο Γιώργος έκανε συμβολική κατάληψη στο σχολείο χωρίς να προκαλέσει φασαρίες και φθορές, με μοναδικό σκοπό να υψώσει την Ελληνική σημαία, όπως βλέπετε στη φωτογραφία όπου εικονίζονται τα παιδιά του 15μελους συμβουλίου του 2ου ΕΠΑΛ Κατερίνης.

πηγή

AYTOKTONIA; ΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΗ

Αυτοκτονία;

______________

Εχει γίνει της μόδας πλέον η πράξη και η σκέψη αυτή!

Ο,τι και να πεις....σε τορπιλίζουν πλέον με αυτή τη λέξη.

" Θα αυτοκτονήσω!".

Εεεε,και τι να σου κάνω; Δίπλα σου θα είμαι συνέχεια να σε 

κρατώ ; Να σε σταματώ; Είναι δυνατόν;

Μας έχει γίνει απειλή αυτή η έκφραση!

Τι κακό είναι κι αυτό των χρόνων μας;

Τι είδους μάστιγα κι αυτή;

Πόσο φοβερό;

Κοίτα τον Ιώβ!

Πάρε κουράγιο από την βιωτή του!

Τα πάντα είχε χάσει!

Παιδιά,περιουσία,..και γέμισε και χίλιες δυό πληγές!

"Λέπρα!".

Δεν είπε όμως ποτέ...."θα σκοτωθώ!".

"Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο από του νυν και

έως του αιώνος!"

Ο Ιώβ το πρωτοείπε, ...και το ψάλλουμε μέχρι σήμερα

στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.

Που είναι αυτό στις μέρες μας τις τόσο πονηρές;

Που είναι η δοξολογία του Θεού στο στόμα μας;

Εχει γίνει τρόμος αυτή η νέα πληγή της αυτοκτονίας για νέους και ηλικιωμένους,πλουσίους και πτωχούς,ασήμους και διασήμους,

αφανείς και επιφανείς,μορφωμένους και αμόρφωτους!

Ο Θεός να δώσει! Τι να πούμε;

Να μην σαλέψει το μυαλό μας και κάνουμε κάτι τέτοιο!

Το χείριστο!

Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο!

Ο Θεός να μας φυλάει από την σκέψη και μόνον

αυτής της φρικτής πράξης!

ΑΜΗΝ....ΓΕΝΟΙΤΟ!

πηγή

ΙΜΙΑ…ΜΙΑ από τα ίδια στην ΚΥΠΡΟ;

Η νύχτα των ΙΜΙΩΝ έφερε την νύχτα των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ στην Ελλάδα.
Και η νύχτα των μνημονίων στην Κύπρο  έφερε το Barbaros  στα Κυπριακά νερά.
¨κάθε λέξη και ένας πόνος , κάθε πόνος και καημός¨
Φυσικά και τα  Ελληνικά ΙΜΙΑ έχουν την υφαλοκρηπίδα τους μπορεί όμως κάποιος  ανήμερα της 28^ης Οκτωβρίου που μας πέρασε να πάει πχ  να στήσει πάνω σε αυτά την Γαλανόλευκη με τον ΣΤΑΥΡΟ;
ΓΚΡΙΖΕΣ ζώνες στο Αιγαίο= 1996  ¨γεωπολιτική κίνηση ματ¨ των Τούρκων.
 Το Barbaros  στην Κυπριακή ΑΟΖ= 2014 ¨γεωπολιτική κίνηση  ρουά ματ¨  των Τούρκων.
Με τι μοιάζει η βραχονησίδα των ΙΜΙΩΝ όπως ξεπροβάλει από γαλάζιο Αιγαίο με τα  πέριξ αυτής υποθαλάσσια   ενεργειακά κοιτάσματα;
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι μοιάζει με μια πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου.;
Και τώρα επί του  τούρκικου πρακτέου…
Περιβάλλεται η Κύπρος από βραχονησίδες σαν αυτές που συναντούμε στο Αιγαίο;
ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ αλλά εικονικά μπορεί.
Τι κάνουνε λοιπόν οι Τούρκοι;
Μεταφέρουνε  στο άψε-σβήσε στα σχετικά αβαθή των Κυπριακών νερών πλωτές εξέδρες άντλησης και στήνουν…
¨βραχονησίδες τύπου ΙΜΙΩΝ¨ με την δική τους ¨ τεχνητή υφαλοκρηπίδα¨.
¨Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η συμφωνία Τουρκίας – Αζερμπαϊτζάν έχει επιτευχθεί εδώ και τουλάχιστον μία εβδομάδα με την Αζέρικη κυβέρνηση, να διαβεβαιώνει ότι μπορεί η κρατική εταιρεία εξόρυξης πετρελαίου SOCAR να διαθέσει στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας όχι μία άλλα δύο πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου.
Η ανακοίνωση της Συμφωνίας θα γνωστοποιηθεί κατά πάσα πιθανότητα την ερχόμενη βδομάδα.    Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι, στόχος της SOCAR είναι μετά την συμμετοχή της στο συγκρότημα πετροχημικών της Τουρκίας Petkim  θα ευδοκιμήσει και η εξαγορά της μεγαλύτερης εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών της Τουρκίας Petrol Ofisi με την οποία βρίσκεται σε διαβουλεύσεις, ενώ την ίδια ώρα σε τελικό στάδιο βρίσκεται και η κατασκευή διυλιστηρίου της SOCAR στην Τουρκία.
Μάλιστα οι δυνατότητες της πλατφόρμας για την οποία επήλθε συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν είναι περιορισμένων δυνατοτήτων.
Συγκεκριμένα τόσο η Heydar Aliyev, όσο και η Dada Gorgud είναι παλαιάς τεχνολογίας με την δεύτερη μάλιστα να χρονολογείται από το 1980.
Επιπλέον, η δυνατότητα χρησιμοποίησής τους για γεωτρήσεις δεν μπορεί να ξεπεράσει σε βάθος τα 600 μέτρα δηλαδή για θαλάσσιες περιοχές σχετικά ρηχές αφού όπως γνωρίζουμε στο κοίτασμα Αφροδίτη οι γεωτρήσεις έφτασαν τα 1700 μέτρα και στον Ονασαγόρα μάλλον θα ξεπεράσουν τα 1800.
Η θαλάσσια περιοχή στην οποία κινούνται οι Τούρκοι δεν έχει πολύ μεγάλο βάθος. Δηλαδή στα οικόπεδα 1, 2 και 3 δε μπορεί να είναι αποτελεσματική μια γεώτρηση αφού, και εκεί το βάθος είναι απαγορευτικό για τις πλατφόρμες αυτές.
Με τέτοιες πλωτές εξέδρες εξόρυξης   καθίσταται αδύναμο το σενάριο  η Τουρκία να θελήσει να προχωρήσει σε  έρευνα ουσιαστική και εξόρυξη  την στιγμή που αυτές θα περιτριγυρίζονται από φρεγάτες και υποβρύχια.
Η  Τουρκία σήμερα με το Barbaros και αύριο σύντομα με τις πλωτές εξέδρες που παρήγγειλε  ¨ πατάει πόδι ¨ δια θαλάσσης στην Κύπρο.
Η Τουρκία με τις πλωτές αυτές εξέδρες, ¨τεχνητές βραχονησίδες¨ στήνει ¨γκρίζες ζώνες διαπραγμάτευσης¨ στην Ενεργειακή Λεκάνη της Αν. Μεσογείου και φωνάζει παρούσα στο μεγάλο ανατολίτικο παζάρι που ξεκίνησε εδώ και πολύ καιρό στην συγκεκριμένη περιοχή.
Σε λίγο καιρό δεν θα λέμε ¨ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα¨
Αλλά θα λέμε ¨ιδού η Κύπρος ιδού και το πήδημα¨ καθότι η Κύπρος πλέον δεν πέφτει μακριά όπως παλιά.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΥΓ αφιερωμένο στα παλληκάρια που έπεσαν στην μαρτυρική Κύπρο και στα Ίμια αλλά και σε αυτά τα παλληκάρια που είναι αποφασισμένα να ακολουθήσουν το ηρωικό παράδειγμα των προηγουμένων.
πηγή

