«Καί ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον
οἱ δέ δίκαιοι εἰς ζωήν αἰώνιον.»
Εἴμαστε τόσο ἀπορροφημένοι και τόσο βουτηγμένοι στά πράγματα τοῦ κόσμου, στίς φροντίδες τῆς ζωῆς, ὥστε πολύ λίγο σκεπτόμαστε ὅτι κάποτε, ὅταν θελήσει ὁ Θεός, θά δώσουμε λόγο τῶν πράξεών μας. Ἀλλ’ ὅσο καί ἄν λησμονοῦμε τήν ἀλήθεια αὐτή ἤ ὅσο καί ἄν φαίνεται ἐνοχλητική πολλές φορές καί θέλουμε νά τήν λησμονήσουμε, τό ἀλάνθαστο στόμα τοῦ Κυρίου μᾶς δίνει τήν διαβεβαίωση ὅτι «θά ἔλθῃ ὁΥἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ» γιά νά κρίνει τίς γενεές τῶν ἀνθρώπων.
Τότε θά ἔλθει ὁ Χριστός «μετά δυνάμεως καί δόξης πολλῆς» γιά νά ἐπισφραγίσει μέ τήν δίκαιη κρίση του καί μέ τήν τελευταία καί ἔνδοξη ἐνέργειά του τό μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Τότε, ὅπως ὁ ἥλιος λιώνει τά χιόνια καί ἀποκαλύπτει τά σπήλαια καί τίς χαράδρες τῶν βουνῶν, ἔτσι καί ἡ παρουσία τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης θά φωτίσει καί τά πιό κρυφά μέρη τῶν συνειδήσεων.
Ἀλλοίμονο τότε σ’ ἐκείνους πού πέρασαν τή ζωή τους στό ψέμα καί στήν ὑποκρισία˙ θά ἐξευτελισθοῦν στά μάτια ἀγγέλων καί ἀνθρώπων. Καί χαρά σ’ ἐκείνους πού φρόντισαν νά φωτίσουν μέ τό φῶς τῆς ζωῆς τους˙ θάἐπιβραβευθοῦν γιά τήν ἐντιμότητα καί τήν καθαριότητά τους.
Τό γλυκύ καί φιλάνθρωπο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ θά γίνει τήν ἡμέρα ἐκείνη δικαιόκριτο καί παντοκρατορικό. Στήν ἐμφάνισή Του θά συντριβοῦνἡ γῆ καί ὁ οὐρανός,ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στήν Ἀποκάλυψη: «Καί θρόνον μέγαν λευκόν καί τόν καθήμενον ἐπ’ αὐτῷ οὗ ἀπό προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καί ὁ οὐρανός, καί τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς» (Ἀποκ., κ΄ 11). Θά ἠχήσουν οἱ ἄγγελοι τίς σάλπιγγες τους καί θά σεισθοῦν τά θεμέλια τῆς γῆς ἀπό τήν παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, πού αὐτή τήν φορά δέν θά ἔλθει ἀδύναμος καί ταπεινός, ἀλλά «μετά δυνάμεως καί δόξης πολλῆς».
Καί δέν θά ζητήσει ὁ Χριστός ἀπό τούς κρινομένους νηστεῖες, οὔτε ἀγρυπνίες, οὔτε γονυκλισίες. Πάντα ταῦτα είναι καλά καί ὠφέλιμα, στήν ψυχή μόνον, ὅταν ἔχουν όμως ἀφετηρία καί τέλος τήν κορωνίδα τῶν ἀρετῶν, τήν ἀγάπη. Χωρίς αὐτήν καταντοῦν τύποι ἀνώφελοι, πού καταπονοῦν μέν, ἀλλά δέν ἀγιάζουν τόν πιστό. Δέν ἀπορρίπτει ὁ Κύριος καμμιά ἀρετή. Ἀναφέρεται μόνο στήν ἐλεήμονα καρδιά, γιατί ἀπ’ αὐτήνἐξαρτῶνται οἱ ὑπόλοιπες ἀρετές.
Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Θεό, ἐκεῖνος τόν λατρεύει νύκτα καί ἡμέρα, ἀποφεύγει τή λατρεία παντός κτίσματος, ἀπέχει ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν δοξολογεῖ. Ὅποιος ἁγαπᾶ τόν πλησίον, ἐκεῖνος του προσφέρει τιμή, σέβεται τούς γονεῖς, ἀποφεύγει τήν μοιχεία, τήν κλοπή, τόν φόνο, τήν ψευδομαρτυρία, οὐδέποτε ἐπιθυμεῖ ξένο πράγμα. Ὁ ἐλεήμων εἶναι δίκαιος καί ἐνάρετος, ὁ δέ ἀνελεήμων παραβάτης καί ἁμαρτωλός. Γι’ αὐτό ὁ Κύριος ἔθεσε ὡς κριτήριο τήν ἀγάπη, γιατί ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον «….ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται».
Μέ βάση, λοιπόν, τήν ἀγάπη θά μᾶς κρίνει κατά τήν ἡμέρα τῆς δικαίας ἀνταποδόσεως. Σ’ ἐκείνους πού ἀπέδειξαν ἐλεήμονη συμπεριφορά θά τους πεί λόγια επαινετικά και γλυκά τα οποία θα είναι ευχάριστα στα αυτιά τους: «ἐπείνασα, ἐδίψασα, ξένος ἤμουν, γυμνόςἄρρωστος, φυλακισμένος καί μέ διακονήσατε μέ ἀγάπη. Γι’ αὐτό κληρονομήσατε τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Στούς ἄλλους όμως πού ἔζησαν ἐγωϊστικά, κλεισμένοιἐρμητικά στούς ἑαυτούς τους καί ἕμειναν ἀσυγκίνητοι στόν πόνο, στην δυστυχία καί στήν δοκιμασία τοῦ πλησίον τους θά πεί λόγια καταπελτικά και σκληρά που κανένας δεν θα ήθελε να ακούσει: «Φύγετε ἀπό μπροστά μου καταραμένοιἄνθρωποι καί πηγαίνετε στό πῦρ τῆς κολάσεως˙ ἐπείνασα, ἐδίψασα, ξένος ἤμουν, γυμνός, ἄρρωστος, φυλακισμένος καί σεῖς δέν μοῦ συμπαρασταθήκατε».
Εἶναι δυνατόν νά σκεφθεῖ κανείς καί νά ἐρωτήσει: Ὁ κώδικας μέ τόν ὁποῖο θά κριθοῦμε εἶναι μόνον ἡ αγάπη και η φιλανθρωπία; Σέ τίποτα δέ θά λογισθεί ἡ πίστη πρός τόνἸησοῦ; Πρίν ἀπαντήσωμε στό ἐρώτημα, ἄς φέρουμε πάλι μπροστά μας τήν εἰκόνα τῆς κρίσεως, την οποία προσκυνούμε την ημέρα αυτή της Κυριακής της Απόκρεω στις εκκλησιές όλης της οικουμένης, όπου υπάρχει Ορθοδοξία και χτυπά ακόμα η καρδιά του χριστιανού, όπου ζει η πίστη του Χριστού μας.
*Ποιός εἶναι τό κεντρικό πρόσωπο; Ὁ Χριστός.
*Ποιός εἶναι ἐκεῖνος πού χωρίζει τόν κόσμο σέ δύο στρατόπεδα;Ὁ Χριστός.
*Ἡ στάση μας πρός ποῖον μᾶς καθιστᾶ πρόβατα ἤ ἐρίφια; Ἡ πρός τόν Χριστό.
Ὁ Χριστός, λοιπόν, εἶναι ἐκεῖνος πού δίδει αἰτία στήν ἀγάπη μας. Μακρυά καί χωρίς τόν Χριστό σωτηρία δέν ὑπάρχει. Αὐτός εἶναι ἡ πύλη, ἀπό τήν ὁποῖα ὅποιος εἰσέλθει σώζεται καί εὐρίσκει τήν νομή τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Ἄν ὁ Χριστός, περιγράφοντας τήν μέλλουσα κρίση, ἐξῆρε περισσότερο τά ἀγαθά ἔργα, τό ἔπραξε διότι ἤθελε νά πατάξει τήν ἀκαρπία πολλῶν χριστιανῶν καί νά μᾶς διδάξει ὅτι ἡ πίστη μαζί μέ τά ἔργα σώζουν τόν πιστό.
