Δωρηθέντα ἀκίνητά της Ἐκκλησίας πρὸς τὸ κράτος

Δωρηθέντα ἀκίνητά της Ἐκκλησίας πρὸς τὸ κράτος

Πρὶν κάποιος ἀνοίξει τὸ στόμα τοῦ ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν κατακρίνει γιὰ τὴν «ἀμύθητη» περιουσία της, ἂς ρίξει μία • Ἡ Ριζάρειος Σχολή,• η Ἀκαδημία Ἀθνῶν,

ματιὰ στὴν παρακάτω λίστα μὲ λίγα ἀπὸ τὰ δωρηθέντα ἀκίνητά της Ἐκκλησίας πρὸς τὸ κράτος.

• το Αἰγινήτειο Νοσοκομεῖο,• το Μετσόβειο Πολυτεχνεῖο,

• το Σκοπευτήριο,• το Πτωχοκομεῖο,

• η Μαράσλειος Ἀκαδημία,• το Θεραπευτήριο "Εὐαγγελισμός", • το Ἀρεταίειο νοσοκομεῖο,

• η Ἀγγλικὴ Ἀρχαιολογικὴ Σχολή, • οι Ἀστυνομικὲς Σχολὲς στὴν ὁδὸ Μεσογείων, • το Νοσοκομεῖο Παίδων, • το Νοσοκομεῖο Συγγρού,

• το Λαικὸ Νοσοκομεῖο "Σωτηρία", • το Ἀσκληπεῖο Βούλας,

• η Γεννάδειος...

Βιβλιοθήκη,

• το Ὀρφανοτροφεῖο Βουλιαγμένης,

• το ΠΙΠΚΑ Βούλας

• Ιπποκράτειο Νοσοκομεῖο,

• Γηροκομείο,

• Εθνική Βιβλιοθήκη,

• Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν

• 142 Δημοτικά, Γυμνάσια καὶ Λύκεια τῆς Ἀττικῆς

καὶ ὑπάρχουν ἀκόμη πάρα πολλὲς ἄλλες δωρεὲς τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τὸ κράτος ...

Τὸ κακὸ εἶναι σὰν ἕναν ἄδειο ντενεκέ, τὸ καλὸ σὰν ἕναν γεμάτο. Ὁ γεμάτος ντενεκὲς ταπεινὸς καὶ ἥσυχος δὲν προκαλεῖ θόρυβο ὅσο καὶ νὰ τὸν χτυπήσεις

 ἂν χτυπήσεις ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τὸν ἄδειο ντενεκὲ θὰ κάνει ντόρο καὶ φασαρία, ὁ γεμάτος ὅμως ἔχει ἀξία...

Συνοδοιπορία

Ας αγωνιστούμε όπως αγωνίστηκαν οι πατέρες μας για να διώξουμε τους κατακτητές!!!

● μια κρίση που δρομολογήθηκε...

● μια πατρίδα που την λεηλατούν...

● μια πίστη που την ειρωνεύονται...

● μεγάλοι άνθρωποι που έπαψαν να τους σέβονται...

ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΣΚΛΗΡΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ:

Για να μας οδηγήσουν στην υποδούλωση & στη λεηλασία

για να επιβάλλουν το νόμο των αγορών! το νόμο των μεγαλοτραπεζιτών & των πολυεθνικών!

● Διέλυσαν συστηματικά την ελληνική Παιδεία.

● Μας χώρισαν σε «δεξιούς» & «αριστερούς» για να ψηφίζουμε κόμματα με την ίδια πολιτική γραμμή.

● Μας έριξαν χρήμα για να εγκαταλείψουμε τις αξίες που μας στήριζαν.

● Κατέστρεψαν την ελληνική οικογένεια για να αυτοκαταργηθούμε.

● Μας γέμισαν λαθρομετανάστες, μας απειλούν & μας κατηγορούν για ρατσισμό.

● Μας βομβάρδισαν με το πρότυπο μιας κάλπικης ζωής: διασκεδάσεις, ναρκωτικά,

σεξ, ομοφυλοφιλία, ποδόσφαιρο, κατανάλωση, αποκρυφισμό.

● Μας παραπλανούν με μια «ενημέρωση» που μας οδηγεί στο μόνο διέξοδο:

Στη σκλαβιά μιας υπερεθνικής «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης»!

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ:

Ότι έχουμε μια πατρίδα που μας ανήκει, μια πολύτιμη κληρονομιά, ότι έχουμε αξιοπρέπεια, ότι έχουμε ιστορία ηρώων και κυρίως ότι έχουμε την ορθόδοξη χριστιανική πίστη των αγίων μας! Ότι αυτή η πίστη διατήρησε την ελληνικότητά μας και μας ελευθέρωσε από κάθε ζυγό! Ότι η ορθόδοξη εκκλησία μας, ενώνει μέχρι σήμερα τον απανταχού ελληνισμό.

Φίλε Έλληνα,

Τους πιστέψαμε, παρασυρθήκαμε, κάναμε πολλά λάθη...

Τώρα είναι η ώρα για μετάνοια και προσευχή! Για επιστροφή στο Χριστό μας,

τον μόνο Σωτήρα! Ας μένουμε ενωμένοι στις αξίες που κράτησαν επί αιώνες

ζωντανή την πατρίδα μας!

Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ!

 «Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα.

Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάνουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν έχομεν. 


Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτατης τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερο κακό από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».

[...]

Και είπαν οι άθρησκοι που εβάλαμεν εις τον σβέρκο μας να μη μανθάνουν

τα παιδιά μας Χριστόν και Παναγίαν, διότι θα μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί.

Και βγήκαν ακόμη να ᾽ποτάξουν την Εκκλησίαν, διότι έχει πολλήν δύναμη καιτην φοβούνται. Και είπαν λόγια άπρεπα δια τους παπάδες.

Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν ολούθε, σε κάστρα,

σε ντερβένια, σε μπογάζια και σε ταμπούργια. Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε.

Μας έδωσε την νίκη και έχασε (οδήγησε σε ήττα) τον άπιστον Τούρκον. Τόση μικρότητα στον Σταυρό, τον σωτήρα μας!

Και βρίζουν οι πουλημένοι εις τους ξένους και τους παπάδες μας, τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους. Εμείς τους παπάδες τους είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Όχι μόνον δια να βλογάνε τα όπλα τα ιερά, αλλά και αυτοί με ντουφέκι και γιαταγάνι, πολεμώντας σαν λεοντάρια.

Ντροπή Έλληνες!».

Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ!

ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ & ΜΑΣ ΦΩΝΑΖΕΙ:

«Ντροπή Έλληνες!»

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΠΗΓΗ ΥΔΑΤΟΣ ΖΩΝΤΟΣ

Η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται σε κάθε βαπτισμένο πιστό και προσφέρεται αδιάκοπα. Αναβλύζει διαρκώς και δεν αδειάζει ποτέ. Ρέει σταθερά και ανεξάντλητα, όπως τρέχει το ποτάμι. Είναι το « ύδωρ το ζων», που δίνει τη ζωή του Θεού στους ανθρώπους. Το νερό και το Πνεύμα είναι θεμελιώδη στοιχεία που συναντάμε στη δημιουργία και την αναδημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου, της φυσικής και πνευματικής του ζωής  « εξ ύδατος και Πνεύματος».

          Το Πνεύμα του Θεού ενεργεί μυστηριωδώς, ζωοποιεί και πληρώνει τα πάντα. Μεταγγίζει την αγάπη και την κοινωνία του Τριαδικού Θεού στην κοινωνία των ανθρώπινων προσώπων. Η πίστη και η εμπειρία της Εκκλησίας μας λέει ότι η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος διαχέεται μέσα στο Σώμα Της. Ανακαινίζει, αναπλάθει, ανανεώνει και μεταμορφώνει τον πιστό , γιατί το φως Του Πνεύματος είναι καθαρτικό, αγιαστικό και αποκαλυπτικό

          « Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον».  

π.Γ.Στ.

Ἡ ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))

Σήμερα γιορτάζουμε τὴν ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τί γνωρίζουμε γι’ αὐτό; Ἀκούσαμε ὑπέροχες προσευχές χθὲς τήν Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλὰ ἄς σκεφτοῦμε τὸ ὄνομα ποὺ τοῦ ἔχει δοθεῖ στὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ὁποῖο στὰ Ἀγγλικὰ μεταφράζεται ὡς «ὁ Παράκλητος», ἐνῶ σὲ ἄλλες γλῶσσες ὡς «ὁ Μεσολαβητής».

Πράγματι Αὐτὸ εἶναι ὁ μόνος Παρηγορητής ποὺ μᾶς παρηγορεῖ γιὰ τὸν χωρισμό μας ἀπὸ τὸν Χριστό, Αὐτὸ παρηγορεῖ ἐμᾶς ποὺ εἴμαστε σὰν ὀρφανά, ποὺ ἀνυπομονοῦμε νὰ βρεθοῦμε μὲ τὸν Θεὸ μας, τὸν Σωτήρα μας καὶ ποὺ γνωρίζουμε ὅτι ὅσο εἴμαστε δέσμιοι τῆς σάρκας – καὶ αὐτὰ εἶναι λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου – εἴμαστε χωρισμένοι ἀπὸ Ἐκεῖνον. Ἀλλὰ γιὰ νὰ νοιώσουμε τὶ εἶναι γιά μᾶς ἡ παρηγοριά καί ὁ Παράκλητος, πρέπει πρῶτα νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ζοῦμε χώρια του καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο ἐρώτημα ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε στὸν ἑαυτό μας: τὸ ἔχουμε συνειδητοποιήσει, ἤ ζοῦμε τὴν ψευδαίσθηση ὅτι ζοῦμε κατὰ Θεὸ καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ζεῖ μέσα ἀπὸ ἐμᾶς,καὶ ὅτι τίποτα περισσότερο δὲν χρειαζόμαστε; Τὶ περισσότερο χρειαζόμαστε!

Ἐπειδὴ εἶναι ὁ Παράκλητος, μᾶς δίνει δύναμη, δύναμη νὰ ζοῦμε, παρὰ τὸν χωρισμό μας, τὴν δύναμη νὰ ὑπομένομε καὶ νὰ γινόμαστε οἱ λειτουργοί τοῦ Καλοῦ, ποὺ μέσα ἀπὸ ἐμᾶς ἐκπληρώνονται οἱ Ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τοῦ Μόνου ποὺ μπορεῖ νὰ δώσει στὴν ψυχή μας ρώμη και σθένος, θέληση, δύναμη γιὰ νὰ ἐνεργοῦμε. Αὐτό ὅμως, ἐάν στραφοῦμε καὶ τοῦ ποῦμε : Ἔλα! ἔλα καὶ κατοίκησε μέσα μας! Ἔλα καὶ λεύκανε τὴν ψυχή μας! Γίνε ὄχι μόνο ὁ Παρηγορητής μας ἀλλὰ καὶ ἡ δύναμη μας.

Ἐν τέλει εἶναι Αὐτὸ ποὺ μᾶς δίνει, ἤδη ἀπὸ τώρα, τὴ χαρὰ νὰ γνωρίζουμε πόσο κοντὰ βρισκόμαστε, πέρα ἀπὸ αὐτὸ ποὺ μοιάζει νὰ εἶναι μιὰ μεγάλη ἀπόσταση ποὺ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ μὲ ἀνεκλάλητους ἀναστεναγμούς, μιλάει στὸν Θεὸ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ὕπαρξής μας· εἶναι τὸ μόνο ποὺ, ἐπειδὴ εἴμαστε ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, τὰ ἀδέλφια καὶ οἱ ἀδελφές του – καὶ τοῦτα εἶναι τὰ δικά Του λόγια – μαρτυρα ὅτι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Πατέρα. Ἡ χαρὰ, τὸ θαῦμα, ἡ ἀξιοπρέπεια ποὺ φέρνει στην ζωή μας! Ἐπίσης ἡ εὐθύνη.

