Μια σωτηρία αμφιβολία: Απ. Θωμάς Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας

 Μια ξεχωριστή φιγούρα μάς παρουσιάζει η Εκκλησία μας αυτή την Κυριακή, την πρώτη μετά το Πάσχα. Είναι ο μαθητής του Χριστού, ο Απόστολος και άγιος Θωμάς. Ο «άπιστος» Θωμάς, όπως έχει παραμείνει στη λαϊκή έκφραση. Πώς, όμως, έχει προκύψει αυτή η αντίληψη;

Πηγή:www.saint.gr

Όλα, φυσικά, βασίζονται στην ευαγγελική διήγηση που αναφέρεται στη συνάντηση του αναστημένου Ιησού με το Θωμά. Η θεία οικονομία θέλησε ώστε ο Θωμάς να μην παρίσταται στην πρώτη συνάντηση που είχε ο Κύριος με τους υπόλοιπους μαθητές. Έτσι, όταν εκείνοι τον βρήκαν, του μετέφεραν τη συγκλονιστική εμπειρία που είχαν με τον ζωντανό και πάλι Δάσκαλό τους. Ο Θωμάς στάθηκε δύσπιστος σ’ αυτά που άκουγε. «Πώς είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο», αναρωτήθηκε. «Πώς γίνεται να ξαναζωντανέψει κάποιος που είχε πεθάνει δύο μέρες πριν;». Γι’ αυτό δηλώνει αμέσως: «Αν δεν δω ο ίδιος με τα μάτια μου αυτό που μου λέτε και αν δεν βάλω τα χέρια μου στις πληγές Του, δεν πρόκειται να πιστέψω τίποτα!».

Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Θωμάς συμπεριφέρεται όπως σχεδόν κάθε άνθρωπος. Που θέλει να βασίζει τις αντιλήψεις του σε ό,τι του λένε οι αισθήσεις του. Που θέλει να εξηγεί τα πάντα γύρω του με ό,τι του φαίνεται πιο λογικό. Αγνοώντας, ενδεχομένως, τους περιορισμούς του λογικού του, προσπερνώντας το γεγονός ότι δεν μπορεί να τα γνωρίζει όλα, ότι έχει μια περιορισμένη θέαση των πραγμάτων. Λησμονεί, για παράδειγμα, τα θεία δώρα στη ζωή του, όπως ακριβώς και ο Θωμάς λησμόνησε αυτά που είχε δει προηγουμένως: την ανάσταση του Λαζάρου, της κόρης του Ιαείρου, του γιου της χήρας στη Ναΐν, και όλα τα υπόλοιπα θαυμαστά που είχε τελέσει για τρία συναπτά έτη ο Διδάσκαλός του.

Και ο Κύριος; Πώς αντιδρά στις επιφυλάξεις του μαθητή Του; Πώς αντιμετωπίζει τη δυσπιστία του; Για άλλη μια φορά Τον βλέπουμε να συγκαταβαίνει στην ανθρώπινη αδυναμία, να δείχνει κατανόηση στον ανθρώπινο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς και να καλεί το Θωμά να τον δει και να αγγίξει με τα χέρια του τα σημάδια από τις πληγές. Ουσιαστικά, μέσα από το πρόσωπο του Θωμά, απαντά στη δική μας δυσπιστία, στην καχυποψία και τις επιφυλάξεις μας. Γι’ αυτό ακριβώς και οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν αποδοκιμάζουν αλλά, αντίθετα, τον επαινούν το Θωμά. Γι’ αυτό και η υμνογραφία της ημέρας τονίζει ότι Ο Χριστός «χαίρεται, όταν οι άνθρωποι Τον ερευνούν», Τον ψάχνουν και θέλουν να μάθουν γι’ Αυτόν.

Τις απαντήσεις όμως σ’ αυτή τη στάση του Θωμά μπορούμε να τις δούμε επιπλέον τόσο στο ευαγγελικό κείμενο όσο και στην υπόλοιπη εκκλησιαστική παράδοση. Καταρχάς, ο τιμώμενος Απόστολος δεν χρειάστηκε να ψηλαφήσει το άχραντο σώμα του Κυρίου: στην κλήση που του απευθύνθηκε, δήλωσε ευθέως ότι πλέον πιστεύει στην Ανάσταση. Εκτός αυτού, γνωρίζουμε ότι ταξίδεψε μέχρι τις μακρινές Ινδίες για να διαδώσει το χαρμόσυνο μήνυμα της ήττας του θανάτου. Αξιοποίησε, δηλαδή, την προσωπική του εμπειρία, θέτοντάς την στη διακονία του λόγου του Θεού. Όπως ακριβώς έκανε ο Πέτρος. Όπως δεν έκανε δυστυχώς ο Ιούδας.

Ας μην υποτιμούμε, συνεπώς, τόσο εύκολα τη στάση του Αποστόλου Θωμά. Ο ίδιος ο Κύριος δεν το έκανε. Και ο ίδιος ο Θωμάς δεν περικλείσθηκε σε μια αυτάρεσκη και αδιέξοδη αμφιβολία. Εξέφρασε αρχικά την ανθρώπινη αδυναμία του και κατόπιν μετέτρεψε τις επιφυλάξεις του σε μια ακλόνητη βεβαιότητα που βοήθησε τους συνανθρώπους του.

πηγή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ 18000+ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ Gay- Pride (ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ)‏

Φιλοξενούμε το παρακάτω δελτίο τύπου με την από μέρους μας ενθάρρυνση και υποστήριξη αυτής της προσπάθειας για συγκέντρωση υπογραφών κατά αυτής της εκδήλωσης που προσβάλλει και θίγει την ιστορία και τους ανθρώπους της πόλης της Θεσσαλονίκης. Θα θέλαμε μάλιστα να επισημάνουμε και το γεγονός ότι πέρυσι, κατά τη διάρκεια αυτού του δήθεν φεστιβάλ, τελέσθηκαν δημοσίως, πολλαπλά και επανειλημμένα, παράνομες πράξεις του κοινού ποινικού κώδικα   που αφορούσαν την πρόκληση σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις (άρθρο 353 ΠΚ) σε βάρος ακόμη και ανηλίκων παιδιών που οι ανυποψίαστοι γονείς τους είχαν την ατυχία να βρίσκονται ή και να διαμένουν στην περιοχές από όπου διήλθε η «πομπή» των εορταζόντων την “επικράτηση” της ανομίας τους. Για τις δύο ημέρες λοιπόν που θα διαρκέσει και φέτος αυτό το «φεστιβάλ» (14 και 15 Ιουνίου) περιορίζονται θεμελιώδη δικαιώματα των γονέων της Θεσσαλονίκης και των ανηλίκων παιδιών τους αφού κεντρικοί δημόσιοι χώροι και οδοί θα είναι απαγορευμένοι και ακατάλληλοι για αυτούς…

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ “GAY-PRIDE” ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

Ἀγαπητοί μας συμπολίτες καί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

 

τόν περασμένο Ἰούνιο (22 καί 23 τοῦ 2012), διεξήχθη διήμερο gay-pride festival στή Θεσσαλονίκη. Τό festival διοργάνωσε καί ἐγκαινίασε ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης.

 

Ὁ Δήμαρχος:

 

•    ἔχοντας ἀπαγορεύσει μόλις λίγο καιρό πρίν τό gay-pride στούς Ποντίους συμπολίτες μας (πού ἀριθμοῦν ἑκατομμύρια στή χώρα μας), νά συγκεντρωθοῦν στό ἴδιο σημεῖο (πλατεία Ἁγίας Σοφίας) εἰς ἱστορικήν μνήμην τῆς γενοκτονίας τους ἀπό τούς Τούρκους,
•    ἔχοντας ἀγνοήσει τήν οἰκονομική καταστροφή στήν ὁποία βουλιάζουμε ἐθνικῶς καί πού δέν ἐπιτρέπει ἄλογες σπατάλες τοῦ δημοσίου χρήματος,
•    ἔχοντας ἀγνοήσει ἀντιδημοκρατικά τή γνώμη τῶν δημοτῶν του γιά τέτοιου περιεχομένου «ἐκδηλώσεις»,
•    ἔχοντας ἀδιαφορήσει γιά τήν διάβρωση τῶν χρηστῶν ἠθῶν τόσο τῶν ἐνηλίκων, ὅσο κυρίως τῶν ἀνηλίκων συμπολιτῶν του,
•    ἔχοντας διασαλεύσει τήν ἰσορροπία τῆς πατροπαράδοτης Ἑλληνικῆς κοινωνίας,
•    μά προπαντός, καταβλασφημώντας μέ αὐτή του τήν ἐνέργεια τό Συνταγματικά Κατοχυρωμένο Ἐπίσημο Θρήσκευμα τῆς χώρας μας, τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Πίστεως, πού καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία,

ἐπέτρεψε τή διοργάνωση παρέλασης “ὑπερηφάνειας” (gay pride) ὁμοφυλόφιλων, τοῦ μόλις περίπου 3% τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ. Συνέβαλε ὡς διοργανωτής καί ὑπέρμαχος μίας τέτοιας ἐνέργειας, στή μόλυνση τῶν χριστιανικῶν αἰθέρων τῆς πόλης μας, μέ τίς σεξουαλικά παραφύσιν κι ἀντορθόδοξες (καί ὄχι μόνο), προκλητικές συμπεριφορές (λεκτικές καί μή) τῶν ὁμοφυλόφιλων, σά νά εἶναι κάτι «καλόν κἀγαθόν».

Ὡς ἐκ τούτου,  ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό κι ἀπό ἀγάπη πρός τήν σωτηρία τῶν συνανθρώπων μας καί εἰδικά τῶν ὁμοφυλόφιλων, δέν μείναμε ἀδιάφοροι καί ἀδρανεῖς στήν δυσωδία αὐτῆς τῆς κοινωνικῆς σήψης πού σπέρνεται.  Χωρίς ἐμπάθεια πρός τά πρόσωπα πού εἶναι εἰκόνες Θεοῦ, ἀλλά μέ ὑγιῆ ἀντανακλαστικά ἀπέναντι στίς ἁμαρτωλές-ψυχολέθριες στάσεις ζωῆς, προβήκαμε σέ συλλογή ὑπογραφῶν διαμαρτυρίας. Τόσο γιά τήν ἐν λόγῳ ἐκδήλωση καί τά καταστροφικά κοινωνικά μηνύματα πού συνεπάγεται, ὅσο καί γιά κάθε ἐκδήλωση παρόμοιου περιεχομένου, πού μᾶς μετατρέπει σέ νέα Σόδομα καί Γόμορρα.

Μέχρι στιγμῆς, ἔχουμε συλλέξει  18.720 ὑπογραφές διαμαρτυρίας συμπολιτῶν μας (ἕνα μικρό δεῖγμα μόνο ὀλιγόχρονης ἐξόρμησης), οἱ ὁποῖες μέ ἐνημερωτική ἐπιστολή ἐπιδόθηκαν  στόν Δήμαρχο κ. Γιάννη Μπουτάρη καί κοινοποιήθηκαν σέ ὅλες τίς Μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος καί σέ ἄλλους ἐπίσημους φορεῖς καί πρόσωπα τῆς πολιτικῆς καί κοινωνικῆς σκηνῆς, προκειμένου νά ἀναλάβει ἕκαστος τίς εὐθύνες του, γιά τήν κάθαρση καί ὁμαλή λειτουργία τῆς Πολιτείας καί τοῦ βίου μας.

Ὅποτε ὑπάρχουν νέες ἐξελίξεις στό θέμα, θά ἐνημερώνουμε μέ ἀνάλογο Δελτίο Τύπου, πρός ἀφύπνιση καί εὐαισθητοποίηση ὅλων.