Ἡ μέλλουσα κρίση καί ἀνταπόδοση εἶναι συνέπεια καί ἀπόρροια τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, τῆς δικαιοσύνης ἐκείνης ἡ ὁποία θά τιμωρήσει ἀσφαλῶς ὅ,τι κακό δέν ὑπέπεσε στήν ἀντίληψη τῶν ἀνθρώπων ἤ ὅ,τι δέν κατόρθωσε ἡ δικαιοσύνη τῶν ἀνθρώπων νά τιμωρήσει. Ἀλλ’ εἶναι καί ἀπαίτηση τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, πού θάἀνταμείψει τούς ἀνθρώπους ἐκείνους, τούς ὁποίους ὄχι μόνον δέν κατόρθωσε νά ἀνταμείψει ἡ δικαιοσύνη τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἴσως καί νά ἀδίκησε.
Εἶναι ὁπωσδήποτε ἀτελής ἡ ἀπονομή τῆς ἀνθρώπινης δικαιοσύνης. Κατ’ ἀρχήν δέν ὑπάρχουν νόμοι ἀνθρώπινοι, τόσοι ὥστε νά προβλέπουν τήν τιμωρία ὅλων τῶν κακῶν. Πόσες περιπτώσεις ἀνηθικότητος μένουνἀτιμώρητες ἀπό τούς νόμους τῶν ἀνθρώπων! Ποιος πατέρας τιμωρήθηκε, γιατί
Ἀλλ’ ὑπάρχουν καί νόμοι πού ἔρχονται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τήν ἠθική τοῦ Εὐαγγελίου. Οἱ πλέον ἀνήθικες πράξεις θεσπίζονται σέ ορισμένα τοὐλάχιστον κράτη ὡς νόμιμες καί δέν τιμωροῦνται ἑπομένως. Ἀλλ’ ὑπάρχουν καί περιπτώσεις, ἴσως ἀμέτρητες, κατά τίς ὁποῖες μεγάλα ἐγκλήματα παραμένουν ἀτιμώρητα, χωρίς καμιά δίκη, γιατί δέν κατέστη δυνατόν νά ἀνακαλυφθοῦν οἱ δράστες, ἀλλά
καί περιπτώσεις κατά τίςὁποῖες συνελήφθησαν μέν οἱ δράστες, ἀλλ’ ἀθωώθηκαν ἐλλείψει μαρτύρων καί ἐνοχοποιητικῶν στοιχείων ἤ καί γιά διαφόρους λόγους. Καί ὅμως, ὅλα αὐτά περνοῦν ἀπαρατήρητα σ’ αὐτόν τόν κόσμο. Πρέπει, ἐν τούτοις, νά εἴμαστε βέβαιοι ὅτι δέν θά περάσουν ἀπαρατήρητα στό κριτήριο τοῦ Θεοῦ.
Κανείς μας, αγαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας του Ναού μας και φίλοι, διαδικτυακοί και μή, δεν θα μπορέσει να κρύψει από τον Θεό τα εγκλήματα τους, αλλά όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά, ξεγυμνωμένοι από οτιδήποτε μπορεί να αποκρύβει και να καλύπτει στους ανθρώπους την ψυχή μας, θα φανερωθούμε στον Δημιουργό μας και με τις καλές και κακές πράξεις, τα λόγια και τις σκέψεις μας θα κριθούμε στην δευτέρα παρουσία Του για την αιώνια Βασιλεία Του που έφτιαξε για εμάς.
Σήμερα, Κυριακή της Απόκρεω, η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, αυτό μας ὑπενθυμίζει.Την δευτέρα και αδέκαστη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Εμείς δεν έχουμε παρά να την ακούσουμε προσεκτικά και όσες καί ἄν εἶναι οἱ δυσκολίες τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς μας, ὅση καί ἄν εἶναι ἡ ζάλη τῶν μεριμνῶν τοῦ βίου μας, εμείς ἄς ἀφήσουμε επιτέλους κάποτε νά ἔρθει στήν σκέψη μας ἡ πραγματικότης τῆς κρίσεως καί τῆς αἰωνίου ζωῆς που ακολουθεί, ὥστε τίς σκέψεις μας, τίς ἀποφάσεις μας καί τίς πράξεις μας νά ρυθμίζουμε καθημερινά μέ τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητος, γιά νά βρεθοῦμε στή μερίδα, ἡ ὁποία θά ἀκούσει τήν φωνή τοῦ Κυρίου:
«Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν Βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου».
το είδαμε εδώ