Ἐὰν θυμηθοῦμε τὸν κόσμο μας, ποὺ σὲ μιὰ τέτοια ἔκταση εἶναι σύμμαχος τοῦ Θεοῦ, τὸ Πνεῦμα εἶναι ἤδη ἡ ἀπαρχὴ τῆς αἰώνιας ζωῆς. Ἡ παρουσία του ἀποτελεῖ ἕνα γεγονὸς ἀποφασιστικῆς σημασίας. Εἶναι Ἐκεῖνο ποὺ χτυπιέται, ὅπως ἡ θάλασσα πάνω στὰ βράχια, σπάει ὅ,τι Τοῦ ἀντιστέκεται, εἶναι ἡ χαρὰ τῆς αἰώνιας ζωῆς ποὺ κρούει τὴν θύρα τῆς ψυχῆς μας, ποὺ μὲ τὴ βία θέλει νὰ μετέχει στὴ ζωή μας, ποὺ μᾶς θυμίζει τὸν Θεὸ ποὺ εἶναι ὁ Πατέρας μας, τὸν Σωτήρα μας Χριστὸ καὶ τὴν ἀξιοπρέπεια καὶ ὑπεροχὴ ποὺ ἔχουμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, δείχνοντάς μας ὅτι ὅλα εἶναι δυνατὰ μὲ τὴ δύναμη τοῦ Χριστοῦ ποὺ μᾶς στηρίζει.

Ἄς κρατήσουμε στὴν ψυχὴ μας τὴν σημερινὴ ἑορτὴ μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ ὑπευθυνότητα, καὶ μπορεῖ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ποὺ κατῆλθε μὲ τὴ μορφὴ πυρίνων γλωσσῶν στοὺς Ἀποστόλους, - νὰ ἐπισκεφτεῖ καὶ ἐμᾶς – ἴσως σὰν μιὰ πυρκαγιὰ ποὺ θὰ μᾶς καταυγάσει, ὅπως τὴν Φλεγόμενη Βάτο, ἤ θὰ μᾶς ἀγγίξει σὰν τὴ γαλήνια, ἁπαλὴ φωνὴ ποὺ ἄκουσε ὁ Προφήτης στην ἐρημιὰ ὅπου βρισκόταν ὁ Θεός, μέσα ἀπὸ τὴν ταπείνωσή Του, τὴν παράδοση Του σὲ μᾶς, τὴν ἀγάπη Του. Ἀμήν.



Ἀπόδοση κειμένου: www.agiazoni.gr



Πρωτότυπο κείμενο

DAY OF THE HOLY SPIRIT
1989, 19 JUNE

In the Name of the Father, the Son and the Holy Ghost.

Today we are keeping the Feast of the Holy Spirit. What do we know about Him? We heard wonderful words of prayer about Him yesterday on Trinity Sunday, but let us think of Him, of the name He is given in the Gospel, which is translated ‘The Comforter’ in English, in other translations ‘The Advocate’. He is the One Who is the Comforter indeed, the One Who consoles us for our separation from Christ, Who consoles us who are like orphans, who long to be with Christ our God, our Saviour, and who know that as long as we are in the flesh - and these are the words of St. Paul - we are separated from Him. But for Him to be our Comforter, to be our consolation, we must first be aware of the fact that we are separated and this is the first question we must ask ourselves: are we aware of it, or do we live in the delusion that we are in God and God in us, and that nothing more is needed? How much more is needed!

He is also the One Who, as the Comforter, gives us strength, strength to live despite the separation, strength to stand fast and to be the doers of the Will, the fulfillers of the Commandments of God, the One Who can give us vigour of soul, determination, power to act. But this, again, only if we turn to Him and say, Come! Come and abide in us! Cleanse us! Be not only our Comforter but our strength also.

Lastly, He is the One Who gives us, already now, the joy of knowing how close we are despite what seems to be an infinite distance between God and us, the One Who, in unutterable groanings, speaks to God from the depths of our being; the One Who, because we are Christ's own people, His brothers and sisters in humanity - and these are His own words - that we are the children of the Father. The joy of this, the wonder of this, the dignity of this! Indeed also, the responsibility of this...

If we think of our world which is to such a great extent alien to God, the Spirit is already the beginning of eternal life. His presence is a decisive fact. He beats against the rocks like the sea, He breaks resistances. He is the joy of eternity knocking at our door, forcing Himself into our lives, reminding us of God our Father, of Christ our Saviour and of our greatness and dignity before God, showing us that all things are possible in the power of Christ Who sustains us.

Let us therefore responsibly and gratefully keep this Feast. And may the Spirit of God Who came in tongues of fire upon the Apostles, come to us also - perhaps like a fire that sets us aglow and makes us like a Burning Bush, or touches us like the still, small voice which the Prophet heard in the wilderness in which God was, in His quiet humility, in His surrender to us, in His love for us. Amen.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα στήν Ἐκκλησία

Νιράκης Ἐµµανουήλ (Πρεσβύτερος)

Ἡ ἐκκλησία μας γεννήθηκε ἀπό τό Θεό – Πατέρα, ὅμως ἀναγεννήθηκε, ἀναπλάσθηκε καί τελειοποιήθηκε ἀπό τήν Ἁγία Τριάδα. Καί μάλιστα τό ἔργο τῆς ἀναγέννησης ὁλοκληρώθηκε μέ τήν ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Αὐτό καταδεικνύει τήν θέση πού κατέχει τό Πανάγιο Πνεῦμα στό μυστήριο τῆς ἐκκλησίας. Ὁ Κύριος λίγο πρίν τήν ἀνάληψή του μᾶς εἶπε: «Εἶναι πρός τό συμφέρον σας νά φύγω, διότι ἄν δέν φύγω ὁ Παράκλητος δέν θά ἔλθει σέ ἐσᾶς» (Ἰωάν. 16,7). Καί οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων μᾶς διαβεβαιώνουν: «Τότε θά λάβετε δύναμη, ὅταν θά ἔλθει τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπάνω σας» (Πράξ. 8). Καί αὐτό ἔγινε τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκχύθηκε πάνω στήν ἐκκλησία καί ὅλοι ἐπληρώθησαν ὑπ’ Αὐτοῦ. Ἔκτοτε διαμένει στήν ἐκκλησία πάντοτε, ἐνεργεῖ τά πάντα, καθοδηγεῖ σέ ὅλα καί διδάσκει ἀλαθήτως. Εἶναι Αὐτό πού ἐνεργεῖ ἀδιαλείπτως στό σῶμα τῆς ἐκκλησίας, ἀφοῦ συνεχίζει τό ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

Ἄν ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς ἐκκλησίας, τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ ἀρχιτέκτονας καί ἡ ψυχή τοῦ οἰκοδομήματος. Γι’ αὐτό εἶναι ἀπαραίτητο γιά τή ζωή καί τή δράση τῆς ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ ζωοποιός καί μορφοποιός δύναμη καί ἀρχή, μέ τήν ὁποία ζεῖ, δρᾶ καί ἐπιτελεῖ τό θεῖον ἔργο της στόν κόσμο. Εἶναι Αὐτό πού ὀργανώνει, διαπλάσσει καί διαμορφώνει τό σῶμα της σέ σῶμα Χριστοῦ, ἔτσι ὥστε ὅλοι νά συνδέονται σέ μία ἀδιάσπαστη ἑνότητα. Αὐτό ἁγιάζει τά μέλη της, ἀλλά καί διαιρεῖ καί μοιράζει τά χαρίσματά του, πρός τό συμφέρον τοῦ καθενός, ἀνάλογα μέ τή δεκτικότητά του.

Ἄν ὁ Κύριός μας μέ τή σάρκωσή του ἔγινε ὁ πρωτεργάτης ὅλης τῆς οἰκονομίας καί τῆς υἱοθεσίας γιά τόν ἄνθρωπο καί τήν ἐκκλησία, τό Ἅγιο Πνεῦμα τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἔγινε ἡ θεία ψυχή τοῦ θεανθρώπινου αὐτοῦ σώματός της, στό ὁποῖο ἀπό τότε παραμένει. Γι’ αὐτό ἡ ἐκκλησία μας εἶναι τόσο Χριστολογική ὅσο καί Πνευματολογική. Διότι ὅπως ὁ Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή καί τό γενεσιουργό κύτταρο τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας, ἔτσι καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι «Πνεῦμα τῆς ἐκκλησίας» πού κατοικεῖ σέ αὐτήν, ὡς πνεῦμα ἀπολύτρωσης ζωῆς, ἁγιασμοῦ καί θέωσης.

Αὐτή τήν πραγματική «ἑνότητα τοῦ πνεύματος» μέσα στήν Ἐκκλησία, μᾶς προτρέπει ὁ ἀπ. Παῦλος νά τηροῦμε, ἔτσι ὥστε νά οἰκοδομεῖται ἡ ἐκκλησία πάνω στό Χριστό καί «ἐν τῷ Χριστῷ» καί νά γίνεται κατοικία τοῦ Θεοῦ «ἐν Πνεύματι». Ἔτσι ὅλα τά μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, συγκροτοῦν ἕνα σῶμα – μία κοινωνία, ἀφοῦ ὅλοι οἱ πιστοί – μέλη γίνονται «κοινωνοί» καί «μέτοχοι» τοῦ Χριστοῦ καί «μέτοχοι» τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἄρα ἡ ἑνότητα τῆς ἐκκλησίας, στηρίζεται πάνω στό Χριστό καί πάνω στό Ἅγιο Πνεῦμα τό Ὁποῖο δίνει ζωή καί ψυχή στό σῶμα της.

Ὅμως δέν εἶναι μόνο ὁ θεματοφύλακας, τῆς ἑνότητας τῆς ἐκκλησίας. Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι Αὐτό πού μᾶς βαπτίζει στό θάνατο καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι αὐτό πού ἑνώνει τούς ἀνθρώπους μέ τό μυστήριο τοῦ γάμου, εἶναι αὐτό πού χειροτονεῖ ἐπισκόπους καί ἱερεῖς καί τούς ἀναθέτει «ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ» ὅπως λέγει ὁ ἀπ. Παῦλος εἶναι αὐτό πού μεταβάλει τό ψωμί καί τό κρασί σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ κατά τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, εἶναι Αὐτό πού τό λάδι στό καντήλι τοῦ εὐχελαίου τό μετατρέπει σέ ἔλαιον ἰάσεως καί θεραπείας γιά κάθε ψυχική καί σωματική ἀσθένεια.

Εἶναι ἡ πηγή κάθε χάρης, ἁγιότητας καί ἀρετῆς μέσα στήν ἐκκλησία καί τή ζωή τῶν πιστῶν. Γι’ αὐτό ὀνομάζεται «Πνεῦμα χάριτος» οἱ δέ ἀρετές εἶναι «καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Εἶναι τό μεγαλύτερο δῶρο πού ἔδωσε ὁ Θεός στήν ἐκκλησία μετά τήν Ἀνάληψή του. Εἶναι ἡ ἐγγύηση τῆς ἁγιότητας γιά κάθε χριστιανό, ἀφοῦ «δι’ Αὐτοῦ πάντας ἁγίους ἐποίει καί δι’ Αὐτοῦ ἔδωσεν ἁγιασμόν».