 

Μέ σεβασμό,

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

αντιγραφή

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ Ο «ΘΕΟΣ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ ΠΟΥ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΩ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΓΙΟΓΚΑ

Konstantin Rudnev

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ Ο «ΘΕΟΣ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ

ΠΟΥ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ

ΜΕΣΩ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΓΙΟΓΚΑ

Σύμφωνα με το ReligionNewsBlog.com,

η σέκτα έχει παράρτημα και στην Ελλάδα!

   Ευτυχώς στη Ρωσία οι Νόμοι υπάρχουν και τηρούνται. Ο 45χρονος Konstantin Rudnev, καταδικάστηκε για  βιασμό, διακίνηση ναρκωτικών, σεξουαλική επίθεση και για«τη δημιουργία ενός οργανισμού που παραβιάζει την προσωπικότητα και τα δικαιώματα των ανθρώπων». Αυτό ήταν το τέλος του ταξιδιού του αυτοαποκαλούμενου «προφήτη» ο οποίος κατείχε και τον τίτλο τουΜεγάλου Σαμάνου Muni Shri Dzhnan Avatar.

Ο πρώην χαλυβουργοεργάτης ίδρυσε την «σκληρή» σέκταAshram Shambalaστην πόλη του Νοβοσιμπίρσκ στα τέλη της δεκαετίας του 1980, και κατάφερνε να αποσπά ολόκληρες περιουσίες από τα θύματά του με αντάλλαγμαμε διάφορες τελετουργίες. Η αίρεση λειτουργεί ως ένα δίκτυο «άσραμ», ή μικρές κοινότητες που ζουν στο ίδιο σπίτι ή το διαμέρισμα, και έχει υποκαταστήματα σε περισσότερες από 20 μεγάλες ρωσικές πόλεις, καθώς και στην Ουκρανία, τηνΕλλάδακαι τη Δανία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 1999, η σέκτα είχε περίπου 10.000-15.000 μέλη. Ο αριθμός των σημερινών μελών της είναι άγνωστος και εκτιμάται περίπου30.000μέλη.

Ο45χρονος Konstantin Rudnev ανάγκαζε τα μέλη της αίρεσής του να παίρνουν μέρος σε όργια, μυστικιστικές τελετές και εμπορία ναρκωτικών, ανέφερε το δικαστήριο του Novosibirsk. Απαιτούσε τυφλή υποταγή από τους ακόλουθούς του, οι οποίοι ήταν ηλικίας14 έως 30 ετώνκαι στρατολογούντανμέσω διαδικτύου με την προσφορά σεμιναρίωναλλά και μέσωμαθημάτων γιόγκα,  κατέληγαν όμως να κάνουν χρήση ναρκωτικών και να συμμετέχουν σε όργια(Όλα τα όργια γυρίστηκαν σε βίντεο και πωλούνται στο εξωτερικό), τα οποία είχαν επίκεντρο πάντα τον Rudnev. Ήταν υποχρεωμένοι να τρώνε μια σούπα με λαχανικά, να κοιμούνται 3-4 ώρες την ημέρα και χρειάζονταν άδεια ακόμη και για να πάνε στην τουαλέτα.

Η σέκτα προσέλκυε πολλές γυναίκες με την υπόσχεση ότι θα τις δίδασκε να «απελευθερώσουν την κρυφή σεξουαλική τους ενέργεια».Οι απόφοιτοι του σχολείου έπρεπε να περάσουν «εξετάσεις», όπως να λάβουν μέρος σε ομαδικό σεξ και σεξ με ζώα. Οι ηγέτες της αίρεσης το ονόμαζαν ‘tantrum-yoga.’ 

Οι διδασκαλίες του Rudnev υπάρχουν σε ένα βιβλίο με τίτλο «Ο δρόμος ενός τρελού», το οποίο καλεί τους οπαδούς να απορρίψουν τον συμβατικό τρόπο ζωής, τη μελέτη και την απόκτηση παιδιών.

Οι οπαδοί της λατρείας πείστηκαν να πουλήσουν διαμερίσματα και αυτοκίνητα και να κόψουν τους δεσμούς με τους συγγενείς τους.

«Ψυχολογική πίεση ασκήθηκε στα μέλη», δήλωσε η Ιρίνα Zebrova, εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB). «Αναγκάστηκαν να ακολουθούν τυφλά τις εντολές του ηγέτη της αίρεσης. Οι άνθρωποι τιμωρήθηκαν με την έλλειψη τροφής και ύπνου.»

Ο Rudnev αρχικά είχε συλληφθεί το 1999, αλλά δραπέτευσε από ένα ψυχιατρικό άσυλο στο οποίο είχε σταλεί με πόρισμα ψυχιάτρου ότι πρόκειται περίπαράφρονος εγκληματία. Συνελήφθη και πάλι το 2005, αλλά οι οπαδοί του, αρνήθηκαν να δώσουν στοιχεία εις βάρος του. Ο τσαρλατάνος ​​τελικά συνελήφθη από την αστυνομία και το FSB, όταν ένα πακέτο ηρωίνης βρέθηκε στην τσέπη του. Κατασχέθηκαν 23 φορητοί υπολογιστές, μια μεγάλη ποσότητα ψυχοτρόπων ουσιών, καθώς και μια μικρή ποσότητα μαριχουάνας. Δεκαπέντε από τους πιστούς του, στη συνέχεια αποφάσισε να καταθέσουν εναντίον του.

ΟRudnev αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες κατά τη διάρκεια της 18μηνης δίκης στο Νοβοσιμπίρσκ και ισχυρίστηκε ότι τα ναρκωτικά βρέθηκαν στην τσέπη του, γιατί έβαλε το παντελόνι κάποιου άλλου κατά λάθος. Είπε στο δικαστήριο ότι ήταν«ένας εξωγήινος από τον Σείριο, που στάλθηκε στη Γη για να διαφωτίσει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στην αλήθεια».

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΤΒΟΡΚΙΝ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΑΣΡΑΜ

   Το δικαστήριο καταδίκασε τον Rudnev σε 11 χρόνια, σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας και τον διέταξενα πληρώσει 3,7 εκ. ρούβλια(£ 80.000), την αποζημίωση των θυμάτων του. Οι πληρωμές αναμένεται να γίνουν από την πώληση οκτώ αυτοκίνητων και δύο σπιτιών που κατασχέθηκαν από τον γκουρού, ο οποίος δήλωσε ότι θα εφεσιβάλει την απόφαση.

ΠΗΓΕΣ:

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/russia/9857871/Konstantin-Rudnev-Russian-cult-leader-jailed-for-sex-abuse.html

http://en.ria.ru/crime/20130207/179275492.html

http://www.religionnewsblog.com/22867/konstantin-rudne

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον       www.egolpion.com 

11   ΜΑΪΟΥ  2013

πηγή

Οι αυτοκτονίες είναι φαινόμενο του υλικού μας Κόσμου. Το φάρμακο πρόληψης είναι η επιστροφή στην Πνευματικότητα της Ορθοδοξίας.

Με αφορμή την αυτοκτονία ενός ακόμη επίλεκτου μέλους της Κοινωνίας μας, Αντιπρόεδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά Κώστα Ρεσβάνη, θέλω να σας καταθέσω δύο ιστορίες από το περιβάλλον μου.

Γνωστός μου, με τρείς απόπειρες αυτοκτονίας, με το ένα πόδι στο Δρομοκαϊτιο και με προταθείσα αγωγή ψυχοφαρμάκων, μετά από Εξομολόγηση σε Αγιορείτη στην Αθήνα πέρυσι τον Απρίλιο, πήγε στο Άγιο Όρος στην καλύβα του Αγιορείτη για περίπου ένα μήνα. 

Στην επιστροφή του από το Άγιο Όρος, εκπλαγήκαμε για την επαναφορά του σε κατάσταση ηρεμίας και στην διάρκεια των επόμενων 12 μηνών είδαμε και χαρήκαμε για την αισθητή βελτίωση του. Την εικόνα του συγκεκριμένου συνανθρώπου μας την βιώσαμε περισσότεροι από 20 συνάδελφοι, μεταξύ των οποίων και συνάδελφοι που είναι κατά της Εκκλησίας!!!

Ένας άλλος γνωστός, υπήρξε πολύ μεγάλος επιχειρηματίας σε χώρα της Νοτίου Αφρικής. Στα 65 του, πιάστηκε για παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος και κατασχέθηκε όλη η περιουσία του. Ο ίδιος οδηγήθηκε στην φυλακή για 2 χρόνια εκτίοντας ποινή δύο ετών σε καταναγκαστικά έργα. Μετά την αποφυλάκιση του, ξεκίνησε μια επιχειρηματική προσπάθεια εκτροφής αγελάδων. 

Η ιδέα του ήταν αποτυχημένη και έχασε ότι του είχε απομείνει από τις παράνομες εξαγωγές συναλλάγματος. Σε ηλικία 70 ετών και παντελώς κατεστραμμένος ξεκίνησε νέα προσπάθεια, στον τομέα εμπορίας μετάλλων σε συνεργασία με ένα φίλο του που ήταν και ο χρηματοδότης. Στα 75 του ήταν πάλι πολύ πλούσιος. Πέθανε τελικά από Καρκίνο στα 75 του.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι επιστήμες μπορεί να οδηγούν σε οικονομική ευμάρεια, αλλά όχι σε πνευματική επάρκεια και σε κτίσιμο ισχυρών προσωπικοτήτων. Η επιλογή της αυτοκτονίας συνδέεται με την έλλειψη πραγματικού σθένους για να αντιμετωπιστεί η απώλεια μιας περιουσίας. Γιατί έχουμε στηρίξει το "είναι μας" στον Υλικό Πλούτο. Δεν είναι έτσι.

Άλλοι καταλήγουν στα ψυχοφάρμακα που θέτουν τους ασθενείς σε μόνιμη εξάρτηση από τους γιατρούς και τα ψυχοφάρμακα. Δηλαδή τους βάζουν σε ένα λαβύρινθο χωρίς τέλος.

Μην στηρίζετε την ζωή σας στα υλικά αγαθά. Προσπαθήστε να ακολουθήσετε τον δρόμο της Πνευματικής μας Κληρονομιάς. Επισκεφτείτε το Άγιο Όρος ή άλλες Μονές όπου υπάρχουν πολύ καλοί Πνευματικοί. 

Γνωρίστε τον δρόμο της Πνευματικότητας. Μην απελπίζεσθε. Θα βρείτε ανάπαυση και θα μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τα δύσκολα με περισσότερη δύναμη.
πηγή

ΠΩΣ ΞΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΟΥΣ

Εκστατικές καταστάσεις τα υποτιθέμενα χαρίσματα των Πεντηκοστιανών

ΠΩΣ ΞΕΦΥΓΑ ΑΠΟ

ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΟΥΣ

Φ.Λ.