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΤΑΤΖΗΣ:Ο Ελεήμων (4-11) Προφητείες, θρύλοι και διηγήσεις

 

-Προφητείες, θρύλοι και διηγήσεις που ζωντανεύουν στις μνήμες μας τον μαρμαρωμένο βασιλιά συνδέονται άρρηκτα με θαύματα και γεγονότα που σχετίζονται με τον Άγιο βασιλιά Ιωάννη Βατάτζη! 
 Ξετυλίγοντας το κουβάρι του θαυμαστού βίου του θα διαπιστώσουμε ότι

ο ευσεβής βασιλέας Ιωάννης ο Βατάτζης, είχε θέσει προτεραιότητα στη ζωή του την ελεημοσύνη! Με βάση το έλεος και την αγάπη αντιμετώπισε με τη βοήθεια του Θεού ακανθώδη ζητήματα της εποχής του. Το χριστιανικό ήθος και η προσήλωσή του στο γράμμα του ευαγγελίου συνέβαλαν στο να επιλύσει το πρόβλημα της φτώχειας. Προβάλλοντας το έλεος συνάντησε τον Θεό, όπως λέγει η ρήση του προφήτη και βασιλιά Δαυίδ! Και έτσι επίλυσε οριστικά όπως αναφέρει ο βιογράφος του και το δικό του πρόβλημα, το πρόβλημα δηλαδή του πνευματικού θανάτου, όπως αποκαλύπτει το άφθαρτο σκήνωμά του.
Μία λοιπόν από τις μεγάλες φυσιογνωμίες που λάμπρυναν την Εκκλησία και την χριστιανική αυτοκρατορία είναι ο Άγιος Βασιλέας Ιωάννης ο 3ος, Δούκας Βατάτζης ο οποίος για τις μεγάλες ελεημοσύνες του έλαβε την προσωνυμία Ελεήμων. Γεννήθηκε στα 1193 στο Διδυμότειχο και ήταν γόνος της επιφανούς οικογένειας του Βυζαντίου. Το 1204, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους σταυροφόρους, η βυζαντινή αυτοκρατορία διαιρέθηκε σε τέσσερα αντίπαλα βασίλεια, τη λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινουπόλεως, την αυτοκρατορία της Νίκαιας στη Μικρά Ασία, όπου κατέφυγε ο νόμιμος αυτοκράτορας και ο οικουμενικός Πατριάρχης, το Δεσποτάτο της Ηπείρου στη δυτική Ελλάδα και τέλος το βουλγαρικό βασίλειο του Ιωάννη του 2ου του Ασάνη. Στα 1222, ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης διαδέχθηκε στο θρόνο της Νίκαιας τον θείο του Θεόδωρο Λάσκαρη και χάρη στην πολιτική του ικανότητα κατόρθωσε να αναδιοργανώσει τις βυζαντινές δυνάμεις κατά τα πρότυπα της παλαιάς αυτοκρατορίας. Ο Ιωάννης σαν αυτοκράτορας, επέδειξε τις εξαιρετικές ιδιότητες ενός πολιτικού αρχηγού και τις αρετές ενός χριστιανού ηγεμόνα. Χάρη σε μία σειρά από λαμπρές στρατιωτικές νίκες και έξυπνους χειρισμούς εξασφάλισε μέσα σε λίγα χρόνια τον έλεγχο της Μικράς Ασίας και ανέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που βρίσκονταν στα χέρια των Λατίνων. Κατέλαβε την Ανδριανούπολη, και το 1254 όταν πέθανε, η αυτοκρατορία της Νικαίας περιελάμβανε στην πραγματικότητα τα εδάφη της βυζαντινής αυτοκρατορίας πριν τη φραγκική κατάκτηση. Δεν απέμενε πλέον παρά η κατάληψη της Βασιλεύουσας, η οποία επιτεύχθηκε από τον διάδοχό του, Μιχαήλ 8ο τον Παλαιολόγο το έτος 1261 και η οποία από τους ιστορικούς χρεώνεται στον αυτοκράτορα Ιωάννη τον Βατάτζη.
Εμφορούμενος από φλογερό ζήλο για το καλό της Εκκλησίας, ο Ιωάννης ο 3ος ο Βατάτζης διεξήγαγε πολλές διαπραγματεύσεις με τον Πάπα Γρηγόριο τον 9ο. Ματαίως όμως, γιατί ο Πάπας επέμενε στις απόψεις του.
Ο ευσεβής ηγέτης της Νίκαιας Ιωάννης είχε ήπιο χαρακτήρα, απλό και φιλήσυχο. Όλοι μπορούσαν να τον πλησιάζουν για να βρουν σε αυτόν στήριξη και κατανόηση. Ήταν ένθερμος προστάτης των αδικημένων και ιδιαιτέρως των αγροτών που καταπιέζονταν από τους μεγάλους γαιοκτήμονες. Εκτός από τους πολέμους καταπιάστηκε επιπλέον και με την αναδιοργάνωση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Μία ημέρα που συνάντησε τον ίδιο τον γιο του, ντυμένο με ακριβά ρούχα να πηγαίνει για κυνήγι, τον επιτίμησε αυστηρά λέγοντάς του:
«Πως μπορείς να ξοδεύεις έτσι το χρήμα των υπηκόων σου, σε τέτοιες μάταιες ασχολίες; Δεν γνωρίζεις ότι τα πολύτιμα τούτα ρούχα με τα χρυσά κεντήματα γίνονται από το αίμα των Ρωμιών, και ότι πρέπει να δίνεις σ’ αυτούς λογαριασμό για ότι ξοδεύεις, αφού ο πλούτος των βασιλέων είναι πλούτος των υπηκόων τους»;
Στις 4 Νοεμβρίου του 1254 ο ευσεβής αυτοκράτορας της Νίκαιας Ιωάννης ο 3ος ο Βατάτζης παρέδωσε εν ειρήνη την ψυχή του στα χέρια του Θεού. Το τίμιο λείψανό του ενταφιάσθηκε στο Μοναστήρι του Σωτήρος Χριστού, που είχε κτίσει ο ίδιος στο Νυμφαίο της Βιθυνίας.
Στα επόμενα χρόνια δια αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης ζήτησε να μεταφερθεί το λείψανό του στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Όταν μετά από 7 χρόνια άνοιξαν τον τάφο του, μία γλυκειά ευωδία απλώθηκε τριγύρω. Έκπληκτοι διαπίστωσαν όλοι ότι και το σώμα του ήταν άφθαρτο, σαφές δείγμα αγιότητας. Δεν είχε κανένα απολύτως σημείο που να φανερώνει ότι ήταν νεκρός. Το χρώμα του σώματος ήταν όπως κάθε φυσιολογικού ανθρώπου, ακόμη κι αυτά τα ρούχα του είχαν διατηρηθεί επί 7 χρόνια άφθορα και έμοιαζαν σαν να τα είχαν ράψει εκείνη τη στιγμή. Έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που τον δοξάζουν στη γη.