Ἡ φιλοξενία τοῦ Ἁβραάμ

Γκότσης Χρῆστος

 

 

 

Γιά τό δόγμα τῆς ῾Αγίας Τριάδος, ἐκτός ἀπό τάς ρητάς μαρτυρίας τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἔχομεν καί ὑπαινιγμούς εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην. ῞Ενας ἀπό αὐτούς τούς ὑπαινιγμούς εἶναι καί ἡ ἐμφάνισις τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ᾿Αβραάμ ὑπό τήν μορφήν τριῶν ἀνδρῶν.

῞Οπως μᾶς πληροφορεῖ τό βιβλίον τῆς Γενέσεως (18,1 ἑξ.), ἐνῷ ὁ ᾿Αβραάμ ἐκάθητο πλησίον τῆς δρυός Μαμβρῆ, ὅπου εἶχε στήσει τήν σκηνήν του, τόν ἐπεσκέφθησαν τρεῖς ἄγνωστοι εἰς αὐτόν ἄνδρες. ῾Ο Πατριάρχης τούς ὑπεδέχθη μέ ἐγκαρδιότητα καί ἀγάπην, παρ᾿ ὅλον πού τοῦ ἦσαν ἄγνωστοι. ᾿Ακολούθως τούς παρέθεσε πλουσίαν τράπεζαν. Κατά τήν συζήτησιν οἱ μυστηριώδεις ἐπισκέπται ἀνήγγειλαν εἰς τόν ᾿Αβραάμ ὅτι ἡ γυναῖκα του ἡ Σάρρα θά ἀπέκτα παιδί ἐντός ἑνός ἔτους, ὅπως καί ἔγινεν.

Οἱ Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας εἰς τό βιβλικόν αὐτό γεγονός εἶδον μίαν προτύπωσιν τοῦ μυστηρίου τῆς ῾Αγίας Τριάδος, τό ὁποῖον ἀπεκαλύφθη πλήρως εἰς τήν Καινήν Διαθήκην. Διά τοῦτο ἐνωρίτατα ἡ φιλοξενία τοῦ ᾿Αβραάμ ἀπεικονίσθη εἰς σχετικήν εἰκόνα. ᾿Επειδή εἰς τήν συνέχειαν τῆς βιβλικῆς διηγήσεως οἱ δύο ἀπό τούς τρεῖς ἄνδρας ἐμφανίζονται ὡς ἄγγελοι, ἐπεκράτησε νά εἰκονίζωνται καί οἱ τρεῖς εἰς τήν φιλόξενον τράπεζαν τοῦ ᾿Αβραάμ μέ τήν ἀγγελικήν μορφήν των. Εἶναι ἄλλωστε ἡ ἀπεικόνισις αὐτή ἕνας ὡραῖος τρόπος νά παρουσιασθοῦν οἱ τρεῖς ἄνδρες ὡς οὐράνιοι ἐπισκέπται.

Μία τέτοια εἰκών ὑπῆρχε καί ἐτιμᾶτο εἰς τούς ἀρχαίους καιρούς εἰς τό μέρος, ὅπου ἔγινεν ἡ Φιλοξενία τοῦ ᾿Αβραάμ κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐσεβίου τοῦ Καισαρείας (+339). “Οἱ γάρ τῷ ᾿Αβραάμ ἐπιξενωθέντες ( = φιλοξενηθέντες) ἐπί γραφῆς ἀνακείμενοι, δύο μέν ἑκατέρωθεν, μέσος δέ ὁ κρείττων ὑπερέχων τῇ τιμῇ· εἴη δ᾿ ἄν ὁ δεδηλωμένος ἡμῖν Κύριος αὐτός, ὁ ἡμέτερος σωτήρ, ὅν καί οἱ ἀγνῶτες σέβουσιν, τά θεῖα λόγια πιστούμενοι” (Εὐαγγελική ᾿Απόδειξις Ε´ ΙΧ).

῾Η ὑπεροχή τοῦ μέσου ἀγγέλου ἐπεκράτησεν εἰς πολλάς εἰκόνας τῆς Φιλοξενίας. Τοῦτο δέ ὀφείλεται εἰς τήν ἑρμηνείαν, πού ἔδωκαν μερικοί Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας (᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος, ᾿Ιωάννης Δαμασκηνός) εἰς τό γεγονός. Οἱ Πατέρες δηλαδή αὐτοί εἶδον εἰς τήν Φιλοξενίαν τοῦ ᾿Αβραάμ τήν ἐμφάνισιν τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ συνοδευομένου ὑπό δύο ἀγγέλων, ἐνῷ ἄλλοι (Κύριλλος ὁ ᾿Αλεξανδρείας, ᾿Αμβρόσιος ὁ Μεδιολάνων) ἡρμήνευσαν τήν ἐπίσκεψιν τῶν τριῶν ἀνδρῶν ὡς προτύπωσιν ὁλοκλήρου τῆς ῾Αγίας Τριάδος.

῾Ο Καθηγητής καί ᾿Ακαδημαϊκός ᾿Αν. ᾿Ορλάνδος, περιγράφων σχετικήν τοιχογραφίαν τοῦ παρεκκλησίου τῆς Παναγίας τῆς ῾Ι. Μονῆς ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου Πάτμου, σημειώνει: “῎Αξιον παρατηρήσεως εἶναι, ὅτι ὁ μέσος ἄγγελος οὐ μόνον εἰς μέγεθος ὑπερέχει τῶν δύο ἄλλων ἀλλά καί μόνον αὐτός κρατεῖ εἰλητόν. Τοῦτο ὅμως ἀποτελεῖ χαρακτηριστικόν στοιχεῖον τῆς εἰκονογραφίας τοῦ Χριστοῦ, ἤδη ἀπό τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων, δι᾿ ὅ καί ὑπετέθη — ὅταν μάλιστα φέρει οὗτος περί τήν κεφαλήν καί ἔνσταυρον φωτοστέφανον — ὅτι συμβολίζει τόν Χριστόν ἤ κατ᾿ ἄλλους παλαιοτέρους τόν Θεόν Πατέρα”.

Εἰς τήν δευτέραν περίπτωσιν πού οἱ ἄγγελοι εἰκονίζονται πέριξ τῆς τραπέζης ἰσοκέφαλοι, χωρίς δηλαδή διάκρισιν μεγέθους καί ἄλλων χαρακτηριστικῶν, ἡ εἰκών θέλει νά δηλώσῃ τήν ἰσοτιμίαν τῶν Προσώπων τῆς ῾Αγίας Τριάδος.

῾Η πατερική ἑρμηνεία τῆς Φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ ὡς συμβολισμοῦ τῆς ῾Αγίας Τριάδος ἐπέρασε καί εἰς τά τροπάρια τῆς ᾿Εκκλησίας μας. ῎Ετσι ἕνα τροπάριον τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου παρουσιάζει ὡραιότατα τόν συμβολισμόν: “Μέτοικος ὑπάρχων ὁ ᾿Αβραάμ, κατηξιώθη τυπικῶς ὑποδέξασθαι, ἑνικόν μέν Κύριον ἐν τρισίν ὑποστάσεσιν, ὑπερούσιον, ἀνδρικαῖς δέ μορφώσεσιν” (Κανών Μεσονυκτικοῦ, ᾠδή ς´).

῾Η εἰκών τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἰς τήν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν ἔχει δύο τύπους: ῾Ο ἕνας εἶναι ἡ παράστασις τῶν τριῶν ἀγγέλων καί φέρει τήν ἐπιγραφήν “῾Η ῾Αγία Τριάς” ἤ “῾Η Φιλοξενία τοῦ ᾿Αβραάμ”.

 

῾Ο δεύτερος τύπος εἶναι ἡ παράστασις τῶν τριῶν Προσώπων τῆς ῾Αγίας Τριάδος, δηλαδή τοῦ Πατρός ὡς γέροντος, τοῦ Υἱοῦ πού εἰκονίζεται ἐκ δεξιῶν Του καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἐν εἴδει περιστερᾶς. ῾Ο τύπος αὐτός τῆς ἀπεικονίσεως τῆς ῾Αγίας Τριάδος, ὅπως παρατηρεῖ ὁ Γ. Σωτηρίου, “ἀναφέρεται εἰς τούς ἐσχάτους βυζαντινούς καί ἰδιαίτατα εἰς μεταβυζαντινούς χρόνους ἐκ δυτικῆς ἐπιδράσεως”.

 

Εἰς τήν βυζαντινήν ἁγιογραφίαν ὁ Πατήρ δέν εἰκονίζεται, ἀλλ᾿ ἀντιπροσωπεύεται κατά κανόνα ὑπό τοῦ Χριστοῦ διά δύο λόγους: Πρῶτον, διότι ὁ Πατήρ δέν ἐφόρεσε σάρκα, ὅπως ὁ Υἱός μέ τήν ᾿Ενανθρώπησίν Του καί συνεπῶς οὐδείς ἔχει ἰδεῖ τόν Θεόν-Πατέρα. Δεύτερον, διότι ἕκαστον Πρόσωπον τῆς ῾Αγίας Τριάδος εἶναι ὁλόκληρος ὁ Θεός. ᾿Εξαίρεσις τοῦ κανόνος αὐτοῦ εἶναι ἡ παράστασις τοῦ Θεοῦ-Πατρός ὡς “Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν”. ῾Ο χαρακτηρισμός αὐτός ἔχει ληφθῆ ἀπό τό προφητικόν βιβλίον τοῦ Δανιήλ (κεφ. 7ον) καί δηλώνει τήν αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ.



ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ

῾Η εἰκών, πού εὑρίσκεται εἰς τό Βυζαντινόν Μουσεῖον ᾿Αθηνῶν καί εἶναι τοῦ 16ου αἰῶνος, φέρει τήν ἐπιγραφήν “Η ΕΝ Τῌ ΣΚΗΝῌ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΤΗΣ ΖΩΑΡΧΙΚΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ”. Πέριξ μιᾶς ὀρθογωνίου τραπέζης μέ καγκελλωτόν ἐγκάρσιον ἄνοιγμα εἰς τήν ἐμπροσθίαν πλευράν κάθηνται οἱ τρεῖς ἄγγελοι. Κρατοῦν τά σκῆπτρά των καί οὐρανώνουν τήν γῆν μέ τόν γλυκασμόν τῆς ὡραιότητος τῶν προσώπων των, τήν εὐγένειαν τῆς ἐκφράσεως, τήν γαλήνην τῆς στάσεώς των καί τήν σιγήν τοῦ μυστηρίου, πού ἐμπνέει ἡ παρουσία των. Οἱ φωτοστέφανοι, πού περιβάλλουν τάς κεφαλάς των, φωτίζουν καί λαμπρύνουν τήν σκηνήν.

 

῎Οπισθεν τῶν ἀγγέλων διακονοῦν οἱ οἰκοδεσπόται. ᾿Αριστερά — ὡς πρός τόν θεατήν — εἰκονίζεται ὁ ᾿Αβραάμ μέ τήν πλουσίαν γενειάδα του, τήν μακράν κόμην του καί τό πλατύ πρόσωπόν του. Κρατεῖ ἡμισφαιρικόν δοχεῖον καί μέ τήν κλίσιν τοῦ σώματός του ἐκφράζει τήν φιλόξενον διάθεσίν του, τήν προθυμίαν του νά περιποιηθῇ καί νά εὐχαριστήσῃ τούς ἐπισήμους ξένους του.