Κάποιες φορές ακόμα και ένα αυτοκόλλητο διαφημιστικό κάποιου αιρετικού μπορεί να προκαλέσει μεγάλες ταλαιπωρίες στην ψυχή που θα ζητήσει βοήθεια μέσω αυτού. Η μαρτυρία που ακολουθεί μας το αποδεικνύει. Αξίζει να σημειώσουμε πως οι ποιμαντικές ευθύνες είναι μεγάλες διότι επιτρέπουν να υπάρχουν αυτά τα κενά από τα οποία θα εισβάλλει ο κάθε αυτόκλητος σωτήρας ώστε να αλώσει την ταλαίπωρη ψυχή που αναζητά το Θεό. Εκτός από ενημέρωση για τη δράση των αιρετικών χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση ώστε κανένα προπαγανδιστικό υλικό των αιρετικών να μην βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Ο προσηλυτισμός μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα με κάθε νόμιμο τρόπο.  Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον

    Δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με την εκκλησία, ήμουν Χριστιανή Ορθόδοξη στην ταυτότητα… απλά πίστευα  ότι υπάρχει Θεός.  Δεν είχα ενεργοποιήσει αυτή μου την πίστη, όπως λαμβάνοντας μέρος στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, ή έχοντας πνευματικό, δεν κοινωνούσα (ή μάλλον κοινωνούσα έτσι χωρίς εξομολόγηση -μέγα σφάλμα αυτό-) μία φορά τον χρόνο. Να γνωρίζουμε όλοι  πως αν η ψυχή είναι άδεια χωρίς μυστηριακή ζωή και αθωράκιστη από τον πονηρό πλανάται εύκολα και οδηγείται  χωρίς εμπόδια στην απώλεια! Έτσι δεν μπορείς να συγκρίνεις το σωστό και το λάθος. Η άγνοια της Αληθείας είναι προϋπόθεση για να μπλέξεις στα πλοκάμια τους.

Κάποια στιγμή βρέθηκα εξαιτίας ενός προσωπικού μου προβλήματος σε αδιέξοδο και ήθελα κάπου να πιαστώ. Δεν γνώριζα καταρχήν ποια η διαφορά Ορθοδοξίας και Αίρεσης, τους θεωρούσα τότε όλους ίδιους, όλοι για τον ίδιο Θεό μιλάνε. Έτσι  αδαής και ανυποψίαστη χωρίς γνώση για τις πολύ σημαντικές τους διαφορές τους βρέθηκαν στον δρόμο μου οι πεντηκοστιανοί.

Σε κάποιον τηλ. θάλαμο είχαν κολλήσει ένα αυτοκόλλητό τους που έλεγε "θες να γνωρίσεις τον λόγο του Θεού"; και τον αριθμό τους. Σκέφτηκα, γιατί όχι κάτι κακό δεν θα μου έκαναν για Θεό θα μου μιλούσαν αν ήταν να αναπαυθώ και ίσως να λύσω κ  το πρόβλημά μου θα καλέσω. Τι έχω να χάσω;  Έτσι κάλεσα, και από την άλλη γραμμή ακούω να μου λέει ο "απόστολος"!!!ξέρετε είστε ευλογημένη γιατί έκανα προσευχή για να έρθει κάποιος άνθρωπος που να θέλει να τον διδάξω και να που ο Κύριος μου απάντησε άμεσα. Και με πολύ χαρά μου συστήθηκε σαν αδελφός Χριστιανός. Το συνδύασα και γω αμέσως στο μυαλό μου χάρηκα για την "υποδοχή" πήρα λίγο τα πάνω μου και σκέφτηκα ότι απ’ τον Θεό θα’ναι όντως.

Πιο πριν όμως είχα αρχίσει να βλέπω εντελώς τυχαία(!) -οργανωμένο το έγκλημα του πονηρού- στην τηλεόραση το κανάλι αν το γνωρίζετεHellas 65(προτεσταντικό) και είχα αρχίσει να επηρεάζομαι "θετικά";;;;!! σύμφωνα με το λαθεμένο μου κριτήριο. Ένιωθα μία παράξενη «αγαλλίαση…..!»

Ξεκινήσαμε λοιπόν με τον «αδελφό Χριστιανό» κάποια τηλεφωνικά ραντεβού κάθε βράδυ πριν τον ύπνο. Μου είπε ο εν λόγω κύριος να αρχίσουμε να κάνουμε προσευχή κοινή από το τηλ. και σιγά-σιγά μου λέει θα δεις πόσο διαφορετικά θα αρχίσεις να νιώθεις. Εγώ μη γνωρίζοντας τις προσευχές της εκκλησίας μας εκτός από τοΠάτερ Ημώνκαι τοΠιστεύωδεν είχα πρόβλημα μ’ αυτά που μου έλεγε να επαναλαμβάνω γιατί δεν έβρισκα κάτι το κακό σ’ αυτά.  Απλές κουβέντες που αντί να τις πούμε μεταξύ μας τις λέγαμε στον Θεό!!! Με στόμφο όμως και δυνατά.  Αλλά ποιον Θεό;! Μου διάβαζε κάποια εδάφια από την Αγία Γραφή και μου τα ανέλυε με τρόπο που με έπειθε. (Μετά κατάλαβα ότι έχουν και δικές τους Αγίες Γραφές και φυσικά καμία σχέση με τις ορθόδοξες ερμηνείες φάσκουν και αντιφάσκουν και παρερμηνεύουν τα πάντα! αλλά εγώ πρόβατο επί σφαγήν....). Πέρασαν οι μέρες, και άρχισα να νιώθω μέσα μου μια "γαλήνη" και "ηρεμία" περίεργη ένα πράγμα που ποτέ δεν είχα ξανανιώσει, λες και ήμουν σε νιρβάνα δεν αντιδρούσα σε τίποτα κακό, (δαιμονική ηρεμία) δεν είχα νεύρα ούτε καν τα φυσιολογικά!! Ένιωθα ότι αγαπούσα όλο τον κόσμο!! (για μιλήστε και βρίστε στο δρόμο ένα Ιεχωβά που μοιράζει την Σκοπιά θα σας αντιγυρίσει κουβέντα; Όχι βέβαια γιατί απλά βρίσκεται σε «δαιμονική ύπνωση». Αυτό το τονίζω γιατί πολλοί λένε μα οι Χριστιανοί είναι  θηρία μπροστά σε αυτούς που είναι όλο ευγένεια και καλοσύνη. Μη γελιέστε αδελφοί μου είναι υπνωτισμένοι και καλά δεμένοι κάτω από την επήρεια των  πονηρών πνευμάτων και αυτό γιατί δεν έχει ανάγκη ο πονηρός να τους πειράξει  άλλο γιατί απλά τους έχει κάνει δικούς του βάζοντάς τους στην αίρεση. ΚΑΙ οι Χριστιανοί δοκιμάζονται και περνούν από καμίνι γιατί δεν έχει καταφέρει να τους βγάλει από την οδό της σωτηρίας γι’ αυτό και μας παλεύει με διάφορους  τρόπους λυσσαλέα. Σας το λέω εκ πείρας.

 Με τον καιρό δεν μ' ενδιέφερε τίποτε, μόνο να μιλήσω μαζί του για τον Θεό και να κάνουμε την κοινή μας "προσευχή"! η οποία προσευχή το φωνάζω και το τονίζω ήταν ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ αλλά ούτε και ο ίδιος προφανώς μπορούσε να το δει χωμένος εκεί που βρισκόταν. Φώναζε από το τηλ.Κύριε Κύριεκαι τα γνωστά που λένε και στις συγκεντρώσεις τους και  για Παναγία και Αγίους κουβέντα! Δυστυχώς εγώ αυτό δεν το κατάλαβα ούτε στιγμή και δεν το παρατήρησα καθόλου αλλά και να τόβλεπα δεν θα μ' ενοχλούσε και ιδιαίτερα τότε γιατί δεν το θεωρούσα και καμία σημαντική διαφορά!! 

Ήρθε και η στιγμή της γνωριμίας από κοντά. Πέρασε από τον χώρο που εργαζόμουν τότε μου συστήθηκε μαζί με την οικογένειά του και μου έδειξε με τον τρόπο του ότι είμαι σχεδόν μέλος της!! τόσο καλά και αγαπημένα!! Ήδη λοιπόν είχε γίνει η «καλή αρχή», είχαν κερδίσει την εμπιστοσύνη μου και  την συμπάθειά μου το σωστό έδαφος για ν' αρχίσει ο ουσιαστικός προσηλυτισμός μου.

Συνέχισα για 1 1/2 μήνα περίπου την καθιερωμένη βραδυνή  "προσευχή" -επίκληση ώσπου "ξαφνικά"!!! ένα βράδυ την ώρα που διάβαζα την Αγία Γραφή μόνη μου κατόπιν δικής του καθοδήγησης,  αισθάνθηκα να χάνεται η γη κάτω από το πόδια μου. Αισθάνθηκα να μπαίνει κάτι από το κεφάλι  μου και να κυριεύει όλο μου το σώμα και τη σκέψη. Δεν ήξερα που βρισκόμουν και που πάταγα σοκαρίστηκα, λέω τι γίνεται, τι έπαθα ξαφνικά; Ένοιωσα ένα black out, Πετάω στην κυριολεξία την Αγ. Γραφή από τα χέρια μου, νιώθωντας ότι δεν έχει καμία αξία, και αρχίζω να αμφιβάλλω για την έννοια του Θεού και ό,τι αυτό συνεπάγεται, κάτι που ποτέ δεν σκέφτηκα, δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ή άρνηση για την πίστη μου άσχετα αν δεν την είχα ενεργή. Η αμφιβολία μου αναφερόταν ακόμα όμως και γι' αυτούς, ποιοι είναι, τι είναι που ξέρω τι μου λένε και αν είναι αλήθεια όλα αυτά και διάφορα τέτοια. Εννοείται ότι αμφέβαλλα και για την πίστη που είχα βαπτιστεί. Για το μόνο πράγμα όμως που δεν είχα πάθει σύγχυση ήταν για την αξία της Παναγίας μας, (μεγάλη η Χάρη της δεν το επέτρεψε)! Ένιωθα ότι άνοιξε το κουτί της Πανδώρας στο μυαλό μου και σκόρπισε ένα μεγάλο σκοτάδι.

Αμέσως παίρνω τηλέφωνο τον αιρετικό λέγοντάς του τα συμπτώματά μου. ΚΑΙ εδώ είναι η έκπληξη και το σημαντικό της ιστορίας: Μου λέει ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 1ο ΣΤΑΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΠΙΣΤΗ!!!!!! Μην ανησυχείς, ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ, είσαι σε πολύ καλό δρόμο, ήρθε η ώρα να έρθεις στην συγκέντρωσή μας να γνωρίσεις κ τους άλλους αδελφούς από κοντά που όλοι μαζί θα προσευχηθούμε για την στερέωσή σου.!!!!!! 

Ακούστε λοιπόν τι συμβαίνει εδώ: (Δια μέσου των δαιμονικών επικλίσεών τους καταφέρνουν να σπείρουν το χάος στην ψυχή του ορθόδοξου Χριστιανού με τα δαιμόνια που του στέλνουν, βάζοντάς του την αμφιβολία της ορθοδόξου πίστεως του η οποία αμφιβολία εδραιώνεται, και τέλος αναιρείται από τον ίδιο φυσικά, αφού συνεχίσει την επαφή του με την αίρεση,  και με  βούλησή του όταν έρθει η ώρα και η ψυχή έχει κάνει την στροφή της τον «βαπτίζουν» εξ αρχής στο όνομα της Αίρεσης! Έτσι γίνεται και επίσημο μέλος της!)

Όμως ας συνεχίσω. Μόλις το άκουσα αυτό μού’ κανε εντύπωση βέβαια πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει πραγματικά κάτι τέτοιο; μου το επιβεβαιώνει όμως ξανά. Ανακουφίζομαι προσωρινά με το λόγο του, του ξαναλέω όμως ότι αμφιβάλλω και γι’ αυτούς. Μου λέει με χαρά!! (σίγουρος ότι έχει την αλήθεια), -δεν πειράζει, κανένα πρόβλημα, αύριο θα έρθεις στην συγκέντρωση που πρόκειται να κάνουμε όλοι οι αδελφοί να τους γνωρίσεις, θα δεις και άλλα άτομα εκεί που ξεπέρασαν τα προβλήματά τους και βρήκαν τον δρόμο τους με τα ίδια συμπτώματα τα δικά σου. Θα το ξεπεράσεις άμεσα. Εγώ θα τους έχω ενημερώσει να κάνουμε όλοι μαζί προσευχή για σένα να γίνεις δυνατή στην πίστη (!!!!) -  και επειδή όπως μου λες αμφιβάλλεις, πριν φύγεις από το σπίτι σου κάνε την προσευχή σου στον Κύριο και παρακάλεσέ τον να σου δείξει τον ορθό δρόμο και Κείνος θα σε οδηγήσει. 