Ο θρύλος του μαρμαρωμένου βασιλιά

Από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου Βασιλέως Ιωάννη του Βατάτζη του ελεήμονος, κατατέθηκε σε Ναό της Μαγνησίας. Μάλιστα όπως σημειώνει ο βιογράφος του, χριστιανοί που προσέφευγαν στον άγιο ανταμείβονταν θαυμαστά. Στο ιερό λείψανο ασθένειες θεραπεύονταν, διώκονταν δαίμονες...
Ο ιστορικός της εποχής αναφέρει ακόμα ότι επί βασιλείας του Ανδρόνικου του Παλαιολόγου κατά τις επιδρομές των Τούρκων στην Μαγνησία, ο καστροφύλακας παρατήρησε πολλές φορές μία αναμμένη λαμπάδα να περιφέρεται στα τείχη. Έστειλε ανθρώπους του να ερευνήσουν το φαινόμενο μα δεν τα κατάφεραν. Τέλος εστάλη ο κωφάλαλος αδελφός του καστροφύλακα. Σ’ αυτόν έγινε η αποκάλυψη και επιστρέφοντας του δόθηκε και η θεραπεία. Και έτσι διηγήθηκε ότι στο μέρος εκείνο που φαινόταν το φως της λαμπάδας, βρήκε έναν άνδρα μεγαλοπρεπή με βασιλικό παράστημα ο οποίος μεγαλοφώνως προέτρεπε τους χριστιανούς να συνεχίσουν την άμυνα. Την μορφή αυτή την αναγνώρισε στο ιερό σκήνωμα του Αγίου Βασιλέως Ιωάννη Βατάτζη. Από τότε αναγνωρίσθηκε ως Άγιος και η μνήμη του ορίσθηκε να τιμάται στις 4 Νοεμβρίου. Το άφθαρτο λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη που είχε ήδη ελευθερωθεί από τους Φράγκους όπου και το τύλιξε ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά. Κατά την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους κρύφθηκε σε κάποια κατακόμβη. Κι από τότε καρτερεί την απελευθέρωση της Βασιλεύουσας. Ακόμη ο θρύλος λέγει ότι μαζί του ο Άγιος βασιλέας έχει τη σπάθη του μέσα στο θηκάρι της και ότι κάθε χρόνο η λεπίδα του σπαθιού ξεπροβάλλει μερικά χιλιοστά, μέχρι που να φθάσει η στιγμή να ξεπροβάλλει ολόκληρη η σπάθη τότε θα έρθει και η ώρα που καρτερεί η ρωμιοσύνη, να πάρει δηλαδή την Κωνσταντινούπολη. Σύγχρονος άγιος γέροντας ασκητής αναφέρει πως εδώ και λίγο καιρό ο Ελεήμων Άγιος βασιλιάς έχει αναστηθεί και πως το ξίφος βγήκε εντελώς από το θηκάρι του. Περιφέρεται με τη μορφή παλιάτσου στην Πόλη και κατευθύνει τις στρατιές των Αγίων ώστε να λάβουν θέση γύρω από τη Βασιλεύουσα. Υποστηρίζει μάλιστα πως το ιερό λείψανο φυλασσόταν από οικογένεια κρυπτοχριστιανών που διατηρούσε το μυστικό από γενιά σε γενιά. Αυτό ακριβώς το γεγονός που με τη μορφή διήγησης αναφέρει ο άγιος αυτός γέροντας ασκητής σηματοδοτεί σειρά γεγονότων που θα επαληθεύσουν τις προφητείες του Αγίου Κοσμά πολύ-πολύ γρήγορα. Αυτά κι άλλα πολλά λένε οι θρύλοι και οι διηγήσεις για το άφθαρτο λείψανο του Αγίου Βασιλέα Ιωάννη του 3ου του Βατάτζη, του Ελεήμονος.
Όλοι αυτοί οι θρύλοι και οι προφητείες ηχούν παράξενα στα αυτιά μας. Όπως και να είναι όμως οφείλουμε να τις εκλάβουμε ως βάση αξιολόγησης της προσωπικής αξίας του Αγίου Ιωάννη του Βατάτζη, του Ελεήμονος, του μαρμαρωμένου βασιλιά της ρωμιοσύνης. Βάση που συντελεί ώστε να τον ακολουθούν αιώνες αιώνων αναδεικνύοντας δια της αφθαρσίας του τιμίου λειψάνου και την αιωνιότητα της μνήμης του κι επαληθεύοντας το λόγο της Αγίας Γραφής ότι ο ελεήμων «εκ θανάτου ρύεται».