᾿Απέναντι ἀπό τόν ᾿Αβραάμ, εἰς τά δεξιά τῆς εἰκόνος, παριστάνεται ἡ Σάρρα. Κρατεῖ καί αὐτή ἐπιτραπέζιον σκεῦος. Τό βλέμμα της εἶναι στοχαστικόν. ῾Η πληροφορία ὅτι θά ἀπέκτα τέκνον, παρ᾿ ὅλην τήν γεροντικήν της ἡλικίαν, τῆς φέρει ἱερούς στοχασμούς.

᾿Επαναλαμβάνει ἴσως ἐν σιγῇ τούς λόγους ἑνός ἐκ τῶν φιλοξενουμένων της: “Μή ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῷ ρῆμα; ( = ὑπάρχει ἀδύνατον πρᾶγμα διά τόν Θεόν;)” (Γεν. 18, 14).

Τήν εἰκόνα μας κλείουν τά εἰς τό βάθος εἰκονιζόμενα δύο οἰκοδομήματα καί δύο δένδρα.

Τήν παράστασιν φαιδρύνουν οἱ ὡραῖοι χρωματικοί συνδυασμοί τῶν ἐνδυμάτων τῶν προσώπων, ἐνῷ ἡ ἐπιτυχής πτυχολογία τήν ἐξιδανικεύει καί τήν ἐξαϋλώνει.

῾Η ὅλη σκηνή παρουσιάζει μίαν τελετουργικήν μεγαλοπρέπειαν. ῞Οταν ἡ φιλοξενία τοῦ ᾿Αβραάμ ἁπλώνεται ἐπί τοιχογραφίας, κανονικῶς εὑρίσκεται ἐντός τοῦ ῾Ιεροῦ Βήματος, ἐπάνω ἀπό τήν Πλατυτέραν. Τοῦτο δέ γίνεται διότι ἡ παράστασις συνδέεται μέ τό Μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης, Ένας νέος άγιος

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Στις 28-5-2011 πραγματοποιήθηκε ημερίδα από την ιερά μητρόπολη Λευκάδος και Ιθάκης στην ιερά μονή Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδος, αφιερωμένη στη μνήμη του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη (†1959). Ο λόγος της συγκλήσεως αυτής της ημερίδος ήταν η μεταφορά τεμαχίου τιμίου λειψάνου του οσίου από τη μονή Αναλήψεως Δράμας και η εναπόθεσή του στη μονή Φανερωμένης.
Η μονή Φανερωμένης με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας αποτελεί την κορόνα του ωραίου νησιού και κέντρο της πνευματικής ζωής του τόπου. Ο σεμνός και δραστήριος ηγούμενος π. Νικηφόρος με τη συνοδεία του διοργάνωσαν άψογα την ημερίδα και τις άλλες τριήμερες εκδηλώσεις και η φιλοξενία τους ήταν εξαιρετική.
Πρώτος εισηγητής της ημερίδος ήταν ο μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος, ο οποίος και μετέφερε το τίμιο λείψανο. Θέμα του ήταν τα της αγιοκατατάξεως και των προ διετίας εορταστικών εκδηλώσεων στην πρώτη επίσημη μνήμη του οσίου. Δεύτερη εισήγηση είχε η μοναχή Πορφυρία, ηγουμένη της μονής Αναλήψεως, που η καταγωγή της είναι από τη Λευκάδα. Μίλησε γλαφυρά για τον όσιο Γεώργιο ως φιλόστοργο και καλοκάγαθο πατέρα και ως διακριτικό, έμπειρο και βιωματικό γέροντα. Τρίτος εισηγητής ήταν ο υπογράφων και θέμα του ήταν ο ένθεος βίος και η θεάρεστη πολιτεία του οσίου.

Ο υπογράφων υπήρξε βιογράφος του οσίου και τώρα ετοιμάζεται μία νέα μεγάλη έκδοση με αρκετά νέα στοιχεία. Ο πόντιος όσιος, που έζησε στη Γεωργία και τη Ρωσία και υπέστη βασανισμούς, στερήσεις και καταδίκες, σώθηκε και κατάφερε να έλθει στην Ελλάδα.

Έξω από τη Δράμα, στην άκρη του χωριού Σίψα, που σήμερα ονομάζεται Ταξιάρχης, έστησε το φτωχικό του κελί και τον μικρό ναό της Αναλήψεως, ιδρύοντας έτσι τη μονή του. Ο ίδιος ζούσε πάντοτε φτωχικά, ασκητικά, ταπεινά, σεμνά, αθόρυβα, άδοξα και άφωτα. Χαιρόταν πιο πολύ να δίνει παρά να παίρνει. Έγινε για την περιοχή καλός παπάς, άριστος πνευματικός, άξιος λειτουργός, ακριβής ιερομόναχος, συμπαραστάτης, ελεήμων, δάσκαλος, ιατρός, φίλος αδελφός και πατέρας. Μάλιστα σε εποχές μεγάλης στέρησης, ανέχειας και πόνου.

Χαιρόταν αφάνταστα να χαρίζει, να παρηγορεί, να τρέφει, να ντύνει, να συμφιλιώνει, να λύνει προβλήματα. Όταν δεν είχε τίποτε να δώσει έκανε πιο θερμή την προσευχή του για όλους τους αναγκεμένους. Κάποτε ήταν αυστηρός από αγάπη. Επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος.

Μετά το πέρας της ημερίδος έγινε μια ξενάγηση στη νησί με τα γραφικά και καταπράσινα χωριά, τα παλαιά μοναστήρια, τους πολλούς ναούς και τα κατάσπαρτα εξωκλήσια. Τη Λευκάδα την ονόμαζαν το Άγιον Όρος του Ιονίου πελάγους. Πήγαμε με το καράβι και τον περίπλου των γύρω γνωστών μικρών νησιών. Ο καραβοκύρης μάς ξεναγούσε λέγοντας πως εδώ έζησαν οι πιο πλούσιοι Έλληνες, εφοπλιστές και μεγιστάνες, που έζησαν όμως βαθύ πόνο, ασθένειες, στερήσεις, έκτακτα πένθη, διαζύγια, αϋπνίες και λοιπά σοβαρά.

Ακουμπισμένος στην πρύμνη του καραβιού, επιστρέφοντας από το Μεγανήσι, όπου μας έγινε συγκινητική υποδοχή, μέσα στη νύχτα σκεφτόμουν και σκεφτόμουν. Ο ένας είχε πολλά και στο τέλος δεν χαιρόταν τίποτε. Ο όσιος σε όλη του τη ζωή δεν είχε τίποτε και βαθιά μέσα του ήταν ικανοποιημένος, ευχαριστημένος και χαρούμενος. Εκείνος μπορούσε να απολαύσει τα πάντα και στο τέλος δεν μπορούσε να ανοίξει τα μάτια του και να καταπιεί. Έτσι λένε.

Ο όσιος μπορούσε να ζει μια σχετικά άνετη ζωή και να απολαμβάνει τα τόσα δώρα που του πρόσφεραν, όμως τη χαρά τη ζητούσε και την έβρισκε όχι στην υλική απόλαυση αλλά στη ζωή της ασκήσεως. Το νησάκι του Σκορπιού με τους λιγοστούς φύλακες προσπαθεί να διατηρήσει παλιές δόξες και μεγαλεία. Το μοναστήρι της Σίψας με τις φιλόθεες μοναχές διατηρεί τη μνήμη ενός νέου οσίου, που αγάπησε πολύ τον Θεό και τον συνάνθρωπο και χαριτώθηκε από το Άγιον Πνεύμα.
Η ημερίδα ήταν επιτυχημένη και η περιήγηση αναψυκτική και αρκετά διδακτική. Για μία ακόμη φορά φανερώνεται η δύναμη και η υπεροχή του πνεύματος. Η αγιότητα συνεχίζει να υπάρχει, φανερή και μυστική, στα μοναστήρια και μέσα στον κόσμο, με την υπομονή, την ελπίδα, την καρτερικότητα και τον ασπασμό της διαφάνειας, της ειλικρίνειας και της τιμιότητος. Η Λευκάδα λεύκανε τα όνειρά μας. Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε θερμά όλους τους συντελεστές, από τον επιτόπιο μητροπολίτη κ. Θεόφιλο έως τον τελευταίο μοναχό και λαϊκό. Το πανσθενουργό Άγιον Πνεύμα να φωτίζει πλούσια όλους πάντοτε.

«Μακεδονία»12/06/2011/

Τα χαρακτηριστικά της Εκκλησίας μας

Αυτά τα περιλαμβάνει το Σύμβολο της Πίστεως και είναι το Μία, το Αγία, το Καθολική, το Αποστολική. Η Εκκλησία λοιπόν είναι:

Άς δούμε τον όρο καθολική!

Καθολική είναι η Εκκλησία. Τι θα πει η Εκκλησία είναι καθολική; Όταν ο Κύριος μετά την ανάστασή του απέστειλε τους μαθητές του στο κήρυγμα, τους είπε· “πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το Ευαγγέλιον πάση τη κτίσει” (Μάρκ। ιστ’ 15). Από το λόγο και την παραγγελία αυτή του Κυρίου προς τους Αποστόλους του παίρνουμε μία ιδέα του τι θα πει καθολικότητα και καθολική. Λέμε λοιπόν, ότι καθολική θα πει διδασκαλία και Εκκλησία που έχει σε όλο τον κόσμο οπαδούς και λάτρεις. Η εξήγηση όμως αυτή έχει μάλλον εξωτερική και εδαφική σημασία και είναι το ίδιο με το παγκόσμια. Δηλαδή Εκκλησία εξαπλωμένη σε όλο τον κόσμο και σε όλους τους ανθρώπους της γης. Και τότε μεν στην αποστολική εποχή δεν είχε τόση έκταση η Εκκλησία, για να έχει σε όλα τα έθνη και σε όλα τα μέρη πιστούς. Γρήγορα όμως επεκτάθηκε στον τότε γνωστό κόσμο, αφού οι Απόστολοι διασκορπίστηκαν παντού, σε όλες τις ηπείρους, Ασία, Αφρική και Ευρώπη και “εις πάσαν την γην εξήλθε ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα ρήματα αυτών”. Ο Παύλος μόνος από την Αντιόχεια, τη Μικρά Ασία, τη Μακεδονία και την άλλη Ελλάδα ως τη Ρώμη και την Ισπανία κήρυξε το Ευαγγέλιο και ίδρυσε Εκκλησίες. Αλλά και σήμερα ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί αυτό, το ότι η Εκκλησία είναι καθολική, με τη σημασία ότι είναι παγκόσμια. Από όλους τους κατοίκους της γης, μόνο το ένα τρίτο περίπου είναι Χριστιανοί. Και αυτοί όλοι δεν είναι Ορθόδοξοι, δεν κρατούν την ορθόδοξη πίστη. Αλλού, λοιπόν, σε άλλη έννοια πρέπει να αναζητήσουμε και να βρούμε το καθολική. Όχι στην εξωτερική έκταση αλλά στην ταυτότητα και πλήρη ενότητα της διδασκαλίας της Εκκλησίας, ώστε πάντοτε, παντού και από όλους το ίδιο να πιστεύεται, το ίδιο να ομολογείται, το ίδιο να λατρεύεται και να ακολουθείται. Και έτσι σε όποιο μέρος της γης βρεθεί κανείς και ανάμεσα σ οποιαδήποτε φυλή των ανθρώπων να ακούει τα ίδια δόγματα να κηρύττονται και να διδάσκονται, τα ίδια ιερά μυστήρια και με τον ίδιο τρόπο να τελούνται και τα ίδια καλά και άγια έργα να φρονούν και να πράττουν όλοι. Έπειτα από αυτά, δίνουμε τη σωστή και τέλεια εξήγηση του “καθολική”.
Λοιπόν, το καθολική έχει κυρίως εσωτερική έννοια, που σημαίνει την ενότητα και το σύμφωνο στην πίστη, συμφωνία και ταυτότητα στη διδαχή και τη λατρεία, στη διοίκηση και την επικοινωνία, ώστε όλοι οι Χριστιανοί σε όλα τα μέρη και τις φυλές της γης το ίδιο “Πιστεύω” να έχουν, την ίδια διδασκαλία να ακούν και να ακολουθούν
Επομένως το καθολική θα πει Ορθόδοξη

Πιστεύουμε, λοιπόν, σε μία, αγία, καθολική, δηλαδή Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή είναι η βαθύτερη και τελειότερη, η καθαυτό έννοια και σημασία του καθολική

(2).