Έλα όμως που ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη.! Έκανα όπως μου είπε με τη διαφορά ότι εγώ εντελώς καλοπροαίρετη και θύμα έκανα την προσευχή μου στη Παναγία μας και στον αληθινό Θεό που γνώριζε ότι έπεφτα στην παγίδα, και όχι στον δικό του "Θεό" που εκείνος μου υποδείκνυε τόσο καιρό! ΚΑΙ ο Θεός άκουσε την  προσευχή μου, είδε την ταλαιπωρία μου, και θαυματουργικά επεμβαίνει και σώζει το απωλωλός!!!

Πηγαίνω στην συγκέντρωση.

Πριν φύγω από το σπίτι μου μιλάω με μία φίλη και της λέω που θα πάω και τι θα κάνω. Εκείνη λίγο προβληματισμένη, αλλά χωρίς να ασχοληθώ και πολύ το γιατί, μου ζητάει να της δώσω τη διεύθυνση κι χωρίς να μου πει τίποτε άλλο  κλείνουμε το τηλ. (Εδώ είναι και το ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ!).

Κατεβαίνω κάπου στην Πειραιώς, μπαίνω σε μία ψυχρή αίθουσα, ήταν η βάση τους, πλήθος κόσμου με περίμενε με ανυπομονησία. Είχαν όλοι ενημερωθεί για την κατάστασή  μου. Οι περισσότεροι νέα παιδιά (δυστυχώς!).  Σας τονίζω ότι η ψυχολογική μου κατάσταση ήταν πολύ άσχημη σωστό ράκος και με έντονα ψυχοσωματικά προβλήματα που ποτέ πριν δεν είχα. Με καλοσωρίζουν, με αγκαλιάζουν διάφοροι "σωσμένοι", από ναρκομανείς μέχρι ασθενείς που θεραπεύτηκαν από καρκίνο (αυτό μη μας κάνει εντύπωση ο πονηρός παίρνει πολλές φορές την μορφή αγγέλου για να πείσει..) και ξεκινάει η ομιλία. Ανεβαίνει στον άμβωνα ένας κήρυκας, πίσω του ένας μεγάλος σταυρός, εικόνες πουθενά.

- Μαζευτήκαμε όλοι εδώ σήμερα (ήταν γύρω στα 100 άτομα!!!) να προσευχηθούμε για την αδελφή μας που βρίσκεται στο στάδιο της αμφιβολίας, κ ήρθε η ώρα να εδραιωθεί στην πίστη ΜΑΣ γι' αυτό ας αρχίσουμε όλοι την προσευχή!!

 Όμως ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ!!!!

Γονατίζουν όλοι, μαζί τους και γω με μια φίλη που ήρθε μαζί μου για να με στηρίξει, κι αυτή αδαής, και αρχίζουν να καλούν τον Θεό, με τα χέρια ψηλά και δυνατά. Εγώ είχα χαζέψει, πρώτη φορά έβλεπα τέτοια κατάσταση αλλά παρ' όλα αυτά γονατισμένη συνέχιζα.

Δεν περνάνε 10 λεπτά, και μπαίνει ξαφνικά μέσα η φίλη που είχα μιλήσει μαζί της πριν φύγω από το σπίτι όπως σας είπα παραπάνω. Μετά το τηλεφώνημα μαζί μου, επικοινωνεί με μια άλλη κοινή μας φίλη,  και της λέει ότι εκεί που πάω, κάτι της θυμίζει η διεύθυνση και κείνη μόλις το ακούει της αναφέρει ότι εκεί είναι στέκι των πεντηκοστιανών, των οποίων είχε πέσει θύμα παλαιότερα και η ίδια!!!! κ της λέει πως πρέπει  να επέμβει ΑΜΕΣΑ να με πάρει από κει! Δεν χάνει ευκαιρία, μπαίνει στην αίθουσα  και διακόπτει με το έτσι θέλω την τελετή. Έρχεται κατά πάνω μου και με ύφος που δεν σήκωνε αναβολή με διατάσσει να σηκωθώ αμέσως να φύγουμε. Προσπαθώ να της πω με τρόπο να πάψει να φωνάζει γιατί με προσβάλλει και εκείνη φτάνει σε σημείο να με «απειλήσει» πώς αν δεν σηκωθώ ΑΜΕΣΩΣ από εκεί δεν θα έχω καλά ξεμπερδέματα. Φοβήθηκα, σάστισα, δεν είχα περιθώρια, στην αίθουσα παγωμάρα, δεν τόλμησε κανείς να την εμποδίσει, με τραβάει έξω με το ζόρι και πριν προλάβω να καταλάβω τι συμβαίνει βρίσκομαι εκτός αίθουσας με τη φίλη  να προσπαθεί να μου ανοίξει τα πλανεμένα μου μάτια λέγοντάς μου πού έμπλεξα και τι σημαίνει πεντηκοστιανοί. Μου τόνισε την έλλειψη των εικόνων και πιστέψτε με τότε άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι πραγματικά τόσο καιρό δεν υπήρχε αναφορά από κείνους για τους αγίους μας κι την Παναγία μας. Ειλικρινά σας μιλάω δεν είχα πάρει ΤΙΠΟΤΑ ΧΑΜΠΑΡΙ από την παγίδα. Την Παναγία την θεωρούν μία απλή γυναίκα και τους Αγίους ένα τίποτα. Θυμάμαι ότι είχα πει στον αιρετικό ότι είχα τάμα να πηγαίνω κάθε χρόνο στην Τήνο και μου είπε ότι δεν σημαίνει τίποτε το τάμα αυτό. Εκεί αντέδρασα αλλά και πάλι το προσπέρασα. Πέρα από την καραμέλα του «Κυρίου» δεν προτείνουν ούτε εξομολόγηση, ούτε μετάνοια μέσω πνευματικού παρά απευθείας σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και σε έντονη παράκρουση φωνάζουν όλοι μαζί (χάβρα των Ιουδαίων) και καλούν τον Θεό να τους συγχωρέσει επιτόπου!!! Βρίσκονται σ’ άλλη σφαίρα εκείνη τη στιγμή και φαίνεται καθαρά ότι δεν επικοινωνούν με το περιβάλλον.

ΟΘεός ενέργησε ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ μέσω της φίλης μου. Δοξασμένο το Όνομά του και Δόξα στην Παναγία μας που με τις μεσιτείες της και την αγάπη της με έσωσε, επειδή με λυπήθηκε. Ερχόμενη στο σπίτι αμέσως έπεσα στα γόνατα και ζήτησα συγχώρεση από την Χάρη της γιατί δεν ήξερα. Δεν πιστεύω ότι αν αυτή η προσευχή των 100 «δαιμόνων» έφτανε στο τέλος της εγώ τώρα θα ήμουν εδώ και θα σας έλεγα την ιστορία μου. Σίγουρα δεν θα ήμουν ορθόδοξη!

Έτσι έφυγα από κει, αλλά θυμηθείτε ότι εγώ μέσα μου ήμουν χαμένη. Ξεκίνησε λοιπόν πρώτα ένα κυνηγητό από μέρους τους να με παίρνουν τηλ. να παίρνουν την οικογένειά μου, τη μητέρα μου να θέλουν να με συναντήσουν, δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι έχασαν μέσα από τα χέρια τους το θύμα τους. Κάποια στιγμή  σταμάτησαν αφού τους απειλήσαμε οικογενειακώς! (Οι γονείς μου όλο αυτό το διάστημα έβλεπαν τη διαφορά μου, αλλά εγώ δεν άκουγα κανέναν και ας μου έλεγαν διάφορα).

Από εκείνη την ώρα έκλεισε μεν ένας κύκλος ξέφυγα από τον πνευματικό θάνατο και τη μεγάλη άβυσσο αλλά ήρθε η σειρά του πνευματικού πολέμου. Ένας πόλεμος λυσσαλέος και αδυσώπητος, γιατί είχα δώσει έδαφος και δικαίωμα στον πονηρό, από εκείνο το βράδυ που πέταξα από τα χέρια μου την Αγ. Γραφή.  Άρχισαν να με κυριεύουν τρελές σκέψεις, να με παλεύει με χίλιους δύο τρόπους, με αϋπνίες, φοβίες, να με κυνηγούν σκιές, ν’ ακούω φωνές, να θέλω να κρυφτώ απ’ όλους και όλα γιατί απλά φοβόμουν και τη σκιά μου. Μέρα με τη μέρα ένιωθα και χειρότερα, έπαψα να τρώω, φοβόμουν να πλυθώ, να κοιμηθώ γιατί νόμιζα ότι θα πεθάνω, έχασα αρκετά κιλά και σε 2 μήνες περίπου από τότε είχε γίνει σκιά του εαυτού μου. Παράτησα την δουλειά μου γιατί απλά δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω. Καταλάβαινα όμως σιγά-σιγά ότι όλο αυτό δεν ήταν τυχαίο και προήλθε από κείνες τις  τηλεφωνικές προσευχές,  από εκείνο το φοβερό βράδυ που πέταξα την Αγ. Γραφή. Όμως προσευχόμουν όλη την ώρα κ όλη μέρα, εκεί έμαθα τι θα πει η δύναμη της προσευχής. Πήγα σε γιατρό προσπάθησε να μου πει να πάω σε ψυχίατρο και να πάρω και κάποια χάπια (δεν περίμενα κάτι άλλο άλλωστε, ιατρικώς η κατάστασή μου ήταν ψυχασθενική) όμως εγώ ήξερα την αιτία του κακού, το’ νιωθα κάθε στιγμή στο πετσί μου. ΚΑΙ κατάλαβα ξεκάθαρα ότι σε άλλον γιατρό θα πρέπει να στραφώ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.

Έτσι βρήκα τον πνευματικό μου (που πάντα θα τον ευγνωμονώ για την αμέριστη αγάπη και βοήθειά του) εξομολογήθηκα, μου εξήγησε ότι πραγματικά όλο αυτό το είχα πάθει από τις δαιμονικές προσευχές τους, και με την ευλογία του άρχισα να κοινωνώ τακτικά. Όμως αυτό ήταν ένας πραγματικός γολγοθάς γιατί όσο νάρθει εκείνη η ώρα εγώ πέθαινα με πολλούς και διαφόρους τρόπους. Πολλές φορές καθόμουν ακινητοποιημένη χωρίς να μπορώ να σηκωθώ από την καρέκλα μου!! Κ αυτό είναι το πιο ανώδυνο. Η κατάσταση που βίωνα ήταν σχιζοφρενική. Με πολύ κόπο κατάφερνα να πάρω το «φάρμακο» της ασθένειάς μου γιατί ο πόλεμος που μου γινόταν μέσα μου ήταν φοβερός. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν  αυτά που ένιωσα απλά πιστεύω ότι η κόλαση είναι κάπως έτσι. Προσέξτε: δεν ήμουν δαιμονισμένη (ευτυχώς δεν επέτρεψε ο Κύριος) απλά είχα τόσο έντονη επιρροή γιατί ξέφυγα από τη μεγάλη παγίδα αλλά  ο πονηρός δεν θα με άφηνε από τα νύχια του έτσι εύκολα). Η μάχη ήταν φοβερή. Και αν κάποια φορά σταματούσαν για πολύ λίγο τα έντονα συμπτώματα αισθανόμουν ένα ράκος και φοβερή κούραση από την συνεχή πάλη! ΚΑΙ αυτό συνέβαινε ασταμάτητα όλη τη μέρα!!  Όσοι ξέρουν τι εστί αυτό θα καταλάβουν. Δεν υπάρχει λογική σ’ αυτόν τον πόλεμο μόνο η «λογική» του Θεού μπορεί να με νοιώσει.