Συντάκτης: Κατσούλα Ιωάννα
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011

Τρεῖς σωτήριες πατερικὲς συμβουλὲς

Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ματόης: 

«Τρεῖς γέροντες πῆγαν στὸν Ἀββᾶ Παφνούτιο τὸν Κεφαλᾶ νὰ τὸ παρακαλέσουν γιὰ καμιὰ συμβουλή.

Τοὺς ρώτησε λοιπὸν ὁ Γέροντας: “Τί θέλετε νὰ σᾶς πῶ; Πνευματικὰ ἢ σωματικὰ πράγματα;”. 

Τοῦ ἀπαντοῦν· “Πνευματικά”. 

Τότε τοὺς λέει ὁ Γέροντας: 

“Πηγαίνετε στὴν εὐχὴ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀγαπήσετε πιότερο τὴν θλίψη παρὰ τὴν ἀνάπαυση, τὶς προσβολὲς περισσότερο παρὰ τὴν δόξα, τὸ δόσιμο καλύτερα παρὰ τὸ πάρσιμο”».

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό τοῦ Σινᾶ

πηγή

Η ουρά θυμάται και τιμωρεί

Ο Δαρείος, πέρα από ψωνάρα και μεγαλοπιασμένος, ήταν και ολίγον τι αφηρημένος. Επειδή δεν ήθελε να λησμονήσει την έχθρα του με τους Αθηναίους είχε διατάξει να του τη θυμίζει κάθε βράδυ κάποιος από τους αναρίθμητους δούλους του, με τη φράση «Δέσποτα, μέμνησο των Αθηναίων!». Πού να τους ξεχάσει ο δαρμένος και καμένος αυτοκράτωρ... Αφού οι Αθηναίοι είχαν δοκιμάσει το 499 π.Χ. να τον ταρακουνήσουν κατά το δυνατόν από τον θρόνο του, ενισχύοντας με στόλο 20 πλοίων τους εξεγερμένους Ελληνες της Μικράς Ασίας που βρίσκονταν υπό την κυριαρχία των Περσών. Η επανάσταση των Ελλήνων κατεστάλη, αλλά η έχθρα με το κλεινόν άστυ της πατρίδος μας διήρκεσε χρόνια πολλά. Ο κυρ Δαρείος χρειάστηκε περίπου μια δεκαετία για να σπάσει τα μούτρα του στον Μαραθώνα. Το πάθημα δεν έγινε μάθημα για το αυτοκρατορικό σόι και ο κανακάρης του ο Ξέρξης, που δεν ξέχασε κι αυτός την κασκαρίκα που μόνταραν οι Αθηναίοι, αποπειράθηκε κι εκείνος με τη σειρά του να δέσει την πόλη της Παλλάδος Αθηνάς στο άρμα της αυτοκρατορίας. Μέχρι τη Σαλαμίνα, οι δικοί του δεν ήξεραν κολύμπι. Εμαθαν εκεί...

Λερναία Υδρα

Το ηθικό δίδαγμα της μίνι αναδρομής στους θριάμβους του παρελθόντος είναι ότι η μνήμη κοστίζει πολύ. Συνήθως τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι «Πέρσες» κάθε εποχής. Στην αρχαιότητα ο Δαρείος επέμενε να μην ξεχνά την Αθήνα και κατέληξε στο καναβάτσο από την παρέα του Μιλτιάδη. Και ο γιος του μια από τα ίδια. Ο Θεμιστοκλής γέμισε τα νερά του Σαρωνικού με Πέρσες... λουομένους. Σήμερα, είναι κρίσιμο να μη λησμονούν οι Ελληνες. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να νικήσουν τους επίδοξους αντιγραφείς των μεθόδων των Περσών. Η αποστολή μας είναι αρκετά εύκολη. Δεν χρειαζόμαστε κάποιον να ντελαλίζει την κατήφεια, την κακοδαιμονία και την εμπλοκή των ξένων στα δικά μας πράγματα. Υπάρχουν οι ουρές. Τόσες πολλές όσα τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας. Ατέλειωτες, γεμάτες με κορμιά ανθρώπων, που είναι έτοιμοι και να σκάσουν από το κακό τους και ταυτόχρονα να καταρρεύσουν από εξάντληση. Μιλάμε για τις ουρές σε τράπεζες, εφορίες και ταχυδρομεία, όπου οι φορολογούμενοι περιμένουν να πληρώσουν τις οφειλές που επινόησαν οι δυνάστες μας. Πού να τους ξεχάσεις τους Μήδους με τόσες ουρές;

Παναγιώτης Λιάκος

πηγή

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ!