«Κεραυνοί» Μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλου κατά πολιτικών και πολιτικής και διάλογος με τον δήμαρχο Ελληνικού –Αργυρουπόλεως εντός του ιερού ναού

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ-«Φως ιλαρόν άγίας δόξης αθανάτου Πατρός» και «πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν». Κατανυκτικότητα και προσευχή. Χθες ήταν η μεγάλη γιορτή της Εκκλησίας μας. Πεντηκοστή, γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας και Πανάγιο Πνεύμα. Από νωρίς το απόγευμα εκατοντάδες πιστοί είχαν συγκεντρωθεί στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδας Ελληνικού και συμμετείχαν σε αυτόν τον κατανυκτικό Εσπερινό που τέλεσε ο μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος.
Αυτή τη μεγάλη εορτή επέλεξε ο μητροπολίτης κ. Παύλος για να κατακεραυνώσει πολιτικούς και πολιτικές, να αναφερθεί στο κίνημα των αγανακτισμένων, στην Κάρτα του Πολίτη, αλλά και να κάνει διάλογο μέσα στην εκκλησία με το δήμαρχο Ελληνικού και Αργυρουπόλεως κ. Χρίστο Κορτζίδη για τους μετανάστες. Το εκκλησίασμα καταχειροκρότησε τον μητροπολίτη που δεν δίστασε να μιλήσει έξω από τα δόντια για όλους και για όλα. 
Μετά το «Δι’ Ευχών», ο μητροπολίτης κ. Παύλος, από μικροφώνου αναφέρθηκε προς το εκκλησίασμα στο προσκυνηματικό του ταξίδι του στο Κίεβο και τη Συμφερούπολη, από όπου επέστρεψε το βράδυ του Σαββάτου (11 Ιουνίου). Ο κ Παύλος είχε μεταβεί εκεί για δεύτερη φορά, για να προσκυνήσει τον Άγιο Λουκά τον Ιατρό. Ο σεβασμιώτατος είπε πως εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής, εκκλησιαστικής και πνευματικής ζωής της Ουκρανίας, του εξέφρασαν το θαυμασμό τους για την Ελλάδα που «είναι λίκνο του πολιτισμού και πνευματική δύναμη». «Αμέσως σκέφθηκα πώς έχουν καταντήσει την Ελλάδα οι πολιτικοί με την πολιτική τους…Πώς ήταν η Ελλάδα μας και πώς την κατάντησαν με την τρόϊκα…», είπε ο κ. Παύλος και από εκείνο το σημείο και μετά ξεκίνησε ολομέτωπη επίθεση κατά εκείνων των πολιτικών που με την πολιτική τους καταστρέφουν κάθε τι Ελληνικό και Ορθόδοξο.
«Η Υπουργός Παιδείας, η κ. Άννα Διαμαντοπούλου  είναι άθεη και άπιστη και ας με μηνύσει!», τόνισε ο ιεράρχης και τεκμηρίωσε την άποψή του λέγοντας ότι « η υπουργός καταργεί τα Θρησκευτικά, κλείνει Θεολογικές Σχολές και ποιός ξέρει τι άλλο μας κρύβει η πολιτική της».
Οι δεκάδες πιστοί παρέμεναν στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδας Ελληνικού και με ενδιαφέρον παρακολουθούσαν την ομιλία του ποιμενάρχη τους.
Μεταξύ του εκκλησιάσματος ήταν και ο δήμαρχος Ελληνικού και Αργυρουπόλεως κ. Χρίστος Κορτζίδης και αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι.
«Πληροφορούμαι ότι στο Ελληνικό θα δημιουργηθούν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των παιδιών μας και  τη δική μας». Στο σημείο αυτό ο κ. Παύλος αποκάλυψε ότι προ ημερών τα κελιά των μοναχών στο μοναστήρι όπου ζεί έγιναν στόχος διαρρηκτών που όπως εικάζει η Ασφάλεια είναι αλλοδαποί. «Δεν θα δεχθούμε να γίνει αυτό το στρατόπεδο στην περιοχή μας. Δεν είμαστε ρατσιστές και ξενόφοβοι, αλλά ως τοπική Εκκλησία ενδιαφερόμαστε για την ασφάλεια των κατοίκων των πέντε δήμων της μητροπόλεώς μας και όχι μόνο. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρήστος Παπουτσής, αν θέλει ας πάρει τους μετανάστες στο σπίτι του και στην αυλή του σπιτιού του », είπε χαρακτηριστικά ο μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος και στο σημείο αυτό καταχειροκροτήθηκε.
Στη συνέχεια ο μητροπολίτης ρώτησε τον κ. Κορτζίδη αν θα δεχθεί η Δημοτική Αρχή να γίνει στο Ελληνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης αλλοδαπών και τον προσκάλεσε, αν το επιθυμεί, να απαντήσει. Ο δήμαρχος πήγε δίπλα στον μητροπολιτικό  θρόνο και αφού συνεχάρη για την αγωνιστικότητά του τον μητροπολίτη λέγοντας ότι «σε όλους τους διεκδικητικούς αγώνες του δήμου μας ο σεβασμιότατος ομολογώ πώς στάθηκε στο πλευρό μας», δήλωσε μεταξύ άλλων: «Δεν πρόκειται να δεχθούμε πέραν αυτών που υπάρχουν, άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλοδαπών. Το δηλώνω κατηγορηματικά. Αν η κυβέρνηση επιχειρήσει να το κάνει, θα μας βρεί απέναντί της».
Στη συνέχεια πήρε και πάλι το λόγο ο μητροπολίτης κ. Παύλος και κατακεραύνωσε εκείνους που επεξεργάζονται την Κάρτα του Πολίτη, την αποκαθήλωση των θρησκευτικών συμβόλων από τους δημόσιους χώρους, ενώ τάχθηκε στο πλευρό των αγανακτισμένων που κάθε βράδυ βρίσκονται στις πλατείες. «Αν μπορούσα θα πήγαινα και εγώ…Καλώ τους πιστούς της μητροπόλεώς μου, τους προτρέπω να ενώσουν τις δυνάμεις τους με αυτές των αγανακτισμένων»,είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παύλος και συμπλήρωσε: «Κάτι τέτοιες στιγμές, σκέφτομαι: Πού είσαι Χριστόδουλε!».
Το εκκλησίασμα καταχειροκρότησε τον ποιμενάρχη του και κάτι τέτοιες στιγμές χαίρεσαι που ο πνευματικός σου ταγός ορθώνει το ανάστημά του γιατί μέσα από την ενέργειά του αυτή, βλέπεις ότι υπάρχει ελπίδα! 

Τριάς Αγία Δόξα Σοι

 

Δεῦτε λαοί, τὴν τρισυπόστατον Θεότητα προσκυνήσωμεν, Υἱὸν ἐν τῷ Πατρί, σὺν ἁγίῳ Πνεύματι· Πατὴρ γὰρ ἀχρόνως ἐγέννησεν Υἱόν, συναΐδιον καὶ σύνθρονον, καὶ Πνεῦμα ἅγιον ἦν ἐν τῷ Πατρί, σὺν Υἱῷ δοξαζόμενον· μία δύναμις, μία οὐσία, μία Θεότης, ἣν προσκυνοῦντες πάντες λέγομεν· Ἅγιος ὁ Θεός, ὁ τὰ πάντα δημιουργήσας δι' Υἱοῦ, συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἅγιος ἰσχυρός, δι' οὗ τὸν Πατέρα ἐγνώκαμεν, καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπεδήμησεν ἐν κόσμῳ. Ἅγιος ἀθάνατος, τὸ Παράκλητον Πνεῦμα, τὸ ἐκ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, καὶ ἐν Υἱῷ ἀναπαυόμενον, Τριὰς ἁγία, δόξα σοι.

Δοξαστικόν , Ποίημα Λέοντος του Δεσπότου

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2011/06/blog-post_12.html#ixzz1P6Uy0f6h

Ο Σύρου Δωρόθεος απαντά: "Ο Επίσκοπος δίδει και δεν λαμβάνει"

πηγη ΡΟΜΦΑΙΑ

Την έντονη δυσαρέσκεια του, για όσους προσπάθησαν να δημιουργήσουν εντυπώσεις για ένα θέμα, το οποίο ο ίδιος αγνοούσε και στο οποίο δε συνέργησε εξέφρασε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος, όταν διάβασε ότι ο Δήμος Μυκόνου του χάρισε αρχιερατικά άμφια αξίας 10.000 ευρώ.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μητροπολίτης Σύρου, ανέφερε ότι «όχι μόνο δεν μου χάρισαν άμφια, αλλά και όταν το έμαθα έστειλα σχετική επιστολή στον Δήμαρχο Μυκόνου, ότι σε καμία περίπτωση δεν θα δεχθώ δώρο…»
Να σημειωθεί, ότι το εν λόγω γεγονός έγινε εν απολύτω αγνοία του Μητροπολίτη Σύρου, ο οποίος όπως αναφέρθηκε παραπάνω επικοινώνησε αμέσως τηλεφωνικά με τον δήμαρχο, αλλά του έστειλε και σχετική επιστολή.
Αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr, αναφέρουν ότι ο Μητροπολίτης Δωρόθεος στη παραπάνω επίστολή του προς τον δήμαρχο Μυκόνου, μεταξύ άλλων αναφέρει: «Ο Επίσκοπος δίδει και δεν λαμβάνει: Και εκείνο το οποίο πρέπει να δίδει πλουσιοπαρόχως είναι η ευλογία του, την οποία βεβαίως και έχετε…»
«Το καλύτερο και πολυτιμότερο δώρο είναι η αγαστή μεταξύ μας επικοινωνία, η οποία εκφράζεται με την πολλαπλή εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως στήριξη του πνευματικού και πολιτιστικού έργου στη Μύκονο», προσθέτει ο κ. Δωρόθεος στην επιστολή του.
Το μεμονωμένο περιστατικό στην Τήνο
Διαβάσαμε τις τελευταίες ημέρες δημοσιεύματα σχετικά με ένα μεμονωμένο γεγονός στην Τήνο, κατά την διάρκεια της δοξολογίας για την επίσκεψη Αρχιερέων στο Ναό της Μεγαλόχαρης.
Εκεί μετά το πέρας της δοξολογίας σε μεμονωμένο περιστατικό που προσπάθησε να δημιουργήσει ένας δημοτικός σύμβουλος, ο Μητροπολίτης Σύρου με απόλυτη ψυχραιμία σεβόμενος την ιερότητα του χώρου και τους συμπροσευχόμενους συνεπισκόπους του, αλλά και τον λαό της Τήνου απάντησε:
«Σας ευχαριστούμε πολύ για την υπόδειξη, θα την λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας!!!»
Το συμπέρασμα όλης αυτής της ιστορίας αγαπητοί αναγνώστες της Romfea.gr, ήταν ο Μητροπολίτης να μην μπορεί να βγει από τον Ναό της Μεγαλόχαρης, από τις επευφημίες και τις εκδηλώσεις αγάπης του λαού της Νήσου Τήνου.
Επίσης για την σωστή ενημέρωση σας, να αναφερθεί ότι οι Αρχιερείς και οι συνοδοί τους κατέβηκαν από το καράβι πεζή και επιβιβάστηκαν σε πούλμαν για τις μετακινήσεις τους.
Όσον αφορά το προσφερθέν λιτό γεύμα σε μεγάλο ξενοδοχείο της Τήνου, στο οποίο εκτός των επισκόπων παρακάθισαν ο Δήμαρχος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, οι ιερείς, μέλη της Διοικούσης επιτροπής, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, ήταν προσφορά του ιδιοκτήτη (σ.σ. προς τιμήν του) για τους επισκόπους που όπως κάθε χρόνο καταπλέοντας στην Ι.Μ. Σύρου για να ευχηθούν στον συνεπίσκοπο τους, θεωρούν υποχρέωση και ευλογία πρωτίστως να προσκυνήσουν στο ιερό νησί της Παναγίας.
Έτσι για την αλήθεια και την ιστορία…

Βαρθολομαίος: "Προσευχόμαστε να μην κλονισθεί η πίστη τους"

«Προσευχόμαστε να μην κλονισθεί η πίστη τους, να μην ψυγεί η αγάπη τους, να μην επηρεασθεί η οικογενειακή και η κοινωνική συνοχή του ευλογημένου αυτού λαού», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφερόμενος στην οικονομική κρίση που πλήττει την Ελλάδα.