Με τον καιρό και μέρα με τη μέρα είχα και μια μικρή βελτίωση… κάθε στιγμή που έκανα κάτι  παραπάνω από την προηγ. μέρα ήταν και μια μικρή νίκη, το’ βλεπα ότι ο Θεός σιγά-σιγά με σήκωνε, άρχισαν να φεύγουν οι αμφιβολίες, να συνέρχομαι, να εντάσσομαι στο σύνολο, να βγαίνω λίγο από το σπίτι, να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους.  Γιατί όλο αυτό το διάστημα ήμουν σχεδόν απομονωμένη γενικά και ουσιαστικά.

Με το μόνο φάρμακο που λέγεται ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, στάθηκα στα πόδια μου, μου πήρε όμως αρκετό καιρό, και για να συνέλθω τελείως και να απαλλαγώ από τους εφιάλτες μου πήρε γύρω στα 10 ολόκληρα χρόνια!! Που σημαίνει ότι μερικές φορές και σε ανύποπτο χρόνο ερχόντουσαν πάλι κάποια «υπολείμματα» ίσα-ίσα να μου θυμίζουν το μεγάλο έλεος του Κυρίου στη ζωή μου. Μεγάλη εμπειρία αυτό το ταξίδι που όμως πραγματικά δεν θάθελα ούτε ο εχθρός μου να το κάνει. ΚΑΙ όλα αυτά από ένα απλό τηλεφώνημα! Μια ματιά σε μια εκπομπή κ έτσι ξεκίνησαν όλα.

Αγαπητοί αδελφοί όλα αυτά σας τα διηγήθηκα μόνο και μόνο προς Δόξαν Θεού. Προσέχετε σας θερμοπαρακαλώ με πόνο ψυχής και Αγάπη Χριστού μην μπλέκεστε στην παγίδα τους, δεν ξέρετε τι σας περιμένει, η πύλη της Κόλασης είναι δελεαστική και αν την αποφύγετε με την Χάρη του Θεού, η μάχη μετά θάναι μακροχρόνια και δύσκολη, επώδυνη, σκληρή με φοβερό ψυχικό κόστος.  Δεν είναι απλό. Μια μικρή πορτίτσα να βρει ο εχθρός θα εισχωρήσει και η ζημιά μπορεί να είναι χωρίς διόρθωση.  Μην παρακολουθείτε εκπομπές είτε τηλεοπτικές είτε ραδιοφωνικές, που σας καλούν να πάρετε τηλ. να αγοράσετε την Αγία Γραφή τους!! και καλά για  να ζήσετε και σεις την απόλυτη «ευτυχία» που ζουν αυτοί που σας παρουσιάζονται σαν «σωσμένοι». ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, πρώτα απ’ όλα ψυχικός και κάποτε και σωματικός ναι συμβαίνει κ αυτό μη σας κάνει εντύπωση!! Γι’ αυτό μην στέκεστε καθόλου, ούτε σε εκπομπές, ούτε στο δρόμο αν σας σταματούν διάφοροι να σας διδάξουν τον Κύριο. Ο Κύριος έδειξε ο Ίδιος τον Ορθόδοξο Δρόμο και μείνετε εκεί. Θυμηθείτε: Το Άγιο Φως βγαίνει ΜΟΝΟ στους Ορθοδόξους. Σταθείτε σ’ αυτό και σκεφτείτε σοβαρά.

Θωρακιστείτε με τα μυστήρια της εκκλησίας μας, κλείστε τα αυτιά σας και τις πόρτες σας στο κάθε αιρετικό κάλεσμα, μία είναι η Αλήθεια η Ορθοδοξία! Κ αυτό το πιστεύει πρώτα απ’ όλα ο εχθρός!!!! Γι’ αυτό και την πολεμά!

Εύχομαι εκ βάθους καρδιάς Καλό Παράδεισο, και Καλή απολογία και να μας δίνει ο Θεός διάκριση να καταλαβαίνουμε την πλάνη. Μακάρι η ιστορία μου να γίνει αιτία να ξεφύγει έστω και μία ψυχή από τα δίκτυα τους  πριν να είναι αργά!

Σας ευχαριστώ

Με αγάπη Χριστού

Φ.Λ.

 Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

πηγή

Τα επτά στεφάνια.

Ήταν ένας Γέροντας στη Θηβαϊδα που έμενε σ΄ ένα σπήλαιο και είχε έναν υποτακτικό μαθητευόμενο. Συνήθιζε ο Γέροντας κάθε βράδυ να του δίνει ωφέλιμες συμβουλές και μετά από τη νουθεσία, έκανε προσευχή και τον έστελνε να κοιμηθεί. Κάποτε συνέβη μερικοί ευλαβείς λαϊκοί, επειδή γνώριζαν τη μεγάλη άσκηση του Γέροντα, να τους επισκεφθούν και να προσφέρουν σ΄ αυτούς κάποιο φαγητό να φάνε.

Αφού έφυγαν αυτοί, κάθισε πάλι ο Γέροντας το βραδάκι, όπως το συνήθιζε, και νουθετούσε τον αδελφό. Την ώρα όμως που του μιλούσε, τον πήρε ο ύπνος. Και ο αδελφός έμεινε κοντά του, έως ότου ξυπνήσει και του κάνει την ευχή.

Καθώς λοιπόν καθόταν πολλή ώρα και ο Γέροντας δεν ξυπνούσε, ενοχλήθηκε από τους λογισμούς του να πάει να κοιμηθεί χωρίς να του κάνει την απόλυση. 
Αλλά βίασε τον εαυτό του και αντιστάθηκε στον λογισμό και παρέμεινε. Πάλι όμως ενοχλήθηκε και δεν έφυγε. Κατά τον ίδιο τρόπο ενοχλήθηκε επτά φορές και αντιστάθηκε στον λογισμό. Αργότερα, αφού είχε προχωρήσει η νύκτα, ξύπνησε ο Γέροντας και τον βρήκε να κάθεται δίπλα του και του λέει:
"Δεν έφυγες μέχρι αυτή την ώρα;"
Κι εκείνος είπε:
"Όχι, αββά, γιατί δεν μου ΄κανες απόλυση".
"Και γιατί -τον ρωτάει ο Γέροντας- δεν με ξύπνησες;"
"Δεν τόλμησα -απαντά ο μαθητής- να σε σκουντήσω για να μη σου διακόψω τον
ύπνο".
Σηκώθηκαν ευθύς, άρχισαν τον όρθρο και όταν τελείωσε η ακολουθία, απέλυσε τον αδελφό ο Γέροντας. Και την ώρα που καθόταν μόνος, ήρθε σε έκσταση και βλέπει κάποιον να του δείχνει έναν τόπο λαμπρό στον οποίο υπήρχε ένας θρόνος και επάνω στον θρόνο ήταν τοποθετημένα επτά στεφάνια.
Και ρώτησε αυτόν που του τα έδειχνε:
"Τίνος είναι αυτά;"
Κι εκείνος είπε:
"Του μαθητή σου. Τον τόπο και τον θρόνο του τα χάρισε ο Θεός για την υπακοή του. Και τα επτά στεφάνια τα κέρδισε αυτή τη νύκτα".
Απόρησε ο Γέροντας γι αυτό που άκουσε και γεμάτος από δέος καλεί τον αδελφό και του λέει:
"Πες μου, τι έκανες τη νύκτα αυτή;"
"Συγχώρα με, αββά -απάντησε εκείνος- δεν έκανα τίποτε".
Ο Γέροντας νομίζοντας ότι από ταπεινοφροσύνη δεν ομολογεί, του είπε:
"Δεν θα σ΄ αφήσω να φύγεις, εάν δεν μου πεις τι έκανες ή τι σκέφτηκες τη νύκτα αυτή".
Αλλά ο αδελφός επειδή γνώριζε καλά ότι τίποτε δεν έχει κάνει, δεν είχε τι να πει.
Και λέει στον πατέρα:
"Αββά, δεν έκανα τίποτε, παρά μόνο ότι ενοχλήθηκα από λογισμούς επτά φορές να φύγω χωρίς να μου κάνεις την απόλυση, αλλά δεν έφυγα".
Όταν τ΄ άκουσε αυτό ο Γέροντας, κατάλαβε ότι κάθε φορά που πάλευε και νικούσε τον λογισμό του, κέρδιζε ένα στεφάνι από τον Θεό. Στον αδελφό βέβαια δεν είπε τίποτε, αλλά τα διηγήθηκε αυτά σε ανθρώπους πνευματικούς χάριν ωφελείας, για να γνωρίζουμε ότι και για λογισμούς πού δεν έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα ο Θεός μας στεφανώνει.
Καλό λοιπόν είναι να βιάζουμε πάντοτε τον εαυτό μας από αγάπη για τον Θεό.
πηγή / αντιγραφή

Κάτι συμβαίνει στην Αμερική! Σύντομα και στη χώρα μας!

Ένα χριστιανικό έθνος δεν μπορεί να βάλει μια φάτνη τα Χριστούγεννα με τον Ιησού μωρό σε ένα δημόσιο χώρο!  

Δεν μπορεί να έχει εικόνες του Χριστού της Παναγίας και των αγίων σε δημόσια κτίρια για να μην προσβάλλεται η πίστη των αλλόθρησκων! 

Απαγορεύεται να χρησιμοποιεί θρησκευτικά σύμβολα, όπως τον Σταυρό, σε κρατικά έγγραφα (διαβατήριο, ταυτότητα) σύμφωνα με κοινοτική οδηγία! 

Αλλά οι μουσουλμάνοι μπορούν να σταματήσουν κανονική κυκλοφορία κάθε Παρασκευή απόγευμαγια την λατρεία του Αλλάχ στους δρόμους στο κέντρο της Νέας Υόρκης... 

Παρακολουθείστε τις εικόνες, γιατί σύντομα θα το δούμε στο κέντρο της Αθήνας!










 

πηγή

Οἱ Ἅγιοι Ἰβηρίτες Ὁσιομάρτυρες

Ὁ αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου Μιχαὴλ Η’ Παλαιολόγος (1259 – 1282), γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὴν παρέμβαση τοῦ Πάπα Γρηγορίου Ι’ (1271 – 1276) καὶ ἀργότερα τοῦ Ἰωάννου Κ’ (1276 – 1277) πρὸς τὸν Κάρολο τὸν Ἀνδεγαβικὸ προκειμένου νὰ σταματήσει τὶς ἐπιθέσεις του κατὰ τοῦ Βυζαντίου, προσχώρησε στὴν ἕνωση τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, ποὺ διακηρύχθηκε στὶς 6 Ἰουνίου τοῦ 1274 στὴ Σύνοδο τῆς Λυὼν τῆς Γαλλίας. Ἡ πράξη ὅμως αὐτὴ τοῦ αὐτοκράτορα ἐξήγειρε ἐσωτερικὸ πόλεμο ποὺ κράτησε μέχρι τὸ 1281, διότι τόσο ὁ κλῆρος, ὅσο καὶ ὁ λαός, ἀντετάχθησαν σθεναρὰ κατὰ τῆς ἑνωτικῆς αὐτῆς πολιτικῆς. Ὁ αὐτοκράτορας μεταχειρίσθηκε ἐναντίον τῶν ἀντιφρονούντων αὐστηρὰ μέτρα: βαριὲς φορολογίες καὶ κατασχέσεις, δημόσιες τιμωρίες καὶ περιυβρίσεις. Βοηθούμενος δὲ καὶ ἀπὸ τὸν λατινόφρονα Πατριάρχη Ἰωάννη ΙΑ’ Βέκκο (1275 – 1282), ἐπιχείρησε νὰ ἐπιβάλει τὴν ἕνωση βίαια. Θύματα τῆς βίας αὐτῆς ὑπῆρξαν οἱ Ἰβηρίτες μοναχοί, οἱ ὁποῖοι, δὲν ὑπάκουσαν στὶς πατριαρχικὲς καὶ αὐτοκρατορικὲς διαταγὲς περὶ ἀποδοχῆς τῆς ἑνώσεως, ἀλλὰ μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία ἔλεγξαν αὐτοὺς γιὰ τὴν ἀνορθόδοξη πολιτική τους, συνελήφθησαν καὶ ρίχθηκαν στὴ θάλασσα, ὅπου βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο.

Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ Ἀθωνίτης κτήτορας τῆς Ι.Μ. Ἰβήρων

Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ Ἀθωνίτης καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Τάω τῆς Ἰβηρίας καὶ ἔζησε κατὰ τὸ β’ ἥμισυ τοῦ 10^ου καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ 11^ουαἰῶνος μ.Χ. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία κατέφυγε μὲ τὸν πατέρα του Ἰωάννη στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου κατετάγησαν στὴν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου.

Ἐπειδὴ ὁ χῶρος ποὺ παραχωρήθηκε σὲ αὐτοὺς ἦταν ἀνεπαρκής, ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ἀποφάσισε τὴν ἵδρυση ἀνεξάρτητης μονῆς ὑποκείμενης στὴν ἄμεση προστασία τῶν Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων. Στὴν ἀνέγερση τῆς μονῆς αὐτῆς «τοῦ Κλήμεντος» ποὺ ὀνομάσθηκε μονὴ τῶν Ἰβήρων ἀπὸ τὸν τόπο καταγωγῆς τῶν κτητόρων, συνετέλεσε τὰ μέγιστα ὁ Ἴβηρας μοναχὸς Ἰωάννης Τορνίκιος, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἀπεκδύθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα καὶ ἐτέθη ἐπικεφαλῆς δώδεκα χιλιάδων ἀνδρῶν, συμπολέμησε μὲ τὸν Βάρδα Φωκᾶ καὶ κατατρόπωσε τὸν στρατηγὸ Βάρδα Σκληρό, ποὺ στασίασε κατὰ τοῦ αὐτοκράτορος Βασιλείου τοῦ Β’. Αὐτὸς μετὰ τὴν νίκη τῆς Παγκαλείας, ἀφοῦ ἐνδύθηκε καὶ πάλι τὸ μοναχικὸ σχῆμα, μὲ αὐτοκρατορικὴ χορηγία καὶ χρυσόβουλο τοῦ 980 μ.Χ., μὲ τὴν βοήθεια δὲ καὶ τοῦ κτήτορα τῆς Λαύρας Ὁσίου Ἀθανασίου, συνέβαλε ὥστε κατὰ τὸ 985 μ.Χ. ἡ μονὴ νὰ εἶναι ἕτοιμη.

Ὅταν πέθανε ὁ Ὅσιος Ἰωάννης, ἡγούμενος τῆς μονῆς ἐξελέγη ὁ υἱός του Ὅσιος Εὐθύμιος. Ὁ νεὸς ἡγούμενος μὲ τὴν θεάρεστη πολιτεία καὶ τὴν ἀσκητικὴ βιοτή του συνέβαλε στὴν πνευματικὴ καλλιέργεια τῶν ἀδελφῶν καὶ κατέστη περίφημος γιὰ τὶς ἀρετές του, ἕνεκα τῶν ὁποίων καὶ εἶχε προικισθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τὴ θαυματουργικὴ χάρη. Παραιτήθηκε ἀπὸ τὴν θέση τοῦ ἡγουμένου τὸ 1012, γιὰ νὰ εἶναι ἀπερίσπαστος στὴ μετάφραση ἐκκλησιαστικῶν ἔργων καὶ στὴν πρωτότυπη συγγραφή. Χάρη στὸ κλασσικὸ καὶ λαμπρὸ ὕφος του, ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος εἶναι πλέον ἀναγνωρισμένος συγγραφέας τοῦ Ἰβηρικοῦ μεσαίωνα.Τὸ 1028, ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ ἁγιορείτικες ὑποθέσεις, ἀλλὰ πέθανε ἀφοῦ ἔπεσε ἀπὸ ἡμίονο ποὺ τὸν μετέφερε. Κατὰ τὸν ἐνταφιασμὸ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου του ἐπιτελέσθηκαν πολλὰ θαύματα σὲ ἔνδειξη τῆς ἁγιότητάς του. Ἀργότερα τὸ τίμιο λείψανο τοῦ Ὁσίου ἀνακομίσθηκε καὶ μεταφέρθηκε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου κατατέθηκε στὸ ναὸ τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ποὺ εἶχε ἀνοικοδομήσει ἴδιος.

Ἡ Ἁγία Γλυκερία ἡ Μάρτυς

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Γλυκερία γεννήθηκε στὴν Τραϊανούπολη τὸν 2^οαἰώνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀντωνίνος ὁ Εὐσεβὴς (138 – 161 μ.Χ.). Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Μακάριος καὶ εἶχε διατελέσει ὕπατος. Σὲ μικρὴ ἡλικία ἀσπάσθηκε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἀνέπτυξε ἔντονη χριστιανικὴ καὶ κατηχητικὴ δράση. Ὅταν πληροφορήθηκε τὸ γεγονὸς ὁ ἡγεμόνας Σαβίνος, τὴν κάλεσε νὰ παρουσιασθεῖ μπροστά του. Μὲ μεγάλη προθυμία ἡ Ἁγία ἐμφανίσθηκε σὲ ἐκεῖνον, ἔχοντας σημειώσει στὸ μέτωπό της τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δὲν δίστασε νὰ ὁμολογήσει μὲ παρρησία καὶ σθένος τὴν πίστη της στὸν Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ Ἰησοῦ Χριστό.

Ὅταν ὁ ἡγεμόνας κάλεσε τὴν Ἁγία νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, αὐτὴ ἀρνήθηκε καὶ ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν Χριστό. Ἀκολούθως προσευχήθηκε στὸν Θεὸ λέγοντας: «Ὁ Θεός, ὁ Παντοκράτορας, Σὺ πού δοξάζεσαι μὲ τὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ Σου ἀπὸ τοὺς δούλους Σου, Σὺ ποὺ ἐμφανίσθηκες στοὺς Ὁσίους Σου παῖδες καὶ τοὺς γλύτωσες ἀπὸ ἀναμμένο καμίνι, Σὺ ποὺ ἔκλεισες τὰ στόματα τῶν λιονταριῶν καὶ ἀνέδειξες νικητὴ τὸν δοῦλο Σου Δανιήλ, Σὺ ποὺ κατέστρεψες τὸν Βάαλ καὶ ἐξόντωσες τὸν δράκοντα καὶ συνέτριψες τὴ διαβολικὴ εἰκόνα (τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορ), Ἰησοῦ Χριστέ, τὸ ἄμωμο καὶ ἄκακο ἀρνίον τοῦ Θεοῦ, ἔλα σὲ ἐμένα τὴν ταπεινὴ καὶ συνέτριψε τὸν δαίμονα (τὸν Δία) ποὺ δημιουργήθηκε μὲ τὴν ἀνθρώπινη τέχνη καὶ διασκόρπισε τὴν κακή τους θυσία». Ἀμέσως μετὰ τὴν προσευχὴ ἔγινε βροντὴ μεγάλη καὶ ἔπεσε τὸ ἄγαλμα τοῦ Δία καὶ συντρίφθηκε, γιατί ἦταν πέτρινο.

Ὅταν ὁ ἡγεμόνας καὶ οἱ εἰδωλολάτρες ἱερεῖς εἶδαν νὰ συντρίβεται τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ τους, γεμάτοι ἀπὸ ὀργή, ἔδωσαν τὴν ἐντολὴ νὰ πεθάνει ἡ Γλυκερία μὲ λιθοβολισμό. Ἀμέσως τὰ πλήθη τῶν εἰδωλολατρῶν ὅρμησαν μανιασμένα καὶ ἄρχισαν νὰ λιθοβολοῦν τὴν Ἁγία. Οἱ πέτρες ὅμως ἔπεφταν δίπλα της χωρὶς καθόλου νὰ τὴν ἀγγίζουν. Οἱ εἰδωλολάτρες βλέποντας τὸ φαινόμενο καὶ μὴ ἀντιλαμβανόμενοι αὐτὴ τὴ δωρεὰ καὶ εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, νόμισαν ὅτι ἡ Ἁγία εἶναι μάγισσα καὶ γι’ αὐτὸ δὲν τὴν ἄγγιζαν οἱ πέτρες. Ἄρχισαν λοιπὸν νὰ τὴν βρίζουν.

Ὁ ἡγεμόνας παρεμβαίνοντας διέταξε νὰ τὴν βάλουν μέχρι τὸ πρωὶ τῆς ἑπόμενης ἡμέρας στὴ φυλακὴ καὶ νὰ τὴν ἀσφαλίσουν καλά, μήπως κάνοντας χρήση τῶν μαγικῶν της ἱκανοτήτων κατορθώσει νὰ φύγει καὶ ἔπειτα διαδώσει ὅτι τὴν βοήθησε ὁ Θεός της μὲ συνέπεια νὰ ἐξαπατήσει πολλούς.

Ἐκεῖ στὴν φυλακή, τὸ ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ἐπισκέφθηκε τὴν Ἁγία ὁ Χριστιανὸς ἱερέας τῆς πόλεως, Φιλοκράτης, τὸν ὁποῖο ἡ Ἁγία παρακάλεσε νὰ τὴ σφραγίσει μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ.

Τὸ πρωὶ τῆς ἑπόμενης ἡμέρας ὁ ἡγεμόνας ᾖλθε στὸ δικαστήριο, γιὰ νὰ δικάσει καὶ τιμωρήσει παραδειγματικὰ τὴν Ἁγία Γλυκερία. Διέταξε λοιπὸν νὰ τὴν ὁδηγήσουν μπροστά του καὶ τὴν ρώτησε, ἐὰν θέλει νὰ θυσιάσει στὸν Δία. Τῆς ἐπέστησε δὲ τὴν προσοχὴ ὅτι σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ἐπείθετο καὶ δὲν ὑπάκουε θὰ ἔδινε τὴν ἐντολὴ νὰ τὴν σκοτώσουν. Ἡ Ἁγία ἀρνήθηκε. Τότε ὁ ἡγεμόνας διέταξε νὰ τὴν κρεμάσουν ἀπὸ τὰ μαλλιὰ καὶ νὰ τῆς γδάρουν τὴν κεφαλή. Ἡ Ἁγία, καθὼς ἦταν κρεμασμένη, εὐχαριστοῦσε τὸν Θεό.