Συγκλονιστικές μαρτυρίες

   Αγιορείτες Γέροντες, λένε πως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς είναι ο Άγιος Ιωάννης Δούκας Βατάτζης ο Ελεήμων, ο Αυτοκράτορας δηλαδή Νικαίας, ο οποίος βρέθηκε παντελώς άφθαρτος στον τάφο του στην Μικρασία, τόσο ο ίδιος, όσο και τα βασιλικά του ενδύματα! http://noiazomai.tripod.com/vatatzis.html

  Όμως με τις αλώσεις των Φράγκων και των Τούρκων, χάθηκαν τα ίχνη του αγίου άφθαρτου και ολόσωμου λειψάνου, το οποίο βρίσκεται όπως φαίνεται στην Κωνσταντινούπολη, κεκρυμμένο, σε μυστικό σπήλαιο, το οποίο γνωρίζουν μόνο λίγοι κρυπτοχριστιανοί, που φυλούν το ιερό μυστικό για αιώνες, αναμένοντας την έγερση του μαρμαρωμένου!

     Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΑΜΕΡΙΚΗΣ - δεκαετία 1950

  Την πρώτη βάσιμη και αξιόπιστη μαρτυρία την έχουμε δια στόματος του μεγάλου Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής, τέως  Καθηγουμένου της Ι. Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους, ο οποίος έχει διηγηθεί ότι την πληροφορία για την ύπαρξη του Ιωάννη, τους την μετέφερε πριν το 1955 στο Άγιον Όρος ο Αρχιερεύς Ιερόθεος εκ Μικρασίας, ο οποίος μάλιστα τον είχε χειροτονήσει! Αυτός ο Αρχιερέας Ιερόθεος τους είπε πως είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τον κοιμώμενο Βασιλέα Ιωάννη!

  Να τι είχε διηγηθεί συγκεκριμένα ο Γέροντας Εφραίμ της Αμερικής, το οποίο πρωτακούσαμε άφωνοι πριν 14 σχεδόν χρόνια στο Άγιον Όρος από κασέτα με τη φωνή του ίδιου του γέροντα:

   " …Υπάρχει κοιμώμενος Στρατηγός ονόματι Ιωάννης, ο οποίος, τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θα υποδείξει εις τους Χριστιανούς ότι αυτός θα βασιλεύσει τώρα. Θα τους υποδείξει με το δάχτυλό του τον τόπο και θα τον καλέσουν να ηγηθεί και να βασιλεύσει εις τον ελληνικό και ορθόδοξο λαό. Και θα γίνει αυτό.

   Πριν από χρόνια εις το Άγιον Όρος ήταν ένας Αρχιερέας ονόματι Ιερόθεος. Αυτός ήρθε από την Μικρά Ασία. Και το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον έβαλε στο Άγιον Όρος να κάνει χειροτονίες, μνημόσυνα, Λειτουργίες, κλπ. Ήταν ένας άγιος Αρχιερέας, στον τύπου του Αγίου Νικολάου. Από αυτόν τον άγιον Αρχιερέα αξιώθηκα της Ιεροσύνης. Από την Μικρά Ασία. Ευλογημένος άνθρωπος του Θεού!

   Ένα θα σας πω. Αγρυπνίες που κάμναμε! Δεκαπέντε ώρες αγρυπνία, αυτός ο άνθρωπος, ογδοηκοντούτις γέρων, δεν εκάθετο καθόλου στο κάθισμα. Από το θρόνο κατέβαινε στο στασίδι πάλι όρθιος. Και στην Λειτουργία τρεις ώρες που ακολουθούσε μετά την πολύωρη Ακολουθία του Όρθρου, όρθιος! Τον βάζαμε μια καρέκλα να καθίσει και δεν ήθελε. Έλεγε «ακόμη η Παναγία μας δεν με κούρασε» και ας έτρεμε όλος από την κούραση.

   Αυτός ο άγιος Αρχιερέας, αυτός μας είπε. Αυτός είδε τον κοιμώμενο αυτόν Στρατηγό Ιωάννη, που θα αναστηθεί όταν θα γίνει ο 3ος μεγάλος αυτός Παγκόσμιος Πόλεμος! Τον είδε!. Διότι χείλη αρχιερέως και ιερέως ου ψεύδονται.

   Λοιπόν μας είπε την αλήθεια. Και τον ρωτήσαμε. Διότι ζούσε τότε και ο μακαριστός μου και ο άγιος γέροντάς μου (σ.σ. ο περίφημος Ιωσήφ Ησυχαστής και Σπηλαιώτης) και όλοι μαζί συνοδεία, τον είχαμε πάρει στο εκκλησάκι μας και εκεί καθίσαμε και τον κάμναμε τις ερωτήσεις. Και μας τα έλεγε. Τα ακούσαμε με τα αυτιά μας.

   Λέει «υπάρχει αυτός ο κοιμώμενος βασιλεύς και θα αναστηθεί»!

   Του λέμε «ποτέ Γέροντα; Πότε άγιε Αρχιερέα του Θεού»;  

   Λέει, «όταν θα γίνει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος»!

   Και επίσης μας είπε ότι «το δεξί του χέρι είναι στη λαβή του σπαθιού! Το οποίο σπαθί είναι μες στην θήκη».

   Και μας έλεγε «όταν το σπαθί βγει από τη θήκη του, τότε θα αρχίσει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος».

   Και εμείς από την περιέργεια μας του λέγαμε:

   «Σεβασμιότατε πόσο απέχει το σπαθί από την θήκη»;

   «Ολίγοι πόντοι εναπέμειναν για να βγει» λέει…"!

   Η αποκάλυψη αυτή του Αρχιερέως Ιεροθέου έγινε λίγο πριν τα γεγονότα του Πογκρόμ του 1955 σε Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη, ζώντος του οσίου Γέροντος Ιωσήφ Ησυχαστή του Σπηλαιώτη, ο οποίος κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1959 μ.Χ..

    Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ - δεκαετία 1970

   Η παρακάτω μαρτυρία έχει δημοσιευθεί στο διαδίκτυο:

   "Η διήγηση που ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη ενός Καθηγητού του Πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη μέσα στη δεκαετία του 70.

   Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κων/πολης. Σε συζήτηση που είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της επανάκτησης της Πόλης.

   Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄ τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί) του είπαν:

   "Θέλεις να σε πάμε να δεις κάτι μοναδικό, με την προϋπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μην μπορείς να εντοπίσεις το μέρος. Γιατί αυτό που θα αντικρύσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό"!

    Εκείνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν με ένα τζίπ, αυτός με δεμένα τα μάτια, αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στόν προορισμό τους, υπολόγισε πως πρέπει να ήταν περί τα 10 χιλιόμετρα έξω απ΄ την Κων/πολη. Τον κατέβασαν με δεμένα μάτια και τον οδήγησαν σε ένα μέρος που απ΄ την υγρασία κατάλαβε ότι ήταν σπήλαιο.

   Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρυσε υπερέβαινε ό,τι μπορούσε να είχε πρίν φανταστεί! Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στόν τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής αυτοκρατορίας, διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στούς ώμους, αλλά το συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται, είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός. Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτιση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τή θήκη του. καί ενώ παρατηρούσε άναυδος, οι φίλοι του του είπαν:

   "Αυτός είναι ο δούξ Ιωάννης Βατάτζης, βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών. Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, σε κάποιους έμπιστους και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγεί το σπαθί του τελείως απ΄ το θηκάρι, οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε. Καί είναι γεγονός, το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινέιται κατα ενα-δύο χιλιοστα την πενταετία" (δεν είναι βέβαιο το διάστημα).

  Του έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος, το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ' ευθείας σε αδελφικό μου φίλο, γιατρό, αναπληρωτή διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο, ο οποίος μου το μετέφερε.

   Τότε ήμασταν πολύ δύσπιστοι. Μάλιστα εγώ το είπα στόν γέροντά μου που είναι δυσκολόπιστος σ΄αυτά και έχει διάκριση και το άκουσε με προσοχή. "Γιατί όχι;" τον άκουσα έκπληκτος να μου λέει, "το κρατάμε στην καρδιά μας αφού είναι προσδοκία μας και εφ΄ όσον οι άγιοί μας έχουν πεί ότι θα γίνουν αυτά, δεν ψεύδονται". Ναί αλλά είναι ο Βατάτζης ο αγαθός βασιλεύς και θα αναστηθεί; τον ρώτησα. "Πολύ πιθανόν" μου απήντησε. Ξέροντας τον γέροντά μου κι εγώ κι ο φίλος μου θεωρήσαμε την απάντησή του σαν απόλυτη επιβεβαίωση. Παρ΄ όλα αυτά ήμασταν ακόμα επιφυλακτικοί.

   Πολύ αργότερα το διασταυρώσαμε με ένα βίντεο όπου μιλάει ο γέρων Εφραίμ, κτήτωρ πολλών μοναστηριών στην Αμερική και λέει πώς στο Αγ. Όρος είχε γνωρίσει έναν άγιο αρχιερέα τον Μηλιτουπόλεως Ιερόθεο που ζούσε τότε μονάζοντας στο Αγ. Όρος και του είχε διηγηθεί ότι σε επισκεψή του το 1952 στην Κων/πολη είχε δει (κάτω από ποιές συνθήκες δεν ξέρω) ακριβώς τα ίδια που περιγράψω πιό πάνω. Μάλιστα έλεγε "στον γ. Εφραίμ ότι "...λίγα εκατοστά παιδάκι μου είχε για να βγει το σπαθί απ΄το θηκάρι του...". Του το διηγήθηκε το 1955 και φοβόταν (με την εκδίωξη των Ελλήνων απ΄την Πόλη) μήπως είχε έρθει η ώρα του μεγάλου πολέμου. Στό βίντεο αυτό ο γέρων Εφραίμ τονίζει:"...και χείλη Αγίου Αρχιερερέως ού ψεύδονται...""

   Και η παραπάνω μαρτυρία επικαλείται την αποκάλυψη του Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής.

   Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ - δεκαετία 1980

   Η επόμενη μαρτυρία δημοσιεύθηκε σε άρθρο της δημοσιογράφου Ελένης Κυπραίου – πρώτης παρουσιάστριας της Ελληνικής Τηλεόρασης -  παραμονή της Αλώσεως, 28 Μαΐου του 1990. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει μια συνταρακτική αποκάλυψη:

  "Πριν μερικά χρόνια λοιπόν, λιγότερα από δεκαετία, υπηρετούσαν, απ’ τη μια κι’ από την άλλη πλευρά του Έβρου, στα σύνορα, που διαιρούν τη Θράκη μας στα δύο, αντίστοιχα, Έλλην και Τούρκος στρατηγός. Οι δύο άνδρες είχαν συνδεθεί με στενή μεταξύ τους φιλία. Πολύ περισσότερο που ο Τούρκος στρατηγός, είχε σύζυγο Ελληνίδα.

   Όταν έφθασε ο καιρός να μετατεθούν για άλλη υπηρεσία, προσκάλεσε ο Τούρκος τον Έλληνα συνάδελφό του.

   «Τόσον καιρό», του είπε, «περάσαμε ανέφελα μαζί. Οι διαφορές που έχουν οι δύο χώρες μας , μεταξύ τους, δεν επηρέασαν τη φιλία μας. Αλλά κι’ εμείς οι Τούρκοι θεωρούμε τη φιλία ιερή. Θα ήθελα αύριο το βράδυ να σου το αποδείξω».

   Την επόμενη, στις 10 ακριβώς, ο Έλλην επιβιβαζόταν στο ιδιωτικό αυτοκίνητο του Τούρκου. Νύχτα αφέγγαρη ήταν. Ερημικοί οι δρόμοι. Ανοιχτή κι η λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας προς την Πόλη. Κοντά μεσάνυχτα πρέπει να πλησίασαν στις παρυφές της, Ύπνος βαθύς είχε καθηλώσει στα κρεβάτια τους κατοίκους της. Ησυχία στους δρόμους.