Η Μητέρα Εκκλησία δεν μπορεί να μη συμπάσχει μαζί τους και να μην προσεύχεται για την αντοχή και την απαντοχή τους, έως ότου παρέλθει η κρίση, πρόσθεσε ο Πατριάρχης, απευθυνόμενος σε εκκλησίασμα που συγκεντρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη για τον εορτασμό των ονομαστηρίων του.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε πως τα πρόσωπα στη ζωή τους, όπως και τα έθνη στην ιστορία τους, αντιμετωπίζουν ενίοτε κρίσεις, προβλήματα, δυσκολίες, στενοχώριες, θλίψεις, υπενθυμίζοντας τη ρήση του Απόστολου Παύλου "ουκ έδωκεν ημίν ο Θεός Πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού" (Β' Τιμ. 1,7) και κατέληξε:

"Αυτό το μήνυμα από την ακρώρεια της επάλξεως της Μητρός Εκκλησίας παρακαλούμε να μεταφέρετε επιστρέφοντας εις τα ίδια οι εξ Ελλάδος".

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ

Πνευματισμός (ή μεντιουμισμός): πνευματικό κίνημα «αποκαλύψεων» που συνίσταται στην επικοινωνία των ανθρώπων με «πνεύματα», τα οποία υποτίθεται ότι είναι ψυχές προ-αποθανόντων ανθρώπων, επιτυγχάνεται δε η επικοινωνία αυτή μέσῳ ειδικευμένων προς τούτο «διαμέσων» ή «μεσαζόντων» (τα γνωστά “medium”). Προσεκτικότερη μελέτη της διδασκαλίας του Πνευματισμού αποδεικνύει, ότι πέραν μιας απλής φιλοσοφικής και ηθικής διδασκαλίας, η οποία βασίζεται στην «παραφυσική» ή «ψυχική» δραστηριότητα και τις αποκαλύψεις και διδασκαλίες «πνευμάτων», ο Πνευματισμός είναι ουσιαστικώς πίστη, «αποκάλυψη» και θρησκεία, αναγόμενη έως τα αρχαία ειδωλολατρικά μαντεία, πίστη συγγενής της μαγείας και της νεκυομαντείας (νεκρομαντείας).

Ο νεότερος Πνευματισμός αναπτύχθηκε από το β΄ ήμισυ του 19ου αι. και εξής, πρώτα μέν στίς Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, απ’ όπου σύντομα διαδόθηκε παντού (Σκωτία και Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία, Ιταλία κ.α.). Το έναυσμα για τη διάδοσή του δόθηκε από τις εμπειρίες της δραστηριότητος «πνευμάτων» που «έπαιζαν» με τις τρεις νεαρές θυγατέρες της αμερικανικής οικογενείας Φόξ στην οικία τους, στο Hydesville του Wayne N.Y. (1847 και εξής).

Σταδιακώς ο πνευματισμός εξελίχθηκε σε θρησκεία με τη δική της θεολογία, ανθρωπολογία και ηθική, βάσει των διδασκαλιών των δήθεν «πνευμάτων», οι οποίες διδασκαλίες απέχουν βεβαίως έτη φωτός από την εν Χριστώ αποκεκαλυμμένη Αλήθεια του Θεού στην Εκκλησία. Μεταξύ των διδασκαλιών αυτών είναι χαρακτηριστική η «συναιωνιότης» του Θεού και της ύλης (δηλ. η ύλη δεν δημιουργήθηκε από τον Θεό, αλλά υπήρχε πάντοτε μαζί Του), ο πανθεϊσμός (ο άνθρωπος ή και η ύλη είναι τμήμα της ουσίας του Θεού), η υιοθέτηση της μετενσαρκώσεως, ο εξελικτισμός (“evolutionism”), η δήθεν παρουσία στον κόσμο ενός «παγκοσμίου ρεύματος» (ενός στοιχείου ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη), το οποίο στον άνθρωπο γίνεται «περίπνευμα» (όπως η «αύρα») ή λαμβάνει γενικώς και άλλες μορφές (ηλεκτρικό και μαγνητικό ρεύμα, αιθέριο σώμα, ζωϊκό ρεύμα, «ψυχή του κόσμου») κ.ά. Επισημότατοι κήρυκες και απόστολοι του πνευματισμού υπήρξαν ο Allan Cardec (ψευδώνυμο του ιατρού Λέοντος Rivail), ο Léon Denis, ο Cesare Lombroso κ.ά. από δε τους Έλληνες οι Β. Τσινούκας, Α. Τανάγρας, Κ. Δημαράτος, Αρ. Παπασταύρου κ.ά.

Ο Πνευματισμός χρησιμοποιεί μεταξύ άλλων και τον υπνωτισμό («μεσμερισμό») του «διαμέσου» για να ομιλήσουν μέσῳ αυτού τα «πνεύματα».

Είναι φοβερές οι καταγραφές των φαινομένων τα οποία λαμβάνουν χώρα κατά τις επικλήσεις των «πνευμάτων» από τα μέντιουμ, φαινόμενα τα οποία η Εκκλησία αρχήθεν γνωρίζει πάρα πολύ καλώς, από τους αρχαίους ακόμη Βίους και τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων, ως δαιμονικά, μαγικά και άκρως επικίνδυνα (μετακινήσεις αντικειμένων, μεταβολή βάρους και θερμοκρασίας των αντικειμένων και ανύψωσή τους, μουσική και κρότοι από το πουθενά, στοιχειωμένοι τόποι, τυπτολογία, πνευματογραφία, πνευματοφωνία, ψυχογραφία, ψυχομετρία, υλοποιήσεις, τηλεπάθεια, πυροβασία κ.ά.).

Τέτοια δαιμονικά φαινόμενα παρατηρούνται επακριβώς, και όχι τυχαία, και στις συναντήσεις ανθρώπων με τα όντα τα οποία οι νεοεποχίτες και ουφολάτρες θεωρούν «εξωγήινα» (U.F.O. – ελλ. ΑΤΙΑ). Τα φαινόμενα αυτά έχει επακριβώς εκθέσει ως δαιμονικά και ο μακαριστός Γέρων Σεραφείμ Ρόουζ στο σπουδαίο σύγγραμμα «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», δείγμα δε τέτοιων φαινομένων καταγράφεται και στο υπέρ των U.F.O. φίλμ του Steven Spielberg «Στενές επαφές τρίτου τύπου» (1979). Ευρεία διάδοση του Πνευματισμού στις «μάζες» του δυτικού κόσμου επιτεύχθηκε με τη εξάπλωση των πινάκων «Ουΐγια» (“Ouija boards”) μέσῳ των οποίων ο χρήστης επιτυγχάνει την απάντηση των «πνευμάτων» πάνω σε ειδικό αλφαβητικό πίνακα απαντήσεων (μορφή της «αλφαβητικής τυπτολογίας»).

Ο ίδιος ο Allan Cardec επισημαίνει τον κίνδυνο να γίνει ο «διάμεσος» (το μέντιουμ) θύμα «κακεντρεχών πνευμάτων» και να δαιμονισθεί· η δαιμονοληξία αυτή – κατά τον Cardec – είναι φαινόμενο συχνό στα medium και μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ (1) απλής δαιμονοπληξίας (“obsession”), (2) παράνοιας (“fascination”) και (3) υποδουλώσεως.

Υπάρχει ισχυρή σύνδεση του πνευματισμού κυρίως με τη Θεοσοφία, αλλά και (ανεπισήμως) με τη Μασονία, βάσει της κοινής αναγωγής τους στην «αρχαία σοφία» των παλαιών «εξελιγμένων πνευμάτων» - τα οποία οι Θεοσοφιστές και μερικοί από τους Μασόνους καλούν προς ακρόαση σε πνευματιστικές συνεδριάσεις (τεκμηριωμένα αυτό συμβαίνει στη Ροδοσταυρική Μασονία, των “Rosicrucians”). Η σύνδεση αυτή επεκτείνεται και στο σχετικισμό των τριών τούτων θρησκειών, σχετικισμό θεολογικό, ηθικό κ.λπ., ο οποίος συνίσταται στο ότι δεν υπάρχει αποκεκαλυμμένη από το Θεό αναλλοίωτη Αλήθεια, αλλά όλες οι αξίες θεολογικές, ηθικές κ.ο.κ. είναι σχετικού κύρους και επιδεκτικές εξαντλητικής ερεύνης, αλλαγών και προσθαφαιρέσεων.