Ὅταν ὁ ἡγεμόνας ἀντιλήφθηκε ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ κατισχύσει τῆς Ἁγίας Γλυκερίας, διέταξε νὰ ξεκρεμάσουν τὴν Μάρτυρα καὶ νὰ τῆς συντρίψουν τὸ πρόσωπο. Μόλις τελείωσε τὴν προσευχή της, οἱ ὑπηρέτες ἄρχισαν νὰ τὴν χτυποῦν. Ξαφνικὰ ὅμως ἐμφανίσθηκε Ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλυσε αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἔμειναν ἀποσβολωμένοι σὰν νεκροί. Τότε ὁ ἡγεμόνας διέταξε νὰ μεταφερθεῖ ἡ Ἁγία καὶ πάλι στὴ φυλακὴ καὶ ἔδωσε τὴν ἐντολή, κανένας νὰ μὴν τῆς δώσει τροφή. Ἡ Ἁγία Γλυκερία γεμάτη χαρὰ καὶ δοξάζοντας τὸν Θεὸ ἐπανῆλθε στὴν φυλακή. Ὁ δεσμοφύλακάς της μὲ πολὺ σεβασμὸ καὶ φόβο τὴν κλείδωσε στὸ κελλί της. Ἡ Μεγαλομάρτυς εὐχαρίστησε τὸν Θεό.

Ἀπὸ τότε πέρασε ἱκανὸς χρόνος κατὰ τὸν ὁποῖο ἡ Ἁγία ἦταν πάντα κλεισμένη μέσα στὴ φυλακὴ καὶ δοξολογοῦσε τὸν Θεό, ἐνῷ Ἄγγελοι ἔφερναν τροφὴ σὲ αὐτήν.

Κάποτε ὁ ἡγεμόνας ἐπρόκειτο νὰ μεταβεῖ στὴν Ἡράκλεια. Τότε σκέφθηκε νὰ περάσει καὶ ἀπὸ τὴν φυλακή, γιὰ νὰ δεῖ τί γίνεται ἡ Γλυκερία καὶ ἂν εἶναι σὲ θέση νὰ τὸν ἀκολουθήσει στὴν Ἡράκλεια. Ὅταν ὅμως ἔφθασε στὴ φυλακὴ καὶ εἶδε τὴν πόρτα σφραγισμένη, νόμισε ὅτι εἶχε ἤδη πεθάνει ἡ Ἁγία. Ἀλλὰ μόλις ἄνοιξε ἡ πόρτα διαπίστωσε ὅτι ἡ Ἁγία ἦταν λυμένη καὶ δίπλα της ὑπῆρχε ἕνα πινάκιο μὲ γάλα καὶ ψωμὶ καὶ ἕνα δοχεῖο μὲ νερό. Γεμάτος ἔκπληξη ὁ ἡγεμόνας καὶ μὴ γνωρίζοντας ὅτι ὁ Θεὸς ἔτρεφε τὴν Ἁγία, τὴν ἔβγαλε ἀπὸ τὴν φυλακή.

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, πῆρε ὁ ἡγεμόνας τὴν Ἁγία καὶ κατευθύνθηκε πρὸς τὴν Ἡράκλεια. Ὅταν οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἡράκλειας ἄκουσαν γιὰ τὴν ἀθληφόρο τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅτι τὴν ἔφερναν στὴν πόλη τους, ἔτρεξαν ὅλοι νὰ τὴν προϋπαντήσουν ἔχοντας ἐπικεφαλῆς τους τὸν Ἐπίσκοπο τῆς πόλεως, Δομίτιο.

Τὸ πρωὶ τῆς ἑπομένης ἡμέρας ἡ ἡγεμόνας διέταξε νὰ προσαχθεῖ σὲ δίκη ἡ Ἁγία καὶ σὲ περίπτωση ποὺ καὶ πάλι θὰ ἀρνιόταν νὰ ὑπακούσει, νὰ τὴν ἔριχναν στὴ φωτιά. Ἡ Ἁγία καὶ πάλι ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν Χριστό. Τότε ὁ ἡγεμόνας διέταξε νὰ ρίξουν τὴν Ἁγία μέσα σὲ καμίνι. Ὅταν ἑτοιμάσθηκε ἡ φωτιὰ μέσα στὸ καμίνι, ὥστε νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τὸ πλησιάσει ἄνθρωπος, ἡ Ἁγία κάνοντας τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ σφράγισε τὸν ἑαυτό της καὶ προσευχήθηκε πρὸς τὸν Θεό. Μόλις τὴν ἔριξαν μέσα στὸ καμίνι, ἦλθε οὐράνια δροσιὰ καὶ ἔσβησε τὴ φλόγα τῆς φωτιᾶς.

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, ὁ ἡγεμόνας θυμωμένος διέταξε νὰ τῆς γδάρουν τὸ κεφάλι μέχρι τὸ μέτωπο καὶ ἀφοῦ ἔδεσαν οἱ ὑπηρέτες χειροπόδαρα τὴν Ἁγία, ἔπρατταν κατὰ τῆς διαταγὲς τοῦ ἡγεμόνος. Ὁ ἡγεμόνας, μὴ ὑποφέροντας τὴν ψυχικὴ καὶ πνευματικὴ ἀντοχὴ τῆς Ἁγίας, διέταξε νὰ τὴν κλείσουν πάλι στὴν φυλακή. Ἐκεῖ διέταξε νὰ τὴν δέσουν χειροπόδαρα καὶ νὰ τὴν ξαπλώσουν πάνω σὲ κοφτερὲς πέτρες, γιὰ νὰ ὑποφέρει ἀφόρητα ὅταν ἤθελε νὰ μετακινηθεῖ δεξιὰ καὶ ἀριστερά. Καὶ οἱ ὑπηρέτες ἔκαναν ὅτι τοὺς διέταξε ὁ ἡγεμόνας. Κατὰ τὸ μεσονύκτιο ὅμως Ἄγγελος Κυρίου ἦλθε καὶ ἔλυσε τὴ Μάρτυρα ἀπὸ τὰ δεσμά της καὶ ἐπούλωσε τὰ τραύματα τοῦ προσώπου της, ὥστε νὰ καταστεῖ ἀπόλυτα ὑγιεῖς, χωρὶς κανένα σημάδι ἢ οὐλή, ὅπως δηλαδὴ τῆς τὸ εἶχε χαρίσει ὁ Θεός.

Τὸ ἑπόμενο πρωὶ ἦλθε ὁ ἡγεμόνας στὸ δικαστήριο καὶ διέταξε νὰ φέρουν μπροστά του τὴν Ἁγία. Ὅταν ὁ δεσμοφύλακας, ὀνόματι Λαοδίκιος, ἄνοιξε τὴν πόρτα τῆς φυλακῆς, βρῆκε τὴν Γλυκερία λυμένη καὶ ὑγιή, ὥστε δὲν τὴν ἀναγνώρισε. Ἡ Ἁγία ὅμως τοῦ εἶπε:«Μὴν κάνεις τίποτε καὶ λυπήσου τὸν ἑαυτό σου, ἐγὼ εἶμαι ἐκείνη ποὺ ζητᾶς».

Ὁ δεσμοφύλακας γεμάτος ἔκπληξη καὶ ἔντρομος ἔβγαλε τὴν Ἁγία ἀπὸ τὴν φυλακὴ καὶ ἀφοῦ δέθηκε ὁ ἴδιος μὲ τὰ δεσμὰ τῆς Μάρτυρος τὴν ἀκολούθησε στὸ βῆμα τοῦ ἡγεμόνα. Ἀντικρίζοντας αὐτὸ τὸ θέαμα ὁ ἡγεμόνας ρώτησε τὸν δεσμοφύλακα. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε τί ἀκριβῶς συνέβη. Ὁ ἄρχοντας ἔδωσε ἀμέσως ἐντολὴ καὶ οἱ στρατιῶτες ἀποκεφάλισαν τὸν Μάρτυρα. Τὸ λείψανό του τὸ πῆραν οἱ Χριστιανοὶ καὶ τὸ ἐνταφίασαν.

Στὴ συνέχεια ὁ ἡγεμόνας διέταξε νὰ ριχθεῖ ἡ Γλυκερία στὰ θηρία. Ἀλλὰ ἡ Μάρτυς ἀκούγοντας τὴν ἀπόφαση τοῦ ἡγεμόνα ἀντὶ νὰ πανικοβληθεῖ χάρηκε ὡς νὰ τῆς συνέβη κάτι τὸ εὐχάριστο.

Ἀφοῦ λοιπὸν ὁ ἡγεμόνας καὶ ὁ λαὸς πῆραν τὶς θέσεις τους στὸ στάδιο, ἔριξαν μέσα στὸν στίβο τὴν Ἁγία, ἡ ὁποία εἰσῆλθε χαρούμενη καὶ στάθηκε γαλήνια στὴν μέση τοῦ σταδίου περιμένοντας καὶ πάλι τὸν Χριστὸ ὡς βοηθό της. Ἒτσι ὁλοκληρώθηκε τὸ μαρτύριο τῆς Ἁγίας Γλυκερίας στὸ ὁποῖο ἀναδείχθηκε τέλεια στὴν ὁμολογία τῆς ἀλήθειας.Τὸ ἱερὸ λείψανό της παρέλαβε ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ἡρακλείας Δομίτιος καὶ τὸ τοποθέτησε σὲ εὐπρεπὴ τόπο κοντὰ στὴν πόλη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.Τὴν καλλιπάρθενον, Χριστοῦ τιμήσωμεν, τὴν ἀριστεύσασαν, πόνοις ἀθλήσεως, καὶ ἀσθένειᾳ τῆς σαρκός, τὸν ὄφιν καταβαλοῦσαν· πόθῳ γὰρ τοῦ Κτίσαντος, τῶν βασάνων τὴν ἔφοδον, παρ’ οὐδὲν ἡγήσατο, καὶ θεόθεν δεδόξασται· πρὸς ἣν ἀναβοήσωμεν πάντες· χαίροις θεόφρον Γλυκερία.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.Τὴν παρθένον στέργουσα, καὶ Θεοτόκον Μαρίαν, διετήρεις ἄφθορον, τὴν σεαυτῆς παρθενίαν· πόθῳ δέ, καρδιωθεῖσα τῷ τοῦ Κυρίου, ἤθλησας, ἀνδρειοφρόνως μέχρι θανάτου· διὰ τοῦτο Γλυκερία, διπλῷ στεφάνῳ, σὲ στέφει Χριστὸς ὁ Θεός.

Μεγαλυνάριον.Μύρον πολυσύνθετον τῷ Χριστῷ, ἐξ ἁγνοίας πόνων, καὶ αἱμάτων τοῖς σταλαγμοῖς, προσενεγκαμένη, θεόφρον Γλυκερία, ἐν μύροις θεοβρύτοις, λαμπρῶς δεδόξασαι.

Τυπικόν της 13ης Mαΐου 2013

Δευτέρα: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Γλυκερίας.

Ἀπόστολος:  Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας β΄ ἑβδομάδος Πράξεων (Πράξ. γ΄ 19-26). Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· Δευτέρας β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. β΄ 1-11).

Ο Γολγοθάς των Αράβων Χριστιανών και η Αραβική Άνοιξη!

Του Δρ. Βύρωνα Ματαράγκα Διεθνολόγου

Η απαγωγή των δύο Μητροπολιτών , του Ελληνορθόδοξου Μητροπολίτη Βερροίας (Χαλεπίου) και Αλεξανδρέττας κ.Παύλου και του Συρορθόδοξου Μητροπολίτη Χαλεπίου κ. Γιοχάνα Ιμπραχίμ, αντανακλά τον σοβαρό κίνδυνο, στον οποίον είναι εκτεθειμένοι οι Χριστιανοί στη Συρία στην εποχή της διαβόητης «Αραβικής Άνοιξης».