   Γρήγορος, ο οδηγός Τούρκος, μπήκε, βγήκε από στενά, από περιπεπλεγμένα σαν κουβάρι καλντερίμια. Νύχτα αφέγγαρη. Έσβησε τη μηχανή, σταμάτησε μπροστά σε καγκελόπορτα με γραφές στα Ελληνικά.

   Ο γοργός ρυθμός, η αγωνία, η περιέργεια, δεν άφηναν στον Έλληνα περιθώρια να ψάξει, ούτε καν να προβληματισθεί. Ακολουθούσε τον Τούρκο πειθήνια, σαν αυτόματο, χωρίς φόβο, με περίσσια εμπιστοσύνη. Ούτε καν που του πέρασε απ’  το μυαλό, πως μπορούσαν να ’ναι και κακές οι προθέσεις του.

   Στάθηκαν μπροστά σε διπλομανταλωμένη σιδερένια στενή θύρα. Έβγαλε κλειδί απ’ την τσέπη του ο Τούρκος. Ξεκλείδωσε. Άνοιξε. Υπόγειο ήταν. Μούχλα ανέδιναν οι τοίχοι. Μούχλα και κλεισούρα. Λησμονιά, καταχωνιασμένη στα έγκατα της γης. Περπάτησαν κι οι δύο, σε διαδρόμους, χωρίς να σκοντάφτουν. Τους βάραινε η σιωπή, η αναμονή. Που πήγαιναν, έτσι στα τυφλά; Που κατευθύνονταν; Ανάστροφα στο χρόνο. Σε ποιον χρόνο; Τον ανθρώπινο ή τον Θεϊκό;

   Ο Τούρκος ήξερε. Αλλά δεν ήξερε ακόμη ο Έλληνας. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την περιπλάνηση. Μα ούτε και πρόφταινε να προβληματιστεί. Ακολουθούσε. Με την βεβαιότητα, πως η στιγμή ήταν μοναδική. Πως δεν θα ’χε την ευκαιρία, ποτέ ξανά, να την ξαναζήσει. Ακολουθούσε. Ονειρευόταν άραγε; Υπνοβατούσε; Φτερωμένη η φαντασία του, ανάπλαθε μονοπάτια, που μόνο σε ελαφρύ ύπνο βαδίζει κανείς; Ένα ήταν σίγουρο: Δεν θα ξανάβρισκε ποτέ τον δρόμο. Δεν θα τον ξανάβρισκε χωρίς οδηγό.

   Είχαν φτάσει στο τέρμα. Θύρα και πάλι αρματωμένη μπροστά τους. Βαριά σιωπή. Η σιγή της ύστατης ώρας. Που ήρθε να διακόψει μόνο το τρίξιμο της κλειδαριάς. Το γκρίνιασμα του σκουριασμένου σίδερου.

   Μισάνοιξε η βαριά θύρα. Ισχνό φως στο εσωτερικό. Υπερκόσμιο. Μυστηριακό. Υπόγειο; Μπουντρούμι; Κενοτάφιο;

   Και τότε, τότε μόνον μίλησε ο Τούρκος:

   «Εσείς οι Έλληνες, δεν πιστεύετε στον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά; Δεν λέτε και ξαναλέτε μεταξύ σας, πως βόλι εχθρού δεν τον άγγιξε; Πως δεν τον κατάπιε το μανιασμένο πλήθος των πορθητών της Πόλης; Αλλά πως τον τράβηξε η Παναγιά στην αγκαλιά της, για να τον κάνει Αθάνατο. Δεν είστε βέβαιοι πως ΖΕΙ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ; Δεν είναι θρύλος. Ψεύτικη ελπίδα. Ονειροφαντασία. Είναι ΑΛΗΘΕΙΑ. Δες και μόνος σου».

   Στο πάτωμα, μισοανασηκωμένο στον ένα αγκώνα ο Έλληνας είδε, είδε με τα μάτια του, τον ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ. ΑΝΑΣΗΚΩΜΕΝΟ.

   Ρίγος μεταφυσικό τον διαπέρασε. Θόλωσαν απ’ τα δάκρυα τα μάτια μου. Θαμπώθηκε η όραση του. Έκανε το σταυρό του. Μπροστά του, εκεί, σε απόσταση ανάσας, το ΘΑΥΜΑ. Κι ήταν αυτός, ο τυχερός, που είχε αξιωθεί να το ζήσει με τις αισθήσεις του. Σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.

   Πηχτή η σιωπή, σχεδόν, κοβόταν με το μαχαίρι.

   Μίλησε και πάλι ο Τούρκος:

   «Πριν μερικά χρόνια κειτόταν στο έδαφος ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ. Τον τελευταίο καιρό άρχισε σιγά – σιγά ν’ ανασηκώνεται. Πάμε».

   Ξανάκλεισαν τη θύρα. Την ξανακλείδωσαν. Αντίστροφα βγήκαν μέχρι την αυλή απ’ τα υπόγεια. Ξαναπέρασαν την καγκελένια πόρτα.

   Δεν άφησαν πίσω ίχνη απ’ τις πατημασιές τους. Κανείς δεν τους είχε δει. Μπήκαν στο αυτοκίνητο πήραν τον δρόμο του γυρισμού. Σιωπηλοί. Χωρίς ν’ ανταλλάξουν κουβέντα.

   Δεν είχε ακόμη ξημερώσει σαν έφτασαν στον Έβρο. Προτού αποχωρισθούν, φιλήθηκαν σταυρωτά.

   Το ποτάμι κυλούσε ορμητικά προς το Αιγαίο.

   «Γυρίζει πίσω το ποτάμι», μονολόγησε ο Έλλην στρατηγός «Γυρίζει όταν το θελήσει ο Θεός».

   Υπηρέτησε αργότερα στο Κέντρο.