Ο πνευματιστής Léon Denis έγραφε χαρακτηριστικώς προ πολλών δεκαετιών στο βιβλίο του «Après la mort» : «Αλλ΄ ήδη φθάσαμε σε μια ώρα της ιστορίας, στην οποία οι γηρασμένες θρησκείες καταρρίπτονται από τις ίδιες τις βάσεις τους και ετοιμάζεται μια ανακαίνιση φιλοσοφική και κοινωνική [...] Η σωτηρία, το φως, η ανόρθωση δεν θα προέλθουν από την Εκκλησία. Είναι ανίσχυρη αυτή να αναγεννήσει το ανθρώπινο πνεύμα [...] Η διδασκαλία την οποία μάς δίνουν οι νεκροί τείνει να συνδιαλλάξει όλα τα συστήματα τα εχθρικά, και από την τέφρα του παρελθόντος θα αναπηδήσει μια νέα φλόγα. Στη φιλοσοφία των πνευμάτων ανευρίσκουμε πάλι τη διδασκαλία την κεκρυμμένη, η οποία περιλαμβάνει όλες τις εποχές».

www.impantokratoros.gr

Ο π. Επιφάνιος απαγορεύει την αναδρομή σε γεγονότα της «Αποκαλύψεως»

Ο

(Απομαγνητοφωνημένο ντοκουμέντο)
Ακροατής: Αναφέρεται η «Αποκάλυψη», επιπλέον, σε δύο άλλα εδάφια πιο διευκρινιστικά τα οποία στο ένα τουλάχιστον έχω μεγάλη απορία και έχω ρωτήσει πολλούς ….
π. Επιφάνιος: Σου συνιστώ να μη ασχολείσαι και πολύ με την «Αποκάλυψη». Αυτό σου συνιστώ. Διότι οι περισσότεροι που ησχολήθησαν με την «Αποκάλυψη» για να κάνουν ερμηνεία εφαρμογής εις τα γεγονότα, πάτησαν πεπονόφλουδα και έπεσαν έξω. Την «Αποκάλυψη» θα την εξηγούμε κατά γράμμα και λέμε … αυτό και αυτό. Το να θέλουμε να κάνουμε και εφαρμογή και αναδρομή στα γεγονότα είναι πάρα πάρα πολύ επικίνδυνο. Μόνο στη γενεά μας, στη γενεά μας όταν λέω, όχι τη δική μας, στον αιώνα μας ας πούμε, στις ημέρες μας, καμιά δεκαριά άνθρωποι έπεσαν έξω παρερμηνεύοντας την «Αποκάλυψη». Άλ­λοι πίστευαν ότι ομιλεί γι’ αυτούς η Αποκάλυψις, άλλοι πίστευαν ότι δεν θα πεθανουν διότι τους προφήτευσε η Αποκάλυψις. Άνθρωποι οι οποίοι είχαν και οπαδούς. Ο Καπετάνος στην Πάτρα, δεν ξέρω αν επιζή ακόμη η μνήμη του, ήταν στην Πάτρα και είχε μαζέψει και οπαδούς και τους έλεγε ότι θα ζήσουμε και θα δούμε αυτά και αυτά τα γεγονότα και ερμήνευε την «Αποκάλυψη» και εσείς είστε οι εκλεκτοί και όταν του είπε κάποιος οπαδός “Αν δεν είναι δάσκαλε, που έχεις γεμίσει τον κόσμο με αυτά τα πράγματα, αν δεν είναι δεν θα ρεζιλευτούμε;” “Αδύνατον διότι πέφτουν οι Γραφές”! Αυτός πέθανε αλλά οι Γραφές δεν πέσανε! Και κάποιος άλλος διδάσκαλος του Ευαγγελίου αξιόλογος και σοβαρός κατά τ’ άλλα είχε πιστέψει ότι είναι αυτός και κάποιος σύλλογος που είχε ιδρύσει ένας εκ των προφητευθέντων δύο προφητών και ότι θα μπει στην Κωνσταντινούπολη και άλλα πολλά. Όχι τυχαίοι άνθρωποι, όχι τυχαίοι άνθρωποι. Λοιπόν, γι’ αυτό πολλή προσοχή στο να ερμη­­νεύουμε την «Αποκάλυψη» και να θέλουμε να κάνουμε αναδρομή σε συγκεκριμένα γεγονότα. Καλύτερα να τα μάθουμε την ημέρα που θα έρθουν. Σας είπα και άλλη φορά είναι μια νοσηρά περιέργεια να θέλουμε να μάθουμε πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία. Η Δευτέρα Παρουσία για κάθε χριστιανό είναι ο θανατός του. Την στιγμή που πεθαίνουμε για μας γίνεται η Δευτέρα Παρουσία. Η προσωπική μας Δευτέρα Παρουσία είναι ο θάνατος. Ο θάνατος μπορεί να συμβή από το ένα λεπτό στο άλλο. Τί μας ενδιαφέρει πότε θα γίνει η καθολική Δευτέρα Παρουσία. Είναι μια νοσηρά περιέργεια και είναι ένα κόλπο του διαβόλου να μας απομακρύνη από την εργασία της σωτηρίας μας. Όχι λοιπόν πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία, αλλά πότε ενδέχεται να πεθανουμε εμείς. Πού συμβαίνει μπορεί και μετά ένα δευτερόλεπτο. Λοιπόν, σου συνιστώ να μη πολυασχολείσαι με την «Αποκάλυψη». Και, συγχώρεσέ με, και μάλιστα εσύ προσω­πικώς. Λοιπόν, προχώρει.
Ακροατής: Το ερώτημα δεν έχει σχέση με το πότε θα γίνει η «Αποκάλυψη».
π. Επιφάνιος: Εγώ καταρχήν, πριν μου πης το χωρίο, σου συνιστώ, γιατί είπες προσπαθώ και δεν μπορώ να βρω ερμηνεία, σου συνιστώ ν’ αφήσης αυτή την προσπάθεια και να βρης κάτι άλλο ωφελιμότερο για την ψυχή σου.
Ακροατής: Λοιπόν να θέσω το ερώτημα;
π. Επιφάνιος: Ναι πες μου.
Ακροατής: Μας λέει η «Αποκάλυψη» ότι δύο κατηγορίες ανθρώπων δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο. Όλοι οι άλλοι θα τον προσκυ­νήσουν εκτός από δύο κατηγορίες ανθρώπων που θα είναι ελάχιστοι. Η πρώτη κατηγορία θα είναι εκείνοι οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στις 144.000 και που φυσικά είναι άμωμοι και δεν εμολύνθησαν υπό γυναικός, όπως λέει καθαρά κλπ. κλπ. δηλαδή αναφέρεται στους αγίους ξεκάθαρα.
π. Επιφάνιος: Ο αριθμός καταρχήν είναι συμβολικός δεν είναι πραγματικός.
Ακροατής: Το 144.000 είναι συμβολικό;
π. Επιφάνιος: Ναι, όχι πραγματικό. Γιατί αν προσέξης παρακάτω λέει εκ φυλής Ρουβήμ τόσοι, εκ φυλής Δαν τόσοι, δηλαδή εκεί τους παρουσιάζει όλους σαν να είναι Εβραίοι αυτοί. Αν το πάρης κατά γράμμα εκεί θα κατα­λήξης ότι ομιλεί περί Εβραίων. Περί 12.000 εκ κάθε φυλής Εβραϊκής. Ε­­πο­μένως δεν είναι κατά γράμμα, είναι συμβολικό αυτό. Προχώρει παρακάτω. Και το νούμερο και η καταγωγή και τα δύο είναι συμβολικά επειδή ο αριθμός 12 είναι συμβολικός, όπως και το 10 και το 12 είναι συμβολικός.
Ακροατής: Η δεύτερη κατηγορία, νομίζω ενδιαφέρει πολλούς αυτό
π. Επιφάνιος: Εγώ αμφιβάλλω αν ενδιαφέρη άλλον από σένα. Προχώρει όμως, προχώρει!
Ακροατής: Η δεύτερη κατηγορία των ανθρώπων που δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο είναι εκείνοι οι οποίοι το όνομά τους είναι γραμμένο στο βιβλίο της Ζωής από καταβολής κόσμου εκτός εάν αμαρτήσουν τόσο ώστε να σβηστή το όνομά τους από το βιβλίο της Ζωής, όπως αναφέρει κάπου η «Αποκάλυψη» καθώς και στην Παλαιά Διαθήκη και από τον Δαυίδ και από τον Ησαΐα. Πάνω σ’ αυτό. Η πρώτη κατηγορία δεν μας ενδιαφέρει είναι οι άγιοι 144.000.
π. Επιφάνιος: Στάσου! Γιατί δεν μας ενδιαφέρει; Δεν μπορούμε να μπούμε κι εμείς μέσα σ’ αυτούς; Γιατί δεν μας ενδιαφέρει;
Ακροατής: Δεν θεωρώ τον εαυτό μου άγιο.
π. Επιφάνιος: Δεν πρόκειται για τον εαυτό σου, εμείς σαν χριστιανοί, γιατί δεν μας ενδιαφέρει; Είναι κλειστός ο αριθμός δεν μπορούμε να μπούμε εμείς μέσα; Επομένως μας ενδιαφέρει. Λοιπόν, προχώρει.
Ακροατής: Η δεύτερη κατηγορία μας ενδιαφέρει. Πως μπορού­με Γέροντα να ξέρουμε εάν το όνομά μας είναι γραμμένο στο βιβλίο της Ζωής και να τ’ αφήσουμε όλα …. δεν θα προσκυνήσουμε τον Αντίχριστο. Υπάρχει τρόπος να το ξέρουμε; Αυτό ήθελα.
Καθηγητής κ. Γαλίτης: Τώρα είναι σαν να ρωτάτε μπορώ να ξέρω άμα θα πάω στον Παράδεισο ή όχι; Αυτό ο καθένας πρέπει να αγωνίζεται για να μπει και όχι να το ξέρει εκ των προτέρων
π. Επιφάνιος: «Μετά φόβου και τρόμου την εαυτόν σωτηρίαν κατεργάζεσθε».
κ. Γαλίτης: Και ξέρουμε εάν θα πάμε στον Παράδεισο, το ξέρουμε εάν πιστεύουμε στο Θεό και είμαστε όπως είπαμε στην Εκκλησία και εργαζόμαστε την σωτηρία μας μετά φόβου και τρόμου. Ξέρουμε ότι θα πάμε στον Παράδεισο, ξέρουμε ότι για μας ήρθε ο Χριστός, για μας είναι ο Παράδεισος και εμείς έχουμε στάδιο μπροστά μας ανοιγμένο το οποίο πρέπει να αγωνιστούμε τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι που λέει ο απ. Παύλος να αγωνιστούμε για να καταλήξουμε εκεί. Αυτό το ξέρουμε. Και αν όντως αγωνιστούμε έτσι, ξέρουμε ότι είναι γραμμένο το όνομά μας στο βιβλίο της Ζωής. Το άλλο το 144.000 είναι το τάγμα το εξαιρετικό των μοναχών, οι μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν. Είναι η ειδική κατηγορία των μοναχών αλλά όχι πάλι αυτοδικαίως κάθε μοναχός πηγαίνει στον Παράδεισο, αλλά εφ’ όσον και εκείνος τηρήσει όλα αυτά τα οποία απορρέουν από την μοναχική του ιδιότητα. Συνεπώς νομίζω ότι το συμπέρασμα και η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ότι, αυτό που ζητάει από εμάς ο Θεός είναι να τηρήσουμε αυτά τα οποία περιμένει από μας, να βαδίσουμε τον αγώνα αυτόν για να μείνει το όνομά μας στο βιβλίο της Ζωής.
π. Επιφάνιος: Πολύ σωστά τα είπε ο κ. Καθηγητής.
π. Επιφάνιος: Εάν εργαζόμεθα τας εντολάς του Θεού το όνομά μας είναι γραμμένο εις την Βίβλο της Ζωής. Εάν όχι το όνομά μας θα σβηστεί. Φαίνεται εσύ θέλεις να σου στείλει ο Θεός ένα συμβόλαιο σφραγισμένο και να σου λέει το δικό σου είναι. Έ, αυτό δεν θα το λάβεις ποτέ. Συμβόλαια δεν στέλνει ο Θεός.
Ακροατής: Θέλω να πω κάτι το σύμβολο αυτό του 144.000. Έχω διαβάσει αλλού σε άλλα πατερικά βιβλία ότι 12 είναι οι 12 φυλές του [ Ισραήλ.
π. Επιφάνιος: Μα το λέει και η «Αποκάλυψη» ρητώς. Το είπα προολίγου. Λέει 12 εκ φυλής Ρουβήμ, 12 εκ φυλής Ζαβουλών, 12 εκ φυλής Δάν. Το λέει, από κάθε φυλή 12.000.
(12Χ12=144)
Ακροατής: Οι Πατέρες λένε ότι είναι συμβολικός ο αριθμός αυτός; Το λένε καθαρά; Είναι συμβολικός;
π. Επιφάνιος: Οι πατέρες δεν ησχολήθησαν με την ερμηνεία της «Απο­κα­λύψεως» όπως ασχολούνται οι σημερινοί σύγχρονοι. Όσοι Πατέρες είπαν κάτι, θέλω να πω υπέπεσαν σε απλή ιστορική ερμηνεία, αναδρομή σε γεγονότα δεν έκαναν. Και χαρακτηριστικό κάτι άλλο: Ομιλίες Πατέρων της Εκ­κλη­σίας στην «Αποκάλυψη» δεν έχομε. Και κάτι ακόμη: Σας στο έχω πει κι άλλη φορά. Χαρακτηριστικό. Η Εκκλησία, ενώ δεν έχει αφή­σει βιβλίο για βιβλίο της Καινής Διαθήκης, σχεδόν όλα δε και της Παλαιάς, που να τα έχει ως αναγνώσματα, αν διαβάζετε τώρα όσοι διαβά­ζετε τον Όρθρο και τον Εσπερινό του Τριωδίου θα δείτε κάθε πρωΐ και κάθε απόγευμα από μια δυό προφητείες, ή ψαλμούς ή χίλια δυό άλλα. Δεν έχει βάλει ούτε ένα αναγνωσμα σε όλο τον κύκλο του εκκλησιαστικού έτους, ούτε ένα αναγνωσμα από την «Αποκάλυψη». Ακριβώς για τον κίνδυνο των παρερμηνειών. Ενώ τη δέχεται ως βιβλίο θεόπνευστο και την έχει στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης, στην λατρεία της δεν την εισή­γαγε. Αυτό είναι σαν να λέη, να κρούη τον κώδωνα του κινδύνου: “Μη ασχολείσθε με την ερμηνεία της «Αποκαλύψεως», υπάρχει κίν­δυνος”! Λοιπόν όλοι μας, εξαιρέτως εσύ (σημ.: απευθύνεται σε κάποιον που είχε μανία με την ερμηνεία των αριθμών και των γεγονότων της «Αποκαλύ­ψεως»), σταμάτα να ερμηνεύεις την «Αποκάλυψη»! Γιατί μετά από λίγο θα μας πεις ότι κάπου βρήκες τον εαυτό σου. Σου είπα οι πατέρες δεν έχουν ασχοληθεί με την έννοια αυτή που λές εσύ. Δεν έχουν κάνει αναδρομή στα γεγονότα της «Αποκαλύψεως».
Ακροατής: Λένε ότι είναι συμβολικό το νούμερο;
π. Επιφάνιος: Βεβαίως!
Ακροατής: Αυτό ισχυρίζονται και οι θεολόγοι σήμερα. Το λένε οι Πατέρες αυτό;
π. Επιφάνιος: Ναί. Άκουσε παιδάκι μου. Όλα τα της «Απο­κα­λύψεως» είναι συμβολικά. Όταν λέη ότι είχε θαλασσα, ότι ο ήλιος δεν έδυε, αυτά είναι πραγματικά; Όταν λέη η πρώτη κολώνα σάπφειρος, η δεύτερη ίασπις, η τρίτη υάκινθος, η τέταρτη σαργόλις και ούτω καθ’ εξής, αυτά είναι πραγματικά; Οι πυλώνες ήταν έτσι; Αυτά είναι πραγματικά; Για να δείξη το μεγαλείο της πόλεως του Θεού, της Άνω Ιερουσαλήμ την περι­γράφει με υλικά, με ανθρώπινα μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι είναι πραγματικά; Και η θαλασσα είναι ακύμαντος και γαληνιαία. Και ο ήλιος εκεί δεν δύει ποτέ, αυτά είναι πραγματικά; Έχει ήλιον τέτοιον υλικόν η Άνω Ιερουσα­λήμ; Όλα είναι συμβολικά τα της «Αποκαλύψεως»!
Ακροατής: Αφού λέει ότι η πόλις του Θεού έχει 12 μίλια μήκος, 12 ύψος πάλι κι αυτό δεν μπορούμε να φανταστούμε την πόλη…
π. Επιφάνιος: Για να δώση την τελειότητα των διαστάσεών της.
κ. Γαλίτης: Επειδή το 12 είναι ο τέλειος αριθμός. Είναι και ιερός αριθμός, οι 12 φυλές του [ Ισραήλ, οι 12 απόστολοι και συγχρόνως είναι και για τους Βαβυλωνίους ο τέλειος αριθμός που ήρθε μέσω των Εβραίων και ξέρουμε ότι το 12 είναι 12 οι μήνες του χρόνου, το 360 είναι οι μέρες του κύ­κλου, είναι ένας συμβολικός αριθμός όχι μόνο στην Αγία Γραφή αλλά και στον πολιτισμό γενικότερα. Είναι ο άρτιος, ο τέλειος αριθμός. π. Επιφάνιος: Άλλη ερώτηση;».
Όλα αυτά είναι όχι μόνο ενδεικτικά για τις απόψεις του π. Επιφανίου αλλά και αποδεικτικά. Όσοι αμφιβάλλουν ακόμη και ενδιαφέρονται, όμως, για την αλήθεια, χωρίς προκατάληψη, ας ρωτήσουν και άλλους κληρικούς από τον στενό κύκλο των εν Χριστώ μαθητών του για να βεβαιωθούν. Το έργο το δικό μου, η υποχρέωσή μου να καταθέσω αυτά που άκουσα και έμαθα τελειώνει με το δημοσίευμα αυτό. Οριστικά και αμετάκλητα!
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
«Ενοριακή Ευλογία»
Τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου
Αριθμ. Τεύχους 108-109

ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

 

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΣ - Η ΠΑΓΚΟΣΜΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ή ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, έχει ένα μόνο σκοπό. Ένα σκοπό που προσπάθησε κατά καιρούς να εφαρμόσει αλλά έβρισκε πάντα τον δρόμο κλειστό. Τώρα όμως ο δρόμος άνοιξε. Με την τεχνητή κρίση χρέους που δημιούργησε, βρήκε τον τρόπο και άνοιξε την πόρτα για την τελική της επίθεση. Μία επίθεση που έχει σαν στόχο να δημιουργήσει δύο τάξεις ανθρώπων. Τους πλούσιους που θα νέμονται τα πάντα και τους φτωχούς, που θα δουλεύουν για αυτούς, με άνταλλαγμα ένα κομμάτι ψωμί! Ναι έτσι ακριβώς είναι. Μην έχεις καμμία αμφιβολία.

Η επίθεση που γίνεται τώρα μέσω της χώρας μας , έχει πλέον σαν τελικό στόχο την ελεύθερη ακόμη, ΕΥΡΩΠΗ. Ποίοι ηγούνται αυτοί της τελικής επίθεσης; Οι τραπεζίτες, μέσω ΑΜΕΡΙΚΗΣ και η ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ . Και ποία χώρα επέλεξαν να κάνουν απόβαση; Μα ποιά άλλη. Την ΕΛΛΑΔΑ μας. Γιατί εμάς και όχι κάποια άλλη; Μα γιατί εδώ ετοίμαζαν το έδαφος από καιρό και μόλις βρήκαν το κάταλληλο εργαλείο έβαλαν μπροστά το σχέδιο τους. Ποίος όμως ήταν το κατάλληλο εργαλείο; Φυσικά ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ο αμερικανοσπουδαγμένος! Αν δείς την ταινία, ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ του
ΠΟΛΛΑΝΣΚΙ, θα καταλάβεις πολλά, μα πάρα πολλά..
Κια γιατί αυτός και όχι εσύ; Διότι κουβάλαει ένα βαρύ όνομα, από την άλλη έχει μπροστά του ένα αδιάφορο ΕΛΛΗΝΑ, που τον 21 αιώνα ακόμη και τώρα συντηρεί τον διαχωρισμό σε δεξιό και αριστερό. Έτσι επιλεχθηκε ο άνθρωπος τους, γνήσιος ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ, την ελληνική γλώσσα βλέπεις και μόνος σου δεν την κατέχει , το σχέδιο της άλωσης αυτής της περήφανης χώρας, στήθηκε. Με τον άνοδο του στην εξουσία, το σατανικό σχέδιο τους σχέδιο, μπήκε σε εφαρμογή!
Δεν σας κουράσω τι έχει κάνει, τα ξέρετε.
Θα αναφερθώ στην τελική επίθεση του σχέδιου που γίνεται με το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ πρόγραμμα.
Ένα πρόγραμμα που το παρουσίαζουν σαν σωτηρία αλλά η αλήθεια είναι άλλη. Είναι το τελειωτικό χτύπημα, στην μεσαία τάξη, η οποία αντιστέκεται, έχει ακόμη λίπος, όμως παράλληλα κακή νοοτρόπια, με το σκεπτικό εγώ να σωθώ και το κόμμα μου να είναι καλά και όλα τα άλλα δεν με ακουμπάνε! Γονατίζοντας την όμως, ανοίγει ο δρόμος για την άλωση της χώρας!
Διότι τι άλλο σκοπεύει η φοροεπιδρόμη παντού; Τι άλλο είναι από την ισοπέδωση της; Τι άλλο είναι ο κεφαλικός φόρος; Ο φόρος που έβαζε η ΟΘΩΜΑΝΙΚΉ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ, σε όσους δεν ήταν υπήκοοι της! Ετσι μας αντιμετωπίζει, η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΆΤΩΝ, με τα εργαλεία της, φιλοξενούμενους στην χώρας μας! Και μιλώ για τον κεφαλικό φόρο , μια σατανική σκέψη , η οποία θα εφαρμοσθεί και μάλιστα αναδρομικά και για τα επόμενα 4 χρόνια. Τι θα συμβεί; Πρόσεχε λοιπόν. Θα υποβάλεις φορόλογικη δήλωση, το φετινό λάθος να πάρεις λεφτά πίσω δεν το ξανακάνουν , θα βγαίνεις χρεωστικός . Δηλαδή θα πληρώνεις φόρο για τα δηλώθεντα εισόδηματα και μετά θα πληρώνεις και κεφαλικό φόρο! ΄Ετσι δεν σου κόβουν μισθό, άρα είναι εντάξει με σένα, αλλά στην ουσία οι 12 μισθοί γίνονται 10 και κάτι! Ο οποίος θα μειώθει και άλλο με τις υπόλοιπες αυξήσεις.! Αλλά θα σου λένε, ότι το κάνουν για να σε σώσουν, και την ίδια ώρα θα στρώνουν το χάλι στους τραπεζίτες!
Το σατανικό τους σχέδιο βρίσκεται στην πλήρη εφαρμογή του.
Έχει δε όμως δυστυχώς σύμμαχους. Εσένα που αδιαφορείς , κάτι κάνεις με τους αγανακτισμένους , αλλά και την πλειόψηφία των κομμάτων που περίμενουν την ώρα τους να κάνουν την κρίση ευκαίρια.
Θα μου πεις. Ποιός θα μας σώσει; Κάνεις πάρα μόνο εσύ ο ίδιος! Βγαίνοντας στις πλατείες , στην γειτονιά σου ενημέρωντας τον γείτονα σου, στην δουλειά σου , στο διαδύκτιο, λέγοντας ότι όταν πιάνει φωτιά το σπίτι του γείτονα περίμενε και την σειρά σου. Έτσι απλά. Το σατανικό τους σχέδιο δεν πρέπει να περάσει. Διαφορετικά σε πολύ λίγο χρόνο θα είσαι η καμαριέρα της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!
Υ.Γ. Είπα εσένα σύμμαχο, ισχύει και για μένα, Αλλά τα παραμύθια τελείωσαν και είναι η ώρα του κακού λύκου! Ας τον πολεμήσουμε όπως και με όποιο δημοκρατικό τρόπο μπορούμε! Ήλθε η ώρα της μάχης!