Πριν από δύο μήνες απήχθησαν ο Ελληνορθόδοξος ιερεύς Μαχέρ Μαφούζ και ο Αρμένιος Καθολικός ιερεύς Μισέλ Καγιάλ. Τον παρελθόντα Σεπτέμβριο ο Ελληνορθόδοξος ιερεύς Φάντι Τζαμίλ Χαντάτ βρέθηκε νεκρός στη Δαμασκό, αφού προηγουμένως αποπειράθηκε να απελευθερώσει έναν απαχθέντα Χριστιανό.

Πολιτική κίνηση εκδημοκρατισμού έξωθεν ενθαρρυνομένη διά της «βίαιης» ανατροπής των αυταρχικών, ολοκληρωτικών, μονοκομματικών, προσωποπαγών δικτατοριών του αραβικού κόσμου, η «Αραβική Άνοιξη» αποβαίνει ένας ολέθριος «Αραβικός Τυφώνας» που στο πέρασμά του σαρώνει τα πάντα!

Στη Συρία, διεξάγεται βίαιος ένοπλος αγώνας για την ανατροπή του «Μπααθικού» καθεστώτος, το οποίο βρίσκεται στην εξουσία από το 1960. Προηγουμένως, κατά την δεκαετία του 1950, στη Συρία υπήρξαν εναλλαγές στρατιωτικού νόμου και κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Σε μία κατάσταση διασπασμένης εξουσίας και θυελλωδών πολιτικών αναταραχών, το Κόμμα «Μπάαθ» (Ανάσταση) που ίδρυσε ο Μισέλ Αφλάκ (1910-1989), Ελληνορθόδοξος Χριστιανός από την Δαμασκό, φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, με τον πολιτικό λόγο που άρθρωνε έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αραβική ενοποίηση, η οποία έπρεπε να συμπεριλάβει όχι μόνο τους Μουσουλμάνους Άραβες, αλλά όλους τους Άραβες. Έκφραση και ενός σοσιαλισμού που να προσαρμόζεται στον Αραβικό κόσμο, το πολιτικό σύστημα του Κόμματος Μπάαθ ακολουθήθηκε και στο Ιράκ μετά το πραξικόπημα του 1968.

Από το 1970,όταν το Κόμμα Μπάαθ στη Συρία άρχισε να κυριαρχείται από άτομα με κοινό χαρακτηριστικό ότι ήταν Αλεβίτες, έχοντας επικεφαλής αυτών τον πτέραρχο Χάφεζ αλ Άσαντ, πατέρα του σημερινού υπό ανατροπή Προέδρου Μπάσερ αλ Άσαντ, ο κρατικός μηχανισμός περιήλθε υπό τον έλεγχο αυτής της θρησκευτικής μειονότητος. Οι Αλεβίτες ή Αλεβίδες (ενικός ο Αλεβίτης) (στα Αραβικά Αλάουϊ) είναι μία παραφυάδα των σιϊτών. Είναι οπαδοί του Αλί, επί θυγατρεί γαμπρού του Προφήτη Μωάμεθ και τέταρτου Χαλίφη (656-661 μ.Χ.), τον οποίον εξυμνούν υπερβολικά και στον οποίον αποδίδουν υπεράνθρωπες, σχεδόν θεϊκές ιδιότητες και θαυματουργικές ικανότητες. Έχουν τις δικές τους ιεροτελεστίες.

Το τελετουργικό τους περιλαμβάνει μουσική και τον στροβιλισμό. Συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες. Οι ευκτήριοι οίκοι τους δεν λέγονται «τεμένη» ή «τζαμιά», αλλά «οίκοι συναθροίσεως». Αποτελούν το 12% του πληθυσμού της Συρίας που είναι 22 εκατομ.

Για τον λόγο αυτό, η αντιπαράθεση προς τους κυβερνώντες Αλεβίτες έλαβε την μορφή μιάς επίμονης αναγνώρισης του σουννιτικού Ισλάμ. Εκφραστές αυτού είναι οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι».

Σημειωτέον ότι η διάκριση των Μουσουλμάνων σε σουννίτες και σιϊτες προήλθε από την έριδα που ακολούθησε τον θάνατο του Προφήτη Μωάμεθ το 632 μ.Χ. ως προς την καταλληλότητα του προσώπου που θα διαδεχόταν τον Προφήτη Μωάμεθ ως επικεφαλής της Μουσουλμανικής κοινότητος.

Κάποιοι υποστήριξαν ότι το πρόσωπο αυτό θα πρέπει να ανήκει στον στενό κύκλο των πιστών συντρόφων του Μωάμεθ χωρίς να απαιτείται να είναι και συγγενικό του άτομο. Αυτοί ονομάστηκαν σουννίτες και υποστήριξαν τον Αμπού Μπακρ (632-634 μ.Χ.) ως πρώτο Χαλίφη.

Κάποιοι άλλοι υποστήριξαν ότι το πρόσωπο αυτό θα πρέπει να είναι κάποιος συγγενής του Προφήτη Μωάμεθ και πρότειναν τον Αλί, επί θυγατρεί γαμπρό του Προφήτη Μωάμεθ. Αυτοί ονομάσθηκαν σιϊτες. Οι σουννίτες πλειοψηφούν. Οι σιίτες υπολογίζονται στο 10% του συνόλου των Μουσουλμάνων και βρίσκονται στο Ιράν, Αζερμπαϊτζάν και στις χώρες του Περσικού Κόλπου.

Οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» είναι ένα από τα ισχυρότερα ισλαμικά κινήματα που αποτέλεσε την μεγαλύτερη δύναμη αντιπολίτευσης σε πολλές αραβικές χώρες. Ιδρύθηκε στην Αίγυπτο το 1928 από τον Μουσουλμάνο λόγιο Χασάν αλ Μπάννα. Διακηρύσσει το σουννιτικό Ισλάμ, την εγκαθίδρυση Ισλαμικής Δημοκρατίας, όπου ο Ιερός Νόμος του Ισλάμ (Σαρία) θα διέπει την προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή.

Στην Αίγυπτο, ο Πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι, ο οποίος εξελέγη το 2012 με ποσοστό 51,73%, υπήρξε ο υποψήφιος των «Αδελφών Μουσουλμάνων». Στην Συρία, ύστερα από μία ατυχή εξέγερση κατά του Μπααθικού καθεστώτος, οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» κατατροπώθηκαν από τον Συριακό στρατό και τους Λόχους Άμυνας στην πόλη Χάμα τον Φεβρουάριο 1982 (2-28 Φεβρουαρίου 1982).

Η «ανοιξιάτικη» εξέγερση κατά της αυταρχικής, ολοκληρωτικής, μονοκομματικής, δικτατορικής πολιτικής εξουσίας με προμετωπίδα το σουννιτικό Ισλάμ δεν έγινε μόνο στην Συρία, αλλά και σε όλες τις άλλες αραβικές χώρες (Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Ιράκ, Υεμένη), όπου οι ανατραπέντες δικτάτορες ήταν σουννίττες Μουσουλμάνοι και το επικρατούν θρησκευτικό δόγμα ήταν πάντοτε το σουννιτικό.

Μολονότι η «Αραβική Άνοιξη» υποκινηθείσα από την πέρα του Ατλαντικού ακτή, έχει ως στόχο την εγκαθίδρυση δημοκρατικού πολιτεύματος δυτικού τύπου στον Αραβικό κόσμο, ο οποίος ομολογουμένως δεν έχει καμία τέτοια πολιτική παράδοση, η «εαρινή οσμή»που αποπνέει είναι έντονα θρησκευτική, και δη μουσουλμανική. Αυτό περικλείει πολλούς κινδύνους απρόβλεπτης εκρηκτικότητος. Και τούτο διότι, με πλήρη σεβασμό προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις όλων των ανθρώπων και όλων των λαών, η θρησκεία προσφέρει ένα εξαιρετικά γόνιμο έδαφος για λυσσαλέες, μανιώδεις συγκρούσεις και εμποτίζει με ζήλο τους μαχομένους για να αγωνισθούν άνευ ουδενός οίκτου μέχρι τελικής εξοντώσεως του βέβηλου εχθρού.

Η τεράστια δύναμη, την οποία αντλούν οι οπαδοί μιάς θρησκείας από την πίστη τους στην ορθότητα της διδασκαλίας αυτής για την Υπέρτατη Θεία Δύναμη ως της Μόνης Αληθείας, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ανεξέλεγκτη εμπάθεια για την υπεράσπιση των «ιερών και οσίων» κατά των ετεροθρήσκων, ακόμα και κατά των ετεροδόξων. Τα δραματικά προηγούμενα αφθονούν.

Οι θρησκευτικοί πόλεμοι στην Γαλλία(1562-1598) με αποκορύφωμα την Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου(νύχτα της 23ης προς την 24η Αυγούστου 1572), ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648),που ήταν μία βιαιότατη σύγκρουση μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών στην Ευρώπη, οι συγκρούσεις μεταξύ Προτεσταντών και Ρωμαιοκαθολικών στην Βόρεια Ιρλανδία (1968-1998), οι σφαγές των Χριστιανών από τους Δρούζους το 1860 στον Λίβανο, τότε επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γεγονός που ανάγκασε την Γαλλία να επέμβει στρατιωτικά και να διατηρήσει επί ένα έτος στρατιωτική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή, οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών στον Λίβανο το 1958 και ο μακροβιότερος πόλεμος μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων στον Λίβανο (1975-1990) είναι μερικά μόνο από αυτά τα τραγικά προηγούμενα.

Οι Χριστιανοί της Συρίας είναι οι πρώτοι που ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό τον 1ο αιώνα μ.Χ. Γι’ αυτό λέγονται Παλαιοχριστιανοί. Για πρώτη φορά το όνομα «Χριστιανοί» δόθηκε στους οπαδούς του Ιησού Χριστού στην Αντιόχεια, τότε πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Συρίας.

Αυτοί οι Χριστιανοί των πρώτων Χριστιανικών χρόνων αρνήθηκαν πεισματικά να προσχωρήσουν στην νέα θρησκεία των Αράβων κατακτητών (7ος αιώνας),όταν η πλειοψηφία του γηγενούς πληθυσμού, απηυδισμένη από τις δογματικές έριδες περί μονοφυσιτισμού, μονοθελητισμού κ.α., προτίμησε να ασπασθεί το Ισλάμ. Οι Χριστιανοί αποτελούν το 10% του συνολικού πληθυσμού της Συρίας.

Οι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί αποτελούν το 35,7% των Χριστιανών. Ακολουθούν οι Συρορθόδοξοι, οι Μελχίτες, οι Ιακωβίτες, η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία και οι Αρμένιοι Καθολικοί.

Το «Αραβικό Έαρ» δεν κατέδειξε μόνο την άκρως επισφαλή θέση των Αράβων Χριστιανών στα πατρώα εδάφη τους , στην γη των προγόνων τους, αλλά πυροδότησε και έναν ανηλεή εμφύλιο πόλεμο μεταξύ σουννιτών και σιϊτών στο Ιράκ, δηλαδή μεταξύ Αράβων Μουσουλμάνων. Η Αλ- Κάϊντα έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλο τον Μουσουλμανικό κόσμο από την Ινδονησία έως το Μαρόκο. Ουδείς γνωρίζει πόσοι «Μουσουλμάνοι μαχητές» και από πού συρρέουν στην Συρία ή στο Ιράκ για να δώσουν τον «Ιερό υπέρ Πίστεως Αγώνα».

Χωρίς να φαίνεται πραγματοποιήσιμος ο εκδημοκρατισμός της Συρίας, δυστυχώς η πολιτική σταθερότης και η αρμονική συμβίωση των διάφορων θρησκευτικών κοινοτήτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής φαίνεται να έχουν ενταφιασθεί σε βαθιά τάφρο!
πηγή