   Προτού αποστρατευθεί θεώρησε υποχρέωση του ν’ αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό στην προσωπικότητα που μας το εμπιστεύθηκε, κατονομάζοντας και τον στρατηγό, κάτω από το βλέμμα του Θεού και της Παναγιάς. Κάναμε και μείς το σταυρό μας μουρμουρίζοντας «Η ΠΟΛΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΑΛΩ»"!

   Ο Στρατηγός αναφέρεται πως κοιμήθηκε το 2001 και τη μαρτυρία επιβεβαίωσε η αδελφή του Ελένη, η οποία ανέφερε επιπρόσθετα πως ο αδερφός της είχε δει και μια επιγραφή πάνω από το κεφάλι του  Μαρμαρωμένου Βασιλέα, που έγραφε το όνομα "Ιωάννης"! Η  εξακρίβωση των παραπάνω περιγράφεται και στο βιβλίο http://www.marmaromenosautokratoras.gr/marmaromenos10th.pdf σελ. 32

   ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ

   Σύμφωνα με τις παραπάνω μαρτυρίες (πολλά στενάκια - ελληνικά γράμματα) ο Μαρμαρωμένος πρέπει να βρίσκεται κάπου στην Κωνσταντινούπολη και το όνομά του είναι πράγματι ΙΩΑΝΝΝΗΣ!

   Αφού υπάρχουν και διάφοροι Βυζαντινοί Χρησμοί και Προφητείες Αγίων μας, που μιλούν επακριβώς για αυτόν, αναφέροντας το όνομα "Ιωάννης" και προσδιορίζουν το μέρος που βρίσκεται:

   1. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΑΤΑΡΩΝ γράφει: "απέλθετε επί τα δεξιά μέρη της Επταλόφου, και εκεί ευρήσεται άνθρωπον επί δύο κίονας, ιστάμενον εν κατηφεία πολλή (έσται δε λαμπρός το είδος, δίκαιος, ελεήμων, φορών πενιχρά, τη όψει αυστηρός και τη γνώμη πράος) έχοντα επί τον δεξιόν αυτού πόδα καλάμου τύλωμα, και φωνή υπό του αγγέλου κηρυχθήσεται, συνήσατε αυτόν Βασιλέα, και δώσουσιν αυτώ εις την δεξιάν χείρα ρομφαίαν, λέγοντες αυτώ, ανδρίζου Ιωάννη, και ίσχυε και νίκα τους εχθρούς σου, και επάρας την ρομφαίαν παρά αγγέλου, πατάξει τους Ισμαηλίτας Αιθίοπας, και πάσαν γενεάν άπιστον"!

   2. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΚΩΔΙΚΑ ΣΎΜΦΩΝΩΝ (χωρίς φωνήεντα) ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (την οποία αποκωδικοποίησε ο Πατριάρχης Γεννάδιος) γράφει: "σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά μέρη άνδρα εύρητε γεναίον θαυμαστόν και ρωμαλέον τούτον έξετε δεσπότην"!

   3. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ αναφέρει: " Εν γαρ ταις εσχάτοις ημέραις αναστήσει Κύριος ο Θεός βασιλέα από πενίας και πορεύεται εν δικαιοσύνη πολλή..."

   4. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΑΡΑΣΙΟΥ γράφει σχετικά: "Και τότε εξυπνήσει ο Άγιος Βασιλεύες, ο εν αρχή μεν του ονόματος αυτού το ι, και εν δε τω τέλει σ, έχων, α σημαίνουσι σωτηρίαν...." δηλαδή το όνομα Ιωάννης.

   5. ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ-ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΙΝΟΥΝ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ:

   "Περί τοΰ θρυλουμένου πτωχού καί εκλεκτού βασιλέως, τοϋ γνωστοΰ καί άγνωστου, τοϋκατοικοϋντος έν τη άκρα τής Βυζαντίδος. Ό αληθινός βασιλεύς... ον έδιωξαν τής οικίας αύτοΰ οί άνθρωποι... είς τό τέλος τών Ίσμαηλιτών άποκαλυφθήσεται... έν ήμερα Παρασκευή, ώρα τρίτη... αποκαλυφθήσεται..."

   Και σε άλλο σημείο: "Ερωτώσι  δε τον Βασιλέα, γέλοντες πώς ακούει το όνομά σου; ο δε αποκριθείς λέγει, ο πτωχός, ο πτωχολέων, το όνομά μου Ιω, των πάντων ήμην δραπέτης, και ήλθον να πληρώσω μόνον τας λστ' ημέρας. εγώ ειμί ο ο βασιλεύς ο πένης. π ελεών πτωχούς και πένητας, το δε όνομά μου, ιώτα και ω, συν τη μακρά, ο λέγεται Ιω, και ελήλυθα εις τον κόσμον εις Χριστιανών πρεσβείαν, ίνα φυλάττω χρόνους λστ'. Έπειτα πορεύομαι, όθεν εξήλθον, είτα έρχεται και ο λύκος ολόγας τινάς ημέρας"! "Ιω" όμως σημαίνει "Ιωάννης" και ως "λύκος" νοείται ο "Αντίχριστος", ο οποίος θα έρθει μετά τον Άγιο Βασιλέα, επειδή πρέπει να προηγηθεί ο ευαγγελισμός στην Ορθοδοξία όλης της ανθρωπότητας! Όσης απομείνει από τον φονικό Πόλεμο... 

   6. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ γράφει: "Τότε άγγελος εξ  ουρανού καταβήσεται δια νεύσεως Θεού, έχων εν τη χερί αυτού σκήπτρον και ξίφος του Αγιωτάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, και τον ειρηνικόν στέψει βασιλέα. Ος και αυτόν μέσον πάντων εστίν εν τω πολέμω, δώσει δε αυτώ το σκήπτρον και το ξίφος, και το όνομα αυτού Ελεήμονα καλέσει"! Αυτό είναι όμως το προσωνύμιο του Αγίου Ιωάννου Γ΄ Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, Αυτοκράτορος Νικαίας!

   ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΗΜΩΝ ΚΕΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΕΤΗ. ΑΜΗΝ!